"Πού πέρνεις την αλήθεια μου και μού την κάνεις λιώμα"
Διονύσης Σαββόπουλος, "Ο Πολιτευτής"
"Πού' σουν MAGA το χειμώνα;"
Γιωργος Μουφλουζέλης
1. ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΟΥΜΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΣΟΟΥ, ΣΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΟΙ ΣΦΑΛΙΑΡΕΣ ΠΟΥ ΜΑΖΕΥΟΥΜΕ ΘΑ ΜΑΣ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ (ΜΠΡΟΣ ΣΤΑ ΚΑΛΛΗ Τ' ΕΙΝ' Ο ΠΟΝΟΣ).
Το ξέρω οι άντρες δεν κλαίνεΤο ξέρω πως είναι ντροπήΜα ένα σου λέω μονάχαΝα μη σε βρει
Μουσική/Στίχοι: Τάκης Μουσαφίρης
Τραγούδι: Στρατος ΔιονυσίουΈνας άνθρωπος όταν γεράσει, συνήθως καταναλώνει τροφή, χωρίς να παράγει. Όταν φτάσει να γίνει μπαμπόγερος μέσα σε βαθιά γεράματα, μόνο τρώει και αφοδεύει, στα πλαίσια τής ανταλλαγής τής ύλης. Παλιά μιλάγαμε για γηραιά Ευρώπη και Νέα Ήπειρο, Νέα Ατλαντίδα και τα τοιαύτα. Όμως ενδιαμέσως παραγέρασαν και οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, διαδικασία που καταγράφεται και στην ηλικία αυτών που διεκδικούν την προεδρία. Κινούμενο χούφταλο ο ένας (όποτε μπορεί να πάρει τα πόδια του), στα 78 έτη ο άλλος, ηλικίες που αρμόζει ο άνθρωπος να πίνει το χαμομηλάκι του, αραχτός σε μια πολυθρόνα, αποφεύγοντας τις έντονες συγκινήσεις και τα πολλά σούρτα φέρτα, που ανεβάζουν την πίεση. Κάπου διάβασα σε ένα άρθρο, καθότι εβδομηντάρης και εγω, ότι η φυσιολογική πίεση για κάθε ηλικία είναι το άθροισμα, εάν προστεθεί αυτή η ηλικία στον αριθμό 100. Μετά μέτρησα την πίεσή μου, βρισκόταν περίπου στο 150. “Καλά προχωράμε”, σκέφτηκα, όμως δεν πέρασε διόλου από το μυαλό μου η ιδέα, να βάλω κάπου υποψηφιότητα για πρόεδρος (όχι ότι μού το ζήτησε και κανείς).. Το πρόβλημα με την υπέργηρη Ευρώπη, αλλά και τις ακατάσχετα γερασμένες ΗΠΑ, είναι ότι τα περιττώματά τους περιέχουν υπερβολικά πολλή διοξίνη και δηλητηριάζουν σε υπερβολικό βαθμό την υφήλιο.
Το Ευρώ έχει χάσει την εμπιστοσύνη μεγάλου μέρους των Ευρωπαίων πολιτών, ως νόμισμα ενοποίησης, που θα μπορούσε να εγγυηθεί μακροπρόθεσμα την ευημερία. Σύμφωνα με δημοσίευμα στην εφημερίδα τού Βερολίνου “Tagesspiegel“ στις 2 Ιουλίου καταγράφηκε ο πληθωρισμός στην Γερμανία τον μήνα Ιούνιο με ποσοστό 2,1%. Αυτό θεωρήθηκε πρόοδος στην εξέλιξή του, διότι κατά τον μήνα Μάιο αριθμούσε 2,5 %. Με μέσο μηνιαίο πληθωρισμό 2,4 % ανέρχεται η ετήσια τιμή του περίπου στο 30%. Με τέτοιους ρυθμούς αύξησης τής ακρίβειας πρόκειται να μηδενισθεί το εισόδημα των πολιτών πλήρως μέσα σε μια τριετία στην ατμομηχανή τής ΕΕ. Αλλά αυτή δεν είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα, που φαίνεται να βαδίζει σε οικονομικό χάος. Στην δεύτερη μεγάλη οικονομική δύναμη τής Ηπείρου, την Γαλλία, το 75% τού ηλεκτρικού ρεύματος παράγεται από πυρηνικά εργοστάσια. Οι γαλλικές αποικίες όμως στην Αφρική, που παράγουν Ουράνιο εκδίωξαν την Γαλλική επικυριαρχία, ενώ ο επόμενος μεγάλος παραγωγός ουρανίου είναι η Ρωσία. Στην Κίνα, ως εύκολη διέξοδο προσφυγής των δυτικών επενδύσεων, αιωρείται μια άνευ προηγουμένου κρίση στην αξία των ακινήτων, όπου διοχετεύεται κυρίως χρήμα από παράνομες δραστηριότητες και διαφθορά. Όσο αφορά την μοίρα τού δολαρίου, αυτό καλπάζει προς την πλήρη καταστροφή του μέσω τής αποδολαροποίησης των διεθνών συναλλαγών, ενώ η ζήτηση για χρυσό και η τιμή του ανέρχονται σε πρωτοφανή επίπεδα, που υποδηλώνουν την ανάγκη εξασφάλισης εισοδημάτων σε συνθήκες που προηγούνται μιας μεγάλης κατάρρευσης.
Σε συνθήκες ολοκληρωτικής κρίσης το σύστημα εφαρμόζει την επιβολή μιας πάγιας διεξόδου διαφυγής. Ολοκληρωτικός πόλεμος, ώστε μετά την καταστροφή των πάντων να ακολουθήσει εκ νέου μια ανάπτυξη. Οι πρόσφατες εξελίξεις όμως, σε σχέση με την στρατηγική ανάπτυξης τής ψηφιακής τεχνολογίας και την κυριαρχία της σε πλείστους όσους τομείς, θέτει επί τάπητος ένα θεμελιακό στόχο, τον οποίον έχουν εξαγγείλει εδώ και αρκετό καιρό οι ιθύνοντες. Η χρηματιστική κατάρρευση οφείλει να οδηγήσει στην επιβολή τής πλήρους και αποκλειστικής κυριαρχίας τού λογιστικού ψηφιακού χρήματος. Με αυτό τον τρόπο παρέχεται η αμετάκλητη και ολοκληρωτική δυνατότητα ελέγχου και ποδηγέτησης στα εξουσιαστικά κυκλώματα.
Αυτό που δεν ακούγεται καθόλου τελευταία, είναι το σλόγκαν “enjoy the show“ καθώς και οι διάφορες προφητείες των “Q“ για “αποξήρανση τού βάλτου” τού “βαθέως κράτους” από τα “λευκά καπέλα”. Εκτιμώ, ότι μετά τα όσα πάνδεινα υποστήκαμε με την άνοδο στην κυβέρνηση τού μπιντέ επί τριάμυσι χρόνια, έχοντας φθάσει το χρώμα στα πρισμένα μάγουλά μας να γίνει όμοιο με αυτό των οπισθίων τής μαϊμούς, κινδυνεύουν με την ακατάσχετη επανάληψη μιας τέτοιας παρλαπίπας αυτοί που την επαναλαμβάνουν, να τούς πάρουν στο κατόπι με σάπιες ντομάτες. Ενώ με την πανπηδημία, τον πόλεμο στην Ουκρανία και την γενοκτονία στην Παλαιστίνη δηλητηριάστηκαν και κατακρεουργήθηκαν εκατομμύρια άνθρωποι μέσα σε ένα ορυμαγδό επιβολής των πλέον βάρβαρων καταστροφών, κάποιοι θεώρησαν “αφύπνιση” να δίνουν κάθε εβδομάδα και νέα τέρμινα για την εγκαθίδρυση τής νεζάρα γκεζάρα, εφόσον αυτή δεν είχε λάβει χώρα την προηγούμενη. Σε ποια “απόλαυση”, ποιου “σόου” αναφέρονται οι λεγάμενοι; Ούτε οι πλέον διεστραμμένοι μαζοχιστές στα πλέον σαλταρισμένα τρελάδικα και στα πλέον φρικώδη ιδρύματα σεξιστικού μαστιγώματος θα μπορούσαν να υποστούν τόσο επώδυνη ψυχική και σωματική καταπόνηση, αισθανόμενοι ευχαρίστηση και απόλαυση αντί απογνώσεως και αηδίας.
Επί πλέον, εάν πρόκειται για στημένο σόου στην περίπτωση τής κυβέρνησης τού μπιντέ, όπως ισχυρίζονται κάποιοι επίδοξοι, που φοράνε το ατσαλάκωτο γιλεκάκι (δεδομένο, το οποίον δεν αμφισβητώ, διότι θεωρώ όλο το πολιτικό σκηνικό στις δυτικές χώρες ένα κακοστημένο σόου, που προκαλεί αναγούλα) ενώ σύμφωνα με τούς ίδιους ισχυρισμούς, πραγματικός πρόεδρος των ΗΠΑ εξακολουθεί να παραμένει ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος ταξιδεύει με το προεδρικό αεροπλάνο και να βαστά επί χείρας το βαλιτσάκι ελέγχου των πυρηνικών όπλων και μετά τις εκλογές του 2020, προκύπτει το ερώτημα ποιες είναι οι ευθύνες για όλες τις καταστροφές που επιβάλλονται και ποιοι στόχοι ακολουθούνται, από αυτούς που στηρίζουν τον Ντόναλντ Τραμπ, ελέγχοντας από τα παρασκήνια αυτό το απίθανα απολαυστικό για την καμπούρα και νεύρα μας σόου;
Έχω δηλώσει επανειλημμένα εδώ, ότι όσα καταθέτω πρέπει να ελέγχονται αυστηρότατα σε κριτική βάση από τούς επισκέπτες, διότι είναι πολύ πιθανό να περιέχουν μεγάλο ποσοστό λανθασμένων εκτιμήσεων. Προσφάτως όμως διαπίστωσα επί πλέον, ότι είμαι και βαρύτητα επιπόλαιος, ανόητος και ευπειθής. Πλην όμως, ευχαριστώ τον Θεό από βάθους καρδιάς, που εν μέσω τού πελάγους αυτών των αδυναμιών, κάποιες φορές προσκρούω σε νήσους διαλήψεων, αποκαθιστώντας την στοιχειώδη νοημοσύνη μου (η οποία κακώς μέχρι σήμερα δεν έχει αμφισβητηθεί εν πολλοίς) και βάζοντας το μυαλό μου επί τέλους να εργαστεί σε ρεαλιστική βάση, ώστε η προσπάθειά μου για εφαρμογή κριτικής σκέψης και ανάπτυξη ερευνητικής ευφυίας, να μην καταλήγει πάντοτε σε περιοχές, που διέπονται από παιδαριώδη ανοησία. Την πρόσφατη αφορμή για την εκδήλωση μιας τέτοιας νοητικής αναλαμπής, μού έδωσε η γελοία σκηνοθετημένη σαπουνόπερα τής δήθεν “απόπειρας δολοφονίας” εναντίον τού Ντόναλντ Τραμπ, με θλιβερό πρωταγωνιστή τον ίδιο και οπερατέρ αυτό, που αυτός αποκαλεί “βαθύ κράτος” και εγώ κατονομάζω απλά ως “κράτος” στις δυτικές χώρες, χωρίς αναφορές σε βάθη, ύψη, επιφάνειες, καταδύσεις και μπουρμπουλήθρες. Όπως επίσης και επιλογή ως αντιπροέδρου τού παιδοβούβαλου ψυχροπολεμικού θιασώτη των επόμενων συγκρούσεων και βασικού και αποδειγμένου αχθοφόρου τής ψηφιακής τεχνοφεουδαρχίας, σε αγαστή οργανική σύνδεση με την σκηνοθετημένη “απόπειρα”. Σε αυτά συμπεριλαμβάνεται επίσης και η μεγάλη οικονομική υποστήριξη στο ντουέτο, που υποσχέθηκε το μογγολάκι τού μετανθρωπισμού Έλον Μασκ, με χρήματα που δεν απόκτησε ποτέ εργαζόμενος, ούτε ως πλύστης πιάτων σε χαμπουργκεράδικό, στην χώρα που αποτελεί τον απαστράπτοντα φάρο τής “δυτικής δημοκρατίας”.
Όσοι δε εκτιμούν, ότι συνέβη θαύμα κυρίου, ας τηλεφωνήσουν για να ενημερωθούν σχετικά στον γείτονά μου, που προεδρεύει στην λέσχη MASSAPA (make America so small as possible again).
Όλη την προηγούμενη περίοδο υποστήριξα με όλες τις ταπεινές δυνάμεις μου την Διοίκηση τού Ντόναλντ Τραμπ, εκτιμώντας ότι με αυτόν τρόπο συμβάλλω στο κίνημα “αφύπνισης”. Ως κριτήριο, κατά πόσο προσπαθούσα να αφυπνίσω άλλους, ενώ ο ίδιος βρισκόμουν σε βαθύ λήθαργο, καταθέτω στην συνέχεια κάποια απτά και προσβάσιμα για να τύχουν πιστοποίησης, αμφισβήτησης, ή αναίρεσης στοιχεία. Ίσως κάποιοι φίλοι θεωρήσουν, ότι εμμένω στις ανοησίες μου. Μπορεί να έχουν δίκιο. Όμως δεν είμαι διατεθειμένος να αποφύγω αυτήν την προσέγγιση δεδομένων, διότι ο πόλεμος στην Ουκρανία φθάνει μοιραία σιγά σιγά στο τέλος του. Και οι τελευταίοι Ουκρανοί που επιστράτευσαν με το ζόρι οι δυτικοί, λιγοστεύουν δραματικά. Το θηρίο όμως εξακολουθεί να διψάει για αίμα. Οπότε σιγοψήνονται το Ιράν και η Κίνα υπό την μπαγκέτα των "άμεμπτων". Επί πλέον έχω μπουχτίσει από τις κατ' αποκοπήν δαιμονοποιήσεις τού ισλάμ, για να ικανοποιηθούν οι επιταγές τού κεντρικού άξονα τής νεοταξικής ατζέντας, που είναι η στημένη θεωρία τής “σύγκρουσης των πολιτισμών”, ως ψυχολογική προετοιμασία συγκρούσεων που έχουν σχεδιαστεί. Το ανώτατο στέλεχος τής ψηφιακής τεχνοφεουδαρχίας, πριν καλά κάλά αναλάβει ρόλο υποψήφιου διαδόχου, διακήρυξε ότι "η Αγγλία είναι η μόνη ισλαμική χώρα, που διαθέτει πυρηνικά όπλα". Η ισλαμική χώρα που διαθέτει πυρηνικά είναι το Πακιστάν. Και αυτά τα απέκτησε με την βοήθεια των δυτικών. Τζιχάντια και δυτικοί βαδίζουν χέρι χέρι ανέκαθεν.
2. ΜΙΑ "ΑΠΟΠΕΙΡΑ" ΠΟΥ ΑΠΟΠΗΡΑ ΑΠΟ ΠΕΙΡΑ
Ομολογώ, ότι δεν συνάντησα πουθενά στα πλαίσια τού διαδικτύου, όπου κυκλοφορούν όλες οι πιθανές και απίθανες απόψεις, εκτιμήσεις και εικασίες, κάποια αναφορά, που να θέτει υπό αμφισβήτηση αυτό που προβλήθηκε ως απόπειρα εναντίον τής ζωής τού υποψήφιου και πρώην προέδρου Τραμπ, στην βάση, ότι πρόκειται για μια στημένη κομπίνα με την ταυτόχρονη σύμπνοια τού ιδίου και ότι δεν υπήρξε ο παραμικρός τραυματισμός του, ούτε αυτός ο ελάχιστος που σκηνοθετήθηκε. Αντιθέτως, είδα εκατοντάδες αναφορές, συμπεριλαμβανομένου και τού ημερήσιου τύπου, που επιχειρούν να καταδείξουν, ποιοι βρίσκονται πέσω από την “απόπειρα”, η οποία ουδόλως και επί ουδενί αμφισβητείται από οποιονδήποτε, με μοναδική εξαίρεση τον υποφαινόμενο. Για μια ακόμη φορά, η συνείδηση και νόησή μου με καλούν να αμφισβητήσω εκφάνσεις τού κοινωνικού μύθου, σε πλαίσια προσπάθειας ανατροπής όλων των σχετικών αντιλήψεων σχετικά με κάποιο ζήτημα, που έχουν επικρατήσει. Αυτό δεν με πτοεί, διότι ανταποκρίνεται στο κύριο καθήκον τής συνωμοσιολογίας, την οποίαν έχω επιλέξει, όχι μόνον να υπηρετώ, αλλά και να προάγω. Οι ρωγμές στο Μάρτιξ συνεπάγονται ένα είδος μοναξιάς. Όμως ευτύχησα, κάποιοι από τούς ανθρώπους που με περιβάλλουν, να διακρίνονται για το ανοικτό πνεύμα τους, την οξύνοια, το ήθος και κυρίως για την καλή τους καρδιά, χωρίς αυτό να συνεπάγεται, ότι αναμένω αυτοί να πλειοδοτούν κάθε παραξενιά μου.
Όπως ισχυρίστηκα στο προηγούμενο κεφάλαιο, τα πρόσφατα τριάμισυ χρόνια έχει επιβληθεί μια ζοφερά επώδυνη πραγματικότητα, που μάς φθείρει, μάς καταταλαιπωρεί και μάς λιανίζει, η οποία προβάλλεται από πολλούς ως πλασματική και, ως ελεγχόμενη με στόχο την προβαλλόμενη προώθηση κάποιων θεμιτών σκοπιμοτήτων από δυνάμεις που προβάλλονται να εκπροσωπούν το καλό. Η στάση που μάς προτείνεται, είναι στάση αναμονής, με αδιάλειπτο χειροκρότημα κάποιων, που αντλούν το όνομά τους από είδη γκαρνταρόμπας (Λευκά Καπέλα) και γράμματα τού αλφαβήτου (Q) ενώ το μόνο φυσικό πρόσωπο, που προβάλλεται ακατάσχετα είναι Ο Ντόναλντ Τραμπ. Αυτός όμως ενδιαμέσως έχει φροντήσει να απομακρύνει από το περιβάλλον του, όλα εκείνα τα πρόσωπα που εκτιμήσαμε ιδιαίτερα, όσοι επιθυμούμε ενεργώς, ή συναισθηματικά, να συγκαταλεγόμαστε στους κύκλους αυτού που ίδιοι αυτοί θιασώτες ονόμασαν “Μεγάλη Αφύπνιση”. Ισχυρότατες προσωπικότητες, όπως ο στρατηγός Micheal Flynn, ο Patrick Byrne, η Sidney Powel, και άλλοι, απομακρύνθηκαν από το προσκήνιο, αφήνοντας κάποιοι να δεσπόζει αποκλειστικά ο “μεσσίας”, ενώ ο εξαίρετος πολέμιος τής καμπάλ, που ξεσκέπασε όσο κανείς άλλος τούς παιδοβιασμούς και τα τελετουργικά αίματος Robert David Steele δολοφονήθηκε, πάσχοντας δήθεν από “κορωνοϊό”.
Ας ξεκινήσω όμως την επιχειρηματολογία σχετικά με το ξεσκέπασμα αυτών που σκηνοθέτησαν την “απόπειρα”, με μια προκλητική ερώτηση προς τούς φίλους και τις φίλες επισκέπτες, που αφορά τον ακατονόμαστο, δεδομένου ότι αυτή η σελίδα επιμένει εδώ και 17 χρόνια, ότι βάση τής πολιτικής αποτελούν οι θρησκείες, με έμφαση στην τελετουργική πλευρά τους.
Συγχωρέστε μου και μια ερώτηση προς τον θεράποντα ιατρό μου, ο οποίος διαβάζει ανελιπώς αυτήν την σελίδα, μια και δεν μπορώ να τον βρω στο τηλέφωνο. Προχτές ξύνοντας την καμπούρα μου, αυτή μάτωσε λίγο. Μήπως με πυροβόλησαν; Και όπως μού διαμήνυσαν κάποιες θαυμάστριες, έτσι φαίνομαι καλέ τόσο σέξυ... Κορίτσα, είμαι εβδομηντάρης. Ούτε για έρωτες, ούτε για ψήφους ψάχνω. Αφήστεμε επί τέλους στην ησυχία μου, εξ άλλου αύριο θα παίξω γκολφ και θα μού περάσει.
Μήπως λοιπόν πρέπει να δείτε ξανά, αυτήν την φορά πιο προσεκτικά, το βίντεο τής “απόπειρας”; Έτσι ίσως εντοπίσετε κάποια πράγματα, που είναι τελείως ευδιάκριτα, αλλά στα οποία η λογική επιβάλλει ερμηνείες τελείως διαφορετικές, από τούς εκατοντάδες καλοθελητές που “ερμηνεύουν” κατά κόρον τα γεγονότα. Όχι για άλλο λόγο, αλλά για να μην συνεχίσω να σάς απασχολώ με την πολυλογία μου.
Ένα δεδομένο που πανθομολογείται από όλα τα σχετικά βίντεο είναι, ότο οι δυνάμεις ασφαλείας, στις οποίες είχε ανατεθεί η περιφρούρηση τού Τραμπ ήταν πλήρως ενταγμένες στο σχέδιο που παρουσιάστηκε ως απόπειρα. Είναι ενδεικτικές οι μαρτυρίες συμμετεχόντων στην συγκέντρωση, που έδειχναν τον ακροβολισμένο με το όπλο στούς φρουρούς ασφαλείας, ενώ αυτοί αδιαφόρησαν πλήρως. Κάποιες πλευρές τής όλης διαδικασίας είναι εξόφθαλμα υπερβολικές, όπως η φρουρός, που μετά την απόπειρα εικονίζεται μπροστά στο αυτοκίνητο να χρειάζεται υπέρμετρο χρόνο μετά από αλλεπάλληλες προσπάθειες να βρει την θήκη για να τοποθετήσει το μπιστόλι της. Όσο άστοχα κι αν είναι επιλεγμένοι οι φρουροί ασφαλείας σε μια τόσο ευαίσθητη θέση αιχμής, δεν παύουν να είναι πολύ ικανοί επαγγελματίες, που έχουν λάβει υψηλή εκπαίδευση. Το στήσιμο ενός τέτοιου χρονικού και η ενσωμάτωσή του με μεγάλη σχετικά διάρκεια στον πυρήνα ενός βίντεο που διαρκεί ελάχιστα, καταγράφοντας τα όσα συνέβησαν λίγο πριν τούς πυροβολισμούς και μέχρι την απομάκρυνση τού Τραμπ μέσα στο αυτοκίνητο, δεν μπορεί παρά είναι ηθελημένο. Κάποιοι ήθελαν να προβάλλουν με έμφαση τόσο την αδιαφορία των φρουρών απέναντι σε ένα ορατό κίνδυνο, που αντιλήφθηκαν ακόμη και απλοί παρευρισκόμενοι άνθρωποι, όσο και την υπερβολική επιχειρησιακή ανικανότητά τους, με στόχο να ενοχοποιήσουν αυτούς που ήσαν εντεταλμένοι με την φύλαξη τού Τραμπ, παρουσιάζοντάς τον ως θύμα μιας σκευωρίας, ώστε να μετατεθεί η ευθύνη σχεδιασμού αυτής τής ενέργειας στο "βαθύ κράτος". Στοχευμένες αναφορές ακολούθησαν στα μίντια ενάντια στην επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών, ως εν τέλει μέλους στο βαθύ διευθυντήριο τής διεξαγωγής τής φερόμενης απόπειρας, λόγω τής γενικότερες ρύθμισης που είχε αυτή θεσμοθετήσει, να αποτελούν οι γυναίκες ένα ποσοστό 30% στον καθορισμό των φρουρών ασφαλείας. Οι καταγγελίες που έγιναν, επικεντρώθηκαν στο μικρότερο μέγεθος τού γυναικείου σώματος από αυτό των ανδρών, το οποίο δεν ήταν επαρκές για να επικαλύψει την επιφάνεια τού σώματος τού Τραμπ απέναντι σε ενδεχόμενες επιθέσεις. Το γεγονός, ότι αυτός, αντί να προσπαθήσει να καλυφθεί μετά τούς πυροβολισμούς κάτω από τα σώματα των φρουρών, όρθωνε το κεφάλι του και ύψωνε την γροθιά του εκφωνώντας συνθήματα με μια θεατρινίστικη πρακτική, δεν απασχόλησε την συντριπτική πλειοψηφία των όσων ανέλυσαν την όλη διαδικασία. Ένας υπεύθυνος άνθρωπος δεν διακινδυνεύει με επιδεικτικούς παλικαρισμούς την ζωή του, μόνο και μόνο για να επιδείξει σθένος, εκεί που μπορεί να ελλοχεύει ο επόμενος εκτελεστής. Ειδικά εάν κάποιος αποτελεί σύμβολο και ελπίδα για εκατομμύρια ανθρώπους ως υπεύθυνος πολιτικός ηγέτης, η ζωή του δεν τού ανήκει, με το τρόπο που αυτή ανήκει σε ένα οποιονδήποτε ιδιώτη, αλλά είναι ενταγμένη και ως εκ τούτου αφιερωμένη σε σημαντικό βαθμό στην εξυπηρέτηση ενός υψηλού σκοπού. Οι επιδεικτικοί λεονταρισμοί τού Τραμπ, ενώ υφίστατο υποτιθέμενος κίνδυνος τής ζωής του, δεν υποδηλώνουν σθένος, αλλά άκρα ανευθυνότητα ένεκα επιδειξιομανίας, εάν δεχθούμε ότι επερόκειτο για πραγματική απόπειρα. Πλην όμως οι υπέρμετροι θεατρινισμοί παραπέμπουν σε άλλα.
