27 Αυγούστου, 2012

ΜΗΠΩΣ ΕΑΝ ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΤΕ ΟΛΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ;






Αυτή η ανάρτηση αποτελεί τοποθέτηση επάνω στο κάτωθι σχόλιο τής προηγούμενης αναρτήσεως, που κατατέθηκε από ανώνυμο σχολιαστή ή σχολιάστρια:

Δορυφόροι, Διμεθυλτριπταμίνη, μαγικά όργια, μεγα-θυσίες, τι γίνεται τελικά? Τι είναι πραγματικό τελικά? Η μήπως "Τίποτε Δεν Είναι Πραγματικό κ Όλα Επιτρέπονται?"    

Ενώ οι αναρτήσεις στις ιστοσελίδες διαβάζονται από περισσότερους, τα σχόλια κατά κανόνα γράφονται από πολύ μικρότερο αριθμό επισκεπτών. Και αυτά όμως αποτελούν οργανικό τμήμα μιας παρουσιάσεως στα διαδραστικά πλαίσια. Πολύ συχνά οι απόψεις, οι αντιρρήσεις, η επικρότηση, η κριτική, η παράθεση στοιχείων, τα ερεθίσματα, ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να περιέχει ένας σχολιασμός, μπορούν να εκφράζουν την οπτική και περισσότερων άλλων επισκεπτών, πέραν των συγγραψάντων. Νομίζω, ότι το ζήτημα που θέτει στον παρόντα σχολιασμό ο αξιότιμος σχολιαστής, εκφράζει ένα ικανό ποσοστό αυτών που τιμούν με τις επισκέψεις τους αυτό το ιστολόγιο. Με αυτήν την έννοια επέλεξα να τοποθετηθώ κάπως διεξοδικότερα, θεωρώντας, ότι δεν τοποθετούμαι αποκλειστικά με αφορμή μια στενά προσωπική παρέμβαση, αλλά προβάλω ένα βασικό ζήτημα, το οποίο προκύπτει γενικότερα, όσο αφορά την φυσιογνωμία τής εδώ αναπτυσσόμενης προβληματικής.

Παρόλο που ο λόγος, ο οποίος αναπτύσσεται εδώ συνήθως διακατέχεται από την έπαρση κάποιας κεκτημένης βεβαιότητος στον τρόπο γραφής, αυτό το ιστολόγιο ασχολείται κυρίως με την αναζήτηση και την κριτική θεώρηση μάλλον ζητουμένων και λιγότερο δεδομένων. Ο τρόπος των προσεγγίσεων είναι από την οπτική κάποιας συμβατικής λογικής συνήθως τολμηρός - ελπίζω όμως όχι συνειδητά ανεύθυνος - και ως εκ τούτου υφίσταται ένα αυξημένο ενδεχόμενο να δοθούν λανθασμένες ερμηνείες, να γίνουν παροράματα, τα οποία συνδέονται μοιραία με το πρώτο νοητικό πελέκημα ενός υλικού και να ακολουθηθούν κατευθύνσεις προβληματισμού, οι οποίες να αποδειχθούν στην πορεία αδιέξοδοι. Περί αυτής τής εκδοχής έχω κατά καιρούς προειδοποιήσει στα κείμενά μου, τονίζοντας ότι η αυτογνωσία μου δεν ξεπερνάει τον μέσο όρο χιλιάδων καλοθελητών, που πράττουν το ίδιο με εμένα στα πλαίσια τού διαδικτύου. Όπως έχω αναφέρει, η παραπληροφόρηση ένεκα σκοπιμοτήτων δεν συμπεριλαμβάνεται στις προθέσεις μου, όμως η αναζήτηση εμπεριέχει αφ' εαυτής κινδύνους. Διότι αναζητώντας μπορεί να βρώ, ή να μην βρώ. Ή να νομίζω ότι βρήκα, ενώ δεν βρήκα τίποτε. Οι θεωρίες εξ άλλου δεν αποτελούν τίποτε περισσότερο, από ερμηνευτικά σχήματα, μέχρι αυτά να καταργηθούν από τα επόμενα καταλληλότερα και πλέον εύστοχα.

Έχω δηλώσει, ότι η γνωσιολογική μου αντίληψη στηρίζεται στον Πλατωνισμό - όσο είμαι εις θέσιν να επικοινωνώ με το βάθος τής διδασκαλίας τού Μεγάλου Σοφού. Συμφώνως προς τον Πλάτωνα, η γνώσις επιφυλάσσεται δια τούς εναρέτους. Συνιστά δηλαδή διαδικασία φωτισμού. Πρόκειται δηλαδή για μια προσέγγιση τελείως διαφορετική τόσο από την νοησιαρχική πρακτική των Leibnitz και Kant, όσο και από την Αγγλοσαξονική Εμπειρική Σχολή, η οποία στηρίζεται στην πειραματική παρατήρηση και τεκμηρίωση.
Δεν συγκαταλέγομαι μεταξύ αυτών, οι οποίοι είναι εις θέσιν να ισχυρισθούν, ότι έχουν κάνει προόδους στην οδό τής αρετής. Καταθέτω αυτήν την επίγνωση, όχι εμφορούμενους από διάθεση ταπεινοφροσύνης, αλλά αντιθέτως πιστεύοντας, ότι έχω κατακτήσει την ωριμότητα να είμαι ικανός να σταθμίσω την ουσιαστικότατη ανεπάρκειά μου. Θεωρώ ότι αυτή η επίγνωση με καθιστά λιγότερο επικίνδυνο, από προηγούμενες φάσεις, κατά τις οποίες εκδήλωνα αυτήν την ανεπάρκεια χωρίς να την συνειδητοποιώ.
Μέσα από αυτό το πρίσμα θεωρώ την δημόσια άσκηση τής γραφής, τρόπο ασκήσεως τής αρετής. Κρούω την θύρα τής Χάριτος, με σαφή επίγνωση τού περιορισμού των όσων δύναμαι να προσλάβω. Περιορισμός, ο οποίος σε καμία περίπτωση δεν υπόκειται σε έλλειψη τής Χαριτωμένης Γενναιοδωρίας, αλλά ανάγεται αποκλειστικά στις δικές μου μικρές δυνατότητες πρόσληψης.
Κατανοώ, ότι οι αναγνώστες διαπιστώνουν μια τεράστια αντίφαση μεταξύ αυτών που προηγούνται και τούς ιδιαίτερα προωθημένους στόχους προσπορισμού γνώσεως, τούς οποίους θέτω. Και επί τού προκειμένου η διαπίστωση είναι ορθή. Δηλώνω όμως χωρίς υπεκφυγές, ότι η επιλογή ανάπτυξης δράσης στα πλαίσια αυτής τής αντιφάσεως δεν εκπορεύεται από το προσωπικό επάξιο ή ανάξιο τού γράφοντος, αλλά από τις γενικότερες ανάγκες της στιγμής.

Είθε η Γνώση να προτιμήσει τις προσπάθειες των αξιότερων εμού και να φθάσουμε σε επιγνώσεις, οι οποίες θα μάς βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που μάς αφορούν ώστε να επιτύχουμε να επιβιώσουμε από κάθε πλευρά. Η αναζήτηση όμως δεν αποτελεί επίτευγμα μεμονωμένων ανθρώπων, αλλά συνιστά συλλογική προσπάθεια, η οποία στα πλαίσια τού διαδικτύου μπορεί να προσλάβει ισχυρές αποδόσεις. Το διαδίκτυο είναι ακριβώς αυτό, που αποτελεί στην τρέχουσα φάση μια ριζικά αναβαθμισμένη πλατφόρμα σε αυτήν την κατεύθυνση.

Έστω κι αν δεν διαθέτω τις προϋποθέσεις να φθάνω σε ορθές απαντήσεις, επιθυμώ να θέτω ερωτήματα, τα οποία κρίνω εφ' ενός προωθημένα, αφ' ετέρου ζωτικής σημασίας. Και ως γνωστόν, οι απαντήσεις, στις οποίες εν δυνάμει μπορεί να φθάσει κάποιος, υπόκεινται στα ερωτήματα, τα οποία θέτει.
Μπορεί να αντιτάξει κάποιος, ότι η όποια αναζήτηση απαιτεί καταβολή ενέργειας. Και η περιπλάνηση σε ανούσιες σφαίρες συνεπάγεται άσκοπο ανάλωση δυνάμεων, σε μια φάση που κρίνεται ίσως η ίδια η επιβίωσή μας. Αυτή η άσκοπη ανάλωση μπορεί να σταθεί μοιραία, αποστερώντας μας εκείνα τα υπάρχοντα χρήσιμα αποθέματα, τα οποία θα έπρεπε να διοχετεύσουμε στην εκπόνηση και πραγματοποίηση ρεαλιστικών διεξόδων.
Νομίζω, ότι ακριβώς περί αυτού πρόκειται όσο αφορά το συγκεκριμένο σχόλιο και επ' αυτού προτίθεμαι να τοποθετηθώ.
Ξεκαθαρίζοντας, ότι ειδικότης μου είναι μόνον οι κατασκευές, υπέργειες και υπόγειες, από μπετόν, ξύλο και ατσάλι, τα δε υπόλοιπα που αφορούν γκρεμίσματα και αποδόμηση απάνθρωπων καταστάσεων και καθεστώτων συνιστούν μόνον πάρεργο, στο οποίον όμως εντρίβω επί μακρότερον των επαγγελματικών μου ενασχολήσεων.


ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;

Η ερώτηση, την οποία παραθέτει εντός εισαγωγικών στο σχόλιο ο ανώνυμος φίλος, αποτελεί παράφραση τής ρήσης του "Ρασκόλνικου" (οι "Ρασκόλνικοι" ήσαν κίνηση χριστιανών ζηλωτών στην Ρωσία κατά τον προπερασμένο αιώνα) ο οποίος είναι μυθιστορηματικός Ήρως τού Ντοστογιέφσκι στούς "Αδελφούς Καραμαζώφ", "Εάν δεν υπάρχει θεός, τότε όλα επιτρέπονται".
Η ρήση αυτή απευθύνεται από τον Ρασκόλνικο στον αδελφό του, ο οποίος ως "Ναρότνικος" εμφορείται από την ιδεολογία βιαίων ανατροπών, όταν αυτός τού προτείνει να δολοφονήσουν τον βάναυσα τυραννικό τους πατέρα, για να απαλλαγούν από την αφόρητη καταπίεση που αυτός εξασκεί.
Το νόημα αυτής τής ρήσης συνίσταται, στο ότι καταργώντας τις υπερκείμενες αρχές εισερχόμεθα στην σφαίρα τού ακαταλόγιστου. Τουτέστιν, η δράση μας γίνεται ασύδοτη. Ο προσδιορισμός "ασύδοτος" παράγεται εκ τού στερητικού α, τού συν και τού δίδω. Το συν δηλώνει την μετοχή. Πρόκειται δηλαδή για την πρακτική να κάνουμε τού κεφαλιού μας, να μην δίνουμε λογαριασμό σε κανένα, να μην αισθανόμαστε υπόλογοι ενώπιον τής όποιας αρχής, αξίας, θεσμημένου πρέπειν. Εκφρασμένο με κλασσικούς όρους, αυτό συνιστά κατάφωρη παραβίαση τής Θέτιδος, τής ισχυούσης δηλαδή κοινώς αποδεκτής ή άλλως πώς καθ"ιερο"μένης δεοντολογίας. Με αποτέλεσμα η Θέτις να παραπέμψει τον βλάσφημο στην συνέχεια στην Θέμιδα προς εκδίκαση και η οποία μετά θα καλέσει την Νέμεσιν. Πρόκειται δηλαδή για τις συνέπειες τής βλασφημίας.
Ο Διαφωτισμός ήταν αυτός, ο οποίος ανήγαγε σε ύψιστο ιερό την λογική. Οι Διαφωτιστές έπλασαν αγάλματα στην λογική και αξίωσαν την λατρεία της. Έκτοτε η λογική συνδέθηκε άμεσα με την περί πραγματικότητος ισχύουσα αντίληψη. Κατά συνέπεια, η κατάφωρος αμφισβήτηση τής πραγματικότητος, συνιστά έκτοτε βλασφημία σε βάρος της λογικής.

Δεν θέλω να υπεισέλθω με αυτήν την αφορμή σε εντοπισμούς, στους οποίους έχω προβεί στο παρελθόν, αναφορικά με την μεταφυσική θέσμιση των λεγόμενων "Διαφωτιστών", οι οποίοι, ενώ δήλωναν ακραίοι πραγματιστές, ήσαν βαθύτατα θρησκευόμενοι, ακολουθώντας την λατρεία τού εωσφόρου σε μασονικές στοές. Δεν αποσκοπώ να αναπτύξω απολογητική υπέρ των αναλυτικών μεθόδων που νομίζω ότι ακολουθώ, αλλά απλώς προτίθεμαι να εμβαθύνω στο ενδιαφέρον ζήτημα, που έθεσε το σχόλιο: Να αναπτύξω δηλαδή τις απόψεις μου περί πραγματικότητος.

Πραγματικό θεωρείται ότι προσλαμβάνεται δια των αισθήσεων, το οποίον, αφού υποστεί νοητική αξιολόγηση και αναχθεί σε αφαιρέσεις, επαληθεύεται προσεχώς δια τής εμπειρίας. Η εμπειρική επαλήθευση κατοχυρώνει αφ' ενός την πιστότητα των αισθητηριακών προσληπτικών ικανοτήτων και αφ' εταίρου την αποδοτικότητα των νοητικών επεξεργασιών.
Όλα αυτά είναι καλά άγια, μόνο που η σύγχρονη επιστήμη - πέραν τής φολοσοφίας, η οποία πράττει αυτό σε διαχρονική βάση - σχετικοποιεί άρδην αυτούς τούς μηχανισμούς εναπόκτησης γνώσεως.
Ακριβώς, επειδή η συμβατική πρόσληψη, η συμβατική αξιολόγηση - επεξεργασία και η συμβατική επαλήθευση εξαντλούνται μέσα στον φαύλο κύκλο που καθορίζεται από τα εντόνως περιορισμένα όριά τους, στην διαδικασία πιστοποίησης τής μιας από την άλλη. Δηλαδή  επιχειρούν να τεκμηριώσουν η κάθε μια με το δικό της δεκανίκι το δεκανίκι τής άλλης. 

Όσο αφορά τις πέντε αισθήσεις που διαθέτουμε, η ίδια η επιστήμη έχει αποδείξει με συνεπή πειραματική  και θεωρητική τεκμηρίωση, ότι παρεμβαίνον μόνον σε ένα σχετικά μικρό τμήμα τού υπάρχοντος φάσματος, ή εύρους συχνοτήτων. Πέραν αυτού, η τελείως πραγματιστική μελέτη τού εγκεφάλου έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα, ότι αξιοποιούμε μόνον ένα μικρό τμήμα του και μόνον μέρος των εν δυνάμει λειτουργιών του.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΣΥΧΝΑ ΕΞΙΣΟΥ ΥΠΑΡΚΤΟ, ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΞΩΘΕΝ ΤΟΥ ΕΥΡΟΥΣ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΤΗΤΡΙΑΚΩΝ ΜΑΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΩΝ.

Αυτές οι ικανότητες στηρίζονται αποδεδειγμένα σε ηλεκτροχημικές διαδικασίες. Η παρέμβαση σε αυτές τις διαδικασίες με κάποιους φυσικούς τρόπους, τουτέστιν μέσω ουσιών, οδηγεί σε άλλες ποιότητες προσλήψεων. Όσον αφορά αυτές τις ποιότητες, άλλοι τις θεωρούν αλλοίωση και άλλοι διεύρυνση της αντιληπτικής ικανότητος. Περί τίνος όμως συμβαίνει "πραγματικά(;!)" σε τέτοιες περιπτώσεις, μπορεί να αποφανθεί μόνον η έρευνα και όχι η προκατάληψη. Και εδώ εδράζεται ακριβώς η στενή αντίληψη να θεωρείται πραγματισμός η υποταγή στην προκατάληψη.
Και αντιστοίχως επ' αυτού πλανώνται, όσοι θεωρούν ως μόνη σοβαρή οδό στην έρευνα των διευρυμένων και ευρισκόμενων εκτός συμβατικού εύρους προσληπτικών ικανοτήτων αποκλειστικά την βιοχημεία, η οποία αναμφιβόλως αποτελεί μη ευκαταφρόνητο ερευνητική δυνατότητα αυτών των φαινομένων. Η ερευνητική διαδικασία όμως αυτών των θεμάτων δεν μπορεί παρά να είναι διεπιστημονική, εντάσσοντας ταυτοχρόνως στην ερευνητική πορεία την θρησκειολογία, την ανθρωπολογία, την νευροφυσιολογία, την εθνολογία, την ιστορία, την αρχαιολογία, την μελέτη τής προϊστορίας, την μελέτη τής μυθολογίας, των μαθηματικών, τής ηλεκτρολογίας, τής θεωρητικής φυσικής και για να το πω έξω από τα δόντια, ώστε να μην προσπαθούμε να κρυφτούμε πίσω από το δάκτυλό μας, τής παραψυχολογίας και τής συμωμοσιολογίας.
Στην μελέτη τής παραψυχολογίας έχουν κάνει ήδη άλματα οι ερευνητικοί μηχανισμοί των μυστικών υπηρεσιών χωρών που επιδιώκουν ηγεμονία, ενώ στην συνωμοσιολογία οφείλαμε να έχουμε κάνει άλματα, όσοι θεωρούμε τους εαυτούς μας επαγγελματίες επαναστάτες.

Εάν υποθέσουμε, ότι οι φωτιές μπαίνουν πχ. μέσω. ακτινοβολίας λέϊζερ, στην περίπτωση που οι ανθρώπινοι οφθαλμοί ήσαν εις θέσιν να προσλάβουν αυτήν την ακτινοβολία, τότε δεν θα ετίθετο θέμα "πραγματικότητας" στην συζήτηση. Η συγκεκριμένη εμπειρία ή θα επικύρωνε ή θα απέκλειε αυτήν την εκδοχή. Το ότι μια συγκεκριμένη συχνότητα δεν συμπεριλαμβάνεται στις προσληπτικές μας ικανότητες, δεν είναι δυνατόν εκ προοιμίου όμως να αποκλείει την δυνατότητα κάποιοι να επιχειρούν με αυτήν.
Έχω επανειλημμένα δηλώσει πραγματιστής. Αυτό που κατέθεσα στην περίπτωση των εμπρηστών δορυφόρων ήταν η άμεση χειροπιαστή εμπειρία μου από την συμμετοχή στην πυρόσβεση και η μόνη λογική εξήγηση, που είμαι εις θέσιν να δώσω στηριζόμενος σε αυτά που πραγματιστικώς διαπίστωσα.
Ο πάλαι ποτέ πρόεδρος τού ΚΚ. Κίνας Μάο Τσε Τουνγκ, έστω κι αν υπήρξε αχυράνθρωπος τού Ροκφέλερ, δεν έπαυε να είναι βαθυστόχαστος μελετητής τού Κομφουκιανισμού, αλλά και έμπειρος γνώστης των μαρξιστικών συγγραμμάτων. Στην σύντομη γνωσιολογική πραγματεία του, η οποία τιτλοφορείται "Για την πράξη", ταξινομεί ιδιοφυιώς  την γνωσιολογική διαδικασία σε τρεις φάσεις: Την αισθητηριακή γνώση, την νοητική γνώση και την επαναστατική πράξη. Χαρακτηριστικά αναφέρει στο ως άνω σύγγραμμα με την ιδιότυπη περιεκτικότητα των σημαντικών ρήσεων που εφαρμόζεται στην Άπω Ανατολή: "Εάν δεν δαγκώσεις το αχλάδι, δεν θα γνωρίσεις την πραγματική του γεύση".
Εγώ είμαι ένας μετανάστης τής συμφοράς, ο οποίος μπορεί να επισκέπτεται την Ελλάδα το πολύ δύο εβδομάδες τον χρόνο, για να επισκεφθεί δυο - τρία γερόντια, κάποια από τα οποία μπορεί κατά την επόμενη επίσκεψη να μην τα βρει στην ζωή. Είχα όμως παρεπιπτώντως την διάθεση να ασχοληθώ επί του τόπου με το πρόβλημα, έδειξα δηλαδή ετοιμότητα να δαγκώσω το αχλάδι. Γεννάται όμως το ερώτημα, που ήσαν τότε οι κ.κ. από τα ερευνητικά ινστιτούτα, οι οποίοι διαθέτουν τούς κατάλληλους ανιχνευτές και τα όργανα μετρήσεων, ταυτόχρονα με όλες τις ανέσεις, ώστε να μπορέσει να λάβει χώρα μια πραγματιστικού χαρακτήρος επικύρωση ή απόρριψη τής άνω εκδοχής;
Να παραμένουμε εγκλωβισμένοι στα όριά μας είναι εύκολο.

Όσο αφορά την διμεθύλτριπταμίνη, παραπέμπω στις συζητήσεις, οι οποίες διεξήχθησαν εδώ με τον Hell Combatant,  ο οποίος τυγχάνει καταξιωμένος ερευνητής σε εθνικό ερευνητικό κέντρο και με τον υποφαινόμενο. Αυτός ήταν που υπέδειξε, ότι οι δύο δακτύλιοι του μορίου αυτής τής ενώσεως συνιστούν κεραίες. 
Ετοιμάζω προσεχώς μια ανάρτηση με τίτλο "Απορείες Αφελούς - Τρίτο Μέρος" με φωτογραφικό υλικό από την περιοχή πλησίον τής Ακροπόλεως, που έχω συλλέξει. Για μια ακόμη φορά, όπως στις δύο άλλες παρόμοιες αναρτήσεις που προηγήθησαν, προτίθεμαι να αναμένω συγκεκριμένες ενστάσεις, πέρα από γενικούς αφορισμούς, για όσα λαμβάνουν χώρα σε κάποιους υπόγειους χώρους.

Δεν τυγχάνω Λιακόπουλος για να πουλάω βιβλία και κολιμπιθρόξυλα για το τέρας και το κείτον με στόχο να κάνω γελοιποιήσω τον κλάδο τής συνωμοσιολογίας, ασχέτως κάποιων προθέσεων που κατά καιρούς μού αποδόθησαν.
Αναζητώ και προβάλω εμπειρίες και σκέψεις, στηριζόμενες σε πραγματιστικά επιχειρήματα, χωρίς να αποσκοπώ να πείσω κανένα για οτιδήποτε. Στόχος μου είναι ο εντοπισμός απαντήσεων σε ερωτήματα που τίθενται σε διαδικασία κοινής αναζητήσεως. Γνωρίζω, ότι η αλήθεια έχει τούς δικούς της τρόπους να λειτουργεί στα πλαίσια τού Υπερνού, εκεί που αληθώς αποσκοπεί να λειτουργήσει και δεν έχει χρεία μαζικών μέσων.

Στον βαθμό που προβάλω επιχειρήματα, εφ' όσον αυτά ανατρέπονται, εξουδετερώνονται.
Εφ' όσον αυτά δεν ανατρέπονται, είναι επόμενον αυτά βαθμηδόν να λειτουργούν.

Βεβαίως, υπάρχει και ο φασισμός. Αυτός που στηρίζεται στο δόγμα: "μπάρμπα γράψε ότι θέλεις, εμείς θα τα κάνουμε όλα στάχτη, εφόσον είμαστε καβάλα σε αυτό που λέγεται εξουσία και δεν πάει να γράφει ότι τού κατέβει ο κάθε μπλογκάς τής συμφοράς".
Όμως - όπως θα αναφερθώ στο επόμενο κεφάλαιο - η γνώση καίει. Γι αυτό κάποιοι προσπαθούν να την ανακόψουν με κάθε παρεχόμενο μέσον. Θεωρούν, ότι θα παραμείνουμε μόνιμα καταδικασμένοι,  να μάς οδηγεί μονίμως η αναζήτηση σε πρόσκρουση επάνω στα ντουβάρια, που αυτοί έστησαν ολόγυρα, μέχρι να βαρεθούμε τα καρούμπαλα και να αναζητήσουμε άλλες ασχολίες.
Εγώ τυγχάνω κεφάλας και διαθέτω ακόμη περιθώρια για μερικά καρούμπαλα επί πλέον. Οπότε, Θεού θέλοντος μάλλον θα εξακολουθήσω να γυροφέρνω κάπου εδώ.

Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΝΑΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ

Συνεχίζεται....   

26 Αυγούστου, 2012

ΙΚΕΤΟΥ ΠΑΡΑΝΑΛΩΜΑ



ΙΚΕΤΟΥ ΠΑΡΑΝΑΛΩΜΑ

Στάχτη χειλέων σκορπά ο άνεμος
αλμύρα πύρινης βροχής στην ράχη τής Μητέρας
φέγγος στα μάτια τού μικρού αδελφού
καρφιά στα χέρια τής κούκλας των ονείρων μας
άγγιγμα των στουπιών πάνω στο φράκτη μιας ερημωμένης νοσταλγίας
σοφία μιας ελπίδας που σαρκώθηκε
τότε και τώρα
βεβαίωσε το αληθές:
"και όμως περιστρέφεται"
ικετεύω σε ω Φοίνιξ 
την διδαχή
δώρισε

Μποστοπέλ


1. ΤΟ "ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ" Η ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΑΝΕΛΠΙΔΟ 

Παρακάμπτω προσωρινά την συνέχιση τού προηγούμενου θέματος, που σκοπεύω να ολοκληρώσω σύντομα, για να κάνω την αναφορά αυτή στις πυρκαγιές.

Προϊόντος τού χρόνου, όλο και περισσότεροι άνθρωποι που προβληματίζονται, βλέπουν  τις εξελίξεις μέσα από κάποιο - ίσως ξεχωριστό ο καθείς - οντολογικό πρίσμα , διαδικασία που καταγράφεται και στους εδώ σχολιασμούς. Με κεκτημένη ταχύτητα φαινόμαστε να οδεύουμε προς την σύγκρουση πάνω σε όρια, τα οποία σε καμία ιστορική φάση από τότε που ιδρύθηκε το Ελλαδικό κρατίδιο δεν μάς απησχόλησαν, ασχέτως πόσο οδυνηρές μπορεί να υπήρξαν οι εκάστοτε ιστορικές εμπειρίες. Αυτά τα οποία κυοφορούνται εν Ελλάδι ηχούν πλέον ένα γοερό φιναλιστικό θρήνο, χωρίς να μπορούν όσοι ανησυχούν πραγματικά για τις εξελίξεις να δώσουν - τουλάχιστον επί τού παρόντος - μια προοπτική επιβίωσης στα πλαίσια μιας τεκμηριωμένης ελπίδας σωτηρίας.
Πέρα από τις κομματικές φανφάρες για επιμήκυνση τού χρέους και την επαναδιαπραγμάτευση τού μνημονίου, την προπαγανδιστική καλλιέργεια αυταπατών περί δυνατότητος καταργήσεως τού μνημονίου δια τής κοινοβουλευτικής οδού, τις φρούδες εξαγγελίες περί δυνατότητος υλοποιήσεως μιας πολιτικής αποπληρώσεως τού εξωτερικού χρέους μέσω τής αξιοποιήσεως των μέχρι τώρα αναξιοποίητων φυσικών πόρων τής Ελλάδος, την ξύλινη επαναστατικοφανή γαρδούμπα περί ανακοπής τής αντιλαϊκής πολιτικής τής ΕΕ. μέσω λαϊκών αγώνων και την ρατσιστική εκτόνωση των δήθεν Ελληναράδων, που επιλέγουν τον κατ' αυτούς εύκολο στόχο, κατατρεγμού τού θύματος και όχι τού θύτου, κάπου η ειλικρινής ανησυχία για τα τεκταινόμενα και η αναζήτηση μιας ρεαλιστικής διεξόδου από τον κατήφορο προς τον γκρεμό, μοιάζουν τραγικά μόνες, προσμετρώντας την μαύρη ράχη τού τόπου.

Μέσα στην διογκούμενη λαίλαπα δεν παύουν να υπάρχουν και αυτοί, οι οποίοι δίνουν πραγματική μάχη για την όπως - όπως διάσωση, τού οποιουδήποτε και τού οτιδήποτε μπορεί ακόμη να διασωθεί, διασώζοντας αναμφιβόλως το κυριότερο, που είναι η ανθρωπιά, ως θράκα ελπίδος.
Αυτοί, που με την επίμονη αλλά σιωπηρή προσπάθειά τους, αναμφιβόλως πείθουν, ότι δεν αμωράνθει όλον το άλας, ότι εδώ δεν υφίσταται η αποκλειστική μοναξιά ενός Νώε, ώστε στην συνέχεια η Νέμεσις να κατακεραυνώσει τα Σόδομα. Γιατροί, οι οποίοι επιχειρούν μέσα σε φοβερή έλλειψη θεραπευτικών μέσων να σώσουν ζωές ασθενών, φιλάνθρωποι, οι οποίοι οργανώνουν συλλογή και διανομή τροφίμων, ακτιβιστές, οι οποίοι οργανώνουν κινήσεις εμπράκτου αντιστάσεως στην πολιτική άνωθεν επιβολής λιμοκτονίας στον λαό, όπως η πρωτοβουλία "Δεν πληρώνω", πυροσβέστες με άδειες από νερό μάνικες, που χιμάνε με τα τσεκούρια ενάντια στις φλόγες.
Αναμφιβόλως, δίπλα στην Ελλάδα τής διαφθοράς και τής εφησύχασης, την Ελλάδα τού φανατισμού και των συνδρόμων, την Ελλάδα τής συμπόρευσης με τις αυταπάτες και το ψυχολογικό βόλεμα στις χίμαιρες τού κομματικά οργανωμένου ψεύδους, τής Ελλάδας τής αποφυγής των προκλήσεων τού πεπρωμένου - ακόμη και μέσω της πλέον οδυνηρής οδού, που συνιστά η αυτοκτονία - μάχεται η Ελλάδα τής ανθρωπιάς και τού φιλότιμου, θα τόλμαγα να ισχυριστώ, ότι αγωνιά η Ελλάδα η Ελλάδα της ζωντανής απελπισίας, ακριβώς αυτή που αναζητά και χρειάζεται ζωτικά την ελπίδα. Όλοι αυτοί, που οδηγούνται από την αρχή: "Έστω κι αν δεν υπάρχει ελπίδα, φρόντισε να την αξιοποιήσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο".
Εκεί ακριβώς που δεν υπάρχει ελπίδα, μας καλεί ο Ηράκλειτος να ελπίσουμε στο ανέλπιστο, ώστε να το εξεύρουμε. 
Συμφώνως προς την προτροπή του Σοφού Διδασκάλου οι ανέλπιδες καταστάσεις είναι γκαστρωμένες και κυοφορούν μια εκτίναξη, μια εκφυγή. Επιχειρώντας, λοιπόν, μέσα στο ανέλπιδο, θεωρώ στοιχείο - κλειδί τον εντοπισμό τής πρόκλησης περί τού ποια μπορεί να είναι συγκεκριμένα η ζητούμενη εκτίναξη και εκφυγή.
Καθότι το ανέλπιδο και το ανέλπιστο είναι τελείως διαφορετικά. Το ανέλπιστο συνιστά βεβαιότητα, ότι η διέξοδος υπάρχει, ακόμη και εκεί που αυτή δεν διαφαίνεται. Και η πίστη στο ανέλπιστο είναι αυτή που οδηγεί στην αναζήτηση και στον εν δυνάμει εντοπισμό της.
Αυτή η πίστη προϋποθέτει αυτό που ο Χρήστος Γιανναράς αποκάλεσε το "Προνόμιο στην Απελπισία".  Σε αυτό έτυχε να αναφερθώ στο παρελθόν - όταν ακόμη όλα δεν έμοιαζαν ανέλπιδα - με μια σειρά αναρτήσεων υπό τον τίτλο "Περί τού Τραγικού". Στην ουσία πρόκειται για την επιστροφή μας στον Παράδεισο. Εκεί, όπου κυκλοφορούσαμε γυμνοί, χωρίς ενδύματα. Μόνο αποδεχόμενοι το αδιέξοδο και την ολοκληρωτική μας γύμνια μπροστά του, μπορούμε να αποβάλουμε την ενοχή. Η αίσθηση της ενοχής οδηγεί μονίμως σε ψευδή φτιασιδώματα. Ο Σαρτρ διακήρυξε το περίφημο: "Ένοχοι είναι όλοι οι άλλοι". Μια ένοχη αντίληψη συνθλίβεται κάτω από αυτό το σύνδρομο, αδυνατώντας να αναγνωρίσει την δική της ενοχή και αποποιούμενη κάθε υπευθυνότητα μεταβιβάζει την ενοχή στους άλλους. Τουναντίον, όπως πολύ εύστοχα εντόπισε σχόλιο τής προηγούμενης ανάρτησης ο φίλος 1- 1: Ο δρόμος προς τη συνείδηση κοστίζει τουλάχιστον μια παραδοχή.
Ένας Ινδός Γέρων διακήρυξε, ότι μόνο ένα νήπιο και ένας άγιος δύνανται να κυκλοφορούν γυμνοί, μια και δεν αισθάνονται την πίεση τής ενοχής. 

Αυτή την ανέλπιδη μάχη ενάντια στις πυρκαγιές δίνουν κάθε χρόνο οι συνάδελφοι στις δυνάμεις πυρόσβεσης - επαγγελματίες και εθελοντές πυροσβέστες - τέτοια εποχή και όχι μόνον. Όπου κι αν μπορέσουν να τις ανασχέσουν, οι πυρκαγιές θα ξανασυμβούν, αποτεφρώνοντας βήμα προς βήμα - ή ορθότερα με αλματώδη ταχύτητα - όλη την εναπομείνουσα χκωρίδα τής χώρας.
Χρησιμοποιώ τον όρο "συνάδελφοι", επειδή η τύχη το έφερε κάποια στιγμή να συγκαταλεχθώ μεταξύ αυτών. Παρόλο που η παραμονή μου στην Ελλάδα συμβαίνει πολύ αραιά και είναι κατά κανόνα ιδιαίτερα σύντομη, συμμετείχα κατά το θέρρος του έτους 1995 στην προσπάθεια κατάσβεσης τής μεγάλης πυρκαγιάς στην Πεντέλη.
Τις εμπειρίες που αποκόμισα εκεί, έτυχε να καταθέσω κατά το έτος 2009 σε σχόλιό μου σε ανάρτηση περί θερινών πυρκαγιών στο ιστολόγιο Antinews.gr. Σχόλιο, το οποίο στην συνέχεια αναρτήθηκε από τον διαχειριστή αυτής τής σελίδας.
Επειδή αυτά που κατέθεσα τότε εκεί, θεωρώ ότι εξακολουθούν και σήμερα ιδιαιτέρως επίκαιρα, παραθέτω στην συνέχεια αυτό το κείμενό μου:

 http://www.antinews.gr/2009/08/23/12453/


2. ΕΝΑ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΠΟΥ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟ


Η εμπειρία ενός εθελοντή πυροσβέστη

Share


Πριν από 7-8 χρόνια συμμετείχα ως εθελοντής πυροσβέστης στην κατάσβεση της μεγάλης φωτιάς στην Πεντέλη. Αφού με ξύπνησε ένα πυροσβεστικό αεροπλάνο, που επιχειρούσε κάθοδο προς την θάλασσα για ανεφοδιασμό νερού, άνοιξα το ράδιο, όπου άκουσα την έκκληση στην οποία ανταποκρίθηκα.
Ανεβαίνοντας στην Λεωφόρο Μαραθώνος στο ύψος της Αγίας Μαρίνας έκανα επανειλημμένα σήμα στα διερχόμενα πυροσβεστικά οχήματα για να σταματήσουν για να επιβιβαστώ, τα οποία δεν σταμάταγαν, με αποτέλεσμα να σταθώ στην συνέχεια στην μέση του δρόμου, διακόπτοντας την κυκλοφορία. Επιβιβαζόμενος σε όχημα της πυροσβεστικής δια της βίας, μου ανακοίνωσε ο συνοδηγός ότι τα οχήματα δεν είχαν ουδεμία σχέση με πρόσβαση στο σημείο των πυρκαγιών, αλλά περιπολούσαν μόνο για να εμποδίσουν την φωτιά, εάν αυτή έφτανε στην μεσογειακή λεωφόρο, περιφρουρούντα στην ουσία μια οικιστική λωρίδα πλάτους μερικών εκατοντάδων μέτρων μέχρι την παραλία.
Στην συνέχεια έφτασα βάδην στο δημαρχείο Νέας Μάκρης, το οποίο ήταν κλειστό. Στον περίβολο διέκρινα δυο σταθμευμένα υδροφόρα οχήματα. Κατόπιν πήγα στο καφενείο και ρώτησα που συγκεντρώνονται οι εθελοντές πυροσβέστες, αντιμετωπίζοντας τις ειρωνίες των ταβλαδόρων. Απογοητευμένος πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Μετά λίγα μέτρα συνάντησα ένα ημιφορτηγό που είχε πίσω ένα αλυσοπρίονο που οδηγούσε ένα γεροντάκι. Μετά την απόκρισή του ότι πήγαινε για να παραλάβει δυο εθελοντές, επιβιβάστηκα.
Αφού παραλάβαμε τους δυο γιους του, κατευθυνθήκαμε στο σημείο της πυρκαγιάς στο βουνό, όπου περίμεναν οι “πυροσβέστες”. Φτάνοντας διαπίστωσα ότι αυτοί ήσαν δυο Πακιστανοί οδοκαθαριστές του δήμου Νέας Μάκρης, που φόραγαν σαγιονάρες.
Από την επάνω μεριά του δρόμου είχαν αρχίσει να παίρνουν τα δέντρα φωτιά από το σημείο που εξήρχοντο του εδάφους. Κάνοντας μια προσπάθεια με κλαριά, που κράτησε περίπου μισή ώρα, καταφέραμε να σβήσουμε τις φωτιές.
Στην συνέχεια είδαμε από την έντονα επικλινή κάτω μεριά του δρόμου να ανέρχεται πύρινο μέτωπο με φλόγες ύψους δέκα περίπου μέτρων σε απόσταση 300 μέτρων, που προχωρούσε αργά.
Μπαίνοντας πάλι στο μέσον του δρόμου σταματήσαμε μια διερχόμενη υδροφόρο. Ο οδηγός αρνήθηκε μας δώσει το νερό “γιατί πήγαινε για πότισμα”. Ευτυχώς στην συνέχεια προστέθηκε στην ομάδα μας στέλεχος του πολεμικού ναυτικού, το οποίο παραθέριζε στις πλησίον ευρισκόμενες κατασκηνώσεις του σώματος. Στην ερώτηση μου εάν διαθέτει στο αυτοκίνητο υπηρεσιακό όπλο, απάντησε καταφατικά, ανταποκρινόμενος στην έκκλησή μου να μου το εγχειρήσει, αφαιρώντας τα πυρομαχικά, διότι ήμουν πολίτης, οπότε τα επιχειρήματα μου βελτιώθηκαν από πλευράς πειστικότητας σημαντικά.
Στην συνέχεια επιτάξαμε διερχόμενο πυροσβεστικό όχημα, το οποίο όμως δεν είχε νερό. Ο οδηγός της επομένης διερχομένου υδροφόρου προθυμοποιήθηκε μεγαλοψύχως να θέσει στην διάθεσή μας το περιεχόμενο της δεξαμενής του οχήματος, οπότε ξεκίνησε η πυρόσβεση.
Οι πυροσβέστες μας είπαν ότι είχαν εντολή να μην πλησιάσουν την φωτιά και μας παρακάλεσαν εάν ήταν δυνατόν να σώσουμε τα επιστόμια εκτίναξης, διότι ήσαν ακριβά, ενώ οι σωλήνες ήταν αδιάφορο εάν καούν.
Τα παιδιά του γέρου πέσανε μέσα στις φλόγες με τις δυο μάνικες, ενώ με τον καπετάνιο είμαστε σε απόσταση δέκα μέτρων, αφενός για να τα αρπάξουμε σε περίπτωση που ζωστούν από φωτιά, αλλά και για να δίνουμε φωνητική εντολή στον χειριστή της αντλίας για άνοιγμα και κλείσιμο, διότι τα επιστόμια δεν μπορούν να συγκρατήσουν επί μακρόν την πίεση του νερού.
Μετά από ηρωική μάχη των παιδιών η φωτιά σβήστηκε, οπότε ανεβήκαμε στην επάνω μεριά του δρόμου για να συνεχίσουμε την κατάσβεση στις μικρές εστίες με κλαριά.
Τότε διαπίστωσα ότι σε όλα τα δένδρα αναπτυσσόταν πολύ μικρός φλογισμός χαμηλά, της τάξεως των πέντε με δέκα πόντων και πλάτους πέντε με επτά, ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΙΑ. ΑΡΑ Ο ΕΜΠΡΗΣΜΟΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΠΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ – ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΙΜΗ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΔΟΡΥΦΟΡΟ.
Κοιτώντας πίσω είδα ότι η φωτιά που σβήσαμε ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ είχε αναζωπυρωθεί χειρότερα από πριν.
Επειδή είχε πέσει ο ήλιος πήραμε τον δρόμο του γυρισμού.
Μέσα σε μια βαθιά αίσθηση ήττας μια επίγνωση σφράγιζε τον νου μου. Η Ελλάς είχε πολύ επικίνδυνους αντιπάλους. Αλλά διέθετε και παιδιά έτοιμα να πέσουνε στην φωτιά, υπεύθυνα στελέχη που είναι έτοιμα άμα λάχει να δώσουνε το μπιστόλι εκεί που πρέπει και Πακιστανούς φίλους, που από αυτής της θέσεως ευχαριστώ εγκάρδια.

Μποτίλια στο Πέλαγος


3. ΟΙ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ NFIRE-MISSILE DEFENCE ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΑΣΤΕΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΜΑΣ

Υπήρξαν περιπτώσεις επιχειρήσεων παραπλανητικής σημάνσεως, οι οποίες έγιναν αντιληπτές, λόγω ότι η επίσημος εξήγηση που δόθηκε για τα αίτια που αυτές προκλήθηκαν δεν εναρμονίζετο με τούς φυσικούς νόμους. Τέτοια περίπτωση αποτελεί το μύθευμα περί τής κρούσης των αεροπλάνων στους λεγόμενους "Δίδυμους Πύργους" στις 11.9. Η ταχύτητα με την οποίαν αυτοί σωριάστηκαν στο έδαφος ήταν αρκετά μεγαλύτερη από αυτήν που προκαλεί η επιτάχυνση τής βαρύτητος στην περίπτωση ελευθέρας πτώσεως, οπότε οι έρευνες που ακολούθησαν, απεκάλυψαν την διαδικασία τής αλυσιδωτής ανατίναξης ανά όροφο μέσω εκρηκτικών.
Όταν μετά την επιστροφή από την εθελοντική πυρόσβεση ξάπλωσα στο κρεβάτι, για να μού αφαιρέσει μια έμπειρος νοσοκόμος που φιλοξενούσαμε, τις ελαστικές σόλες των παπουτσιών μου, οι οποίες λιώνοντας στις φλόγες είχαν κολλήσει στα πόδια μου, έκλεισα τα μάτια και επανέφερα στην ανάμνησή μου μέσα σε ένα αίσθημα βαθιάς αμηχανίας την αναζωπύρωση τής φωτιάς, που είχαμε σβήσει. Τότε κυριαρχούσε η αίσθηση τής αμηχανίας και κάποιο έντονο παράπονο τής υποταγής σε δεδομένα, που ξεπερνούν τις δυνάμεις μας.
Έκτοτε όμως, σε φάσεις όπου είχα πλέον ανακτήσει την ηρεμία, έκανα επανειλημμένα σκέψεις αναφορικά με τις εμπειρίες μου από την συμμετοχή στην εθελοντική πυρόσβεση. Συχνά έπλεκα τις νύχτες νοητά μοντέλα για την οργάνωση πυροσβεστικών ομάδων, στην οποία λόγω αποστάσεως ήταν αδύνατο να συμμετέχω, ίσως για να μην τρελαθώ. Στην σκέψη μου επανερχόταν συνεχώς, ότι τα πεύκα που βρισκόντουσαν στην επάνω πλευρά τού δρόμου, έπαιρναν φωτιά από την ίδια ακριβώς κατεύθυνση. Το πύρινο μέτωπο, που προχωρούσε από την κάτω μεριά τού δρόμου απόφευγα να επαναφέρω στην σκέψη μου, επειδή η φλόγες ήταν τεράστιες, ώστε η ενθύμησή τους να μού προκαλεί έντονη δυσφορία. Αυτό το οποίο δεν τολμούσα καθόλου να θυμηθώ, ήταν η σκηνή τής αναζωπύρωσης. Φλόγες τεράστιου μεγέθους, οι οποίες διαδίδοντο με τρομερή ταχύτητα πλησιάζοντάς μας απειλιτικά, σαν μάς καταδίωκαν.
Κάποια στιγμή, ξεπερνώντας το δέος τής εμπειρίας, επιχείρησα να βάλω μια ταξινόμηση στο μυαλό μου, ή όπως λέμε, να βάλω τα πράγματα στην σειρά, οπότε προέκυψε το ερώτημα: Πώς ήταν δυνατόν οι φλόγες στην περίπτωση τής αναζωπυρώσεως να διαδίδονται πολύ γρηγορότερα από ότι η προηγούμενη ανάφλεξη, ΕΝΩ ΚΑΘ' ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΣΕ ΑΠΝΟΙΑ ΑΕΡΟΣ;
Τότε θυμήθηκα την περίπτωση τής "μητέρας όλων των μαχών", η οποία διεξήχθη το 1991 στην έρημo τού Ιράκ. Σύμφωνα με την τότε αρθρογραφία των γερμανικών εφημερίδων, η εξουδετέρωση των αρμάτων του Ιράκ από τα άρματα τής κανιβαλικής συμμαχίας "καλής θελήσεως" έλαβε χώρα πολύ πριν οι αντίπαλες δυνάμεις αποκτήσουν οπτική επαφή μεταξύ τους. Τα πυροβόλα των αρμάτων των ΗΠΑ κατευθύνοντο από το κέντρο ηλεκτρονικού πολέμου στο Τέξας μέσω δορυφόρων. Ειδικοί, καθισμένοι μπροστά στις οθόνες, κινούσαν τα τζοΰστικ, βάσει των εικόνων και των συντεταγμένων που μετέδιδαν οι δορυφόροι, εξοντώνοντας τον αντίπαλο, όπως τα παιδιά παίζουν κάποιο ηλεκτρονικό παιχνίδι. Θυμάμαι τον υπουργό "άμυνας" (τουτέστιν επιθετικού πολέμου) Ντικ Τσεϊνυ να δηλώνει μετά μπροστά στις κάμερες των τηλεοράσεων μασώντας τσικλόφουσκα: "We won because we have a better software than Sadam".  

Τα καθέκαστα επέτρεπαν την ισχύ μιας μόνον εκδοχής: Οι πυρκαγιές στην Ελλάδα έμπαιναν κυρίως μέσω δορυφόρων οι οποίοι εκπέμπουν εμπρηστικές ακτινοβολίες.
Τον Οκτώμβριο τού 2007 δημοσιεύτηκε ένα άρθρο στο περιοδικό “Τρίτο Μάτι”, τεύχος 155,  2007,του Γιώργου Αλεξάνδρου. Ειδικά στη σελίδα 44 γίνεται λόγος στην τεχνολογία των εμπρηστών δορυφόρων NFIRE-Missile Defense.

Σήμερα διάβασα ένα άρθρο για τις πρόσφατες πυρκαγιές στο tvxs.gr, όπου αναφέρεται ότι σε κάποια φάση έξαρσης των πυρκαγιών κατά τις προηγούμενες ημέρες είχαν εκδηλωθεί 233 (!!!) εστίες φωτιάς ταυτοχρόνως.
Η καταστροφική μανία των εμπρησμών έχει προσλάβει τόσο εκρηκτικές διαστάσεις, που οι εμπρησμοί δεν είναι δυνατόν να αποσιωπηθούν πλέον.
Χρόνια και χρόνια άκουγα την κολοκύθα περί οικοπεδοφάγων. Μπορώ να παραπέμψω σε ιδεολογικές συγκρούσεις σε φόρα, όπου ικανοί σχολιαστές τού διαδικτύου επέμεναν σώνει και καλά σε οικιστικές κρίσεις ως αιτία των πυρκαγιών. Καθώς και επιχειρήσεις "νουθεσίας" μου, που μού συνιστούσαν να μην καταφεύγω σε "βολικές συνωμοσιολογικές ερμηνείες" όσο αφορά τις ίδιες αιτίες. Επιχειρήματα σε συζητήσεις, που πρόβαλαν τις φωτιές σε άλλες χώρες, χωρίς να μπορούν να διακρίνουν το μέγεθος τής συστηματικής πυρπολήσεως τής Ελλαδικής πανίδος βάσει οργανωμένου σχεδίου, που εκτυλίσεται επί σειρά ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ.

Έτσι, όταν δεν μπορούν άλλο πλέον να κάνουν λόγο για χαλίκι στην περίπτωση τού παγόβουνου, με 233 ταυτόχρονες εστίες πυρκαγιών, παραδέχονται μεν πια τον εμπρησμό ως αίτιο, με στόχο να ξεκινήσουν μια επιχείρηση αποπροσανατολισμού στην συνέχεια , αναφορικά με τους μηχανισμούς, την διαδικασία και την στόχευση τών εμπρησμών. 

