06 Ιουνίου, 2011

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ; - ΔΕΥΕΤΡΟ ΜΕΡΟΣ


Οι έννοιες αριστερά και δεξιά , κατά την γνώμη μου δεν υφίσταται...τουλάχιστον όχι πια...πρέπει να στοχοποιήσουμε τον κατάλληλο εχθρό...να κινηθούμε εκτός συστημάτων....να ενωθούμε σαν τοπικές κοινωνίες , εκεί που οι άνθρωποι είναι μεταξύ τους γνωστοί και ρόλοι είναι ορατοί...είναι ο μόνος -για μένα - εφικτός άμεσα στόχος....εκεί μέσα μπορούμε να επενδύσουμε...η κάθε τοπική κοινωνία ξεχωριστά και όλες μαζί παράλληλα....

χρηχα


3. ΑΥΘΟΡΜΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ

Με την αντιπαραβολή των δύο αυτών εννοιών τιτλοφορεί ο Λένιν το δεύτερο Κεφάλαιο του υπό αναφορά έργου του.
Τις προηγούμενες ημέρες κάποια από τα ζητήματα που θίγονται σε αυτό το κεφάλαιο και ιδιαίτερα η διαπίστωση, ότι "το αυθόρμητο στοιχείο σε τελευταία ανάλυση αποτελεί σπερματική μορφή του συνειδητού", έτυχαν σχετικής προσοχής σε άρθρα στο διαδίκτυο, σε συνδυασμό με το λεγόμενο "κίνημα των αγανακτισμένων" και τις μεγάλες συγκεντρώσεις σε πλατείες των πόλεων.

Ο συγγραφέας, πολώνοντας τις έννοιες της συνειδητότητος και του αυθορμητισμού, καθ' όλη την ανάπτυξη του β' κεφαλαίου, επιχειρεί μονίμως και εκ συστήματος να τις ανάγει σε πόλωση δυο άλλων εννοιών, οι οποίες φαίνεται να αποτελούν και το εν τέλει ζητούμενο του βιβλίου, δεδομένου, ότι σε αυτές έχει αφιερώσει συγκεκριμένως και ονομαστικώς το τρίτο κεφάλαιο. Πρόκειται για την πόλωση των οικονομικών ή "οικονομιστικών" αιτημάτων, την λεγόμενη "τρεϊντγιουνιονιστική" πρακτική, συμφώνως προς την φρασεολογία του συγγραφέως, έναντι της "σοσιαλδημοκρατικής" πολιτικής επιλογής. Κάτω από τον όρο αυτό ο συγγραφέας εννοεί την συλλογική ανατροπή του υπάρχοντος συστήματος και την αντικατάστασή του από τον "σοσιαλισμό", ή την "δικτατορία του προλεταριάτου", όρος ο οποίος παρουσιάζεται ακόμη με σχετική προσοχή και διακριτικότητα, εμφανιζόμενος μόνο μια φορά στο β' κεφάλαιο.
Στην ουσία, συμφώνως προς την Λενινστική εκδοχή, η πόλωσις της συνειδητότητος έναντι του αυθορμήτου ανάγεται στις στοχεύσεις: Το αυθόρμητο οδηγεί στο να τίθενται αποκλειστικά οικονομικά αιτήματα, ενώ το συνειδητό οδηγεί κυρίως στο αίτημα και τον στόχο της ανατροπής του υπάρχοντος καθεστώτος, στόχος στον οποίο κάθε μερικότερο αίτημα οφείλει να υποτάσσεται και να υπηρετεί.
Ήδη μέσα στο β' κεφάλαιο δεσπόζει το σπέρμα μιας γραφειοκρατικής κοινωνίας, η οποία δεν στηρίζεται στην χειραφέτηση των πολιτών, αλλά στην ποδηγεσία - χειραγώγηση της εργατικής τάξης, από την σχετικά μικρή κοινωνική ομάδα, των μικροαστών "επαναστατών" διανοουμένων. Συμφώνως προς την επιχειρηματολογία που αναπτύσσει ο συγγραφέας, η εργατική τάξη αδυνατεί να αναπτύξει από μόνη της "σοσιαλδημοκρατική" συνείδηση και προς αυτήν την κατεύθυνση χρειάζεται την συνδρομή των μαρξιστών μικροαστών διανοουμένων.

Όπως ανέφερα ήδη, στόχος του σημειώματος δεν είναι να αντιπαρατεθώ στις λενινιστικές απόψεις επί του προκειμένου και η επιλογή του συγκεκριμένου βιβλίου για αυτήν την αναφορά ανταποκρίνεται μόνο σε σχηματικού και σημειολογικού χαρακτήρος προαίρεση. Δεν μπορώ όμως να αποφύγω τον πειρασμό να μην τονίσω, ότι η συνεχής αναφορά σε "μάζες" από τον Λένιν αναπαράγει πολύ συγκεκριμένα την αρχή της "μάζας και ηγετών" ή ορθότερον "ηγέτου" ως οδηγού των "μαζών". Όπως πολύ χαρακτηριστικά αναγκάστηκαν να ομολογήσουν οι θιασώτες της "Περεστρόϊκα": "Την ηγεσία στην Ρωσία, ασκούσε η οργανωμένη πρωτοπορία της εργατικής τάξης, δηλαδή το κομμουνιστικό κόμμα, δηλαδή η κεντρική επιτροπή, δηλαδή το πολιτικό γραφείο της κεντρικής επιτροπής, δηλαδή ο γενικός γραμματέας του πολιτικού γραφείου".
Η έκδοση πιστοποιητικού συνειδησιακής απορίας από τον Λένιν, όσο αφορά την εργατική τάξη, στην ουσία αποτελεί περαιτέρω ανάπτυξη ενός από τα βασικά στερεότυπα της σκέψης του Μαρξ, αναφορικά με την ουσία της επιστήμης, ως απόρροιας μιας γραμμικής αντίληψης περί ιστορικής προόδου, η οποία δημιούργησε το αστείο οικοδόμημα της θρησκείας του λεγόμενου "επιστημονικού σοσιαλισμού" και "διαλεκτικού υλισμού".
Στο "Κομμουνιστικό Μανιφέστο" πλέκονται εγκώμια επί εγκωμίων στην αστική τάξη ένεκα των επιστημονικών ανακαλύψεων στις οποίες αυτή προέβη, με την συλλογιστική, ότι αυτές είναι αφ' εαυτού προοδευτικές και προωθούν πέραν των συγκεκριμένων σχέσεων εξουσίας, υπό των οποίων αυτές εκπονήθηκαν, την κοινωνική χειραφέτηση. Η πορεία όμως διέψευσε αναφανδόν και με οικτρό τρόπο τον φετιχιστικό τρόπο, με τον οποίον εκτίμησε την επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο η μαρξιστική σκέψη. Οι πυρηνικές βόμβες, το HAARP και τα λοιπά μέσα μαζικών καταστροφών που δημιούργησαν τα εξουσιαστικά συστήματα, απειλούν σήμερα συνολικά την επιβίωση των ανθρώπων επάνω στον πλανήτη. Στα χέρια των μαθητευόμενων μάγων της εξουσίας έχουν γίνει αιτία να έχει γεμίσει ο πλανήτης ραδιενέργεια, με αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση των θανάτων από καρκίνο, ενώ επιχειρούν να ποινικοποιήσουν κοινωνικά με παραπλανητικό τρόπο το κάπνισμα. Τεχνητά τσουνάμια, τεχνητοί σεισμοί, παλιρροιακά κύματα, τεχνητά πυρηνικά ατυχήματα, αεροψεκασμοί, υποχρεωτικοί εμβολιασμοί, οι οποίοι εξουδετερώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα, αποτελούν τον καθημερινό εφιάλτη της ανθρωπότητος, ως "δώρα" μιας εξουσιαστικά στρεβλής επιστήμης και τεχνολογίας. Ακόμη χειρότερο επιστημονικό "δώρο" τα συστήματα πλήρους ελέγχου και αστυνομεύσεως της ανθρωπότητος στα πλαίσια του κλιμακούμενου παγκόσμιου ολοκληρωτικού καθεστώτος, με τον ηλεκτρονικό έλεγχο των επικοινωνιών, τα δορυφορικά συστήματα παρακολουθήσεως και τα κλιμακούμενα υποδόρια μικροκυκλώματα. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΦ' ΕΑΥΤΟΥ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΠΟΥ ΤΙΣ ΠΡΟΑΓΟΥΝ.
ΓΙ ΑΥΤΟ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΛΙΑΝ ΕΠΙΚΥΝΔΥΝΟΙ. ΔΙΟΤΙ EINAI ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΗΓΑΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤEI ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ.


Αυτό όμως που διαφοροποιεί τον τρόπο που βλέπω τα πράγματα, από όσα παραθέτει Λένιν στο δεύτερο κεφάλαιο του "Τι να κάνουμε;", δεν είναι κυρίως η διαπίστωση ότι "Η διδασκαλία του Σοσιαλισμού μπορεί να προέλθει μόνο από τις φιλοσοφικές, ιστορικές, και οικονομικές θεωρίες, που επεξεργάζονται οι μορφωμένοι εκπρόσωποι των κυριάρχων τάξεων", η οποία με συστηματικό τρόπο ξεμοντάρει στο όνομα του μαρξισμού την βασικότερη διαπίστωση του Μάρξ, η οποία έγκειται στο ότι "το είναι διαμορφώνει την συνείδηση". Πριν από όλα τα άλλα διαφωνώ στο κεντρικό ζήτημα των βασικών εννοιών, τις οποίες πολώνει ήδη ο τίτλος του κεφαλαίου. Τον αυθορμητισμό και την συνειδητότητα και μάλιστα εστιάζοντας την διαφορά στο επίπεδο των στοχεύσεων.
Στον αντίποδα του αυθορμητισμού δεν βρίσκεται η συνειδητότητα και μάλιστα ως συνάρτηση του κατά πόσο τίθενται ριζοσπαστικοί ή μαξιμαλιστικοί στόχοι. Στον αντίποδα του αυθορμητισμού ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΤΩΣ ΣΤΟΧΕΥΣΕΩΝ.
Μόνο όταν ένα κίνημα είναι οργανωμένο δεν είναι αυθόρμητο. Και τ' ανάπαλιν συχνά είδαμε αυθόρμητα κινήματα να θέτουν κάθε είδους στοχεύσεις. Από τις πλέον μετριοπαθείς μέχρι τις πλέον ριζοσπαστικές.
(Στις σκοπιμότητες της ηθελημένης σύγχυσης αυτών των εννοιών από τον Λένιν, δεν υπεισέρχομαι εδώ. Επιφυλάσσομαι όμως έναντι των επισκεπτών να πράξω αυτό μελλοντικώς, σε άλλο εκτενέστερο κείμενο, με κέντρο αναφοράς τα πεπραγμένα των κοινωνικών αγώνων στην Ρωσία).

Αυτή η πραγματικότητα της προβολής με πολύ συγκεκριμένο τρόπο στοχεύσεων κάθε είδους, οι οποίες όμως δεν ξεπερνούν τα όρια της συνθηματολογίας και δεν τεκμηριώνονται με επεξεργασμένη επιχειρηματολογία, διαπιστώνω και στα πλαίσια του "κινήματος των εξεγερμένων".

Διαφωνώ με την εκτίμηση, ότι το "κίνημα των εξεγερμένων" είναι αυθόρμητο. Είναι καθ' όλα ελεγχόμενο, ενώ ταυτοχρόνως εκμεταλλεύεται σε βάση σκοπιμότητος τον αυθόρμητο παράγοντα. Αυτό δεν σημαίνει, ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, οι οποίοι διαμαρτύρονται στις πλατείες είναι άνωθεν υποκινούμενοι, ή ότι δεν έχουν δίκαια αιτήματα, ή ότι δεν γνωρίζουν τους κινδύνους που προέρχονται από τις επιλογές αυτών που εφεύραν και οργάνωσαν το συγκεκριμένο "κίνημα των εξεγερμένων", όπως η καθιέρωση του ΟΗΕ ως οργανισμού επιβολής παγκόσμιου φασισμού. Εδώ απαιτείται, νομίζω, ένας βασικός διαχωρισμός:

Κατά την διάρκεια των παρελθόντων ετών σχολίαζα συστηματικά σε ιστοσελίδα πολύ μεγάλης επισκεψιμότητος. Απέναντι στους διαχειριστές αυτής της σελίδας εξακολουθώ να θρέφω αισθήματα μεγάλης εκτιμήσεως και ευγνωμοσύνης, ένεκα της προσφοράς τους, της ειλικρινούς φιλικής αντιμετώπισης και της προβολής που μου έκαναν, καθώς και λόγω του ότι εκεί αναπτύχθηκε ένας σημαντικότατος για μένα κύκλος διαδικτυακής φιλίας, με πρόσωπα, τα περισσότερα των οποίων αναδείχθησαν στην πορεία αξιόλογοι ιστολόγοι. Εκεί έγραψα κατ' εξακολούθηση σε σχόλια μετά την εκλογική επικράτηση του Πασόκ, ότι πρόκειται για μια κυβέρνηση, η οποία μοιάζει με προφυλακτικό. Δηλαδή πρόκειται για μια κυβέρνηση μιας χρήσεως, βραχύβια, η οποία θα πεταχθεί στα σκουπίδια μετά αφού κάποιοι ασελγήσουν σε βάρος μας. Στα τότε σχόλιά μου, τους είχα δώσει διάρκεια ζωής περίπου ενός έτους.
Όπως διαπίστωσα στο προπροηγούμενο σημείωμα, αυτή η κυβέρνηση είναι ήδη τελειωμένη ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΝΕΒΑΣΑΝ ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΥΝ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΟΜΠΗ ΤΗΣ, για να φορτώσουν την χρεωκοπία, που μέσω αυτής απεργάστηκαν, στους διαδόχους της. Αυτή η αποπομπή κλιμακώνεται άνωθεν ως αποτέλεσμα κάποιας λαϊκής εξεγέρσεως, ώστε να φορτωθούν τα σχέδια των επικυριάρχων, τα οποία έπονται, στις πλάτες του λαού με τον πλέον άγριο τρόπο και με υποτιθέμενη δική του υπαιτιότητα.

Αυτή η διαπίστωση κάθε άλλο παρά συνεπάγεται, ότι ο κόσμος οφείλει να μην διαμαρτύρεται και να μην διαδηλώνει δυναμικά στις πλατείες ή οπουδήποτε αλλού. Κάθε άλλο, οι διαμαρτυρίες είναι σημαντικές και ΜΠΟΡΟΥΝ ΥΠΟ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ να συμβάλλουν στην υπόθεση μιας πραγματικής αλλαγής.
Εδώ όμως επικρατούν - άλλοτε σκοπίμως, άλλοτε ως αποτέλεσμα πολιτικής ανωριμότητος, ή καλώς νοουμένης αγανακτήσεως σε συνδυασμό με εξεγερσιακό υπερενθουσιασμό - δυο βασικές συγχύσεις, αυταπάτες ή και προσπάθειες εξαπάτησης, αναλόγως προς τις προθέσεις και τις σκοπιμότητες ενός εκάστου:
- Η πρώτη είναι αυτή που θεωρεί, ότι καλόν είναι να φύγει η παρούσα "κυβέρνησις" με κάθε δυνατό μέσο και ας ακολουθήσει ότι ήθελε προκύψει, στην βάση, ότι αυτό αποκλείεται να είναι χειρότερο των σημερινών υποτακτικών των τοκογλύφων.
- Η δεύτερη είναι αυτή, η οποία θεωρεί, ότι το υπό ανάπτυξη "κίνημα των αγανακτισμένων" θα καταφέρει να καθορίσει, ή τουλάχιστον να συγκαθορίσει, ή τουλάχιστον να επηρεάσει σε αποφασιστικό βαθμό, ή τουλάχιστον να επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό, ή τουλάχιστον να επηρεάσει θετικά, σε βραχυπρόθεσμη βάση τις εξελίξεις και μάλιστα την διάδοχη κατάσταση.

Η πρώτη σύγχυση/αυταπάτη/προσπάθεια εξαπάτησης (αναλόγως προθέσεων ή και σκοπιμοτήτων) παραβλέπει εν αγνοία ή σκοπίμως, ότι η εξουσία δρα βάσει μακροπρόθεσμου σχεδίου. Οι έντονες ή και σφοδρές αντιδράσεις μετά το ξεπούλημα στο ΔΝΤ ήταν αναμενόμενες και είναι λογικό ΚΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ να υπάρχουν στρατηγικές ένταξής τους στα μεσοπρόθεσμα σχέδια της εξουσίας. Είναι αυτονόητο, ότι υπάρχουν σχεδιασμένες διάδοχες λύσεις, με κάθε λογής λύκους ενδεδυμένους προβιά, εσωτερικές πέμπτες φάλαγγες και εξωτερικούς κανιβάλους, ενταγμένους σε σχέδια στρατηγικής αναδιάταξης της περιοχής.

Η δεύτερη σύγχυση/αυταπάτη/προσπάθεια εξαπάτησης (αναλόγως προθέσεων ή και σκοπιμοτήτων) παραβλέπει εν αγνοία ή σκοπίμως, ότι να περιμένουμε το ανοργάνωτο να καθορίσει τα εξουσιαστικά δεδομένα σε βραχυπρόθεσμη προοπτική, είναι σαν να βάζουμε ένα ποτήρι γάλα μπροστά από μια φωτογραφία των χιονισμένων Άλπεων, περιμένοντας να μετατραπεί αυτό σε παγωτό. Ή σαν να ρίχνουμε τρία φορτηγά τούβλα και είκοσι σακιά τσιμέντο σε ένα οικόπεδο, περιμένοντας να μετατραπούν αυτά από μόνα τους σε κτίσμα.

Βεβαίως για να φτιαχτεί παγωτό απαιτείται γάλα. Και για να φτιαχτεί χτίσμα απαιτούνται δομικά υλικά. ΑΥΤΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΙΚΑΝΗ, όσον κι αν φωνασκούν τα στελέχη και οι κολαούζοι επίδοξων μελλοντικών "σωτήρων", ή οι φετιχιστές των άνωθεν εγχρώμων δοτών σχημάτων, ή οι ονειροπόλοι οπαδοί της δια παρθενογενέσεως σχηματιζομένης αμέσου δημοκρατίας εδώ και τώρα. Ο Λένιν, όταν μίλαγε για σπέρμα συνειδητότητος στο αυθόρμητο, προβάλλοντας το ωάριο στα εβραιόπουλα της BUND των συνασπισμένων με τους Ρότσιλντ μεγαλοτραπεζίτες Jacob Schiff και Otto Baur (πενθερό του Μπρόνσταϊν/Τρότσκι) στα εβραιοπτρακτόρια του Γουλιέλμου ΙΙ οργανωτές των Νεοτούρκων, αλλά Πάρβους - αλίας Δρ. Helphand - στα χαφιεδόπουλα της Οχράνα αλλά Ιωσήφ Τσουγκασβίλι στάλιν από καουτσούκ, εννοούσε την τερατογένεση μιας εκδικητικής μανίας με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσον εναντίον του τσαρικού καθεστώτος, που έστειλε τον Ζάσα στην αγχόνη, τον αδελφό του, το πτώμα του οποίου δεν δεχόταν να μεταφέρει κανένας αμαξάς από τις φυλακές του φρουρίου Πέτρου και Παύλου, με αποτέλεσμα να δανειστεί καρότσι από καρβουνιάρη η μάνα του, για να το μεταφέρουν σπρώχνοντας οι δυο τους στο νεκροταφείο. " Ήταν η πιο δυστυχισμένη στιγμή της ζωής μου", έγραφε ο νεαρός Βλαδίμηρος. Ναι ρε φιλαράκι, σε καταλαβαίνω. Αλλά εμείς τι σου χρωστάμε, να μας τυραννάς με τις ανοησίες της πωρωμένης ψυχής σου, χρόνια και ζαμάνια εκατομμύρια άνθρωποι, ρε μπάρμπα; Είπαμε να ξεσαλώσεις. Βάλε όμως επιτέλους μια τελεία στον "επαναστατικό" κρετινισμό.

Φυσικά με τις κινητοποιήσεις που γίνονται και που στο μέλλον θα διογκωθούν, χαίρεται κάθε άνθρωπος που ποθεί την αλλαγή. Ειδικά οι απόγονοι κάποιου, που είπε "Δως μοι πα στω...", γνωρίζοντας όμως, ότι τα παγωτά προϋποθέτουν ασπροντυμένους παγωτατζήδες, ασπροντυμένους μπουζουκτσήδες και ασπροντυμένους νεκροθάφτες (γιατί εγώ φοράω άσπρα όταν πενθώ, να με λυπούνται οι άλλοι δεν το πάω και κάνω πως δεν σ' αγαπώ). Και τα γιαπιά απαιτούν μελετητές και μαστόρια και αποφασισμένους χαμάληδες με κάλους στην πλάτη και κάποια δειλινά που άλλο δεν αντέχουν. Διότι τα θεμέλια έχουν ζυμωθεί με πολύ αίμα.

Αυτήν την περίοδο διογκώνεται στην Ελλάδα ένα τεράστιο κύμα διαμαρτυρίας. Όμως κύμα και όχι κίνημα. Το έντονο κύμα, έστω κι αν εκδηλώνει θαλάσσια μανία, κινεί ο υπερκείμενος άνεμος. Τουναντίον, το κίνημα προϋποθέτει την εντελέχεια της εσωτερικής δυναμικής. Η αντίστοιχη κίνηση αποτελεί προϊόν συνεργασίας συντονισμένων και αναλόγως δομημένων μερών και συντελεί στην μετάβαση ενός οργανισμού προς κάποιο επιλεχθέν τέρμα. Στην ουσία, η κινητική μετατρέπει ενέργεια, η οποία έχει αποθηκευθεί προηγουμένως με κατάλληλο τρόπο σε κινητική ενέργεια. Η κινηματική όμως μετατρέπει συγκεκριμένη πολιτική ενεργητικότητα σε κινητική ενέργεια που στοχεύει σκόπιμες ανατροπές
. Αυτή προϋποθέτει πριν απ' όλα ΜΗ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ των μερών - οργάνων σε λειτουργικό σύνολο, σύστημα διατηρήσεως της ισορροπίας, προοπτικό καθορισμό του τέρματος, επιτελικό σύστημα παρακάμψεως ή ξεπεράσματος των εμποδίων που δύναται να εμφανιστούν στην πορεία.
Αυτοί που θεωρούν, ότι οι αυθόρμητες - ή πολύ περισσότερο ελεγχόμενες και δοτές - κινητοποιήσεις του πληθυσμού, μπορούν να αποτελούν συνεχώς διογκούμενη χιονοστιβάδα, η οποία είναι θέσιν να συντρίψει με βάση τον νόμο του ελέφαντα αντιλαϊκά καθεστώτα εκ βάθρων, είτε ματαιοπονούν, είτε απεργάζονται ιδιοτελείς στοχεύσεις.


Οι πανιγυρισμοί, ένεκα ότι "ο λαός άφησε επί τέλους τους καναπέδες" και ότι στόχος είναι "να φύγουν οι δωσίλογοι με κάθε μέσον", ασχέτως του τι είναι αυτό που μπορεί στην παρούσα φάση να ακολουθήσει, ή σε συνδυασμό με την προώθηση "εθνοσωτήρων" βγαλμένων από τα παρασκήνια του υπάρχοντος κομματικού κατεστημένου, γίνονται από πρόσωπα τα οποία είτε αγνοούν τι εστί ανάπτυξη λαϊκού κινήματος, είτε δεν την επιθυμούν, είτε και την αντιμάχονται.
Η κρίσιμη μάζα, ο σχηματισμός της οποίας μπορεί να οδηγήσει την πλειοψηφία να συμμετέχει σε μια σειρά "κοινώς αποδεκτές" διαδικασίες, δεν παύει να είναι μάζα και να διέπεται από μαζική ψυχολογία. Η παροιμία που λέει "Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται" και "Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται" χαρακτήρισαν αυτά ακριβώς που ακολούθησαν μετά την Εξέγερση του Πολυτεχνείου και την πτώση της χούντας. Ενώ ο λαός πανιγύριζε, οι τούρκοι είχαν εισβάλει στην Κύπρο, ενώ ένας συρφετός ξεπουλημένων πολιτικάντηδων κλιμάκωνε την αποδοχή του Αττίλα ΙΙ και τον προσεχή εκμαυλισμό της χώρας, στα πλαίσια της λεγομένης μεταπολιτεύσεως.
Δεν είναι τυχαίο, ότι στην σημερινή φάση ονειδίζουν την Γενιά του Πολυτεχνείου ως "την χειρότερη γενιά που πέρασε ποτέ από τον τόπο", σε μια προσπάθεια να αμαυρώσουν κατ' αποκοπήν την δραστηριότητα ενός εκατομμυρίου ανθρώπων, πλείστοι όσοι των οποίων, ως νεολαίοι τότε, εντάχθησαν και αγωνίσθησαν συχνότατα με ανιδιοτέλεια και ισχυρό προσωπικό κόστος, στα πλαίσια ενός συστήματος με έστω συγκεχυμένη αντισυστημική χροιά, ακριβώς κάποιοι, οι οποίοι γιουχάρουν σήμερα υπέρ του "κινήματος των αγανακτισμένων". Προβάλλοντας και αναμασώντας κατά κόρον το ψευδεπίγραφο επιχείρημα της ύπαρξης και συμμετοχής στο κίνημα του Πολυτεχνείου χαφιέδων, πρακτόρων και ατόμων, που εμφορούντο από ιδιοτέλεια, ή από μη επαρκή μακρόπνοο αποφασιστικότητα και στην πορεία συμβιβάσθηκαν και αφομοιώθηκαν στους αντιλαϊκούς μηχανισμούς. ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΙ. ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΤΟ ΙΔΙΟ. Ούτε και κιότεψαν - όπως ίσως εσείς επιθυμείτε - όλοι αυτοί κατ' αποκοπήν, τους οποίους εσείς φιλάρεσκα αποκαλείτε με την ντουντούκα του εκ του ασφαλούς τιμητού μέσα από τα σεντούκια σας "πολιτικούς λεχρίτες". Από που νομίζετε ότι προέρχεται η πλειοψηφία των στελεχών ηλικίας πενήντα και εξήντα ετών, που εξακολουθούν να αγωνίζονται μια ζωή μέχρι σήμερα; Από που προήλθε το σύνθημα "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία", το οποίο προέρχεται από την Εξέγερση του Πολυτεχνείου και προβάλλεται έντονα στις σημερινές λαϊκές κινητοποιήσεις, δείχνοντας στην πράξη την συνέχεια των στόχων και οραμάτων όσων αγωνίζονται;

ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΙ. Η ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΙΣ ΔΕΝ ΕΞΕΛΙΠΕ. ΘΑ ΕΚΛΙΨΕΙ ΜΟΝΟΝ ΟΤΑΝ Ο ΛΑΟΣ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟΧΕΥΣΗ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΥΝ ΟΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ, ΤΑ ΔΟΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΤΩΝ FACEBOOK, Η ΕΠΗΡΟΗ ΜΙΑΣ ΜΟΥΜΙΑΣ ΣΥΣΤΗΜΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, Η ΜΠΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΙ ΤΑ ΚΑΤΩΤΑΤΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ - ΘΗΡΙΩΝ.
ΟΤΑΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΟΥΜΕ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΔΟΜΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ.

Έναντι των γκαιπελικώς κλιμακουμένων είναι ορθόν να ορθώνεται η Γαλανόλευκος. Όμως αυτή εχει βαφεί με το αίμα των προγόνων, το οποίον, είτε θέλετε είτε όχι κύριοι, εξακολουθεί να ρέει εντός των ΕΛΛΗΝΩΝ. Όχι όμως εντός των ελληνοφώνων και του εφιάλτου. Και το αίμα νερό δεν γίνεται. Μπορεί στο παρελθόν ο Ελληνισμός να δαπάνησε κρουνούς αίματος, χωρίς να δυνηθεί να πραγματώσει τους τελικούς στόχους του, δεχόμενος απανωτά πισωγυρίσματα. Όμως όλος αυτός ο αγώνας, όπως εντόπισε ο Νίκος Βεργίδης, δεν αποτελεί παρά συνεχείς πειραματισμούς μέσα στο κοινωνικό εργαστήριο με στόχο την τελική Απελευθέρωση της Ανθρωπότητος.
Ή όπως τραγούδησε ο Μάρκος Βαμβακάρης:
"Κάτσε εδώ και κοίτα με για δες με μες την μούρη. Πες λοιπόν αν φαίνομαι, αν μοιάζω για καψούρης".

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα πατριώτη...

Η βαθιά μου λαχτάρα , να τα πεις όπως τα θέλω ,υποκλίνεται πάλι στον μεστό σου λόγο....
Το θέμα είναι να μείνουμε ειρηνικοί και πράοι....να μιλήσουμε , και να μεταδόσουμε ό ένας στον άλλον την αλήθεια μας, να οργανωθούμε, έξω από συστημικά σχήματα...

Το θέμα είναι...

Δεν ξέρω ....ποιό είναι το θέμα...ποιά είναι η λύση....

Μιλώντας για Λένιν και Μαρξ....ο Ντοστογιέυσκι ανέφερε στα βιβλία του κινήσεις αγανακτισμένων και αν λάβουμε υπ' όψιν μας ότι έγραφε τα βιβλία του στα τέλη του 1800...1880-1890..εκεί...και η επανάσταση έγινε το 1917...αυτό σημαίνει 30-40 χρόνια μουρμούρα και ορ'αγανωση, με πολύ οξυμένα πνεύματα και διαρκείς αγώνες....

Ίσως να είμαστε στην αρχή μιας εξέλιξης....

Αλλά από την άλλη , σκέφτομαι, η αρχή ποια να 'ναι; το σημείο καμπής κτλ, δεν είναι κάτι προκαθορισμένο, ο άνθρωπος δεν έχει ορατή αρχή, είναι μια διαρκώς μεταβαλλόμενη συνέχεια....
Ο "ατομικισμός" είναι μια δελεαστική συστεμική πρόταση, που πάνω της επένδυσε τον τελευταίο μισό αιώνα το κεφάλαιο...αυτήν την στιγμή είναι για μένα ο ισχυρότερος εχθρός της ανάκαμψης του "ανθρώπου", σαν παγκόσμια έννοια...από την στιγμή που ο άνθρωπος έγινε άτομο...(αυτός είναι ο λόγος που επιτίθεμαι μέσω αμοιβάδων στην "μη τομή")...από την στιγμή που ο καθένας μας έγινε μια ανεξάρτητη αμοιβάδα που επιβιώνει τρώγοντας τον διπλανό της, είμαστε πολύ πίσω....πολύ πρισσότερο από ότι είμασταν μισό αιώνα πριν....οι ισλαμικές κοινωνίες , ίσως όχι ακόμη, και γι'αυτό ίσως δέχονται αυτήν την "άνοιξη" ...
Το κύτταρο της κοινωνίας, η οικογένεια, είναι στόχος....
Η γειτονιά επίσης...
Οι δήμοι και οι κοινωνικές ομάδες, συνδικαλιστικά όργανα κτλ...έχουν στοχοποιηθεί, έχει ήδη απαξιωθεί το γενικό πλαίσιο , λόγω ασυδοσίας και διαφθοράς...
Το έθνος κράτος...δεν υπάρχει σχεδόν πια...

Ο τελικός στόχος είναι ένας παγκόσμιος χυλός ατόμων, χωρίς δικαιώματα και συνοχή, στο έλεος παγκόσμιων οικονομικών κολοσών ....

Οι έννοιες αριστερά και δεξιά , κατά την γνώμη μου δεν υφίσταται...τουλάχιστον όχι πια...πρέπει να στοχοποιήσουμε τον κατάλληλο εχθρό...να κινηθούμε εκτός συστημάτων....να ενωθούμε σαν τοπικές κοινωνίες , εκεί που οι άνθρωποι είναι μεταξύ τους γνωστοί και ρόλοι είναι ορατοί...είναι ο μόνος -για μένα - εφικτός άμεσα στόχος....εκεί μέσα μπορούμε να επενδύσουμε...η κάθε τοπική κοινωνία ξεχωριστά και όλες μαζί παράλληλα....

Η αμοιβάδα δεν έφτιαξε με την μια , άνθρωπο...
"μετά από μια ατελείωτη σειρά συνεχών πειραματισμών μέσα στο οικουμενικό εργαστήριο..."
ξεκινώντας από πρωτόζωα και απλούς πολυκύτταρους οργανισμούς, μετά από δεινόσαυρους και άλλα τέρατα, έφτιαξε το λουλούδι της γης....(με την ίδια έννοια ότι το βρώσιμο μανιτάρι είναι το άνθος του μύκητα-τεράστιο συλλογικό παράδειγμα κι αυτό)...

(να παρενθέσω εδώ άσχετο αλλά με βαραίνει-έκλαψα εκεί που είπες για πένθος στα λευκά, γιατί εδώ και δυό μέρες "περιμένουμε" έναν -όχι φίλο-αδερφό...που "έφυγε" κατά λάθος(;) από μια σκεπή...και γαμώ το , ακριβώς πέρυσι την ίδια ημέρα έπεσε απ'το μπαλκόνι του άλλος φίλος -διαπιστωμένα για χρέη- εύχομαι ο Γιάννης να ανακάμψει και να μην είναι για χρέη)
συγνώμη αν σε βαραίνω με άσχετα....

δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο ,ούτε μου πάει να τα σβήσω όλα


χρήχα

Το Μώλυ είπε...

"Οι έννοιες αριστερά και δεξιά , κατά την γνώμη μου δεν υφίστανται..."

Παίδες,

“OYX ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΝ”, ιδέες- Δόγματα κι ανθρώπους- Δεσπότες,

από το 776 π.Χ. έως και σήμερα.

As simple, as that!

Κι έχουμε και λέμε:

“ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ”, 480 π.Χ. -> “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ”- 1821 μ.Χ

+ “ΟΧΙ! ΑΕΡΑ!!!”- (Μεταξάς, στους ομοδόξους του Γερμανούς)

+ “Άρης” = ΟΧΙ στους ομοδόξους του τού ΚΚΕ, c/o ΚΚΣΕ

+ Παπαδόπουλος = ΟΧΙ στους ομοδόξους του Αμερικανούς στον αραβοισραηλινό πόλεμο των “7 ημερών” (συν ότι δεν υπέγραψε για να βγει και πέθανε στην φυλακή)

+ “Πολυτεχνείο” = ΟΧΙ της Νεολαίας σε Ο-Λ-Ε-Σ* τις κομματικές παρατάξεις, που εναντιώνονταν φανατικά στην κατάληψη.

Τέρμα οι ιδεοληψίες! “Μας τελείωσαν” οι Δεξιοί, οι Κεντρώοι, οι Αριστεροί, οι Φασίστες, οι Κομμουνιστές, οι Αναρχικοί, οι Σοσιαλιστές, οι Νεοφιλελεύθεροι και δεν συμμαζεύεται. Όλοι τους έχουν πολιτικά προγράμματα για την Οικονομία και όχι για την Ελευθερία.

Η συνέχεια εδώ: http://gkdata.wordpress.com/2011/06/07/%ce%bf%cf%85%cf%87-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c%ce%bd-%cf%84%ce%bf-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%ba%cf%85%ce%bd%ce%b5%ce%af%ce%bd-%ce%bb%ce%ad%ce%bc%ce%b5/

ΥΓ. Γειά σου, ρε, "Μποτίλια στο πέλαγος", αθάνατε, (τουλάχιστον, όσο θα υπάρχει ηλεκτρισμός)! Μου φαίνεται ότι, τα ...παλιά πνεύματα συναντώντα, τελικά.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε μποτίλια,
συμφωνώ με την ανάρτηση, υπογραμμίζω μόνον τη σημασία της διάκρισης της χρυσής τομής "αυθόρμητο-συνειδητό" στο θεωρητικό επίπεδο, που θα επιτρέψει τη διάκριση στην πράξη μεταξύ ελεγχόμενων και μη ελεγχόμενων οργανωτ. δομών
γειά χαρά
παλιός "συνοδοιπόρος" απ το Βερολίνο

Ανώνυμος είπε...

γαλανολευκη Μποτιλια
αυτη μας ενωνει αυτη να μας σκεπασει...

Μποτίλια στο Πέλαγος είπε...

@ χρηχα

Αφουγκράζομαι τα σχόλιά σου, ως αποστάγματα της αμπέλου στις παρυφές ήσυχων οδών προς βέβαιο τέρμα.


@ Το Μώλυ

Αγαπητέ μου,
χαίρομαι που επανεμφανίζεσαι, γιατί μας έλειψες. Κάποιες φωνές που σφράγισαν το Ελληνικό διαδίκτυο από τα πρώτα του βήματα, τις θεωρούμε εκ των πραγμάτων δικές μας και τον δημιουργικό τους χώρο αναπόσπαστο στοιχείο του οίκου μας. Με υγεία και η νέα σελίδα, που οπωσδήποτε θα αποτελέσει πηγή για να ξεδιψάμε.


@ παλιός συνοδοιπόρος

Σύντροφε,
οπωσδήποτε οι δρόμοι δεν ενώνουν απλά αφετηρίες με τέρματα. Συνιστούν την ζωντανή κοινή πορεία των ανθρώπων, ως συνειδητή ριμοτομία που εδράζεται στο πεπρωμένο και έλκει στο όραμα. Οι ακανθώδης ατραποί μέσα από τους οποίους περάσαμε και περνάμε επιβάλουν φρόνηση, σύνεση, σχεδιασμό, αλλά και διαίσθηση και έμπνευση, καθ' ότι η συντομότερη απόσταση μεταξύ δυο σημείων δεν είναι η ευθεία.


@ Ανώνυμος

Μεγάλη διαπίστωση και ευχή.
Ίσως αξίζει να συμπληρώσουμε, ότι η Γαλανόλευκη δεν ενώνει μόνο όλους τους Έλληνες σήμερα, ως ταυτόχρονος ενιαία σκέπη των αγωνιζομένων Ελλήνων στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Αποτελεί ένα πολύ ισχυρό και πολύ συγκεκριμένο σύμβολο, το οποίο ενεργοποιεί αναλόγως: Οι πρώτες μετά την επανάσταση του 1821 εθνοσυνελεύσεις την καθιέρωσαν με ένθετη την μορφή του Αγίου Γεωργίου να σκοτώνει τον δράκο. Όπως αυτή παραμένει μέχρι σήμερα ως σημαία του Πυροβολικού. Πρόκειται δηλαδή για έμβλημα Πυθοκτονίας.

mnk είπε...

"...με ένθετη την μορφή του Αγίου Γεωργίου να σκοτώνει τον δράκο... έμβλημα Πυθοκτονίας."

Γειά σου μεγάλε Πελαγοφύαλε! Τίποτα δεν αφήνεις να πέσει κάτω, είσαι τετραπέρατος. Γι' αυτό κι εγώ σ' αγαπάω και σου βγάζω το καπέλλο.
Ματς-Μουουουουτς! (σταυρωτά ;-) )

Ανώνυμος είπε...

Kαλησπέρα φίλε μου....

αν ποτέ βρεθούμε, έχω ένα δικό μου παλαιωμένο σε δρυ, από το 1997....τελευταίο μπουκάλι , και δεν το πίνω.....αλλά αν βρεθείς ποτέ Ξάνθη θα το πιούμε....

(παλιόρακο το λέω, τύφλα να'χουν όλα τα μαλτ και τα κονιάκια...είχαμε το καλύτερο απόσταγμα και σήμερα δεν το ξέρουμε καν ότι υπάρχει,οι ξεπουλημένοι στα σκατς και στα σκατά'τσ)

χρηχα

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Μποτίλια. Σε ευχαριστώ για το πολύτιμο σχόλιό σου στο ιστολόγιό μου.
Ήδη, διαβάζοντας την πρώτη σύντομη απάντησή σου εδώ, "φωτίστηκα" και "άνοιξε" το μυαλό μου για τη συμβολική δυναμική της Γαλανόλευκης ΣΗΜΕΡΑ, το 2011.

Όλες αυτές τις μέρες που, είτε μετέχουμε στις Πλατείες, είτε τις παρατηρούμε, το πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι η διάκριση "Άνω-Κάτω" Πλατείας επικεντρώνεται και αφορά αποκλειστικά σε ΕΝΑ και μόνο θέμα, σε ΕΝΑ και μόνο σύμβολο, τη Γαλανόλευκη, που τους προέκυψε και τους ΚΑΤΕΒΑΛΛΕ!

Οι συζητήσεις σε αριστερά θεωρητικά και παρεμβατικά ιστολόγια αφορούν αποκλειστικά και μόνο αυτήν, δεν συζητούν για Μνημόνια, δεν συζητούν για χρυσό, δεν συζητούν για τον Καζάκη, ούτε για τις μεταξύ τους φράξιες, αυτά τα παίζουν κατά κάποιο τρόπο "στα δάχτυλα".

Το πρόβλημά τους είναι να Εξαφανιστούν οι Ελληνικές σημαίες από τις πλατείες και να μετατοπιστεί η συζήτηση της Ελληνικής κοινωνίας από το υπ. αρ. ΈΝΑ πρόβλημα της Λαθρομετανάστευσης σε άλλα ταξικο-ειδούς φύσεως ζητήματα.
Αριστεροί θεωρητικοί εκφράζουν ανησυχία και ως να διακατέχονται από ένα "μεταφυσικό" τρόμο στη σαρωτική θέα του συμβόλου που βάφει τις πλατείες γαλάζιες.

ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ ΠΟΥ ΑΝΥΨΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ -ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΥΨΩΣΑΜΕ ΕΜΕΙΣ, ΤΟ ΤΟΝΙΖΩ, ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΠΗΡΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΝΥΨΩΣΕ, ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΗΡΕ ΦΑΛΑΓΓΙ.

Ενδεικτικά:
Миша είπε
... Όμως αυτό που δεν περίμεναν οι ντόπιοι νταβατζήδες που προέβαλαν τους Αγανακτισμένους ήταν η θύελλα των ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΗΜΑΙΩΝ, των συμβόλων της ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΜΑΣ, κάτω από τις οποίες βρισκόμαστε κάθε απόγευμα από οπαδοί της λαϊκής δεξιάς μέχρι αναρχοαυτόνομοι θαυμαστές των Ζαπατίστας.
Και γι αυτό έχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΕΘΕΙ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΥΤΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ απάτριδων ασπόνδυλων τύπου ΓΑΠ κτλ. κτλ.
___________________________________

Aν σήμερα αγαπητέ Μποτίλια, πληκτρολογήσεις στο google αναζήτηση για: Ελληνική σημαία, θα σε βγάλει σε χιλιάδες συζητήσεις που γίνονται αυτή τη στιγμή σε ΑΡΙΣΤΕΡΑ ιστολογια και αφορούν όλες την ΠΡΟΕΛΑΣΗ του ΙΕΡΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ.
Και τα οποία ιστολόγια εμφανίζονται προβληματισμένα, εξαιρετικά ανήσυχα!!! αλλά και ΑΝΗΜΠΟΡΑ μπροστα σε αυτό το ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ...!!!

Η λέξη ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ τονισμένη...

Θα πρέπει εδώ να σου πω ότι το σχόλιο
"Γαλανόλευκη αυτή μας ενώνει αυτή να μας σκεπάσει..."

προέκυψε τελείως ξαφνικά κατά την ανάγνωση της ανάρτησης, σκεπτόμενη ότι "μακάριοι όσοι βρέθηκαν ή θα βρεθούν κάποτε στην ύψιστη τιμητική θέση να σκεπαστούν με τη Γαλανόλευκη".

@αλλενάκι

Μποτίλια στο Πέλαγος είπε...

@ mnk

Αγαπητή φίλη,
σε ευχαριστώ "ιδιαζόντως" για την έκφραση συμπάθειας, η οποία είναι πολύ ευπρόσδεκτη κατά κανόνα από αυτούς που χαίρουν και μεγάλης αντιπάθειας, δεχόμενοι κατά καιρούς τα ανάλογα ραπίσματα.
Η απόδοση της ιδιότητος του τετραπέρατου, νομίζω ότι βρίσκεται πολύ υψηλότερα, τουλάχιστον από τις παρούσες δυνατότητές μου. Τα τέσσερα πέρατα είναι πολύ δύσκολα προσεγγίσιμα ακόμη και από τους σοφούς μας, διότι το μάτριξ θέτει όρια μέσα σε άλλα όρια. Μια ζωή αθεράπευτα αφελής, κατόρθωσα πριν λίγο καιρό να δω λίγο πέρα από την μύτη μου. Όποιος όμως τύχει να δει κάτι μέσα από την σκισμή, στην συνέχεια θέλει να καταρρίψει το παραπέτασμα για να αποκτήσει συνολική άποψη. Στην ουσία η όραση αποτελεί μια συνεχή επίκληση στην Χάρη, διότι το Φως είναι η Γνώση.


@ χρηχα

Η πρόσκλησή σου εμπνέει και γίνεται με ιδιαίτερη χαρά αποδεκτή. Πρόσεξε το απόσταγμα, διότι πρέπει να δροσίσει πολλούς συνεπισκέπτες.


@ αλλενάκι

Πράγματι πρόκειται για φαινόμενο, που μας οδηγεί από την σφαίρα των υψηλών φαινομένων σε αυτήν των υψηλών νοητών.
Ταυτόχρονα θέλω να καταθέσω βαθιά εκτίμηση για τον Δημήτρη Καζάκη. Ο Μήτσος φέρει Γαλανόλευκη σφραγίδα στο μέτωπο και την καρδιά.

Ανώνυμος είπε...

Kαι εγώ θεωρώ ότι είναι ένας αριστερός πατριώτης και αγαπά την Ελλάδα.

Και ειλικρινής. Λέει αυτό που σκέπτεται και λέει αυτό που ξέρει χωρίς να ωραιοποιεί και χωρίς να κρύβει γνώσεις και λόγια, το σπουδαιότερο.
Δεν κρατά τις γνώσεις του για τον εαυτό του. Πραγματικά διαπαιδαγωγεί.

Το βίντεό του όπου μίλησε στο Συνταγμα διάρκειας μίας ώρας ειναι εκπληκτικό. Το ανέβασα και παρέθεσα τα βασικά σημεία της ομιλίας.
@αλλενάκι