Μια πολύ στοιχειώδης πλευρά τεχνικού χαρακτήρα, δεν έτυχε κριτικής προσέγγισης, παρόλο που αρκετοί επαγγελματίες, ως γνώστες των οπλικών δεδομένων, έκαναν διάφορες αναφορές στο ζήτημα. Ο φερόμενος ως επίδοξος δολοφόνος είναι αυτονόητο ότι πυροβόλησε (εάν δεχθούμε ότι πυροβόλησε) έχοντας στο στόχαστρο την πλήρη επιφάνεια τού προσώπου τού Τραμπ. Η στροφή τής κεφαλής κατά 50 μοίρες περίπου απαιτεί πολύ περισσότερο χρόνο από αυτόν που χρειάζεται για να διανύσει 100 μέτρα η σφαίρα ενός σύγχρονου αυτόματου όπλου, οπότε το “ξύσιμο στο αυτί” καταρρίπτεται από τα φυσικά πλαίσια τού συμβάντος. Η ταχύτητα τού βλήματος είναι 1029 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, οπότε την απόσταση των 100 μέτρων διανύει το βλήμα σε χρόνο μικρότερο τού ενός δεκάτου τού δευτερολέπτου. Χονομετρώντας απότομες στοφές τής κεφαλής, διαπίστωσα ότι ο απαιτούμενος χρόνος είναι περίπου μισό δευτερόλεπτο. Εάν δεχθούμε, ότι ο χρόνος ανάμεσα στην επιλογή τού στόχου και το πάτημα τής σκανδάλης είναι επίσης περίπου μισό δευτερόλεπτο, τότε πρέπει ο Τραμπ να έστριψε το κεφάλι του το πολύ δυο δέκατα του δευτερολέπτου μετά την σύλληψή του στο στόχαστρο τού φερόμενου δολοφόνου και πριν την μεταβίβαση τής εντολής πατήματος τής σκανδάλης από τον εγκέφαλο στο δάχτυλό του. Πρόκειται για μια εξωφρενική συγχρονικότητα, που κατά την εκτίμησή μου η πιθανότητα να να έχει συμβεί τείνει στο μηδέν.
Σε βίντεο, που υποδείθηκε προηγουμένως στα σχόλια, καταγράφεται ο χρόνος στροφής τής κεφαλής, που διαρκεί περισσότερο από 1 δευτερόλεπτο, εφόσον η ροή μετάδοσης τού βίντεο ανταποκρίνεται στην ταχύτητα λήψης.
Πέραν αυτού, η φερόμενη πορεία μιας σφαίρας, που επενεργεί ένα ξύσιμο αυτιού, αφορά μια περιοχή τής τάξεως μερικών δέκατων τού χιλιοστού. Δεδομένου, ότι φάρδος ενός προσώπου από το κέντρο του έως την άκρη τού αυτιού αριθμεί περίπου 13 εκατοστά τού μέτρου, τα 0,3 χιλιοστά αφορούν το 0,3/130 = 1/433 αυτής τής περιοχής. Μια πιθανότητα 1/433 τείνει κατά την εκτίμησή προς το μηδέν. Εκτός εάν δεχθούμε την σωτήρια παρέμβαση ουρανίων δυνάμεων σε όσα συνέβησαν, με στόχο την ματαίωση τής δολοφονίας, όπως ισχυρίζονται αρκετοί. Μόνον που σε μια τέτοια περίπτωση θέτω το ερώτημα, για ποιον λόγο δεν έστειλε ο αρχάγγελος εγκαίρως τέλεφαξ στον Τραμπ, ώστε να ματαιώσει και τον τραυματισμό τού αυτιού του.
Η ουσία όμως τού όλου ζητήματος αφορά ένα άλλο δεδομένο, το οποίον προκαλεί την προσοχή κάθε προσεκτικού αναλυτή, εάν αυτός παρατηρήσει με κριτική διάθεση τα λίγα δευτερόλεπτα τού βίντεο πριν σκύψει ο Τραμπ κάτω από το βήμα. ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΔΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ, ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΝ ΠΡΟΚΛΗΘΗΚΕ Ο ΥΠΟΤΙΘΕΕΝΟΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ.
Εάν προσέξει κάποιος τα καρέ που προηγούνται, ο Τραμπ είναι χωμένος ασυνήθιστα βαθιά μέσα στο κασκέτο, σε σύγκριση με άλλες ομιλίες σε ανοικτούς χώρους στο παρελθόν. Το γείσο σκεπάζει τελείως τα μάτια του, ενώ σκιάζει έντονα την μέση τού προσώπου. Σαν συνέπεια αυτού, δεν είναι δυνατόν να διακρίνεται ο μορφασμός τού προσώπου του στην φάση που σηκώνει το χέρι του για να σκεπάσει το αυτί του. Καθώς στρέφει το κεφάλι του το μικρόφωνο σκεπάζει τα χαρακτηριστικά τού προσώπου του. Έτσι καλύπτονται όλες οι εκφράσεις τού προσώπου του κατά την διάρκεια τού συμβάντος.
Αυτό όμως που είναι ιδιαίτερα παράξενο, αλλά εξόχως εύλογο για την περίπτωση που ήσαν όλα σκηνοθετημένα, οπότε καμία σφαίρα δεν κτύπησε τον Τραμπ στο αυτί, ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΕΝΣΤΙΚΤΩΔΩΣ ΤΟ ΑΥΤΙ ΤΟΥ ΟΠΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΦΥΣΙΚΟ, ΑΛΛΑ ΔΙΝΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΧΑΣΤΟΥΚΑΚΙ, ΟΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙ ΕΝΑ ΕΝΤΟΜΟ, ΠΟΥ ΠΕΤΑΕΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΑΥΤΙ ΤΟΥ. ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΜΟΥ, ΑΥΤΗ Η ΚΙΝΗΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΛΛΟ ΣΤΟΧΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΑΣΙΜΟ ΜΙΑΣ ΜΙΚΡΗΣ ΑΜΠΟΥΛΑΣ, ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΚΑΡΑΜΠΟΓΙΑ. Εάν αυτήν την σκηνή γύριζε ένας επαγγελματίας ηθοποιός τού Χόλυγουντ, εκπαιδευμένος και έμπειρος στις μιμήσεις καταστάσεων, δεν θα ήταν αναγκαίο να καλύπτονται τα χαρακτηριστικά τού προσώπου του κατά την διάρκεια τής πλέον συνταρακτικής στιγμής. Όμως ο Ντόναλντ Τραμπ δεν προορίζεται για να κερδίσει κάποιο όσκαρ, αλλά την προεδρεία των ΗΠΑ.
Αξίζει να στρέψουμε στην συνέχεια την προσοχή και στο "τραύμα". Περί αυτού ακολουθούν δυο μεγεθύνσεις από καρέ τού σχετικού βίντεο.
Το”τραύμα” αφού σηκώθηκε ξανά
ο Τραμπ από το βήμα.
Το Τραύμα πριν μπει ο Τραμπ στο αυτοκίνητο διαφυγής.
Δεν διαθέτω ειδικές ιατρικές γνώσεις, ώστε να εκφέρω γνώμη σχετικά με την φυσιολογία τού τραύματος. Ομολογώ, ότι συγκρίνοντας τις δυο παραστάσεις μεταξύ τους, καταγράφεται μια νορμάλ διαδικασία, δεδομένου ότι έχει υπάρξει ροή αίματος στην πορεία από το σημείο τής πληγής, μέσω μιας ρανίδας αίματος που τρέχει στο άκρον τού αυτιού. Αυτή μπορεί να προέκυψε εν δυνάμει ως αιμορραγία, αλλά μπορεί να είναι και αίμα που κατευθύνθηκε λόγω τής βαρύτητας και κίνησης τού Τραμπ που ακολούθησε, προερχόμενη από την μεγαλύτερη ποσότητα αίματος στο σημείο που μπορεί να άνοιξε η αμπούλα. Μέσα από αυτή την σκοπιά δεν μπορεί να προκύψει κάποια μονοσήμαντη ερμηνεία. Το ίδιο ισχύει και για τις δυο ρανίδες αίματος στο πρόσωπο, που βρίσκονται σε αρκετή απόσταση από το αυτί. Αυτό όμως που προκαλεί εντύπωση είναι η ροζ επιφάνεια μεταξύ αυτιού και ρανίδων. Αυτή μου δίνει την εντύπωση, ότι προέρχεται από καλυντικό ρουζ, που τοποθετούν στο πρόσωπό τους κάποιες γυναίκες. Εάν έχουν συμβεί τα πράγματα όπως εικάζω, τότε κάποιους από τούς φρουρούς, που έσπευσαν να συνδράμουν τον Τραμπ, ήταν ο μακιγιέρ τής κινηματογραφικής ομάδος. Όμως για τού λόγου το αληθές, οφείλω να αναφέρω, ότι η κοκκινωπού χρώματος επιφάνεια, επειδή βρίσκεται στο τέλος τής ρανίδας, μπορεί να έχει πρκύψει από αίμα που τρίφτηκε. Αυτό που με βάζει σε σκέψεις, είναι ότι η γειτνιάζουσα ρανίδα τελειώνει ευκρινώς πριν από αυτήν την επιφάνεια, καθώς σε εκείνο το σημείο είναι πολύ λεπτή ως απόληξη.
