Σκέψεις και θλίψη για μια γενιά που χάνεται στα μίση

Με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο έλαβα το κείμενο που ακουλουθεί με την επιθυμία να το αναρτήσω:


Γράφει η Μαρία Νικολοπούλου

Σκέψεις  και θλίψη για μια γενιά που χάνεται στα μίση

Δεν είναι λίγες οι κουβέντες που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα για έννοιες όπως ο ρατσισμός και η βία, ο εθνικισμός και ο πατριωτισμός η ξενοφοβία και η ξενολαγνία.  Και είναι αναμενόμενο σε μια Ελλάδα που το 8% των πολιτών της υποστηρίζει κόμματα φασιστικών κατευθύνσεων και τάσεων όπως πλέον έκδηλα και απροκάλυπτα φανερώνουν τα μέλη του κόμματος της Χρυσής Αυγής.
Είναι όμως εκείνη η μία και μοναδική στιγμή που σκάει σαν χαστούκι και αποπειράται να αφανίσει κάθε ελπίδα από τις βλέψεις και τις ελπίδες για το μέλλον. Μια τέτοια είναι να διαβάζεις μηνύματα μίσους και βίας από νέους ανθρώπους, ανθρώπους που τώρα ξεκινούν την ενήλικη-αυτόνομη (; ) ζωή τους. Μηνύματα που με αφορμή περιστατικά βίας –όπως η δολοφονία του ζευγαριού στην Ακτη Νηερέως Αλιβερίου από αλλοδαπό δράστη- ποτίζουν και θεριεύουν τη βία και το μίσος ευχόμενοι και παροτρύνοντας συνανθρώπους και συμπολίτες τους να κατακρεουργήσουν όλους τους αλλοδαπούς, όλους τους μετανάστες στολίζοντας τις δύο αυτές λέξεις με διάφορα κοσμητικά που μόνο δεν κοσμούν την γλώσσα και τον νου που τις παράγει.
Ο λαός μας λοιπόν φοράει με καμάρι το γαλόνι του «ανεπίδεκτοι μαθήσεως» και εξακολουθεί να αγνοεί επιδεικτικά την ιστορία του. Ξεχνάει τα αίτια και τα συμβάντα του εμφυλίου που ακολούθησαν τη «μαύρη» ναζιστική κατοχή του 40 και αφήνει ένα σύστημα πιο σαθρό κι από το πιο σαρακοφαγωμένο ξύλο να τον άγει και να τον φέρει, ώστε 60 χρόνια μετά τους Ναζί να φέρνει στην εξουσία τους νέο-Ναζί, γιατί έτσι θα πάει μπροστά η πατρίδα! «Γιατί φταίνε οι μετανάστες για την κατάντια μας!», φωνάζουν οι ακροδεξιοί. Και «γιατί φταίνε οι φασίστες και το ο καπιταλισμός!», φωνάζουν οι αριστεροί. Κι ορδές ο λαός φοράει τη στολή που του ταιριάζει και που τον βολεύει και σαν υπάκουος στρατιώτης μπαίνει στη γραμμή και ετοιμάζεται να κατασπαράξει τον απέναντι του σαν καλός κανίβαλος για να πάει μπροστά ετούτος ο πονεμένος τόπος.
Κι ο Σωκράτης ο πατέρας της κριτικής σκέψης τραβάει τα μαλλιά του. Ο Αριστοτέλης τραβάει γένια του κι αγκαλιά με τον Πλάτωνα κλαίνε και οι τρεις για την κατάντια ενός λαού πολλά υποσχόμενου πριν κάμποσα χιλιάδες χρόνια. Κι εμείς έχουμε το θράσος να κοιτάμε τα παιδιά στα μάτια και να γαλουχούμε μια κοινωνία μίσους κι εκδίκησης, μετάγγισης ευθυνών και πάλης για το ποια ορδή θα υπερισχύσει ξεχνώντας το βασικότερο όλων. Πως ένα σύστημα έχει σαν σκοπό τη ευημερία των πολιτών, τη δημιουργία συνειδήσεων καθαρών και κοινωνιών με χορτάτο νου εκτός από στομάχι. Χορτάτο όχι ψέματα και πάθη αλλά αλήθειες και αξίες που πέρασαν στα περασμένα τεύχη της μόδας της ανθρωπότητας.
Λαός που δεν θυμάται την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει. Τα σοφά ελαφρώς παραλλαγμένα λόγια του Santayana θα μπορούσαν να αποτελούν τη σύντομη περιγραφή του λαού μας. Σαν να μην θυμόμαστε λοιπόν την κατοχή του 40 και τα παγκόσμια εγκλήματα του ναζισμού, ξεχνώντας τον εμφύλιο και την πολύ πιο πρόσφατη Γιουγκοσλαβία, πορευόμεθα χαρούμενοι και αγριεμένοι σε μια τραγική επανάληψη του παρελθόντος. Για άλλη μια φορά κρεμάμε με καμάρι τις σημερινές ταμπέλες που τόσο αριστοτεχνικά μας έπλεξε το σύστημα και παίρνουμε φόρα να χτυπήσουμε. Ποιον; Όχι αυτόν που θα έπρεπε. Αντί να αντιταχθούμε στο πολιτικό σύστημα που μας έφερε εδώ, αντί να αντισταθούμε στην καθημερινή καταπάτηση κάθε αξίας και κάθε συνταγματικού δικαιώματος γυρνάμε την κάννη μας προς τον απέναντι συμπολίτη με την διαφορετική ιδέα. Διαλέγουμε τη μάγισσα που συμπαθούμε λιγότερο και βάζουμε στο κυνήγι της όλη την οργή μας, όλο το άχτι μας. Και ψευδόμαστε ασυστόλως στην εναπομένουσα κριτική μας σκέψη και της παπαγαλίζουμε το παραμύθι που μας ψιθυρίζουνε κι εμάς. «Έτσι θα φτιάξουν όλα! Έτσι!»
Κι έτσι αριστεροί και δεξιοί, αναρχικοί και αντιρατσιστές, ρατσιστές διεθνιστές και αντιφασίστες υψώνουμε τα λάβαρα του μίσους και το σπέρνουμε σε όποιο πρόσφορο έδαφος πετύχουμε. Και τα αποτελέσματα σίγουρα και με εγγύηση. Βία και πόνος. Νεκροί πολίτες από τα χέρια μεταναστών, μετανάστες νεκροί από τα χέρια ρατσιστών, αντιφασίστες φοιτητές νεκροί από ακροδεξιούς και ακροδεξιοί νεκροί από αντιφασίστες. Και μίσος που απλώνει και απλώνει και φαύλος κύκλος που καταπίνει και το τελευταίο νου που λειτουργεί ακόμα, έστω και λίγο, αυτόνομα. Κι οι εκάστοτε ορδές οργίζονται με τον εκάστοτε εχθρό, ενώ ο μεγάλος εχθρός έχει ήδη διεισδύσει στα βαθύτερα κομμάτια του νου και της ψυχής μας.
Και αρνούμαστε όλοι να συνειδητοποιήσουμε το μάθημα που παίρνουμε κάθε φορά με τόσο βίαιο τρόπο. Πως είμαστε όλοι άνθρωποι. Με τα πάθη και τα λάθη μας με τα παραπλανημένα ο καθένας από την ιδεολογία-φυλακή μυαλά μας, με τον εγωισμό που μας εμποδίζει να δεχτούμε ότι μπορεί κι εμείς κάπου εκεί στο βάθος να είμαστε λιγάκι λάθος. Με την πίστη ότι εμείς οι όμοιοί μας κι όσοι η ιδεολογία μας υπερασπίζεται είμαστε οι εκλεκτοί και οι άξιοι προστασίας κι όλοι οι άλλοι έχουν αξία μικρότερη από εμάς. Αξία μικρότερη του ανθρώπου. Κι ο κανίβαλος ορμά και βασανίζει, βρίζει, μειώνει, κυνηγά, σκοτώνει.
Σαν εγγόνια και δισέγγονα μεταναστών, σα θύματα της ναζιστικής βίας του ’40, σαν απόγονοι των μαχόμενων «αριστερών» και «δεξιών» του εμφυλίου πρέπει να ντρεπόμαστε βαθύτατα που έφτασαν εδώ τα πράγματα. Η Ελλάδα αγριεύει. Οι Ορδές της φουντώνουν αυξάνουν και πληθύνονται. Τα μαχαίρια ακονίζονται για δεύτερη φορά και η ατμόσφαιρα μυρίζει ήδη την επικείμενη ειρωνεία της μοίρας. Ανοίξτε λοιπόν τα μάτια και τα αυτιά σας και δείτε γύρω σας ανθρώπους. Όχι ταμπέλες. Μπορεί η συνείδηση και η ψυχή να μην είναι στο φετινό πολιτικό μανιφέστο, αλλά είναι το μόνο που μας έμεινε. Μην τα θανατώνετε τόσο απερίσκεπτα με μίσος γιατί ίσως είναι η μόνη μας ελπίδα για το μέλλον.
Με λύπη μου –και γνώση του κατατρεγμού που θα υποστώ από το σύνολο των θιγόμενων ορδών-  κλείνω με 1 τραγούδι. Ακούστε τα με ανοιχτό νου και αυτιά, μα πάνω απ’ όλα με ανοιχτές ψυχές:


Ήταν οι πόρτες μου δίχως μπαχτσέδες και μεντεσέδες κρατάνε τη γη
Γίναν οι φτέρνες μου σαν τροχαλίες και στον κουβά τους αράζεις εσύ
Αλλάζεις συχνά κάθε τόσο στολή, αλλάζεις οσμή, αλλάζεις σασί
Και η ελπίδα μας έχει θαφτεί σαν το Ντορή μες στο παχνί.

 Πάγωσε η ψείρα μου και παραπαίουσα, μ ένα τικ-τακ μου ματώνει τ αυτιά
Όλα με πρόγραμμα, όλα στο σχέδιο, πρωτοκολλήσαμε τον έρωτα
Και θες να πετύχω με μια μπαταριά, χίλια φλουριά, χίλια φλουριά
Για να σου χαρίσω μαντάτα καλά, να χεις αγάπη μου λεφτά.

 Ποντικοφάρμακο για τους μεγάλους και μουρουνόλαδο για τα παιδιά
Κι έπλεξες σώβρακα για τους φαντάρους και θυσιάστηκες πατριωτικά
Σου στέλνω μήνυμα μ ένα ταμ-ταμ να μαγειρεύεις με βιτάμ
Κι ήσουνα γόησσα κι έκανες μπαμ, γι αυτό σε ψάχνω στα χαμάμ.

Άδειο το βλέμμα σου, κούφιες οι ώρες μας, στα ενυδρεία σε χώσαν ζωή
Συνηθισμένοι καθένας στο ρόλο του, κι η φαντασία μας έχει χαθεί.
Την ξεπουλήσαμε στο γιουσουρούμ, για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ
Την ξεπουλήσαμε στο γιουσουρούμ, για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ.

 Μια διαδήλωση, δέκα μικρόφωνα και τα μεγάφωνα στη διαπασών
Χιλιάδες δίποδα με μαγνητόφωνα κι έχουν λουστεί με την ίδια λοσιόν
Ξεπουληθήκατε στο γιουσουρούμ, για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ
Κι ο εαυτούλης σας πέταξεβζουμ, ταρατατατζούμ, ταρατατατζούμ.

Ω, εποχή μου θυμίζεις τον Καίσαρα κι οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν
Κι όσο γερνώ μπουσουλώ με τα τέσσερα, τα τροχοφόρα με προσπερνούν
Φεύγω και πάω να βρω στο Μπανγκόκ το σύντροφό μου τον Κινγκ-Κονγκ
Μες στο μυαλό μου βαράνε τα γκογκ, μοιάζω με μπάλα του πινγκ-πονγκ.

 Μας εκτελούνε με σφαίρες ντουμ-ντουμ, σφαίρες ντουμ-ντουμ, σφαίρες ντουμ-ντουμ
Κι εμείς ξεπουλιόμαστε στο γιουσουρούμ, ταρατατατζούμ, για ένα κουστούμ.

Η ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΓΟΗΤΕΙΑ ΜΙΑΣ ΓΚΡΑΝ ΓΚΙΝΙΟΛ ΣΑΠΟΥΝΟΠΕΡΑΣ ( Η Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΡΤ ΩΣ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΡΕΚΒΙΕΜ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΣΤΟ ΖΩΔΙΟ ΤΩΝ ΔΙΔΥΜΩΝ ΚΑΙ Η ΕΛΕΥΣΙΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΗΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΙΑΣ)

Τυχαίνει να γνωρίζω μια πόρνη, η οποία έγινε αυτοκράτειρα.

Μήπως μπορείτε όμως εσείς να μου υποδείξετε κάποια αυτοκράτειρα που έγινε πόρνη;

1. ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΕΝΟΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΥ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΘΗΛΕΙΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΟΣ ΤΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΚΡΟΝΙΩΝ ΙΕΡΑΤΕΙΩΝ

Με την σειρά αναρτήσεων που προηγείται, ο ΕργΔημΕργ μάς έβαλε στα βαθιά νερά.
Ασχέτως κατά πόσο μπορεί να είναι ακριβείς όλοι οι θρησκειολογικού χαρακτήρος εντοπισμοί, που εκλήθησαν να τεκμηριώσουν την βασική προβληματική, η οποία αναδεικνύεται βήμα προς βήμα από τις επί μέρους αναρτήσεις τής σειράς και που οδήγησαν σε αρκετές επισημάνσεις στα σχόλια, ο Εργοδότης για μια ακόμη φορά, ενεργοποιώντας τις προικισμένες κεραίες αισθητηρίου και επιγνώσεων, έθεσε τον θεμέλιο λίθο μιας προβληματικής ζωτικότατης σημασίας, η οποία αφορά τον θήλειο χαρακτήρα των ανωτάτων κρόνιων - χθόνιων ιερατείων. 
Κατά την διάρκεια των τελευταίων μηνών είχα προσκρούσει και εγώ επάνω σε αυτό το ζήτημα. Κάποιες προηγούμενες υποψίες μου, άρχισαν να διαμορφώνονται σε ενδείξεις, με αποτέλεσμα να έχω προγραμματίσει και εγώ σχετικές αναρτήσεις. Ως είναι όμως γνωστόν, τα δίκτυα λειτουργούν στην βάση των δικών τους συγχρονικοτήτων. Μετά από κάποιο διάστημα, ο Εργοδότης ξαναέδωσε δυναμικότατα το παρόν στις εδώ αναρτήσεις, σε φάση που εγώ επιχειρούσα να τιθασεύσω κάποια  εσωτερικά μου τερατάκια.
Μελετώντας τις αναρτήσεις τής σειράς, θεώρησα ότι υπήρχαν αρκετά, επί των οποίων ήθελα να τοποθετηθώ. Όμως ο Εργοδότης είναι συνειδητός των εγχειρημάτων που επιτελεί. Αφήνοντας την σφαίρα τής υπερβατικής βεβαιότητος, στην προκειμένη περίπτωση τόνισε, ότι οι σχετικές αναφορές του περισσότερο έθεταν ερωτήματα, παρά προσέφεραν απαντήσεις. Αυτός είναι και ο καλύτερος τρόπος προς την γονιμοποίηση τής προβληματικής, η οποία ίσως φέρεται σπερματικώς και από άλλους. Σε συνδυασμό με τα κεντρικά ερωτήματα που έθεσε ο PANDAROS στα σχόλια, ο οποίος συχνά συμπυκνώνει το ίζημα των αναρτήσεων κατευθύνοντας τα ερωτήματα που προκύπτουν σε ουσιαστικές κατευθύνσεις, ξεκίνησα μια νέα κυοφορία των δεδομένων και ζητουμένων. Αυτή ξεπερνούσε τα όρια των θήλειων ιερατείων, ανάγοντας το στην γενικότερη φύση και δομή των ιερατείων κατά την διάρκεια των ιστορικών φάσεων. Αυτό συνιστά, συφώνως προς τις εκτιμήσεις μου, ένα ζήτημα κλειδί, το οποίον δεν έχει τύχει μέχρι σήμερα συστηματικών θεωρητικών προσεγγίσεων, οι οποίες να επιχειρούν να φωτίσουν τον χώρο όπισθεν τής προσόψεως των φαινομένων. Όμως, όταν κάποια ερωτήματα τίθενται με εύστοχο τρόπο, υποδεικνύουν και την κατεύθυνση, πρός την οποία δέον να προσαναστολίσουμε την αντίστοιχη έρευνα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η βασικότερη περίοδος, προς την οποία αρμόζει να στρέψουμε την ποσοχή μας είναι η κλασσική. Όχι μόνον ένεκα των δραματικών ζυμώσεων, οι οποίες εκτυλίχθησαν κατά την διάρκειά της. Αλλά και διότι περί αυτής υπάρχει πληθώρα γραπτών πληροφοριών, από τις οποίες μπορούμε ίσως να συνάγουμε στοιχεία και συμπεράσματα σχετικά με τις προηγούμενες περιόδους, των οποίων αυτή χρονικώς εφάπτεται και οι οποίες είναι τέλει από πλευράς παρεχόμενων πληροφοριών περισσότερο δύσβατες. 
Διευρύνοντας όμως το φάσμα τής προβληματικής, αισθάνθηκα πλέον αδύναμος να την χειριστώ στοιχειωδώς, προτού ανατρέξω εκ νέου σε πλείστα όσα θρησκειολογικά και ιστορικά συμβάντα. Αυτή η ζύμωση με ώθησε στην διαπίστωση τής αναγκαιότητος για μια νέα ανάγνωση τής ιστορίας και ένα διαλογισμό επ' αυτής μέσα από μια νέα σκοπιά, βάσει τής προκλήσεως να αποτιμηθεί συγκεκριμένα ο χαρακτήρας των ιερατείων τής κλασσικής περιόδου. Θεωρώ, ότι τα χθόνια ιερατεία δύνανται μετά από κάποια μελέτη βασικά να εντοπισθούν. Το ερώτημα όμως, το οποίον προκύπτει και συχνά παρακάμπτεται από την κεκτημένη ταχύτητα, που ανάγεται στην μονομερή προσπάθεια για τον εντοπισμό των κρονίων - χθονίων, ένεκα του κεκαλυμμένου και εν πολλοίς συομωτικού χαρατήρος των, αφορά τα ιερατεία των ουρανίων θεοτήτων. Μέσα από το πρίσμα μιας συγκεκριμένης αποτιμήσεως των Ολυμπίων και των θρησκευτικών κέντρων τής κλασσικής περιόδου. 

Έχοντας καταλήξει σε κάποιο πρώτο σχέδιο που αποσκοπώ να προσεγγίσω από την μεριά μου το σπουδαίο ζήτημα που έθεσε ο Εργοδότης, ώστε συνεπικουρούμενος από την συμμετοχή των σχολιαστών να καταστεί ίσως δυνατόν να αναδειχθούν κάποιες πλευρές του, θα ξεκινήσω προσεχώς κάποιες αναρτήσεις σχετικά.
Με το παρόν όμως σύντομο σημείωμα επιθυμώ να προβώ σε κάποιες αναφορές σχετικά με τις τρέχουσες εξελίξεις του κυβερνητικού κατεστημένου στην Ελλάδα, επισυνάπτοντας σε κάποιες προηγούμενες αναφορές μου. 


2. ΚΑΙΡΟΣ ΦΕΡΝΕΙ ΤΑ ΛΑΧΑΝΑ ΚΑΙΡΟΣ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΥΛΙΑ 

Στις 27 Ιουνίου εγκαταλείπει ο πλανήτης Δίας το ζώδιο των Διδύμων, εισερχόμενος στον Καρκίνο. Ως πλανήτης, που εκπροσωπεί την επέκταση, εγκαταλείπει ένα ζώδιο κυραρχούμενο από τον Ερμή, ο οποίος εκπροσωπεί την επικοινωνία, το προσπορισμό και την διάδωση τής πληροφορίας.
Το λουκέτο στην κρατική τηλεόραση συμπίπτει σχεδόν χρονικά με το αντίο μιας κοσμικού χαρακτήρος αντιστοιχίας προς το κατ' εξοχήν επικοινωνιακό τμήμα τού ουρανίου θόλου από αστρολογικής σκοπιάς. Ταυτοχρόνως οι ανήκοντες στο ζώδιο των Διδύμων στερούμεθα τής παρουσίας τού επεκτατικού πριμοδότου στο κοσμικό μας λιμέρι μετά από παραμονή εκεί ενός έτους.
Στην ομοταξία αυτή ανήκει και ο σημερινός πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς.
Η πρωθυπουργία τού Σαμαρά συνοδεύθηκε από την παρουσία τού αστρολογικού επεκτατικού πριμοδότου στο ζώδιό του. Μπορεί αυτό το δεδομένο να εκτιμηθεί ως τυχαία συγκυρία;
Οι περισσότεροι των αστρολόγων θα ισχυριστούν, ότι αυτό δεν ήταν τυχαίο και ότι ο Δίας προσέφερε τύχη στον ακόμη μάλλον για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα πρωθυπουργό.
Κάποιοι προσεκτικότεροι όμως παρατηρητές αυτών που χειρίζονται την κοινωνική μηχανική θα δώσουμε μια διαφορετική ερμηνεία:
Αυτοί οι κύριοι λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπ' όψει στούς σχεδιασμούς τους τα κοσμικού χαρακτήρος δεδομένα. Τα όποια πολιτικά πρόσωπα συνιστούν γι' αυτούς ένα ευτελέστατο αναλώσιμο είδος, το οποίο επώασαν στα φυτώρια ελεγχομένης ατμοσφαιρικής πιέσεως και καλλιέργειας πλήρους υποταγής, με στόχο την διεκπεραίωση κάποιων σκοπιμοτήτων τους. Οι πολιτικοί αποτελούν τα πουκάμισα τής εξουσίας. Τα οποία, όταν αυτή γδυθεί, αποτελούν αποφόρια, τα οποία πετιώνται στον κάλαθο τής λαϊκής δυσαρέσκειας, ώστε να απορροφούν την κοινωνική οργή, επιτρέποντας στην εξουσία καθ' εαυτήν να παραμένει στο απυρόβλητο, γελώντας με τα καρόιδα. Με τα θύματα των σχεδιασμών της, είτε αυτά αφορούν όσους ψηφίζουν, είτε όσους ψηφίζονται. Ο διορισμός των κουμπάρων από τούς δεύτερους σε καρέκλες με αρειμάνια μάσα, ουδόλως επαρκεί ώστε να αντισταθμίσει την κοινωνική τους απαξίωση, η οποία ακολουθεί και η οποία τούς αναβιβάζει στα βάθρα τού μαυσωλείου των αχυρανθρώπων και πολιτικών σαλτιμπάγκων τής τζάμπα μαγκιἀς.   
Στο ίδιο ζώδιο ανήκει και ο έταιρος εταίρος του διαμερίσματος στο άμχερσντ. Ο ΓΑΠ, τον οποίον η επεκτατική χάρις τού Διός στους Διδύμους εκλήθει με βάση την επιλογή των τεχνικών τής εξουσίας να τον καλύψει, όταν αυτός δραπετεύοντας ως λαδοπόντικας από το σκάφος, βρήκε καταφύγιο στην σχολή για τα ψυχανώμαλα τού χάρβαρντ (συμφώνως προς το λεγόμενον Κολλέγιο Τρούμπας). 

Κατά την δεκαετία τού πολιτικού παροπλισμού τού Αντώνη Σαμαρά, οι δίδυμοι είχαμε στην κόντρα - στο απέναντι ζώδιο τού Τοξότη - τον Πλούτωνα. Και γνωρίζουμε από πρώτο χέρι την περιθωριοποίηση και τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε κατά την διάρκεια αυτής τής περιόδου. Βεβαίως "κακές αστρολογικές επηροές" δεν υπάρχουν, διότι οι δύσκολες φάσεις είναι αυτές που μάς παρέχουν την δυνατότητα να αναπτυχθούμε και να βελτιωθούμε εσωτερικά.
Είναι όμως λογική συνέπεια τού ρόλου που ασκούν, να στρατωνίζουν οι ινστρούκτορες τής κοινωνικής μηχανικής κάθε αλογάκι τους, που έχει κόντρα τον Πλούτωνα, στούς σταύλους αναμονής τής πολιτικής "αξιοποίησης".

Ένας που πεινάει και αδυνατεί να θρέψει τα παιδιά του, μπορεί να να ζητήσει ως έσχατη διέξοδο στην αυτοκτονία, μη αντέχοντας να τα βλέπει να λιμοκτονούν. Ένας πολιτικός όμως, τον οποίον η εξουσία ωθεί να υποδύεται τον ρόλο τού κοινωνικού μόμολου και τα παιδιά τού οποίου η κοινωνία προσεχώς θα αντιμετωπίζει ένεκα τής καταγωγής των με βλέμμα βαθυτάτης περιφρονήσεως μετά την αποπομπή του από τον "θεάρεστο" θώκο, πού μπορεί να βρεί διέξοδο;

Περί αυτού βεβαίως ο κ. "επίτιμος" θα ισχυριστεί το γνωστόν: "Οι έλληνες ξεχνούν γρήγορα. Μετά την πάροδο μικρού διαστήματος ουδείς θα αναφέρεται σε αυτά".
Και αναμφιβόλως ο εν λόγω πολιτικός, κρυφή κουστωδία τού οποίου αποτελούν οι προκαθήμενοι τής πρώην τριμερούς, προωθεί μανιωδώς την έλευση τής κορούλας του. Την έλευση τής βασιλίσσης τής ερημίας. Όταν αφήσει τίς "έξυπνες" ρήσεις του, κατανοώντας ότι "το γινάτι βγάζει μάτι", θα είναι πλέον αργά.
Ανέκαθεν το "υπουργείο εξωτερικών" στάθηκε εξέδρα εκτινάξεως προς το πρωθυπουργικό καρεκλάκι. Μόνο που για να δικαιούται μια χώρα να διαθέτει με αξιώσεις σοβαρότητος "υπουργείον εξωτερικών" ωφείλει να έχει και κάποια εξωτερική πολιτική. Τα προσκυνήματα και οι λαμογιές των "ιθυνόντων" τού κάθε προτεκτοράτου συνιστούν ένα είδος αντισύλληψης για ευνούχους.

Προκαλεί γέλωτα η "διαπίστωση", ότι ο κ. Τούρκογλου αποτελεί οργανικό στέλεχος τού "Πα""σο""κ". Ο εν λόγω κύριος εκπροσωπεί την διαπλοκή, παρεισφρύουσα στο κομματικό μόρφωμα των ΗΠΑ. Αυτές τού το εδώρησαν, αφού αυτό προηγουμένως μετετράπη εις γκρουπούσκουλο. "Κατέκτησε δηλαδή την νύφη", όπως περιγράφει ο Μάρξ στην "18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη", "αφού αυτή προηγουμένως είχε καταντήσει πόρνη". Είναι όμως μικρό το κακό για τον πιστό διεκπεραιωτή τού επιτίμου. Η προώθηση τής κορούλας απαιτεί κυβερνητικά στηρίγματα, μπαστούνια τής διαπλοκής. Εδώ τα ποσοστά στο σώμα των ψηφοφόρων ουδόλως επηρεάζουν το εγχείρημα.
Μήπως υπάρχουν ακόμη αφελείς που πιστεύουν, ότι ο καθορισμός τών εκάστοτε κυβερνήσεων έχει σχέση με αυτό που ρίχνουν οι ψηφοφόροι στις κάλπες, ή με τα αποτελέσματα των ψευδεπιγράφων δημοσκοπήσεων; 
Και τα μπαστούνια που διαθέτει ο Φάντης είναι πολλά. Πολύ περισσότερα από ότι φαντάζεται το μέσον θύμα τής χαρτοκλεπτικής, το οποίον αποκαλείται "πολιτική" στο prostitute city. Πρώτος και καλύτερος αυτών το γνησιότερο στέλεχος τής Ν.Δ. Ο κ. Μιχαλλολιάκος. Ή μήπως δεν απέδειξε ο κ. Βορίδης ήδη την εύκολον και δια μαγείας μετατροπή των ροπαλοφόρων εις γραβατοφόρους; Αρκεί να "βαπτίζετε"! Να αποκτάτε "πνευματικά τέκνα"! Ρωτήστε τον κ. Καρατζαφέρη, ως διαχειριστή οίκου μοντέλων, πως αυτά αλλάζουν κατ' εντολήν περιβολήν και σκεύη περιποιήσεως αντιφρονούντων προς εξυπηρέτησιν των απώτερων στόχων τού Αναδόχου.


3. Η ΣΤΥΜΕΝΗ ΛΕΜΟΝΟΚΟΥΠΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΤΙΕΤΑΙ. ΟΜΩΣ ΤΟ ΛΕΜΟΝΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΞΥΝΟ.

Οι βρωτοί αποτελούμε το θήραμα των θηρευτών. Το μόνο που τούς ενδιαφέρει είναι η ενέργεια που περιέχει το αίμα και το κρέας μας. Αποκομμένοι οι ίδιοι από τον ήλιο και την κοσμική ακτινοβολία αδυνατούν να επιμηκύνουν την ύπαρξή τους με διαφορετικό τρόπο.
Η διμεθιλτριπταμύνη, ως η ισχυρότερη των παραισθησιογόνων και ναρκωτικών ουσιών, δεν συνιστά τίποτε περισσότερο από δόλωμα. Η "ιερή μανία" δεν είναι τίποτε περισσότερο από το πλέον χοντρό δούλεμα των προβάτων τής ανθρωποφάρμας, που εκδηλώθηκε σε όλες τις επαναλήψεις τής ιστορικής ανακυκλώσεως.
Μερικά πρόβατα θεωρούν τον εαυτό τους "προνομιούχα", επειδή οι θηρευτές τα κάλεσαν να αποκτήσουν περισσότερο λίπος από τα υπόλοιπα. Αγνοούν ότι και αυτά θα καβουρντιστούν στην θράκα των καβείρων στα caves. 
Οι θηρευτές γνωρίζουν καλώς, ότι το θήραμα είναι νοήμον.
Εάν τού επιτρέψουν να αναπτυχθεί χρονικώς περισσότερο από κάποια προκαθορισμένα χρονικά όρια, θα μπορέσει αυτό να δημιουργήσει την τεχνογνωσία για να τούς εξουδετερώσει. Έτσι προωθούν σε κάθε ιστορική σπείρα τον Αρμαγεδώνα, πιέζοντάς την να καταπιεί στο τέλος την αρχή της εν είδη ουροβόρου, ξαναστέλνοντας την ανθρωπότητα μετά από κάποιο στάδιο αναπτύξεως για μια ακόμη φορά στις σπηλιές των προτογόνων.
Με το παραμύθι, ότι οι άνθρωποι εάν μετατραπούμε σε βρικόλακες αποκτούμε αθανασία, επιχειρούν να επιμηκύνουν το δικό τους δράμα εγκλωβισμένοι στα έγκατα τού πλανήτη γή. Η εξουδετέρωσή τους όμως δεν θα απαλλάξει μόνον τα θηράματα από τον κύκλο τού αίματος, αλλά και τούς θηρευτές.
Η μόνη ελπίδα των θηρευτών να απαλλαγούν τού ζοφερού τους πεπρωμένου είναι η εξουδετέρωσή τους από τα ίδια τα θηράματά τους.
Διότι εντός τής δημιουργίας δεν υπάρχει τελειωτικός θάνατος, παρά μόνον επιστροφή στην πηγή.
Η αιμοποσία καθ'οιανδήποτε μορφή δεν επιτελεί μετουσίωση, αλλά εγκλωβισμό στην χθόνιο ανακύκλωση.

Με την πάροδο τού Διός από τούς Διδύμους το άστρο τού Αντώνη Σαμαρά δύει. Δεν μπορεί το άλογο παρά να είναι υπηρέτης τού ιππότη ροδόσταυρου. Τα υπόλοιπα αποτελούν μόνο συσκευασία τής κονσέρβας.
Και το επόμενο άλογο βρίσκεται στην έξοδο τού στάβλου για να σείρει το καρότσι τού μπάρμπα με το χλωμό πρόσωπο. 
Ο επίτιμος γνωρίζει, ότι στο ζώδιο τού Καρκίνου δεν μπορούν εκ φύσεως να ανήκουν υποψήφιοι κομματάρχες και "πρωθυπουργοί".  Άρα οι υποψήφιοι δεν μπορεί παρά να ανήκουν στο ζώδιο τού Ταύρου.

Στην φάση τής κλιμακώσεως και διαλύσεως των πάντων από την εξουσία είναι επόμενο να αναπτύσσεται με γεωμετρική ταχύτητα η κοινωνική δυσαρέσκεια. Οι άνθρωποι αισθάνονται ιδιαίτερα στις χώρες - πειραματόζωα, όπου με την τακτική τού σοκ δοκιμάζεται μια ευρύτερα σχεδιασμένη συνολική επίθεση ενάντια στην ύπαρξη τού ανθρώπου και τον όποιο πολιτισμό έχει επιτευχθεί, μια διογκούμενη και χωρίς προηγούμενο απειλή. Κατά πόσο όμως αυτή η δυσαρέσκεια θα προσλάβει διαστάσεις ευρύτερης οργανωμένης διαμαρτυρίας και δυναμικής πρακτικής αντιπαράθεσης εξαρτάται από κάποιον πυροδότη. Καμία κοινωνική έκρηξη δεν είναι δυνατόν να συμβεί χωρίς την παρέμβαση ενός αντίστοιχου πυροδότη. Στην φάση, κατά την οποία δεν έχει διαμορφωθεί επαρκώς, ώστε να είναι σε θέση να παρέμβει με υπεύθυνα δυναμικό τρόπο ένας αποτρεπτικός - ανατρεπτικός οργανισμός, ο μόνος που διαθέτει τίς στοιχειώδεις οργανωτικές προϋποθέσεις, που μπορούν να οδηγήσει σε έκρηξη τής διογκούμενης δυσαρέσκειας, είναι οι μυστικές υπηρεσίες και τα στεγανά τού παρακράτους τής εξουσίας.
Αναμφιβόλως οι αιτίες τής λαϊκής οργής οργής είναι πλέον δεδομένες και αυτή είναι περισσότερο από δίκαιη. Όμως ελλείποντος ενός εντίμου πυροδότου αυτή δύναται να καταστεί υποχείριο και μοχλός στην προώθηση των σχεδιασμών τού συστήματος, μέσω τής από παλαιότερα γνωστής παρέμβασης των δοτών "καλοθελητών", οι οποίοι τίθενται σε κίνηση από τα λαγούμια του παρακράτους τής εξουσίας.
Η εξουσία δεν αντέχει σε αυτήν  την φάση την διεξαγωγή εκλογών. Η απόσταση μεταξύ αυτού που βγάζουν οι χαρτοκλέφτες τής επισήμου καλπονοθείας και τής διογκούμενης κοινωνικής δυσανασχέτησης είναι πολύ μεγάλες. Οι μεταβίβαση τής κομματοσκυτάλης από την μια ενεργούμενη μαριονέτα στην επόμενη κρίνεται προφανώς σκόπιμο να γίνει χωρίς εκλογές.
Κατ'αυτόν τον τρόπο η "ΔΗΜ""ΑΡ" λαμβάνει άνωθεν εντολή να εγκαταλήψει την τρικομματική, ενώ η κρίση από το "μαύρο" τής κρατικής ραδιοτηλεοράσεως διοογκούται. Και ο κ. Σαμαράς ομολογεί "λάθη". Συμφώνως προς την λογική των διεκπεραιωτών των θηρευτών τού ανθρωπίνου γένους μόνο ένα λάθος μπορεί να υπάρξει, το οποίον σχολαστικώς αποφεύγουν: Η εφαρμογή τής ειλικρίνειας. 
Δεν είναι ο κ. Τούρκογλου αυτός ο οποίος προωθεί την Βασίλισσα τής Ερημίας προσεχώς στο "υπεξ", ως εκτινακτήριο για το πρωθυπουργικό καρεκλάκι. Είναι ο ίδιος ο μεσοπρόθεσμος σχεδιασμός τής υπερεξουσίας. Ο σχεδιασμός αυτών που δεν παρουσιάζονται ποτέ στο προσκύνειο, παραμένοντας αθέατοι στο απυρόβλητο των τελετουργικών λαγουμιών, όπου κυριαρχούν τα ανώτατα κρόνεια - χθόνια θήλεια ιερατεία. Οι βασιλείς και οι έφοροι δεν είναι τίποτε περισσότερο από ενεργούμενα δίποδα του ιερατείου τής "μεγάλης θεάς" τής αρτέμιδος ορθίας. Διότι και αυτοί εκπαιδεύθησαν να παραμείνουν ορθοί και άφωνοι κατά την διάρκεια του τελετουργικού μαστιγώματος μέχρι θανάτου. Και τα παχουλά βόδια βόδια είναι. Όπως και εμείς οι ισχνότεροι στα ανθρωποτροφεία τού Μάτριξ.

Η επιβολή τής ρωγμής ακόμη επίκειται. Ναι, εάν δεν μπορούμε άλλο να αγωνιστούμε, έχουμε συνεναίσει στην εκούσια εξόντωσή μας. Έτσι κι αλλιώς η "ζωή" μέσα στο Μάτριξ συνιστά μόνον μια πλήρως αλλοτριωμένη επίφαση τού αληθούς βίου. 
Η ουσιαστική επιλογή μπορεί να είναι μόνον μια. Ο αγώνας όμως προυποθέτει την εγρήγορση κάθε μορίου και κάθε κυττάρου μας. Διότι η δημιουργία έχει εμφυσίσει σε αυτά την εν δυνάμει τελική μας επικράτηση. Μόνον η Αρετή δύναται να μάς οδηγήσει στην Γνώση. Αυτή συνιστά το όπλο των αγαθών.
Η Βασίλισσα τής Ερημίας βαδίζει προς τον θώκο.
Και εμείς προς την άβυσσο. Εκεί που τα πόδια μας πλέον δεν επαρκούν για να προχωρήσουμε, αλλά απαιτούνται τα πτερά τής γνώσεως. "Η γνώσις είναι ενθύμησις". Ας επιτρέψουμε εντός μας να δονούνται όσα η δημιουργία αλλά και η αγνή προσπάθεια των Προγόνων με στοργή και ευλάβεια έχουν εκεί αγκυρώσει. Ώστε "να υψωθεί ως μαύρο Πνεύμα η τρομερή μας η λαλιά".    

Nomen est omen.


Μη ρωτάς.
Τώρα θα σού απαντήσει "ο Κανένας".
Μετά θα έλθει η ώρα που θα ακούσεις και το όνομά του.
Για μια φορά ακόμη θα βάλει τα δυνατά του αυτή να είναι η τελευταία φορά.


Το μέλλον γνωρίζει μόνο ο Θεός.
Όμως το Τέλος κάποτε θα έλθει.
Διότι πολλές φορές εγκατέλειψε την Ιθάκη.
Γνωρίζοντας, ότι κάποτε θα επιστρέψει σε αυτήν ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.
 

Κακόφεμεν - προσάρτημα

άποιες σκόρπιες σκέψεις ακόμη, που έμειναν εκτός κυρίως κειμένου.

Εξακολουθεί να με προβληματίζει ο στόχος των Κακόφεμεν. Ενώ τα σημάδια έδειχναν καί δείχνουν ότι δεν πρόκειται απλά γιά κίνημα διαμαρτυρίας, αλλά γιά ξεκίνημα της παρουσίασης κάποιου νέου ( ; ) πράγματος... Όπως ακριβώς κάνουν στις παρουσιάσεις νέων μοντέλων αυτοκινήτων - με γκόμενες που χορεύουν, μουσικές, καπνούς, ντιτζέϋς, γιγαντοθόνες, κτλ...

...κι αφού κάνουν όλο αυτό το σώου, μετά αποκαλύπτουν καί το αυτοκίνητο.

Όμως, αυτό το "νέο" πράγμα που επαγγέλονται οι Φέμενες, εξακολουθεί να μην γίνεται ορατό.

Είναι θρησκεία; Μάλλον. Αλλά, ποιά; Η λατρεία της "μεγάλης μητέρας", δεν είναι. (Εξηγήσαμε το γιατί... παρά το ότι υφίσταται κι εκείνος ο λεξάριθμος "Δημήτηρ Κόρη = 666". Άρα, εάν το 666 είναι αντιχριστιανικό, τί το λογικώτερο -καί σύμφωνα με τα επιχειρήματα που αναπτύξαμε- ότι η πανάρχαιη μητριαρχία είναι κατά του χριστιανισμού; )

Αλλά ούτε κι η προβολή του ιουδαϊσμού είναι.

Μπορεί κανείς να πεί, ότι άλλο να σου κάνουν προπαγάνδα υπέρ της θρησκείας τους εριστικοί καί ...ψηλομύτες ραββίνοι με μυτόγκες, που ή συμφωνείς μαζί τους απόλυτα, ή σε αντιμετωπίζουν σα ζώον, κι άλλο να βλέπεις γυμνόστηθες βλαμμένες να κάνουν το ίδιο. Στη δεύτερη περίπτωση, δηλαδή, μπορεί καί να τσιμπήσεις.
Δεν νομίζω, όμως. Διότι, στους ευρωπαϊκούς λαούς ο ιουδαϊσμός προξενεί απέχθεια εδώ κι αιώνες. Επομένως, δεν θ' αλλάξουν τώρα τα πράγματα, επειδή μερικές χαζές δείχνουν τις ρώγες τους δημοσίως.

Τότε, προς τί τόση φασαρία;

Στο σημείο αυτό, κι επειδή εκτιμώ την αυθεντική γυναικεία σκέψη, ρώτησα τις "Διοτίμες" μου!

Η πρώτη, η Πολυμήδη, ήταν σαφής.

"- Πουθενά δεν το πάνε!", μου είπε. "Παρά τα ωραία επιχειρήματά σου. Αυτή όλη η ιστορία είναι ακόμη ένα κίνημα αποδόμησης, σαν τους μπαχαλάκηδες της Αθήνας, καί τίποτ' άλλο.
Απλώς, δημιουργούν ένα σημείο εστίασης της προσοχής του κοινού, κι αν στο μέλλον προκύψει κάποια ανάγκη -μη δυνατόν να προβλεφθεί σήμερα-, ο ...φιλάνθρωπος έχει έτοιμη μία στρατιά από βλαμμένες, να τη στρέψει όπου θέλει."

Η έτερη "Διοτίμα", η Μάγια η Μέλισσα, ήταν εκρηκτική!

"- Πρόσεξε αυτήν με το δρεπάνι! Δεν μοιάζει λίγο σαν τραβεστί;", με ρώτησε.

- Μμμμ, ίσως. Καί λοιπόν;
- Σκέφτηκες ότι αυτά που κρατάει μπορεί να είναι καί -τέως- δικά "της";

Χαμογέλασα.

- Μάγια μου, διαθέτω τρομερή φαντασία, αλλά μέχρις εκεί δεν έφτασα. Πές μου, όμως, τί μπορεί να σημαίνει αυτό;
- Ότι εδώ δεν έχουμε κίνημα "γυναικών", αλλά νέων ιερέων της Κυβέλης!!! Δηλαδή, αναβίωση της συγκεκριμένης θρησκείας μπροστά στα μάτια μας, καί μάλιστα χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι!

Πέρασαν αρκετά δευτερόλεπτα, μέχρι να χωνέψω πως (πιθανόν) ακόμη μία φορά έφαγα ταχυδακτυλουργικό κόλπο μπροστά στα μάτια μου - πολλώι δε μάλλον όλος ο υπόλοιπος κόσμος.

- Ωραία, καί πες πως είναι έτσι. Έχουμε νέους ιερείς της Κυβέλης, αλλ' από μουρλούς, άλλο τίποτε. Αφού υπάρχουν μέχρι καί πιστοί του Έλβις Πρίσλεϋ! Καί που αναβιώνει η άγρια γυναικαρχία της Κυβέλης, τί μ' αυτό; Μερικοί βλαμμένοι παραπάνω, μερικές βλαμμένες παραπάνω...
- Συνδύασέ το, όμως, με όλες εκείνες τις φήμες περί των ισχυρών, που θέλουν μείωση του πληθυσμού της Γής, καί θα καταλάβεις! Εδώ έχουμε προπαγάνδα με ισχυρώτατα υποσεινείδητα μηνύματα - κι από "πιστούς", ποιός ξέρει πόσα αγοράκια, που τους πλένουν τα μυαλουδάκια τους από παιδικής ηλικίας, έως ότου φτάσει η ...υπέρτατη στιγμή να ...τους πεί "μπράβο" η θεά Κυβέλη!

Τό 'ριξα στην πλάκα, παρά το τρομερό των αποκαλύψεων.

- Σωστά, διότι θέλει καί μία προετοιμασία το πράγμα!
- Πρόσεξε καί τις φάτσες απ' τις περισσότερες Φέμενες, καί θα διακρίνεις τα -πρώην- αντρικά χαρακτηριστικά, που σου λέω. Κατάλαβες, τώρα, γιατί δεν βγάζουν τα βρακιά τους δημοσίως; (Εννοώ, εκτός απ' τους λόγους που ανέφερες.) Μπορεί, βέβαια, κάποτε να ξεβρακωθούν δημοσίως, όταν θα κρίνουν πως έφτασε η στιγμή να μας ξεφουρνίσουν το μυστικό τους.

Ταύτα έφα Μάγια, καί τις ευχαριστώ καί τις δύο από καρδιάς.

Το θέμα είναι σοβαρώτατο - κι έχει καί προεκτάσεις, που δεν φαίνονται εύκολα. Πχ, κάπου τη δεκαετία του 1950 ή του 1960, υπήρχε μέλος (επίσκοπος ή μητροπολίτης) της δικής μας Ιεράς Συνόδου, που -κατά την εκφώνηση του ονομαστικού καταλόγου παρόντων- φώναζε: "- Παρούσα!". Αλλά, υπό το πρίσμα των σκέψεων της Μάγιας, ρωτάω: απλός τραβεστί ρασοφόρος (δυστυχώς, ούτ' ο πρώτος, ούτ' ο τελευταίος...), ή μήπως "αναβιωτής" ποιός ξέρει ποιάς Κυβέλης, καί μάλιστα μέσα στην κορυφή της ιεραρχίας των Ορθοδόξων της Ελλάδας;

Αυτά, καί συγνώμη αν σας κούρασα.


Σημαντική προσθήκη:

Η Πολυμήδη είχε πεί καί κάτι άλλο, που τό 'φαγα - κι ευτυχώς που μου το θύμισε.

Ότι αυτό που κάνουν οι Κακόφεμεν, είναι κυρίως -μαύρη- τελετουργία. Απλοϊκή, πρωτόγονη, άτεχνη, αλλά τελετουργία. Που σκοπό έχει να μαγαρίσει ιερούς χώρους.
Δεν είναι τυχαίο, που οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις τους έγιναν μέσα σε μητροπολιτικούς καθεδρικούς ναούς, ή ακριβώς απέξω τους. Σε Κίεβο, Μόσχα, Παρίσι.

Τώρα, αν οι ιερείς της Ορθόδοξης καί Καθολικής Εκκλησίας έχουν δικές τους εξορκιστικές τελετουργίες, ώστε να επαναφέρουν την ιερότητα, δεν το γνωρίζω. Αλλά το πιθανολογώ σχεδόν με βεβαιότητα.

Όσο γιά μένα καί την σφάλλουσα βραχεία μνήμη μου (που ξεχνάω σημαντικά πράγματα), είμαι ν' αγοράζω από 'κείνα τα θαυματουργά τσάγια των τηλεπωλήσεων, που φέρνουν ευεξία κι αποτρέπουν μέχρι καί την τριχόπτωση. Καί κοστίζουν 39.90 ευρά, μαζί με τον ΦΠΑ (συν 5.83 έξοδα αποστολής).

Λεπτομέρεια: Οι Κακόφεμεν στη Νότρ Ντάμ κορόϊδευαν τον θάνατο του Ντομινίκ Βεννέ, ο οποίος αυτοκτόνησε διαμαρτυρόμενος γιά τους "γάμους" ομοφυλοφίλων. "Μείωση πληθυσμού", δεν είπαμε;

Λεπτομέρεια δεύτερη: Η αυτοκτονία Βεννέ ήταν κι αυτή μία καραμπινάτη τελετουργία. Ο μακαρίτης έβαλε ένα πιστόλι στο στόμα του... το κέντρο της ομιλίας (μπράβο, ρέ Μάγια!), καί τράβηξε τη σκανδάλη. Μία χειρονομία, που (όταν είναι συμβολική, εννοείται, όχι κυριολεκτική - διότι, "κυριολεκτική" μία φορά γίνεται, καί δεν ...ξαναγίνεται!) τουλάχιστον στους ποδίτσες σημαίνει "επιβάλλω σιωπή στον εαυτό μου". Που είναι κάτι σαν: "σας επιπλήττω γιά σοβαρά αμαρτήματά σας μεν, αδελφοί μου, πλην όμως σιωπηρώς, γιά να μη σας κάνω ρόμπες στους αμύητους".

Κι όλ' αυτά, δίπλα στην Αγία Τράπεζα!...

...λίγο μετά τις 4 το απόγευμα, τοπική ώρα - αναμετέδωσαν τα ΜΜΕ.

Μήπως στις 16:18' ακριβώς;

Ο μακαρίτης στα νιάτα του ήταν μέλος της OAS, μίας κάργα φιλοαμερικανικής οργάνωσης αποστράτων, που θεώρησαν ότι ο Ντε Γκώλλ τους "πούλησε" το 1961, όταν έδωσε ανεξαρτησία στην Αλγερία - καί γι' αυτό προσπάθησαν να τον δολοφονήσουν καμιά δεκαριά φορές. Δείτε πχ την ταινία "Η μέρα του Τσακαλιού", η οποία βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά. (Αλλά φαίνεται πως δεν υπήρχε σφαίρα, που να γράφει "Σάρλ ντε Γκώλλ" απάνω της.)
Ακροδεξιός κτλ ο Βεννέ, αλλά αυτό ουδόλως αποκλείει το να ήτο ποδίτσας. Σε "λευκή" (δηλ. εθνικιστική ή υπερεθνικιστική) στοά.

Υστερόγραφο: Ενδιαφέρον θα ήταν να δούμε αν επάνω στον χάρτη σχηματίζουν κάποιο σχήμα -καί ποιό- τα σημεία, όπου διαδήλωσαν οι Φέμενες. Προς το παρόν, δεν έχουμε πολλά από δαύτα, ώστε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα. Το δε κανονικό εξάγωνο ("άστρο του Δαυΐδ "), διότι είχα επαρκή σημεία να το δω αυτό, δεν σχηματίζεται. Οι αποστάσεις Παρισιού - Στοκχόλμης - Μόσχας - Κιέβου δεν είναι ίσες μεταξύ τους, ούτε σχηματίζουν γωνίες ακριβώς 120°.

Αλλά το παρακολουθώ. Δεν μου ξεφεύγουν κάτι τέτοια, καί το ξέρετε!

Κακόφεμεν - VI

(προηγούμενο)

αί φτάνουμε στα δύσκολα. Στα πολύ δύσκολα!

Ωραία, ο "φιλάνθρωπος" μάζεψε κάποιες αλήτισσες (Χαζάρες καί άλλες), τις έβαλε στο μισθολόγιο, καί τους έδωσε εντολή να καταστρέφουν σταυρούς, να επιτίθενται σ' εκκλησίες, κτλ κτλ, αφού πρώτα παίξουν το ηλίθιο θεατρικό τους δρώμενο με τα λευκά χαρτόνια καί τις ρώγες τους σε κοινή θέα. Γιατί, όμως;

Εδώ σε θέλω, αναγνώστη μου! Να βρούμε παρέα το γιατί. Λες ο χαζαροεβραίος Σόρος να συμπαθεί τους καλλιτέχνες του δρόμου; Ή να τον έπιασαν τα χουβαρνταλίκια έτσι ξαφνικά, κι είπε να δώσει ένα χαρτζηλίκι σε μερικές άνεργες;

Ας πάμε με τη μέθοδο του Σέρλοκ Χόλμς: αναλυτικά, διά του αποκλεισμού. Αποκλείουμε το ένα, αποκλείουμε το άλλο, αποκλείουμε το παράλλο... Ό,τι μείνει στο τέλος, θα είναι αυτό που ζητάμε.



Προφανές δεδομένο 1:

Οι Φέμενες φέρονται ως νεοφεμινίστριες, διότι οι παλαιές φεμινίστριες δεν τραβάνε πιά.

Αυτές (δηλ. οι παλαιές φεμινίστριες) δεν τραβούσανε, ούτε τότε που πρωτοεμφανίστηκαν - εκτός από κάτι εποχές (πχ 1910), που ζητούσαν ψήφο καί ίσα νομικά δικαιώματα.
Εφ' όσον, όμως, τα ίσα νομικά δικαιώματα ανδρών καί γυναικών θεσπίστηκαν σε συνταγματικό καί νομικό επίπεδο μεταπολεμικά στην πλειονότητα των χωρών (καί εφαρμόστηκαν στην πράξη), τότε οι φεμινίστριες έπαψαν να έχουν λόγο ύπαρξης. Επομένως, γιά να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους τις μεταγενέστερες δεκαετίες (πχ 1970), τό 'ριξαν στην παλαβή. Στον σουρρεαλισμό! Με συνθήματα, όπως: "- Δεν θέλουμε καταπίεση απ' τους άντρες!", ή πράξεις όπως το ομαδικό κάψιμο των σουτιέν, κτλ.
Όμως, όλ' αυτά ήσαν εξ αρχής γελοία, κι όλος ο κόσμος γελούσε μαζί τους. Ακόμη περισσότερο, που οι διασημότερες φεμινίστριες (που έκαναν καί τις "δημόσιες σχέσεις" του κινήματος παγκοσμίως) ήταν κάτι κακάσχημες καί γραίες. Χώρια η σχιζοφρένεια: Δεν ασχολούμαστε με τους άντρες, που τους βρίζουμε είκοσι φορές τη μέρα, αλλά ...ασχολούμαστε συνεχώς μ' αυτούς! Διότι απορούμε, που δεν ασχολούνται αυτοί μ' εμάς! LOL!!!

Τη χαριστική βολή στο "κίνημα" την έριξαν οι λοιπές γυναίκες, που δεν τσίμπησαν καθόλου. Γιατί; Διότι η γυναίκα ξέρει άριστα πως τις τελευταίες χιλιετίες ο κόσμος είναι ανδροκρατούμενος, καί δεν χωράνε γυναικείοι τσαμπουκάδες - ή πολλές πολλές "ανεξαρτησίες" κι "αυτονομίες". Έτσι, η κάθε στοιχειωδώς έξυπνη καί πονηρή γυναίκα κοιτάζει να επωφεληθεί, κατά κανόνα προσκολλώμενη σε κάποιον ισχυρό άνδρα. Κι αν -από μόνη της- φτιάξει αποκλειστικά δική της καρριέρα καί βγάλει πολλά δικά της χρήματα, κοιτάζει να μην έρθει σε αντιπαράθεση με τους ισχυρούς άντρες.
Ούτε υπάρχει γυναίκα με σώας τας φρένας, που θα παρατήσει τα χρήματα, τα κοσμήματα, τα καλά ρούχα, τα καλλυντικά, την καλοπέραση, γιά να ζήσει μόνη της καί ντυμένη με τσουβάλια σ' έναν  κόσμο χωρίς άντρες - σε μία κοινωνία Αμαζόνων. Άρα, το "ιδανικό" των παλαιοφεμινιστριών εξ αρχής ήταν εκτός τόπου καί χρόνου, καί δεν ενδιέφερε καμμία σοβαρή γυναίκα. Κοντολογίς, ήταν γιά τα σκουπίδια.

Θά 'λεγε, λοιπόν, κάποιος προχειρογράφος, ότι οι νεοφεμινίστριες Φέμενες έρχονται να καλύψουν το κενό. (Ειδικά αν σκεφτούμε πως πολλές πρωτοπόρες παλαιοφεμινίστριες ήσαν κι αυτές του ιδίου φυράματος. Πχ η κακάσχημη Έμμα Γκόλντμαν, καί λοιπές παρόμοιες.) Πολλώι δε μάλλον, που ετούτες εδώ δεν είναι ασεξουαλικές γριές. Είναι ομορφούλες, δείχνουν καί βυζιά, άρα τυγχάνουν μεγαλύτερης αποδοχής.

Όμως, απαντώ ότι το "προφανές 1" απορρίπτεται εντελώς. Δεν είναι αυτή η εξήγηση της παρουσίας των Φεμενών! Γιατί; Διότι...

...Προσπαθήστε να σκεφτήτε πχ μία Ευρώπη, όπου η συντριπτική πλειονότητα των γυναικών θα φέρεται σαν τις Φέμενες! Πάλι το ίδιο βιολί: "όχι άντρες"... αλλά καί το άρρητο, πλην όμως σαφώς υπονοούμενο: "όχι παιδιά". (Κατά το: "το σώμα μου μου ανήκει", των παλαιοφεμινιστριών.) Πάλι το ίδιο βιολί, αλλά νομοτελειακώς πάλι η ίδια κατάληξη: στα σκουπίδια της Ιστορίας! Κατ' ευθείαν.

Διότι, απλά ένας κόσμος χωρίς άντρες καί παιδιά ΔΕΝ γίνεται.

Μπερδεγουέη, τα ρούχα ψυχολογικώς παίζουν τον ρόλο της ασπίδας. Ειδικά στις γυναίκες. Κι έτσι, η επιμονή των Φεμενών γιά ντύσιμο απ' τη μέση καί κάτω, δείχνει ότι θέτουν "ασπίδα" μπροστά στο αιδοίο τους, στο οποίο δεν θα μπεί τίποτε - καί δεν θα εξέλθει καί τίποτε απ' αυτό.


Προφανές δεδομένο 2:

Οι Φέμενες είναι όντως ο εχθρός μίας καταπιεστικής θρησκείας, του χριστιανισμού. (Καταπιεστικού ειδικά στην καθολική του εκδοχή.)

Εδώ, πάλι, ο τυχών προχειρογράφος θα μας έλεγε γιά την απουσία γυναικών ιερειών, ή πως η έννοια του Θεού δείχνει σαφώς άντρα Θεό, κτλ. Άρα, οι Φέμενες κατά κάποιο τρόπο καλύπτουν το κενό κι επαναφέρουν τις ισορροπίες.

Λάθος κι αυτό, διότι αφ' ενός δεν κάνουν καμμία αναφορά στις αρχαίες Θεές (όπως καί να το κάνουμε, κάτι τέτοια υποκείμενα σαν τις Φεμενο-Χαζάρες, η αρχαία Ελλάδα ΤΑ ΕΝΟΧΛΕΙ - καί, αν αρχίσουν τις αναφορές σ' αρχαίες εποχές, θ' αναγκαστούν να περάσουν απο εκεί), και αφ' ετέρου δεν κάνουν καμμία αναφορά στις καμμένες "μάγισσες" του ύστερου Μεσαίωνα καί της Αναγέννησης. (Πράγμα που θα ήταν απόλυτα φυσικό - αν υποθέσουμε πως αγωνίζονται γιά την αποκατάσταση των ιστορικών αδικιών εις βάρος της γυναίκας, καί δη της ιέρειας της Γαίας.)

Υπάρχουν, βέβαια, καί τα όσα γράψαμε εδώ, γιά όποιον ενδιαφέρεται.


Προφανές δεδομένο 3:

Οι Φέμενες επιτίθενται στον χριστιανισμό, ως ιουδαίες που είναι. Είναι ανεκτική η εποχή μας, καί βρήκαν ευκαιρία.

Επίσης λάθος. Δεν βγαίνει τίποτε με τις συνεχείς επιθέσεις τους, διότι αφ' ενός πάντα καταλήγουν κατηγορούμενες στα δικαστήρια, καί αφ' ετέρου κάποια μέρα θα φάνε άγριο ξύλο από τίποτε φανατικούς χριστιανούς... Όταν η Αστυνομία, βαρυεστημένη απ' την επανάληψη της μαλακίας των Φεμενών, καί ειδοποιημένη μέσωι κινητών τηλεφώνων, θ' αργήσει να επέμβει.

Το μόνο που καταφέρνουν, είναι να εξαγριώνουν ακόμη καί τους "χλιαρούς" χριστιανούς.


Προφανές δεδομένο 4:

Είδες Εργοδότη; Μόνος σου το είπες. Ο στόχος είναι να εξαγριωθούν ακόμη καί οι "χλιαροί" χριστιανοί, οι κατ' όνομα, ώστε να πολωθούν τα δύο στρατόπεδα (χριστιανών καί μωαμεθανών) του μελλοντικού ιερού (ή φυλετικού, ή πολιτισμικού, ή ό,τι γουστάρετε...) παγκοσμίου πολέμου.

Καί, σε μυστικό επίπεδο, ν' αναβιώσουν οι Σταυροφορίες. (Γιά τους ίδιους λόγους, όπως καί τότε: επαναχτίσιμο του "ναού του Σολομώντα", παγκόσμια βασιλεία των περιτετμημένων, καί λοιπές θρίχες.)

Λάθος, καί λάθος.

Πρώτον άλφα, ο εξαγριωμένος χριστιανός δεν είναι βλάκας. Με τις Φέμενες θα τα βάλει, όχι με τους μωαμεθανούς. Διότι, μέχρι στιγμής, οι μωαμεθανοί δεν έχουν επιτεθεί σ' εκκλησίες μέσα στην Ευρώπη. Τουλάχιστον, όχι σε (συμβολικώς) σημαντικές, όπως η Νότρ Ντάμ. Πρώτον βήτα, τον ρόλο του εξαγριώματος της χριστιανικής Ευρώπης (εν όψει νέων "Σταυροφοριών") τον έχουν αναλάβει οι ίδιοι οι μωαμεθανοί λαθρομετανάστες ανά την Ευρώπη... καί δεν χρειάζονται συμπαράσταση από γυναίκες, που οι ίδιοι τις θεωρούν ανήθικες.

Καί δεύτερον, οι σημερινές συνθήκες δεν είναι καθόλου ίδιες με τις συνθήκες του 1095 μΧ. Σήμερα οι περισσότεροι ευρωπαϊκοί στρατοί είτε είναι λίαν περιορισμένοι, είτε δεν υπάρχουν, είτε δεν έχουν ιδανικά (πχ στρατός της ...Ελβετίας!!! - γιά ποιό πράγμα θα δώσει μάχη; καί εναντίον ποιανού; του Λιχτενστάϊν; ). Ο δε μέσος Ευρωπαίος θεωρεί αυτονότητα κάποια πράγματα. Όπως, ότι δεν θα τον ενοχλήσει κανείς εχθρός. Εάν, δε, φτάσει στο σημείο να "ενοχληθεί", περιμένει από καλά αμειβόμενους επαγγελματίες στρατιωτικούς, εφοδιασμένους με τελευταίας τεχνολογίας όπλα, να καθαρίσουν.

Μ' άλλα λόγια, κανείς Ευρωπαίος δεν θα πάει σήμερα να ζωστεί τη σπάθα καί να πάρει ευλογία απ' τον ιερέα της ενορίας του, γιά να πάει μετά ν' απελευθερώσει τους Αγίους Τόπους - ειδικά προς χάρη των εβραίων.


Προφανές δεδομένο 5:

Με τα "βυζάκια έξω" κάθε μέρα στα παγκόσμια ΜΜΕ αποπροσανατολίζουν τον κόσμο από σημαντικά γεγονότα - καί τον αποβλακώνουν.

Κι αυτό λάθος. Διότι ήδη διαθέτουν άπειρους άλλους τρόπους να τον αποβλακώσουν. Τα δε παγκόσμια ΜΜΕ δεν είναι, δα, βιβλία του Πλάτωνα! Βόθροι είναι! :-)



Αν, όμως, δεν είν' αυτό, δεν είναι το άλλο, δεν είναι το παράλλο, δεν είν' το παρεκείνο, τότε περί τίνος πρόκειται; Εναντίον ποιών στόχων βγάζει την πύρινη γλώσσα του αυτός ο δράκος των Φεμενών; Εναντίον ποιών σηκώνεται απειλητικό αυτό το αναβιωμένο κεφάλι της Λερναίας Ύδρας;

Το ένστικτό μου μου λέει πως κάτι συνεχίζει να κρύβεται πίσω απ' αυτές τις γελοιότητες. Κάτι συνεχίζει να μου διαφεύγει. Κάτι μεγάλης κλίμακας, καί μάλλον τρομακτικό. Άλλως τε, ο "φιλάνθρωπος" παίζει παιχνίδια παγκόσμιας κλίμακας. Πώς δεν θα ήταν οι Φέμενες ένα απ' αυτά;

Θα μπορούσαμε εδώ να πούμε πως οι Φέμενες πάνε ν' αναβιώσουν ένα είδος πανάρχαιης, πρωτόγονης, άγριας, άνευ ηθικών φραγμών μητριαρχίας των σπηλαίων. Όπου, εφ' όσον η γυναίκα γεννάει παιδιά, έχει καί το δικαίωμα να τα σκοτώνει καί να τα κάνει στον φούρνο με πατάτες καί να τα τρώει.

Όμως, πώς; με τόσο χοντροκομμένο τρόπο;

Μετά, υπάρχει καί έτερος παράγων. Εκτός της αφεντιάς μου (διότι τις "παιδικές αρρώστειες" της έρευνας τις άφησα πολύ πίσω μου), όλοι όσοι ασχολούνται με τη σκοτεινή πλευρά των γεγονότων, όλοι οι "συνομωσιολόγοι", αν θέλετε, επισημαίνουν μεν -εύκολα- κρυφές καί φοβερές απειλές, αλλά πάντα κάνουν το λάθος να υποτιμούν τον αμυνόμενο.
Πχ μπορεί κάποιος να δεί τις Φέμενες σαν μητριαρχικές μέγαιρες, καί ν' αρχίσει τα μοιρολόγια: "- Θα σκοτώσουν όλους τους άντρες! Εγώ σας προειδοποίησα! Καί μετά θ' ανοίξουν τα Τάρταρα, να βγουν οι σκοτεινοί βασιλείς!" Κτλ κτλ κτλ κτλ.

Ναί, ρέ λεβέντη, σύμφωνοι! Αλλά οι άντρες (ή οι χριστιανοί, ή... ή...) θα κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια να τους σφάξουνε; Δεν προχωράνε έτσι τα όποια σχέδια, ακόμη καί τα πλέον σκοτεινά! Τα σχέδια, γιά να προχωρήσουνε, πρέπει πρώτα να φροντίσουν ώστε να ελαχιστοποιηθεί η αντίσταση.

Κι εδώ έρχεται αρωγός μας η Ιστορία. Διότι η εξουσία -σαν τους χαρτοπαίκτες- δεν έχει καθόλου φαντασία. Επαναλαμβάνεται με αφόρητα βαρετό τρόπο. Επαναλαμβάνει τα ίδια παλιά δοκιμασμένα κόλπα - με την ελπίδα να βρεί νέα, ανιστόρητα κορόϊδα.
Επομένως, εάν έχουμε περάσει επιτυχώς τις ιστορικές εξετάσεις μας, γνωρίζουμε άριστα τί μας περιμένει.

Η Ιστορία, λοιπόν...

• Κάπου τον πρώτο καί δεύτερον αιώνες μετά Χριστόν, είχαμε την Pax Romana, χωρίς σύνορα.
• Σήμερα έχουμε την "Ενωμένη Ευρώπη" - επίσης χωρίς σύνορα.
• Τα πρώτα διακόσια χρόνια μΧ είχαμε τρομερά πλούσιους, που έπαιρναν τις αποφάσεις, κι εξαθλιωμένους πληβείους καί δούλους.
• Σήμερα, το ίδιο.
• Τους αιώνες εκείνους διαδόθηκε ο χριστιανισμός από μία δράκα θρασυτάτων υποκειμένων, ιουδαϊκού θρησκεύματος, που δεν σεβάστηκαν την υπάρχουσα θρησκεία της Ρώμης.
• Σήμερα, πάλι έχουμε την ίδια δράκα θρασυτάτων ιουδαϊκού θρησκεύματος υποκειμένων, που δεν σέβονται την υπάρχουσα θρησκεία της Ευρώπης.

Τί κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια, έ;

(Κορυφαία απάντηση -κάπου, κάποτε- απ' το Διαδίκτυο: "ο σουβλατζής με την απόχη!" :-) :-) :-) )



Καλά τά 'παμε μέχρις εδώ, αλλά μας λείπει το τί νέο ( ; ) θέλουν να διαδώσουν τα "υποκείμενα". Διότι, ακόμη καί τον τρόπο των παλαιών "υποκειμένων" τον ξέρουμε: ήταν να πλησιάζουν τις πλούσιες Ρωμαίες, καί να τις πιάνουν στο ψηστήρι περί "νέας θρησκείας", κτλ. Ενδεχομένως να τις απαυτό κιόλας (άμα βρίσκανε καμιά παραμελημένη), ώστε να ...συσφίγγονται οι δεσμοί προπαγανδιστών καί "νεοφύτων" γυναικών - καί να βρίσκουν προστασία ισχυρών προσώπων γιά τις ανομίες τους.
Άσε που, εάν ανακαλυπτόταν κάτι από τα "αμύητα" μέλη (συνήθως τους άντρες) στο σόϊ, το αποτέλεσμα πάντα ήταν άγριες έριδες μέσα στην οικογένεια - καί διάλυση αυτής. Ένας αντίπαλος των ιουδαίων λιγώτερος!... Διότι, είπαμε: οι πλούσιοι (δηλ. η κορυφή της τότε κοινωνίας) έπαιρναν καί τις αποφάσεις.

Απαραίτητη παρένθεση: Ίσως μερικοί ρομαντικοί να βλέπουν μία αδιάσπαστη συνέχεια του χριστιανισμού από το έτος (πες) 33 μΧ, έως σήμερα. Μία ενιαία "γραμμή", θεόπνευστη.
Προσωπικά, διαφωνώ αγρίως. Καί λέω πως ο "χριστιανισμός" των δύο (έως καί τριών) πρώτων χριστιανικών αιώνων, με τις "αγάπες", τις κατακόμβες, τους "ιχθύες", δεν έχει καμμία μα καμμία σχέση με τον σημερινό χριστιανισμό - καί ειδικά με την Ορθοδοξία.
Γιά να είμαι ακριβής, το ούλτρα ανθελληνικό κατασκεύασμα του πρώϊμου "χριστιανισμού" έχει (όχι μηδενική, αλλά) ελάχιστη σχέση με τον σημερινό χριστιανισμό. Αυτό θα το αποδείξω, όταν καταπιαστώ με το θέμα, καί ΔΕΝ το συζητώ.

Υπ' αυτό το πρίσμα, λοιπόν, εχθρεύομαι θανάσιμα τα σημερινά καμώματα των Φεμενών, γνωρίζω δε τον τρόπο τους να πλησιάζουν τις σημερινές "νεόφυτες"! Βλέπετε, μέχρι σήμερα κανείς δεν τις θεωρεί λυσσασμένες ιέρειες της σκοτεινής Εκάτης, αλλά όλοι-ες τις θεωρούν κάτι σαν "χαριτωμένες τρελλές". Ολονών οι αντιδράσεις είναι κάπως σαν: "- Βρέ, τα κορίτσια!... Κάνανε μία παλαβωμάρα, ξεγυμνωθήκανε κι ελαφρώς, αλλά τί έγινε μωρέ;! Γιατί να τις βάλετε στη φυλακή; Κινδυνεύετε από μισόγυμνες γυναίκες;"
Κι επειδή η εποχή μας είναι της ταχύτητας, την μετάδοση των "ιδεών" τους την έχουν αναλάβει τα ΜΜΕ καί το Διαδίκτυο. Δεν έχει πιά πλησίασμα των πλουσίων Ευρωπαίων κυριών μίας-μίας, καί μετά φιλοσοφικού τύπου προπαγάνδα, μπας καί τσιμπήσει η κυρία! Αργεί πολύ αυτό!

Μονάχα το κρυμμένο μήνυμα του φεμενο-κηρύγματος εξακολουθεί να μου διαφεύγει, αλλά πιθανολογώ πως είναι αυτό εδώ:

 

Κι αυτό (στη δεύτερη εξ αριστερών μόλις που φαίνεται) :

Έ, λοιπόν, ναί! Γιά τα στεφάνια πρόκειται! Στεφάνια από λουλούδια (άνοιξη, αναγέννηση της Φύσης), που είναι χαρακτηριστική διακόσμηση των κεφαλιών των γυναικών της Γαίας.

Εάν, τώρα, οι γυναίκες του σεληνιακού ιερατείου φοράνε στεφάνια, τότε πρόκειται γιά συνειδητή εκ μέρους τους παραποίηση καί οικειοποίηση των συμβόλων του αντιπάλου τους γυναικείου ιερατείου, με σκοπό την τελική προσέλκυση όλου του γυναικείου ιερατείου της Γαίας προς το μέρος τους. Όλων των γυναικών, παναπεί.

Η δε εικόνα των ΜΜΕ αναλαμβάνει τα υπόλοιπα: πέρασμα των συμβόλων σε υποσυνείδητο επίπεδο, κτλ.

Εάν, λοιπόν, όλες οι γυναίκες (τουλάχιστον του "πολιτισμένου" -τρομάρα του- κόσμου) γίνουν σεληνιακές μέγαιρες, καί δη ως αποτέλεσμα ύπουλης υποσυνείδητης προπαγάνδας, σας αφήνω να φανταστείτε τ' αποτελέσματα.



Ως επίλογος.

Δεν κατέχω την πάσα αλήθεια. Είμαι, δε καλός σε κάποια πράγματα, καί σε κάποια άλλα όχι. Έκαστος εφ' ώι ετάχθη! Επομένως, είμαι αρκετά καλός ν' ανιχνεύσω την επιστημονική πορεία των ανθρώπων του παρελθόντος, χωρίς να γνωρίζω εμπόδια χρόνου. Δεκάδες χιλιετίες, που θα προβλημάτιζαν οποιονδήποτε Αρχαιολόγο, γιά μένα είναι βούτυρο στο ψωμί μου - διότι τα Μαθηματικά καί η Φυσική παρέμειναν τα ίδια. Ακόμη καί οι πλευρές τους, που σήμερα δεν κατανοούμε. (Αλλά τις κατανοούσαν μιά χαρά οι άνθρωποι, δυό καί τρεις Κατακλυσμούς πίσω.)

Αλλά τα βρίσκω μπαστούνια στην γεωπολιτική, καί η πλέον δυσθεώρατη βουνοκορφή όλων είναι γιά την αφεντιά μου η θρησκεία.

Μιλάμε πάντα γιά την εξέλιξη αυτών των τομέων ανά τις χιλιετίες - διότι δεν έχω πρόβλημα να κατανοήσω το μεγαλύτερο ποσοστό των σημερινών δεδομένων τους.

Έτσι, πιστεύω ότι τα πράγματα γίνονται καθαρώτερα σε θρησκεία καί γεωπολιτική, όσο πιό πίσω πάμε στο παρελθόν. Πχ τα πράγματα είναι -πάντα γιά μένα, έ;- σαν διάφανα νερά την εποχή του Ιάσονα, αλλά όχι την εποχή πχ του Πεισίστρατου.
Τις νεώτερες εποχές, αυτές, γιά τις οποίες -οποία ειρωνεία!- έχουμε πλέον συστηματικές ιστορικές πηγές (πχ Ηρόδοτο), λαμβάνει χώραν το μπλέξιμο, του μπλεξίματος, ώ μπλέξιμο! Την δε σύγχυση επιτείνουν (καί εξ απροσεξίας, καί εξεπίτηδες) οι διάφοροι αρχαίοι συγγραφείς. Ώστε, να καλούμαστε εμείς να βρούμε την άκρη του νήματος.

Αλήθεια, η Σελήνη σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς θεωρείται η θεά των γεννήσεων. (Πράγμα γιά το οποίο έκανα επίτηδες το κορόϊδο στην ανάπτυξη του κειμένου.) Πώς, λοιπόν, καί κατάντησε μία σιχαμερή θεά του θανάτου;

Ωραία, όσοι-ες ασχολούμαστε με τέτοια θέματα (εσωτερική Αστρολογία, κτλ), γνωρίζουμε πως η Σελήνη καθορίζει καί τις γεννήσεις, καί τους θανάτους. Αλλά γιατί, τότε, το σεληνιακό ιερατείο πήγε καί κόλλησε μονάχα στη δεύτερη εκδήλωση (στον τερματισμό της ζωής) κι όχι στην πρώτη; Εάν αυτό ήταν αυθεντική συνέχεια του αντίστοιχου ιερατείου των ΠΟΛΥ παναρχαίων χρόνων, τότε οι Φέμενες -εκτός απ' του να πίνουν η μία το αίμα περιόδου της άλλης- θα έπρεπε να γεννάνε παιδιά σαν κουνέλες.

Δεν γνωρίζω. Εγώ τόσα μπόρεσα, τόσα σας έδωσα.

Κι έτσι, αγαπημένο μου αναγνωστικό κοινό, από 'δω καί μετά ο λόγος σ' εσένα.

Ελπίζω να γράψετε λίαν ενδιαφέροντα καί διαφωτιστικά σχόλια!

ΤΕΛΟΣ

Κακόφεμεν - V

(προηγούμενο)

πιστρέφουμε στο ...έδαφος. Προσγειωνόμαστε! :-)

Αφού είδαμε το τί συμβολίζουν, γιά την ακρίβεια: το τί πράγματι είναι αυτές οι γκιόσες, ας δούμε λίγο καί τη θέση τους μέσα στην κοινωνία. Μ' άλλα λόγια, ας δούμε την κοινωνική τους, οικογενειακή τους, οικονομική τους κατάσταση.
Μέγιστο εργαλείο αυτό το τελευταίο, το να δεις το πορτοφόλι καθενός. Γι' αυτό καί τα διάφορα πονηρά κράτη θέλουνε τα φορολογικά (καί τραπεζικά) αρχεία απόρρητα. Λες κι η φορολογία είναι συμφωνία μεταξύ μελών της ίδιας οικογένειας, καί όχι δημόσια συναλλαγή! Λες καί δεν αφορά όλους τους υπόλοιπους κατοίκους ενός κράτους, παρά μόνον τον φορολογούμενο!

Λοιπόν, οι Φέμενες αποκλείεται να είναι (α) αυτοαπασχολούμενες (να έχει η καθεμία το δικό της πχ κομμωτήριο, ή τυροπιττάδικο), (β) εργαζόμενες υπάλληλοι - είτε στον ιδιωτικό, είτε στον δημόσιο τομέα. Διότι, απλά, δεν γίνεται!
Αυτό που κάνουν, να πηγαίνουν σε χώρες μακρινές, σε απόσταση τριών ωρών με το αεροπλάνο, γιά ένα "χάππενινγκ" διάρκειας τριών λεπτών της ώρας (καί μετά τσουβάλιασμα στο τοπικό αυτόφωρο), δεν βγαίνει με έσοδα από μαγαζάκια κι υπαλληλίκια. Άσε που, στη δεύτερη περίπτωση, θα τους σερβίρει ο εργοδότης τους μιά ωραία απόλυση, άμα τηι επιστροφήι τους!
Είναι καθαρά πληρωμένες θεατρίνες χαμηλού επιπέδου, καί τίποτ' άλλο. (Πληρώνει ο "φιλάνθρωπος" Σόρος, είπαμε.) Άσχετο αν έχουν συστήσει "μη" κυβερνητική οργάνωση, ή όχι. Εκτελούν, δηλαδή, μία δουλειά, γιά νά 'χουνε να φάνε - καί να μην κλέβουν.

Θυμήθηκα πόσο με πιάνουν τα γέλια, κάθε φορά που διαβάζω τίποτε γραπτά αναρχοαυτονόμων καί γκρουπούσκουλων, του τύπου: "- Θά 'ρθουνε κάτι σύντροφοι από Ισπανία, να διαδηλώσουμε μαζί!" Γελάω, διότι κανείς απ' αυτούς τους "ξύπνιους" νέους δεν αναρωτήθηκε ποτέ ποιός βάζει τα εισιτήρια! Το θεωρούν φυσιολογικό, κάπως σαν φυσικό φαινόμενο, να πετάγεται ο "σύντροφος" από Ισπανία, γιά μία διαδήλωση στην πλατεία Συντάγματος - καί μετά να επιστρέφει οίκαδε. Λες κι η Αθήνα είναι γειτονιά της Μαδρίτης! Ή, λες καί πρόκειται γιά εφοπλιστές, που πετάγονται γιά καφέ στο Παρίσι, καί με τη βραδυνή πτήση γυρίζουν στην Αθήνα. ("Αναρχικοί" καί "κατά του κατεστημένου", κατά τ' άλλα. Δε βαρυέσαι!... Στη χώρα μας, είσαι ό,τι δηλώσεις.)

Άσχετο... Θυμήθηκα ακόμη ότι οι αναρχικοί του 1916 αναρωτιόντουσαν πού βρίσκουν οι μπολσεβίκοι τόσα υπερσύγχρονα τυπογραφεία!... Διότι η απλή αριθμητική έδειχνε ότι αυτά δεν έβγαιναν με λαϊκό έρανο!
(Όπως θυμήθηκα ότι κανείς μα κανείς δεν έγραψε κάτι γιά τα οικονομικά του 1821... Πού βρέθηκαν τόσα καριοφίλια!... καί ποιός μας τά 'δωσε, καί με ποιόν σκοπό.)

Τέσπα, καί πάμε παρακάτω.

Τώρα, πού τις βρίσκουν αυτές... Έ, παλιό το κόλπο! Στο κοινωνικό περιθώριο τις βρίσκουν. Άνεργες, άεργες, ψιλολεσβίες, χωρισμένες, μ.λακισμένες κάθε είδους, πρεζούδες (στα πρώτα στάδια, πού θεραπεύεται), "τελειωμένες" πόρνες, αποφυλακισμένες, τζογαδόρες που χρωστάνε μέχρι καί το βρακί τους, παιδιά διαλυμένων οικογενειών, καί διάφορα άλλα τέτοια όμορφα. Κατά κανόνα, άτομα με σκοτεινό παρελθόν, παρά το νεαρό της ηλικίας τους.
Πώς γεμίσαμε εμείς, αναγνώστη μου, από "συγγραφείς" βιβλίων του Παράξενου, αυθεντίες επί παντός επιστητού, τις τελευταίες δεκαετίες, οι οποίοι εκ του μηδενός ξεπήδησαν στην κορυφή της διασημότητας καί των πωλήσεων; Ή, πού βρίσκουν οι εγχώριες "μη" κυβερνητικές οργανώσεις άτομα, πρόθυμα να κατεβούν σε διαδηλώσεις, ζητώντας τη διάλυση της Ελλάδας καί το χάρισμα των κομματιών της στους γείτονες; Ά, γειά σου!

(Σ' αυτό το σημείο, ΜΗΝ ακούσω τη φράση "από ιδεολογία", διότι θα μοιράσω χαστούκια!)

Μιά που είπα "περιθώριο": Είναι πασίγνωστο, ότι κάθε σκοτεινή καί μαύρη δραστηριότητα απαντάται είτε (α) στο κοινωνικό περιθώριο, είτε (β) στην αριστοκρατία. Όχι στα απανάμεσα. Όχι, ή εξαιρετικά σπανίως.
Γιά παράδειγμα, πρεζάκιας ήταν ο φτωχός Δελιάς, αλλά πρεζάκιας ήταν πριν κάποια χρόνια κι ο Γκεττύ ο νεώτερος. Όπως καί η τσαρίνα Αλεξάνδρα, που ευνοούσε τους τσαρλατανισμούς του Ρασπούτιν (αριστοκρατία καί περιθώριο σε ταιριαστή παρέα), ή οι αρχαίες Ρωμαίες, σύζυγοι συγκλητικών, που όμως δεν έλεγαν όχι σε κάθε αγύρτη "μάγο".
Ειδικά γιά τα λουτρά αίματος στην αριστοκρατία, πρόχειρο μού 'ρχεται το παράδειγμα της κόμησσας Μπάθορυ.

Βέβαια, όπως σε κάθε οργάνωση του είδους, αυτομάτως, ή επιβεβλημένη άνωθεν, σχηματίζεται καί στις Φέμενες μία ιεραρχία. Στην οποία, κάποια άτομα είναι πιό ίσα απ' τα ίσα.
Στην περίπτωση των Φεμενών, κι αφού το πράγμα δεν είναι αυθόρμητο, ώστε να ξεχωρίσουν οι ηρωΐδες του κινήματος, ή οι "παλιοσειρές", η ιεραρχία τίθεται καθαρά από το αφεντικό που πληρώνει. (Τον ..."φιλάνθρωπο", δηλαδή.) Κι έτσι, στην κορυφή ετούτης της ιεραρχίας βρίσκονται οι Χαζάρες καί οι λοιπές ιουδαίες της "διασποράς", συν οι συνειδητές μαύρες μάγισσες της Σελήνης. Οι παρακατιανές της φεμενο-ιεραρχίας απλώς δείχνουν τα βυζιά τους, βγάζουν αφρούς απ' το στόμα, καταστρέφουν ό,τι διαταχθούν, καί εισπράττουν έναν μισθό.

Κι εννοείται: τα παραπάνω κλιμάκια γνωρίζουν περισσότερα, αλλά δεν αποκαλύπτουν τα πάντα στις "νεόφυτες". Τα ακόμη παραπάνω κλιμάκια γνωρίζουν κι άλλα (θυμηθείτε το αυτό - θα το συζητήσουμε παρακάτω), καί ούτω καθ' εξής.



Φυσικά, ανάμεσα στο σκυλολόϊ αυτό παρεισφρύουν καθαρές πρακτόρισσες, όπως ετούτη εδώ:

Η οποία ονομάζεται Αμίνα Τάϋλερ (πλήρης φωτογραφία εδώ), θεωρείται Τυνήσια, αλλά δεν είναι. Είναι κατά το ήμισυ, από μητέρα, ενώ ο πατέρας της είναι άγγλος. (Το "Τάϋλερ" είναι αγγλικό επίθετο.)
Αυτή, τώρα, δεν είναι ακριβώς Φέμενα, αλλά έκανε τα ίδια μ' αυτές. Ανέβασε κάτι ημίγυμνες φωτογραφίες της στα ιστολόγια καί τα φατσομπούκια, με ταυτόχρονη βυζο-καθύβριση των μούσλιμζ, καί ...εξαφανίστηκε. Οι Φέμενες θεωρούν ότι απήχθη από ταλιμπάνους, ανησυχούν γιά τη ζωή της, καί την ψάχνουνε.

Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ελαφρώς διαφορετική. Διότι, σήμερα όποιος θέλει συνδέεται με το Διαδίκτυο καί γράφει ό,τι κατεβάσ' η κούτρα του, ή ανεβάζει οπτικοακουστικό υλικό. Ακόμη κι αν ζει στα κατσάβραχα του Αφγανιστάν. Έτσι, αν η Τάϋλερ είχε απαχθεί απο ισλαμιστές, όλο καί κάποιο βίντεο θα βλέπαμε. Ή να της κόβουν το κεφάλι, ή να τη δέρνουνε, ή κάτι τέτοιο. (Εδώ γέμισ' ο τόπος από ειδεχθείς φόνους χριστιανών.) Αλλά δεν είδαμε τίποτε.

Το ενδεχόμενο να έχει (εκτός από αγγλικό επίθετο καί) αγγλικό διαβατήριο, καί απλά να την κοπάνησε -αφού, ως διατεταγμένη αποστολή, έβαλε φωτιά στα μπατζάκια των μούσλιμζ-, καί σήμερα να ζει με άλλο όνομα καί άλλη φάτσα σε καμιά Νέα Ζηλανδία, ουδόλως πέρασε απ' τα μυαλά των Φεμενών. Βλέπεις, δεν κάνουν τέτοια πράγματα οι "υπερεσίες" της αγγλίτσας! Ά μπά! (Σαν το δικό μας το βούρλο, που καθύβρισε τα γλυπτά του Παρθενώνα καί τους μικρούς μαθητές του 2ου Γυμνασίου Κορίνθου... Το βούρλο ενήργησε ...αυθορμήτως! :-) Δεν συνδέεται -μέσω πατέρα- με τους ανθρώπους της αγγλίτσας στην Ελλάδα, δηλαδή τη γνωστή φαμίλια των Χανίων! Ά μπά! :-) )

Ούτε καί υπάρχει σήμερα τεχνολογία χειρισμού εικόνας, που -στην κυριολεξία!- ανασταίνει πεθαμένους! Μπάααα!!!... Ιδέα μου θά 'ναι! :-P Οπότε, αν νομίζεις ότι βλέπεις την Τάϋλερ στο Διαδίκτυο, όντως βλέπεις την Τάϋλερ στο Διαδίκτυο! Τελεία καί παύλα! Δεν βλέπεις ένα προγραμματισμένο σύνολο από pixels! Μπάαα, σε καλό σου! Τόση δυσπιστία, πιά; :-)

Στο μεταξύ, βέβαια, το Διαδίκτυο γεμίζει από αντιφατικές αναφορές (διάβαζε: πορδές των "υπερεσιώνε") γιά το τί πέρασε η δύστυχη η Αμίνα, κτλ κτλ κτλ. Καί οι δημοσιογραφάρες παγκοσμίως, ουδόλως αναρωτιούνται γιά την αλήθεια (ή την προέλευση) όλων αυτών! Κάπως σαν τον υποτιθέμενο πρόσφατο φόνο του Μπίν Λάντεν!... Γιά τον οποίο, ενώ ζούμε στην εποχή της εικόνας, δεν έχουμε ούτε μία φωτογραφία!

Άντ' από 'δώ πέρα, ρέ παλληκάρια, με τις δακρύβρεχτες ιστορίες των Αμινών καί των βιταμινών!



Η οικογενειακή κατάσταση των Φεμενών, τώρα... Αλήθεια, πώς τις κόβεις αναγνώστη μου σ' αυτόν τον τομέα; Λες ν' αφήνουν το μωρό στη Φιλιππινέζα, καί να πάνε τρέχοντας γι' "ακτιβισμό"; Λιγάκι απίθανο, έτσι;
Όπως αναρωτιόμαστε: Τί είδους άντρες θ' ανεχόντουσαν τέτοια συμπεριφορά; Δηλαδή, να βλέπουν τη σύζυγό τους (καί ενδεχομένως μητέρα των παιδιών τους) να την κοπανάει απ' το σπίτι κάθε τρεις καί λίγο γι' "ακτιβισμό" της πλάκας καί διανυκτερεύσεις στ' αστυνομικά κρατητήρια;

"- Ούτε το ένα, ούτε το άλλο!", λέτε! "Ούτε παιδιά έχουν, ούτε συζύγους." Πολύ σωστά! Μιλάμε είτε γιά ανύπαντρες καί άτεκνες, είτε γιά χωρισμένες, ανάξιες να είναι σύζυγοι καί μητέρες. (Αυτές χώρισαν, καί δεν "ξαναμπλέκουν".)

(Τί είπατε, μερικοί-ές; "- Δεν είναι ιδανικά αυτά, τα περί οικογενείας;" 'Ντάξ'! Προφανώς, εξ αντιδιαστολής είναι ιδανικά η μοναξιά καί ο θάνατος σε κλειστά διαμερίσματα, όπου οι διπλανοί βρίσκουν τα πτώματα μήνες μετά... απ' τη βρώμα. Να χαίρεστε τις ιδέες σας, καί περαστικά σας!)

Προσωπικά δεν αναρωτιέμαι καθόλου, διότι οι Φέμενες ενεργούν κατά τα πρότυπα της Ωραίας Ελένης! (Είπαμε! Δεν είπαμε; ) Η Ωραία κτλ είχε εντελώς σκατά (με το συμπάθειον) οικογενειακή ζωή - κι από παιδιά, μονάχα ένα: μία κόρη άχρουν, άοσμη, καί άγευστη, την Ερμιόνη. Την οποία η μαμά παράτησε, γιά να τρέξει πίσω απ' τον Πάρη.
Τί είδους "ωραία γυναίκα" ήταν αυτή, που δεν είχε πολλά παιδιά; Ένα έκανε, καί με το ζόρι. Καί, επί σχεδόν μία δεκαετία γάμου, ούτε σκέψη γιά δεύτερο. (Λένε πως, όταν η Ελένη έφυγε γιά την Τροία, η Ερμιόνη ήταν εννέα ετών.) Θα μου πεις, αναγνώστη μου, ότι, εφ' όσον ήταν ιέρεια του σεληνιακού ιερατείου, δεν αποκλείεται τα εννέα αυτά χρόνια να έκανε εκτρώσεις ή φόνους των βρεφών της, καί να σερβίριζε παραμύθια στον Μενέλαο. Ή στον άλλο τον βλάκα, τον Πάρη, τα επόμενα δέκα χρόνια. Τί να σου πω! Πολύ πιθανόν. Όπως πιθανώτατο είναι οι αρχαίοι ποιητάδες να τα μασάνε επί του θέματος. Πάντως, γνωρίζω προσωπικά πραγματικά ωραίες γυναίκες, που έχουνε από τρία παιδιά καί πάνω.

Προφανώς, όπως οι γυναίκες της Γαίας θέλουν την αναγέννηση της Φύσης καί να κάνουν πολλά παιδιά οι ίδιες, αντιθέτως οι γυναίκες του σεληνιακού ιερατείου έχουν αναλάβει εργολαβία τους φόνους.
Δε λέω, ο θάνατος είναι στοιχείο της ζωής. Αλλά να έρχεται, όποτε είναι η ώρα του. Όχι όποτε καπνίσει σε κάποια όντα!
Σαν τους οπαδούς της θεάς Κάλι στην Ινδία, τους Θάγκς. Αυτοί παραμονεύανε τα βράδυα, καί πιάνανε όποιον βρίσκανε, καί τον σκοτώνανε τελετουργικώς. Έστω κι αν ήταν ένας φουκαράς αγρότης, που πήγαινε νύχτα στο χωράφι του να σκάψει υπό δροσιά. Τον πιάνανε καί τον καθαρίζανε, καί ούτε υποψία τύψεων δεν είχαν. Σου λέει, "- Ήταν το κάρμα του! Ας μην ήταν εκεί, να μην τον βρίσκαμε!"

Συμπερασματικώς, οι σεληνιακές γυναίκες είναι εξ ορισμού εχθρικές προς κάθε είδος ζωής. Γι' αυτό καί δεν είναι παράξενο, που ούτε σύζυγοι θα γίνουν ποτέ, ούτε μητέρες. Όσο κι αν πασπαλίζουν την κακία τους καί τη μισανθρωπία τους με φεμινιστική "ιδεολογία". Διότι, όπως έγραψε καί κάποιος σ' έναν τοίχο, "Όση ζάχαρη καί να τους ρίξεις, τα σκατά δεν γίνονται κουραμπιέδες!"

(επόμενο)

Κακόφεμεν - IV

(προηγούμενο)

ων ανωτέρω ειπωθέντων, είναι σχετικά εύκολο να καταλάβετε το γιατί δεν κρατάνε πλακάτ. Επειδή κάθε -χμ- "μήκους σημαντικό" πράγμα, όπως το παλούκι, συμβολίζει τον φαλλό. Πράγμα το οποίο αυτές δεν θέλουν με τίποτε!!!
Γιά τον ίδιο λόγο, δεν θα τις δεις ποτέ να τιμούν έθιμα όπως το γαϊτανάκι, ή "μαγιόξυλο".

Πήγαινε στη μεγάλη φωτογραφία της Γουΐκι, αναγνώστη μου, να δεις πώς χορεύουν γύρω-γύρω απ' το μαγιόξυλο ξυπόλητες οι σημερινές (άτυπες) ιέρειες της Γαίας! Κι αν μπορούσαν, θα χόρευαν κι ολόγυμνες. Εδώ (είναι αναγκασμένες να) τηρούν τη συμβατική ηθική, κι απλά φορούν λευκούς χιτώνες. Μερικές έχουν καί στεφάνι στα μαλλιά.

Κι αν πεις να πάνε οι Φέμενες στο μπουρανί στον Τύρναβο, ή σ' εκείνο το χωριό της Ιαπωνίας με το αντίστοιχο έθιμο, τότε είναι που δεν τους σώζουν (απ' την οργή των συγχρόνων μαύρων μαγισσών της Εκάτης) τους έρμους τους χωριάτες ούτε δέκα μεραρχίες τεθωρακισμένων! LOL!!!

Πάει, λοιπόν, καί το πρώτο υποερώτημα του δευτέρου ερωτήματος.



Μας μένει το πρώτο ερώτημα, του γιατί οι Φέμενες δεν βγάζουν κι όσα φοράνε απ' τη μέση καί κάτω.

Σ' αυτό, ήδη σας μισοαπάντησα με την κυρία απ' τη φωτογραφία του Μόντε Βεριτά, η οποία φοράει φούστα.

- Το καταλάβαμε, ρέ Εργοδότη! Μα, κάθε μέρα έχουν περίοδο οι Φέμενες;
- Όχι απαραίτητα, αλλά η διαρκής κάλυψη του αιδοίου με ενδύματα είναι άκρως συμβολική.

...Το αίμα της περιόδου είναι γνωστότατο πανάρχαιο μαγικό φίλτρο. Χρησιμοποιείται πχ ως "δεσμευτικό" ενός άντρα στον έρωτα, αν σερβιριστεί (κρυφά, εννοείται - να μην πέσει καί ξύλο) μέσα στο φαγητό ή το ποτό του. Πέρα γιά πέρα βλακώδης αντίληψη, αλλά βασίζεται στο ότι το αίμα καί τα ούρα περιέχουν καί τις ορμόνες του φύλου. Άρα, ο λεγάμενος θα συνηθίσει στην ορμονική μυρωδιά της γκόμενας, καί θα "δεθεί" μαζί της! (Λες κι είναι αδέσποτος σκύλος στην εποχή του, δηλαδή! :-) Με την ίδια λογική, γιατί να μη φάει καί τα σκ.τά της γκόμενας; LOL!!!)

Αλλά το αίμα είναι καί ...αίμα! Παναπεί, έχει ΑΜΕΣΗ σχέση με τελετουργικά αίματος - ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ "μαύρα". Σατανολατρείες, αιματηρές ανθρωποθυσίες, μαύρη μαγεία, κατάρες, ξόρκια, καί ό,τι άλλο μαύρο καί σιχαμερό έχει άμεση σχέση με τη ροή αίματος. Εδώ, μάλιστα, μιλάμε γιά ροή χωρίς να υπάρξει πληγή - καί η οποία "κουβαλιέται" καί μακριά απ' τον "βωμό" των μαύρων θεοτήτων.

Άσε που η έμμηνος ρύση σχετίζεται άμεσα με την πανσέληνο (αν καί όχι σ' όλες τις γυναίκες), άρα τα έμμηνα -ως έννοια- έχουν κολλήσει σα στρείδι επάνω στην έννοια της Σελήνης.

Καί, τί μας νοιάζουν εμάς όλ' αυτά;

Εμάς, άμεσα, δεν μας νοιάζουν. Ωστόσο, μπορεί να ενδιαφέρουν τις Αστυνομίες διαφόρων χωρών... Επειδή, πιό πριν, μπορεί να ενδιαφέρουν οικογένειες, των οποίων τα παιδιά έχουν εξαφανιστεί. Καί των οποίων παιδιών η κατάληξη είναι γνωστή: φόνος τους με τελετουργικό περιτύλιγμα θυσίας σε μαύρες οντότητες, καί μετά διαμελισμός καί πώληση (στη ..."μαύρη" αγορά) των ζωτικών οργάνων του παιδιού.
Έτσι, μιά καλή ιδέα είναι ν' αρχίσουν οι Αστυνομίες να ψάχνουν εξαφανίσεις παιδιών αμέσως πριν τα δημόσια "χάππενινγκς" των Φεμενών, καί να ΣΥΝΔΥΑΖΟΥΝ τα δύο γεγονότα. Άσχετο σε ποιά χώρα έγιναν τα μεν καί τα δε. Δεν είναι δύσκολο να πάρουν οι Φέμενες το αεροπλάνο, καί να βρεθούν πέντε χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά απ' τον τόπο του φόνου. Είναι πληρωμένο το εισιτήριο, απ' τις οργανώσεις του γνωστού "φιλανθρώπου".

Γιατί, τώρα, θα έσφαζαν παιδάκια οι Φέμενες;

Εκτός των όσων είπαμε παραπάνω, αυτό γίνεται (από χρόνους πανάρχαιους) καί γιά να βοηθήσουν οι "μαύρες" οντότητες να "πιάσει" η εκάστοτε κατάρα, που εκτοξεύουν αυτές οι παλιόσκυλες.

Θα σας έλεγα να κάνετε καί καμιά δική σας ψιλοέρευνα, του αν οι Φέμενες διαδηλώνουν όταν έχει πανσέληνο. Ή, αντίστροφα, σε ποιές φάσεις της Σελήνης το κάνουν αυτό. Ωστόσο, δεν έχει νόημα, διότι είναι ζήτημα να περνάει μέρα, που να μην απασχολούν τα ΜΜΕ.

Επί του θέματος, μία τελευταία καί σημαντική παρατήρηση:

Το βρακί τους δεν το βγάζουν ειδικά οι γυναίκες, που προέρχονται από μισογυνικούς πολιτισμούς.

Γιά παράδειγμα, οι παραδοσιακοί Κινέζοι αναγκάζουν τη γυναίκα να φοράει ένα μεταξωτό βρακοζώνι, το οποίο είναι τρύπιο μπροστά στο αιδοίο. (Οι μερακλήδες μπορεί ν' αγοράζουν γιά τις Κινέζες τους βρακοζώνια με δύο τρύπες, μία μπρος - μία πίσω, αλλά δεν το έχω εξακριβώσει αυτό! Οι εγκυκλοπαιδικές μου γνώσεις περί παραδοσιακού κινέζικου σέχ φτάνουν μονάχα μέχρι τη μία τρύπα! LOL!!!) Κι έτσι κάνουν έρωτα αυτοί, καί μετά το σέξ τη γυναίκα τη διώχνουν απ' το κρεββάτι.
Οι δε (υπερ)ορθόδοξοι εβραίοι, ακόμα χειρότερα: γιά να κάνουν έρωτα, κρεμάνε κάθετα μιά λινάτσα στη μέση του κρεββατιού, ανάμεσα στον εαυτό τους καί τη γυναίκα. Στη λινάτσα ανοίγουν μία τρύπα, καί μέσα στην τρύπα βάζουν το περιτετμημένο πουλί τους. Από την άλλη μεριά πλησιάζει η γυναίκα τους, καί κάνουν έρωτα.

...Τ' είν' αυτές οι Φέμενες, είπαμε; Ουκρανέζες; Μάλλον δεν άκουσα καλά!



Πιθανολογώ πως, εδώ καί πολλές παραγράφους του κειμένου, θα έχει σχηματιστεί μέσα σας το ερώτημα, του γιατί ο χριστιανισμός δεν δέχεται γυναίκες ιέρειες. Ή, εάν θα τις δεχθεί ποτέ.

Σ' αυτό ακριβώς το σημείο, μπορώ να σας απαντήσω καί στα δύο.

Ο χριστιανισμός δεν δέχθηκε εξ αρχής γυναίκες ιέρειες, διότι ακριβώς δεν ήθελε να βιώσει καταστάσεις, όπως η πρόσφατη "κατάληψη" της Νότρ Ντάμ απ' τις Φέμενες. Μ' άλλα λόγια, δεν ήθελε ν' ανακατευτεί στα πόδια του το σεληνιακό ιερατείο των μαύρων μαγισσών.
Κι επειδή υπήρχε ιστορικό προηγούμενο κινδύνου, να δοκιμάσουν να τραβήξουν οι ιέρειες της Σελήνης προς το μέρος τους τις ιέρειες της Γαίας. (Αυτό ακριβώς φοβόντουσαν οι Κρήτες ιερείς του Απόλλωνα καί του Φαέθωνα ότι θα συμβεί στις Πυθίες των Δελφών απ' το μαύρο ιερατείο του Μίνωα, κι έσπευσαν να προλάβουν.)

Επομένως (κι εν όψει όλης της "εποχής των Ιχθύων"), γιά να προλάβει λίαν δυσάρεστες καταστάσεις "μαύρης" λατρείας, ο χριστιανισμός απαγόρευσε την ιερωσύνη γυναικών γενικά.

Μικρή παρέκβαση: Κατ' επανάληψη έχω υποβάλει ακριβώς το ίδιο ερώτημα σε διάφορες θεούσες: γιατί ο χριστιανισμός δεν δέχεται γυναίκες ως ιέρειες, καί πώς τους φαίνεται αυτή η απαγόρευση, που αφορά το φύλο τους.
Η απάντηση πάντα είναι ένα αμήχανο: "- Έεε... Οι γυναίκες είμαστε βρώμικες, διότι έχουμε περίοδο!"
Όταν, όμως, συνεχίζω, ρωτώντας γιάτί οι αρχαίες Ελληνίδες γινόντουσαν ιέρειες, εφ' όσον είχαν κι αυτές περίοδο, οι απαντήσεις κυμαίνονται από πλήρη σιωπή, μέχρι κάτι ψελλίσματα περί "πεπλανημένης" αρχαίας θρησκείας.
Όπως καταλαβαίνετε, αυτά είναι καθαρές ανοησίες. Οι γυναίκες δεν είναι "βρώμικες", διότι ο Ίδιος ο Θεός έφτιαξε δύο φύλα ισότιμα. Αλλού βρίσκεται η βρωμιά, σ' αυτά που εξηγήσαμε παραπάνω. Μόνο που κανείς δεν θυμάται πλέον την εξήγηση - εξ ού καί η "μισή" (κι εντελώς αβάσιμη) "εξήγηση" περί "βρωμιάς" των εμμήνων, την οποία περισσότερο έχει κρατήσει η Λαογραφία, παρά το επίσημο δόγμα. (Δεν θεωρώ την Εκκλησία, νοούμενη ως σύνολο, τόσο ανόητη, ώστε να υποστηρίζει επισήμως τέτοιες -εβραιογενείς- ηλιθιότητες.)

Κάποτε, όμως, η γυναίκα θ' αποκατασταθεί πάλι στο αξίωμα της ιέρειας καί της αρχιέρειας. Δεν μπορεί να μείνει γιά πάντα έτσι αυτή η ιστορία! Πότε θα γίνει αυτό, τώρα;

Όταν τελειώσει η Ογδόη Οικουμενική Σύνοδος καί γραφούν τα πρακτικά της, κι αφού έχει προηγηθεί η ένωση Ορθόδοξης καί Καθολικής Εκκλησίας σε μία ενιαία Εκκλησία του Χριστού. (Αλλοιώς, δεν γίνεται Οικουμενική Σύνοδος, αλλά μονάχα τοπική.) Μόνο που αυτό δεν θα γίνει σύντομα. Θα χρειαστούν καμιά σαρανταριά χρόνια ακόμη!

(επόμενο)

Κακόφεμεν - III

(προηγούμενο)

σο μπορούμε να πάμε πίσω στην ανιχνεύσιμη Ιστορία, έστω καί υπό την μορφή της Μυθολογίας, θα διακρίνουμε τέσσερα ιερατεία. Δύο αντρικά (ακριβέστερα, κυρίως αντρικά) καί δύο γυναικεία (ακριβέστερα, κυρίως γυναικεία).

Χοντρικά μιλώντας, τα καλά ιερατεία είναι:

• Γιά τους άντρες, το λεγόμενο "ηλιακό". Δηλαδή αυτό που εκπροσωπεί τους αρσενικούς θεούς. (Δηλ. τους: Δία, Απόλλωνα, Άρη, Ερμή, Ήφαιστο, Ποσειδώνα, Πλούτωνα, Διόνυσο, καί λοιπούς αρσενικούς θεούς σε άλλες θρησκείες. Όπως καί τον Θεό των χριστιανών.)
• Γιά τις γυναίκες, το της Γαίας καί των θηλυκών Θεοτήτων.

Αυτά τα δύο μαζεύουν όλα τα καλά ανθρώπινα στοιχεία, άντρες καί γυναίκες καλών χαρακτήρων καί καλών προθέσεων.

Οι αρνητικές όψεις των παραπάνω είναι:

• Το κρόνιο ιερατείο, το οποίο εκπροσωπεί την γεροντοκρατία. (Σ' αυτό ανήκουν οι ραββίνοι καί οι ποδίτσες, γιά να καταλάβετε.)
• Το σεληνιακό ιερατείο, το οποίο μαζεύει όλες τις κατώτερες γυναίκες (πχ όσες κάνουν γητειές καί μαγγανείες σε νεκροταφεία, σατανολατρείες, τελετουργικούς φόνους, κτλ κτλ παρόμοια), καθώς καί τα ομοφυλόφιλα άτομα (που διαπράττουν τα ίδια σκατά με τις ως άνω κυράτσες).

Σημαντικό είναι, ακόμη, να καταλάβετε πως, θέλουμε-δε θέλουμε, όλα τα ανθρώπινα (καί ανθρωποειδή) όντα από τον χαρακτήρα μας ανήκουμε (έστω καί ατύπως) σ' ένα από τα τέσσερα "ιερατεία".

Τα τέσσερα αυτά ιερατεία έχουν μερικά πολύ βασικά χαρακτηριστικά, τα οποία τα καθιστούν ευκόλως αναγνωρίσιμα.

• Το ηλιακό ιερατείο έχει στην πλειονότητά του άντρες ιερείς (όπως οι δικοί μας οι ορθόδοξοι σήμερα), οι οποίοι λατρεύουν θεούς καί θεές ευρισκόμενους-ες ψηλά στον ουρανό. Επικοινωνεί -σε επίπεδο θεσμών, όχι αυτοσχεδιασμού ή τύχης- αποκλειστικά με το ιερατείο της Γαίας.
• Το ιερατείο της Γαίας έχει στην πλειονότητά του γυναίκες ιέρειες (όπως οι Πυθίες στην αρχαιότητα), κι επικοινωνεί -σε επίπεδο θεσμών, όχι αυτοσχεδιασμού ή τύχης- αποκλειστικά με το ηλιακό ιερατείο.

Επίσης, αυτά τα δύο ιερατεία αλληλομισούνται θανάσιμα με τα δύο σκοτεινά.

Αυτά τα δύο ιερατεία εφαρμόζουν την πρακτική των γυμνών (ξυπόλητων) ποδιών, γιά να έρχονται σ' επαφή με τις δυνάμεις της Γαίας. Κυρίως οι γυναίκες. Αλλά καί οι άντρες ιερείς, όπως στην αρχαιότητα οι δικοί μας Σελλοί, ή στην Ινδία οι βραχμάνοι.

Σας έλυσα την απορία, γιατί ρωτούσα τόσο επίμονα το γιατί δεν υπάρχουν ξυπόλητες Φέμενες;

Ένα άλλο χαρακτηριστικό τους, είναι το γυμνό στήθος. Ακόμη καί γιά τις γυναίκες.

Ιδού το χαρακτηριστικό αγαλματάκι της αρχιέρειας της Γαίας (καί όχι "θεάς με φίδια", ώ Αρχαιολόγοι πλανεμένοι). Ετούτη εδώ θα ήταν ολόγυμνη, αν ήταν απλή ιέρεια. Τώρα φοράει τα διακριτικά του βαθμού της, εξ ού καί η περίτεχνη φούστα.
Λοιπόν, επειδή το στήθος είναι η έδρα των συναισθημάτων ("τσάκρας της καρδιάς"), οι ιερείς καί οι ιέρειες το αφήνουν γυμνό, γιά να εκπέμψουν θετικά συναισθήματα. Ευλογία. Εδώ, η αρχιέρειά μας ευλογεί την ύπαρξη υγιούς καί δραστήριας ζωής στη Γή. (Αυτό ακριβώς συμβολίζουν τα φίδια.)

Καί γιατί γράφω "ολόγυμνη"; Επειδή έτσι θα μ' άρεσε εμένα; Όχι! Αλλά, επειδή σίγουρα έχετε ακούσει τους λαϊκούς θρύλους γιά τις "μάγισσες"...

• ...που χορεύουν ολόγυμνες (καί ξυπόλητες) στα χωράφια,
• κυκλικούς χορούς πιασμένες χέρι-χέρι μέσα σ' έναν κύκλο (ο κύκλος είναι σύμβολο της Γαίας - εκτός αν τη Γή τη θεωρείτε ...επίπεδη! :-) ),
• καί ζωγραφίζουν πεντάλφες γιά προστασία απ' το κακό. (Κι αυτό ισχύει. Αλλά το γιατί, αναγνώστη μου, άσ' το.)

Όντως είναι μέγιστο βοήθημα η Λαογραφία. Μας ξελασπώνει, μας δίνει απαντήσεις, έστω κι αν τα "γιατί" καί τα "διότι" έχουν ξεχαστεί στο πέρασμα του χρόνου.

Παρένθεση: Αυτές οι έρμες οι "μάγισσες", τί έχουνε τραβήξει!... αν καί κάποτε είχαν ...πανεπιστημιακή έδρα, γιά να διδάσκουν αυτά ακριβώς, γιά τα οποία τις κυνήγησαν αγρίως στον ύστερο Μεσαίωνα καί την Αναγέννηση! Ναί! Κατά τον 8ο χριστιανικό αιώνα, έγιναν διάσημες οι γυναίκες του Σαλέρνο (muliebre Salernitanae), που δίδασκαν τη χρήση των βοτάνων. Δηλαδή, ένα μέρος της ιπποκράτειας Ιατρικής!

Αντίθετα, το σεληνιακό ιερατείο των Φεμενών εφαρμόζει την ίδια ακριβώς τεχνική του γυμνού στήθους, αλλά γιά να εκπέμψει κατάρες. Εξ ού καί τα απειλητικά ή εχθρικά συνθήματα επάνω στα στήθη τους, γραμμένα μάλιστα με μαύρη μπογιά.

Αγριεμένο ύφος, επιθετικό σύνθημα... Αλήθεια, τί νομίζει πως θα κερδίσει, "γ.μώντας" τα ήθη μου; (Από μένα, οίκτο γιά τη βλακεία της.)



Τα σεληνιακό καί κρόνιο ιερατεία, τώρα, επικοινωνούν κι αυτά αποκλειστικά μεταξύ τους. Άρα, καί οι Φέμενες είναι φίλες των γέρων καί των ομοφυλοφίλων, κι εχθρές των ανδρών! Θέλετε καί τις αποδείξεις; Νά η πρώτη!

Περιχαρής η εικονιζόμενη μέγαιρα, ποιός ξέρει ποιανού δυστυχή "απέκοψε πάσαν πατρότητος ελπίδα" - που γράφει κι ο Ροΐδης! (Όπως -γι' άλλο παρόμοιο περιστατικό- γράφει καί το περίφημο: "...κατέστησαν αυτόν ...ουδέτερον"! :-) ) Το δε δρεπάνι δεν αφήνει καμμία αμφιβολία γιά το ότι παραπέμπει στην αντίστοιχη μυθολογική σκηνή με τον Κρόνο καί τον Ουρανό.

Παρεμπιπτόντως, το σύμβολο των κομμουνιστών, το σφυροδρέπανο...

...έχει καί μία μυστική ερμηνεία. Σύμφωνα με τον Γ. Μπαλάνο, συμβολίζει τον λεγόμενο "ιερό γάμο" των αποκρυφιστών. Διότι το σφυρί είναι σαφώς η μαλαπέρδα. (Πλάκα έχει αυτή η λέξη! Εκ του "mal a perdre", δηλ. "κακό να το χάσεις"! :-) ) Ενώ το δρεπάνι (κοιλότητα προς τα μέσα) συμβολίζει το αιδοίο της γυναίκας.
Λογικό είναι, λοιπόν, να υπάρχει κι αυτή η αποκρυφιστική ερμηνεία,διότι (πάλι κατά Γ. Μπαλάνο) ο Λένιν είχε γίνει μέλος του O.T.O. (Ordo Templi Orientis, Τάγμα του Ανατολικού Ναού), τότε που διέμενε στην Ελβετία. Παρεμπιπτόντως, οι "ορίτζιναλ" μασώνοι δεν δέχονται ως μέλη κομμουνιστές καί αναρχικούς, αλλά τους παραπέμπουν στο OTO. (Σας τα λέω, γιά να μαθαίνετε! :-) ) Εκτός αν κάποιος πρώτα γίνει μασώνος, καί ύστερα μέλος κάποιου κομμουνιστικού κόμματος. Τους δε υπερδεξιούς, τους παραπέμπουν στις λεγόμενες "λευκές" ή "εθνικές" στοές. (Σαν αυτή, που ήθελε να φτιάξει ο Μεταξάς.)

Μπορεί, όμως, το δρεπάνι να είναι μονάχα δρεπάνι, οπότε πάλι πάμε στο πάθημα του Ουρανού. Άρα γε, το σφυροδρέπανο να (ήθελε ο Λένιν να) συμβόλιζε την επερχόμενη "εποχή του Υδροχόου" (Ουρανός) ; Ποιός να ξέρει!

Νά κι η δεύτερη απόδειξη (http://femen.org/uploads/gallery/kZZ14vji7j.jpg), με τις ..."αρσενικές" δεσποινίδες:

(Περιέργως, σήμερα το site τους φαίνεται να λειτουργεί. Αλλά δεν θα βάλω ευθύ σύνδεσμο.)

Εάν επισκεφθείτε μία συγκεκριμένη υποσελίδα τους (http://femen.org/en/news/page/30), επάνω-επάνω έχει μία φωτογραφική σύνθεση, που ισχυρίζεται ότι οι εν λόγωι είναι "ο θάνατος της πατριαρχίας". Εμένα μου λες;!... Όπως επίσης, θα δείτε σε κάποια φωτογραφία να βρίζουν τους οξαποδαίους. (Πολύ καλή σελίδα, από πλευράς φωτογραφικού υλικού.) Εμένα, όμως, θα μου επιτρέψετε να διατηρώ επιφυλάξεις, διότι αυτά τα δύο είναι σταγόνες στον ωκεανό. Είναι το δόλωμα, γιά να μη φαίνεται η φάκα.

Ο πραγματικός εχθρός τους είναι οι άντρες, καί το ηλιακό ιερατείο. Εξ ού καί η λύσσα τους κατά του (χριστιανικού) Θεού, κατά της Εκκλησίας, κατά του Πάπα (παράδειγμα 1, παράδειγμα 2). Που την εξέφρασαν, όταν έκαναν "κατάληψη" στην Παναγία των Παρισίων, με τα διάφορα "F.ck God", "F.ck Church", "Notre Dieu est une femme!" (δηλ. "Ο δικός μας θεός είναι μία γυναίκα!").

Τα εξηγήσαμε ήδη, να μην τα ξαναλέμε.

(επόμενο)