Η ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΓΟΗΤΕΙΑ ΜΙΑΣ ΓΚΡΑΝ ΓΚΙΝΙΟΛ ΣΑΠΟΥΝΟΠΕΡΑΣ ( Η Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΡΤ ΩΣ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΡΕΚΒΙΕΜ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΣΤΟ ΖΩΔΙΟ ΤΩΝ ΔΙΔΥΜΩΝ ΚΑΙ Η ΕΛΕΥΣΙΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΗΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΙΑΣ)

Τυχαίνει να γνωρίζω μια πόρνη, η οποία έγινε αυτοκράτειρα.

Μήπως μπορείτε όμως εσείς να μου υποδείξετε κάποια αυτοκράτειρα που έγινε πόρνη;

1. ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΕΝΟΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΥ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΘΗΛΕΙΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΟΣ ΤΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΚΡΟΝΙΩΝ ΙΕΡΑΤΕΙΩΝ

Με την σειρά αναρτήσεων που προηγείται, ο ΕργΔημΕργ μάς έβαλε στα βαθιά νερά.
Ασχέτως κατά πόσο μπορεί να είναι ακριβείς όλοι οι θρησκειολογικού χαρακτήρος εντοπισμοί, που εκλήθησαν να τεκμηριώσουν την βασική προβληματική, η οποία αναδεικνύεται βήμα προς βήμα από τις επί μέρους αναρτήσεις τής σειράς και που οδήγησαν σε αρκετές επισημάνσεις στα σχόλια, ο Εργοδότης για μια ακόμη φορά, ενεργοποιώντας τις προικισμένες κεραίες αισθητηρίου και επιγνώσεων, έθεσε τον θεμέλιο λίθο μιας προβληματικής ζωτικότατης σημασίας, η οποία αφορά τον θήλειο χαρακτήρα των ανωτάτων κρόνιων - χθόνιων ιερατείων. 
Κατά την διάρκεια των τελευταίων μηνών είχα προσκρούσει και εγώ επάνω σε αυτό το ζήτημα. Κάποιες προηγούμενες υποψίες μου, άρχισαν να διαμορφώνονται σε ενδείξεις, με αποτέλεσμα να έχω προγραμματίσει και εγώ σχετικές αναρτήσεις. Ως είναι όμως γνωστόν, τα δίκτυα λειτουργούν στην βάση των δικών τους συγχρονικοτήτων. Μετά από κάποιο διάστημα, ο Εργοδότης ξαναέδωσε δυναμικότατα το παρόν στις εδώ αναρτήσεις, σε φάση που εγώ επιχειρούσα να τιθασεύσω κάποια  εσωτερικά μου τερατάκια.
Μελετώντας τις αναρτήσεις τής σειράς, θεώρησα ότι υπήρχαν αρκετά, επί των οποίων ήθελα να τοποθετηθώ. Όμως ο Εργοδότης είναι συνειδητός των εγχειρημάτων που επιτελεί. Αφήνοντας την σφαίρα τής υπερβατικής βεβαιότητος, στην προκειμένη περίπτωση τόνισε, ότι οι σχετικές αναφορές του περισσότερο έθεταν ερωτήματα, παρά προσέφεραν απαντήσεις. Αυτός είναι και ο καλύτερος τρόπος προς την γονιμοποίηση τής προβληματικής, η οποία ίσως φέρεται σπερματικώς και από άλλους. Σε συνδυασμό με τα κεντρικά ερωτήματα που έθεσε ο PANDAROS στα σχόλια, ο οποίος συχνά συμπυκνώνει το ίζημα των αναρτήσεων κατευθύνοντας τα ερωτήματα που προκύπτουν σε ουσιαστικές κατευθύνσεις, ξεκίνησα μια νέα κυοφορία των δεδομένων και ζητουμένων. Αυτή ξεπερνούσε τα όρια των θήλειων ιερατείων, ανάγοντας το στην γενικότερη φύση και δομή των ιερατείων κατά την διάρκεια των ιστορικών φάσεων. Αυτό συνιστά, συφώνως προς τις εκτιμήσεις μου, ένα ζήτημα κλειδί, το οποίον δεν έχει τύχει μέχρι σήμερα συστηματικών θεωρητικών προσεγγίσεων, οι οποίες να επιχειρούν να φωτίσουν τον χώρο όπισθεν τής προσόψεως των φαινομένων. Όμως, όταν κάποια ερωτήματα τίθενται με εύστοχο τρόπο, υποδεικνύουν και την κατεύθυνση, πρός την οποία δέον να προσαναστολίσουμε την αντίστοιχη έρευνα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η βασικότερη περίοδος, προς την οποία αρμόζει να στρέψουμε την ποσοχή μας είναι η κλασσική. Όχι μόνον ένεκα των δραματικών ζυμώσεων, οι οποίες εκτυλίχθησαν κατά την διάρκειά της. Αλλά και διότι περί αυτής υπάρχει πληθώρα γραπτών πληροφοριών, από τις οποίες μπορούμε ίσως να συνάγουμε στοιχεία και συμπεράσματα σχετικά με τις προηγούμενες περιόδους, των οποίων αυτή χρονικώς εφάπτεται και οι οποίες είναι τέλει από πλευράς παρεχόμενων πληροφοριών περισσότερο δύσβατες. 
Διευρύνοντας όμως το φάσμα τής προβληματικής, αισθάνθηκα πλέον αδύναμος να την χειριστώ στοιχειωδώς, προτού ανατρέξω εκ νέου σε πλείστα όσα θρησκειολογικά και ιστορικά συμβάντα. Αυτή η ζύμωση με ώθησε στην διαπίστωση τής αναγκαιότητος για μια νέα ανάγνωση τής ιστορίας και ένα διαλογισμό επ' αυτής μέσα από μια νέα σκοπιά, βάσει τής προκλήσεως να αποτιμηθεί συγκεκριμένα ο χαρακτήρας των ιερατείων τής κλασσικής περιόδου. Θεωρώ, ότι τα χθόνια ιερατεία δύνανται μετά από κάποια μελέτη βασικά να εντοπισθούν. Το ερώτημα όμως, το οποίον προκύπτει και συχνά παρακάμπτεται από την κεκτημένη ταχύτητα, που ανάγεται στην μονομερή προσπάθεια για τον εντοπισμό των κρονίων - χθονίων, ένεκα του κεκαλυμμένου και εν πολλοίς συομωτικού χαρατήρος των, αφορά τα ιερατεία των ουρανίων θεοτήτων. Μέσα από το πρίσμα μιας συγκεκριμένης αποτιμήσεως των Ολυμπίων και των θρησκευτικών κέντρων τής κλασσικής περιόδου. 

Έχοντας καταλήξει σε κάποιο πρώτο σχέδιο που αποσκοπώ να προσεγγίσω από την μεριά μου το σπουδαίο ζήτημα που έθεσε ο Εργοδότης, ώστε συνεπικουρούμενος από την συμμετοχή των σχολιαστών να καταστεί ίσως δυνατόν να αναδειχθούν κάποιες πλευρές του, θα ξεκινήσω προσεχώς κάποιες αναρτήσεις σχετικά.
Με το παρόν όμως σύντομο σημείωμα επιθυμώ να προβώ σε κάποιες αναφορές σχετικά με τις τρέχουσες εξελίξεις του κυβερνητικού κατεστημένου στην Ελλάδα, επισυνάπτοντας σε κάποιες προηγούμενες αναφορές μου. 


2. ΚΑΙΡΟΣ ΦΕΡΝΕΙ ΤΑ ΛΑΧΑΝΑ ΚΑΙΡΟΣ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΥΛΙΑ 

Στις 27 Ιουνίου εγκαταλείπει ο πλανήτης Δίας το ζώδιο των Διδύμων, εισερχόμενος στον Καρκίνο. Ως πλανήτης, που εκπροσωπεί την επέκταση, εγκαταλείπει ένα ζώδιο κυραρχούμενο από τον Ερμή, ο οποίος εκπροσωπεί την επικοινωνία, το προσπορισμό και την διάδωση τής πληροφορίας.
Το λουκέτο στην κρατική τηλεόραση συμπίπτει σχεδόν χρονικά με το αντίο μιας κοσμικού χαρακτήρος αντιστοιχίας προς το κατ' εξοχήν επικοινωνιακό τμήμα τού ουρανίου θόλου από αστρολογικής σκοπιάς. Ταυτοχρόνως οι ανήκοντες στο ζώδιο των Διδύμων στερούμεθα τής παρουσίας τού επεκτατικού πριμοδότου στο κοσμικό μας λιμέρι μετά από παραμονή εκεί ενός έτους.
Στην ομοταξία αυτή ανήκει και ο σημερινός πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς.
Η πρωθυπουργία τού Σαμαρά συνοδεύθηκε από την παρουσία τού αστρολογικού επεκτατικού πριμοδότου στο ζώδιό του. Μπορεί αυτό το δεδομένο να εκτιμηθεί ως τυχαία συγκυρία;
Οι περισσότεροι των αστρολόγων θα ισχυριστούν, ότι αυτό δεν ήταν τυχαίο και ότι ο Δίας προσέφερε τύχη στον ακόμη μάλλον για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα πρωθυπουργό.
Κάποιοι προσεκτικότεροι όμως παρατηρητές αυτών που χειρίζονται την κοινωνική μηχανική θα δώσουμε μια διαφορετική ερμηνεία:
Αυτοί οι κύριοι λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπ' όψει στούς σχεδιασμούς τους τα κοσμικού χαρακτήρος δεδομένα. Τα όποια πολιτικά πρόσωπα συνιστούν γι' αυτούς ένα ευτελέστατο αναλώσιμο είδος, το οποίο επώασαν στα φυτώρια ελεγχομένης ατμοσφαιρικής πιέσεως και καλλιέργειας πλήρους υποταγής, με στόχο την διεκπεραίωση κάποιων σκοπιμοτήτων τους. Οι πολιτικοί αποτελούν τα πουκάμισα τής εξουσίας. Τα οποία, όταν αυτή γδυθεί, αποτελούν αποφόρια, τα οποία πετιώνται στον κάλαθο τής λαϊκής δυσαρέσκειας, ώστε να απορροφούν την κοινωνική οργή, επιτρέποντας στην εξουσία καθ' εαυτήν να παραμένει στο απυρόβλητο, γελώντας με τα καρόιδα. Με τα θύματα των σχεδιασμών της, είτε αυτά αφορούν όσους ψηφίζουν, είτε όσους ψηφίζονται. Ο διορισμός των κουμπάρων από τούς δεύτερους σε καρέκλες με αρειμάνια μάσα, ουδόλως επαρκεί ώστε να αντισταθμίσει την κοινωνική τους απαξίωση, η οποία ακολουθεί και η οποία τούς αναβιβάζει στα βάθρα τού μαυσωλείου των αχυρανθρώπων και πολιτικών σαλτιμπάγκων τής τζάμπα μαγκιἀς.   
Στο ίδιο ζώδιο ανήκει και ο έταιρος εταίρος του διαμερίσματος στο άμχερσντ. Ο ΓΑΠ, τον οποίον η επεκτατική χάρις τού Διός στους Διδύμους εκλήθει με βάση την επιλογή των τεχνικών τής εξουσίας να τον καλύψει, όταν αυτός δραπετεύοντας ως λαδοπόντικας από το σκάφος, βρήκε καταφύγιο στην σχολή για τα ψυχανώμαλα τού χάρβαρντ (συμφώνως προς το λεγόμενον Κολλέγιο Τρούμπας). 

Κατά την δεκαετία τού πολιτικού παροπλισμού τού Αντώνη Σαμαρά, οι δίδυμοι είχαμε στην κόντρα - στο απέναντι ζώδιο τού Τοξότη - τον Πλούτωνα. Και γνωρίζουμε από πρώτο χέρι την περιθωριοποίηση και τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε κατά την διάρκεια αυτής τής περιόδου. Βεβαίως "κακές αστρολογικές επηροές" δεν υπάρχουν, διότι οι δύσκολες φάσεις είναι αυτές που μάς παρέχουν την δυνατότητα να αναπτυχθούμε και να βελτιωθούμε εσωτερικά.
Είναι όμως λογική συνέπεια τού ρόλου που ασκούν, να στρατωνίζουν οι ινστρούκτορες τής κοινωνικής μηχανικής κάθε αλογάκι τους, που έχει κόντρα τον Πλούτωνα, στούς σταύλους αναμονής τής πολιτικής "αξιοποίησης".

Ένας που πεινάει και αδυνατεί να θρέψει τα παιδιά του, μπορεί να να ζητήσει ως έσχατη διέξοδο στην αυτοκτονία, μη αντέχοντας να τα βλέπει να λιμοκτονούν. Ένας πολιτικός όμως, τον οποίον η εξουσία ωθεί να υποδύεται τον ρόλο τού κοινωνικού μόμολου και τα παιδιά τού οποίου η κοινωνία προσεχώς θα αντιμετωπίζει ένεκα τής καταγωγής των με βλέμμα βαθυτάτης περιφρονήσεως μετά την αποπομπή του από τον "θεάρεστο" θώκο, πού μπορεί να βρεί διέξοδο;

Περί αυτού βεβαίως ο κ. "επίτιμος" θα ισχυριστεί το γνωστόν: "Οι έλληνες ξεχνούν γρήγορα. Μετά την πάροδο μικρού διαστήματος ουδείς θα αναφέρεται σε αυτά".
Και αναμφιβόλως ο εν λόγω πολιτικός, κρυφή κουστωδία τού οποίου αποτελούν οι προκαθήμενοι τής πρώην τριμερούς, προωθεί μανιωδώς την έλευση τής κορούλας του. Την έλευση τής βασιλίσσης τής ερημίας. Όταν αφήσει τίς "έξυπνες" ρήσεις του, κατανοώντας ότι "το γινάτι βγάζει μάτι", θα είναι πλέον αργά.
Ανέκαθεν το "υπουργείο εξωτερικών" στάθηκε εξέδρα εκτινάξεως προς το πρωθυπουργικό καρεκλάκι. Μόνο που για να δικαιούται μια χώρα να διαθέτει με αξιώσεις σοβαρότητος "υπουργείον εξωτερικών" ωφείλει να έχει και κάποια εξωτερική πολιτική. Τα προσκυνήματα και οι λαμογιές των "ιθυνόντων" τού κάθε προτεκτοράτου συνιστούν ένα είδος αντισύλληψης για ευνούχους.

Προκαλεί γέλωτα η "διαπίστωση", ότι ο κ. Τούρκογλου αποτελεί οργανικό στέλεχος τού "Πα""σο""κ". Ο εν λόγω κύριος εκπροσωπεί την διαπλοκή, παρεισφρύουσα στο κομματικό μόρφωμα των ΗΠΑ. Αυτές τού το εδώρησαν, αφού αυτό προηγουμένως μετετράπη εις γκρουπούσκουλο. "Κατέκτησε δηλαδή την νύφη", όπως περιγράφει ο Μάρξ στην "18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη", "αφού αυτή προηγουμένως είχε καταντήσει πόρνη". Είναι όμως μικρό το κακό για τον πιστό διεκπεραιωτή τού επιτίμου. Η προώθηση τής κορούλας απαιτεί κυβερνητικά στηρίγματα, μπαστούνια τής διαπλοκής. Εδώ τα ποσοστά στο σώμα των ψηφοφόρων ουδόλως επηρεάζουν το εγχείρημα.
Μήπως υπάρχουν ακόμη αφελείς που πιστεύουν, ότι ο καθορισμός τών εκάστοτε κυβερνήσεων έχει σχέση με αυτό που ρίχνουν οι ψηφοφόροι στις κάλπες, ή με τα αποτελέσματα των ψευδεπιγράφων δημοσκοπήσεων; 
Και τα μπαστούνια που διαθέτει ο Φάντης είναι πολλά. Πολύ περισσότερα από ότι φαντάζεται το μέσον θύμα τής χαρτοκλεπτικής, το οποίον αποκαλείται "πολιτική" στο prostitute city. Πρώτος και καλύτερος αυτών το γνησιότερο στέλεχος τής Ν.Δ. Ο κ. Μιχαλλολιάκος. Ή μήπως δεν απέδειξε ο κ. Βορίδης ήδη την εύκολον και δια μαγείας μετατροπή των ροπαλοφόρων εις γραβατοφόρους; Αρκεί να "βαπτίζετε"! Να αποκτάτε "πνευματικά τέκνα"! Ρωτήστε τον κ. Καρατζαφέρη, ως διαχειριστή οίκου μοντέλων, πως αυτά αλλάζουν κατ' εντολήν περιβολήν και σκεύη περιποιήσεως αντιφρονούντων προς εξυπηρέτησιν των απώτερων στόχων τού Αναδόχου.


3. Η ΣΤΥΜΕΝΗ ΛΕΜΟΝΟΚΟΥΠΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΤΙΕΤΑΙ. ΟΜΩΣ ΤΟ ΛΕΜΟΝΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΞΥΝΟ.

Οι βρωτοί αποτελούμε το θήραμα των θηρευτών. Το μόνο που τούς ενδιαφέρει είναι η ενέργεια που περιέχει το αίμα και το κρέας μας. Αποκομμένοι οι ίδιοι από τον ήλιο και την κοσμική ακτινοβολία αδυνατούν να επιμηκύνουν την ύπαρξή τους με διαφορετικό τρόπο.
Η διμεθιλτριπταμύνη, ως η ισχυρότερη των παραισθησιογόνων και ναρκωτικών ουσιών, δεν συνιστά τίποτε περισσότερο από δόλωμα. Η "ιερή μανία" δεν είναι τίποτε περισσότερο από το πλέον χοντρό δούλεμα των προβάτων τής ανθρωποφάρμας, που εκδηλώθηκε σε όλες τις επαναλήψεις τής ιστορικής ανακυκλώσεως.
Μερικά πρόβατα θεωρούν τον εαυτό τους "προνομιούχα", επειδή οι θηρευτές τα κάλεσαν να αποκτήσουν περισσότερο λίπος από τα υπόλοιπα. Αγνοούν ότι και αυτά θα καβουρντιστούν στην θράκα των καβείρων στα caves. 
Οι θηρευτές γνωρίζουν καλώς, ότι το θήραμα είναι νοήμον.
Εάν τού επιτρέψουν να αναπτυχθεί χρονικώς περισσότερο από κάποια προκαθορισμένα χρονικά όρια, θα μπορέσει αυτό να δημιουργήσει την τεχνογνωσία για να τούς εξουδετερώσει. Έτσι προωθούν σε κάθε ιστορική σπείρα τον Αρμαγεδώνα, πιέζοντάς την να καταπιεί στο τέλος την αρχή της εν είδη ουροβόρου, ξαναστέλνοντας την ανθρωπότητα μετά από κάποιο στάδιο αναπτύξεως για μια ακόμη φορά στις σπηλιές των προτογόνων.
Με το παραμύθι, ότι οι άνθρωποι εάν μετατραπούμε σε βρικόλακες αποκτούμε αθανασία, επιχειρούν να επιμηκύνουν το δικό τους δράμα εγκλωβισμένοι στα έγκατα τού πλανήτη γή. Η εξουδετέρωσή τους όμως δεν θα απαλλάξει μόνον τα θηράματα από τον κύκλο τού αίματος, αλλά και τούς θηρευτές.
Η μόνη ελπίδα των θηρευτών να απαλλαγούν τού ζοφερού τους πεπρωμένου είναι η εξουδετέρωσή τους από τα ίδια τα θηράματά τους.
Διότι εντός τής δημιουργίας δεν υπάρχει τελειωτικός θάνατος, παρά μόνον επιστροφή στην πηγή.
Η αιμοποσία καθ'οιανδήποτε μορφή δεν επιτελεί μετουσίωση, αλλά εγκλωβισμό στην χθόνιο ανακύκλωση.

Με την πάροδο τού Διός από τούς Διδύμους το άστρο τού Αντώνη Σαμαρά δύει. Δεν μπορεί το άλογο παρά να είναι υπηρέτης τού ιππότη ροδόσταυρου. Τα υπόλοιπα αποτελούν μόνο συσκευασία τής κονσέρβας.
Και το επόμενο άλογο βρίσκεται στην έξοδο τού στάβλου για να σείρει το καρότσι τού μπάρμπα με το χλωμό πρόσωπο. 
Ο επίτιμος γνωρίζει, ότι στο ζώδιο τού Καρκίνου δεν μπορούν εκ φύσεως να ανήκουν υποψήφιοι κομματάρχες και "πρωθυπουργοί".  Άρα οι υποψήφιοι δεν μπορεί παρά να ανήκουν στο ζώδιο τού Ταύρου.

Στην φάση τής κλιμακώσεως και διαλύσεως των πάντων από την εξουσία είναι επόμενο να αναπτύσσεται με γεωμετρική ταχύτητα η κοινωνική δυσαρέσκεια. Οι άνθρωποι αισθάνονται ιδιαίτερα στις χώρες - πειραματόζωα, όπου με την τακτική τού σοκ δοκιμάζεται μια ευρύτερα σχεδιασμένη συνολική επίθεση ενάντια στην ύπαρξη τού ανθρώπου και τον όποιο πολιτισμό έχει επιτευχθεί, μια διογκούμενη και χωρίς προηγούμενο απειλή. Κατά πόσο όμως αυτή η δυσαρέσκεια θα προσλάβει διαστάσεις ευρύτερης οργανωμένης διαμαρτυρίας και δυναμικής πρακτικής αντιπαράθεσης εξαρτάται από κάποιον πυροδότη. Καμία κοινωνική έκρηξη δεν είναι δυνατόν να συμβεί χωρίς την παρέμβαση ενός αντίστοιχου πυροδότη. Στην φάση, κατά την οποία δεν έχει διαμορφωθεί επαρκώς, ώστε να είναι σε θέση να παρέμβει με υπεύθυνα δυναμικό τρόπο ένας αποτρεπτικός - ανατρεπτικός οργανισμός, ο μόνος που διαθέτει τίς στοιχειώδεις οργανωτικές προϋποθέσεις, που μπορούν να οδηγήσει σε έκρηξη τής διογκούμενης δυσαρέσκειας, είναι οι μυστικές υπηρεσίες και τα στεγανά τού παρακράτους τής εξουσίας.
Αναμφιβόλως οι αιτίες τής λαϊκής οργής οργής είναι πλέον δεδομένες και αυτή είναι περισσότερο από δίκαιη. Όμως ελλείποντος ενός εντίμου πυροδότου αυτή δύναται να καταστεί υποχείριο και μοχλός στην προώθηση των σχεδιασμών τού συστήματος, μέσω τής από παλαιότερα γνωστής παρέμβασης των δοτών "καλοθελητών", οι οποίοι τίθενται σε κίνηση από τα λαγούμια του παρακράτους τής εξουσίας.
Η εξουσία δεν αντέχει σε αυτήν  την φάση την διεξαγωγή εκλογών. Η απόσταση μεταξύ αυτού που βγάζουν οι χαρτοκλέφτες τής επισήμου καλπονοθείας και τής διογκούμενης κοινωνικής δυσανασχέτησης είναι πολύ μεγάλες. Οι μεταβίβαση τής κομματοσκυτάλης από την μια ενεργούμενη μαριονέτα στην επόμενη κρίνεται προφανώς σκόπιμο να γίνει χωρίς εκλογές.
Κατ'αυτόν τον τρόπο η "ΔΗΜ""ΑΡ" λαμβάνει άνωθεν εντολή να εγκαταλήψει την τρικομματική, ενώ η κρίση από το "μαύρο" τής κρατικής ραδιοτηλεοράσεως διοογκούται. Και ο κ. Σαμαράς ομολογεί "λάθη". Συμφώνως προς την λογική των διεκπεραιωτών των θηρευτών τού ανθρωπίνου γένους μόνο ένα λάθος μπορεί να υπάρξει, το οποίον σχολαστικώς αποφεύγουν: Η εφαρμογή τής ειλικρίνειας. 
Δεν είναι ο κ. Τούρκογλου αυτός ο οποίος προωθεί την Βασίλισσα τής Ερημίας προσεχώς στο "υπεξ", ως εκτινακτήριο για το πρωθυπουργικό καρεκλάκι. Είναι ο ίδιος ο μεσοπρόθεσμος σχεδιασμός τής υπερεξουσίας. Ο σχεδιασμός αυτών που δεν παρουσιάζονται ποτέ στο προσκύνειο, παραμένοντας αθέατοι στο απυρόβλητο των τελετουργικών λαγουμιών, όπου κυριαρχούν τα ανώτατα κρόνεια - χθόνια θήλεια ιερατεία. Οι βασιλείς και οι έφοροι δεν είναι τίποτε περισσότερο από ενεργούμενα δίποδα του ιερατείου τής "μεγάλης θεάς" τής αρτέμιδος ορθίας. Διότι και αυτοί εκπαιδεύθησαν να παραμείνουν ορθοί και άφωνοι κατά την διάρκεια του τελετουργικού μαστιγώματος μέχρι θανάτου. Και τα παχουλά βόδια βόδια είναι. Όπως και εμείς οι ισχνότεροι στα ανθρωποτροφεία τού Μάτριξ.

Η επιβολή τής ρωγμής ακόμη επίκειται. Ναι, εάν δεν μπορούμε άλλο να αγωνιστούμε, έχουμε συνεναίσει στην εκούσια εξόντωσή μας. Έτσι κι αλλιώς η "ζωή" μέσα στο Μάτριξ συνιστά μόνον μια πλήρως αλλοτριωμένη επίφαση τού αληθούς βίου. 
Η ουσιαστική επιλογή μπορεί να είναι μόνον μια. Ο αγώνας όμως προυποθέτει την εγρήγορση κάθε μορίου και κάθε κυττάρου μας. Διότι η δημιουργία έχει εμφυσίσει σε αυτά την εν δυνάμει τελική μας επικράτηση. Μόνον η Αρετή δύναται να μάς οδηγήσει στην Γνώση. Αυτή συνιστά το όπλο των αγαθών.
Η Βασίλισσα τής Ερημίας βαδίζει προς τον θώκο.
Και εμείς προς την άβυσσο. Εκεί που τα πόδια μας πλέον δεν επαρκούν για να προχωρήσουμε, αλλά απαιτούνται τα πτερά τής γνώσεως. "Η γνώσις είναι ενθύμησις". Ας επιτρέψουμε εντός μας να δονούνται όσα η δημιουργία αλλά και η αγνή προσπάθεια των Προγόνων με στοργή και ευλάβεια έχουν εκεί αγκυρώσει. Ώστε "να υψωθεί ως μαύρο Πνεύμα η τρομερή μας η λαλιά".    

Nomen est omen.


Μη ρωτάς.
Τώρα θα σού απαντήσει "ο Κανένας".
Μετά θα έλθει η ώρα που θα ακούσεις και το όνομά του.
Για μια φορά ακόμη θα βάλει τα δυνατά του αυτή να είναι η τελευταία φορά.


Το μέλλον γνωρίζει μόνο ο Θεός.
Όμως το Τέλος κάποτε θα έλθει.
Διότι πολλές φορές εγκατέλειψε την Ιθάκη.
Γνωρίζοντας, ότι κάποτε θα επιστρέψει σε αυτήν ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.