19 Ιουλίου, 2019

ΑΡΟΥΡΑΙΩΝ ΜΑΓΕΙΡΕΜΑΤΑ, ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ



  1. ΟΤΑΝ Ο ΠΟΛΑΝΣΚΙ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ “ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΒΡΥΚΟΛΑΚΩΝ”


Εάν ο Ρομάν Πολάνσκι παρακολουθούσε όσα τρομερά εξυφαίνονται στον Ελλαδικό χώρο σήμερα, είμαι βέβαιος, ότι θα κατάστρεφε μέχρι και την τελευταία κόπια τής ταινίας “Η Νύχτα τών Βρυκολάκων”, ώστε να μην προβάλλεται αυτή ως σοφτ εκδοχή πασατέμπου πριν τα μίκυ μάους και τα επίκαιρα. Τα εξώπλατα, οι γόβες και οι τσάντες πολυτελείας, τα λαδιάρικα χειροφριλήματα και οι φιλάρεσκοι αμοιβαίοι ασπασμοί, τα κορδώματα εμπρος στούς φακούς αυτών που δια νυκτός πέταξαν τα μελανά χιτώνια για να φορέσουν κιπά, τα φρεσκοξυρισμένα καύκαλα με τις παρκετέζες, οι θριαμβευτικές χειραψίες μπροστά στην αγαλίαση εξασφαλίσεως τής κουτάλας, βυθομέτρησαν την άβυσσο ανοήτου ξιπασμού και άκρατου κομπασμού, που αυτοοριζόταν ως η πρώτη σύγκληση τού βουλευτικού σώματος, ελέω μαγγανειών τής σίνγκουλαρ λότζικ. Οι υπνωτισμένοι από την μέθη τής αρωστημένης θριαμβολογίας, ενώ εκτιμούσαν, ότι προέβαιναν σε μια επίδειξη δυνάμεως άνευ προηγουμένου, ως προς αυτά που καλούνται να μεθοδεύσουν στο επόμενο μέλλον ως “δημοκρατικά εκλεγμένοι ταγοί”, δεν ήσαν εις θέσιν να αντιληφθούν, ότι το γοερό υπερθέαμα που απεργάζοντο έναντι τής πτωχοποιημένης και εις πλήρες αδιέξοδο ευρισκομένης κοινωνικής πλειοψηφίας, ήταν μια ακόμη ριπή μοιραίας εβμέλειας τού πεπρωμένου εις βάρος τους. Ο βαρυφορτωμένος αρχοντοχωριατισμός και το προκλητικό ύφος έστρωναν μια πάχνη αναγούλας επάνω στο τεραίν, που όλοι αυτοί αγκύρωναν τα γαμψά τσιγκέλια τους, χωρίς να αναλογίζονται με ποιο τρόπο θα εξακολουθήσουν να επιβάλλονται στούς περιθωριοποιημένους πολίτες, όταν απωλέσουν τα έξωθεν δεκανίκια τους. Επαναπαύονται με την αυταπάτη, ότι οι πλειοψηφία τού λαού είναι άνθρωποι μικρόψυχοι και χωρίς κρίση, ευρισκόμενοι σε σύνδρομο πλήρους αμηχανίας, καθηλωμένοι από τις ταχυδακτυλουργίες τής κοινωνικής μηχανικής. Εάν όμως όλοι αυτοί διέθεταν στοιχειώδη συναίσθηση τών εξελίξεων και κάποιο ελάχιστο ενδιαφέρον για την πολιτική, ώστε να είναι εις θέσιν να παρακολουθούν τις υπό διαμόρφωση γεωπολιτικές ζυμώσεις, θα είχαν αντιληφθεί , ότι ο εορτασμός τους είναι παρόμοιος με τον έσχατο στα σαλόνια τού Τιτανικού, πριν αυτός προσκρούσει στο παγόβουνο. Νομίζουν, ότι το ξεπούλημα τών πάντων, είναι η ικανή προϋπόθεση σφετερισμού τής εξουσίας. Θεωρούν, ότι όποια τροπή κι αν ακολουθήση το σύστημα, αυτό πάντοτε θα χρειάζεται υπηρέτες. Καθώς και ότι αυτοί – και μόνον αυτοί αποκλειστικά - φέρουν στο μέτωπο την βούλα. Δεν είναι καθόλου εύκολο να αποτιμήσει κάποιος το νόημα και την ενδελέχεια τής ιστορίας. Η εξουσία ανέκαθεν πασχίζει να πείση, ότι διαθέτει εννέα κεφάλια και ότι το μεσαίο και μαγαλύτερο δεν καταστρέφεται. Όλα τα πολλαπλάσια τού εννέα αθρίζονται σε αυτό. Ένας αριθμός, που όσους κύκλους κι αν επιτελέσει, δεν εκλίπει, δεν μεταβάλει την ουσία του. Μπορεί εκεί που απέτυχε ολόκληρος Ηρακλής να επικρατήση ο μικρός περιθωριοποιημένος ανθρωπάκος τής σήμερον; Είναι όμως ο κόσμος ένα στρεβλό αποτέλεσμα τού τυχαίου, με γενικό διαχειριστή στην κεντρική μονάδα ενεργοποιήσεως τον μαμωνά; Τότε για ποιο λόγο αυτοί που ήξεραν από βέσπα τον αποκάλεσαν “κόσμο”; Ένα ερώτημα, που δεν θέτουν ποτέ μέσα στην μέθη οι υπηρέτες τής εξουσίας, ταυτίζοντας το μάτριξ – σπήλαιο με τον κόσμο. Ένας Ινδός Σοφός διακήρυξε, ότι το ισχυρότερο ναρκωτικό είναι η εξουσία. Και το μόνον που σκέπτεται ο ναρκομανής είναι η επόμενη δόση. Το ντελίρροιο, όχι μόνον δεν αποκρύπτεται, αλλά αποσκοπή στην απαραίτητη αυτούπνωση, ότι όσα ανθρωπάρια ιδρώνουν για να αποκτήσουν το ξεροκόμματα, δεν είναι παρά ανίκανοι και κορόιδα.

  Στην Ελλάδα, αυτό που ονομάζεται πραγματική οικονομία, αποτελεί παρελθόν. Ή αποτελεί το πεντάγραμμο επί τού οποίου κάποιοι δήθεν ευαίσθητοι ρίχνουν τις νότες τού ρέκβιεμ "τής υπό διωγμόν μεσαίας τάξης". Οι τίτλοι σπουδών, η κατοχή τεχνογνωσίας, η ετοιμότητα για επενδυτική διακινδύνευση, η διάθεση και η ιακανότητα για παραγωγή πραγματικών αξιών, δεν έχουν καταλήξει μόνον στα αζήτητα, αλλά αποτελούν επικίνδυνο βάρος για να περιέλθουν οι κάτοχοί τους σε μανιοκατάθλιψη, στην καλύτερη τών περιπτώσεων. Διότι, εάν διαθέτουν ήθος και τόλμη, τότε οι πιθανότητες να καταλήξουν στην φυλακή κορυφώνονται. Αυτές τις μέρες αποφυλακίζεται ο μεγαλύτερος απαταιώνας σε βάρος χρημάτων που κατέβαλε ο λαός. Ο Αριστείδης Φλώρος, ενώ αυτός που επενέργησε την καταδίκη του και έγινε στόχος δολοφονικής απόπειρας με ηθική αυτουργία τού Φλώρου, ο κ. Γεώργιος Αντονόπουλος, βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα με γελοίο κατηγορητήριο. Υπερασπιστές τού Φλώρου τα πρώτα ονόματα τής πολιτικής σκηνής. Τα 256 εκατομμύρια είναι χοντρό ποσό, που ξεπερνούν τα όρια τών όποιων μεμονωμένων απαταιώνων και καταλήγουν σε πολιτικές κάσες, με στόχο να χρηματοδοτούνται πολιτικά έκτροπα. Αυτή είναι η αιτία τής πολιτικής άνωθεν προστασίας σε Φλώρο και Μηλιώνη. Κατά τα άλλα κάνουν λόγο για κίνδυνο χρεωκοπίας τής ΔΕΗ. Όταν οικογένειες μένουν στο σκοτάδι.
   Για να έχη κάποιος εισόδημα εύκολο και γρήγορο πλέον, ή ανήκει σε κάποια λέσχη ομοφυλόφιλων και σατανιστών, ή ανήκει σε κογκλάβιο κόμματος ή ΜΚΟ, ή συμμετέχει στο έγκλημα, ή διαπλέκεται και στα τρία. Δεν μπορεί να είναι κάποιος την σήμερον γιάπης, εάν δεν είναι και ολίγον γκέι. Και εάν δεν ρουφάει και την κόκα. Έτσι εμφανίζονται οι εν λόγω κυρίες και κύριοι με απαστράπτουσα λιγδιασμένη επιδερμίδα και ειρωνικά χασκόγελα τής "επιτυχίας", ή σοβαροφανείς, συνοφρυωμένοι και οργίλοι, ένεκα τών δήθεν άδικών επιθέσεων που δέχονται, εφ' όσον το σκονάκι έχει πάψει να επενεργεί. Ποτέ δεν θα δείτε κάποιον από αυτούς με ήρεμο και χαλαρό πρόσωπο, να προβαίνη σε εμεριστατωμένη και ψύχραιμη επιχειρηματολογία. Ευτυχώς που στην λατινική Αμερική δεν εκπέμπει η ελλαδική τηλεόραση, διότι τότε θα είχαν πρόβλημα κύκλου εργασιών, αυτοί που οργανώνουν κοκορομαχίες. Για ποιο λόγο όμως συμβαίνει αυτό; Όταν γινόταν ο εμφύλιος στην γείτονα Γιουγκοσλαβία, οι πλειοψηφία τών ανθρώπων στην Ελλάδα, έδιναν την εντύπωση, ότι ο πόλεμος δεν διεξάγεται ακριβώς δίπλα σε αυτούς, αλλά σε άλλο πλανήτη. Μέσα στον οχετό τής προπαγάνδας περί επιθετικών "εθνικισμών", η οποία τσιμέντωνε το θεμέλιο τής πλέον παταγοδώς αποτυχημένης παγκοσμιοποίησης, δεν επιχείρησαν στο ελάχιστο να διακρίνουν, ότι η εθνικιστική πόρωση, κλιμκονόταν εντέχνως και μαζικώς από δυνέμεις, οι οποίες διέλυαν πλήρως την οικονομία τής Γιουγκοσλαβίας. Κάθε πρωί συνοστιζόντουσαν οι άνθρωποι μπροστά στις τράπεζες, για να ανταλλάξουν δηνάρια με δολάρια. Και την επομένη στηνόντουσαν ξανά στην ουρά για να ανταλλάξουν τα δολάρια με δηνάρια, ώστε να μπορέσουν να αγοράσουν λίγο ψωμί. Αυτό λέγεται πλήρης διάλυση τής οικονομίας.  Και όταν διαλυθεί πλήρως η οικονομία, τότε απαξιώνεται πλήρως η έννοια τής ζωής. Τότε, οι άνθρωποι που βρίσκονται σε απόγνωση, άγονται και φέρονται προς όπου επιλέγει η κοινωνική μηχανική. Είτε αυτό είναι εμφύλιος πόλεμος, είτε η όποια αποδοχή τετελεσμένων.


