ΑΡΟΥΡΑΙΩΝ ΜΑΓΕΙΡΕΜΑΤΑ, ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

3. ΟΤΑΝ Ο ΠΟΛΑΝΣΚΙ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ “ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΒΡΥΚΟΛΑΚΩΝ”

Εάν ο Ρομάν Πολάνσκι παρακολουθούσε όσα τρομερά εξυφαίνονται στον Ελλαδικό χώρο σήμερα, είμαι βέβαιος, ότι θα κατάστρεφε μέχρι και την τελευταία κόπια τής ταινίας “Η Νύχτα τών Βρυκολάκων”, ώστε να μην προβάλλεται αυτή ως σοφτ εκδοχή πασατέμπου πριν τα μίκυ μάους και τα επίκαιρα. Τα εξώπλατα, οι γόβες και οι τσάντες πολυτελείας, τα λαδιάρικα χειροφριλήματα και οι φιλάρεσκοι αμοιβαίοι ασπασμοί, τα κορδώματα εμπρος στούς φακούς αυτών που δια νυκτός πέταξαν τα μελανά χιτώνια για να φορέσουν κιπά, τα φρεσκοξυρισμένα καύκαλα με τις παρκετέζες, οι θριαμβευτικές χειραψίες μπροστά στην αγαλίαση εξασφαλίσεως τής κουτάλας, βυθομέτρησαν την άβυσσο ανοήτου ξιπασμού και άκρατου κομπασμού, που αυτοοριζόταν ως η πρώτη σύγκληση τού βουλευτικού σώματος, ελέω μαγγανειών τής σίνγκουλαρ λότζικ. Οι υπνωτισμένοι από την μέθη τής αρωστημένης θριαμβολογίας, ενώ εκτιμούσαν, ότι προέβαιναν σε μια επίδειξη δυνάμεως άνευ προηγουμένου, ως προς αυτά που καλούνται να μεθοδεύσουν στο επόμενο μέλλον ως “δημοκρατικά εκλεγμένοι ταγοί”, δεν ήσαν εις θέσιν να αντιληφθούν, ότι το γοερό υπερθέαμα που απεργάζοντο έναντι τής πτωχοποιημένης και εις πλήρες αδιέξοδο ευρισκομένης κοινωνικής πλειοψηφίας, ήταν μια ακόμη ριπή μοιραίας εβμέλειας τού πεπρωμένου εις βάρος τους. Ο βαρυφορτωμένος αρχοντοχωριατισμός και το προκλητικό ύφος έστρωναν μια πάχνη αναγούλας επάνω στο τεραίν, που όλοι αυτοί αγκύρωναν τα γαμψά τσιγκέλια τους, χωρίς να αναλογίζονται με ποιο τρόπο θα εξακολουθήσουν να επιβάλλονται στούς περιθωριοποιημένους πολίτες, όταν απωλέσουν τα έξωθεν δεκανίκια τους. Επαναπαύονται με την αυταπάτη, ότι οι πλειοψηφία τού λαού είναι άνθρωποι μικρόψυχοι και χωρίς κρίση, ευρισκόμενοι σε σύνδρομο πλήρους αμηχανίας, καθηλωμένοι από τις ταχυδακτυλουργίες τής κοινωνικής μηχανικής. Εάν όμως όλοι αυτοί διέθεταν στοιχειώδη συναίσθηση τών εξελίξεων και κάποιο ελάχιστο ενδιαφέρον για την πολιτική, ώστε να είναι εις θέσιν να παρακολουθούν τις υπό διαμόρφωση γεωπολιτικές ζυμώσεις, θα είχαν αντιληφθεί , ότι ο εορτασμός τους είναι παρόμοιος με τον έσχατο στα σαλόνια τού Τιτανικού, πριν αυτός προσκρούσει στο παγόβουνο. Νομίζουν, ότι το ξεπούλημα τών πάντων, είναι η ικανή προϋπόθεση σφετερισμού τής εξουσίας. Θεωρούν, ότι όποια τροπή κι αν ακολουθήση το σύστημα, αυτό πάντοτε θα χρειάζεται υπηρέτες. Καθώς και ότι αυτοί – και μόνον αυτοί αποκλειστικά - φέρουν στο μέτωπο την βούλα. Δεν είναι καθόλου εύκολο να αποτιμήσει κάποιος το νόημα και την ενδελέχεια τής ιστορίας. Η εξουσία ανέκαθεν πασχίζει να πείση, ότι διαθέτει εννέα κεφάλια και ότι το μεσαίο και μαγαλύτερο δεν καταστρέφεται. Όλα τα πολλαπλάσια τού εννέα αθρίζονται σε αυτό. Ένας αριθμός, που όσους κύκλους κι αν επιτελέσει, δεν εκλίπει, δεν μεταβάλει την ουσία του. Μπορεί εκεί που απέτυχε ολόκληρος Ηρακλής να επικρατήση ο μικρός περιθωριοποιημένος ανθρωπάκος τής σήμερον; Είναι όμως ο κόσμος ένα στρεβλό αποτέλεσμα τού τυχαίου, με γενικό διαχειριστή στην κεντρική μονάδα ενεργοποιήσεως τον μαμωνά; Τότε για ποιο λόγο αυτοί που ήξεραν από βέσπα τον αποκάλεσαν “κόσμο”; Ένα ερώτημα, που δεν θέτουν ποτέ μέσα στην μέθη οι υπηρέτες τής εξουσίας, ταυτίζοντας το μάτριξ – σπήλαιο με τον κόσμο. Ένας Ινδός Σοφός διακήρυξε, ότι το ισχυρότερο ναρκωτικό είναι η εξουσία. Και το μόνον που σκέπτεται ο ναρκομανής είναι η επόμενη δόση. Το ντελίρροιο, όχι μόνον δεν αποκρύπτεται, αλλά αποσκοπή στην απαραίτητη αυτούπνωση, ότι όσα ανθρωπάρια ιδρώνουν για να αποκτήσουν το ξεροκόμματα, δεν είναι παρά ανίκανοι και κορόιδα.

  Στην Ελλάδα, αυτό που ονομάζεται πραγματική οικονομία, αποτελεί παρελθόν. Ή αποτελεί το πεντάγραμμο επί τού οποίου κάποιοι δήθεν ευαίσθητοι ρίχνουν τις νότες τού ρέκβιεμ "τής υπό διωγμόν μεσαίας τάξης". Οι τίτλοι σπουδών, η κατοχή τεχνογνωσίας, η ετοιμότητα για επενδυτική διακινδύνευση, η διάθεση και η ιακανότητα για παραγωγή πραγματικών αξιών, δεν έχουν καταλήξει μόνον στα αζήτητα, αλλά αποτελούν επικίνδυνο βάρος για να περιέλθουν οι κάτοχοί τους σε μανιοκατάθλιψη, στην καλύτερη τών περιπτώσεων. Διότι, εάν διαθέτουν ήθος και τόλμη, τότε οι πιθανότητες να καταλήξουν στην φυλακή κορυφώνονται. Αυτές τις μέρες αποφυλακίζεται ο μεγαλύτερος απαταιώνας σε βάρος χρημάτων που κατέβαλε ο λαός. Ο Αριστείδης Φλώρος, ενώ αυτός που επενέργησε την καταδίκη του και έγινε στόχος δολοφονικής απόπειρας με ηθική αυτουργία τού Φλώρου, ο κ. Γεώργιος Αντονόπουλος, βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα με γελοίο κατηγορητήριο. Υπερασπιστές τού Φλώρου τα πρώτα ονόματα τής πολιτικής σκηνής. Τα 256 εκατομμύρια είναι χοντρό ποσό, που ξεπερνούν τα όρια τών όποιων μεμονωμένων απαταιώνων και καταλήγουν σε πολιτικές κάσες, με στόχο να χρηματοδοτούνται πολιτικά έκτροπα. Αυτή είναι η αιτία τής πολιτικής άνωθεν προστασίας σε Φλώρο και Μηλιώνη. Κατά τα άλλα κάνουν λόγο για κίνδυνο χρεωκοπίας τής ΔΕΗ. Όταν οικογένειες μένουν στο σκοτάδι.
   Για να έχη κάποιος εισόδημα εύκολο και γρήγορο πλέον, ή ανήκει σε κάποια λέσχη ομοφυλόφιλων και σατανιστών, ή ανήκει σε κογκλάβιο κόμματος ή ΜΚΟ, ή συμμετέχει στο έγκλημα, ή διαπλέκεται και στα τρία. Δεν μπορεί να είναι κάποιος την σήμερον γιάπης, εάν δεν είναι και ολίγον γκέι. Και εάν δεν ρουφάει και την κόκα. Έτσι εμφανίζονται οι εν λόγω κυρίες και κύριοι με απαστράπτουσα λιγδιασμένη επιδερμίδα και ειρωνικά χασκόγελα τής "επιτυχίας", ή σοβαροφανείς, συνοφρυωμένοι και οργίλοι, ένεκα τών δήθεν άδικών επιθέσεων που δέχονται, εφ' όσον το σκονάκι έχει πάψει να επενεργεί. Ποτέ δεν θα δείτε κάποιον από αυτούς με ήρεμο και χαλαρό πρόσωπο, να προβαίνη σε εμεριστατωμένη και ψύχραιμη επιχειρηματολογία. Ευτυχώς που στην λατινική Αμερική δεν εκπέμπει η ελλαδική τηλεόραση, διότι τότε θα είχαν πρόβλημα κύκλου εργασιών, αυτοί που οργανώνουν κοκορομαχίες. Για ποιο λόγο όμως συμβαίνει αυτό; Όταν γινόταν ο εμφύλιος στην γείτονα Γιουγκοσλαβία, οι πλειοψηφία τών ανθρώπων στην Ελλάδα, έδιναν την εντύπωση, ότι ο πόλεμος δεν διεξάγεται ακριβώς δίπλα σε αυτούς, αλλά σε άλλο πλανήτη. Μέσα στον οχετό τής προπαγάνδας περί επιθετικών "εθνικισμών", η οποία τσιμέντωνε το θεμέλιο τής πλέον παταγοδώς αποτυχημένης παγκοσμιοποίησης, δεν επιχείρησαν στο ελάχιστο να διακρίνουν, ότι η εθνικιστική πόρωση, κλιμκονόταν εντέχνως και μαζικώς από δυνέμεις, οι οποίες διέλυαν πλήρως την οικονομία τής Γιουγκοσλαβίας. Κάθε πρωί συνοστιζόντουσαν οι άνθρωποι μπροστά στις τράπεζες, για να ανταλλάξουν δηνάρια με δολάρια. Και την επομένη στηνόντουσαν ξανά στην ουρά για να ανταλλάξουν τα δολάρια με δηνάρια, ώστε να μπορέσουν να αγοράσουν λίγο ψωμί. Αυτό λέγεται πλήρης διάλυση τής οικονομίας.  Και όταν διαλυθεί πλήρως η οικονομία, τότε απαξιώνεται πλήρως η έννοια τής ζωής. Τότε, οι άνθρωποι που βρίσκονται σε απόγνωση, άγονται και φέρονται προς όπου επιλέγει η κοινωνική μηχανική. Είτε αυτό είναι εμφύλιος πόλεμος, είτε η όποια αποδοχή τετελεσμένων.

  4. ΟΤΑΝ ΟΙ ΔΗΜΙΟΙ ΑΠΕΜΠΟΛΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΣΧΑΤΟ ΙΧΝΟΣ ΤΣΙΠΑΣ ΠΕΤΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ

  Συμφώνως προς τούς βαθυστόχαστους αναληταράδες, εν πολλοίς ακόμη και τής υποτιθεμένης "εναλλακτικής ενημερώσεως", ο Ελλαδικός λαός, ευρισκόμενος εντός βαθέος συνδρόμου αυτοκτονικού ιδεασμού, προτίμησε στις πρόσφατες εκλογές να επιλέξη μνημονιακά κόμματα, "επειδή οι αντιμνημονιακές δυνάμεις δεν κατάφεραν να ενωθούν, ώστε να αποτελέσουν μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση". Λες και ο κοσμάκης νομίζει, ότι τα συστήματα ξενοδουλείας, που βυσσοδομούν επάνω στις καμπούρες τών λαών επί αιώνες ελέω παγκοσμίου μάστερ πλαν, απέρχονται δια τής εκλογικής διαδικασίας, εφ' όσον επιτύχουν κάποιες μικρές περιθωριακές πρωτοβουλίες εκλογική συγκόλληση. Ισχυρίζονται δηλαδή, ότι ο αρραβωνιάρης αποφάσισε να αλλάξη φύλο, επειδή δεν πέτυχε το μπότοξ στο πρόσωπο αυτηνής που τού προξενεύανε. Συμφώνως προς τα κάθε λογής φερέφωνα ο εκσυχρονιστής κούλης επιφορτίστηκε με μια αγέλη λεσχιτών, μασοναριών, πρώην τσεκουράτων που ασπάζονται τον σιωνισμό, αποφοίτων ιδρυμάτων τής εσπερίας όπου εκπεδεύθησαν να εμπορεύονται σουάπς, παλαιοκομματικών νεοταξιτών και last but not least τον ημίθεο τού low and order κοεμτζόγλου να αποκαταστήσουν την ζημιά από το χάος, που επέβαλε στην χώρα η "αριστερά", με επικεφαλής το ανηψάκι τού στυλιανού πατακού. Σε ένα μόνον ζήτημα είχε εντόνως δίκιο ο αποβιώσας πατέρας του: Η εκτίμηση του ότι, "στην Ελλάδα οι άνθρωποι λησμονούν πολύ γρήγορα" είναι μόνον μια μετριοπαθής διαπίστωση, τής πλέον μοιραίας ελλαδικής παθογένειας. Οι νεοελλαδίτες αποφεύγουν εκ συστήματος ως βαθέως υπνωτισμένοι να ασχοληθούν στο ελάχιστο με όσα φοβερά και τρομερά κλιμακώνονται γύρω τους, αναλισκόμενοι σε διύληση τού κώνοπος κάθε πάρεργου, το οποίον συμπτωματικώς εκδηλώνεται, πέραν των ουσιαστικών αιτίων τής νοσηρότητος, που επενεργεί τα συμπτώματα (και πτώματα). Πριν τύχει λοιπόν τής οιασδήποτε αναλυτικής προσεγγίσεως το εξαγγελθέν κυβερνητικό σχήμα, οφείλουμε να θέσουμε επί τάπητος το πρώτο και κύριο δεδομένο, που αφορά σήμερα τον ίδιο τον πραξικοπηματικώς ανακηρυχθέντα πρωθυπουργό: Το πλέον σοβαρότατο σαφέστατο δεδομένο, το οποίον σύσσωμο το διαδίκτυο επιμένει να παρακάμπτη. Ένα δεδομένο, ένεκα τού οποίου, εάν στην χώρα υφίσταντο στοιχειωδώς δομές απονομής δικαιωσύνης, όφειλε ο άρειος πάγος να απαγορεύση την συμμετοχή τού Κυριάκου Μητσοτάκη στην εκλογική διαδικασία. Και εφ' όσον λειτουργούσαν στην χώρα εισαγγελικές αρχές θα ήταν μάλλον επόμενον να έχουν διατάξη την προφυλάκιση τόσο αυτού όσο και τής συζύγου του, κάνοντας χρήση τών εντόνων υποψιών ενοχής, μέχρι να εκδικασθεί η εν λόγω καταγγελία, ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΧΕΙ ΒΟΥΙΞΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ.


https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_people_and_organisations_named_in_the_Paradise_Papers

Greece

• Mareva Grabowski, wife of Opposition Leader Kyriakos Mitsotakis^[47] 

  Ως καταδεικνύει ο ένωθεν σύνδεσμος, στην αγγλόφωνο βικυπέδεια το όνομα τής συζύγου τού πρωθυπουργού δεσπόζει πρώτο και κύριο στην αναφορά στην Ελλάδα σε σχέση με τα paradise papers. Το επιχείρημα "τα τεράστια ποσά τής φοροδιαφυγής δεν αφορούν στο ελάχιστο εμένα, αλλά ανήκουν αποκλειστικά στην γυναίκα μου και δεν ενέχομαι στην εναπόκτησή τους" θα έπρεπε να έχη αποδειχθή βάσει στοιχείων ενώποιον τού εισαγγελέως από τον κύριο Μητσοτάκη. Βεβαίως ισχύει το κριτήριο τής αθοώτητος για όλους και οφείλουμε αυτό να γίνεται σεβαστό. Σε μια χώρα όμως, όπου αυτοκτονούν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι από απόγνωση τής ανέχειας, επειδή δεν διαθέτουν τροφή για τα παιδιά τους και χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν σαν τα ποντίκια, επειδή ως βαρέως ασθενούντες αδυνατούν να πληρώσουν τα αναγκαία φάρμακα. η κατηγορία τής υπεξεραίσεως μέσω απάτης τεραστίων ποσών από το δημόσιο, δεν μπορεί παρά να οδηγή σε προφυλάκιση, εφ' όσον η υποψία ενοχής είναι μεγάλη. Κατά το 1941 η γερμανική βέρμαχτ και ο αποκλεισμός τού Πειραιά από τούς "συμμάχους" άγγλους ανθέλληνες, οδήγησαν στην λιμοκτονία ενός εκατομμυρίου ανθρώπων. Σήμερα όμως πλέον τα κανόνια και τα άρματα έχουν καταστεί περιττά, όταν κλιμακώνονται γενοκτονίες. Οι διεκπεραιωτές δεν είναι πλέον τα αιμοδιψή στίφη τών τσετών τού κεμάλ, ούτε φορούν περιβραχιόνια με την σβάστικα. Σήμερα υπάρχουν τα κομπιούτερς, τα εμβάσματα μέσω σκληρών δίσκων, η σίνγκουλαρ λότζικ, τα σουάπς, η "δημιουργική λογιστική", οι "παράδεισοι" φοροδιαφυγής, οι "οικοι αξιολόγησης".

  Να φυλάνε οι λύκοι τα πρόβατα, είναι κάτι που συνηθίσαμε εδώ και χιλιετίες. Όμως, όπως θα δούμε στην συνέχεια ο Οκτώμβριος τού 1977, όπου βγήκαν στην επιφένεια τα παραντάις πέιπερς συνδέεται με κακές, μα πάρα πολύ κακές συγχρονικότητες.
  Πριν ασχοληθώ όμως με το συγκεκκριμένο χρονικό αίματος, που αφορά τον δι' αγρίου τρόπου σφαγιασμό τής εφοριακής ελεγκτού Δώρας Ζέμπερη, παραθέτω μια χαρακτηριστική δήλωση ενός πρώην υπουργού δικαιοσύνης, η οποία είναι χαρακτηριστική για τον τρόπο, που η άνωθεν χειραγωγημένη δικαστική πρακτική, έχει ως βασικό στόχο την δι εξοντωτικών ποινών εξαφάνιση τών επενδυτών από την πραγματική οικονομία, καθώς και συμπληρωματικά τον εκφοβισμό μέσω επιβολής καθήρξεων εκείνων τών δημοσίων λειτουργών, οι οποίοι τολμούν να αποκαλύψουν σκάνδαλα, σχετιζόμενα με την διασπάθηση τού δημοσίου χρήματος, όπως συνέβη στην περίπτωση τού Γιώργου Αντονόπουλου, ο οποίος αποκάλυψε την κλοπή τών 256 εκατομμυρίων από την ENERGA. Το χειρότερο όλων όμως είναι, ότι η επιλογή τών προσώπων για τα υψηλότατα κυβερνητικά πόστα γίνεται με κριτήριο να είναι αυτά άκρως εκβιάσιμοι. Τοποθετώντας στο σβέρκο τους υπεύθυνους στις ανώτατες καρέκλες που επενεργούνται διώξεις, άτομα, που έχουν διακριθεί για τον πισώπλατο χειρισμό υποθέσεων σε βάρος πρώην "συντρόφων" τους, οι οποοίοι κατείχαν κυβερνητικές θέσεις αιχμής, ως κλιμακώθηκε με την "λίστα λαγκάρντ" (Όπως θα δούμε αναλυτικότερα στην συνέχεια). Ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης Δημήτρης Παπαγγελόπουλος έχει προβεί εντός τής βουλής στην εξής δήλωση:
"Η προηγούμενη κυβέρνηση προχώρησε σε πογκρόμ συλλήψεων επιχειρηματιών και όχι μόνο, με εντάλματα συλλήψεως για επικοινωνιακούς λόγους", τονίζοντας ότι "δεν εννοούσε τις διώξεις τών μελών τής Χρυσής Αυγής, αλλά επιχειρηματιών που είχαν χρέη στο δημόσιο. Και στηλίτευσε ότι, "το κράτος περνούσε χειροπέδες μπροστά στα παιδιά τους λόγω χρεών και τούς οδηγούσαν με την διαδικασία τών αυτόφορων στη φυλακή". Ενώ ο φλώρος ετοιμάζεται για την αγορά τής επόμενης βίλας του στην Μύκονο. Περνώντας στο πανελλήνιο το σλόγκαν: "Δεν μπορεί να μάς σταματήση τίποτε. Εφ' όσον κλέβουμε με τις ευλογίες τού κράτους, θα μάς υποστείτε, χωρίς να μπορείτε να αντιδράσετε, μέχρι να φάνε το κουφάρι σας τα σκουλίκια".

  Τον Οκτώμβριο τού 1977, κατά την ίδια περίοδο δηλαδή που ξεκίνησε να αποκτά δημοσιότητα το ζήτημα τών παραντάις πέιπερς, δολοφονήθηκε με 14 μαχαιριές στο Β' νεκροταφείο στα άνω πατήσια η ελεγκτής τής εφορίας Δώρα Ζέμπερη. Το ζοφερό αυτό γεγονός δεν απασχόλησε στο ελάχιστο το διαδίκτυο, αποκαλύπτοντας την πλήρη αγκύλωση τών χώρων τής εναλλακτικής ενημερώσεως να μπορούν να σκέπτονται πολιτικά και να προβαίνουν σε εκτιμήσεις σχετικά με συμβάντα τεράστιας σημασίας. (Επί τού προκειμένου θέλω να εξαιρέσω την "Έσχατη Ανάσχεση", όπου ο ιστολόγος πράγματι κατάβαλε μεγάλη προσπάθεια ώστε να καταδείξη τα βαθύτερα αίτια τού πρόσφατου φόνου τής Αγγλίδας βιολόγου στην Κρήτη. Πρόκειται κατά την εκτίμησή μου για μια αξιόλογη προσπάθεια, ακριβώς με το πνεύμα που αρμόζει σε τέτοιου είδους συμβάντα. Πλην όμως η όλη προσπάθεια μοιάζει να συνοδεύεται από σχετική διαδικτυακή μοναξιά). Στην ουσία, με την ψυχρή στάση που κράτησε το διαδίκτυο στην περίπτωση τού φόνου τής Δώρας Ζέμπερη, επέτρεψε να κατισχύσουν στην μέση συνείδηση οι αιτιάσεις, που προωθούσαν σχετικά με τα κίνητρα τής δολοφονίας οι ινστρούκτορες τής κοινωνικής μηχανικής.
  Σε πρώτο στάδιο φρόντισαν οι διωκτικές αρχές και τα συστημικά δημοσιογραφικά φερέφωνα να κινήσουν εντέχνως τις υποψίες σε βάρος τού πατέρα τής δολοφονημένης, φτύνοντας ασύστολα επάνω στον πόνο ενός χαροκαμμένου πατέρα. Στην συνέχια παρουσίαν την περίπτωση ενός νοικιάρη, ο οποίος ομολόγησε την ενοχή τού φόνου, εμφανέστατα με άνωθεν επιβαλλόμενη σκευορία, ανακαλώντας στην συνέχεια την κατάθεση και την ομολογία του, ώς συνήθως συμβαίνει σε παρόμοιες κατασκευασμένες περιπτώσεις αποδοχής ενοχής από νοικιάρηδες (βλέπε και την περίπτωση τού Κορκονέα στην περίπτωση του Γρηγορόπουλου, που ήταν η δεύτερη μεγάλη σκευορία μετά την κλιμάκωση τής υπόθεσης Ζαχόπουλου, για την επιβολή τού μνημονίου στην Ελλάδα). Με στόχο να ροκανίσουν πολιτικούς που δεν αποδέχονται να συμβαδίσουν κατά γράμμα με τις άνωθεν εντολές, αλλά και για να προασπίσουν πολιτικούς, οι οποίοι με εγκληματικό τρόπο προσαρμόζονται στα άνωθεν κελεύσματα, έχουν οργανωθεί στρατοί προβοκατόρων (αριθμός τών οποίων βρίσκεται μέσα στα σώματα ασφαλείας, πολιτικής προστασίας και πυροσβέσεως) νοικιάρηδων, ατόμων δηλαδή, που βρίσκονται στις φυλακές κυρίως για εμπόριο ναρκωτικών και διαπραγματεύονται την απόλυσή τους με την αποδοχή να καταστούν αυτοί διεκπεραιωτές ανάληψης ποινικών ευθυνών στο μέλλον, για εγκληματικές ενέργειες, που δεν έχουν διαπράξει, ώστε να συγκαλυφθούν οι πραγματικοί ένοχοι, αλλά και για την συμμετοχή τους σε ρόλο ιεροεξεταστού σε μαύρα τελετουργικά τής "καλής κοινωνίας" και τών δημοσίων "ταγών". Στις πλείστες τών περιπτώσεων οι νοικιάρηδες διαπιστώνουν κατόπιν, ότι οι υποσχέσεις που έλαβαν από αυτούς που απεργάζονται τα συμβόλαια ενοικιοστασίου, περιλαμβάνουν όρους μετατροπής τους σε ηλίθια θύματα, που δεν τούς είχαν ανακοινωθεί, δεδομένου ότι οι δαβεβαιώσεις για κάποια σύντομη, παροδική και άνευ μεγάλης καταπονήσεως εμπολοκής τους σε διαδικασίες που δεν τούς αφορούν, αποτελούσαν το δόλωμα για να τούς κάτσουν την ενοχή και μετά να τούς ξεγράψουν, θεωρώντας τους αναλώσιμους. Εδώ το σύστημα θεωρεί αναλώσιμα τα παιδιά του, ρίχνοντας μεγαλοχαφιέδες στον βόρβορο τής ποινικοποιήσεως και τού δημοσίου ονειδισμού, για να λυπηθεί τα εντόνως παραβατικά αποβράσματα και να τιρήση συμφωνίες μαζί τους.
  Κατ' αυτόν τον τρόπο το "καλόπαιδο" Εμμανουήλ Εσσατζανιάν - Σοροπίδης ομολόγησε ενοχή φόνου τής ελεγκτού τής εφορίας Δώρας Ζέμπερη, με υποτιθέμενο στόχο να τής κλέψη το κινητό τηλέφωνο!!!!!!!!!!!! Ένας ιδικτήτης τουτέστιν αυτοκινήτου μάρκας ΜπεΕμΒε, πρώην καταδικασθείς για εμπόριο ναρκωτικών, διαπράττει φόνο με δεκατέσσερις μαχαιριές μέσα σε νεκροταφείο, με κίνητρο να κλέψη ένα τηλέφωνο, το οποίο στην συνέχεια μεταπωλεί για 20 ευρώ. Μα περισσότερα χρήματα κοστίζει το μαχαίρι τού φόνου, το οποίον θα μπορούσε να εκποιήσει σε κατάστημα μεταχειρισμένων ειδών κρεοπωλείου, γλιτώνοντας και τα έξοδα τής βενζίνης, για να μεταβεί με την δαπανηρή σε καύσιμα λιμουζίνα του στον τόπο τού εγκλήματος.
  Ως ήτο φυσικόν και αναμενόμενον για όσους διαθέτουν στοιχειώδη νοημοσύνη και παρακουλουθούσαν την εξέλιξη τής υποθέσεως, δεν ανέτρεψε μόνον ο ομολογήσας πλήρως την κατάθεσή του, αλλά ως μεταδίδουν πλήρως δημοσιευμάτων ανετράπησαν μετα από λίγο καιρό πλήρως τα δεδομένα τής δικογραφίας. Μάταια όμως θα επιζητούν οι γονείς και τα αδέλφια τής Δώρας Ζέμπερη την αναθεώρηση τής διαδικασίας, προσβλέποντας στην αποκάλυψη και τιμωρία τών πραγματικών ενόχων. Στην πορεία ισχυρίσθηκε ο Σοροπίδης και αυτό επιβεβαιώθηκε από δυο ακόμη αυτόπτες μάρτυρες, ότι στην διεξαγωγή τού φόνου συμμρετείχαν ακόμη δυο άτομα. Αυτοί ήταν προφανώς και οι επεγγελματίες σφαγείς, ενώ η παρουσία τού Σοροπίδη στον τόπο τού εγκλήματος αποσκοπούσε μόνον να φορτωθή σε αυτόν η ενοχή. Αυτό το δεδομένο πιστοποιήθηκε και από DNA στην συνέχεια, που εντοπίστηκε στα νύχια τής Ζεμπέρη, η οποία ως δείχνουν τα τεκμήρια αντιστάθηκε σθεναρώς στούς δολοφόνους.
  Ότι η απολογία τού Σοροπίδη ήτο πλήρως προκατασκευασμένη πιστοποιεί και η παραίτηση τού δικηγόρου, που είχε αναλάβει την υπεράσπισή του. Στην ανακοίνωση με την οποία ο δικηγόρος Νίκος Λουκόπουλος γνωστοποίησε την παραίτησή του στα ΜΜΕ επεσήμανε ότι: "¨Από την πρώτη στιγμή σκοπός του δεν ήταν να δικαιολογήσει μια ειδεχθή εγκληματική συμπεριφορά, αλλά να καταδείξει τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες τελέστηκαν οι αξιόποινες πράξεις" και εξήγησε ότι "Ο κατηγορούμενος επέλεξε να απολογηθεί ενώπιον τού ανακριτή με τον τρόπο που πίστευε ο ίδιος και δίχως να λάβει καθόλου υπ' όψει του την νομική του συμβουλή".
  Σε δημοσίευμα τής 05.02.2018 με τίτλο "Αποκάλυψη: Ο ρόλος τού ένστολου "Χάρη" στη δολοφονία τής Δώρας Ζέμπερη" αναφέρεται μεταξύ άλλων:
  "... Στην τελευταία συμπληρωματική απολογία του στον ανακριτή ο 58χρονος υποστήριξε, μεταξύ άλλων, ότι η Δώρα Ζέμπερη ήταν ακόμη ζωντανή όταν την άφησε και πώς "άλλοι αποτελείωσαν την δουλειά". 
Όπως σημειώνει το δημοσίευμα, θα κληθεί να αναγνωρίσει τον αστυνομικό που ο ίδιος κατονομάζει "Χάρη" και που όπως αναφέρει όχι μόνο είχε ρόλο μεσάζοντα, αλλά "προσπάθησε να τού κλείσει το στόμα κατά την διάρκεια της κράτησής του στο Τμήμα μεταγωγών".
"Τον ξαναέιδα στο Μεταγωγών όταν προσπάθησε να μού βάλει στο στόμα ένα χάπι, αλλά δεν το κατάπια. Ήταν ποντικοφάρμακο. Δεν τα είπα όλα στις προηγούμενες απολογίες μου, γιατό φοβόμουν για την κόρη μου, αλλά τώρα είναι ασφαλής" είπε ο 58χρονος στην απολογία του.
Διαπιστώνεται επί τού προκειμένου, ότι ο Σοροπίδης προφασίζεται την συμμετοχή κατά την διαμεσολάβηση ενστόλου. Τουτέστιν συμβολαιογράφο συμβολαίων για την στρατολόγηση καθαρμάτων. Από την στιγμή που διαπίστωσε, ότι τού την έφεραν, τα γύρισε.

  Η Δώρα Ζέμπερη φοβόταν για την προσωπική της ασφάλεια και είχε αναφερθεί σχετικά λίγες μέρες πριν τον φόνο περί αυτού στον αδελφό της, στον οποίον έδωσε τον κωδικό τού κινητού της τηλεφώνου και τούς λογαριασμούς που διατηρούσε σε τράπεζες. Έρευνες που διεξήχθησαν στον εργασιακό της χώρο έβγαλαν στην δημοσιότητα, ότι η Ζεμπέρη είχε χειριστεί σημαντικές υποθέσεις και είχε επιβάλει σε κάποιους μεγάλα πρόστιμα. Κάποιο από τα πρόστιμα που επέβαλε ήταν 7 εκατομμύρια. Αυτές οι διαπιστώσεις στάθηκαν αφορμή να εκφρασθούν στα μαζικά μέσα εικασίες ενοχής για κάποιους, οι οποίοι ενέχονται σε αυτές τις υποθέσεις. Εγώ αποκλείω πλήρως αυτήν την εκδοχή. Για επτά εκατομμύρια δεν διαπράττει το βαθύ κράτος φόνους. Αυτά τα ποσά είναι αναλόγως πολύ μικρά και τέτοιου είδους κάσες μπορεί να αποκτήσουν τα παρακρατικά κυκλώματα κάνοντας συμβατικές μπίζνες, εκμεταλλευόμενα την διαπλοκή, στην οποία έχουν ευκολότατη πρόσβαση. Ούτε και για 30 εκατομμύρια διαπράττονται φόνοι, πχ. το αναγκαίο αρχικό ποσόν για να ναυλωθεί ένα φορτίο ναρκωτικών σε πλοία τύπου Νόορ 2. Και σε ποσά τέτοιου ύψους έχει το παρακράτος πρόσβαση μέσω άλλων οδών, χωρίς τον κίνδυνο εκθέσεως ένεκα ανθρωποκτονιών. Υπάρχουν κάσες νομιμότατες αυτού τού ύψους, τις οποίες διαθέτουν εξωτερικά "άμεμπτα" κυκλώματα, τα οποία τσιμπούν άφθονο παραδάκι χωρίς την υποχρέωση εκδόσεως αποδείξεων. Αυτά τα κυκλώματα δεν μπορούν να τα φαντασθούν καν οι δεσμώτες στο Μάτριξ και πέραν αυτής τής διαπιστώσεως σιωπώ σχετικώς, μέχρι να γίνη η "ρωγμή". Φόνοι σχεδιάζονται και εκτελούνται για πολύ μεγάλα ποσά, που παρέχουν σε αυτούς που κατευθύνουν τα νήματα τών εξελίξεων να παρεμβαίνουν με μεγάλη ισχύ στα δρώμενα, όπως έδειξε η απόπειρα δολοφονίας εναντίον τού Γεωργίου Αντονόπουλου, η οποία έγινε για 256 εκατομμύρια, που κατέληξαν στα ταμεία αυτών που οργανώνουν την κοινωνική μηχανική.

  Εκτιμώ, ότι η σφαγή τής Δώρας Ζέμπερη σχεδιάστηκε και εκτελέσθηκε για πολύ μεγαλύτερα ποσά, με τα οποία η ίδια δεν είχε άμεση σχέση. Άρα η σφαγή στο νεκροταφείο αποσκοπούσε στο να σταλεί φρικτό μήνυμα εκφοβισμού σε άλλους, πολύ υζηλότερα προκαθημένους τής Δώρας Ζέμπερη. Διαπιστώνοντας την συγχρονικότητα τής σφαγής με την δημοσιοποίηση τών ονομάτων τών εμπλεκομένων στα παραντάις πέιπερς, κατ' ουδένα τρόπο αποσκοπώ να επισύρω υποψίες σε βάρος αυτών τών ανθρώπων επί προσωπικού επιπέδου. Ακόμη λιγότερο αποσκοπώ στο να σπιλώσω με τέτοιου είδους υποψίες τον σημερινό πρωθυπουργό. Σέβομαι τον πατέρα του, ο οποίος μπορεί μεν να ήταν τεράστιο πολιτικό λαμόγιο, ήταν όμως άνθρωπος που διέθετε καλωσύνη και είχε βοηθήσει πληθώρα ανθρώπων, που δεν ανήκαν όλοι στην κομματική του πελατεία. Ακόμη περισσότερο σέβομαι την μητέρα του, την κυρία Μαρίκα Μητσοτάκη, η οποία υπήρξε πανθομολογουμένως μια εξαιρετική κυρία, με όλη την σημασία τού όρου. Και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πολύ λίγος, ώστε να σκεφτή καν την όποια πράξη σε επίπεδο προσωπικής βίας. Διαφορετικά από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, ο οποίος παρά τα σφάλματά του διέθετε μπόλικο τσαγανό. Αυτός είχε το θάρρος να καταγγείλη ως πρωθυπουργός, ότι τον οξικό αναδρύτη με τον οποίον μετέτρεπαν το όπιο σε ηρωΐνη τα εγοστάσια τών σκοπίων, προμήθευε το Ισραήλ. Μετά την κατακραυγή από το σιωνιστικό κρατίδιο αναίρεσε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αυτήν την καταγγελία. Οφείλουμε να είμαστε ακριβοδίκειοι. Είναι γνωστό στο πανελλήνειο όμως, ότι οι σχέσεις τού Κυριάκου Μητσοτάκη με ατασθαλείες χρηματισμού αποτέλεσαν βούκινο στα μαζικά μέσα. Δεν θεωρώ, ότι αυτός ο άνθρωπος είναι φιλοχρήματος, περισσότερο από ότι είναι εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι. Όμως δεν παύει να ισχύη, ότι αυτός ο άνθρωπος πιπιλήθηκε από βρεφική ηλικία, ότι μια μέρα πρέπει να γίνη πρωθυπουργός. Πρόκειται δηλαδή για ένα δυστυχισμένο άνθρωπο, που το περιβάλλον και κυρίως οι σκιές όπισθεν τών παρασκηνείων τον υπέβαλλαν σε μια άνευ προηγουμένου πλήση εγκεφάλου, στερώντας του βάναυσα την δυνατότητα να οικοδομήση ο ίδιος την προσωπικότητά του. Τέτοιου είδους ανθρώπων και τέτοιοι είναι πλήθος "γόνοι" τού κατεστημένου, δεν μπορώ να αντιπαθήσω, ή πολύ περισσότερο να μισήσω. Είναι άνθρωποι για τούς οποίους βαθύτατα λυπάμαι. Πρόκειται για παιδιά, που γαλουχήθηκαν με σύνδρομα, παιδιά που ποτέ δεν είχαν την παραμικρή δυνατότητα να συναντήσουν τον εαυτό τους.

  Διαφορετικά συμβαίνει όμως με αυτούς που οργανώνουν τα νήματα τής κοινωνικής μηχανικής. Αυτοί που προαλοίφουν τούς μελλοντικούς αδύναμους ταγούς, τούς θέλουν ως πιόνια στα σχέδιά τους. Θέλουν να είναι ανά πάσαν στιγμή εκβιάσιμοι, ώστε να προσαρμόζονται. Αυτοί δεν σταματούν μπροστά σε τίποτε. Γι αυτούς δεν υπάρχει έγκλημα καν. Τα πάντα είναι αποδεκτά, αρκεί να τραφούν με ανθρώπινο αίμα οι εντολόδότες τους, οι εκπεσόντες δαίμονες.

  Όσο στάθηκε θύμα η Δώρα Ζέμπερη, άλλο τόσο είμαστε θύματα και εμείς. Εγώ και εσύ, φίλε επισκέπτη και φίλη επισκέπτρια. Όμως μαγαλύτερα θύματα από εμάς είναι ο Αλέξης Τσίπρας και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Τα θύματα τού κυβερνητικού παιδομαζόματος. Πίσω από το αρειμάνιο ύφος αυτοπεποίθησης κρύβονται κουρδισμένα και ενεργούμενα θλιβερά ανθρωπάρια. Εμείς, ότι κι αν υποστούμε από την απάνθρωπη εξουσία, δεν θα καταλήξουμε στην βαρύτατη εσχατιά τού κοινωνικού ονειδισμού, στον οποίον καταλήγουν οι "ταγοί", τούς οποίους θεωρεί το πλήθος τών ανθρώπων προδότες τών υποθέσεων τής κοινωνίας. Και αυτές τις πληγές δεν μπορούν να επουλώσουν οι μαγγανίες τής πλασματικής, αλλά ανύπαρκτης στην πράξη, κοινωνικής αποδοχής, μέσω νοθευμένων εκλογικών αποτελεσμάτων.

  Δηλώνω συνειδητά σταλινικός. Όμως λυπάμαι βαθύματα γι' αυτούς που δεν θα μπορέσουν να κρατήσουν το χέρι μιας κοπέλας μέσα σε αυτό που ο Βίλχελμ Ράιχ ονόμασε "λειβάδι". Για να "σπείρουν παιδιά", όπως ψάλλει ο Οδυσσέας Ελίτης στο "Άξιον Εστί". 

Τέλος τού Δεύτερου Μέρους. Η συνέχιση θα ακολουθήση στο Τρίτο Μέρος.