Μια και κανείς σε αυτόν τόπο από τα καθεστηκότα κώματα, τους "θεσμικούς" παράγοντες και τα κάθε είδους συστημικά βιολιά τής δοτής "αμφισβήτησης" δεν προτίθεται να αμφισβητήσει την επικυριαρχία των ΗΠΑ, τού ΝΑΤΟ και τής ΕΕ. ως δεκανίκια των "πεφωτισμένων", όπως και την εξουδετέρωση τού Ελληνικού γεννότυπου, την ύπουλη αλλοτρίωση τής Ελληνικής συνειδήσεως και την ολοκληρωτική γενοκτονία τού Ελληνισμού, που αυτοί κλιμακώνουν, εφευρίσκουν σενάρια αποπροσανατολισμού, "επιχειρησιακής", "αμυντικής" ή "οικονομικής" φύσεως για να αποδώσουν τούς εμπρησμούς.

Έτσι, για μια φορά ακόμη προβάλλονται οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες ως υπαίτιοι των εμπρησμών. Από ότι φαίνεται όμως ΔΕΝ ΔΙΔΑΧΘΗΚΑΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ. Αναμφίβολα οι Τούρκοι ήταν αυτοί που εισέβαλαν στην νήσο. Δεν ήσαν όμως τα αμερικανόδουλα ανδρείκελα τού Ιωννίδη, αυτοί που παρείχαν με το πραξικόπημα την δικαιολογία για την εισβολή; Και δεν ήταν ο αγγλόδουλος Μακάριος, ο δήθεν "ανεξάρτητος" και "αδέσμευτος", ο παρλαπίπας υποτιθέμενος "κάστρο τής μεσογείου", ο οποίος κάλεσε από το βήμα τού Ο"Η"Ε τις βάσει των συνθηκών Ζυρίχης και Λονδίνου εγγυήτριες δυνάμεις - δηλαδή την τουρκία και την αγγλία να παρέμβουν; Δεν ήταν η ΝΑΤΟποίηση της νήσου σε συνδυασμό με τις πολεμικές ανάγκες τού Ισραήλ, αυτά που ως αίτια οδήγησαν τον Κίσσιγγερ και την ομοτράπεζη μαφία στην εκπόνηση τού σχεδίου τής τουρκικής εισβολής; Δεν ήταν ο έκτος στόλος αυτός που σταμάτησε τα Ελλαδικά πολεμικά πλοία, τα οποία έσπευσαν - με εικονική προσυνεννόηση των δήθεν ταγών, ώστε να αποφύγουν αυτοί τις νομικές συνέπειες ενός φακέλου που ποτέ δεν άνοιξε και έχει ήδη καταστραφεί το σημαντικότερο τμήμα του - εναντίον τού Αττίλα ΙΙ;
Είναι ποτέ δυνατόν η τουρκία να κλιμακώσει την οργανωμένη πλήρη πυρπόληση τής χλωρίδας μιας υποτιθέμενης συμμάχου χώρας, χωρίς την πλήρη συμφωνία, προτροπή και οργανωτική συμπαράσταση τής "συμμαχίας";
Πότε βγήκαν οι αχυράνθρωποι τής χουντικής ΚΥΠ Μιχαλολιάκος και Πλεύρης, ο ψευτοτσαμπουκάς Κασιδιάρης, ο εργοδότης των λαθρομεταναστών "Καιάδας", να αμφισβητήσουν τον ανθελληνικό ρόλο των ΗΠΑ τού ΝΑΤΟ και τής ΕΕ.;

Οι δε λογιστές τής "ανατροπής", οικονομικοί "αναλυτές", βιάστηκαν να αποδώσουν το ολοκαύτωμα τής Χίου σε σχέδιο εγκατάστασης φωτοβολταϊκών.

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Για να πυρποληθούν 233 εστίες σε δεκάδες διαφορετικά μέρη, μέσω πρακτόρων που επιχειρούν επί τού εδάφους, απαιτείται ένας μικρός οργανωμένος στρατός από συντονισμένους πράκτορες - εμπρηστές. Η επίγεια δράση ενός τέτοιου τεράστιου μηχανισμού κάλλιστα θα μπορούσε να οδηγήσει σε συλλήψεις - όχι σώνει και καλά από το κράτος, αλλά από τούς ίδιους τούς θιγόμενους - που θα αποκάλυπταν το μέγεθος και τούς αυτουργούς μιας τεράστιας ανθελληνικής συνωμοσίας.

Έτσι ο κ. Δεν-Διας έβαλε την ΕΥΠ να ανιχνεύσει τούς εμπρηστές.
Ασχολούμαι περισσότερες δεκαετίες με την πολιτική, καταφέρνοντας ως ένα βαθμό να διατηρήσω, έστω σε κάποιο βαθμό, σώας τας φρένας.
Τώρα όμως ήλθε η ώρα να με τρελάνουν τελείως. 


4. ΤΟ ΤΣΙΡΚΟΥΛΟ ΜΙΑΣ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΥΡΟΜΑΝΙΑΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ 

Από ότι φαίνεται οι προσπάθειες της ΕΥΠ απέδωσαν!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

Την ώρα που γράφονταν το προηγούμενο κεφάλαιο αυτού τού κειμένου αναρτήθηκε στο tvxs.gr  το κάτωθι άρθρο, το οποίο παραθέτω:

http://tvxs.gr/news/ellada/synelifthi-24xronos-ellinas-kai-omologise-15-pyrkagies

   
Συνελήφθη σήμερα, με την αυτόφωρο διαδικασία, για την πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στη Ράχη Καρδαμύλων, στις 05:20 σήμερα το πρωί, 24χρονος Έλληνας, που κατηγορείται για εμπρησμό αγροτοδασικής έκτασης κατ' εξακολούθηση.

 Κατά την απολογία του, ομολόγησε 14 ακόμη πυρκαγιές στο βόρειο τμήμα της νήσου Χίου, μεταξύ των οποίων και τρεις πυρκαγιές που είχαν σημειωθεί το 2011. Αύριο θα οδηγηθεί στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Χίου.
 
Για την πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στις 23/08/2012 και ώρα 10:45, στην περιοχή Κοιλιωμένο Ζακύνθου συνελήφθη από άνδρες της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Εγκλημάτων Εμπρησμού (Δ.Α.Ε.Ε.), σε συνεργασία με την Ελληνική Αστυνομία, Έλληνας 61 ετών. Ο συλληφθείς οδηγήθηκε στις προχθές στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Ζακύνθου, με την κατηγορία του εμπρησμού δάσους από πρόθεση και στις χθες στον Ανακριτή, με απόφαση του οποίου αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους.
 
Οι έρευνες, τόσο στη Ζάκυνθο όσο και στη Χίο, συνεχίζονται, ενώ σημειώνεται ότι από τα μέχρι στιγμής διαθέσιμα στοιχεία των ανακριτικών γραφείων του Πυροσβεστικού Σώματος σχηματίστηκαν δικογραφίες για πρόκληση εμπρησμού σε αγροτοδασικές εκτάσεις σε βάρος 250 ατόμων: 26 για πρόθεση και 224 για αμέλεια.
 
Στο πλαίσιο της αυτοφώρου διαδικασίας συνελήφθησαν 82 άτομα, 17 για εμπρησμό από πρόθεση και 65 για εμπρησμό από αμέλεια. Προφυλακιστέα κρίθηκαν δύο εκ των παραπάνω ατόμων.
 
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ


Τελικά τι γίνεται; Διαβάζω ορθώς, ή μήπως αρχίζω να τρελαίνομαι; 
224 εμπρηστές από αμέλεια, ενώ φλεγόταν η Ζάκυνθος και Χίος;
Τελικά εκατοντάδες έλληνες τρελάθηκαν και άρχισαν να πετούν αναμμένα δαδιά σε όποιο δάσος βρουν μπροστά τους;
Κατηγορούμενος για εμπρησμό από πρόθεση και αφέθηκε ελεύθερος;
Συνελήφθησαν 17 για εμπρησμό από πρόθεση και προφυλακίσθηκαν 2; 

Μήπως ζούμε σε μια χώρα πυρομανών εδώ και δεκαετίες και εγώ ο βλαξ κάνω αναφορά σε δορυφόρους;
Άντε, λίγο ακόμη να ψάξει η ΕΥΠ θα εντοπίσει μερικές χιλιάδες πυρομανείς ακόμη.

Άσε που η πυρομανία μπορεί να αποτελεί και "υψηλή εθνικιστική αντίδραση":
 http://tvxs.gr/news/ellada/petaksan-empristiko-mixanismo-se-spiti-metanaston
Ω, τι λαμπρά έκφρασις υψηλού εθνικού φρονήματος αυτοθυσίας, παλικαριάς, άριστον δείγμα "ελληνικού πολιτισμού"!


Ας μην κοροϊδευόμαστε. Ο Ελληνισμός ματώνει, ενώ τού πίνουν το αίμα. 
Ο Ελληνισμός καλείται να περάσει δια πυρός και σιδήρου.
Αυτήν την φορά το διακύβευμα είναι όμως οντολογικό. Δεν πρόκειται μόνο για την επιβίωση τού Ελληνισμού, αλλά για την τελική έκβαση ενός ολόκληρου πολιτισμικού κύκλου διαρκείας αρκετών χιλιάδων ετών. Πρόκειται για την μέγγενη τού χρόνου, την οποία σηματοδοτεί το κρανίο τού Αρχανθρώπου τού σπηλαίου των Πετραλώνων, ως ελληνικού ανθρωπολογικού τύπου ηλικίας 700.000 ετών.
Περί αυτών όμως προσεχώς.
 

21 Αυγούστου, 2012

ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ ΔΙΜΕΘΥΛΤΡΙΠΤΑΜΙΝΗ ΣΤΗΝ ΛΙΜΝΗ ΛΟΧ ΝΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ


 .......
Για ποια ανθρώπινα ιερά μάς εγκαλείτε;
Ξέρω...
"κηρύγματα και ρητορείες" πάλι θα πεις.
Ε, ναι! κηρύγματα και ρητορείες.
....... 

Μανώλης Αναγνωστάκης, "Προδίδετε την Ποίηση"


1. ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ - ΠΑΡΑΦΡΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ

Λυπούμαι, αλλά αδυνατώ πλέον να μην παραφράζω τον Στράτο: Καλύτερα μοναχός μου και τρελός, παρά μαζί σου νομίζοντας ότι είμαι γνωστικός. Και για όποιον ήθελε προσβληθεί, δεν μπορώ να κάνω τίποτε. Δηλώνω, ότι αυτή είναι πλέον η οπτική μου.
Επί εννέα συνεχή έτη αδυνατώ να κάνω θερινές διακοπές. Τον Σεπτέμβριο τού 2003 επισκέφθηκα όμως την Πάρο. Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι διασκέδασα. Ως ανήκων στο ασθενές φύλον, ακολούθησα τις εντολές της συζύγου μου. Αυτή ήθελε διακοπές ολίγων ημερών στην Πάρο, οπότε έριξα τα πόδια στην πλάτη, φορτώθηκα και τις τσάντες και επιβιβαστήκαμε στο πλοίο τής γραμμής. Για εμένα ωραίες διακοπές είναι να την αράξω κάτω από την ελιά τής καλύβας μας. Έστω και εάν αυτή κάηκε δυο φορές από την κλιματική αναστροφή ένεκα των πυρπολημένων δασών τής Πεντέλης. Αυτή η τοπική μου γειτνίαση με το δένδρο μού παρέχει την αίσθηση μιας τρυφερής περιπτύξεως. Και την καλύβα την έκαψαν τον Σεπτέμβριο τού 2005, ενώσω προήδρευα της ελληνικής κοινότητας στο Βερολίνο, προφανώς για να με "νουθετήσουν". Αλλά είπαμε: Εγώ επιμένω να παραφράζω τον Στράτο (καλή του ώρα).
Με το που αποβιβαστήκαμε στο λιμάνι ξεκίνησαν τα σασπένς, που σπάνε την μονοτονία τής καθημερινότητος: Μού άρπαξε κάποιος βιαστικά τις τσάντες και τις φόρτωσε σε ένα αυτοκίνητο. "Άσε ρε θείο", τού είπα, "κάτω τα εργαλεία. Αυτά είναι δικά μας. Μην μάς ταλαιπωρείς άδικα σε παρακαλώ". Αυτός μού απάντησε πάραυτα με ύφος που δεν σήκωνε πολλές αμφισβητήσεις: "Νοικιάζω τα καλύτερα δωμάτια. Σχεδόν τζάμπα, ελάτε μόνο τα δείτε". Η σύζυγος με κοίταξε άγρια, μεταδίδοντάς μου τηλεπαθητικώς την εντολή: "Σπάσε του εδώ και τώρα τον τσαμπουκά. Απόδειξε ότι είσαι άνδρας". Έτσι κι εγώ του απάντησα: "Εντάξει ρε φιλαράκι, άμα είναι έτσι ας τα δούμε και αποφασίζουμε".
Η συνέχεια είναι πάνω - κάτω η αναμενόμενη: Άδειες καφετέριες στο λιμάνι Σεπτέμβρη καιρό, κρεβατομουρμούρα διότι έμενα όλη την ημέρα ξαπλωμένος αντί να αθλούμαι, τσιγαράκι αντί για κολύμβηση και τα τοιαύτα. Για μένα η πλέον ευχάριστη φάση ήταν το ταξίδι τής επιστροφής, για να μπορέσω να δω λιγάκι το αδελφάκι μου και πέντε φίλους, που μού λείπουνε έντονα στο κουρμπέτι.

