Ο ΚΟΥΡΕΑΣ ΤΗΣ ΡΙΓΗΛΗΣ, ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΤΟΥ ΑΒΓΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΚΤΕΝΙΑ ΤΗΣ ΑΡΚΟΥΔΑΣ

1. ΠΑΡ' ΤΟ ΑΒΓΟ ΚΑΙ ΚΟΥΡΕΦΤΟ

Όταν μπει κάποιος σε μπαρμπέρικο, περιμένει να δει τίποτε ψαλίδια, κτένες, καραμπογιές και τα τοιαύτα. Όταν όμως μεταξύ τού καθίσματος τού πελάτου και τού καθρέπτη έχει τοποθετηθεί η καρμανιόλα, τότε  μάλλον ο κουρέας ενδιαφέρεται περισσότερο για το σκαλπ παρά για το μαλλί τού πελάτου. Σε τέτοιου είδους κουρεία δεν αναγράφεται στον τιμοκατάλογο πόσο κοστίζει το κούρεμα, αλλά πόσο πάει το μαλλί. Οι κουρείς ανεδείχθησαν λόγω επαγγέλματος δεινοί στην διήγηση ανεκδότων, κουτσομπολιού, ή όποιας άλλης αληθοφανούς ιστορίας, ώστε να μην χασμουριέται ο πελάτης κατά την διάρκεια τής κουράς. Όταν όμως αυτός δει να καραδοκεί η γκιγιοτίνα, για άψογη γραμμή στο σβέρκο, τότε χαμένος βγαίνει ο Δον Κιχώτης. Όταν ο κουρεύς, ως νέος Πάντσο Βίλα, παραδώσει την λεκάνη τού κουρείου για να την φορέσει αυτός ως κράνος, τότε δυστυχώς αυτή θα είναι πλήρης με τον εμετό τού πελάτου. Και άντε μετά να την φορέσει στην γκλάβα ο κάθε κυβερνητικός δουλοτροϊκανός Δον Κιχώτης, για να μπορέσει να πείσει το πόπολο, ότι πράγματι αυτός μάχεται στα σοβαρά εναντίον ανεμομύλων.
Μετά τον αποκεφαλισμό τού πελάτου και αφού ο κουρεύς ρίξει με το φυσόν το απαραίτητο άρωμα χούντας στον ορφανό κεφαλής αυχένα, θα ξεχυθεί εις τας οδούς αλαλάζων την θεωρίαν των δύο άκρων: "Φέρτε μου γκιγιοτίνες! Χρειάζομαι κι άλλες Γκιγιοτίνες.  Ένα κεφάλι καρατόμησα, αλλά αυτός ο ακραίος ήταν η Λερναία Ύδρα. Μένουν ακόμη οκτώ που πρέπει να κόψω"!
Ενώ η προσοχή τών ρητόρων και τών στρατοδικών τής αγοραίας αυτής οδού θα είναι πλήρως εστραμένη προς τον ωρυόμενο κουρέα, το ακέφαλον σώμα τού πελάτου εν πλήρη ηρεμία θα πάρει μια από τις πετσέτες τού κουρείου και θά σκουπίσει την κόκκινη μπογιά από τα ενδύματά του. Μετά θα ξεκουμπώσει το υποκάμισο, ώστε να βγεί η πραγματική κεφαλή, που εκρύβετο εκεί. Αποκεφαλίσας ο κουρεύς μια τεχνητόν κεφαλή από αφρολέξ, θα καταδείξει, ότι σε τέτοιου είδους καταστήματα υφίσταται μεταξύ ιδιοκτήτου και πελάτου ειδικού τύπου σχέσις.
Πριν εξέλθει απαρατήρητος ο πελάτης, στέκεται μπροστά στον καθρέπτη μειδιάζων, για να θαυμάσει τόσο την μασέλα, όσα και τα λοιπά κάλη του. Στην πόρτα μουρμουρίζει: "Καλή δουλειά έκανε ο μπαγάσας. Εάν κατέβαινε με την λάμα κανένα πόντο χαμηλότερα, θα μου κατάστρεφε την χωρίστρα και το απόγευμα έχω γύρισμα σε άλλο στούντιο. Το καλό είναι ότι εκεί υποδύομαι εγώ τον κουρέα. Οπότε ας πέσει η λάμα όπου βρει. Σιχάθηκα πια τις σαπουνόπερες χωρίς σασπένς".
Στην στροφή τού δρόμου συναντά ο πελάτης το παιδί τού κουρείου, κάποιον Αλέξη Τσίπρα. "Με τις υγείες σας!" θα τού ευχηθεί ο μικρός. "Που ήσουνα ρε κοκοβιέ;", θα ρωτήσει ο πελάτης. "Άντε τρέξε να σκουπήσεις τις μπογιές. Έχεις μόνο καμιά μιάμυση ώρα καιρό. Μετά θα πλακώσει το ασθενοφόρο, κι αν βρούν ίχνη μέσα, μετά μπορεί ο Γεωργιάδης να ζητάει κανένα εικοσάρικο από την γυναίκα μου, για να μού στήσουν ράτζο στο νεκροταφείο".


Από παλαιοτάτων χρόνων αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου ως αντιφασίστα. "Κούνια που σε κούναγε", θα πούν μερικοί. Κι όμως και εγώ συνέβαλα με τις πεπειθήσεις μου να μισθοδοτηθούν χαφιέδες, ώστε να θρέψουν και να σπουδάσουν τα παιδιά τους, να τα βγάλουν χρήσιμους ανθρώπους στην κοινωνία, ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν το "ορθόν" έργον των γεννητόρων των από πλέον ισχυρές θέσεις. Άρα ουδόλως μπορεί να μου αποδοθεί η ιδιότης τού κολαούζου τής ούτω αποκαλουμένης "Χρυσής Αυγής". Δεν δίστασα όμως να δηλώσω απεριφράστως σε προηγούμενη ανάρτηση, ότι ουδόλως μπορεί η εν λόγω οργάνωσις να έχει σχεδιάσει την στυγερή δολοφονία τού Παύλου Φύσσα, ως ηθικός αυτουργός τού εγκλήματος. Βεβαίως δεν αποσκοπώ να ισχυριστώ στο ελάχιστο, ότι ο κ. Δελαστίκ επηρεάστηκε από τα γραφόμενά μου, όταν συνέγραψε το δικό του επί τού θέματος άρθρο, με παράλληλη επιχειρηματολογία. Υπόκειται πλήρως στον νόμο των πιθανοτήτων, εντός μιας κοινότητος εκατομμυρίων ανθρώπων να μπορούν να σκέπτονται στοιχειδώς λογικά περισσότεροι από ένας άνθρωποι.
Δεν είναι μόνο το QUI BONO, το οποίον καλείται να αντιπαραβάλλει πας εχέφρων, έναντι τής εκδοχής τής κυβερνήσεως, των ΜΜ"Ε" και τής συντριπτικής πλειοψηφίας όσων αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους ως υποτιθέμενοι αντιφασίστες, ενώ αναπαράγουν εκόντες άκοντες τα επικύνδυνα στερεότυπα, στα οποία στηρίζεται η εν λόγω επιχείρησις ψευδούς σημαίας, η οποία στρέφεται και εναντίον τους, ως εφαλτήριο για άλματα εκφασισμού.Εξ ίσου καθοριστικής σημασἰας είναι, πριν εξαχθούν συμπεράσματα να εκτιμώνται σύνολες οι συγχρονικότητες, σε μακροπρόθεσμη, μεσοπρόθεσμη και βραχυπρόθεσμη κλίμακα. Όχι για να υποδυθεί ο κοινωνικά ευαίσθητος άνθρωπος τον ρόλο τού εγκληματολόγου, ή τού ντεντέκτιβ. Όπως η συνέχεια τής προκείμενης δολοφονίας καταδεικνύει, αυτή επιτελεί ένα άνευ προηγουμένου καθοριστικό ρόλο στην εκτίναξη των πολιτικών εξελίξεων που έπονται. Δυστυχώς όμως οι κοινωνίες εθίστηκαν να κοιτάζουν, χωρίς να βλέπουν. Αυτά που εξελίσσονται, αποτελούν θεματολογία για τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, η οποία καταλώνεται από αυτούς που παρακολουθούν, με τον εγκέφαλο να βρίσκεται στην ίδια συχνότητα, όπως προσλαμβάνει την κινηματογραφική ταινία που ακολουθεί.

Οι συγχρονικότητες όμως σε αυτήν την περίπτωση μιλούν μια πολύ συγκεκριμένη γλώσσα.
Εάν εξετάσσουμε τις μακροπρόθεσμες συγχρονικότητες, θα διαπιστώσουμε, ότι το καθεστώς έχει περιέλθει πλέον σε μια κατάφωρη πόλωση άνευ προηγουμένου και χωρίς προοπτικές ομαλής επιλύσεώς της προς το κοινωνικό σύνολο.
Επί τού προκειμένου δεν πρόκειται περί ταξικών λεγόμενων αντιθέσεων, αντιτιθέμενων οικονομικών συμφερόντων, καπιταλισμού ή τουρμποκαπιταλισμού των καζίνων, ανταγωνιστικών σχέσεων μεταξύ των πολιτικών ή κοινωνικών προτύπων αναπαραγωγής τού συστήματος, ή αβγών τουρκίας. Στην παρούσα φάση δεν ανταγωνίζονται κάποιες κοινωνικές τάξεις εν Ελλάδι μεταξύ των, ούτε τίθεται θέμα υπερβολικής εκμεταλλεύσεως κάποιων ανθρώπων από άλλους στα πλαίσια τής παραγωγικής διαδικασίας. Για να καταστεί δυνατή η ύπαρξις οικονομικής εκμεταλλεύσεως, πρέπει πριν από κάθε τι άλλο να υφίσταται μια ελάχιστη παραγωγική διαδικασία και να λειτουργεί υποτυποδώς το όποιον εκμεταλλευτικό σύστημα στούς βασικούς τομείς τής κοινωνικής και πολιτικής οργανώσεως, όπως στην παιδεία, την πρόνοια, την εθνική άμυνα, την δημόσια τάξη και την δημόσια οργάνωση. Εδώ όμως τα πάντα διαλύονται με γεωμετρική ταχύτητα. Οι κυβερνώντες επιδίδονται σε μια λαίλαπα ξέφρενης αποδομήσεως παντός ιστού, εἰτε αυτός αφορά την εθνική κυριαρχία, την οικονομία, την κοινωνική συνοχή, το βιωτικό επίπεδο, την παιδεία, την εθνική άμυνα, την δημόσια υγεία, τις υπηρεσίες εθνικής ασφαλείας, τα κρατικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, την πρόνοια. Προωθούν στις θέσεις αιχμής πρόσωπα, τα οποία είναι στην κυριολεξία φαιδρά, τα οποία δεν διστάζουν με έξαλη προκλητικότητα να διαγείρουν εκτός ορίων το δημόσιο αίσθημα. 
Με το σαθρό επιχείρημα, ότι με τα μέτρα που εφαρμόζουν εγγυώνται  δήθεν μισθούς και συντάξεις και αποφεύγουν την κρατική χρεωκοπία, ρίχνουν ολόκληρο το λαό στην άκρατη πενία και την απόγνωση.
Στερούν ακόμη από τον λαό, ως τύραννοι που τρέμουν τις αντιδράσεις του, το συνταγματικό δικαίωμα τής ειρινικής διαμαρτυρίας, ούτως ώστε να μπορούν τουλάχιστον οι άνθρωποι να εκτονωθούν πριν κρεπάρουν. Με ολόκληρες στρατειές προβοκατόρων, οι οποίοι συνεργάζονται ΣΥΜΦΩΝΩΣ ΠΡΟΣ ΠΛΕΙΣΤΑ ΟΣΑ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟΥ ΤΑΞΕΩΣ καταστέλλουν με την πλέον βάναυση αγριότητα, η οποία ευρίσκεται πέραν τής πρακτικής ακόμη και δικτατορικών καθεστώτων μέχρι και την παραμικρή διαμαρτυρία.
Φωνασκούν κάποιοι "έξυπνοι", βαυκαλιζόμενοι ότι ασκούν "κοινωνική κριτική", έναντι τού λαού  "να αφήσει αυτός τις πολυθρόνες" και να προβεί σε διαμαρτυρίες. Δεν είναι όμως σε θέση όλοι αυτοί να κατανοήσουν, με ποιο τρόπο ένας πεινασμένος άνθρωπος, ο οποίος δεν είναι σε θέση να εγγυηθεί μια στοιχειώδη ιατρική και νοσοκομιακή περίθαλψη ή μια επαρκούσα διατροφή στα παιδιά του, θα κατέβει επί πλέον σε διαμαρτυρίες, για να τού κάνουν τα ΜΑΤ το κεφάλι γλάστρα.
Το χειρότερο όλων είναι, ότι κατά την διάρκεια τής καταστολής των μεγάλων εκδηλώσεων διαμαρτυρίας, έγινε εμφανής η συμμετοχή σε αυτήν μονάδων τής παραστρατιωτικής ευρωχωροφυλακής. Τομάρια με πλήρως καλυμμένα τα πρόσωπα με κάσκες, ως εξωγίηνοι, εχειρίζοντο τα ρόπαλα και τις τρόμπες δηλητηρίων ως ανθρώπινα ρομπότ, κακοποιούσαν τούς διαμαρτυρόμενους πολίτες ως να ήσαν αυτοί μυίγες, όπως διδάχθηκαν στα άσυλα και τα ορφανοτροφεία τής λατινικής και νοτίου Αμερικής, όπου ειδικοί τής κοινωνικής μηχανικής τούς μετάλλαξαν από ανθρώπους σε μηχανές εξοντώσεως.
Το άκρον άωτον τής προκλητικότητος καρέρριψαν οι "λεβέντες" τού "δημοκρατικού τὀξου", δίνοντας παραγγελία στούς επαγγελματίας φονείς τής εταιρείας των ΗΠΑ "Blackwaters" να καταστείλει τις προσεχείς αντιδράσεις στην λαίλαπα νέων μέτρων που σχεδιάζουν. Είναι πλέον εμφανές, ότι η κακοποίηση Ελλήνων, εν όψει αναγγελίας νέων μέτρων, δεν μπορεί να ανατεθεί σε δυνάμεις καταστολής, οι οποίες επανδρώνεται από προσωπικό, το οποίον έχει ελληνική ιθαγένεια.
Καταλάβατε, αγαπητοί φίλοι και φίλες, ποιος είναι ο πατριωτισμός τής "εθνικοφρόνου" δεξιάς, των "Στρατηγέ μου ιδού ο στρατός σας" και του "Η Κύπρος βρίσκεται μακράν";
Και μήπως καταλάβατε ακόμη ποια είναι η αντίληψη περί δημοκρατίας τού "Πα""σο""κ", καθώς και ποιον ρόλο επιτελούν κάποιοι "αριστεροί" τύπου Κουβέλη;

ΚΑΙ ΜΗΠΩΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΑΤΕ ΕΝΔΙΑΜΕΣΩΣ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΘΗΚΕ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΩΝ ΕΦΕΔΡΩΝ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ - ΟΙ ΠΛΕΙΣΤΟΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟΣΤΡΑΤΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ - ΜΕ ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ, ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΔΗΘΕΝ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ;
ΜΗΠΩΣ ΕΙΣΤΕ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΤΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ ΣΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΤΗΣ BLACKWATERS, ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ, ΑΠΟΣΠΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΚΑΣΚΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΑΥΤΟΥΣ ΩΣ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΟΚΑΟΠΟΙΟΥΝ ΒΑΝΑΥΣΑ ΤΟΝ ΛΑΟ ΩΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ;


ΜΗΠΩΣ ΕΙΣΑΣΤΕ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙΤΕ ΠΟΙΟΙ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΔΙΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ;

ΚΑΙ ΜΗΠΩΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΑΤΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ, ΠΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΗΜΕΡΑ ΕΠΙΛΕΧΘΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΞΑΧΘΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΟ ΣΩΟΥ "ΘΕΣΕΩΣ ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ" ΕΝΟΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΛΟ, ΤΟ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟ "ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ", ΚΑΤΑΡΓΩΝΤΑΣ ΠΑΣΑ ΕΝΝΟΙΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΟΣ;

Χειροκροτούν βεβαίως την όλη μασκαράτα και πλείστοι όσοι άνθρωποι με δημοκρατικές προεραίσεις. Αυτές τις προαιρέσεις ουδείς δύναται να αμφισβητήσει ως ειλικρινείς. ΔΕΝ ΠΑΥΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ, ΟΤΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΩΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΛΕΟΝ ΑΓΑΘΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ. Και επειδή στην Ελλάδα οι άνθρωποι, οι οποίοι εμφορούνται από δημοκρατική νοοτροπία, ανέκαθεν αδυνατούσαν να διαχωρήσαν τα κότερα από τα κοτόφτερα, είναι υποχρεωμένη η χώρα να ζει από ιδρύσεως τού νεοελληνικού κρατιδίου σε καθεστώς προτεκτοράτου ανοικτού ή καλυμμένου φασισμού.


συνεχίζεται...










Η Blackwaters στην Ελλάδα:
http://attikanea.blogspot.de/2013/09/blackwater_29.html#more

ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ

ΕΙΝΑΙ ΓΑΡ ΕΝ ΤΟ ΣΟΦΟΝ ΕΠΙΣΤΑΣΘΑΙ ΓΝΩΜΗΝ ΟΤΕΗ ΕΚΥΒΕΡΝΗΣΕ ΠΑΝΤΑ ΔΙΑ ΠΑΝΤΩΝ
.........................................................
ΛΗΣΕΤΑΙ ΜΕΝ ΓΑΡ ΙΣΩΣ ΤΟ ΑΙΣΘΗΤΟΝ ΦΩΣ ΤΙΣ ΤΟ ΔΕ ΝΟΗΤΟΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΕΣΕΙ
(Ίσως σταθεί δυνατόν για κάποιον να αποφύγει το αισθητόν φως, όμως να αποφύγει το νοητόν φως είναι αδύνατον)
...........................................................
ΜΕΤΑΒΑΛΛΟΝ ΑΝΑΠΑΥΕΤΑΙ

Ηράκλειτος



ΟΣΟΙ ΑΛΗΘΩΣ ΕΚΛΗΘΗΣΑΝ
ΕΠΕΝΕΡΓΟΥΝ ΜΟΝΙΜΩΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΑΤΤΟΥΝ

..........................................................
Η ΠΡΑΞΙΣ ΤΟΥ ΑΠΡΑΚΤΟΥ
ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΤΑΞΕΩΣ

 Λαο Τσε, "Ταο Τε Κινγκ"

1. ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑ Η ΩΡΑ, Ή ΜΗΠΩΣ ΠΑΡΕΠΙΠΤΟΝΤΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ;

Με αφορμή την προηγούμενη ανάρτηση έγιναν σχόλια, που έθεσαν σημαντικά ζητήματα. Η συζήτηση που αναπτύχθηκε εκεί, κυρίως αμφισβήτησε όσα υποστήριξα στο κείμενό μου, εμβαθύνοντας νομίζω την προβληματική που προηγήθηκε, ενώ ταυτοχρόνως έγιναν αναφορές σε κάποια πολύ βασικά δεδομένα πρωταρχικής σημασίας για τις προκλήσεις που μάς πολιορκούν.

Σχετικά με κάποια από αυτά καταθέτω στην συνέχεια εκ βαθέων θεωρήσεις μου, επιχειρώντας να συνοψίσω και να συγκεκριμενοποίησω περισσότερο απόψεις, που έχω εκφράσει στο παρελθόν σε αυτήν την σελίδα.

Η πλέον ριζική αμφισβήτηση αφορά την σκοπιμότητα, την πρακτική αξία και το νόημα σε επίπεδο ουσιαστικών συνεπειών αυτών που έγραψα.

Υπάρχει μια μόνιμη τάση, καθ'όλα αποδεκτή και αιτιολογημένη, να αξιολογούνται αυτά που γράφονται κάθε φορά με βάση την πρακτική τους χρησιμότητα. Εάν δεν καθίσταται διαπιστώσιμη η λειτουργική απόδωση όσων παρατίθενται έναντι των συγκεκριμένων αναγκών, σύμφωνα με τον τρόπο που εκτιμούμε αυτές, τότε συχνά αυτά υποβιβάζονται στην εκτίμηση αρκετών φίλων ως πάρεργο και χασομέρι, που στόχο έχει να ικανοποιήσει την φιλαρέσκεια και την φλυαρία τού γράφοντος.
Στο παρελθόν αρκετές φορές δήλωσα ποια είναι τα επίδοξα κίνητρά μου, ως αυτόκλητος κοινωνικός ακτιβιστής. Ισχυρίστηκα, ότι δεν προσβλέπω σε αυτά που γράφω ως αυτοσκοπό, αλλά ότι αρέσκομαι να θεωρώ, πως αυτά τίθενται σε κίνηση βασικά για τις πρακτικές τους συνέπειες και μάλιστα βάσει συγκεκριμένου σχεδίου, το οποίον υπηρετεί αναπτυσσόμενες στοχεύσεις. 
Παλινωδίες, όσο αφορά την συνέχεια τής θεματογραφίας, ανοίγοντας θέματα χωρις να τα οδηγώ σε πέρας και αποσπασματική ενασχόλιση όσο αφορά την χρονική συνέχεια τής παρουσίας, αποτελούν αναμφίβολα στοιχειώδεις αδυναμίες. Επί τού προκειμένου όμως χρειάζονται κάποιες αποσαφηνίσεις, ώστε να καταστούν ίσως κατανοητές οι προθέσεις μου, από αυτούς που έχουν την καλή διάθεση και την υπομονή να διαβάζουν τα γραφόμενά μου: 

Το διαδίκτυο είναι ένα νέο μέσον, το οποίον δημιουργεί τελείως διαφορετικά δεδομένα, που μάς ωθούν εκ των πραγμάτων να τα αξιοποιήσουμε δεόντως. Οπωσδήποτε, αυτοί που το δημιούργησαν, προσβλέπουν σε στόχους ριζικά αντίρροπους προς την προοπτική χειραφετήσεως τής κοινωνίας από τα κυκλώματα εντέχνου επιβολής, μέσω τής ενεργοποιήσεως των μελών της. Όμως, αυτό που σχεδιάστηκε αρχικά με στόχο την εξατομίκευση και την προσκόληση των ατόμων για περισσότερες ώρες μπροστά στούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές ημερησίως, μπορεί κάλλιστα να οδηγήσει στην ανάπτυξη μιας νέας κοινωνικότητος εντός τού πλαισίου τής εικονικής διαδικτυακής πραγματικότητος, χωρίς να είναι διόλου απαραίτητο αυτή να εξαντλείται σε διαδικτυακά όρια . Ίσως η λεγόμενη "κοινωνική δικτύωση" στα ηλεκτρονικά μέσα να βρήκε εκκίνηση και να αναπτύχθηκε με στόχο να τεθούν με μια άνευ προηγουμένου από πλευράς ταχύτητος και σφοδρότητος τής επηροής μεγάλες μάζες ανθρώπων σε ελεγχόμενες κινητοποιήσεις, στα πλαίσια άνωθεν ελεγχομένων σχεδιασμών, υποθάλπτοντας εν τέλει τα καλά και συμφέροντά τους, ως φερόμενος και αγόμενος συρμός. Όμως, όσο αφορά την ταχύτητα τής διαδώσεως και τον όγκο τής διακινούμενης πληροφορίας, οι δυνατότητες που παρέχει το διαδίκτυο από μια ειδική, αλλά εξόχως σημαντική σκοπιά, αυτή συντελείται επί ίσων όρων, για όλους όσους επιθυμούν να συμμετέχουν σε αυτό. Αναμφιβόλως,  η αριθμητική απήχηση την οποία δύναται να εξασκεί μια μεγάλη επαγγελματική ιστοσελίδα, η οποία στηρίζεται στην συστηματικώς οργανωμένη συμμετοχή ικανού αριθμού συνεργατών, δεν μπορεί να συγκριθεί με τα δεδομένα αναγνωσιμότητος πτωχού συγγενούς, τα οποία μπορεί να ισχύουν για κάποιους καλοθελητές ιδιώτες ιστολόγους, οι οποίοι προτάσσουν την ουσία τής θεαματικότητος στις παρεμβάσεις τους. Όμως η φύση τής πληροφορίας καθιστά αυτή δίκοπο μαχαίρι. Διότι όσο αφορά την πληροφορία, θα πρέπει να διαχωρήσουμε την ποσοτική της διάσταση από την ποιοτική. Και η ποιοτική διάσταση τής πληροφορίας, ουδόλως εξαντλείται στις ιδιότητες, που είθισται να τής αποδίδονται.  

Εάν αντιπαραβάλλουμε στην πληροφορία την παραπληροφόρηση, πράγματι ίσως η ποσοτική διάσταση τής πληροφορίας σταθεί αφορμή νά επικρατήσει εν πρώτοις κάποιος σκεπτικισμός. Εκείνοι, οι οποίοι διαθέτουν την ποσοτική υπεροχή στην διαμόρφωση και την διάδωση μηνυμάτων, μοιάζουν εκ προοιμίου να είναι αυτοί, οι οποίοι δύνανται να επηρεάσουν καθοριστικά την διαμόρφωση των μέσων θεωρήσεων και ερμηνευτικών προσδιορισμών στα πλαίσια τής επικοινωνιακής διαδικασίας.
Οι κοινωνίες στηρίζονται ανέκαθεν σε κάποιο άνωθεν (από πλευράς εξουσίας) επιβαλλόμενο κύριο (με την έννοια τόσο τής απηχήσεως όσο και τής κυριαρχικής ισχύος) κοινωνικό μύθευμα. Η επιβολή αυτού τού κοινωνικού μυθεύματος επενεργεί την σχεδόν ολοκληρωτική - πλην εξαιρέσεων - αποδοχή του σε βαθμό αυτονόητου. Ούτως ώστε πάσα αμφισβήτηση αυτού να φαίνεται ότι αντιφάσκει προς την κοινή λογική. Ασχέτως τού ότι και η "κοινή λογική", ως κοινή, απαιτεί προστασία με τριπλό προφυλακτικό, εάν κάποιος που έχει νταλαβέρι με αυτήν δεν σκοπεύει να καταλήξει οροθετικός τής συνειδήσεως. 
Η καλώς νοουμένη πληροφορία δεν διαφοροποιείται από την παραπληροφόρηση στην βάση, ότι η πρώτη αναταποκρίνεται σε πραγματικά ενώ η δεύτερη σε μή πραγματικά ή ψευδή γεγονότα. Ούτως ή άλλως η έννοια τής πραγματικότητος αφορά τελείως υποκειμενικές αξιολογήσεις και κατατάξεις ατομικών προσλήψεων μέσω των αισθητηρίων οργάνων, ασχέτως ότι η εκάστοτε υποκειμενικότητα καταλήγει κοινή για μια ομοταξία υποκειμένων, μέσω τής καταχωρήσεώς της στο συλλογικό ασυνείδητο που τα διέπει. Εάν ερωτηθεί επί παραδείγματι ένα μερμύγκι τι είναι οι άνθρωποι, ίσως τούς περιγράψει - ως αποτέλεσμα των δεδομένων προσλήψεως που το χαρακτηρίζουν - ως δύο τεράστιες πατούσες, οι οποίες απειλούν να συνθλίψουν χωρίς να προϋπάρξει συγκεκριμένη αφορμή πλείστα όσα αθώα έντομα. Οι δυνατότητες προσλήψεως αισθητηριακών ερεθισμάτων και η δυνατότητα τής ερμηνείας τους είναι πλήρως προσαρμοσμένες στα δεδομένα και τις ανάγκες επιβιώσεως ενός εκάστου όντος, χωρίς να αποδίδουν κάποια υπερτιθεμένη αντικειμενική πραγματικότητα. Και το κατά πόσο μπορεί να υπάρχει κάτι ανάλογο ως μονοσήμαντο δεδομένο, αμφισβητεί όλο και εντονότερα επί διάστημα μεγαλύτερο τών εκατό προηγουμένων ετών η επιστήμη. 

Στην έννοια τού ψεύδους μπορεί να αντιπαραβάλλεται μόνο η έννοια τής αληθείας, η οποία είναι βαθύτερη τού κατ' αποκοπήν ψεύδους, το οποίον καλούμε "πραγματικότητα", διότι η δεύτερη δύναται να υφίσταται μόνον σε υποκειμενικά πλαίσια. Τουναντίον, η αλήθεια δεν σχετίζεται διόλου με την ακρίβεια ή την πιστότητα τού τρόπου, με τον οποίον προβαίνουμε στην ερμηνεία των εξωτερικών αισθητηριακών ερεθισμάτων. Η αλήθεια αφορά την  εκπλήρωση ή μη τού λόγου, ένεκα τού οποίου υφιστάμεθα ως οντότητες εντός των παρόντων πλαισίων. Χαρακτηριστικό είναι προς αυτήν την κατεύθυνση και το απόφθεγμα τού Ηρακλείτου: "Εάν μεν κοινωνήσωμεν αληθεύομεν, εάν δε ιδιωτεύσωμεν ψευδόμεθα".  Η αλήθεια ορίζεται - κατά ένα τρόπο, δεδομένου ότι υφίστανται και άλλοι ορισμοί, μη όμως αντιφάσκοντες μεταξύ τους - ως η ανταπόκριση στην πρόκληση και πρόσκληση οντολογικής υφής να γίνουμε αυτό που είμαστε, εναρμονιζόμενοι με την αιτία - λόγο - τής υπάρξεώς μας. Κατά συνέπεια η αλλοτρίωση συνίσταται στην μη επιδίωξη αυτής τής εναρμονήσεως και την αποστασιοποίησή μας από αυτήν.

Η έξωθεν και άνωθεν επιβολή τού κοινωνικού μυθεύματος συντελείται μέσω τής λεγόμενης "κοινωνικής ενσωματώσεώς" μας. Πρόκειται για μια διαδικασία, η οποία ενώ αφορά πρωτίστως την συνειδησιακή μας διάπλαση, επεκτείνεται και σε όλους τούς λοιπούς τομείς που μάς διέπουν, οργανικούς (υπό την βιολογική έννοια) και μη. Αυτή η διαδικασία ξεκινά από την στιγμή τής γεννήσεώς μας και μάς καταδιώκει στην κυριολεξία, χωρίς να γίνεται αντιληπτή στις πλείστες των περιπτώσεων, μέχρι να αποδημήσουμε για τα θυμαράκια. Αυτή η διαδικασία ταυτίζεται με την επιβολή, την οποία αποκαλώ "εντειχισμό στο Μάτριξ". Η επιλογή τού όρου "εντειχισμός" γίνεται υπό το πρίσμα, ότι δεν ευρισκόμεθα εντός εκείνου τού καλουπιού - μήτρας η οποία μάς φορμάρει - διαμορφώνει ως πανοιότυπες εν τέλει "προσωπικότητες" (παρ' όλες τις δευτερεύουσες ιδιομορφίες μας) βάσει υπερτιθένης συνταγολογίας και ξένων προς την ουσία μας επιβληθέντων προδιαγραφών, αλλά είμεθα συμπλεκόμενοι εντός των ασφυκτικών του οριοθετήσεων, έστω και εάν ο σαδομαζοχιοσμός τής καθημερινότητος συχνά μας ωθεί να θεωρούμε αυτή την κατάσταση δήθεν προνομιακή. Η συμπλοκή μας με τούς περιορισμούς αφορά διαδικασία ταυτίσεως με αυτούς, σε βαθμό που αυτοί να συνιστούν δικό μας τμήμα και εμείς δικό τους. Η απόπειρα απεγκλωβισμού από αυτούς συνεπάγεται κατ' ακολουθίατην απώλεια τμήματός μας, το οποίον εμείς θεωρούμε καθοριστικά ζωτικής λειτουργικότητος. Ενδόμυχα θεωρούμε, ότι ο απεγκλωβισμός μας από το Μάτριξ συνεπάγεται άρνηση τής οντότητός μας, η οποία αντιστοιχεί με αυτοδιαμελισμό. Πρόκειται για το φαινόμενο που ο Έριχ Φρομμ χαρακτήρισε "Φόβο Μπροστά στην Ελευθερία" με την τιτλοφορεία ενός βιβλίου του. Γι αυτόν τον λόγο διακυρίσσουν τα Δερβίσια ότι: "Εάν δεν πεθάνεις πριν πεθάνεις, δεν θα ζήσεις". 
Όσο όμως κι εάν εμείς γραπωνόμαστε από τα αυτιά τής υπολειτουργούσης εικονικής μας ψευδοϋπάρξεως, την οποίαν αγκομαχούμε να διατηρήσουμε εν ζωή διάγοντας σε διαφορά φάσεως από τον αληθή εαυτό μας, οι πλέον αδυσώπητες ενέργειες, αυτού που ο Ηράκλειτος χαρακτήρισςσε ως "ΠΥΡ" και "ΠΟΛΕΜΟ", δηλαδή οι Πλουτώνειες δυνάμεις, που εκπροσωπούνται από τον πανίσχυρο πλανήτη τής ριζικής μεταμορφώσεως, μάς καταδιώκουν επίσης, ως αντίρροπες προς την "λογική" τού Μάτριξ δυνάμεις. Η ειμαρμένη μάς καλεί μονίμως μέσω των ισχυρών προκλησεων τού πεπρωμένου σε ηρωική έξοδο αποεμπλοκής από τον εντειχισμό. Και οι δικές μας επιλογές καθορίζουν, κατά πόσο το χαμόγελό μας συνιστά υποκριτικό παυσίπονο προς εξαπάτηση τού εαυτού μας, ή προάκουσμα τού κρότου που θα προκύψει από το φυτίλι που ανάψαμε κάτω από το σκαμνάκι που στρογγυλοκάθεται η σκιά μας.  

Υπό αυτήν την έννοια, σε περιβάλλον όπου οι δυνάμεις διίστανται σε σχέση αμοιβαίας πολώσεως τόσο εντός, όσο και έξω από εμάς, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΟΥΔΕΤΕΡΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ. Η πληροφορία φέρει το πλήρες, αυτό που δομεί. Και η εκάστοτε δόμηση μπορεί να μας διαμορφώνει είτε σε αρμονία, είτε σε δυσαρμονία προς την ουσία μας. (Αντιστοίχως λειτουργεί και ο λατινικός όρος "Information". Πρόκειται για τον ένδον προσδιορισμό τής μορφής).
Η πληροφορία δύναται να υφίσταται ένεκα τής ροπής η οποία την χαρακτηρίζει - αμέσως ή εμμέσως - μόνον ως διαφώτιση ή συσκοτισμός. Μόνον δηλαδή ως αληθή πληροφορία ή παραπληροφόρηση. Η πληροφορία διαμορφώνει το προς την ουσία εναρμονιζόμενο. Η παραπληροφόρηση επιχειρή να ανακόψει την ροπή αυτής τής εναρμονίσεως, παρεμβαίνουσα τερατογενετικώς και επιφέρουσα αλλοτρίωση.

Η πληροφορία δεν είναι τουτέστιν στατική έννοια, αλλά δυναμική. Συνιστά ροπή, η οποία τείνουσα αναλόγως προς την αξιακή της υπόσταση προς το αληθεύειν ή το ψεύδεσθαι, επιφέρει δόμηση ή αποδόμηση τής προσωπικότητος και κατ' επέκτασιν τής κοινωνικής φυσιογνωμίας.
Και ως είναι προφανές, δεν είναι δυνατόν υγιή πρόσωπα να δομούν μια νοσούσα, ή μάλλον νοσηρά, κοινωνία. Ούτε και είναι δυνατον μια νοσηρά κοινωνία να διαμορφώνει υγιή άτομα.
Στην σχέση αλληλουχίας μεταξύ τού ατομικού και τού συλλογικού, ο Πλάτων απέδωσε τον κυριαρχικό ρόλο τόσο στο συλλογικό όσο και στο ατομικό, αναδεικνύων την οργανική συνοχή τους. Η διακήρυξη τού Σωκράτους "Ουδείς εκών κακός" αναιρεί την περίπτωση να συνιστά η κακία εκούσια ατομική επιλογή των ατομικών υποκειμένων. Αποδίδοντας εμμέσως πλην σαφώς την αναπαραγωγή τής κακίας σε θεσμούς και μηχανισμούς συλλογικού χαρακτήρος.
Αλλά και η εμμονή τού Πλάτωνος, στο ότι η επίτευξη τής αρετής επενεργείται μέσω τής παιδείας, αναδυκνύει την αναγκαιότητα τής παρεμβάσεως φρονίμων συλλογικών πρωτοβουλιών στα προσωπικά ζητούμενα σε εκούσια βάση. Από την άλλη όμως, το πρόταγμα που ενσωματώθηκε στην "Πολιτεία", να άρχουν τής κοινωνίας οι φιλόσοφοι, δεν προωθεί κάποια αριστοκρατικού χαρακτήρος επιβολή, ως λανθασμένως ερμηνεύουν πολλοί, αλλά διακηρύσσει την αναγκαιότητα, να συγκεράζονται οι προσωπικώς πρωτοπορούντες στην σφαίρα τής αναζήτησεως τής συνειδήσεως σε συλλογικού χαρακτήρος οργανισμούς, ούτως ώστε αυτοί ως υπεύθυνοι πνευματικές ηγεσίες να προσπαθούν να πρωτοστατήσουν στην διαδικασία τής συλλογικής προόδου. 

Οι αρχιτέκτονες τής κοινωνικής μηχανικής και θιασώται τής παραπληροφορήσεως στηρίζονται μονόπλευρα στην ποσοτική διόγκωση ενός μιντιακού οχετού. Η πρακτική τής παραπληροφορήσεως έχει πράγματι χαρακτηριστικά καρκινικού όγκου, αποκαλύπτουσα τον τρόπο, βάσει τού οποίου η εσωτερική αναπαραγωγή τής αλλοτριώσεως οδηγεί και εξωτερικά στην επικράτηση ακατάσχετα πολλαπλασιαζόμενων εξαμβλωμάτων υπό την μορφήν των συγκροτημάτων κυριαρχίας στα λεγόμενα ΜΜ"Ε", τα οποία επιχειρούν να μονοπωλούν την επικοινωνιακή σκηνή. 
Η περί ποιότητος αντίληψη που επικρατεί σε αυτά τα συγκροτήματα, στηρίζεται στην υπολειτουργία τής προσληπτικής ικανότητος αυτών που είναι αποδέκτες των μηνυμάτων τους, στην ανέξοδη παραγωγή υποκαταστάτων αδρεναλίνης, στην αναπαραγωγή αγοραίων στερεοτύπων και στην παντελή έλλειψη αισθητικής.
Η πλέον εκχυδαϊσμένη εκδοχή τής μονομερούς ποσοτικής διαστάσεως στην διαδικασία τής μαζικής επικοινωνίας είναι η περιώνυμος προτροπή τού Ιωσήφ Γκαίμπελς "Συκοφαντείτε, συκοφαντείτε, στο τέλος κάτι θα μείνει". Έκτοτε τα μέσα μαζικής ποδηγετήσεως την υιοθέτησαν ως πεμπτουσία.
Οι μάχες και οι διαμάχες για την κατάληψη των μηχανισμών, μέσω των οποίων πλάθεται επικοινωνιακώς η κοινή γνώμη από τούς συστημικούς αφεντάδες, έχουν υποβιβάσει την πλαθόμενη πρώτη ύλη σε όγκους κοπριάς.

Τουναντίον η κατ' εξοχήν ποιοτική δύναμις τής πληροφορίας εδράζεται στο αληθεύειν. Η επίγνωση, ότι "για να καταστεί αποδεκτό ένα ψέμμα απαιτούνται χιλιάδες λέξεις, ενώ για την αποκατάσταση τής αλήθειας επαρκούν ελάχιστες φράσεις" είναι χαρακτηριστική.
Αυτές όμως οι φράσεις αποκαταστάσεως τής αληθείας, δεν είναι δυνατόν να προβληθούν από τον καθένα. Εδώ δεν επαρκούν τα όποια επικοινωνιακά επιτελεία ολκής. Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν απέδωσε με αριστοτεχνικό τρόπο σε ένα παιδικό παραμύθι το μεγαλείο αυτού, που είναι εις θέσιν να κονιορτοποιήσει την επικοινωνιακή μούχλα των αφεντάδων τής παραπληροφορήσεως. Στα "Καινούρια Ρούχα τού Αυτοκράτορα" η αγνότητα μιας παιδικής ψυχής είναι η μόνη, η οποία καταδεικνύεται ως ισχυροτέρα πάντων, ώστε να ανατρέψει άπαντα τα μέχρι τούδε κατισχύσαντα επικοινωνιακά δεδομένα.
Μια φράση ενός παιδιού επαρκεί για να ξεσκεπάσει την γύμνια τής εξουσίας τού ηγεμόνος, να διακομωδήσει τα αίσχη της και να την υποβιβάσει σε ρεντίκολο των σκυλιών.
- Μάννα, κοίταξε! Ένας τρελός κυκλοφορεί με το σώβρακο! 
Το παιδί είναι ακόμη όμως φορεύς τής Θείας ιδιότητος τού αληθεύειν, διότι ο κοινωνικός περίγυρος δεν πρόλαβε ακόμη να τού επιβάλλει ολοκληρωτικά την κοινωνική ενσωμάτωση. Γι αυτό ισχυρίζονται στην ανατολή, ότι αυτό που επιτυγχάνει άθελά του ένα παιδί, συνιστά την πλέον συνειδητή επιλογή των Αγίων.

Η ποιοτική υπεροχή τής πληροφορίας εδράζεται εις το αληθεύειν. Η μεγίστη δύναμις όμως τής αληθείας δεν εδράζεται εις τα νοήματα, τα οποία αυτή αποκαθιστά, αλλά σε αυτόν τούτον τον Νου, ο οποίος προάγει αυτά τα νοήματα, ως πηγή αληθείας.

Ως εκ τούτου η αληθής πληροφορία υπέχει ακραιφνούς μαθηματικού χαρακτήρος.


2. Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΟΥΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΩΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΙΕΡΑΤΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ. Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ ΩΣ ΕΝ ΑΠΡΑΞΙΑ ΠΡΑΞΙΣ. ΜΟΡΦΟΓΕΝΕΤΙΚΑ ΠΕΔΕΙΑ, ΚΩΝΑΡΙΟΝ ΚΑΙ ΕΝΘΥΜΙΣΙΣ.

Συνεχίζεται...

ΟΔΟΣ ΚΑΡΠΑΘΙΩΝ ΑΡΙΘΜΟΣ ΧΙΞΙΣΤΙ: ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΧΟΝΤΡΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΨΕΥΔΟΥΣ ΣΗΜΑΙΑΣ

1. ΟΤΑΝ ΟΙ ΤΑΧΥΔΑΚΤΥΛΟΥΡΓΟΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΤΑΝΤΟΥΝ ΘΛΙΒΕΡΟΙ ΡΥΠΟΙ

Διαβάζουμε συχνά, ότι την εποχή τού διαδικτύου δήθεν τα παραπλανητικά τεχνάσματα τής εξουσίας δεν έχουν την παραμικρή δυνατότητα να λειτουργήσουν, διότι - ως πλείστοι ιστολόγοι αρέσκονται να ισχυρίζονται - την εποχή τής κυριαρχίας τού διαδικτύου η μετάδοση τής πληροφορίας αποκτά ακαριαία ταχύτητα. Παραβλέπουν όμως το βασικότερο:
Μέσα στο Μάτριξ ο ρόλος όλων έχει συνυπολογιστεί από τους κατά Πλάτωνα "θαυματοποιούς". Καθώς και ότι προϋπόθεση για να αποκαλυφθεί ένα παραπλανητικό τέχνασμα, είναι αυτό να καταστεί κατανοητό. Οι προσπάθειες πλείστων όσων συνομοσιολόγων και διαφωτιστών, οι οποίοι θεωρούν ότι προβαίνουν σε αποκαλύψεις σε βάρος των τεχνασμάτων παραπλανήσεως που κλιμακώνει η εξουσία, είναι να προτάσουν το δικό τους προπέτασμα έμπροσθεν τού παραπλανητικού προπετάσματος τής εξουσίας φωνασκούντες: Ιδού τα αποκαλυπτήρια τού τέρατος!
Κατ' ουσίαν το τέρας το οποίον έχουν αναρτήσει επί τής επιφανείας τού δικού τους προπετάσματος είναι παραπληρωματικόν τού τέρατος, όπερ η εξουσία ανήρτησε επί τής ρυπαρούς αιματοβαμμένης κουρελού της, συμπληρώνον αυτό συμφώνως προς τα εξουσιαστικώς επιδιωκόμενα.

Ο απόηχος τής δολοφονίας τού Παύλου Φύσσα υπερίπταται ως μέλαν νέφος τα πρόσφατα εικοσιτετράωρα υπεράνω τής χώρας.
Μετά την δολοφονία τού Γρηγόρη Λαμπράκη είχε αναφωνήσει ό πάλαι ποτέ "εθνάρχης" και δεν συμαζώνεται το περίφημον: "Ποιος Κυβερνά αυτήν την χώρα"; Επειδή το εν λόγω πρόσωπο τα έχει κακαρώσει από καιρό, στην προκειμένη περίπτωση μάλλον δύο είναι αυτοί, οι οποίοι είναι επόμενον να προβούν σε αναφωνήσεις:
Ο πρώτος είναι με όλον τού το δίκιο ο κ. Μιχαλολιάκος, ο οποίος εκ των πραγμάτων δικαιούται να αναφωνήσει, βάσει τών πεπραγμένων: "Ποιός είναι αυτός που ηγείται των εγκληματικών - δολοφονικών συμμοριών νεοναζιστικών ταγμάτων κρούσεως εν Ελλάδι, τέλος πάντων; Εγώ ή κάποιος άλλος;"
Ο δεύτερος είναι ο γράφων, ο οποίος αναφωνεί:"Πότε τέλος πάντων - αγαπητοί φίλοι και φίλες - θα αποφασίσουμε να χειριστούμε τίς επιχειρήσεις ψευδούς σημαίας, τις οποίες μάς σερβίρει ακατασχέτως η εξουσία, από κριτική σκοπιά, χωρίς να παραμένουμε εγκλωβισμένοι στα σύνδρομα και τα στερεότυπα που μάς δυναστεύουν;"

Τις πρώτες ώρες μετά την δολοφονία τού Παύλου Φύσσα ξεσάλωσαν τελείως άκριτα πλείστες όσες σελίδες τού διαδικτύου, οι οποίες θεωρούν ότι επιτελούν διαφωτιστικό έργο εναντίον τών κυβερνητικών μεθοδεύσεων και έχουν μετατρέψει τον κοπιπαστισμό σε πάγια μέθοδο αναρτήσεων (με αυτά τα γραφόμενα δεν αποσκοπώ να κατακρίνω την εν λόγω μέθοδο, αλλά τον άκριτο χειρισμό της κατά το σύστημα Taylor) στην βάση, ότι τα ΜΜΕ καθώς και κάποιοι πολιτικοί κύκλοι επιχειρούν να εκμεταλλευθούν ένα τραγικό συμβάν, το οποίο δεν είχε δήθεν την παραμικρή πολιτική αφετηρία, ώστε να στρέψουν το μένος τής κοινής γνώμης εναντίον ενός κοινοβουλευτικού κόμματος. Την επομένη ημέρα, κατόπιν τής δημοσιεύεως σωρείας φωτογραφιών τού δολοφόνου τού Παύλου Φύσσα Ρουπακιά, οι οποίες τον απεικόνιζαν να εναγκαλίζεται με "βουλευτές" τού φαιού κοπράνου (ούτως επιλεγομένου "χρυσής αυγής" και τύφλα να έχει ο Αλάιστερ Κρόουλυ) και να συμμετέχει σε περισσότερες εκδηλώσεις αυτού τού "πολιτικού χώρου", τα ίδια ιστολόγια ήλλαξαν τον αμανέ άρδην, ωριόμενα, ότι "κάποιοι επιχειρούν με τεχνητό τρόπο να διχάσουν τον Ελληνικό λαό, επιβάλλοντας εμφυλιοπολεμικό κλίμα, από το οποίο δεν πρέπει να παρασυρθεί ο λαός, "κατακεραυνώνοντας" ταυτοχρόνως τον φασισμό".
Το ίδιο αφελές είναι και το επιχείρημα, το οποίο προβλήθηκε, ότι επί τού προκειμένου πρέπει να καταδικαστεί η συγκεκριμένη πράξη και όχι η ιδεολογία τού δολοφόνου. Ως ο νεοναζισμός να μην γιγαντώνει τόσο την πρακτική, όσο και την ιδεολογία των ταγμάτων εφόδου, με στόχο τον προπηλακισμό, το λιντσάρισμα και την δολοφονία αθώων ανθρώπων. Το γεγονός, ότι το σύστημα έχει στήσει ταυτοχρόνως δίπλα στο νεοναζιστικό τέρας και το τέρας των μπαχαλάκηδων και των κουκουέδων τραμπούκων και των συριζοκολαούζων τους, όπως ο Αλαβάνος, ως αντίπαλον δέος, ουδόλως δύναται να αμβλύνει την εγκληματική πρακτική ούτε των μεν, ούτε των δε. Βεβαίως τα άκρα κάθε άλλο παρά δύο είναι. Το τρίτο και χειρότερο άκρον εξ όλων είναι το ίδιο το σύστημα και όλα συνολικά τα "κοινοβουλευτικά" του, αλλά και μη, στημένα δεκανίκια. Με χειρότερο φασιστικό εκφραστή του τούς συστημικούς εντολοδόχους, οι οποίοι προπαγανδίζουν την θεωρία τών δύο άκρων, για να εξυπηρετήσουν ύπουλες σκοπιμότητες. Αλλά περί αυτού στην συνέχεια.

Ρε παιδιά, για να σταματάει κάποια στιγμή η καμηλοπάρδαλη, διότι αυτό δεν είναι πλέον ενημέρωση, αλλά εμπριμέ κοστουμάκι, συνεχίστε το κοπιπαστάδικο, αλλά μην μπαίνετε στον πειρασμό να εκφράζετε και πολιτική άποψη, δεδομένου ότι, για να μπορεί αυτή να λειτουργήσει, προϋποθέτει ύπαρξη ανεπτυγμένου πολιτικού κριτηρίου. Το οποίο για να υφίσταται, δεν επαρκεί ένα πληκτρολόγιο, μια διαδικτυακή σύνδεση και η όποια καλώς νοούμενη διάθεση προσφοράς. Δηλαδή, χωρίς την επίτευξη πολιτικής παιδείας, τουτέστιν ενδελεχούς θεωρητικής ενασχολήσεως, η οποία να εδράζεται σε συγκεκριμένη θητεία πρακτικής συμμετοχής στα κοινωνικά δρώμενα, γράφετε ανοησίες.Το μέγεθος τής επισκεψιμότητος μιας διαδικτυακής σελίδας δεν μπορεί να αποτελεί το non plus ultra κριτήριο για την δικαίωση ενός ιστολόγου.

Δεν διακατέχομαι από κάποιου είδους αλαζονείας και θα αντέφασκε σε πάσα αυτογνωσία, εάν ισχυριζόμουν, ότι κομίζω γλαύκαν εις Αθήνας. Δόξα τω Θεώ,. υπάρχουν και οι ιστολόγοι, οι οποίοι δεν είναι απλά νοήμονες, αλλά είναι άκρως πνευματώδεις, ώστε κάποια στοιχειώδη ζητήματα να τοποθετούνται στην βάση τών πραγμάτων ως αρμόζει:
Στην πρόσφατη ανάρτησή του υπό τον τίτλο Προς Υπηρεσίες ο καλός μου φίλος και συνεργάτης Εργοδότης Δημοσίων Έργων κατέδειξε ένεκα ποιων δεδομένων τα περί κινδύνου εμφυλίου πολέμου συνιστούν ανοησίες, οι οποίες προωθούνται λόγω αντικοινωνικών σκοπιμοτήτων.
Αυτήν την πραγματικότητα έχει τεκμηριώσει με διεξοδική αναφορά σε εκτενή ανάρτηση στο ιστολόγιο ΕΑΜ Β - Υδροχόος και ο Παναγιώτης Τραϊανού.
Τα περί κινδύνου εμφυλίου πολέμου αποτελούν κουραφέξαλα, που έχουν στόχο τον αποπροσανατολισμό τής κοινωνίας από τα πραγματικά προβλήματα από την εξουσία, η οποία κλίμακώνει σε αυτήν την φάση εντόνως την λεγόμενη "θεωρία των δύο άκρων", όπως ο πνυγμένος πιάνεται από τα μαλλιά. Ότι η εξουσία όμως συνιστά ένα καραφλό ξόανο και ότι μεσοπρόθεσμα θα ηττηθεί από τις υγιείς κοινωνικές δυνάμεις,θα αναπτύξω την συνέχεια.
Η άκριτη αναπαραγωγή αυτού τού κινδύνου από αρκετούς ιστολόγους, υποδηλώνει έλλειψη πολιτικού κριτηρίου και επιπολαιότητα στην προσέγγιση σημαντικότατων ζητημάτων στην βάση διαδικτυακού ακτιβισμού και χειρονακτισμού. Οι παρεναίσεις προς τον λαό "να μην πέσει στην λούμπα τού διχασμού" παρέχουν εν τέλει δυστυχώς επί πλέον επιχειρήματα στούς αρχιτέκτονες τής κοινωνικής μηχανικής, οι οποίοι κινούν τα νήματα πίσω από τον κ. Δένδια, ο οποίος ως κακέκτυπο υποτιθέμενου πατακού, έρχεται με την προταθείσα σκλήρυνση τού νομοθετικού υποκοπάνου να σώσει δήθεν τον μέσο ανθρωπάκο από την φασιστική βία και από την κατά Χρύσανθο Λαζαρίδη απειλή, να μάς πιεί ο "σύριζα" το αίμα με το μπουρί (φωτογραφία "ελευθερο""τεκτονικής" χειραψίας μεταξύ των κ. Τσίπρα και Σαμαρά έχω αναρτήσει σε προηγούμενη αναφορά).

Πλην όμως τα όσα έχουν γραφεί ορθώς μέχρι τώρα, ευτυχώς πολλαχόθεν, με στόχο την ορθή ερμηνεία τής εν λόγω δολοφονίας και των περί αυτής κλιμακουμένων, δεν επαρκούν ώστε να αποτιμηθούν στοιχειωδώς και με ρεαλιστικό τρόπο:
- οι εν τέλει προθέσεις τού δολοφόνου και οι λόγοι που τον οδήγησαν στο συγκεκριμένο έγκλημα
- ο σχεδιασμός τής δολοφονίας
- καθώς και οι ηθικοί αυτουργοί,
παρόλον ότι τα γεγονότα ΚΡΑΥΓΑΖΟΥΝ περί αυτών.


2. ΑΣ ΕΠΙΜΕΙΝΩ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ: ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΜΕΛΕΤΑΜΕ ΠΛΑΤΩΝΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΡΘΟΥΡ ΚΟΝΑΝ ΝΤΟΫΛ

Ας εμμείνουμε αρχικώς στα όσα περί τού δολοφόνου ειδησεωγραφικώς μετεδόθησαν:
- Πρόκειται περί ατόμου σαφέστατα ενεργού στα πλαία τού νεοναζιστικού χώρου. Κατά πόσον αυτός διαθέτει κομματική ταυτότητα ή όχι, στο ποσοστό που αυτός γυροφέρνει τούς γκάουλάιτερ τού χώρου και συμμετέχει ενεργώς στις κινητοποιήσεις του, μπορεί να ενδιαφέρει μόνο τον ταμία τού εν λόγω συνδικάτου, όταν πρόκειται να εισπράξει την συνδρομή μέλους.
- Πέραν αυτού όμως, το φαικόπρανον "Χ.Α." ουδόλως είχε προβεί σε δολοφονικές ενέργειες εις βάρος ημεδαπών πολιτών, προ τής εν λόγω δολοφονίας. Προπηλακισμούς εις βάρος ημεδαπών έχει στο ενεργητικό της περισσότερο από αφθόνους αναμφιβόλως, όχι όμως απόπειρες ανθρωποκτονιών ημεδαπών. Οφείλουμε κατά συνέπεια να θέσουμε το ερώτημα, κατά πόσον με την πρόσφατη δολοφονία τού Παύλου Φύσσα ετέθησαν από την ηγεσία τής οργανώσεως αυτής νέοι στόχοι, φυσικής εξοντώσεως ημεδαπών, με στόχο να "ενταθούν" οι μορφές τής φασιστικής "πάλης ενατίον τού συστήματος", ή κατά πόσον πρόκειται για μια δολοφονία εκ προμελέτης, την οποίαν εσχεδίασαν άλλα κέντρα, ευρισκόμενα εκτός τής φαιοκοπράνου ηγεσίας και μη σχετιζόμενα αμέσως με αυτήν.
Δεδομένου, ότι η περίπτωσις ο δράστης να έδρασε μεμονωμένως και άνευ άνωθεν αποφασισθέντος σχεδίου, ενώ στον χώρο ευρίσκονται τριάντα περίπου μελανοχίτονες, οπλισμένοι με ρόπαλα, κατσαβίδια και λοστάρια και ικανός αριθμός αστυνομικών, πρέπει να αποκλεισθεί.

Ως η ομολογία πρώην τραμπούκικου στελέχους τού εγκλήματικού αυτού συνδικάτου σε πρόσφατο δημοσίευμα τής εφημερίδος "ΕΘΝΟΣ" αποκαλείπτει διεξοδικώς, οι εξορμήσεις τών ταγμάτων εφόδου τού εν λόγω συνδικάτου είναι ΠΛΗΡΩΣ προσχεδιασμένες και εν λεπτομερεία ελεγχόμενες. Οι τραμπούκοι της μπορεί να εμφανίζονται ως δήθεν "αγανακτισμένοι πολίτες", οι οποίοι βρίσκονται δήθεν μονίμως "εν βρασμώ ψυχής", με αποτέλεσμα να υφίσταται μόνιμος κίνδυνος να "παρεκτραπούν" ακατασχέτως, επικαλούμενοι το ακαταλόγιστον τών κοινωνικώς και εθνικώς βαρέως αδικιθέντων. Πλην ομως, δεν είναι μόνον οι στολές παραλλαγής και το μέλαν χρώμα στα μπλουζάκια εν είδει μελαχειτόνων, τα οποία αποκαλύπτουν τον υπάρχοντα χαρακτήρα παραστρατιωτικής οργανώσεως, τον οποίον υπέχει ο εκάστοτε κεντρικός πυρήνας των ομάδων εφόδου, περί τού οποίου αναπτύσσεται και υπό τις εντολές τού οποίου δρα ο λοιπός συρφετός τών μελών και οπαδών. Τόσο ο Τζων Φόρστερ στο έργο του "Ο Φανατικός", όσο και ο Γουστάβος Λεμπόν στο έργο του "Η Ψυχολογία τής Μάζας" έχουν καταδείξει, ότι το βασικό χαρακτηριστικό αυτών που μετέχουν σε τέτοιου χαρακτήρος ομάδες - ανεξαρτήτως πολιτικής χροιάς - είναι η αποποίηση τής προσωπικής ευθύνης και η επικάλυψη τής πρακτκής τους από την απρόσωπο "ευθύνη" τής "ιδεολογίας" τού χώρου στον οποίον ανήκουν. Αυτόν ακριβώς τον στόχο εξυπηρετεί και η άνωθεν επιλογή των στολών, δεσπόζουσα θέση στις οποίες κατέχουν τα εμβλήματα, ως σύμβολα συλλογικότητος. Κατά συνέπεια πρόκειται περί πλήρως πειθαρχημένων παραστρατιωτικών τμημάτων, τα οποία ενεργούν βάσει εντολών. Για τούς θεατές των εκάστοτε ασχημωνιών μπορεί να μην καθίσταται πάντοτε ορατή η υπάρχουσα ιεραχία. Κάτι ανάλογο θα μπορούσε εξάλλου να επιφέρει και βαρειές ποινικές ευθύνες, σε όσους πραγματικά φέρουν τις μεγαλύτερες εξ αυτών. Οι δρώντες και συνεργοί όμως γνωρίζουν σαφώς, ποιοί ηγούνται και καθοδηγούν. Το όλο σκηνικό βεβαίως καλείται να υποδηλώνει τα ακριβώς αντίθετα: Ότι πρόκειται δηλαδή για μπουλούκι ανυποδύτων, όπου το ατομικό μένος καθοδηγεί πάσα ένα κεχωρισμένως, ο οποίος συμμετέχει στην βάση τής παρέας ομοϊδεατών. Αυτό όμως που ενώνει, πέραν τής όποιας υποτιθεμένης "ιδεολογίας" τις εν λόγω ομάδες, είναι η αυστηρή παραστρατιωτική δομή, η οποία χαρακτηρίζεται από σαφέστατη διανομή ρόλων και αυστηρά κάθετη οργάνωση.

Από την άλλη μεριά όμως,  η φαικόπρανος δεν παύει να δρα και να λειτουργεί ως υποτιθέμενο "κοινοβουλευτικό" κόμμα. Το γεγονός, ότι ο άρρειος πάγος ανεγνώρισε,  ότι η δομή και η λειτουργία τού εν λόγω κόμματος ανταποκρίνεται στις συνταγματικές επιταγές, αποτελεί σαφέστατο δείγμα τού πόσο σέβονται τις αρχές τής δημοκρατίας, όχι μόνο οι ανώτατοι, αλλά οι πλείστοι των δικαστικών "λειτουργών" εν Ελλάδι. Βέβαίως πάς εξ αυτών θα μπορούσε να προβάλλει το επιχείρημα, ότι στην υποτιθεμένως "δημοκρατική" και πολιτικώς "προηγμένη" Ευρώπη ισχύουν χειρότερα έκτροπα από αυτά στο προτεκτοράτο τής Ψωροκώσταινας. Όταν προ έτων ο υπουγός εσωτερικών τής ομοσπονδιακής "δημοκρατίας" τής γερμανίας Otto Schilly κατέθεσε στο ανώτατο συνταγματικό δικαστήριο αυτής τής χώρας καταγγελία για την απαγόρευση τού γερμανικού νεοναζιστικού κόμματος NPD, η αίτηση αυτή απορρίφθηκε από το εν λόγω δικαστήριο, με την ένσταση, ότι στην ανώτατη ηγετική βαθμίδα τού νεοναζιστικού κόμματος συμμετέχουν πολλοί πράκτορες τής Υπηρεσίας "Προστασίας" "Συντάγματος". Άρα το νεοναζιστικό κόμμα γερμανίας δεν είναι καθόλου νεοναζιστικό, αλλά κόμμα-μαϊμού, ελεγχόμενο από το υπουργείο εσωτερικών, τού οποίου προΐσταται  ο μηνύσας, ως εξέχον μάλιστα μέλος τής εβραϊκής συναγωγής.

Είτε το θέλουμε όμως, είτε όχι, η φαιοκόπρανος δεν ανεγνωρίσθη απλώς ως νόμιμον βάσει τής ισχυούσης καθεστωτικής νομοθεσίας κόμμα, αλλά εισήλθε μετά από τις προηγούμενες εκλογές και στην βουλή. Κατά πόσο έλαβε πράγματι τίς ψήφους, οι οποίες μετά των εκλογών τής κατεχωρήθησαν, μπορεί να γίνει μόνο πιστευτό από όσους θεωρούν, ότι στα κυνοβουλευτικά κράτη οι κυβερνήσεις καθορίζονται από τίς ψήφους που ρίχνονται στις κάλπες. Όμως δεν μπορεί να γίνει σε καμμία περίπτωση πιστευτό, ότι ένα κόμμα έλαβε το 10% των ψήφων, εάν αυτό δεν διαθέτει μια πραγματική επηροή τής τάξεως τού 2,5 με 3%. Και σήμερα που η δύναμη αυτού τού κόμματος εμφανίζεται αναμφιβόλως ανοδική, δεν μπορεί αυτό το κόμμα να μην διαθέτει μια επηροή τής τάξεως τού 4,0% με 4,5%. Δεδομένο, που παρέχει την δυνατότητα στα μαγειρία των υποτιθέμενων "δημοσκόπων" να το εμφανίζουν προσφάτως με επηροή γύρω στο 15%, ώστε να εξυπηρετηθούν οι μνημονιακοί σχεδιασμοί τού συστήματος. ΑΡΑ ΣΕ ΒΑΣΗ ΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ ΜΟΝΟ ΑΝΟΔΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΜΕΝΕΙ Η "Χ.Α." ΑΠΟ ΤΑ ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΜΑΓΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΠΡΟΩΘΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΩΣ ΣΥΣΤΗΜΙΚΟ ΔΕΚΑΝΙΚΙ.

- Από την άλλη μεταδίδεται ειδησεογραφικώς, ότι ο δολοφόνος είναι νυμφευμένος και πατήρ ενός τέκνου. Επί πλέον διαθέτει και ιδιωτικό αυτοκίνητο. Γεγονός, που δηλώνει ότι διάγει εντός ομαλών οικογιανεικών πλαισίων και ότι τα οικονομικά του - καίτοι παρουσιάζεται ως άνεργος - δεν είναι καθόλου οικτρά, ως ιδικτήτης ιδωτικού αυτοκινήτου, εν μέσω οικονομικής κρίσεως. Διότι εάν πεινούσε, θα επώλη το αυτκίνητό του, δια να μπορέσει να προμηθευθεί τρόφιμα. Με άλλα λόγια, διαπιστώνουμε, ότι πρόκειται περί οικογενειάρχου, ο οποίος μπορεί και την βγάζει στούς σημερινούς χαλαιπούς καιρούς, όπου άλλοι στερούνται όχι μόνον ιδωτικού αυτοκινήτου, αλλά ψάχνουν για τρόφιμα στούς κάδους απορριμάτων.

Στην περίπτωση δολοφονίας το πρώτο ερώτημα το οποίον ωφείλει να θέσει από εγκληματολογικής πλευράς η κοινή γνώμη - στο ποσοστό μάλιστα που αυτή απειλείται από ξέσπασμα εμφυλίου πολέμου, ως διαδίδουν κάποιοι λαλίστατοι - είναι το QUI BONO?, ποιος δηλαδή οφελείται από τον φόνο;

Για τον καθένα, όστις διαθέτει στοιχειώδη νομωσύνη, καθίσταται κατανοητόν, ότι ούτε ο δράστης, ούτε ο πολιτικός χώρος στον οποίον αναμφιβόλως αυτός εντάσσεται ενεργώς, μπορεί να αντλεί τα παραμικρά πρακτικά, ιδεολογικά, πολιτικά, εκλογικά, ψυχολογικά, ή άλλους είδους οφέλη από την συγκεκριμένη δολοφονία.

ΑΡΑ Ο ΔΡΑΣΤΗΣ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΕΔΡΑΣΕ ΜΕ ΣΩΑ ΤΑ ΦΡΕΝΑ ΚΑΙ ΕΚΟΥΣΙΩΣ 

ΚΑΙ 

ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΝΑ ΣΧΕΔΙΑΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΗΓΕΤΙΚΟ ΚΛΙΜΑΚΙΟ ΤΗΣ "Χ.Α." ΑΡΑ Η "Χ.Α." ΟΥΔΟΛΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΕΧΕΙ ΡΟΛΟ ΗΘΙΚΟΥ ΑΥΤΟΥΡΓΟΥ ΣΤΟ ΕΝ ΛΟΓΩ ΕΓΚΛΗΜΑ.

Είμαι ο τελευταίος που θα μπορούσε να συμπαθεί την φαικόπρανο. Την απέχθειά μου προς τον συγκεκριμένο χώρο έχω πολλαπλώς εκφράσσει. Ούτε και αντιλαμβάνομαι τον ρόλο μου ως αυτόκλητο συνήγορο τύπων τού πολιτικού υποκόσμου.

ΟΜΩΣ ΕΑΝ ΑΠΟΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΑΥΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" ΚΑΙ ΔΕΧΘΟΥΜΕ ΟΤΙ Ο ΔΡΑΣΤΗΣ ΕΔΡΑΣΕ ΑΥΤΟΒΟΥΛΩΣ ΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑΣΑΝ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΑΝ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ.
 ΜΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΑΙΤΙΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ Ο ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ, ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΘΑ ΟΠΛΙΣΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΚΡΥΜΜΕΝΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΜΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΜΕ ΠΡΟΦΑΣΗ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΩΝ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΩΝ ΔΥΟ ΑΚΡΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΟΝΤΩΘΟΥΝ ΑΠΟ ΜΟΝΑΔΕΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΤΗΣ BLACKWATER ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΑΛΛΟΔΑΠΗΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΘΩΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟΥ ΞΕΣΠΑΣΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ.
ΔΙΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΗ "Χ. Α." ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟΥΣ ΚΥΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥΣ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ" ΤΟΥ ΔΗΘΕΝ "ΜΕΣΑΙΟΥ ΧΩΡΟΥ", ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΣΥΜΠΟΛΙΤΩΝ ΜΑΣ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ, ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΜΕΝΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ, ΤΗΝ ΕΚΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΠΙΝΑΚΙΟΥ ΚΟΠΡΙΑΣ, ΤΗΝ ΠΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΤΗΝ ΩΘΗΣΗ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΟΥΜΕΝΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΟΝΤΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ. 

Μπορεί να γίνεται κατανοητό από την πλευρά τού ανθρώπινου πόνου το αίτημα τού δυστυχή Πατέρα τού Παύλου Φύσσα να εκτελεσθεί ο δράστης. Όμως εάν αυτός μπορούσε να μεταβεί στα ουράνια και να συναντήσει τον υιό του στα πλέον αγνά ανθεστήρια, όπου διάγουν οι αποφασισμένοι αντιφασίστες που υπηρέτησαν την τέχνη, θα άκουγε άλλα. Ο Παύλος θα τού ζητούσε να τιμωρηθούν οι πραγματικοί ένοχοι και φονιάδες. Φονιάδες, που δεν σκότωσαν μόνον τον ίδιο, αλλά χιλιάδες ακόμη αθώους συμπολίτες μας στα πλαίσια τής μνημονιακής και όχι μόνον δολοφονικής πρακτικής. Διότι δεν είναι μόνον οι 6.000 που αυτοκτόνησαν. Πολλές περισσότερες χιλιάδες κλάταραν οργανικά και είδαν τα ραδίκια ανάποδα κάτω από τις συνέπειες της μνημονιακής ταφόπετρας. 
  
Και όσο αφορά αυτήν τούτη την δολοφονία ΔΕΝ ΗΤΑΝ Ο ΔΡΑΣΤΗΣ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ, με την όποια τρέλλα, μένος, παλλαβομάρα, ή στρεβλή ψυχοσύνθεση.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΑΦΟΡΑΣ ΜΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΥΠΟΥ ΜΚ-ΟΥΛΤΡΑ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΕΜΙΣΕΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΤΥΠΟΥ ΜΠΡΕΙΒΙΚ, ΣΙΡΧΑΝ ΣΙΡΧΑΝ ΚΑΙ ΡΟΥΠΑΚΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΠΡΑΚΤΟΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΜΕΔΕΠΩΝ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΩΝ ΤΟΥΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΩΣΕΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΟΥ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΤΑ ΣΕ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΝΑΡΚΟΘΕΤΟΥΝ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΑΞΗ
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΓΙΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ ΕΓΚΑΘΕΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΩΣ ΕΝΤΟΛΟΔΟΤΕΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΥΚΛΩΜΑΤΩΝ, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΑ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΤΑ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΟΥ ΚΥΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ.

Οι φασίστες, οι τραμπούκοι τής χαφιεδο"αριστεράς", οι μπαχαλάκηδες και οι κάθε είδους δήθεν "θερμόαιμοι" οργίλοι, αναλαμβάνουν ως κοινωνικοί κοπρίτες την χοντρή βρωμοδουλιά. Εάν μεν είναι πληρωμένοι πράκτορες - ως κατά κανόνα συμβαίνει - δηλητηριάζουν επί πληρωμή το κοινωνικό σώμα με το δηλητήριο τής μισαλλοδοξίας, τής προπαγανδίσεως τής βίας, αλλά και τής προβοκατόρικης πρακτικής ανάπτυξης  ενεξέλεγκτης βίας. Εάν μεν είναι απλά ανεγκέφαλοι συνοδοιπόροι, οι λεγόμενοι "χρήσιμοι ηλίθιοι", γίνονται αχθοφόροι τής κοπριάς των προηγουμένων μέσα στα κρανία τους.
Έτσι παρέχουν τα πλαίσια μέσα στα οποία μπορούν να ενεργούν οι υπηρεσίες παρασκευής δολοφόνων. Έστω και εάν δεν ενέχονται οι ίδιοι αμέσως στον επιχειρησιακό σχεδιασμό και την εκτέλεση τού προκείμενου φόνου, δεν παύουν να είναι αυτοί που καθιέρωσαν τον σουγιά ως είδος "πολιτικού επιχειρήματος" και τις ομάδες των κρετίνων με τα κατσαβίδια και τα λοστάρια ως "κίνημα εθνικής - αντιμνημονιακής διαμαρτυρίας".



Μαρτυρία μητέρας για τη Χρυσή Αυγή von Newscaster

Έτσι μπορεί ένας εχέφρων άνθρωπος να κατανοήσει τον λόγο, αγαπητέ αφρικανέ μου φίλε Κασιδιάρη, τον λόγο που σηκωθήκατε πρώτοι από τα έδρανα τής βουλής, όταν πρότεινε ο Δραγασάκης ενός λεπτού σιγή εις μνήμην τού δολοφονηθέντος Παύλου Φύσσα. Εγώ είμαι έτοιμος να αναγνωρίσω χωρίς ενδοιασμούς, ότι αυτή η επιλογή σας ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ΗΤΑΝ. Εκείνη την στιγμή κατανοήσατε, εσύ και τα "καλόπαιδα" γύρω σου, ότι σάς την είχαν στήσει, ότι σάς έριξαν στα σκατά.
Όμως, καλέ μου φίλε, όποιος εξεσφενδονίζει σκατά γύρω του, θα έρθει κάποια στιγμή που αυτά θα τον σκεπάσουν.
Και τότε δεν θα βρείτε βοήθεια από πουθενά.
Μόνον κάποιοι, οι οποίοι επιμένουν στην αποκατάσταση τής αλήθειας, που εσείς θεωρείτε μιάσματα, μπορεί να βγουν για να φωνάξουν με το πλήρες θάρρος τής γνώμης: "Όχι αυτήν την φορά δεν σκοτώσατε εσείς".
Όμως σκοτώσατε άλλες φορές. Και το πιο πρόσφορο θύμα για να τού φορτώσουν μια δολοφονία οι επαγγελματίες  και τεχνικοί τού είδους, είσαστε οι βοθρατζήδες τού στιλέτου. Εγώ σαν φίλος σου, θα σού πρότεινα να καθήσεις και να σκεφτείς μερικά πράγματα. Η πώρωση δεν είναι καλός σύμβουλος. Η Ελλάδα, στην οποία μετανάστευσαν οι αφρικανοί προγονοί σου, δεν σού έχει κάνει τίποτε για να ασχημονείς. Οι Έλληνες είμαστε φιλόξενοι άνθρωποι και ανέκαθεν είμαστε έτοιμοι να μοιραστούμε το ψωμί μας με τούς ξένους, που ήλθαν στην χώρα μας με ειρηνικές διαθέσεις. Όμως οι ξένοι, που ήρθαν με διαθέσεις να μάς υποδουλώσουν, οφείλουν να γνωρίζουν, ότι τα πολεμικά φύλα αυτού τού τόπου, μπορεί να είμαστε γενικώς ευγενικοί άνθρωποι, αλλά επάνω στο τσακίρ κέφι τού πολέμου, δεν χαριζόμαστε.
Αυτοί που κλείνουν σχολεία, νοσοκομεία και στρατώνες για να κτίσουν φυλακές και κάτεργα, οφείλουν να γνωρίζουν, ότι ευκολότερα από μια φυλακή κτίζεται ένα νεκροταφείο.


3. ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΣΩΣΟΥΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Ότι η "Χ.Α." δεν είχε τον παραμικρό λόγο να οργανώσει και να διαπράξει μια δολοφονία ημεδαπού, έστω κι αν αυτός ήταν αντιφασίστας, ή "στοχοποιημένος", ή οτιδήποτε άλλο προφασίζονται οι παπαγάλοι τού συστήματος, στην φάση που η εκλογική της επηροή ανέρχεται, είναι περισσότερο από ηλίου φαεινότερο. Όπως έδειξαν εξ άλλου οι "σφυγμομετρήσεις", μετά την δολοφονία τού Παύλου Φύσσα, η επηροή της έπεσε κάθετα.

http://vathiprasino.blogspot.de/2013/09/26.html

Να θεωρήσουμε τον Μηχαλολιάκο άπειρο και αφελή, ώστε να διαπράξει τέτοιου είδους ανοησία, βρίσκεται πέραν τού καλού και τού κακού. Οιοσδήποτε δικαιούται να τού καταλογίσει οτιδήποτε επιθυμεί, πλήν απειρίας και αφέλειας. Πρόκειται για αλεπού και άτομο που ήταν χιτλερικός από νεαρότατη ηλικία, τουτέστιν ξεπλυμένος σε όλα τα καλά εκπαιδευτήρια τού συστήματος. Επειδή γνωρίζω εδώ και δεκαετίες τα φασισταριά τής φύτρας τού φασισμού, που είναι η γερμανία, οφείλω να ομολογήσω, ότι τα πρωτοπαλίκαρα τού γερμανικού νεοναζισμού μπροστά στον Μηχαλολιάκο δεν πιάνουν μια. Μπορεί να τον ειρονεύονται πολλοί, εγώ όμως τον θεωρώ πολύ δυνατό παίκτη. Εάν οι εντολοδότες του είχαν αποφασίσει να τον τοποθετήσουν επικεφαλής ενός κόμματος τού "μεσαίου χώρου", αυτός θα είχε κάνει με την λαοπλάνη ικανότητά του θραύση. Κάτι Καμμένοι και δεν συμμαζώνεται θα ήταν καμμένοι από χέρι. Το να μπορέσει κάποιος να επιτύχει για ένα νεοναζιστικό χώρο, που κυνηγάει τον κοσμάκη με τα ρόπαλα στον δρόμο, μια έστω μικρή κοινωνική αποδοχή, ώστε αυτός να μπορεί να βγαίνει και να μιλαέι με αέρα στην τηλεόραση απέναντι στον κάθε κοκοβιό δημοσιογράφο, δεν είναι καθόλου μικρό πράγμα.
Όταν βγαίνει και απειλεί ο Μηχαλολιάκος τούς πάντες, ακόμη και τον πρωθυπουργό, οι απειλές του απευθύνονται κύρια ενάντια στούς εντολοδότες του, οι οποίοι θα μπορούσαν να τον χειρισθούν ως αναλώσιμο ποσότητα, κατά την διάρκεια μιας σημαντικής καμπής τού σχεδιασμού τους. Μήπως ο Γκαίριγκ δεν έγλυφε με το ψωμί το τσίγκινο πιάτο στην φυλακή μετά την δίκη τής Νυρεμβέργης; Και μήπως δεν ήταν οι εντολοδότες τού Γκαίριγκ, αυτοί που τον καταδίκασαν, όταν το σύστημα ξαναφόρεσε τα άσπρα γάντια στην γερμανία;
Η νευρικότητα τού Μηχαλολιάκου φανερώνει, ότι τού την έστησαν στην συγκεκριμένη περίπτωση και αυτός φοβούμενος τα χειρότερα προειδοποιεί απειλώντας, ως άνθρωπος που γνωρίζει πολλά. Στην ουσία όμως αυτά είναι ξεσπάσματα τής πλάκας, εφόσον γνωρίζει καλώς, ότι κατόπιν, αφού ο Καμμένος κάτι ψέλισε για λιντσάρισμα τού Πάχτα, κινδύνεψε να λιντσαριστεί ο ίδιος, από αυτούς που υποτίθεται ότι είναι δήθεν φανατικοί αντίπαλοι τού κάθε πάχτα και κάθε κατεστημένου. Το σύστημα διαθέτει πολλά πλοκάμια και ο κρόνος ως γνωστόν τρώει πολύ ευχάριστα τα παιδιά του.

Εάν θέλετε να μάθετε, πώς σχεδιάστηκε η δολοφονία τού Παύλου Φύσσα, μπορείτε να ρωτήσετε τον Επαμεινώνδα Κορκονέα. Ο Νώντας μπορεί να σάς εξηγήσει με απλά μαθηματικά, πώς μπορεί κάποιος που πυροβολεί στον αέρα στα Εξάρχια, να σκοτώσει κάποιον στην Κομοτηνή. Καθότι ο αλγόριθμος τού Άινσταιν εξηγεί όχι μόνο τα ταξείδια στο χωροχρόνο, αλλά και πώς το πέταγμα μιας πεταλούδας στην Ουγκάντα επηρεάζει τα κρεμμύδια στις φασολάδες τού Πεκίνου.

Όσο αφορά τις σκοπιμότητες τού Ρουπακιά να σκοτώσει στο άψε - σβήσε, στα καλά καθούμενα και άνευ αποχρώντος λόγου, είναι κατανοητότατες. Γιατί να κάθεται με την γυναίκα και το παιδάκι του και να τούς πηγαίνει βόλτα με το αυτοκινητάκι; Δεν είναι καλύτερα να την βγάλει ως βαρυποινήτης στην ψειρού; Εξ άλλου όλοι γνωρίζουμε, ότι τα "σωφρονιστικά καταστήματα" στην Ελλάδα είναι ανώτερα από καλλέγια και ξενοδοχεία αναψυχής. Ζωή και κότα.

Για να μπορέσει κάποιος να κατανοήσει πώς σχεδιάστηκε η δολοφονία τού Φύσσα, φτάνει να εκτιμήσει την πρακτική τής αστυνομίας και τού Υπουργού Δημοσίας "Τάξεως".
Δέκα ζητάδες ήταν στον τόπο τού φονικού, αλλά δεν κούνησαν το δακτυλάκι τους.
Μόνο μια γυναίκα - αστυνομικός τόλμησε να σηκώσει το όπλο και να συλλάβει τον δολοφόνο.

ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΟΜΩΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΔΙΕΤΑΧΘΗ Η ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ ΔΙΟΤΙ ΠΑΡΕΝΕΒΗ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩΝ.

http://wwwaristofanis.blogspot.de/2013/09/blog-post_1784.html

ΠΟΙΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΑΝΩΤΕΡΩΝ ΟΜΩΣ ΠΑΡΕΝΕΒΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΔΟΛΟΦΟΝΟ;
Η απάντηση στο ερώτημα είναι ηλίου φαεινότερη:
Οι διαταγές που δόθηκαν στούς μοτοσυκλετιστές τής αστυνομίας στον τόπο τού εγκλήματος, συμφώνως προς τον τρόπο που αυτοί συμπεριφέρθησαν, δεν μπορεί να ήταν άλλες από αυτοί να μην παρέμβουν, αλλά να καλύψουν την διαφυγή τού δολοφόνου από πιθανά απρόοπτα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι ο δολοφόνος έφθασε στον τόπο τού εγκλήματος με αυτοκίνητο, ώστε μετά να μπορέσει να διαφύγει αμέσως. Όπως είναι κατανοητός και ο λόγος που πλησίασε το θύμα με την όπισθεν, ώστε να διαφύγει στην συνέχεια χωρίς να χρειστεί να κάνει μανούβρα. Όλα έπρεπε να γίνουν πολύ γρήγορα.
Κατεβαίνοντας από το αυτοκίνητο με το στιλέτο είπε στο θύμα: "Π..... θα σε σκοτώσω".  Πρόκειται για δολοφονία εν ψυχρώ εκ προμελέτης.

Όμως την "δουλειά" τούς την χάλασε μια γυναίκα αστυνομικός.
Μια γυναίκα που είχε συνείδηση.
Μια γυναίκα τουτέστιν που είχε τσουτσούνι.
Και τέτοια τσουτσούνια εγώ τα προσκυνάω.

Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο έπρεπε να υποστεί αυτή η γυναίκα διώξεις.
Ώστε να μπορούν να ισχυριστούν οι εντολοδότες τού Ρουπακιά απέναντί του, ότι τα πράγματα είχαν σχεδιαστεί διαφορετικά και ότι αυτή "χάλασε" την δουλειά. Προσθέτοντας, ότι αυτός δεν χρειάζεται να ανησυχεί και ότι σύντομα αυτοί θα φροντίσουν να αποφυλακιστεί.
Μήπως οι δολοφόνοι τού νεαρού στο λεοφορείο, οδηγός και ελεγκτής, δεν κυκλοφορούν ελεύθεροι; Σε ποιον καίγεται πια καρφί γι αυτούς;

Κάθε τίμιος εισαγγελεύς, που δεν είναι πράκτωρ και ενεργούμενος από τούς ηθικούς αυτουργούς τής δολοφονίας, οφείλει να εξετάσει κατά πόσο οι ζητάδες στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν επέδειξαν απλά εγκληματική αμέλεια με την παράλληψη καθήκοντος συνδρομής σε πρόσωπο τού οποίου η ζωή απειλείτο, αλλά κατά πόσο αυτοί ήσαν ως συνεργοί ενταγμένοι στον σχεδιασμό τού εγκλήματος.

Τα υπόλοιπα τα είπε η αστυνομία στις ανακοινώσεις της:
"Ο Ρουπακιάς ήταν μεν χρυσαυγίτης αλλά προήρχετο από το ΚΚΕ".
Η θεωρία των δυο άκρων στην πλέον ρυπαρή της διαστροφή.

Και φυσικά για όλα ευθύνεται, σύμφωνα προς τις δηλώσεις τής αστυνομίας, η "ευρισκόμενη εκτός κοινοβουλευτικού τόξου" "Χ.Α.". "Τα κινητά" λέει "μίλησαν. Πριν το φονικό τηλεφώνησε ο λαγός στον σκατζόχηρο και η κότα στην κουκουβάγια, που είχε στήσει φωλιά απέναντι από τα γραφεία της "Χ.Α. "".
Ξεχνούν όμως να ομολογήσουν το βασικότερο:
Ότι σε αυτές τις περιπτώσεις τηλεφωνάει στον υποψήφιο δολοφόνο κάποιος φαινομενικά άσχετος, από την υπηρεσία παρασκευής δολοφόνων. Για να τού ψιθυρίσει την κωδική λέξη, η οποία έχει διοχετευθεί δια ψυχοτρονικών μεθόδων στο ασυνείδητο, ώστε να απελευθερωθεί η εντολή τού φόνου στα εγκεφαλικά κέντρα.
Και άντε μετά Λαγέ μου να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας.
Όμως, όπως λέει η παροιμία: "Λαγός την σβάστικα έτριβε, κακό τού κεφαλιού του". 

ΗΔΗ Η ΠΑΡΑΚΟΛΛΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΧΕΙ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΘΕΙ ΣΤΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ ΩΣ ΤΡΟΜΟΚΛΡΑΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.
ΠΟΥ ΑΠΟΣΚΟΠΟΥΝ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΦΘΑΣΟΥΝ ΤΕΛΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΟΣ ΟΙ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΟΥ ΧΩΡΟΥ";
ΓΙΑΤΙ ΤΡΕΜΟΥΝ ΤΟΝ ΛΑΟ ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ" ΚΑΙ "ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΛΑΙΚΗ ΘΕΛΗΣΗ";

Κατά την γνώμη μου, δίπλα στην απροσμέτρητη ρυπαρότητα τής εξουσίας μετρούν και κάποια άλλα πράγματα, που αφορούν την ίδια την κοινωνία.
Κανένας από τούς ταξιτζήδες που τούς ζητήθηκε δεν σταμάτησαν για να μεταφέρουν τον αιμόφυρτο Παύλο, μέχρι να φθάσει μετά από μισή ώρα το ασθενοφόρο, ώστε να μην λερωθεί με αίματα το ταξί.
Όταν το 1971 έκανα σήμα κρατώντας ένα αιμόφυρτο άνθρωπο, ο οποίος ξεψύχησε την επόμενη ημέρα, στο πρώτο ταξί που περνούσε, ο οδηγός σταμάτησε αμέσως και επιβιβαστήκαμε. Το ταξί είχε γεμίσει αίμα. Όταν φθάσαμε στο νοσοκομείο ρώτησα τον οδηγό πόσο κόστιζε το κόμιστρο για να πληρώσω. Τότε αυτός μού απάντησε: "Δεν πειράζει, πληρώνεις την άλλη φορά, αγόρι μου".

Δεν υπάρχει αμφοβολία, ότι ένα μεγάλο μέρος τής κοινωνίας έχει ήδη σαπίσει. Δεν είναι μόνο οι ευρισκόμενοι επάνω σάπιοι. Το σαράκι τους πλέον μας διαχαίει.

Όμως αναλογιζόμενος την φωτογραφία τής κοπέλας τού Παύλου, που τον αγκάλιαζε την ώρα που αυτός ξεψυχούσε, ώστε να δώσει τουλάχιστον κατευόδιο  σε μια ευγενική ψυχή, την στιγμή που αυτή ξεκινούσε το ταξείδι της για τον ουρανό, καθώς και την γενναία αστυνομικό, η οποία αψηφώντας τις άνωθεν εντολές συνέλαβε τον δράστη, γνωρίζω ότι αυτή η Γης έχει μέλλον.

Η εξουσία είναι υπόθεση τών θέσει νεκρών, οι οποίοι άβουλα σύρονται πίσω από τις εντολές της.
Αυτοί, οι οποίοι απειλούν την όποια καταρρακωμένη νομιμότητα πριν από οποιονδήποτε άλλον, δεν είναι τελικά τα ακραία δεκανίκια τού συστήματος, αλλά ο φασιστικός κορμός του, τα δήθεν "δημοκρατικά" κόμματα του υποτιθέμενου "μεσαίου χώρου". Σε αυτά έχουν στήσει καρέκλες τα αέναα φασισταριά, τα οποία στην μια φάση χαμελαιωνίζουν ως εγκάθετοι ξένων πρεσβειών στην συντονιστική επιτροπή καταλήψεως τού Πολυτεχνείου και στην επόμενη δίνουν "μαθηματα" συντηρητισμού και "αξιοπρέπειας" από τις κεντρικές επιτροπές και τούς κυβερνητικούς θώκους των κομμάτων τής κλεπτοκρατίας και ραγδαίας αποδομήσεως τής χώρας. 

Εξ όσων εξετέθησαν προηγουμένως καθίσταται κατανοητόν, ότι ούτε η ηθική αυτουργία, ούτε ο σχεδιασμός, ούτε η εκτέλεσις τής εν λόγω δολοφονίας δύναται να αποδοθεί εις τούς ιθύνοντας τής "Χ.Α.". Η δολοφονία συνετελέσθει τη παρουσία ομάδος προπηλακισμού της "Χ.Α." και ο δράστης ήτο ενεργόν εκ των πραγμάτων μέλος αυτής τής οργανώσεως, με στόχο να αποδοθεί το έγκλημα σκοπίμως εις αυτήν την όργάνωση. Ο δράστης έδρασε ως εν υπνώσει ψυχοτρονικός δολοφόνος - "sleeper" - παρασκευασθείς από συνεργία πλύσεως εγκεφάλου μυστικών υπηρεσιών. Τελικός στόχος ήτο η αναβίωσης τής "θεωρίας των δύο άκρων" με σκοπό τον κλιμακούμενο βάναυσο εκφασισμό τού ποινικού κώδικος για την δήθεν αντιμετώπιση των "άκρων". Ούτως ώστε να υπάρχει νομική πλατφόρμα για την σφαγή διαμαρτυρόμενων πολιτών κατά το αναμενόμενα επερχόμενο δρυμή κύμα διαμαρτυριών εναντίον τού σχεδιασθέντος νέου μνημονίου, με εκτελεστικό όργανο αλλοδαπές εταιρίες διεκπεραιώσεως μαζικών δολοφονιών. Για να μπορέσει να λειτουργήσει καλύτερα η προπαγάνδα των "δυο άκρων", ο δράστης έπρεπε να είναι ταυτοχρόνος εν μέρει φασίστας και εν μέρει κομμουνιστής. Αυτό απεδείχθει βεβαίως πλήρως επιτεύξιμο στην εποχή τής τεχνητής τροποποιήσεως τού γενετικού κώδικος, όπου κατσκευάζονται πρόβατα με πόδια κότας και ουρά ποντικού. Μια αστυνομία, η οποία έχει αλλωθεί πλήρως από ξένες μυστικές υπηρεσίες, σε συνεργασία με ένα πολιτικό προσωπικό, το οποίο έχει επιλέξει την προώθηση συμφεόντων ξένων χωρών εις βάρος των συμφερόντων τού τόπου, μπόρεσε άνετα να κατασκευάσει ένα δράστη με χρυσαυγίτικο παρόν και κουκουέδικο παρελθόν. Ή άλλως πως: Στις δυο οδοντόκρεμες που αγοράζετε η μια είναι δώρο. Αρκεί να μην έχετε δόντια, πλην τού κυνόδοντα βρικολάκων.
 


Η ιστορική ανάλυσις όμως τεκμηριώνει, ότι τα φασιστικά καθεστώτα είναι καθεστώτα εκτάκτου ανάγκης και ως εκ τούτου συχνότατα αποδεικνύονται βραχύβια.
Η κοινωνία καλείται να επιλέξει μεταξύ των ρύπων τής εξουσίας και τού καθαρού αέρος τής ελευθερίας.

Πιστεύω στον Μεταάνθρωπο. Τον βλέπω να καταφθάνει ακάθεκτος.
Επιμένουμε και θα νικήσουμε. Αυτήν την φορά για πάντοτε.

"Φαντασίες κάποιου αρρωστημένου", θα ισχυριστούν πάλι.
Όμως κάποιοι κατανοούν. Και αυτοί γίνονται ολοένα και περισσότεροι.

ΟΥΙΣΚΥ Ή ΞΥΝΟΓΑΛΟ; ΡΟΦΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΒΛΑΧΑΔΕΡΑ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΟΥΣΑΝ ΞΟΦΛΗΜΕΝΗ ΥΠΟΘΕΣΗ

1. ΚΑΜΠΑΡΕ, ΜΠΑΡ, Ή ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ;

Ο Μπάρμαν με κοίταξε με ένα βλέμμα απογοήτευσης. Σχεδόν βαθιάς περιφρόνησης θα τόλμαγα να πώ.
"Μπαγάσα, μού το έχεις κάνεις το μαγαζί κοτέτσι" μού πέταξε, σκουπίζοντας ένα ποτήρι, θέλοντας να μού δείξει, ότι επάνω μου κόλλαγαν τόνοι ρύπων, ενώ δεν διέθετα ούτε ένα ίχνος κρύσταλλου. "Έρχεσαι σε ένα μαγαζί περιωπής και παραγγέλνεις μόνο λεμονάδες".
"Αφού γνωρίζεις ότι δεν πίνω αλκοόλ, ρε Μπάρακ", τού απάντησα. "Άσε που αφήνεις σαπουνάδες στα ποτήρια... Αυτό νομίζεις ότι δίνει την ιδιαίτερη γεύση στο νοθευμένο ουίσκυ που τούς πουλάς";
Αυτή την φορά το βλέμμα τού μπάρμαν σκοτείνιασε τελείως. Νόμιζε ότι αποκάλυπτα το μεγάλο μυστικό του, ενώ το ήξεραν όλοι οι αργόσχολοι που συχνάζουν εδώ.
"Ναι ρε μαγκίτη, τούς σερβίρω μπόμπες, γιατί όλοι αυτοί κατασκευάζουν κρυφά όπλα μαζικής καταστροφής" είπε με ένα άθλιο ύφος, που θα έκανε και την γιαγιά του να κουνάει με απογοήτευση το κεφάλι της για τις μειωμένες του υποκριτικές ικανότητες.
Χαμογέλασα.
Εκείνος με κοίταξε εξοργισμένος. "Φταίω εγώ που σε σερβίρω λεμονάδες και είμαι υποχρεωμένος από πάνω να ακούω και τον πόνο σου, αντί να σε πετάξω έξω με τις κλωτσιές".
"Δεν βλέπω να είσαι στα κέφια σου", τού έριξα σπόντα. "Δεν μπορεί να ρουφάμε όλοι διμεθίλτρυπταμίνη, εδώ μέσα. Μήπως σού την σπάσανε πάλι εκείνοι οι Ρωσοπόντιοι;".
"Εάν εννοείς το τζάμπα μαγκάκι τον Βλαδίμιρο, αυτός άμα κάνει ανάταση δεν μπορεί να φτάσει ούτε τον αφαλό μου", είπε με απαξίωση.
"Αφού το μαγαζί σου είναι υπερχρεωμένο", τον προκάλεσα. "Τι τσαμπουκά μάς πουλάς. Εάν δεν έκανες λαθρεμπόριο όπλων και ναρκωτικών, δεν θα μάζευες ούτε για το νοίκι".
"Πάλι τα παραμύθια από αυτό το ρεμάλι τον Όργουελ θα ξεκινήσεις να μού αραδιάζεις;" μού είπε άγρια, χτυπώντας το χέρι του απάνω στην λαμαρίνα τού πάγκου, που ήταν τοποθετημένα τα ποτήρια.
"Σού τα έλεγε, ναί ή όχι; Και επειδή στα έλεγε το 1984, νόμιζες ότι σού τα έλεγε για τότε; Για σήμερα σού τα έλεγε, αλλά πού να χωρέσουν αυτά στο κεφάλι σου", απάντησα.
"Υποτιμάς την νοημωσύνη μου, επειδή είμαι μαύρος ρε. Ένας ρατσίστας είσαι και μισός" κατάγγειλε με καταφάνερα ψεύτικο ύφος θλίψης. "Ακόμη και ο Μηχαλολιάκος ρε, στο ξενοδοχείο που είναι ιδιοκτήτης, μαύρες καλλονές εκδίδονται εκεί, ρε.. Για υπηρέτες μάς αποδεχόσαστε. Μην δείτε όμως μαύρο να προκόψει. Να γίνει μπάρμαν, να ανοίξει μαγαζί. Αμέσως ξεκινάτε να κατακρίνετε".
"Στα έλεγε ρε ο Όργουελ, ή δεν στα έλεγε; Στο τέλος θα μείνουν μόνο τρία μαγαζιά σε ολόκληρο το δρόμο. Οι δυο θα το παίζουν δήθεν ανταγωνιστές και το τρίτο θα το έχουν μόνο για να ρίχνουν σφαλιάρες στούς θαμώνες εκεί μέσα. Μόνο για μηχανή τού κιμά", τού είπα.
"Εννοείς εκείνα τα μεμέτια, που τούς κλέβουμε τα λάδια και τούς πληρώνουμε με κουρελόχαρτα από το φωτοτυπικό; Αφού είναι βλήματα ρε, σηκώνουνε την κελεμπία για να μπορέσουν να αποπατήσουν", απάντησε με το γνωστό του στυλ.
"Ρε Μπάρακ" τού είπα, "δεν χωράει στο άρρωστο κεφάλι σου, ότι ο λογαριασμός δεν βγαίνει με τίποτα, όπως το προχωράς; Εσύ νομίζεις, ότι επειδή πας με την γυναίκα τού μεμέτη στο κρεβάτι, θα καθήσει όλη η οικογένεια να τούς κάνεις το σπίτι λίμπα. Το έχεις παρεξηγήσει το πράμα. Δεν κολλάει στο έτσι".
"Κολλάει και παρακολάει. Δεν είδες την άλλη την Λίβυα, πώς την έλιωσα; Έγινε θύμα μου. Δεν λέω, έχω και την γλύκα, παίρνω καθημερινά την λεμοναδίτσα men sex, που διαφημίζει ο Τράγκας. Εσύ μού ρουφάς κάτι λεμονάδες τής πλάκας, μόνο για να φουσκώνει η κοιλιά σου".
"Ναι ρε Μπάρακ, αλλά δεν καταλαβαίνεις ότι κλείνεις σπίτια, ότι ρημάζεις οικογένειες; Και δεν μπορείς να καταλάβεις, ότι τα πέντε μεμέτια που σε υποστηρίζουν, επειδή σού πουλάνε βιάγκρα, έχουν αρχίσει να την κάνουν με τρόπο, επειδή κατανόησαν ότι στην συνέχεια θα την πέσεις και στην δική τους γυναίκα; Είπαμε, τα τονοτικά είναι καλά, αλλά εσύ έχεις να μπεις σε μπακάλικο δεκαετίες. Μόνο από φαρμακεία ψωνίζεις τρόφιμα", προσπάθησα να τού εξηγήσω. "Έχουν αρχίσει να απομακρύνονται και οι φίλοι σου. Βλέπουν, ότι εκτός από τα γεννητικά σου όργανα δεν λειτουργεί τίποτε άλλο απάνω σου. Δεν λέω τα έχεις στολίσει ωραία με ηλεκτρονικά, χρωματιστά φωτάκια και ψηφιακές χάντρες. Μέρα με την μέρα καταντάς όμως όλο και περισσότερο ρεμάλι. Και αυτή η δουλειά που κάνεις απαιτεί κότσια. Το μπαρ θέλει ορθοστασία. Οι πότες έχουν ανάγκη και το παραμύθιασμα. Έρχονται εδώ για να ξεχάσουν και όχι για να ακούσουν για χιλιοστή φορά τα ίδια και τα ίδια κρυα ανέκδοτα που κοπανάς".
"Φιλαράκι, υποτιμάς πολύ τις χάντρες μου. Ξέρεις τι κρότο κάνουν αυτές; Εμένα στο φινάλε μού φτάνει ο τούρκος, πού έχει εκτόπισμα για αυτό το μαγαζί", είπε σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να σπρώξει κάποια σαθρά επιχειρήματα.
"Ποιόν τούρκο εννοείς;" ρώτησα. Αυτόν τον μέθυσο που πλακώνει τα παιδάκια στις πλατείες στο ξύλο και τούς σπάει τα κεφάλια, ή το άλλο χοντροκέφαλο κοίτος, που το παίζει δόκτορας τής ανοησίας";
"Ποιο κοίτος, ρε;" μου απάντησε με ύφος ψεύτικου θριάμβου. "Τον τούρκογλου εννοώ. Ξέρεις πόσο αλκοόλ μπορεί να ρουφίξει ένας τόφαλος, όταν ο εγκέφαλός του επιπλέι σε μια λίμνη λίπους; Αυτουνού για δυο μπύρες, τού τα έχω πάρει όλα. Σπίτι, περιουσία, μέλλον. Και με γλύφει κι από πάνω".
"Καλά και δεν λυπάσαι καθόλου τα παιδάκια του, ρε;" ρώτησα
"Ποιά, τα 520 που λένε ότι εξαφανιστήκανε δήθεν από ίδρυμα; Είσαι στα καλά σου ρε άσχετε; Πήγαινε εσύ να σερβίρεις μπύρα σε αυτούς που έχουν συνηθίσει να πίνουν άλλα και εάν δεν στην ρίξουν στην μάπα, μετά έλα εδώ να κελαϊδάς. Ξέρεις ποιο είναι το πιο σκληρό ναρκωτικό; Νομίζεις ότι είναι η πρέζα; Εγώ είμαι μπάρμαν. Δεν είμαι δήθεν ιστολόγος τής κακιάς ώρας. Κατάλαβες γιατί έχεις χάσει από χέρι; Τί μπορείς να κάνεις ρε; Κατέβα και συ σε απεργία πείνας μαζί την Γιαταγάνα. Ξέρεις από πότε υπάρχουν αυτά; Και ξέρεις τι διαφορετικούς μανδύες έχουν φορέσει; Και μετά μού τσαμπουνάς βλακείες για μασωνίες, σιωνιστές και δυο αβγά τουρκίας. Οι καλύτεροί σου φίλοι κρύβονται πίσω από αυτά, ρε κορόιδο. Δεν έχεις καταλάβει ακόμα, ότι όλοι αυτοί που μια ζωή καταγγέλεις, δεν είναι παρά ένα στημένο αντίπαλο δέος για να κρύβονται από πίσω τους τα φιλαράκια σου; Κούνια που σε κούναγε. Οι μποτίλιες που έχω στα ράφια, έχουν πιο πολύ μυαλό από σένα. Άκου Μποτίλια στο Πέλαγος! Σκατά στο πέλαγος, ρε. Να σού βάλω μια λεμονάδα ακόμη, ή μήπως την θέλεις στην μποτίλια;" είπε, δείχνοντάς μου την πατσαβούρα, που καθάριζει τον πάγκο.
"Τι έγινε, ξεσάλωσες επειδή χάλασε η συνταγή, που δεν μπορείς να κάνεις θερινό το δίπλα μαγαζί;" ρώτησα.
"Ακου να δεις αγοράκι", ξεκίνησε να λέει με στόμφο, "αυτό το μαγαζί μπορεί να γράφει μπαρ στην ταμπέλα, αλλά γνωρίζεις πολύ καλά ότι είναι σκυλάδικο. Άμα λάχει τα σπάμε, τα κάνουμε όλα λίμπα, για να έρθουμε στο τσακίρ κέφι. Δεν πρόκειται να μείνει τίποτε όρθιο. Πίνε εσύ λεμονάδα και διασκέδαζε με την αφέλειά σου. Νομίζετε ότι μού την βγήκατε, επειδή πέρασε για μισή ώρα ο Βλαδίμιρος από εδώ και λέτε ότι πούλησε τσαμπουκά. Μού το παίζεις και αστρολόγος, βλήτο. Αφού ξέρεις, ότι το πατρντί ξεκίνησε όταν μπήκε ο Ουρανός στον Κριό. Και τώρα έφερε τετράγωνο με το Πλούτονα στον Αιγόκερω . Ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Και μετά πανιγυρίζεις. Λες ότι θα μού πάρετε και τα σώβρακα. Πίσω όμως έχει η αχλάδα την ουρά. Περίμενε μέχρι το τέλος τού Οκτωβρίου, που θα γίνει το τετράγωνο ακριβές".
"Εμένα όμως αυτό το τετράγωνο με σταυρώνει", τού απάντησα. "Δες το ωροσκόπιό μου".
"Τόσο το καλύτερο" είπε. "Θα φάει η μούρη σας χώμα. Πραγματική μποτίλια κατάντησες μετά την δέκατη λεμονάδα. Να σού κολήσω μια ετικέττα τής Σουέπς στην μάπα;"
"Ρε Μπάρακ" τού είπα, "αρκετοί είναι αυτοί πού έχουν καταλάβει, ότι η κραιπάλη σύντομα ρίχνει τούς άσωτους στο καναβάτσο. Αφού αυτά γίνονται για να μην πορείς να πάρεις τα πόδια σου, ώστε να αναλάβει το μαγαζί η κινέζικη μαφία προσεχώς" είπα.
"Και σένα τι σε ενοχλεί;", ρώτησε. "Τα παντακόσια είκοσι, ή τα πέντε δις διακόσια εκατομμύρια; Δεν έχεις καταλάβει, ότι οι πιο ωραίοι ουρακοτάγκοι είναι οι καραφλοί σαν την πάρτη σου;..."
"Γιατί τόση κακία;" ρώτησα.
Εσύ βλαχαδερό μου νομίζεις, ότι τα μπαρ υπάρχουν για να σερβίρουν αλκοόλ. Δεν είναι όμως ζήτημα κακίας. Είναι θέμα επιβίωσης. Εάν οι κρυφοί μου πελάτες δεν πιούν αυτό το κόκκινο πετιμέζι
που τους φτιάχνει, θα τα τινάξουν. Γιατί είναι σκιές, ρε. Σκιές ακόμη πριν ξεκινήσει αυτό που εσείς, οι δήθεν ξεμέθυστοι ονομάζετε ιστορία. Αλλά εσείς βρισκόσαστε σε χειρότερο τριπ από εμάς, που είμαστε μόνιμα σουρωμένοι. Γιατί κοιμόσααστε όρθιοι. Γι αυτό γκρεμίζουμε κάθε φορά το κατάστημα πριν ξημερώσει και το ξαναχτίζουμε κάθε αυγή. Για να μην μπορέσετε να δείτε άσπρη μέρα. Δεν έχεις καταλάβει, γιατί σάς σερβίρουμε τζάμπα λεμονάδα εδώ; Μόνο για να φτιάχνετε πετιμέζι. Ή νομίζεις, ότι αξίζετε ένα καλύτερο πεπρωμένο; Τι κάνετε γι αυτό; Εσείς είσαστε χειρότεροι από τούς μεθύστακες, που σάς κουμαντάρουν" μου πέταξε περιφρονητικά.
"Ρε Μπάρακ, το παίζεις γκόμενος, ενώ κυκλοφορούν φήμες ότι είσε ευνούχος", τον κοντράρησα.
"Ρε άπαξ και διαθέτεις ψηφιακές χάντρες μέσα στο παντελόνι" απάντησε "οι άλλοι θα ψάχνουν μόνιμα να βρουν τσίγκινο σωβρακάκι".
Τότε άκουσα ένα ξυπνητήρι να κουδουνίζει.
"Πρέπει να φύγω", είπα. "Σε λίγο ξεκινάω να δουλεύω".
"Ρε πού πάς; Μείνε εδώ. Σε λίγο ξεκινάει ο δεύτερος γύρος, κάτσε να τον δούμε στο CNN" μού πρότεινε.
Σηκώθηκα και προχώρησα προς την πόρτα. Πριν ακόμη χαιρετήσω είδα κάποιον να μπαίνει στο μπαρ.
"Καλώς τον Τάκη τον μπόγια" τον χαιρέτησε ο Μπάρμαν. "Τα σκυλιά στα δώσαμε εχθές. Κάτσε να σε σρβίρω ένα κοκτέιλ βαφομήτη".
"Σκυλιά τέλος" απάντησε κοφτά ο Τάκης. "Από σήμερα μαζεύω τηλεοράσεις. Έγινα παλιατζής και η πραμάτεια εδώ μέσα είναι για τα σκουπίδια".
"Θα πάρεις και συ τις χάντρες μου" απάντησε ο Μπάρμαν.
"Μαζεύω και σάπια κομπολόγια" είπε παλι κοφτά ο Τάκης. "Το δρώμενο τέλος. Καταντήσατε όλοι ρεμάλια εδώ μέσα".
"YES WE CAN" φώναξε με ψεύτικο ύφος ο Μπάρμαν.
Ο Τάκης στραφηκε προς εμένα και μού είπε: "Πού πας, μείνε λίγο ακόμη εδώ, φιλαράκι".
"Πρέπει να φύγω" απάντησα. "Δουλεύω σε εργαστήριο που φτιάχνει περούκες. Όχι για τον μισθό, αλλά από αλληλεγγύη. Και γω φαλακρός είμαι, όπως βλέπεις".
"Βρε κάτσε εδώ, που σού λέω" απάντησε ο Τάκης. "Εάν φύγεις θα χάσεις τα καλύτερα. Σε λίγο οι φαλακροί θα κυκλοφορείτε με τα σώβρακα τού μπάρμαν περασμένα στο κεφάλι".
Τότε φώναξε απεγνωσμένα ο Μπάρμαν: "Ποιο τσογλάνι έβαλε στο τζουκ μποξ το "Πέντε Έλληνες στον Άδη" πάλι; Αφού σάς είπα ότι σιχαίνομαι τον Παπαϊωάνου".
"... και χορεύαν μεθυσμένοι μέχρι και οι κολασμένοι..." τραγουδούσε ο Τάκης, μαζεύοντας κάτι χάντρες με το φαράσι.



2. Ο ΜΑΡΤΙΝΟΣ ΛΟΥΘΗΡΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΝΤΑΙ

Όταν ο Μαρτίνος Λούθηρος μετέφρασε το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο έγραψε:
"Am Anfang war das Wort und das Wort war bei Gott und Gott war das Wort..."
Εάν όμως σκόπευε να μεταφράσει σωστά έπρεπε να γράψει:
ΕΝ ΑΡΧΗΝ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΗΝ ΠΑΡΑ ΤΩ ΘΕΩ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ
Διότι ότι σχετίζεται με την δημιουργία δεν είναι δυνατόν να μεταφρασθεί.
Διότι, όταν ο Θεός Δημιούργησε τον Κόσμο Μίλησε - ΑΡΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΟΜΙΛΕΙ ΕΦΟΣΟΝ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ - Ελληνικά.



Ευχαριστώ το δίκτυο για την αγαστή συνθεωρία και σύμπραξη.

Ανοίξαμε και σας περιμένουμε.