ΤΟ ΤΕΛΑΙΥΤΑΙΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

Πριν μερικές ημέρες μας άφησε ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ, η σύμφωνα με τα παπίρια, που για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στερήθηκε από την αυθαιρεσία του κράτους, ο Γιώργος Σ., περνώντας στο στερνό του σαλπάρισμα το κατώφλι του θανάτου.
Η Χούντα του είχε στερήσει το διαβατήριο στις αρχές της δεκαετίας του 70. Απομονωμένος και εγκαταλειμμένος από θεούς και δαίμονες, χωρίς άδεια εργασίας και παραμονής ο Οδυσσέας και χωρίς πόρους ζωής, αναγκάστηκε να προβεί σε κάποιο μικρό γιουρούσι σε βάρος γερμανικού σούπερ μάρκετ για να μη λιμοκτονήσει. Αυτό του κόστισε μια καταδίκη απέλασης από το Βερολίνο, που τον συνόδευε για περισσότερο από δύο δεκαετίες.
Όταν πρωτοήρθα στο Βερολίνο τον συνάντησα στη φοιτητική λέσχη τυχαία και με ρώτησε αν "μου περισσεύει καμία άδεια εργασίας". Του δάνεισα τότε την κάρτα απασχόλησης του φοιτητικού γραφείου και γίναμε φίλοι.
Τον θυμάμαι κάποιες νύχτες που πήδαγε από τα μπαλκόνια και τα παράθυρα της φοιτητικής εστίας για να αποφύγει τον έλεγχο της αστυνομίας.
Πάμπολλες φορές απελάθηκε και πάμπολλες επέστρεψε περνώντας ποδαράτα από τις Άλπεις ή από άλλες περιοχές που δεν πάτησε πόδι ανθρώπου. Κάποιες φορές χρειάστηκε να παρέμβω στα κρατητήρια απελάσεων, είτε ως διπλωματικός υπάλληλος, είτε ως μέλος των υπηρεσιών ξένης υπερδύναμης, για να απολυθεί.
Ο Οδυσσέας σπούδασε οικονομικά, αλλά την κύρια δραστηριότητα του επένδυσε στη δημοσιογραφία, για να καταγγείλει την περίπτωση του, καθώς και αυτή του κάθε αναξιοπαθούντα, που έγινε θύμα της αυθαιρεσίας των γερμανικών υπηρεσιών. Υπήρξε ανταποκριτής των βασικότερων ελληνόφωνων εφημερίδων της Αμερικής και της Αυστραλίας. Συχνά δημοσιεύτηκαν άρθρα του στον Ελλαδικό ημερήσιο τύπο, που αφορούσαν την δραστηριότητα ανθελληνικών κυκλωμάτων στην Γερμανία. Σημαντική ήταν η προσφορά του στην κίνηση που δημιουργήθηκε το 1983 για την απελευθέρωση από τη φυλακή του συμπατριώτη ΜΚ., που είχε συλληφθεί στη διαδήλωση που έγινε ενάντια στην επίσκεψη του Ρήγκαν στο Βερολίνο. Γνώστης του θέματος για την διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων, στάθηκε η ψυχή των δραστηριοτήτων που αναπτύχθηκαν στο Βερολίνο.
Ο Οδυσσέας υπήρξε ο φόβος και ο τρόμος των γερουσιαστών εσωτερικών του Βερολίνου, κύρια κατά τη διάρκεια πολλών συνεντεύξεων τύπου. Κατάφερε μάλιστα να φέρει σε πλήρη αμηχανία και κάποιον Καγκελάριο, μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες.
Είχε αναπτύξει, εβρισκόμενος υπό συνεχή καταδίωξη, μια δική του μέθοδο επιβίωσης. Κάποτε, που έτυχε να λείπουν τα ψιλά και στους δυό μας, με κάλεσε για φαγητό σε μια δεξίωση, που έδωσε το γερμανικό υπουργείο εξωτερικών. Φορώντας τον μεγαλόσταυρο του ομοσπονδιακού τάγματος τιμής, οι φύλακες του έκαναν τεμενάδες, όταν μπαίναμε μέσα. Αφού αδειάσαμε τους μπουφέδες τον ρώτησα που βρήκε το παράσημο. Μου απάντησε ότι αυτό φτιάχνεται εύκολα με λίγο χρυσόχαρτο και ένα κόκκινο μαρκαδόρο.
Η ιστορία των μεταναστών στην τραχιά Γερμανία είναι μακρυά. Μια ιστορία που κανείς δεν έγραψε για τους περιφρονημένους "περιπλανώμενους, δυστυχισμένους, μακρυά από της μάνας τους την αγκαλιά". Στον Οδυσσέα ανήκει ένα από τα πλέον ανθρώπινα κεφάλαια αυτής της άγραφης, αλλά πικρής ιστορίας.
Γεννημένος στο ζώδιο του Σκορπιού, άφησε αυτόν τον κόσμο, καθώς ο ήλιος σεργιανούσε στον ίδιο αστερισμό, πραγματώνοντας την ποιότητα που η αστρολογία του αποδίδει: Τον αγώνα ενάντια στο θάνατο.
Φίλε σου απευθύνουμε το στερνό ασπασμό αγναντεύοντας μαζί σου την αιώνια Ιθάκη.
Εκεί κανείς δε θα σου ζητήσει άδεια παραμονής.

ΔΥΟ ΑΡΘΡΑ - ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ

Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις...
Γιάννης Ρίτσος

Εχθές διάβασα στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία δυο άρθρα φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους, που όμως αισθάνθηκα να τα βαραίνει μια και η αυτή αδυσώπητη αλήθεια. Η αλήθεια που βαραίνει τις πλάτες κάθε πραγματικού Έλληνα.
Το ένα αφορούσε τη δημιουργία Μουσείου για την Εθνική Αντίσταση κάπου στην Κρήτη. Το άλλο αφορούσε το συντονισμό των ανθελληνικών ενεργειών των σκοπιανών και τούρκικων οργανώσεων στις ΗΠΑ, από την εταιρία Hill and Knowlton, που διευθύνει ο Χένρι Κίσιγκερ.
Ο συσχετισμός των δύο αυτών άρθρων, με βοήθησε να συγκεκριμενοποιήσω κάποιες σκέψεις, που με απασχολούσαν έντονα τελευταία, σχετικά με ένα αίσθημα "στριμώγματος", που συχνά αισθάνθηκα να με διαχέει, την εντύπωση στριμώγματος που χαρακτηρίζει όλο και περισσότερο την Ελλάδα, το πικρό παρελθόν της και το ζοφερό μέλλον της. Όχι σαν αιτία ψυχοπλακώματος, αλλά προβληματισμού. Γνωρίζοντας ότι η χώρα, που φέρει το όνομα της Φωτεινότητος και των Φωτεινών αναπόφευγα θα λάμψει για περισσότερες φορές ακόμη στο μέλλον και θα αποτελέσει τον φωτοδότη της ανθρωπότητος.
Είπε την ημέρα των εγκαινίων του Μουσείου ο Πρόεδρος της επιτροπής Βαρδής Βαρδινογιάννης, που πήρε τη πρωτοβουλία για τη δημιουργία του, μεταξύ άλλων: "Αυτή τη στιγμή η σκέψη μου τρέχει πίσω στα καλύτερα παιδιά της Εθνικής Αντίστασης, που τα εξόντωσαν μετά την απελευθέρωση, για να μας εκδικηθούν". Μια φοβερή φράση, μια φρικαλέα διαπίστωση. Αντί να στεφανώσει η Κοινωνία τους ήρωες της Πατρίδας, βάζει μετά την απελευθέρωση τα καθίκια τους δοσίλογους να τα δολφονήσουν. Μια επιλεκτική γενοκτονία, για να καταστραφούν οι άριστοι και κύρια το σπέρμα τους, που αποτελεί την ελπίδα της αυριανής κοινωνίας, για να απιπλεύσει με την ωμή βία η σαβούρα, η μπόχα, η σκουριά, ο εμετός και η πώρωση.
Τα καλύτερα παιδιά θα δολοφονηθούν. Οι υπόλοιποι θα σταλούν στα ξερονήσια. Θα κακοποιηθούν φυσικά και κοινωνικά. Με χτυπημένη υγεία, σταμπαρισμένοι κοινωνικά, υπό μόνιμη καταδίωξη των χαφιέδικων μηχανισμών του "κράτους", πώς θα τολμήσουν αυτοί ποτέ να κάνουν οικογένεια; Ποιος "νοικοκύρης" θα ανεχτεί να ερωτευθεί ένα τέτοιο παιδί η κόρη του;
Οι άλλοι, οι σκουριασμένοι, οι άχρηστοι, οι επικύνδινοι, θα τα πάρουν όλα. Διορισμούς, δάνεια, διευκολύνσεις, προτίμηση. Τα παιδιά τους θα σταλούν στα κολέγια, στα πανεπιστήμια, θα πάρουν πτυχία με μηδέν κόπο, ανύπαρκτες γνώσεις, απελέκητο χαρακτήρα. Με γνώμωνα την καριέρα και την κοινωνική ανέλιξη, που στηρίζεται στα μέσα και τις γνωριμίες του μπάρμπα στην κορώνα, θα δημιουργήσουν την σημερινή κοινοβουλευτική κλεπτοκρατία. Δίνοντας τον τόνο στην κοινωνική εξέλιξη, θα καθορίσουν τα πλαίσια για να αξιοποιηθούν και οι επίδοξοι γενίτσαροι, οι άνθρωποι με ταπεινή καταγωγή και λαϊκή προέλευση, που είναι έτοιμοι να προδώσουν τα πάντα, για μια ψεύτικη αίγλη στα χαμετυπία των δήθεν ισχυρών. Τα γερόντια και τα αλητόπουλα του κατεστημένου θα βρουν ιδεολογικό προκάλημα στην Εκκλησία. Θα σταυροκοπιούνται για να το παίξουν χρηστοί πολίτες, προωθώντας ξεδιάντροπα τον εκφυλισμό ενός ιερού θεσμού, που στήριξε στο παρελθόν τους αγώνες του Έθνους. Σκατζόχειροι των "ιερών" Real Estate, αριστεροδεξιοκεντρώα κομματόσκυλα, οι σύγχρονοι εφιάλτες. Μια επιλεκτική ευγονική, που εφαρμόστηκε με τις πιο απάνθρωπες μεθόδους, για να στερήσει την κοινωνία από εκείνα τα παιδιά, που θα είχαν διαπαιδαγωγηθεί από ανθρώπους με χαρακτήρα, αφήνοντας τους κοπρίτες σαν λίπασμα στη διόγκωση της σημερινής σαπίλας, που φυτεύτηκε μεταπολεμικά με το βούρδουλα και την αγχόνη στην Ιερή Γη .

Ο τουρκικός συνασπισμός Αμερικής (TCA) "πολιτιστικός" σύλογος τουρκο-αμερικανών, ανακοίνωσε πρόγραμμα υποτροφιών για σκοπιανούς για σπουδές στην τουρκία, σύμφωνα με το δημοσίευμα της Ελευθεροτύπιας. Τι να πάνε να μάθουν οι άσχετοι στα μεσαιωνικά φυτώρια της τυφλωμένης διαστρέβλωσης, όχι μόνο της ιστορίας, αλλά πριν από κάθε τι της ανθρώπινης προσωπικότητας;
Ο πρόεδρος της ενωμένης "μακεδονικής" διασποράς (UMD) Μετόντια Κόλοσκι, δήλωνε υπερήφανος που ο κεμάλ "ατατούρκ" "γεννήθηκε και σπούδασε στη Μακεδονία". "Οι δύο κοινότητες συνεργάζονται, ώστε η φωνή τους να ακούγεται διεθνώς σε ζητήματα, όπως η διεύρηνση του ΝΑΤΟ και τα ανθρώπινα δικαιώματα στα Βαλκάνια". Έτσι πρόσφατα "τούρκοι" διαδηλωτές σήκωσαν πρόσφατα πλακάτ σε διαδήλωση στην Ουάσιγκτον με σύνθημα "Ελληνικός στρατός κατέχει τη Μακεδονία". Ομολογημένος αρχισυντονιστής ο Χένρι Κίσιγκερ.

Οι στόχοι είναι προφανείς. Να μην μπορέσουμε να παραδώσουμε στα παιδιά μας, αυτό που παραλάβαμε από τους γονείς μας, για να απαξιωθεί το γένος που δίδαξε το Πνεύμα, τη Δημοκρατία και τον Ηρωισμό στην ανθρωπότητα.

Ο έσωθεν ανθελληνισμός με τον έξωθεν ανθελληνισμό συμβαδίζουν.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΘΕΙΤΕ!
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ - ΖΗΤΩ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ - ΖΗΤΩ ΤΟ ΑΙΜΑ ΠΟΥ ΚΙΝΕΙ ΤΟΥΣ ΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ!
Ο ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!
ΖΗΤΩ Ο ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ!

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑΣ

Μετά τη θύελλα βγαίνει το ουράνιο Τόξο

Μάο Τσε Τουνγκ


Η θύελλα έφτασε. Κάποιοι επιμένουν να υποβάλουν προστάδια συντέλειας. Παντού και σε όλα μοιάζουν να ξηλώνονται τα ράμματα. Οι ταχυδακτυλουργοί της κοινωνικής μηχανικής ετοιμάζονται να ανασύρουν μέσα από χαρτονένια υμήψηλα "νέους σωτήρες". Το περιμένουμε: Σε λίγο θα ακούσουμε και το στημένο "ο σώζων εαυτόν σωθήτω". Και μετά το: "Ανοίξαμε και σας περιμένουμε. Ελάτε να πάρετε πατάτες".
Όλες οι συναδέλφισες μποτίλιες ήπιαν μπόλικο αλατόνερο στα πελάγη. Συχνά τους έβγαλαν τα κύματα σε ξέρες. Πολύ λίγοι γνωρίζουν ότι η μεγαλύτερη χαρά, η μεγαλύτερη πραγμάτωση σωτηρίας της μποτίλιας, που μεταφέρει μύνημα ενός ναυαγού, είναι όταν αυτή καταλήγει σε κάποιο ξερονήσι και πέφτει στα χέρια άλλου ναυαγού. Αυτός την παίρνει τότε στα χέρια του και διαβάζει: "Βοήθεια. Γεωγραφικό μήκος..., γεωγραφικό πλάτος..., ελάτε."
Τότε γράφει μια απάντηση, τη βάζει στην μποτίλια και τη ρίχνει στο πέλαγος. "Έλαβα το μύνημα σου. Δεν μπορώ να κάνω τίποτε. Όμως σε νιώθω, σε αισθάνομαι, σε αγαπώ. Ο αδελφός σου, ναυαγός της απένατι νήσου".
Όταν ήμουν πιο νέος και φοβόμουνα τη ζωή, όταν έβλεπα να έρχεται η θύελλα, έβαζα στο πικ-απ τον Joe Pass και άκουγα με τις ώρες τα μαγευτικά δάχτυλα, αφήνοντας να τρέχει μέσα τους μια τρυφερή ευαισθησία, που έκαναν τα ξύλα και τα μέταλλα του οργάνου να δοξάζουν την ώρα που αυτά έπαψαν να είναι δέντρα και ορυκτά. Ακούγοντας τη μουσική του χαλάρωνα, έπερνα θάρρος.
Τώρα ακούω αυτή τη μουσική μόνο για να χαλαρώνω. Διότι γνωρίζω ότι μετά τη θύεαλλα βγαίνει το ουράνιο τόξο, όταν η εμπιστοσύνη μας στον Ήλιο της δικαιωσύνης, το μεγάλο φωτοδότη της ύπαρξης μας, κατοικεί ευρύχωρα στο σπιτάκι του, που είναι οι καρδιές μας.
Joe Pass, Ella Fitzgerald. Δυo απαράμιλλοι καλλιτέχνες, που μετατρέπουν με το διαχρονικό Standard "Stormy Weather" την καταιγίδα σε γαλήνη σώματος και ψυχής. Γιατί όταν είμαστε ενωμένοι δεν χρειάζεται να φοβόμαστε τίποτε.

Επείγον για όλα τα μπλογκ: Δήλωση Ζορμπά

By Factorx | October 20, 2008

Συνταγματική εκτροπή η μη αποστολή της δικογραφίας

«Η μέχρι σήμερα παραμονή της δικογραφίας στην εισαγγελία και η μη υποβολή της στη Βουλή, ενόψει μάλιστα της εκδηλωθείσης πολιτικής διαθέσεως περί συγκρότησης Επιτροπών της Βουλής συνιστά συνταγματική εκτροπή».

Αυτό δήλωσε πριν από λίγη ώρα ο Γιώργος Ζορμπάς, από τον οποίο ζητήσαμε να σχολιάσει τις σημερινές εξελίξεις για το θέμα.

(Σ. Σ. Ο κ. Ζορμπάς μας παρακάλεσε να διαβιβάσουμε την δήλωσή του προς όλα τα μπλογκς)

Από το ANTINEWS

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ

ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΖΟΡΜΠΑ ΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Τ.
"Αμμουδιά με δέντρα"

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Κ.
"Τοπίο της πατρίδας"

Όταν μου χάρισε ο Βαγγέλης Τ. την ζωγραφιά που προηγείται ήταν 11 ετών. Ο Βαγγέλης Κ. ήταν 10. Ο Βαγγέλης Τ. είναι φίλος μου. Με τον Βαγγέλη Κ. δεν γνωριζόμαστε. Κάποτε μου είπε ο θείος του ότι του αρέσει η ροκ μουσική. Του έστειλα κάποιους παλιούς δίσκους και σε ανταπόδοση μου έστειλε τη ζωγραφιά. Συμπεραίνω ότι η μουσική που του έστειλα του άρεσε.

Εδώ και τρεις εβδομάδες δεν έγραψα στη σελίδα. Προτίμησα να περιδιαβαίνω κάποιες άλλες, γράφοντας συχνά σχόλια. Με όσα μου ανήκουν κράτησα μόνιμα χαλαρή στάση. Έτσι πέτυχα να μου ανήκουν πραγματικά.

Τις εβδομάδες που η σελίδα δεν αποκτούσε κάποια καινούρια ανάρτηση, αρκετοί επισκέπτες την επισκεπτόντουσαν, αφήνοντας τα ίχνη τους στο μπανεράκι, που βρίσκεται στο κάτω μέρος της σελίδας. Προτίμησα να υπάρχω χωρίς να φαίνομαι. Δεν κατέχω το παραμικρό, που να είμαι σε θέση να τους στερήσω. Η πραγματική περιουσία μας βρίσκεται στις καρδιές μας. Επιλέγοντας συνειδητά την οδό της επικοινωνίας, συχνά προτιμώ να μας συντροφεύει η σιωπή, βάζοντας φρένο στους ήχους και τα μηνύματα.

Αρκέστηκα την προηγούμενη περίοδο να αφουγκράζομαι την προβληματική που επικρατεί στους διάφορους χώρους. Η χρηματοπιστωτική κρίση, με τους κινδύνους που αυτή συνεπάγεται για επενδυτές, καταθέτες και δανειολήπτες, καθώς η ελεύθερη πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή, με τις ίντριγκες και τις βλέψεις αυτών που φιλοδοξούν να τον διαδεχθούν δίνουν τον τόνο.
Μπορεί όμως να είναι αυτός ο κόσμος μας; Ο πυρήνας των ανησυχιών, των ελπίδων και των ονείρων μας;

Ξαφνικά αισθάνθηκα την ανάγκη να γίνω πάλι παιδί. Να συμπαρασύρω ίσως μαζί μου για λίγο και τους επισκέπτες. Αν έγραφα ένα παραμύθι, θα δημιουργούσα την ψευδαίσθηση, ότι τα υπόλοιπα που διαβάζουν δεν είναι παραμύθια.
Σκέφτηκα τις ζωγραφιές που μου χάρισαν οι Βαγγελάκηδες. Είναι ότι πιο ζωντανό, πιο ειλικρινές βρίσκεται στο μικρό μου χώρο.

Πόσα μπορεί να διακρίνει κάποιος κοιτώντας τις ζωγραφιές των παιδιών. Πρόκειται για τον πραγματικό κόσμο της αθοώτητας και της ελπίδας, πέρα από τα φτιασιδώματα των μαζικών μέσων, της σκοπιμότητας, των εμμονών, του όποιου συμφέροντος.

Αυτός είναι ο πραγματικός κόσμος. Όλα τα άλλα νομίζουμε ότι τα κατέχουμε. Στην ουσία όμως μας κατέχουν αυτά.