Ρωτάει με όλη την γλωσσική τραχύτητα, που ίσως αρμόζει στο θέμα, φίλος επισκέπτης στα σχόλια της προπροηγούμενης ανάρτησης:
Πράγματι ένα πολύ βασικό για τη διαμόρφωση της σύγχρονης ιστορίας ερώτημα, που θα έπρεπε να νας έχει απασχολήσει όλους. Όμως, δυστυχώς για μας και όχι μόνο, ένα ερώτημα, που εύκολα μπορεί να απαντηθεί.
Αγαπητέ φίλε:
Κατ' αρχήν σε ευχαριστώ για το σημαντικό σου ερώτημα, που παρέχει την ευκαιρία μιας τοποθέτησης. Ας μου επιτραπεί η παρατήρηση εισαγωγικά, ότι το συμπέρασμα ότι οι Εβραίοι είναι δυιστές, δεν συνάγεται από όσα εδώ αναφέρθησαν.
Στις 20 Δεκεμβρίου, μόλις πριν από τρεις περίπου εβδομάδες, στην ανάρτηση με τίτλο "Εβραίοι ένας λαός που αξίζει την συμπάθεια μας", έγινε λόγος ότι οι Εβραίοι είναι φοβερά διασπασμένοι. Ένα μέρος ακολουθεί στην πορεία της ιστορίας τον μονοθεϊσμό, δηλαδή τον μονισμό και ένα άλλο τον πολυθεϊσμό, δηλαδή τον δυισμό του Μολόχ. Αυτός είναι ο λόγος, που στη Βίβλο το όνομα του Θεού αποδίδεται με δυο, τελείως διαφορετικούς όρους, ήτοι Ιεχοβά και Ελοχίμ. Ο πρώτος όρος είναι ενικού αριθμού και προέρχεται από την Ελληνική ρίζα "Ίακχος" (όπως η ιαχή = κραυγή) όρος τελετουργικής επίκλησης. Τα Ελοχίμ είναι πληθυντικού αριθμού. Για κάποια περισσότερα στοιχεία, σε παρακαλώ να ρίξεις μια ματιά σε αυτήν την ανάρτηση.
Φυσικά το πρόβλημα που παραθέτεις παραμένει άθικτο, στο ποσοστό που η κοσμική εξουσία, που έχει επικρατήσει στουςΕβραίους, αλλά εξασκεί και μια σημαντική παγκόσμια επιρροή, μέσω κάποιων χρηματιστικών κατεστημένων και των λοιπών αλλώσεων άλλων τομέων που προέρχονται από αυτά, είναι προφανώς δυαρχική. Δεν θα πρέπει όμως ποτέ να παραβλέπουμε την σπουδαία συμβολή των μονοθεϊστών Εβραίων, όσο αφορά τον ανθρωπισμό, σε όλες τις εποχές.
Με αυτή τη διαφοροποίηση και εστιάζοντας το πρόβλημα στο δυιστικό Εβραϊκό τμήμα και στους δυιστές Ναζί, θέλω να κάνω μια παρατήρηση: Δυστυχώς στη χώρα μας οι μελέτες γύρω από τον "Εθνικοσοσιαλισμό" που υπάρχουν, είναι ελάχιστες και σπάνια ουσιαστικές, ή αξιόπιστες. Αυτές όμως που υπάρχουν, ως μεταφράσεις ξενόγλωσσων έργων, μπορούν να βοηθήσουν ώστε να φωτιστούν στοιχειωδώς κάποια πράγματα.
Ένα σημαντικό βιβλίο είναι το "Ο Ναζισμός Μυστική Εταιρία" του Verner Gerson στις εκδόσεις "Δίβρης". Δυστυχώς αυτός ο εκδοτικός οίκος, που έκδοσε μεγάλου ενδιαφέροντος βιβλία, έχει κλείσει εδώ και χρόνια. Αυτό το βιβλίο παρέχει κάποια αξιόλογα ιστορικά στοιχεία, γύρω από το θέμα που αποτελεί ο τίτλος.
Άλλο σημαντικό βιβλίο είναι το "Αμερικανοναζιστική Συνωμοσία" του Charles Higham (Τrading with the Enemy) στις εκδόσεις "Καρρε", 1985.
Στα Αγγλικά είναι προσβάσιμο διαδικτυακά και το βιβλίο του Antony Sutton "Wall street and the rise of Hitler", στη σύνδεση http://reformed-theology.org/html/books/wall_street.
Εάν μελετήσουμε τον Φαρισαϊκό αποκρυφισμό και τον αποκρυφισμό των Ναζί, μπορούν να διαπιστωθούν κάποιες κοινές ρίζες στην Καβαλά. Αλλά και οι αναφορές στο Τάγμα των Ιπποτών του Ναού, είναι κοινές στους δυο χώρους. Το τάγμα της "Αγίας Θούλης", που κυοφόρησε το Εθνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Εργασίας της Γερμανίας, δημιουργήσε πέραν αυτών, ένα αυτόνομο μύθευμα με τους "Υπερβορείους", την αρεία φυλή και τους υποτιθέμενους μιασματικούς λαούς, που ήταν οι "άξιοι εξόντωσης Εβραίοι " και οι "άξιοι για υποδούλωση Σλαβικοί λαοί". Πάντοτε στη βάση της δυαρχίας, των "καλών" εαντίον των "κακών". Φυσικά στα πλαίσια της απάντησης του συγκεκριμένου ερωτήματος, δεν είναι απαραίτητη μια πιο εκτενής αναφορά στον Ναζισμό. Όσο όμως περισσότερο έχουμε ασχοληθεί με ένα θέμα, τόσο καλύτερα μπορούμε να κατανοήσουμε τις επί μέρους συνιστώσες του.
Το θέμα νομίζω ότι απαιτεί ένα διπλό χειρισμό, για να δούμε τόσο τα βαθύτερα επίπεδα, όσο και τις εκφάνσεις. Ο ένας έχει, όπως είναι φυσικό, θρησκειολογικό, ο άλλος ιστορικό περιεχόμενο. Από θρησκειολογικής πλευράς η δυαρχία εκφράζεται τελετουργικά με την ανθρωποθυσία. Αυτή έχει στην περίπτωση των πρωτογόνων εξιλαστικό χαρακτήρα και αποσκοπεί στην επιβίωση των πολλών μέσω της καταστροφής των λίγων. Στην περίπτωση της προηγμένης, αλλά αλλοτριωμένης κοινωνίας, έχει το χαρακτήρα της μαύρης μαγείας, δηλαδή της καταστροφής, με στόχο την επιβολή της ελίτ. Αυτό βέβαια αναπτύσει το σύνδρομο της καταστροφής, ή το σύνδρομο του θανάτου, όπως εύστοχα ο Φρόυντ το ονόμασε. Η ανθρωποθυσία μπορεί να έχει ως θύμα (μην ξεχνάμε ότι ο όρος παράγεται εκ του θύω) μια εκατόμβη, ή μια ολόκληρη ομάδα. Μπορεί να πάρει όμως και διαστάσεις γενοκτονίας.
Η γνωστική αίρεση, ως το εν τέλει καταστάλαγμα του βαρβαρισμού, κηρύσσει ότι η ύλη είναι κακή, ως δημιούργημα του δεύτερου θεού, του θεού του κακού ή "Δημιουργού". Δεν κάνει διαχωρισμό κατά πόσο πρόκειται για ύλη δυαρχικών ή όχι. Η έριδα είναι χαρακτηρηστικό της δυαρχίας. Σε αντίθεση ο Μονισμός αποβλέπει στην αρμονία και στη σύνθεση των αντιθέτων. Η δυαρχία στην εξόντωση και την καταστροφή. Είναι χαρακτηριστικό, ότι σατανολατρικά κυκλώματα συχνά θυσίασαν τα μέλη τους. Και οι πρωτόγονοι εξ άλλου θυσίαζαν το Βασιλιά, μετά από ένα χρόνο Βασιλείας. Τον έκλειναν στον Ναό της μεγάλης θεάς, που είχε 50 ιέρειες (Εκατόνχειρες) και στο τέλος θυσιαζόταν.
Αν δούμε την ιστορική πλευρά του θέματος μπορούν να αναφερθούν πολλά. Ας δούμε όμως το βασικό. Οι Εθνικοσοσιαλιστές έδρασαν κατ' εντολή της Γουώλ Στρητ. Γι αυτό και στη δίκη της Νυρεμβέργης αθοώθηκαν οι συνεργάτες τους. Με πρώτο τον Βέρνερ φον Σαχτ, τον διευθυντή της Ράιχςμπανκ, που συντόνησε τη ροή του χρήματος από τις ΗΠΑ στους Ναζί. Ο Φορντ ήταν εξ άλλου αυτός που συνέγραψε τη βασική αντιεβραϊκή μπροσούρα "Ο αιώνιος Εβραίος". Και άλλοι σπουδαίοι Ναζί αθωώθηκαν, όπως ο υφυποργός εξωτερικών Βάιτσέκερ. Αυτή την στήριξη των Ναζί από την Γουώλ Στρητ κατάγγειλαν κορυφαίοι της Βέρμαχτ κατά τη διάρκεια της δίκης της Νυρεμβέργης. Υπάρχει η κινηματογράφιση της δίκης και συχνά πουλιέται με μορφή προσφοράς σε μαγνητοσκόπηση.
Οι Ναζί ήθελαν την εκδίωξη των Εβραίων από την Ευρώπη. Το ίδιο και τα Σιωνιστικά Συμβούλια, που είχαν στόχο την ίδρυση του σιωνιστικού κράτους. Πριν τον Β' παγκόσμιο πόλεμο οι Εβραίοι της Ευρώπης ήταν διασπασμένοι σε Σιωνιστές και Ασσιμιλιστές, που ήθελαν την παραμονή και προσαρμογή των Εβραίων στην Ευρώπη. Σπουδαίος ασσιμιλιστής και εξαιρετικός άνθρωπος υπήρξε ο υποτργός εξωτερικών της Γερμανίας Βάλτερ Ράτενάου, που δολοφόνησαν οι Ναζί. Υπάρχει ένα υπέροχο βιβλίο στα γερμανικά με τίτλο "Συζητήσεις με το Ράτεναου", όπου υπάρχουν συγκεντρωμένοι διάλογοι προσωπικοτήτων της εποχής, που κατέγραψαν οι ίδιοι. Χαρακτηριστικά χαμαιρπής είναι η επίθεση του Άινστάιν ενάντια στον Ράτενάου, λόγω της ασσιμιλιστοκής του επιλογής.
Πρίν τον Β' παγκόσμιο πόλεμο οι ασσιμιλιστές ήταν το 93% των Εβραίων στην Ευρώπη. Οι Σιωνιστές, αυτοί που πλήρωναν το λικούντ, την συνδρομή στο Σιωνιστικό Συμβούλιο, ήταν το 7%. Μετά τον πόλεμο οι Σιωνιστές ήταν το 91%. Νομίζω ότι οι λόγοι της "θυσίας" είναι κατανοητοί.
Δεν θα μπω στη προβληματική, εάν ήταν 6.000.000 εκατομμύρια οι Εβραίοι ή λιγότεροι, που θανατώθηκαν στα στρατόπαιδα συγκέντρωσης. Κάθε ζωή που αφαιρείται βάναυσα και φασιστικά αποτελεί απαράδεκτο έγκλημα και πηγή πόνου για κάθε ευαίσθητο άνθρωπο.
Αυτό που με λιπεί αφάνταστα είναι ότι τα θύματα δολοφονήθηκαν δυο φορές. Την πρώτη από τα ναζιστικά κτήνη. Τη δεύτερη από αυτούς που εκμεταλλεύονται πολιτικά το θάνατό τους.
Ο κύριος ας αναπαύσει τις ψυχές των αδικοχαμένων Ιουδαίων. Και ας μας θωρακίσει με την ετοιμότητα να ματαιώσουμε το νέο Άουσβιτς που προωθείται. Όπως πάντοτε τα θύματα δεν θα είναι μόνο Εβραίοι. 40.000.000 ζωές κόστισε ο Β' παγκόσμιος πόλεμος. Τα σχέδια των Μολοχιστών περιλλαμβάνουν στο άμεσο μέλλον πάνω από δέκα φορές τόσους. Αυτό δεν λέγεται ανθρωποθυσία, δεν λέγεται Ολοκαύτωμα. Ίσως να μην βρεθεί όρος, αν δεν υπάρξουν χείλη να το προφέρουν.
ΑΣ ΤΟ ΜΑΤΑΙΩΣΟΥΜΕ.
συνεχίζεται...(δυστυχώς, εκτος και εάν κινηθούμε).
Μια ερώτηση,
αφού τόσο οι Γερμανοί όσο και οι Εβραίοι είναι δυϊστές γιατί οι Γερμανοί έχωσαν τους Εβραίους σε φούρνους?
Ιανουάριος 16, 2009