1. ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΣΤΙΣ ΗΠΑ
Διακόπτω για λίγο την συνέχιση τής αναφοράς μου για τις πρόσφατες εκλογές στην Βραζιλία (στην οποία σκοπεύω να δώσω εκτενές μέγεθος λίαν προσεχώς) για να καταθέσω μια σύντομη αναφορά στις ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ, οι οποίες βρίσκονται ήδη σε πολύ προχωρημένο στάδιο, αλλά δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί πλήρως. Από τις μέχρι τώρα εξελίξεις είναι δυνατόν, αλλά και από μια σκοπιά αναγκαίο, να εξαχθούν επαρκή συμπεράσματα σχετικά και να δοθούν κάποιες ερμηνείες των συμβάντων.
Εκτιμώ, ότι από μια αποκλειστικά εξωτερική οπτική, το μέχρι τώρα καταγραφέν αποτέλεσμα, που μπορεί άνετα να θεωρηθεί από ποιοτική σκοπιά κασταλλαγμένο, δεν αναδεικνύει κάποια από τις δυο αντιμαχόμενες παρατάξεις ως νικητή και αντίστοιχα τον αντίπαλό της ως ηττημένο. Πλην όμως το εξωτερικά αμφίρροπο αποτέλεσμα δεν μπορεί να αξιολογηθεί, ούτε σαν κάποιας μορφής ισοπαλία, δεδομένου ότι η εκλογική διελκυστίνδα μεταξύ των δυο κομμάτων, “ρεπουμπλικάνων” και “δημοκρατικών” υπέχει μια τεράστια δυναμική, φορτισμένη με τεράστιου εύρους και βάθους ενέργειες, οι οποίες αυξάνονται συνεχώς.
Στην ουσία ο ανταγωνισμός των δυο κομμάτων, που σφράγισαν μέχρι σήμερα την πολιτική ζωή των ΗΠΑ, από το 2015 και μετά, αποτελεί μόνον την κορυφή ενός παγόβουνου, μιας πλανητικής διαμάχης, που αφορά τον εκ βάθρων ριζικότατο επαναπροσδιορισμό των ζωτικών επιλογών τής συνολικής υφηλίου. Μπορεί μεν η πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση, να διεξάγεται στην χώρα, που θεωρείτο μέχρι πρότινος ο αδιαμφισβήτητος πλανητάρχης, ο οποίος καθόριζε αυτόβουλα και μονομερώς τις παγκόσμιες σταθερές, τούς κανόνες δηλαδή τού “παιχνιδιού” σε παγκόσμια κλίμακα, βάσει μιας πλανητικής επιλογής, που τής είχε δοθεί η επονομασία “παγκοσμιοποίηση”, “νέα τάξη πραγμάτων”, “τέλος τής ιστορίας”, “μονοπολικός” καθορισμός των όρων τής γενικής εξέλιξης σε πλανητική κλίμακα κλπ. Πλην όμως η παγκόσμια ρευστότητα, που ακολούθησε τα τελευταία επτά χρόνια, ταρακούνησε αδρά τις προηγούμενες ισορροπίες, βγάζοντας στην επιφάνεια μέσα από ζυμώσεις, που ενώ διεξάγονταν με έμφαση εδώ και τουλάχιστον περισσότερες δεκαετίες, ενώ δεν είχαν καταστεί άμεσα αντιληπτές, νέους παράγοντες και μεταβλητές στην σύνθεση τής συνάρτησης, που παριστά την παγκόσμια γεωστρατηγική κονίστρα. Αυτοί οι παράγοντες διαφαίνονται, όχι μόνο να αξιούν την πρωτοβουλία στην εξέλιξη τού παγκόσμιου γίγνεσθαι, αλλά ως ένα πολύ σημαντικό βαθμό, να την έχουν ήδη αποκτήσει, σε μια πορεία, που η προοπτική της είναι, να μετατοπίζεται το κέντρο βάρους των εξελίξεων δυναμικά συνεχώς προς όφελός τους. Η παγκόσμια γεωστρατηγική κατάστρωση αφορά πλέον την σύγκρουση δυο αντιμαχόμενων στρατοπέδων. Αυτή η σύγκρουση συμπεριλαμβάνει όλους τούς τομείς τής δημόσιας ζωής. Πλέον διεξάγεται μια ακραιφνής σύγκρουση, τόσο στην οικονομική, όσο και στην στρατιωτική και πολιτισμική σφαίρα, καθώς και αναφορικά με την διαμόρφωση τής βάσης, επί τής οποίας καλούνται να εδράζονται οι διακρατικές σχέσεις, οι συμμαχίες και συμπράξεις μεταξύ των κρατών. Τα δυο αυτά συγκρουόμενα μπλοκ έχουν διαμορφώσει τελείως αντιδιαμετρικά προτάγματα πλανητικού εύρους, παρότι από την σκοπιά των εσωτερικών καθεστώτων που εφαρμόζουν, είναι πλήρως ετερόκλητα. Πλην όμως και σε καθεστωτικό επίπεδο, αυτοί που συγκροτούν πλέον την σύμπραξη των δυνάμεων, που επιχειρούν την ανατροπή τού παρελθόντος εξουσιαστικού μοντέλου, αμφισβητούν μαζικά το εξουσιαστικό καθεστώς, που επέβαλε εδώ και αιώνες το αντίπαλο μπλοκ και που έχει ως την πεμπτουσία τον κοινοβουλευτισμό αγγλοσαξονικού τύπου. Ενώ αυτός ο καθεστωτικός τύπος επαίρεται, ότι εξασφαλίζει την δημοκρατία, τις πολιτικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα, στην βάση τού σεβασμού τής αρχής τής πλειοψηφίας, που πραγματώνεται βάσει τού καθολικού εκλογικού δικαιώματος, στην ουσία αποτελεί μια επίφαση στυγνού κοινωνικού ετεροκαθορισμού, προς όφελος μιας παγκόσμιας κλίκας, η οποία διέπεται από την λατρεία τού εωσφορισμού, την επιβολή επικυριαρχίας μέσω των πολυεθνικών εταιριών, τού τεράστιας ισχύος χρηματιστικού κατεστημένου, τον πλήρη έλεγχο των μαζικών μέσων, την εξουθένωση τής ανεξαρτησίας και τής κυριαρχίας τής πλειοψηφίας των κρατών, που έχουν προσδεθεί χειροπόδαρα σε διεθνείς οργανισμούς και έχουν εισαχθεί ως εταιρείες σε κάποια χρηματιστήρια, έχοντας επιβάλει σε όλες ανεξαιρέτως υπέρογκη υπερχρέωση των δημόσιων οικονομικών, την πλήρη υποταγή τους μέσω τής μόνιμης εξαπόλυσης πολέμων, ενώσω αυτές είναι υποχρεωμένες να δαπανούν μεγάλο μέρος των εσόδων τους, για την αγορά όπλων από τις πολεμικές βιομηχανίες των επικυριάρχων, μέσα σε καθεστώς αβεβαιότητας, μόνιμων απειλών και επιβουλών που αναπτύσσονται σκόπιμα στο γεωγραφικό τους περιβάλλον από τούς επικυρίαρχους . Οι φωνασκίες οι οποίες ασκούνται πλέον από στημένους προπαγανδιστές, ή και αθεράπευτα αφελείς, υπέρ τής προασπίσεως τού κοινοβουλευτισμού δυτικού τύπου, που λειτουργεί στην βάση των συστημάτων τής ηλεκτρονικής νοθείας των ψήφων, όπως το “ντομίνιον”, ηχεί ως κουδούνι σε κενό αέρος και αξιολογείται από τους πολιτικά αφυπνισμένους πολίτες ως συστημική προπαγάνδα, που εδράζεται στο ίδιον όφελος των εγχώριων κοινοβουλευτικών ουραγών εις βάρος τού κοινωνικού συνόλου.
Μέσα από αυτό το πρίσμα είναι δεδομένη η τεράστια βαρύτητα των ενδιάμεσων εκλογών στις ΗΠΑ, όχι μόνον για την πορεία τού πάλαι ποτέ πλανητάρχη, αλλά και για την δυναμική τής εξέλιξης τής παγκόσμιας διελκυστίνδας, μεταξύ των δυνάμεων που προωθούν τον πλανητικό εξανδραποδισμό και των δυνάμεων που τον αμφισβητούν, προωθώντας την εγκαθίδρυση νέων σταθερών στο συνολικό γίγνεσθαι τής υφηλίου.
2. TA ΦAINOMENA ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ.
Στην εξωτερική
επιφάνεια των πεπραγμένων καταγράφηκαν
δυο βασικές καταστάσεις:
1. Το αναμενόμενο συντριπτικό κύμα υπέρ τού Ρεπουμπλικανικού κόμματος δεν επήλθε, ως ο Πρόεδρος Τραμπ είχε αναγγείλει και που η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών, φίλων και υποστηρικτών του θεωρούσαμε βέβαιο. Η μέτρια αύξηση των αποτελεσμάτων (όχι όμως και των ψήφων) που καταγράφηκε υπέρ τού Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Στην φάση που η διοίκηση τού Τζο Μπάιντεν έχει ξεφτιλιστεί πλήρως και μια βαθιά, ολοένα διογκούμενη κρίση μαστίζει τις ΗΠΑ, ήταν νομίζω το συγκεκριμένο αποτέλεσμα μια έκπληξη για όλους. Μπορεί μεν το ρεύμα υπέρ τού Τραμπ να οδήγησε σε πολύ καλή αύξηση τού ποσοστού των ψήφων στις πολιτείες, που φαινομενικά, μετά την καλπονοθεία τού 2020 επικρατούν οι “δημοκρατικοί”, όμως η οριακή αλλαγή στην σύνθεση της βουλής των αντιπροσώπων (Κογκρέσο) και η απόκτηση οριακής πλειοψηφίας σε αυτό το σώμα αποτελεί ένα είδους ασθενούς παρηγοριάς, για όσους περίμεναν την μεγάλη επέλαση τού ρεύματος υπέρ τού Τραμπ σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση. Βεβαίως, είναι περισσότερο από παρήγορο, ότι με αυτό το αποτέλεσμα το ξόανο τής βρωμόγριας πελόζι θα ξεκουμπιστεί από το Κογκρέσο. Και αποτελεί αναμφισβήτητο στρατηγικό πλεονέκτημα, ότι η διοίκηση τού ραμολιμέντου – μαριονέτας, που υποδύεται τον πρόεδρο, θα στριμώχνεται προσεχώς, χωρίς να μπορεί να θεσμοθετήσει νόμους σε ζητήματα ήσσονος, ή μετρίας σημασίας (καθότι η κυριότητα για θεσμοθετήσεις υψηλής σημασίας βρίσκεται στην δικαιοδοσία τής Γερουσίας). Και επειδή η οριακή πλειοψηφία των “δημοκρατικών” σε αυτό το σώμα, όπως δείχνουν να καταλήγουν τα αποτελέσματα στην Γεωργία, στην Νεβάδα και στην Αριζόνα, προφανώς ακόμη και μετά την επαναληπτική ψηφοφορία στις 9 Δεκεμβρίου στην Γεωργία και στην Νεβάδα, φαίνεται σχεδόν βέβαιο, ότι θα διατηρηθεί και μετά τις ενδιάμεσες εκλογές, η νίκη στο Κογκρέσο, είναι ολοφάνερο, ότι από μόνη της δεν μπορεί εξασφαλίσει μια γοργή πτώση τής παράνομα εγκατεστημένης κυβέρνησης των αληταμπουράδων. Αν και η βέβαιη πλέον εκλογή στην Αριζόνα τής Raik Lake, που αποτελεί βαρύ πυροβολικό και πρόσωπο κλειδί στην στρατηγική τού Προέδρου Τραμπ (για λόγους, που θα αναφερθώ στην συνέχεια) συνιστά ένα αξιόλογο προτέρημα στο ξεδίπλωμα αυτής τής στρατηγικής. Μέσα από αυτό το πρίσμα, τα αποτελέσματα αυτών των εκλογών δεν επαρκούν, για να κατοχυρώσουν μια δυναμική νίκη για τον πρόεδρο Τραμπ και μια σαφή ήττα για τον Τζο Μπάιντεν. Τουναντίον, το δεδομένο, ότι ο αλητόγερος – μαριονέτα φαίνεται να σώνει τουλάχιστον προσωρινά το τομάρι του, μετά την ολοκληρωτική και πολύπλευρη ξεφτίλα, που έχει υποστεί, μπορεί να θεωρηθεί ως μια σχετική τακτική νίκη γι αυτόν. (Βεβαίως, όπως θα καταδείξω στην συνέχεια, τα πράγματα και αυτήν την φορά, ως συνήθως συμβαίνει, δεν είναι καθόλου έτσι, όπως φαντάζουν στην επιφάνεια). Σε αυτό το σημείο θέλω να τονίσω προκαταβολικά την εκτίμησή μου, ότι αυτές οι εκλογές δεν είχαν ενταχθεί ως μεγαλεπήβολο σημείο καμπής στην συνολική στρατηγική των δυνάμεων, που εκπροσωπεί ο Πρόεδρος Τραμπ (πέρα από τις όποιες ανάλογες διακηρύξεις προηγήθηκαν, για λόγους τακτικής σκοπιμότητας). Η όλη στρατηγική, στην οποία εντάσσονται τα επιμέρους βήματα τακτικής, έχει πλέον μετά την διεξαγωγή αυτών των εκλογών αρχίσει να καθίσταται ορατή, από όσους μπορούν και προσπαθούν να αξιολογούν βαθύτερα τις καταστάσεις. Αυτή η αναμέτρηση αποτελεί ένα σημαντικό, ενδιάμεσο βήμα στο ξεδίπλωμα αυτής τής στρατηγικής και όχι κάποιο σημείο καμπής στην κατεύθυνση των εξελίξεων. Αυτό το βήμα διεκπεραιώθηκε με πλήρη επιτυχία από το Πρόεδρο και το επιτελείο του, παρά την πολύ μέτρια αισιοδοξία (ή και σχετική απαισιοδοξία, ή κόπωση των προσδοκιών σε κάποιους) που μπορεί να επέφερε, όπως θα καταδείξω στην συνέχεια.
2. Κατά την διεξαγωγή των ενδιάμεσων εκλογών, έλαβε χώρα απροκάλυπτα και με αισχρό τρόπο χονδροειδής καλπονοθεία σε πλείστες περιπτώσεις, όπως έγινε και στις προεδρικές εκλογές το 2020, μέσω των χειραγωγούμενων συστημάτων dominion και smartmatix. Θεωρώ, ότι δεν είναι αναγκαίο, να παρατεθούν οι συγκεκριμένοι τρόποι, που επιχειρήθηκε για μια ακόμη φορά η νοθεία, ώστε να καταστεί αυτό φανερό, παρότι καταγράφηκαν κατάφορα υπερβολικές παρατυπίες κατά την διεξαγωγή τής ψηφοφορίας, στις οποίες βεβαίως θα αναφερθώ στην συνέχεια. Εάν βάλουμε όμως πρώτιστα την απλή λογική να κρίνει το αποτέλεσμα των εκλογών, που κατέγραψε ποιοτικά την διατήρηση των δυνάμεων ενός όχι μόνον διεφθαρμένου, αλλά και ακραία φθαρμένου από τις άκρατα αποτυχημένες επιλογές και ρυθμίσεις του ενός κυβερνητικού συγκροτήματος, που είχαν σαν αποτέλεσμα την καλπάζουσα έντονη μείωση τού βιοτικού επιπέδου των πολιτών, μπορούμε να διαπιστώσουμε, ότι μια σημαντικότατη μείωση τής επιρροής του στην πορεία τής παρελθούσης διετίας, δεν μπορεί, παρά να είναι περισσότερο από δεδομένη, αφήνοντας έστω εκτός συλλογιστικής τις διαδικασίες τής πλήρους πολιτικής απαξίωσής του, όπως το φιάσκο τής όπως όπως βρεγμένης αποχώρησης από το Αφγανιστάν, υποθέτοντας, ότι η εξωτερική πολιτική δεν επηρεάζει άμεσα τις εκλογικές επιλογές συμφεροντολογικά “σκεπτόμενων” μαζών.
Η ερμηνεία, ότι η επιτυχία σε ψήφους τού Μπάιντεν ανάγεται στην αθρόα εισροή παρανόμων μεταναστών, δεν ευσταθεί επίσης. Η πλειοψηφία των Πορτορικανών έχει μεταστραφεί υπέρ των Ρεπουμπλικανών από φόβο να μην χάσουν τις θέσεις εργασίας τους από εισερχόμενους, που αμοίβονται χαμηλότερα. Το ίδιο αφορά και τα υπερβολικό αποτέλεσμα, που θα μπορούσε να επιφέρει η θεσμική προώθηση των λοάτκι. Ότι σημαντικό ποσοστό της κοινωνίας σκέπτεται με βάση την γαστέρα και όχι τον εγκέφαλο, αποτελεί παλιά διαπίστωση. Να υποθέσουμε, ότι αυτό ισχύει ποσοστιαία και γι όσους σκέπτονται με βάση τα οπίσθιά τους, είναι όμως εξωπραγματικöo. (Χωρίς να επιχειρώ να θίξω οποιονδήποτε με αφορμή τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, που θεωρώ ιδιωτικό δικαίωμα, όσο δεν συνοδεύεται από προσπάθεια οργανωμένου μαζικού επηρεασμού τής κοινωνίας, με στόχο την κατάπτωσή της και δεν περιλαμβάνει επαίσχυντες και απάνθρωπες παρεκβάσεις, που παλαιότερα αποτελούσαν πάγιο σπορ τής αλήτ, ενώ ενδιάμεσα έχουν διαχυθεί και στην κοινωνία, κυρίως μέσω τής ανωμαλίας, που προωθείται σκόπιμα στο διαδίκτυο. Το κράτος προσποιείται, ότι καταπολεμά την πορνογραφία σε βάρος ανηλίκων, ενώ θα μπορούσε άνετα να μπλοκάρει τους αντίστοιχους ιστοχώρους, με αποτέλεσμα σημαντικό περιορισμό τού καλπάζοντος φαινομένου).
Κατά την διεξαγωγή τής ψηφοφορίας επιβλήθηκε για μια ακόμη φορά τεράστια πληθώρα παρατυπιών, που οδήγησε ξανά σε καλπονοθεία, που καθόρισε το εκλογικό αποτέλεσμα. Μεγάλος αριθμός των μηχανών καταμέτρησης συνδέθηκε με το διαδίκτυο σε περιοχές που ελέγχουν οι "δημοκρατικοί", ενώ αυτό είναι αυστηρά παράνομο. Επί πλέον σε πλείστες όσες περιπτώσεις αυτές οι μηχανές σταμάτησαν να λειτουργούν, με αποτέλεσμα αυτοί οι ψήφοι να καταμετρηθούν από επιτελεία των δημοκρατικών, ο έλεγχος στα οποία από Ρεπουμπλικάνους αντιπροσώπους ματαιώθηκε πραξικοπηματικά. Στο διαδίκτυο έχει αναρτηθεί σημαντικός αριθμός βιντεοσκοπήσεων με μηχανές καταμέτρησης εκτός λειτουργίας. (Οι ενδιαφερόμενοι να τα παρακολουθήσουν, μπορούν να μεταβούν εκτός των άλλων στην ιστοσελίδα beforeitsnews.com. Αποφεύγω να ενσωματώσω συγκεκριμένους συνδέσμους σχετικά, για να μην βαρύνω την έκταση τής ανάρτησης).
Ο Mike Adams τής ιστοσελίδας naturalnews.com, ο οποίος έχει πολύ καλή ενημέρωσή λόγω των πολλών επαφών του, διατύπωσε την εκτίμηση, ότι ο συσχετισμός των ποσοστών αυτών που ψήφισαν βρίσκεται περίπου στο 70% για τούς Ρεπουμπλικάνους και 30% για τους "δημοκρατικούς". Είναι κατανοητότατο, ένα καθεστώς, που έχει επικρατήσει επί αιώνες, να έχει αμετανόητα προσαρτημένο στην επιρροή του ένα 30% τού κοινωνικού σώματος, αποτελούμενο από χαφιέδες, υπερβολικά καλοταϊσμένους γραφειοκράτες τού δημόσιου και τού ιδιωτικού τομέα, χρηματιστικούς απατεώνες και brokers, υπηρέτες τού βαθέου κράτους, μέλη αδελφάτων και λεσχών, μέλη συμμοριών τού ποινικού εγκλήματος, και last but not least ανεπανόρθωτα ιδεολογικά χειραγωγούμενους και συμπλεγματικούς παραταξιακούς ουραγούς, οι οποίοι βρέξει χιονίσει και άσχετα από την όποια καταστροφική πολιτική ακολουθηθεί, εμμένουν στα σύνδρομά τους, πάσχοντας από βεβαρημένη, ανίατη κοινωνική αχρωματοψία. ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΙΑΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΟΥ 30%, ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΠΛΑ ΒΑΡΙΔΙ, ΑΛΛΑ ΒΥΣΣΟΔΟΜΕΙ ΩΣ ΜΙΚΡΟΒΙΟ ΛΕΠΡΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΜΕ ΣΟΦΡΩΝΑ ΤΡΟΠΟ ΜΕΣΩ ΜΙΑΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗΣ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΡΑΜΠ. Όπως θα καταδείξω στην συνέχεια, αυτό είναι το δεδομένο, που οδηγεί αυτήν την στρατηγική, να μην μπορεί να γίνει καθόλου εύκολα κατανοητή από την πλειοψηφία των υποστηρικτών τού Προέδρου Τραμπ, ακόμη και στην περίπτωση, που αυτοί είναι με συγκεκριμένο τρόπο στρατευμένοι, ερευνώντας και στηρίζοντας ως καλοθελητές, αυτόνομοι ψηφιακοί μαχητές τον αγώνα του.
3. Η ΣΧΕΤΙΚΑ ΥΠΟΤΟΝΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΡΑΜΠ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΠΟΥ ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΚΑΛΠΟΝΟΘΕΙΑ.
Ενώ οι αντιδράσεις τού Προέδρου Τραμπ στην καλπονοθεία τού 2020 ήσαν θυελλώδεις, οι αντιδράσεις του στην επιφάνεια των πραγμάτων ενάντια στην πρόσφατη καλπονοθεία ήσαν εμφανώς υποτονικές. Οπότε μοιραία ανέρχεται το ερώτημα, μήπως άλλαξε κάτι ουσιαστικό στις διαθέσεις του αναφορικά με την μαχητικότητά του, προσαρμοζόμενος στην “μοιραία” κάμψη των ελπίδων, που είχε προηγουμένως διαδηλώσει; Θεωρώ, ότι και αυτήν την φορά, τα πράγματα δεν έχουν να κάνουν, με τον τρόπο που αυτά φαίνονται στην επιφάνεια των εξελίξεων, κρίνοντας απαραίτητο να μεταβούμε σε άλλο βάθος, για να ψηλαφήσουμε, ώστε να μπορέσουμε να διαπιστώσουμε και να ερμηνεύσουμε την ουσία τους. Οι διαμόρφωση των στρατηγικών επιλογών σε ζητήματα ζωτικής γεωπολιτικής σημασίας, ουδέποτε αποκαλύπτεται εκ προοιμίου. Μια τέτοια αφελής διαδικασία αποκάλυψης των σχεδιασμών, πριν αυτοί αναπτυχθούν βήμα προς βήμα στην πράξη, θα μπορούσε να αποβεί ωφέλιμη μόνο για τα επιτελεία των αντιπάλων, εκθέτοντας ανεπανόρθωτα αυτούς, που απεργάζονται τις στρατηγικές και τις τακτικές επιλογές, στο έλεος των πυρών των αντιπάλων. Η κατανόηση των επιλογών προϋποθέτει ενδελεχή εξέταση και αξιολόγηση των ήδη πεπραγμένων, που θα επιχειρήσω στο επόμενο κεφάλαιο.
Εξίσου υποτονική καταγράφηκε και η αντίδραση των μόμολων τής καμπάλ απέναντι στην εξέλιξη τής εκλογικής διαδικασίας. Χαρακτηριστικά, η μεγαλύτερη εφημερίδα τού Βερολίνου “Berliner Morgenpost“ είχε κεντρικό άρθρο στις 10 Νοεμβρίου μια αναφορά σχετικά με την αλλαγή τής νομοθεσίας φορολόγησης όσων έχουν σκύλους με αναρτημένες δυο μεγάλες φωτογραφίες συμπαθών τετράποδων. (Η Γερμανία δίπλα στους εκατοντάδες φόρους, που έχει θεσπίσει, έχει ειδικό φόρο και για τους έχοντες σκύλους, ενώ είναι γνωστή η συνεχής αναφορά των εφημερίδων με κύρια άρθρα στα συμπαθή ή μη τετράποδα, λόγω τού ζωτικού ρόλου, που αυτά υπέχουν ένεκα τού απομονωτισμού και των περιορισμένων κοινωνικών σχέσεων μεγάλου ποσοστού των Γερμανών). Οι υποτονικές δηλώσεις των εκπροσώπων και προπαγανδιστών και των δυο αντιμαχόμενων στρατοπέδων, έμοιαζαν να κάνουν γαργάρα τα εκλογικά αποτελέσματα, οι μεν Ρεμπουπλικάνοι στην βάση, “άντε κάτι πετύχαμε, έστω και περιορισμένο”, το δε αντίπαλο χτικιό στην βάση “πάλι καλά, που καταφέραμε προσωρινά να την σκαπουλάρουμε”. Έτσι προέκυψε στους αχθοφόρους τής καμπάλ η αίσθηση, ότι δεν είναι μόνον οι γάτες εφτάψυχες, αλλά και ο οξαποδώ, στον οποίον είναι εκούσια υποδουλωμένοι. Πλην όμως όλα, εκτός τού Θείου και των Υπαρκείμενων Αρχών, ως υποκείμενα στην διαδικασία τού γίγνεσθαι, είναι όπως τα γιαούρτια, έχοντας ημερομηνία λήξεως.
Χαρακτηριστικά ο Simon Parks σε πρόσφατο βίντεό του αναγνώρισε, ότι τα εκλογικά αποτελέσματα δεν ικανοποιούν τις προσδοκίες των οπαδών τού Προέδρου Τραμπ, τονίζοντας όμως, ότι ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ, ΗΤΑΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΝΑ ΛΑΒΟΥΝ ΧΩΡΑ. Κάνοντας μάλιστα αναφορά σε “expeerience before death“, δηλαδή προθανάτια εμπειρία, άφησε να εννοηθεί, ότι όλα όσα συνέβησαν είχαν προϋπολογισθεί και ήσαν ενταγμένα στην σύνολη στρατηγική τής πορείας προς την τελική επικράτηση.
https://www.simonparkes.org/post/november-9th-us-midterms-update
4. Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΤΑΙ Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, ΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΡΑΜΠ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ, ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕ ΤΙΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΗΠΑ.
Remeber remeber the eighth of November...
Για να προσεγγίσουμε την αντιμετώπιση των εκλογών και τής καλπονοθείας τού 2022 από το επιτελείο τού προέδρου Τραμπ, είναι σκόπιμο να συσχετίσουμε αυτά με τα αντίστοιχα τού 2020. Ο συσχετισμός αυτών των δυο δεν βοηθάει μόνον να κατανοήσουμε τα πεπραγμένα τού 2022, αλλά να επιχειρήσουμε απαντήσεις και σε κάποια ερωτήματα, που παραμένουν ανοικτά, σχετικά με τα πεπραγμένα τού 2020 και των αρχών τού 2021.
Είναι ηλίου φαεινότερον, ότι το επιτελείο τού Τραμπ ήταν σαφέστατα ενημερωμένο εγκαίρως για όλα τα έκτροπα και την νοθεία, που έλαβαν χώρα στις εκλογές το 2020. Δεν χρειάζεται, για να πιστοποιήσουμε αυτό το δεδομένο, να γίνει αναφορά στο εσωτερικό και μη αντιληπτό δια γυμνού οφθαλμού γράφημα, που είχε ενσωματωθεί προκαταβολικά σε όλα τα έγκυρα ψηφοδέλτια. Είναι αδύνατον, η όποια οργάνωση έχει πανεθνική παρουσία με πλήθος οργανισμών και ενεργών πυρήνων, να μην μπορέσει να αντιληφθεί μια συνωμοσία, που κλιμακωνόταν σε τεράστια μήκη και πλάτη (και ειρήσθω εν παρόδω, όχι μόνον στο εσωτερικό των ΗΠΑ, αλλά και εντός άλλων χωρών) στην οποίαν συμμετείχαν εκατοντάδες ενεργούμενοι μπαμπέσηδες. Ότι η η επικεφαλής τής CIA μάζωξε αρκετό μπιστολίδι λίγες ημέρες μετά στην Φρανκφούρτη, ήταν μόνον μια πρώτη προειδοποίηση, ότι ο κοιμόμενος γίγας, που βρισκόταν σε κατάσταση νεκροφάνειας, είχε κληθεί να αναστηθεί. Η „before death expeerience“ στην οποίαν αναφέρθηκε ο Simon Parkes, αγαπητοί φίλες και φίλοι, δεν είναι παρά μια κωδικοποιημένη αναφορά στην ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ. Ακόμη και ο Θεάνθρωπος επέλεξε να παραμείνει επί τρεις ημέρες στα έγκατα τού Άδου, πριν εκτοξευθεί από το Μέγα Φως τής Αναστάσεως εν πλήρη δόξα στα Ύψη, για να καταδείξει στην ανθρωπότητα, ότι το σώμα μας είναι γεγονός αναστάσιμο.
Μέσα από την ανωτέρω διαπίστωση, προκύπτει το εξής ερώτημα: Για ποιον λόγο το επιτελείο Τραμπ επέλεξε να μην ματαιώσει την κλιμάκωση τής συγκεκριμένης επιβουλής, εφ' όσον είχε όλα τα αναγκαία και επαρκή μέσα, τόσο σε πρακτικό, όσο και σε νομικό επίπεδο, στην διάθεσή της;
Σε
παλαιότερες αναρτήσεις είχα απαντήσει
στο συγκεκριμένο ερώτημα με το επιχείρημα
(και νομίζω όχι μόνον εγώ, αλλά και
αρκετοί άλλοι, πλέον αρμόδιοι εμού) ότι
βασικός στόχος τού επιτελείου δεν ήταν
μια δεύτερη προεδρική θητεία, αλλά το
θεσμικό ξεμοντάρισμα ενός σάπιου και
απάνθρωπου καθεστωτικού εκτρώματος,
που ονομάζεται "εταιρία περιορισμένης
ευθύνης ΗΠΑ", εισηγμένης στο
χρηματιστήριο και με κεντρική τράπεζα
ένα χαμαιτυπείο σε ιδιωτικά χέρια, αυτών
που απομυζούν και ποδηγετούν παρανόμως
και με τήν άσκηση τής πλέον ωμής βίας
την ανθρωπότητα. Και το ξεσκέπασμα δεν
περιορίστηκε στην παράνομη πρακτική
όλων των δικαστικών αρχών, με πρωταγωνιστή
το Ανώτατο δικαστήριο (Surpreme Court) που
απέρριψαν όλες τις νομικά άψογα
τεκμηριωμένες προσφυγές τού Προέδρου.
Ας θυμηθούμε και τα χάλια κατά την
διαδικασία αναγνώρισης των παρανόμως
σταλθέντων εκλεκτόρων στην Γερουσία,
όπου αρκετοί εκπρόσωποι των Ρεπουμπλικάνων
χτύπησαν πισώπλατα τον Τραμπ,
συμπεριλαμβανομένου και τού αλητάμπουρα
αντιπροέδρου Mike Pence, που κράτησε στάση
"νίπτω τας χείρας μου", αντί να
πατήσει πόδι ενάντια στην απάτη. Στην
ουσία, με αυτήν την διαδικασία δεν
απαξιώθηκε μόνον σύνολη η νομοθετική
και δικαστική εξουσία στις ΗΠΑ, αλλά και η
πεμπτουσία τού κοινοβουλευτισμού
αγγλοσαξονικού μορφώματος, που είναι
η λεγόμενη "διάκριση των εξουσιών". Όταν τα μέλη
των επί μέρους θεσμών καθορίζονται από
συγκεκριμένες κυβερνήσεις, τότε είναι
αστείο να μιλάμε για διαχωρισμό των
εξουσιών, ενώ η κοινοβουλευτική δικτατορία
είναι αυταπόδεικτη. Μπορεί βεβαίως να
επιχειρηματολογήσει κάποιος, ότι αυτά
τα μέλη καθορίζονται σε χρονική πορεία
διαφορετικών διοικήσεων, με αποτέλεσμα
τα μέλη τους να μην εκφράζουν μια
μονοκομματική ένταξη, ανήκοντας σε
διαφορετικά κόμματα, εκφράζοντας το
πολυσχιδές τού συνόλου κομματικού
συγκροτήματος. Πού βρίσκεται όμως, βάσει
αυτού τού επιχειρήματος, ή όποια
ουσιαστική διαφορά; Πού ισχύει και
πραγματώνεται η θέληση τής κοινωνίας
με την ανακλητή ιδιότητα και την άσκηση
κοινωνικού ελέγχου στους άρχοντες; Στην
αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία ακόμη και
στρατηγοί εκλέγοντο και όποιος δεν
άρεσε στην κοινωνική βούληση, έτρωγε
εξοστρακισμό και τα μάζευε, όχι μόνον
από το αξίωμα, αλλά έπαιρνε πόδι και
εκτός ορίων τής πόλεως. Για να μην γίνει
αναφορά στον τρόπο καθορισμού των
εκπροσώπων και των ενδεδυμένων λειτουργικά
αξιώματα, που γινόταν με κλήρωση. Φυσικά μακράν απέχω, από το να ανακηρύξω την Αθηναϊκή Δημοκρατία ως τέλειο καθεστώς. Η θανάτωση τού Σωκράτους αρκεί, για να καταστούν κατανοητά τα όριά της. Εάν δεν ξεπατωθούν εκ βάθρων τα χθόνια και κρόνια ιερατεία, που με άκρα συνέπεια έχει αναλάβει να προωθήσει η Συμμαχία των Αντιδυνάμεων ενάντια στην καμπάλ, μπορούμε να ξεχάσουμε την όποια θεσμική ή καθεστωτική αναπροσαρμογή. όχι μόνον ως πανάκια, αλλά και ως παυσίπονο χάπι.
Πέραν όμως τής απαξίωσης των σάπιων θεσμών, η συγκεκριμένη επιλογή τού επιτελείου, πέτυχε να αποκαλυφθεί μια ακόμη ουσιαστική κατάσταση, μη άμεσα θεσμικής υφής, αλλά πολύ βασική και στοιχειώδης για τον πρόεδρο. Το Ρεπουμπλικανικό κόμμα ήταν εν πολλοίς ένα σάπιο συγκρότημα, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του Τζωρτζ Μπους και των νέοκονς, που ήσαν στηρίγματα των εμπόρων θανάτου. Ο Πρόεδρος Τραμπ παρέλαβε για να κυβερνήσει ένα πανέρι γεμάτο φιδοφωλιές. Τι νόημα θα μπορούσε να έχει μια δεύτερη θητεία, στηριγμένη σε αυτό το έκτρωμα; Το μόνο που θα πετύχαινε, ήταν να προωθήσει περαιτέρω μέτρα ανόρθωσης, στηριγμένος σε σάπια βάση. Τουτέστιν, θα οικοδομούσε πανωσήκωμα τού οικήματος επάνω σε σαθρά θεμέλια και πλήρως διαβρωμένο ισόγειο. Γνωρίζω λίαν καλώς, από την επαγγελματική μου εμπειρία, ότι οι επαύλεις δεν χτίζονται με μπάζα από αχυρώνες και σταύλους.
Πλην όμως σήμερα πλέον διαπιστώνω, σε αντίθεση με παρελθούσες διαπιστώσεις, ότι ο Πρόεδρος Τραμπ δεν εξάντλησε όλα τα παρεχόμενα νομικά μέσα, όπως είχε αναγγείλει και υποσχεθεί, για την ανατροπή τής καλπονοθείας.
Για να κατανοήσουμε αυτήν την επιλογή του, οφείλουμε να διαπιστώσουμε, ότι η υψηλή πολιτική είναι μια παρτίδα σκάκι. Με την διαφορά, ότι σε αυτήν την παρτίδα, δεν γίνεται χρήση σκακιέρας, αλλά ένός πάγκου τού χασάπη. Επάνω σε αυτόν δεν τοποθετούνται πιόνια, αλλά οι έντιμοι και αποφασισμένοι γεωπολιτικοί παίκτες ολκής ακουμπάνε το σβέρκο τους, για να σώσουν τα χεράκια τής οικουμένης. Άρα εδώ δεν χωράνε λάθη, βεβιασμένες επιλογές και κινήσεις, ούτε μισά πράγματα. Απαιτείται δέσιμο στο κατάρτι, απόλυτο ζύγισμα μπροστά στις συμπληγάδες και πολύ δουλεμένο ξύσιμο στην άκρη τού πασσάλου, με τον οποίον θα αφαιρεθεί το μάτι τού κύκλωπα.
Το έσχατο μέτρο, που βρισκόταν στην δικαιοδοσία τού Προέδρου, ήταν ως επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων μέχρι την παράδοση των κυβερνητικών καθηκόντων στον όποιον εν δυνάμει διάδοχό του, να κηρύξει την χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Ο Πρόεδρος διέθετε πλήρη νομική κάλυψη για την επιβολή αυτού τού ακραίου μέτρου και σε ακαριαία μάλιστα βάση, έχοντας πλήρη στοιχεία στην κατοχή του, ότι στα πλαίσια τής καλπονοθείας είχε λάβει χώρα παρέμβαση ξένων χωρών στα εσωτερικά των ΗΠΑ, που επιβουλεύοντο το ισχύον καθεστώς και την ανεξαρτησία τής χώρας. Ο Πρόεδρος είχε επίσης τον πλήρη άνωθεν έλεγχο ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ και επιπλέον την ενεργό στήριξη τής πλειοψηφίας των πολιτών, τουλάχιστον σε ποσοστό δυο τρίτων. Αλλά δεν εφάρμοσε αυτό το παρεχόμενο μέτρο. ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ, ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ, ΔΕΝ ΕΓΕΙΡΟΝΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΑΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ, ΑΛΛΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΠΙΣΩ ΣΤΑ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ.
Εάν κατανοηθούν οι αιτίες αυτής τής επιλογής, ως ακρογωνιαίος λίθος τού άξονα τής στρατηγικής τού επιτελείου, καθίστανται ερμηνεύσιμες και όλες οι ακόλουθες επιλογές του, ως φυσικώ τω λόγω ενδιάμεσα τακτικά βήματα, προς την επίτευξη τού στρατηγικού στόχου.
Στην διαδικασία εισόδου στην δομή τού συγκεκριμένου γρίφου, θεωρώ αναγκαία μια αναφορά στον τρόπο, που ο Πρόεδρος Τραμπ κατέχει τα ηνία τόσο τής υψηλής, όσο και τής ενδιάμεσης κυριότητος τού ελέγχου τού στρατού των ΗΠΑ, διότι δεν έχει γίνει επαρκής και διαφωτιστική αναφορά σχετικώς στα πλαίσια τού δημόσιου διαλόγου, εξ όσων τουλάχιστον γνωρίζω. Έχουν προηγηθεί αρκετοί εντοπισμοί σχετικά, που αφορούν τον ηγετικό ρόλο τού αδελφού τού στρατηγού Μάικελ Φλυν στα πλαίσια τού στόλου των ΗΠΑ, ή στην σημασία τής επιλογής τού Christofer Miller, πρώην επικεφαλούς των ειδικών δυνάμεων τού στρατού στην θέση τού υπηρεσιακού υπουργού άμυνας από τον πρόεδρο Τραμπ στις 9 Νοεμβρίου 2020. Όμως εκτιμώ, ότι αυτά τα δεδομένα, παρά την αναμφισβήτητη βαρύτητά τους, δεν επαρκούν και δεν είναι καθοριστικής σημασίας, για να αναδειχθεί ο ρόλος τού ελέγχου τού στρατού στην σύνθεση τής στρατηγικής τού επιτελείου τού Τραμπ. Σχετικά στοιχεία συνάντησα για πρώτη φορά προ ημερών στα πολύ διαφωτιστικά βίντεο τού Γερμανού ιστολόγου “Lion Media“.
Combatant Commands
The Defense Department has 11 combatant commands, each with a geographic
or functional mission that provides command and control of military
forces in peace and war.
Οι αμερικιανικές ένοπλες δυνάμεις διοικούνται από έντεκα επί μέρους μάχιμες διοικήσεις: Central Command, Northern Command, European Command, Southern Command, Indo - Pacific Command, Africa Command, Space Command, Cyber Command, Strategic Command, Special Operations Command καί Transportation Command. Οι επικεφαλίς αυτών των διοικήσεων με βαθμό στρατηγού καθρίζονται από τον πρόεδρο και έχουν τριετή θητεία.Το 2020 όρισε ο Πρόδρος Τραμπ τούς εν ενεργεία σήμερα διοικητές, που θα παραμείνουν στην θέση μέχρι το τέλος τού 2023. Πριν το 2020 υπήρχαν μόνον πέντε διοικήσεις. Ο Πρόεδρος Τραμπ ίδρυσε επί πλέον τις έξι διοικήσεις, που δεν έχουν γεωγραφικό καθορισμό, τοποθετώντας και στις έντεκα επικεφαλείς τής εμπιστοσύνης του.
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στο Central Command, στο οποίο υπόκειται το εσωτερικό των ΗΠΑ, που πριν ανήκε στην διακαιοδοσία τού Northern Command. Μεγάλη έμφαση δόθηκε επίσης στο Cyber Command, που έχει επιληφθεί την κυβερνοασφάλεια το΄ων ΗΠΑ. Σύμφωνα με τον νόμο, που καθορίζει το καταστατικό του είναι η επίβλεψη τήςασφαλούς διεξαγωγής των εκλογών. Επίσης έχει καθορισθεί αυτή η διοίκηση να συνεργάζεται στενά με την Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας NSA. Διοικητής τού Cyber Command έχει ορισθεί ο στρατηγός Paul Nakasone. Μέσω τού καθορισμού αυτών των διοικήσεων κατέχει ακόμη ο Πρόεδρος Τραμπ των έμμεσο έλεγχο των ενόπλων δυνάμεων. Τα επιτελεία των ιδιαίτερων σωμάτων τού στρατού, τής αεροπορίας και τού ναυτικού υπόκεινται στις εντολές των έντεκα αυτών διοκητών, τόσο σε συνθήκες πολέμου, όσο και ειρήνης.
https://www.defense.gov/About/Meet-the-Team/
Καθίσταται προφανές, ότι μέσω τού Cyber Command έχει ο Πρόεδρος Τραμπ πλήρη εικόνα τής καλπονοθείας, που κλιμακώθηκε στις πρόσφατες εκλογές, αλλά είχε και την δυνατότητα να επιφέρει αρκετά προσκόματα σε αυτήν, ή και να την ματαιώσει. Φυσικά, αυτή η υπηρεσία αποτελεί ένα ισχυρό προτέρημα στο οπλοστάσιό του, για την ανάπτυξη μελλοντικών βημάτων στα πλαίσια τής στρατηγικής του.
https://www.cybercom.mil/
Από την μέχρι στιγμής παράθεση και αξιολόγηση των δεδομένων μπορούν να εξαχθούν τρία βασικά συμπεράσματα:
Μια χώρα δεν μπορεί να απαλλαγεί από τα δεσμά, που επιβάλει η κοινοβουλευτική καλπονοθεία, εάν δεν είναι σε θέση να καταργήσει με δυναμικό τρόπο τις συνθήκες και τις δυνάμεις, που επιβάλλουν αυτήν την καλπονοθεία.
Η δύναμη που μπορεί να καταργήσει τα δεσμά, που επιβάλει η κοινοβουλευτική καλπονοθεία, είναι στην περίπτωση των ΗΠΑ (αλλά και τής Βραζιλίας) ο στρατός, ο οποίος στηρίζει αναμφιβόλως πλέον τις δυνάμεις ανατροπής τής καλπονοθευτικής σκλαβιάς.
Οι δυνάμεις, που εκπροσωπεί ο Πρόεδρος Τραμπ, δεν μπορεί στην πορεία κατάργησης τής καλπονοθείας, δηλαδή στην κινητοποίηση τού στρατού για την απελευθέρωση τής χώρας, παρά να αντιμετωπίζουν ένα τεράστιο εμπόδιο, το οποίο καλούνται με βάση το στρατηγικό τους σχέδιο να παραμερίσουν και να εξουδετερώσουν, πριν προβούν στο έσχατο βήμα τακτικής, που προβλέπεται από το σχέδιο αυτό.
5. Ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, ΠΟΥ ΜΑΧΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΡΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΡΑΜΠ ΣΕ ΔΥΟ ΟΜΟΤΑΞΙΕΣ. ΑΥΤΗ ΤΩΝ "ΠΑΡΟΡΜΗΤΙΚΩΝ" ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΩΝ "ΣΥΓΚΡΑΤΗΜΕΝΩΝ" ΑΛΛΑ ΜΕΘΟΔΙΚΩΝ ΜΑΧΗΤΩΝ.
Μέσα σε ανάλογο κλίμα, που χαρακτηρίστηκαν από μηδενική διάθεση για μια δυναμική ανάσχεση των αποτελεσμάτων τής καλπονοθείας από την πλευρά τού Προέδρου Τραμπ, ήταν και η συνάντηση, που έγινε στον Λευκό οίκο, πριν αποχωρήσει από αυτόν ο Πρόεδρος, μετά από πρόταση τού στρατηγού Μάικελ Φλυν και τού Πάτρικ Μπερν. Στην συνάντηση, που είχε καθοριστεί για να συζητηθεί μια πρόταση τού Μπερν, για την προώθηση ενός μαθηματικού μοντέλου στην δημοσιότητα, που αποδείκνυε, ότι είχε γίνει καλπονοθεία, συμμετείχε και μια εκπρόσωπος τού δικηγορικού γραφείου τής Πάουελ, χωρίς να συμμετέχει όμως η ίδια, καθώς ο Τραμπ την είχε καταργήσει πλέον από νομική του εκπρόσωπο στην καταγγελία τής καλπονοθείας, διατηρώντας μόνον τον Τζουλιάνι. Δεν ήταν μόνον, ότι καθ' όλη την διάρκεια τής συζήτησης ο Τραμπ κράτησε στάση παθητικού ακροατού, χωρίς να συμφωνήσει, ή εγκρίνει κάποια πρόταση, Είχε κουβαλήσει επί πλέον στην συζήτηση τον διευθυντή και τον προσωπάρχη τού Λευκού Οίκου, οι οποίοι ήσαν άγρια γουρουνόσκυλα τού βαθέως κράτους. Ο Φλυν και ο Μπερν έφυγαν άπραγοι και φανερά απογοητευμένοι. Σε βιντεοσκοπήσεις που ακολούθησαν, πιστοποίησε ο Μπερν την ευγενική συμπεριφορά τού Τραμπ απέναντί του και τίποτε περισσότερο. Ο Μπερν εξέδωσε κατόπιν και ένα βιβλίο σχετικά με το μαθηματικό του σχέδιο, το οποίο πωλούσε στην συμβολική τιμή των τεσσάρων δολαρίων. Υποθέτω, ότι τα περισσότερα αντίτυπα αυτού τού προφανώς ευφυέστατου πονήματος, μάλλον κατέληξαν σε κάποιους κάδους ανακύκλωσης χάρτου εκτός τής προτεραίας χρήσεως.
Στην συνέχεια ακολούθησε μια αρχικά ιδιαίτερα έντονη παρέμβαση τού Μάϊκελ Φλυν στα δημόσια φόρα, που στην πορεία ξεκίνησε να μειώνεται βήμα προς βήμα, μέχρι να καταλήξη στην τρέχουσα φάση σε πλήρη απουσία του από αυτά. Στην πορεία ακούστηκαν και κάποιες καταγγελίες σε βάρος των προθέσεων του. Θεωρώ πολύ πιθανό, η σχέση του με τον Τραμπ να κρύωσε στην πορεία, μετά την διαπίστωση, ότι η στάση του Τραμπ απέναντι στα “εμβόλια” μείωνε το κύρος του και επιδρούσε κατευναστικά σε βάρος τής αφύπνισης. Όμως δεν είναι μόνον ο στρατηγός Φλυν, που σίγησε. Όλη δυναμική ομήγυρη, που στήριζε δυναμικά και με μοναδική ορμή τον Πρόεδρο Τραμπ με αφορμή την καλπονοθεία, σίγησε ολοσχερώς στην πορεία, χωρίς ο Τραμπ να αξιοποιήσει μεσοπρόθεσμα με συγκεκριμένο τρόπο την συμμετοχή κανενός από αυτούς. Ενώ τα ενέσιμα δηλητήρια όργωναν με τις παρενέργειες κορμιά στην πορεία, μαχητές όπως η Πάουελ, ο Μπερν, ο δικηγόρος Τέιλορ και κάποιοι άλλοι σίγησαν τελείως, ενώ ο υπέροχος Robert David Steele πέθανε, προφανώς από κάποιο μπαλάκι κοβαλτίου, ή άλλο δηλητήριο, που τού πλάσαραν. Ακόμη και ο Στηβ Μπάνον ακούγεται στην πορεία όλο και λιγότερο.
Αφού όλη η στρατιά των δυναμικών καλοθελητών και παρορμητικών αγκιτατόρων υπέρ τού οράματος Τραμπ πέρασε στην αφάνεια, την πρωτοβουλία τής ανύψωσης τού φρονήματος τής μεγάλης δεξαμενής των οπαδών του ανέλαβε αποκλειστικά ο ίδιος ο Πρόεδρος Τραμπ, με τον μοναδικά χαρισματικό τρόπο, που τον διακρίνει στις δημόσιες εμφανίσεις του και στις ομιλίες του στις πολυπληθείς συγκεντρώσεις, που οργανώνονται. Από ότι φαίνεται ξεκάθαρα, το επιτελείο, το οποίο εκπροσωπεί ο Τραμπ, είχε από καιρό αποφασίσει, να παραμείνουν τα ηνία τής προπαγάνδας και τής εμψύχωσης των οπαδών αυστηρά στα χέρια και στην δικαιοδοσία ενός και μόνου προσώπου, που να βρίσκεται σε άμεση συνεννόηση και συμφωνία με αυτό, ώστε τα προβλεπόμενα βήματα από το στρατηγικό σχέδιο να διεξάγονται με ακρίβεια και κάτω από έντονο έλεγχο, ώστε να μην συμβούν παραπατήματα, μέσα σε μια ατμόσφαιρα, που είναι επικίνδυνο να ξεφύγουν οι καταστάσεις, προς επικίνδυνες και μη προβλέψιμες κατευθύνσεις. Και δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ο Τραμπ τα κατάφερε στην εκπλήρωση αυτού τού στόχου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το τεράστιο χάρισμα και ο ισχυρός δυναμισμός του επαρκούν για να υποκαταστήσει αυτός δεκάδες άλλους αγκιτάτορες. Εξ άλλου αυτό ακριβώς είναι, στο οποίο προσβλέπουν ανέκαθεν οι διαθέσεις τού μεγάλου πλήθους των ανθρώπων. Ένας χαρισματικός ηγέτης, ένας συγκροτημένος σωτήρας, που ενσωματώνει στο πρόσωπό του την κοινωνική ορμή και στο όραμά του τις ελπίδες εκατομμυρίων ανθρώπων. Αυτό είναι εν τέλη ένα μοντέλο παρέμβασης, που προβλέπεται από την κοινωνική μηχανική και αυτό ακριβώς εφαρμόζει και η απέναντι όχθη των συνεργαζόμενων. Δυνάμεων με τον επίσης απίθανα χαρισματικό Βλαδίμηρο Πούτιν. Πλην όμως η ιστορική εμπειρία έχει καταδείξει, ότι αυτό το μοντέλο λειτουργεί άψογα με βάση την κοινωνική ψυχολογία. Και σε καιρούς, που είναι απίθανα ευαίσθητοι και μπορούν να αποτελέσουν μοναδική καμπή, το αποτέλεσμα έχει καθοριστική σημασία. (Και άντε εμείς κατόπιν εορτής,, μετά το χοντρό ξεκαθάρισμα, να κοπανάμε γκασμάδες, για να επαναφέρουμε τον άξονα στις τρύπες που έχουν οι ρόδες. Όμως τα βουνά μετατοπίζονται μόνον με φαγάνες, έστω και εάν κατόπιν οι εγχειρήσεις αμυγδαλών απαιτούν λεπτό νυστέρι).
Κατά τα άλλα, οι δυνάμεις που εκπροσωπεί ο Τραμπ αποφάσισαν να θέσουν σε κίνηση και κάποιους digital warriors, που είναι να τούς κλαίνε οι ρέγγες, όπως ο Charlie Ward και ο Simon Parkes. Κάποια βίντεο τού Σάιμον κατάφερα με πολύ να κόπο να παρακολουθήσω ως το τέλος. Όσο αφορά όμως τον Τσάρλυ μετά από δέκα λεπτά, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες με πήρε ανεξαιρέτως ο ύπνος. Και δεν προτίθεμαι να αμφισβητήσω, ότι υπάρχουν και άλλοι, επίσης άκρως καλοπροαίρετοι, που φτιάχνουν με λιγότερο βαρετό τρόπο την μπουγάδα. Όμως αυτοί που είναι για την δική μου διάθεση ξενέρωτοι και βαρετοί, μπορεί να είναι κατά την κρίση των επιτελείων τής ανατροπής οι πλέον κατάλληλοι, οι πλέον προικισμένοι, το μάνα εξ ουρανού, για να εκπληρώσουν το συγκεκριμένο καθήκον στην συγκεκριμένη φάση. Διότι δεν επιτρέπεται να μην διαπιστώσουμε, ότι όταν μιλάει κάποιος δεν τον ακούνε μόνον οι οπαδοί του, αλλά τον προσέχουν και οι αντίπαλοι. Και δεν αρμόζει κάποιος μαχόμενος να αποκαλύπτει τις πραγματικές του προθέσεις, ή να επιδεικνύει τις πραγματικές του δυνατότητες, εάν αποσκοπεί μέσω τής εφησύχασης των αντιπάλων, να τούς περάσει με ευφυή τρόπο τα βραχιολάκια πίσω από τα κάγκελα.
Ο τομέας όμως, που εγώ θα βαθμολογούσα αναφανδόν με άριστα, όσο αφορά τούς σχεδιασμούς και την παρέμβαση των επιτελείων στις ΗΠΑ, που προωθούν την ανατροπή, είναι οι ζυμώσεις και οι δραστηριότητες, που με αθόρυβο τρόπο εξελίσσονται κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων. Και σχετικά με το αυτό, οι πρόσφατες ενδιάμεσες εκλογές, αποκαλύπτουν πολύ αξιοθαύμαστα αποτελέσματα. Το επιτελείο κατάφερε η συντριπτική πλειοψηφία των υποψηφίων για τις πρόσφατες εκλογές να είναι αυτοί που ενέκρινε ο πρόεδρος Τραμπ. Επί 180 υποψηφίων ο Τραμπ είχε δώσει την έγκρισή του σε 171, ενώ μόλις 9 απόκτησαν χρίσμα προτεινόμενοι από άλλους. Οπότε καθίσταται αντιληπτό, ότι το επιτελείο πέτυχε τον αποκαθαρισμό τού κόμματος από την παλαιά σκουριά. Σε αυτά τα πλαίσια έλαβε χώρα και μια βαθιά τομή στην δομή αυτών, που το εκπροσωπούν. Πολλά γηρασμένα, αρτηριοσκληρωτικά και αντιδραστικά βαρίδια έφυγαν από την μέση. Ενώ το κόμμα εκπροσωπείται από μια μια νέα γενιά μαχητικών στελεχών. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η εκλογή τής δυναμικής Keri Lake στην Αριζόνα, η οποία εξήγγειλε, ότι σε περίπτωση εκλογής της θα οργανώσει μια μεγάλη εκστρατεία για την αποκάλυψη τής καλπονοθείας στις εκλογές τού 2020 σε αυτήν την πολιτεία. Τώρα πλέον ο Πρόεδρος Τραμπ μπορεί να στηρίζεται σε ένα υγιή κομματικό μηχανισμό, στις μάχες, που επίκεινται να ακολουθήσουν. Παρ' όλα αυτά, τα υποθαλπτικά κυκλώματα τού παρελθόντος, δεν έπαψαν να προωθούν υπογείως επιβουλές, προωθώντας κάποιος πεμπτοφαλαγγίτες, που ενώ υποστήριζαν φραστικά τον Πρόεδρο, για να αποσπάσουν την έγκρισή του, μετά την εκλογή τους στράφηκαν εναντίον του. Μια τέτοια περίπτωση είναι ο κυβερνήτης τής Φλόριντα Ron De Santis. Το επιτελείο φρόντισε στην Φλόριντα να αποκλειστούν όλες οι δυνατότητες για διεξαγωγή εκλογικής νοθείας, οπότε αναμένεται μετά το πέρας τής καταμέτρησης να λάβει ο De Santis ένα συντριπτικό ποσοστό των ψήφων, μεγαλύτερο από 90%. Τα υποθαλπτικά κυκλώματα τον προωθούν σαν αντίπαλο τού Τραμπ στην απόκτηση τού χρίσματος για τις εκλογές τού 2024. Όμως αυτά αποτελούν σπασμωδικές κινήσεις, καθότι ο κύβος ερρίφθη, ενώσω το κύρος και η ισχύς τού Τραμπ στα πλαίσια τού Ρεπουμπλικανικό κόμματος δεν μπορούν πλέον να βληθούν με τεχνάσματα. Πέραν αυτού, προσωπικά, αποκλείω την διεξαγωγή προεδρικών εκλογών μετά από διετία, διότι, όπως δείχνει η ροή των πραγμάτων, είναι βέβαιο ότι η εταιρεία περιορισμένης ευθύνης θα καταργηθεί εντός μερικών μηνών.
Αυτό, που δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν μια σειρά αξιολογότατοι μαχητές τής πρώτης γραμμής, που διακρίνονται από υψηλό ήθος και ετοιμότητα, όπως ο στρατηγός Φλυν, είναι, ότι ενώ το μπάσκετ αποτελεί ομαδικό παιχνίδι, οι βασικές αποφάσεις παίρνονται αποκλειστικά από ένα πρόσωπο. Ο προπονητής είναι αυτός που καθορίζει, ποιος είναι ο play maker και με ποιον τρόπο θα μοιράζει αυτός τις πάσες. Επίσης αυτός αποφασίζει, ποιοι παίκτες πρέπει να βγουν από τον αγωνιστικό χώρο και να περιμένουν ως αναπληρωματικοί στούς πάγκους, μέχρι η άμεση συμμετοχή τους να κριθεί εκ νέου αναγκαία. Η αυστηρότητα σχολαστικής τήρησης αυτών των αποφάσεων αποκτά τεράστια σημασία, σε ένα άκρως ύπουλο ματς, όπου οι όροι έχουν νοθευτεί από χέρι. Ο διαιτητής σφυρίζει κάθε δυο λεπτά φάουλ, χωρίς λόγο και αφορμή. Ο τεράστιος εκνευρισμός, που προκαλείται στούς φιλάθλους αυξάνει ιδιαίτερα τον κίνδυνο να γίνουν άγριες συμπλοκές και να προκληθούν έκτροπα, που μπορεί να προξενήσουν άκρως ανεπιθύμητες βλάβες στον αγωνιστικό χώρο και τις υποδομές του. Άρα απαιτείται άκρα αυτοπειθάρχηση. Ένας ιδιαίτερα προικισμένος προπονητής, εκτός ότι έχει ποτίσει κάθε σπιθαμή των γηπέδων με τον ιδρώτα του από μικρός, δεν περιορίζεται μόνο στην γνώση των μυστικών τού αθλήματος, αλλά διαθέτει και μπορεί να χειρίζεται και σαμανιστικές τέχνες. Έχοντας χορέψει πριν τον αγώνα τον χορό τής βροχής, γνωρίζει ότι έρχεται μπόρα και θα πέσουν καρεκλοπόδαρα. Τότε οι σαπιοι φανελάκηδες, αφού προστρέξουν για λίγο στα αποδυτήρια, στην συνέχεια θα εισέλθουν μουσκευμένοι στα πούλμαν επιστροφής. Καί, ενώ όλοι είχαν την προσοχή τους στραμμένη στην μπάλα, έχει φροντίσει ο προπονητής να τοποθετηθούν στα πούλμαν φόλες για γουρουνόσκυλα. Οπότε το όλο πρόβλημα λύνεται με εύσχημο τρόπο, χωρίς ξυλοδαρμούς και επεισόδια. Σε τέτοιες περιπτώσεις ισχύει η διαπίστωση “μια βροχή μάς σώνει”. Μόνο, που η αξιοποίηση τής κατάστασης προϋποθέτει προπονητή, που αφενός να κατέχει ικανότητες πρόγνωσης, αλλά και επηρεασμού τού καιρού, συν επί πλέον να έχει εμπεδώσει την επίγνωση, ότι ποτέ οι αθλητές, όταν εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο, δεν παίρνουν μαζί τους ομπρέλα.
Όσα εξέθεσα προηγουμένως με αλληγορικό τρόπο, θα ερμηνεύσω αρκούντως συγκεκριμένα στο επόμενο κεφάλαιο, διότι εκεί βρίσκεται η όλη ουσία τού προβλήματος, τουλάχιστον όσο εγώ μπορώ να κατανοώ και να διαβλέπω ως εξωτερικά ιστάμενος, τους σχεδιασμούς τού επιτελείου.
6. ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΡΑΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΚΑΛΠΟΝΟΘΕΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ, ΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΡΑΜΠ.
Όπως προαναφέρθηκε, το πρόβλημα τής επανειλημμένης εκλογικής νοθείας στις ΗΠΑ (και όχι μόνον) δεν είναι ένα ζήτημα, που αφορά αποκλειστικά την εκλογική διαδικασία, αλλά έχει βαθύτατες θεσμικές ρίζες. Όπως έγινε γλαφυρά κατανοητό, ειδικά μετά τις εκλογές τού 2020, σύνολοι οι θεσμοί απαξιώθηκαν ΠΛΗΡΩΣ. Το ντομίνιον στην Γερμανία επόπτευε η επικεφαλής τής CIA, το FBI κατέθεσε έκθεση με πόρισμα, ότι κατά την διεξαγωγή των εκλογών δεν σημειώθηκε καμία άξια λόγου παρατυπία, το δικαστικό σώμα αποδείχθηκε πλυντήριο τού εγκλήματος, τα κόμματα αποδείχθηκαν Δούρειοι Ίπποι τού βαθέως κράτους, το μοσχάρι, που υποδυόταν τον γενικό εισαγγελέα William Barr και γυρόφερνε τον Πρόεδρο Τραμπ αποδείχθηκε λαγός τής συνωμοσίας, αλλά και όλο το περιβάλλον τού Προέδρου Τραμπ αποδείχθηκε χαφιεδομάγαζο, ξεκινώντας από τον παιδοβιαστή αντιπρόεδρο Mike Pence, μέχρι τον προσωπάρχη και τον διευθυντή τού Λευκού Οίκου ανοχής. Οι μόνοι, που δεν διεκπεραίωναν προδοτική αποστολή, ήσαν οι ελάχιστοι άνθρωποι, που επέλεξε στο επιτελείο του ο ίδιος ο Πρόεδρος, όπως ο Μάικελ Φλυν και ο Στηβ Μπάνον, οι οποίοι όμως δέχθηκαν φοβερές δικαστικές επιθέσεις κάτω από την μέση, με αποτέλεσμα να παυθούν, ως ύποπτοι, ή αξιόποινοι. Τις χειρότερες δικαστικές επιθέσεις όμως δέχθηκε ο ίδιος ο Πρόεδρος, με πλείστες στημένες καταγγελίες, όπως πρακτόρευση ρωσικών συμφερόντων και φορολογικές απάτες, με αποτέλεσμα καθ' όλη την διάρκεια τής θητείας νου να είναι με το ένα πόδι στο Oval Office και με το άλλο στα πρόθυρα τής φυλακής. Κατά συνέπεια, η αποτροπή τής μόνιμης επιβολής των καλπονοθευτικών πρακτικών με εγκαθίδρυση νομιμότητας προϋποθέτει καθεστωτική αλλαγή. Και η μόνη δυνατότητα να γίνει αυτό με νομότυπο τρόπο, είναι η κήρυξη τής χώρας σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης από το στράτευμα, στα πλαίσια τής οποίας συλλαμβάνονται και τιμωρούνται όλοι αυτοί, που έπρατταν μονίμως την ωμή παραβίαση τού συντάγματος. Στην ουσία, αυτοί που διαπράττουν μόνιμη καθεστωτική εκτροπή, είναι το βαθύ κράτος και οι συνωμότες συνένοχοί του. Όμως μια αποκατάσταση τής νομιμότητος συνεπάγεται αναίρεση όλων εκείνων των προϋποθέσεων, που παρείχαν την δυνατότητα κλιμάκωσης των εκτροπών. Και αυτές οι προϋποθέσεις ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΟ ΣΥΝΟΛIKO ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ, ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ. Άρα αναπόφευκτα καθίσταται αναγκαίος ένας ριζικός επαναπροσδιορισμός τού πολιτεύματος.
Πλην όμως, στην προοπτική τής παρέμβασης τού στρατού για την αποκατάστασης τής νομιμότητος, με την εγκαθίδρυση ενός φιλειρηνικού και δίκαιου καθεστώτος, υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα: Ο ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΜEΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ ΟΠΛΙΣΜΕΝΟΣ. Επί πλέον ένα μεγάλο μέρος των μελών τού βαθέος κράτους είναι εκπαιδευμένοι στον πόλεμο εντός των πόλεων, στην διεξαγωγή ειδικών αποστολών και στην οργάνωση και διεξαγωγή πρακτικών μαζικής δολιοφθοράς με χρήση εκρηκτικών και δηλητηρίων. Οι συγκρούσεις μέσα στις πόλεις δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση και συνεπάγονται συνεπάγονται τεράστιο αριθμό θυμάτων, τόσο από αυτούς που συμμετέχουν στην σύγκρουση, όσο και σε μη άμεσα ενεχόμενους. Και είναι ευνόητο, ότι για μια τέτοια εκδοχή, δεν έχει λάβει τα μέτρα του μόνο και ο στρατός, αλλά και οι αντίπαλες δυνάμεις. Και μάλιστα, μη εξαιρούμενων των πρακτικών ψευδούς σημαίας, κατά τις οποίες σκόπιμες μαζικές καταστροφές διεξάγονται, με στόχο να αποδοθούν στην δράση των αντιπάλων. Το βαθύ κράτος δεν είναι κάποιο σκορπιοχώρι, αλλά διαθέτει καλά οργανωμένες δομές και πυρήνες κρούσης εδώ και αιώνες, που μπορούν να λειτουργήσουν βάσει άριστα οργανωμένων υποδομών και σχεδίων. Όπως καθίσταται κατανοητό, εάν παρέμβει ο στρατός στην συγκεκριμένη φάση, θα προκληθούν ποταμοί αίματος και θα πέσουν πολλά, μα πάρα πολλά κορμιά.
Οι συνέπειες όμως μιας εμφύλιας σύγκρουσης σφραγίζουν ανεξίτηλα μια κοινωνία για περισσότερες δεκαετίες. Οπότε η προοπτική ενός δίκαιου και φιλειρηνικού καθεστώτος, που θα εγγυηθεί πραγματική ευημερία και πρόοδο, δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει οργανικά, επάνω στο βάθρο ενός βεβαρημένου με κρουνούς αίματος τοπίου. Και μπορεί μεν, ένα από τα πρότυπα τού Τραμπ να είναι ο Αβραάμ Λίνκολν, όμως το τελευταίο που μπορεί να επιθυμεί αυτός, είναι ένας δεύτερος εμφύλιος πόλεμος στην Αμερική.
Το βίντεο, που κυκλοφόρησε ο Charlie Ward, με τίτλο Civil War - Tis is HUGE, Folks πριν τις ενδιάμεσες εκλογές στις 5 Νοεμβρίου, δεν μπορούσε να έχει άλλη στόχευση κατά την γνώμη μου, από την προτροπή για αυτοσυγκράτηση, γνωρίζοντας εκ των προτέρων την καλπονοθεία, που επρόκειτο να συμβεί.
Αλλά σε αυτήν την προβληματική αποδίδεται ακόμη μεγαλύτερη προσοχή με ένα ακόμη σχετικά βίντεο, που δημοσιεύθηκε εχθές.
https://beforeitsnews.com/alternative/2022/11/charlie-ward-major-intel-white-hat-military-biggest-question-video-3783639.html
Πλην όμως δεν υπάρχει πρόβλημα, που να μην έχει την λύση του (με την μη αυστηρά μαθηματική έννοια, δεδομένου, ότι άλλο είναι λύση και άλλο η επίλυση ενός προβλήματος). Και το επιτελείο έχει ανακοινώσει κατά καιρούς όλα τα σχετικά στοιχεία. Με την διαφορά, ότι αυτά έχουν δωθεί μεμονωμένα, ως ψηφίδες, που μπορούν να αποτελέσουν μια εικόνα. Άρα σε μάς δεν μένει, για να κατανοήσουμε το σχέδιο τού επιτελείου, παρά να ενώσουμε τα στοιχεία τού παζλ.
Όπως προαναφέρθηκε, το πρόβλημα τής επανειλημμένης εκλογικής νοθείας στις ΗΠΑ (και όχι μόνον) δεν είναι ένα ζήτημα, που αφορά αποκλειστικά την εκλογική διαδικασία, αλλά έχει βαθύτατες θεσμικές ρίζες. Όπως έγινε γλαφυρά κατανοητό, ειδικά μετά τις εκλογές τού 2020 σύνολοι οι θεσμοί απαξιώθηκαν ΠΛΗΡΩΣ. Το ντομίνιον στην Γερμανία επόπτευε η επικεφαλής τής CIA, το FBI κατέθεσε έκθεση με πόρισμα, ότι κατά την διεξαγωγή των εκλογών δεν σημειώθηκε καμία άξια λόγου παρατυπία, το δικαστικό σώμα αποδείχθηκε πλυντήριο τού εγκλήματος, τα κόμματα αποδείχθηκαν Δούρειοι Ίπποι τού βαθέως κράτους, το μοσχάρι, που υποδυόταν τον γενικό εισαγγελέα William Barr και γυρόφερνε τον Πρόεδρο Τραμπ αποδείχθηκε λαγός τής συνωμοσίας, αλλά και όλο το περιβάλλον τού Προέδρου Τραμπ αποδείχθηκε χαφιεδομάγαζο, ξεκινώντας από τον παιδοβιαστή αντιπρόεδρο Mike Pence, μέχρι τον προσωπάρχη και τον διευθυντή τού Λευκού Οίκου ανοχής. Οι μόνοι, που δεν διεκπεραίωναν προδοτική αποστολή, ήσαν οι ελάχιστοι άνθρωποι, που επέλεξε στο επιτελείο του ο ίδιος ο Πρόεδρος, όπως ο Μάικελ Φλυν και ο Στηβ Μπάνον, οι οποίοι όμως δέχθηκαν φοβερές δικαστικές επιθέσεις κάτω από την μέση, με αποτέλεσμα να παυθούν, ως ύποπτοι, ή αξιόποινοι. Τις χειρότερες δικαστικές επιθέσεις όμως δέχθηκε ο ίδιος ο Πρόεδρος, με πλείστες στημένες καταγγελίες, όπως πρακτόρευση ρωσικών συμφερόντων και φορολογικές απάτες, με αποτέλεσμα καθ' όλη την διάρκεια τής θητείας νου να είναι με το ένα πόδι στο Oval Office και με το άλλο στα πρόθυρα τής φυλακής. Κατά συνέπεια, η αποτροπή τής μόνιμης επιβολής των καλπονοθευτικών πρακτικών με εγκαθίδρυση νομιμότητας προϋποθέτει καθεστωτική αλλαγή. Και η μόνη δυνατότητα δυνατότητα να γίνει αυτό με νομότυπο τρόπο, είναι η κήρυξη τής χώρας σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης από το στράτευμα, στα πλαίσια τής οποίας συλλαμβάνονται και τιμωρούνται όλοι αυτοί, που έπρατταν μονίμως την ωμή παραβίαση τού συντάγματος. Στην ουσία, αυτοί που διαπράττουν μόνιμη καθεστωτική εκτροπή, είναι το βαθύ κράτος και οι συνωμότες συνένοχοί του. Όμως μια αποκατάσταση τής νομιμότητος συνεπάγεται αναίρεση όλων εκείνων των προϋποθέσεων, που παρείχαν την δυνατότητα κλιμάκωσης των εκτροπών. Και αυτές οι προϋποθέσεις ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ, ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ. Άρα αναπόφευκτα καθίσταται αναγκαίος ένας ριζικός επαναπροσδιορισμός τού πολιτεύματος.
Πλην όμως, στην προοπτική τής παρέμβασης τού στρατού για την αποκατάστασης τής νομιμότητος, με την εγκαθίδρυση ενός φιλειρηνικού και δίκαιου καθεστώτος, υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα: Ο ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΜΑΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ ΟΠΛΙΣΜΕΝΟΣ. Επί πλέον ένα μεγάλο μέρος των μελών τού βαθέος κράτους είναι εκπαιδευμένοι στον πόλεμο εντός των πόλεων, στην διεξαγωγή ειδικών αποστολών και στην οργάνωση και διεξαγωγή πρακτικών μαζικής δολιοφθοράς με χρήση εκρηκτικών και δηλητηρίων. Οι συγκρούσεις μέσα στις πόλεις δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση και συνεπάγονται τεράστιο αριθμό θυμάτων, τόσο από αυτούς που συμμετέχουν στην σύγκρουση, όσο και σε μη άμεσα ενεχόμενους. Και είναι ευνόητο, ότι για μια τέτοια εκδοχή, δεν έχει λάβει τα μέτρα του μόνο και ο στρατός, αλλά και οι αντίπαλες δυνάμεις. Και μάλιστα μη εξαιρούμενων των πρακτικών ψευδούς σημαίας, κατά τις οποίες σκόπιμες μαζικές καταστροφές διεξάγονται, με στόχο να αποδοθούν στην δράση των αντιπάλων. Το βαθύ κράτος δεν είναι κάποιο σκορπιοχώρι, αλλά διαθέτει καλά οργανωμένες δομές και πυρήνες κρούσης εδώ και αιώνες, που μπορούν να λειτουργήσουν βάσει άριστα οργανωμένων υποδομών και σχεδίων. Όπως καθίσταται κατανοητό, εάν παρέμβει ο στρατός στην συγκεκριμένη φάση, θα προκληθούν ποταμοί αίματος και θα πέσουν πολλά, μα πάρα κορμιά.
Οι συνέπειες όμως μιας εμφύλιας σύγκρουσης σφραγίζουν ανεξίτηλα μια κοινωνία για περισσότερες δεκαετίες. Οπότε η προοπτική ενός δίκαιου και φιλειρηνικού καθεστώτος, που θα εγγυηθεί πραγματική ευημερία και πρόοδο, δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει οργανικά, επάνω στο βάθρο ενός βεβαρημένου με κρουνούς αίματος τοπίου. Και μπορεί μεν, ένα από τα πρότυπα τού Τραμπ να είναι ο Αβραάμ Λίνκολν, όμως το τελευταίο που μπορεί να επιθυμεί αυτός, είναι ένας δεύτερος εμφύλιος πόλεμος στην Αμερική.
¨Ότι σχέδιο τού επιτελείου λοιπόν, δεν προέβλεπε την ανατροπή τής νοθείας στις ενδιάμεσες εκλογές μέσω τής παρέμβασης τού στρατού, ήταν μια ορθότατη επιλογή. Αυτό δεν συνεπάγεται σε καμία περίπτωση, ότι η πρωτοβουλία των κινήσεων βρίσκεται στην ευχέρεια τής καμπάλ. Τουναντίον, η πρόσφατη συνωμοσία της ήταν μια ακόμη πύρρεια νίκη, την οποία αξιοποιεί το επιτελείο σύμφωνα με την πάγια τακτική του, να αντλεί δύναμη από τον αντίπαλο. Η πρόσφατη νοθεία ήταν μια σπασμωδική ενέργεια, με στόχο να παρατείνει ακόμη η καμπάλ για πολύ μικρό διάστημα πλέον την κατάσταση νεκροφάνειας, στην οποίαν βρίσκεται από το 2015, όταν διαπίστωσε, ότι δεν μπορεί πλέον να ανταποκριθεί στο ελάχιστο απέναντι στα οπλικά συστήματα τής Ρωσίας.
Το σχέδιο τού επιτελείου, που προβλέπει την παρέμβαση τού στρατού, έχει πετάξει το μπαλάκι στην καμπάλ με μια κίνηση ρουά ματ. Αντί η παρέμβαση τού στρατού να γίνει αφορμή να προξενηθεί αιματοχυσία, έχει σχεδιαστεί ο στρατός να παρέμβει μόνον για να σταματήσει εγκαίρως μια αιματοχυσία, που έχει προκληθεί από άλλους. Είναι εμφανές, ότι το επιτελείο κλιμακώνει τις ενέργειές του αξιοποιώντας το συνεχές βάθεμα τού σαπίσματος τής ψευτοκυβέρνησης μπάιντεν. Με τρόπο που, εάν συμβεί ένα μακελειό, αυτό να μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά σε υπαιτιότητα αυτής τής ψευτοκυβέρνησης. Είναι ευνόητο, ότι ούτε η ατιμωτική αποχώρηση από το Αφγανιστάν, ούτε ο τετραπλασιασμός τής τιμής των καυσίμων, ούτε η σημαντική άνοδος τής τιμής των τροφίμων είναι επαρκείς αιτίες για να παροπλιστούν οι ορδές άσκησης βίας τού βαθέος κράτους αυτοβούλως. Εάν εκλίψει το βαθύ κράτος, οι κολαούζοι του χάνουν τα πάντα. Οι μέχρι τώρα απώλειες εισοδήματος, η καλπάζουσα αβεβαιότητα και το γενικότερο ξεχαρβάλωμα είναι ενδιάμεσες καταστάσεις, που σιγοτρώνε μεν σαν τερμίτες τα θεμέλια τού συστήματος, αποδυναμώνοντάς τα, μέχρι να συμβούν δυο άλλα επερχόμενα, που θα επενεργήσουν ως καταλυτικά σοκ, στα οποία έχει στηρίξει την εκδοχή μιας παρέμβασης τού στρατού το επιτελείο. Αυτό όμως αποτελεί μόνον μια από τις υφιστάμενες εκδοχές. Η πιθανότερη εκδοχή είναι να συνθηκολογήσει η καμπάλ ολοσχερώς, στα πλαίσια τής αποδοχής μιας σκληρής ήττας, αναγνωρίζοντας τα ανυπέρβλητα αδιέξοδα, στα οποία όλο και περισσότερο περιέρχεται, ενώ στενεύουν συνεχώς οι δυνατότητες να αντιδράσει. Είναι λοιπόν κατανοητό, ότι το καθήκον που είχε ανατεθεί στην Cyber Force κατά την διάρκεια τής καλπονοθείας, ήταν να την καταγράψει, ώστε να συγκεντρωθούν τα αναγκαία στοιχεία, χωρίς να παρέμβει δυναμικά για να την περιορίσει.
Τα δυο επερχόμενα καταλυτικής σημασίας, στα οποία στηρίζει το επιτελικό σχέδιο την τελευταία πράξη τού όλου δράματος με το κύκνειο άσμα τής καμπάλ, είναι τα εξής:
Το αναπόφευκτο πλέον οικονομικό κραχ, με το οποίο θα σωριαστούν στο έδαφος οι οικονομικοί μηχανισμοί τής δύσης. Ήδη οι μεγάλες τράπεζες των ΗΠΑ και τής Ελβετίας, που είναι ο χρηματιστικός βηματοδότης τού συστήματος, βρίσκονται στα όρια τής χρεωκοπίας. Σε συνδιασμό με την καλπάζουσα επισιτιστική και ενεργειακή κρίση διαφαίνεται, ότι σε κάποιο, όχι μακρυνό διάστημα, θα επέλθει στις δυτικές χώρες ενεργειακό και επισιτιστικό κολάπς. Εάν μείνουν οι ορδές τις καμπάλ κανένα δυο μήνες χωρίς ψωμί και έχουν ξεκινήσει οι λεηλασίες στις αποθήκες τροφίμων, τότε η παρέμβαση τού στρατού θα γίνει για την αποκατάσταση τής τάξεως΄και θα συναντήσει πολύ μικρότερες αντιστάσεις, από ότι μια παρέμβασή του σε πρώιμη φάσση. Μοιράζοντας ο στρατός στην συνέχεια τρόφιμα, που θα θέσει στην διάθεσή του η μεγαλοψυχία των Ρώσων, θα ανακηρυχθεί σε σωτήρα και ήρωα.
Προ ημερών δήλωσε ο Σι Τζι Πινγκ, ότι η Κίνα προετοιμάζεται πυρετωδώς για διεξαγωγή πολέμου. Οι δυτικές χώρες έχουν αναλώσει σημαντικό μέρος της πολεμικής τους ετοιμότητος στην Ουκρανία. Επί πλέον η Κίνα διαθέτει το γεωγραφικό πλεονέκτημα έναντι των ΗΠΑ σε μια σύγκρουση με αφορμή επίθεσης στην Ταϊβαν. Οι βάσεις των ΗΠΑ στην νοτιοανατολική Ασία δεν συμπεριλαμβάνουν επαρκείς δομές για την αντιμετώπιση τής τεράστιας Κινεζικής πολεμικής μηχανής, Όταν μετατραπούν κάποια αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ σε φωλιές για καλαμάρια στην Σινική Θάλασσα, η καταρράκωση τού γοήτρου τής ψετοκυβέρνησης θα οδηγήσει σε σοκ για τα ενεργούμενα μόμολα τού βαθέος κράτους. Αυτές τις ημέρες βρίσκεται ο μπάιντεν σε επίσκεψη στο Πεκίνο. Δεν πρόκειται βεβαίως για επίσκεψη μόνον τού ραμολιμέντου, το οποίνο συνοδεύεται από πρόσωπα που παίρνουν στην πράξη αποφάσεις. Το ερώτημα είναι τι θέλουν να διαπραγματευθούν; Τι άλλο έχουν να προσφέρουν στα πλαίσια ενός συμβιβασμού, εκτός από την συνθηκολόγησή τους;
Και μια ακόμη παρατήρηση.
Μπορεί πλέον να διαπιστωθεί, ότι η η στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία και η κρίση στην Ταϊβάν δεν στοχεύουν μόνον στην ρύθμιση περιφερειακών προβλημάτων, αλλά αποτελούν ζωτικά τμήματα ενός σχεδίου των Αντιδυνάμεων σε παγκόσμια κλίμακα για την πλήρη ανατροπή τής πλανητικής σκλαβιάς, που επέβαλε η καμπάλ με κύριο όργανο τα κατεστημένα τής δύσης. Οι δυο αναφερθείσες περιφερειακές εξελίξεις συμβάλουν σε μεγάλο βαθμό στην δόμηση ενός ευνοϊκού πλαισίου για την επέλαση των δυνάμεων τής ανατροπής στις ΗΠΑ, που είναι το κέντρο έδρασης τής καμπάλ.
7. ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ ΣΤΙΣ ΤΡΕΧΟΥΣΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΥΝΑΜΕΩΝ
Ο πλανήτης Άρης είναι ανάδρομος στούς Διδύμους από τις 30 Οκτωβρίου. Η ανάδρομη φορά του θα διαρκέσει μέχρι τις 12 Ιανουαρίου. Σύμφωνα με την αστρολογία, προσπάθειες και ενέργειες που ξεκινούν με ανάδρομο Άρη, συναντούν πολλά εμπόδια στην πορεία πραγμάτωσής τους, ή αποτυγχάνουν τελείως.
Φρονώ, ότι οι ιθύνοντες τής υψηλής πολιτικής παίρνουν πολύ σοβαρά υπ' όψη τα αστρολογικά δεδομένα και τα εντάσσουν στις επιλογές τους, παρόλο που επικρατεί γενικά η άποψη, ότι η αστρολογία είναι τέχνη άξια υποβιβασμού, που δεν μπορεί να βοηθήσει σε αξιόπιστες προβλέψεις. Κατά την περίοδο τής Αναγέννησης, η ανάπτυξη τής αλχημείας, όπως και η αστρολογία, έχαιραν εξαιρετικής αναγνώρισης από τις βασιλικές αυλές, που είχαν ικανότατους αστρολόγους μόνιμους συμβουλάτορες. Ο Francis Bacon, ως επικεφαλής των αγγλικών μυστικών υπηρεσιών , ήταν αυτός που πρότεινε να απαξιωθούν η αλχημεία και η αστρολογία στην κοινή γνώμη, ώστε αυτές να κρατηθούν κρυφά σαν όργανα στην διαχείριση καταστάσεων από την ελίτ.
Μέσα από το πρίσμα τού ανάδρομου Ερμή εκτιμώ ότι έγινε η αποχώρηση του Ρωσικού στρατού από την Χερσώνα, αφήνοντας την ανάπτυξη πρωτοβουλιών στούς Ουκρανούς, για να υποστούν αυτοί τεράστια τριβή από τα εμπόδια, που τούς στήνει η Ρωσική στρατηγική. Το ίδιο ισχύει και για την before death expeerience στην οποίαν αναφέρθηκε ο Simon Parkes. Στην ουσία πρόκειται για μια αποφυγή, σε επίπεδο τακτικής, να δοθεί άμεσα δυναμική απάντηση στις πρωτοβουλίες που η πήρε η καμκπάλ στα πλαίσια τής καλπονοθείας, με στόχο να ηχογραφηθούν τα μοιρολόγια, που θα παίξουν οι μπάντες για την καμπάλ λίαν συντόμως.
Εκεί βέβαια που θα θρηνήσουν μανάδες, είναι τον επόμενο Μάιο, όταν εισέλθει ο Πλούτων στο ζώδιο τού Υδροχόου, που αντιστοιχεί σε επαναστατικές ανατροπές σε όλα τα επίπεδα, εγκαταλείποντας το ζώδιο τού Αιγόκερω, που αντιστοιχεί σε έντονες ζυμώσεις στον χώρο των εξουσιαστών.
Είναι ευνόητο, ότι ο καθείς δικαιούται να αποδίδει σημασία, ή να απορρίπτει την τέχνη τής αστρολογίας. Τα τελευταία λόγια τού Γαλιλαίου επάνω στην πυρά παραμένουν για τον γράφοντα επίκαιρα: “Και όμως κινείται”.
8. ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Έστω κι αν κάποιες φορές επιχειρώ πέρα δώθε να γράφω με τις ώρες γεωπολιτικά σημειώματα, που μπορεί να έχουν κάποια, ή να μην έχουν καμία αξία, στο βάθος παραμένω αθεράπευτα ροκάς και μπλουζίστας, που στερημένος από την χαρά να ανεβαίνω σε κάποιο πατάρι, ξεσπάω στο πληκτρολόγιο. Έτσι δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό, να κλείσω αυτήν την ανάρτηση παραθέτοντας ένα κομμάτι, που εξύμνησε με απαράμιλη αισθητική προφητικά το γράμμα, με το οποίον δηλώνεται το Επιτελείο. Αυτά τα βλαχαδερά από την Καλιφόρνια, παίρνοντας τα κλαπατσίμπανα, έγραψαν κομάτια φοβερού κάλλους, ενώ τις στριγγλιές τού John Fogerty σε αυτό το άσμα αισθάνομαι να ηχούν στα αυτιά μου σαν σάλπιγγα νίκης.
