10 Φεβρουαρίου, 2008

EYXEΣ ΓΙΑ ΑΝΑΡΡΩΣΗ

Αχ της αγάπης μαχαιριά...
Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας


Πέραν των αστεϊσμών στις αναρτήσεις που έπονται, θέλω να εκφράσω τις ευχές μου στο Χρήστο Ζαχόπουλο για ταχεία ανάρρωση.

Πρέπει ίσως να επαναλλάβω ότι ο άνθρωπος δεν έπραξε τίποτε περισσότερο, από αυτό που κάνουμε οι περισσότεροι νύχτα-μέρα, έστω και αν δεν είμαστε γραμματείς υπουργείων. Υπό αυτή την έννοια, παρόλο που δεν προίσταμαι υπαλλήλων, θέλω να προειδοποιήσω έμμεσα και κάθε κυρία που θα επιθυμούσε να την προσλάβω.

Με τις κάμερες και τους δορυφόρους παρακολούθησης που μας περιβάλουν, φοβάμαι ότι κάποια μέρα θα δώ σε κάποια σεξ ιστοσελίδα αναπάντεχα τον εαυτό μου. Εύχομαι με παρέα.

Κατά τα άλλα θέλω να καθησυχάσω τους κρατούντας, ότι κατά τη διάρκεια των ερωτικών μου περιπτύξεων δεν τους σχολιάζω. Κατά συνέπεια οιοδήποτε ροζ DVD στο οποίο πρωταγωνιστεί ο υποφαινόμενος, ουδέποτε θα τους φέρη στη δύσκολη θέση να επικαλεστούν το δημοσιογραφικό απόρρητο.

Και κάποια ερωτήματα: Μήπως είναι καιρός να αποπολιτικοποιήσουμε την ερωτική δραστηριότητα και να ασχοληθούμε με τα εν τέλη πολιτικά ζητήματα;
Μήπως είναι καιρός να κατανοήσουν οι πολιτικοί, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι, ότι δεν έχει νόημα να υποδυόμαστε, όπως τόνισε με το αίμα του, στην επιστολή του πριν τη απόπειρα ο Χρήστος Ζαχόπουλος, τα μέλη της "κοινωνίας των αγγέλων";

Μήπως η δική μας διπλοπρόσωπη, πουριτανική ηθική είναι αυτή που θρέφει τις απάνθρωπες ορέξεις των εκβιαστών; Μήπως φοβόμαστε το ερωτικό μας ένστικτο, διότι αποφεύγουμε να το εξαγνίσουμε;

Και μια παρότρηνση στους αλητάμπουρες: Αδέρφια πλησιάζει η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Να μην ξεχάσουμε να δωρήσουμε στη σύζηγό μας ένα λουλουδάκι και να της εκφράσουμε την πραγματική μας αγάπη. Για τις ερωμένες δεν έχω να προσθέσω τίποτε. Εκεί η τρυφερότητα μας είναι εξασφλισμένη, καθάρματα.

Και ακόμη ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στην Πέρσα, της σύζηγο του Χρήστου. Απέδειξε ότι αγαπάει τον άντρα της και του συμπαρίσταται όπως πρέπει.

Και μια ευχή στην Εύα Τσέκου: Εύχομαι να αποφυλακιστής και να απαλλαγής άμεσα. Ίσως στο μεταξύ να κατανόησες μάτια μου, ότι ακόμη και χωρίς διορισμό το νταβαντούρι μετράει πάνω από όλα.

Περισσότερο από τις πιστές γυναίκες εκτιμώ αυτούς που είναι πιστοί φίλοι. Γι΄αυτό υποκλείνομαι μπροστά στο Σπύρο Κλαδά. Σπύρο προχώρα και όλη η φαμελιά σε στηρίζει. Σε βλέπω και ανοίγει η καρδιά μου, μπαγάσα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: