29 Σεπτεμβρίου, 2010

Η ΤΑΦΡΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΝΤΑΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟ SHAMANS BLUES


Η σημερινή κατοχή είναι χειρότερη από αυτή που έζησαν οι παππούδες μας, γιατί τότε γνώριζαν τον κατακτητή, επειδή αυτός κυκλοφορούσε με τον αγκυλωτό σταυρό στο μανίκι. Τότε του κόστιζε η κατοχή, όχι μόνο γιατί συντηρούσε ένα σωρό μεραρχίες ενάντια στον Ελληνικό λαό, αλλά του κόστιζε και σε αίμα.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ



Διακόπτων την σιωπήν των τελευταίων εβδομάδων και με αισθήματα βαθείας εκτιμήσεως, ευγνωμωσύνης αλλά και ευθύνης έναντι των φίλων επισκεπτών της σελίδος, οι οποίοι ετίμησαν την σιωπήν ταύτην δια των πολλαπλών εισόδων τους εις αυτόν τον ιστότοπον κατά την διάρκειάν της, επανέρχομαι δια να καταθέσω εν πρώτοις άποψιν επί τινων τρεχόντων θεμάτων, αφορμήν λαμβάνων εκ της δημοσιότητος που εξέλαβον αυτά σήμερον.

Η εστίασις της προσοχής εις δυο μόνον εκ των υπό της κατοχικής κυβερνήσεως άρτι προαναγγελθέντων μέτρων καταστολής, εις φάσιν κατά την οποίαν η κοινωνία σφοδρώς χειμάζεται εν μέσω φθινοπώρου (κατ’ αντιστροφήν του στίχου του Ουσσέως Ελύτη «μας έφερες την άνοιξη μέσα στο καλοκαίρι») αποτελεί ως προείπα αφορμήν, δια να αναφερθώ εις θέμα το οποίον με απασχολεί και με ταλανίζει επί δεκαετίες, από τότε που ενφανίσθει ο πράσινος «ήλιος» της μούχλας εις το δοτόν και ξενόφερτον πολιτικόν στερέωμα του θανατά εις το ελλαδικόν προτεκτοράτον.

Η μια είδησης αφορά την εξαγγελίαν επιβολής ποινής φυλακίσεως, εις περίπτωσιν κατά την οποίαν δεν εκδοθεί απόδειξις δια την είσπραξιν έστω και ενός ευρώ. Τοιουτοτρόπως το ρηθέν «αμάρτησα για μια τυρόπιτα» μετατρέπεται εις «με ρίξαν στην ψιρού για ένα μύδι» και κατ’ ακολουθίαν το λουρί της μάνας μεταρέπεται εις βούρδουλα πασοκιστάν. Αντιλαμβάνομαι αναμφιβόλως την δυσφορίαν των πολυπληθών οπαδών της σαρίας, οι οποίοι εισάγονται κατ’ εντολήν της CIA κάργα και πολυπληθώς εις το προτεκτοράτον, οι οποίοι θα προτίμουν δια να απολαύσουν την στύσιν ξεσαλώματος δικαιοσύνης, να δουν δημόσιους ακρωτηριασμούς ή και λιθοβολισμούς, συμφώνως προς την υπόγειον προπαγάνδαν την οποίαν εντέχνως προωθούν αδρά αμειβόμενοι, ονειδίζοντες τους εν αγαθότιτι πίστεως διάγοντας ομοθρήσκους των.

Η δευτέρα είδησις αφορά τα εξαγγελθέντα εις βάρος των απεργούντων ιδιοκτητών φορτηγών αυτοκινήτων διαμετακομίσεως προϊόντων αντίποινα. Δια τας νταλίκας προηγήθει εδώ ανάρτησις, δια να τονισθούν αι υπό του μελωδού του αντιστοίχου άσματος προφητικού χαρακτήρος επισημάνσεις. Παρ’ ότι το εν λόγω πόνημα εντρύφησε επαρκώς εις τα αισθητικώς αλλά και διαισθητικώς σημαινόμενα, ουδείς των κυβερνόντων διαφαίνεται να εννόησε τας συνεπείας του «κι όλους όσους σε θυμούνται φορτωμένος».

Κατά την Πλατωνικήν Θεωρίαν η ενθύμησις αποτελεί ΤΗΝ ΓΝΩΣΙΝ τουτέστιν την α-λήθειαν. Το «όλους όσους» υπέχει ποιοτικού χαρακτήρος και εν προκειμένω αφορά την συνολικήν κυτταρικήν μνήμην του Έλληνος. Όπως εκμυστηρεύθη ο Μεξικανός Σαμάνος στον Κάρλος Καστανιέντα: «Ο λευκός εισβολέας μας πήρε τα πάντα εκτός από ένα – το ΝΑΓΟΥΑΛ – τη δύναμη του ασυνείδητου. Αυτό αποτελεί την ακαταμάχητη ισχύ των μάγων».

Δεν κατεννόησαν, ότι η Ελληνική Γη είναι η πλουσιότερη σε ορυκτά. Είναι ΠΑΜΠΛΟΥΤΟΣ ΓΗ. Και όταν βαρέσεις φλέβα, ξεκινάει οξειδοαναγωγή, με την πλέον καταστροφική δύναμη της δημιουργίας.

Παραβλέπουν όμως πρωτίστως το πολυτιμότερο των ορυκτών, το οποίον ευρίσκεται εις το κέντρον της σφαιρικότητός μας: Τα κόκαλα των Προγόνων. Διότι εις το κέντρον ενδημεί ταυτοχρόνως το είδος με το όλον. Το γένος με το δώρημα της ζωής.

Το ερώτημα που τίθεται από συστηματικής πλευράς με αφορμή τα δυο αυτά μέτρα, είναι κατά πόσον το τρέχον «Πα»«σο»«κ» πρωτοτυπεί, ή αποτελεί από συστάσεως του φασιστικόν κόμμα. Επ’ αυτού προσεχώς.