ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΓΟΛΟΓΟΘΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ;

Σήμερα λίγο πριν την 3η μεσημβρινή ώρα παρέλαβε ο κ. Σαμαράς το χρίσμα του πρωθυπουργού από τον κ. πρόεδρο τής δημοκρατίας.

Είναι προφανές, ότι η εκτίμηση μου περί μη επικειμένης πρωθυπουργοποιήσεως τού εν λόγω πολιτικού δεν πραγματοποιήθηκε. Εικάζω, ότι το σύστημα μεθοδεύει προσεχώς την πρωθυπουργοποίηση της κ. Μπακογιάννη με άλλο τρόπο, ο οποίος μπορεί να γίνεται κατανοητός και να στηρίζεται στην γοργή αποδόμηση ενός προσώπου, το γόητρο τού οποίου έχει υποστεί στο πρόσφατο παρελθόν  ισχυρή κάμψη, ένεκα παλινωδιών στις πολιτικές επιλογές και τής στήριξης τού μνημονίου.

Παρ' όλα αυτά, έστρεψα την προσοχή μου εκ νέου προς την κατεύθυνση τής πολιτικής αστρολογίας, εξετάζοντας την στιγμή τής πρωθυπουργοποιήσεως. Δεν προτίθεμαι περί αυτού να γράψω πολλά, διότι οι λέξεις ενέχουν την δική τους δυναμική και στο παρόν ζήτημα εγκύπτουν τα παθήματα ενός λαού, ο οποίος δέχεται σφοδρότατη επίθεση.

Στρέφω απλώς την προσοχή σας στον διπλό σταυρό του εν λόγω ωροσκοπίου: Αντίθεση Σελήνης προς τον Πλούτωνα με τετράγωνο τού Ουρανού. Καθώς και αντίθεση των Δεσμών της Σελήνης προς τον Δία με τετράγωνο του Ποσειδώνος. Υπάρχει ένα μουσικό κομμάτι, το οποίο ονομάζεται "I could write a book". Εγώ όμως θα ρίξω σχετικώς προς ώρας παύση στο πεντάγραμμο...

Ψάξτε, εάν επιθυμείτε, την σχετική βιβλιογραφία ή το διαδίκτυο, αναφορικά με αυτές τις λίαν εύλογες πλανητικές θέσεις.

Θα επισημάνω μόνο  ένα: Τετράγωνο Πλούτωνος / Ποσειδώνος αντιστοιχεί σε ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί. Ο Γολγοθάς τού μνημονίου προσλαμβάνει με τις συγκεκριμένες επιλογές μάλλον και αυτήν την διάσταση.

Να ανεβάσει κάποιος την καρέκλα του στην κορυφή ενός όρους, ίσως αυτό να συνιστά μια επίδοση. Όταν όμως το όρος αυτό είναι ηφαίστειο, μένει να δούμε τις συνέπειες.

Το "Τόσο το καλύτερον, θα πολεμόμεν υπό σκιάν", ελάχιστοι τόλμησαν να το διακηρύξουν και να το κάνουν πράξη. Και διόλου τυχαίως αυτοί ήσαν Έλληνες μεν, Στρατηγοί δε.

Παρεπιπτόντως, διαβεβαιώνω τους φίλους και τις φίλες μου, ότι προσεχώς η πρακτική μου εναντίον του Μάτριξ θα προσλάβει σκληρότερο περιεχόμενο.



 ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ 

Ζητώ συγγνώμη από τους επισκέπτες και τις επισκέπτριες της σελίδας, διότι και σε αυτή την ανάρτηση προέκυψε παρόραμα. Όπως φαίνεται από το ωροσκόπιο, το οποίο προηγείται , το τετράγωνο που σχηματίζει ο Πλούτων δεν είναι με τον Ποσειδώνα, όπως εσφαλμένα εντοπίζεται, αλλά με τον Ουρανό και αυτή ακριβώς η γωνία σηματοδοτεί ηφαίστειο. Ο Πλούτων συμβολίζει την βίαιη ενεργειακώς μεταλλαγή και μετουσίωση και ο Ουρανός την απότομη αλλαγή. ΤΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΤΗΝ ΙΣΧΥΡΗ ΑΡΝΗΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ - ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ "ΤΑΓΩΝ" - ΝΑ ΕΠΙΛΛΕΞΟΥΝ ΕΚΟΥΣΙΩΣ ΤΗΝ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΠΙΕΣΤΙΚΟΤΑΤΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΑΛΛΑΓΩΝ. ΟΠΟΤΕ ΑΥΤΕΣ ΘΑ ΠΙΕΖΟΥΝ ΜΕ ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΟ ΤΡΟΠΟ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΜΕΛΛΟΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΜΕ ΒΙΑΙΟ ΤΡΟΠΟ. ΤΗΝ ΒΙΑ ΑΥΤΗ ΘΑ ΥΠΟΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΥΜΒΑΛΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΓΩΝΙΑ ΠΙΕΣΗΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΙ ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ "ΤΑΓΟΙ".  Εάν συμπεριλάβουμε στην ερμηνεία και την αντίθεση της Σελήνης (η οποία σηματοδοτεί τον λαό) προς τον Πλούτωνα, σε τετράγωνο με τον Ουρανό, η συγκυρία φορτίζεται  ακόμη περισσότερο.
Ο Ποσειδώνας σχηματίζει τετράγωνο με τον Δία. Αυτό σηματοδοτεί μια ακατάσχετη τάση για να σπάσουν τα δεσμά τής καθημερινότητος, πέρα από κάθε όριο υπομονής. Η φαντασία τίθεται πιεστικά σε κίνηση και  νέες ιδέες αποκτούν έδαφος. Η γωνία αυτή εμπερικλείει εν δυνάμει τον κίνδυνο, να μην εκτιμηθούν ορθά οι δυνατότητες και να μην αμφισβητηθούν όρια με συντεταγμένο τρόπο, με αποτέλεσμα να υπερισχύσει η υπερβολή. Εάν σε αυτή την φάση παρέμβει παράγων νουθεσίας, μπορεί η τάση που προδιαγράφεται, να στραφεί επιτυχώς προς την κατεύθυνση τής ανατροπής παρωχημένων και βάναυσα καταπιεστικών δομών. Σε αντίθετη περίπτωση απειλεί το χάος. Εάν συμπεριλάβουμε και τους Δεσμούς τής Σελήνης, οι οποίοι ενέχονται με αντίθεση και τετράγωνο στο σύμπλεγμα, αυτό σημαίνει, ότι απέναντι στην στιγμή τής πρωθυπουργοποίησης θα επέλθει μια βαθιά εσωτερική αποξένωση. Αυτή θα κινδυνεύσει να ταυτισθεί με τον άκρατο αμοραλισμό και την κατάφωρη παραβίαση των σταθερών τού κοινωνικού βίου. 
Το εν λόγω ωροσκόπιο περιέχει διπλό σταυρό (αντίθεση με τετράγωνο). Άρα ο Γολγοθάς σηματοδοτείται ενισχυμένος. Το σύμπλεγμα Πλούτωνος, Ουρανού, Σελήνης προσδίδει εκρηκτικές διαστάσεις. Το σύμπλεγμα Ποσειδώνος, Διός, Δεσμών της Σελήνης σηματοδοτεί βαθύτατη απόρριψη και απογοήτευση με ακατάσχετες ενέργειες αμφισβητήσεως.
Η νεοταξική δημιουργία χάους - ORDO EX CHAO - σε όλο της το forte.
Κάθε πρόκληση όμως εμπεριέχει και το σπέρμα της επιτυχούς της αντιμετωπίσεως:
Εξάγωνο Αφροδίτης, η οποία συμβολίζει την κοινωνία, με τον Ουρανό. Άρα εφ' όσον η κοινωνία το επιλέξει, μπορεί να αξιοποιήσει τον απότομο χαρακτήρα των άκρατα ενεργειακώς φορτισμένων αλλαγών προς το καλό και για τον εαυτό της.
Χαλαρή σύνοδος Διός Αφροδίτης. Σηματοδοτείται η δυνατότητα ευχέρειας τής  κοινωνίας προς επιτυχή επέκταση των στόχων της.  
Εξάγωνο μεταξύ Ερμού και Άρεος. Μια σοβαρότατη ευκαιρία να συντονιστεί επιτυχώς το πνεύμα με την δράση. Αυτό βεβαίως ισχύει για όλους τους ενεχόμενους, λαό και αντίδραση.
Και όλα αυτά επιστεγάζονται από το τεράγωνο Κρόνου Σελήνης. Τεράστιες δοκιμασίες για τον λαό. Οι μάσκες πέφτουν, τα ψέματα τελειώνουν, οι προκλήσεις μάς θέτουν ενώπιον του εαυτού μας.

ΦΑΣΕΙΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΕΣ, ΠΛΗΡΕΙΣ ΟΜΩΣ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ.

ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ, ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΒΑΡΑΝΕ ΤΗΝ ΓΗ ΜΕ ΤΟ ΑΛΕΤΡΙ ΞΕΘΑΒΟΥΝ ΚΟΚΑΛΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥΣ,  ΙΣΧΥΕΙ Η ΑΝΩΘΕΝ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΙΣ, ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΚΠΟΙΗΘΟΥΝ.

ΤΟ ΣΚΑΚΙ ΕΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΜΑΣ

 Παραλληλισμοί

Τρία πράγματα στον κόσμο αυτό, πολύ να μοιάζουν είδα.
Τα ολόλευκα μα πένθιμα σχολεία των Δυτικών,
των φορτηγών οι βρώμικες σκοτεινιασμένες πλώρες
και οι κατοικίες των κοινών, χαμένων γυναικών.

Έχουνε μια παράξενη συγγένεια και τα τρία
παρ' όλη τη μεγάλη τους στο βάθος διαφορά,
μα μεταξύ τους μοιάζουνε πολύ, γιατί τους λείπει
η κίνηση, η άνεση του χώρου και η χαρά.

Νίκος Καββαδίας

Από τη συλλογή Μαραμπού (1933)

Και ένα σχόλιο...

Τολμώ κάποιες ερωτήσεις, γιατί έχω την αίσθηση πως όλα γίνονται πολύ βιαστικά και τα γεγονότα μας υπερβαίνουν. Πως θα κυριαρχήσουμε του πόνου και του φόβου, όπως ωραία αναγράφεις στον πίνακα του ιστολογίου ; Μέχρι της νίκης. Και πως θα νικήσουμε έναν εχθρό που ετοιμάζεται, προφανώς, από τότε που άρχισε ο χρόνος ίσως. Όπως και πάλι ο ίδιος τον ορίζει, τον χρόνο εννοώ.

    Παρηγοριά μας είναι ο κόσμος των Ιδεών ; Πανίσχυρος είναι, και η αιτία των πάντων, ανατροφοδοτείται όμως κάθε ώρα και στιγμή από την ισχυροποιημένη μέσω του φόβου ασχήμια και απανθρωπιά που μας έχει τυλίξει. Καταστάσεις μάτριξ, αναμφίβολα. Παγίδες που ενισχύουν η μια την άλλη. Με ποιον τρόπο δυναμώνει η νόηση μας σε τέτοιες εποχές και στιγμές και οδηγείται στην κατάλληλη κατεύθυνση; Ξέρουμε ότι το συναίσθημα είναι που ενισχύει κάθε οραματισμό που κάνουμε, συνειδητά ή ασυνείδητα. Ποιο όμως το αντίδοτο, το αντίβαρο, στους ατελείωτους οραματισμούς που ασυνείδητα προκαλούνται από τον φόβο που μας ρίχουν στην σκέψη, ως άλλο δηλητήριο ; Τι είναι αυτό που θα σπάσει τον φαύλο κύκλο της αυτοπαγίδευσης στην απελπισία και την αναμονή μιας ματαιότητας και καταστροφής ; Αυτό που θα ακυρώσει όλες τις αρνητικές αυτοεκπληρούμενες προφητείες.

    Ποιος εν τέλει μπορεί να μας βοηθήσει ; Και πόσοι απαιτούνται για να επέλθει η αλλαγή και η τελική νίκη ; Αναφέρομαι στην κρίσιμη μάζα, και την δύναμή της. Αναρωτιέμαι πόσοι θα είναι αρκετοί για να αλλάξουν το συλλογικό ασυνείδητο μιας κοινωνίας, της ανθρωπότητας ίσως, πόσοι είναι ικανοί να μετασχηματίσουν τα δεδομένα του μορφογεννητικού πεδίου.

    Σίγουρα - όποιοι, όποιας φύσης και όσοι κι αν είναι - οι σκοτεινοί είναι ψυχαναγκαστικοί, σύμφωνα και με τις εμμονές τους σε αυστηρά τελετουργικά και ημερομηνίες. Είναι ταυτόχρονα φοβικοί, πιστεύω ότι τρομάζουν και κρατούν ο ένας τον άλλο υποταγμένο και φοβισμένο. Και ποιος ξέρει ποιες άλλες νοσηρές ιδιότητες έχουν, που ίσως αποτελέσουν την Αχίλλειο πτέρνα τους.

    Και είναι και βιαστικοί. Άρα τι κάνουμε, περιμένουμε να σκοντάψουν, ή υπάρχει κάτι άλλο για εμάς για να μην νιώθουμε μόνιμα ότι είμαστε ακίνητος στόχος, και καταδικασμένοι να υποταχθούμε στα σχέδιά τους ακολουθώντας τις βουλές των άχρηστων και άβουλων του πολιτικού μας συστήματος που έβγαλαν βόλτα τις ματαιοδοξίες και τους παραλογισμούς τους, δείχνοντας να μην έχουν την παραμικρή Αγάπη για την Ελλάδα. Λες και δεν βούτηξαν ποτέ στο Αιγαίο Πέλαγος, που ξέρουμε καλά, πόσο ιερό είναι. Για αυτούς είναι μόνο νερό και αλάτι. Και εμείς περιμένουμε να μας σώσουν, ενώ το μόνο που είναι ικανοί να κάνουν είναι να μας πνίξουν.

    Μήπως έχει έρθει ο καιρός της Προσευχής ;
    Καλό Βράδυ και καλή μας Δύναμη.
    Ρίκα

Δεν έτυχε να ταξιδέψω πολύ όπως ο Νίκος Καββαδίας...

Έφυγα μια και μόνη φορά πριν σαράντα χρόνια για να καρφωθώ μόνιμα στο Βερολίνο. Έτσι αυτά που μπόρεσα να δω ήσαν αναμφίβολα πολύ λιγότερα από όσα είδε αυτός. Όμως και εγώ

Τρία πράγματα στον κόσμο αυτό, πολύ να μοιάζουν είδα:

Οι σκακιέρες,

το πάτωμα των τεκτονικών στοών

και η πίσω πλευρά που έχει το φανελάκι που φορούμε.

Χέρια, ορατά και μη, που μετακινούν πιόνια με τελικό στόχο μια εξαγγελία:

- Ρουά Ματ. Ναι αγαπητοί μου, παίξατε. Δεν παίξατε; Δυστυχώς όμως χάσατε - για μια ακόμη φορά. Έτσι είναι οι κανόνες τού παιχνιδιού. Εφόσον απολέσατε τον βασιλιά, χάσατε. Πώς είπατε; Γνωρίζατε όλες τις κινήσεις και όλα τα τεχνάσματά μου εκ των προτέρων και αυτό το είχατε εγκαίρως κατονομάσει; Και τι θέλετε τώρα; Δεν σας άρεσε, ότι η σκακιέρα ήταν στημένη στην πλάτη σας και ότι δεν επαρκούσε το μήκος των χεριών σας για να κινήσετε τα πιόνια σας κατά το δοκούν; Σας παρακαλώ. Αυτά συμβαίνουν εξ ορισμού. Μήπως γνωρίζετε κάποιον, που να κατάφερε κάποτε να πάρει παρτίδα από εμένα;
Ουδεμία έκπληξις:

 Να γράψω για μια ακόμη φορά, ότι τα αποτελέσματα των εκλογών είναι εκ των προτέρων γνωστά; Τουλάχιστον οι δημοσκοπήσεις εδώ και ημέρες τα είχαν προβλέψει επακριβώς, όπως πχ. αυτή στην σελίδα "Μακελειό" του Στέφανου Χίου: http://makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=2349:to-makeleiogr------&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2
Στην ουσία αυτά δεν ήταν γνωστά εδώ και ημέρες, αλλά εδώ και περισσότερα έτη, τουλάχιστον σε όσους διαθέτουν κάποιο αισθητήριο. Για την επερχόμενη κυβέρνηση γκρουπούσκουλων και την έλευση της βασίλισσας της ερημίας κάνω αναφορές εδώ και τρία τουλάχιστον χρόνια. Όλοι υποκρίνονται τις κότες. Δήθεν δεν μπορούν να πετάξουν, καταναλώνουν μόνο καλαμπόκι. Τότε γιατί άλλαξαν έγκαιρα τον εκλογικό νόμο, ο οποίος δίνει με τον πλέον νοθευτικό για την εκλογική ετυμηγορία 50 επί πλέον έδρες στο πρώτο κόμμα; Ποιος Καραμανλής, ποιος Παυλόπουλος και ποιο λουρί της μάνας; Γιατί αύξησαν το ποσοστό του μπόνους των 40 εδρών, που προέβλεπε ο εκλογικός νόμος του 2004, σε 50 κατά το έτος 2008, εάν δεν ήτο ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ η επερχόμενη κυβέρνηση αποκομμάτων;
Εδώ και δυο χρόνια εξήγγειλαν με βαρύγδουπες δηλώσεις "το τέλος της μεταπολίτευσης". Ποιοι; Αυτοί που την δημιούργησαν και κυριάρχησαν μέσω αυτής; Υπάρχουν δυο τρόποι για να εκλείψει κάτι: Ο φυσικός θάνατος και το βρικολάκιασμα. Αυτό το οποίο έπεται είναι το βρικολάκιασμα της μεταπολίτευσης:  Του  "κεντροδεξιού χώρου" αλλά Βορίδη - Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια (ξεπούλημα, DMT, διάλυσις ηθών) μιας τρασβεστί σοσιαλδημοκρατίας, μιας αριστεράς μαϊμού και last but not least The Golden Down, ορθοδοξία αλλά Aleister Crowly με σάλτσα Χίμλερ. 

Αντί καρέκλα, ποδάρι με εύφημο μνεία: 
Το κείμενο αυτό ξεκίνησε να γράφεται στις 9:30 ημέρα Κυριακή 17 Ιουνίου σωτηρίου έτους 2012, ενώ είχαν δημοσιευθεί μόλις πριν λίγο τα "exit pols" των εκλογών.
Μια ημέρα, η οποία ευνοεί το ζώδιο των Διδύμων, στο οποίο ανήκει και ο κ. Σαμαράς. Με τον Ήλιο, τον Δία και την Αφροδίτη εντός αυτού του ζωδίου. Μια καταπληκτικά ευνοϊκή ημέρα...
Έχω γράψει και στο παρελθόν, ότι αυτοί που διαχειρίζονται την κοινωνική μηχανική αξιοποιούν με ιδιαίτερη προσοχή τα υπό τής αστρολογίας διεπόμενα.
Έτσι αυξήθηκαν θεαματικά τα ποσοστά τής ΝΔ. Ήταν όμως πράγματι αυτό μια έξοχη νίκη για τον κ. Σαμαρά, συμφώνως προς το εξαγγελθέν υπ' αυτού δόγμα, ότι "ο αρχηγός του πρώτου κόμματος χρίεται αυτομάτως και αυτοδικαίως πρωθυπουργός";
Θεωρώ όχι. Πρόκειται για μια πύρρειο νίκη. Σε τρεις ημέρες ο ήλιος μεταβαίνει από το ζώδιο των Διδύμων σε αυτό του Καρκίνου. Ακριβώς το ζώδιο του κ. Τσίπρα. Οι ανήκοντες στον Καρκίνο αποκτούν από την ερχόμενη Πέμπτη την ενεργειακή ευχέρεια χειρισμού καταστάσεων, οπότε αλλάζει πλέον εντόνως το σκηνικό. Τα περί πρωθυπουργοποιήσεως Σαμαρά λήγουν τότε και ξεκινάει η προβολή αυτής "που χαίρει τής εμπιστοσύνης των Ευρωπαίων".
Βρε πόσα γνωρίζει ο Επίτιμος...
Πού συμφωνούν ο Καρατζαφέρης και ο Καμμένος; Αμφότεροι θεωρούν τον Σαμαρά "φθαρμένο" για να γίνει πρωθυπουργός. 
Και η γκρουπουσκουλιακή συνεργασία, τουτέστιν ανύπαρκτος πρωθυπουργοποίησις Σαμαρά, εξαρτάται αποκλειστικά από δυο ανθρώπους του Μητσοτάκη:
Τον Τούρκογλου και τον Κουβέλη, οι οποίοι σαν έρθει η ώρα θα θέσουν  τα " αναγκαία προσκόμματα".
Οπότε κατά το Σαββατοκύριακο κάποιος θα φιλήσει το χέρι του Επιτίμου ακούγοντας:
- Πάλι τους την φέραμε. Εύγε μας. Μην στενοχωριέσαι. Τώρα είναι σειρά τής Βασίλισσας. Όμως κάποια ημέρα φθάνει και δική σου. Στο φινάλε διετέλεσες υπουργός εξωτερικών και πρόεδρος τού κώματος. Το επόμενο σκαλί είναι η μεγάλη καρέκλα. Δεν αποπέμπεσαι. Αναχωρείς με εύφημο μνεία. Είσαι ο νικητής των εκλογών. Λίγη υπομονή ακόμη και θα σε καμαρώσουμε και εσένα. Να είσαι βέβαιος, ότι θα ζήσω πολύ ακόμη. "Οι κυβερνήσεις πέφτουνε, μα η αγάπη μένει". Τώρα όσο αφορά την Ελλάδα....

Όσο αφορά τον φίλο μου τον Αλεκάκη, θέλω να του πω τα εξής:
Μην ανησυχείς μεγάλε. Και πρωθυπουργός υπήρξε, που ανήκε στο ζώδιο του Καρκίνου. Ο Τζωρτζ Μπους, ο νεώτερος. Όλα γίνονται: Ή, όπως έγραψε ο Καρλ Μαρξ για την άνοδο του Λουδοβίκου Βοναπάρτη στην "18η Μπρυμαίρ", σχετικά με την πρωθυπουργοποίησή του, "Παντρεύτηκε την νύφη, αφού αυτή προηγουμένως είχε καταντήσει πόρνη". Ή δεν διαθέτει και αυτή χώρα λούμπεν προλεταριάτο; Για πέρασε από το σίτυ του λονδίνου να δεις ποιοι αγαπάνε τούς Πακιστανούς περισσότερο από εσένα και έχουν γεμίσει τα πλοία τους με αυτούς. Ή - πολιτικός μηχανικός είσαι εξ άλλου - σκάψε μέσα στα μπετά των "ολυμπιακών έργων", για να δεις πόσοι από αυτούς θάφτηκαν μέσα σε αυτά τα μπετά, αφού γκρεμίστηκαν από τις σκαλωσιές. Τι θέλεις, να πληρώνει η εργοδοσία νοσοκομεία; Όλοι παραμονή στο Ευρώ* θέλουμε. Μέχρι θανάτου. (*εννοώ τον άνωθεν θάνατο τού Ευρώ, ο οποίος καταφθάνει, ένεκα της επιβολής τού παγκοσμίου νομίσματος της σχεδιαζόμενης παγκόσμιας δικτατορίας).


Και μετά φωνάζει ο Μητσάκος "Εκλογές με κόμματα, με φρουφρού κι αρώματα".
Εδώ κάτι άλλο μυρίζει Μητσάκο:
Ο Γιώργος Πάλμος έκανε λόγο σε πρόσφατη βιντεοσκόπηση περί επερχομένης δικτατορίας light με επικεφαλής την βασίλισσα τής ερημίας.  

Τέλος μια απάντηση στην φίλη Ρίκα:
Ρίκα, καληνύχτα κι από εμένα.
Αύριο ξημερώνει μια όμορφη ημέρα. Στο Αιγαίον Πέλαγος και οι τρικυμίες και οι μπουνάτσες άξιζαν και αξίζουν. Στα μπρίκια, τις γαλέρες και τις μπρατσέρες ονόμασαν τις κουπαστές επάλξεις, γνωρίζοντας καλά, ότι ακόμη και το σάπιο ξύλο μπορεί να αρμενίζει. 


ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:

Όπως ορθώς πληροφορεί ανώνυμος/η φίλος/η στα σχόλια (σχόλιο 2) ο Αλέξης Τσίπρας δεν ανήκει στο ζώδιο τού Καρκίνου, όπως εσφαλμένα ισχυρίζομαι στην ανάρτηση, αλλά τού Λέοντος (ως γεννηθής στα τέλη Ιουλίου).  
Διορθώνοντας λοιπόν το παρόραμά μου, παρηγορώ τον Αλέξη με το επιχείρημα - αναιρώντας το προηγούμενο - ότι μπορεί μεν ο Τζώρτζ Μπους, ο νεώτερος, να μην γεννήθηκε στο ζώδιό του, αλλά γεννήθηκε σε αυτό ο Μπαράκ Ομπάμα, οπότε πάλι οι ελπίδες του Αλέξη να ανέβει ψηλά παραμένουν ανέπαφες. 
Όσο αφορά τα υπόλοιπα της αναρτήσεως, δεν νομίζω ότι θίγεται ένεκα τού παροράματος κάποια άλλη από τις εκτιμήσεις που προηγούνται.


ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ

σύνολο που ψήφισαν 6.215.150,295
νδ 1.843.413,578
πασοκ 763.220,456
συριζα 1.671.253,914
χ.α. 430.088,400

δεν ψήφισαν 3.832.360,963

ιδέ και:
http://aorata-gegonota.blogspot.de/2012/06/blog-post_6045.html

Το τακτοποιημένο χάος του τέλους - I

ιλικρινά, δεν είχα σκοπό να γράψω αυτήν την ανάρτηση. Είχα σκοπό να καταγράψω κατ' ευθείαν και τηλεγραφικώς το πού το πάνε "αυτοί". Αλλά δεύτερες, ψυχραιμότερες σκέψεις με ώθησαν να καθήσω ν' αναλύσω λίγο τις κινήσεις στο γεωπολιτικό σκάκι... μήπως και βοηθήσω τους αναγνώστες να καταλάβουν καλύτερα.

Οπότε, υπό το πρίσμα των "πυθαγορικών" γνώσεων που ήδη έχουμε, ας δούμε μαζί την νεώτερη Ιστορία μερικών ακόμη ευρωπαϊκών κρατών - να μη σας πω "όλων"!

Θυμίζω το τί βρήκαμε / αντιληφθήκαμε μέχρι στιγμής:

1. Πως μέσα στη νεώτερη Ιστορία (δηλ. των τελευταίων έξι αιώνων, ουσιαστικώς) "κάποιοι" δημιουργούν και καταστρέφουν κράτη.
2. Ακόμη κι αν δεν μπορούμε να συσχετίσουμε με μαθηματικές σχέσεις τις ημερομηνίες γεννήσεως των διαφόρων κρατών (δες αμέσως παρακάτω παρένθεση), μπορούμε κάλλιστα να προβλέψουμε τη διάρκεια ζωής τους με ακρίβεια ημερών - άρα, και το τέλος τους.
3. Το τέλος των κρατών δεν είναι μονοσήμαντο (δηλ. θα μπορούσε να πέσει σε διαφορετική ημερομηνία), αλλά το καθιστά μοναδικό το ότι κάθε τερματισμός ζωής κράτους βρίσκεται σε απόλυτη διασύνδεση με άλλους παρόμοιους τερματισμούς. Επειδή ο ένας τερματισμός δημιουργεί (ή βοηθάει) τα αίτια των επομένων.

Ακριβώς όπως στο σκάκι... καμμία κίνηση δεν είναι ανεξάρτητη από τις άλλες.

Η ...αμέσως παρακάτω παρένθεση:
Όταν γράφω "κάποιοι", είναι προφανές πως εννοώ τους οξαποδώ. Τους αναφέρω, όμως, με το ...καλλιτεχνικό τους όνομα, διότι δεν θέλω να μαζεύονται εδώ άσχετα άτομα απ' τα ψαχτήρια, και να μετατραπεί το ιστολόγιο σε ...χάβρα.



Παίρνουμε, λοιπόν, σβάρνα τα μάλλον σημαντικά (γιά τη μελέτη μας) κράτη!

i. Ελλάδα

Τα δικά μας, τά 'παμε... 3 Φεβρουαρίου 1830 επίσημη ίδρυση, σχεδιαζόμενη διάρκεια ζωής 3*(100*(1/φ)) έτη, δηλ. 185.4 έτη, σχεδιαζόμενο τέλος στις 29 Ιουνίου 2015. (Διορθώνω την 15η Αυγούστου του 2015 της προηγούμενης ανάρτησης, που προέκυψε λόγωι εσφαλμένου υπολογισμού.)

ii. Οξαποδουήλ

15 Μαΐου 1948 έναρξη, 2*36 έτη ζωή, η διεύθυνσις κλείνει το κατάστημα (ξεπουλάνε! LOL!!!) στις 15 Μαΐου 2020.

iii. Ηπαπάρα

Τά 'παμε και γι' αυτούς: 4 Ιουλίου 1776 αρχίσανε, 4*(100*(1/φ)) = 247.2 έτη ζωής έχουνε, 18 Σεπτέμβρη 2023 εκπνέουν, και ζωή σε μας. (Συγχωρήστε μου ακόμη έναν λάθος υπολογισμό.)

Μικρή διακοπή: Τις ιστορικές ημερομηνίες ιδρύσεως των κρατών τις πήρα απ' τη Γουκιπήντια, και συνήθως αναφέρονται στην υπογραφή κάποιας συνθήκης. Τη διάρκεια της ζωής τους ήδη είπαμε πώς την υπολογίζω, το δε τέλος το έβαλα να το υπολογίσει ένα λογιστικό φύλλο. Συγκεκριμένα, κάνω τον πολλαπλασιασμό του παράγοντα 3, ή 4, ή ο,τιδήποτε επί 100*(1/φ), ή επί 36, βρίσκω τα έτη, κι απ' αυτά βρίσκω τις δίσεκτες ημέρες με τον τύπο =int(έτη/4). Προσθέτω (έτη*365) + δίσεκτες ημέρες, και βρίσκω την ημερομηνία τέλους.
Γιά ευκολία μου, έκανα φορμάρισμα των αρχικών και τελικών "κελλιών" σε format ημερομηνίας, οπότε αθροίζοντας τον αριθμό ημερών στην αρχική ημερομηνία, βγαίνει αυτόματα η τελική. Δοκιμάστε το κι εσείς, όμως, μη τυχόν και μου ξέφυγε κάτι.



Ποιά άλλα κράτη θα βάλουμε στο κρεββάτι του Προκρούστη; Γι' αρχή, δύο "φιλικά" και "συμμαχικά", που πολύ μας κάτσανε στο στομάχι.

iv. Τουρκία (σύνδεσμος 1, σύνδεσμος 2)

Το ντονμέδικο σαράϊ ιδρύθηκε στις 29 Οκτωβρίου 1923. Πρώτη πιθανή διάρκεια ζωής της Τουρκιάς, τα 2*61.8 = 123.6 έτη (αν τη θεωρούν σοβαρή), πρώτο πιθανό τέλος στις 4 Ιουνίου 2047, δεύτερη πιθανή διάρκεια 3*36 = 108 έτη (αν τη θεωρούν πατσαβούρα), δεύτερο πιθανό τέλος στις 29 Οκτωβρίου 2031.
Σημειώστε πως αυτός είναι ο πρώτος υπολογισμός, όπου δεν έχουμε φανερή συσχέτιση του συντελεστή του 100*(1/φ) με την ημερομηνία της συνθήκης. Ίσως, όμως, (όταν δεν βγαίνει φανερή συσχέτιση, να) έχουμε κρυφή, με τον υπολογισμό των λεγομένων "πυθμένων". Δηλαδή: 29 (Οκτωβρίου) = 2+9 = 11, 1+1 = 2.

v. Γερμανία (σύνδεσμος 1, σύνδεσμος 2)

Το μαγαζί της φράου Αγγέλας δεν οφείλει την ύπαρξή του στους οξαποδώ, αλλά στην πορεία (ειδικά μετά το 1945) κατέστη το μέγιστο κωλοσφούγγι τους. Κανένα άλλο κράτος δεν τους ξεπερνάει στο γλείψιμο των κοπράνων των οξαποδώ, παρά μόνον η Ολλανδία και οι ηπαπάρα.
Ξεκινάει με την ενοποίηση των Γερμανικών Κρατιδίων από τον μέγιστο Μπίσμαρκ, στις 18 Ιανουαρίου 1871. Επίσης, η Γερμανία "επανιδρύεται" μετά το 1945 με την ενοποίηση των Τομέων Κατοχής Ην. Βασιλείου, Γαλλίας, ηπαπάρα, στις 23 Μαΐου 1949.
Δοκιμάζουμε δύο διάρκειες γιά κάθε έναρξη:

• 18/01/1871 + 3*61.8 = 185.4 έτη, τέλος στις 12 Ιουνίου 2056.
• 18/01/1871 + 4*36 = 144 έτη, τέλος στις 18 Ιανουαρίου 2015.
• 23/05/1949 + 2*61.8 = 123.6 έτη, τέλος στις 27 Δεκεμβρίου 2072. (Τα 61.8 έτη επί μία φορά βγάζουν τέλος στις 11 Μαρτίου 2011, λύση που ήδη έχει αποκλειστεί εκ των πραγμάτων.)
• 23/05/1949 + 2*36 = 72 έτη, τέλος στις 23 Μαΐου 2021.

Προσωπικά, θεωρώ πιθανώτερη τη δεύτερη λύση, δηλ. τέλος στις 18/01/2015. (Το 144 είναι -σε μοίρες- το άνοιγμα των σκεπών στην αρχαία Ελλάδα... και, μιά που η Γερμανία του Μπίσμαρκ είχε πολλές αρχαιοελληνικές αναφορές, ιδίως στην Αρχιτεκτονική, ίσως το 144 να είναι "σημαδιακός" αριθμός.)
Την Γερμανία την πήρε ο κατήφορος, από τότε που ο αισχρός Κάϊζερ απέπεμψε τον Μπίσμαρκ. Η αιτία ήταν δήθεν ότι ο Μπίσμαρκ ήθελε να εξαγριώσει τους σοσιαλιστές, γιά να κατεβούν σε διαδηλώσεις και να τους εξοντώσει η Αστυνομία, αλλά η πραγματική αιτία ήταν ότι ο Μπίσμαρκ δεν ήθελε να μπει και η Γερμανία στο κυνήγι αποικιών (σε αντίθεση με τον μεγαλομανή Κάϊζερ), διότι θα ήταν καταστροφικό γι' αυτήν. Κι έτσι, απεπέμφθη ο Μπίσμαρκ, πήγε σπίτι του να καλλιεργεί λάχανα (στην κυριολεξία! - αυτό είπε στον Κάϊζερ, ότι πάει να καλλιεργήσει "μάϊνε κρώϋτε"), έσκασε απ' τη λύπη του, και λίγο μετά ξεκίνησε ο Α' ΠΠ - και τη συνέχεια την ξέρετε.

Όπως και νά 'χει το πράγμα, φράου-Αγγέλα μου, να ετοιμάζεσαι σιγά-σιγά, διότι σού 'ρχεται! Βάλε και κρέμα Νιβέα (γερμανικό προϊόν, αξιόπιστο) ...'κεί που ξέρ'ς, πάρε θέση, και περίμενε! :-) Όχι, που θεωρείς εμάς θύματα κι ότι εσύ είσαι στο απυρόβλητον! Θηλυκέ Ουννόστοκε...

Έχουμε, όμως, ακόμη μερικά κράτη γιά το εργαστήριο!

vi. Ιταλία (σύνδεσμος 1, σύνδεσμος 2)

Δεν συνεχίζω με Ιταλία, επειδή πήρα αμπάριζα τα κράτη του πάλαι ποτέ "Άξονα"! :-) Την Ιταλία την μελετάω γιά άλλο λόγο - δες λίγο παρακάτω.

Η ύπαρξη του κράτους αυτού ξεκινάει με την ένωση των Ιταλικών κρατιδίων στις 17 Μαρτίου 1861. Πρωτεργάτες της ένωσης, μιά ομάδα ελευθεροτέκτονες!

Η Ιταλία είναι σημαντική λόγωι Ρώμης (Βατικανό)... κι όπως γράφει ο Λεωνίδας Χατζηνικολάου στο "Ελιξήριο της αθανασίας", ο τελευταίος πάπας συμφωνεί στα κρυφά με τους "πλανητάρχες" να είναι αυτός ο υπέρτατος θρησκευτικός αρχηγός της πανθρησκείας της "νέας εποχής"... όπως αυτοί είναι οι υπέρτατοι πολιτικοί αρχηγοί. Θα μου πεις, αναγνώστη μου, περί μυθιστορήματος πρόκειται. Ναι, αλλά...
Σύμφωνα, πάλι, με τις προφητείες του (γνωστού εις ημάς, τους "ερευνητάς") Ιρλανδού μεσαιωνικού αρχιεπισκόπου του Άρμαγκ, του Άγιου Μαλαχία, ο σημερινός πάπας είναι ο τελευταίος. Μετά απ' αυτόν, Βατικανό γιόκ.

Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπ' όψη μας την Ιταλία γιά το "μοντέλο" μας, της τελευτής των κρατών. Καταλαβαίνετε, επίσης, ότι -μιά που είναι "σεβάσμιο"... έεε... σεβαστό ...ποδιτσογέννητο (κατά το: "πορφυρογέννητο"! LOL!!!) κράτος- μιλάμε γιά κρατική διάρκεια σε πολλαπλάσια του 100*(1/φ). Άρα, πιθανή διάρκεια ζωής 3*(100*(1/φ)) έτη, δηλ. 185.4 έτη, δηλ. τέλος στις 10 Αυγούστου 2046.



Υφίσταται, όμως, ακόμη μία κατηγορία κρατών, απ' όσα μας ενδιαφέρουν, που δεν είναι απλά ποδιτσοκράτη! Αυτά είναι, μάτια μου, το άλφα πράμα, διότι συνεχίζουν έως σήμερα να κουβαλάνε τις παντιέρες και τη νοοτροπία των Ναϊτών Ιπποτών!

vii. Αγγλίτσα  (σύνδεσμος 1, σύνδεσμος 2)

Πώς λέμε: "Μεγάλη Βρεττανία"; Έ, καμμία σχέση! :-) Πρόκειται γιά μικρό κράτος, με κάθε έννοια του χαρακτηρισμού, οπότε χρησιμοποιούμε το ...χαϊδευτικό.

Η αγγλίτσα προϋπάρχει εδώ και πολλούς αιώνες, αλλά θ' αξιοποιήσουμε μία πληροφορία, που μας δίνει πάλι ο Λεωνίδας Χατζηνικολάου, στον περίφημο "Θαυματουργό ψίθυρο του Ερμή" (προς το τέλος) : Ότι κάποια μέρα του 1555 υπογράφτηκε "συμφωνία αίματος" (με τον Οξαποδώ, φυσικά), με ...αντισυμβαλλόμενα μέρη την Ελισσάβετ Α' της αγγλίτσας, και τον αποκρυφιστή Τζών Ντήη. "Κουμπάρος" στο "προξενειό" υπήρξε ο τότε αρχιρραββίνος της αγγλίτσας. (Κατά τον συγγραφέα: "...Ένας ανώτατος εκπρόσωπος μιάς παλιάς μονοθεϊστικής θρησκείας..."! Ο αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρυ δεν ήταν, ο ...μουφτής του Μάντσεστερ δεν ήταν, ποιός να ήταν; έ; :-) )
Και διατί, περικαλώ; Μα, γιά να μεγαλουργήσει η αγγλίτσα ανά τους αιώνες, και να προστατευθεί η ίδια η Ελισσάβετ Α'. Η οποία λίγο πριν όντως κινδύνευσε να της κόψουν το κεφάλι, από την τρομερή καχυποψία της ξαδέρφης της, της Μαρίας Στούαρτ. (Στο τέλος, η Ελισσάβετ έκοψε το κεφάλι της -καλής καθολικής- Μαρίας! Είδες, αναγνώστη μου, ο Οξαποδώ εξήγα; Τηρεί 100% τις συμφωνίες του, ...μέχρι να πάψει να τις τηρεί! :-) )

Η Ελισσάβετ Α' ανέβηκε στον θρόνο στις 17 Νοεμβρίου 1558, αλλά ως πραγματική ημερομηνία της "έναρξης" της σημερινής αγγλίτσας πρέπει να εκλάβουμε την ημερομηνία της "συμφωνίας αίματος". Και ποιά είν' αυτή;

Παρά το ότι ο Λ.Χ δεν μας τη δίνει, κατά τη γνώμη μου είναι η 10η Ιουλίου 1555. Γιατί; Διότι:
(α) Θυμηθείτε τί είπαμε γιά τις 20 Ιουλίου!... η 10η Ιουλίου 1555 ήταν πραγματικά η 20η Ιουλίου του ίδιου έτους! Επειδή το γρηγοριανό ημερολόγιο εφαρμόστηκε μεν κάποια χρόνια μετά (24 Φεβρουαρίου 1582 παπικό διάταγμα, υιοθέτηση από αγγλίτσα στις 14 Σεπτεμβρίου 1752 - άργησε κομμάτι!)... όμως κάποιες μυστικές σέχτες γνώριζαν ήδη τη διαφορά του γρηγοριανού ημερολογίου απ' το ιουλιανό. (Σας έχω ξαναμιλήσει γι' αυτό το γεγονός.) Και η διαφορά αυτή το 1555 ήταν 10 μέρες
(β) Το 10 είναι ο "τέλειος αριθμός" στον πυθαγορισμό, επομένως πολύ αρεστό στους καμπαλλιστές (ουσιαστικά γιαλαντζή μαθητές των νεοπυθαγορείων). 10 η ημερομηνία, 10 μέρες η διαφορά των ημερολογίων, έ, δε θέλει και πολύ να το μαντέψεις! :-)

Εάν, λοιπόν, η ημερομηνία της συνθήκης αντανακλά και στον "παράγοντα ζωής" του κράτους, τότε η αγγλίτσα έχει ζωή 10*(100*(1/φ)) = 618 χρόνια! Άρα, το τέλος της έρχεται στις 20 Ιουλίου 2173!

Πολύ μακρά περίοδος ζωής; Όχι... εξηγείται απόλυτα. Η εξήγηση, όμως, προς το τέλος του άρθρου. (Μετά από καναδυό συνέχειες. Αναμείνατε.)

Παρεμπιπτόντως, η Ελισσάβετ Α', λίγο πριν στεφθεί βασίλισσα της χώρας της, δεν τολμούσε να πάει ούτε γιά κατούρημα, αν δεν έδινε την άδειά του ο Ισπανός πρέσβυς. Άρχισε να κάνει τις ανάγκες της κρυμμένη απ' το μπανιστήρι του κυρίου πρέσβεως, αφού καταστράφηκε η Ισπανική Αρμάδα στη Μάγχη, τον Αύγουστο του 1588.
Βλέπεις, αναγνώστη μου, η Ισπανία ήταν η (μοναδική) παγκόσμια υπερδύναμη της εποχής. Άρα, πρέπει να τη δούμε κι αυτήν, πριν συνεχίσουμε!

viii. Ισπανία (σύνδεσμος 1, σύνδεσμος 2)

Ουσιαστικά, η Ισπανία της εποχής μας αρχίζει με το διάταγμα της Αλάμπρα, στις 31 Μαρτίου 1492. Σύμφωνα μ' αυτό, μωαμεθανοί κι οξαποδώ έπρεπε να εγκαταλείψουν την Ισπανία μέχρι τις 31 Ιουλίου 1492, δηλαδή είχαν ακριβώς τέσσερεις μήνες στη διάθεσή τους να φύγουν.
Η Ισπανία άρχισε να περιπίπτει σε παρακμή, και φυσικά έχασε το δικαίωμα να χαρακτηρίζεται ως "η πρώτη και μοναδική παγκόσμια υπερδύναμη", από τότε που -όπως προείπαμε- ο στόλος της αγγλίτσας κατενίκησε την Ισπανική Αρμάδα, το 1588. Από τη χρονιά εκείνη μέχρι σήμερα, γνώρισε καταστάσεις και "πάνω" και "κάτω", αλλά ουδέποτε ξαναέφτασε τις παλιές δόξες - τότε που κατακτούσε τη Λατινική Αμερική.

Εδώ δεν μπορώ να βρω μία αιτιολογία γιά τον "συντελεστή ζωής", αλλά τον δίνω κατ' ευθείαν ίσο με 9. Άρα, η σχεδιαζόμενη ζωή του κράτους αυτού είναι 9*61,8 = 556.2 έτη, και το σχεδιαζόμενο τέλος του έρχεται στις 24 Ιουνίου 2048.

Αξιοσημείωτο, πάντως, είναι ότι η παρακμή της Ισπανίας αρχίζει περίπου 100*(1/φ) = 61.8 χρόνια μετά, που πέφτει το 1554... μία χρονιά πριν κάνει η Ελισσάβετ Α' τη "συμφωνία αίματος". Να υποθέσουμε ότι από τότε της έβαλε ιδέες ο "ανώτατος εκπρόσωπος της αρχαίας μονοθεϊστικής θρησκείας"; Δεν αποκλείεται... Ο Χίτλερ, ας πούμε, προετοιμαζόταν απ' το ...1918! Απ' το τέλος του Α' ΠΠ! Οπότε, μπροστά στα δικά του 15 χρόνια αποκρυφιστικής προετοιμασίας, τί είναι ο ενάμισυς χρόνος της Ελισσάβετ Α';

Και, βεβαίως, μας μένει ένα ακόμη ναΐτικο κράτος, η...

ix. Ελβετία (σύνδεσμος 1, σύνδεσμος 2)

Ετούτη εδώ κατά 99% δημιουργήθηκε από φυγάδες Ναΐτες Ιππότες το 1315. Την άποψη αυτή την είχα βρει διατυπωμένη παλιά (περί το 1998) σε μιά ιστοσελίδα, με αντικείμενο τους Ναΐτες, η οποία ιστοσελίδα μάλλον βρισκότανε στις πάλαι ποτέ Geocities. Ωστόσο, δεν ήταν άποψη του κατόχου της σελίδας, αλλά ενός Αμερικανού (αν θυμάμαι καλά) συγγραφέα, ο οποίος έλεγε ελάχιστα, και μετά παρέπεμπε στο Άμαζον, γιά αγορά του βιβλίου του.

Η Ελβετία ξεκίνησε ως χαλαρή εμπορική ένωση διαφόρων κοινοτήτων την 1η Αυγούστου 1291, με το Ομοσπονδιακό Σύμφωνο της χρονιάς εκείνης, το οποίο αργότερα συμπληρώθηκε με διάφορα άλλα. Ο προαναφερθείς συγγραφέας μάλλον αναφέρεται στο πρώτο συμπλήρωμα του Συμφώνου, στις 9 Δεκεμβρίου 1315, το οποίο ουσιαστικά μετέβαλλε την Ελβετία στο σημερινό κράτος.

Εδώ, όμως, υποψιάζομαι κάτι άλλο: πως η σχεδιαζόμενη διάρκεια ζωής της Ελβετίας δεν προκύπτει από παράγοντες του φ ή 36άρια, αλλά είναι 777 έτη... που σημαίνει, ότι το σχεδιαζόμενο τέλος της έρχεται στις 21 Δεκεμβρίου 2092. (Προσέξτε την ημερομηνία! :-) )



Κι ενώ μπορούμε εύκολα να κάνουμε υπολογισμούς, εξακολουθούμε να μένουμε με την απορία πώς ορίζεται ο "συντελεστής ζωής"... τη στιγμή που η συσχέτισή του με την ημερομηνία της αρχικής συνθήκης παραμένει αν όχι τελείως αόριστη, τουλάχιστον ασαφής. Έχουμε, βέβαια, μέσα στο μυαλό μας το σκεπτικό ότι όλ' αυτά τα κράτη (πλην ελαχίστων) σχεδιάζεται να τελειώσουν περίπου την ίδια περίοδο (άρα, οι "συντελεστές ζωής" ορίζονται με ανάποδα λογικά συμπεράσματα), μέσα σ' έναν αιώνα το πολύ... αλλά πρέπει να βρούμε και τη θεωρητική βάση αυτού που λέμε.

Προς την κατεύθυνση αυτή, μας μένουν ακόμη μερικοί υπολογισμοί - συν ένα απρόσμενο "λυσάρι"! Όλ' αυτά, όμως, θα τα δούμε στη συνέχεια.

(συνεχίζεται)

Πυθαγόρειοι κύκλοι - γενικές οδηγίες

ία θεωρία, γιά να είναι πειστική, πρέπει οπωσδήποτε να εκπληροί ορισμένα κριτήρια. Μ' άλλα λόγια, πάμε όπως στις θετικές επιστήμες:

• Παρατηρούμε διάφορα συναφή φαινόμενα.
• Προσπαθούμε να βρούμε (με υποθέσεις, με δοκιμές, να μαντέψουμε) ποιοί μαθηματικοί "νόμοι" κρύβονται από κάτω.
• Προσπαθούμε να βρούμε ποιά από τις λύσεις μας είναι η καλύτερη, δηλαδή ποιά εξηγεί τα φαινόμενα με τον πληρέστερο τρόπο.
• Τέλος, δοκιμάζουμε αν επαληθεύεται η θεωρία μας σε παρόμοια μελλοντικά φαινόμενα, ή σ' όσα ήδη συνέβησαν, αλλά δεν τα λάβαμε υπ' όψη μας στη μελέτη μας.

Θα εφαρμόσουμε, λοιπόν, όλα τα παραπάνω στη θεωρία του ότι τα νέα κράτη υπακούουν σε πυθαγόρειες χρονικές σταθερές.

Εδώ σας έχω κάποιες πολύ γενικές οδηγίες (όσες βρήκα χωρίς πολύ-πολύ ψάξιμο), χωρίς να θέλω να σας πάρω στο λαιμό μου. Τις παραθέτω, όμως, γιά να δείξω πως η θεωρία αυτή όντως έχει μία συνεκτικότητα (άρα, δεν είναι λόγια του αέρα), και γιά να βοηθήσω τους επίδοξους ερευνητές της.

Γιά να ξεκινήσουμε τη συζήτηση, είναι φανερό πως πρέπει να θέσουμε τέσσερα ερωτήματα:

1. Γιατί έχουμε αυτή την περίοδο (τα 61.8 χρόνια, που λέγαμε στην προηγούμενη ανάρτηση), και όχι άλλη;
2. Αυτή η περίοδος είναι σταθερή, ή αυξομειώνεται - και με ποιόν τρόπο;
3. Γιατί έχουμε αυτούς τους συντελεστές, και όχι άλλους; Δηλαδή (και γιά παράδειγμα) 4 περιόδους γιά τις ηπαπάρα, 3 γιά την Ελλάδα.
4. Πώς καθορίζουμε την ημερομηνία "γεννήσεως" ενός νέου κράτους; Με ποιά κριτήρια;

Θα σας τ' απαντήσω, αν και ίσως όχι αναγκαστικά με τη σειρά που τα παραθέτω.



Η αιτιολόγηση της περιόδου 100*(1/φ) = 61.8 έτη διαιρείται σε δύο επί μέρους ερωτήματα: (α) πώς αιτιολογούμε τον παράγοντα (1/φ), και (β) πώς αιτιολογούμε το 100.

Ο παράγων (1/φ) μάλλον έχει να κάνει με το δίπολο "αρσενικό-θηλυκό", και αντιπροσωπεύει την θηλυκή αρχή. Εξηγώ:
Ο αριθμός φ = 1.618... έχει την ιδιότητα ότι: (φ/1) = (1/φ). Επίσης, φ-1 = (1/φ). Κατά κανόνα, στα "αποκρυφιστικά" Μαθηματικά (και τέτοιον χαρακτήρα, αποκρυφιστικόν, είχαν όλες οι επιστήμες μέχρι και την ύστερη Αναγέννηση... γιά να μην πω μέχρι τις μέρες μας! :-) ) ένα ευθύγραμμο τμήμα μεγαλύτερο ενός άλλου αντιπροσωπεύει το αρσενικό, και το μικρότερο το θηλυκό. Έτσι, το 1.618 (ως μήκος ευθυγράμμου τμήματος) είναι το αρσενικό, και το 0.618 είναι το θηλυκό.
Παράβαλε και τη λεξαριθμία, όπου η λέξη "Απόλλων" έχει λεξάριθμο 1061 και η λέξη "Άρτεμις" έχει λεξάριθμο 656. Η σχέση τους είναι 1061/656 =  1.617!!!... άρα, αντιπροσωπεύουν πράγματι το αρσενικό και το θηλυκό με σχέση χρυσής αναλογίας!

Παρένθεση: γιά τη λεξαριθμία, έχω δύο ενστάσεις. Η πρώτη, ότι δεν έχει καθολική ισχύ στην Ελληνική γλώσσα. Ίσως να έχει αποτελέσματα μόνο γιά μία ομάδα λέξεων με "ιερό" χαρακτήρα, αλλά πέραν τούτων όχι. Ίσως, πάλι, πίσω απ' τη λεξαριθμία να κρύβεται κάτι άλλο, που δεν τό 'χει ψάξει (και δεν τό 'χει βρεί) κανείς ακόμη.
Η δεύτερη ένστασή μου έχει να κάνει με τη χρήση της λεξαριθμίας σε ξένες γλώσσες, ξεκινώντας απ' τα Λατινικά, και επεκτείνοντάς την σε όσες σημερινές βασίζονται στο "λατινικό" αλφάβητο. Μάλλον δεν θά 'πρεπε να χρησιμοποιείται εκεί! Εν πάσει περιπτώσει, τα παραπάνω τα έγραψα γιά να καταδείξω καλύτερα τη θεωρητική θέση μου.

Αυτά, τώρα, με το αρσενικό και το θηλυκό, τα βρίσκουμε και κάπου αλλού: ο Ηρόδοτος, αν θυμάμαι καλά, μας περιγράφει πως ο Κύρος της Περσίας, όταν κατέβηκε νότια και κατέκτησε αρκετές χώρες, μεταξύ των οποίων και την Αίγυπτο, έστησε αναμνηστικές στήλες εκεί όπου έδωσε μάχες. Και στις μεν πόλεις που αντιστάθηκαν, έστησε στήλες με φαλλούς, ενώ σε όσες του παραδόθηκαν αμαχητί, έστησε στήλες με αιδοία! Είναι, νομίζω, φανερός ο συμβολισμός... αν και διαφωνώ ριζικά με τον Κύρο στην εκτίμηση / αποτίμηση του γυναικείου φύλου! (Πολλές γυναίκες κρύβουν μέσα τους μία Μπουμπουλίνα, ας πούμε, και οι παντρεμένοι το γνωρίζουμε άριστα αυτό! LOL!!! :-) )
Αυτή η ...αγαλματοποιΐα του Κύρου, όμως, έφτασε μέχρι τις μέρες μας! Πώς; Μα, στα διακριτικά (κυρίως) των υπαξιωματικών! Τις "σαρδέλλες"! (Γράφω "κυρίως", διότι σε μερικούς στρατούς οι "σαρδέλλες" κοσμούν και τα μανίκια ανωτάτων αξιωματικών - εκτός απ' τα άστρα των επωμίδων τους.) Κι έτσι, οι περισσότεροι στρατοί του κόσμου, ανάμεσα στους οποίους και ο δικός μας, έχουν τις "σαρδέλλες" με το άνοιγμα της γωνίας προς τα πάνω... διότι μέσα στην Ιστορία τους έχουν ηττηθεί τουλάχιστον μία φορά:

Αντιθέτως, οι ψωνάρες των ηπαπάρα με τον "αήττητο" στρατό (ναι; σοβαρά; στο Βιετνάμ, δηλαδή, τί κάνανε; νικήσανε; ) έχουν τις "σαρδέλλες" προς τα πάνω - συν ακόμη μία, γιά τον ίδιο βαθμό:

(Παρένθεση: Δεν ήξερα πως και η Σουηδία του φίλτατου Καρόλου Πολσεμάνογλου έχει "ουρανομήκεις" καραβανοσαρδέλλες! Γηράσκω αεί διδασκόμενος! :-) )

Πάλι, νομίζω, είναι σαφής ο συμβολισμός. Ο δικός μας Στρατός είναι ..."γυναίκες", ενώ ο ηπαπαραίϊκος πετάγεται ντόϊνγκκκκ!!! σαν π.ύτσα έξω απ' το βρακί! LOL!!! Όχι τίποτ' άλλο, δηλαδή, αλλά θυμάμαι τον φοβερό στίχο του Ανδρέα Εμπειρίκου γιά τον Κίνγκ-Κόνγκ - κι ακόμα γελάω:

"...Χαίρε, φαλλέ της Γής!"

Τέλος πάντων, γιά να καταλήξω: "αυτοί" θεωρούν όλα τα κράτη, ειδικά αυτά που δημιούργησαν, κάπως σαν υποταγμένες παλλακίδες. Εξ ού και η περίοδος ζωής των κρατών αυτών σε πολλαπλάσια του (1/φ), και όχι σε πολλαπλάσια του "αρσενικού" φ.



Το δεύτερο υποερώτημα, γιατί πολλαπλασιάζουμε το (1/φ) επί 100, πάλι -κατά τη γνωμούλα μου- απαντιέται με δύο τρόπους:

• Ο ένας έχει να κάνει με την πρακτικότητα.

Το διάστημα (1/φ) σε χρόνια είναι κάπως μικρό, 0.618 χρόνια. Εφτάμιση μήνες απάνω-κάτω. Και μικρό είναι, και δύσκολο γιά υπολογισμούς.

• Ο δεύτερος τρόπος έχει να κάνει με τον πυθαγόρειο συμβολισμό των αριθμών.

Εδώ θα βρείτε άφθονη βιβλιογραφία, αν και όχι απόλυτα σύμφωνη μεταξύ της. Ωστόσο, σε γενικές γραμμές ισχύει το ότι κάθε αριθμός από το 1 ως το 10 συμβολίζει κάτι: το 1 τον άνθρωπο, το 2 τα αντίθετα (πχ ημέρα-νύχτα, καλό-κακό), το 3 τον Θεό (ως Τριαδικό Θεό), το 4 την ισορροπία, κτλ κτλ. Έτσι, το 100*(1/φ) πλησιάζει αρκετά καλά (με σφάλμα μόλις 1.7 τοις χιλίοις) τους 777 σεληνιακούς μήνες των 29 ημερών!

Τώρα, το τί δουλειά έχει η Σελήνη; Νομίζω είναι αυτονόητο: "αυτοί" δεν είναι παιδιά του φωτός, αλλά του σκότους! Της νύχτας! Γιά δε το 777 (ένθα 7 ίσον ο αριθμός της Φύσης, των σωματικών κύκλων), ψάξτε βιβλιογραφία. Όπως και γιά το 666, 888, 999, κτλ.

Το 777*29 κάνει 22,533 ημέρες. Το 100*(1/φ) κάνει (μαζί με τα δίσεκτα έτη) 22,572 ημέρες. Άρα, αν ισχύει η βάση σεληνιακών μηνών ως μονάδα μέτρησης, το "τέλος της Ελλάδας" μετατοπίζεται λιγάκι νωρίτερα, γιά τις 4 Μαρτίου 2015. (Δε βαρυέσαι... Ο καθείς με τη μ.λακία του κι "αυτοί" με τη δική τους.)

Μπερδεγουέη, τα 25 χρόνια ανάμεσα σε δύο διαδοχικές μεγάλες εθνικές συμφορές της Ελλάδας δίνουν (μαζί με τα δίσεκτα) 9,131 ημέρες. Διαιρώντας με το 29 (ημέρες ανά σεληνιακό μήνα) βρίσκουμε 314.86... δηλαδή 100*π σεληνιακούς μήνες! (Γιά την ακρίβεια, 100*π σεληνιακοί μήνες είναι 9,111 μέρες ή 24.96 χρόνια.)

Έ, δε μπορεί! Η διαστροφή τους, "αυτωνών", δεν έχει προηγούμενο!



Πάμε, τώρα, να δούμε αν αυτή η περίοδος των 61.8 ετών είναι σταθερή, ή μεταβλητή - και πώς μεταβάλλεται (αν όντως μεταβάλλεται).
Εφ' όσον μιλάμε γιά κράτη με ημερομηνία λήξεως, αυτά θα ζήσουν κάπως σαν πέτρα που την πετάς: αυτή χάνει σιγά-σιγά την ορμή της, πετάει με όλο και μικρότερη ταχύτητα, και στο τέλος σταματάει στο έδαφος. Εάν, λοιπόν, η περίοδος είναι μεταβλητή, τότε αυτή θα μικραίνει. Πώς θα μικραίνει; Είτε διαιρώντας με το 10 (πχ πάμε στα 6.18 χρόνια, στα 0.618, κ.ο.κ.), είτε κατεβαίνοντας τις δυνάμεις του φ: φ^(-2) = 0.382, φ^(-3) = 0.236, κτλ.

Παράδειγμα με μειούμενες δυνάμεις της χρυσής αναλογίας είναι τούτο εδώ:

Αυτή η μάλλον τοκογλυφική ιταλόφατσα (διά χειρός του μεγίστου Λεονάρντο) μας δείχνει καθαρά πώς μειώνονται τα ευθύγραμμα τμήματα κατά λόγους χρυσής αναλογίας. Βέβαια, το σκίτσο που βλέπετε είναι μία "σπουδή", διότι οι έμπειροί ζωγράφοι τις βοηθητικές γραμμές δεν τις σχεδιάζουν. Τις ξέρουν κατ' ευθείαν από οπτικό υπολογισμό.

Στο "διά ταύτα", όμως: οι δικές μου παρατηρήσεις έδειξαν πως η περίοδος των 100*(1/φ) ετών δεν μεταβάλλεται, αλλά αφήνω το θέμα ανοιχτό. Εάν οι δικές σας μελέτες επάνω στα ιστορικά γεγονότα σας δείχνουν μεταβολή, θα χαρώ να το μάθω.



Απαντάμε το επόμενο ερώτημα, γιατί τα συγκεκριμένα πολλαπλάσια του 100*(1/φ), γιά παράδειγμα 3 γιά την Ελλάδα και 4 γιά τις ηπαπάρα.

Πιστεύω ότι αυτό οφείλεται σε συστηματικό σχεδιασμό "αυτών", ώστε το τέλος της ζωής των τεχνητών κρατών να συμπέσει με τη χρονική σειρά που έχουν προσχεδιάσει. Δηλαδή, η πτώση του ενός να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός, που θα φέρει τα αίτια της πτώσης του επόμενου, και ούτω καθ' εξής.

Με την ευκαιρία, ίσως μία ένδειξη των συντελεστών ν' αποτελούν οι ίδιες οι ημερομηνίες υπογραφής της δημιουργίας κάθε κράτους: 3 Φεβρουαρίου γιά την Ελλάδα, 4 Ιουλίου γιά τις ηπαπάρα. (Αν και με μονάχα δύο δείγματα, δεν μπορώ να εξάγω βάσιμο συμπέρασμα. Ίσως και να πρόκειται γιά σύμπτωση.)

Ίσως να παίζει πάλι κάποιον ρόλο ο πυθαγορικός συμβολισμός, μιά που τέτοια κράτη είναι μάλλον απίθανο να ξεφύγουν πάνω από συντελεστή 10. (Δηλαδή, να ζήσουν πάνω από 618 χρόνια. Ως τότε, ποιός ζει και ποιός πεθαίνει! Άσε που, σ' αυτή την περίπτωση, οι κάτοικοι του συγκεκριμένου κράτους θα έχουν εδραιώσει πεποίθηση ότι η χώρα τους δεν θα πεθάνει ποτέ, και θ' αντιπαλαίψουν με νύχια και με δόντια τις όποιες απειλές... επομένως, κάθε σχεδιασμός περί θανάτου του κράτους αυτού πάει στα σκουπίδια!)
Κι έτσι, η Ελλάδα, ως αντιπρόσωπος του Τριαδικού Θεού (...σαφής ειρωνεία προς τη θρησκεία των Ελλήνων...) "κερδίζει" ζωή 3*100*(1/φ) ετών, ενώ οι ηπαπάρα, ως κράτος επιβάλλον την παγκόσμια ισορροπία (το 4), "κερδίζουν" ζωή 4*100*(1/φ) ετών.



Τέλος, απομένει να δώσουμε εξήγηση ως προς τη χρονική αφετηρία των νέων κρατών. Εδώ, υπάρχουν δύο εξηγήσεις:

• Η μία, είναι πάλι η καθαρά πρακτική.

Βόλεψαν οι συνθήκες, το φτιάξαμε το κράτος. Δεν υπάρχει εδώ κάποιο μυστήριο, να το ψάξουμε περισσότερο.

• Η δεύτερη, είναι πάλι η πυθαγόρεια αριθμοσοφία...

...Όπως φαίνεται καθαρά πχ στο έτος της Γαλλικής Επανάστασης: Ένα-7-8-9.
Όσον αφορά τις ηπαπάρα, το πράγμα είναι σαφές: πρόκειται πάλι γιά τα τρία εφτάρια (1-7-7-6), μόνο που το ένα είναι συγκαλυμμένο (1+6, η αρχή και το τέλος).

Θα προσθέσω, ακόμη, πως αρκετές φορές στις χρονολογίες συναντάμε το αγαπημένο τους "υπερδιαστατικό" νούμερο, το 19.47 (σε μοίρες, αλλά στην περίπτωσή μας σε χρόνια), άλλοτε φανερό, κι άλλοτε συγκαλυμμένο. Πχ η σύνοδος του Κλερμόν, όπου αποφασίστηκαν οι Σταυροφορίες, έγινε το 1095 (δηλ. συγκαλυμμένο το 19.5). Κι έτσι, μπορούμε να μελετήσουμε τί έγινε επίσης το 1905, ή το 195 μΧ, και να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας.
Κι όσο γιά το 1947... είχαμε το περιστατικό του Ρόσγουελ, και την εφεύρεση του τρανίζστορ!



Κάπου εδώ τελειώνουν οι -οπωσδήποτε ανεπαρκείς και όλως προκαταρκτικές- ερμηνείες μου του φαινομένου της προσδοκώμενης ζωής των νέων κρατών. Είπαμε, δεν είναι καθόλου οριστικές. Αντιθέτως, ελπίζω να μην είναι ούτε δεσμευτικές - όποιος έχει κάποια καλύτερη ιδέα, φυσικά και θα την ακολουθήσει.

Ανυπομονώ να μάθω τ' αποτελέσματα τυχόν έρευνάς σας! Βλέπετε, ανησυχώ μη με βρει το ...τέλος της Ελλάδας!... Κι ως τότε, δεν μπορώ να κάνω νάνι τα βράδυα ήσυχος! LOL!!!!

Ρε, δε γ.μιένται τα λαμόγια, λέω 'γώ!

Έρρωσθε!