  4. ΟΤΑΝ ΟΙ ΔΗΜΙΟΙ ΑΠΕΜΠΟΛΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΣΧΑΤΟ ΙΧΝΟΣ ΤΣΙΠΑΣ ΠΕΤΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ

  Συμφώνως προς τούς βαθυστόχαστους αναληταράδες, εν πολλοίς ακόμη και τής υποτιθεμένης "εναλλακτικής ενημερώσεως", ο Ελλαδικός λαός, ευρισκόμενος εντός βαθέος συνδρόμου αυτοκτονικού ιδεασμού, προτίμησε στις πρόσφατες εκλογές να επιλέξη μνημονιακά κόμματα, "επειδή οι αντιμνημονιακές δυνάμεις δεν κατάφεραν να ενωθούν, ώστε να αποτελέσουν μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση". Λες και ο κοσμάκης νομίζει, ότι τα συστήματα ξενοδουλείας, που βυσσοδομούν επάνω στις καμπούρες τών λαών επί αιώνες ελέω παγκοσμίου μάστερ πλαν, απέρχονται δια τής εκλογικής διαδικασίας, εφ' όσον επιτύχουν κάποιες μικρές περιθωριακές πρωτοβουλίες εκλογική συγκόλληση. Ισχυρίζονται δηλαδή, ότι ο αρραβωνιάρης αποφάσισε να αλλάξη φύλο, επειδή δεν πέτυχε το μπότοξ στο πρόσωπο αυτηνής που τού προξενεύανε. Συμφώνως προς τα κάθε λογής φερέφωνα ο εκσυχρονιστής κούλης επιφορτίστηκε με μια αγέλη λεσχιτών, μασοναριών, πρώην τσεκουράτων που ασπάζονται τον σιωνισμό, αποφοίτων ιδρυμάτων τής εσπερίας όπου εκπεδεύθησαν να εμπορεύονται σουάπς, παλαιοκομματικών νεοταξιτών και last but not least τον ημίθεο τού low and order κοεμτζόγλου να αποκαταστήσουν την ζημιά από το χάος, που επέβαλε στην χώρα η "αριστερά", με επικεφαλής το ανηψάκι τού στυλιανού πατακού. Σε ένα μόνον ζήτημα είχε εντόνως δίκιο ο αποβιώσας πατέρας του: Η εκτίμηση του ότι, "στην Ελλάδα οι άνθρωποι λησμονούν πολύ γρήγορα" είναι μόνον μια μετριοπαθής διαπίστωση, τής πλέον μοιραίας ελλαδικής παθογένειας. Οι νεοελλαδίτες αποφεύγουν εκ συστήματος ως βαθέως υπνωτισμένοι να ασχοληθούν στο ελάχιστο με όσα φοβερά και τρομερά κλιμακώνονται γύρω τους, αναλισκόμενοι σε διύληση τού κώνοπος κάθε πάρεργου, το οποίον συμπτωματικώς εκδηλώνεται, πέραν των ουσιαστικών αιτίων τής νοσηρότητος, που επενεργεί τα συμπτώματα (και πτώματα). Πριν τύχει λοιπόν τής οιασδήποτε αναλυτικής προσεγγίσεως το εξαγγελθέν κυβερνητικό σχήμα, οφείλουμε να θέσουμε επί τάπητος το πρώτο και κύριο δεδομένο, που αφορά σήμερα τον ίδιο τον πραξικοπηματικώς ανακηρυχθέντα πρωθυπουργό: Το πλέον σοβαρότατο σαφέστατο δεδομένο, το οποίον σύσσωμο το διαδίκτυο επιμένει να παρακάμπτη. Ένα δεδομένο, ένεκα τού οποίου, εάν στην χώρα υφίσταντο στοιχειωδώς δομές απονομής δικαιωσύνης, όφειλε ο άρειος πάγος να απαγορεύση την συμμετοχή τού Κυριάκου Μητσοτάκη στην εκλογική διαδικασία. Και εφ' όσον λειτουργούσαν στην χώρα εισαγγελικές αρχές θα ήταν μάλλον επόμενον να έχουν διατάξη την προφυλάκιση τόσο αυτού όσο και τής συζύγου του, κάνοντας χρήση τών εντόνων υποψιών ενοχής, μέχρι να εκδικασθεί η εν λόγω καταγγελία, ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΧΕΙ ΒΟΥΙΞΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ.


https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_people_and_organisations_named_in_the_Paradise_Papers
Greece

  Ως καταδεικνύει ο ένωθεν σύνδεσμος, στην αγγλόφωνο βικυπέδεια το όνομα τής συζύγου τού πρωθυπουργού δεσπόζει πρώτο και κύριο στην αναφορά στην Ελλάδα σε σχέση με τα paradise papers. Το επιχείρημα "τα τεράστια ποσά τής φοροδιαφυγής δεν αφορούν στο ελάχιστο εμένα, αλλά ανήκουν αποκλειστικά στην γυναίκα μου και δεν ενέχομαι στην εναπόκτησή τους" θα έπρεπε να έχη αποδειχθή βάσει στοιχείων ενώποιον τού εισαγγελέως από τον κύριο Μητσοτάκη. Βεβαίως ισχύει το κριτήριο τής αθοώτητος για όλους και οφείλουμε αυτό να γίνεται σεβαστό. Σε μια χώρα όμως, όπου αυτοκτονούν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι από απόγνωση τής ανέχειας, επειδή δεν διαθέτουν τροφή για τα παιδιά τους και χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν σαν τα ποντίκια, επειδή ως βαρέως ασθενούντες αδυνατούν να πληρώσουν τα αναγκαία φάρμακα. η κατηγορία τής υπεξεραίσεως μέσω απάτης τεραστίων ποσών από το δημόσιο, δεν μπορεί παρά να οδηγή σε προφυλάκιση, εφ' όσον η υποψία ενοχής είναι μεγάλη. Κατά το 1941 η γερμανική βέρμαχτ και ο αποκλεισμός τού Πειραιά από τούς "συμμάχους" άγγλους ανθέλληνες, οδήγησαν στην λιμοκτονία ενός εκατομμυρίου ανθρώπων. Σήμερα όμως πλέον τα κανόνια και τα άρματα έχουν καταστεί περιττά, όταν κλιμακώνονται γενοκτονίες. Οι διεκπεραιωτές δεν είναι πλέον τα αιμοδιψή στίφη τών τσετών τού κεμάλ, ούτε φορούν περιβραχιόνια με την σβάστικα. Σήμερα υπάρχουν τα κομπιούτερς, τα εμβάσματα μέσω σκληρών δίσκων, η σίνγκουλαρ λότζικ, τα σουάπς, η "δημιουργική λογιστική", οι "παράδεισοι" φοροδιαφυγής, οι "οικοι αξιολόγησης".

  Να φυλάνε οι λύκοι τα πρόβατα, είναι κάτι που συνηθίσαμε εδώ και χιλιετίες. Όμως, όπως θα δούμε στην συνέχεια ο Οκτώμβριος τού 1977, όπου βγήκαν στην επιφένεια τα παραντάις πέιπερς συνδέεται με κακές, μα πάρα πολύ κακές συγχρονικότητες.
  Πριν ασχοληθώ όμως με το συγκεκκριμένο χρονικό αίματος, που αφορά τον δι' αγρίου τρόπου σφαγιασμό τής εφοριακής ελεγκτού Δώρας Ζέμπερη, παραθέτω μια χαρακτηριστική δήλωση ενός πρώην υπουργού δικαιοσύνης, η οποία είναι χαρακτηριστική για τον τρόπο, που η άνωθεν χειραγωγημένη δικαστική πρακτική, έχει ως βασικό στόχο την δι εξοντωτικών ποινών εξαφάνιση τών επενδυτών από την πραγματική οικονομία, καθώς και συμπληρωματικά τον εκφοβισμό μέσω επιβολής καθήρξεων εκείνων τών δημοσίων λειτουργών, οι οποίοι τολμούν να αποκαλύψουν σκάνδαλα, σχετιζόμενα με την διασπάθηση τού δημοσίου χρήματος, όπως συνέβη στην περίπτωση τού Γιώργου Αντονόπουλου, ο οποίος αποκάλυψε την κλοπή τών 256 εκατομμυρίων από την ENERGA. Το χειρότερο όλων όμως είναι, ότι η επιλογή τών προσώπων για τα υψηλότατα κυβερνητικά πόστα γίνεται με κριτήριο να είναι αυτά άκρως εκβιάσιμοι. Τοποθετώντας στο σβέρκο τους υπεύθυνους στις ανώτατες καρέκλες που επενεργούνται διώξεις, άτομα, που έχουν διακριθεί για τον πισώπλατο χειρισμό υποθέσεων σε βάρος πρώην "συντρόφων" τους, οι οποοίοι κατείχαν κυβερνητικές θέσεις αιχμής, ως κλιμακώθηκε με την "λίστα λαγκάρντ" (Όπως θα δούμε αναλυτικότερα στην συνέχεια). Ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης Δημήτρης Παπαγγελόπουλος έχει προβεί εντός τής βουλής στην εξής δήλωση:
"Η προηγούμενη κυβέρνηση προχώρησε σε πογκρόμ συλλήψεων επιχειρηματιών και όχι μόνο, με εντάλματα συλλήψεως για επικοινωνιακούς λόγους", τονίζοντας ότι "δεν εννοούσε τις διώξεις τών μελών τής Χρυσής Αυγής, αλλά επιχειρηματιών που είχαν χρέη στο δημόσιο. Και στηλίτευσε ότι, "το κράτος περνούσε χειροπέδες μπροστά στα παιδιά τους λόγω χρεών και τούς οδηγούσαν με την διαδικασία τών αυτόφορων στη φυλακή". Ενώ ο φλώρος ετοιμάζεται για την αγορά τής επόμενης βίλας του στην Μύκονο. Περνώντας στο πανελλήνιο το σλόγκαν: "Δεν μπορεί να μάς σταματήση τίποτε. Εφ' όσον κλέβουμε με τις ευλογίες τού κράτους, θα μάς υποστείτε, χωρίς να μπορείτε να αντιδράσετε, μέχρι να φάνε το κουφάρι σας τα σκουλίκια".

  Τον Οκτώμβριο τού 1977, κατά την ίδια περίοδο δηλαδή που ξεκίνησε να αποκτά δημοσιότητα το ζήτημα τών παραντάις πέιπερς, δολοφονήθηκε με 14 μαχαιριές στο Β' νεκροταφείο στα άνω πατήσια η ελεγκτής τής εφορίας Δώρα Ζέμπερη. Το ζοφερό αυτό γεγονός δεν απασχόλησε στο ελάχιστο το διαδίκτυο, αποκαλύπτοντας την πλήρη αγκύλωση τών χώρων τής εναλλακτικής ενημερώσεως να μπορούν να σκέπτονται πολιτικά και να προβαίνουν σε εκτιμήσεις σχετικά με συμβάντα τεράστιας σημασίας. (Επί τού προκειμένου θέλω να εξαιρέσω την "Έσχατη Ανάσχεση", όπου ο ιστολόγος πράγματι κατάβαλε μεγάλη προσπάθεια ώστε να καταδείξη τα βαθύτερα αίτια τού πρόσφατου φόνου τής Αγγλίδας βιολόγου στην Κρήτη. Πρόκειται κατά την εκτίμησή μου για μια αξιόλογη προσπάθεια, ακριβώς με το πνεύμα που αρμόζει σε τέτοιου είδους συμβάντα. Πλην όμως η όλη προσπάθεια μοιάζει να συνοδεύεται από σχετική διαδικτυακή μοναξιά). Στην ουσία, με την ψυχρή στάση που κράτησε το διαδίκτυο στην περίπτωση τού φόνου τής Δώρας Ζέμπερη, επέτρεψε να κατισχύσουν στην μέση συνείδηση οι αιτιάσεις, που προωθούσαν σχετικά με τα κίνητρα τής δολοφονίας οι ινστρούκτορες τής κοινωνικής μηχανικής.
  Σε πρώτο στάδιο φρόντισαν οι διωκτικές αρχές και τα συστημικά δημοσιογραφικά φερέφωνα να κινήσουν εντέχνως τις υποψίες σε βάρος τού πατέρα τής δολοφονημένης, φτύνοντας ασύστολα επάνω στον πόνο ενός χαροκαμμένου πατέρα. Στην συνέχια παρουσίαν την περίπτωση ενός νοικιάρη, ο οποίος ομολόγησε την ενοχή τού φόνου, εμφανέστατα με άνωθεν επιβαλλόμενη σκευορία, ανακαλώντας στην συνέχεια την κατάθεση και την ομολογία του, ώς συνήθως συμβαίνει σε παρόμοιες κατασκευασμένες περιπτώσεις αποδοχής ενοχής από νοικιάρηδες (βλέπε και την περίπτωση τού Κορκονέα στην περίπτωση του Γρηγορόπουλου, που ήταν η δεύτερη μεγάλη σκευορία μετά την κλιμάκωση τής υπόθεσης Ζαχόπουλου, για την επιβολή τού μνημονίου στην Ελλάδα). Με στόχο να ροκανίσουν πολιτικούς που δεν αποδέχονται να συμβαδίσουν κατά γράμμα με τις άνωθεν εντολές, αλλά και για να προασπίσουν πολιτικούς, οι οποίοι με εγκληματικό τρόπο προσαρμόζονται στα άνωθεν κελεύσματα, έχουν οργανωθεί στρατοί προβοκατόρων (αριθμός τών οποίων βρίσκεται μέσα στα σώματα ασφαλείας, πολιτικής προστασίας και πυροσβέσεως) νοικιάρηδων, ατόμων δηλαδή, που βρίσκονται στις φυλακές κυρίως για εμπόριο ναρκωτικών και διαπραγματεύονται την απόλυσή τους με την αποδοχή να καταστούν αυτοί διεκπεραιωτές ανάληψης ποινικών ευθυνών στο μέλλον, για εγκληματικές ενέργειες, που δεν έχουν διαπράξει, ώστε να συγκαλυφθούν οι πραγματικοί ένοχοι, αλλά και για την συμμετοχή τους σε ρόλο ιεροεξεταστού σε μαύρα τελετουργικά τής "καλής κοινωνίας" και τών δημοσίων "ταγών". Στις πλείστες τών περιπτώσεων οι νοικιάρηδες διαπιστώνουν κατόπιν, ότι οι υποσχέσεις που έλαβαν από αυτούς που απεργάζονται τα συμβόλαια ενοικιοστασίου, περιλαμβάνουν όρους μετατροπής τους σε ηλίθια θύματα, που δεν τούς είχαν ανακοινωθεί, δεδομένου ότι οι δαβεβαιώσεις για κάποια σύντομη, παροδική και άνευ μεγάλης καταπονήσεως εμπολοκής τους σε διαδικασίες που δεν τούς αφορούν, αποτελούσαν το δόλωμα για να τούς κάτσουν την ενοχή και μετά να τούς ξεγράψουν, θεωρώντας τους αναλώσιμους. Εδώ το σύστημα θεωρεί αναλώσιμα τα παιδιά του, ρίχνοντας μεγαλοχαφιέδες στον βόρβορο τής ποινικοποιήσεως και τού δημοσίου ονειδισμού, για να λυπηθεί τα εντόνως παραβατικά αποβράσματα και να τιρήση συμφωνίες μαζί τους.
  Κατ' αυτόν τον τρόπο το "καλόπαιδο" Εμμανουήλ Εσσατζανιάν - Σοροπίδης ομολόγησε ενοχή φόνου τής ελεγκτού τής εφορίας Δώρας Ζέμπερη, με υποτιθέμενο στόχο να τής κλέψη το κινητό τηλέφωνο!!!!!!!!!!!! Ένας ιδικτήτης τουτέστιν αυτοκινήτου μάρκας ΜπεΕμΒε, πρώην καταδικασθείς για εμπόριο ναρκωτικών, διαπράττει φόνο με δεκατέσσερις μαχαιριές μέσα σε νεκροταφείο, με κίνητρο να κλέψη ένα τηλέφωνο, το οποίο στην συνέχεια μεταπωλεί για 20 ευρώ. Μα περισσότερα χρήματα κοστίζει το μαχαίρι τού φόνου, το οποίον θα μπορούσε να εκποιήσει σε κατάστημα μεταχειρισμένων ειδών κρεοπωλείου, γλιτώνοντας και τα έξοδα τής βενζίνης, για να μεταβεί με την δαπανηρή σε καύσιμα λιμουζίνα του στον τόπο τού εγκλήματος.
  Ως ήτο φυσικόν και αναμενόμενον για όσους διαθέτουν στοιχειώδη νοημοσύνη και παρακουλουθούσαν την εξέλιξη τής υποθέσεως, δεν ανέτρεψε μόνον ο ομολογήσας πλήρως την κατάθεσή του, αλλά ως μεταδίδουν πλήρως δημοσιευμάτων ανετράπησαν μετα από λίγο καιρό πλήρως τα δεδομένα τής δικογραφίας. Μάταια όμως θα επιζητούν οι γονείς και τα αδέλφια τής Δώρας Ζέμπερη την αναθεώρηση τής διαδικασίας, προσβλέποντας στην αποκάλυψη και τιμωρία τών πραγματικών ενόχων. Στην πορεία ισχυρίσθηκε ο Σοροπίδης και αυτό επιβεβαιώθηκε από δυο ακόμη αυτόπτες μάρτυρες, ότι στην διεξαγωγή τού φόνου συμμρετείχαν ακόμη δυο άτομα. Αυτοί ήταν προφανώς και οι επεγγελματίες σφαγείς, ενώ η παρουσία τού Σοροπίδη στον τόπο τού εγκλήματος αποσκοπούσε μόνον να φορτωθή σε αυτόν η ενοχή. Αυτό το δεδομένο πιστοποιήθηκε και από DNA στην συνέχεια, που εντοπίστηκε στα νύχια τής Ζεμπέρη, η οποία ως δείχνουν τα τεκμήρια αντιστάθηκε σθεναρώς στούς δολοφόνους.
  Ότι η απολογία τού Σοροπίδη ήτο πλήρως προκατασκευασμένη πιστοποιεί και η παραίτηση τού δικηγόρου, που είχε αναλάβει την υπεράσπισή του. Στην ανακοίνωση με την οποία ο δικηγόρος Νίκος Λουκόπουλος γνωστοποίησε την παραίτησή του στα ΜΜΕ επεσήμανε ότι: "¨Από την πρώτη στιγμή σκοπός του δεν ήταν να δικαιολογήσει μια ειδεχθή εγκληματική συμπεριφορά, αλλά να καταδείξει τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες τελέστηκαν οι αξιόποινες πράξεις" και εξήγησε ότι "Ο κατηγορούμενος επέλεξε να απολογηθεί ενώπιον τού ανακριτή με τον τρόπο που πίστευε ο ίδιος και δίχως να λάβει καθόλου υπ' όψει του την νομική του συμβουλή".
  Σε δημοσίευμα τής 05.02.2018 με τίτλο "Αποκάλυψη: Ο ρόλος τού ένστολου "Χάρη" στη δολοφονία τής Δώρας Ζέμπερη" αναφέρεται μεταξύ άλλων:
  "... Στην τελευταία συμπληρωματική απολογία του στον ανακριτή ο 58χρονος υποστήριξε, μεταξύ άλλων, ότι η Δώρα Ζέμπερη ήταν ακόμη ζωντανή όταν την άφησε και πώς "άλλοι αποτελείωσαν την δουλειά". 
Όπως σημειώνει το δημοσίευμα, θα κληθεί να αναγνωρίσει τον αστυνομικό που ο ίδιος κατονομάζει "Χάρη" και που όπως αναφέρει όχι μόνο είχε ρόλο μεσάζοντα, αλλά "προσπάθησε να τού κλείσει το στόμα κατά την διάρκεια της κράτησής του στο Τμήμα μεταγωγών".
"Τον ξαναέιδα στο Μεταγωγών όταν προσπάθησε να μού βάλει στο στόμα ένα χάπι, αλλά δεν το κατάπια. Ήταν ποντικοφάρμακο. Δεν τα είπα όλα στις προηγούμενες απολογίες μου, γιατό φοβόμουν για την κόρη μου, αλλά τώρα είναι ασφαλής" είπε ο 58χρονος στην απολογία του.
Διαπιστώνεται επί τού προκειμένου, ότι ο Σοροπίδης προφασίζεται την συμμετοχή κατά την διαμεσολάβηση ενστόλου. Τουτέστιν συμβολαιογράφο συμβολαίων για την στρατολόγηση καθαρμάτων. Από την στιγμή που διαπίστωσε, ότι τού την έφεραν, τα γύρισε.

  Η Δώρα Ζέμπερη φοβόταν για την προσωπική της ασφάλεια και είχε αναφερθεί σχετικά λίγες μέρες πριν τον φόνο περί αυτού στον αδελφό της, στον οποίον έδωσε τον κωδικό τού κινητού της τηλεφώνου και τούς λογαριασμούς που διατηρούσε σε τράπεζες. Έρευνες που διεξήχθησαν στον εργασιακό της χώρο έβγαλαν στην δημοσιότητα, ότι η Ζεμπέρη είχε χειριστεί σημαντικές υποθέσεις και είχε επιβάλει σε κάποιους μεγάλα πρόστιμα. Κάποιο από τα πρόστιμα που επέβαλε ήταν 7 εκατομμύρια. Αυτές οι διαπιστώσεις στάθηκαν αφορμή να εκφρασθούν στα μαζικά μέσα εικασίες ενοχής για κάποιους, οι οποίοι ενέχονται σε αυτές τις υποθέσεις. Εγώ αποκλείω πλήρως αυτήν την εκδοχή. Για επτά εκατομμύρια δεν διαπράττει το βαθύ κράτος φόνους. Αυτά τα ποσά είναι αναλόγως πολύ μικρά και τέτοιου είδους κάσες μπορεί να αποκτήσουν τα παρακρατικά κυκλώματα κάνοντας συμβατικές μπίζνες, εκμεταλλευόμενα την διαπλοκή, στην οποία έχουν ευκολότατη πρόσβαση. Ούτε και για 30 εκατομμύρια διαπράττονται φόνοι, πχ. το αναγκαίο αρχικό ποσόν για να ναυλωθεί ένα φορτίο ναρκωτικών σε πλοία τύπου Νόορ 2. Και σε ποσά τέτοιου ύψους έχει το παρακράτος πρόσβαση μέσω άλλων οδών, χωρίς τον κίνδυνο εκθέσεως ένεκα ανθρωποκτονιών. Υπάρχουν κάσες νομιμότατες αυτού τού ύψους, τις οποίες διαθέτουν εξωτερικά "άμεμπτα" κυκλώματα, τα οποία τσιμπούν άφθονο παραδάκι χωρίς την υποχρέωση εκδόσεως αποδείξεων. Αυτά τα κυκλώματα δεν μπορούν να τα φαντασθούν καν οι δεσμώτες στο Μάτριξ και πέραν αυτής τής διαπιστώσεως σιωπώ σχετικώς, μέχρι να γίνη η "ρωγμή". Φόνοι σχεδιάζονται και εκτελούνται για πολύ μεγάλα ποσά, που παρέχουν σε αυτούς που κατευθύνουν τα νήματα τών εξελίξεων να παρεμβαίνουν με μεγάλη ισχύ στα δρώμενα, όπως έδειξε η απόπειρα δολοφονίας εναντίον τού Γεωργίου Αντονόπουλου, η οποία έγινε για 256 εκατομμύρια, που κατέληξαν στα ταμεία αυτών που οργανώνουν την κοινωνική μηχανική.

  Εκτιμώ, ότι η σφαγή τής Δώρας Ζέμπερη σχεδιάστηκε και εκτελέσθηκε για πολύ μεγαλύτερα ποσά, με τα οποία η ίδια δεν είχε άμεση σχέση. Άρα η σφαγή στο νεκροταφείο αποσκοπούσε στο να σταλεί φρικτό μήνυμα εκφοβισμού σε άλλους, πολύ υζηλότερα προκαθημένους τής Δώρας Ζέμπερη. Διαπιστώνοντας την συγχρονικότητα τής σφαγής με την δημοσιοποίηση τών ονομάτων τών εμπλεκομένων στα παραντάις πέιπερς, κατ' ουδένα τρόπο αποσκοπώ να επισύρω υποψίες σε βάρος αυτών τών ανθρώπων επί προσωπικού επιπέδου. Ακόμη λιγότερο αποσκοπώ στο να σπιλώσω με τέτοιου είδους υποψίες τον σημερινό πρωθυπουργό. Σέβομαι τον πατέρα του, ο οποίος μπορεί μεν να ήταν τεράστιο πολιτικό λαμόγιο, ήταν όμως άνθρωπος που διέθετε καλωσύνη και είχε βοηθήσει πληθώρα ανθρώπων, που δεν ανήκαν όλοι στην κομματική του πελατεία. Ακόμη περισσότερο σέβομαι την μητέρα του, την κυρία Μαρίκα Μητσοτάκη, η οποία υπήρξε πανθομολογουμένως μια εξαιρετική κυρία, με όλη την σημασία τού όρου. Και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πολύ λίγος, ώστε να σκεφτή καν την όποια πράξη σε επίπεδο προσωπικής βίας. Διαφορετικά από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, ο οποίος παρά τα σφάλματά του διέθετε μπόλικο τσαγανό. Αυτός είχε το θάρρος να καταγγείλη ως πρωθυπουργός, ότι τον οξικό αναδρύτη με τον οποίον μετέτρεπαν το όπιο σε ηρωΐνη τα εγοστάσια τών σκοπίων, προμήθευε το Ισραήλ. Μετά την κατακραυγή από το σιωνιστικό κρατίδιο αναίρεσε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αυτήν την καταγγελία. Οφείλουμε να είμαστε ακριβοδίκειοι. Είναι γνωστό στο πανελλήνειο όμως, ότι οι σχέσεις τού Κυριάκου Μητσοτάκη με ατασθαλείες χρηματισμού αποτέλεσαν βούκινο στα μαζικά μέσα. Δεν θεωρώ, ότι αυτός ο άνθρωπος είναι φιλοχρήματος, περισσότερο από ότι είναι εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι. Όμως δεν παύει να ισχύη, ότι αυτός ο άνθρωπος πιπιλήθηκε από βρεφική ηλικία, ότι μια μέρα πρέπει να γίνη πρωθυπουργός. Πρόκειται δηλαδή για ένα δυστυχισμένο άνθρωπο, που το περιβάλλον και κυρίως οι σκιές όπισθεν τών παρασκηνείων τον υπέβαλλαν σε μια άνευ προηγουμένου πλήση εγκεφάλου, στερώντας του βάναυσα την δυνατότητα να οικοδομήση ο ίδιος την προσωπικότητά του. Τέτοιου είδους ανθρώπων και τέτοιοι είναι πλήθος "γόνοι" τού κατεστημένου, δεν μπορώ να αντιπαθήσω, ή πολύ περισσότερο να μισήσω. Είναι άνθρωποι για τούς οποίους βαθύτατα λυπάμαι. Πρόκειται για παιδιά, που γαλουχήθηκαν με σύνδρομα, παιδιά που ποτέ δεν είχαν την παραμικρή δυνατότητα να συναντήσουν τον εαυτό τους.

  Διαφορετικά συμβαίνει όμως με αυτούς που οργανώνουν τα νήματα τής κοινωνικής μηχανικής. Αυτοί που προαλοίφουν τούς μελλοντικούς αδύναμους ταγούς, τούς θέλουν ως πιόνια στα σχέδιά τους. Θέλουν να είναι ανά πάσαν στιγμή εκβιάσιμοι, ώστε να προσαρμόζονται. Αυτοί δεν σταματούν μπροστά σε τίποτε. Γι αυτούς δεν υπάρχει έγκλημα καν. Τα πάντα είναι αποδεκτά, αρκεί να τραφούν με ανθρώπινο αίμα οι εντολόδότες τους, οι εκπεσόντες δαίμονες.

  Όσο στάθηκε θύμα η Δώρα Ζέμπερη, άλλο τόσο είμαστε θύματα και εμείς. Εγώ και εσύ, φίλε επισκέπτη και φίλη επισκέπτρια. Όμως μαγαλύτερα θύματα από εμάς είναι ο Αλέξης Τσίπρας και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Τα θύματα τού κυβερνητικού παιδομαζόματος. Πίσω από το αρειμάνιο ύφος αυτοπεποίθησης κρύβονται κουρδισμένα και ενεργούμενα θλιβερά ανθρωπάρια. Εμείς, ότι κι αν υποστούμε από την απάνθρωπη εξουσία, δεν θα καταλήξουμε στην βαρύτατη εσχατιά τού κοινωνικού ονειδισμού, στον οποίον καταλήγουν οι "ταγοί", τούς οποίους θεωρεί το πλήθος τών ανθρώπων προδότες τών υποθέσεων τής κοινωνίας. Και αυτές τις πληγές δεν μπορούν να επουλώσουν οι μαγγανίες τής πλασματικής, αλλά ανύπαρκτης στην πράξη, κοινωνικής αποδοχής, μέσω νοθευμένων εκλογικών αποτελεσμάτων.

  Δηλώνω συνειδητά σταλινικός. Όμως λυπάμαι βαθύματα γι' αυτούς που δεν θα μπορέσουν να κρατήσουν το χέρι μιας κοπέλας μέσα σε αυτό που ο Βίλχελμ Ράιχ ονόμασε "λειβάδι". Για να "σπείρουν παιδιά", όπως ψάλλει ο Οδυσσέας Ελίτης στο "Άξιον Εστί". 


Τέλος τού Δεύτερου Μέρους. Η συνέχιση θα ακολουθήση στο Τρίτο Μέρος.

14 Ιουλίου, 2019

ΑΡΟΥΡΑΙΩΝ ΜΑΓΕΙΡΕΜΑΤΑ


1. ΜΙΑ ΟΦΕΛΟΜΕΝΗ ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΟΥ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

Το παρόν κείμενο γράφεται μεν με αφορμή τίς πρόσφατες “κοινοβουλευτικές εκλογές”,αυτές όμως αποτελούν μόνον την αφορμή σχετικά με τον τρόπο, που επέλεξα να επανέλθω σε πορεία αναρτήσεων. Την επάνοδό μου στο διαδικτυακό προσκήνιο είχα προαναγγείλει ήδη αρκετό καιρό πριν. Πριν καταγράψω όσα επιθυμώ αναφορικά με το εν λόγω θέμα, θέλω να αναφερθώ στην πολύμηνη απουσία μου από την παρουσίαση τών σκέψεων, τών απόψεων και τών αναζητήσεών μου:
Αυτήν την αναφορά νομίζω ότι οφείλω έναντι τών φίλων αυτής τις σελίδας, οι οποίοι και οι οποίες συνέχισαν αδιαλείπτως να την επισκέπτονται κατά την διάρκεια που αυτή δεν ανανεούτο. Από τα στατιστικά στοιχεία τού ιστολογίου, είναι δυνατόν να παρακολουθούνται οι λεγόμενες “πηγές επισκεψιμότητας”, οπότε είμαι εις θέσιν να έχω αρκετά καλή εικόνα αυτών που με τιμούν με το ενδιαφέρον τους. Αυτό δεν συνεπάγεται κάποια εκ προοιμίου συμφωνία, έστω στα βασικά. Όμως ο διάλογος και οι ανοικτοί δίαυλοι ενδιαφέροντος και επικοινωνίας είναι σημαντικότατα στοιχεία στην προσπάθεια να συγκροτηθεί σκέψη και διαμορφωθεί και προωθηθεί πληροφορία.
Θέλω να διαβεβαιώσω τούς φίλους και τις φίλες τής σελίδας, ότι δεν προβαίνω σε αναρτήσεις από διάθεση φιλαρέσκιας ή χόμπυ. Προσπαθώ να δομήσω την διαδικτυακή παρέμβασή μου ως προέκταση και συνεκτικό στοιχείο τής κινηματικής μου δραστηριότητος κατά το διάστημα 47 ετών και να την εντάξω στην διαδιακασία αναπτύξεως και εμπεδώσεως κινηματικής προοπτικής με στόχο την ανατροπή τών πολιτικών δεδομένων. Οι στοχεύσεις μου ούτε εκκινούν, ούτε εξαντλούνται στα όρια ενός πληκτρολογίου και μιας οθόνης, εναξαρτήτως τών τεράστιων δυνατοτήτων, που παρέχει στην φάση τών δώδεκα τελευταίων ετών, κατά την οποίαν υφίσταται το παρόν ιστολόγιο, η διαδράση. Λαμβάνω πολύ σοβαρά τις συνέπειες τής συνεχούς συμπάθειας, που αυτοί καταγράφουν και τής ευθύνης να ανταποκριθώ σε αυτήν.
Πλην όμως, όπως κατέδειξαν οι τελευταίες αναρτήσεις, πριν προβώ στην αναστολή τού ιστολογείν που ακολούθησε, ο τρόπος, με τον οποίον χειρίστηκα το ζήτημα τής συμφωνίας τών Πρεσπών, υπήρξε ριζικά διαφορετικός από τις επιλογές και την πρακτική τού χώρου, ο οποίος προσδιορίζεται ως πατριωτικός. Χωρίς βεβαίως να επιθυμώ να αμφισβητήσω τις αγνές προθέσεις, την φιλοτιμία, την φιλοπονία, τον έντονο αλτρουισμό, την εντιμότητα και την ετοιμότητα σε έκθεση προσωπικής διακινδύνευσης πάρα πολλών ακτιβιστών τού πατριωτικού χώρου, που παρεμβαίνουν στο διαδίκτυο, με κάποιους από τούς οποίους συνδεόμαστε και με θερμή προσωπική φιλία, διαπίστωσα, ότι σε τελευταία ανάλυση οι εκτιμήσεις μου σε σειρά θεμάτων δεσποζούσης σημασίας διέπονται από μια μεγάλη ποιοτική διαφορά φάσεως. Οπότε η αίσθηση ευθύνης μού επέβαλε να εφαρμόσω μια περίοδο σιωπής, ώστε να ελένξω κυρίως τον εαυτό μου και τον ρόλο μου, αλλά μοιραία εμμέσως και αυτόν πλείστων άλλων που περεμβαίνουν στα διαδικτυακά δρώμενα. Εκτιμώ, ότι όφειλα να θέσω το ερώτημα στον εαυτό μου, κατά πόσο είμαι επιζήμιος και θα πρέπει άρα να αναστείλλω τις δραστηριότητές μου ολοσχερώς, εφ' όσον αδυνατώ να εκτιμήσω τις καταστάσεις μέσα από άλλο πρίσμα, από αυτό που διέπουν η πείρα, τα βιώματα και η λογική μου. Ή κατά πόσο αναλογεί στις εκτιμήσεις και τις θεωρήσεις μου κάποιο σημαντικό ποσοστό ορθότητος (δεδομένου ότι ουδείς δύναται να διεκδικήσει την πλήρη ορθότητα όσο αφορά την οπτική του) οπότε και άρμοζε να προσδιορίσω τον τρόπο που θα συνεχίσω σε πλαίσια διαδικτυακής μοναξιάς. Βεβαίως,αναφερόμενος σε μοναξιά δεν εννοώ απομόνωση, διότι δεν έλλειψαν και αυτοί που με έμφαση και εμπράκτως με ενεθάρρυναν να συνεχίσω και τούς οποίους ευχαριστώ από καρδιάς.
Βεβαίως εκτιμώ, ότι και άλλοι ιστολόγοι, τούς οποίους θεωρώ ιδιαιτέρως αξιόλογους ανθρώπους, αντιμετώπισαν σε κάποιες φάσεις ανάλογα διλήμματα. Ο ΕργΔημΕργ μετά από κάποιο κείμενο που ανήρτησε για  τις “Παθογένειες τού Πατριωτικού Χώρου”, ανήστειλε στο παρελθόν για κάποιο διάστημα τις αναρτήσεις. Ο Μάρκος Ντε Σαντ, ο οποίος ανρθρώνει ένα αδυσώπητα ώριμο και πολύ συνεπή πολιτικό λόγο, κάνει χρήση ενός τραχύ τρόπου στην διατύπωση αυτών που καταθέτει. Εκτιμώ, ότι αυτό συμβαίνει για λόγους αυτοάμυνας μέσα σε ένα συνειδησιακά ναρκοθετημένο και τοξικό περίγυρο, δεδομένου ότι η εντύπωση που έχω αποκομίσει γι αυτόν, είναι ότι πρόκειται για μια βαθύτατα ευγενική φυσιογνωμία, που διαθέτει μια ελκυστικότατη εγκαρδιότητα. Εγώ, ως αναζητητής τής αισθητικής, έχοντας δαπανήσει κάποιο χρόνο και χρήμα μπροστά στα αναλόγια, δεν δύναμαι να προσβλέπω σε άλλες εκφραστικές οδούς, από την τρυφερότητα που χάραξαν τα ινδάλματά μου, όπως ο Chet Baker, ο Bill Evans, ο Stan Getz, η Bilie Holyday και oi λoιποί τής παρέας, που πολτοποίησε η μαρμάγκα τών μεγαλουπόλεων.
Οι απόψεις που παρουσίασα εδώ,περισσότερο από συχνά μπορεί να ήταν πρωτότυπες και να είχαν έντονο προσωπικό χαρακτήρα. Κάποια θέματα – τουλάχιστον όσο αφορά συγκεκριμένες πτυχές τους – ίσως να τέθηκαν και για πρώτη φορά στο Ελληνικό διαδίκτυο. Συνήθως άφησα την πραγματεία θεμάτων ημιτελή, ή τα έθεσα μόνον ακροθιγώς, δεχόμενος κριτική, ακριβώς διότι η πορεία τής αναζήτησης σχετικά δεν ολοκληρώθηκε. Κάποια από αυτά συνιστούν πλέον τόπο προβληματικής περισσότερων. Αυτό δεν σημαίνει, ότι μού δόθηκε κατ' αποκοπήν δώρημα να πρωτοτυπώ. Όταν κάποιες περιοχές δωθούν σε πρόσβαση από το  πεπρωμένο, επόμενο είναι να κάνουν το πρώτο βήμα κάποιοι, από αυτούς που επιλεγμένα επιδιώκουν να είναι αντισυμβατικοί. Η αναζήτηση συχνά οδηγεί σε μοναξιά. Όμως αυτό δεν αρμόζει να συνιστά εμπόδιο, διότι όπως λέει το τραγούδι “... και η αγάπη δυο λογιών, στην μια καλογερεύεις...”. Διαφορετικά όμως πρέπει να αντιμετωπίζεται μια κατάσταση, όταν διαπιστώνεται ρήγμα.
Στο ζήτημα τής “Συμφωνίας” τών Πρεσπών προσπάθησα να αναλύσω τον ρόλο τού Νίκου Κοτζιά, ως επικεφαλή κάποιας ομάδας τεχνοκρατών στο υπουργείο Εξωτερικών, επειδή η περίσταση το έφερε να τον γνωρίζω από απόσταση κατά τήν περίοδο τών μαθητικών χρόνων, αλλά να γνωρίζω και ιδιαίτερα καλά το περιβάλλον τής Γερμανίας, τόσο τής Δυτικής όσο και τής Ανατολικής, όπου αυτός σχημάτισε σημαντικό μέρος τού ψυχισμού του. Κατ' αυτόν τον τρόπο ανέδειξα κάποιες ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ πλευρές τής εν λόγω “συμφωνίας”, τις οποίες επισταμένως παραβλέπουν ΤΟΣΟ ΟΙ ΤΜΗΤΕΣ ΤΗΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΕΜΙΟΙ ΤΗΣ. Αυτός ο χειρισμός δεν συνέβη μόνον στην βάση ενός ακριβοδίκαιου χειρισμού τού θέματος, αλλά και διότι πάσα άλλη αντιμετώπιση ΕΠΙΧΕΙΡΗΤΑΙ ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ. Και δεδομένου, ότι η συγκεκριμένη συμφωνία συνιστά ΔΟΛΟΠΟΛΟΚΙΑ, με τον ΔΙΑΛΟΓΟ ΚΟΥΦΩΝ, τον οποίον έπέλεξαν ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΙ, κερδισμένοι βγαίνουν ΜΟΝΟΝ ΟΙ ΔΟΛΟΠΛΟΚΟΙ, ακριβώς διότι δεν ξεσκεπάζονται αυτοί που πρέπει να αποκαλυφθούν. Καθότι επαναστατική διαδικασία δεν είναι μόνον να καταβαίνουν διαμαρτυρόμενοι εκατομμύρια άνθρωποι στον δρόμο, αλλά μόνον όταν αυτό συντελείται ΕΠΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΒΑΣΕΩΣ. Και δεν μπορεί να υπάρξη επαναστατική πράξη χωρίς επαναστατική θεωρία. Εάν δεν αποκαλυφθούν οι βασικές πτυχές τών κακοδαιμονιών, δεν είναι δυνατόν να αναπτυχθούν δραστηριότητες για την ματαίωση και την ανατροπή τους. Η εν λόγω συμφωνία προβλέπει ΠΑΤΑΞΗ ΠΑΣΗΣ ΑΛΥΤΡΩΤΙΚΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ. Κατά συνέπεια δεν είναι ουδόλως τυχαίο, ότι αυτή πέρα από τίς μεγαλόστομες τυμπανικρουσίες τών τιμητών της και τούς ονειδισμούς τών αντιπάλων της ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΠΙΚΥΡΩΘΗΚΕ ΕΠΑΡΚΩΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΝΟΜΙΚΑ ΚΕΝΑ ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΑ ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΛΟ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ. Εάν αυτή εφαρμοζόταν στην πράξη, έπρεπε πάραυτα να τεθεί εκτός νόμου το “ουράνιο τόξο” και όλες οι χαφιέδικες αλητρωτικές ΜΚΟ. Κάθε αλυτρωτική διαμαρτυρία έπρεπε να συνοδεύεται από σύλληψη και ποινικοποίηση τών συμμετεχόντων. Επίσης θα έπρεπε να έχει καταγγελθεί σε όλους τούς διεθνείς οργανισμούς το κρατίδιο τών σκοπίων, ένεκα κλιμακώσεως σωρείας αλυτρωτικών ενεργειών και να έχουν διακοπεί οι διπλωματικές σχέσεις προς αυτό, ως παραβιάζοντος την συμφωνία και ως υποθάλπτον κατ' εξακολούθησιν και εκ συστήματος την εθνική κυριαρχία τής Ελλάδος. Όμως περί αυτού ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥΜΠΕΚΙ ΨΙΛΟΚΟΜΕΝΟ ΑΠΑΝΤΕΣ ΟΙ ΘΙΑΣΩΤΕΣ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΕΣ ΟΣΟΙ ΤΗΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ. Καταδεκνύοντας την σφοδρή αγκύλωση σε στοιχειώδη ζητήματα, που διέπει αυτούς, που θα έπρεπε να ειναι η μαχόμενη πνευματική ηγεσία τής Ελλάδος. Δεν αμφισβητώ ούτε τις διαθέσεις, ούτε τις προθέσεις, ούτε την αγωνιστική διάθεση κανενός. Αλλά πριν δούμε την γκλάβα μας στον καθρέπτη για να την κτενίσουμε, να την ξυρίσουμε, ή να την καλωπίσουμε άλλως πώς, οφείλουμε να την έχουμε βάλει να δουλέψει. Αλλιώς αυτή καταδικάζεται σε διακοσμητικό συμβάν.
Ο πρώτος, που όφειλε να θέση αυτά τα ζητήματα, είναι ο Νίκος Κοτζιάς και η ομάδα τεχνοκρατών στο ΥΠΕΞ που αυτός συνεργάστηκε για την διαμόρφωση και ουδέποτε πραγματωθείσα επικύρωση τής “συμφωνίας”, ο οποίος από “ευφυές παιδί', μετά την αποπομπή του από το υπουργείου από το δίδυμο τής ξένης ακρίδας Τσίπρα / Καμμένου, αποδείχθηκε – επιεικώς χαρακτηριζόμενος – ως ο αφελής τής παρέας.
Η όλη ιστορία με την αποδοχή τής ενσωμάτωσης ΚΑΠΟΙΩΝ ΘΕΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΡΘΡΩΝ στην συμφωνία έγινε μόνο ως δόλωμα με στόχο να επιβληθή ΠΑΡΕΛΚΥΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ. Έτσι, αφού η ομάδα Κοτζιά κατάπιε το όνομα, έφαγε μετά την κλωτσιά ο Νικολάκης από το υπουργείο, ώστε η συμφωνία ΟΥΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΥΡΩΘΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΟΥΤΕ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΘΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ. Το δεδομένο, ότι η συμφωνία ουδέποτε επικυρώθηκε, παρέχει κάθε άνεση στα σκόπια, έχοντας κατωχειρώσει τεχνιέντως το όνομα, να βγουν κατά βούληση  και να ισχυρισθούν: “Ελάτε ρε παιδιά,δεν καταλάβατε ότι πρόκειται μόνο για ένα πρωταπριλιάτικο αστείο;” Αυτό βεβαίως ουδέποτε πρόκειται να συμβεί, δεδομένου ότι οι κουίσλιγκς τών Αθηνών ουδέποτε πρόκειται να θέσουν ζήτημα διεξαγωγής αλυτρωτικής δραστηριότητος και όχι μόνον να ζητήσουν εφαρμογή τής “συμφωνίας”, αλλά να πατάξουν τα πρακτόρια με κάθε δικαίωμα, που τούς παρέχει σύμπασον το νομικό πλαίσιο.
Όσο αφορά τον Νικολάκη, μετά την εκδίωξη του από την καρέκλα, έβαλε το δάχτυλο στο στόμα και το παίζει καθηγητής, σφυρίζοντας αδιάφορα και πλέκων εγκώμια στον Τσίπρα. Έτσι καταδίκασε ένα οργανισμό με σφριγηλόταες προϋποθέσεις, όπως το "Πράττω", που διαθέτει ένα κεντρικό όργανο πεντακοσίων ατόμων, πολλοί τών οποίων είναι πανεπιστημιακοί και πρώην ανώτατα στελέχη τού στρατού, σε πλήρη απραξία. Ένα οργανισμό, που θα ζήλευε ο κάθε συνεπής επαγγελματίας επαναστάτης, διότι η συμμετοχή στην καθοδήγησή του θα τού παρείχε βήμα, όχι μόνον για την ανατροπή τών Ελλαδικών δεδομένων, αλλά για σοβαρή συμμετοχή στην διαμόρφωση τού γεωστρατηγικού πλανητικού αύριο. Το  οποίο συντελείται πλέον με καλπάζοντα ρυθμό, από άλλους, στούς οποίους συμμετέχουν ακραιφνείς σταλινικοί, όπως ο Βλαδίμηρος Πούτιν και όχι ψευτοσταλινικοί, όπως ο Κοτζιάς. Έτσι αυτός καταδικάζεται να καταπιεί όλον τον ονειδισμό τού ονόματος, με την ρετσινιά τού πράκτορα ξένων συμφερόντων. Δεν αμφιβάλλω, ότι αυτός δεν ήταν ο εν τέλει στόχος του. Πλην όμως καλά είναι τα καθηγητηλίκια, όμως ανατροπές μπορούν να κάνουν μόνον οι γιοί και οι κόρες τής Επαναστάσεως. Καθότι το μόνο που κατάλαβε από τα κατεστημένα που εθήτευσε ο τζιτζιφιόγκος, είναι η μπόχα από τις ιδρωμένες μασχάλες τής κλίκας τού χόνεκερ.
Καθότι ο Στάλιν, ως γνήσιος αντικομμουνιστής Ρώσος Πατριώτης, ο μεγαλειωδέστερος και αποτελεσματικότερος τών χαφιέδων τής τσαρικής Οχράνα, κατάφερε να τυλίξει σε μια κόλλα όσους σχεδίαζαν την καταστροφή τής Μεγάλης Θηβαΐδος με ξενοκίνητα προνουντσιαμέντα, επανιδρύοντας με δήθεν κομμουνιστικό μανδύα την τσαρική κυριαρχία. Αναδεικνύοντας και τον σύγχρονο Μέγα Τσάρο Πασών Τών Ρωσιών Βλαδίμηρο Πούτιν, Σωτήρα τής ανθρωπότητος.
Αναμφιβόλως η μετεξέλιξη τής Οχράνα, ως ΝιΚαΒεΝτε και στην συνέχεια ως ΚαΓκεΜπε ως την ΓκεΕρΟυ επέβαλε την σωτηρεία τού Ρωσικού Έθνους με το μπιστόλι. Όμως, όπως θα καταδείξω στο επόμενο καιφάλαιο αυτής τής αναρτήσεως, η ιστορία γράφεται και με τα περίστροφα και τα χασαπομάχαιρα. Κυρίως από τούς εχθρούς τής ανθρωπότητος. Οπότε τα περιθώρια αυτών που θέλουν να διαφυλάξουν και να προασπίσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, στενεύουν. Ο κοινός νους δικαιολογείται να θεωρή εξωφρενικό το δεδομένο, ότι η σωτηρία τής ανθρωπότητος περνάει μέσα από γκούλακ. Όμως, πιο πολύτιμη από την βία τών όπλων στάθηκε η συνομωσιολογική διαφώτιση τών φτωχών κληρικών και μοναχών, που αφοσιωμένοι στην νηστεία και στο κομποσχοίνι γαλούχησαν στα ιερατικά σεμινάρια που εθήτευσε τον νεαρό Στάλιν, ως νόθος γιός τού τοπικού δειευθυντού τής αστυνομίας. Έτσι, η συζυγική απιστία τής πονηρούλας Κέκε αποδείχθηκε σωτήρειος. Διότι ένας αξιωματικός τής αστυνομίας δεν μπορεί να εξασφαλίση την καριέρα τού νόθου γιού του στις ακαδημίες αξιωματικών, αλλά μόνον μέσα στις γκρούπες επωάσεως χαφιέδων. Εκεί που είχαν στοχευμένα δράσει οι αγνές ψυχές τών Ρασκόλνικων, διαφωτίζοντας τούς επωαζόμενους ηγέτες περί τού χτικιού που αποκαλούσαν “αντίχριστα”.
Κατά συνέπεια, κάθε γνήσιος Σταλινικός, δεν μπορεί παρά να είναι συνειδητός υποστηρικτής τών Σωμάτων Ασφαλείας τής πατρίδος του. Διότι δίπλα σε αυτούς, οι οποίοι εκπαιδεύονται ως ασυνείδητοι πραιτωριανοί, που ξυλοφορτώνουν άδικα τον κοσμάκη, βρίσκονται και εκείνοι οι ευσυνείδητοι ολιγόμισθοι εγγυητές τής καλώς νοουμένης προστασίας τών πολιτών. Δεν αμφιβάλλω, (για να μην ισχυρισθώ ότι γνωρίζω) ότι κάποιοι από αυτούς αντιλαμβάνονται τις καταστάσεις και όταν ωρημάσει η κατάλληλη στιγμή, θα πράξουν τα δέοντα. Όπως και άλλοι, που έχω υποδείξει σε προηγούμενες αναρτήσεις.
Όμως σχετικά με το ζήτημα Κοτζιά, δεν εξαντλούνται όσα επιθυμώ να καταθέσω στα προηγούμενα. Εκεί που η χωλαίνουσα πνευματική ηγεσία τού τόπου (την οποία δεν αποσκοπώ να απαξιώσω, διότι έχει προσφέρει πάμπολλα και εξακολουθεί με αυταπάρνηση να προσφέρει) κατέδειξε πλήρη ανεπάρκεια, είναι η αξιολόγηση τού ζητήματος καθορισμού τής Ανεξαρτήτου Οικονομικής Ζώνης με την Ιταλία και την Αλβανία και η αποτίμηση τής άμεσως ευρισκομένης σε συσχετισμό με αυτήν δολοφονίας τού Κωνσταντίνου Κατσίφα. Ζήτημα που θα χειριστώ στην επόμενη ανάρτηση με τίτλο “Αγαίο, Ξανά και Ξανά η Θάλασσα τού Πολέμου”.



2. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2019: ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ

 
Εφόσον αυτό που παρουσιάστηκε από τούς τεχνικούς τού εξουσιασμού ως αποτέλεσμα τού θεάτρου τού παραλόγου ως αποτέλεσμα τών πρόσφατων εκλογών υπείχε έστω ίχνη γνησιότητος, θα είχε ήδη βρικολακιάση ο Ζίγκμουντ Φρόιντ, μόνον και μόνον για να καταστρέψει δημοσίως όλες τις σελίδες περί σαδομαζοχισμού τών έργων του. Ότι δεκάδες χιλάδες ανθρώπων εσύρθησαν κατά την διάρκεια τών μηνμονίων στο τραγικό αδιέξοδο τού αυτοαπαγχονισμού και τής εκουσίας πτώσεως στο κενό, είναι γνωστό και αποτελεί βαναυσότατη ένδειξη τής απάνθρωπης ψυχολογικής συγκροτήσεως τού ελλαδικού κομματικού κατεστημένου. Όμως η ταχυδακτυλουργία τού ισχυρισμού από την μεριά του, ότι σύσσωμο το εκλογικό σώμα μια κοινωνίας εκατομμυρίων ανθρώπων διακατέχεται από σφοδρότατο σύνδρομο αυτοκτονικού ιδεασμού, ώστε να δώση ποσοστό άνω τού 80% σε αχθοφόρους τών μνημονίων, είναι παραλογισμός, τον οποίον ούτε οι σφαίρες τού όπλου που αυτοκτόνησε ο Μιχάλης Καριώτουγλου, πρόεδρος τής Singular Logic , στα τέλη Μαρτίου τού παρελθόντος έτους μπορούν να μεταδώσουν με σήματα μορς στον παράδεισο, για να ενημερωθεί ο Τσαλικίδης, που και αυτός “αυτοκτόνησε” για τις υποκλοπές σε βάρος Πρωθυπουργού τής χώρας. Όταν ένας πρώην Πρωθυπουργός έχει καταδικασθεί σε διαδήλωση εκούσιας εκωφαντικής σιωπής, σε ποια “δημοκρατία” αναφέρονται οι σκιές τής κοινοβουλευτικής παντομίμας και σε ποια κάλπη να προστρέξη ο “κυρίαρχος” λαός τής πλουσιότερης από πάσης απόψεως χώρας τού κόσμου, για να φορτώση τα μπάζα τής πατρίδος του στον ρότορα, που απεργάζεται το σκυρόδεμα τού εθνικού και κοινωνικού του τάφου;
Το επιχείρημα τών “αναλυτών”, ότι ο λαός ψήφισε τιμωρητικά με στόχο να διώξη τούς προηγούμενους τοποτηρητές τού ιλλουμινισμού, ξεπερνάει σε σαρκασμό το ανέκδοτο, που λέει ότι κάποιος αφαίρεσε το πέος του, για να εκδικηιεί την γυναίκα του, επειδή τον απατούσε. Θεσμοθέτησαν να αφαιρούν δια νόμου το πέος αφήβων, οι αυτοευνουχισμένοι τελετιστές τής ίσοδος και τής λερναίας ύδρας, επιστρέφοντας την κοινωνία σε πλαίσια όχι μόνον απροκάλυπτου ανοικτού φασισμού, αλλά απροκάλυπτης δημόσιας λατρείας τού μολώχ. Παραδίδοντας την πόλη στις φιέστες τού μαζικού κιναιδισμού και στην πολτοποίηση ανθρώπων από την SEEBRIG, μετέτρεψαν την δημόσια καθημερινότητα σε μαζική τελετουργία μαύρης μαγείας.
Φίλοι και φίλες, κοιτάξτε ολόγυρα πώς ψοφάνε οι άνθρωποι σωρηδόν σαν τα ποντίκια, με την μηχανή πληθυσμιακής αποψιλώσεως που έχει στηθεί και θερίζει. Εάν αυτό το ονομάζετε ζωή, τότε προτιμάω το Ζάλογγο. Όμως τα οστά τών προγόνων, που έχυσαν αφειδώς το αίμα τους για την Ιερή Ιδέα τής Αγίας Γης, προδιαγράφει πολύ συγκεκριμένη παρακαταθήκη για τον τρόπο που οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε τα κοπέλια τού μάμαλη.
Όπως βγήκα δημοσίως και επωνύμως και υπερασπίστηκα το δικαίωμα τού Ζακ Κοστόπουλου στη ζωή, διότι δεν ανέχομαι κατ' ουδένα τρόπο να αφαιρείται η ζωή τού οιουδήποτε αυθαιρέτως, όποιος κι αν είναι αυτός, έτσι αυτούς που αμφισβητούν το HABEAS CORPUS, τον σεβασμό δηλαδή τού απαραβίαστου τής σωματικής ακεραιότητος, που καθιέρωσαν αγγλοσάξονες, τουτέστιν μια ομοεθνία που είναι για λύπηση ένεκα τού χαμηλού της υποβάθρου, στοχοποιώ εδώ και τώρα ως δεύτερος, ανταποκρινόμενος σε αυτονόητη υποχρέωση ανθρώπου, που πρωτοάνοιξε τούς οφθαλμούς του υπό το Φως τής Ακροπόλεως. Μιχάλη ισχυρίστηκες “ότι Αθήνα θα γίνει Καμπούλ”. Εδώ όμως είναι Μπαλκάνια.


  Κάποια πολύ σοβαρά ιστολόγια, όπως τα “Αττικά Νέα”, ο “Εργοδότης Δημοσίων Έργων” αλλά και άλλοι, κατέδειξαν με λιαν εμπεριστατωμένο τρόπο την νοθεία τών εκλογών. Καταθέτει χαρακτηριστικά σε πρόσφατη ανάρτηση ο Εργοδότης:
...Πάντως, αν πάρετε τα επίσημα στοιχεία τόσο του Υπ.Εσ., όσο καί της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (απογραφές 2001 καί 2011), θα δήτε κάτι σαν: πληθυσμός 10,300,000 / εκλογικό σώμα 10,300,000. Καί δεν κάνω πλάκα....”
Εδώ πραγματικά σκίζουν τα πτυχία, όχι μόνον όσοι καθηγητές μαθηματικών δεν έχουν ακόμη σαλτάρει δημοσίως και θα υποχρεωθούν την επαύριο να προσέλθουν στα σχολεία για να διδάξουν στούς μαθητάς την προπαίδεια, αλλά και όσοι συνταξιούχοι μπακάληδες κράτησαν τευτέρια απλήρωτων δώσεων. Όμως το ζητούμενο δεν είναι να εντοπίσουμε μόνον τα συμπτώματα ενός απροκάλυπτου ευτελισμού την δημόσιας νοημωσύνης, αλλά να αποκαλύψουμε τον μηχανισμό γιγαντώσεως τής τεχνητής σπειροχαίτης, ώστε να προσπαθήσουμε να ψιλαφήσουμε ΤΙ ΜΕΘΟΔΕΥΕΤΑΙ. Αγαπημένη μου Δώρα Ζαμπέρη γνωρίζω, ότι με το πληκτρολόγιο μόνον δεν μπορεί να βρεί ανάπαυση το αίμα, όμως ας ξεκινήσουμε με αυτό.
 
Διαλαλούσε ο “πολύς” Γιώργος Τράγκας εδώ και μήνες στις εκπομπές του, διαφημίζοντας την εμπειρία του στην δημοσιογραφία επί έξι δεκαετίες, ότι “οι συριζαίοι στις εκλογές δεν θα βρούν πάνω από την Λάρισα ούτε την ζήφο τους”. Όμως με βάση τα “αποτελέσματα” που ανακοινώθηκαν ο “σύριζα”, συνυπολογιζομένου και τού σορικού υποκαταστήματος βαρουφάκη, διατήρησε τα ποσοστά του, όχι μόνον στην Μακεδονία, αλλά παντού. Όλοι λοιπόν οι εκατοντάδες χιλιάδες εξεγερμένοι, που μπουγέλωναν με πτύελα τούς περιφερόμενους “ιθύνοτες” τού σύριζα, τούς αποκαλούσαν προδότες και διαδήλωναν με χεμάρρους εκατομμυρίων, οι οποίοι συμφώνως με τα κυβερνητικά φερέφωνα ήσαν χρυσαυγίτες, έσπευσαν στις εκλογές να ζηφίσουν το αναηψάκι τού στέλιου πατακού. Να γιατί λοιπόν συρρικνώθηκαν τα ποσοστά τού Μιχαλολιάκου. Εάν είναι δυνατόν ο κάθε χαφιεδάκος, που γράφει ύμνους στον εωσφόρο, να συγκριθεί με τούς ιεράρχες τής σατανολατρείας τής "Σπύρος Νάγος". Μα αφού είναι ακροδεξιοί, ποιόν θα στηρίξουν; Μα αφού θέλουν να λιμοκτονούν, να πεθαίνουν χωρίς να μπορούν να αγοράσουν φάρμακα, να ξεκουμπίζονται τα παιδιά τους στο εξωτερικό, να γίνονται πρεζόνια, φλώροι και λεσβίες, να ευνουχίζονται από εφηβική ηλικία για να μην κουβαλάνε περιττά βάρη στο πάτερο, για να απόκτήσουν επί τέλους οι σλαυομακεδόνες και αυτοί την πατρίδα που τούς στερούν τα εθνίκια. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ο εθνικισμός, όπως τόνισε ο Κούλης. Κατά τα άλλα φοράμε γραβάτα. Και προς θεού, αξιοπρέπεια.
Όλοι στις εκκλησίες, αγαπάτε αλλήλους, ό έχων δυο χιτώνας, εξ άλλου ο παράδεισος δεν βρίσκεται καθόλου μακρυά. Εννιά μαχαιριές δρόμο από τα paradise papers.
Στην συνέχεια βγήκε ο μπαρμπαγιώργος να εξηγήσει με δημοσιογραφική σοβαροφάνεια τα εκλογικά αποτελέσματα στην σελίδα του. Γιατί έτυχε τής εκτιμήσεως τών εκλογέων το πατακοπαίδι και γιατί 'θριάμευσε” ο κούλης. Τελικά πώς θα προχωρήσουμε μπαρμπαγιώργο; Θα βγείς πάλι αύριο το πρωί στο ραδιόφωνο να μάς λούσης με μεγαλόστομη μπούρδα, ή θα σεβαστείς τελικά την ηλικία σου και θα πάψης να μηλάς για πείρα 60 χρόνων στην πληρωμένη εξαπάτηση; Ξέρω, σε χρειάζεται κι ο καμμένος. Όμως, όταν τραβάς φύλλο από τα 32, πρτόσεξε λίγο το χρώμα τής τσόχας, διότι το κόκκινο ξεκίνησαν να το διακρίνουν αρκετοί.
Δυστυχώς, τον πειρασμό ανάλογων “βαθυστόχαστων” εκτιμήσεων δεν μπόρεσαν να αποφύγουν ασυλλόγιστα και κάποιοι άνθρωποι καλής θελήσεως. Κάποιοι οικονομολόγοι με αδιαμφισβήτητα υψηλή προσφορά στις ριζοσπατικές οικονομικού χαρακτήρα αναλύσεις, αλλά και κάποιοι φίλοι, που αν δεν τούς ξεματιάσει καμιά γριά, αποκλείεται να απαλλαγούν από το σύνδρομο τής “ταξικής ανάλυσης”, ενώ αυταπατώνται ότι άφησαν τον μαρξισμό στα αζήτητα εδώ και χρίνια. Όπως και να το κάνουμε κάλλιστοι οι οικονομολόγοι, οι δημοσιογράφοι και οι εκδότες περιοδικών. Όμως ο πόλεμος είναι δουλειά τών Σαμουράι και όχι τού κουρέα, που πρόσφερε την λεκάνη στον έσχατο τών ιπποτών. Όλοι συμβάλλουν θετικά. Όμως χωρίς ζώσα πολιτική υπεθυνότητα, όλα παραμένουν ορφανά. Το κύριο στην συγκεκριμένη περίπτωση κατόρθωσαν να διακρίνουν μόνον μερικοί απλοί ιστολόγοι: Οι τεχνητή κατανομή τής χώρας σε περιοχές που “επικράτησε” ο σύριζα (Θράκη και Κρήτη) και σε περιοχές που “επικράτησε” η “ν””δ” χαράσουν επί χάρτου τον μεθοδευομένη καλπάζουσα επιβολή διαμελισμού. Απέναντι σε όλους τούς ευπειθείς ή εγκαθέτους θιασώτες τής υποτιθέμενης “γνησιότητος” τών εκλογικών “αποτελεσμάτων έχω να θέσω την απλούστερη τών ερωτήσεων κρίσεως: Εσείς, εάν είχατε κληθεί ως στελέχη διεξαγωγής κοινωνικής μηχανικής να καθορίσετε τον σκόπιμο τρόπο νοθείας τών εκλογικών αποτελεσμάτων, ποια είναι τα ποσοστά που θα επιμερίζατε σε έκαστο κόμμα;
180 έδρες σε κούλη και κυνάλ με στόχο την αλλαγή τού εκλογικού νόμου, αμπάρωμα τού υποτιθέμενου “εθνικού χώρου” αρχικά στο χρυσαυγίτικο τσίρκουλο και στην συνέχεια στην παιδική χαρά τού καραφλάκια τής κηραλιφής, ώστε να φανεί ότι ο πατριωτισμός είναι σύνδρομο που χαρακτηρίζει κάποια παθογενή άτομα, ξωπέταγμα τής Ζωής, λες και το ξεμπρόστιασμα μέσα στην “βουλή” έχει μεγαλύτερη απήχηση από ότι όταν αυτό ακούγεται εκτός.
Όλα αφ' ενός για να οδηγήσουν σε αμηχανία και αγκύλωση το κοινωνικό σώμα, αλλά και για να αποκτήσουν επίφαση νομιμότητος όσα ζοφερά μεθοδεύνται. Με την επιβολή όμως φασισμού με κοινοβουλευτικό μανδύα εξαντλεί το σύστημα το έσχατο επιχείρημά του. Έχω γράψει και στο παρελθόν, ότι τα ολοκληρωτικά καθεστώτα είναι τελείως βραχύβεια. Άρα το σύστημα δίνει τα ρέστα του, ΕΧΟΝΤΑΣ ΑΠΩΛΕΣΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΡΙΜΩΓΜΕΝΟ ΕΝΤΟΣ ΦΙΝΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΙΩΝ. Δεν είναι μόνον ότι έχει απωλέσει πλήρως την νομιποίηση του στην συνείδηση τών πολιτών, αλλά αναγνωρίζει πλέον, ότι μέσα στην δίνη τών ταχέως μεταβαλλόμενων γεωπολιτικών δεδομένων χάνει το οξυγόνο, που το κράταγε στην ζωή εδώ και χιλιετίες. Τουτέστιν την βάση τή εννάτης κεφαλής τής λερναίας ύδρας, επί τής οποίας αυτό εδράζεται, με τα δεκανίκια τού διεθνούς ιλλουμινισμού. Κατ' αυτόν τον τρόπο, αναγνωρίζοντας το σύστημα, ότι δεν χάνει μόνον τα αβγά, αλλά και τα καλάθια, δεν βρίσκει άλλη διέξοδο από το να πιαστή από μαλιά. Τουτέστιν τα φίδια τής μέδουσας. 
  Για να προσεγγίσουμε το δεύερο, σχετικά με τις παγκόσμιες γεωπολιτικές ζυμώσεις με τρόπο στοιχειώδους πληρότητος, χρειάζεται ξεχωριστή ανάλυση, που θα ακολουθήσει σύντομα, εκτιμώντας, ότι οι βασικοί παράμετροι τού θέματος, που αφορούν την Ανατολική Μεσόγειο και Πρόσω Ασία δεν έχουν ακόμη τεθεί ούτε ακροθιγώς στον δημόσιο διάλογο. Όσο αφορά όμως την διαπίστωση αναφορικά με την πλήρη καταβαράθρωση σής αποδοχής τού συστήματος στην συνείδηση τής κοινωνίας, αρκεί να παρακολουθήσουμε την ανάπτυξη τής αποχής κατά την πορεία από την λεγόμενη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα:



   Η αποχή ακολούθησε την εξής ανάπτυξη μεταπολιτευτικά ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑ Σ΅ΤΟΙΧΕΙΑ:
                    1974              20 %
                    1981              21 %
                    1989              15 %
                    2009              35 %
                    2015, Ιαν.      35 %
                    2015, Σεπτ.   43 %
                    2019              42,3%  με τα στοιχεία όμως τού 2015 περίπου 55 %

Παρατηρούμε δηλαδή, ότι μετά το 2000 η πτώση αξιοπιστίας τού συστήματος ακολουθεί αναδική  πορεία, μετατρεπόμενη σε καλπάζουσα κρίση εμπιστοσύνης μετά την επιβολή τού σύριζα, για να καλήξη σε σφοδρή αποστροφή κατά τις πρόσφατες εκλογές. Όσο αφορά την καταγραφή τού ποσοστού τής αποχής κατά τις πρόσφατες εκλογές, πρέπει να ληφθεί υπ' όψει, ότι μετά το 2015 έγινε εκκαθάριση τών εκλογικών καταλόγων με διαγραφή περίπου τού 10 % τών συμπεριλαμβανόμενων σε αυτούς. Η σκοπιμότητα αυτής τής ρύθμισης είναι κραυγαλέα. Στόχος η απόκρυψη τού ποσοστού αποχής το κατά το 2019 σε σύγκριση με τα στοιχεία τού 2015. Η καμπύλη ανάπτυξης τής αποχής τείνει σε ασυμτωτική πορεία ως προς τον άξωνα τών ποσοστών, με αναμενόμενη την γοργή της γιγάντωση. Υπό αυτήν την έννοια τα ποσοστά τών "κομμάτων εξουσίας" ακόμη και με τα ποσοστά νοθείας που προσκομίζονται, μετατρέπονται από μαθηματικής σκοπιάς σε ταχέως φθίνουσες συναρτήσεις με επικείμενο όριο στο εγγύς μέλλον το μηδέν. Όποιος εκτιμά, ότι αυτήν την εξέλιξη δεν την αντιλαμβάνονται οι δυνάστες δεν είναι εις θέσιν να κατανοήση την σημειολογία τής μετοτροπής τού σχοινιού στην περίπτωση τού Τσαλικλίδη σε καυτό μολύβι στην περίπτωση τού Καριώτογλου. Τα μαθηματικά αποτελούν ανέκαθεν την βάση στην μελέτη τής αντοχής τών υλικών.

  Αυτή η προβληματική οδηγεί στην υποχρέωση να ασχοληθούμε στην συνέχεια με μια ακόμη σημειολογική προσέγγιση:
- Ποιοι είναι οι λόγοι επιλογής ΕΝΟΣ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟΥ για να δολοφονηθεί με πολλαπλές μαχαιριές μια νέα γυναίκα, από κάποιον που οδηγεί ΜπεΕμΒε, για να τής κλέψη το κινητό τηλέφωνο και να το πουλήσει στην συνέχεια σε κάποιο ψιλικατζήδικο;

Επί πλέον:
- Ποιοι είναι οι λόγοι, που προαλείφεται ήδη τουλάχιστον από το 2018 ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ως επελθών υπουργός δημοσίας τάξεως; Έγινε η επιλογή, ως ισχυρίζονται πλείστοι όσοι στο διαδίκτυο, επειδή αυτός είναι ευήκοος σε κελεύσματα τής πρεσβείας τών ΗΠΑ, ή μήπως η λαγουδότρυπα πάει σε άλλο βάθος; Ή μήπως δεν υπήρχουν άλλοι "υπάκουοι" σε αυτήν την χώρα, τού "ανήκομεν εις την δύσιν" και τού "στρατηγέ μου ιδού ο στρατός σας"; Εγώ γνωρίζω τουλάχιστον μερικές δεκάδες χιλιάδες.
- Για ποιό λόγο διορίζεται ως επικεφαλής τής ΚΥΠ ο διευθυντής τής δεύτερης μεγάλης ιδιωτικής εταιρίας εκπαιδεύσεως και μισθώσεως ιδιωτικών στρατιωτικών μονάδων με κέντρο κύκλου εργασιών την Μέση Ανατολή;

 

συνεχίζεται...