ΜΙΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ

"Διό τόν μέν άρχοντα τελέαν έχειν δεί τήν ηθικήν αρετήν..."
Αριστοτέλης,
"ΠΟΛΙΤΙΚΑ"

Στα μέσα του παρελθόντος Δεκεμβρίου δημοσίευσα στο Μπλογκ σημείωμα με τίτλο "Κέντρον φιλοξενίας η Καπιτάλα", στο οποίο έγινε λόγος σε συγκεκριμένες πρακτικές του κ. Μαγγίνα.
Χωρίς να θεωρώ ότι με τα όσα ανάφερα (στην ουσία πρόκειται για πασίγνωστα φαινόμενα σήψης) αδικώ σε κάποιο ζήτημα τον κ. Μαγγίνα, ο οποίος εξάλλου με την ανακύκλωση - "παραίτησή" του, ομολογεί άμεσα τα ατοπήματα, θέλω να διευκρινήσω ότι το να εστιάζουμε την κριτική σε προσωπικά παραπτώματα, περιορίζοντάς τη σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, ενώ αυτός είναι έστω ο προωθημένος διεκπεραιωτής μίας ευρύτερης αντικοινωνικής πολιτικής, είναι άστοχο και μονομερές. Και αυτό διότι:

- Ο κ. Μαγγίνας δεν εφήβρε ο ίδιος ούτε την παγκοσμιοποίηση, ούτε την συνυφασμένη με αυτή ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων. Την κύρια ευθύνη φέρει ο πρωθυπουργός, ως προκαθήμενος του συγκεκριμένου πολιτικού σχηματισμού και αυτοί που τον ανέδειξαν στην αρμοδιότητά του. Δηλαδή όλα τα στελέχη και τα μέλη του κόμματός του, αλλά και άπαντες οι ψηφοφόροι του.
Βεβαίως οι ευθύνες δεν επιμερίζονται το ίδιο σε όλους τους υπεύθυνους. Άλλη η ποσοτική ευθύνη του πρωθυπουργού και άλλη η ποσοτική ευθύνη του οπαδού. Στην ουσία όμως όλες οι υπευθυνότητες χαρακτηρίζονται από την ίδια ποιότητα, που είναι μεν σύνθετη, αλλά συντίθεται αποκλειστικά από μικρότητες.

- Ούτε η παράνομη απασχόληση αλλοδαπών, ούτε η παράνομη δόμηση αποτελούν πρακτική αποκλειστικά του κ. Μαγγίνα, ή του κόμματος το οποίο υπηρετεί. Είναι ευρύτατα διαδεδομένες και πλείστοι όσοι στουρθοκαμηλίζουν όταν τον δακτυλοδεικτούν πράττοντες τα παρόμοια. Έζησα επί πολλά χρόνια ως πολίτης δευτέρας κατηγορίας σε ευρωπαϊκή χώρα και αιστάνθηκα απάνω στο πετσί μου την ξενοφοβία και την φυλετική υπεροψία ενός τμήματος των ημεδαπών (όπως αιστάνθηκα το σεβασμό και την ειλικρινή φιλοξενία ενός άλλου τμήματος). Οι ρατσιστικές εκφορές μου προκαλούν αναγούλα. Ακούγοντας πρόσφατα διηγήσεις συναδέλφων αναφορικά με θανατηφόρα ατυχήματα αλλοδαπών εργατών σε μεγάλα έργα, που τους ανακάτεψαν με τα μπάζα και τους πέταξαν σε σκουπιδότοπους, χωρίς οι υπεύθυνοι να χρειαστεί να παραιτηθούν, δεν αμφιβάλω ότι σίγουρα ο κ. Μαγγίνας δεν μπορεί να συγκαταλέγεται μεταξύ των χειρίστων εργοδοτών. Οπωσδήποτε η συμπεριφορά του απέναντι στους πακιστανούς (το "ινδοί" αποσκοπεί στο να εκτονώσει τον όρο) προφανώς είναι πολύ καλύτερη άλλων. Πέραν αυτού όμως ξεσκεπάζει με χαρακτηριστικό τρόπο όχι μόνο την διπλοπροσωπία και την παράνομη βάση της εξουσίας, αλλά και την αντίληψη που τεχνιέντως αυτή καλλιεργεί στην κοινωνία, ότι τα μέλη της πρέπει να απολαμβάνουν των δικαιωμάτων και να παρακάμπτουν τις υποχρεώσεις τους.

-Για την πρακτική της καλλιέργειας της πολιτικής διαφθοράς και της κοινωνικής απαξίωσης ευθύνεται η εξουσία. Για την αποδοχή, ή ακόμη και ανοχή απέναντι τους ευθυνόμαστε όλοι οι πολίτες.

Ο Αριστοτέλης εξηγεί στα "Πολιτικά" ότι ο προσδιορισμός "έντιμος" αναφέρεται σε αυτούς που αναλαμβάνουν αρμοδιότητες περί τα κοινά. Αυτούς δηλαδή που διατίθενται να αφήσουν τη φροντίδα των ιδιωτικών ζητημάτων για να ασχοληθούν με τα δημόσια. Αυτούς που προτίθενται να ενδυθούν την τιμή της ανιδιοτελούς προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο. Στη σημερινή εποχή όμως με τους δημόσιους λειτουργούς τείνει να ταυτιστεί ο όρος "ανέντιμος". Ευτυχώς που ο Αριστοτέλης συνέγραψε στο απόμακρο παρελθόν.