Η ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΥΦΑΡΠΑΓΗΣ ΤΩΝ ΕΓΚΕΦΑΛΩΝ ΜΑΣ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ "ΕΜΒΟΛΙΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ COVID19" - ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΕΣ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ

1.  Η ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ

    Αφορμή για να γίνει αυτή η ανάρτηση αποτέλεσε μια πρόσφατη δημοσίευση τού φίλου ΕργΔημΕργ με τίτλο "Τα ζόμπυ σκοτώνουν!" στο ιστολόγιό του την 21η Ιουλίου. Κατά την άποψή μου ο συγγραφέας αυτού τού ιστολογίου είναι πρόσωπο, που εκτός των άλλων ικανοτήτων του διαθέτει πολύ ισχυρή διαίσθηση. Αυτή η ιδιότητα έχει ερκετές φορές προσφέρει την βάση, για να θέσει αυτός άκρως ενδιαφέρουσες υποθέσεις εργασίας. Έχοντας κατεβάσει από πεδεία ευρισκόμενα πέραν τού συνήθους επιστητού εξόχως ενδιαφέρουσες ιδέες, που εν πολλοίς μεν προσκρούουν στην μέση αντίληψη, αυτές αποτελούν για όσους επιθυμούν να διεισδύουν κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων, πολύτιμη τροφή για σκέψη, και περαιτέρω προώθηση τού προβληματισμού, κυρίως με την συμμετοχή στα πλαίσια των σχολίων. Ο Εργοδότης δομεί αυτές τις υποθέσεις εργασίας υπό τύπον προσκλήσεως / προκλήσεως, θέτοντας περισσότερο με αυτά ερωτήματα, παρά δίνοντας απαντήσεις. Παρόλο που οι προτάσεις του μοιάζουν εξωτερικά να έχουν εβιντεντσιακό χαρακτήρα, επειδή δεν εμμένει ιδιαίτερα στην τεκμηρίωσή τους, αξίζει να σημειωθεί, ότι η επιλογή να τεθεί ένα εύστοχο ερώτημα, έχει τουλάχιστον την ίδια αξία με το να δοθεί μια τεκμηριωμένη απάντηση σε αυτό. Αυτή η υπόθεση εργασίας έγκειται στον εντοπισμό, ότι οι θανατώσεις, που έγιναν πρόσφατα σε νησιά από άνδρες σε βάρος των θηλέων συνοδών τους, έλαβαν χώρα υπό καθεστώς στοχευμένων θρομβώσεων στον εγκέφαλο, που επέφεραν “εμβολιασμοί” ενάντια στον κορωνοϊό.

Γραφει χαρακτηριστικά ο ΕργΔημΕργ στην ανάρτησή του:

https://ergdhmerg.wordpress.com/2021/07/21/%cf%84%ce%b1-%ce%b6%cf%8c%ce%bc%cf%80%cf%85-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%cf%8e%ce%bd%ce%bf%cf%85%ce%bd/

".....Είχαμε πρόσφατα τρία περιστατικά …«γυναικοκτονίας» (τελείως ηλίθιος ο όρος), εκ των οποίων τα δύο στα νησιά: τρείς φερέλπιδες νέοι -ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλον- σκοτώσαν τις συζύγους τους / γκόμενές τους. (Δεν βάζω συνδέσμους, δεν αναπαράγω τις θλιβερές αυτές ειδήσεις.)

Οι εξηγήσεις, τώρα, των εγκλημάτων αυτών κυμαίνονται από τις «εγκόσμιες» (διαταραγμένες προσωπικότητες, κτλ), έως τις αρκετά πιό «φευγάτες» (σατανιστικές τελετές, ναρκωτικά, καί άλλα παρόμοια).

Επί της ουσίας, όμως, δεν εξηγούν τίποτε. Τί θα πεί «η κακιά στιγμή», τί θα πούν λοιπές παρόμοιες ανοησίες; Τσακώνεσαι, κύριε; σήκω καί φύγε, να ηρεμήσουν τα πράγματα. Όχι να το φτάσεις στα άκρα!

......Το γεγονός ότι οι δύο απ’ τους φόνους συνέβησαν στα νησιά, προσωπικά με βάζει σε υποψίες ότι:

• οι δράστες ήταν εμβολιασμένοι,
• κι ότι φταίει το εμβόλιο γιά τις πράξεις τους.

Το πρώτο, το αποδίδω στα επιβληθέντα μέτρα, γιά να ταξιδέψει κάποιος με πλοίο. Το δεύτερο, όμως, θέλει λιγάκι παραπάνω ανάλυση.

Λοιπόν, λένε ότι τα εμβόλια προκαλούν θρομβώσεις, καρδιοπάθειες, κτλ. Φαίνεται νά ‘ναι σωστό… αλλά, θρομβώσεις μόνο σε χέρια καί πόδια, κι όχι στον εγκέφαλο; γιατί όχι;

Εάν ισχύει το τελευταίο, τότε πράγματι θολώνει η κρίση του ατόμου, με αποτελέσματα έως τραγικά. Θα έλεγα, είναι απάνω-κάτω το ίδιο φαινόμενο, όπως με τους σεληνιασμένους: ξαφνική αναιτιολόγητη άκρως επιθετική συμπεριφορά, έως εξοντώσεως των πλησίον ανθρώπων."....

   Σε αυτήν την ανάρτηση κατέθεσα δύο σχόλια, τα οποία αναπαράγω και εδώ, επιθυμώντας να αναπτύξω το θέμα που έθεσα διεξοδικότερα στην συνέχεια:

.....εκτιμώ, ότι οι υποψίες σου κινούνται στην σωστή κατεύθυνση. Πέραν αυτού όμως, στην περίπτωση, που οι θρομβώσεις από τα «εμβόλια» (επί το ορθότερον βιολογικά όπλα – δηλητήρια) στον εγκέφαλο οδηγούν σε μανιοκατάθλιψη με εκδήλωση άμεσου υπερβολικού επιθετικού συνδρόμου, αυτές είναι λογικό να λαμβάνουν χώρα σε κάποια πολύ συγκεκριμένη περιοχή ή κέντρο τού εγκεφάλου, διαδικασία που φαίνεται να είναι άκρως πιθανή. Είναι όμως εξ άλλου ήδη επαρκώς πιστοποιημένη αυτή η διαδικασία, δεδομένου ότι εκχυμώσεις από την πρωτεΐνη ακίδα έχουν εκδηλωθεί συχνά στην εγκεφαλική χώρα. Προσωπικά γνωρίζω κάποιον, που μετά το εμβόλιο έπαθε εγκεφαλικό, αλλά από ότι έχω διαβάσει στα μαζικά μέσα, εγκεφαλικά επεισόδεια έχουν εκδηλωθεί επανειλημμένα. Υπάρχει μάλιστα περίπτωση ανθρώπου, που μετά τον «εμβολιασμό» κατέστη φυτό. Άρα οι υποψίες σου με αναφορά στο κυκλοφοριακό στην περιοχή τού εγκεφάλου, έχουν μια πάρα πολύ ισχυρή βάση. Πλην όμως προσωπικά θεωρώ, ότι η κύρια παρέμβαση των «εμβολίων», όσο αφορά την έξωθεν επιβολή συγκεκριμένης συμπεριφοράς λειτουργεί με ηλακτρομαγνητικού τύπου τροποποίηση. Το γράμμα «m», που έχει προσαρμοσθεί στην ονομασία τής μεθόδου mRNA σημαίνει messenger. Τουτέστιν μεταδότης μυαδότης, μηνυμάτων. Ως γνωστόν τα “εμβόλια” περιέχουν πληθώρα ηλεκτρονικών νανοστοιχείων, τα οποία αντλώντας σίδηρο από το αίμα, αναπαράγονται τάχιστα αυτομάτως. Αυτός είναι και ο λόγος, που οι “εμβολιασμένοι” παρουσιάζουν σκούρωση τού δέρματος και συχνά μικρά μαύρα στίγματα. Επί πλέον υπάρχει πληθώρα επιστημονικών δημοσιευμάτων εδώ και αρκετά χρόνια, σχετικά με την λειτουργία τού έλικα τού RNA, ως κεραία, που δέχεται σήματα. Μια σημαντικότατη περιοχή εκπομπής κυμάτων προς τον γονότυπο, είναι τα λεγόμενα πεδία πληροφορίας, από τα οποία εμπνεύσεις διαφόρων ειδών. Εκτιμώ, ότι βρισκόμαστε στην τελική φάση τής εκδήλωσης τής επίθεσης των βαμπιριστών με στόχο τον μαζικό αποληθυσμό και τον πλήρη εξανδραποδισμό τής φυσιολογίας τής ανθρώπινης συγκρότησης, που εκδηλώνεται με την επιβολή τού διλήμματος “ή θα κάτσετε να σάς εμβολιάσουμε, ή θα πεθάνετε από πείνα”.

.....Αυτή η άνευ προηγουμένη επίθεση είναι επόμενο να επιφέρει τάση για εκδήλωση άγριων αντιδράσεων στο κοινωνικό σύνολο, ως αντίδραση τού ενστίκτου αυτοσυντήρησης, δεδομένου, ότι η μάζα λειτουργεί κυρίως με το ένστικτο. Είναι επίσης διαπιστωμένο, ότι το messenger τού δηλητηρίου ΔΕΝ ΕΠΙΔΡΑ ΜΟΝΟΝ ΣΤΟΥΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ. Έτσι εκδηλώθηκαν ήδη ισχυρές ιώσεις σε μη “εμβολιασμένους”, που είχαν έντονες επαφές με “εμβολιασμένους”, ιδιαίτερα κατά την περίοδο τών δυό πρώτων εβδομάδων μετά το “εμβόλιο”. Με βάση τα προηγούμενα, είναι περισσότερο από αναμενόμενο, ότι οι βαμπιριστές θα επιχειρήσουν να μετατρέψουν την καθόλα αιτιολογημένη οργή τής κοινωνίας, που στρέφεται εναντίον τους και τείνει να διογκωθεί πέρα από όρια, σε ισχυρή μανιοκατάθλιψη με επιθετικές εξάρσεις, οι οποίες αναμένω να εκδηλωθούν και με απόπειρες αυτοκαταστροφής. Το δεδομένο, ότι ο πιο πρόσφατος θανατώσας (δεν τον αποκαλώ δολοφόνο, διότι πράγματι αναγνωρίζω βάσει όσων προηγούνται, ότι δεν υπήρξε σε αυτήν την περίπτωση δόλος) εκδηλώθηκε σε πρόσωπα με ψυχική προδιάθεση, που έπαιρναν ψυχοφάρμακα, ΔΕΙΧΝΕΙ, ΟΤΙ ΠΡΟΣ ΩΡΑΣ Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ, δεδομένου, ότι η επιχειρούμενη επιβολή μανιοκατάθλιψης με υπερβολικές επιθετικές εξάρσεις μπορεί να αποβεί ανεξέλεγκτη και να λειτουργήσει ακόμη και σε μη επιθυμητές από τούς βαμπιριστές διεξόδους, όπως η παράνοια ενόπλων και στην δημόσια κυκλοφορία οχημάτων. Χαρακτηριστικό για την επιρροή τού messenger σε εξάρσεις αυτοκαταστροφής, είναι η απόπειρα αυτοκτονίας στην φυλακή με σεντόνι τού δράστου, που δημοσιεύθηκε σήμερα.
ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ MESSENGER: Η ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΠΕΔΕΙΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ. ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ!!!

 

2. ΜΙΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΕΡΕΥΝΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ.

    Αναφορικά με όσα καταθέτω στην συνέχεια, παρόλο που δεν τυγχάνω ιατρός ή βιοχημικός επιστήμων ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΠΛΗΡΩΣ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥΣ, σε αντίθεση με τούς αργυρόνυτους αληταμπουράδες, που αποποιήθηκαν ως ιατροί, επίσημοι σύμβουλοι τού ΚΑΘΕ κράτους τής καμπάλ, πάσα ανάληψη ευθυνών βάσει νομικής ρύθμισης.

Με αυτήν την προοπτική ξεκαθαρίζω εκ προοιμίου την θέση μου:

Δεν είμαι γενικώς και αορίστως εναντίον των εμβολιασμών. Όμως ειδικά όσο αφορά τα εμβόλια

• όλα τα δήθεν “εμβόλια” που προωθεί το ίδρυμα Μπιλ Γκέιτς

• Το εμβόλια ενάντια στην γρίππη INFLUENZA, που έφερε στην ελλάδα ο Αβρααμόπουλος

• Τα βιολογικά όπλα, που επιβάλλονται ως δήθεν εμβόλια ενάντια στον COVID19

  δεν καταδικάζω μόνον την εξαναγκαστική με άμεσο ή έμμεσο τρόπο επιβολή τους, αλλά απαιτώ την άμεση καταστροφή τους και σταμάτημα τής παραγωγής τους, καθώς και ΤΗΝ ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥΣ ΩΣ ΟΠΛΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΑΠΑΙΤΩ, ΤΗΝ ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΔΙΚΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΑΠΟ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ "ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΩΝ", ΕΙΤΕ ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΡΑΞΕΩΣ, ΕΙΤΕ ΤΗΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ, ΣΕ ΙΔΙΟΝΥΜΟ ΑΔΙΚΗΜΑ. ΑΠΑΙΤΩ ΤΗΝ ΠΟΙΝΗ ΤΗΣ ΙΣΟΒΙΟΥ ΚΑΘΗΡΞΕΩΣ ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΑ, ΑΦΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΝΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ, ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΥΝ, ΕΜΠΟΡΕΥΟΝΤΑΙ, ΕΠΙΒΑΛΛΟΝ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ, ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΖΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙ ΑΜΟΙΒΗΣ, Η ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΝ.

     Διαπιστώνω, ΟΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ, ΠΟΥ ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΑΙ, ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΟΥΝ Ή ΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ ΓΕΝΙΚΩΣ ΚΑΙ ΠΑΘΗΤΙΚΩΣ ΤΗΝ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΩΝ “ΕΜΒΟΛΙΩΝ” ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ, ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΤΟΥΣ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΑ . Πρόκειται για μια σύγκρουση κουφών, που άπαντες, είτε ως κρατικοί δήμιοι, είτε ως αφελές πόπολο, είτε ως υπό προγραμμένοι ενεργοί πολίτες, αγνοούν ΠΛΗΡΩΣ την ουσία τού πράγματος. Οπότε για μία ακόμη φορά, θα συγκρουστώ με τους ισχύοντες κοινωνικούς μύθους πάσης αποχρώσεως.

      Στην φάση, που μεγάλο μέρος των πολιτών είχε, ή έχει πρόσβαση στην ανώτερη και ανώτατη εκπαίδευση, αλλά και στην φάση, που η πρόσβαση στο διαδίκτυο δίνει την δυνατότητα εισχώρησης στο θυσαυροφυλάκιο πάσης πληροφορίας, που διατίθεται δημοσίως ΑΥΤΗ Η ΑΓΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ

      Στην φάση, που μεγάλο μέρος των πολιτών είχε, ή έχει πρόσβαση στην ανώτερη και ανώτατη εκπαίδευση, αλλά και στην φάση, που η πρόσβαση στο διαδίκτυο δίνει την δυνατότητα εισχώρησης στο θησαυροφυλάκιο πάσης πληροφορίας, που διατίθεται δημοσίως ΑΥΤΗ Η ΑΓΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ. Το φυλλάδιο που εξέδωσε η “ιερά σύνοδος” τής “Εκκλησίας τής Ελλάδος” και γράφτηκε από τον περιώνυμο τσιόδρα, ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΣΚΑΝΔΑΛΟ. Πέραν ότι αυτό το πατσαβουρόχαρτο ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΑΙΩΡΟΥΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΥΣ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ, είναι απαράδεκτο ως απαίσχυντο προϊόν στυγνής κρατικής προπαγάνδας να αναγιγνώσκεται μέσα σε χώρους, στους οποίους τρισεκατομμύρια άνθρωποι αποδίδουν ιερό χαρακτήρα και συνιστά ωμή ενέργεια καισαροπαπισμού. ΑΥΤΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΒΑΣΗ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΙΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ, ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ. ΟΜΩΣ ΟΙ ΜΕΝ ΚΡΑΤΙΣΤΕΣ ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΓΥΡΟΝΥΤΗ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΑΥΘΕΝΤΙΑ ΤΩΝ “ΕΙΔΙΚΩΝ” ΑΠΑΤΑΙΩΝΩΝ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟ(ΝΙΚΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ, ΟΙ ΔΕ ΑΝΤΙΕΜΒΟΛΙΑΣΤΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΟΥΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΚΑΙ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΑΝ ΙΣΧΥΡΕΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ. ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ ΙΔΕΟΛΟΓΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΥΘΕΥΜΑΤΑ. Οι παρενέργειες των σωματιδίων, που παρουσίασε επί τέλους σε σημερινό άρθρο του ο ιστοχώρος PRONEWS.GR (ιδέ την παραπομπή 9 τής διαδικτυογραφίας στο τέλος τού κειμένου) είναι τουλάχιστον τεταρτογενούς, ή το πολύ τριτογενούς χαρακτήρα και δεν σχετίζονται ούτε με τούς θανάτους, ούτε με τις βαριές παρενέργειάς τών “εμβολιασμών”. Ναι. Σε αρκετά παρασκετυάσματατα, όπως τα καλλυντικά, τα νανοσωματίδια μπορούν να προκαλέσουν μακροπρόθεσμα την εκδήλωση καρκίνοςυ, ή σημαντικές επιπλοκές στην ἐγκυμοσύνη, ή να επιβαρύνουν την εξέλιξη των βρεφών. Όμως αυτά δεν αφορούν τις άμεσες και μεσοπρόθεσμες επιπλοκές τών “εμβολίων”. Και ο ισχυρισμός τού κ. Καθηγητή Κούβελα, τού οποίου τον αγώνα ενάντια στους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς εκτιμώ ιδιαίτερα και τού σφίγγω με εὐγνωμοσύνη το χέρι, που αναρτήθηκε σήμερα στην ίδια ιστοσελίδα (ιδέ τον σύνδεσμο 10 τής διαδικτυογραφίας) προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι «Με το εμβόλιο κολλάς 100% κορωνοϊό», εκτιμώ, ότι τελικά δεν ευσταθεί, χωρίς όμως αυτό να μειώνει την άκρα επικινδυνότητα των "εμβολιασμών".

 ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΟΝΟΜΑΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ:

"ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΩΝ "ΕΜΒΟΛΙΩΝ" ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΝΙΟΥ. 

     Πρόσφατα κυκλοφορούν στο διαδίκτυο ευτυχώς αρκετά βίντεο σχετικά με το οξείδιο τού γραφενίου, που θέτουν το ζήτημα στην σωστή βάση του. Ταυτοχρόνως όμως υπάρχουν και άλλα δημοσιεύματα σχετικά με την βάση τής σύστασης των εμβολίων, που αναφέρονται σε συγκεκριμένα επιστημονικά δεδομένα, τα οποία όμως παρουσιάζουν μισές αλήθειες και επιφέρουν εν τέλει παραπληροφόρηση. Επειδή αρέσκομαι να είμαι ισοβαρής αναδημοσιεύω ολόκληρο ένα τέτοιο δήθεν κατατοπιστικό άρθρο, ο σύνδεσμος τού οποίου αναφέρεται στην παραπομπή (7), πριν εισέλθω στην ουσία τού θέματος:

Είναι γονιδιακή θεραπεία τα εμβόλια έναντι της COVID-19;

    Υπάρχουν πολλοί αβάσιμοι φόβοι σχετικά με τα εμβόλια έναντι της COVID-19 και ένας από τους πιο διαδεδομένους είναι η εντύπωση  ότι αυτά τα νέα εμβόλια  δεν είναι πραγματικά εμβόλια, αλλά ότι θα αλλάξουν κάπως τα γονίδια μας ή θα εισαχθούν στο DNA των κυττάρων μας.Είναι αρκετά συχνό, ειδικά στα μέσα κοινωνικά δικτύωσης να αναφέρεται ότι αυτά εμβόλια είναι είναι ένα είδος γονιδιακής θεραπείας,  και αν και εν μέρει αυτό δεν είναι εντελώς λανθασμένο, παραλείπονται ορισμένες σημαντικές λεπτομέρειες σχετικά με τον τρόπο δράσης των εμβολίων:

–δεν μπορούν να αλλάξουν τα γονίδιά μας και δεν μένουν στο σώμα μας για περισσότερο από μερικές ημέρες.

    Υπάρχουν πολλές διαστρεβλώσεις σχετικά με τον μηχανισμό δράσης από άτομα και οργανώσεις που δεν έχουν σχέση με την επιστήμη, ή δεν έχουν σχετικές  γνώσεις ονομάζουν τα εμβόλια ως «γονιδιακή θεραπεία» υποστηρίζουν ότι «δεν είναι πραγματικά  εμβόλια» και ότι «προκαλούν την παραγωγή τοξίνης από τον οργανισμό».Οι καθηγητές της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και         Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Ευστάθιος Καστρίτης και Θάνος Δημόπουλος (πρύτανης ΕΚΠΑ) αναφέρουν ότι σε σημαντικό βαθμό αυτές οι παρανοήσεις οφείλονται στο γεγονός ότι αν και τα εμβόλια έναντι της COVID  βασίζονται σε στέρεα επιστημονικά δεδομένα και σε πραγματικά νεότερες επιστημονικές προόδους, αυτές μπορεί να ακούγονται  περίπλοκες για τους περισσότερους ανθρώπους που δεν έχουν ειδική εκπαίδευση ή ενασχόληση με τον τομέα. Τα εμβόλια που σχεδιάστηκαν και παράγονται  από την Pfizer και τη Moderna χρησιμοποιούν μικροσκοπικούς «φακέλους» από λιπίδια που ονομάζονται λιπιδικά νανοσωματίδια για να εισάγουν ένα μόνο κομμάτι γενετικού υλικού που ονομάζεται messenger RNA (mRNA – αγγελιαφόρο RNA) στα κύτταρα μας.

     Αυτό περιέχει την πληροφορία για την οικοδόμηση της πρωτεΐνης-ακίδας του ιού.Το εμβόλιο της        Johnson & Johnson και της Astra Zeneca/Οξφόρδης είναι ελαφρώς διαφορετικά.

     Χρησιμοποιούν ένα δίκλωνο μόριο DNA που εισάγεται σε έναν κοινό, αλλά αδρανή ιό που ονομάζεται αδενοϊός.   Αυτό το κομμάτι DNA περιέχει επίσης τις οδηγίες για την οικοδόμηση της πρωτεΐνης-ακίδας του ιού.  Μόλις μπει μέσα στο κύτταρο, αυτές οι οδηγίες διαβάζονται και μεταφράζονται σε mRNA.

Τελικά αυτά τα κομμάτια mRNA πηγαίνουν στο κυτταρόπλασμα που αποτελεί το «σώμα» των κυττάρων μας.

     Αδρά θα λέγαμε ότι το κυτταρόπλασμα μοιάζει με ένα ζελατινώδες υγρό που περιέχει μικρά οργανίδια με διάφορες λειτουργίες απαραίτητες για το κύτταρο. Εκεί, στο κυτταρόπλασμα, μεταφράζονται και συναρμολογούνται περίπου 200.000 άλλα κομμάτια αγγελιαφόρου RNA (mRNA) που βρίσκονται επίσης στο κυτταρόπλασμα κάθε κυττάρου, καθώς τα κύτταρα μας παράγουν πρωτεΐνες και ένζυμα συνεχώς.

   Οι αλυσίδες του mRNA είναι βασικά ένα κωδικός που περιγράφει τις οδηγίες για την παραγωγή των πρωτεϊνών.Στην περίπτωση των εμβολίων περιέχει τις οδηγίες για την παραγωγή των πρωτεϊνών-ακίδων με τις οποίες ο κορωνοϊός προσδένεται στα κύτταρα μας για να τα μολύνει.

      Η πρωτεΐνη-ακίδα είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά του ιού από το ανοσοποιητικό μας σύστημα.  Τα κύτταρα  μας διαβάζουν αυτό το mRNA και το χρησιμοποιούν για τη συναρμολόγηση των ακίδων.   Οι ακίδες στην συνέχεια  μεταναστεύουν στο εξωτερικό περίβλημα των κυττάρων μας όπου αναγνωρίζονται από ανοσοποιητικό μας σύστημα το οποίο πλέον αποκτά μνήμη για αυτές (τις «θυμάται»).

Αυτές οι ακίδες, από μόνες τους, δεν είναι επικίνδυνες.

Δεν μπορούν να προκαλέσουν νόσο, και συνήθως δεν είναι πλήρεις (κυρίως μικρά κομμάτια τους βγαίνουν στην επιφάνεια του κυττάρου).

Πρόκειται ουσιαστικά για «αποτυπώματα» του ιού  που βοηθούν το ανοσοποιητικό να αναγνωρίσει και να καταπολεμήσει τον πραγματικό ένοχο (το ιό SARS-CoV-2) όταν εισβάλλει.

Οι αλυσίδες mRNA από τα εμβόλια έχουν μικρή διάρκεια ζωής και  παραμένουν μόνο για δύο μέρες προτού διαλυθούν και τα κομμάτια τους ανακυκλωθούν  από το σύστημα διάθεσης απορριμμάτων των κυττάρων.

Επειδή όμως αγγελιαφόρο RNA είναι γενετικό υλικό, μια μόνο υπό την έννοια αυτή, τα εμβόλια είναι μια θεραπεία με βάση στις αρχές της γενετικής και όχι βέβαια μια γονιδιακή θεραπεία.  Έτσι και ο FDA τα ταξινομεί ως εμβόλια, όχι ως γονιδιακή θεραπεία.

Όμως πολλοί άνθρωποι ακούν ή διαβάζουν την έκφραση «γενετική» ή «γονιδιακή και πιστεύουν ότι θα  αλλάξει το DNA τους. Δεν αλλάζει το DNA με τα εμβόλια κατά της COVID-19

Όμως αυτό δεν είναι δυνατό. Προκειμένου τα εμβόλια να αλλάξουν τα γονίδια ενός ατόμου, οι οδηγίες που περιέχονται στο  mRNA θα πρέπει να εισέλθουν στο κέντρο ελέγχου του κυττάρου, δηλαδή στον πυρήνα.

Ο πυρήνας χωρίζεται από το υπόλοιπο κύτταρο από τη δική του μεμβράνη.

Για να ξεπεράσει αυτή τη μεμβράνη, το mRNA θα πρέπει να έχει ένα ειδικό ένζυμο το οποίο όμως δεν έχει.  Αλλά ακόμα και αν μπορούσε να μπει στον πυρήνα, το μονόκλωνο μόριο του mRNA θα πρέπει να μεταφραστεί ξανά σε ένα δίκλωνο μόριο DNA.

Ορισμένοι ιοί όπως ο HIV, ο ιός που προκαλεί το AIDS, μπορεί να το κάνει αυτό. Το πετυχαίνει χρησιμοποιώντας ένα ένζυμο που ονομάζεται αντίστροφη μεταγραφάση για να εισαχθεί στα χρωμοσώματά. Όμως, το mRNA που περιέχεται στα εμβόλια στερείται αυτού του ενζύμου, οπότε δεν μπορεί να μεταγραφεί σε DNA.

Ο αδενοϊός DNA που χρησιμοποιείται στα εμβόλια της  Johnson & Johnson και της Astra Zeneca/Οξφόρδης εισέρχεται στον πυρήνα των κυττάρων μας, αλλά ποτέ δεν ενσωματώνεται στα χρωμοσώματά μας.

Ακόμα όμως και μετά από αυτά τα δύο βήματα, υπάρχει ένα τρίτο τείχος προστασίας μεταξύ των εμβολίων και των γονιδίων μας: Ένα άλλο ένζυμο, που ονομάζεται ιντεγκράση, θα χρειαζόταν για τη συρραφή του νέου DNA στο DNA των κυττάρων μας.

Αυτό επίσης δεν υπάρχει στα εμβόλια.

Συνεπώς, οι πιθανότητες να συμβεί ενσωμάτωση του mRNA των εμβολίων στο γενετικό μα υλικό είναι μηδενικές.

Είναι αλήθεια ότι αυτά είναι μερικά από τα πρώτα εμβόλια που δρουν με αυτόν τον τρόπο, αλλά η τεχνολογία αυτή υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια.

Όμως, τα δισεκατομμύρια που δόθηκαν στην έρευνα έδωσαν μια τελική ώθηση στην περαιτέρω ανάπτυξη της.  Σήμερα τα εμβόλια αυτά έχουν χορηγηθεί σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους.  Είναι μερικά από τα πιο αποτελεσματικά για την πρόληψη των σοβαρών επιπλοκών της COVID ενώ μέχρι στιγμής είναι αποτελεσματικά σε όλες τις παραλλαγές του ιού.

Ενώ οι ανεπιθύμητες ενέργειες έχουν συνδεθεί με τα εμβόλια είναι πολύ σπάνιες, ο FDA έχει ξεκαθαρίσει  ότι το όφελος από τη λήψη ενός τέτοιου εμβολίου υπερτερεί αυτών των σπάνιων κινδύνων για τους περισσότερους ανθρώπους.

Αλλά υπάρχουν ακόμα περισσότερα να μάθουμε. Για παράδειγμα, χρειαζόμαστε ειδικές μελέτες για να κατανοήσουμε πραγματικά πόσο διαρκεί η προστασία αλλά και πόσο καλά μπορεί να προσαρμόζεται αυτή η τεχνολογία και σε άλλους ιούς".

Τα λιπίδια όμως, που προβάλλει αυτό το άρθρο, δεν μπορεί να είναι το πρόβλημα, που βρίσκεται αλλού. Στα λιπίδια και τα πεπτίδια, που χρησιμοποιούνται στις τεχνολογίες των σύγχρονων εμβολίων, θα αναφερθώ στο επόμενο κεφάλαιο.

 

3. ΝΑΝΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ 

Η νανοτεχνολογία ορίζεται επισήμως ως η μελέτη ποδήποτε πεδείου που ελέγχει την ύλη σε τάξη μεγέθους νανομέτρων.

     Ως νανοσωματίδιο ορίζεται κάθε υλική διάταξη, που τουλάχιστον μια από τις διαστάσεις της είναι μικρότερη από 100 νανόμετρα (1 νανόμετρο ισούται με 10^-9 μέτρα). Τα νανοσωματίδια είναι πολύ μικρότερα από τα κύτταρα, γι αυτό έχουν εν δυνάμει την δυνατότητα να εισέλθουν σε αυτά.  Για παράδειγμα ένα κύτταρο αίματος έχει μήκος περίπου 6 μικρά (1 μικρόμετρο ισούται με 10^-6 μέτρα).  Εφόσον ένα νανοσωματίδιο εντοπισθεί από το ανοσοποιητικό σύστημα, θεωρείται ανεπιθύμητος εισοδιστής και εξουδετερώνεται. Στην ιατρική έχουν αξιοποιηθεί τα νανοσωματίδια για να μεταφέρουν μέσα στο κύτταρο φάρμακα, ή να επιτελέσουν άλλες θεραπευτικές λειτουργίες Για να παρακάμψουν τα νανοσωματίδια, που διοχετεύονται για θεραπευτικούς σκοπούς, το ανοσοποιητικό σύστημα, συχνά επικαλύπτονται με διαλυτά στο νερό κύτταρα, ώστε να μην αναγνωρίζονται ως ξένα προς τον οργανισμό στοιχεία. Στην θεραπεία τού καρκίνου εφαρμόζεται μέθοδος εισόδου νανοσωμάτων στα καρκινικά κύτταρα, τα οποία πλησιάζουν καρκινογόνες περιοχές και αφού πυροδοτηθούν με ακτίνες λέιζερ δημιουργούν εκρήξεις, που καταστρέφουν αυτές τις περιοχές. Επί πλέον, αυτά μπορούν να μεταφέρουν στοχευμένα την πρωτεϊνη Λυσοζύμη σε κάποια κύτταρα, η οποία ρυθμίζει τον θάνατο των κυττάρων, όταν αποφασίζεται η καταστροφή τους. Κάποιοι μπορεί να απορρίπτουν κατ' αποκοπήν την χρήση νανοστοιχείων, λόγω κάποιων παρενεργειών. Όμως κάθε είδους ιατρική παρέμβαση σε ένα οργανισμό μπορεί να συνοδεύεται από πανέργειες και είναι ζήτημα αξιολόγισης μιας θεραπείας, να αντιπαραβάλει τα αναμενόμενα ωφέλη στο πιθανό κόστος της εκάστοτε μεθόδου, που εφαρμόζεται. Χωρίς να είμαι φίλος της εφαρμοσμένης ιατρικής, έχοντας επισκεφθεί γιατρούς μόνο πέντε φορές στην διάρκεια των τελευταίων 45 ετών, δεν νομίζω, ότι αρμόζει να απορριφθεί εκ των προτέρων η νανοτεχνολογία και η αντίστοιχη έρευνα ως δυνατότητες κατ' αποκοπήν, ασχέτως των μη θεμιτών τρόπων, που ευτές εφαρμόστηκαν, αν και οι θεραπευτικές οδοί που ακολουθώ προσανατολίζονται σε τελείως διαφορετικές αρχές από αυτές τής συμβατικής ιατρικής.

