ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΤΟΝ ΓΙΤΣΑΚ ΡΑΜΠΙΝ

Πρόσφατα απασχόλησε έντονα τη δημοσιότητα ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Πάγκαλος, μετά από την επιστροφή των τριών φυαλών κρασιού, στον πρέσβυ του Ισραήλ, που του είχε δωρήσει εν όψει των εορτών. Ως γνωστόν τα κρασιά αυτά προήρχοντο από τα υψίπεδα του Γκολάν. Στη συνοδευτική επιστολή του ο κ. Πάγκαλος ανέφερε ότι δεν δέχεται τα κλοπιμαία, διότι αυτά αποτελούν προϊόν εγκλήματος. Όπως ήταν φυσικό, στη συγκεκριμένη φάση που η μαφία που διοικεί το Ισραήλ προωθεί γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Γάζα, η πράξη του Θεόδωρου Πάγκαλου μίλησε στην καρδιά εκατομμυρίων ανθρώπων και βρήκε αντίστοιχα ευρεία επικρότηση.
Αυτό όμως που δεν έγινε τόσο γνωστό, ήταν μια σύντομη, αλλά ιδιαίτερα βαρυσήμαντη συνέντευξη, που έδωσε ο ίδιος πολιτικός στο δελτίο ειδήσεων στο κανάλι Mega, με αφορμή την αίσθηση που δημιουργήθηκε από την επιστροφή στην πρεσβεία του δώρου τους. Σε αυτήν υπογράμμισε ο κ. Πάγκαλος δύο πολύ σημαντικούς παράγοντες, όσο αφορά την κρίση στην Μέση Ανατολή, που αποκτούν ιδιάζουσα βαρύτητα, επειδή εκφράστηκαν από ένα πρόσωπο που διετέλεσε υφυπουργός εξωτερικών.
Το πρώτο ήταν η διαπίστωση, ότι το Ισραήλ δεν διοικείται από τον Εβραϊκό λαό, αλλά από τοποτηρητές της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Ο κ. Πάγκαλος επέμεινε ότι το Ισραήλ χωρίς το πατρονάρισμα των ΗΠΑ δεν θα άντεχε να υπάρξει ούτε ένα μικρό διάστημα και ότι η ύπαρξη του ουδεμία σχέση έχει με τα πραγματικά συμφέροντα του Εβραϊκού λαού.
Η δεύτερη διαπίστωση είναι, ότι οι τοποτηρητές των ΗΠΑ στο Ισραήλ, δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την ειρήνη, αλλά μεταχειρίζονται τους Παλαιστίνιους "όπως οι Σπαρτιάτες τους Είλωτες". Σαμποτάρησαν στην πράξη τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις του ΄Οσλο. Η διακύρηξη "ειρήνη έναντι εδαφών", που εικονικά αποδέχθηκαν εκεί, δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Ενώ η Παλαιστινιακή ηγεσία αναγνώρισε το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ, η πολιτική ηγεσία του κρατιδίου δεν έκανε την παραμικρή παραχώρηση στο εδαφικό θέμα, παρά τις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις της. Τουναντίον έκανε ότι μπορούσε στην κατεύθυνση της όξυνσης, για να επιχειρηματολογεί, ότι δεν υπάρχει κάποιος συνομιλητής και ότι η μόνη δυνατότητα που απομένει είναι η ωμή βία.

Στην προηγούμενη ανάρτηση είχα παραπέμψει στην ιστοσελίδα, στα βιβλία και τα βίντεο του Ισραηλινού δημοσιογράφου Barry Chamish. Ένα από τα θέματα, που έχει ασχοληθεί αυτός ο δημισιογράφος είναι η δολοφονία του Γιτσάκ Ραμπίν, που έγινε για να μπει ταφόπετρα στις διαπραγματεύσεις του Όσλο. Το σχετικό βιβλίο του απαγορεύτηκε από τη λογοκρισία στο Ισραήλ, που δημαγωγικά διατείνεται ότι αυτό έχει δήθεν δημοκρατικό καθεστώς. Σε βάρος του έγιναν δύο απόπειρες δολοφονίας, οι οποίες όπως ισχυρίζεται ο ίδιος, θα είχαν πετύχει το στόχο τους, αν δεν είχε ασχοληθεί αυτός στο παρελθόν τόσο έντονα με τις πρακτικές που εφαρμόζουν οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ σε βάρος των υποψήφιων θυμάτων τους, γνωρίζοντας έτσι στην πορεία τα τεχνάσματα που εφαρμόζουν και την διεστραμμένη πονηρία τους.
Αυτά που τεκμηριώνει στο βιβλίο του ο συγγραφέας (το οποίο υπάρχει και στα αγγλικά και μπορεί όποιος έχει ενδιαφέρον να to προμηθευτεί με τη μορφή κατ΄ευθείαν κατεβάσματος αρχείου από το διαδίκτυο) πιστοποιούν με γλαφυρό τρόπο αυτά που πρόβαλε ο Θεόδωρος Πάγκαλος στην πρόσφατη συνέντευξή του.

Ενάντια στην επίσημη κρατική εκδοχή, ότι τον Ραμπίν δολοφόνησε κάποιος φανατισμένος ακροδεξιός πολίτης, ο Ραμπίν δολοφονήθηκε από τους φρουρούς του. Ο ίδιος δολοφόνος δολοφόνησε μετά από καιρό και τον Αριέλ Σαρόν. Τη δολοφονία διηύθηνε επί τόπου ο τοποτηρητής των ΗΠΑ, δήθεν φιλελεύθερος Schimon Peres. Ενάντια στην επίσημη εκδοχή, ότι ο Ραμπίν δέχθηκε δυο σφαίρες από πίσω και από μεγάλη απόσταση, αυτός πέθανε από τρίτη σφαίρα που έφαγε από εμπρός από απόσταση μικρότερη του μισού μέτρου, και η οποία του τρύπησε τη σπονδυλική στήλη, όπως κατέγραψε στο πόρισμα των αιτιών θανάτου ο ιατροδικαστής Baruch Gladstein.
Ο Ραμπίν δολοφονήθηκε μέσα στο αυτικίνητο, που τον μετέφερε στο νοσοκομείο, το οποίο απείχε περίπου πεντακόσια μέτρα από τον τόπο της δολοφονίας. Ενώ η απόσταση έπρεπε να διανυθεί μέσα σε δυο λεπτά, ο χρόνος που απαιτήθηκε ήταν πολύ μεγαλύτερος. Το δολοφόνο είδε και η κόρη του οδηγού.
Ένα ποσοστό 70% του Εβραϊκού λαού δήλωσε ότι θεωρεί κατασκευασμένη την επίσημη εκδοχή της δολοφονίας του Ραμπίν. Ο Ραμπίν δολοφονήθηκε μετά από μια συγκέντρωση, όπου τραγούδησε ένα ειρηνευτικό τραγούδι υπέρ των διαπραγματεύσεων του Όσλο.

Στο πρώτο βίντεο της σειράς που παραθέτω (τα υπόλοιπα τμήματα υπάρχουν στο you tube) ο Chamish περιγράφει τα γεγονότα της δολοφονίας, παραθέτοντας τη βιντεοσκόπηση που έγινε από τηλεοπτικό συνεργείο και σχολιάζοντας τη στις λεπτομέρειές της.

Με πολλαπλά άρθρα και βίντεο ο εν λόγω δημοσιογράφος έχει αμφισβητήσει το δόγμα της δήθεν υπεροπλίας του Ισραήλ. Παρουσιάζει τη θέση, ότι σε βάρος του Εβραϊκού λαού ο επερχόμενος Αρμαγεδώνας που κλιμακώνεται, θα αποτελέσει νέο Άουσβιτς, για την επιβολή παγκόσμιας δικτατορίας.
Η αντιαεροπορική ασπίδα του Ισραήλ μπορεί να αποκρούσει ταυτόχρονα 8.000 βλήματα, ενώ η Συρία μόνο διαθέτει 40.000 εκτοξευτές. Και η ρίψη πυρηνικής βόμβας εναντίον της Συρίας θα ήταν αυτοκτονία για το ίδιο το Ισραήλ.