ΕΥΧΟΜΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΣ ΜΑΝΕΣ
ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

Πρέπει να διαλυθεί μια χίμαιρα
για να γεννηθεί το Θείο.
Όταν πασχίζουμε με προφάσεις αφελείς
να πείσουμε την μάνα μας
ότι 'μαστε μανάβηδες
σαν σπρώχνουμε το καρότσι
γεμάτο ελεφαντοστούν και φίλντισι
αυτή χαμογελά γιατί γνωρίζει
πως όλ' αυτά είναι κομμάτια άστρων λαμπερά
που φθάσαν ως εμάς να μας θυμίσουν
κάποια μεριά πολύ βαθιά στον ουρανό
όπου η συνείδηση γεννά
ένα μικρό μαργαριτάρι
μέσα σε κείνο το πονετικό παχνί
σε κείνο το σεπτό αχούρι.

Μην μας τρομάξει γύρω η παγωνιά
το χιόνι στο αχνό σκοτάδι
είναι μονάχα τα φτερά που σκόρπισαν οι Άγγελοι
για να γλιστρά πάνω στα δάκρυα απαλά
σαν έλκηθρο η ελπίδα
και ο πόνος - σπόρος της ζωής
που στην καρδιά φωλιάζει
ζητώντας
έλξη, συνουσία και κύηση
μιας Τάξεως Αληθινής και Νέας
καρφί
κόντρα σε κάθε ύβρη απάνθρωπη.

Πελαγοφίαλος

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΡΑΓΙΚΟΥ - ΣΥΝΕΧΕΙΑ

1. ΤΑ ΤΡΑΓΙΚΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ

Ίσως να αντιμετωπίζουμε σήμερα ως χώρα, ως λαός και ως κοινωνία κάποια τραγικά αδιέξοδα.
Οπωσδήποτε όμως δεν είμαστε μόνοι. Τα αδιέξοδα μπορεί να εκδηλώνονται με εμφανή τρόπο στην Ελλάδα, στην ουσία όμως Η ΙΔΙΑ ΑΠΕΙΛΗ ενδημεί παντού, πέρα από τα χρώματα των προσόψεων. Όταν "κάποιοι" θέσουν σε κίνηση την αλυσιδωτή πτώση, αυτή θα συμπαρασύρει όλα τα πούλια του ντόμινο. Από ότι καθίσταται ήδη ορατό, κάποια επιδίωξαν και προφανώς επέβαλλαν μια επιθυμητή διάταξη, δια της οποίας δύνανται να αποφασίζουν επί θεμάτων ζωής και θανάτου αναφορικώς με το σύνολο. Η υφήλιος υπήρξε ανέκαθεν παγκοσμιοποιημένη. Αυτό το δεδομένο, υπήρξε καλυμμένο και στην σύγχρονη φάση ανέρχεται για πρώτη φορά, βάσει των επιλογών μιας εξουσιαστικής δυνάμεως με παγκόσμια εμβέλεια, στην επιφάνεια. Αυτοί που ορίζουν τις τύχες της υφηλίου, έκριναν σκόπιμο να τα καταστήσουν όχι μόνο εμφανή, αλλά απροκάλυπτη την επιδίωξη επιβολής ενός πλανητικού καθεστώτος.
Δυνάμεις, τις οποίες θεωρούσαμε άκρως διαφορετικές, εντονότατα ανταγωνιστικές μεταξύ τους, ευρισκόμενες υπό αμοιβαία αμφισβήτηση, ή και εν πολλοίς φανατικά εχθρικές, ως εκπροσωπούσες τελείως διαφορετικά κοσμοείδωλα, κοινωνικά και οικονομικά συστήματα, θρησκευτικούς και φιλοσοφικούς προσανατολισμούς, τις παρακολουθούμε στην εποχή μας να προβαίνουν σε ένα αμοιβαίο πλησίασμα, το οποίον εισέρχεται εις την περιοχήν της πλήρους εξουσιαστικής συνουσίας.
Τα μέλη αυτής της συνουσίας, είναι σύμφωνα με τις κοσμοαντιλήψεις μας τόσο ετερόκλητα, ούτως ώστε αυτή η διαδικασία να διεμβολίζει παν όριο της φαντασίας μας. Οι μεταστροφές των πολιτικών ειδών, αποτελούν μεταλλάξεις απροσμέτρητου υβριδισμού και οι συνευρέσεις τους καταργούν τα όρια των ειδών στα όρια της ύβρεως, οδηγώντας στην τερατογένεση, η οποία ονομάστηκε ΚΑΤ' ΕΥΦΗΜΙΣΜΟΝ "παγκοσμιοποίηση".
Ας μην απατόμεθα: Αυτά τα οποία συνετελέσθησαν και συντελούνται δεν αποτελούν παγκοσμιοποίηση, αλλά σκόπιμη και οργανωμένη καταβαράθρωση της διεθνούς τάξεως δια μιας νυκτός.
Οι κατά τόπους πόλοι οικονομικής και πολιτικής "ολοκλήρωσης" ισχυροποιούνται μεν με γεωμετρική ταχύτητα, παραμερίζοντας τα έθνη κράτη, οι πολυεθνικές εταιρίες έχουν επιβάλει - ιδιαίτερα στην νεολαία - σχεδόν παγκοσμίως μια μονοκουλτούρα στον τρόπο ένδυσης, στα μουσικά ακούσματα, στον τομέα των αξιών, στην διατροφή, στο τι μπορεί να συνίσταται η ποιότητα ζωής. Οι περιφερειακές συμμαχίες ενισχύονται. Ακόμη και για την βρακοζώνη του μπάρμπα έχει συσταθεί ένας "παγκόσμιος" "οργανισμός", έχοντας κατοχυρώσει με πλήρως δυσδιάκριτο τρόπο για τα δεδομένα του μέσου ανθρώπου το δικαίωμα να παρεμβαίνει, όπου, όποτε και όπως αυτός αρέσκεται. Οι τελωνειακοί δασμοί έχουν καταργηθεί, εξισώνοντας μέσα σε μια νύκτα την Στοκχόλμη με την Καλκούτα, από πλευράς παραγωγικών διαδικασιών και εργασιακών δικαιωμάτων. Τα κράτη εμφανίζονται καταχρεωμένα στο έλεος μιας κλίκας διεθνών κερδοσκόπων. Η ανεργία, η ανασφάλεια, η διάλυση της πραγματικής οικονομίας, τα κοινωνικά, οικογενειακά και ατομικά αδιέξοδα αποτελούν πλέον μια χιονοστιβάδα χάους, η οποία απειλεί να συμπαρασύρει προς κάποιο βάραθρο, το οποίο προδιαγράφεται με πολύ μαύρα χρώματα τους πάντες.

Κάποιοι φαίνονται να κινούν τα νήματα των εξελίξεων με παρασκηνιακό τρόπο, διαφεύγοντας της δικής μας οπτικής δυνατότητος. Επειδή όμως ακριβώς στερούμεθα μιας αναλόγου πληροφορήσεως, όλες αυτές οι διαπιστώσεις παραμένουν μετέωρες και χωρίς χειροπιαστή προσέγγιση.
Κάποιοι διαφαίνονται να ελέγχουν πάρα πολλά. Ως εμάς φθάνει μια πληθώρα πληροφοριών, η οποία αφορά παρασκηνιακούς οργανισμούς, αποκλειστικά φόρα, "λέσχες", όπως η περιώνυμη "Μπίλντερμπεργκ", "επιτροπές" όπως η λεγόμενη "Τριμερής", "δεξαμενές σκέψεις" υπό το πατρονάρισμα του ενός ή του άλλου πολυεκατομμυριούχου, "ιδρύματα", ομάδες πολυεθνικών εταιριών, συγχωνεύσεις τραπεζών, τραστ, ομάδες συμφερόντων ή "λόμπυ" και άλλα παρόμοια. Όμως όλα τα προηγούμενα αφορούν τις παραδοσιακές δυνάμεις τις Δύσεως ή της παραδοσιακής κεφαλαιοκρατίας, εάν συμπεριλάβουμε την Ιαπωνία και τις λεγόμενες "Ασιατικές Τίγρεις".
Όμως η "παγκοσμιοποίηση" χωρίς ενεργό συμμετοχή της Ρωσίας και την Κίνας είναι αδιανόητη.
Και επ' αυτού παρατηρούμε ένα υβριδισμό, ο οποίος αποτελεί από πλευράς επιλογής των ειδών χονδροειδή ύβρη: Πολυεθνικές εταιρίες πετρελαίου των ΗΠΑ εισχωρούν με συγκατάβαση της Ρωσίας στο μαλακό της υπογάστριο, τα πετρέλαια της Κασπίας, τα οποία αποτελούσαν διαχρονικό ταμπού των παλαιοτσαρικών και νεοτσαρικών καθεστώτων, για να μην γίνει αναφορά στην πλήρη στρατιωτική παραχώρηση της Γεωργίας και του Ατζερμπαϊτζάν στις ΗΠΑ από την Ρωσία.

Αυτομάτως προκύπτουν τα ερωτήματα: Ποιοι είναι αυτοί, που αποσκοπούν, ποιο εικάζεται να είναι το μέλλον της ανθρωπότητος που αυτοί προετοιμάζουν; Πως εκδηλώνεται αυτό στην περίπτωση των Ελλήνων και του Ελλαδικού κράτους;

Συνεχίζεται...

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΡΑΓΙΚΟΥ

Αυτο που περιγραφεις, ειναι η σκηνη του δραματος, οι ηθοποιοι και οι κομπαρσοι.Προσωπικα ομως δεν αμφιβαλλω οτι οι θεατες θελουν πλεον την συμμετοχη την τιμωρια και την ΚΑΘΑΡΣΗ.Μιμηση πραξεως
"έστιν ούν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας..." Αριστοτελης ,Περι Ποιητικης.
ΖΑΧΑΡΗ

Γνωρίζω ότι δεν είμαι ο κατάλληλος για να γράψω περί του τραγικού. Δεν τυγχάνω φιλόλογος, ή θεατρολόγος και δεν μπορώ να επιστρατεύσω κανένα επιχείρημα έναντι των επισκεπτών, ώστε να τεκμηριώσω κάποιο μικρό στοιχείο τραγικότητος, που να αφορά την ζωή μου. Ούτε ως απλός ακτιβιστής του δράματος πέτυχα να ανέλθω ποτέ επί σκηνής, υπό την ιδιότητα του αναμενόμενου μίμου.
Γουστάρω όμως να μπουκάρω αυθαίρετα στα παρασκήνια, να παίρνω με το έτσι θέλω τους προβολείς από τα χέρια του φωτιστού και να τους στρέφω εκεί, που εγώ νομίζω ότι θα έπρεπε να εκτυλίσσεται η παράστασις. Δεν γνωρίζω κατά πόσο είμαι δαιμονισμένος, ή απλά βγάζω τα απωθημένα μου, επειδή παράκουσα την συμβουλή ενός φίλου να σπουδάσω σκηνοθεσία. Ρίχνοντας το φως των προβολέων όχι στην σκηνή, αλλά προς το μέρος των θεατών, αυτοί συχνά με παίρνουν για τρελό, ή για κακόγουστο δολιοφθορέα της λογικής του εισιτηρίου, που κατέβαλαν στην είσοδο. Ο σκηνοθέτης εξαντλώντας τα όρια της υπομονής, εξεσφενδονίζει απεγνωσμένα εναντίον μου το βιβλίο με το σενάριο, γνωρίζοντας από άλλο φιάσκο, πόσο χοντροκέφαλος είμαι. Απευθυνόμενος στους θεατές φωνάζω " Εσείς, εσείς είστε το έργο!" και μετά προσπαθώ να καταλάβω μια θέση στην πρώτη σειρά των καθισμάτων.
Κανένας όμως δεν κάνει την παραμικρή κίνηση για να μπορέσω να καθίσω, ώστε να απολαύσω την συνέχεια μιας παράστασης, που προηγουμένως την έκανα λίμπα. Αντίθετα, όλοι μου δείχνουν την σκηνή με ειρωνικά χαμόγελα.
Κοιτάζοντας προς τα εκεί, βλέπω έξι μίμους επί σκηνής, να κάθονται γύρω από ένα τραπέζι. Αρχίζω να τρέμω στην ιδέα, ότι μπορεί να προβλέπει το σενάριο και κάποιον έβδομο, με κίνδυνο να ακολουθήσει το "Και οι Επτά Ήσαν Υπέροχοι" ή το "Οι Επτά Σαμουράι". Η χειρότερη περίπτωση βέβαια θα ήταν το "Οι Επτά Αρουραίοι".
Η καρδιά μου επανέρχεται στην θέση της, όταν ένας εκ των μίμων αναγγέλλει στους θεατές, ότι η παράσταση που ακολουθεί είναι "Οι Άθλιοι". Καταρρακώνομαι δυστυχώς αμέσως μετά, όταν ο ίδιος ζητάει συγνώμη, επειδή δεν μπορούν να ξεκινήσουν, ισχυριζόμενος ότι δεν έχει φθάσει ακόμη ο Ιαβέρης.
Τότε οι θεατές ξεκινούν ένα εκκωφαντικό χειροκρότημα, κοιτώντας προς εμένα και φωνάζοντας: "Ιαβέρης, Ιαβέρης!".
Τότε κατανοώ, ότι έφτασε η στιγμή να την κοπανήσω, όσο πιο γρήγορα μπορώ. Τρέχοντας προς την έξοδο, με τσουβαλιάζουν οι ταξιθέτες και με πετούν επάνω στην σκηνή με το υβρεολόγιο: "Βρωμόπαιδο, κάνεις τόση ώρα αταξίες για να κρύψεις ότι είσαι ένας μπάτσος της πλάκας".
Βάζω τα κλάματα και ζητάω την μαμά μου. Είμαι απαρηγόρητος, παρά τα χάδια και την πολλαπλή έκφραση συμπάθειας των μίμων. Τότε οι θεατές ξεσπούν σε ατελείωτα γέλια. Μετά χειροκροτούν πολλή ώρα. Οι μίμοι σηκώνονται από το τραπέζι και υποκλίνονται στους θεατές. Ακολούθως εξέρχεται ο σκηνοθέτης στην σκηνή. Το κοινό τον χειροκροτεί με όλη του την καρδιά. Ο σκηνοθέτης μου χαϊδεύει την καράφλα και μου δίνει μια ανθοδέσμη.
Αυθόρμητα μπαίνω στα παρασκήνια, για να δραπετεύσω από την πίσω πόρτα. Αυτή είναι όμως κλειδωμένη. Μου την ανοίγει ο Χάρυ Κλην με τον πιο περιφρονητικό τρόπο. "Άντε από δω χάμω, φρικιό", μου λέει. "Μας ξεπάγιασες με τις κρυάδες σου".
Εγώ του απαντάω: "Ότι και να πεις για πάρτη μου, για μένα είσαι πάντα ο βασιλιάς".
"Έλα ρε βλήμα, για πλάκα τα λέω", συνεχίζει, κλίνοντας το μάτι. "Καλούτσικος είσαι, θα σε πάρω και στον θίασο. Πήγαινε τώρα στο σπίτι σου και δέσε κανένα μαξιλάρι γύρω από την κοιλιά σου, γιατί στην επόμενη παράσταση θα κάνεις την έγκυο".
"Και ποιο έργο θα ανεβάσουμε"; τον ρωτάω.
"Την Μαμή της Ιστορίας, βρε βλάκα", μου απαντάει. "Πως δεν το κατάλαβες, έχεις και ιστοσελίδα";

Η συνέχεια λοιπόν επί σκηνής, έστω κι αν είμαι ο ακατάλληλος σε παράσταση ακατάλληλη προς ενηλίκους:


1. Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ

Κατά την κλασσική περίοδο ως ποιηταί εχαρακτηρίζοντο οι θεατρικοί συγγραφείς, δηλαδή αυτοί που συνέγραφαν τραγωδίες και κωμωδίες. Η Δημοκρατία, θεωρώντας το αποτέλεσμα της ποιήσεως ως βασικό συστατικό της, καλούσε τους πολίτες να επισκεφθούν τις θεατρικές παραστάσεις, όχι μόνο χωρίς αυτοί να χρειάζεται να καταβάλλουν τέλη εισόδου, αλλά τουναντίον αποζημιώνοντας τους για τον χρόνο της συμμετοχής τους στην παράσταση. Οι θεαταί εισέπρατταν τα λεγόμενα "θεωρικά".
Για ποιο λόγο ήταν όμως τόσο σημαντική για την πολιτεία η συμμετοχή των πολιτών στα θεατρικά δρώμενα; Ποιο ήταν το περιεχόμενο και η σκοποί τους οποίους εξυπηρετούσε η ποίησις;
Συμφώνως προς τα δεδομένα της εποχής μας ποιηταί ονομάζονται οι συγγραφείς των λυρικών πονημάτων, γεγονός που δεν συνέβαινε κατά την κλασσική περίοδο.Έτσι εθιστήκαμε την έννοια της ποιήσεως να αποδίδουμε νοηματικώς στην καλλιτεχνική, ποιητική δημιουργία, καθότι ποιητής σημαίνει δημιουργός.
Συμφώνως όμως προς την νοηματοδότισιν αυτού του όρου κατά την κλασσική περίοδο η δημιουργική διαδικασία δεν απεδίδετο εις αυτό καθ' αυτό το πόνημα της ποιητικής συγγραφής, αλλά εις την επενέργειά του κατά την διάρκειαν των παραστάσεων.
Αυτή η διαφορά στην ερμηνεία του όρου καθιστά στην εποχή μας δυσπρόσιτο και το νόημα του ορισμού, τον οποίο έδωσε ο Αριστοτέλης στην τραγωδία. Εάν δεν κατανοηθεί προηγουμένως η έννοια της ποιήσεως, δεν είναι καθόλου εύκολο να συλλάβουμε και τις έννοιες της ΜΙΜΗΣΕΩΣ και της ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ, οι οποίες είναι συνεκτικές για την έννοια της τραγωδίας.

Με τον όρο ποίηση, υπό τον οποίον ο Αριστοτέλης εννοεί κυρίως την τραγωδία, αγόμεθα στην εν τέλη ποίηση, στην δημιουργία της φύσεως και του ανθρώπου. Μπορεί μεν ο Δημιουργός να έχει ποιείσει και τα δύο. Αυτά όμως οφείλουν να γίνουν καλύτερα, να βρουν το αληθές νόημά τους και φθάσουν στον οριστικό τους στόχο μέσα από την παρέμβαση του ανθρώπου. Με αυτήν την έννοια η ποίηση αποτελεί συντέλεση κοσμογονίας με την ανθρώπινη συμβολή στο Θείο Σχέδιο της Δημιουργίας. Δεν είναι λοιπόν διόλου τυχαία η διαπίστωσις, ότι η ποίησης αποτελεί το σημαντικότερο επίτευγμα του ανθρώπου. Ένα επίτευγμα, το οποίον επεκτείνεται σε όλα τα επίπεδα, ως εκπορευόμενο από το πρωταρχικό επίπεδο, το οποίο είναι το οντολογικό: Το γίγνεσθαι των όντων προς την τελείωση. Η μεταφυσική αυτή επιταγή της τελειώσεως θα βρει εφαρμογή στην έννοια της ευταξίας. Αυτή οφείλει να ανταποκρίνεται κυρίως στον Θείο Νόμο και να προάγεται από αυτόν. Οι νόμοι των ανθρώπων οφείλουν να υπόκεινται εις αυτόν και να μην αντιφάσκουν στην υπερκείμενη τάξη, την οποίαν ορίζει το Θείον, το οποίον δέον να εδράζεται εντός της συνειδήσεως των αληθώς ευσυνειδήτων ανθρώπων.

Αντικείμενο της ποιήσεως είναι η αναγνώρισις και η πραγμάτωσις της ανθρωπίνου φύσεως, η νέα και οριστική δημιουργία του ανθρώπου. Η ρήσις του Ηρακλείτου "ΦΥΣΙΣ ΚΡΥΠΤΕΣΘΑΙ ΦΙΛΕΙ" πιστοποιεί ακριβώς τις κρυμμένες δυνατότητες της φύσεως έξωθεν, αλλά κυρίως έσωθεν του ανθρώπου, οι οποίες αφού κυοφορηθούν, καλούνται να αναδυθούν ενεργώς και να συνθέσουν την νέα πραγματικότητα, σηματοδοτώντας την ιστορική διαδικασία ως διαρκή τοκετό της εξανθρωπίσεως του ανθρώπου.
Οι συνέπειες, οι οποίες προκύπτουν από αυτήν την οντολογική αφετηρία, διέπουν αντιστοίχως όλες τις βασικές εκφάνσεις του ανθρωπίνου βίου, στο πολιτικό, στο κοινωνικό, στο οικογενειακό επίπεδο, στο επίπεδο του ήθους και σε όλα όσα έπονται.

Η Θεία εκπόρευση της επιταγής για τελείωση του ανθρωπίνου βίου συγκροτεί σύστημα αξιών, επί του οποίου δεσπόζει ως σημαντικότερη όλων η Θεία Δικαιοσύνη. Όχι υπό την έννοια της άνωθεν επιβολής του δικαίου υπό την μορφήν της Νεμέσεως, αλλά ως πρόκληση στην ανθρώπινη δραστηριότητα να προτάξει αυτήν έναντι όλων των υπολοίπων σκοπιμοτήτων, ανεξαρτήτως τιμήματος.

Για τους φίλους και φίλες, που έτυχε να έχουν διαβάσει την σύντομη αναφορά μου, την οποίαν τιτλοφορώ "ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ" και την οποίαν έχω επισυνάψει σε μια από τις πρόσφατες αναρτήσεις, συμπληρώνω εδώ, ότι η οντολογία της τραγωδίας είναι αυτή του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. Η Υπέρβασις της Δυαρχίας, υπό την μορφήν της προτάξεως της Θείας Δικαιοσύνης έναντι πάσης σκοπιμότητος, όσο πολύτιμη ή αναγκαία και εάν είναι αυτή δια παν έκαστον, συγκροτεί ένα ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ. Το πρότυπο του Ανθρώπου, ο οποίος όχι μόνο εμφορείται από αξίες, αλλά ανάγει αυτές σε αδιαπραγμάτευτο αγαθό και μέτρον όλων του των επιλογών.

Εξ αυτού προκύπτει παρεπιπτώντως και μια τεραστίας σημασίας συνέπεια, όσο αφορά τον τρόπο, με τον οποίον πρεσβεύει η Δημοκρατία ότι συνίσταται το κοινωνικώς υγιές, δηλαδή η ίδια: Αυτό δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τον εν ποιήσει άνθρωπον, δηλαδή τον συνειδητό πολίτη, ως θεματοφύλακα αδιαπραγματεύτων αξιών. ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΟΥΤΟΠΙΑ ΑΛΛΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ. Αυτή εκδηλώνεται υπό την μορφήν μεταδώσεως του ποιητικού πνεύματος μέσω του θεάτρου. Η πολιτεία καταβάλουσα εις τον πολίτην - θεατήν τα θεωρικά, έρχεται να πραγματώσει το πρόταγμα, ότι αληθής τέρψις της ψυχής είναι η διδαχή της αρετής δια της τραγωδίας. Το εμφύσημα ενός συγκεκριμένου οντολογικού σχήματος, το οποίον καλείται να μετουσιώσει την οπτικήν του πολίτου, καθιστών αυτόν όχι ποιητήν εντός του θεάτρου, αλλά ποιητήν μιας Νέας Ζωής αφού εξέλθει του θεάτρου, στηριγμένης στα πρότυπα που εμφυσεί η τρωσγωδία, μέσω της διαδικασίας που καλείται ΜΙΜΗΣΙΣ.


2. ΜΙΜΗΣΙΣ ΠΡΑΞΕΩΣ ΣΠΟΥΔΑΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΑΣ

Ο ποιητής προβαίνει σε "μίμησιν πράξεως σπουδαίας και τελείας".
Για να το πούμε απλούστερα: Δομεί πρότυπα, τα οποία δια της δραματικής τέχνης εμφυσά εις τους θεατάς. Μια κοινωνία στερουμένη προτύπων είναι εκ των προτέρων μια κοινωνία τυφλή, μια κοινωνία η οποία είναι καταδικασμένη να βαίνει - ή κατά κανόνα να σπεύδει εν τάχει - στο αδιέξοδο.
Αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι μια φαυλότατη κοινωνία. Θα ήτο απλώς φαύλη εάν παρέβλεπε την επιταγή της δομήσεως προτύπων. Κατ' ουσίαν όμως, οι σύγχρονες κοινωνίες και οι υποτιθέμενοι επικεφαλείς των όχι μόνο δεν απεργάζονται πρότυπα, αλλά συνειδητά και οργανωμένα προβαίνουν στην αποδόμησιν των προτύπων τα οποία έχουν μέχρι σήμερον, έστω υπό λανθάνουσαν μορφή, διασωθεί.

Τα πρότυπα ως φορείς αξιών, τα οποία παριστά έμπροσθεν των θεατών η μίμησις, δεν δύνανται να μεταδοθούν δια στείρων παραινέσεων και ηθικολογικού τύπου εκκλήσεις. Απαιτείται η εφαρμογή της αισθητικής, η μαστοριά της τέχνης, η οποία δύνεται να συναρπάζει τον θεατήν και να τον οδηγεί εις την σφαίραν του κάλους. "Ηδυσμένος λόγος και μέγεθος", προσεγμένα, εύστοχα και προικισμένα εκφραστικά μέσα, δραματουργία και πλοκή ωθούν τα δρώμενα να οδηγηθούν μέχρι την τελειότητα. Κατ' αυτόν τον τρόπον το τέλειον δεν ορίζεται απλώς ως αυτό που φθάνει εις το τέλος, τον σκοπόν - κατά το "τετέλεσθεν" του αρχαιότερου τελετουργικού γεγονότος - αλλά μέσω της πλήρους εκπληρώσεως των αξιακών επιταγών.

Γράφει πάρα πολύ εύστοχα ο Δρ. Η. Π. ΝΙΚΟΛΟΥΔΗΣ στην εισαγωγή της εκδόσεως της "ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ" του Αριστοτέλους των εκδόσεων "ΚΑΚΤΟΣ":
Η μίμηση, όπως θα πεί ο Χάιντεγγερ, συνιστά εισβολή στο είναι των πραγμάτων.
Η φαντασία, ως παράγωγο του φαίνω, παραπέμπει στη φαινομενικότητα και στη φαινομενολογία, ενώ η μίμηση, η οποία είναι αδιάρρηκτα δεμένη, ως έργο μίμου με την πράξη, παραπέμπει στη οντότητα και οντολογία...
... Η μίμηση δεν είναι μεταφορική έννοια, αλλά πραγματικότητα. Δεν αποσκοπεί μόνο, ή τελικά, στην αισθητική ικανοποίηση ή απόλαυση, όπως λέμε σήμερα, αλλά στην γνωστική ικανοποίηση, στη χαρά της λογικής και της δημιουργίας...
...
Η αρχή κάθε πράξεως εδρεύει στην προαίρεση, στην πρόθεση του φορέα της. Η πρόθεση αυτή, όσο κι αν διαμορφώνεται υπό το κράτος φυσικών και ιστορικών καταναγκασμών, διακατέχεται και διαπνέεεται στο βάθος από μια ελεύθερη βούληση, η οποία κατευθύνεται προς ένα σκοπό που υπερβαίνει μια υλική πραγματικότητα. Στα ΦΥΣΙΚΑ ο Αριστοτέλης εκφράζει περίπου την σκέψη αυτή, όταν, συσχετίζοντας την τέχνη με τη φύση διαπιστώνει ότι "ἡ τέχνη τά μέν ἐπιτελεῖ ἅ ἡ φύσις ἀδυνατεῖ ἀπεργάζεσθαι, τά δέ μιμεῖται. Στο ίδθιο πνεύμα λέγεται και στα ΠΟΛΙΤΙΚΑ ότι "πᾶσα τέχνη και παιδεία το προσλεῖπον βούλεται της φύσεως αναπληροῦν".

Αυτή η αντίληψις, ότι η δημουργία εμπεριέχει ως ΕΝΤΕΛΕΧΕΙΑ, δηλαδή εσωτερική ροπή προς συγκεκριμένο στόχο -τέλος - για να χρησιμοποίσω τον όρο του Αριστοτέλους - την ολοκλήρωσή της μέσω της ανθρωπίνου δραστηριότητος - εν συνδυασμώ πάντοτε με την επενέργεια του Θείου - στα πλαίσια μιας τελειωτικής κοσμογονίας και ανθρωπογενέσεως, συναντούμε και στην ζώσα διδασκαλία ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, έστω και εάν η ΑΜΙΓΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΦΕΤΗΡΙΑ αυτού του προτάγματος δεν ομολογείται, ένεκα λόγων σκοπιμότητος, ευθέως. Αυτή είναι και μια από τις σημαντικότερες προσφορές αυτών των μεγάλων μορφών του Ελληνισμού, η προσπάθεια ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΣΕΩΣ δηλαδή της χριστιανικής πίστεως, στα πλαίσια της Ορθοδοξίας. Μια προσπάθεια, η οποία συνετελέσθη σε ΜΟΝΙΜΗ ΙΣΧΥΡΟΤΑΤΗ ΡΗΞΗ με την καθεστηκίαν εκκλησιαστικήν τάξιν, την οποίαν εκπροσωπούσαν κατά κανόνα οι άνωθεν επιβεβλημένοι "ταγοί", ως κατά κανόνα επιτηρηταί μιας συμβατικώς συντηρητικής, τουτέστι υποταγμένης σε συμφέροντα κρατικής ηγεσίας. Ας μην θεωρηθεί τυχαία ΚΑΙ Η ΣΧΕΔΟΝ ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΙΣ αυτών των φωτεινών μορφών από την σύχρονον κατεστημένην εκκλησίαν. Εάν δεν υπήρχε η σύγχρονη θεολογική αναγέννησις των λεγομένων "Νεοορθοδόξων" (προσδιορισμός τoν οποίoν οι ίδιοι αποποιούνται, διεκδικούντες την συνεπήν συνέχισιν της εκκλησιαστικής παραδόσεως) ίσως αγνοείτο πλήρως η προσφορά των Μυστικών Πατέρων, ή έφθανε ως εμάς μέσα από το παραμορφωτικό πρίσμα των γραπτών κάποιων Αγιορητών μοναχών, οι οποίοι διακρίνονται από άκρως τοξική αρτηριοσκλήρωση ιδεών. Ενώ το θέμα αυτό αξίζει μιας ειδικής, συγκεκριμένου πραγματείας, η οποία κατά την άποψη του υποφαινομένου σήμερα ζωτικώς απουσιάζει, με αποτέλεσμα η σύγκρουση των καλώς νοούμενων Ελληνιστών και των καλώς νοούμενων Χριστιανών να αποτελεί διάλογο κωφών, υποσχόμενος μιαν μελλοντικήν αναφοράν επί του θέματος, θα αρκεσθώ να αναφέρω επιγραμματικώς και δειγματοληπτικώς την διδασκαλίαν του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού περί ΟΓΔΟΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ, τα όσα παραθέτει ο Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς στο σύγγραμμα "ΕΙΣ ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ", το "ΠΕΡΙ ΘΕΙΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ" του Αγίου Διονυσίου Αεροπαγίτου και το "ΠΕΡΙ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ"του ιερού Καβάσιλα.
Επ' αυτού θα ήταν σοβαρή παράληψη να μην αναφέρω την όλως σημαντική επικαιροποίηση του προτάγματος της ανθρωπίνου μετοχής στην ολοκλήρωση της Δημιουργίας, στο συνολικό έργο του Χρήστου Γιανναρά. Ο εντοπισμός του κ. Γιανναρά, ότι "ο άνθρωπος έχει κληθεί να βάλει την φύση να λειτουργήσει", είναι ιδιαιτέρως επιτυχής και αποκαθιστά ένα από τους βασικούς άξονες της διδασκαλίας των μυστικών πατέρων της εκκλησίας. Με αυτήν την ευκαιρία, αξίζει να εξάρω τους εύστοχους εντοπισμούς του κ. Γιανναρά, που αφορούν μια σύνδεση του Εκκλησιστικού Πνεύματοςμε αυτό της Κλασσικής Ελληνικής Δημοκρατίας, στην βάση της σύνδεσις του "Εκκλησισιαστικού Γεγονότος" με την δομή και την φύση του επιτεύγματος της Δημοκρατικής Πόλεως της κλασσικής περιόδου. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι "καθαγιάζεται" σύνολη η εκκλησιαστική παράδοσις, όπως επιχειρεί να πείσει με το - αναμφινβόλως ιδιαιτέρως σημαντικόν και πρωτοποριακόν έργον του - ο Χρήστος Γιανναράς. Η αξιολόγησις της Ορθοδόξου Εκκλησίας από τον γράφοντα είναι πολύ διαφορετική από αυτήν του Δασκάλου που προαναφέρθηκε και παρ' όλην την προσήκουσα τιμή, έχω επιτρέψει στον εαυτό μου να διαφοροποιηθώ στα πλαίσια αυτής της σελίδας ακόμη και σε στοιχειώδη και θεμελιώδη ζητήματα απέναντι στις απόψεις του, όπως στο ζήτημα της οντολογίας.
Νομίζω, ότι μια αντιπαραβολή αυτού που καλείται να επενεργήσει η τραγωδία, δηλαδή η ΚΑΘΑΡΣΙΣ, με αυτό που επιδιώκει η συμμετοχή στην Ορθόδοξη εκκλησία, μπορεί να αποκαλύψει την διαφορά των δυο αυτών οδών, η οποία δεν είναι καθόλου μικρή, παρά τα σημεία τομής, που αποτελούν στην ουσία δρώμενα του τραγικού θεάτρου και συστατικά στοιχεία της Δημοκρατίας , τα οποία η υιοθέτησε η εκκλησία.


3. ΚΑΘΑΡΣΙΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ

Προανέφερα, ότι χωρίς την κατανόηση της έννοιας της ποιήσεως, δεν είναι δυνατόν να κατανοηθεί η μίμησις και αυτό που αυτή αποσκοπεί, τουτέστιν η κάθαρσις. Εν πολλοίς και η έννοια της καθάρσεως, πιστεύω ότι έχει ως ένα βαθμό σήμερα παρεξηγηθεί, με αφετηρία αυτό που προσφέρουν τα θεάματα στην εποχή μας. Είχα υπογραμμίσει σε προηγούμενη ανάρτηση, ότι αυτό που προσφέρουν σήμερα τα θεάματα, αποτελεί κατά κανόνα ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ. Υποκατάστατο, αυτού που θα θέλαμε να συμβαίνει, κατά αντιπαραβολή αυτού που πραγματικά συμβαίνει. Όπως πχ. η επικράτησις του καλού επί του κακού, κυρίως με την μορφή που έχει το "αίσιον πέρας" ή Χάπυ Έντ, κατά τον νεοελληνικότερον, μιας ταινίας ή παραστάσεως. Ή η ανάπτυξη υπερνεργητικής δράσεως, την οποίαν εμείς τελείως παθητικά απολαμβ-αυνάνουμε. Η συνδιαστικώς: η επικράτησις του "καλού" επί του "κακού" χωρίς να κουνήσουμε το δακτυλάκι μας. Όπου, το τι είναι "καλό" και τι "κακό" αποφασίζει το κάθε Χόλλυγουντ του σειρμού.
Με αυτό δεν αποσκοπώ να μηδενίσω την έβδομη τέχνη. Τουναντίον ο κινηματογράφος έχει προσφέρει και σπουδαία αριστουργήματα, δίπλα όμως σε μαζικότατη παραγωγή σαχλαμάρας. Η μεταφορά στον κινηματογράφο κλασσικών λογοτεχνικών έργων, μπορεί μεν να κατέστησε αυτά υπό ένα τρόπον προσιτά στο ευρύ κοινό, από την άλλην όμως απεμάκρυνε τους ανθρώπους σε σημαντικό βαθμό από την ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων και μυθιστορημάτων, με στόχο την τέρψη. Οι οικιακές βιβλιοθήκες - στον βαθμό που υπήρχαν - αντικατεστάθησαν από "βιντεοθήκες". Η μεγάλη καθίζησις όμως, την οποίαν επέφερον οι κινούμενες εικόνες σε βάρος του γραπτού λόγου, επήλθε με μοχλό την τηλεόραση. Το να λειτουργούμε με εικόνες, προσδίδει στον εγκέφαλο μια τελείως διαφορετική λειτουργικότητα, από την περίπτωση που λειτουργούμε με γραπτούς όρους, δηλαδή έννοιες. Με αυτή την μέθοδο αδυνατίζει φοβερά όχι μόνον η φαντασία μας, αλλά ευνουχίζεται και η ικανότης δημιουργικής προβολής, δηλαδή ο οραματισμός.
Αυτό που αναμένουμε βλέποντας μια ταινία - πέρα από τις "ωραίες εικόνες" και την δια της οθόνης μεταφοράς μας σε θαυμαστούς κόσμους, τους οποίους ουδέποτε θα ευδοκιμήσουμε να επισκεφθούμε φυσικώς στα πλαίσια της πεζής μας καθημερινότητος, του μέσου που εύστοχα ονομάσθηκε "φάμπρικα παραγωγής ονείρων" - αφορά κυρίως την ικανοποίηση ενός αισθήματος δικαιοσύνης, το οποίον καταπατείται κατάφωρα στα πλαίσια ενός αγρίως αδίκου ντουνιά. Η να ξεδώσουμε από την μονοτονία της ρουτινιασμένης ζωής μας με τις φάρσες μιας κωμωδίας, παράγοντας την αναμφιβόλως σωτήρια αδρεναλίνη του γέλωτος. Ή να δακρύσουμε, στα πλαίσια της σκληρόκαρδα και αδιάφορα δομημένης ονειρώξεώς μας, με τα παθήματα των πρωταγωνιστών ενός δράματος.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΟΜΩΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΞΕΣΑΛΩΜΑ ΜΗ ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΝ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ. ΤΟΥΝΑΝΤΙΟΝ ΚΑΤΑ ΒΑΣΗ ΕΠΕΝΕΡΓΟΥΝ ΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΜΕΤΑΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΟΚΛΗΣΙΝ ΤΟΥ ΗΡΩΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΑΤΗΝ ΕΙΣ ΤΑ ΣΤΗΜΕΝΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΟΜΕΝΑ ΑΝΘΡΩΠΑΡΙΑ ΕΠΙ Η ΕΝΤΟΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΟΘΟΝΗΣ.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι κινούμενες εικόνες δεν μας επιρρεάζουν με την μετάδοση προτύπων. Σαφώς και αυτές υποβάλλουν, η ορθότερον επενεργούν ένα σκόπιμον και οργανωμένον καταιγισμόν υποβολών. Αυτά όμως τα οποία υποβάλλουν, είναι τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που επιδιώκει η ΚΑΘΑΡΣΙΣ. Μάλιστα, σήμερα θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε, ότι μια ενεργός κάθαρσις οφείλει να επενεργεί απελευθέρωση από όλην αυτήν την τοξικήν υποβολήν.

Γράφει επ' αυτού ο κ. Δρ. Νικολούδης εις τον πρόλογον που προανέφερα:
Η ΚΑΘΑΡΣΙΣ, ουσιαστικό ενεργείας, προέρχεται, μέσω του καθαίρω, από το καθαρός, το οποίο έχει αντίθετο στην θρησκευτική γλώσσα το μιαρός - και διακρίνεται από το αγνός...
...Κάθαρσις σημαίναι "καθαρμός" και "εκκένωση" και δεν φαίνεται να έχει θρησκευτικό περιεχόμενο, ενώ καθαρμός χρησιμοποιείται κυρίως από τους τραγικούς με θρησκευτική σημασία...
...Από την χρήση αυτή των καθαρός, καθαίρω και κάθαρσις προκύπτει ότι έχομε ένα σώμα ή ένα σύστημα από το οποίο αποβάλλεται κάτι και ότι η αποβολή αυτή έχει ως άμεση συνέπεια την αποκατάσταση του σώματος ή του συστήματος στην αυθεντικότητά του και την αποκάλυψη έτσι του πραγματικού εαυτού του.
Κάθαρση σημαίνει άρση της αλλοτρίωσης, αποκατάσταση της ακεραιότητας, της γνησιότητας. Το καθαρό πράγμα δεν έχει τίποτε ξένο ή συμπτωματικό και δεν του λείπει τίποτε απ' ότι αποτελεί την ουσία του.

Κατ' ουσίαν η κάθαρσις αποτελεί ΘΕΡΑΠΕΙΑΝ από την τοξιτότητα, δια της εμφυσήσεως του ηρωικού τρόπου υπάρξεως. Ο ΗΡΩΣ και η ΗΡΩΙΣ - και εδώ οφείλω να υπογραμμίσω, ότι η τραγική ποίησις απευθύνει ομότιμα και ταυτοχρόνως την έκκλησιν ηρωισμού προς αμφότερα τα φύλλα, επειδή ακριβώς διακρίνεται από τον οντολογικό της προσανατολισμό - εμφορούνται από την αδιαπραγμάτευτον ετοιμότητα της προασπίσεως υψηλών αξιών. ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΕΠΙ ΑΞΙΑΚΗΣ ΒΑΣΕΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΣΥΝΙΣΤΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Αυτό το οποίον οδηγεί εις την κοινωνικήν τοξικότητα είναι η τοξικότης των κυττάρων του κοινωνικού οργανισμού, δηλαδή η ατομική τοξικότης. Τα άτομα διαμορφώνουν, υπό την ιδιότητα του πολίτου, τους θεσμούς. Οι θεσμοί όμως επιδρούν τ' ανάπαλιν επί των ατόμων και συμβάλλουν σημαντικότατα εις την διαμόρφωσίν των. Ο ΗΡΩΙΣΜΟΣ εκπεφρασμένος στο επίπεδο του τραγικού ατόμου, δεν απεργάζεται μόνον τον ατομικόν αποκαθαρμόν από την τοξικότητα, αλλά επιφέρει τοιουτοτρόπως και την εξυγίανσιν των κοινωνικών θεσμών, τουτέστιν δομεί Δημοκρατίαν δια της καταργήσεως της κοινωνικής αλλοτριώσεως.
Όπως ανέλυσα σε προηγούμενη ανάρτηση η τοξικότης αποτελεί το αίτιον της βαθμιαίας αλλοτριώσεως.

Εδώ βρίσκεται και Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΤΟΜΗ της τραγικής ποιήσεως. Η αποκάλυψις της λειτουργικής αλληλουχίας του μέρους προς το όλον και του όλου προς το μέρος, του ατόμου προς την κοινωνίαν και τ' ανάπαλιν, του πολίτου προς τους θεσμούς και τους θεσμούς προς τον πολίτην, καταρρίπτει όλες τις θεωρήσεις, οι οποίες επιχειρούν να επιβάλλουν ένα ιδεολογικό μονόδρομο, επιχειρώντας να ανασκευάσσουν τον άνθρωπο, χωρίς να αποδίδουν έμφαση στους θεσμούς, ή επιχειρούν να ανασκευάσουν τους θεσμούς, χωρίς να αποδίδουν έμφαση εις τον παράγοντα άνθρωπον.
Τόσο οι μεταφυσικές αναζητήσεις, οι οποίες περιφρονούν τα εγκόσμια, οι θρησκείες, οι οποίες επιμένουν ότι δεν τους αφοράς στο ελάχιστο το πολιτικόν γίγνεσθαι, αλλά και οι κοινωνιστικές θεωρίες, οι οποίες φρονούν, ότι η κοινωνία μπορεί να μετεξελιχθεί με την δράσιν ανθρώπων, οι οποίοι είναι καθίκια, φθάνει αυτοί να έχουν ταξικήν συνείδησιν, δηλαδή να μην αποτελούν μόνο τάξιν "καθ' εαυτήν" αλλά τάξιν "δια τον εαυτόν της", ως αι μαρξιστικαί ονειρώξεις προπαγανδίζουν, οδηγούν - ως αποσπασματικαί και ως εκ τούτου μη λειτουργικαί θεωρήσεις - εις αδιέξοδον.
Σε αντίθεσιν προς αυτά ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟ αποτελεί το αληθές πνεύμα ατομικής και κοινωνικής χειραφετήσεως, ως εμβαπτισμένο εις την αρχήν ΤΟΥ ΚΑΘ' ΟΛΟΥ.
Ακριβώς εις αυτήν την αρχήν προσβλέπει η Κάθαρσις.

Εις το δεύτερον μέρος της αναπτύξεως αυτού του θέματος θα ασχοληθώ με τις εξής ενότητες:

4. Η αρχή του καθόλου
5. Ο ΜΥΘΟΣ ως βάσις της τραγωδίας. Η διαχρονικότητα του μύθου και η τραγική πρόκληση στο σήμερα.
6. Σύγχρονοι τραγικαί μορφαί της Ελλάδος. Οδοδείκται ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ δια τον τόπον μας και την οικουμένην.

Αυτήν την ανάρτησιν κλείνω με στίχους από την μαγνησοσκόπησιν του άσματος του συγκροτήματος "Νέα Τάξη Πραγμάτων" που ακολουθεί. Οι φίλοι μου ζήτησαν μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου την προβολή κάποιας άλλης προσφάτου μαγνητοσκοπήσεως, η οποία δεν ανοίγει ένεκα δικαιωμάτων της δισκογραφικής εταιρείας.

...Το κομμάτι αυτό απευθύνεται σε σένα
κ' είναι μοναδικό όπως εσύ
αν προτιμάς την αλήθεια από το ψέμα
ξέροντας πως η κατάσταση θα είναι τραγική

Τότε καλά έκανα και έπιασα την πένα
γιατί στην τελική αυτό είναι ζωή
μια μάχη άνιση με τα δεδομένα
που προοιμίου έχει χαθεί
και όμως κάπου θα δοθεί

Η ιστορία εκεί γυρνά σελίδα
όταν τριακόσιοι πολεμούν χωρίς ελπίδα
όταν το σκότος ματωμένο των ανθρώπων
επουλώνει τις πληγές σου για να μείνεις ηλιαχτίδα

Κι αν ξεσπάσει καταιγίδα δεν τρέχεις να κρυφτείς
απλά υπομένεις τις στάλες της βροχής
η χαρά σου έγινε θλίψη μα μην ντραπείς
νά' σαι περήφανος που στάθηκες στο τέρμα αξιοπρεπής.

Ευχαριστώ τους φίλους της ΝΤΠ για την αποστολή της πολύ άξιας μαγνητοσκόπησης, για την προσοχή που απέδωσαν με αυτήν την αποστολή στην σελίδα και τους εύχομαι κάθε επιτυχία.

ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΓΚΑΠΟΝ

I) ΓΕΝΙΚΑΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΠΡΟΗΓΗΘΗΣΑΝ

Σε παρελθούσες αναφορές έτυχε να εντοπίσω:

1. Κλιμακώνεται η εξόντωσις του συνολικού πληθυσμού της Ελλάδος.

2. Της εξοντώσεώς του θα προηγηθεί προσπάθεια της πλήρους απαξιώσεώς του. Οι ψυχοπαθείς της εξουσίας, οι οποίοι κατ' ουδένα τρόπο είναι εις θέσιν να βελτιώσουν τους εαυτούς των, βαυκαλίζονται να εκφυλίζουν τους άλλους. Κατά το ρηθέν: "Όλοι το ίδιο είμαστε", ή "Όλοι ανώμαλοι είμαστε", η πιο απλά "Όλοι μαζί τα φάγαμε (τα βοθρολύματα)" .

3. Ο δια της βίας πόλεμος αποτελεί μικρότατο μέρος του κυρίως πολέμου, δηλαδή του ψυχολογικού. Εάν δεν υπήρχε ο στόχος της δραστικής μειώσεως του παγκοσμίου πληθυσμού, υπέρ της οποίας έχει τοποθετηθεί με έμφαση και ο "φιλάνθρωπος" Μπιλ Γκέτις, καθώς και της μεταφοράς αξίας από τους παγκοσμίους πόρους επιβιώσεως εις τα ταμεία των κατασκευαστών μέσων βιαίου εξοντώσεως ανθρώπων, το θέμα θα έληγε "ειρηνικότερα" και "στοργικότερα", με υποχρεωτικούς τοξικούς εμβολιασμούς, τσουνάμια, τοξικούς ψεκασμούς, υποβιβασμό της τροφής σε πλήρες επίπεδο του νάυλον και τα τοιαύτα.
Τεράστιοι μηχανισμοί για την επιβολή του ψυχολογικού πολέμου χρηματοδοτούνται και δρουν παγκοσμίως: Σκουπιδομήντια, πολιτικά κόμματα, "δεξαμενές σκέψης", μηχανισμοί χαφιέδων, μηχανισμοί προβοκατόρων, τεκτονικές στοές, σατανολατρική υποκουλτούρα, μηχανισμοί εκφυλισμού της συνειδήσεως, θρησκευτικά κυκλώματα και παρακυκλώματα υποταγμένα σε μυστικές εταιρείες και μυστικές υπηρεσίες.

4. Ο ανορθόδοξος πόλεμος, ο οποίος κλιμακώνεται παγκοσμίως, έχει επιβληθεί με πάρα πολύ μεγάλη έμφαση στην Ελλάδα. ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΑΞΙΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗΝ ΑΥΤΗΝ ΚΟΥΚΙΔΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΠΟΚΡΥΒΕΙ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ ΤΩΝ ΕΠΙΘΕΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΑΥΤΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΘΕΣΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΟΥ. Αυτό καθίσταται ορατόν από τις εν Ελλάδι διεξαγόμενες επιχειρήσεις ανορθοδόξου πολέμου. Εάν τις συγκρίνουμε με αυτές που διεξάγονται σε άλλα γεωγραφικά θέρετρα, θα διαπιστώσουμε ότι στην Ελλάδα δαπανάται υπεράνω του ημίσεως παγκοσμίου δυναμικού.
Επειδή η σύγκρουσις εκτυλίσσεται πρώτιστα εις την σφαίραν της συνειδήσεως, η Ελλάς διαθέτει τις προϋποθέσεις, εφ' ενός μεν να αμυνθεί αποτελεσματικώς, αφ' εταίρου δε να νικήσει εις αυτήν την σύγκρουσιν.
Η αντίληψις της εθνικής κακομοιριάς, την οποίαν μας υποβάλλουν, ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΡΟΣΕΧΩΣ. Καθ' όσον το τεραστίας εμβέλειας δυναμικόν της Ελλάδος θα μορφώνεται εις δύναμιν κρούσεως, αποδίδον κτυπήματα εις τα ευαίσθητα σημεία των ανθελληνικών κυκλωμάτων, θα καθίσταται ορατόν ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΤΙΚΟΝ ΚΤΥΠΗΜΑ.

5. Στα πλαίσια της διεξαγωγής του ανορθοδόξου πολέμου η πτώχευσις η οποία κλιμακώνεται εις την παρούσαν φάσιν αποτελεί το πρώτον μέρος ενός γενικότερου σχεδίου, το οποίον θα κλιμακωθεί με τα εξής βήματα:

α. Δημιουργία δοτού χάους δια της δράσεως προβοκατόρων, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την δικαίαν λαϊκήν αγανάκτησιν θα μετατρέψουν την χώρα σε κόλασιν. Μια απο τις μεθόδους που θα εφαρμοσθεί θα είναι η δολοφονία μεροκαματιάρηδων αστυνομικών, αλλά και μελών των ειδικών δυνάμεων καταστολής, ώστε να τους φανατίσουν και αυτοί να κτυπήσουν στο ψαχνό.
Οι αναμενόμενοι φόνοι πολιτών προφανώς θα γίνουν από εισηγμένους από το εξωτερικόν πράκτορας - εκτελεστάς, κατά παρόμοιον διαδικασίαν ήτις εφαρμόσθη εις την περίπτωσιν του Αλεξάνδρου Γρηγοροπούλου, καθώς και των θυμάτων της ξενοκινήτου οργανώσεως "17η Νοέμπρη".

β. Εις την κατάστασιν χάους, ήτις θα δημιουργηθεί, οι ξενόδουλοι εντολοδόται του κομματικού κατεστημένου θα καλέσουν την παραστρατιωτικήν δύναμιν των αφιονισμένων εκτελεστών EUROGENTFOR. Αυτοί θα επιχειρήσουν να δημιουργήσουν κατάστασιν εμφυλίου πολέμου εις την Ελλάδα.
Επί του θέματος έχω προβεί σε ξεχωριστήν ανάρτησιν:
Ανάρτησις περί ευροφονιάδων
Eυχαριστώ επ' ευκαιρίας τον συναγωνιστήν ιστολόγον, ο οποίος ευρίσκεται εις τους συνδέσμους της σελίδος, δια την ευγενικήν αναπαραγωγήν της εν λόγω αναρτήσεως εις την σελίδαν του.

γ. Κατά την δημιουργίαν χαοτικής καταστάσεως θα επιβληθεί κυβέρνησις γκρουπούσκουλων, η οποία θα συμβάλλει εις τον απρόσκωπτον διαμελισμόν της εδαφικής ακεραιότητος του υπάρχοντος προτεκτοράτου.


ΙΙ) ΑΙ ΤΑΡΑΧΑΙ ΕΝ ΛΟΝΔΙΝΩ ΩΣ ΠΡΟΟΙΜΟΙΟΝ ΤΩΝ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΕΚΤΡΟΠΩΝ

Τας ανωτέρω γενικού περιεχομένου διαπιστώσεις, νομίζω ότι πιστοποιούν αι πρόσφατοι εξελίξεις εις την κατεύθυνσιν της δημουργίας χαοτικού κλίματος διεθνώς εν γένει, αλλά και εν Ελλάδι ειδικότερον.

Ας μου επιτραπεί προ της συγκεκριμένου αναφοράς μια γενικής φύσεως διαπίστωσις:
Η εξουσία αποτελείται από πολύν μικρόν αριθμόν ατόμων, συγκριτικώς με το τεράστιον πλήθος πολιτών, τους οποίους επιχειρεί να εξανδραποδίσει και καταδυναστεύσει. Δι' αυτόν τον λόγον κάνει χρήσιν ενός τεχνάσματος της πάλης Τζούντο. Επιχειρεί να πάρει δύναμιν από τον αντίπαλον και την χρησιμοποιήσει ενανατίον του. Υπό αυτήν την έννοιαν, έχει δώσει εις έκαστον εξ ημών ένα φτυάρι και προσπαθεί να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες, εντός των οποίων θα ανοίξουμε οι ίδιοι και με ιδίαν προαίρεσιν τον λάκκον του τάφου μας.

Σαφές βήμα προς αυτήν την στόχευσιν της εξουσίας δια δημιουργίαν χάους δια εξυπηρέτησιν ιδίων ανόμων σκοπών, αποτελεί η εκμετάλλευσις των δικαίων διαμαρτυριών των φοιτητών και των σπουδαστών ένεκα της αυξήσεως των διδάκτρων εις το Λονδίνον, με την δημιουργίαν εκτρόπων δια της εισαγωγής εις την χώραν αλλοδαπών συμμοριών, αι οποίαι απεργάζονται βιαιότατες επιθέσεις και έκτροπα. Κορύφωση αυτών των γεγονότων ήταν η επίθεσις την οποία εδέχθη εις το αυτοκίνητόν του ο πρίγκιψ του Αγγλικού Θρόνου μετά της συζύγου του. Εφόσον κρίνουμε, ως πιστοποιεί και η εφημερίς Daily Telegraph από το χαμόγελον και την ατάραχον στάσιν του Καρόλου κατά την διεξαγωγήν της επιθέσεως, αυτή ήτο προσυνεννοημένη και σικέ. Στόχος της όλης σαπουνόπερας των μπαχαλάκηδων ήταν προφανώς η νομοποίησις της επιθέσεως τεθωρακισμένων οχημάτων, που φέρουν κανόνι ύδατος με επικίνδυνα χημικά, εναντίον των διαμαρτυριών. Αυτό φυσικά είχε ως τελικόν αποδέκτη τα δρώμενα εν Ελλάδι.

Θα ανέμενε ο λογικώς σκεπτόμενος συν τοις άλλοις, οι πρωταγωνισταί των διαμαρτυριών εναντίον των αυξήσεων των διδάκτρων να είναι φοιτηταί μικρού και μεσαίου εισοδήματος. Πωτοστάτης των εκτρόπων, ήτο όμως ο υιός του κιθαρίστα των Pink Floyd Ντέιβιντ Γκίλμουρ, η περιουσία του οποίου ανέρχεται εις 98.000.000 λίρες. Ο νεαρός υιός του παρασημοφορημένου από την βασίλισσαν της Αγγλίας Γκίλμουρ (αναρωτιέμαι κατά πόσο τα παρτάσημα συνεπάγονται και καρέκλα στα αδερφάτα) προξένησε ζημιές εις το κτίριον του ανωτάτου δικαστηρίου.

Εδώ ευρίσκεται το αντίστοιχον δημοσίευμα της εφημερίδος Daily Telegraph:
dailymail.co.uk news article Tuition-fees-protest Anarchists- Argentina-Germany-Italy-plotted-mayhem

Εάν προασέξει κάποιος εις την μαγνητοσκόπησιν που ακολουθεί, τον βίαιον, συγχρονισμένον και συντονισμένον τρόπον με τον οποίον εφορμούν οι προφανώς εκπαιδευμένοι προβοκάτορες - εκτροπείς, κρατούντες σιδηρούν κιγκλίδωμα εναντίον των αστυνομικών, δύναται να εξάγει τα κατάλληλα συμπεράσματα. Η δύναμις ωθήσεως ενός διαδηλωτού είναι περίπου σαράντα κιλά. Δέκα άνθρωποι που σπτώχνουν τον σωλήνα, του προσδίδουν δύναμιν μισού τόνου. Πολλαπλασιαζόμενος αυτός με την ταχύτητα των 10 Km/h αποκτά ορμή που μπορεί να κάνει λιώμα άνθρωπο.



Με ανάλογον βιαιότητα με αυτήν των μπαχαλάκηδων έδρασε και η αστυνομία εις μιαν επιχείρησιν επιθέσεως εφίππων εναντίον των διαδηλωτών, με στόχο να ρίξει λάδι εις την φωτιάν δια την επέκταση των εκτρόπων, όπως φαίνεται εις μαγνητοσκόπισιν που ακολουθεί:



Ιδιαίτερα προκλητική στάθηκε επίσης η επίθεσις της αστυνομίας εναντίον αναπήρου διαδηλωτού, ο οποίος επαίβαινε επί αναπηρικού οχήματος. Τα "όργανα της τάξεως", αφού έριξαν τον ανάπηρο κάτω τον έσυραν βιαίως εις το κατάστρωμα της οδού, προς πλήρην αποτροπιασμόν των συγκεντρωμένων διαδηλωτών.



Βλέπουμε λοιπόν, ότι οι προβοκάτορες εκτός αστυνομίας, ως μπαχαλάκηδες και οι προβοκάτορες εντός αστυνομίας, ως πρόσωπα με διατεταγμένη προκλητική και απάνθρωπη τακτική, εκμεταλλευόμενοι την δίκαιη διαμαρτυρίαν των φοιτητών προέβησαν ΑΜΟΙΒΑΙΩΣ εις έκτροπα, τα οποία έκαναν μέσω των δημοσιογραφικών οργανισμών τον γύρον της υφηλίου.
Δια του προπηλακισμού του οχήματος του πρίγκιπος Καρόλου προσέδωσαν στα έκτροπα αυτά δυο χαρακτηριστικά: Από την μια αυξήθκε υπερμέτρως η αίσθησις πέριξ των γογονότων, από την άλλη προσπάθησαν να πείσουν ότι κάθε άνθρωπος, μη εξαιρουμένων των υψηλοτάτων, κινδυνεύει αμέσως από το αναπτυσσόμενον χάος.

Χαμένοι, ως ευρισκόμενοι εις την πρώτην γραμμήν όπου διεξέγονται τα έκτροπα, είναι δυο:

- Οι καλώς νοούμενοι διαμμαρτυρόμενοι εναντίον ενός αντικοινωνικού μέτρου φοιτηταί και σπουδασταί.

- Οι αστυνομικοί, οι οποίοι επιτελούν άνευ υπουλίας τον καθήκον της διαφυλάξεως της δημοσίας τάξεως. Οι άνθρωποι, τους οποίους συχνά αποκαλούμε περιφρονητικώς "μπάτσους", στους οποίους όμως θα σπεύσουμε να απευθυνθούμε όταν πέσουμε θύματα βιαιοπραγίας ή κακουργηματικής πράξεως. Οι άνθρωποι, οι οποίοι ρισκάρουν την σωματική τους ακεραιότητα, για να πάνε ένα πιάτο φαΐ στην φαμίλια τους.

Αλλά χαμένοι είμαστε και όλοι οι υπόλοιποι, όλη η κοινωνία. Με εξαίρεση τους αλητάμπουρες της εξουσίας, που απεργάζονται την ανωμαλία και την εκτροπή.


III) ΤΑ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΕΚΤΡΟΠΑ ΩΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ

Έχω εντοπίσει και εις το παρελθόν, ότι τα ψυχανώμαλα της υπερεξουσίας, που παρουσιάζουν "ως δεξαμενές σκέψεις", στερούνται φαντασίας. Ελλείψει εγκεφαλικών κυττάρων "εκπονούν" ένα "σχέδιο", το οποίον εφαρμόζουν μονίμως με κάποιες παραλλαγές, προσαρμόζοντάς το στα εκάστοτε δεδομένα.
Έτσι και στο Λονδίνο και στην Αθήνα, τα γεγονότα κινήθηκαν επάνω στο ίδιο σάπιο πανομοιότυπο ρεφραίν: Ταραχές από μπαχαλάκηδες με ταυτόχρονο κτύπημα ενός υψηλά ισταμένου δημοσίου προσώπου.
Στο Λονδίνο ο πρίγκιπας, στην Αθήνα ένας πρώην υπουργός.
Ο πρίγκιψ, ως μυημένος στην δουλειά, επροστατεύθη και τις άρπαξε μόνον το όχημα εις το οποίον ευρίσκετο, ενώ ο ίδιος έσπαγε πλάκα με την ταραχήν της συζύγου του, την οποίαν δεν είχεν ενημερώσει δια το αναμενόμενον συμβάν, ούτως ώστε οι φωτοπορεπόρτερς να μπορέσουν να αποθανατίσουν και κάποιες στιγμές εκπλήξεως και τρόμου.
Αντιθέτως ο κ. Χατζιδάκης, ως αμύητος, καίτι παιδί γι όλες τις δουλειές του "φιλελευθερισμού", τις άρπαξε κατ' ευθείαν. Αυτή η πρακτική υπέχει βεβαίως και ένα κατ' ευθείαν μήνυμα προς όλους τους αχθοφόρους του συστήματος, στην φάση που αναμένονται οι μεγάλες προδοσίες, εις περίπτωσιν που κάποιοι από αυτούς θα τολμούσαν να διαφοροποιηθούν: "Προσέξτε διότι αι στρατειαί τρομοκρατών εκτελεστών τας οποίας ελέγχομεν μπορούν να σας στείλουν μόλις κουνήσετε κανένα ποδαράκι στα θυμαράκια".

Είμαι ο τελευταίος που θα σπεύσει να χαρεί από τέτοιου είδους "τιμωρίες". Διότι πριν ξεσαλώσω, φροντίζω να βάζω το μυαλό μου να δουλεύει, με βάση τα ερωτήματα που σχετίζονται με τις συνθήκες, που συμβαίνουν τέτοιου είδους γογονότα, καθώς και το ποιος οφελείται ένεκα αυτών.
Πρέπει να είναι κάποιος αφελής, δια να μην μπορεί να καταλάβει, ότι με αυτό το γεγονός στρέφεται το μένος όχι εναντίον της κυβερνήσεως των δοσιλόγων ΑΛΛΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ.
ΚΑΙ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΤΥΧΑΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ. ΟΙ ΝΤΟΡΙΚΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ - ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΟΥΣΗΣ ΤΗΣ κ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ - ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΣΥΓΓΕΝΕΣΤΕΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΝ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΩΝ ΠΡΑΚΤΟΡΩΝ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ. Ο Κώστας Χατζηδάκης ήταν ο κατ' εξοχήν εντολοδότης του Μητσοτακισμού, δια την διεκπεραίωσιν μιας πασοκικού τύπου "φιλελευθέρας" πολιτικής ξεπουλήματος εις ιδιώτας της δημοσίου περιουσίας, αφού κάποιοι εφρόντισαν προηγουμένως να γίνει αυτή ασύμφορος δια το δημόσιον. Κατ' αυτόν τον τρόπον ήτο ευκόλως δυνατόν να περάσει το μένος από το Πασόκ εις την πρώην κυβέρνησιν του Κώστα Καραμανλή. Πράγματι μια σατανικού χαρακτήρος επιλογή.

Παρατηρείστε τα χέρια του ανθρώπου που επιτέθηκε εναντίον του κ. Χατζηδάκη. Χέρια ανθρώπου, ο οποίος είναι αλήτης, δεν εργάστηκε ποτέ στην ζωή του και είναι προφανώς εξαρτημένος από ναρκωτικές ουσίες και αφιόνια. Χέρια που πολύ σπάνια μπορούμε να συναντήσουμε. Προσέξτε τους ακόπους όνυχας, τους υπερεξογκωμένους χόνδρους των δακτύλων, τα εξαμβλωματικά δάκτυλα.
Τυπικός στημένος προβοκάτορας και χαφιές, αντικοινωνικόν στοιχείον, έτη φωτός μακρόθεν ευρισκόμενος του αιτιολογημένως αγανακτισμένου πολίτου, ο οποίος βλέπει το εισόδημά του και την χώραν του να εκμηδενίζονται πλήρως. Κάτοχοι τέτοιων χειρών δεν απολαμβάνουν εισοδήματος, αλλά "παροχάς", δια την ξάπλαν, την πρέζαν και την κόκαν. Η έκφρασις του προσώπου του δυκνύεει άτομον ουχί εξεγερμένον, αλλά δι' ουσιών αφιονισμένον.

Ανάλογος ήτο και η πρακτική των μπαχαλάκηδων.
Πάνοπλοι, με αντιασφυξιγόνες μάσκες και μηχανισμούς εκτοξεύσεως αερίων, τα οποία μπορούν να απωθήσουν την αστυνομία δεκάδες μέτρα μακρυά.
Έχω γράψει σε παρελθούσα ανάρτηση προσφάτως, ότι τα αέρια, τα οποία θα εκτοξευθούν κατά την διάρκειαν εκτρόπων θα είναι ιδιατέρως τοξικά, καρκινογόνα με στόχο να πλήξουν τον πληθυσμόν, που ευρίσκεται πολύ μακράν του σημείου εκτοξεύσεως.
Προφανώς τα εισαγόμενα επιθετικά αέρια, τα οποία εκτοξεύουν οι ειδικές δυνάμεις είναι ειδικώς κατυασκευασμένα για την Ελλάδα και έχουν υπεραυξημένη τοξικότητα, με στόχο την προξένηση σοβαρών βλαβών υγείας στον πληθυσμό, ο οποίος δεν μετέχει στις διαμαρτυρίες. Η τοξικότης όμως των υλικών, που μπορούν να εκτοξεύσουν δυνάμεις του κράτους, δεν μπορούν να υπερβαίνουν κάποιο όριο, λόγω ξεσκεπάσματος σκανδάλου, που μπορεί να γίνει.
Γι' αυτό η υπερεξουσία εφοδιάζει τους μπαχαλάκηδες με αέρια πολύ υψηλής τοξικότητος, τα οποία χρειάζονται προφανώς αρκετές ώρες μέχρι να αντιδράσουν χημικώς με στοιχεία του αέρος, έως ότου διαδοθούν.

προσέξτε τα: 1.20-1.30 και 1.50-2.15



Νομίζω ότι αξίζει προσοχής το σύστημα που κρατάει στο χέρι του αυτός που βρίσκεται στην είσοδο της στοάς στο 1.50-1.80. Μοιάζει με μολότωφ, αλλά φλέγεται επί μακρόν, χωρίς να εκρήγνυται. Ενώ στην στοά πέφτουν σωρηδόν τα εκρηκτικά, κανείς δεν τολμά να πλησιάσει την έξοδο της στοάς, λόγω του φλεγομένου συστήματος. Επειδή πρόκειται για την είσοδο που οδηγεί στα γραφεία των βουλευτών, το επισόδειο φαίνεται πολύ καλά δουλεμένο και προετοιμασμένο με την διανομή των ρόλων.




Για τον σκανδαλώδη τρόπο, που η αστυνομία προστάτευε τους μπαχαλάκηδες, μπορείτε να δείτε την μαγνητοσκόπηση στην σελίδα του gamostavros:
http://gamostavros.blogspot.com/2010/12/blog-post_15.html

Για μια ακόμη φορά έκανε την λιτανεία του ο παπά Γκαπόν. Μόνο που εις την περίπτωσιν των σημερινών εκτρόπων δεν προστατεύτηκαν τα χειμερινά ανάκτορα στην Αγία Πετρούπολη, αλλά η Βουλή στην Αθήνα. Όσο αφορά την διαπίστωσιν, ότι όπισθεν του αρχιπροβοκάτορος δεν εβρίσκετο στην προκειμένην περίπτωση η Οχράνα, θα αντιτάξω, ότι όλες οι έχιδνες από την ίδια φιδοφωλιά βγαίνουν.
Το πήραν βεβαίως επάνω τους. Νομίζουν ότι μας τρομάζουν. Παραβλέπουν, ότι ο Ηρακλής τις έπνυγε, από την εποχή ακόμη που ήταν μωρό, στην κούνια. Εμείς δε, μπορεί να μην είμεθα Ηρακλείς, αλλά γαμώ το στανιό μου, τουλάχιστον μεγαλώσαμε.

ΤΑ ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΕΝΙΣΧΥΟΥΝ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΒΑΛΕ Η ΣΕΛΙΔΑ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ίσως αρμόζει να αφήνουμε τους νεκρούς σε ησυχία - ειδικά στην περίπτωση που αυτοί έγιναν θύματα δολοφονικής ενέργειας με πολιτικά ελατήρια - σεβόμενοι την μνήμη τους, τον πόνο των συγγενών και των φίλων τους, το χλωμό φως του Άδου, που φωτίζει το μεταθανάτιο αινιγματικό χαμόγελό τους.

Ίσως όμως η εμμονή μας, να επανερχόμαστε στις συνθήκες υπό τις οποίες αυτοί έπεσαν θύματα μιας στυγνής απόφασης να τους αφαιρεθεί η ζωή, ώστε να αποκομίσουν κάποιοι ακατονόμαστοι, ύπουλα απάνθρωποι και ευρισκόμενοι πίσω από το σκοτεινό επικάλυμμα της συνομωσίας άνομα ωφέλη, να ανταποκρίνεται πράγματι -όχι μόνο σε ένα βαθύ σεβασμό της μνήμης τους - αλλά και σε αυτό που τα θύματα των πολιτικών δολοφονιών θα επιθυμούσαν, εάν διέθεταν θέληση.

Ίσως τα θύματα του ύπουλου πολιτικού φονικού να μην είναι τα μόνα που δέχονται το κτύπημα της φυσικής εξόντωσης. Ίσως αυτό να επεκτείνεται και σε μας, ίσως το δικό μας τμήμα που εξοντώνεται μετά από μια πολιτική δολοφονία, ενώ δεν αφορά άμεσα την φυσική μας εξόντωση, να μας αφαιρεί κάτι εξίσου ζωτικά πολύτιμο. Όσο τραγικό χαρακτήρα κι αν έχει η συνέπεια του φόνου για το θύμα, ίσως οι συνέπειες για την κοινωνία που αυτό εγκαταλείπει να είναι ακόμη μεγαλύτερες. Υπάρχει κάτι σημακόντερο από την ζωή; θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε. Ίσως πράγματι να υπάρχει. Όσοι αψήφησαν τον θάνατο για κάποιο σκοπό, αυτό δηλώνουν με την επιλογή τους.

Η πολιτική δολοφονία είναι παλιά ιστορία. Τόσο παλιά όσο και ο άνθρωπος. Η οργισμένη φωνή του Θείου αφήνει μετέωρη την ερώτηση άνωθεν των κεφαλών μας: "Κάιν γιατί σκότωσες τον αδελφό σου";
Η σειρά των γνωστών και αγνώστων δολοφονημένων ανθρώπων με πολιτικά κίνητρα είναι ατελείωτη. Σπάνια οι φόνοι τους εξιχνιάσθησαν. Συχνά προβλήθηκαν στην δημοσιότητα ως δολοφόνοι άτομα που δεν είχαν ενοχή. Άλλοτε παρουσιάστηκαν οι φόνοι ως αυτοκτονίες, ή ως ατυχήματα, ή ως θάνατοι από δήθεν φυσικά αίτια. Κάποιους που ανήκαν σε μηχανισμούς του συστήματος, τους εξόντωσαν "τρομοκράτες", όταν αυτοί αμφισβήτησαν με κάποιο τρόπο σημαντικά ταμπού του κατεστημένου. Για τους περισσότερους τα αίτια των δολοφονικών ενεργειών δεν έγιναν γνωστά. Η υπουλία, η δειλία και η άνωθεν κάλυψη, που διακρίνει τους εκτελεστές, αλλά κυρίως τους ηθικούς αυτουργούς, σχεδόν πάντοτε τους εξασφαλίζει το απυρόβλητο.

Οι Ηρακλείς Πουαρώ, οι Σέρλοκ Χολμς, η κα. Μαρπλ και ο δικός μας υπαστυνόμος Μπέκας, εξιχνιάζουν εγκλήματα στην σφαίρα της φαντασίας, για να ικανοποιείται η στρεβλή μας τέρψη μέσα ένα περιβάλλον, το οποίο έχει αποξενωθεί τελείως από την έννοια της δικαιοσύνης και την πρακτική της εφαρμογή. Αγόμεθα και φερόμεθα μέσα στον κόσμο του αδίκου, γνωρίζοντας καλά, ότι η ανθρώπινη ζωή δεν αξίζει περισσότερο από αυτήν της μύγας, όταν αμφισβητηθούν κάποια ευαίσθητα σημεία του συστήματος. Η προτροπή "Γιάννη μ' κάτσε ήσυχος να γίνεις νοικοκύρης" στιγματίζει την προσαρμογή μας σε μια κατάσταση που μας εξοντώνει σιγά - σιγά, μετατρέποντάς μας σε παθητικούς συνενόχους αυτής της εξόντωσης.

Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου νομίζω ότι λειτουργεί σε δυο επίπεδα: Η προμελετημένη αφαίρεση της ζωής ενός εφήβου, ενός παιδιού που κάνει αυθόρμητη χρήση του δικαιώματος στη ζωή, μέσα σε ένα βεβαρυμένα τοξικό περιβάλλον, εμπεριέχει τον συμβολισμό της απρόσκωπτης ύβρεως σε βάρος της δημιουργίας, από κυκλώματα στυγνών και απάνθρωπων μηδενιστών, η διαστροφικότης των οποίων τους οδηγεί στην πλήρη απαξίωση της ζωής, στην πλήρη υποδούλωση στο ένστικτο του θανάτου, μέσα σε ένα διεστραμμένο εξουσιστικό παραλήρημα. Ιδιότητες που βρίσκονται πέρα από τα μέτρα της μικροψυχίας και μικρόνοιας του όποιου "μπάτσου", που μπορεί μεν να εκφυλίζει το λειτούργημα της διαφυλάξεως της τάξεως με το σύμπλεγμα ιδιοποίησης αρχής ενός επίδοξου, θρασύδειλου και πωρωμένου σερίφη, αλλά πολύ απέχει από το να γίνεται συνειδητός πυροδότης μιας δοτής εξέγερσης, η οποία δίδαξε τον τρόμο όχι μόνο στην πρωτεύουσα, αλλά έφερε ολόκληρο το πρωθυπουργικό επιτελείο σε συνθήκες ολοφάνερης αμηχανίας με μοιραίες συνέπειες για την επιβίωση του τότε κυβερνητικού σχήματος.
Μια διαστροφικότητα, η οποία σύμφωνα με τις θρησκειολογικές μου πεπειθήσεις, μόνο κύκλωμα που υπόκειται στον γνωστικισμό μπορεί να επιδεικνύει. Και εφόσον επιθυμούν τα "καρντάσια", ευχαρίστως να αντιπαρατεθούμε επ'αυτού. Μπορεί να διαθέτουν τα ρόπαλα, αλλά σε επίπεδο επιχειρημάτων μάλλον άλλοι θα χάσουν.

Το δεύτερο επίπεδο που λειτουργεί αυτή η δολοφονία είναι σαφώς το κοινωνικό. Όταν η οργή της κοινωνίας καναλιζάρεται σε αυτοκαταστροφικά αδιέξοδα, ανοίγοντας την αντίστροφη μέτρηση γι όσα άνωθεν επιβλήθησαν και τα ακόμη χειρότερα, που αποτελούν τα "προσεχώς επί της οθόνης".

Στη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου αναφέρθηκα στο παρελθόν σε τρεις αναρτήσεις:

Στις 25.12.2008:
Που αποσκοπεί η στοχοποίηση της αστυνομίας
Στις 26.12.2008:
Που αποσκοπεί η στοχοποίηση της αστυνομίας - Δέυτερο μέρος
Και στις 20.07.2008:
Η διακριτική γοητεία της ανθρωποφαγείας

Θα παρακαλέσω τις φίλες και τους φίλους, εάν επιθυμούν, να ανατρέξουν σε όσα έγραψα εκεί, για να μην χρειαστεί χάριν ευκολείας να τα επαναλάβω. Στόχος αυτού του κειμένου είναι να αναφερθώ επιπροσθέτως σε κάποια δεδομένα τα οποία προκύπτουν από δημισιεύματα στον τύπο, σχετιζόμενα με την διεξαγωγή της δίκης του φερομένου ως δολοφόνου του Αλέξη Επαμεινώνδα Κορκονέα και του φερομένου ως συνενόχου του Βασίλη Σαραλιώτη. Καθώς και σε αυτά που παραθέτει στην πολύ σημαντική τηλεοπτική εκπομπή ο κ. Στέλιος Κούλογλου υπό τον τίτλο: "Το Χρονικό Ενός Προαναγγελθέντος Θανάτου", μαγνητοσκόπηση της οποίας παραθέτω ακολούθως.
Η εν λόγω εκπομπή χαρακτηρίζεται από πολύ συνεπή δημοσιογραφική δεοντολογία. Καθήκον της εντίμου δημοσιογραφίας δεν είναι να προβεί σε ανάλυση δεδομένων εγκληματολογικού χαρακτήρος, αλλά να προβάλλει εκείνα τα δεδομένα, τα οποία αποτελούν την ουσία ενός ζητήματος. Η επιλογή και ο τρόπος προβολής των δεδομένων από αυτήν την εκπομπή, νομίζω ότι πληρούν με συνέπεια και ευστοχία αυτό το ζητούμενο, παρέχοντας την δυνατότητα να βγουν κάποια σημαντικότατα συμπεράσματα σχετικά με τον τρόπο που εξελίχθηκαν τα γεγονότα και τους στόχους για τους οποίους δολοφονήθηκε ο Γρηγορόπουλος.

Αυτά τα συμπεράσματα ενισχύουν την ερμηνεία στην οποία έχω προβεί και παρέχουν την δυνατότητα μιας πιο ολοκληρωμένης εικόνας του παζλ. Πριν όμως αναφερθώ στην αξιολόγηση αυτών των δεδομένων, σας παρακαλώ να δείτε την βιντεοσκόπηση που ακολουθεί:



ΡΧΣ: Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας δολοφονίας
Hochgeladen von tvxorissinora. - Familienevents, Geburtstage und Eltern Videos.


Ας δούμε αρχικά κάποια θέματα, τα οποία ετέθησαν στην πορεία της δικής, στα μέσα του προηγουμένου Φεβρουαρίου, όταν "εξετάσθησαν" τα βασικότερα ζητήματα:

1. Χαρακτηριστική ήταν η απόρριψη του αιτήματος της οικεγενείας του Γρηγορόπουλου να κλητευθούν προς εξέταση μια σειρά βασικοί μάρτυρες από το δικαστήριο, με την δικολαβικού τύπου αιτιολόγηση, ότι η γνωστοποίηση δεν υποβλήθηκε εγκαίρως. Αποτέλεσμα αυτής της απόρριψης ήταν να απόσχει η μητέρα του Γρηρόπουλου από την διεξαγωγή της δίκης. Ο συνήγορος της οικογενείας Χρήστος Μυλωνόπουλος, επικαλέστηκε αεροπαγητική απόφαση σύμφωνα με την οποία, η γνωστοποίηση του καταλόγου μαρτύρων γίνεται άπαξ και ισχύει σε περιπτώσεις αναβολής, όπως εν προκειμένω. Όπως σημείωσε μάλιστα, αυτός υπέβαλε και σχετική αναφορά στον Άρειο πάγο.
Ο αποκλεισμός όλων σχεδόν των μαρτύρων, οι οποίοι ήταν αυτόπτες στο γεγονός, σε συνδυασμό με την άρνηση του βασικού μάρτυρος, του φίλου του Αλέξη, οποίος εβρίσκετο δίπλα του κατά την στιγμή της δολοφονίας, να προσέλθει στο δικαστήριο, αποτελεί σαφή ένδειξη, ότι άνωθεν χειρ επιχείρησε να συσκοτίσει τα συμβάντα.
Στην ουσία η μόνη βασική μαρτυρία ήτο του ιατροδικαστού Λευκίδη.
Η ΣΚΟΠΙΜΑ ΠΛΗΜΜΕΛΕΣΤΑΤΗ εξέταση μαρτύρων φαίνεται πολύ γλαφυρά και από τον τρόπο που η εγκληματολογική υπηρεσία αρνήθηκε να εξετάσει την βασικότατη μάρτυρα Λητώ Βαλιάτζα, η οποία μαγνητοσκόπησε τα συμβάντα της δολοφονίας από το μπαλκόνι της. Επί του θέματος γίνεται εκτενής αναφορά στην εκπομπή του κ. Κούλογλου, όπως θα αναπτύξω στην συνέχεια.
Η τυχαία - εάν σε αυτόν τον ντουνιά μπορεί να υπάρξει τυχαίο γεγονός - παρέμβαση στα γεγονότα της κ. Λητούς Βαλιάτζα, ήταν ο απρόβλεπτος παράγων που δεν υπολόγισαν οι στυγεροί δολοφόνοι του Αλέξανδρου, όταν σχεδίασαν την όλη ιστορία παραγωγής του απαραιτήτου θύματος για την εκτροπή που ακολούθησε, με στόχο να την φορτώσουν στον Κορκονέα.
Ο στημένος και χοντρά σκηνοθετημένος χαρακτήρας της όλης υποθέσεως δεν προκύπτει μόνο, όσα αφορά τα συγκεκριμένα συμβάντα, από την μαγνητοσκόπηση της κ. Βαλάτζα. Όμως αυτή η βιντεοσκόπηση παρέχει ένα επί πλέον ιδιαίτερα αποκαλυπτικό στοιχείο για τον τρόπο που έγιναν στην πραγματικότητα τα γεγονότα.

2. Ο ιατροδικαστής κ. Λευκίδης κατέθεσε ότι: "Η σφαίρα τρύπησε τον αριστερό ημιθώρακα, μετά τον αριστερό πνεύμονα, μετά τρύπησε το περικάρπιο, πέρασε στην καρδιά, την θωρακική αορτή και κατέληξε να σφηνωθεί στον δέκατο θωρακικό σπόνδυλο οπότε προήλθε ακαριαίος θάνατος του άτυχου αγοριού".
Ο κ. Λευκίδης κατέθεσε ότι πρόκειται για εξωστρτασκισμό αφού το μπροστινό μέρος της σφαίρας είχε διαβρωθεί. "Αυτή η αλοίωση που είχε η σφαίρα σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να γίνει από το κόκαλο του άτυχου παιδιού. Εξοστρακισμός υπήρξε, όμως το όπλο ήταν στραμμένο προς το θύμα, γιατί αν δεν ήταν, τότε δεν θα υπήρχε τραυματισμός", τόνισε.
Όπως μετέδωσαν τα μαζικά μέσα "σύμφωνα με τον κ. Λευκίδη, η θέση του χεριού του Κορκονέα την ώρα του πυροβολισμού ήταν ευθεία στο ύψος του στήθους σε απόσταση 1,5 μέτρου από το έδαφος ενώ στην σφαίρα βρέθηκε υποξείδιο του πυριτίου, υλικό που σημαίνει ότι η σφαίρα χτύπησε σε άμμο ή οικοδομικό υλικό".

Ας μου επιτραπεί σε αυτό το σημείο μια πρώτη παρατήρηση σχετικά με τα λεγόμενα του κ. Λευκίδη:
Ο ισχυρισμός "Εξοστρακισμός υπήρξε, όμως το όπλο ήταν στραμμένο προς το θύμα, γιατί αν δεν ήταν, τότε δεν θα υπήρχε τραυματισμός" αποτελεί είτε δείγμα διανοητικής αναπηρείας, πράγμα αδύνατο να συμβαίνει σε ιατροδικαστή, είτε αυτή η τερατολογία εξυπηρετεί συγκεκριμένες σκοπιμότητες. Εξ αρχής προβλήθηκε σκόπιμα η στημένη θεωρία του ανθρωποκτωνίας με φονική καραμπόλα μπιλιάρδου, πριν γίνει εργαστηριακή εξέτεση του βλήματος, μετά τον ισχυρισμό του Κορκονέα ότι πυροβόλησε προς τα άνω.
Εάν δεχθούμε το εξοστρακισμό, αυτόματα προκύπτει το συμπέρασμα ότι ο δολοφόνος δεν σκόπευσε στην καρδία του θύματος, κατά συνέπεια ο φόνος δεν ήταν ηθελημένος, αλλά προϊόν συμπτώσεως, έστω κι αν υπήρξε πρόθεση προκλήσεως σωματικής βλάβης. Τι θέλει να πεί τελικά ο κ. Λευκίδης με το επιχείρημα "το όπλο ήταν στραμμένο προς το θύμα, γιατί αν δεν ήταν, τότε δεν θα υπήρχε τραυματισμός"; Κατ'αρχήν ούτε ο πρωταθλητής μπιλιάρδου της Γουατεμάλας δεν είναι σε θέση να πετύχει στόχο με σφαίρα δι εξωστρακισμού. Άλλοι οι νόμοι της πράσινης τσόχας και άλλοι των πυροβολισμών. ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΣΜΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΒΛΗΜΑ ΕΣΤΑΛΗ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟ ΘΥΜΑ. ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΤΟ ΒΛΗΜΑ ΜΕ ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΣΜΟ ΕΝΑ ΘΥΜΑ ΚΑΙ ΕΦΟΣΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΡΟΘΕΣΗ ΑΥΤΟ ΝΑ ΧΤΥΠΗΘΕΙ - ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΟ ΣΚΟΠΕΥΤΗ ΟΠΩΣ Ο ΚΟΡΚΟΝΕΑΣ -ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΠΛΕΟΝ ΤΡΑΒΗΓΜΕΝΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ ΟΤΙ Η ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΣΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΘΥΜΑΤΟΣ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΕΛΕΙΩΣ ΚΑΚΗ ΣΚΟΠΕΥΣΗ. ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΟ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ:
1. ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΕΞΩΣΤΡΑΚΙΣΜΟΥ - ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΣΦΑΙΡΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΠΑΛΑΚΙ ΤΟΥ ΤΕΝΝΙΣ - ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΜΟ ΣΤΑ ΤΕΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΕΥΡΙΣΚΟΝΤΟ ΣΕ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΘΥΜΑΤΟΣ. ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ κ. ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ ΤΙΣ ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ ΟΠΟΥ ΚΑΘΟΤΑΝ Ο ΓΡΗΓΟΡΟΠΥΛΟΣ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΟΥ ΤΕΙΧΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΑΝΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ.
2. ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΟΞΥΔΕΙΟΥ ΤΟΥ ΠΥΡΙΤΙΟΥ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΒΛΗΜΑ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ ΣΤΑ ΥΛΙΚΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΤΕΙΧΟΥ.
Διότι κατά άλλα βρίσκεται πλήρως στις δυνατότες μια μυστικής υπηρεσίας, η οποία έχει ακροβολήσει σε κάποια σκεπή τον εκτελεστή της, να κάνει χρήση εκ των προτέρων σκοπίμως και εντέχνως παραμορφωμένου βλήματος, στο οποίο έχουν προστεθεί ίχνη οξειδίου του πυριτίου. ΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΟΡΙΣΤΑ ΠΥΡΙΤΙΑ ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ ΠΟΥ ΣΕΡΒΙΡΙΣΤΗΚΕ. Τι πάει να πει "΄αμμος ή οικοδομικό υλικό" γενικόλογα, χωρίς πιστοποίηση των συγκεκριμένων δομικών τμημάτων πέριξ του θύματος, κύριοι "εγκέφαλοι" των εργαστηριακών αλχημειών;

Ποια είναι τα βασικά σημεία που θέτει η εκπομπή του κ. Κούλογλου;

1. Ήδη το πρώτο θέμα που θέτει η εκπομπή είναι αρκετό για να τραβάμε τα βυζιά μας για να τα κάνουμε ματζούνια: ΕΝΩ ΟΙ ΚΟΡΚΟΝΕΑΣ ΚΑΙ ΣΑΡΑΛΙΩΤΗΣ ΕΥΡΙΣΚΟΝΤΟ ΣΕ ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΔΕΝ ΥΠΑΚΟΥΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΠΑΝΕ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΔΕΣ ΗΛΙΚΙΑΣ 15 - 16 ΕΤΩΝ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΟΥΤΕ ΕΙΧΑΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΙΑΠΛΗΚΤΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΙΣΤΟΛΙΔΙ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥΣ.

ΥΠΕΡ ΑΝΩ ΠΟΤΑΜΩΝ

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΡΩΤΗΣΑΤΕ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΞΑΚΡΙΒΩΣΑΤΕ ΚΥΡΙΟΙ ΔΙΚΑΣΤΑΙ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΔΕΝ ΕΞΕΤΕΛΕΣΑΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ ΤΑΞΕΩΣ ΤΗΝ ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ;
ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ ΑΥΤΟ;
ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΕΝΤΟΛΕΣ ΠΟΙΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΠΟΡΕΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ;
ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ;
ΕΙΣΤΕ ΔΙΚΑΣΤΑΙ;
ΕΞΙΧΝΙΑΖΕΤΕ ΕΓΚΛΗΜΑ ΔΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΕΤΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΝ Η ΠΟΥΛΑΤΕ ΑΥΓΑ ΤΟΥΡΚΙΑΣ;


ΠΟΙΟΣ ΔΙΟΙΚΕΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΚΥΡΙΟΙ ΔΙΚΑΣΤΑΙ;
ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ ΤΑΞΕΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ;
ΠΟΥΛΑΕΙ Ο ΚΑΘΕΙΣ ΤΡΕΛΛΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ Η ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΘΕΡΕΤΡΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΥΣ ΠΟΥ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΑΛΛΑ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΟΜΙΜΟ ΕΚΛΕΓΕΙΣΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ;

ΕΔΩ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΠΕΡΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΣΤΑΣΕΩΣ

Το ντουέτο των "Ράμπο των εξαρχείων" δεν μεταβαίνει στον τόπο της διατεταγμένης αποστολής ούτε μετά τους πυροβολισμούς. Η υπηρεσία τους τους αναζητεί επί ημίσιαν ώραν. Η εγκληματολογική υπηρεσία τους αναζητεί επί ημίσιαν ώραν.
Όπως μεταδίδει αυτόπτης μάρτυς σε μαγνητοσκόπησιν, η οποία αφηρέθη από την ιστοσελίδαν YOUTUBE.COM ο Κορκονέας είναι και φτιαγμένος. Έχει πάρει και τα αφιόνια του. Τι εορτάζετε ρε μάγκες τέλος πάντων; Τον οικο της ανωμαλίας ή την αποκαθήλωση του Κώστα Καραμανλή;

2. Η εκπομπή συναχίζει με μαρτυρία της μάρτυρος κ. Λητώ Βαλιάτζα, η οποία μηγνητοσκόπησε και έδωσε στην δημοσιότητα την μμανητοσκόπηση των γεγονότων.
ΜΙΑ ΤΡΑΓΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΔΙΟΤΙ ΕΝΩ ΑΝΕΥΡΕΘΗΣΑΝ ΤΡΕΙΣ ΚΑΛΥΚΕΣ ΑΚΟΥΣΘΗΚΑΝ ΤΡΕΙΣ ΕΚΠΥΡΣΟΚΡΟΤΗΣΕΙΣ ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΩΝ.
Οι τρεις πυροβολισμοί βεβαίως δεν θα ακουσθούν το ίδιο ισχυροί σε όλα τα σημεία, όπως πιστοποιούν άλλες βιντεοσκοπήσεις μαρτυριών που βρίσκονται στο YOUTUBE. Γεγονός που καταδεικνύει, ότι ο τρίτος πυροβολισμός ΕΡΙΦΘΕΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΣΗΜΕΙΟ. Μάρτυρες που παρακολουθούν από ψηλά ακούν τους δυο πυροβολισμούς. Άνθρωποι που βρίσκονται στην πλατεία ακούνε και τον τρίτο:










ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΟ 1.18




Αυτά που μαρτυρεί η κ. Βαλιάτζα στην εκπομπή είναι υπέρ άνω ποταμών: Όταν διεξάγεται η πρώτη επιτόπιος αυτοψία κατέρχεται της οικίας της και συναντά τον επικεφαλής, κάποιον κ. Κουζέλη. Προσφέρεται να μεταβεί στην ασφάλεια και να καταθέσει. Ο εν λόγο κύριος υπόσχεται να την καλέσει. Οι μέρες παρέρχονται και αυτή δεν καλείται. Μεταβαίνει η ίδια στην ασφάλεια. Εκλιπαρεί να καταθέσει. Ουδείς ενδιαφέρεται. Θα της απαντήσουν ότι ο κ. Κουζέλης είναι άγνωστος στην "υπηρεσία".

Γνωστός ή άγνωστος τελικά ο κ. Κουζέλης; Ή μήπως γνωστός άγνωστος; Η μήπως άγνωστος γνωστός;

Αναφορά στο όνομα αυτό θα γίνει κατά την διάρκεια της δίκης από τον συνήγορο του Επαμεινώνδα Ράμπο Κορκονέα Αλέξη Κούγια. Όπως διαβάζουμε στο τύπο του παρελθόντος Φεβρουαρίου:
"Την επανεξέταση του αστυνομικού κ. Κουζέλη, ο οποίος ήταν ο προϊστάμενος της ομάδας αστυνομικών η οποία συνέδραμε στην αυτοψία που διενήργησε ο ανακριτής λίγες ημέρες μετά την δολοφονία του δεκαπεντάχρονου μαθητή, ζήτησε από το δικαστήριο, ο Αλέξης Κούγιας. Όπως υποπστήριξε ο εν λόγω αστυνομικός πρέπει να διευκρινίσει το λόγο που υπέδειξε άλλη θέση του θύματος από αυτή που είχαν μέχρι εκείνη την στιγμή, αλλιώς θα πρέπει να διωχθεί για ψευδορκία".

Είναι προφανές ότι ο Κουζέλης, η ο άνθρωπος φάντασμα που το έπαιζε "Κουζέλης", δεν επενέργησε αυτοψία, αλλά επιχείρησε μόνο να αλοιώσει τα στοιχεία της δολοφoνίας επί τόπου. Άρα η συνομωσία φτάνει ψηλά.
Τώρα βέβαια κάτι υποτίθεται ότι έγραψα. Ακόμη και οι τυροπιτάδες, που χρωστάνε δέκα ενοίκια στα Εξάρχεια, γνωρίζουν, ότι η αστυνομία και υπηρεσίες ασφαλείας είναι διαβρωμένες από τα συνδικάτα του εγκλήματος και τις ξένες μυστικές υπηρεσίες.
Ξένες; θα ρωτήσετε. Καλέ αυτές είναι πιο δικές μας και από τον εαυτό μας. Τι πάει να πει δικό μας και ξένο;

Και μια ερώτηση κρίσεως:
Γιατί θέτει θέμα ο Κούγιας για τον Κουζέλη στην δίκη, εφόσον είναι προφανής η προσυνενόηση των Κορκονέα και Σαραλιώτη να πυροβολήσουν, έστω κι αν τελικά τους εξαπατούν, χωρίς να τους έχουν ενημερώσει για τον σχεδιασμό του φόνου, που θα τους φόρτωναν;

3. Η εκπομπή κάνει μνεία και δείχνει φωτογραφίες από το τραύμα του γρηγορόπουλου στην καρδιά. Δεν θα κάνει όμως αναφορά στην γωνία που σχηματίζει το κανάλι της σφαίρας από πάνω προς τα κάτω, που πιστοποιεί ότι ο Γρηγορόπουλος πυροβολήθηκε από μεγάλο ύψος. Το παραμύθι ότι έσκυψε πριν φάει την σφαίρα, δεν ευσταθεί. Σε μια τέτοια περίπτωση ο Ράμπο, που υποτίθεται ότι πυροβόλησε, έπρεπε να έπαιζε μπιλιάρδο με στόχο το κεφάλι, πράγμα που μπορεί να ανήκει μόνο στον χώρο της πιο αρωστημένης επιστημονικής φαντασίας.

Τα γεγονότα πιστοποιούν, ότι ο ακροβολισμένος εκτελεστής δεν σημάδεψε την καρδιά, αλλά την σπονδηλική στήλη. Η σφαίρα έπρεπε να σφηνωθεί. Πράγματι "δουλειά" ακριβείας, "δουλειά" για την οποία εκπαιδεύεται κάποιος σαν ρομπότ χωρίς κρίση και αισθήματα χρόνια και χρόνια και μάλιστα όταν πυροβολεί με παραμορφωμένη σφαίρα και στόχο σχετικά μικρό, όπως το κορμί ενός αθώου εφήβου.
Μόνο που δίπλα στην σπονδυλική στήλη του Αλέξη βρισκόταν η καρδιά μιας νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης.
Ακόμη μια "άψογη" δουλειά των μυστικών υπηρεσιών.
"Άψογη" για τους σάπιους εγκεφάλους που την σχεδίασαν.
Με μικρά όμως λαθάκια και ατέλειες...
Τόσο μικρά, που από το πολύ τράβηγμα τα βυζιά όσων καταλαβαίνουν πέντε απλά πράγματα στο τέλος θα καταντήσουνε μακαρόνια.
Εξ άλλου, για όσους διαθέτουν ωραίο στήθος, πραγματικό είναι μόνο αυτό που μεταδίδουν τα σκουπιδοκάναλα.

(Σας παρακαλώ θυμηθείτε την έκκληση που έκανα στην προηγούμενη αναφορά.
Εάν θέλετε ενσωματώστε σε αυτήν και μια ενορατική προσπάθεια για την αποκάλυψη των πραγματικών ενόχων ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΟΥΣ. Προβάλλετε ένα τείχο. Μια χειρ δικαιοσύνης τραβάει ένα τμήμα του. Όπισθεν βρίσκονται κρυμμένοι οι ένοχοι ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ. Η Νέμεσις επιβάλλει ποινήν ισοβείου καθήρξεως και καταναγκαστικών έργων ένεκα ειδεχθούς δολοφονίας ανηλίκου, καταστροφής περιουσιών, δημιουργίας χάους, βαρείας διαταράξεως της κοινωνικής ειρήνης και στάσεως σε βάρος του ισχύοντος πολιτεύματος.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ).


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ "ΓΑΜΩΣΤΑΥΡΟΥ" ΣΤΟ:
http://gamostavros.blogspot.com/2010/10/blog-post_11.html

ΜΑΛΛΟΝ ΜΠΕΡΔΕΨΑΤΕ ΤΟ ΣΩΒΡΑΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΓΡΑΒΑΤΑ ΑΞΙΟΤΟΜΟΙ ΚΥΡΙΟΙ

Ομηρικός Ύμνος εις την Θεάν Αθηνά

Παλλάδ' Ἀθηναίην ἐρυσίπτολιν ἄρχομ' ἀοίδειν
δενήν, ἦ σύν Ἄρήϊ μέλει πολεμήϊα ἔργα
πορθόμεναί τε πόληες ἀϋτή τε πτόλεμοί τε,
καί τ' ἐρρύσατο λαόν ἰόντα τε νισόμενόν τε,
Χαῖρε, Θεά, δός δ' ἄμμι τύχην εὐδαιμονίην τε.

