5. ΟΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΜΕΝΩΝ "ΣΩΤΗΡΩΝ" ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ΡΑΚΟΥΣ
Η αποπομπή τού Νίκου Κοτζιά σε συνθήκες πλήρους απαξιώσεως αποτέλεσε προσυνενοημένη πράξη, με στόχο τήν διάσωση ενός "κυβερνητικού" σχήματος, που βρίσκεται ήδη στην τελευταία φάση τής αποσύνθεσης. Οι ιθύνοντες αυτής τής πρακτικής πρόσβλεπαν στην έλευση ενός οχήματος πρώτων βοηθειών, με στόχο να περισωθεί οτιδήποτε είναι δυνατόν από τον καταρρέοντα ασθενή. Στο ΕΚΑΒ όμως, τουτέστιν στην συνείδηση τού μέσου δημοσίου αποδέκτου, όταν έφθασε το σήμα κινδύνου, οι τραυματιοφορείς συνέχισαν να παίζουν αμέριμνοι τάβλι. Κρίνοτας, ότι το όχημα που τελικά χρειάζονται οι φωνασκούντες, πρόκειται να είναι πολύ βραχυπρόθεσμα μια νεκροφόρα.
Η αποπομπή αυτή στόχευε στο να περισωθεί πρωτίστως το καταρρακωμμένο από την "συμφωνία" τών Πρεσπών καθέτως δύον γόητρο τού Πάνου Καμμένου, στον οποίον ανατέθηκε και ο κύριος ρόλος στην δήθεν διένεξη. Ο εν λόγω "ταγός" τού ελλαδικού κοινβουλευτικού μπερντέ είναι πλέον ιδιαίτερα γνωστός στην δημοσιότητα για τον βαρύγδουπο, κενόδοξο και ανειλικρινή τρόπο τής εκφοράς του. Με τις ναρκισιστικές του και επιδειξιομανείς πρακτικές, έχει φροντίσει ο ίδιος να αποδομήσει την εικόνα σοβαρότητος, η οποία είθισται παλαιότερα να επιδιώκεται από πρόσωπα, τα οποία κατείχαν δημόσιες θέσεις. Ανέκαθεν οι πολιτικοί στην Ελλάδα ήσαν εντόνως ελιποβαρείς. πετύχαιναν όμως - υιοθετούντες μια κατ' επίφαση κόσμια συμπεριφορά - να υποβάλλουν στην δημοσιότητα μια εικόνα σοβαροφάνειας. Πρώτος διδάξας τού παλιμπαιδισμού σε γεροντική ηλικία ήταν ο ανδρέας παπανδρέου, ο οποίος ήρθε με μια εκστρατεία καταρράκωσης τών παραδοσιακών θεσμών, αξιών και "αξιών" με την επικράτηση τών ρεφορμιστικής στρατηγικής στα διεθνή φόρα, να αποδομήσει εμφανώς κάθε είδος ηθικού φραγμού στην καθεστωτική συγκρότηση τής ελλαδικής κοινωνίας. Αναμφιβόλως η ηθική τών συντηρητικών, που επικράτησε προηγουμένως επι δεκαετίες, ήτο διπλοπρόσωπη, μη έχουσα την παραμικρή σχέση με ουσιαστικό ήθος. Προσπαθούσε όμως να διασώσει τα προσχήματα και αυτό είχε κάποιο θετικό αντίκτυπο στον δημόσιο βίο. Όλοι γνώριζαν, ότι το σλόγκαν τής χούντας "ελλάς ελλήνων χριστιανών", ως συγκεκριμένη προσαρμογή τής κιβδήλου δεξιάς διακηρήξεως "πατρις - θρησκεία - οικογένεια" στην πράξη, σήμαινε ξενουδουλεία, υποτέλεια σε ξένα κέντρα, ασύδοτη κυριαρχία τού μασονισμού στην "καλή κοινωνία" και πλέγμα οίκων αναχής και πορνογραφίας, που μανατζάριζαν στελέχη τού στρατού και των σωμάτων ασφαλείας. Όμως ο φρούδος καθωσπρεπισμός, ο οποίος είχε κυριαρχήσει στην μικραστική νοοτροπία τών "νοικοκυραίων", κατά την περόδο τού συντηρητισμού, χαλιναγωγούσε τα ήθη γενικώς, ενώ τα έκτροπα ελάμβαναν χώρα εν κρυπτώ. Η συντηρητική φάση τής γραφειοκρατικής - αντικαπιταλιστικής κοινωνίας μπορεί να χαρακτηρίσθηκε από την διπλή ηθική τού "έξω κούκλα και μέσα πανούκλα", όμως το πλήρες ξεχαρβάλωμα, στο οποίο στόχευσαν και επέβαλαν στην συνεχεια οι ρεφορμιστές, ως πρωτοπαλίκαρα τών ροκφέλερ και σόρος, μετέτρεψε τίς κοινωνίες σε ζούγκλες. Τα χάος αυτό έδεσε στην συνέχεια με την προώθηση τής "σύγκρουσης τών πολιτισμών" τού αλητάμπουρα σαμουήλ χάτινγκτον και τού "state building", τουτέστιν την δια βιαίων μέσων πλήρη και χαοτική διάλυση όλων τών κρατών, που η δύση είχε χαρακτηρίσει με ψεύδη "failed states", στοχεύοντας δήθεν στην εξαγωγή τού κοινοβουλευτισμού στις χώρες αυτές, με πατέρα τής συγκεκριμένης προπαγάνδας τον αλητάμπουρα φράνσις φουκουγιάμα, που είχε ως αποτέλεσμα να οργανωθούν από τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες στίφη τζιαντιστών, που διαχύθηκαν σε όλη ην υφήλιο, αιματοκυλώντας ότι βρήκαν μπροστά τους. Η σάλτσα τής επιβολής πλήρως ελεγχόμενου χάους τεραστίων διαστάσεων έδεσε με την επιβολή στις οικονομίες τής δύσεως τού μονεταριστικού μοντέλου και τού "φιλελελευθερισμού" τού μίλτον φρίντμαν, την επιβολή τού "τού δόγματος τού σοκ", στις χώρες πειραματόζωα, που επιβλήθηκε να αποθρασωθούν πλήρως, καθώς και τού ξεμονταρίσματος όλων σχδόν τών τομέων τής ελαφράς βιομηχανίας, αλλά και σημαντικού τμήματος κλάδων τής βαριάς, από τις παραδοσιακές βιμηχανικές χώρες τής δύσεως και μεταφορά τους σε υποανάπτυκτες χώρες τής Άπω Ανατολής, με στρατηγικό χώρο την Κίνα.
Αυτές οι επιλογές τού πλήρους ξεχαρβαλώματος σε όλους τούς τομείς τών δυτικών κοινωνιών τού ατλαντισμού - τών απροκάλυπτων τουτέστιν επιγόνων τών ατλάντων - με μόνη εξαίρεση τον τομέα αναπτύξεως πολεμικής ισχύος, οδηγούσαν πέραν πάσης αμφιβολίας τον δυτικό συνασπισμό σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, όχι μόνον στην πλήρη απώλεια τής ιδεολογκής ηγεμονίας, αλλά σε πλήρη διάλυση τών συνολικών τους δομών. Είναι αυτονόητον, ότι ένα συστημα, το οποίον χαρακτηρίζεται από βαθύτατη σίψη ήθους και ουσιαστικών αξιών, δεν μπορεί να επιβιβιώσει χωρίς επίφαση νομιμοποιητικού χαρακτήρος. Ο λόγος όμως που η δύση επέλεξε εκουσίως την πλήρη αποδόμηση τής βάσεως, η οποία στήριζε την νομιμοποιητική της επίφαση, ήταν το πρόγραμμα τής επιβολής τού αρμεγεδώνος, τουτέστιν τού τρίτου παγοσμίου πολέμου, με στόχο την πλήρη καταστροφή τού όποιου πολιτισμού επί τού πλανήτου και την επιβολή συνθηκών πρωτογονισμού, στούς ελαχίστους. που επεδιώκετο να είναι αυτοί που θα επιβίωνν μετά την σχεδιασμένη - αλλά ευτυχώς στο αναμεταξύ πλήρως ματαιωθείσα - γενικευμένη καταστροφή. Αυτό το ζήτημα πρόκειται να αναπτύξω πληρέστερα στην συνέχιση τής προηγουμένης θεματολογίας περί καταπτώσεως τού δυτικού "πολιτισμού". Τα όσα εδώ προεισαγωγικώς κατετέθησαν σχετικώς, στοχεύουν να φωτισθεί η αλλαγή στην συμπεριφορά, αυτών πλέον που επιθυμούν ως "πολιτικά πρόσωπα" να πλασάρονται στον δημόσιο βίο ως υποτιθέμενοι κήνσορες τού συντηρητισμού και ως δήθεν διαφυλάττοντες τις παραδοσιακές αξίες, σε σύγκριση με τα αντίστοιχα πρόσωπα τής παρελθούσης γενεάς.
Όπως ειπώθηκε προηγουμένως, οι προηγουμένη γενιά τών συντηρητικών, διατηρούσε κάποιες στοιχειώδεις επιφάσεις υπό τύπον ταμπού. Περί τής πραγματικής συμπεριφοράς αυτών τών υποτιθέμενων "ταγών" υπερασπίσεως τών αξιών δεν θα αναφερθώ κατ' αρχήν εδώ, σεβόμενος το γεγονός, ότι αυτοί έχουν ήδη πεθάνει, ώστε να μην θίξω με συγκεκριμένο τρόπο την υστεροφημία νεκρών, οι οποίοι σε τελευταία ανάλυση έχουν αποσυρθεί από το πολιτικό προσκήνιο με φυσικό τρόπο. Επιγραμματικά μόνον αναφέρω, ότι πλείστοι όσοι από αυτούς πού προπαγανδίστηκαν από τα κάθε λογής φερέφωνα ως "αριστοκράτες" και "αβρόφρονες" πολιτικές φυσιογνωμίες, υπήρξαν κατακάθια χειρίστης υποστάθμης.
Στην τρέχουσα εποχή όμως, που ανώτατα στελέχη συντηρητικών κομμάτων κατέχοντα υψηλές δημόσιες θέσεις είναι δεδημλωμένοι κύναιδοι, στην εποχή που βγαίνει ο "νεοορθόδοξος", "μακεδονομάχος" ζουράρης να διακηρύξει, ότι σωστά εθεσπίσθη νόμος για να ευνουχίζονται οι έφηβοι, ώστε να έχουν οι ανώμαλοι κάθε είδους φρέσκα τεχνητά κοπέλια, για ποια επίφαση συντηρητισμού και προάσπισης αξιών από πλευράς συντηρητικών μπορεί να γίνεται λόγος; Τοιουτοτρόπως η μόνη μέθοδος να διατρανώνουν συντηρητισμό τα φαιδρά σημερινά λίψανα τού φρούδου συντηρητισμού είναι η βαρύγδουπη εκφορά, η τζάμπα μαγκιά, το πολιτικό βάρος που επιτυγχάνεται με την παχυσαρκία, η λάμψις μέσω τής κρέμας νιβέα, το σφριγηλόν μέσω τής βαφής μαλλιών. Οι τρεις ενδεικτικότεροι εκπρόσωποι τού είδους είναι, κατά την γνώμη μου, ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο Αντώνης Σαμαράς και ο Πάνος Καμμένος. Προερχόμενοι. από τα άδυτα είτε του μητσοτακισμού, είτε τού αβερωφισμού. Αυτοί ακολουθούνται από "νέα" φυντάνια, τα οποία κλιμακώνουν την προκλητικότητα εκχυδαϊσμένου "πολιτικού λόγου", όπως ο σπυράκλας γεωργιάδης. Ως διδάξεντες στο είδος τού βερμπαλιστικού ψευτοτσαμπουκά ως υποτιθέμενη "νεοσυντηρητική" εκφορά ανεδείχθησαν τα κοράκια τού μιχαλολιάκου, τού φαιοκόπρανου χώρου. Από την όλη ορχήστρα τής ανέξοδης βαριάς μαγκιάς, δεν ήτο δυνατόν να λείψουντα ευτραφή βαρυπέπονα στελέχια τής "αριστεράς", όπως ο φίλης. Κατά την εκτίμησή μου, οι αιτίες. για τίς οποίες ο πάνος καμμένος εξεδίωξε από την κυβέρνηση τον φίλη, ήταν καθαρά ζήτημα γοήτρου και όχι πολιτικών επιλογών. Αποσκοπούσε να αποδείξει στην συμπεθέρα και στην γειτόνισά του, ποιος είναι ο πραγματικός ψευτοτσαμπουκάς τού "κυβερνητικού" σχήματος.
Ο βαρύγδουπος ενδιαφέρεται πάντοτε να κάνει κρότο. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο αγοράζει τηλεοπτικούς σταθμούς, εξαγοράζει διαδικτυακά σάιτ μεγάλης επισκεψιμότητος, μισθώνει δημοσιογράφους στα μίντια, που είναι κατά προτίμηση βαρυπόπενοι όπως αυτός.
1. ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΤΗΣΙΜΑΤΟΣ ΜΙΑΣ ΑΝΟΣΤΗΣ ΚΛΩΤΣΟΠΑΤΙΝΑΔΑΣ
Σε προηγούμενη ανάρτηση εκτιμήθηκε, ότι το σκοπιανό θα γίνει αφορμή για τον ενταφιασμό τού παρόντος θιάσου σκιών, διαδικασία, που παρά τούς κομπασμούς τού χατζιαβάτη, ότι ο θίασος "είναι πολύ σκληρός για να πάρει πόδι" καταγράφεται ήδη. Το βασικό όμως γι' αυτούς που στήνουν τις παραστάσεις με τις θλιβερές φιγούρες και το ταλαίπωρο εκόν - άκον θεάμον κοινό, που κραυγάζει πλέον, διότι απαιτεί τα πενηνταράκια πίσω, δεν είναι η κάθε ξεχωριστή παράστασις. Αυτή έχει μονίμως αρχή και λήξη, έρχεται και παρέρχεται. Η αρχή της χαρακτηρίζεται πάντοτε από αμήχανο χειροκρότημα, καθότι το από πλευράς νοητικής ηλικίας ανώριμον κοινό, αναμένει να δει κάτι διαφορετικό από την παρελθούσα σαπουνόπερα, ενώ πάντοτε αυτή τελειώνει με γιουχαΐσματα τού κοινού, την μια βλέποντας να τού σερβίρουν τον Μπαρμπαγιώργο ως γκέυ τζομπάνη και την άλλη να καμώνονται, ότι ο καταραμένος όφις καταβροχθίζει τον Μεγαλέξαντρο. Αυτό όμως που ενδιαφέρει μονίμως αυτούς που κινούν τις φιγούρες, έχοντας αντικαταστήσει από χρόνους την πάλαι ποτέ μαγεία τών κεριών με το κόκκινο φωτάκι τών κουδουνιών στην σκέψη και το ήθος τους, δεν είναι η λήξη τής κάθε παραστάσεως καθ' εαυτής. Έχοντας μαζέψει με μαγγανίες και το τελευταίο πενηνταράκι, αυτό που πάντοτε σπρώχνουν με νύχια με δόντια είναι, να διασωθούν οι φιγούρες και ο μπερντές, ούτως ώστε να μπορέσουν να στήσουν την επόμενη παράσταση. Καθ' ότι ο Βελιγκέκας, που κατοικοεδρεύει στις πρεσβείες "φιλίων" χωρών, δεν είναι φιγούρα από δέρμα ή χαρτόνι, αλλά μαγκλαράς με συρφετό γραφειοκρατών στις Βρυξέλλες, που χειρίζεται τις ναπάλμ, τα Β 52 και τούς οίκους αξιολόγησης.
Παλαιότερα για να μπορέσει ο μέγας λαϊκός αντιήρωας Καραγκιόζης Καραγκιοζόπουλος να κρατήσει όρθια την παράγκα και να βγει η φασολάδα, έφτυνε αίμα, καρφιζόμενος κάθε λογής τέχνασμα και υποδυόμενος όλα τα δυνατά και αδύνατα επαγγέλματα. Τώρα πλέον όμως, που το Κολλητήρι κατάντησε τσακαλώτος, ο Μπιρικόκος στουρνάρας και ο Κοκωβιός σκουρλέτης, ενώσω η Αγλαΐα τρέχει με την Esspreso υπό μάλης να απολαύσει μπουζουκάκι στα ξιπασμένα πάρτυ τού υπουργού άμυνας, αφήνοντας τα παιδιά της νηστικά, μαζί με το υπόλοιπο 25% τών παιδιών που υποσιτίζονται οικτρά, έχουμε εισέλθει στην εποχή τού δήθεν. Περνώντας από την εποχή τού είσθαι - συμφώνως προς τούς "καταστασιακούς" και τον Γκυ Ντεμπόρ - στην εποχή τού κατέχειν, καταντήσαμε να σερνόμαστε στην εποχή τού φαίνεσθαι. Στην εποχή, όπου κάθε είδος ουσίας καταργείται, για να θριαμβεύσει η επίφαση και το ψευδεπίγραφο. Οι κοινωνία κάτω από την μπότα αυτών που την έχουν πείσει, ότι στόχος τής ζωής δεν είναι η δημιουργία, η παραγωγή και η απόδοση, αλλά η ξέφρενη κατανάλωση. Και μάλιστα μια με καλπάζοντα ρυθμό εφορμούσα κατανάλωση σκουπιδιών. Τουτέστιν υποβαθμισμένων τροφίμων, που βαθμηδόν μετατρέπονται σε δηλητήρια, δηλητηριώδους υποκουλτούρας και last but not least χαπακώματος, φούντας, κόκας, αλκοολισμού συμπεριλαμβανομένων μέχρι και των υψηλότατων κλιμακίων τών φτιαγμένων, τής τενητής "αισιοδοξίας" και "αντοχής". Ξεχαρβάλωμα και παρακμή συνιστούν την ηθική "τάξη" αγόντων και αγομένων. Καθώς σημαντικό τμήμα τής κοινωνίας αναγνωρίζει πλέον το κόκκινο φως που ανβισβήνει, χωρίς όμως να είναι εις θέσιν να προσδιορίσει την έξοδο κινδύνου. Διαπιστώνοντας, ότι τα ψέμματα τελείωσαν ήδη από καιρό και ότι εάν το ιδιο δεν δώσει διέξοδο στον ξέφρενο καλπασμό προς τον γκρεμό, λίαν συντόμως σύντομα θα βρεθεί στο χείλος του.
Καταργώντας τούς παραδοσιακούς κλάδους παραγωγής τών εθνικών οικονομιών και μεταφέροντας τίς παραγωγικές διαδικασίες σε υπανάπτυκτες περιοχές μηδαμινού εργατικού κόστους, που μέχρι πρότινος παρήγαν μόνο κορόμηλα και ολοκληρωτισμό, έστρεψαν εντέχνως και συστηματικώς τον κορμό τών κοινωνιών τού λεγομένου "δυτικού πολιτισμού" στην "παραγωγή" "ιδεολογικού" κόπρου. Τεράστιου μεγέθους κοινωνικά στρώματα μετατράπηκαν από αγρότες, μηχανικοί, επιστάτες παραγωγής, τεχνίτες, δάσκαλοι, οργανωτικά στελέχη, ή και απλοί παραγωγικώς εργαζόμενοι, σε μισθωτά φερέφωνα προώθησης τού "new speak", σε αχθοφόρους μηχανισμών αναμασήματος ενός χαμερπούς "lifestyle", ή σε κοπρόσκυλα τών καταγωγίων μέσα στις πλήρως υποβαθμισμένες και παρηκμασμένες μεγαλουπόλεις. Εκεί που προηγουμένως άνθιζαν επαγγελματικοί τομείς, τομείς έρευνας και τεχνολογίας, ιδρύματα παιδείας και θεραπείας τών καλών τεχνών, τα καταστήματα σίτισης και διασκεδάσεως, βυσσοδομούν πλέον οι καφετέριες, τα κεμπαμπτζήδικα, τα φαστφουντάδικα, οι σαράφηδες εκποιήσεως τιμαλφών, οι ντήλερ ναρκωτικών και πιάτσες τών εξαρτημένων, οι εκατοντάδες ραδιοφωνικοί σταθμοί τής ακατάσχετης ανοησίας και τού άχρηστου, τα σκυλάδικα με αυτοδίδακτους λεχρίτες τής ακαλαισθησίας, τα βοθροκάναλα και τα έντυπα παραποίησης τών ειδήσεων, τα "όργανα τις τάξεως", που τις μισές ώρες απασχολούνται στην υπηρεσία τους και τις υπόλοιπες στις συμμορίες, οι δικαστικοί, που προάγουν εκ συστήματος ανομία, οι έμμισθοι πράκτορες τών ΜΚΟ, που ναρκοθετούν τα θεμέλια και τα συστήματα αξιών τών κοινωνιών, οι παραέμποροι, αλλά και τα εκατομμύρια τών περιθωριοποιημένων, που προβληματίζονται πώς φθάσουν στο επόμενο γεύμα, ή τον επόμενο μπάφο. Συνταξιούχοι, που μετά τούς κόπους ολόκληρης ζωής αδυνατούν να βιώσουν σε συνθήκες στοιχειώδους αξιοπρέπειας, πτυχιούχοι που εκλιπαρούν για μια ολιγόωρη απασχόληση ως σερβιτόροι, απεγνωσμένες μητέρες, που αγωνιούν για την επιβίωση τών παιδιών τους, δάσκαλοι, που καλούνται να κατεδαφίσουν τις ψυχές τών παιδιών, εμφυτεύοντας αποστροφή προς την αξιοπρέπεια, τόν όποιον πολιτισμό και αποδομώντας στην συνείδηση τών νέων παραδώσεις, που κράτησαν ζωντανά τα έθνη επί αιώνες. Και υπέρ άνω όλων αυτών, ως επιπλέοντα λήμματα στον κοινωνικό βούρκο, οι "πολιτικοί" τού εθνομηδενισμού, τής κουτάλας και τής κοινωνικής πολώσεως άνευ περιεχομένου και αποβλακώσεως, με το περιβάλλοντα γραφειοκρατικό - αντιλαϊκό συρφετό τών κηφήνων. Οι "ιθύνοντες" και "ταγοί", οι οποίοι υποτίθεται ότι σχεδιάζουν και διαχειρίζονται τα σοβαρά ζητήματα τής κοινωνίας και τού έθνους, αντί να δουλεύουν, επιχειρούν να δουλεύουν τούς πάντες. Η πολιτική ανέκαθεν ήταν και παραμένει εργόχειρο υψηλής πορνείας, τις βάσεις τής οποίας έθεσαν οι δουλέμποροι αιμοσταγείς συγκλητικοί κατά την Ρωμαϊκή περίοδο. Όπως καταδεικνύουν πλείστοι όσοι σοβαροί ιστορικοί, αλλά και η ανυπέρβλητα οξυδερκής ανάλυση τού Oswald Spengler - η οποία συνιστά και τον κύριο άξονα σε τρέχουσα υπό ανάπτυξη ανάρτηση - με την κατάργηση τής απολυταρχίας και τήν επιβολή τής ούτως ειπείν "δημοκρατίας" εγκαθιδρύθηκε ως καθεστώς ο εκχυδαϊσμός τής δημόσιας ζωής σε ολόκληρη τήν αυτοκρατορία. Την εξέλιξη αυτή προσπάθησε να αντιστρέψει με σθεναρό και οξύνου τρόπο ο Καισαρισμός, που όμως κατέστη θύμα τού φιλανθρώπου και μειλίχιου προσανατολισμού του, κάτω από την μάχαιρα συνωμοτών.
Τα μπάζα τού σκοπιανού, με τα διαφαινόμενα αδιέξοδα τής επικυρώσεως τού μαγειρέματος τών Πρεσπών από τα σκόπια, έρχονται ως επιστέγασμα τών αδιέξοδων και καταστροφικών μέτρων, που προώθησε η συγκεκριμένη ομάδα τών εντολοδόχων ξένων διαταγών, να τούς πλακώσουν στην τρέχουσα φάση. Όταν το πλοίο βουλιάζει τα ποντίκια τρέχουν για να σωθούν. Στις συνθήκες πανικού που φαίνεται ότι επικρατεί στα "κυβερνητικά" κλιμάκια και τής χαοτικής καταστάσεως "πατείς με πατώσε", εκδηλώνεται προς τα έξω ένας εσωτερικός πόλεμος. Κάποιοι μοιάζουν να επιζητούν εξιλαστήρια θύματα σε πρώην συναδέλφους τους, για να περισώσουν ότι μπορούν από το καταρρακωμένο γόητρό τους, ενώ η διαχείριση τής προκειμένης κρίσεως μοιάζει να επιφέρει μεγάλες δυσκολίες στα "πρωθυπουργικά" πλαίσια. Σχετικά με τις πρόσφατες αυτές εξελίξεις εκτιμώ, ότι εγείρονται κάποια σημαντικά ερωτηματικά, όπως:
- Για ποιον λόγο έλαβε χώρα μετά από στασιμότητα περισσότερων ετών η συγκεκριμένη επανεκκίνηση τού σκοπιανού;
- Ποιές είναι οι αιτίες, ένεκα τών οποίων δυσχεραίνεται η νομιμοποίηση τού μαγειρέματος τών Πρεσπών με τόσο έντονες αντιδράσεις στα σκόπια, εφ' όσον υποτίθεται, ότι προωθεί μονομερώς τις επιδιώξεις αυτού του κρατιδίου σε βάρος τής Ελλάδος επί αλυτρωτικής βάσεως;
- Ποιές είναι οι εκατέρωθεν σκοπιμότητες, που διέπουν την σύγκρουση μεταξύ Νίκου Κοτζιά και τού Πάνου Καμμένου;
Με αυτό το σημείωμα θα επιχειρήσω να δώσω ερμηνεία σε αυτά τα ερωτήματα. Αλλά και να εισέλθω συντόμως και στην φύση τού σκοπιανού προβλήματος και στις βασικότερες τών ιστορικών του συνιστωσών. Δεδομένου, ότι μια σειρά βασικότατα ιστορικά δεδομένα σχετικά αγνοούνται εν πολλοίς στην Ελλάδα, λόγω άγνοιας τών ιστορικών πηγών, ενώ η αναλυτική του προσέγγιση συχνά διέπεται από σύνδρομα παραταξιακής εμπάθειας.
2. ΕΔΩ ΠΑΠΑΣ ΕΚΕΙ ΠΑΠΑΣ - Ή ΜΠΟΥΛΟΥΚΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΧΟΝΤΡΟΥ ΕΝΩ ΟΙ ΠΕΡΙΞ ΣΥΜΠΕΘΕΡΕΣ ΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΝΥΣΣΑΝ
Στο πολύ καλό κείμενο τού Νίκου Σαθόπουλου με τίτλο "ΚΟΤΖΑΚΙΑΔΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ...", που αναδημισίευσε προσφάτως η καλή φίλη στο ιστολόγιο "ΑΣΤΕΡΑΚΙ", αναρωτιέται ο κειμενογράφος:
-Δεν πιστεύω ότι η υπόθεση Κοτζιά είναι σικέ ούτε ότι ο made in USA
ψαθοκάπελος είναι "Ιφιγένεια"...το εσωτερικό μου ερώτημα είναι γιατί οι
Αμερικανοί καταργήσανε με συνοπτικές διαδικασίες τον άνθρωπο του
Σόρος...και ποιοι Αμερικανοί;..
Φρονώ, ότι τέτοιου είδους ερωτήματα μπορούν να απαντηθούν με πολύ απλό τρόπο: Φυσικώ τώ λόγω η υπόθεση Κοτζιά μόνον σικέ μπορεί να είναι. Και ο made in USA ψαθοκάπελος μόνον "Ιφιγένεια" μπορεί να είναι. Και οι Αμερικανοί, που καταργήσανε με συνοπτικές διαδικασίες τον άνθρωπο τού Σόρος, μόνον οι μακρηχέρηδες τού Σόρος μπορεί να είναι, με επικεφαλής το υπ' αριθμόν ένα λαμόγιο τής ελλαδικής σκηνής, τον μπουλούκο.
Ανέκαθεν διακηρύσσω, ότι ο σημαντικότερος συγγραφέας όλων τών εποχών μετά τον Πλάτωνα είναι κατά την γνώμη μου ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ. Ο Πλάτων ανέλυσε την αγνότητα. Ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ ανέλυσε την ρυπαρότητα, για να δέσει ο κύκλος. Η όλη εγκληματολογική ευφυΐα τού κεντρικού του ήρωα συγκεράζεται στην απλουστάτη, αλλά και σημαντικότερη διαπίστωση όλων τών εποχών: Τίποτε δεν είναι στην πραγματικότητα όπως μοιάζει να φαίνεται.Από πού να ξεκινήσει και που να καταλήξει κάποιος στην περιγραφή αυτού τού δεδομένου: Από την ατομική θεωρία, την Γενική Θεωρία τής Σχετικότητος, την κβαντομηχανική, σύμπαντα τα μαθηματικά, τα οποία ο ιδιοφυέστατος φυσικομαθηματικός, ιστορικός, πολιτικός αναλυτής και προφητικός μελλοντολόγος OSWALND SPENGLER χαρακτηρίζει ως προϊόν διαφόρων θρησκευτικών πεποιθήσεων στο σύνολό τους, την συνωμοσιολογία, την διπλή ηθική τής κοινωνίας, τα πτώματα στην ντουλάπες τών "ταγών", τα "φιλανθρωπικά" ιδρύματα τής μασονίας, ή τις εκθαμβωτικές κυρίες με τις κομψές βλεφαρίδες, που είναι μεταμφιεσμένοι αμφισεξουαλικοί;
Κατά την σημερινή παράδοση τού υπουργείου εξωτερικών από την σκύλα στην χάρυβδη ανεφώνησε ο Νίκος Κοτσιάς, ότι είναι ο πιο ευτυχισμένος υπουργός εξωτερικών, ενώσω ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε, ότι είναι ευτυχής που γίνεται υπουργός. Τελικά ζούμε στην χώρα τών σούπερ ευτυχισμένων, ή τών χαζοχαρούμενων, ή τών πολιτικών απατεώνων, ή μήπως τής αγέλης τών παιδοβούβαλων, που παίζουν μονόπολη με τις κυβερνητικές καρέκλες στο κοινοβουλευτικό νηπιαγωγείο που έστησε η ξενοδουλεία, θάβοντας τίς υποθέσεις ενός λαού; Όπως κατέδειξε η πρόσφατη σύγκρουση μπουλούκου - χοντρού στο προσκήνιο με απροκάλυπτο τρόπο, δεν είναι μόνον ότι αυτοεπαίρονται οι κορδωμένοι σβέρκοι σε βαθμό ακράτειας ούρων. Σπαταλούν ασύστολα και εκατομμύρια από τον ιδρώτα τού ελλαδικού πληθυσμού, με απιστιακού χαρακτήρος κατασπατάληση των πόρων τών υπουργείων που τοποθετήθηκαν επικεφαλείς, σε μισθωμένους κοντυλοφόρους τής παραπληροφορήσεως, που το παίζουν δήθεν δημοσιογράφοι, για να επικροτούν τις ξενόδουλες επιλογές τους. Και αυτήν την καταγγελία δεν την κάνω εγώ. Αυτό καταγγέλθηκε από τον "υπουργό άμυνας" εις βάρος τού "υπουργού εξωτερικών" και ταυτοχρόνως από τον "υπουργό εξωτερικών" σε βάρος τού "υπουργού άμυνας" κατά την συνεδρίαση τού προσφάτου "υπουργικού συμβουλίου". "Εξ ιδίων τα βέλη" ως γλαφυρώς η γνωστή ρήσις περιγράφει και μονίμως από την φαρέτρα αυτών, που ως έξωθεν ορμούμενοι αποθρασύνουν πρόσωπα για να αποσαθρώσουν κοινωνίες και έθνη.
Συνεργοί τους στην εκστρατεία παραπληροφόρησης μεγαλόστομοι επαγγελματίες, ψευτόμαγκες τής έντεχνης προπαγάνδας, οι οποίοι έναντι αδράς αμοιβής προβάλλουν την πλέον παραποιημένη εικόνα τής πραγματικότητος. Δεν ονομάστυχαν τυχαίως τα μαζικά μέσα "τέταρτη αξουσία". Ο πατέρας τής σύγχρονης επικοινωνιολογίας Ουμπέρτο Έκο, διαπιστώνοντας ότι το οργουελικό "new speak" δεν αποτελεί απλά συστατικό στοιχείο τού συγχρόνου ολοκληρωτισμού, αλλά τον κύριο μοχλό τής επιβολής του, ονόμασε το ισχύον καθεστώς "μιντιοκρατία".
Είναι προφανές ότι ο μπουλούκος και λοιποί συριζανέλ μιλημένοι την είχαν στημένη στον χοντρό κατά την συνεδρίαση τού "υπουργικού συμβουλίου". Η μέθοδος που χρησιμοποιήθκε είναι αυτή που συχνά χρησιμοποιείται στο σκάκι, από παίκτες που ποτέ δεν μελέτησαν την τακτική αυτού τού παιγνίου: Θυσιάστηκε το άλογο, για να σωθεί ο βασιλιάς.
- Κλέβεις, φώναξε ο μπουλούκος στον χοντρό.
- Εσύ κλέβεις όχι εγώ, απάντησε ο χοντρός. "Ας μάς πούν σχετικά ο υπουργός οικονομικών και ο υπουργός τύπου. Ευκλείδη, πές του σε παρακαλώ σχετικά", είπε, κάνοντας έκκληση αποκατάστασης τών συμβάντων στον λιλιπούτιο παρακαθήμενο με το τζάκετ, το σακίδιο και τα σπαστά ελληνικά. Ο Τσακαλώτος έκανε ότι μελετούσε το βιβλίο τού Λουντέμη "Ένα Παιδί Μετράει τ' Άστρα". Μετά απευθύνθηκε ο μπουλούκος στον παπά. Αυτός τού έριξε ένα βλέμμα, σαν να τού ζήταγε να τού διαβάσει επικήδειο, χωρίς να έχει προηγουμένως καταθέσει στα πρακτικά την διαθήκη του. Εκνευρισμένος ο χοντρός σηκώθηκε και έφυγε από την αίθουσα συνεδριάσεων ευρισκόμενος εκτός εαυτού, κτυπώντας πίσω του την πόρτα, έχοντας καταλάβει ξαφνικά, ότι ήταν ο αναλώσιμος τής παρέας. Ο μπουλούκος ξέσπασε στα γέλια. "Και ποιόν θέλεις να φάει το μαύρο σκοτάδι, ρε βόδι"; φώναξε. "Εμείς είμαστε καραδεξιοί και δεν μάς αγγίζει τίποτα. Εγώ βγήκα από τα άδυτα τής αβερωφικής ονέδ και ο αλέξης από την αγκαλιά τού στυλιανού πατακού, τής σπύρος νάγος". Τότε ο τσακαλώτος έκρυψε τα χέρια του κάτω από το τραπέζι, μην τυχόν ακουστεί κατι για τον θείο του, που μακέλευε κοσμάκη για λογαριαμό τής αμερικανοκρατίας στον εμφύλιο.
Στην συνέχεια διαμήνυσε ο χοντρός σ' αυτούς που έκρινε ότι τον πρόδωσαν.
- Με θάψατε, αλλά ξεχνάτε, ότι είμε σπόρος!
Ακούγοντας αυτήν την δήθεν απειλή ο χοντρός ξαναγέλασε βροντερά. Βγάζοντας το πλακέ μπουκάλι με το ουίσκυ από την τσέπη, είπε:
- Εις υγείαν τού καρόϊδου. Γνωρίζουμε από καιρό ότι είσαι σπόρος. Όμως είσαι κάργα μεταλλαγμένος. Και τα μεταλλαγμένα δεν φυτρώνουν, μπουμπούνα, σάρκασε.
Ο μπουλούκος νόμιζε, ότι ο σόρος για μια ακόμη φορά είχε κερδίσει ως παλιός χαρτοκλέφτης με προσχεδιασμένο τρόπο την παρτίδα. Πιστεύοντας, ότι με αυτήν την ρελάνς που προηγήθηκε, είχε αποκαταστήσει την καταρρακωμένη αίγλη τού ψευτοεθνικιστή. Παίρνοντας ως άλλη τροφός ματαιοδοξίας και αυταπάτης τον μικρό αλέξη στην αγκάλη του, τού είπε στοργικά: "Μην φοβάσαι μικρέ. Σε λίγο θα ξεκινήσουν χοντρά γεγονότα στο Αιγαίο, όπου θα μπορέσουμε να διατρανώσουμε τον αναμφισβήτητο πατριωτισμό μας, όπως με έχουν διαβεβαιώσει τα αντίπαλα στον ερντογκάν καρτέλ, κατά την τελευταία επίσκεψή μου στην ήπειρο τής ελευθερίας".
3. Η ΣΤΕΡΕΟΣΚΟΠΙΚΗ ΟΡΑΣΗ ΤΩΝ ΜΟΝΟΦΘΑΛΜΩΝ ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΟΜΑΤΟΥΣ
Παρακολουθώντας κάποιος την συνέντευξη, που έδωσε στο δημοσιογράφο Σεραφήμ Κοτρώτσο ο Νίκος Κοτζιάς σχετικά με το σκοπιανό προσφάτως, σε περίπτωση που δεν είχε ιδέα για το συγκεκριμένο σύμπλεγμα προώθησης διαλύσεως τού Ελλαδικού κρατιδίου, θα μπορούσε να υποθέσει, ότι η συγκεκριμένη οπτική που εκφράστηκε, προάγεται από άνθρωπο που είναι σόφρων και που υπηρετεί τα ανθρωπιστικά ιδεώδη τής ειρήνης μεταξύ λαών. Τουναντίον όμως, για οποίον γνωρίζει έστω τίς βασικές πτυχές αυτού τού θέματος και μόνον, ως μόνη διαπίστωση για την νοημοσύνη και τίς ικανότητες αυτού τού ανθρώπου δεν μπορεί να ισχύει κάτι περισσότερο, από αυτό που είπε σε μια κομώτρια σε μπαρ τού Βερολίνου ένας παλιός συμφοιτητής μου πριν σαράντα χρόνια. Όταν αυτή κόμπαζε για τα επιτεύγματα της χώρας της, αυτός τής απάντησε: "Ναι, η Γερμανία βγάζει πολλούς δόκτορες και πατάτες".
Η επιχειρηματολογία τού Κοτζιά, ότι τα Σκόπια απειλούνται από την διαλυτική δράση τών αλβανών στα πλαίσια επιβολής τής λεγομένης "μεγάλης αλβανίας" και ότι η αναγνώριση τής ανύπαρκτης γλώσσας και εθνότητάς τους συμβάλλει στην εθνική τους συνοχή, με στόχο την ματαίωση τών αποσχιστικών τάσεων εκεί, άρα προωθεί την σταθερότητα και την ειρήνη στην μείζονα περιοχή τών Βαλκανίων, είναι τελείως σαθρή.
Αυτό που προσποιείται ότι αγνοεί η εν λόγω καθηγητάρα, είναι τα σχέδια εποικισμού με πρόσφυγες εμφορουμένους με αλυτρωτικά ψευδεπίγραφα σύνδρομα και τής ακόλουθης απόσχισης τής Μακεδονίας από την Ελλάδα, που έχουν διαρρεύσει και γνωστοποιηθεί στην δημοσιότητα εδώ και πάνω από δυόμυσι δεκαετίες. Αυτός, που κοινοποίησε πρώτος αυτά τα σχέδια με την επωνυμία "σχέδιο Φαιδώρα" ήταν ο Αθνάσιος Στριγάς, μέλος τής εκτελεστικής επιτροπής τής λέσχης Μπίλντερμπεργκ και γαμβρός τού πρώην υπουργού εξωτερικών τών ΗΠΑ και επικεφαλής τών δυνάμεων τών ΗΠΑ στην Ευρώπη Αλεξάντερ Χαίιγκ. Με τα βιβλία του ο Στριγάς, παρ' όλο που για μεγάλο διάστημα θεωρήθηκε από πολλούς εξυπνάκηδες ως μη σοβαρή προσωπικότητα, με κυριότερο τον στόκο Βασίλη Ραφαηλίδη, διαφώτισε το ανήσυχο αναγνωστικό κοινό σχετικά με πληθώρα σχεδίων και συνωμοσιών, που εξύφαιναν εν κρυπτώ τα ιμπεριαλιστικά και αντεθνικά κέντρα και που αυτός λόγω θέσεως ήταν γνώστης. Όπως οι διαμάχες στα πλαίσια τής λέσχης Μπίλντερμπεργκ, τα σχέδια τών ΗΠΑ για διαμελισμό τής Τουρκίας, τα σχέδια σχετικά με τον διαμελισμό και την κατοχή τμήματος τής Κύπρου, την διοργάνωση τής εξεγέρσεως τού Πολυτεχνείου κατά το έτος 1973 από την CIA και την δολοφονία τών Ελλήνων πολιτών τότε από δυνάμεις τών ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών, την αποκάλυψη τών πραγματικών δολοφόνων τού βουλευτού Γρηγορίου Λαμπράκη από κεκαλυμμένους ως δήθεν συντρόφους του πράκτορες τών μυστικών υπηρεσιών τών ΗΠΑ, δίπλα σε πληθώρα άλλων συνταρακτικών αποκαλύψεων.
Η οικοδόμηση τής ψευδεπίγραφης "μακεδονικής" μειωνότητος εντός τών πλαισίων τής Γιουγκοσλαβίας είναι διαδικασία, που κλιμακώθηκε συστηματικά μετά την εκδίωξη τών γερμανών ναζί από την Γιουγκοσλαβία με την λήξη τού ΒΠΠ. Αυτή δεν κλιμακώθηκε υπό την καθοδήγηση τού Στάλιν με στόχο την έξοδο τής Ρωσίας στο Αιγαίο, όπως κακώς διατιθέμενοι και τελείως άσχετοι προς την γνώσιν τών ιστορικών γεγονότων καλοθελητές τής πεντάρας διαδίδουν. Όπως θα τεκμηριώσω στο δεύτερο μέρος αυτής τής αναφοράς, αυτοί που οικοδόμησαν την ψευδεπίγραφη "μακεδονική" προπαγάνδα ήσαν ο χαφιές τού δυτικού ιμπεριαλισμού Μπροζ Τίτο και ο πράκτωρ τών γερμανών ναζί και τών αμερικανικών μυστικών υπηρεσίών Γκεόργκι Ντιμιτρόφ, γραμματέας τού κομμουνιστικού κόμματος Βουλγαρίας, μέχρι το έτος 1952, όταν αυτός δολοφονήθηκε από τον Στάλιν. Ο Τίτο και ο Ντιμιτρόφ προωθούσαν τα σχέδια τού ιμπεριαλισμού, για εγκαθίδρυση τής λεγόμενης "Βαλκανικής Σοσιαλιστικής Ομοσπονδίας" ως σφήνας στην περιοχή τών Βαλκανίων, στρεφόμενης εναντίον τού σοσιαλιστικού στρατοπέδου τής σταλινικής σφαίρας ηγεμονίας στα Βαλκάνια. Αυτά τα σχέδια συμπεριλάμβαναν την απόσχιση τής Μακεδινίας από την Ελλάδα και τα σιγοντάριζε με δόλιο τρόπο εξίσου η τιτοϊκή φράξια στο ΚΚΕ, η οποία, αποτελούμενη από χαφιέδες τού ιμπεριαλισμού, κάθε άλλο παρά φιλικά αντιμετώπιζε τον Στάλιν και την σοβιετική διοίκηση.
Ο Αθανάσιος Στριγάς, εκτός από μέλος τής εκτελεστικής επιτροπής τής λέσχης Μπίλντερμπεργκ, διετέλεσε επί μακρόν και εκπρόσωπος τής Ελλάδος στο ΝΑΤΟ. Προκύπτει ως εκ τούτου το ερώτημα, για ποιο λόγο ο κύριος καθηγητάρας και πλέον πρώην "υπουργός εξωτερικών" αρέσκεται να προσπερνάει τα βιβλία, που έχουν συγγράψει συγγραφείς επιφορτισμένοι με τις αρμοδιότητες τού Αθανασίου Στριγά; Σχετικά με μείζονα εθνικά θέματα και σχέδια που εξυφαίνονται εναντίον τής εδαφικής οντότητος, που γνωρίζει πλήθος κόσμου, που δεν είναι οπωσδήποτε ειδικοί. Τότε τι μελετά ο φωστήρας τών λιπωδών εγκεφαλοκυττάρων; Τον Μίκυ Μάο ή τον Φούφουτο;
4. ΡΑΒΕ ΞΗΛΩΝΕ. ΓΙΑ ΠΙΟ ΛΟΓΟ ΕΚΔΗΛΩΘΗΚΕ Η ΕΜΜΟΝΗ ΤΩΝ ΔΗΘΕΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΙΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΣΑΜΠΟΤΑΡΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΒΑΣΕΩΣ
Η ρύθμιση, που σχετίζεται με την ονομασία τού προτεκτοράτου τών σκοπίων, ουδεμία σχέση έχει την προώθηση τής πολτικής σταθερότητος και την εξασφάλιση τής ειρήνης στην περιοχή τών Βαλκανίων. Τουναντίον επιχειρεί να επιβάλλει τήν έκρηξη αιματηρών συγκρούσεων, με τον επανακαθορισμό τών συνόρων, δια τού εδαφικού ακρωτηριασμού περισσότερων χωρών και τής επιβολής γενοκτονιών, υπό την γνωστή διαδικασία τών βιαίων εθνικών εκκαθαρίσεων, οι οποίες στην εποχή μας "είναι τής μόδας" να αποκαλούνται "εθνοκαθάρσεις". Την πολιτική τής ιδεολογικής προωθήσεως τών "εθνοκαθάρσεων" προωθούν πλείστα όσα "πανεπιστημιακά" ινστιτούτα και "ερευνητικά" κέντρα, τα οποία βρίσκονται κάτω από την πλήρη επίβλέψη σιονιστικών στελεχών, με απροκάλυπτη εβραϊκή προέλευση. Το δεύτερο κατά σειρά αντικείμενο, που απασχολεί αυτά τα κέντρα, είναι το λεγόμενο "όλοκαύτωμα". Αυτοί, οι δήθεν "εκπαιδευτικοί" και "ερευνητικοί" οργανισμοί, δεν είναι παρά φυτώρια παρασκευής γενιτσάρων για την επεξεργασία και διάδοση προπαγάνδας, η οποία στοχεύει στην ανάπτυξη αποσχιστικού χαρακτήρος εξεγέρσεων από μειονότητες. Αυτήν την βρώμικη δουλειά επιμέρισαν τα μεγάλα κεφάλια, που απεργάζονται το λεγόμενο "γενικό σχέδιο" ή "master plan" τού αρμαγεδονισμού στα διασπαρμένα ανά την υφήλιο σιονιστικά ιδεοληπτικά επιτελεία. Επί τού προκειμένω τονίζω εκ νέου εν παρόδω, ότι το ανώτατο κέντρο που απεργάζεται το master plan δεν είνσι σιονιστές, αλλά αποτελείται από ελληνοφώνους υπηρέτες τής λερναίας ύδρας, οι οποίοι καλύπτονται συχνά πίσω από έτερα προσωπεία. Η επιλογή τών σιονιστών, να τεθούν επικεφαλείς τών "επιστημονικών" φορέων, οι οποίοι ασχολούνται με την "θεωρητική" επεξεργασία ζητημάτων, που αφορούν μειονότητες, ανάγεται στο δεδομένο, ότι οι εβραίοι, τμήμα τών οποίων αποτελούν οι σιονιστές, έζησαν επί σειράν αιώνων ως μειονότητες σε χώρες φιλοξενίας. Ενώ οι πλειοψηφία τών εβραίων γενικώς έζησαν αρμονικά, σεβόμενοι τήν φιλοξενία και συμβάλλοντας στην ευημερία τών χωρών αυτών, οι σιονιστές πάντοτε καταχρήσθησαν αυτής τής φιλοξενίας, αναπτύσσοντας υποθαλπτική και διαβρωτική δράση εις βάρος αυτών τών χωρών. Τούς εβραίους, οι ποίοι πρόβαλλαν και επιδίωκαν την ομαλή προσαρμογή στις χώρες αυτές, τούς λεγόμενους "ασσιμιλιστές" εβραίους, αντιμετώπισαν οι σιονιστές ως θανάσιμο κίνδυνο. Εις βάρος τών ασσιμιλιστών ανέπτυξαν οι σιονιστές τήν θεωρία περί "καθαρότητος τής φυλής". Ένα από τα τεχνάσματα δημιούργίας ανυπόφορου κλίματος εις βάρος τών ασσιμιλιστών, αλλά και μαζικής φυσικής εξοντώσεώς τους, στάθηκε και εξακολουθεί να παραμένει η δρομολόγηση προπαγνδιστών, οι οποίοι αντιμετώπιζαν και αντιμετωπίζουν τούς εβραίους καταγγελτικώς, κατ' αποκοπήν επί φυλετικής, ρατσιστικής βάσεως. Σε αυτές τις απάνθρωπες αγέλες πρωτοστάτησαν τα πρωτοπαλίκαρα τού χιτλερισμού, με πρώτον και κύριο τον εβραίο Alfred Rosenberg. Αυτοί ήσαν, που προλείαναν τον δρόμο για την ίδρυση τού σιονιστικού κρατιδίου στην Μέση Ανατολή, ενώ οι θιασώτες τους προωθούνται σε όλες τις χώρες, συμπεριλαμβανομένης και τής Ελλάδος. Κατ' αυτόν τον τρόπο, η εφαρμογή τής αρχής τού ιλλουμινάτου Γκότφρηντ Χέγγελ, περί συγκροτήσεως αμφοτέρων τών αντιθέτων από το ίδιο κέντρο, καθώς και τής τρίτης εκδοχής, η οποία καλείται να επιφέρει εκρήξεις, από την μια έστησε το δίκτυο τής "ανοικτής κοινωνίας" τού Καρλ Πόπερ και τών ¨"ιδρυμάτων" - κωλοχανίων τού Σόρος, από την άλλη την φυλετική προπαγάνδα τών φασισταριών, που υποτίθεται ότι αμφισβητεί αυτά με έμφαση.
Σε αυτά τα πλαίσια εντάσσονται οι έδρες πολιτικών "επιστημών" τού "πανεπιστημίου" τού τελ αβίβ, καθώς και η έδρα "πολιτολγίας" τού λεγόμενου Ελυθέρου Πανεπιστημίου στο Βερολίνο, που λόγω γεωγραφικής εγγύτητος παρακαλουθώ εκ τού σύνεγγους εδώ και σαραπέντε έτη. Οι δυο σιονιστές προκαθήμενοι τής εν λόγω έδρας, ώθησαν τον εν λόγω κλάδο σπουδών να ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με θέματα μειωνοτήτων και τού "ολοκαυτώματος", όρο προερχόμενο από την θρησκεία τών σιονιστών, που εστιάζεται στις θυσίες σε είδωλα (Εάν κάποιοι έχουν αντιρήσεις περί αυτού, ευχαρίστως να ασχοληθούμε και με το περιχόμενο δραστηριοτήτων στις έδρες θρησκειολογίας αυτών τών ιδρυμάτων). Ειδικά στην εν λόγω έδρα στο Βερολίνο εκπονήθηκαν κατά τήν διάρκεια τών δεκαετιών "70 και '80 δεκάδες "διατριβές" για τις μειωνότητες στον Λίβανο, ακριβώς πριν την εισβολή τού σιονιστικού κρατιδίου σε αυτήν την χώρα. Πέραν αυτού όμως, ένα από τα πάγια "έργα" των δυο αυτών "ταγών τής νοήσεως", ήταν να στρατολογούν γκασταρμπάιτερ, προερχόμενους από την Ελλάδα, πομακικής ή άλλης μη Ελληνικής εθνοτικής προελεύσεως. Παρέχοντας σε αυτά τα αγκλιτσοφόρα καραβλαχαδερά υποτροφίες και θέσεις εργασίας, τα αναδείκνυαν σε "διδάκτορες τών κοινωνικών και πολιτικών επιστημών" βάζοντάς τα να εκπονούν παδαριώδεις λιβέλους εναντίον τής συνοχής τής Ελλαδικής επικρατείας, υπό την υποτιθέμενη μορφή "επιστημονικών εργασιών". Οι Έλληνες μετανάστες, οι οποίοι τόλμησαν να ξεσκεπάσουν το περιεχόμενο και τις στοχεύσεις αυτών τών λιβελογραφημμάτων, αντιμετώπισαν ορυμαγδό μηνύσεων και δικαστικών καταδικών.
Το περί τού σκοπιανού εξυφανθέν και προωθούμενο εδώ και πολλές δεκαετίες σχέδιο, το οποίον προσβλέπει εκτός από το αιματοκύλισμα στην μείζωνα περιοχή και στην εξάσκηση αφορήτου πιέσεως στις ελλαδικές κυβερνήσεις, περιλαμβάνει τέσσαρες φάσεις, επί ενιαίως προωθουμένης διαδικασίας:
1. Βάθαιμα τών αλυτρωτικών συνδρόμων στα σκόπια και κλιμάκωση εχθρότητος.
2. Εξέγερση τής αλβανικής μειονότητος στα σκόπια και βίαιες ενδοκρατιδιακές διενέξεις
3. Μετακίνηση σλαβικών πληθυσμών, λόγω εμφυλίων πολεμικών διενέξεων από τα σκόπια στην Μακεδονία. Στόχος η πλήρης εθνοτική αλλοίωσής της, η οποία εδώ και χρόνια κλιμακώνεται με γεωμετρική μέθοδο, επί πλέον μέσω τής λαθρομεταναστεύσεως.
4. Απόσχιση τής Μακεδονίας από την Ελλάδα, βάσει τής βιαίου εθνοτικής της αλλοιώσεως.
Κατά συνέπεια ο ατέρμων καυγάς για το όνομα και η μη επίλυσις τού προβλήματος, που εντέχνως κρατείται σε συνθήκες μονίμου εντάσεως είναι άκρως ηθελημένος και αποτελεί βασικό τμήμα τού σχεδίου, που προβλέπει ως επιστέγασμα στην ονοματοδοσία στο προτεκτοράτο ως "βόρεια μακεδονία", τουτέστιν κοιτίδα τής "αλυτρώτου νότιας μακεδονίας", την οποία επιχειρούν να επιβάλλουν οι συριζανέλ με την "συμφωνία" στις Πρέσπες. Κατά πόσο αυτή η συμφωνία θα αποτελέσει την απαρχή τού διαμελισμού τού Ελλαδικού χώρου, ή τον ενταφιασμό τών ξενόδουλων καθεστώτων, είναι άλλου παπά και όχι τού "υπουργού" τύπου τών συριζανέλ, ευαγγέλιο.
Η επερχομένη και στην Ελλάδα Δευτέρα Καπιταλιστική Επανάστασις στα πλαίσια τής πτώσεως τού ήδη ευρισκομένου σε συνθήκες πλήρους αποσυνθέσεως δυτικού "πολιτισμού", θα σαρώσει μέχρι εσχάτου λιθαρίου το υπάρχον γραφειοκρατικό έκτρωμα ποινικού δικαίου, το οποίο όλως υποκριτικώς αρέσκεται να αποκαλείται καπιταλισμός, παραλάσσοντας ένα γράμμα από την φύση του, που είναι ο κανιβαλισμός.
Δεν είναι μόνον η μαχητική νεολαία και σημαντικά τμήματα τού λαού, που ενεργοποιούνται σήμερα για την προάσπιση τής Μακεδονίας. Χαρακτηριστικά αναφέρω, ότι για την μετάβαση από την Αθήνα στην Θεσσαλονίκη, για να λάβουν μέρος στην μεγάλη διαδήλωση, κατέβαλαν οι μετακινούμενοι στα μισθωμένα λεωφορεία κόμιστρο μετ' επιστροφής 15 ευρώ. Όποιος νομίζει, ότι τόσο κοστίζουν υπό κανονικές συνθήκες αυτές οι μεταβάσεις, μάλλον δεν είναι εις θέσιν να διακρίνει τα επερχόμενα. Δείγμα τών συνθηκών, που επικρατούν για τούς επενδυτές στην Ελλάδα, αποκαλύπτει και ο κάτωθι σύνδεσμος
https://www.pronews.gr/elliniki-politiki/kyvernisi/721038_epimenei-o-dpapaggelopoylos-i-proigoymeni-kyvernisi-prohorise-se
Όπως πολύ ορθώς διαπιστώνει σε συνέντευξή του στην εκπομπή "Καμόρα" ο Γιώργος Αδαλής, δεν έχει υπάρξει πλέον αποτυχημένος διπλωμάτης σε ολόκληρο την ιστορία τής διπλωματίας από τον Μάθιου Νίμιτς. "Την γιαγιά μου να βάζανε για την επίλυση αυτού τού προβλήματος, θα το έλυνε αμέσως, χωρίς να πηγαινοέρχεται πέρα δώθε για δεκαετίες", είπε χαρακτηριστικά στην συνέντευξη ο Αδαλής.
5. ΟΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΜΕΝΩΝ "ΣΩΤΗΡΩΝ" ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ΡΑΚΟΥΣ
Διακόπτω προσωρινώς την ανάπτυξη τού προηγουμένου θέματος, παρ' όλη την ιδιαίτερη προσοχή που τού αποδίδω, ώστε να προβώ σε τοποθέτηση με αφορμή μια σειρά πολύ σημαντικών ζητημάτων, τα οποία ετέθησαν από τούς φίλους και τις φίλες σχολιαστές στην προηγουμένη ανάρτηση.
Ευχαριστώ θερμά όλους όσους σχολίασαν με τρόπο, που κατά τον γράφοντα συνιστά καταθέσεις ψυχής. Η αμεσότητα αυτών τών εκφορών θεωρώ ότι τιμά αυτό το ιστολόγιο και επαυξάνει την ευθύνη τού ιστολόγου έναντι τών επισκεπτών. Θα το επαναλάβω, ενώ το έχω δηλώσει εδώ και χρόνια: Το αγαθό τής διαδράσεως συνιστά κοινή περιουσία τού ιστολόγου κι τών επισκεπτών. Όποιος διαχειριστής αντιλαμβάνεται τον ιστοχώρο που δημιούργησε μέσα από πρίσμα στενά ιδιοκτησιακό, δεν έχει κατανοήσει την αποστολή και τις ουσιαστικές δυνατότητες τού πολυμέσου, στο οποίο θέλει να συμμετέχει με δυναμικό τρόπο.
Για κάποιες αναφορές που ακολουθούν ζητώ συγγνώμη εκ τών προτέρων. Κάποιες τοποθετήσεις που προηγήθησαν μού επιβάλλουν ως ένα βαθμό να γίνω αυτοβιογραφικός. Με αυτόν τον τρόπο καταντάω γραφικός. Στην πορεία άνω τών δέκα ετών, που λειτουργεί αυτός ο ιστοχώρος - άλλοτε έντονα και άλλοτε υποτονικά - απέφυγα επισταμένα να προβώ σε προσωπικές αναφορές. Για τον γράφοντα, η όποια έπαρσις ένεκα υποτιθέμενων ιδίων επιτευγμάτων και η αυτοθωπεία συνιστούν είδος δημοσίου ιντερνετικού αυνανισμού. Η διαδικτυακή ανωνυμία κάθε άλλο παρά αρνητική, ή κατακριταία, μπορεί να είναι ως δομικό συστατικό τής διαδράσεως. Τουναντίον, έρχεται να υπογραμμίσει σε αυτό που ο μακαρίτης Βασίλης Ζήσης είχε οραματιστεί ως καθιέρωση τής "δημοσιογραφίας τής βάσης", ότι τον καθοριστικό ρόλο επιτελούν σε αυτά τα πλαίσια οι εκφραζόμενες απόψεις και όχι η εν τέλει επωνυμία τού γράφοντος. Κατά τον αντίθετο ακριβώς τρόπο, που καθιερώθηκε από την επαγγελματική δημοσιογραφία τών εντύπων. Σε αυτά η πρώτη προσοχή που εδαπανάτο στο παρελθόν - καθ' ότι η όλη πρωτοβουλία τών κινήσεων έχει μεακινηθεί πλέον προς το διαδίκτυο - αφορούσε την "αυθεντία" τού δημιοσιογράφου ως συγκεκριμένο δημόσιο πρόσωπο. Τουναντίον η διαδικτυακή προσωνυμία (nick name) διαμορφώνει μια περσόνα στα πλαίσια τής διαδικτυακής πραγματικότητος, η οποία ενώ δεν βρίσκεται σε κάποια διαφορά φάσεως από τον εμπράγματο επώνυμο κάτοχό της στην συμβατική πραγματικότητα, στις πλείστες τών περιπτώσεων τον επικαλύπτει (χωρίς όμως και να τον συγκαλύπτει) στα πλαίσια τού διαδικτυακού προσκηνείου. Την κύρια εξαίρεση σε αυτήν την πρακτική αποτελούν αρκετοί επαγγελματίες δημοσιογράφοι, που έχοντας πολυετή θητεία στα έντυπα, αποφάσισαν να αναμειχθούν και στο διαδίκτυο.
Το διαδίκτυο - ασχέτως τών αιτιάσεων που οι κατασκευαστές του το δημιούργησαν και το έθεσαν σε ευρεία διάθεση - εισάγει νέα πρωτόγνωρα ήθη. Κάποια εξ αυτών είναι ενδεικτικά για τα ήθη ενός καλύτερου κόσμου από αυτόν που βιώνουμε σήμερα και που βαθμηδόν επέρχεται, ενώ συμβάλλουν να προσβλέπουμε σε αυτόν. Πέρα από το τεράστιο δημόσιο βήμα, που προσφέρει το διαδίκτυο σε πραγματικό χρόνο σε κάθε καλοθελητή, γεφυρώνειταυτοχρόνως αποτελεσματικά αλλά και με ελάχιστο κόστος τις γεωγραφικές αποστάσεις, οι οποίες ως δεδομένο τής εικονικής πραγματικότητος καταργούνται πλήρως. Η δεύτερη μεγάλη προσφορά τού διαδικτύου είναι η άνευ κόστους δυνατότητα πρόσβασης σε πληθώρα μέσων, όπως βιβλία, μουσική, ταινίες κοινηματογράφου, βάσεις καθημερινής εημέρωσης που ανανεώνονται ταχύτατα κλπ. Αυτό το "δωρεάν ελάβατε", διαμορφώνει και το αντίστοιχο "δωρεάν δώτε", όπου ο κάθε ιστολόγος ρίχνει μέσα στην μπλογκόσφαιρα τα πονήματά του, στις πλείστες τών περιπτώσεων εν τέλει ένευ αντιμισθίας. Δεδομένης τής διαδικτυακής προσνωνυμίας και ανωνυμίας, ο τυπικός ιστολόγος με την όλη ανάπτυξη τών δραστηριοτήτων του δεν προβάλλει καν την προσωπικότητά του στην συμβατική πραγματικότητα.
Επειδή όμως οι ανθρώπινες αδυναμίες πάντοτε καραδοκούν, όπως επίσης και καθ' ότι η μετάβαση από το παλαιό στο νεότερο δεν συντελείται χωρίς προσωρινά και επί μέρους πισωγυρίσματα, η πλεύση πολλές φορές στα πλαίσια τής μπλογκόσφαιρας, επιφέρει την τάση, η διαδικτυακή περσόνα να αποκτά την τάση παγιώσής της μέσα στα εικονικά δεδομένα, με το να μετατρέπεται βαθμηδόν σε τοξική, επιδιώκοντας στενά προσωπικά ψευτοωφέλη, τα οποία αφορούν εν τέλη τα δεδομένα τής συμβατικής πραγματικότητος, η οποία εμπεδώνεται επωνύμως και όχι ανωνύμως ή προσωνυμικώς. Όπως η αυτοπροβολή και δημόσια επικύρωση εσώψυχων, σχετικά με τα οποία εκδηλώνεται η τάση αυτά να αναχθούν σε κοινωνική νόρμα,
Ας μού επιτραπεί λοιπόν ο ισχυρισμός, ότι θέτοντας σε γνώση κάποια προσωπικά δεδομένα που με αφορούν με αφορμή σχόλια που κατατέθηκαν, αυτό δεν γίνεται με υστεροβουλία, ή διάθεση αυτοπροβολής. Στοχεύω αποκλειστικά να καταστήσω κατανοητά τα ελατήρια κάποιων επιλογών μου. Στο βαθμό που αυτές τις επιλογές δεν τις θεωρώ αυστηρά προσωπικές, αλλά συνιστώσες σε μια δημόσια παρέμβαση, η οποία επιδιώκει να συμβάλλει στην επεξεργασία ενός συστήματος αντιμετωπίσεως τών πραγματικών προκλήσεων. Συνιστούν δηλαδή για τον γράφοντα στρατηγικές επιλογές, την γενικότερη αξία τών οποίων φιλοδοξεί να καταδείξει.
Θα ήθελα να στρέψουμε λίγο την προσοχή μας στο μοναδικής εκφραστικότητος άσμα τού Γιάννη Παπαϊωάννου, πού ψάλλει εν είδει ζεϊμπεκιάς την εφόρμηση τού Ελληνισμού μέσα στα ναρκοπέδια τής ιστορίας, αυτό δηληδή που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε πιο σύντομα "Ελληνικό Γλέντι". Μετά τον δεύτερο φθόγγο στο μπουζούκι ακολουθεί μια σύντομη, αλλά ιδιαίτερα εμφατική παύση. Η παύση επαναλαμβάνεται και μετά την τελευταία γκασμαδιά τής πένας πριν την ολοκλήρωση τού πρώτου μέτρου, η οποία διατρανώνει με ηχητικό τρόπο αποφασιστικότητα. Πρόκειται για το κτύπημα τού ποδιού στο έδαφος πριν την εκτίναξη προς το άγνωστο. Η παύση αποτελεί στην μουσική τήν ισχυρότερη μορφή ηχητικής έκφρασης. Λειτουργεί με μεγαλύτερη ισχύ από το οιοδήποτε κρεσέντο ή πτώση, από το οιοδήποτε ηχοχρώμα ή τερετισμό. Γι' αυτό δήλωσε χαρακτηριστικά ο μεγάλος δεξιοτέχνης και βαθυστόχαστος μουσικός Γεχούντι Μενουχίν, ότι "μουσική είναι η έντεχνη εναλλαγή ήχων και παύσεων". Αυτός ο ορισμός αποδίδει την ίδια σημασία που υπέχουν όλα τα άπειρα ήδη μουσικών ήχων ισάξια με την μόνη, μοναδική και απλούστατα μονοσήμαντη σιωπή, που εκδηλώνει μια σύντομη παύση. Ο μόνος, από την πληθώρα τών μουσικών, που επιχείρησαν στην πορεία τού χρόνου να ερμηνεύσουνν αυτό το άσμα τού Γιάννη Παπαϊωάννου, που απέδωσε την παύση, ήταν ο Κώστας Παπαδόπουλος. Αυτή η σεμνή λαϊκή φυσιογνωμία, που παρακολούθησε με ευλάβεια την ανάπτυξη τής τέχνης τών παλιών, ήταν ο μόνος που συνέλαβε κατά την γνώμη μου το ηχητικό μήνυμα τού δημιουργού. Και ενώ πέτυχε να το αποδώσει με την ερμηνεία του, γνώριζε, ότι η εκφραστική δυναμική από τον δημιουργό τού άσματος είναι στο συγκεκριμένο μουσικό θέμα απροσπέλαστη. Γι' αυτό, ούτως ώστε να μπορέσει να αποδώσει το μήνυμα τού άσματος, πρόσθεσε στο ιδιαίτερα σύντομο αυτό τραγούδι ως εισαγωγή ένα κατανυκτικό μακρόσυρτο ταξίμι. Η σιωπή και η παύση είναι η στάση προσοχής έναντι τού θανάτου. Με αυτήν την παύση ο Παπαϊωάνου παρουσιάζει όπλα στούς πεσόντας.
Παρόλο που υποκλείνομαι μπροστά σε αυτό το είδος σιωπής, θα προσπαθήσω να τοποθετηθώ στα ζητήματα που ετέθησαν διαμορφώνοντας φράσεις:
Μοιράζομαι οπωσδήποτε με τούς σχολιαστές την έκκληση για επιστροφή στα ενεργά διαδικτυακά δρώμενα τού καλού μας φίλου, αλλά και πολύτιμου συνεργάτου με δεκάδες αναρτήσεις εδώ σε προηγούμενες φάσεις. Όμως γνωρίζω, ότι αυτός έκανε και στο παρελθόν αγραναπαύσεις, όποτε έκρινε ότι το χωράφι χρειάζεται ανανέωση, για να επανέλθει στην συνέχεια δρυμύτερος. Πρόκειται για ένα άνθρωπο με υψηλή ευαισθησία, άκρως μειλίχιο. Ο Κλαούζεβιτζ αναλύει στο βιβλίο του για τον πόλεμο, ότι αυτό ακριβώς το είδος ανθρώπων διαθέτει την μεγίστη δύναμη πυρός. Γράφει χαρακτηριστικά, ότι την δύναμη να θράυσει τον βράχο, διαθέτει το μικρό λουλούδι, που ξεπροβάλλει και αναπτύσσεται στην σχισμή του. Ας διασκόμαστε από την εκκωφαντική ησυχία πριν την μπόρα. Το μόνο που επιτυγχάνει ο ακτιβισμός είναι η ανακύκλωση ορίων.
Η κριτική που εκφράζεται από πιστό, παλιό φίλο τού ιστολογίου σχετικά με την κατ' αυτόν άσκοπη και καιροσκοπική θωπεία "καραφασιστών" από εμένα, όπως ισχυρίζεται, "που εξακολουθώ να γλύφω", θέλω να καταθέσω τα εξής:
1. Ουδέποτε απέκρυψα την αριστερή μου προέλευση. Δεν υπήρξα απλά αριστερός, αλλά όπως έλεγαν οι παλαιότεροι τα χρόνια που αριστερά υφίσταο κρατικές διώξεις. ήμουν "βαμμένος". Τουτέστιν από άνω ως κάτω. Πριν από ακριβώς σαράντα χρόνια, σε νεαρότατη ηλικία ήμουν μέλος ολιγομελούς ανώτατου καθοδηγητικού οργάνου σε κόμμα τής άκρας αριστεράς. Όμως οι τσάρκες που έφερα έκτοτε με οδήγησεν και σε άλλα περιβόλια διότι εκτός από "βαμμένος" τυγχάνω και "περπατημένος". Είκοσι χρόνια μετά από αυτήν την ιστορία μετέβην εις τήν Κύπρον, προσκεκλημένος υπό τού Μακαριοτάτου Αρχιεπισκόπου τής εκκλησίας τών "Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών" (παλαιοημερολογίτες) Επιφανείου για να συζητήσουμε επί θεμάτων γενικότερων εκκλησιαστικών επιλογών και την χάραξη πορείας στην ιεραποστολή τής δυτικής Ευρώπης, για την οποία είχα λιώσει σόλες υποδημάτων πολύ μεγαλύτερης αξίας από την διαδικτυακή μελάνη, την οποίαν δαπάνησαν κάποιοι για να αναρτήσουν απεικονήσεις εικόνων και αγιαστούρες στις προθήκες τών ιστοχώρων τους. Ο Μακαριώτατος μού πρότεινε τότε να εισέλθω στο σχήμα τής ιεροσύνης, πρόταση που αποδέχθηκα μετά χαράς. Στην πορεία εκρίθην από τούς ιθύνοντας ως μη κατάλληλος προς αυτό, γεγονός το οποίον εκ τών υστέρων με χαροποίησε. Διότι τις έντονες αντιρρήσεις και την δρυμεία κριτική που πρόβαλλα στην συνέχεια, ήταν εντόνως προτιμότρο για όλους τούς συμβαλλομένους να το πράξω ως λαϊκός.
Πέραν αυτού πέρασα και από αρκετούς άλλους χώρους, που εφόσον αριθμήσω εδώ και τώρα θα γίνω κουραστικός. Επιγραμματικά αναφέρω μόνον, ότι κατά το έτος 1989 συνίδρυσα με άλλους συναγωνιστές στο Βερολίνο την επιτροπή για την προώθηση τών εθνικών θεμάτων, η οποία δημιούργησε ιδιαίτερη αίσθηση. Αποτέλεσμα τών δραστηριοτήτων της ήταν να εξαφανισθεί από το προσκήνιο τής Γερμανίας η "Επιτροπή Τουρκοελληνικής Φιλίας", που είχε ιδρύσει και προωθούσε τότε ο κομματικός χώρος που εκφράζει σήμερα ο "σύριζα".
2. Κατά συνέπεια όποιοι προσπαθούν να με κατατάξουν στα όποια στερεότυπα αναπαράγουν, δεν με γνωρίζουν και κάνουν χρήση τής φαντασίας τους τρώγοντας δοξαστή τροφή. Αυτοί που με γνωρίζουν αντιθέτως, δεν επιχειρούν κάτι τέτοιο, διότι ξέρουν ότι είμαι ιδιόρυθμος και ότι από όπου πέρασα εκδιώχθηκα κακήν κακώς, διότι εχάλαγα την άνωθεν δοτή και επιβεβλημένη συνταγή. Η μόνη ομοταξία όπου ανήκα και αξοκολουθώ να ανήκω, η οποία πάντοτε με αποδέχεται και εκφράζει αισθήματα αγάπης και σεβασμού κατ' αποκοπήν προς εμέ είναι οι ροκάδες και τζαζίστες. Διότι με αυτούς γράψαμε ιστορία στα πατάρια και όποτε έτρεχαν από πίσω τους οι πιτσιρίκες να τούς ζητήσουν αυτόγραφα, γνώριζαν, ότι τον τόνο τον έδινε ο κιθαρίστας. Κι άμα λάχει από αυτής τής θέσεως προκαλώ τον οποιονδήποτε επαγγελματία η ερασιτέχνη, που εκτιμά ότι αντέχει, να βγούμε σε δημόσιο τζαμάρισμα για να δούμε ποιος θα μαζέψει το μάξιμουμ χειροκρότημα. Για να μην αναφερθώ σε κάτι τόνους χέβυ μέταλ μπαλάντες και ύμνους στούς Αρχαίους Θεούς και Μυστικούς Πατέρες, που έχω στα συρτάρια.
3. Ναι γλύφω αυτούς που θεωρώ αδελφούς. Πέρα από τούς ακατάλυτους δεσμούς που έχω με συντρόφους, που οργώσαμε τις εργατικές συνοικίες, όταν ακόμη υπήρχαν γκασταρμπάϊτερ και τούς αδελφούς μοναχούς, που έσκισαν πτυχία και διδακτορικά για να φέρουν πιο κοντά τον παράδεισο σε αμαρτωλούς και αγίους, ή τα πρεζόνια που κάναμε μαζί αγώνα για να αποτοξινωθούν, απαιτώ από την γερμανική κυβέρνηση εδώ και τώρα να μού απονείμει τον Μεγαλόσταυρο τής Τιμής, για τον αγώνα που έχω κάνει σε δισκοθήκες, μπαρ και κέντρα διασκεδάσεως προς ώφελος χιλιάδων γυναικών, για να μην ξεπέσουν στον βούρκο τής γυναικίας ομοφιλοφυλίας.
Θα πρέπει ο φίλος που έθεσε αυτό το θέμα να κατανοήσει, ότι υπάρχουν πολλά ήδη γλυψίματος. Υπάρχουν οι τσανακογλύφτες, όμως και οι γάτες γλύφουν τα παιδιά τους. Διότι δεν υπάρχουν λουτροκαμπινέδες για γάτες. Και τα γλύφουν για να τα καθαρίσουν και να τα αποστειρώσουν, ενώ τα γατάκια ταυτοχρόνως καταπραΰνονται. Τις γάτες δεν τις ενδιαφέρει η καταπράυνση, αλλά ο καθαρισμός. Η καταπράυνση είναι το δόλωμα. Και αυτήν την πρακτική δεν την επέλεξαν οι γάτες, αλλά η Φύσις που είναι σοφή.
Φιλαράκι, δεν υπάρχει μόνον το άσπρο και το μαύρο, που ορίζει τα κουτάκια στην σκέψη μας. Όλοι είμαστε αποχρώσεις τού γκρίζου. Κι αν κάποιος μού προσφέρει πάτημα να πάρω λίγο από το γκρίζο του και να τού δώσω λίγο από το λευκό που διαθέτω, θα το κάνω. Με μια προϋπόθεση: Να ανοίξει διάλογο μαζί μου και να μην είναι χαφιεδοκαθίκι. Διότι όπως ισχυρίσθηκε ένας Ινδός Πατέρας "Δεν υπάρχει άγιος χωρίς παρελθόν και αμαρτωλός χωρίς μέλλον".
Βεβαίως όταν δω, ότι κάποια αδέλφια σκύβουν πολύ στις κουπαστές, εκεί που καραδικούνε τα σκυλόψαρα, θα τούς βάλλω τις φωνές. Όχι γιατί τότε κατάλαβα που πάει το πράγμα, αλλά γιατί τότε είναι αυτοί εις θέση να καταλάβουν, για ποιο λόγο ψιχαλίζει.
4. Ο καριόλης ο Τσώρτσιλ, όταν χυνόταν το αίμα τών Ελλήνων κατά την αδελφοκτόνο σύγκρουση τού εμφυλίου πολέμου, που επέβαλλαν οι άγγλοι ιμπεριαλιστές, ενώ βρισκόταν σε παραλήρημα χαράς, φρόντισε όμως να προειδοποιήσει τα κωθώνια του λέγοντας: "Εάν καταφέρουν οι Έλληνες να ενωθούν τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη θα μετατραπούν σε νάνους". Μάς έχει καταφάει σαν λαό η διχόνοια και η μαλακία. Και εγώ αυτόν τον δρόμο δεν θα τον τραβήξω. Οι Έλληνες θα ενωθούμε θέλουν δεν θέλουν, θέλετε δεν θέλετε. Αλλιώς θα σάς γαμήσω. Αυτοί που δεν χωράνε μέσα είναι οι χαφιέδες και τα κωλόπαιδα. Όσοι θέλετε ελάτε, όπου και εάν πιστεύετε. Είναι αδιάφορο. Και όσοι γουστάρετε μόνον να παίξετε μαζί μας, σάς συνιστώ το τζίγκινο σωβρακάκι.
Ο Γρίβας μπορεί να ήταν πράκτορας τών ΗΠΑ, η παρέμβαση τού οποίου στην Κύπρο είχε στόχο εκμεταλλευόμενος την ετοιμότητα τής αυτοθυσίας και τα αντιαποικιακά αισθήματα τού Κυπριακού Λαού, να προωθύσει την επιρροή τών ΗΠΑ στη νήσο, δίπλα στον μονομερή έλεγχό της από τούς Άγγλους. Οι αγωνιστές τής ΕΟΚΑ όμως, που αυτός έβγαλε στο κλαρί, Γρηγόρης Αυξεντίου και Ευαγόρας Παλικαρίδης και που απαγχόνησαν τα αγγλικά βαμπίρ ήσαν Ηρωες. Που κανείς δεν τόλμησε να βγει να αμφισβητήσει. Το έθνος στέκεται γονυπετές έμπροσθεν στην μνήμη τους, θεωρώντας τους πρότυπα αγωνιστικότητος. Ο Αλέκος Παναγούλης, που δολοφονήθηκε άναδρα από τις αντιλαϊκές δυνάμεις τού παρακράτους, ανήκε στην Ένωση Κέντρου. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης και ο Πορφυριάδης, οι οποίοι στάθηκαν στην πρώτη γραμμή τού ειρηνιστικού κινήματος και δολοφονήθηκαν με άγριο τρόπο ανήκαν στην αριστερά. Αυτοί που αμφισβητούν σήμερα την αξία και την προσφορά τους, εφορμούντες από παραταξιακή εμπάθεια είναι χαμερπή παράσιτα, που προάγουν τον διχασμό στούς κόλπους τής κοινωνικής βάσεως. Κάθε κομματικός χώρος και πολιτικός προσανατολισμός στην Ελλάδα κρύβει μέσα του χιλιάδες ρεμάλια, έχει όμως να επιδείξει και ήρωες.Οι περισσότεροι όμως είμαστε μέσοι άνθρωποι. Και η αποστολή μας είναι να συνεισφέρουμε, ώστε να υψωθεί ο μέσος άνθρωπος πάνω από το μέσον. Να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα. Για να δούμε τις αμυγδαλιές να ανθίζουν, τον ήλιο να λάμπει, την θάλασσα να κυμματίζει. Για να απλωθεί η άμπελος μας ως τα πέρατα τής οικουμένης. Όχι με τα χημικά νοθευμένα κρασιά τού κάθε μπουτάρη, αλλά με την ζωντανή διατύπωση και προώθηση τού διαχρονικού μας μηνύματος έναντι τών συγχρόνων προκλήσεων.
Όταν κατοικοέδρευα στα μαοϊστικά μαγαζιά, μελέτησα πολύ προσεκτικά τα έργα τού Μάο "Για τις αντιθέσεις" και "Για τη σωστή λύση τών αντιθέσεων στούς κόλπους τού λαού". Εκεί ο Μάο Τσε Τουνκγ πραγματεύεται βασικά στοιχεία για την δραστηριότητα αυτών που θέλουν να καταργήσουν παλαιά δεδομένα και να συμβάλλουν στην πραγμάτωση τού νέου. Η τακτική που προτείνει, είναι να προσπαθούμε να ουδτεροποιούμε τους αντιπάλους, να έλκουμε σε συμμαχίες τούς ουδετέρους και να ατσαλώνουμε το φρόνημα τών συμμάχων μας. Μετατρεπόμενοι σε κεντρικό πόλο έλξεως και όχι απωθήσεως. Να ισχυριζόμαστε, ότι εμείς και μόνον έχουμε δίκιο και ότι όλοι οι άλλοι είναι απορριπταίοι, συνιστά το ευκολότερο τών πραγμάτων. Να μπορούμε όμως να επενεργούμε συσπειρώσεις είναι τέχνη. Αυτή, για να την χειριστούν κάποιοι, δεν επαρκεί να είναι νοήμονες. Ταυτοχρόνως επιβάλεται να είναι και ταπεινοί. Ταπεινοί, όσο αφορά μόνον την εκφορά τους. Διότι οι φιλοδοξίες τών στοχεύσεών τους μπορούν να προσβλέπουν μακρυά. Η πορεία όμως προς αυτούς τέτοιους στόχους απαιτεί υπομονή και επιμονή. Όπου δίπλα στις επελάσεις, την ίδια αξία υπέχει και η προώθηση με βηματισμό, οι στασιμότες, ακόμη και η αναδίπλωση, όταν αυτά προβλέπονται από σόφρονα τακτική.
Κατά τα άλλα, καλέ μου φίλε, σού συνιστώ να εξακολουθείς να μάς τα ρίχνεις και να τούς τα ρίχνεις ανελέητα. Διότι μέσα στις καταστάσεις παραφροσύνης που διάγουμε, χρειάζεται και η μαγκούρα. Γι αυτό έλεγαν οι παλαιότεροι: "Και τά άγια φοβέρα θέλουνε".
Με τις υγίες μας μεγάλε Γιάννη. Ζήτω τα πανιγύρια! Γειά σου Παπαιωάννου!
1. ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΥΛΟΙ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΔΙΟΧΕΤΕΥΟΝΤΑΙ
Ζούμε σε εποχή τεραστίων ανακατατάξεων στην διεθνές προσκήνιο, οι οποίες εκδηλώνονται - όχι απλώς με εντυπωσιακό - αλλά με εκπληκτικό τρόπο. Ποιος θα μπορούσε πριν από μια δεκαετία να διανοηθεί την αναίρεση τής παγκοσμιοποίησης από τον πρόεδρο τών ΗΠΑ στο βήμα τού ΟΗΕ; Ή πριν ένα έτος, ότι θα ήταν δυνατόν η Χίλαρυ Κλίντον να δηλώσει, ότι προφανώς η Ρωσία δεν είχε ανάμιξη στην διαδικασία τής εκλογικής της ήττας; Ή πριν δυο μήνες. ότι το δημοψήφισμα στα Σκόπια θα εξελισσόταν σε νίλα για τούς παραχαράκτες τής ιστορίας; Ή ότι η αριστερά στην Ευρώπη, η οποία επί δεκαετίες εκράδαινε τα λάβαρα τής εξέγερσης εναντίον τού κατεστημένου, θα μετατρέπετο στον πλέον φανατικό εκφραστή τής αντίδρασης ενάντια σε πάσα ουσιαστική κοινωνική αμφισβήτηση, παραδίδοντας την σκυτάλη τής επιβολής ριζοσπαστικών αλλαγών σε νέα δεξιά μαχητικά σχήματα;
Η τρέχουσα διογκούμενη συγκυρία, η οποία κονιορτοποιεί το πεδίο τών τετριμμένων, υπερσκελίζει τα στερεότυπα, ρίχνοντας στο καναβάτσο την αναλυτική "δεινότητα" τόσο τών σοβαρών πολιτειολόγων, όσο και τών μόνιμων βλαχαδερών τής αυτόκλητης κοπυπαστικής "ενημέρωσης", τα οποία εστιάζονται στο να αναπαράγουν την ειδησεογραφική καταγραφή τών πρώτων, προβαίνοντας όμως για λόγους σαθρού "γοήτρου" και αυτοεπαιρόμενοι σε διάνθιση με παχιά φρασεολογία, υβρίζοντας με βάναυσο τρόπο όσους ένεκα τού πασατέμπου τολμούν να παρακολουθούν τα γραφόμενά τους μέσω χαρακτηρισμών τού τύπου "λωβοτομημένοι μου" ή και ακόμη πλέον εκχυδαϊσμένες εκφορές. Δεν λείπουν και οι περιπτώσεις που κάποιοι εξ αυτών αυτοανακηρυσσόμενοι σε χαλίφηδες στη θέση τού χαλίφη, διεκδικούν για πάρτη τους το μέτρο να αποφαίνονται ποιες σελίδες ανήκουν στον "πατριωτικό" χώρο και ποιοι κοσκινίζουν διαδικτυακό τραχανά. Με αποτέλεσμα άνθρωποι με τεράστια προσφορά στην μπλογκόσφαιρα, οι οποίοι δημιούργησαν ενδιαφέροντες χώρους διαφώτισης και διαλόγου, να συμμαζεύουν σιγά - σιγά τα υπάρχοντά τους, βλέποντας τον πέριξ αυλόγυρο να ναρκοθετείται με κοπριά τών εσώψυχων.
Η ζωή όμως προχωρεί πέραν, άνωθεν και ανάμεσα στούς πηχυαίους ειδησεογραφικούς τίτλους τού κάθε επαγγελματία γκροσίστα τής ενημέρωσης, ο οποίος έχει κληθεί στα πλαίσια τής πέμπτης εξουσίας με την σημερινή της ηλεκτρονική μορφή, να διαμορφώνει τήν "κοινή" γνώμη και να καθορίζει ποια είναι η "αλήθεια" στις οθόνες τών υπολογιστών, οι οποίες βαθμηδόν αντικαθιστούν τής οθόνες τών τηλεοράσεων. Όπου οι αυτόκλητοι αστέρες τής διαδράσεως αναπαράγουν μια από τα ίδια με τούς προηγούμενους, χωρίς να δύνανται να κατανοήσουν. ότι το ξεσκέπασμα τού κοινωνικού μύθου απαιτεί επίπονη αφοσίωση ζωής, η οποία δεν είναι δυνατόν να προσμετράται από τα κοπάδια τών ποντικιών, τα οποία μπορεί να εισέρχονται σε ένα ιστότοπο.
Ο προσεκτικός παρατηρητής μπορεί να διαπιστώσει, ότι κάποιοι, που έχουν αποφασίσει να παρέμβουν ενεργώς, συστηματικώς και αποτελεσματικώς στην αλλαγή βασικών δεδομένων, συνιστούν συλλογικά κοινωνικά υποκείμενα, τα οποία βαθμηδόν συνθέτουν - συχνά με ανεπαίσθητο τρόπο και πέρα από φαιδρές τυμπανοκρουσίες - τούς δικούς τους διαύλους διαφωτίσεως και τις δομές προωθήσεως τών πολιτικών παρεμβάσεων στην βάση τής κοινωνίας και στην Ελλάδα. Αυτοί δεν είναι ούτε κομματόσκυλα, ούτε προλετάριοι τού κουτσούμπα, ούτε επίδοξοι μεγαλόσχημοι κολοκοτρωναίϊκοι σουγιάδες, ούτε εμπαθείς προσκολλημένοι σε παρωχημένα ιδεολογικά σύνδρομα, αλλά επαγγελματίες με όλη την σημασία τού όρου. Παρ' όλες όμως τις φιλότιμες και καθόλα αξιόλογες και αποδοτικές προσπάθειές τους, ζωτικά ανεκπλήρωτο παραμένει ακόμη το ζητούμενο, ότι δεν είναι δυνατόν να συσταθεί προοπτική χωρίς συγκεκριμένο αναλυτικό - θεωρητικό υπόβαθρο.
Βεβαίως, η αναζήτηση κοινωνικών θεωριών στα κατά καιρούς ιδεοληπτικά φληναφήματα τύπου μαρξισμού, λενινισμού, ναζισμού και τα τοιαύτα, που κατά καιρούς σερβιρίστηκαν προς μαζική κατανάλωση και κοινωνικό αποπροσανατολισμό είναι ολοσχερώς αφελής. Βαρβάτοι παρεμβατικοί χώροι, οι οποίοι διαθέτουν δυναμισμό, οργάνωση, ιστορία, μηχανισμούς θεωρητικής επεξεργασίας και αποκρυστάλλωσης στοχεύσεων, συμφώνως προς τις εκτιμήσεις και την εμπειρία τού γράφοντος, θα ήταν αφελές και τουλάχιστον αντιπαραγωγικό, άν όχι μοιραίο, εάν δημοσιοποιούσαν την σύσταση, τίς δραστηριότητες και τις στοχεύσεις τους. Ο αντίπαλος δρα κεκαλυμμένα με κάθετα οργανωμένο σύστημα ιερατείων και αποκρυφιστικών μυστικιστικών εταιρειών, η έκφραση τών οποίων στην επιφάνεια τών δρώμενων περιορίζεται κυρίως σε δήθεν "ανθρωπιστικές" λέσχες, λόμπυ σεξουαλικώς ανωμάλων, μπουλούκια αγομένων αγανακτισμένων, συλλόγους διαστροφικού "μοντερνισμού", κομματικούς σχηματισμούς, θρησκοληπτικές σέκτες, κογκλάβια τραπεζών και πολυεθνικών εταιριών (μη εξαιρουμένων αυτών τών μέσων μαζικής εξοντώσεως) δεξαμενές σκέψης κακουργηματικών ανεγκεφάλων, "ακαδημαϊκά" κατεστημένα και τραστ "ενημέρωσης". Ενώ οι στρατιές μυστικών πρακτόρων, οι μηχανισμοί επωάσεως στελεχών για τα καρτέλ, το εμπόριο όπλων και ναρκωτικών, τελετουργικών ιεροεξεταστών και στελεχών ερεύνης καταστροφικής τεχνολογίας παραμένουν σχολαστικά αθέατες. Κάθε σοβαρή ομάδα, η οποία έθεσε ή θέτει ως στόχο, να αντιπαλέψει τα σχέδια τού συρφετού τών αποκρυφιστών, είναι επόμενον να θεωρεί τελείως επιζήμια πάσα αποκάλυψη τής θεωρητικής της δομής, ως δομημένο συγκρότημα.
Η προηγούμενη διαπίστωση όχι μόνον δεν αναιρεί, αλλά καταδεικνύει την σκοπιμότητα να διοχετεύονται σε τελείως επιλεκτική βάση κάποιες αποκαλύψεις στην δημοσιότητα, οι οποίες προάγονται από συγκεκριμένες επιγνώσεις τών θεωρητικών δεξαμενών αυτών τών ομάδων. Αυτές δεν απευθύνονται στις πλείστες τών περιπτώσεων προς κάποιο μέσο και ανώνυμο κοινό. Τελικοί αποδέκτες τους είναι ευαισθητοποιημένοι καλοθελητές - κυρίως ευρισκόμενοι σε άλλους, αλλα σημαντικούς γεωγραφικούς χώρους από τις συνεκτικές ομάδες παρεμβάσεων, οι οποίοι συλλαμβάνοντας αυτά τα αποσπασματικά μηνύματα. είναι σε θέση να προβούν σε διαφώτιση ευρύτερων συνόλων, μέσω τής σύνθεσης αυτών τών δεδομένων με δικό τους τρόπο.
Αυτό δηλαδή, το οποίον προσλαμβάνει ο καθημερινός άνθρωπος ως υποτιθέμενο πλήρες θεωρητικό οικοδόμημα, είναι μόνον ένα μικρό μέρος τού θεωρητικού υποβάθρου, το οποίον διαρρέουν σκοπίμως στην δημοσιότητα αμφότερα τα συνεκτικά στεγανά, έκαστο προς τις σκοπιμότητές του, Σκοπιμότητες, οι οποίες είναι εκ προοιμίου αντικρουόμενες. Πέραν όμως τών συνασπισμένων μηχανισμών υπάρχουν και δρουν ταυτοχρόνως και οι ιδιώτες. Περί αυτών ουδείς δύναται να ισχυρισθεί, ότι αυτοί σε όλες τις περιπτώσεις διαθέτουν περιορισμένη νοημοσύνη, χωρίς να είναι εις θέσιν να "δημιουργήσουν" ή να προσαρτήσουν γνώση και να επεξεργασθούν και να δομήσουν θεωρία. Πέραν τού ζητήματος τής δυνατότητος προσβάσεως εκάστου καλοθελητού σε αρχεία καταγραμμένης γνώσεως, όπως οι βιβλιοθήκες και τα βιβλιοπωλεία - παρά την συστηματική απόκρυψη και καταστροφή διαφόρων συγγραμμάτων - η οποία είναι αυτονόητα δεδομένη, επί τού προκειμένου τίθεται ακόμη ένα πολύ ιδιαζούσης σημασίας ζήτημα: Η θεωρία, ως συστηματική σύνθεση πληροφορίας και νοητική επεξεργασία αυτής, σχετίζεται αμέσως με τα πεδία πληροφορίας. Η πρόσβαση σε αυτά συνιστά διαδικασία πέραν τών συμβατικών μηχανιστικών ερμηνειών. Παρόλο που κάθε άνθρωπος βρίσκεται σε συνήθως ασυναίσθητο δούναι και λαβείν με αυτά, η δυνατότητα να αξιοποιεί κάποιος με συστηματικό τρόπο αυτά που αποκομίζει από εκεί, ή ακόμη περισσότερο η δυνατότητα να μπορεί συνειδητά να παρεμβαίνει σε αυτά ή να προσλαμβάνει από αυτά ερεθίσματα συνιστά δώρημα. Ως συνήθως η αξιοποίηση ενός ταλάντου προϋποθέτει άσκηση και καλλιέργεια. Χαρισματικοί και καλλιεργημένοι άνθρωποι αντλούν ή πριμοδοτούνται από τα πεδία πληροφορίας με γόνιμο γνωστικό πολτό, τον οποίον με την έφεση που διαθέτουν επεξεργάζονται, προάγοντες κάποιες φορές πρωτοποριακά αποτελέσματα. Αυτούς τούς πρωτοπόρους "προφήτες" τής ανεπαίσθητης καθημερινής εμπνεύσεως και τα πονήματά τους κυνηγούν τα λαγωνικά εξεύρεσης γνωστικού υλικού τών θεωρητικών επιτελείων τών συνασπισμένων ομάδων. Αυτοί γνωρίζουν, ότι η άνωθεν Χάρις φροντίζει να εκδηλώνεται στην σφαίρα τού ανεπάντεχου, άρα απαιτείται η προσεκτική συγκομιδή της. Η αρετή τών θεωρητικών επιτελείων συνίσταται στην συνέχεια, όχι μόνον να αξιολογήσουν το σύνολο τών πληροφοριών και τού υλικού, τα οποία συνάγονται, αλλά βάσει εκείνων τών δεδομένων, που θεωρούνται καταλυτικής σημασίας, να αποτολμήσουν οι ίδιοι το άλμα στα πεδία πληροφορίας, για να συνάγουν την μέθοδο, με την οποία θα μπορέσουν να διοχετεύσουν αυτό που κατείχαν ως αφηρημένη κλείδα προηγουμένως σε διαδικασία πραγματώσεως.
Αυτή η διαδικασία, η οποία καλείται να αντιμετωπίσει την πρακτική συνωμοτικών συνασπισμών, δεν μπορεί παρά να προάγεται και η ίδια με καλυμμένη και αποκλειστική μεθοδολογία. Η δυνατότητα να επιχειρηθεί μια διείσδυση σε τέτοιου είδους συμβάντα προϋποθέτει έντονη εξοικείωση με την συνωμοσιολογία και όχι μόνον. Αυτή η περιοχή τής γνώσεως, η οποία δομείται και διαφυλάσσεται εντός ολιγαρίθμων παρεμβατικών ομάδων, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως αποκλειστική θεωρία.
Κατά κανόνα η μετάδοσις τής γνώσεως έχει εμπιστευτικό χαρακτήρα. Όμως πάντοτε η κωδικοποιημένη καταγραφή της επιτρέπει το προνόμιο τής διεισδύσεως σε επιλέκτους. Όταν ο Πλάτων π.χ., ως Πατέρας τής Μυστικής Γνώσεως διατείνεται, ότι "Η γνώσις επιφυλάσσεται δια τούς εναρέτους", πιστοποιεί ως εκπονήσας συγκεκριμένα συγγράμματα, ότι αυτά εμπερικλείουν συγκεκριμένο υψηλής αξίας γνωσιολογικό περιεχόμενο, το οποίον όμως είναι διασφαλισμένο από πρόσβαση φαύλων. Επ' αυτού καλούνται οι επιλεγμένοι από το πεπρωμένο ενάρετοι να ξεκλειδώσουν την γνώση αυτή, που με τον συγκεκριμένο τρόπο έχει αγκυρωθεί στο μέλλον, στον κατάλληλο τόπο, κατά τον κατάλληλο χρόνο. Την θεωρία, που συνάγεται κατ' αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσαμε να ονομάσουμε Θεωρία Παρελθούσης Σοφίας.
Φυσικώ τω λόγω, ως τρίτος τύπος θεωρίας είναι αυτός, ο οποίος προκύπτει από την συμβατική και άνευ επικαλύμματος ενασχόληση τών ιδιωτών. Σπουδή και έρευνα, εντρυφής ενασχόληση και αναζήτηση οδηγούν στον προσπορισμό δεδομένων, η αφαιρετική, συστηματική επεξεργασία τών οποίων οδηγεί σε επιγνώσεις, συμπεράσματα, γενικεύσεις, ταξινομήσεις και τεκμηριώσεις , οι οποίες υπό συνθήκες μπορούν να δομήσουν μια θεωρία. Επί τού προκειμένου πρόκειται περί συμβατικών θεωριών.
Το μέγεθος τής εγκυρότητος τών θεωριών ποικίλει. Ενώ οι Θεωρίες Παρελθούσης Σοφίας εγείρουν το αίτημα απολύτου ισχύος, οι υπόλοιπες συνιστούν στις πλείστες τών περιπτώσεων λογικές κατασκευές, η επικύρωση τών οποίων διεξάγεται εντός τών εκάστοτε προσιτών πλαισίων, που εκάστη θεωρία καλείται να εφαρμοσθεί, ώστε να αποδώσει συγκεκριμένο αποτέλεσμα, στις πλείστες τών περιπτώσεων πρακτικώς αξιοποιήσιμο.
Φρονώ, ότι για να έχει μια θεωρία το θεμιτό αποτέλεσμα, εκεί όπου το διακύβευμα είναι ζωτικό και η σύγκρουση που αυτό προάγει καθολική και οικουμενική, είναι σκόπιμο αυτή να συνιστά ταυτοχρόνως σύνθεση και τών τριών τύπων θεωριών που παρατέθησαν. Υπό αυτήν την έννοια το ερμηνευτικό σχήμα, με το οποίον θα επιχειρηθεί χειρισμός τής σύγχρονης πραγματικότητος είναι ορθό να δομείται κατ' αυτόν τρόπο.
...And the Good Samaritan, he’s dressing
He’s getting ready for the show
He’s going to the carnival tonight
On Desolation Row...
...To her, death is quite romantic She wears an iron vest Her profession’s her religion Her sin is her lifelessness And though her eyes are fixed upon Noah’s great rainbow She spends her time peeking Into Desolation Row...
Παρόλο που η προβαλλόμενη κυρία στην μαγνητοσκόπιση που έπεται, προβαίνει σε παράθεση, το ύφος τής οποίας θεωρώ σχετικά μετριοπαθές, την παραθέτω, ώστε να μην κάθομαι να ξαναγράφω τα προβαλλόμενα με σκληρότερο ύφος.
"Οι
σύγχρονες δυτικές κοινωνίες τείνουν να μετατραπούν σε κοινωνίες
«τηλεθεατών». Δηλαδή κοινωνίες στις οποίες οι άνθρωποι είναι τόσο
αποχαυνωμένοι που όταν συμβαίνει κάτι, δεν αντιδρούν αλλά το τραβούν με
τα κινητά τους τηλέφωνα. Άλλο ένα τέτοιο
θλιβερό φαινόμενο είχαμε στην Ομόνοια.Την ώρα που ένας συμπολίτης μας
ήταν έτοιμος να αυτοκτονήσει το πλήθος αντί να προσπαθήσει να βοηθήσει,
είχε μαζευτεί από κάτω και τον τράβαγε με το κινητό. Μάλιστα κάποιοι από τους «θεατές» χαμογελούσαν σαν να έβλεπαν κάτι αστείο. Τελικά
το θρίλερ είχε αίσιο τέλος, με τον άνδρα που είχε ανέβει στο γλυπτό
«Πεντάκυκλος» του καλλιτέχνη Γιώργου Ζογγολόπουλου στην Ομόνοια να
κατεβαίνει μετά από μιάμιση ώρα. Οι άνδρες της Αστυνομίας και της
Πυροσβεστικής κατάφεραν να τον πιάσουν, να τον δέσουν με ειδικό σχοινί
και γάντζο και αφού τον έβαλαν στο κουβούκλιο του γερανού, τον οδήγησαν
να ασφάλεια στο έδαφος.
Γιατί ανέβηκε στο γλυπτό -Η απίστευτη ταλαιπωρία στο Α.Τ. Ομόνοιας Πίσω
από την κίνηση απελπισίας του μεσήλικα, κρύβεται μια προσωπική
περιπέτειά του. Σύμφωνα με πληροφορίες ο άνδρας αυτός, είχε μεταβεί το
βράδυ της Πέμπτης, στο Α.Τ. Ομόνοιας, προκειμένου να δηλώσει την κλοπή
του πορτοφολιού του, μέσα στο οποίο είχε ταυτότητα, πιστωτικές κάρτες
και χρήσιμα έγγραφα. «…Δύο ημέρες τώρα πηγαινοέρχομαι στο
τμήμα της Ομόνοιας για να τους πω ότι μου έκλεψαν το πορτοφόλι με όλα
μου τα χαρτιά. Κανένας, όμως, δεν μου έδινε σημασία. Αγανάκτησα με την
αδιαφορία και ανέβηκα εδώ πάνω μήπως και μου δώσει κάποιος λίγη σημασία».
Αυτό επαναλάμβανε συνεχώς ο άνδρας, ο οποίος από νωρίς το μεσημέρι είχε
ανέβει σε γλυπτό στην Ομόνοια και απειλούσε να αυτοκτονήσει, στον
αστυνομικό που είχε δεθεί με τον ειδικό ιμάντα μαζί του. Όπως
επανέλαβε πολλές φορές ο άνδρας, ο οποίος σύμφωνα με τις πρώτες
πληροφορίες είναι τοξικομανής, χτες το πρωί του έκλεψαν το πορτοφόλι,
που είχε μέσα όλα του τα χαρτιά. Υποστηρίζει ότι πήγε στο τμήμα
της Ομόνοιας για να το καταγγείλει και λόγω φόρτου εργασίας εκείνοι του
ζήτησαν να πάει πάλι σήμερα το πρωί. Και σήμερα το πρωί, όμως,
όταν πήγε στο τμήμα, σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται, οι υπεύθυνοι δεν
ασχολήθηκαν μαζί του, λέγοντας ότι έχουν δουλειά, καθώς είχαν φτάσει στο
τμήμα αρκετές προσαγωγές. Ο άνδρας άρχισε να διαμαρτύρεται,
χωρίς, όμως, κανένα αποτέλεσμα. Όπως είπε, δεν άντεξε να μην του δίνουν
καμία σημασία και ανέβηκε στο γλυπτό για να διαμαρτυρηθεί και επιτέλους
κάποιος να ασχοληθεί μαζί του. Στο σημείο δεν πήγαν
διαπραγματευτές της ΕΛ.ΑΣ. και τελικά τον έπεισε να κατέβει με ασφάλεια ο
αστυνομικός διευθυντής Ηλίας Αλεβιζόπουλος, ο οποίος ανέβηκε στο
γερανοφόρο όχημα της πυροσβεστικής και μετά από διάλογο που είχε με τον
άνδρα για πάνω από δύο ώρες, τον έπεισε να κατέβει με ασφάλεια."
Κάποιοι φρόνιμοι μού υπέδειξαν, ότι ίσως κάποιες κεραίες συμβάλλουν, ώστε να διαισθάνομαι κάποια επερχόμενα, διαπιστώνοντας,ότι μετά την ανάρτησή μου για τον νεκροθάφτη ακολούθησε ο εμπρησμός τών μολοχιστών με περισσότερους από διακόσιους δολοφονημένους ανθρώπους στο Μάτι Αττικής.
Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ
(Ενημερώνω, ότι κατά τα άλλα οι θέσεις μου περί τής καταπτώσεως τών κοινωνικών ηθών από τούς σατανιστές, περί τελετουργικής ομοφιλοφυλίας, αιμοποσίας, λετσαρίας, ναρκομανίας, τζόρτζ σόρος, κοινωνικού κυναιδισμού, τελετουργικής παιδοφιλίας και τα τοιαύτα έχουν διατυπωθεί και αναλυθεί και επαρκώς και ευκρινώς στις εκατοντάδες ιδιόχειρες αναρτήσεις που προηγούνται, ώστε να μην είμαι διατεθειμένος να αποδεχθώ φροντιστήριο "εθνικής - ηθικής διαπαιδαγωγήσεως" από χθεσινούς κήνσορες).
ΣΤΟ ΑΞΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΔΕΝ ΧΩΡΑ ΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟΔΟΧΗ ΠΡΑΞΕΩΝ ΑΚΡΑΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΟΣ ΠΟΥ ΑΠΟΒΛΕΠΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΚΤΟΝΩΣΗ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΝΔΡΟΜΩΝ.
Ο ΑΓΩΝ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ.
Desolation Row
Written by: Bob Dylan
They’re selling postcards of the hanging
They’re painting the passports brown
The beauty parlor is filled with sailors
The circus is in town
Here comes the blind commissioner
They’ve got him in a trance
One hand is tied to the tight-rope walker
The other is in his pants
And the riot squad they’re restless
They need somewhere to go
As Lady and I look out tonight
From Desolation Row
Cinderella, she seems so easy
“It takes one to know one,” she smiles
And puts her hands in her back pockets
Bette Davis style
And in comes Romeo, he’s moaning
“You Belong to Me I Believe”
And someone says, “You’re in the wrong place my friend
You better leave”
And the only sound that’s left
After the ambulances go
Is Cinderella sweeping up
On Desolation Row
Now the moon is almost hidden
The stars are beginning to hide
The fortune-telling lady
Has even taken all her things inside
All except for Cain and Abel
And the hunchback of Notre Dame
Everybody is making love
Or else expecting rain
And the Good Samaritan, he’s dressing
He’s getting ready for the show
He’s going to the carnival tonight
On Desolation Row
Now Ophelia, she’s ’neath the window
For her I feel so afraid
On her twenty-second birthday
She already is an old maid
To her, death is quite romantic
She wears an iron vest
Her profession’s her religion
Her sin is her lifelessness
And though her eyes are fixed upon
Noah’s great rainbow
She spends her time peeking
Into Desolation Row
Einstein, disguised as Robin Hood
With his memories in a trunk
Passed this way an hour ago
With his friend, a jealous monk
He looked so immaculately frightful
As he bummed a cigarette
Then he went off sniffing drainpipes
And reciting the alphabet
Now you would not think to look at him
But he was famous long ago
For playing the electric violin
On Desolation Row
Dr. Filth, he keeps his world
Inside of a leather cup
But all his sexless patients
They’re trying to blow it up
Now his nurse, some local loser
She’s in charge of the cyanide hole
And she also keeps the cards that read
“Have Mercy on His Soul”
They all play on pennywhistles
You can hear them blow
If you lean your head out far enough
From Desolation Row
Across the street they’ve nailed the curtains
They’re getting ready for the feast
The Phantom of the Opera
A perfect image of a priest
They’re spoonfeeding Casanova
To get him to feel more assured
Then they’ll kill him with self-confidence
After poisoning him with words
And the Phantom’s shouting to skinny girls
“Get Outa Here If You Don’t Know
Casanova is just being punished for going
To Desolation Row”
Now at midnight all the agents
And the superhuman crew
Come out and round up everyone
That knows more than they do
Then they bring them to the factory
Where the heart-attack machine
Is strapped across their shoulders
And then the kerosene
Is brought down from the castles
By insurance men who go
Check to see that nobody is escaping
To Desolation Row
Praise be to Nero’s Neptune
The Titanic sails at dawn
And everybody’s shouting
“Which Side Are You On?”
And Ezra Pound and T. S. Eliot
Fighting in the captain’s tower
While calypso singers laugh at them
And fishermen hold flowers
Between the windows of the sea
Where lovely mermaids flow
And nobody has to think too much
About Desolation Row
Yes, I received your letter yesterday
(About the time the doorknob broke)
When you asked how I was doing
Was that some kind of joke?
All these people that you mention
Yes, I know them, they’re quite lame
I had to rearrange their faces
And give them all another name
Right now I can’t read too good
Don’t send me no more letters, no
Not unless you mail them
From Desolation Row
PS1.
Φίλε Γρηγόρη, δεν είσαι ούτε εσύ, ούτε ο πρέσβυς στους Αμπελόκηπους, αυτός που πασχίζει για ανθρώπινα δικαιώματα. Σουλατσάρετε σε ξένα χωράφια, πρεσέξτε τις λακκούβες. Το μόνο θετικό που έχετε να επιδείξετε στην κοινωνία είναι το αποτέλεσμα τού AIDS-τεστ που υπεβλήθησαν κάποιοι ασθενείς. Αναρωτηθήκατε σχετικά με το δεδομένο, ότι ο ιός αυτός κατασκευάστηκε στα εργαστήρια αυτών που σάς χρηματοδοτούν;
PS2.
Ο Ζαχαρίας Κωστόπουλος εξακολουθεί να λιντσάρεται μετά θάνατον από πληθώρα "ανθρωπιστών", που βαυκαλίζονται να ονειρεύονται ότι κατ' αυτόν τον τρόπο "πολεμάνε τον σόρος" και την εγκληματικότητα(!!!).
(ΤΖΑΜΠΑ) ΜΑΓΚΕΣ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΓΕ Ο ΜΠΑΤΣΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΤΕ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ. ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΤΟΤΕ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΩ ΕΓΩ ΓΙΑ ΠΑΡΤΗ ΣΑΣ.
