ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΦΙΛΟ ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ

Φίλος σχολιαστής υπόβαλε την ακόλουθη ερώτηση, σε πρόσφατη ανάρτηση με θέμα την σχεδιζόμενη παγκόσμια κυβέρνηση:

Δεν ξέρω αν έχεις δει αυτό
http://www.youtube.com/watch?v=g1NdVL74LEQ
Εχει τίτλο The Secret Behind The Secret Societies
και μπορώ να πώ ότι ενώ είχα μείνει στις μεγάλες τραπεζικές οικογένειες με τα ιδρυματά τους, τις λέσχες τους, τις πολυεθνικές τους κλπ. εδώ ο Prof. Walter j. Veith δίνει μία παραπέρα διάσταση.
Γνωρίζεις? Τι πιστεύεις?

Ευχαρίστως επιχειρώ μια τοποθέτηση πάνω στο θέμα. Επειδή νομίζω ότι αυτό είναι γενικότερου ενδιαφέροντος, αυτό γίνεται με μορφή ανάρτησης. Ζητώ συγγνώμη από το φίλο, που δεν μπόρεσα να τοποθετηθώ αμέσως. Πέραν αυτού η συνωμοσιολογία αποτελεί κεντρικό θέμα της αναζήτησης μου, γι αυτό επανέρχομαι με ευχαρίστηση.
Το βίντεο είναι προσβάσιμο στη γνωστή ιστοσελίδα, για όποιον επισκέπτη θέλει να το παρακολουθήσει.
Για τους φίλους επισκέπτες, που δεν θέλουν να δουν αυτό το αρκετής διάρκειας βίντεο, ή δεν είναι γνώστες της αγγλικής γλώσσας, παραθέτω επιγραμματικά τα συμπεράσματα του:

Στο βίντεο ισχυρίζεται ο καθηγητής κ. Dr. Walter Veith, ότι το κέντρο της παγκόσμιας συνωμοσίας είναι το Βατικανό, που αποσκοπεί στην επανειλλημένα ομολογημένη παγκόσμια ηγεμονία από αυτό, με τον πάπα ως παγκόσμιο ηγεμόνα. Ως πραγματική θρησκεία του παπισμού φέρεται ο εωσφορισμός, ενώ ο Χριστιανισμός αποτελεί πρόφαση.
Όργανο του Βατικανού προς αυτή τη κατεύθυνση είναι το τάγμα των Ιησουητών, που ιδρύθηκε τον 16ο αιώνα από τον Ιγνάτιο Λοϊόλα στην Ισπανία. Το τάγμα αυτό φαίρεται να βρίσκεται πίσω από την ίδρυση και την καθοδήγηση των γνωστών αποκρυφιστικών μυστικών εταιριών, μέλη των οποίων είναι, ως γνωστόν, όλα τα άτομα που ανήκουν στη διεθνή εξουσιαστική ελίτ, καλύπτοντας τους χώρους της πολιτικής, των μαζικών μέσων, του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των μεγάλων παραγωγικών μονάδων.

Θα ήθελα από την αρχή να δηλώσω, ότι ενώ αυτό το βίντεο παρουσιάζει πολύ ενδιαφέρουσες πλευρές του θέματος, διαφωνώ με τα βασικά συμπεράσματα που το διέπουν. Η σημαντική προσφορά του είναι, ότι θέτει το πρόβλημα της παγκόσμιας συνωμοσίας, ως στόχο συγκεκριμένης θρησκείας, που αυτή είναι ο σατανισμός. Αυτή είναι μια σημαντική διαπίστωση, που εάν δεν ληφθεί υπ' όψει, η ενασχόληση με αυτή τη θεματολογία δεν είναι σε θέση να διεισδύσει κάτω από την επιφάνεια.
Με τη διαπίστωση, ότι κέντρο της σαταναλοτρείας είναι το Βατικανό και ότι αυτή προέρχεται από αυτό διαφωνώ. Η αποδοχή αυτής της άποψης ανάγει κατά τη γνώμη μου την αιτία στο αποτέλεσμα και όχι αντίστροφα, όπως θα ήταν ορθό. Το Βατικανό και ο παπισμός προέρχονται από σατανολατρικά κυκλώματα. Δεν είναι όμως αυτοί οι δημιουργοί τους. Αυτά προηπήρχαν πολλούς αιώνες πριν την ίδρυση του παπισμού. Οι Ιησουίτες είναι μια αναμφίβολα βασική συνιστώσα της σατανολατρίας. Δεν αποτελεί όμως τον άξονά της.

Εάν δεχθούμε τη βασική θέση του εισηγητού, ότι δηλαδή η παγκόσμια συνωμοσία προέρχεται από στγκεκριμένη θρησκεία, οφείλουμε να ασχοληθούμε, εάν αποσκοπούμε να δώσουμε συνεκτικές απαντήσεις στην αναλυτική πρόκληση, που αποτελεί το θέμα με τη θρησκειολογία.

Δυστυχώς η θρησκειολογία, για ευνόητους λόγους, δεν υφίσταται με σοβαρή και οργανωμένη εκπροσώπιση στα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Το περιεχόμενο της έχει εν πολλοίς παραπαμφθεί στους κλάδους της εθνολογίας και της ιστορίας, όπου εκεί καταγράφονται μόνο δεδομένα, χωρίς να αξιολογούνται και να αναλύονται,, διότι λείπει το απαραίτητο αναλυτικό όργανο της συστηματοποίησης.
Παρ΄όλα αυτά η υπάρχουσα βιβλιογραφία είναι τρομερά πλούσια, ανοίγοντας δυνατότητα σε όποιον ασχοληθεί σοβαρά με αυτή, να βρεί άκρη. Στη συνέχεια θα παραθέσω μια στοιχειώδη βιβλιογραφία, η οποία αν και περιορισμένη τον αριθμό, επαρκεί για να βγουν τα πρώτα στέρεα συμπεράσματα.

Όλες οι μεταφυσικές οντότητες και κατηγορίες μπορούν να αμφισβητηθούν με το ένα ή τον άλλο τρόπο. Αυτό όμως που παραμένει αναμφισβήτητο είναι οι θρησκείες, που αποτελούν συγκεκριμένο ιστορικό δεδομένο. Ότι επηρρεάζουν τη ζωή μας καταλυτικά γίνεται κάθε μέρα πιο εμφανές.
Κάποια στιγμή, μετά τη βιομηχανική επανάσταση, φάνηκε ότι αυτές είχαν τεθεί στο περιθώριο, όσο αφορά την κοινωνική εξέλιξη. Η διακύρηξη όμως της λογικής "ως θεάς" από τον Βολταίρο ήταν παραπλανητική. Δεδομένου, ότι όλοι αυτοί, που έκαναν αγώνα υπέρ της αθεΐας, ήταν βαθύτατα θρησκευόμενοι άνθρωποι. Όλοι οι βασικοί Διαφωτιστές και οι Εγκυκλοπαιδιστές ΄σαν μέλη της στοάς των Παρισίων "Φιλαλήθης". Φιλαλήθης ήταν το αποκρυφιστικό ψευδώνυμο του Robert Vaughan, o οποίος υπήρξε δηλωμένος εωσφορηστής στο Λονδίνο. Αυτή η τάση βρήκε το κορύφωμά της με τον υποβιβασμό της θρησκείας ως "όπιο του λαού" από τον Λένιν. Η εξέλιξη όμως έδειξε ότι η πορεία τον διέψευσε με τραγικό τρόπο.
Η μονοσήμαντη απολυτότητα στην στήριξη στην επιστήμη, δεν μπορεί να στηριχθεί από κανένα επιστημολογικό μοντέλλο, γι αυτό και μέχρι σήμερα τα κυκλώματα που καθορίζουν την εξέλιξη της γνώσης και την κυκλοφορία της πληροφορίας, απέφυγαν να αναπτύξουν δημόσια την αντίστοιχη προβληματική. Μνημειώδες έργο προς αυτή την κατεύθηνση είναι το βιβλίο του Heckethorn "Experimental science and magic". Είναι ευρέως γνωστό ότι ο Ρόμπερτ Φλουντ, αλλά πριν απ΄όλα ο Νεύτων υπήρξαν κύρια αλχημιστές και μετά επιστήμονες.

Από θρησκειολογικής πλευράς οι κυριώτερες έννοιες που ζητούν καθορισμό, είναι αυτές του Θείου και του διαβόλου, ή πιο αφηρημένα του καλού και του κακού.

Η αναλυτική αναζήτηση για τον καθορισμό αυτών των εννοιών, νομίζω ότι οφείλει να ακολουθήσει ιστορική διαδρομή. Στον εντοπισμό των εννοιών αυτών, νομίζω ότι βοηθάει καταλυτικά η προσέγγιση τους από τις διάφορες κοινωνίες μέσα στην ιστορία. Έτσι είμαστε υποχρεωμένοι να ασχοληθούμε με την ιστορία των θρησκειών και τη φιλοσοφία.

Τέτοιου είδους προσέγγιση την θεωρώ πολύ περισσότερο αποδοτική, από την αποδεικτική μέθοδο του Δρ. Walter Veith, ο οποίος περιορίζεται στην παράθεση σύντομων χωρίων από διάφορα βιβλία, που εκδόθηκαν σε διαφορες ιστορικές εποχές, για να καταλήξει σε συμπεράσματα. Βεβαίως αναγνωρίζω την δυσκολία παράθεσης, που υπόκειται στα όρια μιας μγνητοσκοπημένης διάλεξης διαρκείας μιάμυσης ώρας, να γίνουν προσλήψιμα δεδομένα, που καθορίζονται από τεράστιο ιστορικό βάθος και καθορίζουν από τη μεριά τους τις συνολικές τύχες της ανθρωπότητας.
Όμως το γενικό στυλ του εισιγητού, είναι αυτό του προτεστάντη ιεροκύρηκα, που σε όσους ζήσαμε στην κεντρική Ευρώπη και είχαμε τη διάθεση να το μελετήσουμε, είναι πολύ γνωστό. Η κριτική, που επιχειρεί ο εισηγητής στον παπισμό, δεν είναι αποκλειστικά προσωπική του επιλογή, αλλά χαρακτηρίζει ομάδα σκέψης μέσα στον ακραίο ριζασπαστικό προτεσταντισμό. Είχα την ευτυχία να γνωρίσω προσωπικά τέτοιους ερευνητές-αναζητητές στη χώρα που ζω, στους οποίους ομολογουμένως οφείλω πολλά και με τους οπίους έκανα πριν από δεκαετίες ατελείωτες μεγάλης διαρκείας συζητήσεις, στα παγωμένα τοπία του Βερολίνου.
Στην περίπτωση του προτενσταντισμού βέβαια, δ΄ύσκολα μπορούμε να μιλάμε για ομάδες, δεδομένου ότι η Λουθηρανή σκέψη θεωρεί την ατομική λογική του κάθε πιστού αρμόδια για την ερμηνεία των γραφών. Αυτή η αποκέντρωση της ερευνητικής διαδικασίας, δεν παύει να αποτελεί το μεγάλο προτέρημα του προτεστραντισμού, έναντι των υπολοίπων Χριστιανικών δογμάτων και οπωσδήποτε εξασκεί την γοητεία του αυθεντικού και μη προμελετημάνου.
Εάν πάρουμε υπ' όψει μας, ότι όπως είναι φυσικό, ο κορμός των παστόρων ελέγχεται από τις δομές του κατεστημένου, όπως εξ άλλου εντοπίζει και ο εισηγητής, ελεύθερα πνεύματα μέσα στον προτεσραντισμό, που ξεφεύγουν και αναπτύσουν τη δική τους ερευνητική οδό, είναι επόμενο να έλκουν το ενδιαφέρον.
Όμως, αυτή η προτεσταντική ελευθερία, παραμένη προτεσταντική. Σφραγίζεται δηλαδή εκ των προτέρων με τη γενικότερη αύρα που διέπει αυτό το χώρο και έλκεται προς τα σημεία πύκνωσης των δυναμικών γραμμών, που έχει διαμορφώσει ήδη το πεδίο του.

Θα πρέπει να λάβουμε υπ' όψει μας, ότι η σύγκρουση προτεσταντισμού και παοισμού είναι ιστορικά ασυγκρίτως σκληρότερη από ότι η σύγκρουση της Ορθοδόξου εκκλησίας με τους παπικούς. Άσχετα εάν οι προτεστάντες βγήκαν μέσα από τους παπικούς και δεν αμφισβήτησαν ποτέ τον πυρήνα του εωσφορικού τους δόγματος, που - ας μου επιτραπεί εκ των προτέρων να ισχυριστώ - ότι αυτό είναι το FILIOQUE, η σύγκρουση μεταξύ τους υπήρξε περισσότερο από σφοδρή. Πολυετείς αιματηροί πόλεμοι ήταν επακόλουθο της Μεταρρύθμισης και της Αντιμεταρρύθμισης. Και το αίμα που χύνεται μέσα σε μια οικογένεια δεν σβήνεται εύκολα από το ασυνείδητο των επιγόνων. Αυτός είναι και ο λόγος, που υπάρχει ετοιμότητα για ρίξη χωρίς όρια από πλευράς προτεσταντών, που υπήρξαν και τα βασικότερα θύματα από πλευράς παπικής θηριωδίας.
Χαρακτηριστικό παραμένει όμως για το εν λόγω βίντεο, ότι τα επιχειρήματα που στρατολογούνται από τον εισηγητή για να αποδείξουν την εωσφορική διάσταση του παπισμού, περιορίζονται αποκξλειστικά σε εξωτερικά στοιχεία, όπως τα σύμβολα και η δεδηλωμένη διακύρηξη του πάπα για ηγεμονία.
Κανένα εν τέλει επιχείρημα δεν παρατίθεται, που να τεκμηριώνει την εωσφορική διάσταση του παπικού δόγματος. Αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει από πλευράς προτεσταντών, στο ποσοστό που και το δικό τους δόγμα είναι εωσφορικό και προϊόν των ίδιων κυκλωμάτων, που επέβαλαν τον παοισμό. Χαρακτηριστικά αναφέρω το κεντρικό Λουθηρανικό σύμβολο, που είναι ι σταυρίς μέσα σε ανετραμένο πεντάκτινο ρόδο. Δεν είναι αυτό προφανής παραλλαγή της αντεστραμένης πεντάλφας; Και κατ΄ακολουθία το ρόδο με το σταυρό ανάγουν στους ροδόσταυρους, στον ερυθό σταυρό, του τέκτονα Ντυνιάν και τελικά στο βαβυλονιακό σύμβολο του ηλίου ως κόκκινου σταυρού, που έχουν και οι Βρεττανοί ως δεύτερη σημαία.
Αυτά δείχνει και ο εισηγητής, όταν προβάλει εικόνες από ναούς της Αγγλίας, με το σταυρό εν μέσω τερατόμορφων, πτερωτών δαιμονίων.

Έτσι θα επιμείνω για μια ακόμη φορά: Μελέτη της θρησκειολογίας και πριν απόλα ΤΗΣ ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ. ΕΚΕΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.


ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΟΥ
------------------------------------------------------------------------------------
Πριν ασχοληθεί κάποιος με οτιδήποτε άλλο, όπως η γεωγραφική πορεία της μετάβασης των Μολοχιστών από τη Βαβυλώνα σε διάφορα άλλα μέρη κατά την ιστορική εξέλιξη όπως Περσία, Ρώμη, Ισπανία, Πηρυναία Όρη, Λονδίνο και Νέα Υόρκη καλό είναι να προηγηθεί μια ενασχόληση με την ουσία του φαινομένου.

Επιχειρώντας μια προσέγγιση θρησκειολογική μέσα στην ιστορική πορεία εξέλιξης του ανθρώπου, πρέπει κατ΄αρχήν να στρέψουμε την προσοχή μας στην πρωτόγονη κοινωνία.
Εδώ πρέπει να διαπιστωθεί ότι ο πρωτογονισμός αφορά συγκεκριμένο επίπεδο κοινωνικής ανάπτυξης και όχι συγκεκριμένο χρονολογικό στάδιο. Διότι ενώ σε πολλές περιοχές το στάδιο της πρωτόγονης ανάπτηξης πηγαίνει στα βάθη του χρονικού παρελθόντος, σε άλλες περιοχές φθάνει μέχρι τις αρχές του περασμένου αιώνα.
Αυτό το δεδομένο του "όψιμου πρωτογονισμού" σε περιοχές όπως η Νέα Γουϊνέα, οι Παπούα κλπ. έδωσε τη δυνατότητα σε σχετικά σύγχρονους ερευνητές να μελετήσουν με ακαδημαϊκό τρόπο τέτοιου είδους κοινωνίες.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΡΩΤΟΓΟΝΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΑΝΡΞΑΡΤΗΤΩΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΦΑΣΗΣ ΕΜΦΑΝΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΤΑΘΕΡΕΣ.
Αναφέρω εκ προοιμίου ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα:
Συχνά οι πρωτόγονες φυλές, ιδιαίτερα στην περίπτωση του μάγου της φυλής, όταν αυτός δεν φοράει μάσκα, βάφουν τα πρόσωπά τους με άσπρη σκόνη. Η άσπρη σκόνη, η άσπρη γή και ο γύψος ονομάζονται στα αρχαία Ελληνικά Τιτάνας. Η θρησκειολογική αναφορά στους Τιτάνες, ως θεότητες που προηγήθηκαν τους Ολύμπιους Θεούς, είναι εδώ προφανής, τουλάχιστον προς εξέταση.

Σε τι συνίσταται η θρησκεία των πρωτογόνων;
Εδώ θέλω να παραθέσω κατ' αρχήν δυο σημαντικότατα βιβλία, τα οποία πραγματεύονται το θέμα, με μια γενική παρατήρηση:
Εάν δεν δομήσουμε, εάν δεν οργανώσουμε τη σκέψη μας, δεν θα μπορέσουμε να αναπτύξουμε αναλυτική ιδιοσυγκρασία. Δεν επιμένω στην οποιαδήποτε συγκεκριμένη αναλυτική μέθοδο καθ' εαυτήν. Πιστεύω ότι κάθε αναλυτική μέθοδος, όταν χρησιμοποιηθεί με συνέπεια, οδηγεί σε σωστά συμπεράσματα. Θεωρώ σοβαρές αναλυτικές μεθόδους ακόμη και τη φωτογραφία ή τη ζωγραφική. Επειδή πιστεύω ότι αυτές απαιτούν όμως μεγάλο δώρημα για να σταθεί δυνατό να ασκηθούν, προτείνω τη βιβλιακή μελέτη (και συνοδευτικά το διαδίκτυο βέβαια, μια και βρισκόμαστε όλοι μέσα εδώ). Πάντοτε όμως σε συνδυασμό με ταπεινότητα ψυχής, ανοιχτό πνεύμα και διάθεση να συμβάλουμε στην πιστοποίηση της αλλήθειας και να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας (Φιλοσοφούμεν γαρ μετ' ευτελίας...)
Τα βιβλία είναι:

LEWIS HENRY MORGAN
Η ΑΡΧΑΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
(Εκδόσεις Αναγνωστίδη, Η έκδοση όμως που έχω είναι παλιά και ίσως ενδιάμεσα υπάρχει νέα σε άλλο εκδοτικό οίκο)

και το μνημειώδες έργο του JAMES GEORGE FRASER
O ΧΡΥΣΟΣ ΚΛΩΝΟΣ (Μελέτη για τη μαγεία και τη θρησκεία)
Εκδόσεις Εκάτη, σε δυο τόμους

Βέβαια τα βιβλία σήμερα δεν πληρώνονται. Εάν θάλει κάποιος εν πάσει περιπτώσει να αγοράσει ένα από αυτά, ας προτιμήσει τον πρώτο τόμο του Fraser. Επειδή τα βιβλία αυτά είναι πολύ παλιά και δεν έχουν πλέον συγγραφικά δικαιώματα, θα είναι οπωσδήποτε προσβάσιμα σε κάποια σελίδα στο διαδίκτυο. Προσεχώς θα ερευνήσω και εάν σταθεί δυνατόν, θα αναφέρω την παραπομπή.

Ο Μόργκαν υπήρξε πολυταξιδευμένος εθνολόγος, που μελέτησε επί τόπου αρκετούς πρωτόγονους καταυλισμούς, που είχαν διασωθεί την εποχή του. Το βιβλίο εκδόθηκε το 1877 και αποτέλεσε σπουδαία βάση μελέτης για αρκετές σημαντικές, γνωστές μελέτες που ακολούθησαν, όπως το "Τοτέμ και Ταμπόυ" του Φρόυντ, το "Μητρικό Δίκαιο" του Μπαχόφεν και το περιώνυμο "Καταγωγή της Οικογένειας της Ατομικής Ιδιοκτησίας και του Κράτους" του Φρίντριχ Ένγκελς.
Το καλύτερο βιβλίο, που συνδέει την αρχαία Ελληνική Θρησκεία με τα πονήματα του Φρέυζερ είναι το "Προλεγόμενα στην Αρχαία Ελληνική Θρησκεία" της JANE ELLEN HARRISON καθώς και τα άλλα της βιβλία, καθώς και το ΛΕΥΚΗ ΘΕΑ και ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ του Robert von Ranke Graves.
Από Ελληνικές μελέτες πολύ σημαντικά είναι τα θρησκειολογικά έργα του Παναγή Λεκατσά και ιδαίτερα τα "Μητριαρχία" και "Διόνυσος".
Βάβαια η λίστα είναι μακρυά και ζητώ συγγνώμη αν κούρασα.

Τι περιγράφουν όλα αυτά τα έργα για την θρησκεία των προτογόνων:

1. Στην πρωτόγονη κοινωνία δεν υπάρχει μονογαμία. Η οργάνωση είναι μητρογραμμική. Αρχηγός της οικογένειας είναι η μητέρα, η οποία σχετίζεται στα πλαίσια της πρωτόγονης κοινωνικής ομάδας με όλους τους άνδρες. Τα παιδιά γνωρίζουν μόνο τη μητέρα τους. Για να μη συβμαίνει αιμομυξία, τα παιδιά, που προέρχονται από την ίδια κοινωνική ομάδα, απαγορεύται να έρχονται σε γεννετήσια επαφή μεταξύ τους. Προς αποφυγή παραξηγήσεων φέρουν όλα μια δερματοστιγμάτιση, με το ιερό ζώο, το τοτέμ της ομάδας. Η επαφή με το ίδιο τοτέμ είναι ταμπού. Πρόκειται για το σύστημα που ονόμασε ο Μόργκαν εξωγαμικό.
Υπάρχουν αρχαία Ελληνικά αγγεία, που παριστούν μορφές με τη δερματοστιγμάτιση του ιερού ζώου. Δεν είναι τυχαία και η σύνδεση των περισσότερων θυλικών θεοτήτων και με κάποιο ιερό ζώο, που ανάγει στη μητριαρχική περίοδο.

2. Στην πρωτόγονη κοινωνία δεν υπάρχει καθόλου, ή υπάρχει μόνο στοιχειώδης καλλιέργεια. Η τροφή είναι συλλεκτική. Ο τρόπος παραγωγής χαρακτηρίστηκε σαν "φυσική παραγωγή". Τα μέσα παραγωγής, όποτε αυτά υπήρχαν, ήταν τελείως πρωτόγονα, όπως το ξύλινο χειροκίνητο αλλέτρι και η καλιεργήσιμη επιφάνεια ήταν πολύ μικρή. Την περίοδο αυτή περιγράφει ο Ησίοδος στη "Θεογονία", ως "χρυσή εποχή", όπου ο άνθρωπος δεν εργαζόταν.
Για την εξεύρεση τροφής ήταν αναγκαία η συνεχής μετακίνηση. Ο τρόπος οργάνωσης ήταν νομαδικός. Η δυνατότητα της μόνιμης εγκατάστασης και της συγκρότησης πόλης και πολιτισμού, δεν υπήρχε.

3. Η θρησκεία ήταν ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ η λατρεία της γονιμότητας, ή χθόνια λατρεία. Η θρησκευτική λαστρεία αναφερόταν στην ΜΗΤΕΡΑ ΓΗ ή ΛΕΥΚΗ ΘΕΑ (ας μην ξεχνάμε τον τίτανο) η οποία όποτε κάρπιζε εγγυόταν την επιβίωση της φυλής. Οι άνθρωποι χωρίς να γνωρίζουν την καλλιέργεια και τους τρόπους απόθήκευσης και συντήρησης τροφίμων, ήταν έρμαια των φυσικών δυνάμεων. Αυτές τις φυσικές δυνάμεις, τα νεύματα της γης, έκριναν σκόπιμο να εξιλάζουν, ούτως ώστε αυτές να βοηθούν τη γη να καρποφορεί.
Για να γίνει αυτό έπρεπε να χυθεί το αίμα του "Βασιλιά", του υιού της λευκής θεάς στη γη, το οποίο περιείχε το στοιχείο της γονιμοποίησης, το λεγόμενο "μάνα". Έτσι η λατρεία της γονιμότητας ήταν συνδεμένη με ανθρωποθυσίες. Βασικό θρησκευτικό σύμβολο ήταν το φίδι, ως αυτό το πλάσμα που κατοικεί μέσα στη γή.

Εάν φύγουμε λίγο από την περιγραφή των δεδομένων και προσπαθήσουμε να τα ανάγουμε σε δεδομένα ψυχολογικής συγκρότησης και δόμησης ψυχικών συμβολισμών, θα πρέπει να διαπιστώσουμε, ότι τόσο η νοημοσύνη, όσο και ο ψυχισμός των πρωτογόνων δεν μπορεί παρά να ήταν ιδαίτερα περιορισμένα. Αυτά δεν μπορούσαν παρά να καταγράφουν με στοιχειώδη τρόπο τις πρωταρχικές και απόλυτα στοιχειώδης εμπειρίες της πρωτόγονης επιβίωσης και της ανάγκης για αυτή την επιβίωση.
Αυτά που μπορούσε να καταγράψη ο πρωτόγονος στην απλά δομημένη νοητική λειτουργία και ψυχολογική του συγκρότηση ήταν ύπαρξη τροφής ή πείνα και ίσως λιμοκτονία, ευχάριστη κατάσταση, ή δυσάρεστη και απειλιτική κατάσταση, υγεία ή ταλαπωρεία νόσου κλπ.
Με αυτή την έννοια στην ουσία ο ψυχισμός του δεν μπορούσε να λειτουργεί με το άσπρο και το μαύρο. Το ευχάριστο , δηλαδή το καλό και το δυσάρεστο δηλαδή το κακό.
Η σκάψη και ο ψυχισμός που διέπεται από δυο αρχές λέγεται δυαρχία.

Αν εξετάσουμε ενδιαμέσως τα σύμβολα του τεκτονισμού, θα εντοπίσουμε παρεπιπτόντως, ότι όλα είναι δυαρχικά: Το πάτωμα με άσπρα και μαύρα τετράγωνα σαν σκακιέρα, το θυσιαστήριο με δυο κολώνες, με τον Ήλιο και τη Σελήνη. Αλλά και η θεολογία του τεκτονισμού στηρίζεται σε δυο θεούς. Στο θεό του καλού και στο θεό του κακού.
Αλλά όσο αφορά και τα τελετουργικά μύησης, μας πάνε στην ανθρωποθυσία. Φέρετρα και δισκοπότηρα, που μαζεύεται το αίμα του Βασιλιά.
Το "ιερό δισκοπότηρο" ήταν και το σύμβολο των σταυροφόρων (αιμοποσία).

Ανάλογα περιγράφει και η συστηματοποίηση της χθόνιας λατρείας στην περίπτωση του Διονύσου. Κατασπαραγμός του Διονύσου (που σημαίνει παιδί-Δίας) από τις Μαινάδες και ιερή μανία.

Αν πάμε τώρα και λίγο τελείως συγκυριακά στα σύμβολα που μας έχουν κατακλείσει την πρόσφατη περίοδο με τον "Κώδικα Νταβίντσι", θα δούμε την ίδια πραμμάτια. Γυναίκα ο Ιωάννης ο αγαπημένος μαθητής του Χριστού: Τουτέστι μητριαρχία. Μαρία Μαγδαληνή: Άλλη γυναίκα. Άγια δισκοπότηρα, Γκραλ, για συλλογή αιμάτων. Και φυσικά μυημένοι, μυστικές εταιρίες και τα τοιαύτα.

Την φτειάξη του Κρόνου τη χάλασε ο Προμηθέας, δίνοντας στους ανθρώπους τη φωτειά ή άλλως πως την καλλιέργεια. Προμηθεύω σημαίνει προνοώ (μήτις = πνεύμα).
Με την ανάπτυξη του πνεύματος έγιναν οι άνθρωποι σχετικά ανεξάρτητοι από το έλαιος των φυσικών δυνάμεων. Ανάπτυξαν την καλλιέργεια, την αποθήκευση και διατήρηση τροφίμων.
Ο εξιλασμός και οι ανθρωποθυσίες δεν ήσαν πλέον απαραίτητες.
Ο ΚΡΟΝΟΣ ΟΜΩΣ ΑΠΑΙΤΟΥΣΕ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΑΙΜΑ (Κρόνος = κορώνη = κοράκι = τοτεμιστικό βρωμοσύμβολο των μαυροφορεμένων).

ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ: Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ, ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟΝ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΜΕΝΟ, ΓΙΑΤΙ ΜΕΤΑ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΜΑΝΙΠΟΥΛΑΡΕΤΑΙ.
ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΠΡΟΜΗΘΕΑ, ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΕΠΙΜΗΘΕΑ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ.
ΓΙ ΑΥΤΟ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΟΝ ΚΡΟΝΟ.
ΚΑΙ ΟΣΟ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΗΤΑΝ ΠΡΩΤΟΓΟΝΟΣ Η ΔΙΑΡΧΙΑ ΗΤΑΝ ΑΝΑΠΟΦΕΥΓΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΕΝΑ ΤΡΟΠΟ ΠΗΓΑΙΑ.
ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΗΚΕ Η ΔΙΑΡΧΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΧΘΟΝΙΩΝ ΙΕΡΑΤΕΙΩΝ.

Η συνέχεια του , τα θέματα που προαναγγέλθηκαν ακολουθεί, με νέα ανάρτηση, ούτως ώστε να γίνεται αυτό πιο άνετα αναγνώσιμο.

- Σύγκρουση χθόνιων και Ολύμπιων Θεοτήτων
- Το Ελληνικό Πνεύμα εγκαθιδρύει την ΤΡΙΑΔΙΚΟΤΗΤΑ. Η αρχή της διαλεκτικής (Άλλη παρανόηση του Dr. Veith, που πέρα από τις καλές του προθέσεις, αδυνατεί να παρακολούθήσει τα επιτεύγματα του Ελληνικού Πνεύματος).

Ευχαριστώ όλους τους φίλους επισκέπτες για την μέχρι τώρα προσοχή που απέδωσαν στο κείμενο αυτό.