30 Ιανουαρίου, 2008

ΞΑΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ "ΝΥΧΤΟΚΑΜΑΤΙΑΡΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ"


ΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ ΓΕΥΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΟΥ ΣΤΑΓΟΝΑ

Κι αν μείνει μόνο μια γραμμή
ως άξωνας του ρήγματος
αυτή ΄ναι ο μυστικός χυμός της άνθισης
μες τα κλαριά αυτού του δέντρου

Δεν απαιτούν μορφές
αυτοί που ανέβηκαν στο μαγικό χαλί.
Η αλήθεια αποτελεί
τη συνοχή στα μόρια μας.

Πριν και χωρίς να πάρης
όλα δικά σου γίνανε
μόνο επειδή ο Θεός σου χάρησε
τον έρωτα,
αιχμή εξαγνισμού
στην κόψη της συνείδησης.

Ποιοί λίθοι είναι πιο σκληροί απ΄τους πολίτιμους;
Μα άφηνε με νάρχομαι
ακόμη κι όταν γίνομαι πορόλιθος
όπως ο ασβέστης
έχασε τη σκληρότητα
κρατώντας μια μικρή φωτιά
μέσα στα όστρακα και τα οστά
κάθε μικρού ονείρου


28 Ιανουαρίου, 2008

O Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΜΕΝΤΕΝΙΑ ΡΙΧΝΟΥΝ ΧΑΜΟΥ

Δομίνικος Θεοτοκόπουλος, "Αποκαθήλωσις"

"Ο Απόλλων είναι αυτός που μας την έχει στημένη, ως η αποθέωση και η πραγμάτωση της εξεύρεσης του βαθύτερου, του αληθηνού Εαυτού, της στόχευσης της Αιωνίου Μονάδος, που συντελείται μέσω του Οράματος: Με την αποκάλυψη, μέσω μιας πλήρους ανατάσεως, στη σύνολη περιοχή του μαρτυρίου, το διάβα μέσα από την οποία, μας οδηγεί στην απολύτρωτική θεώρηση μιας ήσυχης βαρκούλας, που πλέει ανέμελη στο μέσο του πελάγους".
Φρειδερίκος Νίτσε, " Η γέννηση της Τραγωδίας".

"Ο Θάνατος είναι ο μοναδικός άξιος αντίπαλος που έχουμε. Η ζωή είναι η διαδικασία μεσω της οποίας ο θάνατος μας προκαλεί. Ο Θάνατος είναι ενεργητική δύναμη. Η ζωή είναι η αρένα. Και σ΄αυτή την αρένα ανά πάσα στιγμή υπάρχουν δύο μόνο που αγωνίζονται: ο εαυτός μας και ο θάνατος".
Κάρλος Καστανιέντα, "Η δύναμις της σιωπής"

"Από υπερβολική αγάπη για τη Ζωή, επέλεξα το θάνατο".
Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκυ.



Εφόσον δεν υπάρχει ζωή, παρά μόνο αγώνας για ζωή, δεν μπορεί να υπάρξη και θάνατος. Η μοναδική του ελπίδα να πραγματωθή, είναι μονάχα σαν επιστέγασμα ενός τέτοιου αγώνα.
Η ζωή προϋποθέτει ψυχή. Αυτό που ονόμασε ο Σαββόπουλος "γεννήθηκα με μια εκ γεννετής αιμορραγία". "Γουστάρω ελεύθερη και πλούσια Ζωή". Η δίψα για Ζωή, για συνουσία εδώ και τώρα με το Ζοωγόνο Σύνδρομο. Χωρίς μισόλογα και παρακάλια. Γιατί η Ζωή είναι δική σου και δική μου φιλάρα, αν δεν είμαστε διατεθειμένοι να την ξεπουλήσουμε "για λίγη σιγουριά", για την τραμπάλα στο τσίρκο της αυταπάτης.
Και αυτή την Ενέργεια δεν μπορεί να την καταστρέψη καμιά παγκόσμια δικτατορία, γιατί την αγκύρωσαν οι Μεγάλοι Αθάνατοι στο Αέναο Παρόν.

Κοιμήθηκε ή πέθανε; Αδιάφορο.
Η ερώτηση δεν μπορεί παρά να είναι άλλη: Έζησε;

Δεν είναι τα χαμόγελα, η αναγνώρηση, οι τεμενάδες, το χειροκρότημα αυτά που συνγκροτούν τη ζωή.
Είναι μόνο αυτό που μένει.
Δεν υπάρχει παρελθόν, παρόν, μέλλον. Αυτά είναι μόνο η αρένα.

Ο Έλληνας Ζωγράφος αποτύπωσε την αποκαθήλωση Του.
Το μέτωπο Του απέραντο πεδίο για τον ασπασμό του πιστού.
Το σβησμένο, αλλά και μετά το θάνατο παρόν βλέμμα Του, δοσμένο στη Μητέρα. στην αγάπη πέρα από προϋποθέσεις και σκοπιμότητες.
Το αριστερό χέρι δωρεά τρυφερότητος στην αγαπημένη.
Ναι είναι άνθρωπος.
Μα το δεξιό χέρι υπάρχει μόνο για την τρύπα του καρφιού. Στη βάση του συνόλου. Για να στηρίζη τα πάντα.
Είναι πραγματικός άνθρωπος.

Και πίσω απόλα ένα κομμάτι κούτσουρο.
Σταυρός του Μαρτυρίου, ή γέφυρα που συνδέει το κέντρο της γης με τον ουρανό;

Ο ζωγράφος αποκαλύπτει χωρίς να ομιλή. Είναι το μέτρο. Υπάρχοντος του μέτρου όλα υπάγονται σε αυτό. Και η απόσταση των φωτεινών σημείων στο βάθος, ανάμεσα στα νεφελώματα. Μακρυά... Αλλά πολύ, πάρα πολύ κοντά μας.

Εμείς τι να προσμετρήσουμε...
Συντάχθηκε με την εγχώρια πλουτοκρατία. Υποστήριξε την συνοχή του ελλαδικού κρατιδίου, δημιουργώντας ρήξη με τον Βερθολομαίο, που ήθελε εξωελλαδικό καθορισμό των επισκόπων στη βόρειο Ελλάδα. Η απαρχή του σχεδιαζόμενου διαμελισμού. Το επερχόμενο μπακλαβαδάκι.
Οι επίδοξοι διαμελιστές της εξουσίας ρίξανε το φαρμάκι.
Μετά πήγε και τους ζήτησε γιατρειά.

Η πολυτελής λιμουζίνα θα τσουλίση πάνω στα δάκρυα των πιστών του.
Είναι τραγικός ο θάνατος;

Ο Οιδίπους καταβαραθρώνοντας Σφίγγα στη Άβυσσο θα φωνάξη:
"Στρίγγλα πόνεσα. Μα χειρότερος από τον πόνο είναι ο τρόμος".

Η μύηση στη θύρα αυτή
διαβάτη της αγάπης
σου κλείνει κάθε επιστροφή
στους δρόμους της απάτης.

Μέσα σε δύσβατη οδό
έχουμε ανταμώσει
μα ο προμηθέας λυόμενος
θα μας ελευθερώση.

Αύριο που θα σταυρωθή
με το αίμα του θα πλύνη
μια πλάκα αναστάσιμη
μες τη θολή μας μνήμη.

Ο Κύριος ας αναπαύση την ψυχή του.

Ενώ υπάρχουν ζωντανοί, που είναι στην ουσία νεκροί,
κάποιοι που πέθαναν, θα ζούνε για πάντα.

ΝΕΑ ΚΟΜΜΑΤΑ - ΝΕΑ ΕΛΠΙΔΑ (ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΓΙΑΝΝΗ; ΤΙ ΕΙΧΑ ΠΑΝΤΑ)


Μιρικάζω σημαίνει κάνω μετό και τα ξανατρώω.
Έτσι τα χωνεύω καλύτερα.
(Εγχειρίδιον εκλογικής αγυρτίας)

"Δυό κοπριές είναι αδύνατο να φτειάξουν ένα άνθος"
Οsho

ΚΑΙ ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ Η ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ


Παλιότερα όταν ήθελαν να εξοντώσουν πολιτικούς αντιπάλους έστελναν εκτελεστές.
Σήμερα φτειάχνουν εφημερίδες, τηλεοπτικά κανάλια.

Παλιότερα πολεμούσαν για να επικρατήσουν στα πεδία των μαχών.
Σήμερα πολεμούν για να επικρατήσουν στα πεδία των μαζικών μέσων.

Σου πήρα την εφημερίδα. Έχασες!
Πόσες μαύρες σακούλες μου δίνεις;

Κι όμως ας μην ξεγελιόμαστε. Οι κανίβαλοι της "δημοσιογραφίας" είναι μόνο οι αχθοφόροι. Από πίσω υπάρχουν οι άλλοι. Οι "δυνατοί", οι "απροσπέλαστοι". Και ένα μικρό παιδί θα γέλαγε όμως με την πνευματική τους αναπηρία. Παρ΄όλη τη τέχνη τους να οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπους στο αδιέξοδο.
Προβάλλουν τη δική τους πλασματική πραγματικότητα. Μας πείθουν.

Παρ΄όλα αυτα επιμένω. Ξεκαθαρίζοντας ότι δεν μπορεί όλοι οι δημοσιογράφοι να είναι ίδιοι. Κάποιοι μας βοηθούν να βλέπουμε...

Και τονίζω:
Είναι αδύνατο να έδωσε ο Θέμος το ΔΒΔ. Ο Θέμος μόνο παίρνει ΔΒΔ.
Ειναι αδύνατο να κατασκεύασε η Τσέκου το ΔΒΔ. Άλλος ο σκηνοθέτης και άλλος ο εν αγνοία κομπάρσος.
Το ΔΒΔ κατασκεύασαν, επεξεργάστηκαν, παρέδωσαν οι σκιές.
Αυτοί που δεν ρίχνουν σκιά...
Γιατί δεν υπάρχουν...

Νομίζουν ότι είναι ισχυροί. Ότι κατέχουν τα πάντα. Νομίζουν...

27 Ιανουαρίου, 2008

ΤΑ ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΑ ΤΩΝ ΟΜΟΛΟΓΩΝ



Καλή η πτήση, αλλά...

όταν αποφασίσης να πετάξης...
πέτα σαν χελιδόνι,
όχι σαν σκατόμυγα.

ΜποΣτοΠελ


Θεωρώ ελάχιστη ανταπόδοση και αυτονόητο χρέος μου απέναντι στην προσπάθεια του κ. Ζορμπά, να παραθέσω κάποια στοιχεία, που αφορούν τη μαραθώνια πορεία του, σε ανώμαλο δρόμο μετ΄αθέμιτων εμποδίων, στην κατεύθυνση της διερεύνησης των ζημιογόνων επενδύσεων των ταμείων με τα επιλεγόμενα δομημένα ομόλογα. Ιδιαίτερα σε μια φάση, που αιτιολογημένα η δημόσια προσοχή είναι ολοκληρωτικά στραμένη στην υπόθεση Ζαχόπουλου.

Το 2004 ο κ. Ζορμπάς ήτο εισαγγελεύς, πριν τοποθετηθεί πανηγυρικά από τους "επανιδρυτές του κράτους" στη θέση του γενικού γραμματέα εξοπλισμών. Η επιλογή ενός αδέκαστου και ανυποχώρητου εισαγγελέως στη νευραλγική αυτή θέση, είχε ως στόχο την παρελθούσα κυβέρνηση του Πασόκ και τις ρεμούλες της με τις εξοπλιστικές δαπάνες.
Είναι λοιπόν προφανές ότι οι κύριοι "επανιδρυτές" πριν βγούνε κουρεμένοι, πηγαίνανε για μαλί.

Δύο χρόνια αργότερα ανατέθηκε στον κ. Ζορμπά με τυμπανοκρουσίες η προεδρία της αναβαθμισμένης νομικά Εθνικής Αρχής για την Καταπολέμηση της Νομιμιποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Ενέργειες.
Παρά τους πανυγυρισμούς, η ίδρυση της Αρχής αυτής είχε καθαρά προπαγανδιστικό χαρακτήρα και από την αρχή της ίδρυσης της αντιμετωπίστηκε με υπόθαλψη.
Ενώ με το νόμο 3424/2005 που συστάθηκε έχει αυτή διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια, οι λιγοστοί συνεργάτες του κ. Ζορμπά καταγγέλουν "ότι δεν μπορούν εδώ και ενάμυσι χρόνο να προμηθευτούνε ούτε χαρτί για φωτοτυπίες".
Η στελέχωση της αρχής παραμένει κάτω του 50%. Οι αρμόδιοι του υπουργείου οικονομίας αρνήθηκαν επανειλλημένα με αστήρικτες δικαιολογίεςα την προβαλλόμενη αίτηση στα πολλαπλά διαβήματα του κ. Ζορμπά, τα οποία απόφυγε να δημοσιοποιήση, για απόσπαση στελεχών, για να καταστή η Αρχή αποδοτική, όπως προβλέπει ο νόμος της ίδρυσής της.

Είναι γνωστό ότι το πρώτο πόρισμα του κ. Ζορμπά για τα ομόλογα, που αφορούσε ομόλογο του ΤΕΑΔΥ, του ταμείου δημοσίων υπαλλήλων, ύψους 280 εκατομμυρίων ευρώ, του το επέστρεψε με προσχηματικές αιτιάσεις η Εισαγγελία Πρωτοδικών, συγκεκριμάνα ο "ανεξάρτητος" κ. Κολιοκώστας. Ματαίωσε επίσης η κυβέρνηση με κάθε δυνατό μέσο να δοθή αυτό το πόρισμα στη δημοσιότητα, δεμένου μάλιστα ότι τότε ήταν προεκλογική περίοδος. Και καθόπως λέει η λαϊκή παροιμία, ακόμη και αυτοί που αγοράζουνε γουρούνι, δεν επιθυμούν να το αγοράζουνε στο σακί. Η αναφορά που γινόταν στο πόρισμα για διοχέτευση μέρους της μίζας σε "συγκεκριμένο πολιτικό φορέα", είχε βάλει στα κάρβουνα την κυβέρνηση και δεν είναι λίγοι αυτοί που επιμένουν, ότι αυτό επηρέασε την επίσπευση της διεξαγωγής των εκλογών, δεδομένου ότι επίκειτο η παρουσία στην Επιτροπή Θεσμών της Βουλής, η οποία αναβλήθηκε και έγινε μετά τις εκλογές.

Τότε είχε διοχετευτεί στον τύπο σχέδιο απομάκρυνσης του κ. Ζορμπά, το οποίο επιβεβαίωσε στη Βουλή και ο υφυποθργός οικονομίας Ν. Λέγκας.
Η απομάκρυνση του κ. Ζορμπά προϋποθέτει νομοθετική ρύθμιση, που απέφυγε με κάθε τρόπο ο υπουργός εσωτερικών Παυλόπουλος, λόγω του πολιτικού κόστους. Στο φαγοπότι ενωμένοι, στο ξεκαθάρισμα της βρωμιάς τραβιώνται όλοι πίσω, για να το κάνη ο άλλος.
Από τότε είναι οκ. Ζορμπάς προγραμμένος και θεωρείται ανεπιθύμητος.

Και το δεύτερο πόρισμα του κ. Ζορμπά γύρισε η "αδεκαστη" Εισαγγελία Πρωτοδικών" πρόσφατα πίσω. Αυτό αφορά ομόλογο που αγόρασε το ταμείο δημοσιογράφων ΤΣΠΕΑΘ.
Ο κ. Ζορμπάς όμως στο πορισμά του επιχειρηματολογεί και συγκεκριμένα και εμπεριστατωμένα. Με αναφορά σε λογαριασμούς, αποδείξεις, μυστικά συμβόλαια και υπόγειου χαρακτήρα χρηματικές διακινήσεις.

Στο πόρισμά του αυτό σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, αναφέρεται ότι το επίμαχο ομόλογο, στο οποίο είχε τοποθετηθεί το 20% των αποθεματικών του Ταμείου, αγοράστηκε κατά 43 εκατομμύρια ευρώ ακριβότερα. Το πόρισμα περιγράφει τη διαδρομή μίζας 13,6 εκατομμυρίων ευρώ μέσω off shore εταιριών και τραπεζών της Ελβετίας, η οποία κατέληξε σε λογαριασμούς προσώπων που συνδέονται με το κυβερνόν κόμμα. Η για να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους, κατέληξε σε κομματικά ταμεία. Για να φάνε οι προγουλάδες της "επανίδρυσης" στους Μπαϊρακτάρηδες του Λονδίνου και οι κομματάρχες του κομματοσκυλισμού, που θα επισυνάξουνε τις αγέλες της εκλογικής αγυρτίας, για την γελιοποίηση αυτού , που οι ίδιοι αποκαλούν "δημοκρατία" με σαρκασμό, κάνοντας εμετό απάνω στα κλεμένα βούτυρα.

Η κατάσταση αρχίζει να γίνεται αφόρητη για την κυβέρνηση με το ομόλογο του ταμείου των φαρμακοϋπαλλήλων ΤΑΥΦΕ για δύο λόγους. Πρώτον η διαδρομή των μιζών είναι η ίδια με αυτή των δύο άλλων ταμείων. Οπότε διαφαίνεται πλέον αρκετά καθαρά οργανωμένο μυστικό σχέδιο για την άλλωση των αποθεματικών των ταμείων. Να γιατί δεν υπάρχουν λεφτά για να πληρώνονται οι συντάξεις. Να γιατί πρέπει σιγά-σιγά να δουλεύει ο κοσμάκης μέχρι τα ογδόντα πέντε. Ελληνες με πακιστανικό διαβατήριο υπογραμμένο από το Μαγγίνα.
Το δεύτερο είναι ότι αυτή η μίζα αγγίζει το περιβάλλον του υπουργού οικονομίας.

Δεν τους φτάνουν τα πλούτη, τα κότερα, οι βίλες, οι κρεπάλες, τα προσκυνήματα. Θέλουν και άλλα. Μιλάμε για κατάσταση πλήρους ψυχασθένειας. Για την σούπερ τρέλλα, που ξέρει να καλύπτεται πίσω από τα χαμόγελα και τις γραβάτες. Μα και για την πιο επικίνδυνη τρέλλα, την πιό ποταπή διαστροφή. Με μια λέξη: Εξουσία.

Κόκα: το ναρκωτικό της "καλής" κοινωνίας.
Εξουσία: το ναρκωτικό της "ακόμη καλύτερης".


ΜΙΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ


ΜποΣτοΠελ, "Η αλήθεια βαραίνει"


"Υμείς εσταί το Άλας της Γης"
Προτροπή του Ευαγγελίου

"...τα δε δικαστήρια μισθοφόρα κατέστησε Περικλής,
και τούτον δη τον τρόπον έκαστος των δημαγωγών προήγαγεν
αύξων εις την νυν δημοκρατίαν."
Αριστοτέλης, "Πολιτικά", Β12


Θεωρώ απαράδεκτη παράλειψη από μέρους μου ότι στο σημείωμα με τίτλο " Η κραυγαλέα σιωπή των αμνών", που αφορούσε τη διάβρωση των δικαστικών και την επιβεβλημένη στρέβλωση στην απόδοση δικαιοσύνης, δεν έκανα μνεία στον επικεφαλής της "αρχής για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος" κ. Γ. Ζορμπά.

Η αναφορά στον κ. Ζορμπά ήταν ζωτικά απαραίτητη:

Ενώ επιχείρησα στο εν λόγω σημείωμα σαφή διαχωρισμό, μεταξύ των διεφθαρμένων "λειτουργών", που έχουν υποβιβάσει τη δικαιοσύνη σε παραμάγαζο του εγκλήματος και αυτών που επάξια φέρουν τον τίτλο τους και μοχθούν για την επιβολή των νόμων, μέσα σε ιδαίτερα αντίξοες συνθήκες, δεδομένου ότι οι αντίπαλοι τους δεν περιορίζονται στα κλασσικά κυκλώματα του εγκλήματος, αλλά ελλοχεύουν στα πλέον ευαίσθητα κέντρα των κρατικών και των κυβερνητικών μηχανισμών, η αναφορά στον κ. Ζορμπά αφορά τον πλέον συνυφασμένο με την επικαιρότητα, αδιάβλητο, ευσυνείδητο και γενναίο δικαστικό λειτουργό.

Η προσφορά του κ. Ζορμπά στο Πανελλήνιο είναι αυτή τη στιγμή, που πλείστοι όσοι τιμηταί του συστήματος αποκαλύπτονται ως ιδιοτελείς και μικροπρεπείς φανφαρόνοι της δήθεν αξιοπρέπειας και της διαφάνειας, αποφασιστικής σημασίας. Διότι καταδυκνύει ότι δεν είναι όλοι ίδιοι. Έτσι διασώνει, μαζί με την αρρωγή κάθε άλλου ευσυνείδητου λειτουργού και κάθε ευσυνείδητου πολίτη, τους θεσμούς από τον κίνδυνο της πλήρους απαξίωσης, που κάποιοι κλιμακώνουν με σύστημα.

Οι " πολιτικοί της κουτάλας", όπως τους χαρακτήρισε στις Λατινιαμερικάνικες μπανανίες ο Πάμπλο Νερούντα, μπαχαλοποιούν και σπιλώνουν θεσμούς και αξίες. Παρουσιάζονται αρχικά με μεγαλόστομες διακηρύξεις ενάντια στην ρεμούλα, κακοδιαχείρηση και κλεψιά των προκατόχων τους. Μόλις όμως υφαρπάξουν με τα εκλογικά τερτύπια τη διαχείρηση των κοινών, η αδηφάγα βουλημία τους και ο στρεβλός τους χαρακτήρας, τους ωθεί σε ακόμα χειρότερη και πλέον σκανδαλώδη διαχείρηση από τους προκατόχους τους. Πολλοί από αυτούς που τους υποστήριξαν, ήλπησαν σε μια καλυτέρευση. Η ακόμη μεγαλύτερη χειροτέρευση όμως, που αυτοί επέβαλαν, οδηγεί σε μοιρολατρία και απαξίωση.
Τα ξένα κέντρα, που βρίσκονται όμως πίσω τους, δεν επιδιώκουν κύρια την καταλήστευση, αλλά τον πλήρη εξανδραποδισμό του ελληνικού λαού.
Με την καταστροφή της ιστορικής του μνήμης, την κατάργηση της εθνικής του ταυτότητος, την αλλοτρίωση των αρετών που απόκτησε με αίμα στη δύσκολη πορεία του. Για την μετατροπή του σε εθνικό και κοινωνικό ανδράποδο, σε μισθοφόρο της "νέας τάξης'.
Και η απαξίωση των πάντων αυτή την προοπτική εξυπηρετεί.
Βάζοντας αυτοί που κινούνε τα νήματα, τα ενεργούμενα δίποδά τους να τσακώνονται για το ποιός θα πρωτοαρπάξη τα περισσότερα, διαλύουνε και διαβρώνουν μεσοπρόθεσμα, αξίες, θεσμούς, συνειδήσεις.

Έτσι οι έντιμοι, οι αδιάφθοροι, οι αγωνιζόμενοι εν τέλει δικαστικοί λειτουργοί, δεν είναι απλά και μόνο ευσυνείδητοι επαγγελματίες, αλλά και εθνικοί και κοινωνικοί ευεργέτες.
Διότι αυτοί σήμερα αποτελούν εθνικά και κοινωνικά πρότυπα, που πιστοποιούν ότι η πολιτισμένη κοινωνία δεν αποτελεί ουτοπία, αλλά στόχο που υπηρετούν συγκεκριμένα οι θαρραλέοι και έντιμοι κρατικοί λειτουργοί.
Μας πείθουν ότι δεν είναι η ιδέα του κράτους, οι αναγκαιότητα οργάνωσης της κοινωνίας, αυτό που φταίει, αλλά τα μιασματικά κολλητάρια και ο μικρόψυχος συρφετός που σέρνουν.

Αυτοί οι άνθρωποι, που πασχίζουν να διασώσουν το γόητρο της δικαιωσύνης, πρέπει να μας αισθάνονται δίπλα τους. Αγωνίζονται για την κοινωνία και αυτή υποχρεούται να τους στηρίζη ενεργά και να εκδηλώνη το σεβασμό της και τη διάθεση αυτοθυσίας για την προάσπιση του έργου τους και τη διαφύλαξη των νόμων, των θεσμών και των κοινωνικών αξιών. Και αυτό αποτελεί αγαπητοί φίλες και φίλοι, όχι μόνο στοιχειώδη υποχρέωση μας απέναντι στο σύνταγμα, αλλά και βάση επιβίωσης, για όσους δεν προσβλέπουμε στην επιβεβλημένη αποκτήνωση των απέραντων Ζωνιανών.

Ο κ. Ζορμπάς βάλλεται ύπουλα και έχει μπεί στο στόχαστρο κυκλωμάτων που νέμονται παράνομα το κράτος.
(Επί του συγκεκριμένου ακολουθεί ιδαίτερο σημείωμα).

Συμπαράσταση στον κ. Ζορμπά με όλα τα παρεχόμενα νόμιμα μέσα.

Ζήτω η έντιμη δικαιωσύνη.

23 Ιανουαρίου, 2008

O ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΨΕΥΔΟΛΟΓΙΑΣ

Από τις πρώτες αναφορές μου στο θέμα Ζαχόπυλου, που από τις αρχές εμφάνιζε από άλλους ομηλογημένα μεγάλα ερωτηματικά, είχα ισχυριστεί, ότι τα στοιχεία που υπάρχουν είναι αρκετά, για να βγούν τα απαραίτητα συμπεράσματα, που ρίχνουνε φως, στο τεράστιο αυτό θέμα, που με νύχια και με δόντια, προσπαθεί να συσκοτίση κύρια Μαξίμου (αλλά και το σύνολο των μαζικών μέσων. Το αποτέλεσμα της προσπάθειας συγκάλιψης και αποπροσανατολισμού από το πρωθυπυργικό περιβάλλον και τα στημένα, θλιβερά μαγαζάκια του, είναι ακριβώς το αντίθετο από το επιδιωκόμενο.

Έχοντας επιλέξει από την πρώτη μέρα που έγιναν κυβέρνηση, το σύστημα μιας ολοκληρωτικού τύπου, απαίσχηντης μεντιοκρατίας, σαν βασική συνισταμένη αυτού, που μέσα στην απόγνωση του κατονόμασε ο Χρήστος Ζαχόπουλος "φαινόμενα νεοφασισμού", για να επιβάλλουν τις αντκοινωνικές επιλογές, που δεσμεύτηκαν να προωθήσουν, έγιναν πλέον δέσμιοι αυτής της πρακτικής.

Αντί να επιλέξουν την οδό της ειληκρίνιας και της διαφάνειας, έστω την τελευταία στιγμή, που η αξιοπιστία τους έφτασε στον πάτο, οχυρώθηκαν πίσω από ανύπαρκτα δημοσιγραφικά απόρρητα, βάζοντας κάποια από τα ρυπαρά φερέφωνά τους να ρουφιανίζουν οριόμενα σε βάρος άλλου φερέφωνου τους, για να στρέψουν την προσοχή της κοινής γνώμης αλλού. Σες όλους αυτούςμ τους οχετούς της στημένης σκανδαλολογίας, τύπου Αναστασιάδη/Τριανταφυλόπουλου τρόμπαραν εκκατομύρια άσπρου και μαύρου χρήματος, κλεμένου από τον ελληνικό λαό. Εξίσου χοντρά ποσά τρόμπαραν και στα δήθεν σοβαροφανή φερέφονα τους, της στημένης "ενημέρωσης", όπως ό Τράγκας και ο Χατζηνικολάου.

Με την οδό που επέλεζαν αυτοξεφτυλίζονται κάθε μέρα και περισσότερο. Φτάσανε να δημοσιεύουνε άσεμνες φωτογραφίες, ενός ανθρώπου, την ώρα που αυτός χαροπάλευε. Γιατί κάλυπτε όλο αυτό τον καιρό ο Ανδριανός, δηλαδή ο Καραμανλής τον Αναστασιάδη; Σ΄αυτό το ερώτημα δεν θα μπορέσουν να βρούν ποτέ μια στοιχειοδώς, έστω σοβαρή, απάντηση.
Βάζοντας το λεχρίτη Τριανραφυλλόπουλο, να καταδόση με τηλεοπτική εκπομπή τον Αναστασιάδη, αφήσανε να εκπνεύση η αίσθηση στην κοινή γνώμη, για να βάλουνε μετά τον Ρουσόπουλο να το επιβεβαιώση. Έτσι θέλουνε να φοράνε τα λευκά γιλεκάκια, οι όψιμοι "μοραλιστές" της εξουσίες. Βάλανε τον Τρανταφυλλόπουλο να κυκλοφορίση τη σπόντα, ότι ο Αναστασιάδης απειλεί τον δεύτερο με δημοσιογραφική εξόντωση, για να δημιυργήσουν ακόμη μεγαλύτερο αποπροσανατολισμό, δημιουργώντας τεχνητές αποστάσεις από το πρακτωράκι τους Θέμη.
Όχι κύριε Ρουσσόπουλε! Δεν απειλιθήκατε ποτέ με δημοσιογραφική εξόντωση γιατί εσείς ο ίδιος και κύρια αυτοί που σας στήσανε στα αχυρένιο βάθρο σας, είστε οι πάτρωνες των κατ΄επίφαση "δημοσιογραφικών", στην ουσία χυδαία μεντιαλιστικών εκτελέσεων. Λιπάμε που δεν είμαι εισαγγελέας. Είμαι όμως πολίτης. Και σας κταγγέλλω, αν θέλετε και πλήρως επωνύμως στο Πανελλήνιο. Στείλτε μου μια ηλεκτρονική επιστολή και δημοσιεύω ότι θέλετε που με αφορά. Ή, αν προτιμάτε, στείλτε τον τιμητή σας Θέμο να του εγχειρήσω ένα ΔΒΔ της Εμμανουέλας.

Επαναλάβμάνω ότι τα παρεχόμενα στοιχεία ήταν εξ΄αρχής αρκετά, που ξεσκέπαζαν τους λαδοπόντικες. Μόνο που έπρεπε κάποιος να τα ΚΑΘΉΣΗ ΝΑ ΤΑ ΒΆΛΗ ΣΕ ΣΕΙΡΑ. Αναφέρθηκα στις προϋποθέσεις για να μπορέση να οδηγήση αυτή η διαδικασία σε αποτέλεσμα.
Μίλησα αρχικά για τον Κόναν Ντόυλ και τον όμιλο των κοκκινομάλιδων. Διότι το πρώτο που κάνει ο γνωστός ήρωας που εξιχνιάζει την ενοχή στα μυθιστορήματα του, είναι να αναρωτηθή ποιός τελικά οφελείται από την διάπραξη της κολάσιμης πράξης. Το κολάσιμο είναι ταυτόχρονα και κολασμένο. Η σατανική "λογική", στην αυσία διαστροφή, που το διέπει, είναι η κατασκευή ενός δήθεν ενόχου, για να αποπροσανατολίση τις έρευνες. Ο κατασκευασθείς ένοχος αποτελεί το επόμενο θύμα του. Κατά κανώνα βρίσκεται στο άμεσο περιβάλλον του πρώτου θύματος. Η επιλογή αυτή από τη μεριά του δράστη, στηρίζεται στο συλλογισμό, ότι αυτόματα προς τα εκεί στρέφονται αρχικά οι υποψίες. Ήταν επόμενο η επιφανειακή σκέψη να το περιορίση στη λεγόμενη ροζ διάσταση. Αυτό αποτέλεσε και την επιδίωξη του Μαξίμου από την αρχή. ΤΟ ΘΕΜΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΕΙΑ, ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ. ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΒΑΘΟΣ, ΟΡΑΤΟ ΜΕΝ ΑΠΟ ΟΠΟΙΟΝ ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΤΟΝΟΜΑΣΤΕΙ.

21 Ιανουαρίου, 2008

Ο ΑΘΕΜΙΤΟΣ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΜΟΥ

Εμείς δε δίνουμε ΔΒΔ - μόνο παίρνουμε ΔΒΔ
Θέμος


Ο Θέμος βέβαια δε μου χρωστάει τίποτε το παιδί, πέρα από ότι είναι θλιβερό και αντιαισθητικό γρανάζι μιας ρυπαρής εξουσίας, που κλέβει όχι μόνο τα λεφτά μας, αλλά για μένα το κυριότερο: Τη χαρά της ζωής, άν μπορεί να υπάρξη τέτοιο πράγμα, σήμερα με την εξαθλίωση και το πόνο που ταλανίζουν την ανθρωπότητα.
Δεν θα ασχολιόμουνα καθόλου με το βίο και την πολιτεία του, αυτή τη γλειώδη τηλεπαρύπανση, που με αναισθησία, αθυροστομία και κάτι ετοιμοθάνατα νάυλον γκομενάκια, επιχειρεί να υποβιβάση την ανύπαρκτη λίμπιντο στο ναδίρ όσων βαυκαλίζονται να μισιχασμουριούνται μετά το μερκάματο μπροστα στο τελευταίο είδος διασκέδασης που τους επιτρέπει οικονομικά η ένταξη στην ΟΝΕ, προσπαθώντας να αποδείξη ότι η κοπριά είναι in.
Αλλά η εξουσία; Οι καθώς πρέπει γραββατωμένοι κύριοι της εκπροσώπισης, που από τη μια τη βρίσκουνε μαζί του στα Βυζαντινά του Χίλτον, βάζοντας και τους φύλακες να τραβάνε φωτογραφίες με τα κινητά, ενώ από την άλλη βάζουνε δήθεν τη δήθεν ΣΔΟΕ να τους ελέγχη, πού κολλάνε;

Ο Θέμος ισχυρίζεται ότι το άμεσο πρωθυπουργικό περιβάλλον είναι πληροφοριοδότες του. Δε μας είπε πότε τους προσέλλαβε και πόσα τους πληρώνει. Ισχυρίζεται δηλαδή, ότι μια ολόκληρη κυβέρνηση δουλεύει γι΄αυτόν.
Μήπως όμως τα πράγματα συμβαίνουν αντίστροφα; Μήπως οι δημοσιογράφοι είναι οι μπακαλόγατοι των υπερκείμενων συμφερόντων; Που για να κάνουν τη βρωμιά πληρώνονται αδρά; Και εάν ναι, τότε ποιά η σχέση της κυβέρνησης με τα 5.200.000 Ευρώ; Γιατί στο κάτω-κάτω τέτια ποσά , σε σύγκριση με τα αντίστοιχα που παίζονται στην πολιτική, δεκάρες. Τα 5 εκκατομμύρια είναι ποσά από αυτά που κρατάνε κάποιες φυλάδες και τους πληρωμένους κοντηλοφόρους τους στο παιχνίδι της ελεγχόμενης διοχέτευσης ειδήσεων, που αποτελεί τη βάση της παραπληροφόρησης. Και αυτή την ελεγχόμενη διοχέτευση ειδήσεων επιβεβαιώνει ο Θέμος, με τον ισχυρισμό ότι ο κ. Ανδριανός συγκαταλέγεται στους πληροφοριοδότες του.
Και ποιά είναι η ηθική μιας κυβέρνησης που θεωρεί τους πολίτες τόσο αφελείς; Πότε είχε το σθένος και την αξιοπρέπεια ο κ. Ανριανός να τον διαψεύση;

Στην περίπτωση του Θέμου, αυτό που ενοχλεί, είναι κυρίως όλοι οι άλλοι, όσοι ενέχονται. Οι άμεμπτοι, η κοινωνία των Αγγέλων κατά Χρήστο Ζαχόπουλο. Τα λαδώματα και τα στημένα παιχνίδια. Η μετατροπή του πολίτη σε αποχαυνωμένο από τα μέντια ον.
Αναμφίβολα παραδίνοντας το ΔΒΔ στη φωνή του κυρίου του, συνέβαλλε και ο Αναστασιάδης στην απόπειρα αυτοκτωνίας. Δεν μπορεί όμως, άσχετα εάν η πράξη είναι αξιόποινη, να διώκεται αυτή τη στιγμή αυτός και να βγαίνει λάδι το πρωθυπουργικό περιβάλλον. Εξάλλου ο Χρήστος Ζαχόπουλος στην τελευταία επιστολή του μιλάει ξεκάθαρα για τους λόγους που τον οδήγησαν στην πράξη απόγνωσης, κατοναμάζοντας δύο πράγματα:
1. Την κοινωνία των αγγέλλων ως "ασύδοτα φαινόμενα νεοφασισμού".
2. Συγκεκριμένους εκβιαστές, που του έδωσαν μάλιστα και αριθμό λογαριασμού και του ζήτησαν αρχαιολογικές διευκολύνσεις.
Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, ο Θέμος Αναστασιάδης, δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να φέρη τη βασική ευθήνη, που βαρύνει άλλους.

Το αδίκημα όμως για το οποίο βαρύνεται άμεσα ο Θέμος, αλλά και όλο το περιβάλλον του, και εδώ εννοώ τους πάτρωνές του, διότι από τη στιγμή που έφτασε το θέμα στη δικαιωσύνη, όλα αυτά γίνονται μόνο με προσυνενόηση, είναι η δημοσίευση των ερωτικού περιεχομένου φωτογραφιών, από το ΔΒΔ. Ειδικά στην περίπτωση που ο ένας από τους εικονιζόμενους βρίσκεται μετά από απόπειρα αυτοκτωνίας, σε σταθμό εντατικής παρακολούθησης και η άλλη με σπασμένα νεύρα, παρανόμως προφυλακισμένη, για να της κρατήσουν το στόμα κλειστό, η δημοσιοποίηση αυτών των προσωπικών δεδομένων αποτελεί πράξη ιδαζόντως ειδεχθή και απάνθρωπη, που αποδεικνύει ότι τόσο ο Αναστασιάδης όσο και οι συνεργάτες, ή εντολοδότες του είναι πρόσωπα χαμερπή και τιποτένια. Το πόσο ψηλά βρίσκονται, έγινε νομίζω ήδη ορατό. Οι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιεί στην επιστολή του ο Χρήστος Ζαχόπουλος σε βάρος τους νομίζω ότι είναι επιεικείς.
Επίσης εάν υπήρχε έστω και ένας εισαγγελέας σ΄αυτή τη χώρα με συνέπεια, θα έπρεπε με ασφαλιστικά μέτρα να είχε κλείση προσωρινά και μέχρι την εκδίκαση αυτής της υπόθεσης την εν λόγω εφημερίδα. Διότι σήμερα είναι το θύμα ένας Γενικός Γραμματέας Υπουργείου, αύριο είμαι εγώ και μεθαύριο ο Πάπας.

Περιτό να πούμε ότι η όλη ιστορία είναι ενδεικτική για τον "ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΟΥΣ".

Να πάμε τώρα και στο άλλο ταλέντο του "πρώτου αναθέματος", την άλλη μεγάλη ξεσκεπάστρα, τον Μάκη Τριαντασιφιλίδη. Ας δεχτούμε ότι αυτά που ισχυρίστηκε στην εκπομπή του έλαβαν πράγματι χώρα. Ότι δηλαδή ο Θέμος ήταν αυτός, που εν αγνοία του Μάκη, παρέδωσε το ΔΒΔ στον Ανδριανό, για να απαλλαγή από τα αποτελέσματα του οικονομικού ελέγχου που αφορούσαν το περιεχόμενο της μαύρης σακκούλας. Δεν κατάλαβε τότε, ότι έτσι κατέδιδε το φιλαράκι του για μια βαριά αξιόπινη πράξη; Ότι δηλαδή γινότανε ο ίδιος ρουφιάνος, αποκαλώντας τον Αναστασιάδη ρουφιάνο; Και γιατί δεν πήγε στον εισαγγελέα πρωτίστως να τα καταδόση, ως ώφειλε, αλλά έκανε εκπομπή, επιρρεασμού της κοινής γνώμης; Μήπως ήθελε να προλάβη τον εισαγγελέα, αντί να τον διευκολίνη στο έργο του; Για να μην πληροφορηθή η κοινή γνώμη αυτά που ο έκρυβε ο Ανδριανός, ταμπουρωμένος πίσω από το δημοσιογραφικό απόρρητο, από τον ίδιο τον εισαγγελέα, ως αρμόζει, με το αντίστοιχο κόστος για την κυβέρνηση; Με ποιά δεοντολογία μετατρέπονται οι τηλεοπτικές εκπομπές σε μεντιαλιστικές αίθουσες υποτιθέμενης εκδίκασης, εκφοράς και αντεκφοράς επιχειρημάτων που προσδίδουν βαρύτατη ενοχή; Και όταν ένα απλό ΔΒΔ αποτελεί αξιόποινη πράξη, που μπορεί να οδηγήση σε αυτοκτωνία, από πότε τηλεοπτικές εκπομπές με τηλεθέαση εκκατομμυρίων, που μπορεί να οδηγήσουνε σε άλλες αξιόποινες πράξεις, όπως η και το λιντσάρισμα, εφόσον αναφέρωνται σε βαρύτατες ενοχές άλλων, χωρίς συμμετοχή των κατηγορουμένων, αποτελούν καλύτερη ηθική πράξη απότι η παράδοση του ΔΒΔ; Αλλά α; μην ξεγελιόμαστε. Το ζητούμενο δεν μπορεί παρά να είναι η συνειδητή και κατάφωρη παράκαμψη της δικαιωσύνης με τη δημιουργία δεδομένων στην κοινή γνώμη.
Και τα εφτά εκκατομμύρια που τσέπωσε ο Μάκης, όπως τον καταγγέλουν οι άλλοι, γιατί τα πήρε; Πως καταλήγουν στις βρώμικες ιδιωτικές τσέπες δάνεια, που εκδίδονται για τη λειτουργεία επιχειρήσεων; Πως εκδίδονται δάνεια 18.000.000 από την Τράπεζα Πειραιώς χωρίς ασφάλειες; Ποιός στηρίζει τέτοιου είδους πρακτικές, διασπαθίζοντας τα χρήματα του λαού, για να του κάνη πλήση εγκεφάλου;

Μεντικρατία. Ιδού ο οχετός της σύγχρονης οικοδόμησης του ολοκληρωτισμού.

Και εμείς αγαπητοί φόλοι ας φάμε ενημέρωση, ας φάμε διασκέδαση. Αφού εθιιζόμαστε αυτό που τρώμε, να είναι πιο ακάθαρτο από αυτό που βγάζουμε. ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ.
Πρόκειται και για καλή προπόνηση και για την κατανάλωση των μεταλλαγμένων κρεάτων, που θα αποφασίση η ΕΟΚ να θέση σε κίνηση τον επόμενο Μάιο, χωρίς υποχρέωση αναφοράς, ότι πρόκειται για μεταλλαγμένα στη συσκευασία. Μόνο που δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάνουνε θόρυβο οι πασάδες για τις χωματερές στην Ελλάδα.... Αφού έχουμε τα στομάχια μας...

ΑΝΤΕ ΜΑΣΤΟΡΑ ΚΑΙ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΚΡΙΕΣ --- ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ - (ΣΗΜΑΙΝΟΝΤΑ - ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΑ - ΥΠΕΡΣΗΜΕΝΟΜΕΝΑ)

Ο πόλεμος είναι συνέχεια της πολιτικής
με άλλα (βιαιότερα) μέσα.
Κλαούζεβιτς

Ο τύπος είναι συνέχεια της πολιτικής σύγκρουσης
με άλλα (πιο ύπουλα) μέσα.
Το διαδίκτυο είναι συνέχεια της πολιτικής σύγκρουσης
με άλλα (ψηφιακότερα) μέσα.

Τόσο που ανέβασες τον πήχη, μεγάλε,
κατάντησες να περνάς από κάτω
και να σε χειροκροτούν οι (κο)κότες.
ΜποΣτοΠελ


Ας περάσουμε και στα άμεσα και ορατά της υπόθεσης (σημαίνοντα).
Από όσα έχουν δημοσιευτεί στον τύπο όλο το διάστημα που μένεται η υπόθεση Ζαχόπουλου, αλλά και από αυτά που αναρτώνται σε κάποια μπλογκ, βγήκαν ένα σωρό άπλητα στη φόρα. Παράλληλα όμως καταγράφεται και μια πρωτοφανής προσπάθεια παραπληροφόρησης, συσκοτισμού και αποπροσανατολισμού. Ο προσεκτικός όμως παρητηρητής μπορεί άνετα πλέον να βγάλη βασικά συμπεράσματα, δεδομένου ότι τα παρεχόμανα τμηματίδια του παζλ συνθέτουν πλέον πολύ περισσότερα απ΄ότι το περίγραμμα "της μαγικής εικώνας χωρίς εικώνα".

Ο εφημερίδες και η τηλεόραση βρίσκονται στα χέρια κάποιων, που ο Πρωθυπουργός ονόμασε νταβατζήδες. Τον ευχαριστώ για την χρησημοποίηση του όρου. Νομιποιώντας τον, καθιστά ευρεία και τη χρήση του, καθώς και το αντίστοιχο επίπεδο εκφοράς. Εγώ που στο φινάλε δεν είμαι και πρωθυπουργός δικαιούμαι να πω και μια κουβέντα ακόμη παραπάνω, δεδομένου ότι λόγω θέσεως δεν πρέπει κατ΄ανάγκη να αποτελώ πρότυπο για το θείο μου που είναι τσομπάνης.
Στα χέρια των ίδιων νταβατζήδων βρίσκονται και τα μεγάλα κατασκευαστικά τραστ.
Προφανής και ο ρόλος της "ενημέρωσης", που πραγματοποιούν οι νταβατζήδες, κάτω από το σλόγκαν, σκάστε τα μας τα έργα και τα τάλληρα για να μην δεινοπαθήσετε με τα μαζικά μέσα. (Πότε θα πάψουμε αγαπητοί φίλοι να τα αποκαλούμε μέσα "ενημέρωσης" βαυκαλιζόμενοι;)
Ας κατονομάσουμε και συγκεκριμένα τους ως άνω νταβατζήδες,μια και εμείς δεν καταγγέλουμε από του Μπαϊρακτάρη,αλλά από μέρη που κάνουμε ενδοσκόπηση στις δικές μας συκωταριές, τις οποίες κάποιοι, που νομίζουνε ότι είναι πιο μάγκες από εμάς, βάψανε εδώ και καιρό μαύρες:
ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ, ΜΠΟΜΠΟΛΑΣ, ΑΛΑΦΟΥΖΟΣ, ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗΣ, ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ. (Συγνώμη αν ξέχασα κάποιο κύριο ή κυρία, έτσι κιαλλοιώς μας βάλανε στο ... πρόστιμα).
Το τελευταίο διάστημα οι εν λόγω ΝΤ1 - για λόγους κοσμιότητος θα χρησιμοποιώ στο εξής τον όρο ΝΤ1, νταβατζήδες της ομάδος 1 - δρουν και μέσα από κάποια καλυμένα μπλογκς εκμεταλευόμενοι τρία πράγματα:

- την ανωνυμία του διαδικτύου
- το γεγονός ότι μπορεί να μπεί μέσα ο κάθε χρήστης χωρίς να πληρώση αντίτιμο εφημερίδας και οποιαδήποτε ώρα
- τη δική μας δουλειά, των άμισθων και χωρίς επιδίωξη προσωπικού όφελους Μπλόγκερς, που καθιερώσαμε την ανάγκη εισόδου στους επισκέπτες σε ιστοσελίδες που επιδιώκουν μια αντιενημέρωση πέρα από τα συμβατικά μαζικά μέσα.

Μια επιφανειακή ανάγνωση αυτών των μπλογκς καθιστά άμεσα προφανές, ότι αυτά λειτουργούν για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων κυκλωμάτων. Η επισκεψιμότητα τους είναι συχνά μεγαλύτερη των μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδων και διαφένεται να απασχολούν συγκροτημένα δημοσιογραφικά επιτελεία. Αυτό βεβαίως δε σημαίνει ότι όλα τα μπλογκς που έχουν τεράστια επισκεψιμότητα, στερούνται ειληκρινών προθέσεων. Τουναντίον αυτό αποτελεί και τις σημαντικότατες δυνατότητες του διαδικτύου. Εμείς ευχαρίστως δεχόμαστε την πρόκληση και μπαίνουμε στο παιχνίδι, με πλήρη συνείδηση των συνεπειών (ευχάριστων και λιγότερο ευχάριστων)όχι μόνο από χθες.
Ας σημειωθεί ότι αυτά τα μπλογκς ανήκουν σε διαφορετικές ομάδες συμφερόντων, με αποτέλεσμα να εκτυλίσεται πλήρης ψηφιακή σύγκρουση. Σε αυτή συμμετέχει βεβαίως και η ομάδα ΝΤ2, νταβατζήδες ομάδας 2, που πρασπαθούν να είναι πιο καλυμένοι, με τερτύπια της πλάκας, γιατί δεν μπορούν διαφορετικά, δεδομένου ότι η εξουσία ήταν πάντοτε πέρα από τη σοβαρότητα και τη δεοντολογία (εξ ού και το υπέρμετρο αγκομαχητό της για σοβαροφάνεια, άντε πλησιάζουμε και τις Απόκριες.

Είναι γνωστό ότι στη σημερινή φάση οι ΝΤ1 υποσιτίζονται (καλοτρώει όμως ο Κόκκαλης και δε θέλω σχόλια ότι είναι νταβατζής, γιατί ο Μπαϊρακτάρης αποτελεί το μόνο ίδρυμα νταβατζολογίας - πιάσε και μια κόκα κόλα μικρέ). Γειά σου Μπόμπολα μεγάλε, μου πήρανε το ναργιλέ με το χρυσό καλάμι. Οι παγκόσμιοι εξουσιαστές αποφασίσανε ότι στη Μετασημίτια φάση κλείνουν τα "μεγάλα έργα" με τους Ολυμμπιακούς Αγώνες. Άντε να φάνε κομμάτι και μπλέ με τη διαχείρηση "Ολυμπιακών Ακινήτων". Λοιπόν Σπυράκο δε θα το πιστεψεις: Τους παίρνω τηλέφωνο, λέω το όνομά μου και τους πιάνει κρύος ιδρώτας. Νομίζουνε ότι θα τους την πέση η ΣΔΟΕ. Καλά ρε Σπυράκο, πες μας τέλος πάντων τί είσαι; Ελεγκτής ή ελεγχόμενος; Πολύ σε ταλαιπωρούνε, φοβάμαι...

Όσο αφορά τα ΄"μεγάλα έργα" θα πρέπη να σημειωθή ότι καλά φάγανε οι ΝΤ, στο τέλος όμως με τα διόδια και τα τέλη ο καταναλωτης-χρήστης θα τα πληρώση. Τρομπάρανε δήθεν χρήμα οι μεγάλοι του εξωτερικού στην ψωροκώσταινα, για να γίνουνε τάχα έργα υποδομής. Στην ουσία την οικονομία διαλύσανε με την εγκαθίδρυση - διεύρυνση καθεστώτος ευνοιοκρατίας. Εκπορνεύσανε τον κοσμάκη με τα κρατικοδίαιτα μοιράσματα της χαλασμένης πίτας. (Και προσποιούνται και από πάνω τους θιασώτες της προώθησης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, με στόχο την διάλυση/καταστροφή των τελευταίων κρατικών επιχειρήσεων. Γειά σου και σένα μεγάλε Ανδρέα, που με τις "προβληματικές" διάλυσες τον οικονομικό ιστό. Ελπίζω μόνο να μη σου αναθέσουνε τίποτε ακίνητα στον παράδεισο και καταντήσει στο τέλος ο Πινοσέτ να μένη σε παράγκα). Έφτασε και η κακομοίρα η κυρία Τσέκου, για μια θεσούλα στο δημόσιο να περιφέρη άσεμνα αντικείμενα... Και σύ λαέ βασανισμένε ψήφιζέ τους...

Ήταν επόμενο εφόσον δεν υπήρχε άλλο φιλέτο για τους ΝΤ1, αφού εξάλλου διαλύσαμε αυτά που θέλαμε, να περιμένη η κυβέρνηση της ΝΔ και το αναμενόμενο χτύπημα από τους ΝΤ1. Διότι, όπως λέει ο Μπρεχτ, τις γάτες δεν τις ταϊζουν, εάν αυτές δεν νιαουρίζουν. Μόνο που εδώ δεν πρόκειται για γάτες...

Ο τρόπος που αποφάσισε να αμυνθή η κυβέρνηση απέναντι στους ΝΤ1, ήταν με τη συγκρότηση της ομάδας ΝΤ2. Τα ονόματά τους:
ΤΡΑΓΚΑΣ, ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΟΥΡΗΣ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, ΤΡΑΝΤΑΦΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Συγνώμη αν ξέχασα κανένα, αγαπητοί κύριοι... Τα οικονομικά μου δεν μου επιτρέπουν πολλά νυχτοπερπατήματα...Και γω με ΔΒΔ τη βγάζω, από αυτά που μου φέρνει ο Θέμης... Πληρώνω βέβαια κάτι παραπάνω, αλλά όχι σε μαύρη σακκούλα...Τις σακκούλες τις κρατάω, για να φτειάχνω γιαούρτι σακκούλας, γιατί τα γιουρτώματα έρχονται...)
Στο θάλαμο βέβαια προστασίας και ο Γιωργάκης... Αντιπολίτευση... Το αποφάσισαν οι πατεράδες.
"ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΚΑΙ ΓΙΩΡΓΑΚΗ" ορύεται ο Τράγκας τα πρωϊνά στο REAL FM - TO MONO ALITHINO RADIOFONO - SIGA RE MAGES SKETI ALITHIA ISASTE - γιατί είναι λέει "DEXIOS ME ARISTERES APOKLISIS". Ότι έχει αρπάξει 1.786.118 Ευρώ δημόσια κονδύλια εφέτος, που αν προστεθούν και τα έσοδα από κρατικές διαφημήσεις, το ποσό από την κοινωνία των κολλητών φτάνει τα 2.500.000 ευρώ, για τη "ΧΩΡΑ", μια εφημερίδα κυκλοφορίας 5.000 ευρώ δε λέει κουβέντα, ενώ μεγάλες σε κυκλοφορία κυριακάτικες εφημερίδες, με πωλήσεις πάνω από 150.000 φύλα, μόλις και μετά βίας φτάνουν τα 1.000.000 ευρώ (δείτε και www.lifo.gr.blog).

Και η σύγκρουση Αναστασιάδη - Τριανταφυλόπουλου προαποφασισμένη και στημένη. Βάσει στοιχείων που παραθέτει το Μπλογκ Κουρδιστό Πορτοκάλι (δες και αναφορά για στημένα Μπλογκς) τα χρήματα της μαύρης σακκούλας δοθήκανε από εφοπλιστή η σύζηγος του οποίου είναι κουμπάρα του κ. Αλογοσκούφη. Άχ αυτές οι κουμπαριές...

Γιατί σφύρηξε τον κομμιστή ο Μάκης στη δημοσιότητα; Μα για να μην το πληροφορηθή η κοινή γνώμη από δικαστικά ανακοινωθέντα, οπότε το σκάνδαλο για την κυβέρνηση θα ήταν ακόμη μεγαλύτερο.

Γιατί αποκάλυψαν Θέμος και Μάκης το σκάνδαλο Μαγγίνα στο "Πρώτο Θέμα", αφου η εφημερίδα είναι στημένο κυβερνητικό φερέφωνο; "Απλά" γιατί ο Μαγγίνας είναι σφήνα Μητσοτάκη, που διαρυγνύει τα ιμάτειά του για γρηγορότερη και αποφασιστκότερη προώθηση των "μεταρυθμίσεων", για πιο γρήγορη δηλαδή καταβαράθρωση της κυβέρνησης, μέσα από τη λαϊκή δισαρέσκεια. Για να αναλάβη η κόρη του το πηδάλιο (νομίζω ότι η ορθογραφία είναι σωστή, εάν παράγεται από τον αντίστοιχο ρηματικό τύπο).

Το είπα και το επαναλμβάνω: Τον Καραμανλή τον ελέγχω ως πολίτης, δικαίωμα και καθήκον μου, για τα μεγάλα του ατοπήματα. Όμως τον στηρίζω απέναντι σε άλλους, γιατί είναι μετριοπαθής ζημιάρης, το έχει αποδείξει πολλαπλά και κύρια στα εθνικά ζητήματα (Κυπριακό, Κοσυφοπέδιο) γιατί καραδοκούν άλλοι πολύ χειρότεροι. Και αυτό το κάνω χωρίς μαύρες και άσπρες σακκούλες, μόνο και μόνο διότι επιμένω να σακκουλεύομαι την επιταγή των προγόνων μου, που εύχομαι να είναι μαλακό το χώμα που τους σκεπάζει. Γιατί και τα μόνα επιχειρήματα, που είναι άξια και λειτουργούν τελικά είναι η ειληκρίνεια.

Να λοιπόν πως πέρνεις ενίσχυση 5.200.000 Ευρώ, ουσιαστικά για το τίποτα, αρκεί να συνεχίσης να κάνης τη δουλειά σου (Δώσε μας και κανένα ΔΒΔ). Και ο έλεγχος από τη ΣΔΟΕ; Μόνο για να κρατάμε τα προσχήματα. Αφού στο φινάλε γίναν όλα εξωτερικά (υποτίθεται) νομότυπα. Αρκεί να μην ερωτηθεί ο εν λόγω εφοπλιστής που βρήκε το παραδάκι. Διότι τότε θα σφυράη το "δυο και δυο και άλλα δυο και τρεις και οχτώ δεκάξι, πρέπει να τη σακκουλευτής, μάγκα δεν είσαι εντάξει", θα παραπέμπει τελικά και αυτός σε άλλη σακκούλα και πάει λέγοντας, μέχρι να φτάσουμε να δούμε ποιοί είναι οι λοπωδύτες.

Να πως παίρνεις και 18.000.000 εκατομύρια δάνειο από την Τράπεζα Περαιώς χωρίς εγγύηση κύριε Μάκη, μεγάλε αποκαλυφτή των σκανδάλων. Αλλά δεν ξέρω πού θα πας να κρυφτής, όταν κατανοήσει η κοινή γνώμη τα δικά σου "έργα". Αποκαλύφτρες της πλάκας. Τύρα που εκτέθηκε το "Θέμα", πρέπει να στήσουν οι ΝΤ2 νέα φυλλάδα ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ.

ΒΕΒΑΙΩΣ ΔΕΔΟΜΕΝΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΠΕΙΡΑΣ ΑΥΤΟΚΤΩΝΙΑΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΕΥΘΗΝΕΣ.

ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΟΙΛΗΣΟΥΜΕ και ΓΙ ΑΥΤΕΣ; ΘΑ ΒΓΗΤΕ ΧΑΜΕΝΟΙ. ΠΡΟΣΕΞΤΕ!

ΚΑΙ ΑΝΤΕ ΡΕ ΡΕΝΤΙΚΟΛΑ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΤΕ ΑΜΕΣΩΣ ΤΗΝ ΤΣΕΚΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΔΒΔ ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΙ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΘΑ ΒΓΟΥΝ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΣΤΗ ΦΟΡΑ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΟΙΩΣ.
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΣ ΚΟΥΒΑΛΑΤΕ ΜΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΑΣ

ΓΙΑΤΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΤΟ ΠΡΑΜΑ ΤΗΣ ΕΜΠΟΡΕΥΕΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΑΤΣΟ ΣΚΑΤΑ
Να

20 Ιανουαρίου, 2008

ΤΑ ΣΗΜΑΙΝΟΝΤΑ - ΤΑ ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΑ - ΤΑ ΥΠΕΡΣΗΜΑΙΝΟΝΤΑ

Μεντιοκρατία. Ιδού η σύγχρονη μορφή ολοκληρωτισμού.

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

Θα ήθελα να ενημερώσω τον επισκέπτη ότι το σημείωμα που ακολουθεί είναι σχετικά εκτεταμένο. Επειδή με αυτό παρουσιάζω την δική μου εκδοχή ερμηνείας σε κάποια πολύ σοβαρά ζητήματα, που ταλανίζουν τη δημιοσιότητα εδώ και εβδομάδες, αποφάσισα να του δώσω μια λιτή μορφή, εστιάζοντας την προσοχή αποκλειστικά στο περιεχόμενο.
Η υπόθεση Ζαχόπουλου είναι μεγάλης σημασίας και κατά συνέπεια ιδαίτερα σύνθετη. Ειδικά εάν λάβουμε υπόψει μας τις επανειλημένες προσπάθειες συσκοτισμού και παραπληροφόρησης, όχι μόνο της κοινής γνώμης, αλλά και των δικαστικών λειτουργών, που καλούνται να την εξιχνιάσουν.
Μία έστω ακροθιγής αναφορά στις πικοίλες πλευρές της, που συνθέτουν αυτό που έχει επανειλημένα χαρακτηριστεί ως παζλ της υπόθεσης, συνεπάγεται έκταση. Από την άλλη μερια όμως η αναφορά σε αυτές τις πλευρές κρίνεται σκόπιμη, όχι μόνο για να φωτιστή και να γίνη κατανοητή, τουλάχιστον όσο αφορά τον κορμό της, αυτή η ιστορία διαρκείας, που με περιφρονιτικό τρόπο χαρακτηρίστηκε από κυβερνητικό βουλευτή (κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος) Ζαχοπουλιάδα. Αλλά και διότι έδωσε τη δυνατότητα, για όσους δύνανται να δουν μέσα από τα πράγματα, να αποκαλυφθούν κάποιες τελείως εκφυλισμένες διαστάσεις του πολιτικού συστήματος.
Βεβαίως ίσως αντιπαραβάλουν κάποιοι επισκέπτες, ότι μια τέτοιου είδους αυτοαποκάλυψη αναφορικά με την ποιότητα της εξουσίας δεν αποτελεί κάτι νέο. Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί τους. Διότι η εξουσία αποτελεί το χειρότερο είδος ψυχανωμαλίας. Είναι αποτέλεσμα των χειρότερων συμπλεγμάτων και αποτελεί το χειρότερο και πλέον επικίνδυνο ναρκωτικό. Με τη διαφορά ότι οι βαριά ασθενείς αντί να βρίσκονται σε κέντρα κοινωνικής αποτοξίνωσης, φυλακίζουν αυτοί τους ακτιβιστές πολιτικών δικαιωμάτων στα ψυχιατρεία των Γκούλακ. Αλλά και κάτι ακόμη: Κάνοντας αναφορά στην εξουσία είναι πολύ ευτελές και υποκριτικό να την περορίζουμε στους πέντε-δέκα νομάτους που βρίσκνται εκεί πάνω και διαχειρίζονται τα ψηλά κουμάντα. Στη ουσία πρόκειται για τη βρώμικη πλευρά του ίδιου μας του εαυτού, ανεξάρτητα από τα νάϋλον σημαιάκια που αρεσκόμαστε να ανεμίζουμε.
Λόγω λοιπόν της έκτασης του σημειώματος, προτείνω στον επισκέπτη την εκτύπωσή του, εαν θεωρεί ότι αυτό είναι άξιο μιας λιγότερο κοπιαστικής ανάγνωσης, απότι με την ενδειξή του στην οθόνη.


ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ

Αυτοί που αναλύουν τα έργα τέχνης κάνουν συνήθως αναφορά στα λεγόμενα "σημαίνοντα" και στα "σημαινόμενα". Ένας ολόκληρος επιστημονικός κλάδος έχει αναπτυχθή με βάση αυτή τη προσέγγιση.Πρόκειται για τη σημειολογία. Η ακαδημαϊκή συστηματοποίηση την θεωρεί τμήμα της γλωσσολογίας, παρ΄όλο που η σημειολογία ασχολείται με την διαδικασία της έκφρασης και της νοηματοδότησης που επιχειρείται με αυτή, τόσο σε όλες τις καλές τέχνες, όσο και στα πονήματα που δεν έχουν άμεσα καλλιτεχνική εκφορά, αλλά έχουν θεωρητικό χαρακτήρα, όπως οι πραγματείες κάθε είδους. Ο πιό γνωστός στους μη άμεσα ειδικούς σημειολόγος είναι ο Ουμπέρτο Έκκο.

Σημαίνοντα αποκαλούνται τα εκάστοτε εκφραστικά μέσα: Οι μορφές, τα σχήματα, τα χρώματα και οι αποχρώσεις, η διάταξή τους μέσα στον εικαστικό η αναλυτικό χώρο. Πρόκειται για μια εκούσια η και εν πολλοίς ακούσια δρομολόγηση συμβόλων από τη μεριά του συγκεκριμένου δημιουργού, στην προσπάθειά του να μεταδώση κάποιες πληροφορίες, απόψεις και μυνήματα με το συγκεκριμένο έργο του. Αυτά που μεταδίδονται λοιπόν με την υποκειμενική πόσληψη του δημιουργήματος από τον παραλήπτη του έργου και την ερμηνία και αποκωδικοποίηση της συμβολικής του, τόσο στην περιοχή του συνειδητού, όσο και στην περιοχή του ασυνείδητου, συνθέτουν τα σημαινόμαινα.

Σ΄αυτή την αναλυτική διαδικασία θα ήθελα να προσθέσω ένα ακόμη επίπεδο διαδικασιών και δεδομένων που εκφράζονται με το εκάστοτε έργο. Αυτό το επίπεδο το αποκαλώ "Υπέρσημαινόμενα". Περιλλαμβάνει και αναφέρεται στις βαθύτερες αιτιάσεις που όθησαν τον δημιουργό να εκφράση μέσων των σημαινόντων τα σημαινόμενα. Χωρίς αυτή τη βαθύτερη προσέγγισή στα υπέρσημαινόμενα περιορίζεται η ερμηνευτική προσπάθεια σε πράγματα, που μπορεί να είναι πολύ σημαντικά, αλλά που δεν είναι σε θέση να μας αποκαλύψη την πηγή εκκίνησης της όλης ροής, που αποτελεί και τον εν τέλει καθοριστικό παράγοντα.
Με τον εντοπισμό των σημαινομαίνων μπορεί να δημιουργηθή η ψευδής εντύπωση ότι ολοκληρώθηκε επιτυχώς η ερμηνευτική διαδικασία.

Δίχως όμως τον εντοπισμό των βαθύτερων αιτιάσεων παραμένουμε άβουλοι θεατές, στην περίπτωση της πολιτικής, της στημένης παντομίμας. Έστω και εάν επάξια προσδίδουμε στις προσεγγίσεις μας κάποια ιντελεκτουέλλ χροιά.
Βεβαίως θα μπορούσε να αντιπαραβάλη κάποιος ότι στις πλείστες όσες περιπτώσεις επαρκεί η αισθητική-συγκινησιακή επαφή με το έργο, ή στο φινάλε επιπρόσθετα και η διανοητική του επεξεργασία. Για να έλθω σε επαφή με τη μαγία της μουσικής του Σοπέν επαρκεί η ακρόαση και για να απολαύσω τη γλαφυρότητα ενός ποιήματος επαρκεί η ανάγνωση ή η απαγγελία του.

Ο εντοπισμός των Υπέρσημαινόμενων όμως υπερβαίνει αυτές τις προσεγγίσεις, διότι έχει υπαρξιακό χαρακτήρα και προϋποθέτει την άμεση μετοχή. Απαιτεί να γίνη ο παραλήπτης μέρος του έργου. Αυτή η διαδικασία ονομάστηκε πολύ επιτυχώς ως ξεπέρασμα, υπερσκελισμός του διαχωρισμού υποκειμένου και αντικειμένου.
Πρόκειτα γι΄ αυτό που ο Υπαρξισμός ώρισε ως "Υπέρβαση". Ανεβαίνοντας πάνω από τα πράγματα ξεκινάμε να προσλαμβάνουμε τις πραγματικές τους διαστάσεις. Ξεπαιρνώντας το "Εγώ" και το "Άλλο" μέσα από μια ταύτιση προσωπικής ΕΥΘΗΝΗΣ, αφήνουμε πίσω μας τον ξιπασμό της νοησιαρχίας και την αυταπάτη ότι με το όποιο σφυρί και το όποιο κατσαβίδι θα γνωρίσουμε την ουσιαστική διάσταση των πραγμάτων μέσα από την εργαστηριακή τους κατάτμηση.
Πολύ πριν την σύχρονη θεωρητική φυσική, που διαπίστωσε ότι τα όρια παρατηρητού και παρατηρούμενου στον μικρόκοσμο ρευστποιούνται, τόσο η αρχαία σοφία όσο και η διαχρονική κοινωνική μαρτυρία εντόπισαν το ζήτημα:
Ο Πλάτων διακήρυξε ότι η γνώσις επιφυλάσσεται δια τους εναρέτους. Αλλά κοι ο Μάο Τσε Τουνγκ στο έργο του "Για την πράξη" ανέλυσε ότι υπεράνω της αισθητηριακής και της νοητικής γνώσης ευρίσκεται η επαναστατική πράξη, ως ανώτερη γνωστική διαδικασία. Χαρακτηριστική είναι η διατύπωσή του ότι για να καταλέβουμε την γεύση του αχλαδιού, πρέπει να το δαγκώσουμε.

Είναι αδύνατο λοιπόν να φωτήσουμε και να κατανοήσουμε τα βαθύτερα αίτια και τις διαδικασίες, που διέπουν την υπόθεση Ζαχόπουλου, εάν δεν τον δούμε πριν απόλα σαν συνάνθρωπό μας. Σαν μια φυσιογνωμία μέσα στην οδύνη του πηδήματος στο κενό. Σαν τον Άνθρωπο μπροστά στην οντολογική Άββυσο. Σαν τον Οιδίποδα μπροστά στη σφίγγα.
Αλλά και εάν συνειδητά και αμετάκλητα δεν καταδικάσουμε πρώτα εντός μας και κατόπιν έξωθεν ημών την ωστική δύναμη προς το χείλος του κατακρεμνησμού. Και αυτό με τη στάση ζωής που επιλέγουμε.

Ίσως μου αποδόσεις φίλε και φίλη επισκέπτη τάσεις ηθικολογίας και διδασκαλίας από καθέδρας. Στη βάση της αυταπάτης ότι έγώ βρήκα πράττοντας και έρχομαι να ελεήσω τους διστάζοντες. Εννοώ όμως κάτι άλλο. Δεν διεκδικώ τίποτε περισσότερο από το δικαίωμα στην έρευνα. Και επιμένω ότι η έρευνα δικαιώνεται μόνο όταν έχει υπαρξιακό χαρακτήρα. Αυτή η διαπίστωση δεν προϋποθέτει ειληκρινά την παραμικρή χρηστότητα. Πρόκειται εξάλλου για μια διαδικασία αμοιβαίας επενέργειας. Όσο επιδιώκουμε τη χρηστότητα, τόσο πετάμε τον πηλό από τα μάτια μας. Και όσο πετάμε τον πηλό από τα μάτια μας, τόσο επιδιώκουμε τη χρηστότητα. Ή για να μιλήσουμε με μια φράση του Λουντέμη: Δεν η Γνώση το Φως, αλλά το Φως η Γνώση.

Τα Δερβίσια λένε πως, αν δεν πεθάνης πριν πεθάνεις,δεν θα ζήσης. Αν δεν δυνηθούμε να ξεπεράσουμε για μερικές στιγμές το Εγώ, δεν θα γνωρίσουμε αυτό που πραγματικά είμαστε. Γι΄αυτό είπαν οι μεγάλοι "γνωρίστε τον εαυτό σας και θα κατανοήσετε τα πάντα". Εξού και το Δελφικό Πρόσταγμα.

Ο Ροζέ Γκαρωντύ στο έργο του "Η Ελευθερία" αναλύει ότι πίσω από το Τυχαίο βρίσκεται η Αιτιότητα. Και πίσω από την Αιτιότητα βρίσκεται η Αναγκαιότητα. Μια σπυδαία διαπίστωση, που αφορά το πεπρωμένο όλων μας, ως απόρροια των επιλογών μας. Αυτό που αναφέρθηκε προηγουμένως ως βαθύτερες αιτιάσεις, ανάγεται τελικά σε βαθύτερες αναγκαιότητες. Διότι κατά τη ρήση του Άϊνστάιν "ο Θεός δεν παίζει ζάρια" ή κατά τον Πυθαγόρα ο Θεός "αεί γεωμετρεί".

12 Ιανουαρίου, 2008

Η (ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ) ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΜΝΩΝ


"Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία των ουρανών".
κατά Μαθαίον Ευαγγέλιο, ε΄10


"...Ναί, και οι κριτές κρίνονται... ...Η αληθηνή ανεξαρτησία του Δικαστικού δεν ασφαλίζεται με δημόσιους φανφαρονισμούς, ούτε εκδηλώνεται με δηλώσεις..."
Χρήστος Σαρτζετάκης,
πρώην Πρόεδρος Δημοκρατίας,
εις τον λόγον του δια τα 150 χρόνια του Αρείου Πάγου - 14.12.1986



Ο σεβασμός και η εφαρμογή της δικαιοσύνης αποτελούν θεία επιταγή και πανανθρώπινο ιδανικό.
Πολλοί δημόσιοι λειτουργοί της την υπηρέτησαν πιστά μέχρις εσχάτων. Από τους πρώτους διδάξαντες ο Σωκράτης. Αυτός θα διακηρύξη στους φίλους και μαθητές του, που είχαν οργανώσει την απόδραση του για να αποφύγη τη θανάτωση ,ότι είναι αδύνατον, κάποιος που έταξε τη ζωή του στην καθιέρωση και εφαρμογή των νόμων, να τους παραβή για ίδιο όφελος.

Και στη γειτονική Ιταλία, που από δεκαετίες μαστίζεται από την εγκληματικότητα της μαφίας, η αταλάντευτη στάση δικαστών και εισαγγελέων στάθηκε αιτία να δολοφονηθούν αρκετοί από αυτούς από τις συμμορίες. Δεν είναι όμως μόνο η γραφή των ονομάτων τους με χρυσά γράμματα στη Βίβλο των υπέρ δικαιοσύνης διωκομένων το μόνο αποτέλεσμα της θυσίας τους. Διότι στις ιταλικές φυλακές - σε αντίθεση με τις ελλαδικές, που συναντά κανείς κυρίως εξαθλιωμένους ναρκομανείς δίπλα στην παρανόμως προφυλακισθείσα κυρία Ευδοκία Τσέκου (δεν γράφω Εύη, ούτε τριαντατετράχρονη, ούτε τριανταπεντάχρονη, διότι δεν κάνω δημοσιογραφία της χειραγώγησης, ούτε οικοδομώ δημόσια προδιάθεση αποπομπής και προκαταδίκης εκτός δικαστηρίου) - διάγουν και αρκετοί εγκληματίες.

Αλλά και στη Μασσαλία το 1986 βάλανε κάποιοι έντιμοι και θαρραλέοι εισαγγελείς τα κοντόκανα κάτω από την καμπαρντίνα, όταν η διεφθαρμένη αστυνομία αρνείτο να πράξη το καθήκον της. Το φασιστόπουλο υπουργός εσωτερικών Ανρύ διερήγνειετότε τα ιμάτια του λόγω της "αυθαιρεσίας". Όταν όμως τον ενημέρωσε κάποιος δικαστικός ότι οι εισαγγελείς πληρώνουν μειωμένο εισειτήριο στα τραίνα για το Παρίσι κατάπιε τη γλώσσα του.

Και στην Ελλάδα πέρασαν κάποιοι δικαστικοί λειτουργοί με υψηλή έννοια καθήκοντος. Ο πλέον γνωστός είναι ο πρώην Πρόεδρος Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης. Η υπευθυνότητα και η τόλμη τους στόχευε στο να μπη τροχοπέδη στην κατολίσθηση της κοινωνίας προς τη Ζούγκλα. Δυστυχώς όμως αυτό στάθηκε αναπόφευγο. Διότι πλείστοι άλλοι, είτε απεργάζοντο την ανομία, είτε σιωπούσαν.
Πριν μερικές ημέρες ο πρόεδρος ενός κόμματος της βουλής κατήγγειλε τον πρωθυπουργό ότι "είναι πρωθυπουργός της πιό διεφθαρμένης χώρας της Ευρώπης". Ο κ. Καραμανλής προσποιείται όχι μόνο από τότε τον κωφό.
Πριν μερικές ημέρες άπαντες οι φίλοι και οι γνωστοί μου πιστοποίησαν στην Αθήνα ότι δεν υπάρχει πλέον ούτε περίπτερο, ούτε τυροπιτάδικο, που να μην πληρώνει προστασία. Όποιος δεν καταβάλει "προστασία" του καίνε την περιουσία.

Η λέξη δικαιοσύνη αποτελεί στην Ελλάδα αναμφίβολα ένα τραγικό ανέκδοτο.
Η χώρα πάσχει από καλπάζουσα Ζωνιανίαση. Συμμοριών, άβουλου πλήθους και δήθεν ταγών.
Αυτοί οι άνθρωποι "της κοινωνίας των Αγγέλων" είχαν το φθόνο να περιφέρουν και να διαπομπεύουν δημοσίως ένα φιλαράκι σε βίντεα χωρίς εσώβρακο, με τον πλέον αισχρό τρόπο, γιατί δεν συναινούσε άλλο να βάζη την υπογραφή του σε αποφάσεις αποχαρακτηρισμού αρχαιοτήτων, που είχαν δεσμευτεί να προωθήσουν οι ίδιοι, απέναντι σε ανθελληνικά κέντρα, για τους δώσουν την καρέκλα που κάθονται.
Ή δεν απέδειξαν ακράδαντα, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, ότι απεργάζονται την καταστροφή της ιστορικής μας μνήμης, με τα βιβλία παραχάραξης της ιστορίας που προωθούν; Το "ίδρυμα" ανδρέας παπανδρέου ήταν αυτό που συναποφάσισε πρώτο σε διαβαλκανικό επίπεδο τα βιβλία της παραχάραξης.
(Εξάλλου ποιό από τα κόμματα εύχεται την διδασκαλία της πραγματικής ιστορίας;
Πώς μπορεί να εύχεται ένας παπανδρέου την διαφώτιση των νέων σχετικά με το ρόλο του ψευδεπίγραφου "γέρου της δημοκρατίας" στη συμφωνία της Βάρκιζας, την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του αγγλικού ιμπεριαλισμού, τη σφαγή του λαού της Αθήνας από το Σκόμπυ και το μονόπλευρο εμφύλιο που ακολούθησε;
Και τι θα μείνη υπόλοιπο από το ΚΚΕ και το Συνασπισμό όταν βγούν στο φώς με ιστορική τεκμηρίωση τα εγκλήματα και οι προδοσίες του Λένιν, τα εγκλήματα και οι χαφιεδισμοί για λογαριασμό της Οχράνα, της τσαρικής αστυνομίας, από τον αιμοσταγή δολοφόνο εκατοντάδων χιλιάδων αθώων, συχνά αθώων κομμουνιστών, Στάλιν, από τον σκοτεινό ρόλο της πρακτώρευσης των μεγαλοτραπεζιτικών αγγλοσαξωνικών και μεγιστανοεβραϊκών οίκων Ρότσιλντ και Ρόκφελερ, του Τρότσκυ γαμπρού του αμερικάνου μεγαλοτραπεζίτη Μπάουρ;)

Προσέξτε τις επιστολές που άφησαν οι παρ΄ολίγον αυτόχειρες. Με αυτές τεκμηριώνουν την απόπειρα αυτοκτονίας ως έσχατο τρόπο διαμαρτυρίας ενάντια σε ένα καλοστημένο μηχανισμό που περιλαμβάνει το πολιτικό σύστημα, τα μαζικά μέσα και τη δικαιοσύνη και πολτοποιεί ανθρώπους στην πορεία διάλυσης και καταδυνάστευσης των πάντων.

ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΗ - ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ - ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΤΗ ΣΥΝΕΝΟΧΗ


Τις τελευταίες ημέρες τόσο ο Γιωργάκης Παπανδρέου όσο και η κ. Ντόρα (συγνώμη τι όνομα είναι αυτό; είναι ελληνοχριστιανικό;) Μπακογιάννη χρησιμοποιούν μιά ιδιαίτερα "σκληρή" γλώσσα ενάντια στον κυβερνώντα σχηματισμού. Η πρώτη σε παρουσίαση βιβλίου του Σαρκοζί (φέξε μου και γλίστρησα). Είπε ότι οι πολιτικοί στην Ελλάδα είναι ανειλικρινείς. Κομίζοντας γλαύκαν εις Αθήνας, στην περίπτωση της η δήλωση της μόνο κύρια ως αυτοκριτική περιέχει ίχνη λογικής. Η αιχμή είχε στόχο βεβαίως τον Καραμανλή. Εξ ιδίων τα βέλη ή δρυός πεσούσης πάσα γυνή ξυλεύεται;
Ο Γιωργάκης με αντιπολιτευτική καθυστέρηση τεσσάρων ετών είπε από βήματος βουλής μια κοινοτυπία: Η κυβέρνηση λέει αφήνει όλες τις υποθέσεις με πολιτική βαρύτητα να τις αναλαμβάνουν οι ίδιοι διεφθαρμένοι δικαστικοί λειτουργοί, που τις κουκουλώνουν. Λες και δεν το γράφουν με τεκμηρίωση καθημερινά οι εφημερίδες εδώ και χρόνια. Λες και όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι είναι πολιτικά νήπια, που περιμένουν πότε θα ανοίξη το στόμα του ο Γιωργάκης, για να πληροφορηθούν τα πασίγνωστα. Μα μήπως είναι και ο μόνος; Πρωταγωνιστής της μεγαλόστομης φανφάρας είναι η ακροδεξιά διεθνώς και από τις αρχές του περασμένου αιώνα. Τι κοστίζει η φράση; Αυτό το απεχθές παιχνίδι με τον πόνο του περιθοριοποιημένου ανθρωπάκου.

Το ζητούμενο είναι ότι η περίοδος μυρίζει καραμανλικό επίλογο. Είδαμε με πόσο στυγνό τρόπο πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων πολλοί υπουργοί. "Μόνο δια φυσικού θανάτου" φώναζε μέσα στην απόγνωση του άλλος, ολόκληρος άντρας, δείχνοντας ότι δεν έχει καταλάβει ούτε σε ποιόν πλανήτη ζει. Και αφού ανακυκλώσουν κόσμο και κοσμάκη στο τέλος ανακυκλώνουν και τον αρχηγό τους. Εκτός αν υποθέσουμε ότι αυτός έχει πραγματική εξουσία. Άρα και εγώ είμαι αστροναύτης.

Η Ελλάδα είναι μια ευαίσθητη για το παγκόσμιο κατεστημένο χώρα με τεράστια σημασία. Όχι κύρια λόγω όλων των άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών, ή πλεονεκτημάτων, που αφθόνως διαθέτει. Κύρια διότι έχει δημιουργήσει πολιτισμό και σηματοδοτεί τον αέναο κίνδυνο να προάγη ανθρωπιά. Μια τεράστια ευλογία Ηρώων, Διδασκάλων και Δημιουργών του Πνεύματος εδράζεται πάνω στις πλάτες μας, με κίνδυνο εάν εμείς δεν αποδεχτούμε την πρόκληση, αυτές να σπάσουν.
Στην Ελλάδα απαγορεύεται αυστηρώς να λειτουργήση πραγματική αντιπολίτευση. Το παιχνίδι ήταν και παραμένει στημένο από καταβολής ελλαδικού κρατιδίου. Όση αντιπολίτευση έκανε ο Έβερτ (αλήθεια είναι το όνομα ελληνοχριαστινικό;) στο Σιμήτη (αλήθεια είναι το όνομα ελληνοχριστιανικό;) άλλη τόση αντιπολίτευση κάνει ο Παπανδρέου (Τσάντ, Μινέικο) στον Καραμανλή.

Μια κυβέρνηση που στηρίζεται σε 152 βουλευτές έχει κατασκευαστεί θνησιγενής. Ειδικά όταν δύο εξ αυτών είναι τέκνα του συμπαθέστατου προκαθήμενου του "Φιλλελυθερισμού". Αυτό εξ άλλου το σπούδασε και ο πατήρ από την περίοδο του άσπονδου φίλου Σαμαρά.
Αυτή τη στιγμή δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη προσπάθεια από τους μηχανισμούς υπόθαλψης για να δημιουργηθούν κλυδωνισμοί στην κυβέρνηση. Φαίνεται να διαθέτη η ίδια μια ακαταμάχητη ικανότητα να πέφτη στις προγραμματισμένες λακκούβες. Γι΄αυτό και η βία στα τραβήγματα της καρέκλας.

Εντάξει ρε παιδιά... Οι κυβερνήσεις πέφτουνε, μα η δικαιοσύνη μένει. Δεν σας έδωσε πρόσφατα ο Αλογοσκούφης 900.000.000 Ευρώ για μισθολογικές αυξήσεις; Μην ανησυχείτε. Και οι διάδοχοι καλοί κουβαλητές θα είναι. Αφού η σιωπή των αμνών πάντα εξαγοράζεται ακριβά. Εξάλλου για τους διαδόχους έχουν προγραμματιστεί ακόμη πιο βαριά ατοπήματα...

ΜΙΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ

"Διό τόν μέν άρχοντα τελέαν έχειν δεί τήν ηθικήν αρετήν..."
Αριστοτέλης,
"ΠΟΛΙΤΙΚΑ"

Στα μέσα του παρελθόντος Δεκεμβρίου δημοσίευσα στο Μπλογκ σημείωμα με τίτλο "Κέντρον φιλοξενίας η Καπιτάλα", στο οποίο έγινε λόγος σε συγκεκριμένες πρακτικές του κ. Μαγγίνα.
Χωρίς να θεωρώ ότι με τα όσα ανάφερα (στην ουσία πρόκειται για πασίγνωστα φαινόμενα σήψης) αδικώ σε κάποιο ζήτημα τον κ. Μαγγίνα, ο οποίος εξάλλου με την ανακύκλωση - "παραίτησή" του, ομολογεί άμεσα τα ατοπήματα, θέλω να διευκρινήσω ότι το να εστιάζουμε την κριτική σε προσωπικά παραπτώματα, περιορίζοντάς τη σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, ενώ αυτός είναι έστω ο προωθημένος διεκπεραιωτής μίας ευρύτερης αντικοινωνικής πολιτικής, είναι άστοχο και μονομερές. Και αυτό διότι:

- Ο κ. Μαγγίνας δεν εφήβρε ο ίδιος ούτε την παγκοσμιοποίηση, ούτε την συνυφασμένη με αυτή ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων. Την κύρια ευθύνη φέρει ο πρωθυπουργός, ως προκαθήμενος του συγκεκριμένου πολιτικού σχηματισμού και αυτοί που τον ανέδειξαν στην αρμοδιότητά του. Δηλαδή όλα τα στελέχη και τα μέλη του κόμματός του, αλλά και άπαντες οι ψηφοφόροι του.
Βεβαίως οι ευθύνες δεν επιμερίζονται το ίδιο σε όλους τους υπεύθυνους. Άλλη η ποσοτική ευθύνη του πρωθυπουργού και άλλη η ποσοτική ευθύνη του οπαδού. Στην ουσία όμως όλες οι υπευθυνότητες χαρακτηρίζονται από την ίδια ποιότητα, που είναι μεν σύνθετη, αλλά συντίθεται αποκλειστικά από μικρότητες.

- Ούτε η παράνομη απασχόληση αλλοδαπών, ούτε η παράνομη δόμηση αποτελούν πρακτική αποκλειστικά του κ. Μαγγίνα, ή του κόμματος το οποίο υπηρετεί. Είναι ευρύτατα διαδεδομένες και πλείστοι όσοι στουρθοκαμηλίζουν όταν τον δακτυλοδεικτούν πράττοντες τα παρόμοια. Έζησα επί πολλά χρόνια ως πολίτης δευτέρας κατηγορίας σε ευρωπαϊκή χώρα και αιστάνθηκα απάνω στο πετσί μου την ξενοφοβία και την φυλετική υπεροψία ενός τμήματος των ημεδαπών (όπως αιστάνθηκα το σεβασμό και την ειλικρινή φιλοξενία ενός άλλου τμήματος). Οι ρατσιστικές εκφορές μου προκαλούν αναγούλα. Ακούγοντας πρόσφατα διηγήσεις συναδέλφων αναφορικά με θανατηφόρα ατυχήματα αλλοδαπών εργατών σε μεγάλα έργα, που τους ανακάτεψαν με τα μπάζα και τους πέταξαν σε σκουπιδότοπους, χωρίς οι υπεύθυνοι να χρειαστεί να παραιτηθούν, δεν αμφιβάλω ότι σίγουρα ο κ. Μαγγίνας δεν μπορεί να συγκαταλέγεται μεταξύ των χειρίστων εργοδοτών. Οπωσδήποτε η συμπεριφορά του απέναντι στους πακιστανούς (το "ινδοί" αποσκοπεί στο να εκτονώσει τον όρο) προφανώς είναι πολύ καλύτερη άλλων. Πέραν αυτού όμως ξεσκεπάζει με χαρακτηριστικό τρόπο όχι μόνο την διπλοπροσωπία και την παράνομη βάση της εξουσίας, αλλά και την αντίληψη που τεχνιέντως αυτή καλλιεργεί στην κοινωνία, ότι τα μέλη της πρέπει να απολαμβάνουν των δικαιωμάτων και να παρακάμπτουν τις υποχρεώσεις τους.

-Για την πρακτική της καλλιέργειας της πολιτικής διαφθοράς και της κοινωνικής απαξίωσης ευθύνεται η εξουσία. Για την αποδοχή, ή ακόμη και ανοχή απέναντι τους ευθυνόμαστε όλοι οι πολίτες.

Ο Αριστοτέλης εξηγεί στα "Πολιτικά" ότι ο προσδιορισμός "έντιμος" αναφέρεται σε αυτούς που αναλαμβάνουν αρμοδιότητες περί τα κοινά. Αυτούς δηλαδή που διατίθενται να αφήσουν τη φροντίδα των ιδιωτικών ζητημάτων για να ασχοληθούν με τα δημόσια. Αυτούς που προτίθενται να ενδυθούν την τιμή της ανιδιοτελούς προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο. Στη σημερινή εποχή όμως με τους δημόσιους λειτουργούς τείνει να ταυτιστεί ο όρος "ανέντιμος". Ευτυχώς που ο Αριστοτέλης συνέγραψε στο απόμακρο παρελθόν.


10 Ιανουαρίου, 2008

Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΟΥΤΕ ΝΑΙ ΟΥΤΕ ΟΧΙ. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΜΟΝΟΝ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ



Ότι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο
είναι η Ελλάς για την ανθρωπότητα.

Γκαίτε



...
Αυτές οι Πέτρες που βουλιάζουν
μέσα στα χρόνια ως πού θα με παρασύρουν;
Τη θάλασσα, τη θάλασσα, ποιός θα μπορέση να την εξαντλήση;
...
Βλέπω τα δέντρα που ανασαίνουν
τη μαύρη γαλήνη των πεθαμένων
και έπειτα τα χαμόγελα που δεν προχωρούν
των αγαλμάτων.

Γιώργος Σεφέρης,
"Στο στήθος μου η πληγή"


Θέλετε αίμα, θέλετε κρέας στην αρένα. Θα το έχετε!
Χρήστος

Η αυτοκτονία προνόμιο στα θηλυκά
κάποτε κάναμε και εμείς αυτή τη σκέψη
πεθαίνεις πιο σιγά με τα ναρκωτικά
μα τελευταία τα έχουν κι αυτά πολύ νοθεύσει

Νίκος Καββαδίας


Η αυτοκτονία προνόμιο στους απελπισμένους, που προσπαθούν σε μια ύστατη προσπάθεια να σώσουν ότι απόμεινε από την αλήθεια
κάποτε κάναμε και εμείς αυτή τη σκέψη, την ώρα που κάποιοι άλλοι τρέχανε για σπληνάντερα
πεθαίνεις πιο γρήγορα με τα ναρκωτικά στην Πτολεμαίδα

ΜποΣτοΠελ


Αδελφέ Χρήστο:
Είμαι στο πλευρό σου και σου εύχομαι καλή ανάρρωση.
Διάβασα σε σημερινή εφημερίδα και σου παραθέτω:


"Εντύπωση προκαλεί ότι η παρουσία των αστυνομικών συμπίπτει με την ανάκαμψη του Χρήστου Ζαχόπουλου...
...Απορίες προκαλεί επίσης ότι οι αστυνομικοί δεν στέκονται έξω από τη μονάδα εντατικής, αλλά μέσα και ακριβώς δίπλα στον απομονωμένο χώρο όπου νοσηλεύεται ο Χ.Ζ. ...
... Η παρουσία των αστυνομικών έχει προκαλέσει αντιδράσεις συγγενών των ασθενών, οι οποίοι μπαίνουν μέσα στη μονάδα για επισκεπτήριο. Ορισμένοι από αυτούς διαμαρτύρονται προς τους γιατρούς, λέγοντας ότι δεν μπορεί να επιτρέπεται σε τρίτους να χρησιμοποιούν τα κινητά τους τηλέφωνα στην εντατική.
Εκφράζουν δε την έντονη ανησυχία τους για την επίπτωση που μπορεί να έχουν παρεμβολές από την ακτινοβολία των κινητών στη λειτουργία των μηχανημάτων που υποστηρίζουν ζωτικές λειτουργίες."

Χρήστο το πρόβλημα είναι ότι τα κεντρικά ηλεκτρονικού πολέμου έχουν κατασκευάσει καλαμπαλίκια που εξουδετερώνουν τα μηχανήματα και από μεγαλύτερη απόσταση, που μπορεί να περνάει ο καθένας. Αυτοί που μοντάρουν τρισδιάστατες κάμερες, έχουν αρκετή τεχνογνωσία.
Θα πρέπη να προσέξης ιδιαίτερα το επόμενο διάστημα σε περίπτωση που ίσως αποβιώση κάποιος σημαίνων μεγαλόσχημος, οπότε η δημόσια προσοχή θα είναι στραμένη εκεί.
Χρήστο τώρα θα σε αφήσω, για να πώ και δυο πράγματα για το δημοσίευμα του ΕΘΝΟΥΣ της Κυριακής για την καταστροφή των Δελφών. Σε παρακαλώ μην το πάρης προσωπικά, εξάλλου ξέρεις τη συμπάθειά μου για το πρόσωπο σου. Γνωρίζω ότι αρχικά γλίστρησες στο βούρκο και μετά σε κάνανε λιώμα για να συνεχίσης. Μήπως δεν καταλαβαίνω ότι δεν σου εξηγηθήκανε από την αρχή για το τι ετοιμάζανε;
Θέλω όμως να σου πώ και μια τελευταία κουβέντα για σήμερα: Σέβομαι και τιμώ τη σύζυγο σου. Ένας παλιός σου μαθητής ανέβασε σ΄ένα Μπλογκ δυο λέξεις για το πόσο καλός φιλόλογος ήσουνα, είμαι πεισμένος πως οι δικοί σου σε αγαπούσαν και σε αγαπάνε ακόμη. Η μικρή μπορεί να σε πούλησε κομμάτι. Δεν το έκανε από μίσος, ούτε από κακία. Νόμιζε ότι την είχες πουλήσει εσύ πρώτος. Δεν είναι δυνατόν να μη μπορεί να διορίση, σκέφτηκε. Με χρησιμοποίησε και τώρα με πετάει. Δεν είχε καταλάβει όμως το αόρατο χέρι που ανακάτευε τη σούπα. Γιατί το παιχνίδι ήταν χοντρό. Πολύ χοντρό Χρήστο. Το πραγματικό μέγεθος της ιστορίας το κατάλαβες πολύ αργά. Στο τέλος. Εξάλλου μιλάς ξεκάθαρα στο γράμμα σου. Πήγε να σπάση το κρανίο σου από την πίεση της διαπίστωσης. Γνώριζες ότι ο Ηρακλής θα βρή εξιλέωση μέσα από τις συνωμοσίες του Κένταυρου μόνο στον Άδη, Χρήστο. Θυμάσαι εκείνο το Χιτώνα γενικού γραμματέα που του χαρίσανε και που όταν πήγε να τον βγάλη σκιζότανε οι σάρκες του;
Δίψασες τον Άδη, Χρήστο, και μετά Σάλτο Μορτάλε.
ΧΡΗΣΤΟ Η ΕΞΙΛΕΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΜΟΝΟ ΕΔΩ.
Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΖΗΣΗΣ.
Ο ΘΕΟΣ ΔΕ ΛΕΕΙ ΟΥΤΕ ΝΑΙ ΟΥΤΕ ΟΧΙ. ΔΕΙΧΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ.
ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ. ΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ ΔΕ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΠΕΣΗΣ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟ.
ΓΙΑΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΕΣ ΧΡΗΣΤΟ "ΦΤΕΙΑΧΝΕΙ ΝΕΟ ΓΑΛΑΞΙΑ".
ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΨΗΛΑ, ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΦΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΑΞΙΤΕΛΗ.
ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΗ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΛΑΤΡΕΥΕΙ Η ΕΡΩΜΕΝΗ ΜΑΣ ΕΠΕΙΔΗ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΥΡΜΙΓΚΙ
ΠΟΥ ΥΠΟΦΕΡΕΙ

ΕΡΩΣ ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΔΑΙΜΩΝ

(ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ - ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ - ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ)

09 Ιανουαρίου, 2008

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΥ


Ανωτέρω εικονίζεται η τελευταία επιστολή του Χρήστου Ζαχόπουλου πριν προβεί σε απόπειρα αυτοκτονίας.
Αποτελεί χρέος κάθε υπεύθυνου πολίτου να τη μελετήση σε βάθος.
Πρόκειται για την στερνή υπαρξιακή κραυγή ενός ανθρώπου στο χείλος μιας πολιτικής αβύσσου.
Αδυνατεί να βρή άλλη μέθοδο γραφής από το αίμα του με μία πτώση από τον τέταρτο όροφο για να φτάση αγαπητέ φίλε η ύστατη κραυγή του

ΣΕ ΣΕΝΑ

Ότι πρόκειται να επανέλθω στο θέμα το θεωρώ ιερή υποχρέωση.
Όχι μόνο αλλά και για αυτή την

ΥΣΤΑΤΗ ΚΡΑΥΓΗ

ΕΙΚΟΣΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΛΕΒΓΕΣ ΥΠΟ ΤΗ ΣΗΨΗ (ΣΙΝΕΡΟΜΑΝΤΖΟ)




Ταυτοχρόνως η κυρία με τας καμελίας κλιμάκωνε σιωπηρά σε βάρος του πεντηκονταετούς πλοιάρχου ανταρσία στο Μπαούντι.
Ενώ το σκάφος είχε αποπλεύσει για τη νήσο των θησαυρών, προσάραζε κοντά στο θέρετρο κάποιων κυνηγών κεφαλών, που κόντρα στον Ιούλιο Βερν κάποιοι ηρέσκοντο να τους διανέμουν εγχειρίδια πλοηγήσεως.

08 Ιανουαρίου, 2008

ΠΑΡ΄ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΡΑΦΛΟΣ ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΟΝ ARTHUR CONAN DOYLE

ΚΑΙ ΑΙ ΨΥΧΑΙ ΤΩΝ ΚΟΛΟΝΑΙ ΗΣΑΝ
ΜποΣτοΠελ

Σε εκπομπή ειδήσεων του MEGA προ ολίγων ημερών αναφέρθηκε ότι η τροπή της υπόθεσης Ζαχόπουλου ξεπερνά ακόμη και τη φαντασία της συγγραφέως αστυνομικών μυθιστορημάτων Αγκάθα Κρίστι.
Σεβόμενος την τραγικότητα των δύο αποπειρών αυτοκτονίας, των ως εκ θαύματος διασωθέντων - προς ώρας - θυμάτων αυτού που στη στερνή επιστολή του ο Χρήστος Ζαχόπουλος κατονομάζει ως "ασύδοτα φαινόμενα νεοφασισμού" από πλευράς της "ηθικής κοινωνίας, της κοινωνίας των αγγέλων" (κ. Αγγέλου άκου τα) πέφτοντας "βορά στο στόμα των λεόντων", αλλά σεβόμενος και τις οδυνηρότατες συνέπειες που συνεπάγεται δι΄ ημάς τους υπολοίπους και για ολόκληρη την ανθρωπότητα η εκούσια και προγραμματισμένη καταστροφή των Κοσμικών Κέντρων Δυνάμεως, που αναπρογραμματίζουν ως κοσμικαί κεραίαι τον ελληνικό γενετικό κώδικα DNA - δημιουργηθείσαι βάσει της αρχαίας σοφίας κυρίως εις ΟΛΥΜΠΙΑΝ, ΑΚΡΟΠΟΛΗΝ, ΔΕΛΦΟΥΣ και αλλαχώθεν εις ούτω αποκαλουμένους "προστατευομένους;;;;;;;;!!!!!!!! αρχαιολογικούς χώρους" - όπου καίγονται άμα λάχει και "κάτι δέντρα", δηλώνω ότι προτιμώ τον Άρθουρ Κόναν Ντόυλ.

Πολλά εδιδάδχθην, ας μου επιτραπεί να ισχυριστώ, από τη μελέτη του μυθιστορήματος του ως άνω συγγραφέως με κεντρικόν ήρωα τον Σέρλοκ Χόλμς υπό τον τίτλον "Ο όμιλος των Κοκκινομάλληδων". Ένα πόνημα την μελέτην του οποίου ενθέρμως συνιστώ εις άπαντας τους επισκέπτας της σελίδος.
Διότι ο καλός συγγραφεύς αστυνομικών μυθιστορημάτων δεν είναι απλός παραμυθάς, έχων ως αποκλειστικόν στόχον την τέρψην και ψυχαγωγίαν του αναγνώστου. Αυτό που συνιστά το συγγραφικό μεγαλείο ενός Άρθουρ Κόναν Ντόυλ είναι η βουτιά που κάνει μέσα στη ψυχή του Κάιν, εντρυφών εις τους ψυχοθαλάμους της ανθρωπίνου υπουλίας, διπλοπροσωπίας και μηχανορραφίας, συμβάλων στην ενδοσκόπησιν του βροντερού Θείου ερωτήματος:


- Κάιν διατί εφόνευσες τον αδελφόν σου;

Με δύο λόγια και η υπόθεσις του έργου (στο περίπου και όπως τη θυμάμαι):
Συμπαθής κοκκινομάλλης είχε ένα μαγαζάκι. Παρ΄όλο που οι δουλειές δεν πηγαίνανε καλά, προσέλαβε ένα υπάλληλο για να τακτοποιεί κάποια πράγματα.
Μετά από λίγες ημέρες του παρουσιάστηκε ο υπάλληλος κρατώντας μια εφημερίδα.
"Αφεντικό", του λέει "κοίταξε αυτή την αγγελία, μου φαίνεται ότι είναι για σένα μοναδική ευκαιρία".
Με την αγγελία έψαχνε κάποιος όμιλος κοκκινομάλληδων νέους συνεργάτες, προσφέροντας μια υπέρογκα πλουσιοπάροχη αμοιβή. Μοναδική προϋπόθεση να είναι ο ενδιαφερόμενος κοκκινομάλλης.
Ο κοκκινομάλλης πήρε την εφημερίδα και έφυγε βιαστικός προς τη διεύθυνση του ομίλου.
Στη είσοδο υπήρχε μια μακρυά ουρά από κοκκινομάλληδες, που ήθελαν να παρουσιαστούν για τη θέση.
Μόλις τον αντίκρισε στοιβαγμένο μέσα στην ουρά ο ταξιθέτης του ομίλου αναφώνησε:
- ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΟΚΚΙΝΟ ΜΑΛΛΙ. ΤΟ ΠΙΟ ΩΡΑΙΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΜΑΛΛΙ ΠΟΥ ΕΙΔΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ. ΦΙΛΕ ΠΕΡΑΣΕ ΜΠΡΟΣΤΑ. ΠΑΜΕ ΑΜΕΣΩΣ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ. ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΦΕΥΒΓΑΤΕ. ΤΟ ΜΑΛΛΙ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ.
Ο πρόεδρος έδειξε ένα βαθύ εντυπωσιασμό αντικρίζοντας το μαλλί του φίλου μας.
"- Επί τέλους και ένας με κόκκινο μαλλί αξιώσεων", φώναξε. "- Φίλε προσλαμβάνεσαι αμέσως", του είπε. "- Η αμοιβή σου θα είναι αξιοζήλευτη. Τόσες λίρες την ώρα".
"- Και τι θα κάνω;", ρώτησε ο κοκκινομάλλης.
"- Θα παραμένης κλεισμένος στο γραφείο νούμερο έντεκα από τις δέκα το πρωί μέχρι τις δύο το μεσημέρι και θα αντιγράφης σε λευκά χαρτιά τον τηλεφωνικό κατάλογο του Λονδίνου", απάντησε ο πρόεδρος. "- Θέλω όμως καθαρά γράμματα και οι μουτζούρες με εξοργίζουν" συμπλήρωσε ο πρόεδρος.
Ο κοκκινομάλλης δέχτηκε, τσέπωσε την προκαταβολή και από την επόμενη μέρα παρέμενε έγκλειστος επί τετράωρο στο γραφείο αντιγράφοντας τον τηλεφωνικό κατάλογο.
Την ίδια ώρα ο υπάλληλός του έσκαβε μέσα στο υπόγειο του μαγαζιού του μαζί με τον "πρόεδρο" και τον "ταξιθέτη" μία σήραγγα προς το υπόγειο θησαυροφυλάκιο της τράπεζας που βρισκόταν λίγα μέτρα μακρυά στην απέναντι μεριά του δρόμου.

Για τους φίλους που εξακολουθούν να έχουν απορίες θα επανέλθω...
Αλλά όσοι καταλάβατε τη δουλειά ξαναβάλτε τα γεγονότα στη σειρά και δείτε τα κριτικά γιατί όπως λέμε
"φωνάζει ο κλέφτης".
(Απορούσα και για το από που μου κατέβηκε η ιδέα να δημοσιεύσω το "Ανάβαση Στο Μάρμαρο" που φύλαγα είκοσι χρόνια στο σεντούκι).

07 Ιανουαρίου, 2008

ΟΣΟ ΑΝΑΠΝΕΩ...

ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΥΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΒΡΑΧΟΥ
ΜποΣτοΠελ

Το Μπλογκ παρέμεινε αρκετές εβδομάδες ανενεργό από πλευράς νέων αναρτήσεων.
Κάποιοι επισκέπτες εξακολούθησαν όμως να εισέρχονται υποβάλλοντας έμμεσα διαπιστευτήρια πίστεως στη σελίδα...Φυσικά τους παρακολουθούσα στο μπανεράκι. Ελπίζω όχι από ξιππασμό, αλλά από ανάγκη διατήρησης της σιωπηράς ψηφιακής επικοινωνίας.

Των Χριστουγέννων προηγείται περίοδος Νηστείας. Αποτελεί την κατάθεση καθαρμού από κάποιους που προσμένουν μέσα στην παγωνιά της νύχτας την έλευση του αυτοπροσφερομένου Θεού-Ήρωως. Του Υακύνθου, του Άδωνη, του Ιησού Χριστού. Εκείνης δηλαδή της πλευράς της ανθρωπίνου οντότητος, που οδηγεί δια της αδιαπραγματεύτου προσφοράς εις το Θείον.

Ο βαθμός επισκεψιμότητας ενός Μπλογκ αποτελεί πειρασμό για ακτιβισμό. Ενασχολούμενος το σύντομο διάστημα με τη διαδικασία της σύνθεσης των ευτελών μου αναρτήσεων από την ίδρυση της σελίδας, διαπίστωσα μια αυξανόμενη άνεση σ΄αυτή τη διαδικασία, που είναι τελείως φυσική.
Θεωρώ σκόπιμο να μην την χειρίζομαι στη βάση της σπατάλης - επιτρέψτε μου να πω - απέναντι στους επισκέπτες μου. Διότι πιστεύω ότι βαθμηδόν συγκροτείται ψηφιακή σχέση του κάθε ιστολόγου με τους επισκέπτες.

Μια σχέση που τη θεωρώ ωραία, μια σχέση που προσφέρει τη χαρά της επικοινωνίας. Ιστολόγοι, διαδίκτυο και επισκέπτες συγκροτούν ένα ζωντανό επικοινωνιακό τρίγωνο, ενεργοποιώντας στην οθόνη με το πληκτρολόγιο και το μικρό συνδεμένο τρωκτικό, κάποιους από τους ιμάντες συχνοτήτων που συνδέουν όλα με όλα. Κάποιοι από τους επισκέπτες είναι και αυτοί ιστολόγοι, συνιπτάμενοι στο φλουίδιο της μπλογκόσφαιρας, ενώ κάποιοι άλλοι θα γίνουν στο μέλλον, δωρίζοντας μας την κοινωνία στις ανησυχίες τους.

Βεβαίως ο επισκέπτης αφήνει τα ίχνη του στη σελίδα. Όχι μόνο ως αποτέλεσμα ποσοτικής ή γεωγραφικής ιχνηλασίας. Μετά από κάθε ανάρτηση ακολουθεί η δυνατότητα για σχόλια. Ένα ελεύθερο βήμα για κάθε επισκέπτη να καταθέση ότι θέλει. Σε άλλα ιστολόγια υπάρχει ένας τεράστιος πλούτος σχολιασμών. Αυτό αποτελεί την αυτονόητη παροχή ισοδυναμίας στον επισκέπτη. Η εκούσια ενεργοποίηση της δυνατότητας σχολιασμού από την συντριπτική πλειοψηφία των ιστολόγων, καταγράφει την ομολογία τους ότι η ορθότητα μιας άποψης δεν μπορεί παρά να είναι σχετική και μερική. Η χαρά του διαλόγου είναι αυτή που μας οδηγεί στο να κατανοήσουμε ίσως κάποια πράγματα καλύτερα, καταργώντας εν δυνάμει την καταδίκη του όποιου συμβαλομένου σε παθητικό παραλήπτη. Αυτό αποτελεί μια από τις πλέον ισχυρές δυνατότητες (δίπλα βεβαίως στα ομολογημένα μειονεκτήματα) του διαδικτύου.

Η παρουσία σας στη σελίδα υπήρξε ιδιαίτερα διακριτική. Τα σχόλια, πάντοτε ευπρόσδεκτα, στάθηκαν μέχρι σήμερα η ελάχιστη εξαίρεση. Αυτό νομίζω ότι αποτελεί ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της σελίδας. Στις προσωπικές επαφές που είχα με φίλους επισκέπτες, διαπίστωσα ότι συχνά υπήρχαν απόψεις πέρα από την επικρότηση ή την αποδοχή. Επειδή όμως το φαινόμενο να μην κατατίθενται σχόλια υπήρξε συλλογική αντίδραση, το εκλαμβάνω αντίστοιχα. Όχι βεβαίως στη βάση, ότι οι αναρτήσεις για οποιοδήποτε λόγο δεν επιδέχονται σχολιασμό, αλλά σαν μια δική σας, επιτρέψτε μου την έκφραση, "τρυφερή" αντιμετώπιση.

Ένα στοιχείο που θα μπορούσε να οδηγήση ίσως στην παρανόηση μιας προσωποπαγούς αντιμετώπισης των όσων βάζω στην μποτίλια, είναι ότι σ΄αυτή τη σελίδα δεν υπάρχει στήλη παραπομπής σε άλλα ενδιαφέροντα ιστολόγια, ρύθμιση σχεδόν αυτονόητη για τη συντριπτική πλειοψηφία των ιστολόγων. Δηλώνω ότι είμαι φανατικός επισκέπτης όλων των συναδέλφων, έχοντας βεβαίως και κάποιες προτιμήσεις. Η προβληματική που στηρίζει την μπλογκόσφαιρα του "δωρεάν ελάβατε - δωρεάν δότε" αποκαθαρίζει αυτή την επικοινωνιακή διαδικασία από κάθε φτηνή σκοπιμότητα, προσδίδοντας της μια ανεπανάληπτη αγνότητα . Ότι είναι ανιδιοτελές είναι αληθινό. Οι μπλόγκερς καταγράφουμε απλά την επικοινωνιακή μας αγωνία, συχνά με μορφή μαρτυρίας. Έτσι είναι αδύνατο να βρεθή μέτρο και σταθμό, που θα μπορούσε να αξιολογήση την αγωνία του όποιου από εμάς, ως σημαντικότερη της αγωνίας κάποιου άλλου. Είμαστε όλοι μέλη μιας ψηφιακής οικογένειας, που όσο δρούμε ανιδιοτελώς, παραμένουμε αδέλφια, ανεξάρτητα από ιδεολογίες, πεπειθήσεις, ηλικίες, ικανότητες, προσδοκίες, χρώμα ματιών και τα τοιαύτα. Χαίρομαι όταν επισκέπτομαι τα ιστολόγια συναδέλφων, με τους οποίους μπορεί να είμαι ιδεολογικά αντίπαλος, όταν αυτά εκφράζουν ανησυχίες, συναισθήματα, κατάθεση ψυχής.

Αδυνατώ να κάνω κάποια διάκριση. Μπορεί να εντυπωσιάζομαι όταν εισέρχομαι στις "Θεαμαπάτες" του Χρήστου Μόρφου από τη βαθύτατη ενημέρωση που προάγει, η στη σελίδα του Σοφιστή, με την χαριτωμένη αγωνία του. Όμως δεν μπορώ να τις ξεχωρίσω από τη σελίδα μιας δεκαεπτάχρονης ιστολόγας, που ανεβάζει ένα τραγουδάκι του Πουλικάκου, δείχνοντας ότι οι ανησυχίες που είχαμε στα νιάτα μας εξακολουθούν να υπάρχουν ακάθεκτες μέσα στην ψυχή μιας νέας κοπέλας.

Η μόνη προτροπή μπορεί να είναι το σερφάρετε και όπου σας βγάλει ο άνεμος. Μπείτε σε ιστολόγια με συνδέσμους και από δένδρο σε δένδρο απολαύστε τους κλάδους. Η γοητεία της μπλογκόσφαιρας είναι απαράμιλλη. Αυτό αποτελεί ομολογία πίστεως, όσων βιώνουμε συνειδητά το ψηφιακό μας τμήμα, ως αναπόσπαστη περιοχή του εαυτού μας. Εκεί θα βρείτε υλικό υψηλού επιπέδου, σπανίας χάριτος και αφοπλιστικής ειλικρίνειας. Ακόμη και οι ατέλειες, οι αδυναμίες, τα ατοπήματα αποτελούν αφετηρία κριτικής σκέψης. Συνδημιουργήστε μαζί του.

Την περίοδο των Χριστουγέννων μετέβην από την αγία γη του Βερολίνου στην αγία γή της πατρίδος. Όποτε βρίσκομαι στην Αθήνα, περιδιαβαίνω την οδό Διονυσίου Αεροπαγίτου για να αιστανθώ τη δόνηση της Ακροπόλεως.
Κατά την προτελευταία επίσκεψη μου τον προηγούμενο Αύγουστο αιστάνθηκα με βαθιά θλίψη την προερχόμενη από αυτό το Κέντρο Δυνάμεως δόνηση καίρια εξασθενημένη.
Κατά την τελευταία επίσκεψή μου δεν αιστάνθηκα τίποτε πέρα από τη Χαβούζα.

ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ ΣΥΝΤΟΜΑ ΜΕ ΣΕΙΡΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΩΝ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΠΑΡ΄ΟΛΙΓΟΝ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ.

ΠΕΡΑΝ ΑΥΤΟΥ ΤΕΛΩ ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΥΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΒΡΑΧΟΥ...

"Μοιράζω το ψωμί, σας δίνω το παγούρι
στα μάτια σας κοιτάζω και λέω ένα τραγούδι..."
Διονύσης Σαββόπουλος.

ΑΡΙΘΜΟΣ IEΡΟΤΑΤΟΝ ΠΑΝΤΩΝ

05 Ιανουαρίου, 2008

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ - ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ - Ο ΘΕΟΣ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΑΔΕΛΦΙΑ

Από τα στούντιο ROALLING STONES Ιεράς Aναλήψεως Βύρωνος με ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΓΟΥΝΑΡΗ, με τον Ερρίκο τον Ογδοηκοστό Πέμπτο στην κιθάρα - ασματωδό και τον Τζώνη Σερίφη σε σόλο Μαϊμού
τραγουδάμε τα Κάλαντα της Νεφέλης,
ευχόμαστε,
αναπνέουμε,
ελπίζουμε,
οικοδομούμε το αγέρωχο αύριο
ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