Αυτό που μού προκαλεί όμως ιδιαίτερη εντύπωση, είναι η ακριβής θέση τού τραύματος στο άνω δεξιό μέρος τού αυτιού. Πρόκειται για μια ακραία οριακή θέση τόσο οριζόντια, όσο και αναφορικά με το ύψος. Οπότε οι πιθανότητες να προκύψει το ακριβέστατο αυτό σημείο, τόσο ως προς τον οριζόντιο, όσο και ως προς τον κάθετο άξονα, επιβάλει από την σκοπιά τού υπολογισμού των ισχυόντων πιθανοτήτων να κτυπηθεί ΑΚΡΙΒΩΣ ένα τέτοιο σημείο, πολλαπλασιασμό τής οριζόντιας πιθανότητας 1/433 (που παρέθεσα προηγουμένως) με την αντίστοιχη κάθετη πιθανότητα, που συσχετίζει το ύψος τής περιοχής ανάμεσα στα μάτια, στην οποίαν μπορεί να στόχευσε ο φερόμενος εν δυνάμει εκτελεστής, οπότε η συνολική πιθανότητα ελαχιστοποιείται δραματικά.
Αυτό που επίσης προκαλεί εντύπωση, είναι η συμπεριφορά τού στάνταρ τυπάκου, που πολύ συχνά εμφανίζεται στα ράλυ τού Τραμπ και μάλιστα πάντοτε πίσω από το βήμα και σε μικρή απόσταση από αυτό.
Υπάρχουν πολλά βίντεο, που τον παρουσιάζουν ως μεταμφιεσμένο γιο τού Τζον Κένεντυ, με το όνομα “little John“ ή “John John“, που έλαβε αυτό το όνομα ως χρίσμα για την συνέχιση τής δυναστείας. Σύμφωνα με την φημολογία σκηνοθέτησε τον θάνατό του με αεροπορικό δυστύχημα πριν μερικά χρόνια, περνώντας στην ανάπτυξη αθέατων δραστηριοτήτων. Κάποιοι τον παρουσιάζουν σαν σύμβουλο τού Τραμπ, που προαλείφεται ως μέλος μιας επερχόμενης κυβέρνησής του, αφού πετάξει θριαμβικά την μεταμφίεση. Η παρουσία του σε μικρή απόσταση από αυτόν έρχεται να δείξει μια διακριτική στήριξη των Q σε όσους παρακολουθούν την αντίστοιχες παρουσιάσεις σε σελίδες που υποστηρίζουν τον Τραμπ. Μέχρι εδώ είναι όλα εξαιρετικά ωραία. Αυτό όμως που προκαλεί προσοχή, είναι η τελείως ατάραχη στάση τού τυπάκου, που παραμένει τελείως ακίνητος και φαινομενικά πλήρως ασυγκίνητος, καθώς πέφτουν οι σφαίρες ολόγυρα, όταν οι διπλανοί του σκύβουν, ή πέφτουν κάτω για να προφυλαχθούν. Είναι φανερό, ότι με αυτόν τον τρόπο διαδηλώνεται απέναντι σε όσους γνωρίζουν τον ρόλο που τού αποδίδεται, πέρα από την ατρόμητη στάση τού αρχηγού σε φάσεις υψηλού κινδύνου και η αγέρωχη στάση ενός κινήματος που τον στηρίζει. Πλην όμως, αυτή η επιδεικτική αταραξία, δείχνει ότι ο μόνιμος κομπάρσος των παραστάσεων έχει μελετήσει πολύ καλά το σενάριο και έχει αναλάβει συγκεκριμένο ρόλο.
Ότι ο φερόμενος ως επίδοξος εκτελεστής εξοντώθηκε, ενώ μπορούσε κάλλιστα να εξουδετερωθεί με άλλο τρόπο, δεν νομίζω ότι χρειάζεται σχολιασμό.
Δεν αξιώνω, ότι με όσα προηγούνται αποδεικνύω με συγκεκριμένο και αμετάκλητο τρόπο οτιδήποτε. Θεωρώ όμως, ότι αυτά αιτιολογούν επαρκώς τον γενικότερο σκεπτικισμό μου απέναντι στο σχετικό βίντεο. Εξ άλλου ουδέποτε αποσκοπώ με όσα παραθέτω να πείσω, αλλά αποσκοπώ κυρίως να προβληματίσω, όσους αποκομίζουν από αυτά μια σχετική διάθεση.
Και ένα ακόμη ερώτημα, σχετικά με το βίντεο, καθότι το διεστραμμένο μυαλό μου δεν ησυχάζει, παράγοντας ακατάσχετα πίτουρα:
FIGHT! FIGHT! FIGHT!
A 1
B 2
C 3
D 4
E 5
F 6
2. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΝ J.D VANCE ΩΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟ ΣΤΙΣ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Στην περίπτωση κάποιων πολύ σημαντικών πολιτικών προσώπων δεν χρειάζεται΄να ανατρέξει κάποιος στις κατά καιρούς απόψεις και δηλώσεις τους, για να εξετάσει τον ρόλο, που έχουν αναλάβει αυτοί να φέρουν εις πέρας. Το βιογραφικό τους είναι τόσο εύλογο, που αποκαλύπτει ευκρινώς αυτόν τον ρόλο, χαρτογραφώντας και την προσχεδιασμένη πορεία τους. Κυρίως όμως αυτή η επισκόπηση αποκαλύπτει πλευρές τής πολιτικές, που ξεπερνούν την συγκεκριμένη δρομολόγηση αυτών των προσώπων και αποκαλύπτουν τούς βασικούς άξονες τής πολιτικής , που έχει αποφασιστεί να καθορίσουν τις μελλοντικές εξελίξεις.
Σύμφωνα με την επιστήμη τής ψυχολογίας η παιδική ηλικία είναι η πιο σημαντική περίοδος στην διαμόρφωση τού χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Υπό αυτήν την σκοπιά, το βιογραφικό ενός ταγού τού συστήματος κατά την παιδική και εφηβική ηλικία, αποκαλύπτει πολλά σε σχέση με τον προωθημένο ρόλο που έχει ανατεθεί σε αυτόν και τα όσα πρόκειται αυτός να προωθήσει. Τα αντίστοιχα βιογραφικά υπόκεινται σε δυο τύπους. Ο πρώτος είναι η περίπτωση, που κάποιος έχει γεννηθεί μέσα στα στεγανά μιας οικογένειας, που επί πάροδο γενεών κατέχει υψηλή θέση και είναι σημαντικός χώρος λήψης αποφάσεων και προώθησης συμφερόντων, ενταγμένη στο πλέγμα εξουσίας. Είναι τα λεγόμενα τζάκια, που συχνά χρωματίζουν το σύστημα με χαρακτηριστικά κληρονομικής αρχής. Η άλλη περίπτωση έχει τελείως διαφορετική αφετηρία, ενώ καταλήγει σα ανάλογες πρακτικές με την πρώτη. Πρόκειται για εκείνα τα αλητάκια τού δρόμου, που εγκαταλειμμένα από την γονική φροντίδα, παραπαίουν στο έλεος των καταστάσεων. Αναζητώντας θαλπωρή και φροντίδα από κάποιο υποκατάστατο πέφτουν στα δίχτυα κάποιων ισχυρών προσώπων, ή τυχαίνουν υποστήριξης από συγκεκριμένα πολιτικά ιδρύματα, που γεφυρώνουν με σκόπιμο και τεχνητό τρόπο τα ψυχικά τους κενά, για να εκτοξεύσουν την καριέρα τους στην συνέχεια. Κλασσική τέτοια περίπτωση ήταν ο Μπιλ Κλίντον, αλλά και η πρόσφατη περίπτωση τού J.D. Vance. Αυτοί οι άνθρωποι χαρακτηρίζονται από διαταραγμένο ψυχισμό, που έχει ανασυγκολληθεί εντέχνως, με αποτέλεσμα να θεωρούν την χωρίς το παραμικρό ξεστράτισμα προκαθορισμένη πορεία γι αυτούς, ως φυσική και αυτονόητη απόληξη τής ζωής τους. Πρόκειται για ανθρώπους, στούς οποίους έχει εμφυτευθεί μια προσωπικότητα, αφού προηγουμένως έχουν μελετηθεί οι αδυναμίες και τα ελαττώματα που τούς χαρακτηρίζουν ως βάση υποδοχής. Αυτήν την αλλοτρίωση θεωρούν απαράβατο συστατικό τής επιβίωσής και καλοπέρασής τους, ενώ στα μετόπισθεν τού χαρακτήρα ελλοχεύει μονίμως η παράνοια και νεύρωση. Τα μόνιμα ξεσπάσματα με διάφορους τρόπους έρχονται να αποφορτίσουν εσωτερικές εντάσεις, χωρίς όμως να μπορούν να επενεργήσουν ουσιαστική χαλάρωση και εξισορρόπηση.
Ο J.D. Vance γεννήθηκε με το επώνυμο Baumann. Ο φυσικός του πατέρας εγκατέλειψε πολύ νωρίς την οικογένεια και ο νέος σύντροφος τής μητέρας του κράτησε στάση απόρριψης απέναντί του, με αποτέλεσμα αυτή να αναθέσει την φροντίδα του στους γονείς της, το επώνυμο των οποίων προσέλαβε σε ένδειξη ευγνωμοσύνης ο J.D.. Αυτή η επιλογή δείχνει συνειδητή ρήξη με την ρίζα των γεννητόρων , από ένα πρόσωπο, που έχει διαταραγμένο τόσο το μητρικό, όσο και το πατρικό πρώτυπο.
Μετά το σχολείο εντάσσεται ο λεγάμενος εκεί που καταλήγουν συχνά ένα σωρό χαμένες ψυχές χωρίς προοπτική, τουτέστιν στον στρατό. Η κατάταξή του στούς marines δεν τον οδηγεί σε κάποιο μάχιμο σώμα, αλλά εντάσσεται στο γραφείο δημοσίων σχέσεων των πεζοναυτών. Είναι φανερό, ότι κάποιοι επέλεξαν να τον οδηγήσουν σε ένα χώρο, που είναι φυτώριο διδαχής τής προπαγάνδας, ενώ λαμβάνοντας υπ' όψει ότι στο ναυτικό συγκεντρώνονται και οι μυστικές υπηρεσίες τού στρατού, στον χώρο αυτό είναι αναμενόμενο να είναι ενταγμένα κάποια ικανά στελέχη τους, δεδομένου ότι η ανάπτυξη τής προπαγάνδας και η οργάνωση επιχειρήσεων ψυχολογικού πολέμου είναι συγκλίνοντες δρόμοι. Κάποιοι πρέπει να εκτίμησαν τις επιδόσεις και την καταλληλότητα τού συγκεκριμένου ανθρώπου σε αυτόν τον χώρο, δεδομένου ότι στην συνέχεια στέλνεται για να σπουδάσει φιολοσοφία και πολιτική σε ένα από τα πλέον έγκυρα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, αποκτώντας πτυχίο μπάτσελορ. Σε εκείνη την φάση διαφαίνεται και η παραπομπή του στον αχώριστο μέχρι σήμερα μέντορά του, που τον σελαγάει μονίμως σαν γίδι. Οι σπουδές που ακολουθούν στο πανεπιστήμιο Yale στα νομικά, δείχνουν, ότι ο λεγάμενος αποκτώντας τις βάσεις των γνώσεων, μέσω των οποίων παρακάμπτονται οι νόμοι και στηρίζεται η φοροδιαφυγή και η γενικότερη διαφθορά, θα διοχετευθεί ως υπάκουο ανώτατο στέλεχος στο χρηματιστικό κατεστημένο αρχικά και στην πολιτική ρεμούλα στην συνέχεια.
Ο δισεκατομμυριούχος Peter Thiel, που αναλαμβάνει έκτοτε το σελάγισμα τού λεγάμενου, σαν μόνιμη ασφυκτική κολλιτσίδα όχι μόνον στο πλευρό του, αλλά ελέγχοντας και καθορίζοντας πλήρως κάθε πτυχή του, είναι μια από τις πλέον δυστοπικές φυσιογνωμίες, που διαμορφώνουν εδώ και δυο δεκαετίες τούς άξονες τής πολιτικής των ΗΠΑ. Αξίζει να εισέλθουμε σε όσα τον αφορούν, ώστε να παρατεθούν σημαντικά στοιχεία, που αφορούν πέρα από τον J.D. Vance τούς άξονες τής πολιτικής των ΗΠΑ, καθώς και τούς βαθύτατα αντιδημοκρατικούς, αντιλαϊκούς και αντεθνικούς στόχους, που θεωρώ, ότι έχει δεσμευτεί να προωθήσει μια κυβέρνηση υπό τον Τραμπ, στην περίπτωση που αυτός εκλεγεί.
O Peter Thiel δεν είναι
διόλου κάποιος τυχαίος. Τόσο οι πολιτικές
του αντιλήψεις, όσο και οι επαγγελματικές
του δραστηριότητες επικαλύπτονται
αμοιβαία. Είναι τόσο θιασώτης μιας
δυστοπικής τεχνοφεουδαρχίας, όσο και
κάποιος που την προωθεί μαζικά στην
πράξη. Αρνούμ
ενος την έννοια τής
δημοκρατίας με το σλόγκαν “δημοκρατία
και ελευθερία δεν συμβιβάζονται” φθάνει
να ζητάει και την κατάργηση τής πολιτικής,
στα πλαίσια ενός καθεστώτος, όπου οι
άνθρωποι απολήγουν πλήρως ελεγχόμενα
και ενεργούμενα δίποδα, μέσω τής επιβολής
μιας ατζέντας ψηφιακής ποδηγέτησης,
παρόλο που αυτοπροσδιορίζεται ως
“libertarian“, στρεβλώνοντας
τον όρο ελευθερία, έως την πλέον ακραία
οργουελλική εκφανσή της. Αξίζει να
σημειωθεί, ότι αυτός με τον Έλον Μασκ
ίδρυσαν το bit coin, ως
υποτιθέμενη καραμέλα διαφυγής από τον
στενό έλεγχο τού χρηματοπιστωτικού
κατεστημένου και την συνεργασία αυτού
με κρατικούς φορείς, όσο αφορά την
παρακολούθηση των συναλλαγών. Εξ ίσου
ύπουλη είναι η ίδρυση από αυτόν μαζί με
κάποιον άλλο ακόμη τής δήθεν εναλλακτικής
πλατφόρμας rumble, με στόχο
να εγκλωβιστούν εκεί, όσοι προσπαθούν
να ξεφύγουν από τον ασφυκτικό έλεγχο
τού youtube.
Επειδή θεωρώ αναγκαίο, να αναφέρομαι πάντοτε βάσει στοιχείων που είναι απτά και μπορούν να εξακριβωθούν βάσει παραπομπών, θα παραθέσω τις σχετικές απόψεις που διατύπωσε αυτός ήδη το 2009 και που θεωρώ ιδιαίτερα χαρακτηριστικές ως βασικά στοιχεία τής ατζέντας που έκτοτε επιβάλλεται.
https://www.cato-unbound.org/2009/04/13/peter-thiel/education-libertarian/
Γράφει λοιπόν ο λεγάμενος σε αυτό το άρθρο μεταξύ άλλων τα εξής:
"...Οφείλω να ομολογήσω ότι τις δύο τελευταίες δεκαετίες άλλαξα ριζικά ως προς το πώς θα επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι. Το πιο σημαντικό, δεν πιστεύω πλέον ότι η ελευθερία και η δημοκρατία είναι συμβατές...... Μπροστά σε αυτές τις πραγματικότητες, θα απελπιζόταν κανείς αν περιόριζε τον ορίζοντά του στον κόσμο της πολιτικής. Δεν απελπίζομαι, γιατί δεν πιστεύω πλέον ότι η πολιτική περιλαμβάνει όλα τα πιθανά μέλλοντα του κόσμου μας. Στην εποχή μας, το μεγάλο καθήκον για τους φιλελεύθερους είναι να βρουν μια απόδραση από την πολιτική σε όλες τις μορφές της — από τις ολοκληρωτικές και φονταμενταλιστικές καταστροφές μέχρι τις ανόητες δημόσιες διαμαρτυρίες, που καθοδηγεί η λεγόμενη «σοσιαλδημοκρατία»...
Το κρίσιμο ερώτημα γίνεται τότε ένα από τα μέσα, για το πώς να ξεφύγουμε όχι μέσωτης πολιτικής αλλά πέρα από αυτήν. Επειδή δεν υπάρχουν πραγματικά ελεύθερα μέρηστον κόσμο μας, υποπτεύομαι ότι ο τρόπος διαφυγής πρέπει να περιλαμβάνει κάποιοείδος νέας και μέχρι τώρα άγνωστης διαδικασίας που μας οδηγεί σε κάποια άγνωστη χώρα. Και για αυτό το λόγο έχω επικεντρώσει τις προσπάθειές μου σε νέες τεχνολογίεςπου μπορεί να δημιουργήσουν έναν νέο χώρο ελευθερίας. Επιτρέψτε μου να μιλήσω εν συντομία σε τρία τέτοια τεχνολογικά σύνορα:
(1) Κυβερνοχώρος. Ως επιχειρηματίας και επενδυτής, έχω επικεντρώσει τις προσπάθειές μου στο Διαδίκτυο. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, το ιδρυτικό όραμα του PayPal επικεντρώθηκε στη δημιουργία ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ, απαλλαγμένου από κάθε κυβερνητικό έλεγχο και αραίωση - το τέλος της νομισματικής κυριαρχίας, όπως λέγαμε...
2) Εξωτερικό διάστημα. Επειδή το απέραντο εύρος του διαστήματος αντιπροσωπεύειένα απεριόριστο σύνορο, αντιπροσωπεύει επίσης μια απεριόριστη δυνατότητα διαφυγής από την παγκόσμια πολιτική. Αλλά το τελευταίο σύνορο εξακολουθεί να έχειένα εμπόδιο εισόδου: οι τεχνολογίες πυραύλων έχουν σημειώσει μόνο μέτρια πρόοδοαπό τη δεκαετία του 1960, έτσι ώστε το διάστημα να παραμένει σχεδόν απίστευτα μακριά.Πρέπει να διπλασιάσουμε τις προσπάθειες για την εμπορευματοποίηση του χώρου...
Πάντοτε το δηλητήριο προσφέρεται σε συσκευασία καραμέλας. Πώς να μάς τα πεί πιο ξεκάθαρα ο άνθρωπος. Το πλαστικό χρήμα οργώνει άκριτα ενδιαμέσως. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι στην κεντρική συνεδρίαση στο πανεπιστήμιο Hopkins τής Νέας Υόρκης που αποφασίστηκε η επιβολή τής πανπηδημίας με συμμετοχή τού Μπιλ Γκέιτς και των λοιπών συμμετείχε και η πολυεθνική πακετάδικο UPS. Έκτοτε κλείνουν τα μαγαζιά το ένα μετά το άλλο και οι αγορές γίνονται σε σε όλο και σε πιο αυξανόμενο ποσοστό στο διαδίκτυο. Και βίρα πλήρωνε με το Pay Ball ψηφιακό μπαλάκι. Οι αμαζόνες έπαψαν να εκτελούν άντρακλες πλέον και εξοντώνουν το λιανεμπόριο, σύμφωνα με το όραμα (βλέπε δυστοπική ατζέντα) τού λεγάμενου. Παγκόσμιο ψηφιακό νόμισμα λέει ο έτσι, για να ξεφύγουμε δήθεν από τον κρατικό έλεγχο. Δεν μάς είπε όμως, ποιος θα ελέγχει όλο αυτό πίσω από το θηρίο υπολογιστή. Για να καταργηθεί ο κρατικός έλεγχος (καλέ τι είναι αυτό, τρώγεται;) μάς έσυρε στον υπερκρατικό πλήρη εκτοπισμό τής ελευθερίας των συναλλαγών.
Και ας μην παραβλέπουμε και το διάστημα. Καλέ, κοιτάξατε πόσο ρομαντικός φαίνεται ο ουρανός μια νύχτα με ξαστεριά; Αχ, κι αυτά τα πουλιά, το ωραία που πετάνε! Μόνο που οι δορυφόροι γίνανε περισσότεροι από τα κοτσύφια. Ώστε να ελέγχεται από ψηλά και το τελευταίο μερμήγκι. Αχ αυτά τα μερμήγκια, που τα πατάω χωρίς να θέλω. Καλέ στείλτε μου σήμα από δορυφόρο, πού να προσέξω.
Οπότε καταφθάνουν τα δυστοπικά μογγολάκια, όπως ο Έλον Μασκ, να δώσουν 15 εκατομμύρια στον Τραμπ κάθε μήνα για την προεκλογική εκστρατεία. Μα λεφτά είναι αυτά; Δεν τού περνάνε καλύτερα κανένα τσιπάκι στον εγκέφαλο να διώχνει τις σφαίρες;
ΡΕ ΤΟΥΡΝΕ ΚΑΙ ΤΟΥΡΝΕ ΤΟΥΡΝΕΝΕ ΠΕΣΤΟ ΡΕ MAGA ΜΟΥ ΤΟ ΝΑΙ
Αλλά και ο μπακαλόγατος τού Peter Thiel είναι ωραίος παιδί. Γι αυτό στηρίχθηκε όπως πρέπει.
Προσέξτε κατ' αρχήν ένα βίντεο, που περιέχει ένα σωρό στοιχεία για τούς λεγάμενους. Και θαμώνας τής Λέσχης Μπίλντερμπεργκ ο Peter Thiel, που "δώρησε" 15 εκατομμύρια δολλάρια στον μπακαλόγατο για την υποψήφιότητά του ως γερουσιαστής τού Οχάιο. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ποσό, που δόθηκε ποτέ σε υποψήφιο γερουσιαστή. Η εταιρεία Palantir τού Peter Thiel ανέπτυξε αγαστή συνεργασία με το Πεντάγωνο, την αστυνομία και είχε κύκλο εργασιών στον Ουκρανία (ναι, ο Vance θα κλείσει το Ουκρανικό, μην αμφιβάλλετε). Η Palantir δίνει επίσης τεχνολογία τενχνητής νοημοσύνης στούς σιωνιστές για την επιλογή στόχων στην Γάζα.
Όπως έχω γράψει στις δυο προηγούμενες αναρτήσεις, θεωρώ ότι η εκδήλωση συντηρητισμού από πολιτικά πρόσωπα είναι δυο ειδών, με τελείως διαφορετικές αφετηρίες και ετερόκλητες προαιρέσεις. Οι πουριτανοί χτίζουν γύρω τους μια επίφαση καθωσπρεπεισμού για λόγους τού θεαθήναι και προπαγάνδας, η οποία στηρίζεται στην διπλή αστική ηθική με βάση το “μέσα κούκλα και έξω πανούκλα”. Αυτήν την πρόσοψη συνδέουν πάντοτε με την “law and order“ επιταγή, σύμφωνα με την οποία το σημαντικότερο στοιχείο “χρηστής” συμπεριφοράς είναι η υποταγή στους νόμους τού κράτους και στα κελεύσματα τής εξουσίας, με βάση το σλόγκαν “ησυχία, τάξη και ασφάλεια”. Κλασσικό παράδειγμα τέτοιου είδους συντηρητισμού είναι μια πληθώρα παπικών καρδιναλίων, που ενώ κατακεραυνώνουν τις εκτρώσεις, προβαίνουν σε πολλαπλή σεξουαλική κακοποίηση παιδιών. Αλλά και ο προτεσταντισμός χαρακτηρίζεται από μια ψευδεπίγραφη “θωράκιση” ηθηκισμού, την οποίαν περιγράφει ο Max Weber στο βιβλίο “Καπιταλισμός και Προτεσταντική Ηθική”. Πρόκειται για μια ευσυνειδησία, η οποία εξαντλείται στους τύπους και απαιτεί άκρα συνέπεια απέναντι στην ορθολογική διεκπεραίωση πρακτικών καθηκόντων. Αυτήν την διαδικασία, με την κριτική στον λεγόμενο “πιετισμό” (ευσεβισμό) ξεσκέπασε ο Χρήστος Γιανναράς στο βιβλίο του “Η Ελευθερία τού Ήθους”. Στον ευσεβισμό αντιπαρέβαλε ο συγγραφέας την έννοια τής “λαϊκής ευσέβειας”. Έχοντας ζήσει επί μακρόν στο Βερολίνο γνώρισα από πρώτο χέρι τίς λεγόμενες “πρωσικές αρετές”. Συνέπεια, καθαριότητα και τάξη ήταν τα προτάγματα μιας κοινωνίας, που θεωρούσε τιμή της να πεθάνει στον πόλεμο για να γεμίζουν χρυσάφι τα σεντούκια τού αυτοκράτορα, όπως συνέβη, όταν ο Φρειδερίκος ο Β΄ μίσθωσε πρωσικό στρατό στους Άγγλους αποικιοκράτες, για να καταστείλουν τον αγώνα ανεξαρτησίας στις ΗΠΑ.
Στον αντίποδα αυτής τής πρακτικής βρίσκεται η ειλικρινής εφαρμογή των αρχών και αξιών, η οποία δεν αφορά μια παθητική στάση, αλλά οφείλει να προωθεί την ενεργό προάσπισή τους. Κλασσικό παράδειγμα τέτοιου λαοπρόβλητου ηγέτη είναι ο Βίκτορ Όρμπαν, ο οποίος αποτελεί πόλο συσπείρωσης των υγειών δυνάμεων στην Ευρώπη. Όταν ερωτήθηκε σε συνέντευξη, με ποιον τρόπο προετοιμάστηκε για την συνάντησή του με τον Πρόεδρο Πούτιν με θέμα το Ουκρανικό, απάντησε ότι προσευχήθηκε, διότι η ειρήνη αποτελεί βασική χριστιανική αξία. Αυτή η στάση δείχνει ακριβώς, πού διαφοροποιείται η σκοπιμότητα των πολιτικάντηδων από την ανθρώπινη ουσία αυτών, που εκπροσωπούν επάξια πολιτική εντολή. Η υποκριτική εκπροσώπηση αρχών και αξιών ενισχύει ευαίσθητα την εκστρατεία, αυτών που πασχίζουν με τεχνάσματα και φαύλη μεθοδολογία να τις αποδομήσουν, προσφέροντάς επιχειρήματα στην προπαγάνδα τους, ότι οι αρχές και οι αξίες είναι έννοιες κενές περιεχομένου, που δρομολογούν αυταρχικοί κύκλοι για την καταπιεστική επιβολή παρωχημένων και ανόητων συμπεριφορών. Κατά την εκτίμησή μου η woke ατζέντα και οι συντηρητικοί τύπου neocons αποτελούν τις δύο όψεις ενός και τού αυτού νομίσματος και ελέγχονται από τα ίδια συστημικά κέντρα.
Μια τέτοιου είδους πρακτική εφαρμόσαστηκε προ ηεμερών στο συνέδριο τού ρεπουμπλικανικού κόμματος, που έδωσε το χρίσμα υποψηφιότητος στο Ντόναλντ Τραμπ. Στην εκκίνηση τού συνεδρίου αναφωνήθηκε από μια κυράτσα προσευχή σε μια ινδουιστική θεότητα αμφιβόλου περιεχομένου.
3. ΤΟ "PROJECT 25" ΚΑΙ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑΝΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
Το «Project 2025» αποτελεί έναν «οδηγό» για τον επόμενο Ρεπουμπλικάνο πρόεδρο. Πρόκειται για ένα ανεπίσημο πολιτικό σχέδιο για τη δεύτερη διακυβέρνηση Τραμπ, το οποίο συντάχθηκε από το «Heritage Foundation» και υποστηρίχθηκε και από πολλές άλλες οργανώσεις και δεξαμενές σκέψεις.
Τα κύρια σημεία σε αυτό, που προκάλεσαν την προσοχή μου είναι τα εξής:
1. “Οπως είναι ήδη γνωστό, ο Τραμπ έχει υποσχεθεί να περικόψει τους ομοσπονδιακούς κανονισμούς που, όπως λέει, περιορίζουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Δεσμεύτηκε, επίσης, να διατηρήσει μια ευρεία φορολογική μείωση του 2017 που υπέγραψε ενώ ήταν στην εξουσία και η οικονομική του ομάδα έχει συζητήσει έναν περαιτέρω γύρο περικοπών φόρων σε άτομα και εταιρείες πέρα από αυτές που θεσπίστηκαν στην πρώτη του θητεία".
Η “περικοπή κανονισμών που περιορίζουν την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας” είναι κατά πάγιο τρόπο η χαλάρωση των εργασιακών σχέσεων προς όφελος των εργοδοτών και η πίεση των αμοιβών. Όσο αφορά τις φορολογικές ελαφρύνσεις, είναι γνωστό από την πρώτη θητεία τού Τραμπ, ότι αυτές ήταν ψίχουλαστα χαμηλά εισοδήματα, ενώ ευνοήθηκαν δραστικά οι μεγιστάνες. Στα πλαίσια τής οριακής αύξησης χρέους, που έχουν φθάσει οι ΗΠΑ, δεν διακρίνω να υπάρχει άλλη δυνατότητα στην διαχείριση τής οικονομίας, διαφορετική από αυτήν που επέβαλλε ο πράκτορας τού IWF στην Αργεντινή, άσχετα ποιο κόμμα θα πλειοψηφήσει στις επερχόμενες εκλογές.
2. “Ο Τραμπ είπε ότι θα τερματίσει τις προσπάθειες των Δημοκρατικών να ρυθμίσουν τα κρυπτονομίσματα και θα υπερασπιστεί το δικαίωμα εξόρυξης bitcoin, του μεγαλύτερου κρυπτονομίσματος στον κόσμο”.
Αυτή η εξαγγελία δείχνει πόσο στοχευμένη ήταν η επιβολή τού Vance. Κατά τα άλλα η ατζέντα επιβολής ψηφιακής δικτατορίας αναλύθηκε επαρκώς στο προηγούμενο κεφάλαιο.
3. "Ο Τραμπ έχει επίσης πει ως πρόεδρος ότι θα πιέσει τη «Federal Reserve» να μειώσει τα επιτόκια".
Τα συνθήματα περί κατάργησης τής FED και ίδρυσης κρατικής κεντρικής τράπεζας με νόμισμα ελεγχόμενο από το κράτος, πήγαν περίπατο. Τουτέστιν, “άνθρακες ο θησαυρός”. Κατά πόσο είναι πιθανή και επιτεύξιμη η μείωση των επιτοκίων, στην φάση που το δολάριο καταρρέει ως αποθεματικό νόμισμα, είναι άλλη ιστορία.
Μια ιδιαίτερη θλιβερή ιστορία, για όσους αποθέσαμε ελπίδες και στηρίξαμε τις αναφορές για τα Λευκά Καπέλα και τούς Q ήταν η ομιλία τού Τραμπ στο συνέδριο τού ρεπουμπλικανικού κόμματος, όταν έλαβε το χρίσμα τής προεδρίας, αποχαιρετώντας ολοκληρωτικά κάθε τέτοια προοπτική.
https://www.youtube.com/watch?v=aRUHMK9-gBg
Στην ομιλία του δεν γίνεται η παραμικρή αναφορά σε “ αποξήρανση τού βάλτου”, περιορισμό στο “βαθύ κράτος”, αποκατάσταση των θεσμών, επανίδρυση κρατικών τομέων και τιμωρία παιδοβιαστών – παιδοκτόνων, ενώ γίνονται συνέχεια αναφορές στην ενότητα και στο ότι είμαστε όλοι το ίδιο. Επίσης κατακεραυνώνονται οι δικαστικές διώξεις σε πολιτικά πρόσωπα, ασχέτως ποια εγκλήματα έχουν αυτοί διαπράξει.
Χαρακτηριστικά λέει στο 18:58 λεπτό αυτής τής ομιλίας:
“IN AN AGE WHEN OUR POLITICS TOO OFTEN DIVIDED US NOW IS TIME TO REMEMBER THAT WE ARE ALL FELLOW CITIZENS. WE ARE ONE NATION UNDER GOD INVISIBLE WITH LIBERTY AND JUSTICE FOR ALL AND WE MUST NOT CRIMINALIZE DISSIDENT OR DEMONIZE POLITICAL DISAGREEMENT WHICH IS WHAT´S HAPPENING IN OUR COUNTRY LATELY AT LEVEL THAT NOBODY HAS EVER SEEN BEFORE".
Κατά την εκτίμησή μου πρόκειται για την σαφή δοακύρηξη αλλαγής πορείας, απέναντι σε αυτά που, έστω φραστικά, αποτελούσαν τον πυρήνα τού Τραμπισμού.
ΤΟ ΘΕΜΑ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ, ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΚΥΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΑ ΚΡΥΠΤΟΝΟΜΙΣΜΑΤΑ
