Δομίνικος Θεοτοκόπουλος, "Αποκαθήλωσις""Ο Απόλλων είναι αυτός που μας την έχει στημένη, ως η αποθέωση και η πραγμάτωση της εξεύρεσης του βαθύτερου, του αληθηνού Εαυτού, της στόχευσης της Αιωνίου Μονάδος, που συντελείται μέσω του Οράματος: Με την αποκάλυψη, μέσω μιας πλήρους ανατάσεως, στη σύνολη περιοχή του μαρτυρίου, το διάβα μέσα από την οποία, μας οδηγεί στην απολύτρωτική θεώρηση μιας ήσυχης βαρκούλας, που πλέει ανέμελη στο μέσο του πελάγους".
Φρειδερίκος Νίτσε, " Η γέννηση της Τραγωδίας".
"Ο Θάνατος είναι ο μοναδικός άξιος αντίπαλος που έχουμε. Η ζωή είναι η διαδικασία μεσω της οποίας ο θάνατος μας προκαλεί. Ο Θάνατος είναι ενεργητική δύναμη. Η ζωή είναι η αρένα. Και σ΄αυτή την αρένα ανά πάσα στιγμή υπάρχουν δύο μόνο που αγωνίζονται: ο εαυτός μας και ο θάνατος".
Κάρλος Καστανιέντα, "Η δύναμις της σιωπής"
"Από υπερβολική αγάπη για τη Ζωή, επέλεξα το θάνατο".
Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκυ.
Εφόσον δεν υπάρχει ζωή, παρά μόνο αγώνας για ζωή, δεν μπορεί να υπάρξη και θάνατος. Η μοναδική του ελπίδα να πραγματωθή, είναι μονάχα σαν επιστέγασμα ενός τέτοιου αγώνα.
Η ζωή προϋποθέτει ψυχή. Αυτό που ονόμασε ο Σαββόπουλος "γεννήθηκα με μια εκ γεννετής αιμορραγία". "Γουστάρω ελεύθερη και πλούσια Ζωή". Η δίψα για Ζωή, για συνουσία εδώ και τώρα με το Ζοωγόνο Σύνδρομο. Χωρίς μισόλογα και παρακάλια. Γιατί η Ζωή είναι δική σου και δική μου φιλάρα, αν δεν είμαστε διατεθειμένοι να την ξεπουλήσουμε "για λίγη σιγουριά", για την τραμπάλα στο τσίρκο της αυταπάτης.
Και αυτή την Ενέργεια δεν μπορεί να την καταστρέψη καμιά παγκόσμια δικτατορία, γιατί την αγκύρωσαν οι Μεγάλοι Αθάνατοι στο Αέναο Παρόν.
Κοιμήθηκε ή πέθανε; Αδιάφορο.
Η ερώτηση δεν μπορεί παρά να είναι άλλη: Έζησε;
Δεν είναι τα χαμόγελα, η αναγνώρηση, οι τεμενάδες, το χειροκρότημα αυτά που συνγκροτούν τη ζωή.
Είναι μόνο αυτό που μένει.
Δεν υπάρχει παρελθόν, παρόν, μέλλον. Αυτά είναι μόνο η αρένα.
Ο Έλληνας Ζωγράφος αποτύπωσε την αποκαθήλωση Του.
Το μέτωπο Του απέραντο πεδίο για τον ασπασμό του πιστού.
Το σβησμένο, αλλά και μετά το θάνατο παρόν βλέμμα Του, δοσμένο στη Μητέρα. στην αγάπη πέρα από προϋποθέσεις και σκοπιμότητες.
Το αριστερό χέρι δωρεά τρυφερότητος στην αγαπημένη.
Ναι είναι άνθρωπος.
Μα το δεξιό χέρι υπάρχει μόνο για την τρύπα του καρφιού. Στη βάση του συνόλου. Για να στηρίζη τα πάντα.
Είναι πραγματικός άνθρωπος.
Και πίσω απόλα ένα κομμάτι κούτσουρο.
Σταυρός του Μαρτυρίου, ή γέφυρα που συνδέει το κέντρο της γης με τον ουρανό;
Ο ζωγράφος αποκαλύπτει χωρίς να ομιλή. Είναι το μέτρο. Υπάρχοντος του μέτρου όλα υπάγονται σε αυτό. Και η απόσταση των φωτεινών σημείων στο βάθος, ανάμεσα στα νεφελώματα. Μακρυά... Αλλά πολύ, πάρα πολύ κοντά μας.
Εμείς τι να προσμετρήσουμε...
Συντάχθηκε με την εγχώρια πλουτοκρατία. Υποστήριξε την συνοχή του ελλαδικού κρατιδίου, δημιουργώντας ρήξη με τον Βερθολομαίο, που ήθελε εξωελλαδικό καθορισμό των επισκόπων στη βόρειο Ελλάδα. Η απαρχή του σχεδιαζόμενου διαμελισμού. Το επερχόμενο μπακλαβαδάκι.
Οι επίδοξοι διαμελιστές της εξουσίας ρίξανε το φαρμάκι.
Μετά πήγε και τους ζήτησε γιατρειά.
Η πολυτελής λιμουζίνα θα τσουλίση πάνω στα δάκρυα των πιστών του.
Είναι τραγικός ο θάνατος;
Ο Οιδίπους καταβαραθρώνοντας Σφίγγα στη Άβυσσο θα φωνάξη:
"Στρίγγλα πόνεσα. Μα χειρότερος από τον πόνο είναι ο τρόμος".
Η μύηση στη θύρα αυτή
διαβάτη της αγάπης
σου κλείνει κάθε επιστροφή
στους δρόμους της απάτης.
Μέσα σε δύσβατη οδό
έχουμε ανταμώσει
μα ο προμηθέας λυόμενος
θα μας ελευθερώση.
Αύριο που θα σταυρωθή
με το αίμα του θα πλύνη
μια πλάκα αναστάσιμη
μες τη θολή μας μνήμη.
Ο Κύριος ας αναπαύση την ψυχή του.
Ενώ υπάρχουν ζωντανοί, που είναι στην ουσία νεκροί,
κάποιοι που πέθαναν, θα ζούνε για πάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου