«Έστ' ήμαρ ότε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καί ές αεί έσεται».

ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ "ONEIRO SKY" ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΤΟΠΟ ΤΟΥ

https://oneirosky.blogspot.com/2020/11/blog-post_27.html

Ο τελευταίος χρησμός της Πυθίας γράφει το εξής:

Σύμφωνα με την ιστορία που διδάσκεται σήμερα, ο τελευταίος χρησμός που δόθηκε από το Μαντείο των Δελφών, διά στόματος Πυθίας, συνέβη το 362 μ.Χ. και αποδέκτης ήταν ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου, ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, ο οποίος όταν αποφάσισε να εκστρατεύσει κατά των Περσών έστειλε ανθρώπους να ρωτήσουν στο μαντείο των Δελφών αν θα έπρεπε να κάνει αυτή την εκστρατεία.

Ο χρησμός αυτός που σήμερα όλοι γνωρίζουμε, είναι ο εξής: «Είπατε τω βασιλεί, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά, ουκέτι Φοίβος έχει καλύβαν, ου μαντίδα δάφνην, ου παγάν λαλεούσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ».

Δηλαδή: «Πείτε στον βασιλιά, πως έπεσε κατάχαμα το περίτεχνο οίκημα, (ΧΩΪΚΌ ΔΟΧΕΊΟ- ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΣΏΜΑ) κι ούτε ο Φοίβος Απόλλων έχει πια κατοικία, (ΠΝΕΥΜΑ - ΝΟΥΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗ) ούτε δάφνη μαντική, ούτε πηγή ομιλούσα, και το ομιλών νερό στέρεψε». Χάθηκε και το νερό που μιλούσε»

ΧΑΘΗΚΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ
ΔΙΑΛΥΘΗΚΕ Η ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑ.
Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΣΕ ΜΕΣΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ
ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΨΥΧΗ (ΝΟΥΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗ).

Και ο χρησμός της Πυθίας συνεχίζει:

«Έστ' ήμαρ ότε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καί ές αεί έσεται».

«Θα έρθει ημέρα που ο Φοίβος (Απόλλων - Νους Αιθέρας - Νους και ψυχή) θα επιστρέψει και θα μείνει για πάντα».

Η ΕΠΑΝΑΣΥΝΔΕΣΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑ

ΓΝΩΘΙ Σ ΑΥΤΟΝ

Οσον αφορά τα τεκμαινόμενα αυτή την στιγμή οι υπηρέτες του "κτιστού" πνεύματος, τα ανθρωποειδή, κάνουν την τελευταία απέλπιδα προσπάθεια τους να προγραμματίσουν τον ανθρώπινο πληθυσμό μέσα στην τεχνητή νουμοσύνη, ώστε να εγκλωβίσουν το Αληθινό πνεύμα μέσα στα ανθρώπινα σώματα για πάντα. 

ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ Η ΝΕΜΕΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΕΔΩ 

--------------------------------------------

Είσαστε έτοιμοι να αφήσουμε για λίγο τις τρα λα λα ισορροπίες τού "σίγουρου" κόσμου, που συνηθίζουμε να αράζουμε, για να εισέλθουμε λίγο στις κβαντικές βαβαιότητες τού USE YOUR ILLUSION; 

Άυτός ο εκλεκτός σχολιαστής άφησε ένα πολύ βαθυστόχαστο σχόλιο στην προηγούμενη ανάρτηση, που με ιδιαίτερη χαρά προβάλλω:  

Ο Q ακούει;
29 κατασκευαστές ξέρουν.
Τοις εγρηγορόσιν ένα και κοινόν κόσμον είναι, των δε κοιμωμένων έκαστος εις ίδιον αποστρέφεσθαι
(Για τους ξύπνιους υπάρχει ένας και ο ίδιος κόσμος, ενώ οι κοιμισμένοι στρέφονται ο καθένας σε ένα δικό του, υποκειμενικό κόσμο).
ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ
Ακρασία….. τι συμβαίνει και κάνουμε άλλες επιλογές από αυτές που θα θέλαμε; Γιατί κάνουμε το Β, ενώ θα θέλαμε το Α
https://terrapapers.com/akrasia-gnorizis-to-kalo-ke-prattis-to-kako/
Είναι το Q ,ένα ανύπαρκτο φάντασμα, ένα επικοινωνιακό τέχνασμα, ή όπως ακριβώς είπαν ο David Icke και ο Alex Jones δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια „psyop“. ψυχολογικές επεμβάσεις (PSYOP).
Αν θεωρήσουμε, ένα σύνολο ανθρώπων, που εκδήλωσαν μία συμμέτοχη και ακλούθησαν έναν αγώνα πάνω στην ίδια προσωπική αντίληψη γεγονότων σε μια κατάσταση ή προς ένα πρόσωπο, αυτό το σύνολο το υπαρκτό λόγου του συνόλου των ανθρώπων που το ακολούθου δεν είναι ένα ανύπαρκτο φάντασμα .
Είναι πλέον μια υπόσταση η οποία υλοποιήθηκε σαν ΦΑΝΤΑΣΜΑ και είναι…….. ,είναι ένα ανύπαρκτο φάντασμα, ένα επικοινωνιακό τέχνασμα, ή όπως ακριβώς είπαν ο David Icke και ο Alex Jones δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια „psyop“. ψυχολογικές επεμβάσεις (PSYOP).
Q, μία αόρατη ιδέα υλοποιείτε ….ένας αόρατος σωτήρας προετοιμάζετε, ένας αόρατος μηχανισμός κινεί την μηχανή και συγχρονίζει την μάζα ΛΑΟ.
Αν αυτό δεν είναι ψυχολογικές επεμβάσεις (PSYOP) που αναζητούν ΕΞΟΔΟ προς υλική υπόσταση τότε τι είναι.
Ο covid -19 τον ίδιο ορισμό δεν δίνουν οι αρνητές του COVID είναι ένα ανύπαρκτο φάντασμα, ένα επικοινωνιακό τέχνασμα ΙΟΣ ή ΥΙΟΣ που ζητά υλοποίηση αυτό δεν είναι ψυχολογικές επεμβάσεις (PSYOP) που αναζητούν ΕΞΟΔΟ προς υλική υπόσταση τότε τι είναι, όπως ακριβώς είπαν ο David Icke και ο Alex Jones και για τον covid
https://oneirosky.blogspot.com/2020/11/blog-post_27.html

https://www.athensvoice.gr/life/technology/644962_koronoios-5g-keraies-kai-theories-synomosias
αυτές οι δυο ανεξάρτητες αόρατες επεμβάσεις επικοινωνίας που ταλαντεύουν το σύνολο θα αποκαλυφθούν με τον διαχειριστή.
Η φθορά είναι άμεσα σχετιζόμενη με τον διαχειριστή, ανάλογα και ο πόλεμος, στο πρόσωπο που προσπαθεί να φανερώσει την φθορά. Ναι ο Τραμπ υπέστη κατά την προηγούμενη τετραετία ένα φοβερό πόλεμο φθοράς και ότι δεν τού αρέσει ποτέ να χάνει.
ο όρος “psyop“, που αποδίδεται στους Q, και ότι οι Q έχουν πλέον εκπληρώσει τον ρόλο τους μαζί και ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Τραμπ, εν μέρει με βρίσκουν σύμφωνο.
Στην ουσία προσεχώς ……μια Στάση (στάση = εξέγερση) των Q αόρατων (αφού οι Q ολοκλήρωσαν την αποστολή τους πρέπει να εξαφανισθούν από προσώπου γης. Εφόσον μια σοβαρή συνωμοτική οργάνωση κλείσει τον κύκλο της, υπάρχει ΄΄ενα τελευταίο καθήκον, που πρέπει να κάνει. Να σβήσει τα ίχνη της.) που όμως άφησε πίσω ένα σύνολο πιστών και ένα παράκλητο (Πρόεδρο ΤΡΑΜΠ).
Κατά Ιωάννη 14:26
«Και ο Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιο, που ο Πατέρας θα στείλει στο όνομά μου, εκείνος θα σας τα διδάξει όλα, και θα σας υπενθυμίσει όλα όσα είπα προς εσάς.»
‘Όλα αυτά δρομολογούν έναν νέο γίνεσθε….. ο Τραμπ σαν ο σύγχρονος ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ που δεν τού αρέσει ποτέ να χάνει, Ο ΑΛΑΘΗΤΟΣ δίνει την δυνατότητα στο ΣΥΣΤΗΜΑ να κατασκευάσει τον από ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΟ –ΣΩΤΗΡΑ, έτοιμο,….. τίποτε περισσότερο από μια „psyop“. ψυχολογικές επεμβάσεις (PSYOP) για έναν λαό μάζα να καταπιεί τον όποιο ΠΑΡΑΚΛΗΤΟ.
Το ίδιο συνέβη και πριν 2000 χρόνια ……. με μια διαφορά άλλοι είδαν και άλλοι δεν είδαν, τώρα τι είδαν οι μεν και οι δεν το δείχνει το σήμερα διαγραφούμε τον μέν για τον δέν.
Ο νέος κομματικός μηχανισμός ανάμεσα στους Δημοκρατικούς και Ρεμπουπλικάνους είναι σε εξέλιξη δεν υπάρχει περίπτωση αναστολής υπάρχει ένας παράκλητος ,12 απόστολοι ,Q θρησκεία , και λαός.
Δεν θα επεκταθώ σε ΕΦΙΑΛΤΕΣ –ΚΡΥΠΤΙΕΣ και παραλειπόμενα ήμαστε μεγάλα παιδιά . 

Use your illusion  

 

Όποιος επιχειρήσει να ερμηνεύσει την ισχύ των πεδίων πληροφορίας, κάνοντας χρήση τού τετριμμένου επικοινωνιακού κώδικα, δεν μπορεί, παρα να καταλήξει σε πενιχρά αποτελέσματα, απέναντι στον καθοριστικό ρόλο, που υπέχει στην διαμόρφωση τής ζωής μας αυτός ο παράγων.

Μποτίλια στο Πέλαγος

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΠΟ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟ ΑΧΥΡΟ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ - ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ

 

 

1. Η ΣΤΕΨΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΜΕ ΤΟ ΓΚΙΟΓΚΙΟ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ

    Όπως είχα προαναγγείλει στην προηγούμενη ανάρτηση, συντομώτερο ανέκδοτο από την τότε αναμενόμενη και ανδιάμεσα διεξαχθείσα "ορκωμοσία" του τζο μπιντέ δεν είχε προϋπάρξει και είναι αδύνατον να υπάρξει στο μέλλον. Πρόκειται για την πιο θλιβερή ξεφτίλα, που σχετίζεται με ορκωμοσία προέδρου. Χωρίς παρουσία άλλων προσκεκλημένων, πέντε μαριονέτες, κλεισμένες μέσα σε φράκτες, πολιορκημένες από 25.000 χιλιάδες στρατό, με "τιμητικό" άγημα μισθωμένων κομπάρσων χωρίς διακριτικά στις στολές, χωρίς να τεθεί στην διάθεσή του στρατιωτικό αεροπλάνο για την μετάβαση στον Λευκό Οίκο, ο οποίος παραμένει εκτός λειτουργίας για μια εβδομάδα, επικυρώθηκε η ψευδεπίγραφη “εκλογή” ενός κλώνου, μετά από καλπονοθεία άνευ προηγουμένου, για την οποία έχει βουίξει όλη η οικουμένη, στο προεδρικό αξίωμα. Και ο κλώνος, ένα ραμολιμέντο, έτοιμο να ξεστομίσει ανά πάσα στιγμή την επόμενη ανοησία, λόγω ολοκληρωτικής εγκεφαλικής καθιζήσεως, αρθρώνοντας ένα βλακώδες λογίδριο, ως υποτιθέμενη πρώτη προεδρική εξαγγελία, μέσα σε μια αποτυχημένα σκηνοθετημένη προσομοίωση τού προεδρικού γραφείου, είναι λέει ο επόμενος “πλανητάρχης”, ο οποίος καλείται να διαχειριστεί τις τύχες της ισχυρότερης χώρας της οικουμένης. Μάλλον, κάποιοι επέλεξαν τελικά αυτό το πρωτόγνωρα εκφυλισμένο σκηνικό, για να δώσουν το τελευταίο κτύπημα απαξίωσης, στους ήδη καταρρακωμένους θεσμούς τής υπερχρεωκοπημένης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης, που ονομάζεται “ΗΠΑ”. Από μια άποψη είναι ευτύχημα, ότι εδώ και περισσότερο από δέκα χρόνια, μάς έχει αφήσει χρόνους ο μεγάλος λαϊκός καλλιτέχνης Ευγένιος Σπαθάρης. Εάν έβλεπε το ρεντίκολο τού μπιντέ, όταν έστηνε την παράσταση “Ο Καραγκιόζης Πρωθυπουργός”, θα είχε σκίσει οπωσδήποτε τον μπερντέ και θα πέταγε τις φιγούρες. Πράγματι, η τιμωρία, που δέχεται αυτήν την περίοδο η καμπάλ, για τα εγκλήματα που έχει διαπράξει σε βάρος τής ανθρωπότητος, βρίσκεται πέρα από κάθε φαντασία. Η εξόντωση κάποιου στα πλαίσια μιας σφοδρής σύγκρουσης, που διέπεται από την διαδικασία “ο θάνατός σου, η ζωή μου”, είναι κάτι, που βρίσκεται πλήρως μέσα στην σφαίρα τού δυνατού. Όταν όμως ο ηττημένος οδηγείται σε μια τόσο βάναυση γελοιοποίηση και εξευτελισμό, με την δική του σύμφωνη συμμετοχή και αγαστή συνεργασία, πριν την τελική του εξόντωση, αυτό δείχνει πόσο ποταποί και τιποτένιοι είναι οι μέχρι πρότινος κάργα ισχυροί, πρώην κοσμοκράτορες. Γελοία φρόκαλα, ξοφλημένα τσόφλια, που εξακολουθούν να πανηγυρίζουν με ηλίθιο τρόπο, επιδεικνύοντας μια ανύπαρκτη υπεροπλία, πριν το σαθρό σύστημά τους δεχθεί το τελειωτικό κτύπημα από τις Αντιδυνάμεις, που θα παρασύρει τα υπολείμματά τους στην αποχέτευση τής ιστορίας αυτού τού πλανήτη. 

     Στην ουσία αυτήν την περίοδο υπάρχουν στις ΗΠΑ δυο κυβερνήσεις. Μια εικονική και μια πραγματική. Όπως έγραψα σε προηγούμενη ανάρτηση, το κεφάλι τής ύδρας έχει εξοντωθεί ήδη. Αυτό που παραμένει ακόμη σε δράση είναι κάποια λειτουργικά όργανα, τα οποία θα εξαφανισθούν και αυτά με εφαρμογή στρατιωτικής βίας βραχυπρόθεσμα. Ενώ η εικονική κυβέρνηση είναι αυτή τού μπιντέ, η πραγματική εξουσία βρίσκεται στις Ένοπλες Δυνάμεις. Αυτές διεμήνυσαν στον μπιντέ και στα τσιράκια του, να μην τολμήσουν να πλησιάσουν το Πεντάγωνο, διότι θα δεχθούν ματσούκι. Για ποιο βαλιτσάκι με κωδικούς ανησυχούν κάποιοι, ότι μπορεί να έχει πρόσβαση προσεχώς ο μπιντές; Μήπως εννοούν το βαλιτσάκι με τούς κεφτέδες, που παίρναμε μαζί μας, όταν πηγαίναμε εκδρομή στην Πεντέλη; Δεκάδες κεφάλια τού συστήματος έχουν συλληφθεί ήδη και είτε έχουν εκτελεσθεί, είτε περιμένουν τις καταδίκες τους. Αυτοί, που υπηρετούν συνειδητά και οργανωμένα το τέρας της καμπάλ και αναμένεται να εξουδετερωθούν σύντομα είναι περισσότερα εκατομμύρια. Όπως μεταδίδει η κάτωθι ιστοσελίδα, με στοιχεία, που προέρχονται από το “The Human Rights Tribunal International“ μεταξύ των ήδη συλληφθέντων βρίσκεται και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

https://beforeitsnews.com/politics/2021/01/list-of-indictments-arrests-and-executions-dismantling-the-deep-state-operatives-and-doubles-january-23-2021-3224170.html

 

    Οι αναφορές που γίνονται σε κάποιες ιστοσελίδες, ότι η καμπάλ απείλησε με χρήση όπλων μαζικής καταστροφής, ότι εάν δεν ορκιστεί πρόεδρος ο μπιντές θα εξολοθρεύσει μεγάλο αριθμό αμάχων και γι με αυτόν τον τρόπο εμποδίστηκε ο Πρόεδρος Τραμπ να επιβάλλει στρατιωτικό νόμο, εκτιμώ, ότι δεν αποτέλεσαν καθοριστικό ρόλο στην πορεία των εξελίξεων. Δεν είμαι σε θέση να επιβεβαιώσω, ή να διαψεύσω αυτούς τους ισχυρισμούς. Όμως πέραν αυτών, εκτιμώ ότι οι εξελίξεις, όπως αυτές έλαβαν χώρα, ανταποκρίνονται πλήρως στις σκοπιμότητες των Αντιδυνάμεων και άρα εντάσσονται στους βασικούς άξονες των σχεδιασμών τους. Η επιλογή τού Ντόναλντ Τραμπ για την προεδρεία το 2016 αποδείχθηκε από τα πράγματα, κατά την εκτίμησή μου, άκρως επιτυχής. Αυτός υπερεκπλήρωσε το σχέδιο των Υπερδυνάμεων, ώστε να δοθεί ένα πολύ συγκεκριμένο κυβερνητικό δείγμα γραφής σχετικά με τι μπορεί να είναι επιτεύξιμο σε επίπεδο προώθησης τής παγκόσμιας ειρήνης, ανόρθωσης τής εθνικής οικονομίας, περιορισμού τής δοτής ηγεμόνευσης της παγκόσμιας αγοράς από την Κίνα, διαμόρφωσης μιας φρόνιμης μεταναστευτικής πολιτικής, καταπολέμησης τού εγκλήματος και προώθησης μιας έντονα φιλολαϊκής κοινωνικής πολιτικής. Ειδικά η τελευταία περίοδος τής Προεδρείας Τραμπ, τόσο προεκλογικά, αλλά κυρίως μετά τις εκλογές, αποδείχθηκε καταιγιστική. Απογυμνώθηκε ολοκληρωτικά η καμπάλ, αφού ξεσκεπάστηκε ο αντεθνικός, προδοτικός και αντικοινωνικός της ρόλος, ως δύναμης που παραβιάζει ασύστολα το σύνταγμα, προωθεί τα συμφέροντα ξένων εχθρικών δυνάμεων σε βάρος των εθνικών συμφερόντων, μισεί την κοινωνία, προωθώντας την φτώχεια στα ασθενή εισοδηματικά στρώματα, επιβάλλει παντού, όπου μπορεί μπορεί απάτες και νοθείες, υποθάλπτει τα κοινωνικά ήθη, προωθεί με κάθε δυνατόν μέσον την σατανολατρεία με ανθρωποθυσίες και παιδοβιασμούς.

    Μέσα από αυτήν την οπτική, εκτιμώ, όπως διαπιστώνεται και σε σχόλιο στην προηγούμενη ανάρτηση, ότι ο Τραμπ επιτέλεσε ήδη τον ρόλο του με άκρα επιτυχία και ότι προφανώς δεν προγραμματισθεί από τις Αντιδυνάμεις να επιτελέσει αυτός κάποια σημαντικά λειτουργικά καθήκοντα κατά την επόμενη τετραετία. Αναμένω, ο ρόλος που θα του αποδοθεί μελλοντικά, πρόκειται να είναι τιμητικός – αντιπροσωπευτικός, δικαιώνοντας την τεράστια προσφορά του κατά το παρελθόν. Ο Τραμπ υπέστη κατά την προηγούμενη τετραετία ένα φοβερό πόλεμο φθοράς από την καμπάλ και βρίσκεται ήδη σε προχωρημένη ηλικία. Έδειξε μεν ότι διαθέτει ένα πανίσχυρο τσαγανό και οπωσδήποτε αποζημιώθηκε για την μεγάλη υπομονή, την επιμονή και την όλη προσπάθειά του από την τεράστια αγάπη, που απόκτησε στα πλαίσια τού λαού των ΗΠΑ, αναδεικνυόμενος αναμφίβολα στον πλέον δημοφιλή ηγέτη όλων των εποχών παγκοσμίως. Αυτό, που θα είχε ακόμη να προσφέρει με στόχο να ξεγυμνωθεί ακόμη περισσότερο η καμπάλ, ε3ίναι να επιτρέψει να τον σύρει αυτή στο άμεσο μέλλον ως υπόδικο στα δικαστήρια. Μετά την μαρτυριοποίησή του, με την νοθευμένη και παράνομη απώλεια τής δεύτερης Προεδρείας του μέσω καλπονοθείας, μια τέτοια πράξη αυτοθυσίας θα απογείωνε ακόμη περισσότερο το γόητρό του στην συνείδηση τής συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων. Όμως η προώθηση τέτοιου είδους ρυπαρών βημάτων από την καμπάλ δεν μπορούν πλέον να αποδώσουν, γιατί ο χρόνος που τής απομένει είναι ελάχιστος. Ο Ντόναλντ Τραμπ είχε δηλώσει ήδη στην πρώτη τηλεοπτική συνέντευξη, που έδωσε με την ανάληψη τής προεδρείας, ότι δεν τού αρέσει ποτέ να χάνει, αλλά πιστεύει, ότι πρέπει πάντοτε να κερδίζει. Η περίπτωση τής ανάδειξης στην προεδρεία είναι η πρώτη φορά, που φαίνεται ο Ντόναλντ Τραμπ να έχει χάσει. Στην ουσία όμως, επιβάλλοντας βάσει σχεδίου στους αντιπάλους του μια πύρρεια νίκη, πολύ σύντομα θα αποδειχθεί, ότι αυτός νίκησε διπλά. Διότι, πίσω από κάθε προσμονή μιας νίκης οχυρώνεται εκ των πραγμάτων το εγώ. Ενώ, όταν κάποιος προσφερθεί, για να αποδεχθεί προσωρινά μια ήττα, αποδεικνύει, ότι δεν ενδιαφέρεται κυρίως για την επικύρωση τού γοήτρου του, αλλά πρώτιστα μοχθεί για το κοινό καλό. Στο παρελθόν έπεσε μπόλικη λάσπη σχετικά με τον υποτιθέμενο εγωμανή χαρακτήρα τού Προέδρου Τραμπ. Σύντομα όμως θα αποδειχθεί πόσο κακεντρεχής και εσφαλμένη ήταν αυτή η προπαγάνδα σε βάρος ενός ανθρώπου υψηλού ήθους και υπέρμετρης εσωτερικής ευγένειας.

    Μέσα από αντίστοιχο πρίσμα νομίζω ότι αρμόζει να δούμε και την περαιτέρω πορεία των Q. Εκτιμώ, ότι και οι Q έχουν πλέον εκπληρώσει τον ρόλο τους. Ξεκίνησαν πρίν από 57 χρόνια σαν μια μικρή συνωμοτική ομάδα στα πλαίσια τού στρατού των ΗΠΑ. Σήμερα πλέον επηρεάζουν το σύνολο τού στρατεύματος, έχοντας εξαπλώσει την επιρροή τους και στους στρατούς αρκετών άλλων χωρών. Μετά την “ορκωμοσία” τού μπιντέ δηλώθηκαν οι δυο πλέον γνωστοί και καθιερωμένοι στους αντίστοιχους κύκλους συνωμοσιολόγοι ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ, ο David Icke και ο Alex Jones να διακηρύξουν, ότι οι Q είναι ένα ανύπαρκτο φάντασμα, ένα επικοινωνιακό τέχνασμα, ή όπως ακριβώς είπαν δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια „psyop“. Εν πρώτοις αυτές οι δηλώσεις έπεσαν ως κεραυνός εν αιθρία. Στην φάση, που ο Πρόεδρος Τραμπ φαινόταν να τα μαζεύει άρον άρον για να μεταβεί στο ιδιωτικό του θέρετρο στην Φλώριδα, ξεσπάθωσαν όλα τα ενεργούμενα τρόλια, για να χύσουν δηλητήριο σε όλα τα μέσα επικοινωνίας, ότι το όλο “πείραμα” Τραμπ δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένα τέχνασμα του βαθέως κράτους, που είχε στόχο να αποπροσανατολίσει και να παθητικοποιήσει, όσους προσπαθούσαν να αφυπνισθούν. Ο στόχος αυτής τής οργανωμένης εκστρατείας καλλιέργειας απογοήτευσης είναι προφανής: Να επέλθει μια συνειδησιακή αγκύλωση, η οποία επηρεάζοντας αρνητικά τα πεδία πληροφορίας, θα μπορούσε να επιφέρει μια καθυστέρηση, ή ανάσχεση, στην επέλαση των Αντιδυνάμεων, που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Μέσα από ατό το πρίσμα, οι δηλώσεις των δυο κορυφαίων προπαγανδιστών τής συνωμοσιολογίας επέφερε ένα σκεπτικισμό, όχι κυρίως απέναντι στην κίνηση τής Μεγάλης Αφύπνισης, αλλά ένα σκεπτικισμό, ο οποίος στρεφόταν ενάντια στην ειλικρίνεια αυτών των δύο. Το ερώτημα, που τέθηκε από πλείστους όσους αφυπνισμένους, είναι για ποιον λόγο επέλεξαν οι δυο αυτοί, που υποτίθεται ότι είναι ανέκαθεν άκρως ενημερωμένοι, να προβούν σε μια τέτοιου είδους αποκάλυψη στην συγκεκριμένη χρονικότητα. Μια χρονικότητα, κατά την οποία ήταν επόμενο να έχει επέλθει αμφιβολία και κάμψη τού φρονήματος σε ανθρώπους, οι οποίοι δεν διακρίνονται από επαρκή αποφασιστικότητα, ενδελεχή ενημέρωση, κριτική ετοιμότητα και μαχητικότητα, ταλαντευόμενοι μεταξύ αφύπνισης και πλύσης εγκεφάλου των συστημικών μαζικών μέσων. Για όσους όμως παρακολουθούν εκ του σύνεγγους τις εξελίξεις και διαθέτουν κάποια στοιχειώδη κρίση και ενημέρωση, δεν είναι δυνατόν αμφισβητηθεί ούτε η ειλικρίνεια των Q, αλλά ούτε και η ειλικρινής διάθεση των δυο κορυφαίων προπαγανδιστών τής συνωμοσιολογίας. Προς τι όμως τότε η τραγέλαφος των διακηρύξεων αυτών των δυο σχετικά με τούς Q;

      Για κάποιον, που διαθέτει επαρκή θητεία παρεμβάσεων στα πλαίσια τού κοινωνικού γίγνεσθαι, έχοντας ερευνήσει και εμπεδώσει εμπράκτως τις στοιχειώδεις αρχές του κινήματος κοινωνικής ανατροπής, το φαινόμενο που καταγράφηκε σχετικά με την αμφισβήτηση των Q είναι αυταπόδεικτα ερμηνεύσιμο, ιδιαίτερα εάν εντάξουμε στην συλλογιστική μας, ότι μετά την ορκωμοσία τού Μπιντέ η κίνηση τής Μεγάλης αφύπνισης εισήλθε σε ένα νέο, ανώτερο επίπεδο. Αυτή η άνοδος των μορφών σύγκρουσης και τής δύναμης να επιβάλλουν οι Αντιδυνάμεις προωθημένες καταστάσεις διεθνώς, δεν καθίσταται εκ προοιμίου φανερή, εάν δεν επιχειρήσει κάποιος να καταγράψει, να αξιολογήσει και να συνδυάσει φρόνιμα, όσα συμβαίνουν διεθνώς. Δεδομένου, αυτό που ενδιαφέρει τις Αντιδυνάμεις είνξαι να δράσουν και να επιβάλλουν καταστάσεις και όχι να αυτοδιαφημισθούν. Μπορεί να μην αρέσει σε αρκετούς φίλους και φίλες το δεδομένο, ότι οι Αντιδυνάμεις προτιμούν να παρεμβαίνουν μέσω των οργανωμένων δυνάμεων, που αυτοί έχουν οικοδομήσει σε μακρά χρονική πορεία, χωρίς να στηρίζονται κυρίως στο αυθόρμητο, που ο μέσος και μη εκπαιδευμένος πολιτικά νους θεωρεί πανάκεια κα9ι κ'ύριο μοχλό των πολιτικών ανατροπών. Η ιστορική εμπειρία διδάσκει, ότι ο αυθόρμητος παράγων υποκειται σε κυκλοθυμικές διαδικασίες, τουτέστιν ενθουσιάζεται αλλά και απογοητεύεται πολύ εύκολα. Τουναντίον, οι δυνάμεις, που ενεργούν συντεταγμένα, κάτω από υπάρχον επιτελικό σχέδιο, είναι σε θέση να διαχειρίζονται ακόμη και ήττες ή οπισθογυρίσματα, έχοντας εκ των προτέρων επρξεργαστεί εναλλακτικές τακτικές, που τους επιτρέπουν την αναδίπλωση των δυνάμεών τους, στην προοπτική της επόμενης εξόρμησης. Επί πλέον ο αυθόρμητος παράγων μπορεί εύκολα να τεθεί κάτω από τον έλεγχο των αντιπάλων δυνάμεων, μέσω της δράσης χαφιέδων, προβοκατόρων, πρακτόρων και δοτών αρχηγίσκων, που είναι λύκοι με προβιά αρνίου, χωρίς να μπορέσουν να αντιληφθούν τα λεγόμενα "καπελώματα", ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΧΕΙ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ, ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. Πλείστοι όσοι φωνασκούν το εύκολο και ανέξοδο αίτημα "να στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις". Όμως ουδέποτε και ουδείς εξ αυτών είναι εις θέσιν να προσφέρει ένα συγκεκριμένο σχέδιο για μια από κοινού δραστηριοποίηση, ή την ελάχιστη βάση πρακτικής υποδομής. Τουναντίον όσοι διαθέτουν ένα ελάχιστο οργανωτικό σχέδιο και μια μίνιμουμ οργανωτική υποδομή, ουδέποτε φωνασκούν αφηρημένα "να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις", αλλά καλούν κάθε καλοθελητή να ενταχθεί στις δυνάμεις τους και να πυκνώσει τις γραμμές τους. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει, ότι οπόιος ωστήνει με συγκεκριμένο τρόπο μια πρωτοβουλία συσπείρωσης, είναι αυτομάτως και αξιόπιστος, ώστε να του παράσχουμε την συνδρομή μας. Όμως χωρίς αυτήν την προϋπόθεση, τα πάντα παραμένουν ευσεβείς πόθοι και λόγια τού αέρα. Χωρίς συγκεκριμένη οργάνωση δεν μπορεί να επέλθει συσπείρωση. Και χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο και κατασταλλαγμένες στοχεύσεις, δεν μπορεί να συγκροτηθεί οργανωτική πρωτοβουλία. Φυσικά υπάρχουν και διαδικασίες, που φαινομενικά μοιάζουν να έχουν προωθηθεί από τον αθυόρμητο παράγοντα. Αυτό το ζήτημα όμως θα αποτελέσει αντικείμενο μελλοντικής πραγματείας.

    Κατ' αρχάς ο όρος “psyop“, που αποδίδεται στους Q, δεν είναι ούτε εξωπραγματικός, ούτε αρνητικός. Σε κάθε περίπτωση αποτελούν οι Q στα πλαίσια των δημόσιων παρεμβάσεών τους ομολογημένα ένα είδος psychological operation, δηλαδή ψυχολογικής επιχείρησης. Από την μια λειτούργησε στο άμεσα αντιληπτό πεδίο η Διοίκηση Τραμπ. Όμως, πέρα από την σφαίρα τού αμέσως αντιληπτού, εκδηλώθηκε μια δύναμη, η οποία χωρίς να αυτοπροσδιορισθεί και επικαλούμενη την ανωνυμία, δήλωσε ότι οι ζυμώσεις και οι παρεμβάσεις που λαμβάνουν χώρα, δεν περιορίζονται στην σφαίρα, όσων εκδηλώνονται στην επιφάνεια, αλλά υπάρχουν σοβαρές δυνάμεις, που δρουν οργανωμένα και βάση σχεδίου με συγκαλυμμένο τρόπο, χωρίς να εκδηλώνονται ανοικτά. Με μια τέτοιου είδους πρακτική δεν μπορούσε να ταυτιστεί δημόσια η Διοίκηση Τραμπ, η οποία ως επίσημος θεσμός, ήταν υποχρεωμένη να λειτουργήσει σε πλαίσια διαφάνειας και περιοριζόμενη αυστηρά στις από τούς νόμους προβλεπόμενες διαδικασίες. Πλην όμως, από την στιγμή, που αυτή η Διοίκηση ανεφερόταν σε σύγκρουση με το βαθύ κράτος και σε μετωπική αμφισβήτηση των δομών και των πρακτικών του, αυτό είχε αυτονόητες και αυταπόδεικτες συνέπειες. Το βαθύ κράτος αποτελείται από πυρήνες, που υποθάλπτουν εν κρυπτώ και συγκεκαλυμμένα την λειτουργία των νόμιμων και καλώς νοούμενων κρατικών δομών. Ειδικά στην περίπτωση, που με το λεγόμενο σκάνδαλο "pizza gate" αποκαλύφθηκε αρκετά πριν την άνοδο στην προεδρεία της Διοίκησης Τραμπ η διεξαγωγή τελετουργικών ανθρωποθυσιών και αιμοποσίας από κυκλώματα που ανήκαν σε ανώτατους και ανώτερους κρατικούς φορείς, στα οποία εμπλέκονται τόσο τα κακουργηματικά συνδικάτα απαγωγής και κακοποίησης παιδιών, μυστικές εταιρείες και τάγματα, θρησκευτικές ομάδες διεξαγωγής λατρείας με πράξεις τελετουργικής βίας (παρ' όλο που η εκκλησία τού εξαποδώ αποτελεί επίσημα αναγνωρισμένη θρησκεία στις ΗΠΑ) το πράγμα περιπλέκεται περισσότερο. Βεβαίως υφίσταται ο ισχυρισμός, ότι το κράτος διαθέτει για την αντιμετώπιση και την καταστολή τέτοιου είδους συνωμοτικών πηρύνων, που αναπτύσσονται και δριυν στα πλαίσιά του, τις εντεταλμένες με την καταπολέμηση τέτοιου είδους δεδομένων μυστικές υπηρεσίες και υπηρεσίες ασφαλείας. Τι συμβαίνει όμως, όταν ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΔΙΑΒΡΩΘΟΥΝ ΣΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΒΑΘΜΟ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΘΥ ΚΡΑΤΟΣ; ΤΟΤΕ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΙ ΤΙΣ ΚΡΤΑΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ ΑΠ¨Ο ΤΟ ΒΑΘΥ ΚΡΑΤΟΣ, ΟΤΑΝ ΚΙΑΙ ΑΥΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΒΡΩΘΕΙ ΑΠ¨Ο ΑΥΤΟ; Μέσα σε τέτοιες συνθήκες εννοείται, ότι το κράτος δεν δικαιούται πλέον να επικαλείται την τήρηση τής νομιμότητος. ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΜΙΑ ΥΒΡΙΔΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. Αφ' ενός οι κρατικές δομές έχουν απολέσει τότε πλήρως την νομότυπη υπόστασή τους, όχι όμως και την νομιμοποίησή τους στην συνείδηση των πολιτών, εφόσον οι πολίτες δεν είναι επαρκώς ενημερωμένοι για την ύπαρξη και την έκταση της διαφθοράς των κρατικών δομών. Μέσα σε τέτοιες συνθήκες, όπου το κράτος ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ προκύπτει με βάση την λογική ως μόνος τρόπος αντίστασης η παρέμβαση με εξωθεσμικά μέσα. Όμως, ώστε και εάν οι κρατικοί θεσμοί έχουν απολέσει την νομότυπη υπόστασή τους, δεν νομιμοποιούνται αυτομάτως οι εξωθεσμικές παρεμβάσεις. Αυτές μπορεί να διαθέτουν μεν μια ηθική νομιμοποίηση στην συνείδηση κάποιων, αλλά δεν παύουν να στοιχειοθετούν θεσμική παρατυπία και εν τέλει θεσμική παραβίαση. Αυτός είναι και ο λόγος, που οι Q παρουσιάστηκαν πάντοτε σαν φαντάσματα, κάνοντας αναφορές με υπονοούμενα και κωδικοποιημένη φρασεολογία. Με τρόπο, που θα μπορούσε κάλλιστα να ισχυρισθεί κάποιος, ότι πρόκειται για την πρακτική κάποιων επίδοξων φαρσέρ, που θα έβρισκε έξαρση την επόμενη πρωταπριλιά. Αυτός είναι και ο λόγος, που ποτέ ο Τραμπ δεν αναγνώρισε δημόσια την ύπαρξη των Q, αμφισβητώντας κάθε είδους επαφή ή συσχετισμό με αυτούς. Αποστολή τού Τραμπ ήταν να μεταφέρει την όλη διαδικασία σύγκρουσης με το βαθύ κράτος από τα μη νομότυπα πλαίσια σε πλήρως καθαρά και νομότυπα πλαίσια, διαδικασία που επιτυχώς ολοκλήρωσε, σεβόμενος σχολαστικά όλες τις νόμιμες διαδικασίες. Όμως οι Q, έχοντας ολοκληρώσει και αυτοί το υψηλό καθήκον της προασπίσεως και μεταστροφής του φρονήματος τού στρατεύματος, παραμένουν πλέον από νομότυπης οπτικής ένα νόθο παιδί, που ουδείς ποτέ θα προθυμοποιηθεί να υιοθετήσει. Άρα η μόνη λύση είναι να μην περάσει ποτέ η γέννησή του στα μητρώα του ληξιαρχείου. Δεν μπορούμε να παραδούμε, ότι ο οποιοσδήποτε σχηματισμός ομάδας ή εξωθεσμικής γκρούππας στα πλαίσια τού στρατού είναι εξ ορισμού παράνομη και αντισυνταγματική ενέργεια. Άρα, οι Q ήσαν όλο το προηγούμενο διάστημα, είτε μάς αρέσει, είτε όχι, μια συνωμοτική ομάδα, η οποία παραβίαζε με την δράση της το σύνταγμα, ως αναγκαία και αναπόφευκτη μεν διαδικασία, που ενώ καλύπτεται πλήρως από τους νόμους τής ηθικής, παραβίαζε όμως την ισχύουσα νομοθεσία. Το δεδομένο ότι οι καμπάλ είχε μετατρέψει σε κουρελόχαρτο το σύνταγμα, δεν ήταν επαρκές; για να αποδώσει νομότυπο χαρακτήρα αυτομάτως σε κάθε είδους αμφισβήτησή της, έστω κι αν αυτή συνέβαινε στα πλαίσια τής καλώς νοούμενης αυτοάμυνας.

    Όπως εντόπισα, αφού οι Q ολοκλήρωσαν την αποστολή τους πρέπει να εξαφανισθούν από προσώπου γης. Εφόσον μια σοβαρή συνωμοτική οργάνωση κλείσει τον κύκλο της, υπάρχει ΄΄ενα τελευταίο καθήκον, που πρέπει να κάνει. Να σβήσει τα ίχνη της. Όσοι τυχαίνει να ξέρουν από βέσπα, γνωρίζουν αυτές τις στοιχειώδεις πρακτικές. Όμως υπάρχει ακόμη ένας σημαντικός λόγος, που τόσο ο David Icke, όσο και ο Axel Jones πρέπει να σκίσουν πολλά πουκάμισα ακόμη, ωρυόμενοι, ότι οι Q δεν υπήρξαν ποτέ και ότι αυτοί είναι ένα φάντασμα, που κάποιοι αληταράδες φαρσέρ έθεσαν σε κυκλοφορία για να σπάσουν πλάκα, παθητικοποιώντας κάποιους ευκολόπιστους. Στις προσεχείς εβδομάδες θα δούμε και άλλα εργοστάσια παραγωγής εμβολίων να καίγονται στην Ινδία ή την Ουγκάντα και άλλα οδοφράγματα στην Ολλανδία ή την Κουάλα Λαμπούρ. Και όποιος νομίζει ότι κάποιους δήθεν αγανακτισμένους είναι μόνον ο σόρος να θέτει σε κίνηση, είναι μακράν νυχτωμένος. Κόψτε το λοιπόν. Για ποιους Q τσαμπουνάτε; τι είναι αυτό, τρώγεται;

    Από εδώ και στο εξής ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟΝ ΕΝΑΣ. Ο επίσημος στρατός των ΗΠΑ, εξοπλισμένος με όλη την νομότυπη και προσαρμοσμένη στα προβλεπόμενα από τις διατάξεις του συντάγματος κάλυψη, που διαμόρφωσε ο Πρόεδρος Τραμπ, για να πατάξει τους εθνοπροδότες και τα παράνομα συνωμοτούντα μιάσματα τού βαθέως κράτους.

 

2. Η ΔΙΑΦΑΙΝΟΜΕΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΦΗΜΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΙΔΡΥΣΗ ΝΕΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΡΑΜΠ

   Κατά την διάρκεια των πρόσφατων ημερών γίνεται λόγος για την δημιουργία ενός κόμματος από τον πρόεδρο Τραμπ. Σχετικά με την συγκεκριμένη φημολογία, την οποία μπορεί να προωθεί και ο ίδιος Πρόεδρος, ή οι  και οι Αντιδυνάμεις, θεωρώ τα εξής:

     Κατ' αρχήν θεωρώ την η όποια προβληματική για συμμετοχή τού Προέδρου Τραμπ στις υποτιθέμενα επερχόμενες εκλογές μετά από μια τετραετία βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου. Η διεξαγωγή τέτοιων εκλογών αποκλείονται σε κάθε περίπτωση από περισσότερες αιτίες. Πριν εξετάσουμε τις σκοπιμότητες των Αντιδυνάμεων σχετικά, θεωρώ, ότι η καμπάλ, αλλά ούτε και οποιοσδήποτε άλλος, είτε αυτός είναι ο Μανώλαρος από τα δυτικά Σπάτα, είτε ο όποιος “παντοδύναμος” αρχηγός ξένης δύναμης μπορεί να θέσει τέτοιο στόχο, ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΛΟ ΛΟΓΟ, ΟΤΙ Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΗΠΑ (USA CORPORATION) ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΛΗΓΜΕΝΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΛΟΓΩ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΗ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΙΜΗΣ ΠΛΕΟΝ ΥΠΕΡΧΡΕΩΣΗΣ. Μπορεί μεν ο Πρόεδρος Τραμπ να έκανε κάποια πολύ σημαντικά βήματα στην ανόρθωση της οικονομίας της Corporation. Όμως αυτά είχανε μόνον ενδεικτικό χαρακτήρα, ως δείγμα γραφής, με στόχο την μεταστροφή του δημόσιας αντίληψης. Το σαπιοκάραβο των ΗΠΑ έχει περιέλθει σε τόσο βαθύ οικονομικό αδιέξοδο από την συνειδητά διαλυτική πρακτική τής καμπάλ, που πλέον είναι αδύνατον, αλλά συν τοις άλλοις και τελείως ασύμφορο από οικονομική σκοπιά, να επιχειρηθεί η όποια διάσωσή του. Όταν μια φίρμα είναι τελειωτικά μπατιρημένη, υπάρχει υπάρχει μια μόνον λύση και αυτή είναι η πτώχευση. Η φίρμα δηλώνει τότε φαλιμέντο και καλεί ένα δικαστικό κλητήρα να κάνει την εκκαθάριση, διεξάγοντας πλειστηριασμό τής απομένουσας πτωχευτικής μάζας, ώστε να αποζημιώσει κατά το δυνατόν κάποιους από τους πρώτους του καταλόγου πιστωτών. Είμαι πεπεισμένος, ότι ΟΥΤΕ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΡΑΜΠ, ΟΥΤΕ ΟΙ ΑΝΤΙΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΠΙΔΙΩΚΑΝ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΡΟΕΔΡΕΙΑ. Θα ήταν μεγάλη αφέλεια, να υποθέσουμε, ότι ο Τραμπ είχε την παραμικρή διάθεση να αναδειχθεί σε πτωχευτικό κλητήρα τής μπατιρημένης Corporation. ΑΣ ΜΗΝ ΠΑΡΑΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΜΩΣ, ΟΤΙ Η CORPORATION ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΝ ΕΝΑ ΝΟΜΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΥΠΑΡΚΤΗ ΟΝΤΟΤΗΤΑ, ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΙΑ. Μέσα από αυτήν την προοπτική, όλες οι υποδομές, που δημιούργησε με τεράστια προσπάθεια η κυβέρνηση Τραμπ, αποβαίνουν προς όφελος τής χώρας, αποτελούν φρόνιμη επιλογή και σύντομα θα αποδώσουν σηματικά οφέλη.

      Μέσα από αυτήν την οπτική αρμόζει να δούμε και την συστηματική απαξίωση τής Κίνας και την αναγωγή της σε άμεσα εχθρική δύναμη, που επιχείρησε κυβερνοεπίθεση, με στόχο την αλλοίωση των εκλογικών αποτελεσμάτων, επιβουλευόμενη την εθνική κυριαρχία των ΗΠΑ, αλλά και βιολογικό πόλεμο με τον κορονοϊό. Αυτές οι κινήσεις ήταν πολύ έξυπνα στοχευμένες από την Διοίκηση Τραμπ, συν τοις άλλοις και για τον λόγο, ότι η Κίνα ΕΙΝΑΙ Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΠΙΣΤΩΤΗΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ CORPORATION. Με την αναγωγή τής Κίνας σε άμεσα εχθρική δύναμη, η οποία εκτοξεύει επανειλημμένες επιθέσεις εναντίον των ΗΠΑ, αυτομάτως αίρεται και η νομική βάση των οικονομικών απαιτήσεων της Κίνας απέναντι στις ΗΠΑ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΟΛΟΥ ΤΥΧΑΙΕΣ ΟΙ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΡΑΜΠ, ΟΤΙ ΘΑ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΑ ΕΝΕΚΑ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ.

     Πέραν όμως τού μη διαχειρίσιμου χαρακτήρα τού εξωτερικού χρέους των ΗΠΑ, σοβαροί λόγοι για την πλήρη κατάργηση τής Corporation είναι και η πλήρης διαφθορά των θεσμών, στην οποία έχω αναφερθεί, μαζί βέβαια με αρκετούς άλλους ψηφιακούς διαφωτιστές, στο παρελθόν, ώστε να μην χρειάζεται μια εκ νέου αναφορά. Άρα, ούτε η όποια διάσωση τού σαπιοκάραβου έχει το παραμικρό νόημα, ενώ οι πειρατές, που εισχώρησαν στο σκάφος, πρέπει το γρηγορότερο να ριχτούν στην θάλασσα. Αυτά που αρμόζει να διασωθούν είναι o Πλοίαρχος, ο Αρχικελευστής Μιχάλης ο Τεράστιος, το σώμα αξιωματικών τής γέφυρας και της μηχανής, το πλήρωμα, ο καταπληκτικός λοστρόμος Stephen Banon, ο εξάντας, το chart room, ο ασυρματιστής και ο ασύρματος (βλέπε Wikiliks, Assange και Snowden) το μηχανοστάσιο, το οπλοστάσιο και οι σωστικές λέμβοι (βλέπε νομικό επιτελείο τού Προέδρου Τραμπ). Τα αμπάρια, που είναι φορτωμένα σκουριά, θα φύγουν και αυτά με προορισμό τον πάτο τής θαλάσσης ΣΤΗΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ ΤΗΣ USA REPUBLICK.

    Κατά συνέπεια, η ίδρυση ενός νέου κόμματος δεν διακρίνω να έχει κάποιο νόημα. Ένα κόμμα ιδρύεται για να λάβει μέρος σε κάποια εκλογική διαδικασία, σε συναγωνισμό με άλλα κόμματα. Όμως τα ρετάλια “δημοκρατικών” και “ρεπουμπλικάνων” έχουν απαξιωθεί πλήρως, έχουν ταυτιστεί με την τεράστια διαφθορά και αποτελούν θεσμικά σκουπίδια. ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΘΕΣΕΙ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗΣ USA REPUBLICK ΕΙΝΑΙ – ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ – Ο ΣΤΡΑΤΟΣ. Αυτός που μπορεί να δημιουργήσει νέο δίκαιο είναι πλέον μόνον μια επανάσταση. Οι επαναστάσεις δημιουργούν δίκαιο εκ των πραγμάτων, μέσω βίαιης επιβολής, το οποίον όμως, έστω κι αν τύχει πλήρους αποδοχής από το κοινωνικό σώμα των πολιτών, δεν διαθέτει πολιτειακή νομιμοποίηση. Σε αυτήν την περίπτωση θέτουν συνήθως οι επαναστατικές δυνάμεις το νέο καθεστώς στην ετυμηγορία τού κοινωνικού σώματος μέσω ενός δημοψηφίσματος – referendum. Εφ' όσον το δημοψήφισμα αυτό διεξαχθεί σε συνθήκες ελεύθερης έκφρασης των πολιτών και εγκρίνει το καθεστώς, ή την πορεία μετάβασης, που αυτό προβλέπει, τότε επέρχεται πολιτειακή κανονικότητα. Εικάζω, λοιπόν, ότι ανάλογη θα είναι και η πορεία, που θα ακολουθηθεί σύντομα.

    Θα αποτολμήσω επίσης κάποιες εικασίες σχετικά με την ποιότητα και τούς δομικούς άξονες του νέου καθεστώτος, το οποίον εκτιμώ, ότι δεν θα περιοριστεί ως πολιτειακό πρόθεμα μόνον στις ΗΠΑ, αλλά θα κυριαρχίσει μέσα σε μια πορεία μέσω ριζικών ανασκευών σε ολόκληρο τον πλανήτη, λαμβάνοντας αφετηρία από μια σειρά αναφορές, που έχουν γίνει από σημαντικά πρόσωπα, αλλά θέτοντας επί πλέον σε εφαρμογή κάποιες λογικές διεργασίες. Στο κλείσιμο τού βίντεο που δίνω ακολούθως τον σύνδεσμό του, με θέμα τις επερχόμενες εξελίξεις, στο οποίο συμμετείχαν καθοριστικής σημασίας για την ενημέρωση πρόσωπα, προέβη ο David Robert Steel σε μια, κατά την γνώμη μου, πολύ σημαντική διαπίστωση: “We must go through GLOBAL to LOKAL“.

https://robertdavidsteele.com/cosmic-takedown-of-the-deep-state-five-amigos-five-minutes-each-earth-update/

     Αυτή η αναφορά σημαίνει εκ των πραγμάτων ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ. Βεβαίως και η ομοσπονδία είναι μια μορφή αποκέντρωσης. Όμως σε αυτήν οι βασικές αρμοδιότητες βρίσκονται στην κεντρική κυβέρνηση. Υπάρχει μια μορφή αποκέντρωσης από επάνω προς κάτω και μια από κάτω προς τα επάνω. Η δεύτερη αποθέτει τις βασικές αρμοδιότητες στα όργανα των τοπικών κοινωνιών και είναι τελικά η μόνη ουσιαστική αποκέντρωση. Μεταφέροντας τις αποφάσεις στην βάση των πολιτών και όχι σε κεντρικά θεσμικά γραφειοκρατικά όργανα, μεταφέρεται η πολιτική πρωτοβουλία στους πολίτες οι οποίοι καλούνται να διαχειριστούν τις τύχες τους. Έτσι αυξάνεται η συνειδητότητα και η δημιουργικότητα των πολιτών, στα πλαίσια ενός καθεστώτος, που είναι ανάλογο με την Εκκλησία του Δήμου των Αθηνών τής κλασσικής περιόδου. Η εξουσία επιστρέφει με αυτόν τον τρόπο στην ουσιαστική πηγή που αρμόζει. Μια διεθνής οργάνωση σε τέτοια βάση θα διαθέτει κεντρικά όργανα με κύρια αποστολή αποκλειστκά τον συντονισμό και την διεθνή επιτήρηση ενάντια σε τάσεις να δημιουργηθούν βίαιες συγκρούσεις και συνδικάτα τού εγκλήματος. Με την καθιέρωση τού βασικού εισοδήματος σε όλους χωρίς προϋποθέσεις θα καταστεί άσκοπη η ύπαρξη των μεγαλουπόλεων και θα ξεκινήσει βήμα προς βήμα η κατάργηση των πόλεων – ζούγκλα. Οι άνθρωποι θα στραφούν προς το ευχάριστο φυσικό περιβάλλον, όπου θα εγκαθιδρύσουν δίκτυα κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, με γνώμονα τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων. 

    Αυτή η αναφορά σημαίνει εκ των πραγμάτων ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ. Βεβαίως και η ομοσπονδία είναι μια μορφή αποκέντρωσης. Όμως σε αυτήν οι βασικές αρμοδιότητες βρίσκονται στην κεντρική κυβέρνηση. Υπάρχει μια μορφή αποκέντρωσης από επάνω προς κάτω και μια από κάτω προς τα επάνω. Η δεύτερη αποθέτει τις βασικές αρμοδιότητες στα όργανα των τοπικών κοινωνιών και είναι τελικά η μόνη ουσιαστική αποκέντρωση. Μεταφέροντας τις αποφάσεις στην βάση των πολιτών και όχι σε κεντρικά θεσμικά γραφειοκρατικά όργανα, μεταφέρεται η πολιτική πρωτοβουλία στους πολίτες οι οποίοι καλούνται να διαχειριστούν τις τύχες τους. Έτσι αυξάνεται η συνειδητότητα και η δημιουργικότητα των πολιτών, στα πλαίσια ενός καθεστώτος, που είναι ανάλογο με την Εκκλησία του Δήμου των Αθηνών τής κλασσικής περιόδου. Η εξουσία επιστρέφει με αυτόν τον τρόπο στην ουσιαστική πηγή που αρμόζει. Μια διεθνής οργάνωση σε τέτοια βάση θα διαθέτει κεντρικά όργανα με κύρια αποστολή αποκλειστκά τον συντονισμό και την διεθνή επιτήρηση ενάντια σε τάσεις να δημιουργηθούν βίαιες συγκρούσεις και συνδικάτα τού εγκλήματος. Με την καθιέρωση τού βασικού εισοδήματος σε όλους χωρίς προϋποθέσεις θα καταστεί άσκοπη η ύπαρξη των μεγαλουπόλεων και θα ξεκινήσει βήμα προς βήμα η κατάργηση των πόλεων – ζούγκλα. Οι άνθρωποι θα στραφούν προς το ευχάριστο φυσικό περιβάλλον, όπου θα εγκαθιδρύσουν δίκτυα κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, με γνώμονα τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων.

     Μέσα στο γενικότερο κλίμα των κρίσεων, στις οποίες βρέθηκαν πρόσφατα κάποιες κυβερνήσεις στην Ευρώπη, εξήγγειλε ο Πρόεδρος Πούτιν μια νέα ριζική κυβερνητική μεταρρύθμιση, που θα μεταφέρει σημαντικές εξουσίες από τον πρόεδρο στην βουλή, προαναγγέλλοντας όχι μόνο ένα βήμα ουσιαστικής αποκέντρωσης, αλλά και την Νέα Γιάλτα, που έχει εδώ και καιρό ήδη ανακοινωθεί, με στόχο την εγκαθίδρυση ενός δίκαιου και ελεύθερου κόσμου σε παγκόσμιο επίπεδο.

      Είναι προφανές, ότι όταν αποτιναχτούν τα δεσμά της ανθρωπότητος, που επέβαλαν οι σατανιστές και οι εκπεσόντες αφεντάδες τους, θα ξεκινήσει να ανθεί ένας τελείως νέος πλανήτης, όπως αυτός προαναγγέλλεται από την Αποκάλυψη του Ιωάννου. Περί αυτού θα γίνει αναφορά στο δεύτερο μέρος, που θα ακολουθήσει προσεχώς.

WATERMARKGATE 10 - ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ ΚΑΙ Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΩΝ ΚΕΡΑΣΦΟΡΩΝ

 

Αποκάλυψις 17,16        

...καὶ τὰ δέκα κέρατα ἃ εἶδες καὶ τὸ θηρίον, οὗτοι μισήσουσι τὴν πόρνην καὶ ἠρημωμένην ποιήσουσιν αὐτὴν καὶ γυμνήν, καὶ τὰς σάρκας αὐτῆς φάγονται, καὶ αὐτὴν κατακαύσουσιν ἐν πυρί.

 

1. "ΒΙΒΛΙΚΗ" Η ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ Q

    Η πρόσφατη περίοδος χαρακτηρίστηκε ως προς τις εξελίξεις στις ΗΠΑ και κατ' επέκταση παγκοσμίως, ως μια σχετικά παράξενη περίοδος, μέσα σε μια ατμόσφαιρα, που τα χαρακτηριστικά της έμοιαζαν να είναι επαμφοτερίζοντα. Ενώ ο Πρόεδρος Τραμπ έδινε μια εικόνα πλήρους βεβαιότητας και άκρας αποφασιστικότητας προς τα έξω και ενώ η τεράστια πλειοψηφία τών υποστηρικτών του στην βάση περίμεναν να κηρύξει αυτός την χώρα από στιγμή σε στιγμή σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, αυτός στις δημόσιες εμφανίσεις του αναφερόταν σχολαστικά στην τήρηση της νόμιμης διαδικασίας, ενώ όμως η νομιμοποίηση ΟΛΩΝ των θεσμών, κυβερνητικών (σε επίπεδο πολιτειών) δικαστικών σε όλα τα επίπεδα εκδίκασης, καθώς και κεντρικών οργάνων (Κογκρέσο και Βουλή των Αντιπροσώπων) είχαν αυτοαπαξιωθεί τελείως με την πρακτική τους, έχοντας απολέσει κάθε ίχνος νομιμοποίησης στην συνείδηση της πλειοψηφίας των πολιτών. Η εμμονή του προέδρου Τραμπ για σχολαστική τήρηση της νομιμότητος εν μέσω θεσμών, που έμοιαζαν θλιβερά κουρέλια στην σφοδρή ορμή του ανέμου των εξελίξεων, δημιουργούσε σε πολλούς αμφιβολίες και εν πάση περιπτώσει, έμοιαζε να είναι άκρως δυσερμήνευτη. Οπωσδήποτε, ο Πρόεδρος είχε εξαγγείλει πολύ βαρυσήμαντες αποκαλύψεις, που θα τράνταζαν συθέμελα την κοινή γνώμη. Όμως δεν έπαυε να κυριαρχεί πλήρης ανησυχία, για την εξέλιξη της πορείας διακυβέρνησης της χώρας. Το πλήρως διεφθαρμένο κρατικό κατεστημένο των ΗΠΑ με τον ασφυκτικό έλεγχο που εξασκούσε σε αυτό το βαθύ κράτος, έμοιαζε να αποτελεί μια απειλή χωρίς προηγούμενο. Ειδικά στην περίπτωση που ο τζο μπάιντεν γινόταν επίσημα πρόεδρος, κυριάρχησε εν πολλοίς μια φοβία, ότι τα αντικοινωνικά μέτρα που θα έθετε σε κίνηση, θα οδηγούσαν μοιραία στο ξέσπασμα βίας με διευρυμένες εμφύλιες συγκρούσεις, καθώς και στην διάλυση των ΗΠΑ, με την αποχώρηση περισσότερων πολιτειών από το ομοσπονδιακό συγκρότημα. 

    Από την άλλη μεριά, οι μόνιμα καθησυχαστικές επιβεβαιώσεις και παραινέσεις τού περιβάλλοντος του Προέδρου, ότι όλα εξελίσσονται με βάση το υπάρχον σχέδιο προς την επιθυμητή κατεύθυνση και ότι οι υποστηρικτές του καλούνται, όχι μόνον να το εμπιστευθούν, αλλά στην κυριολεξία να απολαύσουν την όλη “παράσταση”, έμοιαζαν να παίζουν μπάσα βιόλα, πριονίζοντας τα νεύρα ανθρώπων, που αγωνιούσαν τα μέγιστα για την πορεία των εξελίξεων, σε μια διαδικασία, που εξωτερικά και από πρώτη ματιά διακρινόταν από χαρακτηριστικά ασταθούς ισορροπίας, η οποία βαθμηδόν έπαιρνε κλίση σε βάρος τού Προέδρου. Ο Πρόεδρος είχε καταφανώς προδοθεί, τόσο από το άμεσο, όσο και το απώτερο περιβάλλον του, το οποίον ημέρα με την ημέρα και ώρα με την ώρα αποκαλυπτόταν ως μια στρατιά επίορκων συνωμοτών τύπου ιούδα, που είχαν από καιρό ενταχθεί στα πλαίσια του σχεδίου μιας πισώπλατης μαχαιριάς, σαν πέμπτη φάλαγγα. Η ακραία απόληξη αυτής της προδοσίας, ήταν η επικύρωση της καλπονοθείας από τον αντιπρόεδρο πενς και από πληθώρα εκπροσώπων στην κοινή συνεδρίαση Κογκρέσου και Βουλής των Αντιπροσώπων στις 6 Ιανουαρίου για την επικύρωση των εκλεκτόρων. Το βασικό ερώτημα όμως που προκύπτει από την όλη διαδικασία είναι, κατά πόσο αυτοί, που συμμετέχουν στο στενό ή και ευρύτερο περιβάλλον του Προέδρου, ΣΥΓΚΑΤΑΛΛΕΓΟΝΤΑΙ Ή ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ, ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΗΣΕ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΕΙΑ ΤΟΝ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ. Ή ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΕΙΧΕ ΣΧΕΔΙΑΣΕΙ ΝΑ ΞΕΣΚΕΠΑΣΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΡΥΠΑΡΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΠΕΡΙΣΤΟΙΧΙΖΑΝ ΑΜΕΣΑ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΖΕ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΣΑΝ “ΜΕΓΑΛΗ ΑΦΥΠΝIΣΗ”. ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΜΙΑΣ ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ, ΠΟΥ ΞΕΠΕΡΝΑ ΚΑΤΑ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΤΙΣ ΗΠΑ. 

     Ήδη, από την προηγούμενη ανάρτηση, όπως ανέφερα εκεί, θεωρούσα την νίκη των συνασπισμένων δυνάμεων που βρίσκονται πίσω από την διοίκηση Τραμπ, όπως και την πλήρη και τελειωτική εξόντωση της καμπάλ μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα περισσότερο από βέβαιη. Παρόλο που, όπως είχα δηλώσει πρόσφατα, εκτιμώ εδώ και αρκετούς μήνες, ότι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ πρόκειται να είναι ο μπιντές. Ο συνδυασμός αυτός των δυο δεδομένων μού φαινόταν για κάποιο χρονικό διάστημα σχετικά ακατανόητος, όμως χωρίς να παρακλίνω ποτέ στο ελάχιστο, από την βεβαιότητα ότι επίκειται σύντομα επικράτηση τών Συνασπισμένων Δυνάμεων διεθνώς. Μέσα από αυτό το πρίσμα, αυτές οι δυνάμεις ξεκίνησαν εδώ και τρεις ημέρες να αποδομούν τις κυβερνήσεις της καμπάλ σε περισσότερες χώρες διεθνώς (αρχής γενομένης από το λίκνο τού βατικανού Ιταλία) στα πλαίσια της αποκάλυψης μιας φοβερής ισχύος, που έχουν αυτές στην πορεία τού χρόνου οικοδομήσει. Ταυτοχρόνως όμως σήμερα κάλεσε ο Πρόεδρος Τραμπ τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ, ενώ αυτές κατακλύζουν την Ουάσιγκτον, να μην επιχειρήσουν στο ελάχιστο να εμποδίσουν την ορκωμοσία του μπιντέ (βλέπε προεδροποίηση στο άμεσο μέλλον της καμπάλα χάρις):

https://www.pronews.gr/kosmos/diethnis-politiki/954394_o-tramp-allazei-ta-shedia-ligo-prin-tin-orkomosia-mpainten-tha

Αυτή η ενέργεια της άνευ όρων εμμονής του Προέδρου στην σχολαστική τήρηση μιας ψευδεπίγραφης και ενδιάμεσα γελοιοποιημένης νομιμότητας φαίνεται εξωτερικά να βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την πραγματική ισχύ των Δυνάμεων που τον στηρίζουν. Επειδή όμως αυτή είναι πλέον εμφανέστατα ηθελημένη και σκόπιμη, ως μέρος του σχεδίου της “μεγάλης αφύπνισης”, καθίσταται – κατά την εκτίμησή μου - προφανές και το εν τέλει περιεχόμενο αυτού του σχεδίου, καθώς και ο τρόπος, με τον οποίον βήμα προς βήμα δομήθηκε και πραγματοποιήθηκε το σχέδιο αποκάλυψης και σμπαραλιάσματος του μάτριξ. Συγκεκριμένες ρυθμίσεις και η λήψη κάποιων μέτρων, που δεν ήσαν εύκολα ερμηνεύσιμες ακόμη και κατά το πρόσφατο περελθόν, καθίστανται πλέον πλήρως κατανοητές. Κάποιους άξονες σχετικά έχω προσεγγίσει σε προηγούμενες αναρτήσεις σε θεωρητική βάση, σε σχέση με την συγκρότηση των δυνάμεων, που μπορούν να επενεργήσουν την γενικότερη ανατροπή (και που ήδη βρίσκονται σε πολύ προχωρημένο στάδιο στην επιβολή αυτής της διαδικασίας). Αυτές όμως τις προσεγγίσεις δεν μπόρεσα να τις συστηματοποιήσω σε μια συγκροτημένη θεώρηση και την εφαρμόσω στην ερμηνεία του αγώνα των αντιδυνάμεων για την εξόντωση της καμπάλ. Σαν πρόσωπα, που δεν διαθέτουμε κάποιου είδους εσωτερική ενημέρωση, μπορούμε να προχωρήσουμε με βάση την έρευνα και την λογική, κυρίως στην απόρριψη κάποιων στερεότυπων, που έχουν κυριαρχήσει εδώ και αιώνες στην σκέψη μας, τα οποία εδώ και καρό δεν είναι διόλου παραγωγικά. Όπως το στερεότυπο, ότι την ιστορία δημιουργούν κάποιες καταπιεσμένες “μάζες”, υπό την καθοδήγηση κάποιας πολιτικής πρωτοπορείας, η οποία οργανώνεται σε εξεγερσιακό κόμμα. 

    Αναμφίβολα οι δυνάμεις, που συνθέτουν το συγκρότημα προώθησης της “Μεγάλης Αφύπνισης, είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία βαθύτατα θρησκευόμενοι άνθρωποι, που πιστεύουν σε πνευματική βάση στην τελική επικράτηση τού Καλού. Αυτό φαίνεται πλέον ξεκάθαρα από τις αντίστοιχες αναφορές τους με κάθε είδους αφορμή. Οι Q, αναφερόμενοι σε βιβλικού τύπου επερχόμενες εξελίξεις, στοχεύουν προφανώς στην διοχέτευση στην δημόσια συνείδηση δυο βασικών δεδομένων: Το πρώτο είναι ότι η επερχόμενη ανατροπή πρόκειται να προσλάβει οικουμενικές, πανανθρώπινες διαστάσεις. Η δεύτερη στόχευση αποσκοπεί να συνειδητοποιήσουν οι θιγόμενοι, ότι οι Q εμπνέονται και δομούν την δράση τους με βάση την Αγία Γραφή. Μέσα από αυτήν την οπτική είναι – κατά την άποψή μου – πολύ κατανοητό, ότι στα πλαίσια της τεράστιας ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ σχετικά με το βαθύ κράτος, την σατανολατρεία, τις τελετουργικές ανθρωποθυσίες, την υποταγή των κρατών στον “άρχοντα τού κόσμου τούτου”, την υποδούλωση και την αλλοτρίωση της ανθρωπότητος στα δεσμά τού μάτριξ, που προωθούν οι Q, έχουν μελετήσει σε βάθος και έχουν λάβει πολύ σοβαρά υπ' όψει τους το προφητικό κείμενο της “Αποκάλυψης του Ιωάννου”. Με βάση πλέον όλα αυτά, που διαφαίνονται, καταλήγω στο συμπέρασμα, ότι ακόμη περισσότερο ΟΙ Q (ΥΠΟ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΥΝΑΜΕΩΝ) ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΟΝΟΝ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ ΣΕ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΗ ΒΑΣΗ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΘΕΩΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΒΑΣΙΚΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ, ΠΟΥ ΕΠΩΜΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΝΣ ΕΥΤΥΧΟΥΣ ΕΚΒΑΣΗΣ ΟΣΩΝ ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ.

  

2. ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΙ Q   

     Στα πλαίσια αυτής της προσέγγισης δεν είναι δυνατόν να επιχειρηθεί μια συνολική αναφορά στο κείμενο της Αποκαλύψεως τού Ιωάννου. Η πρώτη ερμηνεία αυτού του κειμένου, που με απασχόλησε κατά το έτος 1986 ήταν το σημαντικότατο τρίτομο πόνημα του Αρχιμανδρίτηου Χαράλαμπου Βασιλόπουλου με τίτλο “Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΕΞΗΓΗΜΕΝΗ (ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ)”. Το έργο αυτό είναι πράγματι πολύτιμο, διότι επεξηγεί πολύ εύστοχα εκτός των άλλων όλους τους βασικούς συμβολικούς όρους, που θέτει σε κίνηση το προφητικό κείμενο. Έκτοτε, με απασχόλησαν στην πορεία πλείστες όσες πραγματείες σχετικά, χωρίς όμως μέχρι την πρόσφατη περίοδο να μπορέσω να καταλήξω σε κάποιο τελικό συμπέρασμα. Συν τω χρόνω η ενασχόληση με αυτό το κείμενο είχε σαν αποτέλεσμα, να σχηματίζω την εντύπωση, ότι κατανοώ όλο και περισσότερες αναφορές αυτής της προφητείας. Παρακολουθώντας όμως με έμφαση το κίνημα των Q και τον αγώνα των δυνάμεων πίσω και γύρω από τον Πρόεδρο Τραμπ, σχημάτισα πλέον την εντύπωση, ότι κατανοώ το σύνολο και το τελικό νόημα και μήνυμα αυτού του προφητικού κειμένου. Εκτιμώ ότι βιώνουμε την τελική φάση όσων αυτό παραθέτει  την τρέχουσα περίοδο.

  Για την κατανόηση αυτής της προφητείας ρόλο κλειδιού αποτελεί η αποκοδικοποίηση των βασικών όρων, που κατ' επανάληψη αναφέρονται σε αυτό. Για παράδειγμα με τον όρο “θηρίο” γίνεται αναφορά στο σύστημα, με τον όρο “ουρανός” γίνεται αναφορά στην πνευματικότητα των ανθρώπων, ο όρος “γήινος” αναφέρεται στην υλιστική νοοτροπία και όρος “πόρνη βαβυλών”, “που περιβάλλεται από επτά όρη” αναφέρεται στην παπική εκκλησία και το βατικανό, καθότι η Ρώμη βρίσκεται στην περιοχή μεταξύ επτά λόφων. Ιδιαίτερα έντονο ρόλο επιτελεί στην συγκεκριμένη περίπτωση το τάγμα των ιησουιτών, το οποίον είναι και ο κεντρικός πυρήνας της σατανολατρείας διεθνώς. (Όπως θα καταδείξω προσεχώς με ευρύτερη πραγματεία υπό μορφή βιβλίου, που σκοπεύω να καταχωρήσω στο διαδίκτυο, η βασική δύναμη, που διαμόρφωσε την πολιτική του κομμουνιστικού κόμματος στην Κίνα ήταν οι ιησουίτες, οι οποίοι επικράτησαν σε βάρος των κοινωνικών δυνάμεων, που στόχευαν στην κοινωνική χειραφέτηση, στα πλαίσια της λεγόμενης “πάλης των δύο γραμμών”, κατά την περίοδο 1950 – 1982). Αυτό που αξίζει να κρατηθεί για την κατανόηση του τελευταίου τμήματος της Αποκάλυψης, που χαρακτηρίζει την σύγχρονη εποχή και κυρίως την τρέχουσα περίοδο είναι η ερμηνεία του όρου “κέρας”, που σημαίνει στρατός, στρατιωτικές δυνάμεις, ή συσπειρωμένες δυνάμεις, που ανήκουν σε στρατιωτικούς σχηματισμούς.

    Στις 6 Φεβρουαρίου 1917 έγραφα χαρακτηριστικά στην ανάρτηση:

ΣΤΑ ΠΛΟΚΑΜΙΑ ΤΗΣ ΜAΓΕΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ - ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ

 Οκτώ είναι λοιπόν οι επαναστατικοί θεσμοί τής κοινωνίας κατά σειράν αξιολογήσεως:

1. Ο στρατός
2. Τα σώμαστα ασφαλείας
3. Ο αντισατανιστικός κλήρος
4. Οι επαναστάτες διανοούμενοι και ειλικρινείς φιλόσοφοι
5. Οι συνειδητοί μαθηματικοί και οι σαμάνοι
6. Οι λεφτάδες που κατανοούν το πραγματικό τους συμφέρον και δεν απορροφούνται στο βόρβορο τής χλιδής και τής αλαζονείας
7. Οι πονόψυχοι και ελεήμονες ανθρωπισταί.

Αυτοί είναι που μεταλάσσουν τον κόσμο προς το καλύτερο.

Δεν είναι λοιπόν διόλου τυχαίο, αγαπητοί φίλοι και φίλες, εάν με εννοείτε, ότι πρότασσα από τότε αναφορικά με τον ρόλο των επαναστατικώμν δυνάμεων ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ. Εν προκειμένω οι Q παρουσιάζονται ως ο σκληρός πυρήνας στα πλαίσια της υπηρεσίας πληροφοριών του στρατού των ΗΠΑ, που αποφάσισαν πριν αρκετές δεκαετίες, να οργανωθούν σε παγκόσμια κλίμακα, για να καταργήσουν το αίσχος τής κυριαρχίας τής καμπάλ. Πρόκειται δηλαδή για σύμφυση στρατιωτικών με στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας.

      Όπως συχνά αναλύεται πλέον σε βίντεο, που αφορούν τις επικείμενες εξελίξεις στις ΗΠΑ, μετά την δολοφονία τού Προέδρου Κέννεντυ το 19963 συσπειρώθηκε μια ομάδα ανώτατων αξιωματικών των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων και στελεχών των υπηρεσιών πληροφοριών στρατιωτικών όπλων (Ως γνωστόν, η υπηρεσία ασφαλείας υπάγεται στο ναυτικό, διότι αυτό έχει εκ των πραγμάτων έντονη διεθνή παρουσία). Στα εν λόγω πρόσωπα ήταν σαφέστατα γνωστό, ότι η δολοφονία αυτή έγινε από το κατεστημένο με μακρύ χέρι την CIA, για τον λόγο, ότι ο Πρόεδρος σχεδίαζε την κρατικοποίηση της FED, άρα και την κατάργηση της κλίκας, που οδηγούσε την ανθρωπότητα στην υπερχρέωση, καρπούμενη με θεσμοθετημένη μέθοδο μεν, αλλά με γκανγκστερικές πρακτικές, τον παγκόσμιο πλούτο, διατηρώντας το δικαίωμα να ανεβοκατεβάζει καθεστώτα με πραξικοπηματικό τρόπο, ή προωθώντας την διαφθορά σε παγκόσμια κλίμακα. Όπως καθίσταται κατανοητό, η εν λόγω συσπειρωμένη ομάδα, είχε καταλήξει από την πορεία των εξελίξεων σε δυο πολύ βασικές επιγνώσεις, που καθόρισαν στην συνέχεια τις βασικές της επιλογές:

1. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΛ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ, ΕΦΟΣΟΝ ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΥΠΑΡΧΟΝΤΕΣ ΠΛΗΡΩΣ ΔΙΑΒΡΩΜΕΝΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΣΧΥΟΥΣΕΣ ΑΚΡΩΣ ΕΙΚΟΝΙΚΕΣ “ΝΟΜΟΤΥΠΕΣ” ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ.

2. ΕΦΟΣΟΝ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΝΑ ΚΑΤΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΩΘΕΝ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΩΝ Η ΚΛΙΚΑ, ΠΟΥ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ, Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ ΘΑ ΕΣΤΙΑΖΕΤΑΙ ΣΕ ΑΚΡΑΤΗ ΣΤΡΑΤΙΟΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΟΛΕΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΣΤΕΥΣΗ ΤΗΣ ΥΦΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΣΚΗΣΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΓΕΜΟΝΙΑΣ. ΜΕ ΥΠΟΘΑΛΨΥΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΚΑΙ ΒΙΑΙΗ ΕΠΙΒΟΛΗ. ΤΗΝ ΝΥΦΗ ΘΑ ΚΛΗΘΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ. “ΒΕΤΕΡΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΚΟΣΜΟΥ” ΘΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΠΑΝΤΙΕΡΕΣ ΑΠΑΝΩ ΣΤΑ ΦΕΡΕΤΡΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΗΣΕΙΣ ΕΠΑΝΩ ΣΕ ΜΑΞΙΛΑΡΑΚΙΑ, ΑΝΑΠΗΡΙΚΑ ΚΑΡΟΤΣΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΓΑ ΑΚΡΟΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΣΜΠΑΡΑΛΙΑΣΜΕΝΟΥΣ, “ΗΡΩΕΣ”, ΠΑΡΑΔΩΜΕΝΟΥΣ ΣΤΑ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΝΕΣΕΙΣ ΗΡΩΙΝΗΣ.  

   Βεβαίως, αναφορικά με την όλη εξέλιξη του σχηματισμού μιας εν τέλει συνωμοτικής ομάδας στα πλαίσια τού στρατού των ΗΠΑ, η οποία μάλιστα αναπτύσσοντας δραστηριότητες στην πορεία δεκαετιών ενέταξε στους σχεδιασμούς της και άλλους ανώτερους αξιωματικούς και συνωμοτικές υποομάδες σε πλείστες όσες συμμαχικές χώρες, γεννάται ένα στοιχειώδες ερώτημα. Πώς επέτρεψε η καμπάλ να συμβεί αυτό κάτω από την μύτη της; Ή μήπως κοιμόταν βαθύ ύπνο αυτή, ώστε να μην μπορέσει να αντιληφθεί στο ελάχιστο μια τέτοιου είδους πολυσήμαντη, αλλά και πολυάριθμη, για πάγια συνωμοτικά δεδομένα, δύναμη, με εξάπλωση μάλιστα σε περισσότερες χώρες; Για να επιχειρήσουμε να δώσουμε μια απάντηση σε ένα τόσο βασικό και στοιχειώδες ερώτημα, θα πρέπει να χειριστούμε εν τάχει κάποια πολύ σημαντικά κενά αναφορικά με την θεωρία του κράτους. Όπως έχω εντοπίσει στο παρελθόν, παρά τα βουνά κάθε είδους αναλύσεων, που έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς από ακαδημαϊκούς κύκλους και πολιτικούς αναλυτές κάθε τύπου και χρώματος, όλοι αυτοί αποφεύγουν με κάθε τρόπο, πλην ελαχιστότατων εξαιρέσεων, που μετρώνται στα δάκτυλα της μιας χειρός, να εκπονήσουν, μια έστω στοιχειώδη θεωρία για το κράτος. Σε αυτήν την πρόκληση δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν με συστηματικό τρόπο, ούτε όσοι αναδείχθησαν σε πολύ δόκιμους εκπονητές των συνωμοσιολογικών θεωρήσεων. Αυτοί έστρεψαν μονομερώς την προσοχή τους στο ξεσκέπασμα του διεθνούς χρηματιστικού κατεστημένου και στην εκπόνηση ερμηνειών ιστορικών γεγονότων με βάση την συνωμοτική θεώρηση της ιστορίας, χωρίς να ασχοληθούν με την συγκρότηση και λειτουργία των κρατικών θεσμών. 

      Μια ζωτική αρχή για την νομιμοποίηση και την μακροπρόθεσμη επιβίωση των καθεστώτων τού κοινοβουλευτισμού αγγλοσαξονικού τύπου (καθεστώτα δυτικών χωρών) είναι ο λεγόμενος “πλουραρισμός”. Σύμφωνα με αυτόν, αρμόζει όλες οι υπάρχουσες κοινωνικές δυνάμεις, ανεξάρτητα από τα χαρακτηριστικά, που αυτές καθορίζονται, να εκπροσωπούνται χωρίς εξαιρέσεις στους κρατικούς θεσμούς. Σε προηγούμενη ανάρτηση έκανα αναφορά στην προέλευση της στελέχωσης τού πλέον προωθημένου δημόσια νομικού και προπαγανδιστικού επιτελείου του Προέδρου Τραμπ, εντοπίζοντας , ότι η πλειοψηφία όεσων συμμετέχουν σε αυτό είναι ιρλανδικής καταγωγής, καθολικοί κατά το θρήσκευμα. Επίσης συμμετέχουν κάποιοι Εβραίοι, μη ανήκοντες όμως στο καβαλιστικό, σιωνιστικό, σατανολατρικό συγκρότημα. Αυτοί, οι οποίοι εκπροσωπούνται εκεί από ελάχιστα μέχρι καθόλου, είναι οι λεγόμενοι WASP. Δηλαδή οι λευκοί προτεστάντες. Η συμμετοχή προσώπων με αμφίβολη εθνική η θρησκευτική προέλευση στα ανώτατα θεσμικά όργανα κρίνεται από την καμπάλ ως αναπόφευκτη. Βεβαίως, αυτή διατηρεί για τον εαυτό της το δικαίωμα τού ελέγχου των θεσμών, μέσω εξωθεσμικών μηχανισμών, όπως η μασονία. Ένας από τους βασικούς ρόλους, που έχει επιμεριστεί στον λεγόμενο “ελευθεροτεκτονισμό”, πέρα από τον τελετουργικό, που είναι καθοριστικής σημασίας, είναι ότι Η ΜΑΣΟΝΙΑ ΣΥΓΚΡΟΤΕΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΑΟΡΑΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΥΠΑΡΧΟΝΤΕΣ ΘΕΣΜΟΥΣ, ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΑΝΩΘΕΝ ΚΑΛΥΜΜΕΝΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΑΥΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ.

    Στην περίπτωση όμως των στρατιωτικών μηχανισμών των ΗΠΑ υπάρχει ένας ακόμη πολύ σημαντικός λόγος, για την ένταξη σε αυτούς σε πολύ οργανικές και καθοριστικού ρόλου θέσεις ανθρώπων, που διαθέτουν προέλευση και ψυχοσύνθεση πολύ διαφορετική, από αυτές, που προϋποθέτει μια άνευ όρων προσαρμογή στα κελεύσματα της καμπάλ. Τα χαφιεδαριά, τα μασοναριά, οι διεφθαρμένοι γλύφτες και οι καριερίστες, που τοποθετούνται από την καμπάλ στα ανώτατα διοικητικά πόστα, για να εξασκούν έλεγχο, είναι στην ουσία ανίκανα γουρουνόσκυλα, τα οποία είναι τελείως άχρηστα για τις επιχειρησιακές ανάγκες ενός στρατού, ο οποίος καλείται να διεξάγει μάχες στα πλαίσια πολεμικών διενέξεων. Για να μπορέσει ένας στρατός να είναι αποτελεσματικός σε επιχειρησιακό επίπεδο, είναι αναγκαίο να διαθέτει τα κατάλληλα στελέχη, που έχουν ευστροφία, σθένος, θάρρος, μπορούν να πείθουν και να εμπνέουν αυτούς που έπονται στην ιεραρχία. Οι αρχηγοί οφείλουν να εμπνέουν τα επιτελεία, τα επιτελεία οφείλουν να εμπνέουν τα γραφεία σχεδιασμού επιχειρήσεων, τα γραφεία σχεδιασμού οφείλουν να εμπνέουν τους μάχιμους επικεφαλής των μονάδων. Ο στρατός των ΗΠΑ χαρακτηρίζεται από μια σημαντικότατη διαφορά έναντι τού ελλαδικού στρατεύματος, τα επιτελεία τού οποίου ευνουχίζονται συνεχώς από τα εκάστοτε κυβερνητικά κομματόσκυλα. Με στόχο την συγκρότηση επιτελείων υπάκουων στο στενά κομματικό κατεστημένο στέλνονται κάθε χρόνο δεκάδες ικανά μάχιμα και τεχνικά στελέχη στην απραξία, υποβαθμίζοντας την όλη ψυχολογία του σώματος των αξιωματικών.

    Ένας επί πλέον βασικός λόγος, που μπόρεσε το συνωμοτικό συγκρότημα ενάντια στην καμπάλ να παραμείνει και να δράσει για διάστημα δεκαετιών μέσα στο στράτευμα, σχετίζεται με μια πολύ βασική διαπίστωση, στην οποία έχει καταλήξει κάποια κατεύθυνση, που αναφέρεται στην θεωρία του κράτους. Μέχρι τα μέσα τής δεκαετίας του '70 ίσχυε η λεγόμενη θεωρία του “κράτους ροπάλου”. Το κράτος θεωρείται βάσει αυτής τής θεωρίας απλό υποχείριο τού κατεστημένου, το οποίο μπορεί να το χειρίζεται κατά το δοκούν σε μηχανιστική βάση, ώστε να υποβάλει, να χειραγωγεί και να πειθαρχεί κατά βούληση τους πολίτες, πελεκώντας αλύπητα, ότι τολμά να παρακάμψει τις προδιαγεγραμμένες πορείες. Στα μέσα με τέλη της δεκαετίας εμφανίστηκε η θεωρία τής ελαστικότητος και σχετικής αυτονομίας των θεσμών.

   Η γραφειοκρατία και κάθε είδους και οι κρατικοί λειτουργοί είναι πολυάριθμοι και δεν είναι δυνατόν να ελεγχθούν από την κεντρική εξουσία πλήρως στην εφαρμογή των άνωθεν εντολών. Η ελαστικότητα αφορά την “παραμόρφωση”, που μπορεί να παρουσιαστεί κατά την εφαρμογή των εντολών, έναντι του επιθυμητού από την κεντρική εξουσία τρόπου. Επί πλέον, η γραφειοκρατία κάθε είδους μπορεί να αναπτύξει αυτόβουλες πρακτικές, που βρίσκονται έξω από τούς κεντρικούς σχεδιασμούς, όπως η ανάπτυξη διαφθοράς αποκλειστικά για το ίδιο όφελος και όχι βάσει των κεντρικών επιλογών της κυβέρνησης. Στα πλαίσια της σχετικής αυτονομίας, που μπορεί να διέπει τους διάφορους τομείς τού κρατικού μηχανισμού, μπορεί να αναπτυχθούν ανεξέλεγκτες κλίκες, λόμπι ή συνασπισμένες ομάδες συμφερόντων, που ασκούν παρασιτικό ρόλο. Τέτοιου είδους διαδικασίες είναι όμως για την κεντρική εξουσία τελείως δευτερεύουσας σημασίας, η επικεντρώνει την προσοχή της στην εφαρμογή ενός κεντρικού σχεδίου (master plan) όπως αυτό διαμορφώνεται από τα τα κεντρικά συνωμοτικά επιτελεία της καμπάλ, τόσο για τον καθορισμό των διεθνών γεωπολιτικών εξελίξεων, όσο και για τον καθορισμό των πολιτικών επιλογών, που επιβάλλονται στις επί μέρους γεωγραφικές περιοχές. Στην περίπτωση των ΗΠΑ, όπου τελικά είναι εγκατεστημένος ο κεντρικός βηματοδότης για την λειτουργία του συστήματος, αυτή η πρακτική σημαίνει απόλυτη προσήλωση στους σχεδιασμούς, όπως αυτοί διατυπώνονται στην επιστολή τού Albert Pike, με κεντρική, αποφασιστικής σημασίας στόχευση την επιβολή τού τρίτου παγκόσμιου. Σε αυτά τα πλαίσια ήταν εν τέλει για την καμπάλ, η συγκρότηση της όποιας ανατρεπτικής κίνησης στα πλαίσια τού στρατεύματος, όπως αυτή των Q, σε τελευταία ανάλυση μια αναπόφευκτη εξέλιξη, που με τον ένα ή άλλο τρόπο, με την μια ή την άλλη μορφή, ήταν επόμενο, αν όχι και φυσική συνέπεια, να προκύψει στα πλαίσια τών δυνατών, ή και αναμενόμενων, εξελίξεων, στα πλαίσια μιας αποδεκτής πλουραλιστικής επίφασης. ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΤΗΝ ΚΑΜΠΑΛ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ, ΟΤΙ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΤΑΣΗΣ ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΕΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΠΕΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ, ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΝ ΤΟ MASTER PLAN. Επειδή όμως η καμπάλ έλεγχε πλήρως το παγκόσμιο τζιχαντιστικό κίνημα, το οποίο μετά την πλήρη επιβολή του στόχευε να προωθήσει προς βοράν, σε μια γενική επίθεση εναντίον της Ρωσίας, έκρινε, ότι ουδείς επί γης μπορεί να είναι σε θέση να ανατρέψει τους σχεδιασμούς για την επιβολή Αρμαγεδώνος. Η καμπάλ ήταν βέβαιη, ότι η Ρωσία, στην διαδικασία να αντιμετωπίσει τα επιτιθέμενα απειράριθμα τζιχαντιστικά στίφη, δεν θα μπορούσε, έχοντας περιέλθει σε ζοφερή θέση, από το να κάνει χρήση όπλων μαζικής καταστροφής. Οπότε στα πλαίσια αυτού τού σχεδιασμού, θα δεχόταν επίθεση από τις δυνάμεις του νάτο από την δυτική πλευρά. Αυτή η διαδικασία θα μετατρεπόταν – σύμφωνα με τις ονειρώξεις τής καμπάλ – σε πυρηνικό ολοκαύτωμα. Όμως, η τεχνολογική υπεροπλία, που ανάπτυξε η Ρωσική Αρκούδα απαρατήρητη, κάτω από την μύτη της καμπάλ, όπως αυτή εφαρμόστηκε στο μέτωπο τής Συρίας, ανέτρεψε πλήρως το master plan. Αυτή η εξέλιξη ήλθε σαν θεόσταλτο δώρο για το διεθνές στρατιωτικό κέρας των Q, που μπορούσαν πλέον να προβούν σε χρήση των μηχανισμών, που είχαν οικοδομήσει, εφαρμόζοντας το δικό τους σχέδιο για τον ενταφιασμό της “νέας τάξης”, που είχε βάλει εμπρός η Διοίκηση Πούτιν.

 

3. ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ ΜΠΑΪΝΤΕΝ: ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ

Ας βάλουμε όμως το μυαλό μας να δουλέψει στοιχειωδώς:

1. Εάν ο Πρόεδρος Τραμπ κέρδιζε χωρίς προσκόμματα, τεχνάσματα και νοθείες στις προηγούμενες εκλογές, αυτό θα ήταν τελείως άνευ ουσιαστικής αξίας για τον συνολικό σχεδιασμό τής Μεγάλης Αφύπνισης. Οι ρυπαροί και διαβρωμένοι κρατικοί θεσμοί, δεν θα ήταν δυνατόν να ξεσκεπαστούν σε βάθος, άρα δεν θα υπήρχαν επιχειρήματα για να ξεχερσωθούν αυτοί ανελέητα και ολοσχερώς, ως αρμόζει. ΑΡΑ Η ΚΑΛΠΟΝΟΘΕΙΑ, ΠΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕ Η ΚΑΜΠΑΛ ΣΑΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΕΣΧΑΤΗΣ ΔΙΑΣΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΠΛΗΡΩΣ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΤΩΝ Q. ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΟΙ Q ΗΣΑΝ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΕΤΡΕΨΑΝ ΤΗΝ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΛ ΣΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.

2. Η δεύτερη συνέπεια μιας απρόσκοπτης επανεκλογής του Προέδρου Τραμπ, δεν θα παρείχε την δυνατότητα να ξεσκεπαστούν οι κυβερνήσεις και τα κατεστημένα άλλων χωρών, που συμμετείχαν στην διαδικασία της καλπονοθείας. Με αυτό τον τρόπο θα περιοριζόντουσαν οι συνέπειες της επανεκλογής τού προέδρου Τραμπ αποκλειστικά στο εσωτερικό των ΗΠΑ και η διεθνής επιβολή τής καμπάλ θα εξακολουθούσε να δρα καλυμμένα. ΟΜΩΣ, ΟΠΩΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑΜΕ ΗΔΗ, ΟΙ Q ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΤΟ ΞΕΧΕΡΣΩΜΑ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΛ ΑΝΑ ΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟ ΑΡΧΗΣ ΓΕΝΟΜΕΝΗΣ ΑΠΟ την ΦΙΔΟΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ.

3. Η κήρυξη στρατιωτικού νόμου, κατάστασης έκτακτης ανάγκης από τον Πρόεδρο Τραμπ θα ήταν μια τελείως άσκοπη και επιβλαβής επιλογή. Όπως αναφέρθηκα, το βασικό υποκείμενο της Ανατροπής είναι το διεθνές στρατιωτικό κέρας. Ο Πρόεδρος Τραμπ είναι εντεταλμένο στέλεχος αυτού του μηχανισμού, με στόχο το οριστικό, ανελέητο ξεσκέπασμα των θεσμών. Αυτός έχει δεχθεί στην πορεία τόσους όγκους κατηγοριών, περί αυταρχισμού και αυθαίρετης νοοτροπίας, που μια επιβολή μέτρων έκτακτης ανάγκης από τον ίδιο, θα βοηθούσε ταυτοχρόνως τα επιχειρήματα των αντιπάλων δυνάμεων. Αντιθέτως, όπως πλέον φαίνεται ξεκάθαρα, στον Τραμπ έχει αποδοθεί η εκπλήρωση του ρόλου του Εθνομάρτυρα τής εξονυχιστικής προάσπισης του θεσμικού πλαισίου ΣΕ ΒΑΣΗ ΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΑΣΧΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟ. ΩΣΤΕ Η ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΟΘΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΑΜΠΑΛ. ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ, ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΤΑΞΕΩΣ ΣΕ ΤΕΛΕΙΩΣ ΝΕΑ ΒΑΣΗ.

4. Προφανώς ο Μπιντές θα ενθρονιστεί λίαν προσεχώς επάνω σε ένα παραπαίον καθίκι. Ώστε να προχωρήσει στην εφαρμογή των ειδεχθών εξαγγελιών του για ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, για να μεταπεισθεί κατά το δυνατόν το κομμάτι των ανθρώπων, που ακόμη υπνοβατούν. Το οποίον δυστυχώς εκτός των ΗΠΑ, όπου πράγματι έχει επιτευχθεί ήδη μια συντριπτική μεταστροφή, δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο.

5. Εννοείται, ότι τις εξελίξεις έχει ρυθμίσει και εποπτεύει με ακρίβεια το Διεθνές Κέρας. TRUST THE PLAN, ENJOY THE SHOW. Η ύδρα έχει ήδη αποκεφαλιστεί ολοσχερώς. Προς ώρας επιτρέπουν οι Φύλακες να λειτουργούν κάποια όργανά της ακόμη, για λόγους σκοπιμότητας και βάσει σχεδίου. Εύχομαι σε όλους καλά κρασιά, καλά σκουπόξυλα και ζεμπεκιές χωρίς εκπτώσεις εκεί που αρμόζει.

ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΕΣ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑ

 

 

«Η σοφία δεν έχει καμία αντιστοιχία με τις γνώσεις ενός ανθρώπου. Στην πραγματικότητα, σοφία είναι όλα εκείνα που μένουν από τις γνώσεις κάποιου, όταν ο ίδιος αποποιείται όλα αυτά που έχει μάθει. Ξεκινάμε από ένα σταθμό που ονομάζεται άγνοια. Είναι ο σταθμός, στον οποίο μένουν όλοι εκείνοι που ούτε καν γνωρίζουν ότι δεν γνωρίζουν και, επομένως, δεν έχουν καμία ανάγκη να μάθουν. Αν κάποιος αποφασίσει να ανέβει στο τρένο, είναι επειδή κάποιος τού έχει απλώσει το χέρι. Αν ανέβει στο τρένο και ακολουθήσει τον σωστό δρόμο, θα φτάσει στον τόπο των ερευνητών. Αν το κάνει καλά και δεν χάσει τον δρόμο του, θα φτάσει και στον επόμενο σταθμό. Τον σταθμό των δασκάλων. Κάποιοι από τους δασκάλους αποφασίζουν να διδάξουν, ενώ ορισμένοι θέλουν να μείνουν μόνοι με τις γνώσεις τους. Αν ένας δάσκαλος ζήσει πολλά πράγματα για πολλά χρόνια, ίσως καταφέρει να ανέβει ξανά στο τρένο για να φτάσει στον σταθμό της σοφίας, που είναι ο τελευταίος. Είναι ο τόπος όπου ζουν όλοι αυτοί που ούτε καν γνωρίζουν ότι γνωρίζουν. Είναι αστείο, αλλά, αν ρωτήσεις έναν πραγματικά σοφό, θα σου απαντήσει «δεν γνωρίζω αν γνωρίζω», όπως ακριβώς θα σου απαντούσε ένας αδαής. Ίσως γι΄ αυτό σε αυτή την κοινωνία που ζούμε θεωρούμε αδαείς κάποιους σοφούς και κάποιους αδαείς τούς θεωρούμε σοφούς.»

Jorge Bucay

από use your illusion 

 

1. ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΚΑΠΟΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ

     Σήμερα, που ξεκινάει πλέον χωρίς προκάλυμμα η πάταξη των εωσφορικών κυκλωμάτων στις ΗΠΑ, επεκτεινόμενη βαθμηδόν σε όλη την υφήλιο, είναι ημέρα χαράς και θριάμβου. Θυμάμαι ένα εντοπισμό του Χρήστου Γιανναρά σε μια παράδοση κατά το έτος 1972, που ευτύχησα να παραβρίσκομαι ως μαθητής γυμνασίου: Η επανάσταση είναι ένα είδος γιορτής. Ο Γιανναράς έκανε αναφορά στα γεγονότα του Μαΐου του '68, τα οποία έζησε εκ του σύνεγγους. Οι φοιτητές είχαν βγάλει το πιάνο στο προαύλιο του πανεπιστήμιου, τραγουδούσαν και χόρευαν. Για την εκκλησία ο χρόνος, ως σωτηριολογική αποτύπωση της εμπειρίας είναι μια διαρκής εορτή. Γι' αυτό κάθε ημέρα του έτους έχει αφιερώσει στον εορτασμό ενός Αγίου. Μέσα όμως από παράλληλη οπτική είναι η ζωή στο σύνολό της για την Μυστική Θεολογία “μελέτη θανάτου”. Επί του προκειμένου δεν πρόκειται στο ελάχιστο για δυο διαφορετικές, αντίρροπες θεάσεις του κόσμου, που ενώ η πρώτη είναι αισιόδοξη, η δεύτερη προσπαθεί να συνετίσει, υποδεικνύοντας την ματαιότητα παράκαμψης ενός αναπόφευκτου, που σφραγίζει το τέλος της ανθρώπινης ζωής. Διότι το τέλος δεν αποτελεί όριο, αλλά σημείο καμπής, που εκδηλώνεται μια νέα απαρχή. Εάν δεν απεκδυθούμε το παλαιό, δεν μπορούμε να δώσουμε θέση στο καινούριο. Και στις δυο περιπτώσεις πρόκειται για την ίδια αισιόδοξη εμπειρία μετατροπής του σώματος σε γεγονός αναστάσιμο. Η πρώτη εκδοχή είναι εξωστρεφής, φέρνοντας στην επιφάνεια πλήρως αναγκαία συναισθήματα. Η δεύτερη είναι εσωστρεφής, αναζητώντας σε βάθος την ρίζα της μετουσίωσης. Το τόξο, που γεφυρώνει τον πυλώνα της μέθης με τον πυλώνα της μέθεξης επενεργεί το αμάλγαμα μεταξύ συναισθηματικής έξαρσης και σιωπηράς ενεργούς επίγνωσης ως νοητό πολτό της μετανοίας. Το συναίσθημα είναι αναμφίβολα πολύ σημαντικό στοιχείο. Ο Περσέας δεν τέμνει το κεφάλι της Μέδουσας με σπαθί. Χρησιμοποιεί το δρεπάνι, που τού δώρησε η Θεά Αθηνά. Πρόκειται για μια απεικόνιση μεγίστου κάλλους, για μια αποκάλυψη υψηλής αληθείας. Το δρεπάνι συμβολίζει την Σελήνη, δηλαδή το συναίσθημα. Δωρίζεται όμως από την Θεά της Σοφίας. Διότι Συναίσθημα και Σοφία αποτελούν μια και την ίδια αρχή. Υπέρτατο συναίσθημα είναι η αγάπη σε κάθε της έκφανση. Και αυτή είναι ταυτοχρόνως η άκρα Σοφία.

      Κατανοώ πλήρως την αυτονόητη ανάγκη μας να χαρούμε και να θριαμβολογίσουμε, όταν εξουδετερώνεται αυτό που μάς τυραννάει, μάς καταδυναστεύει, μάς κατατρώει, και ακατάπαυστα επιχειρεί να μάς αλλοτριώνει και να μάς εκμαυλίζει εδώ και χιλιετίες. Μας φυλάκισαν στα σπίτια μας, μάς στέρησαν την δυνατότητα της αναπνοής με την επιβολή μασκολαγνείας, μας απειλούν με μαζική θανάτωση μέσω του εμβολιασμού με χημικά, βιολογικά και ηλεκτρονικά δηλητήρια, κάνοντας χρήση των πλέον χοντροκομμένα ψευδών αιτιάσεων, καταδικάζουν τα παιδιά μας στην πείνα, μετατρέπουν την κοινωνία σε ένα τεράστιο τρελοκομείο ψυχών σε συνθήκες απογνώσεως. Η εξουδετέρωσή τους και η καταδίκη τους αποτελούν την πιο αυτονόητη πηγή χαράς και θριάμβου. Εγώ όμως σήμερα θα ακολουθήσω άλλη οδό. Αυτήν, που προτείνει στα σχόλια της προηγούμενης ανάρτησης ο φίλος Use your illusion. Τώρα, που πραγματώνεται στην πράξη το αίτημα, ότι ναι, υπάρχει ζωή πριν τον θάνατο, εμείς θα επιμείνουμε, ότι με όσα παρατίθενται στην συνέχεια, δεν αποσκοπούμε να αμφισβητήσουμε κάποιον ή κάτι. Απλά, επιθυμούμε να προχωρήσουμε την οπτική μας ένα βήμα πάρα πέρα. Όχι σε κάτι που αφορά το σήμερα ή το αύριο, αλλά σε κάτι, που ίσως διαπιστώσουμε την ζωτική του σημασία μεθαύριο. Επιδοκιμάζοντας μεν αναμφίβολα τις αλλαγές, που επέρχονται με ταχύτητα χιονοστιβάδας ολόγυρά μας, στις οποίες ίσως και μεις κάπου να συμβάλουμε, θέλουμε να εμμείνουμε λίγο στην ζωτική διαφορά μεταξύ τής εκάστοτε περιρρέουσας ατμόσφαιρας και της ουσίας.

 

2. Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΦΑΙΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 

      Αναμφίβολα οι Μεγάλες Αλλαγές απαιτούν Μεγάλους Ηγέτες. Όμως αυτοί δεν αποτελούν εν τέλει κάποια γενεσιουργό αιτία, κάποια πηγή, που αυτόνομα προάγει το αύριο. Αυτοί ενσωματώνουν στο πρόσωπό τους, ως οι προωθημένοι σε εκθετικό βαθμό αστέρες του στερεώματος μιας πορείας, την πολυετή προσπάθεια, η οποία περιλαμβάνει τον μόχθο χιλιάδων άλλων ανθρώπων. Αυτός ο μόχθος συμπυκνώνεται οργανωτικά σε κάποια φάση στην δράση μιας ομάδας αποφασισμένων στελεχών, οι οποίοι επωμίζονται συγκεκριμένα και υπεύθυνα να προωθήσουν σε πραγμάτωση μια ιδέα, που στηρίζεται σε ένα σχέδιο. Το σχέδιο αυτό αποτελεί ένα χείμαρρο, μέσα στον οποίον απολήγουν οι αυλακώσεις ζυμώσεων, αγώνων και προσπαθειών, που προηγήθηκαν στην διάρκεια ολόκληρων ιστορικών περιόδων, που χαρακτηρίστηκαν από την μοίρα του ημιτελούς και του ανολοκλήρωτου. Όμως δεν ήσαν μάταιες. Φθάνοντας με την επιτυχή πραγμάτωση του σχεδίου στο μέλλον, δεν δικαιώνονται μόνον, αλλά πιστοποιούν, ότι αυτές είναι οι μη άμεσα ορατές διαδικασίες, που κυοφόρησαν το σχέδιο. Και ότι χωρίς την δική τους συμβολή που προηγήθηκε, το σχέδιο θα κινείτο ακόμη μετέωρο για κάποιο μεγάλο διάστημα στην σφαίρα της ουτοπίας. Όπως έγραψα σε σχόλιο στην προηγούμενη ανάρτηση:

 "Ο Μεσσίας είναι εντάξει παιδί. Κάποιος μικρός σαμουράι πρέπει αναπόφευκτα να πουλάει φιστίκια και σόδες στο μπαρ της κολάσεως. Όχι για να ξεδιψάνε, αυτοί που επιλέξανε πρώτο καζάνι πίστα. Όπως και να το κάνουμε, μονάχα στην βράση κολλάει το σίδερο".

      Για να δράσει επιτυχώς ο Μεσσίας και το επιτελείο του υπάρχει μια απαραίτητη προϋπόθεση. Οφείλουν να διδάξουν τους ανθρώπους στην αναγκαία και απαράβατη ανάγκη ΤΗΣ ΑΝΑΚΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟΥ. Ο ενεργούμενος και ο ενεργών είναι δυο τελείως διαφορετικά είδη δρώντων ανθρώπων και η δράση τους οδηγεί σε τελείως διαφορετικά αποτελέσματα από ποιοτικής σκοπιάς. Στο παρελθόν πλείστοι όσοι "Μεσσίες" ξεφούσκωσαν άδοξα, επειδή αντιμετώπισαν το ανθρώπινο δυναμικό, που κάλεσαν να πλαισιώσει την προσπάθειά τους, σαν οπαδούς. Νόμιζαν, ότι η πορεία προς την κοινωνική απελευθέρωση, τίθεται σε κίνηση, όταν αυτοί βαράνε το ταμπούρλο και οι υπόλοιποι χορεύουν. 

     Αυτό, που μπορεί να επιτελέσει ο Μεσσίας, το επιτελείο του και το γενικότερο κίνημα που οργανώνουν, είναι η κατάργηση εξωτερικών δεσμών και η αντικατάσταση των καταπιεστικών θεσμών από άλλους, που παρέχουν στην κοινωνία την δυνατότητα να αναπτύξουν απρόσκοπτα, αυτό που ποθούν. Όμως το παλαιό θεσμικό καθεστώς είναι εξίσου αγκυρωμένο στην φαντασιακή μας θέσμιση και παραμένη εκεί σε σημαντικό βαθμό ακόμη και μετά την μετατροπή των παλαιών θεσμών . Η Μεσσιανική κίνηση είναι υποχρεωμένη να επιχειρήσει μεγάλες αφυπνίσεις. Αυτές όμως αφορούν τον ρόλο των εξωτερικών θεσμών, περί τον βαθύτερο χαρακτήρα των οποίων η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας βρίσκεται σε άγνοια. Η επεξεργασία της εσωτερικής θέσμισης όμως είναι καθήκον του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, μετά την πρώιμη φάση της κατάργησης του παλαιού καθεστώτος. Αυτή την πραγματικότητα αναλύει γλαφυρά ο Πλάτων στον διάλογο "Φαίδρο", με την προσομοίωση της ψυχής με τον Ηνίοχο. Το άρμα της ψυχής σύρεται από δυο άλογα, εκ των οποίων το ένα είναι ήμερο και πειθαρχημένο, ενώ το δεύτερο είναι άγριο και απειθάρχητο. Με τά την κατάργηση τού παλαιού καταπιεστικού καθεστώτος και την εγκαθίδρυση του νέου, ελλοχεύει ένας σημαντικός κίνδυνος. Εάν αρκεστούμε στις εξωτερικές μεταβολές και δεν φροντίσουμε αυτές να προχωρήσουν στην εσωτερική σφαίρα, σύντομα θα αποδειχθούν οι εξωτερικές επιτυχίες επισφαλείς και φρούδες. Ειναι οπωσδήποτε δυνατόν να συμβάλουμε, ώστε κάποιο ταλαντούχοι νέοι να δεχθούν μια μουσική παιδεία και να αποκτήσουν ένα μουσικό όργανο. Όμως είναι αδύνατον να πείσουμε δια της βίας κάποιον να συνθέσει ένα αξιόλογο μουσικό έργο. Και είναι ακόμη πιο εξωπραγματικό, να υποχρεώσουμε δια της βίας κάποιον, να προβεί σε κάτι τέτοιο, όχι για λόγους αυτοπροβολής, με κύριο γνώμονα το δικό του όφελος, αλλά την τέρψη του κοινωνικού σώματος. Οι άνθρωποι κατά κανόνα διακατεχόμαστε από την τάση να δημιουργούμε "ατμόσφαιρες" από τα γύρω μας δεδομένα, αποδίδοντάς τους ιδιότητες, που στηρίζονται σε επιφάσεις κοινής αποδοχής. Πρόκειται γι αυτά, που είναι έξω κούκλα και μέσα πανούκλα. Το "αυτονόητο" έρχεται να επικαλύψει επισφαλώς τα ελλείματά μας στην σφαίρα του αποδεκτού. Η "ατμόσφαιρες" κάθε είδους είναι ξένες προς την ουσία, όταν δεν είμαστε ο εαυτός μας. Όμως "ο εαυτός" μας δεν αφορά το εγώ μας. Το ζην είναι ανάπηρο χωρίς το ευ ζην. Παλιά υπήρχε το δεδομένο να συνοδοιπορούμε με τους δυνάστες μας, ώστε να βαυκαλιζόμαστε, ότι οι συνθήκες της ζωής μας, μάς καταπιέζουν και μας αλλοτριώνουν λιγότερο. Στις συνθήκες όμως που ζούμε πλέον, μπορούμε μόνον να συνέρπουμε.

      Οπωσδήποτε, στην επόμενο διάστημα θα επέλθουν σημαντικές αλλαγές και θα αλλάξει η ισχύουσα νοοτροπία σχετικά με πολλά βασικά πράγματα. Όσοι δεν μπορέσουν και δεν θέλουν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα και στα επερχόμενα κοσμικά ερεθίσματα της Γαίας, θα αιστανθούν, ότι σε σημαντικό βαθμό βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου.  Για κάποιους από εμάς η προσαρμογή δεν αναμένεται να είναι μόνον εύκολη, αλλά θα αποτελέσει συνάντηση με τις ευχές μας. Για κάποιους άλλους αυτή θα είναι κάπως πιο δύσκολη. Όλοι όμως θα υποχρεωθούμε να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση. Διότι σε καμία περίπτωση δεν είμαστε αποκομμένοι ο ένας από τον άλλον και οι άνθρωποι που χαρακτηρίζονται για αυξημένη συνείδηση, πάντοτε βιώνουν το κοινωνικό δράμα σαν προσωπική τους υπόθεση. Σε αυτήν την διαδικασία μπορεί να συμβάλει πολύ δημιουργικά η συγκρότηση μιας πνευματικής ηγεσίας. Η καθιέρωση του αναμενόμενου εγγυημένου βάσικού εισοδήματος χωρίς όρους, θα αποτελέσει ένα πολύτιμο δώρο παροχής χρόνου, για όσους ποθούν να επενδύουν τον χρόνο δημιουργικά. Σημαντικότερη της τεράστιας οικονομικής ανάπτυξης κατά τα επερχόμενα έτη θα είναι η πνευματική παραγωγή. Αυτή ήταν πάντοτε ο οδοδείκτης για να βρούμε τον εαυτό μας. Τυχερότερες θα είναι οι επερχόμενες γενεές, που θα ευτυχίσουν μιας πιο φρόνιμης διάπλασης, από ότι οι δικές μας. Αυτό θα σπάσει τον κανόνα των τεράτων της ιησουίτικης χειραγώγησης, στην βάση του "δώστε μας ένα άνθρωπο μέχρι το έβδομο έτος τής ηλικίας τους και μετά μπορείτε να τον κάνετε ότι θέλετε".

     Θέλω να βρεθώ ξανά κοντά σου. Όχι για να τραγουδήσω. Μόνον για να ακουμπήσω το καραβάκι που ζωγράφισα στην ακρογυαλιά.