Εις τα νέα Ελληνικά:

Ξεκινώ ψαλμόν της Παλλάδος (κουκουβάγια) Αθηνάς προστάτιδος της πόλεως
την δεινήν Θεάν, η οποία μαζί με τον Άρη φροντίζει την πολεμικήν ικανότητα
στην πόρθηση των πόλεων και τις συγκρούσεις των μαχών
και που προστατεύει τον λαόν-στρατόν αναχωρούντα και επιστρέφοντα.
Χαίρε Θεά, δος μας τύχη και ευδαιμονία (ή πολύ απλούστερα την νίκη).


1. ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΙΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΚΑΙ ΚΑΛΥΜΜΕΝΗΣ ΒΙΑΙΗΣ ΑΠΟΨΙΛΩΣΕΩΣ

Τα γεγονότα που προηγήθηκαν προσφάτως, με την ανελέητη επίθεση των ταγμάτων κρούσεως εις βάρος ειρηνικών διαμαρτυριών στην Αθήνα και τον Βόλο, ο αναίτιος τραυματισμός πολιτών και φωτορεπόρτερς, η εκτεταμένη χρήση τοξικότατων χημικών πολεμοφοδίων που επεκτείνονται σε όλην την ατμόσφαιρα μακράν των σημείων εκτοξεύσεως, σε συνδυασμό με ταυτόχρονους αεροψεκασμούς με αεροσκάφη, καθώς και η διεξαγωγή δίκης σε βάρος δεκαεξαχρόνων στην Λάρισα με χρήση του αντιτρομοκρατικού νόμου, δείχνουν χωρίς περιστροφές μια στημένη και από πολύ καιρό λίαν λεπτομερώς προγραμματισμένη επίθεση εναντίον του συνόλου πληθυσμού, η οποία προαναγγέλει τα ορεκτικά στο μεγάλο φαγοπότι που ετοιμάζεται.

Δεν είναι καθόλου πρωτότυπος ο ισχυρισμός, ότι οι ανθελληνικές δυνάμεις δεν περιμένουν στο άμεσο μέλλον την αντιπαράθεση των δοτών και εισαγόμενων χαφιέδων -ταραξιών του Σόρος, όπως έγινε στα μέσα του Δεκεμβρίου του 2008, οι οποίοι ενεργούντο από τα ίδια παρασκήνια, που αποτελούν τους εντολόδότας των "εγγυητών ταγών της δημοσίας τάξεως" την σήμερον. Περιμένουν διευρυμένες διαμαρτυρίες, οι οποίες αναμένεται να προσλάβουν εξεγερσιακό χαρακτήρα, από πληθώρα πολιτών, η πλειοψηφία των οποίων διήγεν εν πλήρη ειρηνικότητι μέχρι τώρα.

Σε παλαιότερον σημείωμα της σελίδος είχα κάνει μνεία, ότι ο παπατζής είχε ζητήσει ήδη την παρέμβαση από την ΕΕ. της EUROGENDFOR, της παραστρατιωτικής δυνάμεως καταστολής των "πολιτισμένων" συμμάχων μας, οι οποίοι έχουν ακόμη νωπά εις το ενεργητικόν των τα Βερντέν και Άουσβιτς. Αλλά μήπως και ο πάππος του εν λόγω "κυρίου" δεν ήταν αυτός, ο οποίος οικοδόμησεν τους "νέους παρθενώνας" εις την Μακρόνησον και τον Άγιον Ευστράτιον, οθών δια της εντέχνου βίας τον κορμόν της Εθνικής Αντιστάσεως εις τας αγκάλας του κομμουνιστικού κόμματος, ώστε να δύναται το καθεστώς του μονοπλεύρου εμφυλίου να δολοφονεί και μαστίζει αυτούς, ως "αναρχιστάς" και "επιβουλομένους την έννομον τάξιν", ώστε μέσω των διώξεων, της κοινωνικής απαξιώσεως και των ανηκέστων βλαβών της υγείας τους, να μην μπορέσουν τα καλύτερα παιδιά του Ελληνικού Λαού να δημιουργήσουν οικεγένειες και να τεκνοποιήσουν; Αναρωτηθήκατε ποτέ, ποία ήτο η δύναμις του κομμουνιστικού κόμματος προ της εφαρμογής του μονοπλεύρου εμφυλίου και ποία μετά από αυτήν; Οι "εθνικόφρονες" και "κομμουνιστοφάγοι" ήταν αυτοί, οι οποίοι εφρόντισαν, βάσει προδοτικού και εν τη αλλοδαπή εξυφανθέντος σχεδίου, να σπρωχθούν τα λαϊκά στρώματα σωρηδόν εις την επιρροήν του αντιλαϊκού και σταλινόδουλου κομμουνιστικού κόμματος, δια να εξοντώσουν τον κοσμάκη και τον Ελληνισμόν.
Τα παρασκήνια, τα οποία δομούσαν την μορφήν του μεταπολεμικού κόσμου, με τον προγραμματισθέντα "ψυχρόν πόλεμον", ο οποίος ακολούθησε, κινούσαν τα νήματα όπισθεν των Ρούσβελτ, Τσώρτσιλ και Στάλιν. Και είχαν προγραμματίσει για την Ελλάδα δοτές εξεγέρσεις, προαποφασισμένα καθεστώτα αντιλαϊκής τρομοκρατίας, δολοφονίες, εκτοπίσεις, εμφύλιες συρράξεις και προσφυγοποίηση μεγάλου αριθμού Ελλήνων. Δηλαδή δοτές και προγραμματισμένες εθνικές αιμορραγίες. Με ξενοκίνητες - ή ορθότερεν από τις ΗΠΑ ελεγχόμενες - χαφιέδικες και προβοκατόρικες οργανώσεις, όπως η "Χ" και η "ΟΠΛΑ", με επικεφαλείς τους πράκτορες των ΗΠΑ Γρίβα και Νικόλαο Πλουμπίδη, έχυναν εκατέρωθεν λάδι στην φωτιά για να ξεσηκώσουν τους πάντας εναντίον όλων.
Και ο λαός - παρά τους τεράστιους αγώνας του, τον τεράστιο ηρωισμό και την αυταπάρνησή του - πέφτοντας θύμα της μιας και της άλλης προπαγάνδας, κατήντησε ο θλιβερός κομπάρσος εις το ρέκβιεμ του εξανδραποδισμού του, στα πλαίσια της μονίμου αναπαραγωγής της ξένης εξαρτήσεως του κρατιδίου.
"Ο πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος".

Να λοιπόν, για ποιον λόγο η πολιτική ειλικρινούς εθνικής συμφιλιώσεως, που ακολούθησε προσφάτως ο Κώστας Καραμανλής (σε αντίθεση με την πρακτική του λαοπλάνου σπορέως εμφυλίου μίσους Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος δημιούργησε τα πράσινα και μπλε καφενεία) αποτέλεσε αγκάθι για το κατεστημένο. Και να γιατί, οι όψιμοι οπαδοί του Αβερωφισμού ("φωτιά και τσεκούρι στα ουρητήρια ομονείας") επιχειρούν συστηματικά με καλυμμένο τρόπο να απαξιώσουν τον Κώστα, χωρίς να έχουν το θάρρος και την ειλικρίνεια να το κάνουν αυτό ανοικτά.

ΟΧΙ ΑΓΑΠΗΤΕΣ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ. ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΔΑΧΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΜΦΟΡΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΚΛΗΣΕΩΝ ΠΟΥ ΕΠΟΝΤΑΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΑΝΑΛΟΓΑ ΛΑΘΗ.

ΔΙΟΤΙ ΠΟΛΛΑ - ΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΛΕΓΩ - ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΝ ΜΑΤΩΜΕΝΟ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 1944.
ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΤΕ ΗΤΟ Ο ΠΑΠΠΟΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΓΓΟΝΟΣ.
ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΤΕ ΗΤΟ Ο ΣΚΟΜΠΥ, Ο "ΠΑΠΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ" ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ.
ΕΝΩ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΡΟΪΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ.


2. ΑΣ ΔΙΔΑΧΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΟΦΗ ΠΑΡΟΙΜΙΑ

Αγαπητοί φίλες και φίλοι σας καλώ να διδαχθούμε από μια σοφή παροιμία:
"Άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας".
Αναρωτηθήκατε ποτέ το νόημα που συμπυκνώνει αυτή η λαϊκή ρήσις;
Είναι βαβαίως κατανοητό, ότι η κουκουβάγια έχει μεγάλα μάτια και συμβολίζει την σοφία, ενώ ο λαγός τρέχει γρήγορα. Δια ποιον λόγον όμως, κατέστη αναγκαίον να επινοηθεί μια ακόμη παροιμία, εκεί που θα επαρκούσε το "Όποιος δεν έχει μυαλό, έχει πόδια";
Μήπως το νόημα, που ήθελε με αυτόν τον τρόπο να συμπυκνώσει το λαϊκό ασυνείδητο, μεταβιβάζοντάς αυτό ως εμάς, πηγαίνει μακρύτερα;

Η εν λόγω παροιμία κάνει λόγο στην κουκουβάγια - δηλαδή το σύμβολο της Θεάς της Σοφίας - και τους οφθαλμούς, σε αντιπαραβάλλοντας σε αυτά τον λαγό. Το ζωάκι, που το βάζει γρήγορα στα πόδια μόλις αισθανθεί κίνδυνο: "΄Εφυγε σαν λαγός", λέει μια άλλη παροιμιώδης έκφραση.
Ο συνδυασμός ΣΟΦΙΑΣ και ΟΦΘΑΛΜΟΥ ανάγει στην ενόραση. Τι είναι αυτή, είναι μια ολόκληρη ιστορία. Στην ουσία η ανάλογος προβληματική είναι σχεδόν τελείως ξεχασμένη, με εξαίρεση κάποια αμφίβολα ίσως κυκλώματα επίδοξων "γκουρούδων", ή άλλου είδους σωματεία, τα οποία αποτελούν το προθάλαμο αποκρυφιστικών ενώσεων, στην ουσία δηλαδή αποτελούν μαγαζάκια της δυαρχίας, τα οποία είτε καλλιεργούν τον αποπροσανατολισμό, είτε ψαρεύουν στα θολά νερά για τσικό του τεκτονισμού.
Η ενόραση, στην οποία αναφέρεται η παροιμία που παρατέθηκε, αντιδιαστέλλεται στην άτακτη υποχώρηση κατά την εμφάνιση κινδύνου. Αποτελεί δηληδή ΟΔΟ ΑΜΥΝΗΣ, ή κατά το Ελληνικότερον ΠΟΛΕΜΙΚΗΝ ΜΕΘΟΔΟΝ.
Πράγματι, από τον Ομηρικόν Ύμνον εις την Θεάν Αθηνά, διαφαίνεται ότι η Παλλάς δεν ήτο μόνον Θεά της Σοφίας, αλλά και Θεά του Πολέμου. Σε αντιδιαστολή με τον Άρη, ο οποίος ως Θεότης συμπυκνώνει την έννοιαν της ρώμης, της πολεμικής ασκήσεως, της μαχίμου ορμητικότητος, της γενναιότητος και της αντοχής, η Αθηνά συνδυάζει ΣΟΦΙΑ και ΠΟΛΕΜΟΝ. Ως θύλις Θεότης Η ΕΜΦΑΣΙΣ ΔΙΔΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΟΦΙΑ. Προκειμένου όμως περί του οφθαλμού - δηλαδή του κατ'εξοχήν ενορατικού οργάνου - η σοφία της Αθηνάς δεν αφορά αφηρημένα την επεξεργασία κάποιας στρατηγικής για τον πόλεμο, αλλά:

ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗΝ ΘΕΟΥΡΓΙΑΝ

Σε συνδυασμόν μάλιστα με αυτά τα οποία αναφέρθησαν εις την προηγούμενον ανάρτησιν αναφορικώς με το μύθον του Περσέως, γίνεται κατανοητόν, ότι η εσωτερική πλευρά της ασπίδος αφορά τον εσωτερικόν οφθαλμόν.
Κάποιοι φρόντισαν να μας αποκόψουν από την Θεουργίαν γενικώς και την Πολεμικήν Θεουργίαν ειδικότερον, κρατώντας αυτοί το δικαίωμα, ως δικό τους πλεονέκτημα, να χειρίζονται τα σύμβολα και το ασυνείδητο στις στοές της ανωμαλίας.
Βεβαίως υπάρχει μια διαφορά, όχι μόνον ετών φωτός, αλλά αιώνων φωτός, μεταξύ της υποδουλώσεως εις το ασυνείδητο και της ασκήσεως εις την οδόν της αρετής.

ΓΙ ΑΥΤΟ ΣΑΣ ΤΟ ΛΕΩ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΡΕ ΔΗΘΕΝ ΜΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ:

ΕΧΕΤΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΕΙ ΤΗΝ ΔΟΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΤΕ ΣΑΝ ΑΡΝΙΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ.
ΕΑΝ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΔΕΣ Η ΑΠΛΩΣ ΟΡΓΙΣΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΑΓΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΥΜΦΩΝΩΣ ΜΕ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ ΣΑΣ ΣΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΜΠΕΡΔΕΨΑΤΕ ΤΟ ΣΩΒΡΑΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΓΡΑΒΑΤΑ.


3. ΠΡΩΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΟΣ:

Αγαπητοί φίλοι,
αγαπητές φίλες:

Αφού προβείτε εις καθαρμόν εις το λουτρόν της οικίας σας, αναζητήσατε ήσυχον τόπον εντός του οποίου δύνασθαι να απομονωθείτε. Κλείοντες τους οφθαλμούς σας και αναπνέοντες βαθέως, επικαλεσθείτε το ΤΡΙΑΔΙΚΟΝ ΠΝΕΥΜΑ και κατόπιν οραματισθείτε επί δεκαπεντάλεπτον τον σχηματισμόν ατσάλινου τείχους επί του οποίου συντρίβεται η επιθεσις του ΔΝΤ. Οραματισθείτε τον Περσέα να επικαλύπτει δια της ασπίδος της Θεάς Αθηνάς την Ελλάδα και την οικουμένην.

Προσεχώς, με την βοήθειαν του Υψίστου, ακολουθούν και άλλαι εκκλήσεις.


...Παλλάδ' Ἀθηναίην ἐρυσίπτολιν ἄρχομ' ἀοίδειν
δενήν, ἦ σύν Ἄρήϊ μέλει πολεμήϊα ἔργα
πορθόμεναί τε πόληες ἀϋτή τε πτόλεμοί τε,
καί τ' ἐρρύσατο λαόν ἰόντα τε νισόμενόν τε,
Χαῖρε, Θεά, δός δ' ἄμμι τύχην εὐδαιμονίην τε...


Για τους φίλους που ενδιαφέρονται για το κείμενο "Θρησκειολογικές Προσεγγίσεις":

Θρησκειολογικές προσεγγίσεις