Και αυτήν την χρονιά εφέτος σκέτη ξεραΐλα κατά τα συνήθη. Τελειώνοντας τον εντατικό καθημερινό γκασμά, εάν δεν πήγαινα σε κάποιο διπλανό πάρκο για να μαζέψω λίγο ήλιο ώστε να μην πάθω καμιά πνευμονία τον χειμώνα, έμπαινα στο διαδίκτυο για να πάρω μια μικρή ανάσα ζωής επισκεπτόμενος τις σελίδες που ιστολογούν τα φιλαράκια, ή για να ενημερωθώ για τα ούτως αποκαλούμενα "νέα". Έτσι για μια ακόμη φορά μέσα σε ντάλα καλοκαίρι ήλθα σε επαφή με την Πάρο, αυτήν την φορά όμως με τα πρόσφατα γεγονότα, τα οποία συντάραξαν το Πανελλήνιο.
Ομολογώ, ότι για μια φορά ακόμη αισθάνθηκα να περιδιαβαίνω στα ίδια και τα ίδια γνωστά χωράφια, που βρίσκομαι καθηλωμένος χειμώνα - καλοκαίρι: Το σπήλαιο τού Πλάτωνος και τη ζούγκλα τού Μάτριξ. Οι ίδιοι και οι ίδιοι "δεσμώτες" καθώς και οι ίδιοι "θαυματοποιοί". Πριν προλάβω να χωνέψω το μακελειό τού Όσλο αλλά Μπρέιβικ, έφαγα καπάκι την επιχείρηση παραπλανητικής σημαίας με τον κόκκινο περουκάκια στο Ντένβερ. Και εβρισκόμενος σε βαρύτατη νοητική και συναισθηματική βαρυστομαχιά, έπρεπε να χωνέψω στην συνέχεια και τις επιχειρήσεις παραπλανητικής σημαίας τής Πάρου.

Μιλάμε για σκοτάδι - πολύ βαρύ σκοτάδι.

Έψαξα απεγνωσμένα να βρω κάποια κείμενα, που να προσπαθούν να δουν με κριτικό τρόπο τα συμβάντα, έξω από την λογική τής κοινωνικής μηχανικής, την οποία υποβάλει το Μάτριξ. Κάποια κείμενα, που να μην εμφορούνται από συναισθηματικά σύνδρομα, κάποια κείμενα που να μην αποτελούν εκτόνωση αγόμενων και φερόμενων αδαών τής δήθεν πολυμάθειας. Κάποια κείμενα, που να μην βολεύονται στα ετοιματζήδικα συμπεράσματα, τα οποία απεργάζεται η συνωμοσία των μαζικών μέσων, που να μην ηθικολογούν πέραν του ήθους. Κάποια κείμενα, τα οποία να προσεγγίζουν τα γεγονότα συνδυαστικά, εξετάζοντας τα επί μέρους γεγονότα στην ενιαία αλληλουχία τους και μέσα στο γενικότερο πλαίσιο, που αυτά εκδηλώνονται, κείμενα που να μην επιχειρούν να βγάλουν συμπέρασμα περί τού τι εστί ρινόκερος, εξετάζοντας αποσπασματικά μόνο το νύχι του.
Θα ήταν βεβαίως άδικος και θα αποτελούσε ξιπασμό ο ισχυρισμός, ότι ουδείς πλησίασε τα φοβερά αυτά γεγονότα με κριτική διάθεση.Πράγματι υπήρξαν περισσότερα κείμενα - ως είναι ως ένα βαθμό φυσικό - τα οποία επιχείρησαν, όμως αναφερόμενα σε επί μέρους συνιστώσες τού συμπλέγματος, να δημιουργήσουν ρωγμή στην κρούστα που έθεσε επ' αυτών η συνωμοσία αυτών που τα οργάνωσαν και τα επέβαλαν. Αυτό όμως που λείπει, φρονώ ότι είναι η σύνθεση των επί μέρους αυτών προσπαθειών ξεσκεπάσματος τής απάτης των ειδεχθών εγκλημάτων στην και περί την Πάρο, σε μια ενιαία θεώρηση, η οποία να επιχειρεί να φωτίσει το σύνολο, το νόημα και τον στόχο πολλαπλών αποτρόπαιων εγκληματικών ενεργειών, οι οποίες εκτυλίχθησαν σχεδόν ταυτοχρόνως ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΑΝ ΩΣ ΔΗΘΕΝ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ.  

Τα βασικότερα συμβάντα τα οποία συνθέτουν το όλο σύμπλεγμα επιχειρήσεως με παραπλανητική σήμανση είναι:
- Η ειδεχθής βαρύτατη κακοποίηση τής εφήβου στην Πάρο
- Τα όσα δημοσιεύθησαν σχετικώς με τον Πακιστανό, φερόμενο ως δράστη αυτής τής εγκληματικής ενέργειας.
- Τα όσα δημοσιεύθησαν σχετικώς με την σύλληψη του εν λόγω προσώπου.
- Οι πρόσφατες πολλαπλές δολοφονικές επιθέσεις εναντίον αλλοδαπών
- Ο εμπρησμός των γραφείων στο Παγκράτι τής αυτοαποκαλουμένης "χρυσής αυγής".
- Οι εμπρηστικές δηλώσεις εκπροσώπων μεταναστευτικών ενώσεων
- Η ληστεία μετά δολοφονικής ανθρωποκτονίας στην τράπεζα τής Πάρου.
- Η σύλληψη και τα όσα δημοσιεύθηκαν σχετικώς με τον φερόμενο ως επικεφαλής ιστολόγο(!!!) των δραστών τής ληστείας.
και last but not least,
- Η επιχείρηση, η οποία κατά καθύβριση τής πατρώας θρησκείας επωνομάσθη "ξένιος δίας" με επικεφαλής τον κ. ΔΕΝ-ΔΙΑΣ (= ΚΡΟΝΙΟΣ - nomen est omen).

Δύο πολύ εύστοχες αναρτήσεις στο διαδίκτυο, οι οποίες επιχειρούν με οξυδερκή τρόπο να δημιουργήσουν ρωγμή στην κρούστα τής προκείμενης επιχείρησης παραπλανητικής σημάνσεως σε επί μέρους άξονες είναι τής Φιλονόης με τίτλο "Σενάριο Ανωμαλίας Εφαρμόζεται στην Ελλάδα":

http://filonoi.gr/m-senario-anomalias-efarmozetai-stin-ellada/

καθώς και του κυρίου Πρεβενιού με τίτλο "Κατά Διαβολική... Σύμπτωση", την οποία πρόβαλλαν τα "Αττικά Νέα":

http://attikanea.blogspot.de/2012/08/blog-post_3413.html#more

Φρονώ ότι, η πρώτη ανάρτηση, ενώ εντοπίζει εύστοχα τον κεντρικότερο των αξόνων, περί των οποίων εκτυλίσσονται τα συμπλεκόμενα, που είναι η γενική πρόβα για διαλυτική τής κρατικής οντότητος δοτής κλιμακούμενης "σύγκρουσης των πολιτισμών" εν Ελλάδι, δεν κάνει μνεία στα καθέκαστα τής Πάρου.  
Το κείμενο του κ. Πρεβενιού, αν και πολύ σύντομο και εστιαζόμενο αποκλειστικά στην σύλληψη τού φερόμενου ως "τρομοκράτου" και "αρχιληστού" Αναστασίου Θεοδώρου, ομολογώ ότι ελυσε στο μυαλό μου ένα γρίφο, τον οποίον αδυνατούσα να ερμηνεύσω, ως τελευταίο τμήμα του παζλ, που συγκροτεί το σύμπλεγμα της όλης συστοιχίας.

Δυστυχώς για τούς εγκεφάλους, οι οποίοι επεξεργάστηκαν την "κομπίνα" τής μικρότερης αιματοχυσίας, με στόχο την έντεχνη επιβολή τής μεγάλης αιματοχυσίας, ή "Megadeath", όπως συνηθίζουν να ανακατεύουν στα αρρωστημένα κρανία τους οι χεβυμεταλάδες ινστρούκτορές τους, προώθηση κοινωνικής μηχανικής συνεπάγεται προπαγάνδα. Και η προπαγάνδα συνεπάγεται δημοσίευση κειμένων και εικόνων που παραμένουν. Θέτοντας σε κίνηση τους γοργούς και αποδοτικούς διαύλους του διαδικτύου, μοιραία αυτά καθίστανται ευκόλως προσιτά. Αρκεί το κτύπημα με το ποντίκι.
"Μα τα ποντίκια δεν σκέπτονται", επιμένουν οι εν λόγω κυρίες και κύριοι. "Τα  ποντίκια ψάχνουν μόνο για το τυρί, που οδηγεί στην φάκα".
Διάβασα προ ημερών στο Olympia.gr κάποιο σχόλιο του "Προφήτη" σχετικά με όσα διαδραματίστηκαν στην Πάρο, που έγραφε ότι "δόθηκαν ήδη αρκετά στοιχεία στην δημοσιότητα, ώστε να είναι δυνατόν να δοθούν ερμηνείες. Φτάνει να τα εξετάσει κάποιος με ελληνικά μάτια".
Δεν γνωρίζω σε ποιους απευθυνόταν το σχόλιο, ούτε και πού αποσκοπούσε. Ακόμη δεν γνωρίζω τι σόι μάτια διαθέτω.
Όμως δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό να βάλω στην συνέχεια ένα προς ένα κάτω, αυτά τα οποία δόθηκαν σχετικά ως κείμενα και εικόνες στην δημοσιότητα, τα οποία βρίθουν αντιφάσεων, ώστε να επιχειρηθούν ερμηνείες και να εξαχθούν συμπεράσματα.

Συνωμοσιολόγος τής πλάκας, που σάλταρε εν μέσω θερινής νυκτός κλεισμένος στους τέσσερις τοίχους; Τρελός;
Παραφραστής τού Στράτου, θα απαντήσω. Είτε σας αρέσει, είτε όχι.


2. ΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΛΕΚΑΝΗ ΤΟΥ ΚΟΥΡΕΑ ΞΕΧΕΙΛΙΖΕΙ ΑΙΜΑ ΤΟΤΕ Ο ΠΑΝΤΣΟ ΚΑΙ Ο ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΓΟΥΡΕΣ ΣΤΟ ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ ΤΩΝ "ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΩΝ"

Είναι φοβερό. Πηγαίνουμε με τα παιδιά μας στο κουκλοθέατρο. Όταν όμως οι κούκλες εμφανίζονται επί σκηνής γεμάτες καρφίτσες, εξακολουθούμε να νομίζουμε ότι πρόκειται για παιδική παράσταση και όχι για τελετουργία βουντού.
Ας δούμε πως ξεκίνησε το σύμπλεγμα:
Σε κάποια μπλογκς στο διαδίκτυο εμφανίζεται η φωτογραφία τού σώνει και καλά φερόμενου ως "δράστου", η οποία με συνεχείς αναδημοσιεύσεις κάνει τον γύρο του διαδικτύου. Οι ιστολόγοι ξαφνικά ανακάλυψαν ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ! ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΑΙΣΘΗΣΗ! Για ποια φωτογραφία πρόκειται όμως δηλαδή; Ένας κουκουλωμένος, περιτριγυρισμένος από αστυνομικούς(;) που φορούν αλεξίσφαιρα. Γιατί το ερωτηματικό δίπλα στην λέξη "αστυνομικοί"; Απλά διότι την φωτογραφία δεν την δίνει στην δημοσιότητα η αστυνομία ή κάποια άλλη κρατική αρχή. Ψάχνουμε να βρούμε την "πηγή", από την οποία προέρχεται το "ντοκουμέντο". Πατώντας με το ποντίκι την αναφορά "πηγή" στο τέλος τής κάθε ανάρτησης μεταφερόμαστε από πηγή σε πηγή. Μέχρι που φθάνουμε στα έγκατα της γης, από όπου αναβλύζει το κρυστάλλινον ύδωρ της "άδολης ενημέρωσης", δηλαδή στο μπλογκ "κουρδιστό πορτοκάλι". Γνωστό σε μάς και από την άλλη(!) μεγάλη(!) πρώτη συνταρακτική δημοσίευση αποκλειστικής(!) φωτογραφίας το πάλαι ποτέ, όταν ακόμη το ελλαδικό διαδίκτυο διήνυε την πρώιμη φάση του. Δημοσίευση η οποία και σήμανε την απαρχή τής πτώσεως τής κυβερνήσεως Καραμανλή. Επρόκειτο - λέει - για κάποιον ευτραφή γυμνό κύριο με μεγάλο μουστάκι, άνευ περιβολής, επί τού οποίου κάτι έφτιαχνε μια κυρία γυμνή, υποτιθέμενη υφιστάμενός του στο Υπουργείον Πολιτισμού. Προφανώς επρόκειτο για εκτύπωση στάσεως από το περιώνυμον DVD τού αποκαλουμένου "κομιστού", για το οποίον προφανώς - υποθέτω - το Μαξίμου πλήρωσε στον κομιστή κάποιο ποσόν ίσως μεγαλύτερο από τον λογαριασμό των καφέδων στο ξενοδοχείο "χίλτον".
Από κοντά όμως στην "μεταφορά τού δράστου" και ο κύριος "κομιστής". Με ποιο τρόπο; Μα με δημοσιογράφο τής εφημερίδος του, το "δεύτερο ανάθεμα" τώρα που λέμε μετά το πρώτο με σεξουαλικού περιεχομένου DVD, από αυτά που έχουν ένθετα οι εφημερίδες, ως σεξουαλικά βοηθήματα, προς τέρψιν των αναγνωστών. Και επειδή ο εν λόγω κύριος είναι δημοσιογράφος, αγωνίζεται για την αλήθεια. Για την ενημέρωση. Γι αυτό τον λόγο χιμάει στον κουκουλωμένο (εάν το ρήμα χυμάω εγράφετο με ύψιλον θα προήρχετο και από το χύμα)  για να τού βγάλει την κουκούλα. Για να δούμε επί τέλους για ποιον πρόκειται. Όμως τον εμποδίζει η αστυνομία. Εδώ δηλαδή η αστυνομία αποφασίζει συγκεκριμένο τρόπο μεταφοράς τού κρατουμένου και ο δημοσιογράφος τού θέμου λέει όχι, εγώ διαφωνώ. Θα τού βγάλω το αλεξίσφαιρο για να δω τον αφαλό. Η κοινή γνώμη έχει δικαίωμα στην ενημέρωση.
Η φωτογραφία όμως τού κουκουλωμένου αποκαλύπτει το αυτί του. Και το αυτί είναι πολύ προσωπικό χαρακτηριστικό, όπως το δακτυλικό αποτύπωμα.
Φυσικώ τω λόγω, ο ίδιος δημοσιογράφος τού θέμου είναι αυτός ο οποίος θα διεισδύσει μέσα στα έγκατα κράτησης τού "κτήνους" και θα δώσει την πρώτη φωτογραφία του στην δημοσιότητα χωρίς κουκούλα. Παρατηρούμε το αυτί στις δυο φωτογραφίες: Δεν υφίσταται ζήτημα, είναι τελείως ίδιο και στην μια και στην άλλη. Μόνο που διαφέρουν ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ. ΜΗΚΟΣ ΚΑΙ ΣΧΗΜΑ ΤΟΥ ΛΑΙΜΟΥ, ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΒΑΛΕ. ΕΔΩ ΓΙΝΕΤΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΙ ΔΟΥΛΕΨΑΝ ΜΕ ΤΟ PHOTSHOP, ΘΕΩΡΩΝΤΑΣ ΜΑΣ ΟΛΟΥΣ ΚΟΤΕΣ ΜΕΝ - ΑΛΛΑ ΥΠΟΨΙΑΣΜΕΝΕΣ .
Μεταβαίνοντας από πηγή σε πηγή καταλήγουμε εκ νέου στο έργο του Ιουλίου Βερν "Ταξίδι στο Κέντρο της Γης", όταν δίνεται στην δημοσιότητα από αδιευκρίνιστα κανάλια τμήμα τής απολογίας - ομολογίας τού "κτήνους". Πάλι το "κουρδιστό πορτοκάλι" είναι αυτό που λάμπει ως πρωτοπόρος τής ενημέρωσης, χωρίς να κάνει μνεία σε αυτούς που το επέλεξαν για να προηγείται αυτό στην καμπάνια ενημέρωσης ενός βαθύτατα ευαισθητοποιημένου κοινού, που δεν άγεται από προπαγάνδα, διαθέτει κριτική σκέψη, δεν υποκύπτει στα σύνδρομα του και πιστεύει ότι μόνον εάν λάμψει η όλη αλήθεια, εντοπιστούν και τιμωρηθούν οι πραγματικοί ένοχοι, μπορεί αυτό να αποτελέσει μια ελάχιστη αποκατάσταση τής αισθήσεως δικαίου, έναντι των δύσμοιρων γονέων τής Μυρτούς.
Ουδεμία κρατική αρχή διαψεύδει στην συνέχεια την εγκυρότητα του εγγράφου, το οποίο δίδεται στην δημοσιότητα ως απολογία του φερόμενου ως δράστου.
Εάν συγκρίνουμε όμως σημαντικά σημεία με αυτής τής καταθέσεως ή "καταθέσεως" με τις δηλώσεις τού εντεταλμένου ιατροδικαστού προκύπτουν σοβαρότατα ερωτηματικά, τα οποία δυστυχώς δεν είναι και τα μόνα σχετικά με την σύλληψη τού φερόμενου ως δράστου. 

Πατώντας τον μεγεθυντικό φακό (zoom) που βρίσκεται στο κάτω μέρος τού παράθυρου που ακολουθεί, τα δημοσιεύματα αποκτούν επαρκή προς ανάγνωση ευκρίνεια. Στο αντίστοιχο άρθρο τής κάλλιστα ενημερωμένης τοπικής εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ δεν αναφέρονται μόνο οι δηλώσεις τού ιατροδικαστού, αλλά και πολλά άλλα σημαντικότατα στοιχεία, στα οποία στην συνέχεια θα υπεισέλθω.
AYG_11_8_12



Για τα όσα παραθέτω ακολούθως, θα ζητήσω εκ προοιμίου συγγνώμη από τούς δύστυχους γονείς τής βάναυσα κακοποιηθείσης εφήβου Μυρτούς, ένεκα τής ψυχρής, αλλά αναγκαίας παράθεσης δεδομένων και συλλογισμών, η οποία ακολουθεί. Φρονώ, ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση η πολιτεία όχι μόνον δεν έχει πράξει το καθήκον της για τον εντοπισμό και την παραδειγματική τιμωρία των πραγματικών ενόχων, ΑΛΛΑ ΣΚΟΠΙΜΩΣ ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΕΙ ΑΥΤΟΥΣ. Και θωρώ ιερόν χρέος του πολίτου, στις περιπτώσεις, όπου η πολιτεία αρνείται να εκπληρώσει το καθήκον της έναντι τής προασπίσεως τής ατομικής ακεραιότητος τού κάθε ευρισκομένου εντός ορίων τής κρατικής επικρατείας, να προσπαθήσουν να το πράξουν αυτό οι ίδιοι οι πολίτες. Όχι στην βάση τής αυτοδικίας, ως σήμερα πλείστοι όσοι κοινωνικοί κανίβαλοι προτείνουν, προφασιζόμενοι την προάσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών, σε τελευταία ανάλυση όμως ενταγμένοι συνειδητώς ή αγόμενοι από σχέδια αποσταθεροποιήσεως της κοινωνικής τάξεως και ζουγκλοποιήσεως τής κοινωνίας. Ούτε επικαλούμαι "δικαίωμα" αυτοδικίας, εμφορούμενος από βαθύτατο σεβασμό έναντι τής απαντήσεως τού Σωκράτους στους φίλους του, όταν αυτοί τού πρότειναν να δραπετεύσει εν όψει τής εκτελέσεως τής θανατικής καταδίκης εις βάρος του. Εξ άλλου δεν διαθέτω προσωπικά δικαστήρια, ίδιες δυνάμεις βιαίου προσαγωγής ενόχων, σωφρονιστικά καταστήματα, ή δυνάμεις επιβολής ποινών. Πλην όμως, διαθέτω κάποια σχετική αίσθηση ευθύνης και μέση νοημοσύνη. Αυτά τα τα δύο θεωρώ ότι είναι επαρκή, ώστε να ιδωθούν από κριτική σκοπιά τα συμβάντα της Πάρου και να αποκαλυφθούν οι χονδροειδείς αντιφάσεις, οι οποίες από κρατικά και παρακρατικά κυκλώματα προωθήθηκαν στην δημοσιότητα. Αντιφάσεις, οι οποίες με άκριτο και επιπόλαιο τρόπο αναπαρήχθησαν και από καλοθελητές κατά τα άλλα έντιμους και φιλότιμους ιστολόγους, οι οποίοι δυστυχώς κατέδειξαν, ότι το διαδίκτυο είναι εις θέσιν - πέρα των αναμφισβήτητων προσφορών του - να επιτελέσει τον ρόλο του "χρήσιμου αφελούς" σε περιπτώσεις επιχειρήσεων παραπλανητικής σημάνσεως.
Δεν τυγχάνω επίδοξος ντεντέκτιβ, είμαι όμως πατέρας. Και αυτό το οποίον συνέβει στην Μυρτώ, θα μπορούσε να συμβεί και σε πολλά άλλα παιδιά, οι γονείς των οποίων δεν απολαμβάνουν την αόρατη προστασία αδελφάτων και παρακράτους. Αισθάνομαι την υποχρέωση επί τού προκειμένου να αναφερθώ με όλη την προσήκουσα ψυχρότητα και ρεαλισμό, η οποία χαρακτηρίζει επιθεωρητές και ανακριτές, παρόλο που το δύσμοιρο κοριτσάκι και οι θεράποντες ιατροί δίνουν μάχη διαρκείας εβδομάδων εναντίον τού θανάτου στην εντατική. Γνωρίζω σαφώς, ότι υπό άλλες συνθήκες θα ήτο προσήκουσα άλλου είδους εκφορά, διεπόμενη από διακριτικότητα, τακτ, εμμονή στην έκφραση συμπόνοιας. Όμως, συμφώνως προς την συνείδησή μου, η καταλληλότερη έκφραση συμπόνοιας είναι η συμβολή στην αποκάλυψη, την σύλληψη και την τιμωρία των πραγματικών ενόχων, η οποία απαιτεί το ξεσκέπασμα τής συνωμοσίας, που συνδυάζεται με την προκείμενη επιχείρηση παραπλανητικής σημάνσεως, η οποία στοχεύει εναντίον συνόλου τού Ελληνικού λαού.

Πριν υπεισέλθω στις χονδροειδείς αντιφάσεις που προανέφερα, παραθέτω κάποιες γενικότερες σκέψεις εγκληματολικού χαρακτήρος σχετικά με τις υποτιθέμενες προαιρέσεις - το λεγόμενο "μοτίφ" - τού φερόμενου ως δράστου, βασιζόμενος στην έγγραφο κατάθεση - ομολογία του, σε συνδυασμό με τα προσωπικά του δεδομένα, που δόθηκαν στην δημοσιότητα:
Πρόκειται για νεαρό άτομο, αρτιμελές, όχι μόνον ευπαρουσίαστο αλλά και σεξουαλικώς θελκτικό για τα γούστα επώνυμων ομοφυλόφιλων και κυριών ωρίμου ηλικίας, οι οποίες επιζητούν παρηγορία τής εδοχώρας, όπως στην κυριολεξία ξεσκίστηκε να μεταδίδει το κατά τα άλλα έντιμο και μάχιμο - πλην όμως δημοσιογραφικό, τουτέστιν απολιτίκ - μπλοκ ΜΑΚΕΛΕΙΟ. Άτομο το οποίον βρίσκεται στην εξόχως προνομιακή θέση, ως εισελθείς στην Ελλάδα λαθρομετανάστης, να διαθέτει πολιτικό άσυλο. Άτομο, που απασχολείται σε εξόχως ευχάριστο εργασία, ως κηπουρός σε πολυτελές συγκρότημα τουριστικής αναψυχής και συμμετέχει - βεβαίως όχι αφιλοκερδώς ή μόνον για τον λεγόμενο "χαβά τής ψ" - στα σεξ πάρτυ κοκαΐνης, που εκεί οργανώνονται κατά την διάρκεια των γοητευτικών δειλινών τής παραθεριστικής σαιζόν. Εγώ δηλαδής, εάν ήμανε στην θέση του, θα είχα στήσει ράντζο στον παράδεισο. Αντί να τρέχω με το ποδήλατο να δω εάν έπεσαν τα μπετά τού κάθε παλαβιάρη μέσα στα χιόνια, παίρνοντας τεράστιες ευθύνες για τις κακοτεχνίες τού κάθε δήθεν μάστορα από την Ρουμανία, ο οποίος δουλεύει αδήλωτος αντί πινακίου φακής και με τον οποίον είμαι υποχρεωμένος μέσω χειρονομιών να προσπαθώ να συνενοηθώ για την σχολαστική εφαρμογή των δομικών προδιαγραφών, ώστε στην συνέχεια να ευαρεστηθεί να κάνει παραλαβή του οπλισμού ο κέρβερος γερμανός εντεταλμένος από την πολεοδομία ελεγκτής, ο οποίος είναι πρακτικά προσωπικός μου ανταγωνιστής στα πλαίσια τής ελεύθερης αγοράς παροχής υπηρεσιών πολιτικού μηχανικού, με τα αποφάγια των συνδαιτυμόνων της "Χρυσής Ακτής" να τρεφόμουνα, θα ήμουνα και ο καλύτερος πελάτης τής εταιρείας βιάγκρα.

Αυτό ακριβώς λοιπόν το ατόμι, το οποίον θα έπρεπε να θρέφεται αποκλειστικώς με βασιλικό πολτό, ώστε να δύναται να ανταποκριθεί στις ορμονικές απαιτήσεις τού επιτιδεύματός του, ενώ επέστρεφε από τσάρκα στα καμακερά στέκια τής Πάρου, ντάλα τουριστική σαιζόν, όπου οι σεξουαλικώς λιγούρες τουρίστριες του ευρωπαϊκού βορρά κάνουν αγώνα για να συμμαζέψουν τα λιπώδη στήθη τους εντός ορίων του στηθοδέσμου τής κολυμβητικής τους περιβολής, για να τα προσφέρουν μάτσο στον πρώτο τυχόντα κίτσο λιμενοφύλακα, ενώ πλησίαζε τον χώρο τής διαμονής και εργασίας του, σκέφτηκε, ότι η μητέρα του ήτο άρρωστη στο Πακιστάν.
Οπότε μια φιλάνθρωπος αδημονία κατακυρίευσε την λειτουργία των εναπομεινάντων εγκεφαλικών του κυττάρων, τα οποία δεν είχαν ατονίσει με τις εισπνοές κόκας και τα φαλικά τοιαύτα κατά τις αλλαξοαυτές τής παρελθούσης νυκτός: Που θα έβρισκε η άτυχος ασθενούσα μητέρα του τα αναγκαία χρήματα - κανα δυό κατοστάρικα ευρώ εδώ που τα λέμε, όσο κάνει στην μαύρη αγορά ένα κλεμμένο κινητό τηλέφωνο - ώστε να δυνηθεί να προσπορευθεί το κόστος για κομπρέσες, σορόπια και λοιπά θεραπευτικά ήδη καθώς και το κόστος τού ιατρού;
Αντί λοιπόν να περιμένει μέχρι το βράδυ την επόμενη περίπτυξη με την νεόπλουτο γιάγια, για να τής αφαιρέσει εντέχνως το κινητό της τηλέφωνο, την ώρα που αυτή θα επισκέπτετο το λουτρό μετά τον αρειμάνιο οργασμό της, τού ήλθε ξάφνου η ιδέα να κλέψει βιαίως το κινητό μιας νεαράς λουομένης. Ευρισκομένης σχεδόν δίπλα στον τόπο διαμονής του σε ένα βράχο,ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΕΙΧΕ ΑΥΤΟΣ ΒΓΑΛΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ!
Απαιτεί λοιπόν το - μάλλον όχι ιδιαίτερα έξυπνο - σενάριο τής ενοχής τού πακιστανού να δεχθούμε, ότι κάποιος, ο οποίος είχε δεκάδες δυνατότητες να κλέψει κινητά τηλέφωνα απαρατήρητος και  "βόλευε" αβέρτα - κουβέρτα σεξουαλικώς επί μονίμου βάσεως από τον τραμπάκουλα μέχρι την γενοβέφα διέπραξε βαρύτατο τραυματισμό θύματος για να μπορέσει να τού κλέψει το κινητό τηλέφωνο και να αυνανιστεί.
Εννοείται, ότι οι επιλεγόμενοι "χρυσαυγίτες" θα ισχυριστούν ότι συχνότατα οι Πακιστανοί είναι δήθεν κτήνη επί φυλετικής βάσεως και είναι δήθεν πανέτοιμοι να διαπράξουν φόνο χωρίς να υφίσταται σημαντική αιτία. Το ζήτημα αυτό είναι πολύπλοκο. Έχω κάνει αναφορές στο παρελθόν, επί τού προκειμένου, όμως υπάρχει αναγκαιότητα να ακολουθήσει προσεχώς μια διεξοδική πραγματεία σχετικά με τον τρόπο που ξενοκίνητοι πράκτορες της σαρία σε συνδυασμό με την καθοδήγηση από το ίδιο ενιαίο ανθελληνικό κέντρο τής ηγεσίας της επιλεγομένης "χρυσής αυγής", τμήμα τής ηγεσίας τού "σύριζα", αλλά και αυτής άλλων κομμάτων κλιμακώνουν την όξυνση στα πλαίσια τής προώθησης "πολέμου των πολιτισμών", με απώτερο στόχο το ανοικτό ενδεχόμενο επιβολής εμφυλίου πολέμου, στα πλαίσια τής διάλυσης τού Ελλαδικού "κράτους" και τής διεξαγωγής γενοκτονίας εις βάρος των Ελλήνων.

Προχωρώ με αναφορά στις χονδροειδείς αντιφάσεις, πού χαρακτηρίζουν την ενοχοποίηση τού πακιστανού. Αυτές δυστυχώς δεν είναι και οι μόνες. Όλα τα εμπλεκόμενα γεγονότα στην και περί την Πάρο επιχείρηση όφειλαν να έχουν οδηγήσει σε ενστάσεις, που να ξεσκεπάζουν τον ύπουλο εις βάρος του Ελληνισμού χαρακτήρα τού συμπλέγματος.
Όπως αναφέρει η έγγραφος "κατάθεση" - "ομολογία" του φερόμενου ως δράστου, "μόλις την έπιασε για να την ακινητοποιήσει σκέφτηκε ότι ήθελε" και να ασελγήσει σεξουαλικώς εις βάρος της.
Συγγνώμη:
"Σκέφτηκε" ή "ήθελε";
Εν πάσει περιπτώσει, στην συνέχεια γράφει το κείμενο ότι συνέβησαν αυτά που συνέβησαν:
Ασέλγεια δια τής χειρός στην κολπική χώρα, εκσπερμάτωση επί του σώματος και των ενδυμάτων τού θύματος, βαρύτατος τραυματισμός αυτού σε βαθμό απόπειρας δολοφονίας.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΟΜΩΣ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΛΛΑ, ΟΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΑ "ΝΕΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ" ΚΑΤΕΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΣ ΦΟΒΕΡΕΣ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ ΣΕ ΟΣΑ "ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ" ΟΤΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΑΝ ΟΙ ΑΡΧΕΣ.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ ΔΙΟΛΟΥ ΤΥΧΑΙΟ ΟΤΙ ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΗΣ "ΚΑΘΕΣΕΩΣ" - "ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ" ΔΕΝ ΔΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΣΗΜΟ ΠΗΓΗ ΑΛΛΑ - ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ - ΑΠΟ ΤΟΝ "ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ". 
Και αυτό βεβαίως αναπαράγεται άκριτα και επιπόλαια από τούς μπλογκάδες, οι οποίοι θεωρούν
σε τέτοιου είδους "μπερδεμένες" περιπτώσεις "ενημέρωση" το copy-paste και όχι την υπεύθυνο και ενδελεχή έρευνα. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί η χώρα πάει στον βρόντο. 

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΗΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΝ ΙΧΝΗ ΒΙΑΣΜΟΥ Η ΣΕΞΟΥΛΙΚΗΣ ΚΟΚΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΣΤΟ ΘΥΜΑ.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΑΦΕΛΟΥΣ:
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΗΣ ΔΕΝ ΕΞΕΤΑΣΕ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΗΣ ΔΥΣΤΥΧΗΣ ΕΦΗΒΟΥ; ΠΩΣ ΕΒΓΑΛΕ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ; Η ¨ΚΑΤΑΘΕΣΗ"-"ΟΜΟΛΟΓΙΑ" ΤΟΥ ΦΕΡΟΜΕΝΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΤΑ ΓΕΜΙΣΕ ΜΕ .... 

Πάμε πάρα κάτω: 

Η πιθανότητα μια έφηβος ηλικίας 15 ετών, που προέρχεται από μέσες αστικές συνθήκες, να έχει ακόμη και σήμερα στην εποχή τής πλήρους σεξουαλικής ασυδοσίες ολοκληρωμένες σεξουαλικές επαφές είναι απειροελάχιστη. 
Γνωρίζω βεβαίως, ότι θα βγουν προσεχώς οι "καλοθελητές πολύξεροι" για να με "διαφωτίσουν", ότι σήμερα τα κορίτσια αποκτούν πλήρεις σεξουαλικές εμπειρίες από τα δεκατρία. Και εμένα η γιαγιά μου είχε εκτός από καρούλια, οπότε ήταν πατίνι και ρόδες με κανονικές σαμπρέλες.
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας:
Το αναμενόμενο στατιστικό δεδομένο είναι όταν μια δεκαπεντάχρονος έχει είσοδο στην κολπική χώρα και μάλιστα δια τής χειρός από βίαιο δράστη να λάβει χώρα θραύσις του παρθενικού υμένος.  

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΗΣ ΠΩΣ ΔΗΛΑΔΗ ΕΠΕΦΑΝΘΗ;
ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΤΕΛΙΚΑ; Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΟΥ Ή Η "ΚΑΤΑΘΕΣΗ"- "ΟΜΟΛΟΓΙΑ" ΤΟΥ ΔΡΑΣΤΟΥ;


Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι:

Δεν είναι δυνατόν. Κάπου βρίσκονται οι ποινικώς κολάσιμοι στην όλη ιστορία.
Όμως το κυριότερο: Όπισθεν αυτών βρίσκονται οι κινούντες τα νήματα κολασμένοι.

Το πακιστανικό καθαρματάκι, το οποίον συνελήφθη, είναι προφανώς πρακτοράκος τού κράτους και του παρακράτους, το οποίον ανέλαβε και την ευθύνη να φορτωθεί το έγκλημα, ώστε να "καθαρίσουν" οι πραγματικοί δράστες. Γνωρίζει, ότι οι υψηλά ιστάμενοι προστάτες του θα τον ξελασπώσουν με τον ένα ή άλλο τρόπο.
Το ποίημα το ξέρουμε, όχι μόνο με τον Επαμεινώνδα στην περίπτωση του Αλέξη (Δεν εννοώ βεβαίως τον Τσίπρα, ο οποίος έφαγε στην διάρκεια τής όλης ιστορίας το φούμο τής ζωής του, αλλά έβγαλε τον σκασμό, προφανώς κατά εντολή τής στοάς) .
Για μια ακόμη φορά το δούλεμα πέφτει σύννεφο.

Θα ήθελα να κλείσω εδώ το πρώτο μέρος, για να συνεχίσω στο δεύτερο με αναφορά στην διαδικασία της "συλλήψεως" του πακιστάν-παιδιού.
Όμως μου λείπει άγαρμπα ο φίλος μου ο Εργοδότης.
 Γι' αυτό θα κλείσω το πρώτο μέρος με ένα τρόπο που συνηθίζει αυτός: Θα δώσω στους φίλους και τις φίλες επισκέπτες ένα προς επίλυση γρίφο.
Διάβασα στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ:

 http://www.tovima.gr/society/article/?aid=469944

" Επιπλέον αποκαλύπτεται ότι την περίοδο που γινόταν η έρευνα των αξιωματικών της Ασφάλειας Αττικής για την κακοποίηση της 15χρονης, γινόταν άλλη έρευνα, στο ίδιο σημείο, από αστυνομικούς της Πάρου για την άγρια επίθεση που είχε δεχθεί, στην ίδια περιοχή, από αγνώστους ο επιχειρηματίας-εργοδότης του Πακιστανού".

Ερώτηση κρίσεως:
Το βρωμόξυλο από ποιόν και ποιο λόγο το έφαγε ο κύριος με το πούρο, σε φάση που δεν είχε δημοσιευθεί ακόμη τίποτε για τον πακιστανό;

Όμορφη Πάρος, διακοπές στην λίμνη Λοχ Νες. Ρε τι τραβάμε και μεις οι παντρεμένοι.