31 Ιανουαρίου, 2016

ΦΟΡΜΟΛΗ ΓΙΑ ΚΑΘΑΡΤΙΚΟ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΦΑΓΟΠΟΤΙ;



1. Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΙΣ ΠΑΝΤΟΣ ΟΡΙΟΥ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΗΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ  

Θεωρήθηκε ότι ο υπερρεαλισμός κάνει χρήση τής υπερβολής ως εκφραστικό στοιχείο που προσβλέπει στην πρόκληση. Ο σουρεαλισμός όμως τής καθημερινής πραγματικότητος μοιάζει πλέον να ξεπερνά κάθε όριο προκλήσεων, από αυτά που επινόησαν κάποιοι καλλιτέχνες, που επιχείρησαν να αφυπνίσουν κάνοντας χρήση τής υπερβολής.
Μια σουρεαλιστική κινηματογραφική ταινία, η οποία στιγμάτισε τις ζυμώσεις στην ελλαδική πραγματικότητα, ήταν η "Οι Τεμπέληδες τής Εύφορης Κοιλάδας". Η νωχελικότητητα, η νοητική αδράνεια, η πνευματική οκνηρία, η φυγοπονία, η τάση προσαρμογής και η φιλαρέσκεια καλλιεργήθηκαν με συστηματικό τρόπο από τούς κρατούντες, αλλά δυστυχώς και υιοθετήθησαν από την κοινωνική πλειοψηφία χωρίς ενδοιασμούς επί διάστημα περισσότερων δεκαετιών. Αυτό δεν σημαίνει, ότι εξέλιπεν παντοειδώς η εγρήγορση και η διάθεση κριτικής σκέψεως από την χώρα. Η συρρίκνωσή τους όμως τούς προσέδιδε χαρακτήρα μικρής οάσεως μέσα σε αλματωδώς επεκτεινόμενη έρημο. Σαν κάποιος, ο οποίος έχει μαζέψει τα μπογαλάκια του και την έχει κάνει εδώ και μπόλικες δεκαετίες από την χώρα, κάθε σύντομος επάνοδός μου σε αυτήν σε αραιά διαστήματα στάθηκε μια ψυχρολουσία μεγαλύτερη από την προηγούμενη. Παρακολουθώντας τον λύκο στο οδοντιατρείο να τού κάνουν αναισθητικές ενέσεις στο στόμα, κατάλαβα, ότι πλησίαζε η στιγμή που θα τού έβγαζαν τα δόντια.
Εδώ και εννέα χρόνια, που δημοσιεύω σε αυτήν την σελίδα, αναφέρομαι συνεχώς στο πολλαχόθεν υποβόσκον εντόνως κλιμακούμενο ανθελληνικό κλίμα, το οποίον ήτο επόμενον κάποια στιγμή να βγεί στην επιφάνεια τών εξελίξεων. Στόχος του η εξουδετέρωσις τών Ελλήνων, με ενδιάμεσο στόχο την καταδάφιση τού ελλαδικού κρατιδίου. Φαινομενικώς το εγχείρημα αυτό στρέφεται εναντίον τής Ελληνικότητος. Κατ' ουσίαν όμως αποσκοπεί στην καταστροφή τής ανθρωπότητος συνολικώς, γι αυτό ακριβώς εστιάζεται πρωτίστως εναντίον τού βηματοδότου της, που είναι το Ελληνικόν Πνεύμα.
Οι υποτιθέμενοι ταγοί τού έθνους και τής κοινωνίας απεδείχθησαν ο ένας μετά τον άλλον λύκοι εν δορά προβάτου, ενεργούμενοι από σκοτεινά ανθελληνικά κυκλώματα, με αποκλείστικον στόχον τήν δια δολίων μεθόδων αποδόμησιν τού Ελληνισμού. Με ηχηρά συνθήματα και φανφαρονισμούς επέβαλαν τον εθισμό τού λαού στην φυγοπονία, στην επιδίωξη τής ποταπότητος, στην έλλειψη παιδείας, στον μονόπλευρο υλισμό, στον αμοραλισμό, στις τεχνητές πολώσεις τού κομματικού οπαδισμού, στην θρησκοληψία και στην κατεδάφιση τών αξιών, αποθρασώνοντας ή διαστρέφοντας τις κοινωνικές αξίες, την εθνική συνείδηση και τήν τάση για εσωτερική αναζήτηση και ανάταση.
Αυτό, που εδώ και δεκαετίες κατηγγέλθη αφυπνιστικώς ως σχέδιον παγκοσμίου επιβολής και εξανδραποδισμού (master plan), εξηγγέλθη στην συνέχεια απεριφράστως από τούς ίδιους τούς ατλαντιστάς ως "νέα τάξη" και σχέδιον "παγκοσμιοποίησης". Σε κάποια φάση εθεώρησαν τα εν λόγω ζωντόβολα τών κρονείων ιερατείων, ότι είχαν κατισχύσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε επαίροντο μέσω τών αληταμπουράδων τών καθικίων "σκέψεως" ("think tanks") περί "τέλους τής ιστορίας", "αναδόμησης αποτυχημένων κρατών" ("state building" - "failed states"), παρδαλές "επαναστάσεις" και πράσινα άλογα. Εθεώρησαν την οικουμένη ως μια μάζα πηλού μέσα στην παλάμη τους, στην οποία θα προσέδιδαν ευκόλως και ταχέως με ταχυδακτυλουργική άνεση και έπαρση το σχήμα που είχαν αποφασίσει, τουτέστιν το σχήμα απορρίμματος. Πλήρης μπαχαλοποίησις, επιβολή χάους αποκτήνωσις ηθών, έξαρση τής βίας σε υπερθετικό βαθμό,
καταβαράθρωσις τής οικονομίας, πλήρης δηλητηριασμός τής τροφικής αλυσίδας και τής ατμόσφαιρας με χημικές τοξίνες, επιβλαβή μικρόβια, νανορομπότ και μικροκύματα ελέγχου τής συμπεριφοράς, έξαρση τών ναρκωτικών, πλήρη χαφιεδισμό τών προσωπικών δεδομένων, αναμόχλευση μέχρις αμοιβαίας αλληλοεξοντώσεως τών θρησκευτικών παθών, μετατροπή ολόκληρων χωρών σε σεληνιακά τοπία με χαλιά βομβαρδισμών τών Β52 και ανατινάξεις "χειρουργικής ακριβείας", προσφυγοποίηση εκατομμυρίων ανθρώπων, μηχανισμούς φανατισμού ηλιθίων για την μετατροπή τους σε βομβιστές αυτοκτονίας, κατάργησις τού φυσικού διαχωρισμού τών ανθρώπων σε διαφορετικά φύλα, διαστροφικός πανσεξουλιασμός με κύρια κατεύθυνση χειραγωγήσεως τον σαδομαζοχισμό, παγκόσμια επιβολή τής μπότας τού πενταγώνου στο όνομα μάλιστα τής "προασπίσεως τών ανθρωπίνων δικαιωμάτων". Και last but not least τις ανθρωποθυσίες εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών, που εξαφανίζονται στην ευρώπη - και όχι μόνο κάθε χρόνο:

 http://tvxs.gr/news/kosmos/europol-pano-apo-10000-prosfygopoyla-exoyn-eksafanistei
Αυτόν τον οχετό υπέδειχναν και εξακολουθούν να υποδεικνύουν όλοι οι εγκάθετοι τού ρυπαρού κομματικού φάσματος στούς ιθαγενείς ως "απαύγασμα τού πολιτισμού", "κοινές ευρωπαϊκές αξίες", "κοινό ευρωπαϊκό σπίτι", "επιτεύγματα τής γαλλικής επαναστάσεως" (η οποία πέρασε από την λαιμητόμο το ένα τρίτο τού πληθυσμού ως ανθρωποθυσίες στον εξαποδώ). Εγκαλώντας ταυτοχρόνως το πόπολο να κουβαλάει στούς ώμους του την ταφόπετρα τής "ευρωπαίκής ένωσης" ως υποτιθέμενο ανώτατο θεσμό ανθρωπισμού και αξιών, μέχρι αυτό να πέσει νεκρό, οπότε δεν θα προκύψουν και έξοδα ενταφιασμού του.
Σε προηγούμενες αναρτήσεις ανέπτυξα διεξοδικώς τούς λόγους  και τούς τρόπους ένεκα και μέσω τών οποίων η ανθρωπότης αποτελεί ένα είδος κοτέτσι, με στόχο να εφοδιάζονται με ενέργεια οι σάποιοι. Αυτοί που δεν μπορούν να καταναλώσουν εμμέσως ή αμέσως ηλιακή ενέργεια - διότι αυτή τούς καίει - από τότε που ερρίφθησαν στα τάρταρα. Για την πλειψηφία τών "χειραφετημένων πολιτών" είναι πλήρως αδιάφορο, το γεγονός, ότι χιλιάδες συνάνθρωποί τους καταλήγουν κάτω από το τελετουργικό εγχειρίδιο, αρκεί αυτό να μην σκάει στον δικό τους λαιμό. Παραβλέπουν όμως το δεδομένο, ότι αυτή η διαδικασία μάς μετατρέπει όλους σε κτήνη και ότι παραβλέποντάς την δεν γινόμαστε στο ελάχιστο περισσότερο άνθρωποι.
Όσοι νομίζουν ότι ο Δημιουργός έπλασε τον άνθρωπο ως κτήνος και όχι κατ' εικώνα και καθ' ομοίωσιν πλανώνται. Διότι "Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός καλεύει".

Κινηματογραφικές ταινίες όπως "Οι Τεμπέληδες τής Εύφορης Κοιλάδας" και "Το Μεγάλο Φαγοπότι" μπορεί να δημιούργησαν αίσθηση και να απέσπασαν βραβεία την περίοδο όταν πρωτοπροβλήθηκαν, όμως πιστεύω, ότι τότε δεν κατέστη κατανοητό τότε το νόημά τους. Η υπερβολή, που εκτιμήθηκε ότι περιείχαν, προσελήφθη περισσότερο ως κομικό και όχι ως βαθύτατα δραματικό στοιχείο. Η πορεία όμως κατέδειξε, ότι η πρόκληση στην οποία αυτές οι τανίες αποσκοπούσαν ξεπεράστηκε κατά πολύ από την ίδια την ζωή. Ο σκηνοθέτης Marco Ferreri, πέρα από τα όποια σουρεαλιστικά εκφραστικά μέσα, αποδείχθηκε σκληρός και συνεπής ρεαλιστής, αποκαλύπτοντας με τιε ταινίες που έστησε καταλυτικά σπουδαίες διαστάσεις τής πραγματικότητος. Η επιπόλαιη ταχύτητα τής οπτικής τών εφησυχασμένων και αδρανοποιημένων κοινωνιών δεν ήταν ικανή να συλλάβει το νόημα που μετέφερε "Το μεγάλο Φαγοπότι" και πολύ περισσότερο η ταινία "Το κρέας", που πραγματεύεται το θέμα τού κανιβαλισμού στην σύγχρονη κοινωνία. Η τομή που επιχείρησε το "Μεγάλο Φαγοπότι" είναι ιδιαίτερα σημαντική. Ο λόγος που αποσκοπούσαν οι τέσσερεις χαρακτήρες τού έργου, μέσω τού οργίου τής ακόρεστης βουλημίας που πραγματεύεται η ταινία, δεν ήταν η ικανοποίηση εν τέλει κάποιου ηδονοθηρικού ενστίκτου. Στόχος τους ήταν η αυτοκτονία, να σκάσουν δηλαδή από το πολύ φαγητό. Οι σοφοί τού παρελθόντος προειδοποίησαν τις κοινωνίες με την διαπίστωση, ότι "Η αμαρτία γεννάει θάνατο". Κατ' ουσίαν θάνατος είναι και μια ζωή ανόητη, χωρίς περιεχόμενο, διεπομένη από την κενοδοξία, την σαχλαμάρα, την υποταγή και την φιλαυτία. Όταν επικύρωση τού βίου αποτελεί η επιδειξιομανεία, η ψευδής επιτυχία που στηρίζεται στον έντεχνο παραγκωνισμό τού άλλου, η επιφάνεια χωρίς ουσία, η παράδωση στην κυριαρχία τών ενστίκτων, η μικροψυχία και η τζάμπα μαγκιά. Δυστυχώς αυτές είναι οι "αξίες", με τις οποίες ιδαιτέρως κατά τις τελευταίες δεκαετίες μετά την ένταξη στην ΕΕ. γαλουχέστηκε η ελλαδική κοινωνία. Το πρόβλημα δεν είναι τελικά ούτε οι κότες, ούτε το κοτέτσι. Αυτά αποτελούν πεπρωμένο που μπορεί να ανατραπεί. Η συνταγή σαπίζει, όταν οι κότες νομίζουν ότι είναι αετοί.
Συχνά τίθεται προσφάτως το δίλημμα να παραμείνει η χώρα στην ευρωζώνη και την ΕΕ., ή να αποχωρήσει από αυτές ένεκα αιτιάσεων οικονομικής και διοικητικής υφής. Το σύστημα πρόβαλλε τούς απογόνους αυτών, που πριν μερικούς αιώνες αγνοούσαν τι εστί πηρούνι και την σύζυγό τους έπρεπε να την προβάρει την πρώτη νύχτα τού γάμου ο κατά τόπους φεουδάρχης, ως ανώτερους ανθρώπους και υποδείγματα πολιτισμού. Οι ιθαγενείς θαμπώθηκαν και πίστεψαν, ότι με τα καθρεφτάκια και τις χάντρες τις ΕΕ. θα μπορούσαν να κάνουν ακόμη μεγαλύτερες λεζάντες στα σκυλάδικα. Ακόμη κατηγορήθηκε η Ελλάδα, ότι εισήλθε με αλλοίωση τών οικονομικών της δεδομένων στην ΕΕ. Το δεδομένο, ότι έπιασε η ψυχή τού γηγενούς πληθυσμού μαλλί, όπως αυτό των γουναρικών που φόραγαν τα βαρβαρικά φύλα τών ευρωπαίων, όταν αυτοί ζούσαν επάνω στα δένδρα με τα πιθίκια, δεν μάς απασχολεί.


2. Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΦΑΓΟΠΟΤΙ

Από όσα αφήνει η συγκυρία να διαφαίνονται, μάλλον έχει φθάσει η ώρα για το μεγάλο φαγοπότι. Αφού διαλύθηκε η ελλαδική οικονομία με τα συνεχή κτυπήματα, αφού πτωχοποιήθηκαν  όλα σχεδόν τα στρώματα με την καταβαράθρωση μισθών και συντάξεων, αφού δημεύθηκε η ακίνητη περιουσία με την υπερφορολόγηση, αφού ετέθη η οικογενειακή στέγη υπό διαρκή επικείμενο κίνδυνο απαλλοτριώσεως από τα κοράκια τών τραπεζών, αφού κατέστη η γή μη καλλιεργήσιμος με το καθεστώς τών φόρων, δασμών και παραβόλων, αφού κατέστη ασύμφορος η άσκησις επιτθδεύματος για την πλειοψηφία τών επαγγελματιών, έφθασε προφανώς η ώρα να κτυπηθεί και το τελευταίο αποκούμπι τών ανθρώπων στην Ελλάδα με το κούρεμα τών καταθέσεων.
Ούτως ώστε εντός ολίγου η πλειοψηφία μα μην είναι εις θέσιν να αγοράσει ούτε ένα κομμάτι ψωμί. Εάν εξετάσουμε προσεκτικά την συγκυρία, μπορούμε να διακρίνουμε ότι τόσο το θέατρο τών κυβερνόντων, όσο και το θέρετρο των εξελίξεων αποκαλύπτουν ότι βρισκόμαστε εμπρός από αυτό το κτύπημα.







 
Συνεχίζεται...



02 Ιανουαρίου, 2016

ΠΕΡΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΟΝ ΜΕΡΟΣ - ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ


Η γεωπολιτική μοιάζει με πλεκτό γιλέκο. Όταν αυτό αποκτήσει μια τρύπα, ή ξηλωθεί σε κάποιο εμφανές μέρος, ο ιδιοκτήτης του αισχύνεται να το φοράει, διότι τού χαλάει όλη την μόστρα. Αυτό όμως είναι το μικρότερο μειονέκτημα. Διότι ή λύσις τής συνεχείας τού νήματος απελευθερώνει μίτους, τούς οποίους, εάν ξεκινήσει κάποιος να τούς τραβάει, ξηλώνεται όλο το γιλέκο, μετατρεπόμενο σε μπάλα νήματος.
Το ευτράπελο στην προκειμένη περίπτωση είναι, ότι οι Ατλαντιστές είχαν αμολύσει λυτούς και δεμένους για να πείσουν, ότι το γιλέκο είναι αλεξίσφαιρο. Έχοντας εθισθεί μια ζωή να βγάζουν τον άσσο από το μανίκι, δεν κατανόησαν, ότι αυτοί που δεν παίζονται τον βγάζουν από την καλτσοδέτα.

Μποστοπέλ


1. ΟΡΑΜΑΤΙΖΟΜΕΝΟΙ ΤΟ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟΝ ΛΑΜΠΡΟΝ ΜΕΛΛΟΝ

Εύχομαι εις όλους τούς επισκέπτας, καθώς και εις όλους τούς φίλους και φίλες αίσιον και ευτυχές το νέον έτος, βαθύτατα πεπεισμένος, ότι αυτό θα αποβεί ιδιαζόντως ευτυχές και δημιουργικόν δι όλην την αγωνιζομένην ανθρωπότητα εναντίον τών δυνάμεων τού σκότους. Ο φιλεύσπλαχνος Δημιουργός, προικίσας τον άνθρωπον με νόησιν, αλλά καί με νου, τού παρείχε άπασας τας προϋποθέσεις, ώστε κατακτών αυτός την αρετήν, να ενεργοποιήσει αυτό το διττόν οπλοστάσιον και να καταστεί συνδημιουργός τής Ογδόης Ημέρας, εγκαθιδρύων τον επί γης παράδεισον. Μετά το πέρας τού καιρού και την αναδιάταξιν τού χρόνου στα πλαίσια τής καταργήσεως τής ανακυκλώσεως τής ανθρωπότητος, η οποία επιβάλλεται μέσω τών σαθρών και καταστροφικών Αρμαγεδώνων τών κρονείων ιερατείων, θα σημάνει η αληθής ώρα τής ανθρωπότητος. Προσβλέποντες εις τήν αποτινάξιν - εκφυγήν από τα ιστορικά σπειρώματα, θα αναδείξουμε τον εν τέλει παράξενον ελκυστήν, τον οποίον ενέταξε ο Δημιουργός δια την μετάβασιν από το χάος εις την τάξιν. Διότι οι επαναλαμβανόμενοι Αρμαγεδώνες τών κρονείων δεν συνιστούν παράξενους ελκυστάς, αλλά παρελκισμούς από τον εν τέλει στόχον τής Θείας Δημιουργίας, όστις συνίσταται στην απελευθέρωσιν τού ανθρώπου από τα δεσμά τής αγνοίας, δια τής αναπτύξεως τών πραγματικών  δυνατοτήτων τού ανθρώπου, ως κοινωνού Θείας Φύσεως. Στα σχέδια τών κρονείων για την επιβολή ενός σαθρού - καταστρεπτικού Αρμαγεδώνος, όστις απεργάζεται την κατστροφήν τού πολιτισμού και την επιστροφήν τών ανθρώπων εις τα σπήλαια,  οφείλουμε να αντιτάξουμε τον δικόν μας πνευματικόν Αρμαγεδώνα, όστις δια τού πυρός τής συνειδήσεως θα ανατρέψει το Μάτριξ.

Η πραγματικότητα επιτρέπει περισσότερες αναγνώσεις. Πέρα από τις επιφανειακές εκτιμήσεις υφίσταται και η τάσις μιας βαθύτερης διεισδύσεως στο γίγνεσθαι. Αυτή όμως συνιστά ειδικού τύπου ανάγνωσιν, καθότι ο αξιωθείς εις το λειτούργημα τού αναγνώστου πριν αναγνώσει, διαβάζεται ο ίδιος τελετουργικώς, δεδομένου ότι ο ρόλος του προηγείται τής ιεροσύνης. Υπό αυτήν την έννοιαν η ορθή ανάγνωσις συνιστά προσευχήν. Όπως επισήμανε ο Εξιπερί, "το αληθές αποκαλύπτεται μόνον εις τούς οφθαλμούς τής καρδιάς". Κατά συνέπειαν, η ιερά ανάγνωσις (τουτέστιν η ανάγνωσις τού γίγνεσθαι υπό την επίγνωσιν, ότι ο συνειδητός άνθρωπος, ως ενεργών εις χώρον και χρόνον ευρισκομένους εντός τών πλαισίων τής Θείας Δημιουργίας, είναι επιφορτιμένος με το καθήκον τής ιεροπραξίας) συνιστά αρίθμησιν, ήτοι αυτή διέπεται μαθηματικώς. Συμφώνως προς τήν διδαχήν τού Πυθαγόρα, ότι "αριθμός ιερότατος πάντων". Ο Πλάτων ταυτίζει στον Διάλογον "Θεαίτητος" την έννοιαν τής αληθείας με αυτήν τής επιστήμης. Επί τού προκειμένου όμως αυτός αναφέρεται με συγκεκριμένον τρόπον εις την επιστήμη, εισάγων την έννοιαν τής "αληθούς επιστήμης", διαχωρίζων αυτήν από την πλάνην. Η αντίληψις, η οποία κυριάρχησε στα όρια τού Ελληνικού Πνεύματος", ότι "Επιστήμη χωριζομένη αρετής πανουργία φαίνεται", νοηματοδοτεί εν τέλει την ταύτισιν επιστήμης και αρετής. Η επιστήμη είναι η αρετή και η αρετή είναι η επιστήμη. Εις αυτήν την επίγνωσιν εδράζεται και η γνωσιολογική αντίληψη τού Πλάτωνος, η οποία ευρίσκεται στον αντίποδα τών γνωσιολογικών αντιλήψεων τών δυτικών, είτε αυτές αφορούν τον αγγλικόν εμπειρισμόν, είτε την γερμανικήν νοησιαρχίαν. Αυτή η γνωσιολογική αντίληψις διαπερνά ως ερυθρόν νήμα την αυτοσυνειδησία τού Έλληνος έκτοτε μέχρι σήμερον. Όταν διακηρύσσει ο Μενέλαος Λουντέμης, ως σύγχρονος λογοτέχνης "Δεν είναι η γνώση το φως, αλλά το φως η γνώση", αυτή ακριβώς η αυτοσυνειδησία καταγράφεται. Μπορεί αυτός να υπήρξε στρατευμένος αριστερός. Όμως στα κεντρικά ζητήματα, τουτέστιν στα ζητήματα πνευματικής αυτογνωσίας, η μαρξιστική θεωρία έμεινε στα αζήτητα, διότι το ευλογημένο αίμα δεν είναι δυνατόν να γίνει αλαλούμ νερό.
Συμφώνως προς τον Πλάτωνα η γνώσις επιφυλάσσεται δια τούς εναρέτους. Μέσω αυτής τής οπτικής η γνώσις δεν είναι ουδέτερη έναντι τών αξιών. Τουναντίον η "αληθής γνώσις" διέπεται από τις αξίες. Άρα δεν υφίσταται "αντικειμενική γνώσις", δεδομένου ότι η συνειδησιακή της συνιστώσα είναι καθοριστική. Εξ αυτού προκύπτει συμπερασματικώς, ότι δεν υφίσταται και αντικειμενική πραγματικότης, πέραν τής υποκειμενικής συνειδήσεως. Τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα τεκμηριώνουν όμως ακριβώς την οπτική τού Πλάτωνος. Με το πείραμα τής λεγομένης "διπλής οπής" (ή "σχισμής") ανετράπη πειραματικώς πλήρως κατά την δεκαετία τού 1920 η μέχρι τότε ισχύουσα αντίληψη περί αντικειμενικής πραγματικότητος, όσο αφορά τον μικρόκοσμο. Στην θεμελιώδη ανατροπή αυτής τής αντιλήψεως είχε προβεί ήδη δυο δεκαετίες πιο πριν ο μεγάλος φυσικός επιστήμων Max Plank με την διακήρυξή του, ότι αυτό που θεωρούμε ύλη, στην ουσία δεν υπάρχει και ότι είμαστε υποχρεωμένοι να θεωρήσουμε, ότι πίσω αυτήν ευρίσκεται κάποιος υπερνούς, ο οποίος  την προάγει. Με αυτήν την δήλωση έπιανε θριαμβευτικά η μεταφυσική την επιστήμη από το χέρι σε μια πορεία κοινής αναζητήσεως για να δοθούν απαντήσεις στην μεγάλη πρόκληση κατανοήσεως τού πραγματικού. Στην συνέχεια ο Werner Heisenberg με την ανακάλυψη τής Αρχής τής Απροσδιοριστίας ανέτρεψε την αντίληψη τής μονοσήμαντης και συγκεκριμένης δομής τής ύλης. Ένθερμος μελετητής τών πλατωνικών έργων επέμεινε ότι ο Πλάτων είχε δίκιο στις διαπιστώσεις του, εξαίροντας τον ρόλο που υπέχει στην συγκρότηση τής ύλης η κατά Πλάτωνα συμμετρία. Αλλά και δεύτερος μεγάλος ερευνητής τών δεδομένων τού μικροκόσμου, ο Erwin Schrödiger μελέτησε σε βάθος την κλασσική Ελληνική φιλοσοφία. Γόνος ελληνιστών φιλολόγων συνέγραψε και βιβλίο γι αυτήν. Η κυματική συνάρτησις σχετικά με την υφή των βασικών υποατομικών "σωματιδίων", την οποία αυτός διατύπωσε, καθιέρωσε την διάγνωση, ότι αυτά υπέχουν στατιστικού χαρακτήρος, χωρίς να είναι η παρουσία τους μονοσήμαντα καθορισμένη. Η πιθανότητα (probability) ως στοιχείο τής παρουσίας τους εκφράζει για μεταγενέστερους ερευνητές την δυνατότητα (potentiality) να εκφαίνεται η ύλη με συγκεκριμένο τρόπο ως αποτέλεσμα τής συνειδήσεως τού υποκειμένου. Η ύλη δηλαδή συνιστά ένα υπαρκτικό προθάλαμο, τον οποίον μορφοποιεί συγκεκριμένα η συνείδηση. Αυτή η διαδικασία συνιστά - ως είναι επόμενο - καθοριστικό παράγοντα και στην διαμόρφωση τής ύλης, η οποία συνιστά τούς ζωντανούς οργανισμούς. Για το θέμα τής συγκροτήσεως τών ζωντανών οργανισμών έγραψε ο Schrödiger μια μελέτη. Ο James D. Watson, ο οποίος ανακάλυψε τον διπλό έλικα τού DNS μαζί με τον Francis Crick αναφέρει στο ομώνυμο βιβλίο του, ότι έναυσμα για την έρευνά τους στάθηκε η μελέτη τού Schrödiger.
Σε αντιδιαστολή με την πλατωνική γνωσιολογική θεώρηση η αντίληψη τής μονοσημάντως καθορισμένης αντικειμενικής πραγματικότητος επιχείρησε αρχικώς να τεκμηριώσει  στην δυτική σκέψη ο αγγλικός εμπειρισμός. (Την πρώτη σημαντική αμφισβήτηση τών πυθαγορείων - πλατωνικών θεωρήσεων επιχείρησε ο Αριστοτέλης. Το έργο του "Μετά τα Φυσικά" αποτελεί μια κατά μέτωπον επιχείρηση ανατροπής τών πυθαγόρειων - πλατωνικών θέσεων, επικεντρώνοντας τήν κρητική του στο ζήτημα τής φύσεως τών αριθμών. Δεν εντάσσεται όμως στην προκειμένη προβληματική μια διεξοδικότερη αναφορά προς ώρας). Συμφώνως προς την εμπειρική σχολή πηγή τής γνώσεως αποτελεί η εργαστηριακή καταπόνησις τού δοκιμίου. Η μαθηματική επεξεργασία των αντιστοίχων μετρήσεων είναι αυτή, η οποία μπορεί να οδηγήσει στον εντοπισμό τών νόμων, οι οποίοι διέπουν τα φαινόμενα. Τις αντιλήψεις τών άγγλων εμπειριστών επιχείρησε να ανατρέψει ο γερμανός φιλόσοφος Gottfried von Leibnitz, ισχυριζόμενος ότι ο άνθρωπος διαθέτει νοητικές ικανότητες, ώστε να δύναται να φθάσει στην κατανόηση τής φύσεως τών πραγμάτων με αφηρημένο τρόπο αποκλειστικά μέσω νοητικών πορισμάτων. Την αντίθεση εμπειρισμού και λογικοκρατίας επιχείρησε να γεφυρώσει ο Immanuel Kant, συνδυάζοντας τις δυο αυτές θεωρήσεις σε ένα κοινό σύστημα. Αφετηρία όλων αυτών τών σχολών σκέψης αποτελεί η αρχή, ότι η πραγματικότητα είναι αυστηρώς με αντικειμενικό τρόπο δεδομένη, χωρίς να υπεισέρχεται στην διαμόρφωσή της η υποκειμενική συνείδησις. Ως εκ τούτου ζητούμενον τής ανθρωπίνου παρεμβάσεως δεν είναι η διαμόρφωσις τής πραγματικότητος, αλλά ο χειρισμός της προς επιθυμητές κατευθύνσεις.

Η αντίληψις περί μη αυστηρώς καθορισμένης αντικειμενικής πραγματικότητος προϋπάρχει χρονικώς στην Ελληνική Σκέψη τών σχολών τού Πυθαγόρα και τού Πλάτωνος. Η ριζοσπαστική ρήσις τού Ηρακλείτου "Ταυτόν το είναι και το μη είναι" υποδηλώνει το διφορούμενον ή και πολυφορούμενον τής πραγματικότητος. Η προτροπή τού ιδίου να αποτολμούμε την πραγμάτωση τού ανέλπιστου προσβλέπει στην ίδια δυνατότητα. Μέσα από το πρίσμα τής κβαντομηχανικής αποκτά μια χειροπιαστή διάσταση η έννοια τού θαύματος. Μια σειρά ανακαλύψεις από τον περασμένο αιώνα μέχρι σήμερα ανέτρεψαν αρκετά από αυτά, τα οποία θεωρούσαμε ως αντικειμενικά δεδομένα. Η ανακάλυψη τού φαινομένου Einstein - Podolsky - Rosen, η λεγομένη κβαντική παρεμβολή, ήλθε να ανατρέψει σε ένα βασικό τομέα τις σχέσεις αιτίας και αιτιατού, όπως αυτές πιστεύαμε ότι ισχύουν. Συμφώνως προς αυτό το φαινόμενο, όταν υποστούν κάποια μεταβολή μερικές υποατομικές οντότητες, αυτή μεταδίδεται ακαριαία - σε μηδενικό χρόνο - σε άλλες οντότητες, οι οποίες σχετίζονται μαζί τους. Εάν, για παράδειγμα, χωρίσουμε μια ποσότητα φωτονίων ή ηλεκτρονίων μέσω ενός πρίσματος σε δυο δέσμες και απομακρύνουμε την μια δέσμη από την άλλη σε απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων, όταν πολώσουμε την μια δέσμη εξ αυτών μέσω ενός πολωτού, πολώνεται ακαριαίως και άλλη. Επί τού προκειμένου λαμβάνει χώρα η μετάδοσις μιας μεταβολής πέρα τών ορίων τής ταχύτητος τού φωτός.
Η διαπίστωσις τών νεοπλατωνικών πατέρων τής εκκλησίας "Όπου βούλεται Κύριος καταργείται πάσα φύσεως τάξις" μοιάζει να ενεργείται μέσων συγκεκριμένων νομοτελειών, οι οποίες σχετίζονται με την δράσιν τής συνειδήσεως.

Ο Πλάτων στον Θεαίτητο καλεί τούς θιασώτες τής αληθούς επιστήμης να αναλογισθούν πόσα ήδη περιστερών υπάρχουν και να οικοδομήσουν ένα περιστεραιώνα. Η περιστερά βεβαίως αποτελεί σύμβολον αγνότητος. ("Εσταί αγνοί ως οι περιστεραί και πονηροί ως οι όφεις", είναι το παράγγελμα τού Ευαγγελίου). Σαφώς η βάσις τής αρετής σχετίζεται με την αγνότητα των προθέσεων. Η δρομολόγησις όμως τού συμβόλου τής περιστεράς τού Πλάτωνος δεν μπορεί παρά να αποβλέπει πιο μακρυά. Τα ήδη περιστερών είναι τρία: Οι άγριες, οι ήμερες, καθώς και οι ταχυδρομικές περιστερές. Τι είναι αυτό όμως, που οδηγεί μια ταχυδρομική περιστερά στην οποία έχει στερεωθεί ένα μήνυμα να βρίσκει ακριβώς την διεύθυνση τού παραλήπτου;
Το θέμα αυτό συνέχεται με την θεωρία τών πεδίων πληροφορίας, την οποίαν έχει αναπτύξει ο ερευνητής - βιολόγος Rupert Sheldrake. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι αυτή η θεωρία αναπτύχθηκε από ένα βιολόγο, διότι η ύπαρξις τών πεδίων πληροφορίας συνδέεται με την δυνατότητα των ζώων και ιδιαιτέρως τών πτηνών να επικοινωνούν με αυτά.
Η αντίληψις, ότι η ουσία τών όντων αποτελείται από ύλη και ενέργεια δεν είναι ολοκληρωμένη. Υπάρχει ένας τρίτος παράγων, ο οποίος είναι καθοριστικός και αυτός συνίσταται στην πληροφορία. Αυτή έχει αποδειχθεί, ότι έχει αυτοτελή οντότητα πέρα από τα συγκεκριμένα όντα, άρα υφίσταται σε συγκεκριμένους αυτοτελείς χώρους, οι οποίοι είναι τα πεδία της. Οι επιστημονικές αποδείξεις περί αυτού είναι ποικίλες. Λόγω χώρου θα αναφερθώ σε μια πολύ βασική, την οποία τονίζει ο Rupert Sheldrake. Αυτή αναφέρεται στην σύνθεση τής ινσουλίνης. Όταν η ινσουλίνη κατασκευάσθηκε συνθετικά πριν μερικές δεκαετίες, η χημική αντίδραση χρειαζόταν περίπου εικοσιπέντε λεπτά για να ολοκληρωθεί. Με την επανάληψη τής διαδικασίας αυτής η αντίδραση αυτή χρειαζόταν όλο και λιγότερο χρόνο, ως οι ουσίες να μάθαιναν συν τω χρόνω. Ήτο εμφανές, ότι η αντίστοιχη πληροφορία είχε κάπου αποθηκευθεί και επανάληψη τού φαινομένου επισυσσώρευε στην έντασή της. Ένα άλλο βασικό πείραμα είναι αυτό που ονομάζεται πείραμα τών 101 πιθήκων. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να ανατρέξει σχετικά στο διαδίκτυο, διότι αυτό το πείραμα είναι ενδιαμέσως αρκετά γνωστό.
Τα περιστέρια είναι κατά κανόνα μονογαμικά. Όταν συζήσουν ένα διάστημα με κάποιο ταίρι, μετά το επιζητούν. Το ταίρι τών ταχυδρομικών περιστεριών βρίσκεται στον παραλήπτη τού μηνύματος. Η επικοινωνία τών ταχυδρομικών περιστεριών με τα πεδία πληροφορίας τα οδηγεί εκεί. Είναι εμφανής η στόχευση τού Πλάτωνος να μάς βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε την ύπαρξη τών πεδίων πληροφορίας και να εξοικειωθούμε με αυτά, ώστε αφ' ενός να μπορέσουμε να αντλήσουμε από αυτά γνώση, αφ' ετέρου να παρέμβουμε στην συγκρότησή τους, όταν μάς προτείνει να ασχοληθούμε με τα ταχυδρομικά περιστέρια.

Κατά την δεκαετία τού 40 ο John Shannon ανέπτυξε κατ' εντολήν τής General Electric στις ΗΠΑ την ψηφιακή τεχνολογία. Στόχος τού εγχειρήματος ήταν η καλύτερη λειτουργεία τών συσκευών επικοινωνίας. Όπως αποδείχθηκε, η ψηφιακή μετάδοσις ενός σήματος γινόταν χωρίς πολλά παράσιτα. Αυτό καταδεικνύει ότι η πληροφορία έχει ψηφιακή υφή. Αυτό βεβαίως δεν ισχύει μόνον για την πληροφορία, αλλά για τα πάντα. Δεν είναι τής στιγμής όμως να αναλυθεί και να τεκμηριωθεί αυτό. Η βάση του αφορά την κβαντομηχανική, χωρίς να σημαίνει ότι πρόκειται για κάτι ιδιαίτερα πολύπλοκο.
Κατά συνέπεια η επικοινωνία και η παρέμβαση στα πεδία πληροφορίας γίνεται με ψηφιακό τρόπο. Γι αυτόν τον λόγο ισχυρίσθηκα προηγουμένως, ότι η προσευχή είναι αρίθμησις. Και γι αυτόν τον λόγο τα ιερά μαθηματικά συνιστούν εξαιρετικόν στοιχείον ιερότητος. Αυτά όμως δεν μπορούν να λειτουργούν σε ουδέτερη βάση, διότι η ενεργοποιός τους βάσις είναι η αρετή. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο η αληθής γνώσις διέπεται από μια ασφαλιστική προστασία, την οποία δεν μπορούν να παραβιάσουν οι φαύλοι, όσα εργαστήρια ερευνών κι αν κατέχουν.

Είναι λογικόν να αναρωτηθεί κάποιος, ποια η σχέσις όσων προηγούνται με την γεωπολιτική;
Δυστυχώς, δεν είναι δυνατον, εάν δεν προσπαθήσουμε να μπούμε λίγο πιο βαθιά, ούτε αυγά να τηγανίσουμε σε μακροεπίπεδο.
Τα όσα συνέβησαν με την παρέμβαση τής Ρωσίας στην Συρία ανατρέπουν πλήρως τα μέχρι σήμερα γεωπολιτικά δεδομένα. ΠΡΑΓΜΑΤΙ Η ΟΨΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΡΔΗΝ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
Αυτά όμως δεν είναι δυνατόν να ερμεινευθούν, ούτε με την τυπική λογική, ούτε με τα παραμύθια τής χαλιμάς. Το γιλεκάκι ξηλώθηκε και μπάζει κάργα.
Η αναφανδόν υπεροπλία και η αναμφισβήτητη στρατηγική υπεροχή τών Ρώσων δεν είναι δυνατόν να ερμηνευθούν με την δυτική γνωσιολογία. Αυτά αποτελούν μια λαμπρή τεκμηρίωση τής Πλατωνικής Γνωσιολογίας.

Ο Φριδερίκος Έγκελς, στο έργο του "Ο Ρόλος τής Βίας στην Ιστορία" είχε ισχυρισθεί ως βασική θέση αυτού τού πονήματος, ότι η πολεμική ισχύς μιάς μεγάλης δυνάμεως εξαρτάται αποκλειστικώς από τον οικονομικό της δυναμισμό. Στις πλείστες τών περιπτώσεων αυτή η ανάλυσις ισχύει, δεδομένου ότι η θεωρητική διεισδυτικότητα τού Έγκελς είναι βαρβάτη και αυτός είχε επωμιστεί κυρίως τον ρόλο τής ανάλυσης τών κοινωνικών και πολιτικών δεδομένων, ενώ ο Μαρξ είχε επικεντρώσει την έρευνά του περισσότερο στην φιλοσοφία και την οικονομία.
Πώς είναι όμως δυνατόν μια χώρα, η οποία διαθέτει μόνον το ένα δέκατο τών οικονομικών πόρων, σε σύγκριση με αυτούς που διαθέτουν οι ΗΠΑ στούς πολεμικούς εξοπλισμούς να είναι εις θέσιν να διαθέτει μια υπεροπλία κλάσεις ανώτερη από αυτήν όλων των δυτικών χωρών στο σύνολό τους; Τι λείπει τελικά από τούς Ατλαντιστάς, το οποίον διαθέτουν οι Ρώσοι; Τα χρήματα, οι επιστήμονες, η τεχνολογική πείρα, οι υποδομές στην έρευνα, ή το λουρί τής μάνας;

Οι προϊδεασμένοι επισκέπτες ίσως παρατήρησαν ήδη, ότι στο παρελθόν έχω κάνει αναφορές και στις ιστορικές ζυμώσεις μέσα στην Ρωσία (φθάνοντας μέχρι την εποχή τού Αντρόπωφ) και σε κάποια βασικά δεδομένα τής κβαντομηχανικής γενικώς και σε κάποιους Ρώσους μαθηματικούς, αλλά και στην ρωσική υπεροπλία με αφορμή το φιάσκο τού Ντόναλντ Κουκ στην Μαυρη Θάλασσα. Αυτές όμως οι αναφορές έγιναν μεμονωμένα, χωρίς να συντίθενται συνολικώς σε κάποιο λειτουργικό σύνολο. Ο ισχυρισμός όμως, ότι την τρύπα στο γιλεκάκι την έβλεπα εδώ και καιρό, νομίζω ότι δεν είναι αυθαίρετος. Καθώς και το συμπέρασμα, ότι το γιλέκο θα καταντήσει στο τέλος ένα κουβάρι μαλί, που θα σκουπίζουν με αυτό τούς κάδους ανακύκλωσης, αντί να στριμώξουν εκεί μέσα την ανθρωπότητα, μάλλον αρχίζει να διαφαίνεται.
  

συνεχίζεται...