Σεξουαλικά βοηθήματα με γεύση πατάτες γιαχνί
γράφει ο Διονύσης Κλαδάς (Μποτίλια στο Πέλαγος)
Σημείωση Διόδοτου: Το άρθρο αποτελεί σειρά σχολίων του αγαπητού μας Διονύση Κλαδά, στην ανάρτησή μας Έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα! Εκεί αποσκοπεί η κίνηση Πούτιν με την πληρωμή σε ρούβλια | Νίκος Ιγγλέσης (1-4-2022) Η επιλογή τίτλου (από φράση του κ.Κλαδά) και εικόνων, είναι δική μας.
-----------------------------------------
Αναμφίβολα ο κύριος Νίκος Ιγγλέσης είναι σοβαρότατος και δόκιμος δημοσιογράφος – αναλυτής και οι φιλότιμες αναλύσεις του, όχι μόνον σε επίπεδο εθνικής στρατηγικής είναι άξιες προσοχής, αλλά και συγχαρητηρίων. Ανέκαθεν μοχθεί αυτός με σύστημα για την ενίσχυση τής ετοιμότητος των ανακλαστικών τού Έθνους. Όμως το παρόν βίντεο, ενώ παρέχει μια πολύ καλή αφετηρία για να αναπτυχθεί μια συγκεκριμένη περαιτέρω διείσδυση στο βάθος τής ουσίας των πρόσφατων επιλογών τής ομάδος Πούτιν και τής ανυπέρβλητης στρατηγικής ικανότητος που την χαρακτηρίζει, φρονώ ότι δεν εισχωρεί βαθύτερα από την επιφάνεια μιας οπωσδήποτε ορθής αποτίμησης τής κίνησης για την πώληση των Ρωσικών φορέων ενέργειας σε ρούβλια.
Κατά την δική μου εκτίμηση αυτή η κίνηση
αποσκοπεί πολύ βαθύτερα από την ουσιαστική άρση των κυρώσεων προς την
Κεντρική Τράπεζα τής Ρωσίας. ΑΥΤΗ ΕΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΩΣ ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ
ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΒΗΜΑ, ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΣΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΗ
ΤΗΣ “ΝΕΟΤΑΞΙΚΗΣ” ΑΤΖΕΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΟΥΝ, ΟΠΩΣ
ΔΙΑΚΗΡΥΞΕ ΠΡΙΝ ΜΕΡΙΚΕΣ ΗΜΕΡΕΣ Ο ΣΕΡΓΚΕΙ ΛΑΒΡΟΦ, ΑΛΛΑ ΑΠΟΣΚΟΠΕΙ ΣΤΗΝ
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΧΙΛΙΕΤΙΩΝ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙΣΗΣ ΠΟΔΗΓΕΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ
ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ ΣΕ ΣΥΝΤΟΜΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΠΛΑΙΣΙΑ . Αυτή η κίνηση
δεν αποτελεί ένα από τούς περισσότερους μοχλούς, αλλά συνιστά ΤΟ ΚΥΡΙΟ
ΜΕΤΡΟ για την επίτευξη τού προαναφερθέντος στόχου. Όπως θα δείξω στην
συνέχεια, το συγκεκριμένο μέτρο οδηγεί αναπόφευκτα σε οικονομική ασφυξία
όλο το οικονομικό σύστημα τής δύσεως. Και η οικονομική επιβολή
παγκοσμίως είναι το μοναδικό εναπομείναν μέσον τού συστήματος τής καμπάλ
για παγκόσμια επικυριαρχία, αφότου έχασε το δεύτερο βασικό μέσον
επιβολής, το οποίον αφορούσε την στρατιωτική υπεροπλία, την οποίαν
κατέχει πλέον αποδεδειγμένα η Ρωσία, όπως αποκαλύφθηκε με γλαφυρό τρόπο
στην σύγκρουση τής Συρίας από το 2015 και εντεύθεν.
Βάσει αυτής τής
συγκεκριμένης οπτικής, μπορεί μεν οι κυρώσεις σε βάρος τής Ρωσίας να
επιβλήθηκαν από τις δυτικές δυνάμεις με αφορμή τις στρατιωτικές
επιχειρήσεις στην Ουκρανία, πλην όμως αυτές (όπως θα δείξω στην
συνέχεια) ΗΣΑΝ ΑΚΡΩΣ ΗΘΕΛΗΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΞΩΘΗΣΗ
ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΚΡΩΣ ΟΛΕΘΡΙΑ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ
ΣΤΟΧΟ ΥΨΗΛΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΡΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΜΕΓΙΣΤΩΝ
ΣΚΑΚΙΣΤΩΝ.
Μεταξύ των μεθόδων τις οποίες εφαρμόζει τα τελευταία εκατόν πενήντα η καμπάλ και αυτών που εφαρμόζουν οι Πνευματικοί Ηγέτες τής Μεγάλης Θηβαΐδος, δηλαδή η Πατριωτική Πρωτοπορία και η γνήσια Ορθόδοξη Πνευματική Συσπείρωση των Ρώσων αδελφών μας, υπάρχει μια τεράστια διαφορά σε επίπεδο τακτικής. Η καμπάλ εμφορούμενη από μια υπέρμετρη αλαζονεία, λόγω ότι σε μια πορεία χιλιετιών είχε την δυνατότητα να επιβάλλεται δραστικά μέσω ύπουλων μεταλλάξεων, κάνοντας χρήση στην εξέλιξη τού χρόνου διαφορετικών καθεστωτικών προσωπείων και ψευδών ιδεολογικών επικαλυμμάτων και διατηρώντας πάντοτε τα ηγετικά ιερατικά της επιτελεία στην αφάνεια συνωμοτικών στεγανών, ουδέποτε απέκρυψε τις στοχεύσεις της, θεωρώντας πάντοτε, ότι είναι εκ προοιμίου αήττητη και ότι η επικράτησή της είναι αναπόφευκτη, δεδομένου ότι αυτή επικουρείται και από δαιμονικές τού σκότους.
Η υπέρμετρη αυτοπεποίθηση τής καμπάλ την οδήγησε να δημοσιοποιήσει την στρατηγική της ως “μάστερ πλαν” από το 1871 μέσω τής επιστολής τού αρχιερέως των εωσφοριστών Άλμπερτ Πάικ, η οποία προέβλεπε την επιβολή τριών παγκοσμίων πολέμων, μέσω τής κλιμάκωσης των οποίων προδιεγράφετο η καταβαράθρωση τής ανθρωπότητος σε συνθήκες πρωτογονισμού και η καταστροφή τού όποιου υπάρχοντος πολιτισμού. Παρόλο που ο Θείος Γιαννάκης είχε εκθέσει πολύ εγκαίρως την ατελέσφορη ματαιότητα αυτών των σχεδίων στην Αποκάλυψη, η καμπάλ ακολούθησε ακάθεκτη την επιδίωξή τους μέχρι εσχάτης συνεπείας, βάσει αυτού που λέμε “ο πνιγμένος από τα μαλλιά πιάνεται”.
Η ανθρωπότητα στην προκειμένη περίπτωση ήταν ο αμυνόμενος. Πλην όμως, όταν τίθεται θέμα ζωής ή θανάτου, δεν μπορεί ο αμυνόμενος να παραμείνει στην άμυνα ες αεί και είναι ζωτικά αναπόφευκτο, εφόσον βεβαίως αυτός δύναται, να περάσει αυτός προσεχώς στην άνευ όρων επίθεση, με στόχο την εξόντωση αυτού, που προωθεί την πλήρη καταστροφή του. Οι Μεγάλοι Σκακιστές, μελετώντας πολύ προσεκτικά τις μεθόδους τής καμπάλ, εδιδάχθησαν από αυτές και κυρίως από τους άκρως αυστηρούς κανόνες τής συνωμοτικής της οργάνωσης. Και δεν περιορίστηκαν μόνον στο να κρατήσουν αφανείς τις οργανωτικές τους ρυθμίσεις, αλλά φρόντισαν να μην κοινοποιήσουν ουδέποτε τα αντίμετρα και τούς σχεδιασμούς τους.
Όπως ανέπτυξα αναλυτικότερα στο προηγούμενο σημείωμά μου με τίτλο “Αναιρώντας Κάποια Στερεότυπα τής Ιστοριογραφίας”, αυτοί που διαχειρίστηκαν το καθεστώς τής Ρωσίας από το 1925 μέχρι σήμερα, φρόντισαν να παίξουν μια πολύ καλοστημένη παράσταση εξαπάτησης τής καμπάλ. Έτσι πρόβαλαν ένα δήθεν ξεπουλημένο μεθύστακα ρεμάλι ονόματι Γέλτσιν, ο οποίος υποτίθεται ότι είχε βγάλει την Ρωσία στο σφυρί και οποίος στην κατάλληλη και από δεκαετίες προεπιλεγμένη φάση, έβγαλε μέσα από το μανίκι τού ανάπηρου χεριού του τον αδάμαστο λέοντα Βλαδίμηρο Πούτιν. Ο δήθεν μέθυσος και κραιπαλιάρης φρόντισε με πολύ έξυπνο τρόπο να ξεπουλήσει μπιρ παρά τις ενεργειακές πηγές τής Ρωσίας σε κάποια καθίκια ονόματι ολιγάρχες. Η διψασμένες για ενέργεια δυτικές οικονομίες, που εξουσίαζε η καμπάλ, τρίβανε τότε τα χέρια τους με άκρατη χαρά, βροντοφωνάζοντας “φέρε θείο πράμα, ελάτε να πάρετε πατάτες, έχουμε να σάς δώσουμε πόρσε καγιέν, βιλάρες, δαχτυλίδια, βραχιόλια, χλιδή, προφυλακτικά με γεύση φράουλας, σεξουαλικά βοηθήματα με γεύση πατάτες γιαχνί, ότι προτιμά και ονειρεύεται δηλαδής η ψυχή ενός αξιοπρεπούς και αδηφάγου ολιγάρχη”. Έτσι οι λεγάμενοι έπεσαν στην παγίδα τής πρώτης φάσης τού σχεδίου τής Φωτεινής Ηγεσίας των Ρώσων. Καθότι τα πρώτα τσιγάρα, που καπνίζουμε μάς γεμίζουν απόλαυση και αυτοπεποίθηση, μέχρι να μετατρέψει η μακροχρόνια εξάρτηση από την νικοτίνη τις αρτηρίες και τις φλέβες μας σε ταλαιπωρημένα αγγεία. Μπορεί η αρκούδα να είναι το ιερό ζώο των Σλάβων, όμως το αγαπημένο ζώο των Ρώσων Ηγετών είναι η αλεπού. Και αυτό το δεδομένο είναι δύσκολο να κατανοηθεί, εάν δεν έχει καταπιαστεί κάποιος συστηματικά με την συνωμοσιολογία.
Στην
συνέχεια ο Βλαδίμηρος φορώντας μαύρα κοστούμια τής μόδας με κυριλέ
μπλουζάκια και ζώνες που άστραφταν οι αγκράφες, πήγε στο γερμανικό
κυνοβούλιο και έβγαλε λόγο. “Σας αγαπάμε”, τούς είπε.”Ελάτε να
πορευτούμε μαζί στον ενεργειακό τομέα. Θα σάς τα δώσω όλα. Ξεχάστε τούς
ολιγάρχες. Είναι αληταράδες. Εγώ θα τούς πάρω κομμάτι από την ιδιοκτησία
τους στις ενεργειακές πηγές και θα το δώσω κατ' ευθείαν στις δικές μας
εταιρείες. Ελάτε να μοιραστούμε τον ενεργειακό πλούτο τής Ρωσίας από
κοινού. Να φτιάξουμε και αγωγό, που θα φέρνει το πράγμα στην πόρτα σας
από κοινού. Να είμαστε συνιδιοκτήτες σε όλα. Και φέρτε και κανένα
παραδάκι προς τα μέσα, για να ξεπληρώσω κάτι χρωστούμενα, που έχω στο
εξωτερικό. Έχω και μια ανεψιά, που είναι τής παντρειάς. Αυτός ο
Γκέρχαρντ Σρέντερ μού φαίνεται καλό παιδί, γοητευτικός. Να συγγενέψουμε
κιόλας”. Οι γερμαναράδες χειροκροτάγανε εκστασιασμένοι. Αυτά, που δεν
μπόρεσε να πάρει ο Ναπολέων και ο χίτλερ με την βία, τα έπαιρναν τώρα
αυτοί στο ήρεμο, μόνο και μόνο επειδή είναι μάγκες. Όπως σωστά είχε
γράψει πριν μερικά χρονάκια ο Φράνσις Φουκουγιάμα στο “Τέλος τής
Ιστορίας”, ο κόσμος είναι πλέον μονοπολικός. Μόνον η δύση υπάρχει, όλοι
οι άλλοι είναι απλά οδοντόκρεμες. Ρωσία; Καλέ ποια Ρωσία; Τι είναι αυτό,
τρώγεται;
Ο Βλαδίμηρος στην συνέχεια, με το χρήμα που έμπαινε,
ξεκίνησε το νοικοκύρεμα. Χτύπησε άγρια τούς ολιγάρχες. Τούς άφησε όμως
κάποιο κομμάτι, χαϊδεύοντας και χαστουκίζοντας τους ταυτοχρόνως, διότι
τότε ακόμη χρειαζόντουσαν και οι γέφυρες με την δύση. Επέτυχε να
αναβιβάσει την Ρωσία από χώρα που εισήγαγε τεράστιες ποσότητες
δημητριακών, σε χώρα που είχε επάρκεια. Και στην συνέχεια την κατέστησε
μέγα εξαγωγέα τροφίμων. Αποπλήρωσε όλο το εξωτερικό χρέος και στην
συνέχεια συσσώρευσε σημαντικά συναλλαγματικά αποθέματα. Αλλά κυρίως,
βάσει μεσοπρόθεσμης στρατηγικής, οργάνωνε σημαντικά αποθέματα χρυσού. Η
Ρωσία είναι ούτως ή άλλως μια σημαντική χώρα παραγωγός χρυσού. Έχτισε
εισόδημα για τα χειμαζόμενα κοινωνικά στρώματα. Αλλά δεν περιορίστηκε
μόνον σε θεαματική οικονομική ανόρθωση τής χώρας. Αποκατέστησε το
διεθνές γόητρο και την εσωτερική συνοχή τής Ρωσίας. Οι Ρώσοι έβλεπαν την
χώρα τους να ανέρχεται συνεχώς, χάρις στην δραστηριότητα ενός
χαρισματικού Ηγέτη και των ικανών επιτελικών, που πλαισίωναν την
Διοίκησή του.
Πλην όμως ο Βλαδίμηρος και η Διοίκησή του δεν
αποκατέστησαν και ενίσχυσαν μόνον την χώρα ως ζωτική περιοχή τού Έθνους
που αυτή ανήκει, αλλά ξεκίνησε να αντιφάσκει βήμα προς βήμα, αλλά και να
ανατρέπει στην πράξη, το νεοταξικό αφήγημα, τόσο στο εσωτερικό, όσο και
στο εξωτερικό. Επιδείκνυε προς όλες τις κατευθύνσεις μια προσήλωση στην
Ορθοδοξία, στην φάση που η δύση καταρράκωνε συστηματικά κάθε είδους
θεσμό και κάθε αξία. Ενίσχυσε το θεσμό τής οικογένειας, καθιέρωσε την
διδασκαλία των Ελληνικών ως πρώτη ξένη γλώσσα, εφαρμόζοντας μια
πραγματική πολιτική ανοχής σε άλλες θρησκείες και ήθη, σε μια χώρα που
επιθυμεί να είναι και είναι εκ των πραγμάτων πολυεθνική. Χτύπησε όμως
αλύπητα την εγκληματικότητα, την τρομοκρατία και τα τζιχάντια, που στην
πρώτη φάση τής προεδρίας του αποτελούσαν μεγάλη μάστιγα.
Και στο εξωτερικό όμως εφάρμοζε η Ρωσική Ηγεσία βήματα γεωστρατηγικής,
που αναιρούσαν την εξάπλωση και την εμπέδωση τής επικυριαρχίας των
δυτικών. Έχοντας κατανοήσει την γεωστρατηγική αξία, που απέδιδαν οι
δυτικοί στον Ευρωασιατικό χώρο, όπως αυτή είχε διακηρυχθεί στα
“πονήματα” των δεξαμενών σκέψης, με πρώτο την “Μεγάλη Σκακιέρα” τού
μπρεζίνσκυ, μόχθησε η Διοίκηση Πούτιν για να συγκροτηθεί το “Σύμφωνο τής
Σαγκάης”, με την ενεργό συμμετοχή των σημαντικών ασιατικών χωρών, όπως η
Κίνα και η Ινδία. Παρόλο που η Κίνα φαινόταν να προσδένεται στην
νεοταξική ατζέντα τής παγκοσμιοποίησης, τής προσέφεραν οι Ρώσοι το
Ρωσικό σύστημα αντιπυραυλικής ασπίδας, για να την βοηθήσουν στην
προσπάθεια οικοδόμησης τής δικής της στρατιωτικής ικανότητος. Και έβαλε
επί πλέον κάποια δικά του αδέλφια ο Πούτιν, όπως ο Αλεξάντερ Ντούγκιν,
να προωθούν θεωρίες ενάντια στην αθλιότητα τού αγγλοσαξονικού
κοινοβουλευτισμού. Βλέποντας αυτές τις εξελίξεις, οι δυτικοί ήταν
επόμενο να εξαγριωθούν. Όταν όμως τού έβαλε τις φωνές η μέρκελ σε μια
συνάντηση, ο Πούτιν τής απάντησε το παροιμιώδες, “Κουκλάρα, δεν
γνωρίζεις, ότι δεν υπάρχει πρώτη νύχτα τού γάμου χωρίς το σεξ;”.
Με
βάση τήν συστηματική ανατροπή των γεωστρατηγικών δεδομένων στην Ευρασία
προχώρησαν οι Ρώσοι στην πολιτική τού οικονομικού περιορισμού τής
επέκτασης των δυτικών ενισχύοντας αποφασιστικά την σύγκληση των BRICS.
Αυτοί έφτασαν να δομήσουν ένα όγκο συναλλαγών μεταξύ τους, ο οποίος
υπερέβαινε τον παγκόσμιο συναλλαγών των δυτικών. Ήδη πριν δυο χρόνια οι
BRICS συμμετείχαν στον παγκόσμιο όγκο συναλλαγών με ποσοστό 60%, το
οποίον διευρύνεται συνεχώς. Όλα αυτά συνέβαιναν ήσυχα και μεθοδικά,
χωρίς τυμπανοκρουσίες, κάτω από το βλέμμα τής καμπάλ, που είχε βαθμηδόν
συνηθίσει να καταπίνει την μια εξέλιξη μετά την άλλη, πιστεύοντας ότι η
παγκόσμια επικυριαρχία της εξακολουθούσε να είναι εξασφαλισμένη, μέσω
τού πλανητικού μοντέλου αναπαραγωγής, που αυτή εδώ και αιώνες είχε
επιβάλλει.
Η νοοτροπία τής προσκόλλησης στον άκρατο καταναλωτισμό, η μονόπλευρη στήριξη στον εγωισμό ως πρακτική επικράτησης στα πλαίσια τού ανταγωνισμού, που διέπει την λεγόμενη ελεύθερη αγορά, η βαθμιαία συστηματική και άνωθεν έντεχνα προωθούμενη παρακμή τής ελεύθερης οικονομίας και η υποκατάστασή της από κυκλώματα διαφθοράς, που είναι συνυφασμένα με διαβρωμένους κυβερνητικούς μηχανισμούς και θεσμούς, η ξέφρενη ηδονοθηρία, που προωθήθηκε με την έκκληση των ηθών και την διάδοση των ναρκωτικών ουσιών, η προσκόλληση των κοινωνιών στα μέσα μαζικής εξαπάτησης, η διογκούμενη μοιρολατρία, που κυριαρχεί στα πτωχοποιημένα στρώματα, που αποτελούν πλέον τον κοινωνικό κορμό, η καταστολή τής ζωτικότητος και των νοητικών λειτουργιών μέσω των αεροψεκασμών, των γενετικά μεταλλαγμένων τροφίμων και τής γενικότερης στέρησης των τροφίμων από βασικά θρεπτικά συστατικά μέσω τής λεγόμενης “εντατικής καλλιεργειας” και τής βιομηχανοποιημένης εκτροφής των ζώων προς βρώση, η πρόσδεση των ανθρώπων είτε σε έντονα αγχώδη ρυθμό εργασιακής απασχόλησης, είτε στην ψυχολογική απόγνωση, που επιφέρει η έλλειψη εργασιακής απασχόλησης, η επιδειξιομανία ως βασικός τρόπος εναπόκτησης κοινωνικού κύρους και ο υποβιβασμός τής παιδείας, ώθησαν την καμπάλ να θεωρεί, ότι η διαστροφή που έχει αυτή επιβάλει στο ανθρώπινο είδος τής εξασφαλίζει την διαιώνιση τής επικυριαρχίας της.
Το κυριότερο όμως μέτρο που οικοδόμησε, όχι μόνον η Διοίκηση Πούτιν, αλλά κάθε Διοίκηση τής Αγίας Ρωσίας από το 1925 μέχρι σήμερα, ήταν μια αμυντική πολεμική βιομηχανία, η οποία στηριζόταν σε τελείως διαφορετικές αρχές τεχνολογικής ανάπτυξης από αυτές τής Δύσεως. Έχοντας μελετήσει σε βάθος τα συγγράμματα των αρχαίων Ελλήνων Σοφών, όπως τεκμηριώνει κάποια έκδοση στην Γερμανική γλώσσα, που διοχέτευσαν έντεχνα οι Αλεπούδες τού Κρεμλίνου με καλυμμένο τρόπο στην δυτική Ευρώπη πριν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, είχαν κατανοήσει εγκαίρως, ότι η οδός σωτηρίας τής Πατρίδος και τής ανθρωπότητος, επέβαλε να μην επαναληφθεί το λάθος, που έπραξαν οι Αθηναίοι και οι σύμμαχοί τους πριν πολλές χιλιάδες χρόνια στην πολεμική σύγκρουσή τους με τούς Άτλαντες. Όπως αποκαλύπτουν τα Πλατωνικά συγγράμματα “Τίμαιος” και “Κριτίας”, αλλά προφανώς και το έργο “Ερμοκράτης”, το οποίον κράτησαν οι Πλατωνιστές μυστικό, οι Αθηναίοι επικράτησαν μεν στην σύγκρουση εναντίον των Ατλάντων, όμως κάνοντας χρήση όπλων ιδίου τύπου με αυτούς, δεν μπόρεσαν να ματαιώσουν και την δική τους καταστροφή.
Η Ρωσική υπεροπλία έναντι των δυτικών, η οποία
φανερώθηκε στον πόλεμο τής Συρίας το 2015, είχε καταστεί ήδη ορατή σε
κάποιους πολύ προσεκτικούς παρατηρητές από πριν. Κατά το έτος 2013 είχε
ανακοινωθεί, ότι οι ισραηλινοί είχαν εκτοξεύσει δυο πυραυλικά βλήματα
εναντίον τής Συρίας, τα οποία καταρρίφθηκαν από την εκεί ευρισκόμενη
αντιπυραυλική ασπίδα. Όμως αυτοί οι πύραυλοι, όπως φρόντισαν να μάς
ενημερώσουν κάποιοι γνώστες των δεδομένων, που δεν μπορεί παρά να είναι
άνθρωποι προσκείμενοι στο Ρωσικό Υπουργείο Άμυνας, ήσαν πύραυλοι, οι
οποίοι είχαν εκτοξευθεί από βάση τού ΝΑΤΟ στο Γιβραλτάρ. Έτσι κατέστη
προφανές, ότι οι δυτικοί δεν μπορούν να διαπεράσουν τα Ρωσικά
αντιπυραυλικά συστήματα.
Η δεύτερη σημαντική στρατηγική νίκη των Ρώσων ήταν να αποσπάσουν την Τουρκία από το επιθετικό μπλοκ των δυτικών. Το πραξικόπημα που επιχείρησε η Δύση για την ανατροπή τού Ερντογάν, με στόχο να εντάξουν τούς τουρκογενείς τζιχαντιστές κάτω από τον ολοκληρωτικό έλεγχο των βαχαμπιστών τού ISIS, που ήταν κατασκεύασμά τους, αξιοποίησαν οι Ρώσοι, για να ουδετεροποιήσουν μια χώρα, η οποία δεν είναι απλά η κυριότερη στρατιωτική δύναμη, στην περιοχή, όπου είχε προγραμματιστεί η εκκίνηση τού Αρμαγεδώνος, αλλά έχει και τον έλεγχο των Στενών τού Βοσπόρου. Η ζωτικά στρατηγική σημασία των Στενών για την Ρωσική άμυνα αποτελεί κλειδί, το οποίο λειτούργησε καταλυτικά κατά την διάρκεια και των συγκρούσεων στην Ουκρανία. Κάποιοι “ελληναράδες”, που κλαίγονται για την ρωσοτουρκική συνεργασία, δεν κατανοούν ούτε την αλφαβήτα τής γεωστρατηγικής, ούτε είναι σε θέση να διακρίνουν την δυναμική αυτής τής λυκοφιλίας σκοπιμότητος, που θα κατασταλάξει εκεί όπου αρμόζει την κατάλληλη ώρα.
Η Ρωσική υπεροπλία δεν έχει μόνον απίθανα σημαντικές συνέπειες στο επίπεδο των πολεμικών συγκρούσεων και στην διαδικασία ανατροπής των πολεμικών ορέξεων των αντιπάλων. Τα οφέλη που αυτή παρέχει, τόσο στον οικονομικό τομέα, όσο και σε γεωστρατηγικό επίπεδο, στην διαδικασία τού προσεταιρισμού εν δυνάμει συμμάχων είναι αποφασιστικά. Είναι λογική συνέπεια, όσοι αισθάνονται ότι απειλούνται, να προτιμούν τα Ρωσικά οπλικά συστήματα, εάν αυτοί δεν είναι πλήρως υποδουλωμένοι στούς δυτικούς, με αποτέλεσμα όχι μόνον να ωθούν οικονομικούς πόρους στα πλέον ακριβά ήδη τού εμπορίου, που καταλήγουν στα Ρωσικά ταμεία, αλλά να ακολουθούν και μια φιλική στάση προς την Ρωσία, ώστε να μπορούν να προμηθεύονται αυτά τα συστήματα. Κατά συνέπεια, οι σοφές επιλογές των Ρώσων στην πολεμική βιομηχανία, τούς παρέχουν τεράστια συγκριτικά οφέλη. Ενώ οι δυτικοί πίστεψαν, ότι θα ελέγξουν την παγκόσμια οικονομία με την καθιέρωση τής υπεροχής τους στην παραγωγή καταναλωτικών προϊόντων, τα οποία προωθούσαν ταυτοχρόνως και τον δυτικό τρόπο ζωής, οι Ρώσοι προτίμησαν να μην παράγουν καθόλου τσατσάρες, χάντρες και καθρεφτάκια, επιλέγοντας να αγοράζουν τα αυτοκίνητα μερσεντές από την γερμανία, ώστε να κινείται η γερμανική οικονομία με ρωσικό υγραέριο.
Οι δυτικοί
αποχαυνωμένοι με την δήθεν παντοκρατορία τού καταναλωτισμού που
επέβαλαν, κόμπαζαν, ότι η Ρωσία δεν είναι σε θέση, εκτός από πετρέλαιο,
να παράγει ούτε καλτσοδέτες. Οι Ρώσοι όμως είχαν επικεντρωθεί στην
παραγωγική ανάπτυξη των πέντε κυριότερων από στρατηγικής σκοπιάς τομέων.
Την διαστημική τεχνολογία αιχμής, την αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων,
την πολεμική βιομηχανία, την παραγωγή τροφίμων και την εξόρυξη κάποιων
πολύ σημαντικών για την βιομηχανία υλικών, όπως το παλλάδιο, η πλατίνα
και το αλουμίνιο. Διαθέτοντας πλέον την υπεροχή σε αυτούς τους
στρατηγικούς τομείς και έχοντας φέρει τις οικονομίες τής δύσεως σε
καθεστώς μονομερούς εξάρτησης από αυτά τα αγαθά, είχαν οικοδομήσει με
διορατικότητα όλη την απαραίτητη αναγκαία κατάστρωση, ώστε να
ξεδιπλώσουν με βάση αυτήν, αλλά και την αγαστή συνεργασία με τις άλλες
δυνάμεις τής Αντινεοταξικής Συμμαχίας, την σοφή τακτική τής τελικής
εφόρμησης για την ολοκληρωτική και τελειωτική εξουδετέρωση των
καμπα-ληστών. Το τελειωτικό κτύπημα στην νεοταξική ατζέντα είχε
προαποφασιστεί προφανώς εδώ και δεκαετίες με την πρόσδεση τού ρούβλι σε
χρυσό, αφού προηγουμένως είχαν ωθήσει τούς δυτικούς στην παγίδα, να τούς
επιβάλλουν “κυρώσεις”.
Αλλά πριν αποτιμήσουμε συγκεκριμένα αυτήν την σοφή κίνηση, άρμοζε να δούμε κάπως συγκεκριμένα τα γενικά στρατηγικά πλαίσια, εντός των οποίων κλιμακώνεται η επιβολή τού συγκεκριμένου μέτρου, ώστε να κατανοήσουμε, ποιος είναι αυτός, ο οποίος πέραν των οποιωνδήποτε συγκεκριμένων επιλογών στο άμεσο παρόν και το εγγύς μέλλον, προβάλλει ως ο βέβαιος νικητής σε αυτήν την αντιπαράθεση . Η “ανάπτυξη” των δυτικών χωρών στηρίχθηκε κατά τα δυο πρόσφατα χρόνια βασικά στην επιβολή με το στανιό ενέσιμων δηλητηρίων, που ακριβοπληρώθηκαν και καταβαράθρωσαν την πραγματική οικονομία με λοκ ντάουν και άνωθεν επιβεβλημένους εγκλεισμούς και περιορισμούς. Τουναντίον η Ρωσική οικονομία επέβαλε την παγκόσμια υπεροχή της με την μεθοδική ανάπτυξη των πέντε βασικότερων τομέων για την οικονομία και την διαβίωση. Ή, όπως πολύ σωστά διαπίστωσε κάποιος για τούς μεγάλους χαμένους αυτής τής διαδικασίας, “κυρίες και κύριοι, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από το ταμείο”.
 |
| Οι κυρώσεις κατά των Ρώσων |
Εξ αρχής ήταν προφανές, ότι οι δυτικοί δεν ήσαν, ούτε και είναι εις θέσιν να ανταποκριθούν στρατιωτικά στις επιχειρήσεις των Ρώσων στην Ουκρανία. Η Μόνη αντιμετώπιση τής κατάστασης που τους απέμενε και αυτό καθαρά για λόγους μιας μάταιης προσπάθειας να διασώσουν το καταρρακωμένο γόητρό τους, ήταν η επιβολή “κυρώσεων”. Είναι αυτονόητο, ότι αυτό το γνώριζαν εξ αρχής οι Ρώσοι, γι αυτό τούς παρέσυραν στην συγκεκριμένη επιλογή, παγιδεύοντάς τους σε ένα λάκκο, που αφ' ενός θα ωφελήσει μέγιστα σε οικονομικό επίπεδο την Ρωσία, αλλά ταυτοχρόνως θα σημάνει και την πλήρη οικονομική καταβαράθρωση των δυτικών οικονομιών, οι οποίες παραπαίουν ήδη στα πλαίσια μιας βαθιάς κρίσης, που οι ίδιοι προκάλεσαν με την επιβολή των λοκ ντάουν και των περιορισμών.
Πριν αναπτύξω τις όποιες συγκεκριμένες συνέπειες των λεγόμενων “κυρώσεων” σε βάρος τής Ρωσίας, αξίζει να προαναφέρω μια πολύ βασική ιδιότητα, που χαρακτηρίζει τον Ρωσικό λαό. Η πολυπαθής ιστορία του, μετά από μεγάλες επιθέσεις που έχει δεχθεί κατά καιρούς η Ρωσία από τούς τεύτονες ιππότες, τα στρατεύματα τού Ναπολέοντα και τούς χιτλερικούς, έχει δομήσει αυτός μια ψυχοσύνθεση που στηρίζεται σε δύο βάσεις. Η πρώτη είναι ένας βαθύτατος πατριωτισμός και η δεύτερη είναι μια καρτερική και ολιγαρκής αντιμετώπιση τής ζωής. Οι Ρώσοι για να επιβιώσουν, χρειάζονται δυο πράγματα: Ένα κομμάτι ψωμί και ισχυρή πατριωτική έξαρση. Άσχετα λοιπόν, κατά πόσο μπορεί να τραυματίσει οικονομικά την Ρωσία η έξωθεν επιβολή μέτρων αποκλεισμού, η πλειοψηφία τού λαού θα ακολουθήσει ένθερμα αυτόν, που είναι σε θέση να τής παρέχει ένα κομμάτι ψωμί και ηχηρά πατριωτικά συνθήματα. Αυτή η προτίμηση ισχύει πολύ περισσότερο απέναντι σε ένα επιτελείο, που έχει αποδείξει στην πράξη, ότι αναστήλωσε το διεθνές κύρος τής Πατρίδας και οικοδόμησε σημαντικά πλαίσια στην ικανοποίηση των ζωτικών αναγκών τού λαού. Ότι η Ρωσία είναι ενδιάμεσα πλήρως αυτάρκης στα βασικά ήδη διατροφής, αναφέρθηκε ήδη. Και ότι ο Βλαδίμηρος Πούτιν ισχύει στην μέση συνείδηση τού Ρωσικού λαού ως ένας αποφασισμένος πατριώτης δεν χρήζει περαιτέρω αναφοράς. Άρα, η όποια εξωτερική πίεση, το μόνο που μπορεί να επιφέρει στην Ρωσία και αυτό το γνώριζαν πολύ καλά εκ των προτέρων οι δυτικοί, είναι μια περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεων ηγεσίας και λαού.
Κατά πόσο ο κάθε τζιτζιφιόγκος ψευτοαστός και ο κάθε
ελτζιμπιντάς (ΛΟΑΤΚΙ) θα στερηθεί τις ασημένιες ταμπακιέρες του και τις χάντρες
στις παρωπίδες, που έτσι κι αλλιώς φοράει, είναι κάτι, που δεν μπορεί να
επηρεάσει στο ελάχιστο τις γενικότερες εξελίξεις στην Ρωσία. Υπό αυτήν
την οπτική, οι όποιες “κυρώσεις” σε βάρος τής Ρωσίας δεν μπορούν, παρά
να έχουν προσχηματικό χαρακτήρα από την πλευρά των δυτικών, με στόχο την
σκόπιμη διόγκωση τής ανύπαρκτης εν δυνάμει αποτελεσματικότητάς τους σε
κάθε περίπτωση, προσβλέποντας στην προσπάθεια να συγκαλύψουν με
γελοιότητες το κάζο και τα ρεζιλίκια τους. Μετά τις αγριότητες
στην Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, ποιο λαμόγιο μπορεί να
χύσει κροκοδείλια δάκρυα με πειστικότητα για την εξουδετέρωση των
ναζιστών τού αζόφ και τις σκισμένες ζαρτιέρες τού αζόρ;
Το όλο
καλαμπαλίκι με τις “κυρώσεις”, πριν καν εξετάσουμε αυτές κάτω από
συγκεκριμένο πρίσμα, μπορούμε να διαπιστώσουμε, ότι εξυπηρετούσε μόνον
προπαγανδιστικές στοχεύσεις, οι οποίες ήταν επόμενο να εξαντληθούν στην
σφαίρα τού γελοίου.
Ας δούμε στην συνέχεια για ποιούς λόγους οι υποτιθέμενες “κυρώσεις” σε βάρος τού Ρωσικού Γίγαντα μετατρέπονται σε καρφιά στο φέρετρο αυτών που τις κλιμακώνουν, μέσω μιας άκρως ευφυούς τακτικής τής Διοικήσεως Πούτιν: Στο πρώτο από αυτά τα καρφιά αναφέρθηκα ήδη σε προηγούμενο σημείωμά μου εδώ και που εκδηλώθηκε ήδη τις πρώτες ημέρες τής επιβολής των “κυρώσεων”, πολύ πριν εξαγγείλουν οι Ρώσοι τα όποια αντίμετρα. Αμέσως μετά την επιβολή των “κυρώσεων” και την αποβολή των Ρωσικών τραπεζών από το διεθνές σύστημα SWIFT, το οποίο έχει καταντήσει εδώ και καιρό εκ των πραγμάτων διαχειριστικός μηχανισμός αναδύων δυσοσμία πτωμαΐνης, ένεκα τής υπερχρέωσης των δυτικών οικονομιών, έσπευσαν πλείστοι όσοι δυτικοί επενδυτές να ξεπουλήσουν τις μετοχές των Ρωσικών εταιρειών ενέργειας (Rosneft και Gasprom μεταξύ άλλων) που κατείχαν. Αποτέλεσμα ήταν, να κατρακυλήσει η τιμή των μετοχών αυτών σε πρωτόγνωρα επίπεδα, οπότε έσπευσε να τις αγοράσει το Ρωσικό κράτος για μπιρ παρά. Έτσι πέτυχε η Διοίκηση Πούτιν μια μερική εθνικοποίηση τού ενεργειακού πλούτου τής χώρας εύκολα, γρήγορα και με ευτελή δαπάνη. Αυτό ήταν όμως το πρώτο μικρό κύμα από ένα τεράστιο τσουνάμι, που ακολούθησε. Η όλη διαδικασία των ¨κυρώσεων” είχε σαν επακόλουθο την δραστική αύξηση τής τιμής των υδρογονανθράκων στην παγκόσμια αγορά, στην φάση, που η βιομηχανική παραγωγή των δυτικών χωρών αντιμετωπίζει έντονα προβλήματα επιβίωσης, αλλά και τα λαϊκά στρώματα αυτών των χωρών αντιμετωπίζουν περαιτέρω ένταση των συνθηκών εξαθλίωσής τους, λόγω τής υψηλής ανόδου τής τιμής τού ηλεκτρικού ρεύματος και των καυσίμων.
Αυτή η διαδικασία πέραν των λοιπών αρνητικών επιπτώσεων για την δύση, δεν μπορεί επί πλέον παρά να λειτουργήσει αυξητικά στην πορεία τής Μεγάλης Αφύπνισης, που απεργάζονται οι Αντιδυνάμεις. Αλλά και αυτή η εξέλιξη είναι ένα ακόμη σχετικά μικρό κύμα, μπροστά στο τεράστιο τσουνάμι, που θα επιφέρει η πώληση των υδρογονανθράκων, των σιτηρών και των μετάλλων από την Ρωσία αποκλειστικά με ρούβλια, με ταυτόχρονη πρόσδεση τού νομίσματος αυτού στον χρυσό. Οι οικονομικές συνέπειες αυτών των μέτρων, είτε δεν έχουν καταστεί κατανοητές από τούς διεθνείς οικονομικούς αναλυτές, είτε αυτοί κάνουν σκοπίμως την πάπια, εφαρμόζοντας μια προπαγάνδα, που διαστρεβλώνει υπερβολικά την απόδοση των ισχυόντων συσχετισμών δύναμης, για να μην ξεβρακώσουν τούς εντολοδότες τους. Για να κατανοήσουμε τον μηχανισμό και τις συνέπειες αυτών των μέτρων, αρμόζει να λάβουμε υπ' όψη μας τα εξής:
Ο ισχυρισμός τού κυρίου Ιγγλέση στο αναρτηθέν βίντεο, ότι η Ρωσία είναι σε θέση να τυπώνει κατά βούληση ρούβλια, έχει πολύ σχετική ισχύ. Ένα νόμισμα, το οποίο έχει πρόσδεση σε χρυσό, ώστε ανά πάσα στιγμή να είναι ως τραπεζογραμμάτιο ανταλλάξιμο με την αντίστοιχη ποσότητα χρυσού, δεν είναι δυνατόν να εκτυπώνεται κατά βούληση, όπως κάνει η FED αυθαίρετα με το σαπιοδολάριο, το οποίο δεν ανταποκρίνεται ουσιαστικά ούτε στην αξία τού χαρτιού, που αυτό έχει τυπωθεί. Βεβαίως η Ρωσία διαθέτει πολύ μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού, από ότι αντιστοιχεί στα ρούβλια, που έχει θέσει σε κυκλοφορία, οπότε κάλλιστα μπορεί, εφ' όσον διακρίνει κάποια σκοπιμότητα, να αυξήσει το σύνολο, που θέτει σε κυκλοφορία. Όπως όμως διδάσκει η μακροοικονομική ανάλυση, η αύξηση χρήματος οδηγεί σε πληθωρισμό και η Ρωσία δεν έχει κανένα λόγο να προβεί σε πληθωρισμό τού νομίσματός της. Αυτές τις μαγγανείες εξήγγειλε με την θεωρία του, ο έτερος οικονομικός μεγαλοαναλυτής τής καμπάλ lord John Maynard Keynes, δίπλα στην γνωστή πρακτοράτζα Καρλ Μαρξ κάποιες δεκαετίες μετά από αυτόν. Και ενώ ενάντια στον Καρλ Μαρξ έχουν λυσσάξει όλοι οι τζάμπα συνωμοσιολόγοι, ότι αυτός ήταν υποκινούμενος από τούς ιλλουμινάτους, σχετικά με τον Κέυνς έβγαζαν ανέκαθεν τον σκασμό, παρόλο που αυτός υπηρετούσε τα ίδια αφεντικά με τον Μαρξ. Επειδή ο Κέυνς θεωρήθηκε ότι προσάρμοσε τα δεδομένα τής “ελεύθερης αγοράς” στις απαιτήσεις τού εικοστού αιώνος, μέσω τού κρατικού παρεμβατισμού που πρότεινε, θεωρήθηκε “δικό τους παιδί”, ενώ ο Μαρξ, έστω προσποιούμενος και για να εξαπατήσει την κοινωνία, αναφέρθηκε σε κοινωνική δικαιοσύνη, φτύνοντας εκ των πραγμάτων μέσα στην σούπα τού κάθε εγωιστή.
Η θεωρία τού Κέυνς ήταν όμως αυτή, στην οποία στηρίχθηκε όλο το αγγλοσαξωνικό οικονομικό οικοδόμημα, που οδήγησε στην κατασκευή τής FED. Όλο το “ναυτικό δίκαιο”, που στηρίχθηκε στην επιβολή των αγγλοσαξονικών στόλων για την καταλήστευση των πρώτων υλών και την διεξαγωγή τού διεθνούς εμπορίου, στηρίχθηκε στην κεϋνσιανή θεωρία τής ανάγκης για μόνιμη ανάπτυξη τού εθνικού προϊόντος, που προέβλεπε ως απαραίτητο ένα μόνιμο πληθωρισμό τουλάχιστον τής τάξεως 2% και που αυτός οδήγησε στην υπερχρέωση των κρατών. Το ουσιαστικό πρόβλημα όμως που προκύπτει για τους δυτικούς με την πρόσδεση τού ρούβλι στον χρυσό, αφορά κάτι άλλο.
Για να κατανοήσουμε τις συνέπειες τού τρόπου πληρωμής των Ρωσικών
προϊόντων από χώρες μη διακείμενες φιλικά προς την Ρωσία, τον οποίον
εκθέτει ο κύριος Ιγγλέσης στο βίντεο, πρέπει να λάβουμε υπ' όψει επί
πλέον τα εξής:
Ορθά αναφέρει ο ομιλητής, ότι οι επίδοξοι αγοραστές καλούνται πλέον να ανοίξουν δυο λογαριασμούς στην κεντρική τράπεζα της Ρωσίας, όπου στον πρώτο καταθέτουν τα χρήματά τους σε δολάρια ή ευρώ και στον δεύτερο μετατρέπουν την προηγούμενη κατάθεσή τους σε ρούβλια. Πλην όμως η εκτίμηση τού κυρίου Ιγγλέση, ότι η βασική στόχευση αυτού τού μηχανισμού είναι να μην χάνουν οι Ρώσοι τα ποσά τής αγοράς των προϊόντων τους μέσω παγώματος λογαριασμών, όπως θα μπορούσε να συμβεί, στην περίπτωση που οι πληρωμές γινόντουσαν σε τράπεζα των δυτικών, εμπεριέχει ένα μεγάλο νοηματικό κενό. Οι Ρώσοι θα εξασφάλιζαν άνετα τα ποσά πωλήσεως μέσω ενός μόνον λογαριασμού σε Ρωσική τράπεζα, όπου σε αυτόν θα πληρωνόντουσαν τα ποσά αγοράς.
Τι εξυπηρετούν λοιπόν οι δυο λογαριασμοί και τα αλισβερίσια τής πέρα δώθε μετατροπής των νομισμάτων; Κατά συνέπεια το όφελος, που εν τέλει αποσκοπούν οι Ρώσοι ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΩΝ ΠΟΣΩΝ ΠΛΗΡΩΜΗΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΟΥΤΩΣ ¨Η ΑΛΛΩΣ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΜΕΣΩ ΡΩΣΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΟΥ ΦΑΕΙΝΟΤΕΡΟΝ, ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΑΛΛΟ. Αυτή η κατασπάραξη αξίας σε βάρος των δυτικών από τούς Ρώσους καθίσταται κατανοητή μόνον εφ' όσον γνωρίζουμε τον συγκεκριμένο τρόπο, με τον οποίον προσδέθηκε το ρούβλι στον χρυσό. ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΟΝΟΜΑ: 5.000 ΡΟΥΒΛΙΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑΡΙΟ ΧΡΥΣΟΥ. Ποιές είναι όμως οι συνέπειες αυτής τής ΝΕΑΣ ισοτιμίας;
Είναι γνωστό, ότι ένα κράτος δύναται να καθορίζει την ισοτιμία τού νομίσματός του κατά το δοκούν έναντι των λοιπόν νομισμάτων. Είναι εξ άλλου γνωστή τοις πάσι η διολίσθηση τής δραχμής, που εφαρμόστηκε από όλες τις ελλαδικές κυβερνήσεις πριν την υιοθέτηση τού ευρώ. Το νόμισμα δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα χαρτί, το οποίον εκδίδει μια κεντρική τράπεζα και επί τού οποίου αναγράφεται ένας αριθμός και η ονομασία ενός νομίσματος. Η τράπεζα που το εκδίδει καθορίζει την ισοτιμία του προς άλλα νομίσματα, εγγυούμενη και την ανά πάσα στιγμή ανταλλαξιμότητα αυτού τού χαρτιού με τα άλλα νομίσματα. Βεβαίως, στην φάση που ένα νόμισμα έχει μετατραπεί σε τύποις “εμπόρευμα”, όπως τα λοιπά “παράγωγα” (μετοχές, χρεώγραφα κλπ.) τα οποία υπόκεινται στην διαδικασία προσφοράς και ζήτησης στα πλαίσια των χρηματιστηριακών συναλλαγών, μπορεί η αξία του να υφίσταται διακυμάνσεις σε χρηματιστηριακά πλαίσια. ΟΜΩΣ Η ΠΡΟΣΔΕΣΗ ΕΝΟΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ ΣΕ ΧΡΥΣΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΔΟΛΛΑΡΙΟΥ ΩΣ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΛΛΑΞΙΜΟΤΗΤΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΟΜΙΣΜΑΤΩΝ ΕΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣ ΝΕΟ ΔΕΔΟΜΕΝΟ, ΠΟΥ ΠΑΡΕΧΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΚΑΤΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΧΡΥΣΟΥ ΚΑΙ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΝΑ ΕΚΔΟΣΕΙ ΕΝΑ ΤΡΑΠΕΖΟΓΡΑΜΜΑΤΙΟ, ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΣΕ ΤΙ ΠΟΣΟ ΤΩΝ ΧΑΡΤΙΩΝ ΠΟΥ ΕΚΔΙΔΕΙ, ΠΡΟΤΙΘΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΤΑΛΛΑΣΣΕΙ ΜΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΧΡΥΣΟΥ. ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΔΕΣΗ ΤΟΥ ΡΟΥΒΛΙΟΥ ΣΕ ΧΡΥΣΟ, ΑΥΤΟ ΕΙΧΕ ΜΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΙΣΟΤΙΜΙΑ ΣΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΒΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΟΛΑΡΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩ. Η ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΣΕ ΔΟΛΑΡΙΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩ ΗΤΑΝ ΕΠΙΣΗΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ. ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΤΟ ΡΟΥΒΛΙ ΠΡΟΣΔΕΘΗΚΕ ΣΕ ΣΤΑΘΕΡΗ ΚΑΙ ΜΗ ΔΙΑΚΥΜΕΝΟΜΕΝΗ ΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΧΡΥΣΟ, ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΕΓΓΥΗΣΗΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ, ΤΟ ΠΟΣΟ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΕ ΧΡΥΣΟ ΥΠΟΒΙΒΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΔΟΛΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΠΕΡΙΠΟΥ ΚΑΤΑ 30%. ΑΥΤΟ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΟΡΑΤΟ ΑΠ¨Ο ΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ, ΠΟΥ ΠΑΡΑΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΤΩΘΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:
https://www.finanzen.net/devisen/euro-russischer_rubel-kurs
Η εν λόγω γραφική παράσταση, που παριστά την ισοτιμία που έχει το ρούβλι
προς το ευρώ στην πορεία τού χρόνου, είναι εξέχουσας σημασίας και
χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στην διάρκεια των περασμένων εβδομάδων τόσο
από τον τζο μπιντέ και το επιτελείο του (σε βάση επιλεκτικής διαστρέβλωσης)
όσο και από ιστολόγους στο Γερμανικό διαδίκτυο, που διαθέτουν εσωτερική
ενημέρωση από μηχανισμούς τής Διοίκησης Πούτιν (σε αντικειμενική βάση,
προς ανατροπή τής ψευδούς προπαγάνδας των ΜΜΕ).
Αυτή η γραφική
παράσταση παρέχει την δυνατότητα (στο επάνω μέρος και κάτω από τίτλο)
τής επιλογής του χρονικού διαστήματος, που παρίσταται η ισοτιμία.
Υφίστανται οι εξής επιλογές: μια εβδομάδα, ένας μήνας, τρεις μήνες, ένα
έτος, τρία έτη και πέντε έτη. Επιλέγοντας την περίοδο των τριών μηνών
διαπιστώνουμε μια θεαματική άνοδο στο ρούβλι έναντι τού ευρώ, που
ξεκινάει στα μέσα τού περασμένου Φεβρουαρίου και κορυφώνεται στις αρχές
Μαρτίου, διατηρώντας το τεράστιο ύψος καθ' όλη την διάρκεια αυτού τού
μηνός. Για να το εκφράσω με απλά λόγια: Όσο αφορά τις “κυρώσεις”, δεν
αποδείχθηκε μόνον “άνθρακας ο θησαυρός” για τούς δυτικούς, αλλά αυτές
έγιναν αιτία να καταβαραθρωθεί η ισοτιμία των νομισμάτων τους απέναντι
στο ρούβλι.
Ο Μπιντές σε ένα λόγο που εκφώνησε πριν δυο εβδομάδες
περίπου διακήρυξε ότι θα εκμηδενίσει μέσω των “κυρώσεων” την αξία που
έχει το ρούβλι σε σύντομο χρονικό διάστημα. (Αυτήν την στιγμή δεν έχω
πρόχειρο τον αντίστοιχο σύνδεσμο, διότι τα βασικά σημεία αυτού τού λόγου
έχει ενσωματώσει σε δικό του βίντεο ο Kai Wodag, που δημοσίευσε
προχθές, οπότε εάν υπάρξει αντίστοιχη διάθεση, είναι σχετικά εύκολο να
εντοπίσω τον αντίστοιχο σύνδεσμο). Στην διάρκεια αυτού τού λόγου
παρουσίασε ο Μπιντές μια αντίστοιχη γραφική παράσταση τής ισοτιμίας
μεταξύ ρούβλι και δολαρίου για την περίοδο ενός έτους, μεταξύ Νοεμβρίου
2021 και Νοεμβρίου 2022, όπου η καμπύλη στα τέλη τού Οκτωβρίου 2022
εμφανίζει πτώση, εφάπτοντας σχεδόν τον οριζόντιο άξονα.
Έτσι μπορεί να
προκύψει η τελείως λανθασμένη εντύπωση, ότι η αξία που είχε τότε το
ρούβλι σχεδόν μηδενίστηκε στην συγκεκριμένη φάση. Πλην όμως, η σύντομη
πτώση τής καμπύλης αφορά μόνον μια μικρή συγκυριακή διακύμανση τού εν
λόγω νομίσματος, που γίνεται ολοφάνερη εάν επιλέξουμε χρονική περίοδο
για το γράφημα τα τρία ή πέντε έτη, όπου η συνεχώς ανερχόμενη πορεία
αυτού τού νομίσματος γίνεται αντιληπτή.
Την ίδια μαύρη προπαγάνδα
επανέλαβαν κατά κόρον τα βλαχεδεράκια κολεγιόπαιδα, που εκπροσωπούν την
“κυβέρνηση” τού μπιντέ. Μια χαρακτηριστική περίπτωση υπάρχει στον κάτωθι
σύνδεσμο:
As Ruble Crashes, Top Biden Official Details Sanctions Plan From White House
https://www.youtube.com/watch?v=e-TJpgf24lE
Όταν ρωτήθηκε ο βουτυρομπεμπές από τον παρουσιαστή, κατά πόσο σκοπεύει η κυβέρνηση τού μπιντέ να καταστρέψει τελείως την Ρωσία οικονομικά μέσω των “κυρώσεων”, αυτός είχε την απύθμενη ηλιθιότητα να απαντήσει, επιδεικνύοντας μάλιστα και δήθεν υπευθυνότητα: “Μπορούμε να τούς καταστρέψουμε τελείως, αλλά δεν θα το επιδιώξουμε. Θα τους γονατίσουμε πάρα πολύ άσχημα, αλλά μια πλήρη καταστροφή τους θα επέφερε ένα κενό, που δεν μπορούμε να καλύψουμε τόσο γρήγορα”.
Η Ρωσία σε αντίθεση προς τις όλο και περισσότερο ρέπουσες προς καχεξία
οικονομίες τής δύσεως είναι η πρώτη χώρα διεθνώς στην παραγωγή
πετρελαίου και η δεύτερη στην παραγωγή γαιαερίου. Οι εξαγωγές της προς
τίς ΗΠΑ αυξήθηκαν μεταξύ τού 2019 και τού 2021 κατά 33%. Η τιμή των
εξαγωγικών της προϊόντων αυξάνονται σε δείκτες σταθερών νομισμάτων
συνεχώς. Μεταξύ τού Μαρτίου 2021 και τού Μαρτίου 2022 αυξήθηκε η τιμή
τού γαιαέριου κατά 40% και τού ακατέργαστου πετρελαίου επίσης κατά 40%.
Εάν σε αυτήν την άνοδο συνυπολογίσουμε την υποτίμηση της αξίας τού
δολαρίου και τού ευρώ απέναντι στο ρούβλι κατά 40% μετά την πρόσδεσή του
σε χρυσό και την υποχρέωση τής δύσης να πληρώνει πλέον την εισαγωγή
των ζωτικών αυτών προϊόντων σε ρούβλια, μπορούμε να αντιληφθούμε τι
είδους άγαρμπη οικονομική κατηφόρα περιμένει την δύση, ειδικά μετά την
“φαεινή” ιδέα της να επιβάλει “κυρώσεις” στον Γίγαντα.
Εξίσου όμως
γοργά αυξάνονται και οι τιμές των απαραίτητων για την δύση μετάλλων,
όπως το παλλάδιο, τού οποίου η τιμή μέσα σε ένα χρόνο αυξήθηκε κατά
67,3%, τής πλατίνας (αύξηση 13,3%) και τού αλουμινίου (αύξηση 6,38%)
όπως περιγράφεται στο βίντεο με τον σύνδεσμο που ακολουθεί.
How commodities will be affected by Russia-Ukraine tensions
https://www.youtube.com/watch?v=aP_5GWYVt-U
Τουναντίον,
η οικονομία των ΗΠΑ μετά τήν “ανάληψη” τής “προεδρίας” από τον μπιντέ
βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Ο πληθωρισμός από 1,7%, που ήταν τον
Φεβρουάριο τού 2021 ανέβηκε ως τα 7,9% τον Φεβρουάριο τού 2022,
Όπως
τεκμηριώνουν, κατά την εκτίμησή μου οι εξελίξεις, οι κυρώσεις που
επέβαλαν στην Ρωσία οι δυτικοί, δεν ήταν παρά μια παγίδα, στην οποία
παρέσυρε την καμπάλ η διοίκηση Πούτιν, με στόχο την τελειωτική
οικονομική της εξόντωση, στην φάση που αυτή αγκομαχούσε ήδη πολύ άσχημα.
Ένας από τούς βασικούς στόχους τής διεξαγωγής στρατιωτικών επιχειρήσεων
από τούς Ρώσους στην Ουκρανία, ήταν, όπως αποδεικνύει, κατά την γνώμη
μου, και ένα σημερινό δημοσίευμα, που αφορά τις διαπραγματεύσεις για την
λήξη των εχθροπραξιών, να παρασυρθεί η καμπάλ σε επιβολή τελείως
ασύμφορων γι αυτήν “κυρώσεων”, παρέχοντας στην Διοίκηση Πούτιν την
δικαιολογία για επιβολή αντιμέτρων, που σύντομα θα αποδειχθούν μοιραία
για την οικονομική υπόσταση τής καμπάλ.
https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/enoples-sygkroyseis/mosxa-se-kievo-i-krimaia-einai-rosiki-kai-to-ntonmpas-aneksartito-allios-o-polemos-synexizetai/
Σε αντίθεση με την αρχική αντίθεση, που αφορούσε δήθεν την ένταξη τής Ουκρανίας στο νατο, σήμερα πλέον η Ρωσία απαιτεί μόνον την αναγνώριση από την Ουκρανία τής Κριμαίας και των δυο Ρωσόφωνων περιοχών, ενώ είναι έτοιμη να αποδεχθεί τούς όρους που θέτει η Ουκρανία, για την λήξη τού πολέμου. Για να το πούμε με απλά λόγια: Η αποστολή εξετελέσθη με την αποσόβηση τού κινδύνου κατασκευής “βρώμικης” πυρηνικής βόμβας στο Τσέρνομπιλ, την καταστροφή των εργαστηρίων κατασκευής βιολογικών όπλων, την ολοσχερή εξολόθρευση των ναζιστικών συμμοριών, την καταστροφή τής πολεμικής ετοιμότητος τού ουκρανικού στρατού, την απελευθέρωση των Ρωσικών περιοχών από την καμπαλιστική μπότα, ΑΛΛΑ ΚΑΙ LAST BUT NOT LEAST, ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΑΜΠΑΛ ΝΑ “ΕΠΙΒΑΛΕΙ” “ΚΥΡΩΣΕΙΣ”. Τελικά ποιος επιβάλει κάτι και σε ποιόν; Οι Ρώσοι δεν επιδιώκουν εδαφικές επεκτάσεις. Να βάζει κάποιος στον κόρφο του βαρίδια, έχει μόνον κόστος και μηδενικό όφελος. Και πολύ σωστά εκτίμησαν οι Αλεπούδες τού Κρεμλίνου, ότι η καμπάλ είναι μια πωρωμένη για αίμα περίπτωση, που πάσχοντας από αυτοκτονικό ιδεασμό, θα δάγκωνε την φόλα που τής έριξαν.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟΝ ΦΙΛΤΑΤΟ ΚΩΣΤΑ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΔΙΟΔΟΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΕΥΣΤΟΧΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΫ ΤΙΤΛΟΥ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ, ΤΗΝ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου