29 Αυγούστου, 2009
ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΥΡΚΑΪΕΣ - ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ
1. ΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΝΤΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΠΟΥ ΑΥΤΟ ΕΚΔΗΛΩΝΕΤΑΙ
Η εκτίμηση που ακολουθεί αποσκοπεί να διερευνήσει τα βαθύτερα αίτια της πρόσφατης καταστροφής, που δεν περιορίστηκε μόνο στην Ανατολική Αττική Γη. Η διάθεση μου να προσπαθήσω να διεισδύσω βαθύτερα από τα στερεότυπα που κυριάρχησαν σχετικά με τα αίτια των πυρκαϊών, είτε ως στυγνή προπαγάνδα, είτε ως - κατ' εμέ - εύκολες ερμηνείες δεν απηχεί ανάγκη της όποιας μορφής σπέκουλας επάνω στο δράμα εκατομμυρίων ανθρώπων.
Οι φίλοι που επισκέπτονται με μια συνέχεια αυτήν την σελίδα γνωρίζουν την τάση του γράφοντος, να μην επαρκείται στις ερμηνείες των φαινομένων που επικρατούν, χωρίς επίπονη διερεύνηση. Οι φίλοι που αρέσκονται σε αυτονόητες ερμηνείες, που εγώ χαρακτηρίζω ερμηνείες του σειρμού, δεν νομίζω ότι θα ευτυχήσουν με την ανάγνωση ενός κειμένου, που δεν περιρίζεται σε μικρή έκταση και προβάλλει μια διαφορετική αναζήτηση. Ο στρατηγός άνεμος, τα σπασμένα μπουκάλια, η έλλειψη καθαρισμού, χάραξης δρόμων και αντιπυρηνικών ζωνών ανάσχεσης, τα σπασμένα μπουκάλια, η επικίνδυνη αδιαφορία πολλών πολιτών όσο αφρά τη χρήση φωτιάς, οι οικοπεδοφάγοι, η αναποτελεσματική, ελλειπής υποδομή και η έλλειψη οργάνωσης που χαρακτηρίζει τα υπάρχοντα μέσα πυρόσβεσης, αλλά ακόμη και η ανοργάνωτη και χαρακτηριζόμενη διοικητική ολιγωρία όσο αφορά την σωστική τους παρέμβαση, δεν αποτελούν αιτίες, αλλά ενδιάμεσες σκοπιμότητες, που διέπουν τα πραγματικά αίτια των πυρκαϊών και την κλιμακούμενη μετατροπή της χώρας σε στάχτη.
Ο τρόπος που δομώ την σκέψη μου δεν είναι άγνωστος, τόσο από κάποιες αναρτήσεις που είχαν τον χαρακτήρα αφηρημένης θεωρητικής αναζήτησης, όπως και από άλλες που επιχείρησαν να δώσουν μη συμβατικές ερμηνείες σε συγκεκριμένα γεγονότα.
Πάντοτε πιστεύω, ότι όσα κλιμακώνονται, δεν είναι κατά κανόνα ορατά στην επιφάνεια. Αυτό που βλέπουμε δεν αποτελεί κάτι περισσότερο από μια συγκεκριμένη συμπτωματολογία της νόσου. Τα αίτια και οι στοχεύσεις πάνε βαθύτερα. Εάν συνεκτιμηθεί ότι μέρος των συμπτωμάτων είναι τεχνητά και αποσκοπούν να μειώσουν την ευκρίνεια των πραγματικών συμπτωμάτων στην κατεύθυνση της διάγνωσης της νόσου, καθίσταται κατανόητο το μέγεθος της πρόκλησης και ο δύσβατος χαρακτήρας της προσπάθειας διερεύνησης.
Επειδή όμως χωρίς επιτυχή διάγνωση δεν μπορεί να υπάρξει οργανωμένη θεραπεία, ενώ ο βαλλόμενος οργανισμός παραμένει στα ατελέσφορα όρια της ίασης που μπορεί να επιτύχει ένα σκοπίμως καταβεβληθέν ανοσοποιητικό σύστημα, ωφείλουμε να ανταποκριθούμε χωρίς ενδοιασμούς σε αυτή την πρόκληση.
Ίσως κατέστη δυνατή η μέχρι σήμερα ακολουθητέα οδός εδώ, όσο αφορά τις αναρτήσεις, να ανοίγονται πολλά θέματα, τα οποία σπανίως κλείνουν. Αυτό αφορά την θεώρηση του χαρακτήρα των προσεγγίσεων που αποσκοπούν κύρια στην αναζήτηση μη άμεσα ορατών πλευρών και όχι στην καταγραφή βεβαιοτήτων από τον γράφοντα. Αυτό δεν σημαίνει ότι κυριαρχεί ο αγνωστικισμός ή ο σχετικισμός. Τουναντίον, έχοντας χαράξει συγκεκριμένες σταθερές, που στηρίζουν την εκάστοτε προληματική, ζητούμενο παραμένει η δίχως προσκόμματα εφαρμογή τους. Όμως, η έρευνα δεν αποτελεί μονόδρομο του διαχειριστού, αλλά απευθύνεται στην ενεργό συμμετοχή των φίλων επισκεπτών, οι οποίοι συχνά συνέβαλλαν με δημιουργικό τρόπο στην διαδικασία.
Αυτή τη φορά απευθύνω συγκεκριμένα έκκληση σε όλους τους επισκέπτες καλής θέλησης, που αναγνωρίζουν μια όποια αξία στην διάθεση αυτής της ερευνητικής προσπάθειας, να συμβάλλουν με τον τρόπο που αυτοί επιθυμούν στην συγκεκριμένη προσπάθεια. Είτε αντιρρητικά, ελέγχοντας την αξία των συλλογισμών που έπονται, είτε με στοιχεία που διαθέτουν, είτε με ίδιες αναρτήσεις, που ευχαρίστως θα δημοσιεύσω.
Όσοι επιθυμούν να μην εμφανιστούν στην σελίδα, μπορούν να απευθυνθούν μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Όσοι επιθυμούν να αποφύγουν την καταγραφή τους από τις δυνάμεις που παρακολουθούν το διαδίκτυο μπορούν να απευθυνθούν τηλεφωνικά από κάποια - όποια τηλεφωνική συσκευή στον αριθμό: 0049-30-94885724. Φυσικά όλα είναι ελεγχόμενα από τον "μεγάλο αδελφό". Όμως χωρίς δικινδύνευση τα αποτελέσματα θα είναι ακόμη πλέον οδυνηρά. Η έννοια της ασφάλειας - όπως έδειξαν οι πρόσφατες πυρκαϊές - αποτελεί ονείρωξη.
Εν έτει 2007 κάηκε η μισή Πελοπόννησος, πρόσφατα δε το υπόλοιπο της Αττικής, που δεν είχε ήδη καεί, με εξαίρεση τις περιοχές που κατοικούν κυρίως οι φλωράδες της αλήτ, που διαχειρίζεται για λογαριασμό υπερτεθειμένων συμφερόντων την κακοδαιμονία του τόπου. Κάποιος κάνοντας κρητική στην κρατική δασική πολιτική ισχυρίστηκε ότι με βάση τα ισχύοντα δεν μπορεί να εξηγήσει σε ένα παιδί "τι είναι δάσος". Με την πορεία όμως που συντελείται, δεν θα είναι σε θέση να εξηγήσει σύντομα ούτε τι είναι δέντρο.
Η Ελλάδα μετατρέπεται ολοένα και πιο απροκάλυπτα σε καμμένη γη. Αριθμίζοντας τα βήματα αυτής της ύπουλης και σκοτεινής πορείας απαριθμώ:
1. Κατάλυση των αξιών. Μετατροπή των κατοίκων της χώρας σε γραικύλους εμφορούμενους βασικά μόνο από τα ένστικτα: Καταναλωτισμός, υποβαθμισμένος και μαζοχιστικός ευδαιμονίσμός, εγωϊσμός με παραγκωνισμό των συνανθρώπων για μια θέση στο αναξιοκρατικά διανεμούμενο σκότος από κολλητάρια, αδερφάτα και πολιτικά κόμματα.
Στην καλύτερη περίπτωση προσκόληση στο ένστικτο επιβίωσης μέσα σε μια απάνθρωπη καθημερινότητα από τους μη "προνομιούχους". Καλλιέργεια της οκνηρίας, της δήθεν μαγκιάς, της επιδειξιομανίας, της παράκαμψης του κράτους, της αντικοινωνικής συμπεριφοράς απέναντι σε ανθρώπους και περιβάλλον.
