09 Δεκεμβρίου, 2008

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΜΙΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟΥ ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ




Έστειλα εχθές την ανταπόκριση που ακολουθεί για την κατάληψη του Ελληνικού προξενείου στο Βερολίνο. Παρόλο που η ανταπόκριση αμφισβητούσε τον κοινωνικό μύθο, ο FactorX είχε την ευαισθησία να τη δημοσιεύσει απαράλλακτη και χωρίς περικοπές, δείχνοντας την αποφασιστική δημοκρατική του αντίληψη για τη δημοσιογραφία.
Η ανταπόκριση προκάλεσε, όπως ήταν φυσικό, αρνητικά σχόλια και από σχολιαστές που είναι καθόλα εξαιρετικοί ηλεκτρονικοί φίλοι.
Καλώ τους φίλους (και μη φίλους) επισκέπτες από το Βερολίνο, που είναι ίσως γνώστες της κατάστασης, να αντιπαρατεθούν και να με διορθώσουν, όπου κρίνουν. Κατά το δυνατόν με επιχειρήματα και στοιχεία. Ευχαρίστως δίνω βήμα έκφρασης στους καταληψίες. Εξάλλου ο πρέσβυς κατά τη διάρκεια της κατάληψης, όπως δήλωσε ο δικηγόρος κάποιων από αυτούς στους εκπροσώπους του τύπου, που μετέδιδαν τα αφορώντα την κατάληψη, τους τα είχε ακουμπήσει όλα. Τηλέφωνα, φαξ και διαδικτυακή σύνδεση.

Γιατί, όπως και να το κάνουμε, ζω στο Βερολίνο εδώ και τριανταπέντε χρόνια και γνωρίζω την πιάτσα καλά.


ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ (της Μποτίλιας στο πέλαγος προς το ANTINEWS)

ΕΛΗΞΕ ΣΤΙΣ 18:00 Η ΩΡΑ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΟΔΕΙΑ Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟΥ
ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ

Σήμερα στις 9:30 το πρωί ομάδα διαμαρτυρόμενων προσώπων ενάντια στη δολοφονία του
δεκαεξάχρονου Αλέξη στην Αθήνα κατέλαβαν το Ελληνικό προξενείο στο Βερολίνο, που
βρίσκεται στην δεύτερη μεγάλη κεντρική πλατεία του πρώην δυτικού τμήματος της πόλης
Wittenbergplatz. To κτίριο του Ελληνικού προξενείου φυλαγόταν τις τελευταίες ημέρες με
δρακόντια μέτρα από την Γερμανική αστυνομία. Εξακολουθεί να παραμένει γρίφος για τους
Έλληνες συνταξιούχους, που έχουν ως μόνιμο στέκι για πολλές ώρες καθημερινά αυτή την
πλατεία, πως στάθηκε δυνατό να εισέλθουν απαρατήρητοι στο κτίριο οι καταληψίες.
Οι καταληψίες κρέμασαν ένα μεγάλο πανό στην πρόσοψη του κτιρίου και αραιά έβγαιναν
μερικοί από αυτούς στα μπαλκόνια, κάποιοι από τους οποίους φόραγαν κουκούλες, για να
φωνάξουν συνθήματα, μεταξύ των οποίων και το «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι.».
Το γεγονός της κατάληψης ήδη από τις 10:30 είχε αρχίσει να βρίσκει έντονη προβολή στα
Γερμανικά μίντια, που σημειωτέον λιγότερο από σπάνιότατα προβάλλουν ελληνικά θέματα.
Έξω από το προξενείο στάθμευαν μερικά αστυνομικά οχήματα και σχετικά μικρές
αστυνομικές δυνάμεις, που είχαν δημιουργήσει ένα προστατευτικό κλειό μπροστά στο κτίριο
με κιγκλιδώματα. Η κατάσταση ήταν καθ΄όλη τη διάρκεια της ημέρας χαλαρή.
Κάποια τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά συνεργεία είχαν λάβει θέση στην αριστερή πλευρά του
κιγκλιδώματος, δίπλα στην είσοδο του κτιρίου. Μπροστά από το κιγκλίδωμα ήταν ένας
αριθμός εκατό περίπου Γερμανών, που από τα εμφανησιακά χαρακτηριστικά τους ανήκαν
μάλλον στον χώρο των αυτονόμων.
Με εξαίρεση κάποιους Έλληνες δημοσιογράφους, τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο της
Ελληνικής κοινότητας, δυο τρεις Έλληνες τουρίστες, καμιά δεκαριά Έλληνες φοιτητές και
τους πάγιους συνταξιούχους των καφενείων της πλατείας, δεν υπήρχε ελληνική παρουσία ή
υποστήριξη.
Από τους παρευρισκόμενους κανένας δεν γνώριζε κάποιον από τους καταληψίες.
Από τα συνθήματα που φωνάζονταν μέσα από το κτίριο, εκτιμώ τις ελληνικές φωνές που
ακουγόντουσαν επτά με οκτώ νεαρών ατόμων, κύρια γυναικίες.
Γύρω στις 16:00 η ώρα ανέβηκε στο κτίριο κάποια δικηγόρος και μετά από λίγο κάποιος
Γερμανός δικηγόρος, που εκπροσωπούσε κάποιους από τους καταληψίες, με στόχο όπως
ειπόθηκε στις κατ΄ιδίαν συζητήσεις να διαπραγματευτές την αποχώρηση των καταληψιών.
Γύρω στις 17:40 εξήλθε από το κτίριο ο Γερμανός δικηγόρος και απάντησε σε ερωτήσεις των
δημοσιογράφων. Ισχυρίστηκε ότι η κατάληψη θα μπορούσε να έχει λήξει εδώ και ώρες, εάν
η αστυνομία δεν επέμενε στην εξακρίβωση των στοιχείων των καταληψιών, εφόσον δεν
υπάρχει αξιόποινη πράξη, διότι ο πρέσβυς, όπως δήλωσε, δεν προτίθεται να καταθέσει
μήνυση για παραβίαση της ειρήνης στους χώρους του προξενείου.
Μετά από 20 λεπτά αποχώρησαν οι καταληψίες, προς τη μεριά του δρόμου που δεν υπήρχε
συγκεντρωμένος κόσμος , μέσα από το κιγκλίδωμα και χωρίς να προβεί η αστυνομία σε
εξακρίβωση των στοιχείων τους. Κατά την έξοδο μέτρησα περίπου 23 πρόσωπα, νεαρής
ηλικίας.
Συμπέρασμα: Ένας πολύ μικρός αριθμός ανθρώπων, ξένος προς τον κορμό του Ελληνισμού
στο Βερολίνο, κατάφερε να απασχολήσει εντονότατα τα γερμανικά μίντια μέσα σε έντονα
αντικυβερνητικό κλίμα. Προφανώς δεν θα μάθουμε ποτέ ποια ήταν αυτά τα πρόσωπα. Αυτό
αποτελεί για μένα μια νέα ποιότητα, στην πόλη που ζυμώθηκα με τους κοινωνικούς της
αγώνες τα τελευταία 35 χρόνια, έχοντας συνηθίσει σε άλλου είδους διαδικασίες, συλλογικού
και ευδιάκριτου χαρακτήρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: