"Ήταν προμελετημένη, καρφωτή και λαδωμένη"
από λαϊκό άσμα
Η άποψη που ανάπτυξε ο Δημήτρης Καζάκης στο κείμενο που αναδημοσιεύθηκε όσο αφορά τις αιτίες της χρηματοπιστωτικής κρίσης, αφορούν κύρια τα λεγόμενα παράγωγα και όλη την τοξική φούσκα που τα συνοδεύει, ως μια τεράστια διόγκωση της διακίνησης χρηματικών μέσων, σε σύγκριση με αυτά που επενδύονται στο χώρο της "πραγματικής" οικονομίας.
Πέραν του ότι θα άξιζε μια διερεύνηση, κατά πόσο η λεγόμενη "πραγματική" οικονομία είναι όντως πραγματική, σε μια αναζήτηση ουσιαστικής εξιχνίασης του όρου, όσο αφορά δομές και διαδικασίες, δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η διακίνηση του χρήματος στη σφαίρα των παραγώγων, σε ποσοστό υπερδεκαπλάσιο από ότι στην πραγματική οικονομία αποτελεί μια στρέβλωση που φωνασκεί, όσο αφορά τη συνολική λειτουργία της οικονομίας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η αφορμή που πυροδότησε την κρίση, ήταν τα τοξικά ομόλογα στην αγορά ακινήτων στις ΗΠΑ. Ταυτίζεται όμως αυτή η αφορμή με την πραγματική αιτία; Αποτελεί με αυτή την έννοια η κρίση "ατύχημα" στην διαδικασία αναπαραγωγής του συστήματος, ή είναι ένα ακόμη τέχνασμα από την πλευρά κάποιων κέντρων δύναμης, για να πετύχουν στόχους, οι οποίοι μπορεί να υπερβαίνουν τα όρια της οικονομίας;
Τα παγκόσμια οικονομικά δεδομένα παρουσιάζονται σήμερα ιδιαίτερα πολύπλοκα, για να μπορούν να ελεγχθούν στη βάση των μηχανισμών τους, από την κρίση ενός μέσου πολίτη. Η λογιστική έχει αναχθεί εδώ και δεκαετίες σε απίθανη αλχημεία, που μόνο λίγοστοί ειδήμονες, που διαθέτουν "εσωτερική" πληροφόρηση είναι σε θέση, σύμφωνα με την αντίληψει που επικρατεί, ενίοτε να κατανοούν. Ο τρόπος λειτουργίας των διεθνών αγορών υπόκειται στην αναλυτική δυνατότητα κάποιων χρηματηστηριακών γκουρού, οι οποίοι ως σύγχρονοι σαμάνοι της διεθνούς οικονομικής σκηνής, ισχυρίζονται ότι είναι σε θέση να επικοινωνούν και να επηρεάζουν τα ατίθασα πνεύματα, που καθορίζουν τις διαδικασίες στο θολό ολόγραμμα των διεθνών αγορών. Χρηματιστές ολκής συχνά δηλώνουν αδυναμία να εξηγήσουν συγκεκριμένα τον τρόπο συγκρότησης και λειτουργίας κάποιων από τους τίτλους που προωθούν. Οι αλληλοεξαρτήσεις των οικονομικών παραγόντων, που συνθέτουν τις αλληλουχίες των οικονομικών τομέων, παρουσιάζονται ως συστήματα που διέπονται από χαοτικές συσχετίσεις, επί των οποίων μόνο η πείρα κάποιων εγκεφάλων του χρηματιστικού κατεστημένου υποτίθεται ότι μπορεί να λειτουργήσει εξισορροπιστικά. Οι χρηματιστές εμφανίζονται διεθνώς ως οιονοσκόποι, που δίπλα στην λεπτομερή γνώση των δεδομένων των αγορών, έχουν αναπτύξει δήθεν μια έκτη αίσθηση. Οι οικονομικές ζυμώσεις παρουσιάζονται ως δέσμες φαινομένων, που συχνά αποκτούν ανεξέλεγκτες ροπές, οι οποίες είναι αποτέλεσμα αλόγιστης διάθεσης κερδοσκοπίας και γρήγορου πλουτισμού κάποιων που παρεμβαίνουν στον οικονομικό κύκλο. Σ' αυτόν αποδίδονται ιδιότητες τέρατος, που έχει ξεφύγει από τις δυνατότητες ελέγχου και ρύθμισης των κέντρων που τον χειρίζονται, στα όρια εναπόκτησης μιας ανεξέλεγκτης ιδιοδυναμικής, που μετουσιώνει απλά διαθέσεις υπέρμετρης κερδοσκοπίας, στρεφόμενο στη συνέχεια ως τιμωρός ενάντια στην απληστεία όσων τον εξέθρεψαν.
Προσωπικά νομίζω ότι τα πράγματα είναι πολύ απλούστερα, από το τέρας που κάποιοι ζωγραφίζουν στον τείχο, με στόχο να υποβάλουν στο σύγχρονο θέατρο του οικονομικού και πολιτικού παραλόγου.
Αν και δεν είμαι ειδικός σε θέματα οικονομίας, φρονώ ότι, για οποίον σκύψει με κριτική διάθεση πάνω σε αυτά τα θέματα, υπάρχει πλήρης δυνατότητα να βρεθέι άκρη, με εφαρμογή της λογικής, που επιβάλουν οι στοιχειώδεις νόμοι της οικονομίας. Προηγουμένως θα πρέπει να αποκαθαριστούν κάποιοι βασικοί όροι της οικονομίας από τις συνειδητές στρεβλώσεις, που έχουν υποστεί.
Συνεχίζεται...
5 σχόλια:
Σε 40 χρόνια, θα ξέρουμε περισσότερα για την κρίση. Ωστόσο θεωρώ ότι υπάρχουν (α) το υπόβαθρο, (β) τα αίτια και (γ) η αφορμή.
Το υπόβαθρο είναι η ανθρώπινη απληστία, ή η προσπάθεια αυτοβελτίωσης με κάθε μέσο.
Τα αίτια είναι δύο, κατά την γνώμη μου. (α) Η κατάργηση του Glass Steagal από τον Κάρτερ (δήθεν για να ανταπεξέλθει στις Ευρωαγορές, μάλλον για να κάνει χάρη στον Sanford Weil και την Citi) και (β) η χαλάρωση ορισμένων λογιστικών προτύπων από το FASB. Το (α) μεγάλωσε το συτημικό ρίσκο, το(β) επέτρεψε πλασματικά κέρδη και μεγάλα μπόνους από πλασματικά κέρδη
Η αφορμή είναι σαν το πέταγμα της πεταλούδας. Πιστέυω ότι κάτι συμβόλαια καλαμποκιού ή πετρελαίου παραφούσκωσαν και ξύνισαν. Ή κάποια μεζονέτα στην Αγγλία δεν ανέβηκε όσο περίμενε ο δανεισμένος ιδιοκτήτης της και πουλήθηκε με ζημιά.
Η αφορμές δέν έχουν σημασία. Το υπόβαθρο είναι η ανάγκη μας για σεξ. Οι αιτίες θα γραφτούν μετά από πολλά χρόνια πιο ψύχαιμα, αλλά προσωπικά είμαι σχεδόν σίγουρος (και με χαρά οι ομοιδεάτες μου στην εσπερία, έχουν αρχίζει και το ψελίζουν, αλλά τέτοιες μέρες τέτοια λόγια)
Μποτίλια να' σαι καλά που έφτιαξες τις γραμματοσειρές!!!
συυγνώμη, είπα "Κάρτερ", εννοούσα "Κλίντον".
Αγαπητέ μποτίλια,
Η προβληματική σου διεισδύει στο ηθελημένο χάος, του οικονομικού οικοδομήματος.
Μόνο με την Βαβυλώνα θα μπορούσε να συγκριθεί.
Πάλι καλά, που εσύ ως μηχανικός, και όχι μόνον, κοιτάς στα θεμέλια και προσπαθείς να μας πεις ότι από εκεί ξεκινάνε τα πάντα, μπας και ξυπνήσουν κάποιοι.
Την όψη του χάους που φρόντισαν να παρουσιάσουν οι πραγματικοί αρχιτέκτονες, είχε και αυτή τον σκοπό της. Να μην μπορέσουν όποιοι ήθελαν, να απομακρυνθούν από την κατάπληξη που αντικρίζουν.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, ότι μέσα από την ενδελεχή στρέβλωση τον οικονομικών όρων, εισάγοντας νέους όρους και θεωρίες, και χρησιμοποιώντας το μόνο ένστικτο των χρηματιστών που ακούει στο "sky is the limit", απαξιώνουν συνειδητά τα κλασσικά οικονομικά εργαλεία, απομακρύνοντας με αυτόν τον τρόπο την αποκάλυψή τους.
Οι αλχημείες, ως όργανο των επίδοξων μάγων, δημιούργησαν ένα νέο τρόπο σκέψης για την παραγωγή χρήματος.
Χρήμα που δεν μετριέται στο χέρι, αλλά απεικονίζεται σε ηλεκτρονική μορφή. Το μέγεθος ήταν πάντα το ζητούμενο, αλλά και η πιστοποίηση μέσω αυτού του μεγέθους της εξουσίας.
Ο προβληματισμός μου προς το παρόν καταλήγει σε δύο σημεία που μπορεί κάλλιστα το πρώτο να αποτελεί μέρος του δεύτερου.
Το πρώτο, με οδηγεί στην άποψη, μιας και δεν είμαι ειδικός, ότι αφού δημιούργησαν το πλαίσιο όπου θα μπορούσαν να αναδειχθούν και να αποκαλυφθούν οι σύγχρονοι οικονομικοί εγκέφαλοι, μετρήσανε την δύναμη και την δυναμική τους, ώστε να γνωρίσουν τους σύγχρονους αντιπάλους, μέσα από μία εντελώς διαφορετική πραγματικότητα, την τεχνολογική. Αφού λοιπόν τους άφησαν να εκδηλώσουν το ταλέντο τους, τώρα ήρθε η ώρα του ξεκαθαρίσματος, διότι δεν μπορούν πολλοί να έχουν τόσα πολλά.
Το δεύτερο με παραπέμπει στην προαιώνια σύνδεση των γεωπολιτικών και οικονομικών εξελίξεων.
Το Διευθυντήριο, δεν κάνει μισά πράγματα. Ο συνολικός αριθμός των "ανεξάρτητων κρατών", είναι υπερβολικά μεγάλος για να μπορεί να ελέγχεται απομακρυσμένα. Και αυτό ίσως, συμβαίνει για πρώτη φορά στην Ιστορία.
Ο κατακερματισμός και το διαίρει και βασίλευε, ίσως σε λίγα χρόνια να αντηχεί ξεπερασμένος.
Το ερώτημα είναι κατά πόσον έχουν αυξηθεί οι διαχειριστές.
Είναι η Κίνα η Ρωσία και η Ινδία νέοι διαχειριστές ή νέοι παίκτες;
Σκοπίμως δεν θα αναφερθώ στον έλεγχο που επιτυγχάνεται πάνω στη μάζα.
Αυτά προς το παρόν.
Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα να έχεις
Καλή Ανάσταση και Φως!
Δημοσίευση σχολίου