30 Νοεμβρίου, 2009
Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ "ΝΙΚΗΤΗΣ"
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός προέτρεπε τους άνδρες μετά τα 45 να αφήνουνε γένια και να αισθάνονται γέροντες. Η μικρότητα μου θα συμπλήρωνε ότι μετά τα 55 θα πρέπει να προετοιμάζονται και για να συναντήσουν τον θάνατο. Ως διανύων λοιπόν αυτό το έτος ηλικίας, φρονώ ότι το μόνον που οφείλω να με ενδιαφέρει είναι η αλήθεια, καθώς και το αυτή να κατονομάζεται. Έτσι νομίζω ότι πρέπει να ειπωθούν κάποια στοιχειώδη πράγματα με το όνομά τους, μια και ματαίως τα αναζητώ τον τελευταίο καιρό στο διαδίκτυο.
Παρότι δηλώνω αντιεξουσιαστής δεν δίστασα συχνά να εκφράσω την συμπάθεια μου προς το πρόσωπο του Κώστα Καραμανλή. Παρ’ όλο ότι αυτός υπήρξε πιστός διεκπεραιωτής της πλανηταρχίας, δεν νομίζω ότι δικαιούμεθα να του αμφισβητήσουμε ότι διαθέτει κάποια ανθρωπιά. Ο καθείς είναι ορθόν να κρίνεται με βάση το περιβάλλον του και τον ρόλο για τον οποίο αυτός προετοιμάσθη.
Ο βίος και τα πεπραγμένα μου μέχρι σήμερον δεν δικαιολογούν να μου αποδοθεί αντιδεξιό μένος. Πιστεύω στην υπέρβαση και την σύνθεση όλου του πολιτικού φάσματος προς όφελος της κοινωνίας και της πατρίδος, στην βάση της ειλικρίνειας και της αμοιβαίας περιχώρησης.
Δυστυχώς όμως οφείλω να διαπιστώσω, ότι μετά την μικρά αναλαμπή της προεδρίας του κ. Κώστα Καραμανλή αυτή η παράταξις βαδίζει εκ νέου στις σκοτεινές οδούς της καπηλείας μέσω κενών συνθημάτων.
Οι πρόσφατες «εθνικές» εκλογές κατέδειξαν ότι ο Ελληνικός λαός δεν θα μπορούσε να ισχυρισθεί ότι λάμπει δια της πολιτικής του ωριμότητος. Η πριμοδότηση του νεωτέρου των παπατζήδων μετά τα χονδροειδή ψέμματα εντός ζοφεροτάτου καταστάσεως αποτελεί λόγο να ντρεπόμεθα για το πολιτικό μας αισθητήριο και για τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε το μέλλον μας και αυτό των νέων ανθρώπων. Κατά συνέπεια ουδόλως με εντυπωσιάζει πόσους ψήφους παίρνει ο κάθε μπάρμπας εδώ ή εκεί. Και οι απειλές του τύπου «η βάση δεν θα ανεχθεί» και το λουρί της μάνας, ουδόλως με πτοούν, εφ’ όσον πρόκειται περί μάζης, που άγεται και φέρεται από συνθηματολογίες, χωρίς να ενδιαφέρεται για τα πεπραγμένα.
Κατά την γνώμη μου λοιπόν, απαντών εις το ερώτημα που έθεσα στον τίτλο της αναρτήσεως, φρονώ ότι ο κερδισμένος από τις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ. είναι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ως πλέον χαρακτηριστικός τύπος του Ελλαδίτη πολιτικού, που εμφορείται από την απάτη ότι «μετά από δέκα χρόνια θα τα έχουν ξεχάσει όλα». Και ίσως είμαι πολύ επιεικής, δεδομένου ότι η ηθελημένη αμνησία και η επιλεκτική μνήμη δεν χρειάστηκαν εν πολλοίς διάστημα μεγαλύτερον των δυο ετών δια να κυριαρχήσουν.
Η δυαρχία δεν αποτελεί μόνο την οντολογία του «ελευθερο»τεκτονισμού, αλλά και την πεμπτουσία του πολιτικαντισμού. Πάντοτε ο μανιχαϊσμός δημιουργεί έντεχνα ένα αντίπαλο δέος, που ζωγραφίζει ως μπαμπούλα και συμφορά εντέχνως στας ανωρίμους συνειδήσεις, με στόχο να επικρατήσει ο έτερος δοτός του συστήματος.
Στην οικογένεια Μητσοτάκη δεν χρειάζεται να αναφερθώ, οι παρατρεχάμενοι του «νικητού» φρόντισαν να δημοσιοποιηθούν άπαντα τα πραγματικά και μη επιχειρήματα εις βάρος της.
Τα κεντρικά επιχειρήματα που έσειαν ασυστόλως ο κ. Σαμαράς και η ομήγυρις του ήσαν τρία:
1. Οικογενειοκρατία
2. Διαφθορά
3. Ξενοδουλεία
Παραβιάζοντες όμως οι ίδιοι την στοιχειώδη ειλικρίνεια και ήθος.
Όχι διότι η οικογένεια Μητσοτάκη δεν διακρίνεται για την τάση επιβολής και οικογενειοκρατίας με κάθε μέσον, ή υστερεί στην διαφθορά και την ξενοδουλεία. Όμως το αυτό ισχύει τόσο για τον πολύ κ. Σαμαρά προσωπικώς, όσο και για το επιτελείο του.
Είχε τον ξιπασμό να προβεί σε «διακήρυξη αρχών» με τον «κύριο τίποτα».
Είναι ευρέως όμως γνωστό στην δημοσιότητα, ότι από την Μίζενς δεν τα άρπαξαν μόνο τα δυο μεγάλα κόμματα, αλλά και ένα τρίτο μικρότερο, αυτό του κ. Αβραμόπουλου. Του ανθρώπου που ως διεκπεραιωτής της πλανηταρχίας προώθησε όσο κανείς το εμβόλιο που καταστρέφει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Για ποιες αρχές μας μιλάνε οι ξιπασμένοι;
Πέραν αυτού μαίνεται εις βάρος της οικογενειοκρατίας ο κ. Σαμαράς, δημιουργών συναισθηματισμούς περί της καταγωγής του από την γνωστή συγγραφέα. Αποσιωπά όμως ότι αυτός που τον έβαλε στην πολιτική ήταν ο θείος του Γιάγκος Πεσμαζόγλου. Το μέλος της μασονικής στοάς Πε Ντούε, που αποτελούσε τον σύνδεσμο αυτού του συνδικάτου με την χούντα. Ο εν λόγω πολιτικός ήταν όμως αυτός που αποτέλεσε και τον πρώτο σύνδεσμο της λέσχης Μπίλντερμπεργκ με το Ελλαδικό πολιτικό κατεστημένο. Πολύ πριν μπουν στα καταγώγια της ο Καράς και Δαυίδ της Κόκα Κόλα, ο Πεσμαζόγλου συμμετείχε από το 1975 στις συνεδριάσεις της. Και φρόντισε εγκαίρως να περάσει το χρίσμα στον ως ρουκέτα ανερχόμενο, δήθεν αυτοδημιούργητο, νεώτερο βουλευτή του Ελλαδικού κοινοβουλίου.
Στην συνεδρίαση του 1992 της λέσχης στο Εβιάν, στην οποία συμμετείχε ως μόνο μέλος από την Ελλάδα ο πολλά βαρύς πατριώτης, πέρασε στα στελέχη της πλανηταρχίας η γραμμή για την «ανάγκη ενίσχυσης του ΝΑΤΟ με την προώθηση της λεγόμενης out of area στρατηγικής- δυνατότητα επέκτασης δηλαδή της ευθύνης του εκτός των παραδοσιακών ορίων δράσης του καθώς και για την αντιμετώπιση των θεωρούμενων «εν δυνάμει απειλών για την Δύση» όπως ο Μιλόσεβιτς». Τότε δηλαδή μπήκαν οι βάσεις για την επίθεση του ΝΑΤΟ εναντίον του λαού της Σερβίας με αφορμή των ανδρείκελο των ΗΠΑ Μιλόσεβιτς.
Έρχεται ο κ. Σαμαράς να μας προτείνει ως πρότυπα τον άνθρωπο της CIA και νεκροθάφτη του Γκολισμού Σαρκοζί και την Μέρκελ.
Αλλά και για τους δυο αυτούς πολιτικούς θα ανοίξω τους αντίστοιχους φακέλους για να δούμε που υπάρχει «ήθος», «ιδεολογία», «καταπολέμηση της οικογενειοκρατίας» και «εθνική πολιτική». Τι ίδιο θα γίνει και με το σκοπιανό και με κάποια άλλα (αρκετά) σημαντικά θέματα.
Θα υπάρξει συνέχεια.
Κατανοώ την ανάγκη του Ελληνικού λαού να ζητάει να βρει μόνιμα κάποιον εκφραστή των εθνικών του πόθων. Πολύ φοβάμαι όμως ότι στρέφεται μονίμως στα λάθος πρόσωπα. «Πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος».
Αδέρφια ένα επιζητώ: Να μπορώ να ησυχάσω μέσα στον τάφο μου. Αλλά δεν βιάζομαι.
Και μια τελευταία ερώτηση για σήμερα:
Τα golden boys του Μαξίμου ποιον στηρίζουν;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Κάποια πράγματα δέον είναι να αποκαλύπτονται.
Οι συμπαθητικές φυσιογνωμίες με το καλοκάγαθο χαμόγελο, είναι καλοί ως άνθρωποι της διπλανής πόρτας.
Θεωρώ ανόητο τον εαυτό μου διότι είναι άμετρα συναισθηματικός σε κάποια πράγματα ακόμη.
Εύχομαι η δεύτερη ενηλικίωση που διανύω να είναι πιο μεστή.
Αγαπητέ νοών...νοείτω, ας προσπαθήσουμε να μην συνθλιβεί κανείς στις Συμπληγάδες. Όταν πονάει το μέρος υποφέρει το όλον.
Κάθε γνώση, αλλά και κάθε επίγνωση είναι μηδέν μπροστά στην πρόκληση της φιλανθρωπίας.
Μποτίλια, σαφώς κι ο Σαμαράς είναι εντεταλμένος κι άνθρωπος του συστήματος. Αν δεν ήταν, θα ήταν κι αυτός στο σπίτι του, όπως εσύ κι εγώ.
Όμως το δίλημμα ήταν καθαρό: Ντόρα ή Σαμαράς;
Εσύ τι λες; Ποιος είναι χειρότερος;
(Ο Ψωμιάδης δεν είχε καμία ελπίδα. Έχει προσληφθεί απ' τον θίασο για τριτεύοντες ρόλους)
Δημοσίευση σχολίου