Όπως αναφέρθηκε στα προηγούμενα μέρη, η ανάπτυξη της ωριμότητας του ανθρώπινου πνεύματος, σχετίζεται άμεσα με την αντιμετώπιση των φυσικών δυνάμεων. Αποτελεί όμως ταυτόχρονα και την βασικότερη παράμετρο για τον εξουσιασμό του, από την ελίτ των δήθεν "εξυπνότερων" και "ικανότερων".
Η διαδικασία χειραφέτησης από τις φυσικές δυνάμεις είναι επόμενο να καταγράφεται και στις επινοήσεις των μέσων της παραγωγικής διαδικασίας, οι οποίες αντεπενεργούν στη διαμόρφωση σχέσεων ιδιοκτησίας και κοινωνικής οργάνωσης. Είναι επόμενο η ανάπτυξη της παραγωγικής διαδικασίας να οδηγεί σε πολυλοκότερες μορφές παραγωγής, που συνίστανται και σε εργασιακό καταμερισμό, ανταλλαγή προϊόντων και την καθιέρωση του χρήματος.
Η πρωτόγονη σκέψη και κοινωνική οργάνωση περιέχει το στοιχείο της υποταγής, κύρια απέναντι στις φυσικές δυνάμεις. Οργανωτικά καθιερώνει στην κυριολεξία ιερατικά επιτελεία, που διαχειρίζονται την διαδικασία του εξιλασμού και είναι φυσικό να πιστεύεται ότι αυτά πράγματι διατηρούν μια συγκεκριμένη σχέση με τις όποιες ανώτερες δυνάμεις. Η επιβολή τους στο κοινωνικό σύνολο εκπορεύεται αυτονόητα από την λατρευτική πρακτική. Με αυτή την έννοια αρχηγός της φυλής είναι ο μάγος.
Στην πορεία της χειραφέτησης του ανθρώπου είναι φυσικό, η θρησκευτική πρακτική να γίνεται περισσότερο αφηρημένη σε σύγκριση με τις προηγούμενες και λιγότερο επιτακτική, όσο αφορά τις αντιλήψεις σχετικά με την άμεση επιβίωση. Η εξουσία των ιερατίων παύει να είναι αυτονόητη, δεδομένου ότι ο ρόλος της αλλάζει ριζικά. Στην ουσία αποκτά τελείως αντίθετο προσανατολισμό, η αντίληψη περί ιερού. Το ιερό αποκτά διαστάσεις χειραφέτησης και αμφισβήτησης της υποδούλωσης.
Τα εξουσιαστικά ιερατία, στη φάση που έχει επινοηθεί η καλλιέργεια της γης και έχουν αναπτυχθεί τα αντίστοιχα μέσα παραγωγής, με επακόλουθο την μόνιμη εγκατάσταση σε καταυλισμούς, την αστικοποίηση και την ανάπτυξη των τομέων της οικονομίας και των τεχνικών υποδομών, δεν μπορούν να στηριχθούν πλέον στην πνευματική υπανάπτυξη του κοινωνικού συνόλου. Σε αυτούς, που η επιβολή τους στηρίχθηκε στο δόγμα "ο θάνατος σας, η ζωή μας", δεν έμενε άλλη διέξοδος για να διατηρήσουν την εξουσία , από την διαστροφή του ανθρώπινου χαρακτήρα, την αλλοτρίωση των κοινωνικών επιτεύξεων και την βίαιη προώθηση του σκοταδισμού. Ο έλεγχος των μαζών στηρίχθηκε στην έντεχνη διάσπαση της κοινωνίας, στη δημιουργία μηχανισμών βίαιης επιβολής, στην υπόθαλψη και στην άγρια καταδίωξη κάθε γνήσια πνευματικού στοιχείου και στην προώθηση του σκοταδισμού. Ο τοτεμιστικός χαρακτήρας της θρησκευτικής οργάνωσης των κρόνιων ιερατείων συνεχίστηκε με τις μυστικές εταιρίες και τα μυητικά τάγματα. Αυτά στάθηκαν μόνιμα φυτώρια εμφύτευσης της εξουσιαστικής νοοτροπίας και της αναπαραγωγής της ψυχοσύνθεσης δουλικής υποταγής.
Αυτό που καθόριζε την αξία των "μυημένων" ήταν ο βαθμός μύησης. Με τελετουργικά εκμαυλισμού της προσωπικότητας έπεσαν οι βάσεις της εμετικής νοοτροπίας, που ζούμε ακόμη σήμερα, ότι κάποιοι είναι "πιο ίσιοι από τους άλλους". Την δήθεν αξία της υποτιθέμενης "καλής κοινωνίας" ήρθαν να στηρίξουν οι βοϊδοσχολές τύπου χάρβαρντ και γέϊλ. Στην ουσία πίσω από αυτά δεν βρίσκεται τίποτε περισσότερο, από τον αιμοσταγή τελετουργούντα κανίβαλο. Γι αυτό και αυτά τα δήθεν "πνευματικά" χαμαιτυπία έχουν δυο τετράγωνα παρακάτω το κτίρια των στοών χωρίς το παραμικρό άνοιγμα, που θα επέτρεπε την είσοδο στο φως, με τα φέρετρα, τις νεκροκεφαλές και τους ξύλινους φαλούς.
H ανάπτυξη του πνεύματος χειραφέτησης του ανθρώπου απέναντι στη φύση, χαρακτηρίζεται από το ερευνητικό πνεύμα απένατι στην σκοπιμότητα των καθιερωμένων, από την ανησυχία που επιζητεί μια καλύτερη διέξοδο στις προκλήσεις, που ορθώνει η πεπατημένη και τελικά από την ευαισθησία απέναντι στην καταδυνάστευση, που συνεπάγονται τα μέτρα του συστήματος υποταγής. Αυτό ωθεί σε μια νέα νοοτροπία απότι η δυαρχική ψυχοσύνθεση.
Η χειραφέτηση δεν προϋποθέτει υποταγή, αλλά συνεργασία μεταξύ των μελών της κοινωνικής οντότητας. Αυτό μπρεί να γίνει μόνο σε πλαίσια ισότητας. Αλλά για λειτουργήσει το ανήσυχο πνεύμα που απαιτεί η εφευρετικότητα, που με τη σειρά της στηρίζει τη χειραφαίτηση, απαιτείται άσκηση των ικανοτήτων, της κρίσης και της νοημοσύνης. Αλλά και θαρραλέο, συνεπές ξεπέρασμα των εμποδίων, που προβάλει το ακαλιέργητο ένστικτο της επιβίωσης, που οδηγεί στο φόβο και τη συνθηκολόγηση μπροστά στους κινδύνους, δηλαδή απατείται η αρετή.
Συνέπεια του εξουσιασμού είναι οι εξουσιάζοντες και οι εξουσιαζόμενοι. Στην ουσία όμως και οι δύο κατηγορίες εξουσιάζονται από τη μικρόνοια, το φόβο, τη συνθηκολόγηση. Δεν είναι τυχαίο ότι η ψυχολογία αποδίδει στον σαδισμό και τον μαζοχισμό ενιαία ψυχολογική βάση.
Γι' αυτό η ελευθερία είναι μια πνευματική κατάσταση. Το Ελληνικό Πνεύμα διακύρηξε, ότι ελεύθερος είναι αυτός που συλλογιέται λεύτερα. Μέσα από αυτό το πρίσμα, η πραγματική ελευθερία αποτελεί πνευματική επιλογή και απόφαση. Τα άλλα ακολουθούν. Με ξεκάθαρο φρόνημα, δεν μπορεί παρά να επιτευχθούν και οι εξωτερικοί, οι υλικοί όροι της ελευθερίας. Με κάμψη φρονήματος στην επόμενη στροφή καραδοκεί το Μολόχ. Γι' αυτό κάθε αυτοθυσία και αυτοπροσφορά για την ελευθερία, αποτελεί πριν από κάθε τι άλλο ζωντανή βάση παιδείας, ή για να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους, αποτελεί την άλφα-βήτα του πολιτισμού. Αντίθετα ο εγωισμός, το χοϊκό φρόνημα, ο στείρος ματεριαλισμός, αποτελούν άρνηση του πολιτισμού.
Γι΄αυτό μια πνευματική ηγεσία, δεν αποτελείται από βιβλιοφάγους διανοητές, αλλά από μάρτυρες της αληθείας. Δεν είναι τυχαίο, ότι όταν απειλήθηκε ο τύρανος Διονύσιος στις Συρακούσες, έσπευσαν τα μέλη της Πλατωνικής Ακαδημίας να πολεμήσουν στο πλευρό του. Αυτοί, που είχαν αποβεί κινητές βιβλιοθήκες, δεν δίστασαν να αντιμετρηθούν με βάρβαρους ροπαλοφόρους. Εάν συγκρίνει κάποιος την αξία ενός που σμίλευσε την οδό της Σοφίας για το κοινωνικό καλό, με αυτή ενός μαχαιροβγάλτη πρόκειται για ποσά τελείως δυσανάλογα. Όμως αυτό που πιστοποιούν τέτοιου είδους ενέργειες, δεν είναι οι ποσοτικές αντιπαραβολές, αλλά τα μοναδικής αξίας ποιοτικά μυνήματα, που εκπέμπει η ετοιμότητα της αυτοθυσίας των αρίστων.
Αυτό που καταγράφει η αυτοθυσιαστική ετοιμότητα των αρίστων είναι η κατάργηση της δυαρχίας και η υπέρβαση των διλημμάτων, που το ένστικτο ορθώνει, ως μια εν τέλει πλασματική εκδοχή της πραγματικότητας. Γιατί για την αντιμετώπιση της υλικής πραγματικότητας, στην προοπτική της πραγματικής ευημερίας, δεν απαιτείται να θυσιάσουμε κανένα, για να επιβιώσουμε εμείς. Αυτό που απαιτείται είναι η συνεργασία όλων μας σε ισότιμη βάση.
Ενώ οι λεγόμενες "μυστικές εταιρίες", σε τελευταία ανάλυση οι συμμορίες του σκότους, καθιερώνουν δυο θεούς, τον θεό του καλού και του κακού, για να αποδόσουν οντολογική διάσταση στο κακό, τα Ορφικά θα επιμείνουν ότι μόνο ΕΝΑΣ είναι ο Δημιουργός Πατέρας. Και ο Θείος Πλάτων θα θεσμοθετήσει ως πρώτο νόμο στην "Πολιτεία" την απαγόρευση να αποδίδονται ιδιότητες του κακού στο Θείο.
Η Γνωστική "αίρεση", που είναι στην ουσία πολύ παλαιότερη από ότι ο Χριστιανισμός, επιχειρεί να πείσει ότι η ύλη είναι κακή, για να την εγκλωβίσει μέσα σε μια δυαρχική καταδυνάστευση. Αντίθετα ο Διονύσιος ο Αεροπαγίτης επιμένει, ότι το κακόν είναι το μη ον. Κάνοντας χρήση του γραμματικού τύπου της μετοχής, δείχνει ότι το κακό είναι αυτό που δεν συμμετέχει στην αγαπητική δημιουργία του καλού. Η αρχή της δημιουργίας είναι μια. Η ανεπάρκεια ή η ολιγαρία μας δεν μπορεί να αποτελέσει αρχή.
Με αυτή την ένοια η διαλεκτική δεν αποτελεί νοητό σχήμα, αλλά επίτευγμα ήθους. Διότι η σύνθεση προϋποθέτει την αρετή. Και αυτή απελευθερώνει τα δεσμά της νόησης προς τον αληθή ΝΟΥ και το ΝΟΗΤΟΝ ΚΑΛΟΣ, που είναι ανώτερες εκφάσνσεις του.
ΓΙΑΤΙ ΕΔΩ, ΑΓΑΠΗΤΕ ΑΔΕΛΦΕ, ΔΕΝ ΑΝΤΙΜΑΧΟΝΤΑΙ ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΔΥΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΚΟΣΜΟΙ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ. ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΑΧΟΝΤΑΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΠΙΘΗΚΟ.
ΚΑΙ ΕΑΝ ΙΣΧΥΡΙΣΤΩ ΟΤΙ ΘΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΕΑΝ Ο ΠΙΘΗΚΑΣ ΜΕ ΓΡΑΒΑΤΑ ΠΡΟΣΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΔΕΝ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΙ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΖΩΟΛΟΓΙΑ, Η ΤΟ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ.
(Δεν γνωρίζω κατά πόσο μπόρεσα να απαντήσω και σε ποιο βαθμό στο ερωτημά σου. Ίσως με αυτά, να μπόρεσα να ικανοποιήσω το δικό μου σχετικό ερώτημα, γιατί πριν από δυόμυσι δεκαετίες με απασχόλισε και εμένα. Εξ άλλου ποτέ δεν επαρκεί μια και μόνη παράθεση άποψης, για να αποκατασταθεί μια σφαιρική αντίληψη. Για να καταλάβουμε την πραγματικλη γεύση του αχλαδιού πρέπει να το δαγκώσουμε).
8 σχόλια:
Τοις εγρηγορόσιν ένα και κοινόν κόσμον είναι, των δε κοιμωμένων έκαστος εις ίδιον αποστρέφεσθαι.
(Για τους ξύπνιους υπάρχει ένας και ο ίδιος κόσμος, ενώ οι κοιμισμένοι στρέφονται ο καθένας σε ένα δικό του, υποκειμενικό κόσμο).
Ηράκλειτος
Νομίζω είναι το ίδιο με το "κακόν είναι το μη ον" του Διονυσίου του Αρεοπαγίτη.
Και οι καλόγεροι φοβούνται κυρίως την ΠΛΑΝΗ, στην οποία τούς ρίχνει ο "πατήρ του ψεύδους", γεμίζοντας το μυαλό τους με "φαντασίες".
Είχα διαβασει, πολύ παλιά, πώς ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης ήταν αρχιερέας στην Ελευσίνα, όταν συνάντησε τον Παύλο.
Έχεις υπ΄όψιν σου κάτι σχετικό;
Μ΄αυτά που έγραψες, κατάλαβα τι σημαίνει κάτι που είχα διαβάσει πριν χρόνια και δεν μπορούσα να το εξηγήσω και να το συγκεκριμενοποιήσω.
Ελεγε, πώς ολόκληρη η ιστορία είναι η διαπάλη ανάμεσα στα πολυθεϊστικά και τα μονοθεϊστικά ιερατεία, και πως κάποια δήθεν μονοθεϊστικά είναι στην πραγματικότητα πολυθεϊστικά και το ανάποδο.
Τώρα νομίζω ξεκαθάρισε μέσα μου.
"μια πνευματική ηγεσία, δεν αποτελείται από βιβλιοφάγους διανοητές, αλλά από μάρτυρες της αληθείας."
"η διαλεκτική δεν αποτελεί νοητό σχήμα, αλλά επίτευγμα ήθους. Διότι η σύνθεση προϋποθέτει την αρετή"
Μπράβο!
Πολύ σωστές κουβέντες που ελάχιστοι τις καταλαβαίνουν, δυστυχώς.
Aγαπητέ Μποτίλια,
σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, εκτιμώ βαθύτατα ότι ασχολήθηκες τόσο διεξοδικά με την ερωτησή μου!!!!
Ευχομαι να έχεις πάντα αυτή την υγεία πνεύματος και ήθος ψυχής.
Φιλικά
ΟΡΓΗ
@mnk
@OΡΓΗ
Ζητώ συγνώμη, που λόγω φόρτου εργασίας δεν μπόρεσα ακόμη να ανταποκριθώ στα ευγενικά σχόλια σας. Σύντομα όμως θα επανέλθω.
Μια ερώτηση,
αφού τόσο οι Γερμανοί όσο και οι Εβραίοι είναι δυϊστές γιατί οι Γερμανοί έχωσαν τους Εβραίους σε φούρνους?
@mnk
Νομίζω ότι το χωρείο του Ηρακλείτου που παραθέτεις ανάγεται στον ΞΥΝΟ (κοινό) ΛΟΓΟ: "ΔΙΟ ΕΠΑΙΣΘΕΑΙ ΤΩ ΚΟΙΝΩ. ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Δ' ΟΝΤΟΣ ΞΥΝΟΥ, ΖΩΟΥΣΙΝ ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΩΣ ΙΔΙΑΝ ΕΧΟΝΤΕΣ ΦΡΟΝΗΣΙΝ". Η μονιστική αναφορά του Ηρακλείτου είναι πράγματι στα δυο αυτά χωρεία προφανής. Όμως η εν τέλει αναφορά του Ηρακλείτου στην διαλεκτική ανάγεται στο χωρείον "ΟΥΔΕΝ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΟΝ ΤΟΥ ΜΗ ΟΝΤΟΣ ΕΙΝΑΙ", όπου καταγράφεται η αρμονία της ενότητας των αντιθέτων. Αυτή η αρχή εκφράζεται και στην ορθόδοξο χριστιανική διδασκαλία, όπου αποδίδονται πλείστες όσες αντιφατικές ιδιότηες στο θείο, όπως τέλος ατελεύτητον κλπ.
Δεν έκανα παράθεση του τελευταίου χωρίου του Ηρακλείτου στην ανάρτηση, για να μην δημιουργηθεί σύγχιση με το άλλο χωρείο περί "μή όντος" του Διονυσίου του Αεροπαγίτου που παράθεσα. Είναι φρόνιμο, όταν γίνεται αναφορά σε φιλοσοφοκές έννοιες, που δυστυχώς έχουν ξεχαστεί, αντί να κυριαρχούν στη ζωή μας, να εφαρμόζεται κατά το δυνατόν ήπιος τρόπος.
Στο βιβλίου "Η Τρίτη Ιδεολογία Και Η Ορθοδοξία", στις εκδόσεις "Ακρίτας" του, κατά τη γνώμη μου πολύ αξιόλογου διανοητή, Δημήτρη Κιτσίκη, υπάρχει μια πολύ καλή ανάλυση για τη διαλεκτική μέσα από το πρίσμα του Ηράκλειτου, σε συνδυασμό με το κινέζικο " Ι ΤΖΙΝΓΚ". Σε αυτή την ανάλυση θα κάνω ίσως λόγο στο μέλλον, σε κάποια ιδιαίτερη αναφορά για τη διαλεκτική. Μια τέτοια αναφορά όμως, δεν μπορεί να αφήσει εκτός προβληματικής τον Χέγκελ, όπου προς στιγμήν η γνώσεις μου δεν επαρκούν.
Ο φόβος των μοναχών για την πλάνη, αποτελεί κάτι αυτονόητο, αν και δε συμφωνώ τόσο με την έννοια του φόβου, που όντως υπάρχει σε κάποιες περιπτώσεις. Προτιμώ την προσοχή (προσοχή του νοός με την ιερά προσευχή) ή την επαγρύπνηση.
Για την Χριαστιανική Ορθοδοξία αποφεύγω να προβάλλω μια συνολική εκτίμηση, έχοντας δηλώσει οπαδός του Πλατωνισμού. Όμως, όπως με άλλη ευκαιρία ισχυρίστηκα, ο κορμός του Πλατωνισμού έχει διασωθεί στην διδασκαλία των Μυστικών Πατέρων της Εκκλησίας. Την εκτίμηση αυτή εκφράζω με βάση αυτά που μπόρεσα να αποκομίσω, όταν σε κάποια φάση ανάπτυξα έντονη δραστηριότητα με παλαιοημερολογήτες αδελφούς. Δυστυχώς όμως, μορφές όπως ο Άγιος Μάξιμος Ομολογητής, ή ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς αποτελούν σήμερα τελείως περιθοριακό φαινόμενο στα πλαίσια της εκκλησίας. Και η αναζήτηση της Κάθαρσης, του Φωτισμού και της Θέωσης, έχουν ξεχαστεί, ή ακόμη χειρότερα έχουν συχνά παρεξηγηθεί. Κάποιοι μοναχοί, όπως ο Θεόκλητος Διονυσιάτης, που διακατέχονται από ευσεβισμό, έχουν γράψει βιβλία ερμηνείας αυτών των Αγίων, που νομίζω, ότι διαστρεβλώνουν πλήρως το μύνημα τους. Ζητώ συγγνώμη, που σαν ένας μπετατζής της καθημερινότητας, δεν μπορώ να αποφύγω να κρίνω κάποιες αυθεντίες, που επιβλήθηκαν σε μεγάλο μέρος πιστών.
Υπάρχει ένα θαυμάσιο (πολύ σύντομο) κείμενο του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, με τίτλο "Εις τα Εισόδεια της Θεοτόκου". Νομίζω ότι αξίζει μια συγκεκριμένη αναφορά σε αυτό το κείμενο, σε συνδυασμό με άλλα Θιβετιανά κείμενα. Όμως αυτός που επιλέγει και αξιώνει τους υπηρέτες του, είναι το Πνεύμα. Πολλά θέλουμε, ελάχιστα επιτυγχάνουμε.
Στο θέμα της σύγκρουσης Μονοθεϊσμού και Πολυθεϊσμού, δεν θα έβλεπα σύγκρουση ιερατείων, γιατί κατά τα γνώμη μου ιερατεία έχει μόνο ο Πολυθεϊσμός. Δεν αρνούμαι την αναγκαιότητα των Ιερέων, Ιερουργών και της Ιεροπραξίας στον Μονοθεϊσμό. Όμως ποτέ υπό την μορφή γκρούπας. Για να κοινωνήσουμε με το Θείο δεν υπάρχει ανάγκη τρίτου ή ενδιάμεσου, γιατί Αυτό βρίσκεται μέσα μας. Η Ορθοδοξία εξ άλλου είναι αυτή που καθορίζει τον κατά τόπους επίσκοπο ως μόνο υπεύθηνο έναντι Θεού και ανθρώπων για τη φροντίδα του ποιμνείου, ως χαρισματικού εκπροσώπου του Χριστού επί γης. Δεν είμαι εγώ αυτός, που χαρακτήρησε τις διαρκείς συνόδους νοθεία, αλλά αξιόλογοι θεολόγοι, όπως ο πατήρ Γεώργιος Μεταλληνός.
Όσο αφορά, το πόσοι καταλαβαίνουν τα γραφθέντα στις τρεις αναρτήσεις, δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η προσληπτική ικανότητα των ανθρώπων ποικίλει. Αυτό όμως που προσμετρά τους κατανοήσαντες κάποια χρήσιμα είναι η προσπάθεια μετάδοσης. Και τους μη κατανοήσαντες η εμμονή στην αναζήτηση και η Χάρις. Αλλά ας κλείσω με αυτό που ξεκίνησα: "ΟΥΔΕΝ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΟΝ ΤΟΥ ΜΗ ΟΝΤΟΣ ΕΙΝΑΙ".
@ΟΡΓΗ
Αδελφούλη, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, νομίζω όμως ότι δεν τα αξίζω. Εγώ σε ευχαριστώ, που με την αναζήτηση σου με βοήθησσες να βάλω σε μια πρώτη τάξη κάποια πράγματα, που βάραιναν εδώ και καιρό μέσα μου. Γιατί, πως να ζημώσεις ψωμάκι, άμα είναι να φας μόνος σου;
Ότι χρειάζεσαι και μπορώ να συμβάλλω, είμαι στη διάθεση σου. Αν μπορώ κάποτε να κάνω κάτι σε κάποιο πρακτικό θέμα, υπάρχει το μέιλ.
http://www.romanity.org/htm/rom.e.02.i_thriskeia_einai_neurobiologiki_astheneia.01.htm#k5
Δημοσίευση σχολίου