12 Ιανουαρίου, 2008

Η (ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ) ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΜΝΩΝ


"Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία των ουρανών".
κατά Μαθαίον Ευαγγέλιο, ε΄10


"...Ναί, και οι κριτές κρίνονται... ...Η αληθηνή ανεξαρτησία του Δικαστικού δεν ασφαλίζεται με δημόσιους φανφαρονισμούς, ούτε εκδηλώνεται με δηλώσεις..."
Χρήστος Σαρτζετάκης,
πρώην Πρόεδρος Δημοκρατίας,
εις τον λόγον του δια τα 150 χρόνια του Αρείου Πάγου - 14.12.1986



Ο σεβασμός και η εφαρμογή της δικαιοσύνης αποτελούν θεία επιταγή και πανανθρώπινο ιδανικό.
Πολλοί δημόσιοι λειτουργοί της την υπηρέτησαν πιστά μέχρις εσχάτων. Από τους πρώτους διδάξαντες ο Σωκράτης. Αυτός θα διακηρύξη στους φίλους και μαθητές του, που είχαν οργανώσει την απόδραση του για να αποφύγη τη θανάτωση ,ότι είναι αδύνατον, κάποιος που έταξε τη ζωή του στην καθιέρωση και εφαρμογή των νόμων, να τους παραβή για ίδιο όφελος.

Και στη γειτονική Ιταλία, που από δεκαετίες μαστίζεται από την εγκληματικότητα της μαφίας, η αταλάντευτη στάση δικαστών και εισαγγελέων στάθηκε αιτία να δολοφονηθούν αρκετοί από αυτούς από τις συμμορίες. Δεν είναι όμως μόνο η γραφή των ονομάτων τους με χρυσά γράμματα στη Βίβλο των υπέρ δικαιοσύνης διωκομένων το μόνο αποτέλεσμα της θυσίας τους. Διότι στις ιταλικές φυλακές - σε αντίθεση με τις ελλαδικές, που συναντά κανείς κυρίως εξαθλιωμένους ναρκομανείς δίπλα στην παρανόμως προφυλακισθείσα κυρία Ευδοκία Τσέκου (δεν γράφω Εύη, ούτε τριαντατετράχρονη, ούτε τριανταπεντάχρονη, διότι δεν κάνω δημοσιογραφία της χειραγώγησης, ούτε οικοδομώ δημόσια προδιάθεση αποπομπής και προκαταδίκης εκτός δικαστηρίου) - διάγουν και αρκετοί εγκληματίες.

Αλλά και στη Μασσαλία το 1986 βάλανε κάποιοι έντιμοι και θαρραλέοι εισαγγελείς τα κοντόκανα κάτω από την καμπαρντίνα, όταν η διεφθαρμένη αστυνομία αρνείτο να πράξη το καθήκον της. Το φασιστόπουλο υπουργός εσωτερικών Ανρύ διερήγνειετότε τα ιμάτια του λόγω της "αυθαιρεσίας". Όταν όμως τον ενημέρωσε κάποιος δικαστικός ότι οι εισαγγελείς πληρώνουν μειωμένο εισειτήριο στα τραίνα για το Παρίσι κατάπιε τη γλώσσα του.

Και στην Ελλάδα πέρασαν κάποιοι δικαστικοί λειτουργοί με υψηλή έννοια καθήκοντος. Ο πλέον γνωστός είναι ο πρώην Πρόεδρος Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης. Η υπευθυνότητα και η τόλμη τους στόχευε στο να μπη τροχοπέδη στην κατολίσθηση της κοινωνίας προς τη Ζούγκλα. Δυστυχώς όμως αυτό στάθηκε αναπόφευγο. Διότι πλείστοι άλλοι, είτε απεργάζοντο την ανομία, είτε σιωπούσαν.
Πριν μερικές ημέρες ο πρόεδρος ενός κόμματος της βουλής κατήγγειλε τον πρωθυπουργό ότι "είναι πρωθυπουργός της πιό διεφθαρμένης χώρας της Ευρώπης". Ο κ. Καραμανλής προσποιείται όχι μόνο από τότε τον κωφό.
Πριν μερικές ημέρες άπαντες οι φίλοι και οι γνωστοί μου πιστοποίησαν στην Αθήνα ότι δεν υπάρχει πλέον ούτε περίπτερο, ούτε τυροπιτάδικο, που να μην πληρώνει προστασία. Όποιος δεν καταβάλει "προστασία" του καίνε την περιουσία.

Η λέξη δικαιοσύνη αποτελεί στην Ελλάδα αναμφίβολα ένα τραγικό ανέκδοτο.
Η χώρα πάσχει από καλπάζουσα Ζωνιανίαση. Συμμοριών, άβουλου πλήθους και δήθεν ταγών.
Αυτοί οι άνθρωποι "της κοινωνίας των Αγγέλων" είχαν το φθόνο να περιφέρουν και να διαπομπεύουν δημοσίως ένα φιλαράκι σε βίντεα χωρίς εσώβρακο, με τον πλέον αισχρό τρόπο, γιατί δεν συναινούσε άλλο να βάζη την υπογραφή του σε αποφάσεις αποχαρακτηρισμού αρχαιοτήτων, που είχαν δεσμευτεί να προωθήσουν οι ίδιοι, απέναντι σε ανθελληνικά κέντρα, για τους δώσουν την καρέκλα που κάθονται.
Ή δεν απέδειξαν ακράδαντα, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, ότι απεργάζονται την καταστροφή της ιστορικής μας μνήμης, με τα βιβλία παραχάραξης της ιστορίας που προωθούν; Το "ίδρυμα" ανδρέας παπανδρέου ήταν αυτό που συναποφάσισε πρώτο σε διαβαλκανικό επίπεδο τα βιβλία της παραχάραξης.
(Εξάλλου ποιό από τα κόμματα εύχεται την διδασκαλία της πραγματικής ιστορίας;
Πώς μπορεί να εύχεται ένας παπανδρέου την διαφώτιση των νέων σχετικά με το ρόλο του ψευδεπίγραφου "γέρου της δημοκρατίας" στη συμφωνία της Βάρκιζας, την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του αγγλικού ιμπεριαλισμού, τη σφαγή του λαού της Αθήνας από το Σκόμπυ και το μονόπλευρο εμφύλιο που ακολούθησε;
Και τι θα μείνη υπόλοιπο από το ΚΚΕ και το Συνασπισμό όταν βγούν στο φώς με ιστορική τεκμηρίωση τα εγκλήματα και οι προδοσίες του Λένιν, τα εγκλήματα και οι χαφιεδισμοί για λογαριασμό της Οχράνα, της τσαρικής αστυνομίας, από τον αιμοσταγή δολοφόνο εκατοντάδων χιλιάδων αθώων, συχνά αθώων κομμουνιστών, Στάλιν, από τον σκοτεινό ρόλο της πρακτώρευσης των μεγαλοτραπεζιτικών αγγλοσαξωνικών και μεγιστανοεβραϊκών οίκων Ρότσιλντ και Ρόκφελερ, του Τρότσκυ γαμπρού του αμερικάνου μεγαλοτραπεζίτη Μπάουρ;)

Προσέξτε τις επιστολές που άφησαν οι παρ΄ολίγον αυτόχειρες. Με αυτές τεκμηριώνουν την απόπειρα αυτοκτονίας ως έσχατο τρόπο διαμαρτυρίας ενάντια σε ένα καλοστημένο μηχανισμό που περιλαμβάνει το πολιτικό σύστημα, τα μαζικά μέσα και τη δικαιοσύνη και πολτοποιεί ανθρώπους στην πορεία διάλυσης και καταδυνάστευσης των πάντων.

ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΗ - ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ - ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΤΗ ΣΥΝΕΝΟΧΗ


Τις τελευταίες ημέρες τόσο ο Γιωργάκης Παπανδρέου όσο και η κ. Ντόρα (συγνώμη τι όνομα είναι αυτό; είναι ελληνοχριστιανικό;) Μπακογιάννη χρησιμοποιούν μιά ιδιαίτερα "σκληρή" γλώσσα ενάντια στον κυβερνώντα σχηματισμού. Η πρώτη σε παρουσίαση βιβλίου του Σαρκοζί (φέξε μου και γλίστρησα). Είπε ότι οι πολιτικοί στην Ελλάδα είναι ανειλικρινείς. Κομίζοντας γλαύκαν εις Αθήνας, στην περίπτωση της η δήλωση της μόνο κύρια ως αυτοκριτική περιέχει ίχνη λογικής. Η αιχμή είχε στόχο βεβαίως τον Καραμανλή. Εξ ιδίων τα βέλη ή δρυός πεσούσης πάσα γυνή ξυλεύεται;
Ο Γιωργάκης με αντιπολιτευτική καθυστέρηση τεσσάρων ετών είπε από βήματος βουλής μια κοινοτυπία: Η κυβέρνηση λέει αφήνει όλες τις υποθέσεις με πολιτική βαρύτητα να τις αναλαμβάνουν οι ίδιοι διεφθαρμένοι δικαστικοί λειτουργοί, που τις κουκουλώνουν. Λες και δεν το γράφουν με τεκμηρίωση καθημερινά οι εφημερίδες εδώ και χρόνια. Λες και όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι είναι πολιτικά νήπια, που περιμένουν πότε θα ανοίξη το στόμα του ο Γιωργάκης, για να πληροφορηθούν τα πασίγνωστα. Μα μήπως είναι και ο μόνος; Πρωταγωνιστής της μεγαλόστομης φανφάρας είναι η ακροδεξιά διεθνώς και από τις αρχές του περασμένου αιώνα. Τι κοστίζει η φράση; Αυτό το απεχθές παιχνίδι με τον πόνο του περιθοριοποιημένου ανθρωπάκου.

Το ζητούμενο είναι ότι η περίοδος μυρίζει καραμανλικό επίλογο. Είδαμε με πόσο στυγνό τρόπο πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων πολλοί υπουργοί. "Μόνο δια φυσικού θανάτου" φώναζε μέσα στην απόγνωση του άλλος, ολόκληρος άντρας, δείχνοντας ότι δεν έχει καταλάβει ούτε σε ποιόν πλανήτη ζει. Και αφού ανακυκλώσουν κόσμο και κοσμάκη στο τέλος ανακυκλώνουν και τον αρχηγό τους. Εκτός αν υποθέσουμε ότι αυτός έχει πραγματική εξουσία. Άρα και εγώ είμαι αστροναύτης.

Η Ελλάδα είναι μια ευαίσθητη για το παγκόσμιο κατεστημένο χώρα με τεράστια σημασία. Όχι κύρια λόγω όλων των άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών, ή πλεονεκτημάτων, που αφθόνως διαθέτει. Κύρια διότι έχει δημιουργήσει πολιτισμό και σηματοδοτεί τον αέναο κίνδυνο να προάγη ανθρωπιά. Μια τεράστια ευλογία Ηρώων, Διδασκάλων και Δημιουργών του Πνεύματος εδράζεται πάνω στις πλάτες μας, με κίνδυνο εάν εμείς δεν αποδεχτούμε την πρόκληση, αυτές να σπάσουν.
Στην Ελλάδα απαγορεύεται αυστηρώς να λειτουργήση πραγματική αντιπολίτευση. Το παιχνίδι ήταν και παραμένει στημένο από καταβολής ελλαδικού κρατιδίου. Όση αντιπολίτευση έκανε ο Έβερτ (αλήθεια είναι το όνομα ελληνοχριαστινικό;) στο Σιμήτη (αλήθεια είναι το όνομα ελληνοχριστιανικό;) άλλη τόση αντιπολίτευση κάνει ο Παπανδρέου (Τσάντ, Μινέικο) στον Καραμανλή.

Μια κυβέρνηση που στηρίζεται σε 152 βουλευτές έχει κατασκευαστεί θνησιγενής. Ειδικά όταν δύο εξ αυτών είναι τέκνα του συμπαθέστατου προκαθήμενου του "Φιλλελυθερισμού". Αυτό εξ άλλου το σπούδασε και ο πατήρ από την περίοδο του άσπονδου φίλου Σαμαρά.
Αυτή τη στιγμή δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη προσπάθεια από τους μηχανισμούς υπόθαλψης για να δημιουργηθούν κλυδωνισμοί στην κυβέρνηση. Φαίνεται να διαθέτη η ίδια μια ακαταμάχητη ικανότητα να πέφτη στις προγραμματισμένες λακκούβες. Γι΄αυτό και η βία στα τραβήγματα της καρέκλας.

Εντάξει ρε παιδιά... Οι κυβερνήσεις πέφτουνε, μα η δικαιοσύνη μένει. Δεν σας έδωσε πρόσφατα ο Αλογοσκούφης 900.000.000 Ευρώ για μισθολογικές αυξήσεις; Μην ανησυχείτε. Και οι διάδοχοι καλοί κουβαλητές θα είναι. Αφού η σιωπή των αμνών πάντα εξαγοράζεται ακριβά. Εξάλλου για τους διαδόχους έχουν προγραμματιστεί ακόμη πιο βαριά ατοπήματα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: