Συχνά κάποιοι καλοθελητές μου απέδωσαν, στη βάση της επιδίωξης συνωμοτικών θεωρήσεων, την καλλιέργεια αντιπάθειας ή και μίσους σε βάρος του Εβραϊκού λαού. Η σκόπιμη σύγχυση αυτών των ενορχηστρωμένων δυσφημητών αποσκοπεί στην ουσία, να συγκαλύψει αυτούς, που πάντοτε κατήγγειλα και εξακολουθώ να καταγγέλω. Αυτοί δεν είναι οι λαοί, αλλά οι δυνάστες τους. Σε διάφορα φόρα συζήτησης, που έτυχε να συμμετάσχω, έκανα μόνιμα σαφή διαχωρισμό μεταξύ των καββαλιστικών, σατανολατρικών κυκλωμάτων, τα οποία δεν υπάρχουν μόνο μέσα στους Εβραίους και στον Εβραϊκό λαό. Έχω επανειλημένα καταδικάσει τον ρατσισμό, με τον οποίον ψαρεύουν στα θολά νερά, κάποιοι δήθεν μεγαλόστομοι "αντισιωνιστές", ως είδος πνευματικής αποκτήνωσης. Δεν είναι μόνο οι Εβραίοι φίλοι μου, που έχουν κερδίσει επάξια την συμπάθειά μου. Μεγάλες μορφές Ιουδαίων διανοητών έχουν σφραγίσει τη σκέψη μου και κατ΄επέκταση τη ζωή μου, όπως ο Ζίγκμουντ Φρόιντ, ο Βίλχελμ Ράιχ, ο Κουρτ Τουχόλσκυ, η Χάννα Άρεντ και αρκετοί άλλοι.
Θυμάμαι τον τρόπο που με κοίταξε στα μάτια μια γριούλα Εβραία, που δούλευε μια ζωή ως ράφτρια στο Άμστερνταμ και είχαν γεμίσει τα πόδια της οιδήματα από την ορθοστασία, που την επισκέφτηκα για να της συμπαρασταθώ σε κάποιο πρόβλημα, μετά από παράκληση μιας εβραίας φίλης μου. Θυμάμαι την άπειρη σιωπή, όταν κρατούσε το χέρι μου κατά τη διάρκεια ενός ολιγόλεπτου περίπατου στο πάρκο, μετά αφού μου έδειξε τη δερματοστιγμάτιση που της είχαν κάνει η Ναζιστές στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως. Πως είναι δυνατόν να μισήσεις ένα τέτοιο άνθρωπο, μετά από τόσες συμφορές που υπέμεινε, χωρίς να χάσει το θάρρος και την αγάπη του για τους ανθρώπους, προσωποποιώντας το σκληρό πεπρωμένο μισού αιώνα αιματηρών πολέμων και ολοκληρωτικής απαξίωσης του ανθρώπου στην Ευρώπη;
Βέβαια τίθεται ένα μεγάλο ερώτημα, που δεν απασχολεί μόνο τη λογική, αλλά έχει βαθιές ιστορικές και θρησκειολογικές προεκτάσεις: Πως είναι δυνατόν μέσα από την ίδια φύτρα να βγαίνουν θηρία, όπως οι Ρόστιλντ, οι Μόργκαν, οι Ρόκφελλερ, ο Μπέγκιν, ο Σαρόν, ο Νετανγιάχου, αλλά και ανθρώπινα διαμάντια, όπως η Χάρεντ, ο φον Οσίτσκι, ο Βίλχελμ Ράιχ; Η απάντηση που δίνουν με δογματική πιστότητα στις θεωρητικοποιημένες προκαταλήψεις κάποιοι αφελείς υποστηρικτές του "επιστημονικού υλισμού", ότι δήθεν το κεφάλαιο είναι από τη φύση του απάνθρωπο, στην ουσία αποδίδει την αιτία στο αποτέλεσμα. Η βαθιά διάσπαση των Εβραίων έχει ιστορικές και θρησκευτικές ρίζες, τις οποίες αποκαλύπτουν και τα ίδια τα ιερά τους κείμενα. Ένα μνημειώδες έργο για τα Ελληνικά δεδομένα, που βοηθάει να κατανοήσουμε το φαινόμενο, είναι το βιβλίο του Γιάννη Κορδάτου "Η Παλαιά Διαθήκη Στο Φως Της Κριτικής" - το οποίο μόνο ως παράδειγμα αναφέρω - γιατί η βιβλιογραφία, ιδαίτερα αυτή που προέρχεται από τις αρχές του περασμένου αιώνα, πριν ρίξει ο Εθνικοσοσιαλισμός και η αμερικανοκρατία ταφόπετρα επάνω στις βαθυστόχαστες ιστορικές μελέτες στην Ευρώπη, είναι τεράστια.
Οι Εβραίοι όταν εκδιώχθησαν μετά από στάση τους εναντίον του από τον Φαραώ Ραμσί ΙΙ από την Αίγυπτο, αποτελούντο από δυο ριζικά ετερόκλητες ομάδες. Οι οπαδοί του Μωησέως ήσαν η πνευματική αφρόκρεμα της Αιγύπτου. Ήταν οι οπαδοί του Μονοθεϊσμού, που ο Ραμσής ΙΙ, ως εκφραστής του πολυθεϊσμού και του αντίστοιχου καταπιεστικού κοινωνικού μοντέλου καταδίωξε. Η δεύτερη ομάδα ήταν οι βαρυποινίτες, τα κοινωνικά κατακάθια, που δούλευαν στην κατσκευή καταναγκαστικών έργων. Αυτή ήταν στην πλειοψηφία τους πολυθεϊστές. Ήδη το πρώτο διάστημα μετά την Έξοδο εκδηλώνεται σύγκρουση μεταξύ των οπαδών του Μωυσή και αυτών του Ιησού του Ναβί, που επανορθώνουν ως θεότητα το χρυσό κριάρι. Δεν είναι τυχαίο, ότι και στη Βίβλο, η οποία σύμφωνα με την ανάλυση του Κορδάτου, αποτελεί μίγμα δυο διαφορετικών κειμένων, η αναφορά στο Θεό γίνεται αφ΄ενος με τον όρο ενικού αριθμού "Ιεχοβά", αφ' εταίρου με τον όρο "Ελοχίμ", που είναι πληθυντικός, καταγράφοντας τον ριζικά διαφορετικό προσανατολισμό των δύο ομάδων. Από τότε μια έντονη εσωτερική σύγκρουση χαρακτηρίζει τη σχέση αυτών των ομάδων, που περιγράφεται αρκετά γλαφυρά και στη Βίβλο. Οι μονοθεϊστές, που όπως αναφέρει ο Κορδάτος, εκφράζονται από τους Προφήτες, οι οποίοι θα ταχθούν με τη μεριά της κοινωνικής δικαιωσύνης, υποστηρίζοντας τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Από αυτόυς προέρχεται ως ιστορική φυσιογνωμία και ο Ιησούς Χριστός. Κατά τη Βαβυλώνιο Αιχμαλωσία τμήμα των πολυθεϊστών Εβραίων ασπάζεται το Μολόχ και δημιουργεί την Καββαλά ως μυστική διδασκαλία. Από αυτή την κίνηση θα προέλθουν οι Φαρσαίοι. Σε αυτή την φράξια αμφισβητούν οι συγγράψαντες τα Ευαγγέλια την πραγματική ιδιότητα του Ιουδαίου. Χαρακτηρηστικά αναφέρει η Αποκάλυψις Του Ιωάννου "αυτούς που λέγουσι εαυτούς Ιουδαίους είναι, αλλά συναγωγή του σατανά εισί".
Βέβαια, ποιά είναι η πορεία από τον Καββαλιστικό σατανισμό στις μυστικές εταιρίες και τον Μολοχισμό της σημερινής διεθνούς εξουσιαστικής ελίτ, είναι ένα θέμα μεγάλο, που μόνο ως ένα βαθμό έχει αποτελέσει αντικείμενο συστηματικής μελέτης. Καλό είναι βέβαια να τονιστεί, ότι αυτή η Μολοχιστική ελίτ, δεν αποτελείται μόνο από Εβραίους. Υπάρχει σημαντική συμμετοχή αγγλοσαξωνικού στοιχείου, που προέρχεται από τη Βαβυλώνα και μεταβαίνει ενδιάμεσα στα δουλεμπορικά κυκλώματα στη Ρώμη.
Ένας σημαντικός αριθμός Εβραίων εξακολουθεί να εργάζεται για το καλό της ανθρωπότητος. Τέτοιοι προοδευτικοί άνθρωποι βρίσκονται και στο Ισραήλ. Θεωρώ υποχρέωση μου να κάνω προσεχώς γνωστούς στους επισκέπτες της σελίδας, κάποιους από αυτούς, στο μέτρο των δυνάμεων μου, επειδή τα στοιχεία που παρέχουν και η δράση τους συμβάλει και στην κατανόηση της λεγόμενης Αραβοϊσραηλινής διένεξης.
Γιατί, όπως υπάρχει μέσα στους Έλληνες ο Εφιάλτης, έτσι δεν μπορούμε να χωρίσουμε και όλους τους άλλους, με το άσπρο και το μαύρο χρώμα, όπως επιχειρούν αυτοί, που απεργάζονται τον φανατισμό, τον αποπροσανατολισμό και την αποβλάκωσή μας.
Αλλά και διότι, όπως έδειξε οι ιστορία, κάποιοι βαρυλάλητοι "αντισιωνιστές" (αλλά Χίτλερ) έδρασαν κατ΄εντολή του Καββαλιστικού κατεστημένου. Όμως "ουδέν κρυπτόν υπό τον Ήλιον" και καλόν είναι αντικρύζοντας τον Ζωοδότη, να προσβλέπουμε στον Ήλιο της Δικαιωσύνης, που ζωοδοτεί το Πνεύμα και την Ψυχή.
...και εποίησεν τώ οίκω θυρίδας παρακυπτόμενας κρύπτας...(ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΙΙΙ, ΚΕΦ. 6, 4-5) ...εθυμίων καί έθυον τοις ειδώλεις αυτών. Και εποίησεν Σαλωμων το πονηρόν ενώπιον κυρίου,ουκ επορεύθη οπίσω κυρίου ως Δαυίδ ο πατήρ αυτού.(ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΙΙΙ, ΚΕΦ. 11, 7-8) ... και ήγηρεν κύριος σαταντω Σαλωμων τον Αδερ των Ιδουμαίων...(ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΙΙΙ, ΚΕΦ 11, 14) ... Υιός δώδεκα ετών Μανασσής εν τώ βασιλεύειν αυτόν και πεντήκοντα και πέντε έτη εβασίλευσεν εν Ιερουσαλήμ, και το όνομα τη μητρί αυτού Οψιβα. και εποίησεν το πονηρόν εν οφθαλμείς κυρίου κατά τα βδελύγματα εθνών, ων εξήρεν κύριος από προσώπου των υιών Ισραήλ, και επέστρεψεν και ωκοδόμησεν τα υψηλά, ά κατέσπασεν Εζεκίας ο πατήρ αυτού και ανέστησεν θυσιαστήριον Βααλ... ...και εποίησεν θελητήν και γνώστας... (ΒΑΣΙΛΕΩΝ IV, ΚΕΦ. 21, 1-6) ... καιτον οίκον τον επί πρόσωπον Ιερουσαλήμ τον χειμάρουν Κεδρων. και τον οίκον τον επί πρόσωπον Ιερουσαλήμ τον εκ δεξιών του όρους του Μοσοαθ, ων ωκοδόμησεν Σαλωμων βασιλεύς Ισραήλ τη Αστάρτη προσοχθίσματι Σιδωνίων και τώ Χαμώς προσοχθίσματι Μωαβ και τω Μολχολ βδελύγματι υιών Αμμων, εμίανεν ο βασιλεύς. και συνέτριψεν τας στήλας και εξωλόθρευσεν τα δάση και έπλησεν τους τόπους αυτών οστέων ανθρώπων...(ΒΑΣΙΛΕΩΝ IV, ΚΕΦ. 23, 12-15) ... και εθυσίασεν πάντας τους ιερείς των υψηλών τους όντας εκεί επί των θυσιαστηρίων και κατέκαυσεν τά οστά των ανθρώπων επ΄αυτά...(ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΙV, ΚΕΦ. 21, 20)
Την 29 Δεκεμβρίου, ημέρα που είναι αφιερωμένη σύμφωνα με το εκκλησιαστικό εορτολόγιο στη σφαγή των βρεφών από τον Ηρώδη επέλεξαν οι Μολοχισταί που διοικούν το Ισραήλ για την σφαγή των αμάχων στη Γάζα, στηριγμένοι στα τσιμπήματα κουνουπιού που είχε προβεί το πρακτορείο της χαφιέδικης Μουσουλμανικής Αδελφότητας στη Γάζα, Χαμάς. Δεν εκπλήσει ότι οι σατανολάτραι επιλέγουν τις κατάλληλες ημερομηνίες, για να δώσουν χαρακτήρα τελετουργικής ανθρωποθυσίας στις εκατόμβες των αμάχων, που προκλητικά αποκαλούν "πολεμικές επιχειρήσεις". Και το ΝΑΤΟ είχε βομβαρδίσει ημέρα του Πάσχα τους αμάχους στο Βελιγράδι, πετώντας τη μάσκα που φορούν οι "Γνώσται" κατά τη Βίβλο, τουτέστιν η "γνωστικοί πεφωτισμένοι" με το σκότος του βορβόρου.
Η χάρις του Πατρός Δημιουργού του σύμπαντος ας διαχέεται εφ΄όλων ημών, των επισκεπτών της ιστοσελίδος.
Την ημέρα των Χριστουγέννων βομβάρδισε το Ισραήλ για μια ακόμη φορά τη Γάζα, σε μια επιχείρηση συλλογικής τιμωρίας ενάντια σε αμάχους, μετά από πρόκλησεις εκτόξευσης βλημάτων που έκανε οι Χαμάς, μια χαφιέδικη οργάνωση, που καθοδηγείται από τα ίδια κέντρα που βρίσκονται πίσω από τον μιλιταρισμό του Ισραήλ και που σε συνεργασία με αυτόν, προωθεί την γενονκτονία των Παλαιστινίων.
Τα σατανολατρικά κυκλώματα διαπράττουν μαζικές δολοφονίες αμάχων, ως ανθρωποθυσίες στο μολόχ, τις ημέρες των Χριστιανικών εορτών. Το ΝΑΤΟ βομβάρδισε το Πάσχα το Βελιγράδι με ένα πρωτόγνωρα βίαιο τρόπο. Αν παρακολουθήσουμε τις αντίστοιχες ημέρες των εορτών, έχουμε μαζική σφαγή αμάχων, στο Αφγανιστάν ή όπου αλλού είναι αυτό δυνατόν, από τις "δυνάμεις του ελεύθερου κόσμου".
Ενώ τα δημοσιεύματα δίνουν και παίρνουν για την από δεκαετίες μόνιμη κρίση στη Μέση Ανατολή, ο αναγνώστης δεν είναι σε θέση να βγάλει συμπέρασμα, αναφορικά με το τι γίνεται εκεί. Η εικόνα που μεταδίδεται είναι εικόνα χάους: Οι Παλαιστίνιοι επιχειρούν με ρουκέτες επιθέσεις στο Ισραήλ, που φτάνουν μέχρι 40 χλμ. μέσα στην επικράτεια του, έχοντας πολύ σπάνια θύματα. Σε αντίποινα το Ισραήλ προβαίνει τόσο σε δολοφονίες στελεχών της Χαμάς, όσο και σε γενοκτονία των Παλαιστινίων σε δόσεις. Αλλά και οι Παλαιστίνιοι σκοτώνονται μεταξύ τους, σε εμφύλιες συγκρούσεις, συμπληρώνοντας την Ισραηλινή γενοκτονία σε βάρος τους. Μια ανοδική σπείρα αίματος, που αποβαίνει μόνιμα σε βάρος των Παλαστινίων, στην οποία μοιάζουν κατά παράξενο τρόπο να είναι και οι ίδιοι συνένοχοι. ΓΙΑΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ "ΙΣΛΑΜΙΚΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ", ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΩΝ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ. ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΤΙ, ΤΟΝ ΥΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΙΚΟ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ "ΙΣΛΑΜΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ".
Οι δυτικοί ιμπεριαλιστές διέγνωσαν στην περίπτωση του ανερχόμενου αραβικού εθνικισμού ένα ανερχόμενο και επικίνδυνο αντίπαλο των συμφερόντων τους, στην ζωτική για την παγκόσμια ηγεμονία περιοχή άντλησης του πετρελαίου. Μια από τις μεθόδους που είχαν επιλέξει, για την επιβολή τους στις μικρότερες δυνάμεις και την έντληση υπερκερδών με τη μεταφορά αξίας από τις οικονομίες τους στα δικά τους θησαυροφυλάκια, ήταν η ενεργειακή εξάρτηση. Ήταν επόμενο, ο αραβικός εθνικισμός, ως τάση εκκοσμικευμένη (χωρίς δηλαδή θρησκευτικές αναφορές) να στραφεί μεσοπρόθεσμα προς τη συνεργασία με τη Σοβιετική Ένωση, σε μια προσπάθεια πολιτικής ίσων αποστάσεων. Για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα οι αγγλικές μυστικές υπηρεσίες αρχικά και αυτές των ΗΠΑ στη συνέχεια, οικοδόμησαν απάνω στο τερατούργημα, που είχαν στήσει πρώτοι οι Χιτλερικοί, του λεγόμενου "Ισλαμικού Ριζοσπαστισμού". Στην πορεία έγιναν αρκετά πράγματα γνωστά, αναφορικά με τον ρόλο του βασιλικού οίκου της Σαουδαραβίας στο όλο σκηνικό με τον Μπιν Λάντεν και το στήσιμο των Μουτζαχεντίν και των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, καθώς και στο ρόλο που έπαιξαν οι αμερικανικίνητας μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν στην ανάπτυξη της ισλαμικής "τρομοκρατίας". Κάποια πράγματα, τελικά αρκετά δυσάρεστα για τον ρόλο του Μπους και των μυστικών υπηρεσιών, βγήκαν στη δημοσιότητα με ευκαιρία του παραμυθιού της 11 Σεπτεμβρίου, που έγινε αφετηρία για την επιθετική πολιτική των ΗΠΑ. Αυτά όμως αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Ελάχιστα απασχόλησαν τη δημοσιότητα τα στοιχεία που υπάρχουν αναφορικά με την "Ισλαμική Αδελφότητα", η οποία αποτελεί το μοχλό της δυτικής πολιτικής στις ισλαμικές χώρες και τον εν τέλει πυρήνα, που οικοδομεί την ισλαμική τρομοκρατία.
Δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι αυτές οι δυνάμεις δρουν και μέσα στη χώρα μας, μέσα στο σπίτι μας, μέσω του UCK και του UCC, οι διασυνδέσεις των οποίων, τόσο με το NATO τη CIA, όσο και με την ισλαμική τρομοκρατία είναι δεδομένες και έχουν βγει επανειλλημένα στη δημοσιότητα. Εάν λάβουμε υπ' όψει μας τη συμμετοχή του UCK στα πρόσφατα γεγονότα βίας, που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα, θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι πρόκειται για συγκοινωνούντα δοχεία και το τσάκισμα της Ισλαμικής Αδελφότητας αποτελεί καθήκον κάθε συνειδητού Έλληνα.
2. ΠΩΣ ΟΙ ΝΑΖΙΣΤΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜΙΚΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΣΜΟΥ
Παραθέτω από το άρθρο του Hellenic Nexus "Αλ Καΐντα και Ναζισμός, η μυστική σύνδεση", τεύχος 12, Φεβρουάριος-Μάρτιος 2006, σελ. 46:
Την δεκαετία του 20, ο νεαρός Αιγύπτιος διανοούμενος Χασάν αλ-Μπάνα δημιούργησε στο Κάϊρο μια εθνικιστική ομάδα, την οποία αποκάλεσε "Αδελφοί Μουσουλμάνοι", μητρική οργάνωση πολυάριθμων ισλαμικών μορφωμάτων. Ο αλ/Μπάνα ήταν ένθερμος θαυμαστής του Χίτλερ και του έγραφε συχνά. Ο θαυμασμός του ήταν τόσο μεγάλος, που τη δεκαετία του 30 οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι μετατράπηκαν σε κρυφό όπλο των Μυστικών Υπηρεσιών των Ναζί. Η επίσημη πολιτική του Τρίτου Ράιχ, βασισμένη στο δόγμα Drang nach Osten , αποσκοπούσε στη μυστική ανάπτυξη των Αδελφών Μουσουλμάνων ως πέμπτης φάλαγγας εντός της Αιγύπτου. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι δεσμαύτηκαν γραπτώς ότι θα ξεσηκώνονταν και θα βοηθούσαν τον στρατάρχη Ρόμμελ και θα εξασφάλιζαν ότι κανένας Άγγλος ή Αμερικάνος στρατιώτης δε θα έμενε ζωντανός στο Κάιρο ή την Αλεξάνδρεια. Η επιρροή και η δράση τους άρχισε να διευρύνεται κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. ΕΙΧΑΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ ΤΟΜΕΑ ΜΕ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΟΥΦΤΗ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ, ο οποίος ήταν ο εκπρόσωπος της Παλαιστίνης στην αδελφότητα. Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΟΥΦΤΗΣ ΠΗΓΕ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΣΕ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ΒΑΦΕΝ SS ΑΠΟ ΑΡΑΒΕΣ ΝΑΖΙ. Βάση τους ήταν η Βοσνία και αποκαλούντο "Μουσουλμανική Μεραρχία Χαντζάρ". Στο τέλος του Β΄Παγκόσμιου Πολέμου οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι καταζητούντο για διάπραξη εγκλημάτων πολέμου. Οι Γερμανοί καθοδηγητές τους είχαν συλληφθεί στο Κάιρο. Ολόκληρο το δίκτυο είχε εντοπιστεί από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΣΥΝΕΒΗ ΤΟ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ. ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΩΞΟΥΝ, ΠΡΟΣΕΛΛΗΦΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ. (Σημείωση μποτίλια: Η πρακτική αυτή δεν είναι καθόλου αδιανόητη, αλλά συνήθης. Το ίδιο έκαναν οι ΗΠΑ με στελέχη των Ναζί και την ηγεσία της Μαφίας στην Ιταλία). Έφεραν όλους τους φυγάδες Ναζί εγκληματίες πολέμου αραβικής και μουσουλμανικής καταγωγής στην Αίγυπτο και τους εκπαίδευαν επί τρία χρόνια. Και οι Γαλλικές μυστικές υπηρεσίες συνεργάστηκαν μαζί τους απελευθερώνοντας τον Μεγάλο Μουφτή και περνώντας τον λαθραία στην Αίγυπτο, στο μέρος όπου συγκεντρώθηκαν οι Άραβες πρώην Ναζί. Στη συνέχεια οι Βρετανοί τους "πούλησαν" στη CIA. Σκέφτηκαν ότι μπορούσαν να τους χρησιμοποιήσουν ως αντίβαρο στους Άραβες κομμουνιστές. Αλλά οι Αιγύπτιοι άρχισαν να εκνευρίζονται. Ο Νάσσερ διέταξε να φύγουν από την Αίγυπτο όλα τα μέλη των αδελφών Μουσουλμάνων, αλλοιώς θα φυλακίζονταν και θα εκτελούνταν. Έτσι στη δεκαετία του '50 η CIA φυγάδευσε τους Ναζί της Αδελφότητας στη Σαουδική Αραβία. Μόλις έφτασαν εκεί κάποιοι από τους ηγέτες τους, όπως ο δρ. Αμπντουλάχ Αζάμ. Εκεί οι ισλαμιστές ινστρούχτορες συνδύασαν ένα μείγμα ναζισμού με το τοπικό ισλαμικό ιδίωμα του Ουαχαμπισμού...
...Οστόσο, οι σχέσεις με τους Ναζί δεν αφορούν μόνο τη σημερινή "αντιτρομοκρατική εξτρατεία. Μερικές από τις πλουσιότερες οικογένειες των ΗΠΑ, ανάμεσά τους και οι Μπους, έχουν κάνει τη συνεργασία με τους Ναζί, την εποχή που χρηματοδότησαν τον Χίτλερ και επωφελήθηκαν από το "Ολοκαύτωμα". Οι δικηγόροι των Ρόκφελλερ, αδελφοί Dulles, σκοπίμως και συστηματικά ενήργησαν με σκοπό να χρεωκοπήση η Γερμανία με τη συνθήκη των Βερσαλλιών, ώστε ο Ρόκφελλερ να μπορεί να αγοράσει τους τίτλους σχεδόν κάθε γερμανικής εταιρίας με ψίχουλα... Η εταιρία βιτρίνα των νΡοκφέλλερ - Χάρριμαν χρηατοδοτούσε το Άουσβιτς πριν από τον πόλεμο. Τότε δεν ήταν κρεαμματόριο, αλλά χημική βιομηχανία. Ο προπάππος του σημερινού προέδρου των ΗΠΑ Herbert Walker, ίδρυσε την εταιρία και διόρισε τον γαμπρό του Πρέσκοτ Μπους , στα διοικητικά συμβούλια αρκετών εταιριών, που στην πραγματικότητα ήταν μετωπικές εταιρίες των Ναζί. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος το 1939 είχαν ιδρύσει ήδη τρεις τράπεζες, μια στη Γερμανία, μια στην Ολλανδία και μια στη Νέα Υόρκη (Union Banking Korporation με διοικητή τον Πρέσκοτ Μπους). Ανεξαρτήτως ποιός θα κέρδιζε τον πόλεμο, οι τίτλοι θ μεταφέροντο σε οποιαδήποτε τράπεζα κρινόταν σκόπιμο, όταν ο πόλεμος τελείωνε. Λίγες δεκαετίες αργότερα, τα πράγματα είχαν ησυχάσει και τελικά όλα τα χρήματα των Ναζί συγκεντρώθηκαν στη Wall Street. Το 38% της Krupp πέρασε στην Chase Bank.
Οι γνώστες της αγγλικής μπορείτε να επισκεφτείτε την κάτωθι ιστοσελίδα, που αναφέρεται σε δεκάδες δημοσιεύματα αναφορικά με την τράπεζα Αl Takwa (Φόβος του Θεού) που αποτελεί τον τραπεζικό οργανισμό της Μουσουλμανικής Αδελφότητας:
Στα παρατιθέμενα δεκάδες δημοσιεύματα, που προέρχονται από τελείως διαφορετικά έντυπα της παγκόσμιας εκδοτικής δραστηριότητας ξεχωρίζω τα εξής στοιχεία:
Ιδρυτής της τράπεζας που βρίσκεται στα σύνορα της Ελβετίας με την Ιταλία είναι ο Francois Genoud. Είναι ο ιδρυτής της οργάνωσης Odessa, που φυγάδευσε υψηλά στελέχη των Ναζί στην Αργεντινή μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. (Πέθανε το 1996). Τελευταίος διευθυντής της τράπεζας, πριν την διαλύσουν οι ΗΠΑ λίγο μετά την 11 Σεπτεμβρίου για χρηματοδότηση της επίθεσης ενάντια στους Δίδυμους Πύργους, ήταν ο Ahmad Huber, ή πριν ασπασθεί τον ισλαμισμό Albert Huber. Γνωστός Νεοναζί. Στο γραφείο του μέσα στη τράπεζα υπήρχαν φωτογραφίες των Χίτλερ και Χίμλερ. Ανώτατο στέλεχος της τράπεζας ήταν ο Yussef Nada, στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών του Χίτλερ. Βασικοί μέτοχοι της τράπεζας ήταν στενοί συγγενείς του Μπιν Λάντεν. Στη τράπεζα ξεπλύθηκαν το 1977 60 εκατομμύρια δολλάρια, που διοχετεύτηκαν για την ίδρυση της Χαμάς.
Και ένα χωρείο στα Αγγλικά, λόγω περιορισμένης αντοχής να μεταφράζω (οι μη αγγλομαθείς προσπεράστε το) - Όσοι αντέχετε επισκεφθείτε και τις παραπομπές, γιατί τα υπάρχοντα στοιχεία βρύθουν στην κυριολεξία.
The Al Taqwa bank was formed by the Muslim Brotherhood in 1988. One of the most significant Brotherhood members behind the formation of the Al Taqwa bank is Youssef Nada . In his youth, Nada joined the armed branch of the Muslim Brotherhood's "secret apparatus" (Erikson, no pagination). From there, Nada was recruited by German military intelligence. In 1945, Nada came to the aid of Grand Mufti el-Husseini (no pagination). El-Husseini's collaboration with the Nazis went all the way back to 1933, when he sent a telegram to Berlin addressed to the German Consul-General in the British Mandate of Palestine expressing his eagerness to disseminate the Nazi ideology in the Middle East (Dalin, no pagination). With the Nazi defeat imminent, el-Husseini needed help escaping from Germany (Erikson, no pagination). Nada helped arrange el-Husseini's escape from Germany through Switzerland. From there, el-Husseini made it to Egypt and would eventually resurface in Palestine in 1946.
One of the countries where Al Taqwa is based is Switzerland. When the bank required at least one Swiss citizen on its board, Ahmed Huber was brought on board (Komisar, no pagination). Huber is a faithful disciple of deceased Swiss lawyer Francois Genoud (Bushinsky, no pagination). Genoud financed Hitler and served as a Nazi agent during World War II. Genoud's Nazi activities did not end with the close of the war. After the Nazi defeat, Genoud underwrote the clandestine Odessa organization. Odessa assisted Nazi fugitives in escaping to the Middle East and South America. Klaus Barbie, Alois Brunner, and Adolf Eichmann were all recipients of aid from Odessa Authorities believe that Genoud established Al Tawqa bank (Bushinsky, no pagination).
Huber has stated that the Nazis and radical Islamists are fighting to achieve the same objectives. Authorities who have conducted a probe on the Al-Taqwa bank believe that its resources are allocated to support international terrorists, Bin Laden being one of the recipients. Two Bin Laden family members were actually Al Taqwa bank shareholders (Hosenball, no pagination). For the Nazi, Osama bin Laden is not merely another mad bomb-thrower. Instead, he is actually an integral part of the Nazis' post-War agenda. According to Ahmed Huber's account:
a group of aging SS officers and members of Hitler's personal guard who meet every few weeks in the German state of Bavaria for beer and conversation recently bestowed the title "honorary Prussian" on bin Laden. They praised his "valiant fight" against the United States, Huber said.
One of the members called Huber after the meeting to tell him that henceforth they had decided to call the al Qaeda leader "Herr von Laden," Huber said. (Finn, no pagination).
Through Al Taqwa bank's financing of international terrorism, the Muslim Brotherhood are seeing to it that the Nazi postwar objectives are satisfied. After all, terrorism leads to increased police state powers, which correspond with the historical agenda of Nazism. By seeking diplomatic relations with the Muslim Brotherhood, Bush's earlier condemnation of "Hitlerism" becomes disingenuous and cynical. Given the Bush family's flirtation with fascism, this should come as little surprise.
Στο επόμενο ποστ (με τη βοήθεια του θεού): ΠΩΣ Η ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΙΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΥΦΗΛΙΟΥ ΚΑΤ¨ ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΙΚΗΣ ΕΛΙΤ
Στο μεθεπόμενο ποστ: ΠΩΣ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΙΝΟΥΝ ΤΑ ΝΗΜΑΤΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΜΑΣ ΠΡΟΟΘΟΥΝ ΣΕ ΣΤΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΥΣ ΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ
Ας δούμε συγκεκριμένα κατ΄αρχήν κάποια από τα δεδομένα της εκτέλεσης του Γρηγορόπουλου:
Η αυτοψία που έγινε και η εργαστηριακή εξέταση του θανατηφόρου βλήματος δημιουργούν τεράστια ερωτηματικά:
1. Χαρακτηριστικό είναι ότι η αστυνομία δεν τοποθετήθηκε, από όσα γράφτηκαν και είμαι σε θέση να γνωρίζω, ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΤΟ ΒΛΗΜΑ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΦΕΡΟΜΕΝΟΥ ΩΣ ΔΡΑΣΤΟΥ, Επαμεινώνδα Κορκονέα. Αυτό όφειλε να είναι το πρώτο και κύριο μέλημα μιας βαλλιστικής εξέτασης. Προσπεράστηκε ως κάτι που είναι δήθεν αυτονόητο, ή μήπως οι υπεύθυνοι σιωπούν κάτω από τις απειλές της υπερεξουσίας;
2. Η φορά του βλήματος, όπως ανακοινώθηκε αμέσως μετά την νεκροψία, ήταν κεκλιμένη. Αν υποθέσουμε ότι η διαφορά ύψους του σημείου εισόδου της σφαίρας από το σημείο που αυτή σφηνώθηκε στον σπόνδυλο είναι 1,5 εκατοστά του μέτρου και η απόσταση σπονδύλου και εξωτερικής επιφάνειας είναι 10 εκατοστά, η κλιση είναι 15%. Η γωνία τριγώνου στα 25 (έστω) μέτρα που απείχε ο Κορκονέας συνεπάγεται διαφορά ύψους 3,00 μέτρων. Αυτό σημαίνει ότι ο εκτελεστής βρισκόταν σε ύψος τελείως διαφορετικό από τη θέση του Κορκονέα. Βεβαίως υπάρχει περίπτωση ο Γρηγορόπουλος να έσκυψε, φοβισμένος μετά από τον πρώτο πυροβολισμό και να δέχθηκε τον δεύτερο. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση μυστήριο αποτελεί ο τρίτος πυροβολισμός και ο τρίτος κάλυκας που βρέθηκε μετά από ημέρες σε άλλο σημείο.
3. Γιατί πλησίασε ο Κορκονέας μετά τη εκτέλεση το θύμα, στο ποσοστό που αποσκοπούσε στην εν ψυχρώ δολοφονία, ή τουλάχιστον σε χτύπημα του θύματος μετά από σκόπευση; Δεν επαρκούσαν οι αντιδράσεις του θύματος, για να τον πείσουν ότι αυτή βρήκε το στόχο της; Τι ήθελε να διαπιστώσει; Μπορεί να σταθεί λογικά μια εν ψυχρώ δολοφονία από αστυνομικό, με τον τρόπο που αντέδρασε μετά από αυτή ο Κορκονέας; Και κάποια ακόμη απλούστατα ερωτήματα: Γιατί να σκωτώσει το θύμα; Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν υπάρχει φόνος χωρίς μοτίβο. Δεν σκέφτηκε επί πλέον τις συνέπειες για την οικογένειά του;
4. Γιατί οδηγήθηκε στη συνέχεια σε απομόνωση και αυτός και ο άλλος αστυνομικός και μάλιστα σε φυλακές έξω από αστικό κέντρο; Το επιχείρημα ότι αυτό έγινε για να μην τον λυντσάρουν οι άλλοι κρατούμενοι, δεν ευσταθεί. Μπορούσε να γίνει επιλογή συγκρατουμένων, που δεν είναι επικύνδυνοι να λυντσάρουν. Γιατί στη φυλακή έχασε ο Κορκονέας τα λογικά του και άρχισε να παραφέρεται υπέρμετρα; Εάν το έκανε για λόγους να ελαφρύνει τη θέση του δικαστικά, ως ψυχοπαθής, γιατί ζήτησε εξομολόγο; Τι ήθελε να εκμηστηρευθεί;
5. Γιατί εδώ και τόσες ημέρες δεν γίνεται η αναπαράσταση που είχε εξαγγελθεί; Γιατί φοβούνται να παρουσιάσουν τον Κορκονέα δημοσίως;
Η βαλλιστική εξέταση της σφαίρας με τις αναφορές σε οξείδιο του πυριτίου που ακολούθησαν, χωρίς να είναι σε θέση οι "ειδικοί" σε ένα τόσο μικρό χώρο να εντοπίσουν συγκεκριμένα την επιφάνεια εξοστρακισμού, επιχειρεί εκ των πραγμάτων δυο στρεβλώσεις: 1. Να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από το δεδομένο της εν ψυχρώ εκτέλεσης 2. Να συσκοτίσει τα πραγματικά δεδομένα του φόνου.
Κρίνοντας από την πλήρως οργανωμένη ροή των γεγονότων που επιβλήθηκαν στη συνέχεια, με αφορμή τον φόνο του Γρηγορόπουλου, σε συνδυασμό με τα μεγάλα ερωτήματα που δημιουργούν η νεκροψία και βαλλιστική εξέταση (και χωρίς να έχουμε διαβάσει τίποτε ακόμη για αναπαράσταση, που ώφειλε εδώ και καιρό να έχει λάβει χώρα) δεν μπορούμε παρά να θεωρήσουμε ως πιθανότερη εκδοχή για το φόνο, αυτή που προβάλει στο ιστολόγιο του ο http://www.nrdisaster.blogspot.com. Ότι δηλαδή, ο δολοφόνος του Γρηγορόπουλου είναι επαγγελματίας εκτελεστής, που είχε ακροβολιστεί σε κάποιο άλλο σημείο τη στιγμή του φόνου. Ο Κορκονέας ήταν προφανώς το δόλωμα, για να αποδοθεί ο φόνος στην αστυνομία. Αναμφίβολα και ο Κορκονέας έδρασε κάτω από εντολές των ίδιων κυκλωμάτων του εκτελεστού. Προφανώς οι εντολές που είχε πάρει, δεν ήταν να σκοτώσει.
Κατά κανόνα τέτοιου είδους σοβαρά γεγονότα ανατίθενται σε επαγγελματίες εκτελεστές. Μια απάντηση στο θέμα, που παραμένει αναμφίβολα ανοιχτό, μπορεί να δώσει ο Κορκονέας, ο αστυνομικός που ήταν μαζί του καθώς και μια υπεύθυνη τοποθέτηση αυτών που έκαναν την εργαστηριακή εξέταση, πάντοτε υπό ένταξη στις ερευνητικές διαδικασίες του ειδικού της οικογένειας του θύματος, ότι το θανατηφόρο βλήμα προέρχεται από το συγκεκριμένο όπλο. Αντ΄αυτού θα ακούσουμε για μια ακόμη φορά τα γνωστά παραμύθια, καθόσον θα εντείνονται οι προσπάθειες, κάποιοι που γνωρίζουν τα πραγματικά συμβάντα, να μην τολμήσουν ή να μην μπορέσουν να αναφερθούν σε αυτά.
Είναι αναμενόμενο στο επόμενο διάστημα η στοχοποίηση της αστυνομίας να ενταθεί. Ταυτόχρονα με τις απόπειρες επιβολής χαοτικής κατάστασης, που θα μεταδίδουν μια στημένη εικόνα, ότι ενώ δεν υπάρχει αποτελεσματική αστυνόμευση, η αστυνομία είναι δήθεν ο μεγαλύτερος και τελικός εχθρός της κοινωνίας.
Υπήρξα καθ΄όλη τη διάρκεια του βίου μου αμφισβητίας και αντιεξουσιαστής. Επανειλημμένα δέχθηκα τα αντίποινα του κράτους. Δεν θα μπώ όμως να συμμετάσχω σε αυτό το στημένο ρεντίκολο της υπερεξουσίας, που στοχοποιεί την αστυνομία. Αυτό το ρόλο θα τον αφήσω στις κυράτσες, που το παίζουν προοδευτικοί, ενώ ούτε μια στιγμή στη ζωή τους δεν ονειρεύτηκαν καν να συγκρουστούν συγκεκριμένα και δυναμικά με το κατεστημένο.
Δεν αμφιβάλω ότι στην αστυνομία υπάρχουν και καλά παιδιά. Σ' αυτούς, που αυτές τις γιορτινές ημέρες διακινδυνεύουν τη σωματική τους ακεραιότητα για να υπερασπίσουν αθώους πολίτες και την οικονομική βάση της επιβίωσης τους στέλνω τον σεβασμό και τη συμπάθεια μου. Και πριν απ' όλα στις οικογένειες τους.
Η Ελλάδα μετατρέπεται από τη δεύτερη εβδομάδα του Δεκεμβρίου σε χώρα παρατεταμένου χάους. Αυτοί που εικιοποιήθηκαν τη δυσαρέσκεια του λαού και της νεολαίας για να οικοδομήσουν τα έκτροπα δεν δίστασαν να προβάλουν μέσα από την ιστοσελίδα τους Indymedia το σύνθημα: "Εμπρός να τους γαμ....με τα Χριστούγεννα". Αυτό το σύνθημα αποκαλύπτει την πόρωση, το μίσος που θρέφουν απέναντι στην κοινωνία, τον μολοχιστικό χαρακτήρα και τη σατανολατρεία που χαρακτηρίζει αυτά τα σκοτεινά κυκλώματα. Δεν σεβάστηκαν ούτε την ημέρα των Χριστουγέννων, δημιουργώντας ακόμη και αυτή τη μέρα προκλήσεις και καταστροφές. Το σύνθημα που κυριάρχησε τις τελευταίες εβδομάδες στην καταστροφική μανία των μαζανθρώπων, ήταν το "μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι", στηριγμένο σε μια μεθοδολογία κοινωνικής μηχανικής, όπως την περιγράφει αυτή ο Γουστάβος Λε Μπον, στο έργο του "Μαζική Ψυχολογία", που εκδόθηκε στα τέλη του πρόπερασμένου αιώνα. Ο Λε Μπον εντοπίζει ότι η οργισμένη μάζα αποκτά μια ιδιάζουσα καταστροφική ορμή, όταν φανατίζεται με συνθήματα, που δεν συνοδεύονται από λογικές αναλύσεις της κατάστασης που αμφισβητούν και από προβολή συγκεκριμένων στόχων. Δεν είναι τυχαίο, ότι ο χουλιγκανισμός αναπτύσεται στα γήπεδα. Εκεί ακριβώς, που η αντίθεση των συγκρουόμενων ομάδων δεν έχει την παραμικρή λογική βάση και δεν αποπσκοπεί απολύτως σε καμία συγκεκριμένη στόχευση. Η εκτόνωση μέσω της βίας, ανταποκρίνεται σε πραγματικές ποιότητες, που ελλοχεύουν μέσα στον ανθρώπινο ψυχισμό, ειδικά όταν αυτός αναπτύσσεται - ή ορθότερα υποαναπτύσσεται - μέσα σε στρεβλές κοινωνίες, όπου η πνευματική ηγεσία είναι πολύ αδύναμη και αντί κοινωνικού διαλόγου, έχει επιβληθεί ο μονόλογος αυτών, που σπεκουλάρουν στο ελλοχεύον νοσηρό ένστικτο του θανάτου. Ο μεγάλος ιδρυτής της "ψυχολογίας του βάθους" επιμένει στην "Σύντομη πραγματεία της ψυχανάλυσης", που εύστοχα της έδωσε τον υπότιτλο "Ψυχοπαθολογία της καθημερινής ζωής", ότι όλα τα ένστικτα του ανθρώπινου ψυχισμού, μπορούν να αναχθούν σε ένα βασικό ένστικτο: Πρόκειται για το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, το οποίο ταύτισε με τη λίμπιντο, το ένστικτο του ερωτισμού. Ο έρωτας και η ζωή αποτελούν για τον Φρόιντ ταυτόσημους μηχανισμούς στην ψυχική λειτουργία. Η στρέβλωση τους εκφράζεται ως ένστικτο του θανάτου, με τη συνοδευόμενη τάση καταστροφής και αυτοκαταστροφής, που το χαρακτηρίζουν. Ο Βίλχελμ Ράιχ ανέλυσε στη "Μαζική ψυχολογία του φασισμού", την έντονη σεξουαλική φόρτιση, που εμπότιζε τα σύμβολα των Ναζιστών, τα οποία επιχειρούσαν σε πολιτικό επίπεδο να μετατρέψουν την γεννετήσια ορμή των ατόμων, σε μαζικό σύνδρομο καταστροφής. Δεν είναι τυχαία και η έντονη προπαγάνδα του Εθνικοσοσιαλισμού, όσο αφορά τη μητρότητα, καθώς και την αναγωγή της μητέρας σε δήθεν υψηλό κοινωνικό ιδανικό. (Παράλληλα βέβαια αυτή η αβαφορά αποσκοπούσε να ανασύρει από το ασυνείδητο και τη λατρεία της γονιμότητας, ή βλαστική λατρεία, ή χθόνια λατρεία, που συνδέεται ιστορικά με εξιλασμούς των "φυσικών" πνευμάτων και ανθρωποθυσίες). Ο Φρόιντ συγγράφοντας την "Ψυχοποθολογία της κοινωνικής ζωής" το 1910 εντοπίζει στην εισαγωγή, με τραγικά εύστοχη πρόγνωση, ότι η επιθετικότητα που διαπιστώνει να γιγαντώνεται στο επίπεδο της ατομικής ψυχολογίας γύρω του σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, δεν θα μπορούσε παρά να οδηγήσει σύντομα σε μια μεγάλη πολεμική σύγκρουση.
2. ΟΤΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ ΩΣ ΣΩΡΕΙΑ ΣΥΜΠΤΩΣΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ
Εάν απορρίψουμε τη δυνατότητα, μια διογκωμένη κοινωνική σύγκρουση να μπορεί κατ΄ουσίαν να αποτελεί αποτέλεσμα συμπτώσεων, οφείλουμε να ασχοληθούμε σοβαρά με το λεγόμενο στις μέρες μας συγκεκριμένο Timing, τα χρονικά πλαίσια και τα χαρακτηριστικά τους, μέσα στα οποία αυτή εκδηλώνεται και αναπτύσεται. Η πλειοψηφία αυτών που επιχείρησαν να αναλύσουν τον τρόπο που ξεκίνησαν και κλιμακώθηκαν τα συγκεκριμένα γεγονότα, καταλήγει κατά κανώνα σε αφελή συμπεράσματα. Καθότι αποφεύγεται η ενασχόληση με τα συγκεκριμένα γεγονότα καθ΄εαυτά, ειδομένα μέσα από το πρίσμα μιας εξελικτικής πορείας, που καταγράφει κάποιας μορφής αλληλουχία. Απομονώνοντας κάποια επί μέρους φαινόμενα και ανάγοντας τα σε κορμό των εξελίξεων, είτε στο όνομα μιας υποτιθέμενης άμεσης ενημέρωσης επί του συγκεκριμένου, με επιλεκτική προβολή δεδομένων, είτε με τελείως επιφανειακή παράθεση τους, που αδυνατεί να οδηγεί τον προβληματισμό στοιχειωδώς στα αίτια και τις βαθύτερες ζυμώσεις. Βεβαίως δεν μπορούμε να απαιτούμε, στην περίπτωση της ταχείας ενημέρωσης, πάντοτε εμβαθύνσεις. Το ερώτημα όμως "ποιος οφελείται;" που δεν δίστασαν να θέσουν κάποιες ιστοσελίδες με κριτική διάθεση, δεν επιτρέπεται να μένει εκτός προβληματικής. Αν και μια εμπεριστατωμένη συστηματική προσέγγιση της επικαιρότητας οφείλει να προλαμβάνει (όχι όμως να προκαταλαμβάνει) από ερμηνευτική σκοπιά τα γεγονότα και να μην ξεκινάει αντίστροφα, μετά το πέρας τους, την ερμηνεία με λογικές συνεπαγωγές.
Το θέμα της εξουσίας και της αμφισβήτησης της είναι καίριο, αλλά και πάγιο, για να ξεκινά να μας απασχολεί ευκαιριακά, με αφετηρία κάποιες εξάρσεις στην πορεία των εξελίξεων. Το νέο κυοφορείται μέσα στο παλιό, πριν αυτό προκύψει συγκεκριμένα. Και εάν δεν υπάρχει ένα εμηνευτικό όργανο, το οποίο να συνάγεται από μακρόχρονη μελέτη των εξελίξεων, αποτελώντας την συγκεκριμένη αφαίρεση στη διαδικασία της συγκρότησης της δυναμικής της, που συστηματοποιεί τα συγκεκριμένα εκάστοτε δεδομένα σε λειτουργικούς παράγοντες τουλάχιστον μεσοπρόθεσμης συνδιαμόρφωσης, είναι αδύνατο να διεξαχθεί ευκαιριακά μια επιτυχής ανάλυση του συγκεκριμένου. Σε μια τέτοια περίπτωση καταφεύγει ο "αναλυτής" σε πάγιες πεπειθήσεις του, οι οποίες αποκτήθηκαν ευκαιριακά και ενώ δομούν τη συγκεκριμένη λογική του, στην ουσία απηχούν κοινωνικούς μύθους, που οι ιδεολογικοί μηχανισμοί τους συστήματος έντεχνα προωθούν.
Στην προκειμένη περίπτωση, τα συμβάντα που υποτίθεται ότι διέπονται από συμτώσεις, είναι και πολλά και κραυγαλέα. Οπωσδήποτε οι τεχνικοί της εξουσίας, που συγκροτούν, πριν από όλες τις άλλες δομές, τις δεξαμενές σκέψεις, απεργάζονται σενάρια, τα οποία οι μηχανισμοί διεκπεραίωσης οφείλουν να πραγματοποιούν με τρόπο, που αυτά να φαίνονται στα μάτια των αφελών αποτέλεσμα του τυχαίου και συμπτώσεις. Ο συσκοτισμός της πραγματικότητας εναποτίθεται στην συνέχεια στην πολυπληθή στρατιά στημένων και πληρωμένων κοντυλοφόρων, που καλύπτουν όλα τα ιδεολογικά γκέτο, ούτως ώστε να συγκροτείται η "κυρίαρχη" άποψη. Όσοι την αμφισβητήσουν έντεχνα, θα γίνουν αντικείμενο δαιμωνοποίησης ή γελοιοποίησης από τα ίδια κυκλώματα. Ένα από τα χαρακτηριστικά των κοινωνιών είναι η μόδα, ο συρμός. Η προσαρμογή σε αυτόν προβάλλεται ως στοιχειώδης προϋπόθεση κοινωνικής αποδοχής, στην ουσία κοινωνικής επιβίωσης. Το γεγονός ότι σαν μέλη μιας συγκεκριμένης κοινωνίας είμαστε σε μεγάλο βαθμό υποχρεωμένοι εκ των πραγμάτων να αναπτύσουμε και να διατηρούμε κοινωνικές σχέσεις, η έμμεση απειλή να πεταχτούμε στο καναβάτσο του περιθωρίου, επιτάσει μόνιμη εκούσια ιδεολογική αλλοτρίωση. Πρόκειται για τη γνωστή διακασία, που ξεκινάει με την οικογένεια, εμπεδώνεται στο σχολείο και την ακολουθούμε εφ΄όρου ζωής. Επειδή η εποχή μας σφραγίζεται γενικά από τη μαγκιά, ιδιαίτερο συστατικό της προσωπικότητας καθίσταται συχνά μια φρούδα, ελεγχόμενη, δήθεν αμφισβήτηση. Αυτή αποτελεί και την ισχυρότερη προϋπόθεση για την μακροπρόθεσμη επιβίωση όλων των προκαταλήψεων και ψυχικών στρεβλώσεων, που στηρίζουν την εξουσία.
Ας δούμε τις "συμπτώσεις", που οδήγησαν με μια "παράξενη" αλληλουχία στη σημερινή ανεξέλεγκτη κατάσταση:
Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
- Ακριβώς στο τέλος της πρώτης εβδομάδας του Δεκεμβρίου, πριν ξεκινήσει ο εορταστικός εμπορικός τζίρος μιας καθηλωμένης μέσα στη κρίση αγοράς, αποφασίζει ο "Ράμπο των Εξαρχείων" να σκωτώσει. Χωρίς να απειλείται και χωρίς κανένα ουσιαστικό λόγο. Ο φερόμενος ως δολοφόνος, μετά τους πυροβολισμούς από απόσταση 45 περίπου μέτρων πλησιάζει το θύμα. Αφου δει την κατάσταση που αυτό βρίσκεται, απομακρύνεται με ύσηχο βηματισμό. - Πέφτουν τρεις πυροβολισμοί, εκ των οποίων ο "Ράμπο" θυμάται μόνο τους δύο. Κατά την σύντομη επιτόπια αυτοψία η αστυνομία βρίσκει μόνο δυο κάλυκες. Ο τρίτος θα αναβρεθεί και θα παραδοθεί μερικές ημέρες αργότερα απο διερχόμενο διαβάτη. - Η φορά του θανατηφόρου βλήματος είναι κελιμμένη. Παρ΄όλο που ο φερόμενος ως δολοφόνος πυροβόλησε από ίδιο ύψος και απόσταση 45 μέτρων. - Η εργαστηριακή εξέταση του βλήματος, θα οδηγήσει την αστυνομία στο συμπέρασμα ότι ο Γρηγορόπουλος σκωτώθηκε με μπιλιάρδο σφαίρας. Όπως ανακοινώθηκε, στη σφαίρα βρέθηκαν ίχνη οξειδίου του πυριτίου (δηλαδή ίχνη άμμου).
ΤΑ ΕΠΙΣΟΔΕΙΑ:
Μέσα σε χρόνο ρεκόρ θα ξεκινήσει ένα πρωτόγνωρο πανδαιμόνιο ανεξέλεγκτης βίας με πρωταγωνιστές κουκουλοφόρους, οι οποίοι είναι πλήρως γνώστες του αντάρτικου πόλης. Αυτοί στηρίζονται σε νέες, ακόμη καταστροφικότερες μεθόδους εμπρησμών. Προκλητικά μεγάλος αριθμός αλλοδαπών συμμετέχουν στα επισόδεια. Αντίστοιχα μεγάλο είναι και το ποσοστό τους μεταξύ των συλληφθέντων. Το παραδοσιακό εμπορικό κέντρο της πόλης λεηλατείται και παραμένει ανενεργό. Η ασθενής εμπορική κίνηση μεταφέρεται στα εκτός κέντρου εμπορικά συμπλέγματα, που έχουν στήσει οι πολυεθνικές. Η κλήση για συμμετοχή στα επισόδεια θα γίνει με ένα καλά οργανωμένο σύστημα γραπτών μυνημάτων στα κινητά τηλέφωνα και από το διαδίκτυο, όπου η ιστοσελίδα Ιndymedia αποτελεί τον κεντρικό άξωνα. Τα μυνήματα απευθύνονται κύρια σε μαθητές. Οι μέθοδοι είναι πανομοιότυποι με αυτές που εφαρμόστηκαν στις "πορτοκαλί εξεγέρσεις" στις πρώην Σοβιετικές "δημοκρατίες". Η τακτική της αστυνομίας αποτελείται από ένα συνδυασμό αδράνειας απέναντι στην καταστροφική βία των κουκουλοφόρων και την εφαρμογή αναίτιας βίας σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών, όπως οι μαθητές, με ακατάσχετη ρίψη δακρυγόνων. Το μένος που καλλιεργείται έντεχνα με επιλεκτική προβολή δεδομένων από τα μαζικά μέσα και τις αντίστοιχες εκπομπές υποκουλτούρας, όπως το "ράδιο αρβύλα" ενάντια στην αστυνομία, εντείνεται με προκλήσεις, όπως ο πυροβολισμος μαθητού στην παλάμη, που θα αποδοθεί από τα γνωστά κυκλώματα στην αστυνομία. Συχνά γίνονται επιθέσεις από κουκουλοφόρους, που θέτουν σε άμεσο κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα αστυνομικών. Περισσότεροι πυροβολισμοί ρίχνονται από αγνώστους σε όχημα της αστυνομίας, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά και ανεβάζοντας τα αισθήματα εκνευρισμού και ανησυχίας στους αστυνομικούς, που έχουν δεχθεί βάρβαρες επιθέσεις και στις οικογένειες τους, τις ημέρες της εορταστικής περιόδου των Χριστουγέννων. Κάποια στελέχη των αστυνομικών μηχανισμών εφαρμόζουν χωρίς αντίστοιχη αιτία σκληρή βία εναντίον ακίνδυνων νεολαίων.
3. ΤΥΧΑΙΟ - ΑΙΤΙΟΤΗΤΑ - ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΚΑΙ ΣΥΣΚΟΤΙΣΕΙΣ
Με κάθε γεγονός που προστίθεται συγκεκριμένα στην οδό που οικοδομεί το αδιέξοδο, περιορίζεται η πιθανότητα του τυχαίου. Από ένα σημείο και πέρα ελαχιστοποιείται και στη συνέχεια μηδενίζεται. Αυτό για όσους θέλουν μεν να είναι σκεπτικιστές, χωρίς να αποφεύγουν όμως τις λογικές συνέπειες. Όσοι πράττουν το δεύτερο είναι εξ ορισμού πεπεισμένοι. Είναι είτε στημένοι, είτε "έξυπνοι", οπότε ο διάλογος μαζί τους, δεν έχει βάση. Η παρατήρηση και η αξιολόγηση των γεγονότων οφείλει να είναι δυναμική, εάν διέπεται από τη θέληση να καταλήξει σε ρεαλιστικά συμπεράσματα, υπερσκελίζοντας τον σκόπιμο κυκεώνα συσκοτισμού, που έντεχνα επιχειρήται. Αυτό σημαίνει ότι δεν επαρκεί να καταγραφούν πλήρως όλα τα γεγονότα και οι λεπτομέρειες τους, για να γίνει μια συνδυαστική αξιολόγηση. Επί πλέον απαιτείται να επιστρατευτεί η υπάρχουσα πείρα, που έχει αποκτηθεί από αξιολόγηση ανάλογων καταστάσεων. Αυτό είναι απαραίτητο, διότι τα κυκλώματα που δρουν υποθαλπτικά, εφαρμόζουν κατ΄επανάλιψη κάποιες παρόμοιες πρακτικές, που έχουν δοκιμασθεί με αποτελεςσματικότητα στο παρελθόν. Και αυτό, γιατί η υποχθόνια ευριματικότητα τους, κάθε άλλο παρά ανεξάντλητη είναι. Όσο πολύπλοκος και εάν είναι ο μηχανισμός συσκότισης που κινούν, άλλο τόσο τετριμμένα είναι τα σενάρια που εφαρμόζουν. Στηρίζονται κύρια στην εγκεφαλική υπολειτουργία και ψυχολογική διαστροφή της πλέμπας και πολύ λιγότερο στην μειωμένη ευφυία των τεχνικών της υπόθαλψης. Είναι γνωστό εξ άλλου, σε αυτούς που ασχολούνται με τα αστυνομικά δελτία, ότι το "τέλειο" έγκλημα υπάρχει μόνο στη φαντασία των δραστών.
Όσο αφορά το τυχαίο, η προοδευκή σκέψη έχει αναλώσει εδώ και δεκαετίες αρκετή φαιά ουσία και έχει καταλήξει σε συμπεράσματα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Καρλ Πόπερ, που γαλούχησε και κατασκέβασε στα δήθεν πανεπιαστημιακά λαμπόρ τον Τζόρτζ Σόρος, επιμένει στο βασικό του κιτάπι με τίτλο "Η ανοιχτή κοινωνία και οι εχθροί της" στην δήθεν ισχύ του λεγόμενου "ιντετερμινισμού". Στην ουσία προβάλει μια χαοτική θεωρία, όσο αφορά τη ζωή, πέρα από αλληλουχίες και νομοτέλειες, που ξεπερνάνε τα συγκεκριμένα γεγονότα καθ΄εαυτά και τις δομές, υλικές ή κοινωνικές, που συγκροτούνται μέσα στο χωροχρόνο. Αυτό έχει βέβαια μια βαθύτερη αιτίαση στον ψυχισμό των μολοχιστών και τη νοοτροπία που αυτός διέπει. Από τη φύση τους αυτά τα κυκλώματα διέπονται από σύνδρομο καταστροφικότητας έναντι στη Θεία Δημιουργία και τις δομές που αυτή συγκροτεί. Το θέμα είναι βεβαίως μεγάλο και απαιτεί συγκεκριμένη πραγματεία, που έχω υποσχεθεί να κάνω στο επόμενο μέλλον και να τη θέσω στη διάθεση άλλης ιστοσελίδας. Ο επισκέπτης εάν θέλει μπορεί κατ΄αρχήν να ενημερωθεί για τα γραφόμενα του Μίλτον στον "Χαμένο Παράδεισο". Πρόκειται για ένα μακροσκελές ποίημα, που γράφηκε την περίοδο που οι στοές διακύρησαν το "Διαφωτισμό" και την αθεΐα, ενώ οι ηγεσίες τους ήταν βαθύτατα θρησκευόμενα πρόσωπα, με ανοιχτή ροπή προς τον Εωσφορισμό. Η μαγεία που επικαλούνται και εφαρμόζουν τα εωσφορικά κυκλωματα έχει πολλές παραλλαγές, έστω και εάν στηρίζεται πάντοτε στην υποδούλωση της προσωπικότητας στο ασυνείδητο και στα ένστικτα. Η πλέον όμως σημαντική μορφή της είναι η λεγόμενη "χαοτική" μαγεία, ως εκούσια τροχοπέδη στην δημιουργική εκφορά του λόγου. Ας μου επιτραπεί σε αυτό το σημείο να αναφέρω, ότι εγώ (σε αντίθεση με τους Νεομολοχιστές) δεν πιστεύω στην ύπαρξη του σατανά. Ο άνθρωπος είναι αυτός, που προάγει τους Αγγέλους και τους Δαίμονες του, στο βαθμό που ο ψυχισμός του αναπτύσσεται ή παραμένει πρωτόγονα διεστραμμένος, σε μια εποχή, που έχει ήδη λάμψει πλήρως το Φως του Πολιτισμού, με αποτέλεσμα ο πρωτογονισμός να μην αποτελεί μια αθώα υπανάπτυξη του ανθρώπινου λόγου, αλλά ηθελημένη διαστροφή του.
Ο Ροζέ Γκαρωντύ στο μνημειώδες έργο που εξέδωσε στην δεκαετία του 60, με τίτλο "Η Ελευθερία", πήρε σαφή θέση υπέρ του Ντετερμινισμού, ξεπερνώντας τα χαο-υλιστικά κατάλοιπα της Μαρξιστικής σκέψης. Σύμφωνα με τη θεώρηση του, το τυχαίο αποτελεί έκφραση της αιτιότητας και η αιτιότητα έκφραση της αναγκαιότητας. Η Πλατωνική διαπίστωση ότι το Θείον "αεί γεωμετρεί" καταδεκνύει τις κρυφές στον απαίδευτο οφθαλμό αλληλουχίες και μυστικές αρμονίες, που διαχέουν την ύπαρξη. Όταν ερωτήθη ο Πυθαγόρας "Τί ιερότερων πάντων;" απήντησε "Ο αριθμός", δείχνοντας την αυστηρά δομημένη τάξη που ενυπάρχει στην αέναη θεία δημιουργία.
4. ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ, Η ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΛΗΤΑΜΠΟΥΡΙΑΣ
Εάν η εξουσία άφηνε στην τύχη το πεπρωμένο της, θα είχε από αιώνες εκλίψει, τουλάχιστον με την συγκεκριμένη μορφή της. Και αυτό, διότι όλοι οι βασικοί παράγοντες που συνθέτουν την εξέλιξη αντιφάσκουν στην ύπαρξη της εξουσίας, με αποτέλεσμα να φτάσουν κάποιοι κοινωνικοί αναμορφωτές να ανάγουν σε προδιαγεγραμμένη τελεολογία την καταστροφή της. Πρόκειται σαφώς για την επιβολή των ολίγων επί των πολλών, με τρόπο καταπιεστικό, τόσο όσο αφορά την ανάπτυξη και ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών, όσο και των λειτουργικών αναγκών του συστήματος, που αποτελεί τη βάση του (αντίφαση μεταξύ παραγωγικών δυνάμεων και παραγωγικών σχέσεων). Οι μέθοδοι που εφαρμόζει η εξουσία περιλαμβάνει ένα καταπιεστικό πλέγμα καθεστώτος επιβολής, με το αντίστοιχο αποτρεπτικό νομοθετικό σύστημα και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, αλλά και μηχανισμούς εκμαυλισμού των "υπηκόων". Στη δουλοκτητική Ρώμη ένας δουλοκτήτης με 100 δούλους για να τους συγκρατήσει, θα χρειαζόταν διπλάσιους πραιτωριανούς. Αν λάβουμε υπ΄όψει το παραγωγικό επίπεδο της εποχής, αυτό ήταν εκ των πραγμάτων αδύνατο. Έτσι θεσμίστηκε νόμος, που προέβλεπε, στην περίπτωση που κάποιος δούλος δολοφονήσει τον δουλοκτήτη, να θανατώνονται όλοι οι δούλοι του δεύτερου. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι καλύτεροι προστάτες του αφέντη, να είναι οι δούλοι. Η πλέμπα ριχνότανε στο Κολοσαίο για να "απολαύσει" τις μονομαχίες. Οι μέθοδοι επιβολής αποσκοπούσαν με την εξέλιξη του χρόνου όλο εντονότερα στην εκούσια υποδούλωση. Αυτό σήμαινε ουσιαστικά ως επί το πλείστον καλυμμένες μορφές εξουσιασμού και αναβάθμιση των παρασκηνίων. Ο μαζοχιστικός καταναλωτισμός, η καλλιέργεια καταναλωτικών προτύπων σε συνδυασμό με παροχή δανείων που αλυσοδένουν, η τηλεόραση και τα μαζικά μέσα στο σύνολο τους, η υποκουλτούρα, η καλλιέργεια πνεύματος ανταγωνισμού μεταξύ των υπηκόων, τα ναρκωτικά, η μόδα , ο ατομισμός, ο πουριτανισμός και στη συνέχεια η έκκλιση των ηθών, η διάλυση της οικογένειας και των παραδοσιακών θεσμών στάθηκαν τα στοιχεία της επιβολής "με το γάντι". Η καλυμμένη παρασκηνιακή παρέμβαση αναπτύχθηκε ιδιαίτερα σε φάσεις, κατά τις οποίες ένα από τα τμήματα του άρχοντος συγκροτήματος επεδίωξε την εναπόκτηση της συνολικής εξουσίας, σε βάρος των άλλων. Αυτό σήμαινε παρασκηνιακές ζυμώσεις, συχνά με ακόλουθη επιβουλή ολοκληρωτικού καθεστώτος. Αυτοί που έκαναν κάποια έστω εμπεριστατωμένη κριτική στην εξέλιξη του κεφαλαιοκρατικού συστήματος, δεν μπόρεσαν να μην καταγράψουν την μόνιμη τάση συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου σε όλο και λιγότερα χέρια. Αυτή η διαδικασία, που ξεκίνησε στα πλαίσια των καπιταλιστικών μηχανισμών με μεταφορά αξίας από την αγροτική οικονομία στο βιομηχανικό κλάδο, συνεχίστηκε μετά από ένα βαθμό κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης στο στάδιο του ιμπεριαλισμού, στη συγκρότηση του λεγόμενου χρηματιστικού κεφαλαίου. Στην επιβολή δηλαδή του τραπεζικού κεφαλαίου πάνω στο βιομηχανικό. Ο τρόπος που συντελέστηκε αυτή η διαδικασία αναλύεται μόνο μερικά από τον Λένιν στο έργο "Ιμπεριαλισμός, το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού". Ο συγγραφέας παραμένει εγκλωβισμένος σε μερξιστικά στερεότυπα και αντιπαρέρχεται χωρίς συγκεκριμένη ανάλυση τον τρόπο και τους μηχανισμούς, που κάποια συγκεκριμένα χρηματοπιστωτικά πυράνχας, εβρισκόμενα γύρω από τους Ρότσιλντς, επιβλήθηκαν με ύπουλες μεθόδους, όπως η πρόκληση πολέμων, η σκηνοθετημένη καταβαράθρωση τιμών και η εξαγορά της λείας για ένα παρά. Είναι επόμενο η συγκέντρωση μεγάλης οικονομικής δύναμης σε λίγους, που δεν δούλεψαν με την ευρεία έννοια (που μπορεί να αφορά ακόμη και ένα ευσυνείδητο κεφαλαιοκράτη) στη ζωή τους, αλλά δε δίσταζαν να βγάζουν τις αδελφές τους στο πεζοδρόμιο (εδώ είναι ενδιαφέροντα κάποια δημοσιεύματα στον τύπο της εποχής, σχετιζόμενα με τη ζωή αρκετών κυριών στα σαλόνια) να οδηγήσει και σε συγκέντρωση της κρατικής εξουσίας, του τύπου, σε παρέμβαση στους εκπαιδευτικούς μηχανισμούς, σε διάβρωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και της δανειοληπτικής πρακτικής του κράτους. Όσοι φρονούν ότι οι τραπεζίτες που απόκτησαν υπέρμετρη κρατική εξουσία, οδήγησαν τα κράτη σε δανεισμό από τους ίδιους με συμβάσεις και διαδικασίες, που έγιναν ολοφάνερα, χωρίς σκοπιμότητες δόλου και χωρίς παρασκηνιακές διαδικασίες, ας σταματήσουν την ανάγνωση του κειμένου εδώ, γιατί δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι που μπορούν να απκομίσουν από την ανάγνωση της συνέχειας, αν υποθέσουμε ότι στο παρόν κείμενο υπάρχει εν τέλει κάποιο ζητούμενο, που επιχειρεί ο γράφων να καταδείξει.
5. ΜΙΑ ΣΤΟ ΣΦΥΡΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΤΟ ΠΕΤΑΛΟ: Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΓΙΑ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΟΜΩΝ
Στη διαδικασία οικοδόμησης του κράτους του μεγάλου αδελφού, έχει αποφασιστεί να γκρεμιστεί η παλιά τάξη, για να επιβήθεί η "νέα". Αυτό βέβαια δεν πέφτει ξαφνικά από ψηλά, από τη μεριά ανθρώπων που δεν είχαν τίποτε να κάνουν με τα υπάρχοντα εξουσιαστικά κυκλώματα μέχρι σήμερα. Τουναντίον πρόκειται ακριβώς στη συντριπτική πλειοψηφία για τα ίδια πρόσωπα και δομές της υπερεξουσίας, που είχαν επιβληθεί και όργωναν τα πάντα στο παρελθόν. Τα ζητούμενα στην τρέχουσα φάση είναι: α) Να πτωχεύσουν και να περιθωριοποιηθούν όσοι δεν ελέγχονται πλήρως. β) Να απαξιώσουν οι ίδιοι αυτά που επέβαλαν ως κεντρικός πυρήνας της εξουσίας μέχρι σήμερα, για να οργανώσουν στην συνέχεια την αποπομπή τους και την αντικατάστασή τους από τον επερχόμενο ολοκληρωτισμό. Απαραίτητη είναι προς αυτή τη κατεύθυνση δημιουργία δυσβάσταχτου και εξοντωτικού χάους, ούτως ώστε να εκληπαρούν τα "κορόιδα" για επιβολή της νέας τάξης.
Γενική πρόβα για αυτό που βαυκαλίζονται να παριστούν τα κυκλώματα του σκότους ως "αντίχρηστο", υπήρξε ο Αδόλφος Χίτλερ, ο οποίος σχεδόν λατρεύτηκε από την πλέμπα στη Γερμανία. Το συγκεκριμένο σκηνικό που επιλέχθηκε για την επιβολή του πειράματος, ήταν πάρα πολύ κατάλληλο. Ο Πρωσικός μιλιταρισμός είχε επιφέρει με την πολιτική, που από αιώνες είχε ακολουθήσει, μια ταύτιση των ιθαγενών με τον κρατισμό. Εξάλλου η Γερμανία δεν απόκτησε ποτέ στην ιστορία σοβαρή αστική τάξη, με αποτέλεσμα να επικρατεί η κρατική γραφεικρατία και η μικροαστίλα. Εξαίρεση στι σκηνικό ήταν οι Γιούνκερς, οι μεγάλοι ιδικτήτες γης, που ξεπάτωσε ολοκληρωτικά ο "εθνικοσοσιαλισμός".
Πριν το εξουσιαστικό συγκρότημα επιτεθεί με ρόπαλα και βόμβες εναντίον των θεσμών που έχει επιβάλει, φροντίζει να τους απαξιώσει. Η μέθοδος είναι διπλή: Αφ΄ενός, μέσω πρακτόρων που εισάγει σε αυτούς, επιβάλει μια τερατώδη δυσλειτουργία τους δημιουργώντας μόνομες προκλήσεις στο κοινό αίσθημα. Κατόπιν βάζει τους προπαγανδιστές που κινεί, να προβούν τόσο σε μια καταγγελία της προκλητικής μεθοδολογίας αυτών των μηχανισμών, αλλά κύρια σε μια απαξίωση του ρόλου και της αποστολής τους, η οποία δεν στρέφεται πάντοτε και καθ΄ολοκληρίαν εναντίον της κοινωνίας. Αφού προετοιμαστεί κατάλληλα το έδαφος στην συνείδηση των αφελών και κύρια μιας άπειρης, απαίδευτης και αποπροσανατολισμένης νεολαίας, βάζει σε δράση τους ένοπλους κουκουλοφόρους, με στόχο την επιλεκτική καταστροφή αυτών που εκάστοτε αποφασίσουν.
Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο έγινε η συγκεκριμένη στοχοποίηση της αστυνομίας, με συνθήματολογία, που όσο αφορά όλα τα υπόλοιπα κακώς κείμενα, υπήρξε τελείως γενικόλογη και αφηρημένη, με εξαίρεση βέβαια τα συνθήματα που εστρέφοντο εναντίον των μηχανισμών αστυνόμευσης.
Η συγκεκριμένη προσέγγιση και αξιολόγηση των γεγονότων θα γίνει, για λόγους αναγνωσιμότητας του κειμένου, σε ξεχωριστό δημοσίευμα πολύ σύντομα, που θα αποτελέσει το δεύτερο μέρος της αναφοράς.
Κατ΄αρχήν ευχαριστώ τους επισκέπτες, ιδιαίτερα αυτούς που είχαν την υπομονή να σχοληθούν με αυτή, την κάπως μακροσκελή ανάφορα, στις γενικές διαστάσεις του θέματος.
Αναμφίβολα η Ελλάδα περνάει κρίση, που αναμένεται να βαθύνει. Οι δύσκολες συνέπειες που εικάζεται να έχει αυτή, από πολλούς που συνειδητά κρούουν τον κώδωνα, δεν αποτελούν αιτία για να μην διστάζουν να επαναλαμβάνουν στην πλειοψηφία τους οι προβληματιζόμενοι από τις ζοφερές προοπτικές, μια μεταφυσική βαβαιότητα, που τεκμηριώνεται από την ιστορία, όσο αφορά την προοπτική όχι μόνο της επιβίωσης του Ελληνισμού, αλλά και της αναβίωσης της αποφασιστικής προσφοράς του στην ανθρωπότητα στην εποχή που επέρχεται.
Οι σχολιασμοί που γίνονται σε αυτή τη σελίδα είναι αριθμητικά περιορισμένοι. Στην πλειοψηφία τους όμως διαπνέονται από το πνεύμα, που αναφέρεται προηγουμένως. Είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρο, όταν αυτή η προοπτική σφραγίζει το λόγο νέων ανθρώπων. Σαν χαρακτηριστκή περίπτωση παραθέτουμε ένα σχόλιο από το φίλο "Vaggelas", που έγινε στις 18 Νοεμβρίου.
Κάποτε συνάντησα έναν σοφό της ζωής και μιλήσαμε για ώρες. Ήταν από κείνους τους σοφούς που δεν χρειάζεται να ρωτήσεις. Σε βλέπουν όλο και απαντούν πριν οι σκέψεις σου λάβουν οργανωμένη μορφή για να ρωτήσεις το οτιδήποτε.
Είχα τότες φίλε μου το ίδιο άγχος, τους ίδιους προβληματισμούς για την αγαπημένη μας πατρίδα. Την έβλεπα σα δέντρο που κόπηκε σύριζα και απέμειναν μοναχά οι βαθιά παραχωμένες ρίζες του. Για αιώνες πολλούς το δέντρο του ελληνισμού μεγάλωνε κάτω από το πλούσιο φως των γενναιόδωρων θεών του, κι οι καρποί του ήταν τόσοι πολλοί που αρκέσαν για να ταίσουν πλουσιοπάροχα όλους τους ανθρώπους της γης. Και να που ακόμα μένει περίσσευμα μπόλικο, αρκετό για να χορτάσουν και τα παιδιά των παιδιών μας.
Το όμορφο δέντρο όμως το φθόνεσαν πολλοί, κι ένα-ένα τα κλαδιά του κόπηκαν με βία και τα φύλλα του συνάχθηκαν όλα στο χώμα. Κι ο κορμός του πληγωμένος λύγισε κι ακούμπησε παρηγοριά κι αυτός δίπλα σ όλα τα άλλα χαμένα μέλη της οικογένειάς του. Ακούμπησε μαλακά για να ξαποστάσει από τους αμέτρητους αιώνες, και να θρηνίσει τις απώλειες στη σιωπή του.
Ο σοφός της Ζωής σήκωσε τα μάτια του και μου αποκρίθηκε με αγάπη:
-Να μην ανησυχείς, και να μην σκοτίζεσαι. Δες μέσα στο διάβα της ιστορίας πως μικρά έθνη κατάφεραν να αντέξουν και να επιβιώσουν χιλιάδες χρόνια τώρα. Και κοίτα κι όλες εκείνες τις μεγάλες αυτοκρατορίες που εξαφανίστηκαν από προσώπου γης. Δες και κατανόησε τις διαφορές τους. Τα έθνη εκείνα τα οποία ενσάρκωσαν στην συλλογική τους ψυχή πνευματικό Λογο Ζωής, δεν θα πεθάνουν ποτέ. Όσα έσπειραν στην ψυχή τους σκοτάδι, αργά ή γρήγορα, θα θερίσουν αυτό που έσπειραν.
Οι ρίζες του Ελληνικού Λόγου είναι τόσο βαθιά παραχωμένες που δεν μπορεί τις πειράξει ανθρώπινο χέρι. Κι αν οι φυλλωσιές του ρίχτηκαν με μίσος στην γη, κι αν κόπηκαν βίαια τα κλαδιά κι ο κορμός πελεκήθηκε με φωτιά και τσεκούρι, οι ρίζες του βρίσκονται στο απροσπέλαστο της λογικής και θα βλαστήσουν και πάλι...
Νοέμβριος 18, 2008
Ευχαριστώ τον φίλο Βαγγέλα καθώς και όλους όσους με τα σχόλια τους συμβάλουν στη διαμόρφωση της σελίδας.
ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΝΙΜΗ ΥΠΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤ' ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ
Βγήκανε οι κυράτσες του πολιτικού κατεστημένου των δύο δήθεν αντικρουόμενων, στην ουσία όμως πλήρως συνεργαζόμενων μαγαζιών του δικομματισμού, για να προετoιμάσουνε τα πνεύματα των ιθαγενών για την επιτήρηση της χώρας από το ΔΝΤ. Το "δυστυχώς επτωχεύσαμεν", την παροιμιώδη έκφραση του μεγάλου Έλληνα πολιτικού Χαριλάου Τρικούπη, που πλήρωσε τα σπασμένα για την επιλογή των προηγούμενων (Δεληγιάννης) κάτω από την ισχυρή πίεση και υπόθαλψη των ξένων "προστατών", δεν το ακούμε πρώτη φορά από τα χείλη της πουλημένης στους ξένους ολιγαρχίας, σε μια χώρα που ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος και η έμμεση κηδεμονία στάθηκαν μόνιμα πηγή υπανάπτυξης,. Μια ζωή ξεπουλάνε τη χώρα, για να πάνε μετά στους νταβατζήδες τους, να κλαίνε για δανεικά. Το ποιος την πληρώνει τη νύφη έδειξε η ιστορία.
Προκύπτει βέβαια αυτόματα το ερώτημα: Ποιός οδήγησε τη χώρα στην χρεωκοπία; Οι κουκουλοφόροι του Σόρος, που σπάσανε ένα σωρό καταστήματα; Είναι αυτό λόγος χρεωκοπίας για μια χώρα; Η κλεπτοκρατική διακυβέρνηση από τη ΝΔ. μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια; Είναι δυνατόν μια χώρα που "έλαμπε" μέσα στον "σκληρό πυρήνα" της ΕΕ. να διαλυθεί σε μια τετραετία; Ή ήταν η πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση η αιτία; Γιατί όμως χρεωκόπησε από αυτή ως μόνη χώρα η Ελλάδα; Ή μήπως η εικοσαετία που οι Πασοκάρες εκμαύλιζαν τη χώρα, ήταν καθοριστικότερη;
Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά τα κοπρόσκυλα έβαλαν το λιθαράκι τους στη χρεωκοπία του τόπου. Καθώς οι ιθαγενείς κάθε είδους που τους ψηφίζουν, τους χειροκροτάνε και τρέχουν από πίσω τους, πριονίζουν ασύστολα το κλαρί που καθόμαστε όλοι απάνω.
Η Ελλάδα ήταν χοντρή περίπτωση για το ΔΝΤ από τότε που την έβαλαν στην ΟΝΕ. Τα άλλα είναι παραμύθια. Της επέβαλαν το Ευρώ, για να βαθύνει η στρατηγική της φτώχειας. Το μόνο που κράταγε εικονικά την οικονομία τότε, ήταν οι ενέσεις από το εξωτερικό, για δημιουργία δήθεν έργων υποδομής. Χρήματα που διοχετεύτηκαν στους εγχώριους νταβατζήδες εκδότες-"κατασκευαστές", για να διαλύσουν ότι υγειές μπορεί να είχε απομείνει στον κατασκευαστικό κλάδο. Με τις μίζες στην ατελείωτη αλυσίδα των υπεργολάβων και την απάνθρωπη εκμετάλευση δυστυχισμένων αλλοδαπών, από αυτόν που θα έφτειαχνε το "έργο" για ένα παρά. Είδαμε που καταντήσανε τα λεγόμενα "ολυμπιακά" ακίνητα, είδαμε ποιος πλήρωσε τελικά με υπερτιμημένα διόδια την Αττική Οδό και τον "νέο αερολιμένα" του αφορεσμένου.
Βάση της Ελλαδικής οικονομίας ήσαν η αγροτική παραγωγή, ο τουρισμός, η ναυτιλία και ο οικοδομικός κλάδος. Όλα τα δέλυσε η ΕΕ. πλην από το εφοπ-ληστρικό κεφάλαιο, που βγήκε κερδισμένο από την παγκοσμιοποίηση. Η αγροτική παραγωγή διαλύθηκε από την ακατάσχετη εισαγωγή αφορολόγητων ξένων προϊόντων, τη μονοκουλτούρα που επιβλήθηκε στις καλλιέργειες, με το ξερίζωμα δένδρων, που χρειάστηκσν δεκαετίες για να μεγαλώσουν και να δώσουν καρπούς, με την επιδότηση ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΣΑΝ και άφηναν τη γή να διαβρώνεται. Με την επιδότηση των καλλιεργητών για να μπλαστρώσουν τα χωράφια τους με φωτοβολταϊκά, προς μονομερές όφελος της Γερμανικής βιομηχανίας. Ο τουρισμός καταστράφηκε με την εξίσωση των τιμών, λόγω ΕΕ. και με τη νομισματική ένωση. Το προσφερόμενο προϊόν έγινε πανάκριβο σε σύγκριση με την ποιότητα, που καθόριζαν οι βλαχορόκ κονομησάκηδες. Την οικοδομή την ισοπέδωσε η εξίσωση των τιμών των ακινήτων με αυτές της ΕΕ., που μετέτρεψε την απόκτηση στέγης σε ονείρωξη, πέρα από τα όρια κάθε ονείρου, για τους νέους. Καθώς και οι ενέσεις ηρωϊνης από τα πακέτα του εξωτερικού, που διχετευόντουσαν σε ημέτερους, νταβάδες, κομματόσκυλα και υπόλοιπους διευθαρμένους, στερώντας την πραγματική οικονομία από παραγγελίες και ρευστότητα.
Αυτό που αρνούνται επίμονα να κατανοήσουν οι ιθαγενείς, είναι ότι πριν βγάλει ο νταβατζής τη γυναίκα στο δρόμο, της χαρίζει μερικά γουναρικά, για να τη συνηθίσει στην ψεύτικη πολυτέλεια. Για μια φορά ακόμη οι οργίλοι και άχρηστοι μικροαστοί έδειξαν ποιός στηρίζει τους κοτζαμπάσηδες και την αλητοπαρέα της εκάστοτε εξουσιαστικής διαχείρησης. Αντί να κάτσουν να προβληματιστούν και να αποφασίσουν επί τέλους να δουλέψουν, έκαψαν το μαγαζάκι του γείτωνα. Και μας κάνουν και τους "προοδευτικούς".
Όσο αφορά τις συνέπειες στην εξωτερική πολιτική και αυτές καταφθάνουν.
Ο Κορνήλιος Καστοριάδης δεν υπήρξε μόνο ένας από τους αρχιτέκτονες του Μαίου του 68 στο Παρίσι. Στάθηκε μέγας Έλληνας Διανοητής και διδάσκαλος της ανθρωπότητας στην οδό της κοινωνικής χειραφέτησης. Η προσφορά στην ανθρωπότητα της εξέγερσης του Μαίου του 68 είναι τεράστια. Δεν περιορίστηκε στην Γαλλία, αλλά αποτέλεσε παγκόσμιο φαινόμενο, για μια κοινωνία έξω από την μπότα των γραφειοκρατικών κατεστημένων. Κατά το ίδιο έτος έλαβε χώρα η εξέγερση της νεολαίας στο Βερολίνο, η εξέγερση στην Τσεχοσλοβακία, η Πολιτιστική Επανάσταση στην Κίνα. Αλλά και σε άλλες χώρες άνθισε ένα πνεύμα, που έβγαλε την κοινωνία από τα παλιά στεγανά. Δημιουργώντας νέες ευαισθησίες και μια θεώρηση της ζωής, έξω από την μπόχα του πουριτανισμού, που είχε οικοδομηθεί μεταπολεμικά με πρώτους τους Αγγλοσάξονες, με το παραμύθι των "ηγετών του - δήθεν - ελεύθερου κόσμου". Στη Βραζιλία καθιερώθηκε η Bossa Nova, μια μουσική σχολή με αφάνταστη ευαισθησία και λυρισμό, που έφτασε να συγκινήσει ακόμη και τους μαύρους δημιουργούς στη Νέα Υόρκη. Αυτούς, που οικοδόμησαν το cool και τη βαθειά αμφισβήτηση της Τζαζ του περιθωρίου. Την χώρα μας την πλάκωνε τότε η φοβέρα και το σκότος της δικτατορίας. Η νεολαία έστρεφε το βλέμμα της τόσο προς τη δυτικόφερτη "ποπ" αμφισβήτηση, όσο και προς τους "δικούς" της εγχώριους αντικομφορμιστές, όπως ο Διονύσης Σαββόπουλος. Μια παράλληλη εμφάνιση με τη Bossa ήταν στην Ελλάδα το Νέο Κύμα. Μια μουσική ευαίσθητη και απέριττη, σφραγισμένη από προβληματιμμένη νεανική νοσταλγία μιας σχεδόν παιδικής αγνότητας, που συγκέντρωνε αυτούς που είχαν πάψει πρόσφατα να είναι νεολαίοι, έξω από τις ταβέρνες και τα πανυγύρια, στο ζεστό και άμεσο περιβάλλον των μπουάτ. Η Πλάκα εξελίχθηκε σε στέκι όχι μόνο των ροκάδων, αλλά και πολλών άλλων αντικομφορμιστών, μέσα σε ένα μίγμα κοινωνικού προβληματισμού και ταυτόχρονου τουριστικού φολκλόρ, που ανακάτευε εγχώριους και αλλοδαπούς "μαλλιάδες", μαζί με κάθε είδους αναζητητές στους ίδιους χώρους. Χώροι που στάθηκαν κάτι περισσότερο από εργαστήρια ονείρων, κάτι σαν αστικός μαγνήτης, όπου ζυμώθηκε μια άλλη αίσθηση ζωής.
Η ήττα του ναζισμού, η οικοδόμηση του τείχους του Βερολίνου και η οικονομική άνθιση της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης, έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης από το αγγλοσαξονικό κατεστημένο, για να οικοδομήσουν το προτεσταντικό, πουριτανικό γόητρο, που έμοιαζε αυτονόητο και ακατανίκητο τις δύο πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες. Οι Αγγλοσάξωνες, πριν χάσουν μαλιά και κουβάρια, όσο αφορά το ιδεολογικό τους γόητρο, έχασαν την νεολαία τους. Με την "ποπ" κουλτούρα αμφισβητήθηκε αρχικά ο συντηρητισμός. Με το χιπισμό που αναπτύχθηκε στη συνέχεια, έδειξαν η Αγγλία και οι ΗΠΑ, ότι αδυνατούσαν να γαλουχήσουν με τα ιδανικά του "ελεύθερου κόσμου" τη νεολαία των χωρών τους. Η τάση έγινε και εξαγώγιμη, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει βαθμδόν η καταράκωση του γοήτρου τους παγκοσμίως, ιδιαίτερα με το αντιπολεμικό κίνημα ενάντια στην επέμβαση στο Βιετνάμ. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, να βρίσκουν έδαφος στην καρδιά των δυτικών κοινωνιών και τα αντίπαλα δέη - κομμουνιστικές θεωρήσεις ρώσικου, κινέζικου ή και τροτσκιστικού ακόμη τύπου, κύρια στη φοιτητική νεολαία, που αποτελούσε τη μελλοντική προοπτική για άντληση στελεχών στην αναπαραγωγή του συστήματος. Αυτό που οδήγησε τους νέους σαν μεταβατικό στοιχείο στις μαρξιστικές οργανώσεις, δεν ήταν πρωτογενώς τα παλαιοκομματικά στελέχη, αλλά ο Μικ Τζάγκερ, ο Τζων Λένον και οι άλλες μουσικές αμφισβητησιακές παρέες. Το σύστημα, για να μαζέψει τα ασυμάζευτα, δρομολόγησε την πιο βρώμικη μεθοδολογία, που είχε προετοιμάσει: Τα ναρκωτικά. Το 1966 είχε ανακαλύψει η Schoering την ηρωίνη, την "ανίκητη" ηρωίδα της αποχαυνωτικής εξάρτησης. Όχι για να απαλύνουν οις πόνοι κάποιων ασθενών, αλλά για να αποχαυνώσει και να θανατώσει το σύστημα τη νεολαία του. Χαρακτηριστικό είναι ότι αυτή μάστιγε δεν εξαπλώθηκε μόνο στις λαϊκές τάξεις, αλλά καταβρόχθησε και μπόλικα αστόπαιδα, που προοριζόντουσαν για τα φυτώρια επώασης μελλοντικών ταγών της Εσπερίας. Παρ΄όλη τη βρώμικη μεθοδολογία, αν δεν ερχόταν σε βοήθεια του συστήματος ο ξέφρενος σοσιαλφασισμός του Μπρέζνιεφ, που άρχισε να προβάλει με κάθε μέσο τότε το δόγμα της "περιορισμένης κυριαρχίας" και ο φασισμός του Τενγκ Σιάο Πινγκ με τη θεωρία των "παραγωγικών δυνάμεων", που αποτέλεσαν αιτία αμηχανίας, απογοήτευσης και παθητικοποίησης για του κινήματος της νεολαίας, με τη συμβολή πάντοτε μιας παλαικοματικής νοοτροπίας και ξύλινης πρακτικής των "ώριμων καθοδηγητών", ίσως έτρεχε το σύστημα ακόμη να βρει λύση, για να αντιμετωπίσει την "παλιοκατάσταση" μέσα στους νέους.
Ο Μάιος του 68 προσέφερε πολλά, ίσως με διαφορετικό τρόπο από χώρα σε χώρα. Στη Γερμανία μπήκε το θέμα της αποναζιστικοποίησης στη δημόσια ζωή. Οι ΗΠΑ με την πολιτική της "αναδιαπαδαγώγησης" που είχαν επιβάλει εκεί, είχαν ενσωματώσει στον κρατικό μηχανισμό πολλά χιτλερικά στελέχη, που τα είχαν βάλει να μασάνε τσικλόφουσκα και να τρώνε χάμπουργκερ σε θέσεις κλειδιά. Οι νεολαία, με τις μεγάλες κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας ενάντια στν πόλεμο του Βιετνάμ, είχε διαποτιστεί από το όραμα μεταλλαγής των Γερμανών από κρατιστικό και φιλοπόλεμο λαό, σε κοινωνία με διεθνιστικά αισθήματα. Το κύρια σύνθημα που καθιερώθηκε τότε, ήταν το "ζήτω η διεθνής αλληλεγγύη".
Στην Ελλάδα κατέστη δυνατό, με το πνεύμα που έφερε το 68, να μπορέσουν κάποιοι νέοι να συνοδεύσουν μια κοπέλα στον κινηματογράφο, χωρίς να αναγκαστούν προηγουμένως να την αρραβωνιαστούν. Ένας πρωτόγονος αστικοτσιφλικάδικος πουριτανισμός, που είχαν καταφέρει οι "αρχόντοι", που βρώμαγαν τα χνώτα τους λουκάνικο, να υποβάλλουν στα λαϊκά στρώματα, έφτασε στο τέλος του.
Για να γίνουν αυτά δυνατά χρειάστηκε να μοχθήσουν σημαντικά προικισμένοι άνθρωποι για μεγάλο διάστημα. Ακόμη και ένας συμπαθών της αστρολογίας, όπως εγώ, θεωρεί αφελέστατο τον ισχυρισμό, ότι το 68 έπεσε από τον ουρανό. Διανοητές ολκής οικοδόμησαν επί δεκαετίες στο Παρίσι, την πόλη που επάξια έφερε τότε τον τίτλο "πόλις του φωτός", το νέο, πραγματικά κοινωνιστικό, δημιουργικό και φιλελεύθερο πνεύμα. Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΕ ΓΙΑΤΙ ΚΥΟΦΟΡΗΣΕ. Ο Καστοριάδης με την ομάδα "Σοσιαλισμός Ή Βαρβαρότητα", η "Καταστασιακή Διεθνής" με τον Γκυ Ντε Μπορ, ο Ζαν Πωλ Σαρτρ, με ένα υπαρξισμό μπολιασμένο με το μύνημα της κοινωνικής αμφισβήτησης, Η Σιμόν Ντε Μποβουάρ, με ένα γνήσια μαφισβητισιακό φεμινισμό, τελείως διαφορετικό από τα κακέκτυπα των δήθεν οικολόγων, ο Ζαν Λυκ Γκοντάρ, με τις ασπρόμαυρες ταινίες, που οι κοινωνική κριτική τους ανερχόταν στα ύψη της ποίησης. Ο Ροζέ Γκαρωντί, που έδωσε μια ολοζώντανη μαρξιστική εκδοχή, ως εξομολόγηση μιας αδάμαστης ψυχής.
Μια σπουδαία έννοια καθιερώθηκε τότε: Η έννοια της ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ. Ο Κορνήλιος Καστοριάδης και οι συνοδοιπόροι του, δεν δίστασαν το 1949 να διαλύσουν το σπουδαίο περιοδικό τους και την ομάδα τους, στο όναμα της αναγκαιότητας μιας πλήρους και μεγάλης ανανέωσης. Ο ισχυρισμός του, ότι η ομάδα έφερε το 68 στο 49, είναι περισσότερο από ορθός. Το 1964 δε θα διστάσει να αναταράξει τα ιερά και όσια μιας έρπουσας αριστεράς με τη διαπίστωση: "Θα πρέπει να επιλέξουμε αν θέλουμε να είμαστε μερξιστές ή επαναστάτες". Η έννοια της ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ, ως επαναστική πρόταση του Καστοριάδη, θα σφραγίσει τη δημιουργική σκέψη της κοινωνικής χειραφέτησης, για αρκετά χρόνια, από τότε. Στη δεκαετία του 70 ο μεγάλος Ιταλός διανοητής Αντόνιο Νέγκρι, θα διατυπώσει το αίτημα της "Εργατικής Αυτονομίας" μέσα στο "κοινωνικό εργστάσιο", θέτοντας το θέμα του επαναστατικού υποκειμένου στη δικαιοδοσία του κάθε κοινωνικού ακτιβιστού, που σκέφτεται και δρα συλλογικά. Πάντοτε όμως οργανωμένα, με τρόπο συγκροτημένο και δομημένο θεωρητικά. Ως διαδικασία που ωριμάζει σαν αλληλουχία δράσης και θεωρίας. Από τότε, ενώ τα κλασσικά μαρξιστικά κόμματα βρίσκονται διεθνώς σε υποχώρηση, αναπτύσσεται το κίνημα των κοινωνικών πρωτοβουλιών, με αναφορές σε ζωτικά ζητούμενα της κοινωνίας, που ξεπερνούν τον συνδικαλιστκό οικονομισμό. Το κίνημα της ειρήνης, η οικολογία, οι εναλλακτικοί τρόποι κοινωνικής έκφρασης, η αμφισβήτηση του καταναλωτισμού, των προτύπων και των προϊόντων του, θα αποτελέσουν τον πόλο, γύρω από τον οποίο θα σχηματιστούν ισχυρά κοινωνικά κινήματα και πρωτοβουλίες. Μια νέα αμφισβήτηση του "φετιχισμού του εμπορεύματος" που παράγει το σύστημα, θα αρχίσει να ορθώνεται. Όχι στη βάση των παραγωγικών σχέσεων που το προάγουν, αλλά της ίδιας της σύστασης του. Οι οικολογικές του προεκτάσεις, οι κοινωνικές σχέσεις και ο τρόπος ζωής που αυτό επενεργεί, τα δηλητήρια που περιέχει στα συστατικά του, θα συγκροτήσουν μέσω της κριτικής στο παραγωγικό αποτέλεσμα, μια κριτική, που πηγαίνει βαθύτερα από την αμφισβήτηση των παραγωγικών σχέσεων, που καθιέρωσε η μαρξιστική θεώρηση.
Σε μια φάση που το παραδοσιακό μαρξιστικό κίνημα έμοιαζε να εξασθενεί ανεπανόρθωτα, η νέα αυτή κριτική, που αφορούσε στην ουσία, συχνά εξίσου τόσο τις παραδοσιακά καπιταλιστικές κοινωνίες, όσο και τις χώρες, που αξιούσαν να είναι σοσιαλιστικές, αύξαινε την επιρροή και τη γοητεία της. Έμοιαζε να είναι σε θέση να ενσωματώσει περισσότερους ανθρώπους απ΄ότι η παραδοσιακή αριστερά και να αναφερθεί στα προβλήματα πιο άμεσα, πιο ρεαλιστικά, με σύγχρονη προοδευτική αντίληψη και νέα δυναμική.
Δυστυχώς και αυτή η προοπτική έγινε στάχτη. Ως προοδευτικοί άνθρωποι, που ζυμωθήκαμε μέσα σε αυτές τις καταστάσεις, οφείλουμε να τις αντιμετωπίσουμε ως προσωπική ιστορία, που απαιτεί συγκεκριμένη κριτική επεξεργασία. Τα μιξοκλάμματα αναφορικά με την ενσωμάτωση μεγάλου τμήματος της αριστεράς στο κατεστημένο που ακολούθησε, δεν μπορεί να μας απαλλάξει από αυτή την ευθύνη. Αυτά που συνέβησαν, είχαν συγκεκριμένες αιτίες και έγιναν με συγκεκριμένο τρόπο. Τα αδιέξοδα που οικοδομήθηκαν, δεν πιστοποιούν αναγκαστικά την ιστορική, ή μεθοδολογική χρεωκοπία ή αδυναμία αυτών των πρωτότυπων θεωρήσεων.
Για μια φορά ακόμη επιβλήθηκε η αντίδραση. Αυτό αποτελεί ίσως τεκμήριο για τον οργανωμένο και πονηρό τρόπο, που αυτή υποθάλπτει κάθε τι το νέο και προοδευτικό, το οποίο προσβλέπει στην απελευθέρωση της κοινωνίας από παρωχημένες δομές και τη χειραγώγηση από τα εξουσιαστικά κατεστημένα. Δεν τεκμηριώνει όμως, ούτε την μακροπρόθεσμη ιστορική υπεροχή της, ούτε την ελαίω πανουργίας επί μακρόν δυνατότητα της να επιβάλεται.
Η μέθοδος, με την οποία επιχείρησε το κατεστημένο να οδηγήσει σε αδιέξοδο και να εκτονώσει αυτό το ελπιδοφόρο, νέο κίνημα, είχε διττό χαρακτήρα: Αφενός προσπάθησε και πέτυχε να το ενσωματώσει στο σύστημα, επιβάλλοντας με τους πρακτορές του αρχικά μια μικροαστική και στη συνέχεια μια άμεσα αντιδραστική προοπτική, κύρια με τη χειραγώγιση του και τον αποπροσανατολισμό του τότε νεοσυσταθέντος κινήματος των οικολόγων. Ένα κίνημα, που ήδη από το 68 είχε σπερματικά κυοφορήσει ο Καστοριάδης. Αφεταίρου επιχείρησε και καράφερε να προσδώσει στην έννοια της αυτονομίας, περιεχόμενο ασυδοσίας και χουλιγκανισμού. Ένα φαινόμενο, εκδήλωση του οποίου αποτελεί η αντιδραστική-αντιλαϊκή δήθεν "εξέγερση" των εισαγμένων χούλιγκανς και "εξοργισμένων" μικροαστών αυτή την περίοδο στην Ελλάδα.
Για να κατανοήσουμε τον αντιδραστικό τρόπο παρέμβασης της αντίδρασης, στο νέο κοινωνικό κίνημα, που έβαλε σε κίνηση το 68, πρέπει να μελετήσουμε την στροφή στις επιλογές, που εξήγγειλε η λέσχη Μπίλντερμπεργκ, που αποτελεί το κατεξοχήν παγκόσμιο φόρουμ της αντίδρασης και που συγκεντρώνει στελέχη της όλων των κατευθύνσεων, στην ετήσια συγκέντρωση της το 1972. Αυτά βάβαια έχουν επαρκώς αναλυθεί εδώ και περισσότερες δεκαετίες. Έχει πετύχει όμως η αντίδραση να επιβάλει μια απαξίωση αυτών των θεωρήσεων απέναντι στο μέσο νου, που έτσι κι αλλοιώς προτιμά τις εύκολες επιλογές από την κοπιώδη διερεύνηση, με το φτηνό επιχείρημα της απόρριψης σε βάση προκατάλληψης της λεγόμενης συνωμοσιολογίας. Λες και η εξουσία βγαίνει στο παζάρι για να διαμορφώσει τα σχέδια κοινωνικής χειραγώγησης, που απεργάζεται.
Ειδικά στην περίπτωση που σχεδιάζεται η διάβρωση και ο αποπροσανατολισμός ενος κινήματος εκ των έσω, ο συνωμοτικός τρόπος παρέμβασης είναι αυτονόητος και δεδομένος εξ ορισμού. Βεβαίως ο αφελής και εύκολος τρόπος σκέψης αρέσκεται να χωρίζει τα στρατόπεδα με χάρακα και στυλογράφο, βάσει του σχήματος εμείς από εδώ, και οι άλλοι απέναντι. Ή πιο απλά, "εγώ και ο Τζο ενατίον όλων σας". Αυτή η νοοτροπία επιδεικνύει παντελή έλλειψη ιστορικών γνώσεων και κριτικού πνεύματος. Σαν να μην υπήρξαν ποτέ, ή να μην υπάρχουν, μυστικές επιχειρήσεις, ρουφιάνοι, προβοκάτορες, καλυμμένες επιχειρήσεις, διείσδηση, παραπληροφόρηση, έντεχνη προπαγάνδα, επιτελεία υπόθαλψης και εσωτερικής φθοράς και επιβολής αποπροσανατολισμού από μέσα.
Έχουμε το τραγικό προηγούμενο, οι "Πράσινοι" στη Γερμανία, που οργανώθηκαν σαν πολιτικός χώρος στηριζόμενοι περισσότερο στις πρωτοβουλίες βάσεις του κινήματος της ειρήνης ενάντια στον εξοπλισμό της Ευρώπης με πυρηνικά βλήματα μέσου βεληνεκούς, παρά στις πρωτοβουλίες που υπήρχαν ενάντια στα πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ρεύματος, στις αρχές της δεκαετίες του 80, περνώντας μέσα από τη διαδικασία συμμετοχής σε κυβερνητικές θέσεις, να υποστηρίζουν εδώ και χρόνια τις επιθέσεις του ΝΑΤΟ στη Σερβία και στο Αφγανιστάν. Η συγκεκριμένη ενασχόλιση με το σκοτεινό ρόλο κάποιων ηγετών τους, οπώς ο Δανιήλ Κοέν-Μπεντίτ και ο Ιωσήφ (Γιόσκα) Φίσερ, αποκαλύπτει το παρασκήνιο της συνωμοσίας. Διότι δεν επιτρέπεται να παραδούμε, ότι κάποια αντιδραστικά επιτελεία εκμεταλλεύτηκαν τα γεγονότα του Μαίου του 68, για να αδρανοποιήσουν τον Ντε Γκολ, που στάθηκε ο κατ΄εξοχήν συντηρητικός πολιτικός, που αμφισβήτησε την κυριαρχία των ΗΠΑ στην Ευρώπη.
Στη συνεδρίαση της λέσχης Μπίλντερμπεργκ το 1972 αποφασίστηκε η κατάργηση της υπέρσυντηρητικής επιφάνειας στις πολιτικές επιλογές των κυβερνήσεων και των ατόμων που αυτή είχε στην επηροή της σε όλους τους χώρους. Η επιβολή μιας ρεφορμιστικής γραμμής, που αμφισβητώντας εικονικά τις παρωχημένες αξίες, όπως η εξέγρση του Μαίου του 68 που προηγήθηκε, αλλά που δε θα οδηγούσε σε μια καμιά θετική αντιπρόταση, σχεδιάστηκε να οδηγήσει σε αμφισβήτηση κάθε είδους αξιών, στον εθνομηδενισμό, την κατάργηση κάθε κοινωνικής νόρμας, στην αναγωγή της ηδονοθηρίας σε "ανθρώπινο δικαίωμα", σε πνεύμα ασυδοσίας, που έντεχνα χαρακτηρίστηκε ως δήθεν προοδευτικό πνεύμα κοινωνικής ανοχής και μοντερνισμού. Ιδανικά της κοινωνίας έπρεπε να γίνουν η ασυνάρτητη εξέγρση της νεολαίας χωρίς συγκεκριμένους στόχους, ο σεξισμός, η αμφισβήτηση ως αυτοσκοπός, ο άκρατος ιντιβιντουαλισμός. Η επιδιωκόμενη φρούδα συλλογικότητα στη δράση καταστροφής των πάντων επρόκειτο να στηριχθεί αποκλειστικά στο αχαλιναγώγητο εγώ.
Χαρακτηριστικά λέει ο Κορνήλιος Καστοριάδης στο Βίντεο που παραθέτω: Ήταν επόμενο και η έννοια της αυτονομίας να εκπορνευτεί. Διότι εκτός από το "αυτός", που σημαίνει ο ίδιος περιέχει την έννοια του νόμου.
Ο νόμος αποτελεί το υψηλό δημιούργημα του Ελληνικού Πνεύματος, που δόμησε τις κοινωνίες, βάζοντας φραγμούς στην αυθαιρεσία των απολυταρχικών ιερατείων και των δουλεμπόρων. Μια έννοια, που θα απασχολήσει τις παραθέσεις σε αυτή τη σελίδα έντονα μελλοντικά. Γιατί οφείλουμε να προασπίσουμε, να αναπτύξουμε και να πραγματώσουμε την αυτονομία στην οδό της κοινωνικής χειραφέτησης. Η οδός του Ελληνικού Πνεύματος είναι μακρά. Ο Κορνήλιος Καστοριάδης δεν είναι τέκνο μόνο του Αριστοτέλους. Σφραγίστηκε από το ευρωπαϊκό πνεύμα και το σφράγησε και αυτός αντεπιδρώντας, δείχνοντας ότι η παρέμβασή μας οφείλει να ζωογονεί το σύχγρονο, αντλώντας ταυτόχρονα πολύτιμο χυμό από τις ρίζες.
Σε λίγες εβδομάδες η στημένη "εξέγερση" των χούλιγκαν εισαγωγής, του Indymedia, των οργίλων μικροαστών και των βρεφοκομείων θα έχει ξεθυμάνει, αφήνοντας πίσω μόνο συντρίμμια. Οι νέοι πασάδες θα ετοιμάζονται να διαχειριστούν το ξεπούλημα των λαού και των μεγάλων θεμάτων. Οι νταβάδες του ΔΝΤ θα ρίχνουν διοξίνη πάνω στις στάχτες της Ελλαδικής οικονομίας. ΜΗ ΦΟΒΑΣΤΕ. Η ΩΡΑ ΜΑΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ.
Για όποιoυς ενδιαφέρονται ολόκληρη η συνέντευξη του Κορνήλιου Καστοριάδη υπάρχει στο You Tube.
Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΟΥΤΕ ΝΑΙ,ΟΥΤΕ ΟΧΙ. ΔΕΙΧΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ.
Η θέα του ουρανού και των άστρων δεν εκστασιάζει μόνο όσους κατευθύνουν με αισθήματα ρομαντισμού το βλέμμα τους προς τα εκεί. Όσοι προσπαθούν να ερμηνεύσουν την αλχημία στη σχέση μικροκόσμου και μακροκόσμου, συχνά μένουν εντυπωσιασμένοι με τις αστρολογικές αντιστοιχίες, που αποκαλύπτει το στερέωμα του ζωδιακού κύκλου, με τις θέσεις των πλανητών και τις μεταξύ τους γωνίες. Η πλέον χαρακτηριστική αμοιβαία θέση πλανητών την περίοδο που διανύουμε, που σχηματίζεται μεταξύ πλανητών που έχουν σχετικά αργή περιφορά, αφορώσα δηλαδή γωνίες που έχουν κάποια χρονική διάρκεια εβδομάδων ή μηνών, είναι η αντίθεση (γωνία 180 μοιρών) μεταξύ του Κρόνου, που βρίσκεται στην Παρθένο και τον πλανήτη Ουρανό στους Ιχθείς. Ποιά είναι η αστρολογική αντιστοιχία, που αποδίδει η πάγια βιοβλιογραφία σε αυτό το πλανητικό δεδομένο; Παραθέτω από κάποιο στάνταρ αστρολογικό "αλφαβητάρι":
Αυτή η αντίθεση ανταποκρίνεται σε συμπεριφορά δικτατορικού τύπου, χωρίς όμως κάποια συνέπεια. Παραβιάζει αυθαίρετα τη θέληση της πλεοψηφίας. Ανταποκρίνεται στο να επικαλείται το άτομο κάποια ιδεολογία, ενώ στην ουσία διακατέχεται από βιασύνη και έλλειψη ανοχής. Παρ' ότι επικαλείται την ελευθερία για τον εαυτό του, τη στερεί βάναυσα στους άλλους. Οι οπαδοί μετατρέπονται σε θύματα παρασυρμού αυτών που τους ελέγχουν. Οι άνθρωποι που ακολουθούν αυτή την οδό, στερούνται ευστάθειας στη ζωή τους και δεν εχουν δεχθεί στοργή από το περιβάλλον τους. Στην ουσία με την πρακτική τους κινδυνεύουν να καταστρέψουν κάθε σταθερότητα, που μπορεί να τους είναι χρήσιμη μελλοντικά. Πάσχουν από πλήρη έλλειψη μετριοπάθειας. Αδυνατούν να αποδεχθούν την ασυνέπεια και τον παραλογισμό της πρακτικής τους. Παρ΄όλο που καταβάλουν μεγάλες προσπάθειες, στερούνται υγειούς σκέψης και συγκεκριμένου σχεδίου δράσης. Τους λείπει πλήρως η πειθαρχία που προϋποθέτει μια μεσοπρόθεσμη προσπάθεια. Είναι ευερέθιστοι και εξαγριώνονται πολύ εύκολα. (Ο τίτλος του βιβλίου, οι συγγραφείς, η έκδοση και ο αριθμός σελίδας στη διάθεση των επισκεπτών. Οι γνωρίζοντες τα σχετικά και κάτοχοι άλλων σχετικών βιβλίων, ας κάνουν σύγκριση με αυτά που γράφονται εκεί).
Η ερμηνεία είναι προφανής. Σημαντικότερος εντοπισμός Η ΕΛΛΗΨΗ ΣΤΟΡΓΗΣ. Η στοργή είναι αυτή που μπορεί να συγκροτήσει ισορροπημένους ανθρώπους, η έλληψη της μπορεί να επενεργήσει ναυάγια. Η μέση ηλικία των "εξεγερμένων" μειώνεται. Σήμερα φτάσαμε στα γυμνάσια, οδεύοντας αύριο στα δημοτικά, μεθαύριο στο νηπιαγωγείο και μετά στα βρεφοκομεία. Σε λίγο οι "εξεγερμένοι" θα φτειάχνουν τα πανώ με τις πάνες. Και η αστυνομία θα τους αλλάζει πάμπερς. Και η ηλικία που δοκιμάζουν τα παιδιά τα ναρκωτικά μειώνεται συνεχώς δραματικά.
Ασχοληθείτε επιτέλους σοβαρά με την διαπαιδαγώγηση των παιδιών σας. Να τους φουσκώνετε τα μυαλά με φιλοδοξίες της πλάκας, είναι αντιπαιδαγωγικό και καταγράφει τα κόμπλεξ των γονέων. Γιατί η μαφία καραδοκεί. Εάν θέλετε να τα παρκάρετε μπροστά στην τηλεόραση και να τους αγοράζετε παιχνίδια με τέρατα, δώστε τους τουλάχιστον έγκαιρα κουκούλες που να μην μπαίνουν στο πλύσιμο. Και περάστε ένα μεγάλο προφυλακτικό στο δικό σας κεφάλι, για να μην βλέπετε τον "όμορφο, θαυμαστό κόσμο", που οικοδομείτε μαζί με τα κόμματα που εκλέγετε και τις "αξίες" επί των οποίων στηρίζετε το αύριο.
Scull and bones. Η στοά των γόνων της Ελίτ που φοίτησαν και φοιτούν στο "πανεπιστήμιο" Yale. "Με όποιο δάσκαλο θα κάτσης, τέτοια γράμματα θα μάθεις". Οι πράκτορές τους βρίσκονται παντού και επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα πολύ περισσότερα απ΄ότι η "εκπαιδευτική" πολιτική και τα "εκπαιδευτικά" προγράμματα, που προάγουν τον μηδενισμό στην "εξεγερμένη" νεολαία.
Και η χεβυμεταλλάδικη εκδοχή της στοάς. Δείτε με τι παιχνίδια τεράτων παίζουν τα παιδάκια σας, που εσείς τους κουβαλάτε στο σπίτι. (Και μην ξεχάσετε το δώρο Χριστουγένων. Ο μικρός βρικόλακας είναι το πλέον ψυχοφελές). Και τι ταινίες βίας βλέπουν παρκαρισμένα μπροστά στην τηλεόραση, επειδή εσείς απαξιώνετε να ασχοληθείτε με σοβαρότητα μαζί τους, για να κυνηγάτε γκόμενες, ή να βαυκαλιζόσαστε. Και μετά απορείτε, που στην εφηβηκή ηλικία πετάνε πέτρες και θέλουν και την ενέσα. Προσέχτε τα σύμβολα που υποβάλει το βίντεο: Κάμερες παρακολούθησης, πολίτες που έχουν μετατραπεί σε πιόνια και το σατανά να συντονίζει την εξέγερση. Οι Μολοχιστές δρουν συντονισμένα εδώ και αιώνες. Εμείς ψηφίζουμε ΓΑΠ, για να λυθεί το πρόβλημα.
Ας μην ξεχνάμε όμως και αυτούς που δημιουργούν το κλίμα μέσα στο οποίο οι κουκουλοφόροι βρίσκουν έδαφος, για να χύσουν το δηλητήριο τους. Κράτος και παρακράτος αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η υπερεξουσία πατρoνάρει και τα δύο εν κρυπτώ. Θύμα τους θα είναι πάντα μια αναίσθητη κοινωνία. Οικοδομούν το φασισμό και μετά θεατρολογούν με τη βίαιη δήθεν αμφισβήτηση του, με στόχο την επιβολή χάους. Έτσι προγραμματίζουν να επιβάλουν ακόμη μεγαλύτερο φασισμό, ολοκληρωτικό. Το καθεστώς του μεγάλου αδελφού και το τεχνολογικό Μολόχ.
Κάποτε συνάντησα έναν σοφό της ζωής και μιλήσαμε για ώρες. Ήταν από κείνους τους σοφούς που δεν χρειάζεται να ρωτήσεις. Σε βλέπουν όλο και απαντούν πριν οι σκέψεις σου λάβουν οργανωμένη μορφή για να ρωτήσεις το οτιδήποτε.
Είχα τότες φίλε μου το ίδιο άγχος, τους ίδιους προβληματισμούς για την αγαπημένη μας πατρίδα. Την έβλεπα σα δέντρο που κόπηκε σύριζα και απέμειναν μοναχά οι βαθιά παραχωμένες ρίζες του. Για αιώνες πολλούς το δέντρο του ελληνισμού μεγάλωνε κάτω από το πλούσιο φως των γενναιόδωρων θεών του, κι οι καρποί του ήταν τόσοι πολλοί που αρκέσαν για να ταίσουν πλουσιοπάροχα όλους τους ανθρώπους της γης. Και να που ακόμα μένει περίσσευμα μπόλικο, αρκετό για να χορτάσουν και τα παιδιά των παιδιών μας.
Το όμορφο δέντρο όμως το φθόνεσαν πολλοί, κι ένα-ένα τα κλαδιά του κόπηκαν με βία και τα φύλλα του συνάχθηκαν όλα στο χώμα. Κι ο κορμός του πληγωμένος λύγισε κι ακούμπησε παρηγοριά κι αυτός δίπλα σ όλα τα άλλα χαμένα μέλη της οικογένειάς του. Ακούμπησε μαλακά για να ξαποστάσει από τους αμέτρητους αιώνες, και να θρηνίσει τις απώλειες στη σιωπή του.
Ο σοφός της Ζωής σήκωσε τα μάτια του και μου αποκρίθηκε με αγάπη:
-Να μην ανησυχείς, και να μην σκοτίζεσαι. Δες μέσα στο διάβα της ιστορίας πως μικρά έθνη κατάφεραν να αντέξουν και να επιβιώσουν χιλιάδες χρόνια τώρα. Και κοίτα κι όλες εκείνες τις μεγάλες αυτοκρατορίες που εξαφανίστηκαν από προσώπου γης. Δες και κατανόησε τις διαφορές τους. Τα έθνη εκείνα τα οποία ενσάρκωσαν στην συλλογική τους ψυχή πνευματικό Λογο Ζωής, δεν θα πεθάνουν ποτέ. Όσα έσπειραν στην ψυχή τους σκοτάδι, αργά ή γρήγορα, θα θερίσουν αυτό που έσπειραν.
Οι ρίζες του Ελληνικού Λόγου είναι τόσο βαθιά παραχωμένες που δεν μπορεί τις πειράξει ανθρώπινο χέρι.
Κι αν οι φυλλωσιές του ρίχτηκαν με μίσος στην γη, κι αν κόπηκαν βίαια τα κλαδιά κι ο κορμός πελεκήθηκε με φωτιά και τσεκούρι, οι ρίζες του βρίσκονται στο απροσπέλαστο της λογικής και θα βλαστήσουν και πάλι...
Νοέμβριος 18, 2008