2. Πολεοδομικό μολόχ, ζούγκλα μεγαλουπόλεων, μπετονοποίηση των πάντων, φοβερό πολεοδομικό κόστος στην μετακίνηση με δίκτυα που υφίστανται μονίμως κυκλοφοριακό έμφραγμα.
3. Διάλυση του αδύναμου εγχώριου παραγωγικού ιστού, προώθηση των μαστροπών της οικονομίας, εκπόρνευση των εκδιδόμενων κλάδων που επιβιώνουν από εισαγόμενα "επενδυτικά" πακέτα, τα οποία υφίστανται άνευ προηγουμένου στα παγκόσμια οικονομικά δεδομένα αφαίμαξη, καταλήγοντας μετά από πολλαπλούς παρασιτικούς μεσάζοντες στον εν τέλει εργολάβο της παραγγελίας. Η απίθανη μείωση των πραγματικών αμοιβών για την πραγματοποίηση του έργου με την παρασιτική συμπίεση καθιστά αναπόφευγες τις κακοτεχνίες, την παντελή έλλειψη μέσων εργοταξιακής προστασίας και την μεσαιωνική υπερεκμετάλλευση των κυρίως αλλοδαπων εργαζόμενων.
4. Κρετινοποίηση της νεολαίας με την τηλεόραση, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια τεράτων, τον υποβιβσμό της διατροφής με νάυλον παρασκευάσματα, την καταστροφή του περιβάλλοντος, τον βάναυσο υποβιβασμό της εκπαίδευσης, την παντελή έλλειψη παιδείας, την καλπάζουσα διάλυση του θεσμού της οικογένειας.
5. Ναρκωτικά. Με την οργανωμένη έλλειψη ελπίδας, την επιβολή του αδιεξόδου, την καταρράκωση των αξιών, την υποβολή του μηδενισμού, της ηδονοθηρίας και της άνευ καταβολής κόπωσης "απόλαυσης", γέμισαν μαφία-κράτος-παρακράτος με ναρκωτικά τα πάντα.
6. Βάρβαρη αλλοίωση των δημογραφικών δεδομένων της χώρας με μαζική μετανάστευση, με το αιτιολογικό "οφελείται η οικονομία" αρχικά και "μας τους επιβάλλει η Ε.Ε." στη συνέχεια.
7. Οικοδόμηση από τις μυστικές υπηρεσίες δοτής τρομοκρατίας. Σπρώξιμο της νεολαίας με τον επιβεβλημένο μηδενισμό και την μόδα στην αγκάλη των εισαγόμενων πρακτόρων-βανδαλιστών και των αναγκέφαλων "εξεγερμένων" της σκατοεγκεφαλίτιδος.
8. Διάλυση της αστυνόμευσης, ανοχή της διογκούμενης εγκληματικότητας.
9. Καταστροφή της μαζικής ενημέρωσης με την επιβολή των δοτών κουραδομίντια, που καταβροχθίζουν τρομακτικά οικονομικά μέσα από το κράτος, την τσέπη δηλαδή του πολίτη.
10. Επιβολή της βάναυσης αυθαιρεσίας των τραπεζών, με τρόπο που δεν συναντάται πουθενά αλλού, με κύριο στόχο να απωλέσουν βαθμηδόν οι πτοχώτεροι την ιδιοκτησία της κατοικίας τους. Μαζική υπόσκαψη της ιδιοκατοίκησης.
11. Δηλητηριασμό του πληθυσμού με υποχρεωτικό εμβολιασμό για κατασκευασμένα ψευτομικρόβια. Καταστροφή της μήτρας των κοριτσιών με υποχρεωτικούς εμβολιασμούς.
12. Μετάλλαξη του γεννετικού κόδικα με την κλιμακούμενη μόλυνση στις πολεοδομικές ζούγκλες, καταστροφή της εγχώριας αγροτικής οικονομίας, με επιβολή αμφιβόλου αξίας διατροφής από χώρες χωρίς αρκετή ηλιοφάνεια.
αλλά και
τις
Πυρκαϊές
που αποτελούν την κωρωνίδα των προηγηθέντων
Οι συνέπειες επάνω στους ανθρώπους από τα ενεργούμενα πολλαπλασιάζονται από την συνδυαστική τους επίδραση, με στόχο την πλήρη μετάλλαξη του ανθρώπου στην κατεύθυνση ενός διπόδου χωρίς ζωτικότητα, κρίση και συνείδηση.
Η βίβλος των Ινδών Bagavad Gida τονίζει ότι ολες οι απώλειες για τον άνθρωπο είναι ανατρέψιμες. Πλην αυτής του οξυγόνου, που αποτελεί τροφή των φυσικών κέντρων (και όχι μόνο) που εδράζεται ο Νους και ο Υπερνούς.
Ας μου επιτραπεί η συμπλήρωση του καταλόγου που προηγήθηκε με σημαντικό σχόλιο φίλου που έγινε και το στρατηγικής υφής συμπέρασμα που εξάγει:
"Διάλυση του μη κρατικοδιάιτου παραγωγικού ιστού. Όσοι μπορούν έχουν πάει βόρεια. Οι άλλοι θα χάνονται ένας ένας.
Αποχαύνωση του κρατικοδίαιτου μηχανισμού. Τα λογιστικά είναι αμείλικτα. No money, δεν έχει έργα Και _έσε τα έργα, χάνεται όλο το πολλαπλασιαστικό προς τα κάτω.
Ξένη ιδιοκτησία στις μεγαλύτερες γνωστές οικονομικές μονάδες. ΑΓΕΤ, ΟΤΕ, Ναυπηγεία (που τι να τα κάνεις στα χάλια τους) σουπερμάρκετ, ξενοδοχεία (μέσω τουρ οπερέητορς)
Ρευσότητα ρευσότητα ρευστότητα. Μην περιμένεις να έρθουν οι τράπεζες φιλανθρωπικά... να πάψουν να δανείζουν θέλουν και ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί και δεν πρέπει ίσως να επιβάλει αλλιώς
Απασχόληση. Μέχρι τώρα απολυόνταν οι αλλοδαποί και οι εύκολοι. Τώρα θα αρχίσουν οι 45άρηδες με δυο παιδιά, το ζευγάρι με το νεογέννητο, ο 30άρης που χρωστάει το διαμέρισμά του. Κάι πόσο καιρό θα αντέξουν οι συγγενείς και φίλοι?
Βάλε αυτά στην δική σου λίστα, και έλα πες μου για οράματα".
Πράγματι ένα ορθό, αλλά δυστυχώς αμείλικτο συμπέρασμα:
Μετατραπήκαμε σε μια κοινωνία ευνουχισμένη από το δικαίωμα στον οραματισμό.
Η αμηχανία που προξένησε η αδυναμία αντιμετώπισης των πυρκαϊών - παρά τις συχνότατα ηρωϊκές προσπάθειες των επαγγελματιών και εθελοντών πυροσβεστών - στάθηκε η ταφόπετρα στο μνημείο εσωτερικής απογοήτευσης που οικοδόμησε το κλιμακούμενο μπαράζ του άνωθεν δοτού και κάτωθεν μασηθέντος οχετού μέτρων διάλυσης των πάντων
Όπως πολύ ορθά διαπιστώνει η ρήση: "Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία". Και όταν πεθάνει η ελπίδα, τότε είναι όλα νεκρά.
Είναι η κατάσταση ανατρέψιμη; Μπορεί να υπάρξει, ή - ακόμη πιο απερίφραστα - υπάρχει ελπίδα; Ένα ερώτημα το οποίο θα προσπαθήσω να θέσω στο τέλος αυτής της αναφοράς με ειδική μνεία στον δήμαρχο Πεντέλης και στην Επιτροπή Πολιτικής Προστασίας της Θεσσαλονίκης, που συμμετείχε στην πυρόσβεση.
"Θα δώσουμε εδώ την μάχη" είπε χαρακτηριστικά πριν φτάσει η φωτιά στην Πεντέλη ο κ. Δήμαρχος. Πρόκειται όμως για μια ακόμη μάχη, στα πλαίσια ενός πολέμου που χάθηκε ήδη, μια μάχη που δίνεται αποκλειστικά "για την τιμή των όπλων", μέσα από την αυτονόητη επιβολή του ενστίκτου αυτοσυντήρησης στα ωμά δεδομένα μιας απροσπέλαστης πραγματικότητας, ή είναι δυνατόν να λειτουργήσει η ελπίδα στο όρια ενός ρεαλισμού, όχι μόνο σαν σύνθημα παρηγοριάς, ή σαν ύστατη προσπάθεια διάσωσης της αξιοπρέπειάς μας;
ΟΠΩΣ ΕΔΕΙΞΑΝ ΟΙ ΠΥΡΚΑΪΕΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΥΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ.
Συνεχίζεται
28 Αυγούστου, 2009
ΟΤΑΝ ΣΠΑΝΕ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ
κακιά σκουριά δεν πιάνει
ούτε αλυσίδα στου αγριμιού
και του Ρωμιού το πόδι
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
Αντιγράφω από την Eλευθεροτυπία:
Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 28 Αυγούστου 2009
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΓΙΝΕ ΔΕΚΤΗ Η ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΘΟΔΩΡΗ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
49 μέρες για το δίκιο του
Μια ανάσα πριν από το μη αναστρέψιμο κακό, κυριολεκτικά στο παρά 1', αφού ήδη χθες διένυε την 49η ημέρα απεργίας πείνας, έγινε επιτέλους δεκτή από δικαστικό συμβούλιο η αίτηση του 29χρονου Θοδωρή Ηλιόπουλου για αντικατάσταση της προσωρινής του κράτησης, που μετρά οκτώ μήνες, με περιοριστικούς όρους.
Θοδωρής Ηλιόπουλος Θοδωρής Ηλιόπουλος Ο νεαρός κρατούμενος, ο οποίος μόλις πριν από λίγες ημέρες μεταφέρθηκε από τις φυλακές Κορυδαλλού στο «Σωτηρία», καθώς η κατάσταση της υγείας του από τη μακρά απεργία πείνας επιδεινωνόταν ραγδαία, είχε την ατυχία να βιώσει στο πετσί του τις συνέπειες μιας τύποις απονομής δικαίου, που δεν συνάδει με το πνεύμα αλλά ξεπερνά ακόμη και το γράμμα του νόμου.
Ο νεαρός Θ. Ηλιόπουλος συνελήφθη στις 22 του περασμένου Δεκεμβρίου κοντά στη Νομική Σχολή της Αθήνας ύστερα από πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, ένα από τα δεκάδες που πραγματοποιήθηκαν εκείνες τις ημέρες με αφορμή τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλ. Γρηγορόπουλου.
Στην κατοχή του δεν είχαν βρεθεί στοιχεία τέτοια που να τον καθιστούν ύποπτο συμμετοχής σε επεισόδια, παρά μόνο ένα σακίδιο με προσωπικά του είδη. Για την ανακρίτρια όμως, ενώπιον της οποίας οδηγήθηκε, ήταν αρκετές, παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις αυτοπτών μαρτύρων, οι καταθέσεις δύο αστυνομικών για να αποφασίσει με τη σύμφωνη γνώμη και του αρμόδιου εισαγγελέα την προσωρινή του κράτηση.
Ετσι ο 29χρονος, που είναι παιδί πάμφτωχης οικογένειας, την οποία στήριζε οικονομικά, εθελοντής αιμοδότης και έχει κάνει αίτηση για να προσληφθεί ως εκπαιδευτικός, μεταφέρθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού όπως και αρκετοί από τους νεαρούς που είχαν συλληφθεί τότε, οι περισσότεροι κάτω από τις ίδιες συνθήκες.
Οκτώ μήνες μετά, η παράταση ακόμη και του εξαμήνου της προσωρινής του κράτησης, την ώρα που όλοι οι προφυλακισθέντες των «Δεκεμβριανών» αποφυλακίζονταν, ήρθε να καταδείξει ότι στο πρόσωπο του ανίσχυρου Θ. Ηλιόπουλου κάποιοι εκπρόσωποι της Θέμιδας έβαλαν στόχο να ξεπεράσουν κάθε όριο αυστηρότητας.
Ο 29χρονος αναγκάστηκε να καταφύγει στην απεργία πείνας όταν στις 10 Ιουλίου, κι ενώ η προσπάθειά του για αποφυλάκιση είχε ήδη προσκρούσει δύο φορές στο τείχος της άρνησης των αρμόδιων δικαστικών λειτουργών, το Συμβούλιο αποφάσισε την παράτασή της και πέραν του πρώτου εξαμήνου.
Τελικά χθες με βούλευμά του το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθήνας διέταξε την αντικατάσταση της προσωρινής του κράτησης με περιοριστικούς όρους και δη εμφάνιση δύο φορές τον μήνα στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής του και απαγόρευση εξόδου από τη χώρα.
Αφού αφέθησαν όλοι οι βάνδαλοι του Σόρος που είχαν συλληφθεί κατά τις βάρβαρες ασχημονίες των επισοδείων - τονίζω το "ασχημονίες", διαχωρίζοντας αυτές από τις ειρηνικές διαμαρτυρίες των πολιτών - αφού οι περισσότεροι των βανδάλων είχαν εισαχθεί σκόπιμα από το εξωτερικό για να ρημάξουν την πόλη, μαζί με τους εσωτερικούς πεμπτοφαλαγγίτες που κινητοποιήθηκαν μέσω Indymedia και SMS και εκείνους τους λίγους ανεγκέφαλους πιτσιρικάδες, που η έλλειψη διαπαιδαγώγησης και αληθούς παιδείας έσπρωξε στην αγκάλη αγελαίας παρόξυνσης της δοτής διαμαρτύρησης, ΚΡΑΤΗΣΑΝ ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΗ - ειρηνικώς και ειλικρινώς διαμαρτυρόμενο. Με στόχο την παραδειγματική τιμωρία του αιμοδότου, του ανθρώπου που μελετούσε και μετουσίωνε στην ζωή την ποίηση, του αγνού ιδεολόγου.
Διότι δεν κατέρχεται, αξιότιμες κυρίες και κύριοι, αγαπητοί επισκέπτες, το κάθε πληρωμένο και ενεργούμενο κουμάσι της προγραμματισμένης καταστροφής, σε απεργεία πείνας 48 ημερών, ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΕΡΓΕΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ. Αυτή η επιλογή χαρακτηρίζει ΜΟΝΟ ιδεολόγους, τα υγειή εκείνα κύτταρα δηλαδή του κοινωνικού οργανισμού, που είναι έτοιμα να θυσιαστούν ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΚΑΛΟΥ.
Αλλά υπάρχει και Θεός. Που οπλίζει τους αγνούς και γενναίους με αποφασιστικότητα και τους βοηθάει - με την ετοιμότητα ανάλωσης της ζωής τους που επιστρατεύουν - να σπάνε τις αλυσίδες. Δείχνοντας την οδό του αγώνος σε όσους δύνανται να κατανοούν.
ΖΗΤΩ Ο ΘΟΔΩΡΗΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ!
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!
Αγαπητε Θοδωρή:
Η νίκη που επέβαλες στις δυνάμεις της αυθαιρεσίας, αποτελεί μέσα στην καμμένη γη της Αττικής και ολόκληρης της Ελλάδας, στη φάση που οι δυνάμεις τις ανωμαλίας υποσκάπτουν την στοιχειώδη βάση της ζωής μας βάναυσα και ορμητικά, ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ.
ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΕΦΥΤΕΥΣΕΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΔΑΣΟΣ ΝΟΗΤΟ, ΔΑΣΟΣ ΨΥΧΗΣ, ΑΠΡΟΣΙΤΟ ΣΤΟΥΣ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΦΑΥΛΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ "ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ"
kafeneio-gr.blogspot.com
Ποιος θέλει να φιμώσει το nonews-News?...
Μας το έστειλαν από το nonews-News και το δημοσιεύουμεΜια μέρα μετά, και η Google δεν έχει απαντήσει γιατί κλείδωσε το Ν-Ν.
Τι συμβαίνει?
Πίσω από το "κλείδωμα" δεν βρίσκεται κανένας εισαγγελέας. Ούτε η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Ούτε καν το γνωστό "σύστημα" μηνύσεων.Το Κράτος (επίσημα) δεν φαίνεται πουθενά. Δεν χρειάζεται άλλωστε, γιατί υπάρχει το ΠΑΡΑΚΡΆΤΟΣ.
Οι βρωμερές Μυστικές Υπηρεσίες. Η ΕΥΠ. Φοβερή σύλληψη. Για να μην αφήνει ίχνη (έτσι νομίζουν).
Το nonews-News ρωτάει τον αρχηγό της Δ.Παπαγγελόπουλο:
1) Υπήρξε αίτημα κάτω απ΄το τραπέζι από Υπουργό της Κυβέρνησης να κλείσει το Ν-Ν?
2) Ποιος ο ρόλος δυο γυναικών (συζύγων δημοσιογράφων) στην υπόθεση? Επισκέφθηκαν αυτές τις ημέρες το τμήμα που έχετε για τα Blogs (η εργάζονται εκεί)? Επίσης ο σύζυγος της μιας (που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο με ψευδώνυμο, και στις επαγγελματικές του δραστηριότητες με κουκούλα), ήταν την Τρίτη την Τετάρτη και την Πέμπτη στην ΕΥΠ, και υπό ποια ιδιότητα?
Ποιόν συνάντησε στο τμήμα των Blogs?
Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους μας στηρίζουν.
Συνεχίζουμε την έρευνα.
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΎΝ ΝΑ ΜΑΣ ΦΙΜΏΣΟΥΝ...
27 Αυγούστου, 2009
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΩΝ
ΦΙΜΩΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟ NO-NEWS-NEWS
Dieses Blog verstößt gegen die Nutzungsbedingungen von Blogger und ist nur für Autoren zugänglich.
http://nonews-news.blogspot.com/Wenn Sie ein Autor dieses Blogs sind, teilen Sie uns mit, mit wem wir das Vergnügen haben. Melden Sie sich über Ihr -Konto an.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://www.oxistoxyta.gr/xyta.htm
Η Ανάρτηση που ακολουθεί ως αναδημοσίευση από http://www.oxistoxyta.gr/xyta.htm, παρόλη την μεγάλη αξία της καθ' εαυτήν, γίνεται και λόγους τεκμηρίωσης της ανάρτησης που θα ακολουθήσει για τις πυρκαϊές.
Γιατί λέμε 'όχι' στους Χώρους Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (XYTA)
Οι ΧΥΤΑ ("χωματερές") αποτελούν μία εξελιγμένη εκδοχή της αρχαιότερης μεθόδου διαχείρισης απορριμμάτων: την τοποθέτησή της σε λάκους και το σκέπασμά τους με χώμα. Οι πρόοδοι που έχουν σημειωθεί αφορούν βασικά την προσπάθεια που γίνεται να μη μολυνθεί ο περιβάλλων χώρος και ο υδροφόρος ορίζοντας από τα εξαιρετικά τοξικά σταγονίδια ("στραγγίδια") που διαρρέουν μέσα από τη γη. Αυτό επιτυγχάνεται με την τοποθέτηση αδιάβροχων μεμβρανών στον πυθμένα των περιοχών όπου θάβονται τα απορρίμματα. Δυστυχώς, οι μεμβράνες αυτές δεν επιτυγχάνουν πάντα την πλήρη στεγανοποίηση του χώρου, κάτι που επιδεινώνεται ιδιαίτερα από το γεγονός ότι η χώρα μας είναι σεισμογενής. Αυτό φαίνεται και από μία παρόμοια χρήση της τεχνολογίας αυτής: για τη δημιουργία υδραγωγείων σε νησιά του Αιγαίου. Τα υδραγωγεία που δημιουργούνται με την τεχνική αυτή έχουν συχνά απώλειες νερού λόγω ατελούς στεγανότητας. Εξάλλου, ο χρόνος ζωής των μεμβρανών είναι περιορισμένος (μόλις 15 έτη), μετά τον οποίο χάνουν τη στεγανότητά τους. Οι ΧΥΤΑ, όμως, συνεχίζουν να μολύνουν το περιβάλλον ακόμα και 50 έτη μετά τη διακοπή της λειτουργίας τους και την αποκατάσταση της θέσης.
Τα καταστροφικά για την υγεία "στραγγίσματα", τα μολυσμένα σταγονίδια που θα περνούν από το χώρο του ΧΥΤΑ στο υπέδαφος, ανέρχονται σε χιλιάδες κυβικά μέτρα κάθε μήνα. Για το ΧΥΤΑ στο "Μάυρο Βουνό" Γραμματικού, αυτά θα καταλήγουν στις πηγές υδροδότησής μας, στη Λίμνη του Μαραθώνα, αλλά και στον Ευβοϊκό (μέσω του ρέματος Σουλνάρθι), ενώ τα θαλάσσια ρεύματα θα τα μεταφέρουν από τους Αγ. Αποστόλους Καλάμου μέχρι τη Ραφήνα, μολύνοντας όλη τη θάλασσα και τις παραλίες. Η μόλυνση αυτή θα καταστρέψει τον τουριστικό χαρακτήρα των ακτών της ΒΑ Αττικής. Επίσης, τα στραγγίσματα θα μολύνουν τον Κάμπο Μαραθώνα όπου μεγαλώνουν τα λαχανικά που τροφοδοτούν τις αγορές ολόκληρης της Αττικής. Η δε στεγανοποίηση δεν αποτελεί λύση, επειδή κάτω από το χώρο του ΧΥΤΑ διέρχεται το ενεργό σεισμικό ρήγμα του Ωρωπού, το οποίο κανένα στεγανωτικό μέτρο παγκοσμίως δεν μπορεί να αντέξει όταν ενεργοποιείται (Πανεπιστήμιο Πάτρας). Αντίστοιχα για την Κερατέα, από το ΧΥΤΑ στο Βραγόνι τα καταστροφικά στραγγίδια θα καταλήγουν στις ακτές της Λαυρεωτικής, Αναβύσσου κ.λπ., με τεράστιες επιπτώσεις στις εξαιρετικής ομορφιάς περιοχές αυτές.
Την ίδια ώρα, ανακοινώνεται με τυμπανοκρουσίες ότι ο προϋπολογισμός για το διαφημιστικό πρόγραμμα προβολής της Ελλάδας στο εξωτερικό αναμένεται να φτάσει στα 40 εκατ. ευρώ, με σύνθημα "εξερευνήστε τις αισθήσεις σας στην Ελλάδα", προβάλλοντας μεταξύ άλλων τις ακτές του Σχοινιά, Μαραθώνα, Καλάμου, Σέσι, Αναβύσσου, Λαυρεωτικής κ.λπ.
Η Λίμνη Μαραθώνα. Τα μολυσμένα "στραγγίσματα" θα καταλήγουν εδώ από το χώρο του ΧΥΤΑ, και θα μολύνουν το νερό ολόκληρης της Αττικής.
Για την επικινδυνότητα των ΧΥΤΑ μαρτυρούν και οι μετρήσεις που πραγματοποίησε πρόσφατα κλιμάκιο του Πανεπιστημίου Αθηνών, που έδειξαν στην περιοχή γύρω από τα Λιόσια μόλυνση "στο κόκκινο". Επικίνδυνοι για τον ανθρώπινο οργανισμό τοξικοί ρύποι, βαρέα μέταλλα και μικροβιακοί οργανισμοί -όλα προερχόμενα από τη χωματερή- έχουν διεισδύσει ακόμα και σε βάθος 100 μέτρων, παρά τα "στεγανωτικά μέτρα".
Δείγματα του υπεδάφους που συλλέχθηκαν ακόμα και σε απόσταση 15 χλμ. δυτικά της χωματερής (στην Ελευσίνα) βρέθηκαν μολυσμένα. Όπως αναφέρει στα "Νέα" ο υπεύθυνος καθηγητής κ. Λέκκας, "το... μαύρο υγρό των αποστραγγισμάτων των σκουπιδιών -τα επικίνδυνα, δηλαδή, "κατακάθια" των απορριμμάτων- εξαπλώνεται με εντυπωσιακό τρόπο. Από την Ελευσίνα και τον Ασπρόπυργο ώς τις παρυφές της Φυλής και των Αχαρνών όλες οι μετρήσεις σε βάθος 20, 50, 70 και 100 μέτρων ανίχνευσαν κάδμιο, αρσενικό, κυάνιο, μόλυβδο και ψευδάργυρο".
Παραλία Σέσι. Ο Ευβοϊκός κινδυνεύει να καταλήξει σαν το Σαρωνικό.
Το υπέδαφος μιας ολόκληρης περιοχής θεωρείται πλήρως κατεστραμμένο. "Σε όλη αυτή την έκταση δεν μπορεί να γίνει καμία γεώτρηση, ενώ δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί η επιφάνεια για καλλιέργειες. Όσο πιο κοντινές στη χωματερή ήταν οι περιοχές από όπου είχαν ληφθεί τα δείγματα, τόσο οι ρύποι ανιχνεύονταν ακόμα και σε μηδενικό βάθος, στην επιφάνεια του εδάφους", συμπληρώνει. Όπως λένε οι επιστήμονες, "βρέθηκαν συγκεντρώσεις ρύπων ακόμα και 100 φορές πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια. Η κατάσταση είναι τόσο επιβαρημένη, που ακόμα και τώρα που δεν εναποτίθενται σκουπίδια στον "παλαιό" ΧΥΤΑ των Ανω Λιοσίων, η μόλυνση στο υπέδαφος θα υπάρχει για άλλα 50 ή 60 χρόνια.
ήδη καταστράφηκε ο Σαρωνικός. Τώρα έχει σειρά ο Ευβοϊκός;
Σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο Αθηνών, το πιο ανησυχητικό εύρημα, αφορά το Σαρωνικό. "Κρέμεται σε μια κλωστή η ποιότητα των υδάτων του", προειδοποιεί ο καθηγητής κ. Λέκκας. "Εντοπίσαμε τοξικά και βαρέα μέταλλα λίγα μέτρα κάτω από τον πυθμένα, στη θαλάσσια περιοχή του Ασπροπύργου. Αν αυτά ανέβουν προς τα πάνω -κάτι που θεωρείται πιθανό λόγω της διαπερατότητας του υπεδάφους στη συγκεκριμένη περιοχή- και εκβάλουν στον πυθμένα, τότε ο κόλπος ουσιαστικά θα νεκρωθεί", συμπληρώνει. (πλήρες άρθρο: in.gr, 25-1-07).
Ο προτεινόμενος χώρος τοποθέτησης του ΧΥΤΑ. Φαίνεται η γειτνίαση με το χωριό και κατοικημένες περιοχές και το ενεργό σεισμικό ρήγμα.
Προβλήματα από τη χωροθέτηση του ΧΥΤΑ Γραμματικού
Εκτός των παραπάνω, υπάρχουν όμως και άλλοι λόγοι που δείχνουν πόσο ακατάλληλη είναι η περιοχή για την τοποθέτηση ΧΥΤΑ:
- Oι XYTA αποτελούν μία ατελέσφορη λύση, που μετά από μόλις 4-5 χρόνια θα αντίκειται προς τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Μετά το 2010 η όλη λύση διαχείρισης Απορριμμάτων θα πρέπει να αναπροσαρμοστεί εκ βάθρων με βάση νέα δεδομένα. Σύμφωνα με τις οδηγίες της ΕΕ, η επένδυση στη δημιουργία ΧΥΤΑ Γραμματικού δεν είναι βιώσιμη. Αντιθέτως, οι χώροι ταφής είναι οικονομικά κοστοβόροι, δεσμεύουν πολύτιμες εκτάσεις γης, δημιουργούν περιβαλλοντικά, κοινωνικά και αναπτυξιακά προβλήματα, υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής και προκαλούν κινδύνους υγείας όχι μόνο τοπικά, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, ενώ σαν λύση είναι ατελέσφορη, επιζήμια από οικονομοτεχνικής πλευράς και με σύντομο χρονικό ορίζοντα υποχρεωτικής λήξης.
- Εν τω μεταξύ, οι ΧΥΤΑ θα αποστερήσουν την εθνική οικονομία από μία πλουτοπαραγωγική πηγή, όπως θα μπορούσαν να είναι τα απορρίμματα εάν ανακυκλώνονταν.
- Παραπάνω αναφερθήκε ο βέβαιος κίνδυνος μόλυνσης του Ευβοϊκού και της Λίμνης Μαραθώνα από τα στραγγίδια του ΧΥΤΑ. Μέσα από τις καταπτώσεις ρύπων στα νερά της Λίμνης Μαραθώνα, αλλά και από το ξέπλυμα των φτερών των γλάρων που θα μολύνονται στο ΧΥΤΑ και το βράδυ θα αναπαύονται στη Λίμνη, η μόλυνση θα καταλήγει στις βρύσες του Αθηναίου, ενώ μέσα από τα λαχανικά του Κάμπου Μαραθώνα θα καταλήγει στο πιάτο του, δηλαδή στην τροφική αλυσσίδα.
- Ο αέρας που πνέει στην περιοχή είναι συνήθως βόρειος (240 ημέρες το χρόνο). Σαν αποτέλεσμα, θα φέρνουν από το Γραμματικό όλους τους αέριους ρύπους (διοξίνες, αμμωνιακές ενώσεις, θειικές ενώσεις, μεθάνιο κ.λπ.) πάνω από την περιοχή, αλλά και πάνω από Διόνυσο, Εκάλη, Ερυθραία, 'Ανοιξη, 'Αγ. Στέφανο, Κρυονέρι και τελικά όλο το Λεκανοπέδιο. Έτσι, η τοποθέτηση ΧΥΤΑ στο Γραμματικό θα αποτελέσει μία βέβαιη οικολογική βόμβα, όχι μόνο του Γραμματικού, αλλά και ολόκληρης της Βόρειας Αττικής και του Λεκανοπεδίου γενικότερα. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν έχει γίνει καμία Μελέτη διάδοσης αερίων ρύπων, όπως επιτάσσει η επιστήμη.
- Το οδικό δίκτυο της περιοχής είναι εντελώς ακατάλληλο για να αντέξει το φόρτο από τη μεταφορά των απορριμμάτων. Εκατοντάδες σκουπιδιάρικα θα περνούν κάθε μέρα από τη Μαραθώνια Διαδρομή, διασχίζοντας τη Ν. Μάκρη, το Μαραθώνα και το 'Α. Σούλι, καθώς και από Ε.Ο. - 'Αγ. Στέφανο (ή 'Ανοιξη - 'Αγ. Στέφανο) και στη συνέχεια Πολυδένδρι - Καπανδρίτι - Βαρνάβα, για να καταλήξουν στο Γραμματικό μέσα από δρόμους με ακατάλληλες λωρίδες ήπιας κυκλοφορίας, μέσα από τις πόλεις και τα χωριά. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν έχει γίνει καμία Συγκοινωνιολογική Μελέτη, όπως θα έπρεπε. Νέα έργα Οδοποιΐα; θα κόστιζαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, και θα απαιτούσαν χρόνια υλοποίησης.
- Ολόκληρο το γεωγραφικό ανάγλυφο της περιοχής αποτελεί από μόνο του αξιοθέατο. Υπάρχουν ιστορικοί Πύργοι - μνημεία στην περιοχή της Αγ. Παρασκευής, όπου ένας είναι της Γεωμετρικής περιόδου και ο άλλος της Βυζαντινής, ενώ δίπλα στο ΧΥΤΑ υπάρχει ο αρχαιολογικός χώρος της Ραμνούντος.
- Όλες οι μελέτες αποδεικνύουν ότι, αν τελικά εφαρμοσθούν οι δρομολογούμενες από διάφορα συμφέροντα λύσεις, το κόστος επεξεργασίας θα είναι γύρω στα 200 ευρώ ανά τόννο. Με κόστος 5 €/t που θα στοιχίσει η μεταφορά των σκουπιδιών στη Ριτσώνα ή με κόστος 15 €/t στη Μεγαλόπολη και με συνολικό κόστος μόνο 60 €/t όπως προτείνει η Μελέτη του Πολυτεχνείου Κρήτης για Ριτσώνα ή Μεγαλόπολη, προκύπτει μία διαφορά κόστους που θα επιβαρύνει με 300-400 ευρώ ετησίως κάθε νοικοκυριό, δηλαδή όλους μας!
Ο αρχαιολογικός χώρος της Ραμνούντος - Η τεχνολογική κατεύθυνση στην οποία στηρίχθηκε ο "εθνικός σχεδιασμός" διαχείρισης απορριμμάτων (δημιουργία 120 ΧΥΤΑ σε όλη την Ελλάδα, ένας των οποίων είναι ο ΧΥΤΑ Γραμματικού) είναι ξεπερασμένη και δημιουργεί περιβαλλοντικά, κοινωνικά και αναπτυξιακά προβλήματα. Από οικονομοτεχνικής άποψης, είναι επιζήμια λύση για την Εθνική Οικονομία. Μέχρι το 2010 είμαστε υποχρεωμένοι από την ΕΕ να προβούμε σε άλλες επενδύσεις με νέες τεχνολογίες σε βάση των σημερινών δεδομένων, αλλιώς θα υποχρεωθούμε να καταβάλουμε υψηλή πρόστιμα. Για το λόγο αυτό, απαιτείται επικαιροποίηση του εθνικού σχεδιασμού με βάση τα σημερινά δεδομένα. Το πρόβλημα αναλύεται γενικότερα σε πρόσφατη (2004) μελέτη του ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ (καθηγ. κ. Οικονομόπουλος), την οποία παρέλαβε και πλήρωσε ο Ενιαίος Σύνδεσμος Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής (ΕΣΔΚΝΑ), και στην οποία αναδεικνύεται ως βέλτιστη λύση η ΕΚΤΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ μεταφορά των απορριμμάτων, και κατ'αντιπαραβολή η ακαταλληλότητα της λύσης ΧΥΤΑ στο ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟ (βλ. και Προτάσεις).
- Τα διλήμματα που έχουν επικοινωνιακά προωθηθεί, "και αν όχι στο Γραμματικό, τότε πού;", καθώς και "τα σκουπίδια μας, όχι στην αυλή του γείτονα", είναι ψευδή: αφενός η μελέτη Οικονομόπουλου υποδεικνύει ως βέλτιστη λύση την ΕΚΤΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, αφετέρου, η Βόρεια Αττική είναι στην πραγματικότητα ο "γείτονας" στην αυλή του οποίου ο μεγάλος και ισχυρός γείτονας (δήμοι του Λεκανοπεδίου) θέλει να ρίξει τα σκουπίδια του. Η παραγωγή σκουπιδιών σε ολόκληρη τη Βόρεια Αττική είναι μόλις 60 τόννοι την ημέρα, έναντι των 900 τουλάχιστον που θέλουν να στείλουν στο ΧΥΤΑ Γραμματικού οι "γείτονες" (εν προκειμένω ο ΕΣΔΚΝΑ για δικούς του, κάθε άλλο παρά ανιδιοτελείς λόγους).
- Υπάρχει και μία πληθώρα άλλων σημαντικών λόγων για τους οποίους είναι ακατάλληλη η θέση ΜΑΥΡΟ ΒΟΥΝΟ Γραμματικού για την τοποθέτηση του ΧΥΤΑ, που δεν αναφέρονται εδώ παρά περιληπτικά. Κάποιοι από αυτούς είναι: γειτνίαση με εγκαταστάσεις εθνικής ασφαλείας, ύπαρξη πολλαπλών γεωτρήσεων, παραλία ΣΕΣΙ κ.λπ.
Μαύρο Βουνό, παραλία Σέσι
15 Αυγούστου, 2009
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΘΟΔΩΡΗ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟ
Πάντα έβγαινα στο δρόμο με μοναδική κουκούλα το πρόσωπό μου.
Θοδωρής Ηλιόπουλος
Ανήκω σε αυτούς που άσκησαν έντονη κριτική στα ξένα κέντρα αποσταθεροποίησης, στους εισαγμένους βανδαλιστές και στους χαφιέδες του Σόρος, που μετέτρεψαν το κέντρο της Αθήνας σε πεδίο καταστροφών και λεηλασιών με έκτροπα τον προηγούμενο Δεκέμβριο, διαχωρίζοντας πάντοτε από αυτά την ειρηνική διαδήλωση της αγανάκτησης των ευαίσθητων πολιτών απέναντι στην απαράδεκτη πολιτική της κυβέρνησης και της παγκοσμιοποίησης, που εκφράστηκε ταυτόχρονα παράπλευρα με τα ίδια γεγονότα.
Ίσως οι ειρηνικοί και καλόπιστοι διαδηλωτές να μην μπόρεσαν να προβούν σε μια ορθή εκτίμηση του τρόπου που οργανώθηκαν, πυροδοτήθηκαν και κλιμακώθηκαν τα γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου από τις δυνάμεις τις παρακρατικής ανωμαλίας. Εάν ήσαν σε θέση να το πράξουν αυτό, είμαι βέβαιος ότι θα απείχαν από την στημένη προβοκάτσια και δεν θα παρείχαν με την καθόλα αποδεκτή και επιβεβλημενη διαμαρτυρία τους προκάλυμμα στις δυνάμεις της ανωμαλίας.
Αυτή η σελίδα ασχολήθηκε διεξοδικά με το θέμα της στημένης δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, που απέδωσε σε ακροβολισμένο πράκτορα επαγγελματία εκτελεστή βάση προμελετημένου σχεδίου, για να φορτωθεί στη συνέχεια στους Ράμπο των Εξαρχείων, τον Επαμεινώνδα Κορκονέα και τον συνάδελφό του, ούτως ώστε να πυροδοτηθούν με ακρίβεια καλοστημένης αλυσιδωτής έκρηξης οι καταστροφές των κουκουλοφόρων που ακολούθησαν.
Στη συγκεκριμένη φάση οι υποτονικές αντιδράσεις της αστυνομίας κατέδειξαν αφ' ενός μεν την αγκύλωση της ηγεσίας της - παρ' όλο ότι ο τότε αρμόδιος για την δημόσια τάξη υπουργός κ. Χηνοφώτης προσπάθησε με μια υπεράνθρωπη προσπάθεια να σώσει ότι ήταν δυνατόν - καθώς και την επικάλυψη κράτους και παρακράτους που έχει επιβληθεί.
Και φτάσαμε στην πορεία, μετά από εκατοντάδες βανδαλισμούς, να κρατείται ως υπεύθυνος μόνο ένας άνθρωπος με πρόσωπο και αγνή ιδεολογία, που διαχωρίζει την θέση του από τις πράξεις βίας. Διότι αυτό που φοβάται πραγματικά το κατεστημένο είναι οι αγνοί ιδεολόγοι, που με αταπάρνηση, παιδεία και ήθος προβάλλουν με ειρηνικό τρόπο τα αιτήματα της κοινωνίας για μια καλύτερη ζωή.
Για πάνω από ένα μήνα, ο μοναδικός τώρα πια φυλακισμένος του Δεκέμβρη, είναι σε απεργία πείνας. Παρόλο που έχει χάσει 12 κιλά, η πίεσή του έχει πέσει και παθαίνει υπογλυκαιμικά σοκ και παρόλο που οι γιατροί επιμένουν πως τώρα πια μπορεί να πάθει μη αναστρέψιμες βλάβες σε ζωτικά όργανά του, η διεύθυνση των φυλακών αρνείται να τον μεταφέρει στο νοσοκομείο. Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος δηλώνει αθώος. Ενας όμηρος.
Στην συνέντευξη που έδωσε στο σημερινό φύλλο της Ελαθυεροτυπίας απάντησε στην ερώτηση εάν η απεργία πείνας φλερτάρει με το θάνατο:
«Κάθε τι φλερτάρει με το θάνατο. Αν είσαι μετανάστης, μια επίσκεψη στην παιδική χαρά του Αγίου Παντελεήμονα μπορεί αυτομάτως να σημάνει και το θάνατό σου. Ή αν είσαι εργάτης σε κάποιο εργοστάσιο. Ή αν είσαι ποδηλάτης στους δρόμους της Αθήνας. Η απεργία πείνας σε φέρνει μερικά βήματα πριν το θάνατο, αλλά και πιο κοντά στην ελευθερία. Ως ξένος που είμαι στον κόσμο των αφεντικών, ως εργάτης, ως ποδηλάτης δεν φοβήθηκα το θάνατο. Ως απεργός πείνας ζω με την ελπίδα της απελευθέρωσης κι όχι με το φόβο του θανάτου».
Διαβάστε όλη την συνέντευξη του Θεοδωρή Ηλιόπουλου, τη φωνή ενός αδάμαστου ιδεολόγου και κοινωνικού αγωνιστή, επάνω στον οποίον το κράτος εφαρμόζει όλο το αντικοινωνικό του μένος, πριονίζοντας το κλαρί πάνω στο οποίο καθόμαστε όλοι, ρίχνοντας λάδι στις φωτιές του Σόρος, που οργανώνει τους νέους Γρηγορόπουλους:
http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=72960
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
13 Αυγούστου, 2009
ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΜΗΔΕΝΙΣΜΟ
1. ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΓΝΩΣΗ
Πάγιο περιεχόμενο της αναζήτησης αποτελεί η ερμηνεία του κόσμου και η θέσις μας μέσα σε αυτόν. Για αρκετούς ανθρώπους που αντιμετωπίζουν κριτικά την ζωή και την ύπαρξή τους, αυτή η αναζήτηση αποσκοπεί στην νοηματοδότηση της ύπαρξης. Για τους περισσότερους το ζητούμενο δεν είναι η ερμηνεία αλλά η προσαρμογή, με τον πλέον κατάλληλο - άρα σύμφορο - τρόπο, στα δεδομένα του κόσμου, που αποτελούν εκ προοιμίου σταθερές και δεν επιδέχονται νοηματικού τύπου διερεύνηση και πολύ περισσότερο αμφισβητήσεις.
Στις αντίστοιχες στάσεις ζωής τα ερωτήματα που θεωρούνται σκόπιμα και υπέχουν λογική συνέπεια είναι πάντοτε δομικά και ποτέ λειτουργικά. Αυτό που ενδιαφέρει - με στόχο να αντληθούν γνώσεις που οδηγούν σε συγκεκριμένα οφέλη - είναι τα πώς και όχι τα γιατί. Σύμφωνα με θεώρηση της σκοπιμότητας αναφορικά με την διερεύνηση του "πώς" οι απαντήσεις οδηγούν σε χρήσιμες γνώσεις. Η αναζήτηση του "γιατί", ο αγώνας δηλαδή για τον εντοπισμό των νοημάτων, υφίσταται είτε μια αυτόματη προσπέλαση, είτε θεωρείται μάταιος, λόγω των γνωσιολογικών δυνατοτήτων του ανθρώπου, είτε επαφίεται σε ειδικούς και ιδιόρρυθμους τύπους, που αρέσκονται να αιθεροβατούν στα χωράφια της φιλοσοφίας.
Με αυτή την επίλογη η ζωή ανάγεται στην επιδίωξη του όλο και μεγαλύτερου οφέλους και η γνώση καλείται να υπηρετεί αυτόν τον σκοπό. Ή - για τους πιο απαισιόδοξους - που χαρακτηρίζονται από μια στωική θεώρηση της ζωής, ζητούμενο είναι ο περιορισμός των πλευρών της που επιφέρουν δυσφορία.
Πέρα όμως από την γνώση της όποιας μορφής, τον τρόπο που μπορεί αυτή να αποκτηθεί και να δομείται υπάρχει και η επίγνωση. Αυτή η έννοια μοιάζει να μην απασχολεί την πλειοψηφία των ανθρώπων, η οποία χαρακτηρίζεται από την ανάγκη για απτές βεβαιότητες.
Η επίγνωση αφορά ακριβώς την κατανόηση του νοήματος της εκφάνσεως των φαινομένων την ζωής. Και το νόημα δεν μπορεί - στο ποσοστό που υφίσταται - να μην ανάγεται στην εξυπηρέτηση κάποιου σκοπού. Με αυτήν την έννοια τα φαινόμενα αποτελούν απλά την έκφανση του όντος στην σφαίρα των αισθήσεων. Το νόημα κατά συνέπεια δεν μπορεί παρά να ανάγεται σε κάποια βαθύτερη σφαίρα.
Δεν είναι τυχαίο, ότι ο πρώτος βασικός διαχωρισμός που επιχειρεί η Νεοπλατωνική φιλοσοφία, είναι ο εντοπισμός των σφαιρών της ύπαρξης, κάνοντας αναφορά σε αισθητά και νοητά, θέτοντας επί τάπητος εκείνη την πλευρά, που ξεπερνά τα όρια της αισθητής ύπαρξης και της νοητικής επεξεργασίας των αισθητών δεδομένων. Έτσι, όποιας μορφής νοητική επεξεργασία τους που μπορεί να οδηγεί στην γνώση, θεωρείται από τους Νεοπλατωνικούς κάτι που κινείται στην επιφάνεια των πραγμάτων. Οταν αυτοί κάνουν λόγω περί "θεωρίας" εννοούν όχι την διαδικασία εναπόκτησης γνώσης καθ' εαυτήν, αλλά την επίγνωση. Και η θεωρία δεν αποτελεί διαδικασία λογικού εντοπισμού των δεδομένων, αλλά αναζήτηση στη σφαίρα της ενόρασης. Αυτή η αναζήτηση του νοήματος εκφράζεται επιγραμματικά στην προτροπή του Σωκράτους "Σκάπτε ένδον".
2. Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΓΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ
Ασχέτως εάν η αναζήτηση είναι σε θέση να οδηγήσει σε κάποια επίγνωση ή όχι, για κάποιους ανθρώπους η επίγνωση της αξίας της αναζήτησης αποτελεί μια αξία καθ' εαυτήν. Αυτή η επίγνωση αποτελεί τις αρχές της κίνησης, που σφράγισε την μεταπολεμική Ευρωπαϊκή σκέψη και ονομάστηκε ο Υπαρξισμός. Ένας από τους βασικότερους εκπροσώπους του ρεύματος, ο Ζαν Πωλλ Σαρτρ, παραθέτει στην αρχή του βιβλίου του "Τι είναι λογοτεχνία" τον εξής στίχο:
"Τι είναι ψυχή;" ισχυριζόμενος ότι είναι ο σημαντικότερος στίχος που διάβασε ποτέ, λόγω ακριβώς του ερωτηματικού. Η επίγνωση της αναγκαιότητας να θέτουμε ερωτηματικά που χαρακτηρίζονται από οντολογική τόλμη έχει για τον Σάρτρ κεντρική σημασία στην ζωή του ανθρώπου, πέρα από τις απαντήσεις, που είναι, ή δεν είναι δυνατόν, να δωθούν. Το ίδιο ακριβώς εκφράζει και ο Καβάφης στην "Ιθάκη", την ποιητική απόδοση της περιπλάνησης του ανθρώπου ως Οδυσσέα, που αναζητεί την επιστροφή στην πραγματική του πατρίδα, με τον βαθύ στίχο: "Η Ιθάκη σου πρόσφερεν το ωραίο ταξίδι".
Η επίγνωση της αξίας της αναζήτησης συνίσταται στην προσπάθεια απόδωσης μιας ταυτότητας στον άνθρωπο, που διέπεται από ευθύνη, τόσο προσωπική, όσο και κοινωνική, με βάση την ελευθερία του. Έτσι η έννοια της ελευθερίας αποκτά διαστάσεις ήθους και αποτελεί μέτρο κατά πόσο η ζωή αληθεύει, εκφράζοντας το αυθεντικό. Ο χρόνος αποκτά ουσία, η οποία συνίσταται στο επίτευγμα του προσωπικώς και κοινωνικώς αληθεύειν με γνώμωνα την ελευθερία. Ο Αλμπέρ Καμύ γράφει χαρακτηριστικά στην Πανούκλα, την αλληγορία που αναφέρεται στην κατοχή του Παρισιού από τους Ναζί, που μαστίζεται από μια νόσο και έχει τεθεί σε καραντίνα: "εχθρικοί με το παρελθόν, ανυπόμονοι με το μέλλον, θυμίζαμε έντονα αυτούς που η ανθρώπινη δικαιοσύνη ή το μίσος ανάγκασε να ζουν πίσω από τα κάγκελα μιας φυλακής". Η αλληγορία της φυλακής του Καμύ αναφαίρεται στην εκούσια παραίτηση από την επιζήτηση της ελευθερίας.
Έτσι το κάθε πρόσωπο γίνεται σύμφυτο του νοήματος της εξέλιξης, θεμελιωμένου στην αρχή της μικροφυσικής, ότι ο πειραματιστής αποτελεί συγκαθοριστικό στοιχείο του πειραματικού συστήματος. Το ξεπέρασμα της σχάσης υποκειμένου και αντικειμένου δεν αποσκοπεί κύρια στην επιτυχία κάποιων μετρήσεων, αλλά την αγκύρωση της αναγκαιότητας των αξιών μέσα στην φύση των πραγμάτων. Η θεώρηση του Θετικισμού ότι κάθε τι μετρήσιμο είναι απαλλαγμένο από κάθε αξία, απηχεί μια αντίλληψη των μαθηματικών ριζικά διαφορετική από αυτή που διερεύνησε το βάθος της κλασικής Ελληνικής Σκέψης. Σύμφωνα με τον Πυθαγόρα τα μαθηματικά αποδίδουν την σύσταση και την κίνηση του Σύμπαντος στην κετεύθυνση της αρμονίας, που διαχέει όλες της σφαίρες της ύπαρξης, συμπεριλαμβανομένης και της ψυχής. Η έννοια του λόγου μέσα από αυτή τη Θεωρία ξεπερνάει τα όρια της λογικής. Με την σημαντική του απόδωση στο κλάσμα, που συνιστά συσχετισμό του αριθμητού προς τον παρονομαστή, νοηματοδοτεί σχέση. Αντίστοιχη είναι και η αναφορά στον Νου που ξεπερνά την νόηση, ως ο εκπονών και διευθύνων την αρμονία. Σε ρόλο καθοριστικό και όχι αναπαραγωγικό ή προσομοιάζοντα.
Με αυτή την έννοια η εντελέχεια του κοσμικού δράματος επιμένει, όπως διατείνονται και οι Υπαρξιστές, ο χρόνος να ανήκει στην ουσία, προσδίδοντας στην επίγνωση της αλήθειας περισσότερο περιεχόμενο απόφασης παρά ανακάλυψης. Για τον Ντεκάρτ (René Deskartes 1596-1650) "ο αμαρτωλός μπορεί να κατανοήσει πλήρως ένα μαθηματικό τύπο όπως και ο άγιος". Στον αντίποδα αυτής της ρήσης βρίσκεται η διακύρηξη του Σαρτρ: "Μια αλήθεια για την οποία μπορώ να πεθάνω", σε μια προσπάθεια καθιέρωσης και άλλης χρήσης της αλήθειας από την επιστημονική, που είναι η ηθική, τονίζοντας τα περιθώρια εντοπισμού της πραγματικής αλήθειας, που αφορά την ουσία των πραγμάτων και που μπορεί να βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο, επικεντρωμένο στον εντοπισμό του Σαρτρ "ο δικός εαυτός είναι η αλήθεια". Η για να το εκφράσω στη γλώσσα του Νίτσε "Γίνε ο Εαυτός σου", ή του Σωκράτη: "Γνώθι σ'αυτόν".
3. ΚΑΛΛΟΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ - ΟΙ ΔΥΟ ΕΠΙΤΑΧΥΝΤΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΓΝΩΣΗΣ
Η επίγνωση δεν προσανατολίζεται μόνο στην επίτευξη των αξιών. Οι αξίες αποτελούν και την απαραίτητη προϋπόθεση του επιτεύγματος. Η Πλατωνική θεώρηση της γνωσιολογίας είναι ριζικά διαφορετική από την αντίστοιχη του θετικισμού: Η εν τέλει γνώσις ως επίγνωσις προϋποθέτει την αρετή, επιφυλασσόμενη δια τους εναρέτους. Η αρετή είναι προσβάσιμη στον καθένα και αποτελεί προϊόν επιλογής και επίπονης προσπάθειας. Με αυτή την έννοια, έστω και εάν οι προϋποθέσεις της δεν είναι ουδέτερες αξιών, είναι η αρετή κατ' αρχήν προσιτή σε όλους. Ενώ ο θετικισμός προσανατολίζει την έρευνα στην εργαστηριακή καταπόνηση του δοκιμίου ως αντικείμενο, ο Πλατωνισμός προσανατολίζει την έρευνα στην κατεύθυνση της βιωματικής καταπόνησης του υποκειμένου.
Το ανοικτό σύστημα εναπόκτησης της γνώσεως του Πλατωνισμού, έχοντας αναμφίβολα υπερβατικό χαρακτήρα, στον οποίο θα επιχειρηθεί στην συνέχεια αναφορά, βρίσκεται στον αντίποδα του αποκρυφισμού, που αντιμετωπίζει την γνώση αποκλειστικά, χωρίζοντας τους ανθρώπους σε μυημένους και βέβηλους, προάγοντας αντιλήψεις και διαδικασίες ελιτισμού. Σύμφωνα με την διδασκαλία του πλέον διαδεδομένου σύχρονου αποκρυφιστή, Γκεόργκι Γκουρτζίεφ, η γνώση είναι ποσοτικά πεπερασμένη, άρα μπορεί να γίνει προσιτή μόνο από μικρό αριθμό ανθρώπων. Στην βάση της Πλατωνικής έννοιας της αρετής βρίσκεται η παιδεία. Μια παιδεία όμως που συνίσταται σε βαθύτατη σχέση διδασκάλου και μαθητού και δεν δεν προσανατολίζεται κύρια στην ξερή μετάδωση γνώσεων, αλλά στην εμφύσηση αξιών. Αυτό που χαρακτήρησε ο Αλέξανδος ως δωρεά του "ευ ζην" αναφερόμενος στον Αριστοτέλη.
Η επίτευξη της αρετής καθιστά τον αναζητούντα κοινωνό προς τον βαθύ Εαυτό. Με αυτή την έννοια η γνώσις επέρχεται ως φωτισμός. Ο φωτισμός απηχεί διαστάσεις αποκαλύψεως. Η αποκάλυψις δεν συνίσταται στην έπαφή με τα πράγματα καθ' εαυτά. Η ενάρετος πρόσληψίς τους είναι αυτή που αξιοποιεί την επαφή, οδηγώντας στην επίγνωση της ουσίας τους. Ο Κομφούκιος εκφράζει το αντίστοιχο νόημα με την ρήση: "Πολλοί τρώνε ψωμί, αλλά λίγοι καταλαβαίνουν την πραγματική γεύση του".
Σε αντίστοιχες διαπιστώσεις έφτασαν βαθυστόχαστοι διανοητές ακόμη και ως εκπρόσωποι της υλιστικής φιλοσοφίας, πέρα από τις συγκεκριμένες σκοπιμότητες, που μπορούμε να τους προσάψουμε. Μια τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση είναι η αναφορά του Μαρξ στον "φετιχισμό του εμπορεύματος". Αντικρύζοντας, ή κάνοντας χρήση, ενός προϊόντος της βιομηχανικής παραγωγής ένας καταναλωτής δεν είναι σε θέση να διαδεί τις παραγωγικές σχέσεις και τις σχέσεις εξουσίας που ενυπάρχουν πίσω από την κατασκευή του συγκεκριμένου εμπορεύματος, το οποίο αποκαλύπτεται στον καταναλωτή με βάση κύρια την ανταλλακτική αξία του και την αξία χρήσης. Τουναντίον, για ένα συνειδητό βιομηχανικό εργάτη η κρυμμένη ποιότητα αυτών των ιδιοτήτων είναι προφανής.
12 Αυγούστου, 2009
Η ΑΚΡΙΒΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ
Για αρκετό καιρό στην σελίδα αυτή δεν έγιναν αναρτήσεις. Συχνά επιλέγω την σιωπή, όχι παθητικά, αλλά σαν τρόπο έκφρασης. Όπως είπε κάποτε ο Γεχούντι Μενουχίν η μουσική είναι μια διαλλεκτική εναλλαγή μεταξύ ήχου και παύσης, που δομεί την ευαισθησία που μπορεί να εκδηλώνει η σύνθεση.
Θέση χωρίς αντίθεση συνεπάγεται αποσύνθεση. Η σιωπή μπροστά σε όσα πράττουμε κατά καιρούς συμβάλει στο καταστάλαγμα των εντυπώσεων και στην κυοφορία ενός νέου προσώπου. Δεν πρόκειται για στάση, αλλά για εσωτερική κίνηση.
Η εμμονή να υπάρξουμε από συνήθεια, συνιστά μια αναγκαιότητα που δεν μπορεί να υπάρξει. Η μετατροπή της ζωής σε ροή μέσα σε σωλήνα, με στόχο την παροχή, δεν συνιστά υδροδότηση, αλλά συντελεί στην αφυδάτωση.
Τα πράγματα στα όρια της σιωπής εξακολουθούν να υπάρχουν, κάνοντας χρήση μιας ήρεμης, ανεπαίσθητης επικοινωνίας. Η αποτύπωση και η ιχνηλασία της συνιστούν μια ιδιότυπη διαδικασία αβρής επαφής. Στη βάση της σελίδας υπάρχει το μπανεράκι που καταγράφει την είσοδο των επισκεπτών. Κοιτάζοντάς αραιά, διαπίστωνα ότι ένας συγκεκριμένος αριθμός φίλων - οι οποίοι δεν είναι κάθε φορά οι ίδιοι - εξακολουθεί μόνιμα να την επισκέπτεται, αφήνοντας με αυτόν τον τρόπο τα ίχνη του στη φάση της σιωπής.
Αυτή η παρουσία αποτέλεσε για μένα το σπάσιμο του φράγματος της μοναξιάς στην φάση της σιωπής. Συνιστά κάτι πολύ σημαντικό, όχι σώνει και καλά από ανάγκη να υπάρξω στο διαδύκτυο. Πρόκειται για μια σχέση επικοινωνιακής ουσίας, ιδιαίτερα πολύτιμη για μένα, που μου δημιουργεί την ανάγκη να ευχαριστήσω εγκάρδια όλους αυτούς του "αθόρυβους" επισκέπτες και να προσπαθήσω να ανταποκριθώ στην ευγένεια της παρουσίας τους.
Γνωρίζω, ότι όταν γλιστρά ο ήλιος μέσα από το παράθυρό μου, δωρίζοντας ζωή, δεν αναμένει ανταλλάγματα. Και όταν ο αέρας δωρίζει το οξυγόνο σε μένα και στα λίγα φυτά, εισερχόμενος στον μικρό κόσμο που ζω, επιτελεί μια προσφορά μέσων διατήρησης της ζωής, χωρίς να προηγηθεί παραγγελία.
Με τη συντροφιά της παρουσίας σας, αφουγκράζομαι μέσα στη σιωπή την κραυγή της πεταλούδας, όπως τραγούδησε ο Μόρρισον. Θα προσπαθήσω να μην διαψεύσω το μήνυμά της...