      Τα εμβόλια σύγχρονης γενιάς στηρίζονται σε αντίθεση με αυτά τού παρελθόντος στην διοχέτευση στον οργανισμό τεχνητά παρασκευασμένων νανοσωματιδίων. Η προηγούμενη τεχνολογία στηριζόταν στην είσοδο στον οργανισμό καταπονημένων στοιχείων μιας παθογόνου νόσου, που οδηγούσαν το ανασοποιητικό σύστημα στην δρομολόγηση αντίστοιχων αντισωμάτων. Επειδή τα παθογόνα στοιχεία ήταν μη ισχυρά, μπορούσε το ανοσοποιητικό σύστημα να τα εξουδετερώσει χωρίς μεγάλο κόστος για τον εμβολιασμένο. Όμως συχνά, μετά από εμβολιασμούς προέκυπταν κάποιας μικρής εντάσεως συμπτώματα. Η επόμενη γενιά εμβολίων είχε στόχο την δημιουργία πρόκλησης τού ανοσοποιητικού, με στόχο την δραστηριοποίηση του χωρίς την εισαγωγή παθογενών στοιχείων. Οι ερευνητές στα εργαστήρια είχαν με την πρόοδο τής έρευνας και τής τεχνολογίας προς την επίτευξη αυτής τής περίπτωσης μια φαεινή ιδέα, την οποία βρίσκω πρωτότυπη και νομίζω, ότι εάν δεν παρέμβαιναν στην διαδικασία οι φαρμακευτικές εταιρείες, οι οποίες δεν ενδιαφέρονται για θεραπείες νοσούντων, αλλά για προώθηση της ατζέντας τού αποπληθυσμού, ίσως προέκυπτε κάτι πραγματικά ωφέλιμο από αυτήν. Υπό την προϋπόθεση, ότι θα επέτρεπαν στους ερευνητές να ολοκληρώσουν την έρευνά τους. Διότι στην περίπτωση τής θεραπείας μέσω νανοσωματηδίων είναι καθοριστικής σημασίας η αποβολή τους από το σώμα τού ασθενούς μετά την αποθεραπεία του. Οι ερευνητές διαπίστωσαν, ότι οι ιοί, πέραν της συγκεκριμένης χημικής συστήσής τους έχουν συγκεκριμένα εξωτερικά γνωρίσματα. Έχουν συμμετρικό σχήμα και αποτελούνται από συγκεκριμένο αριθμό στοιχείων, που συνδέονται μεταξύ τους στο κέντρο τού ιού. Αυτά τα στοιχεία αποτελούνται από επί μέρους μοριακές ενώσεις, που συνδέονται μεταξύ τους στην κορυφή του στοιχείου, σχηματίζοντας κάτι σαν “τσαμπί”. Στην δομή αυτών των τσαμπιών συμμετείχε αναλόγως τον υιό συγκεκριμένος αριθμός μοριακών ενώσεων. Προσπάθησαν λοιπόν να προσομοιώσουν σε γεωμετρική βάση την δομή των ιών, συνδέοντας πεπτίδια μεταξύ τους και προσδίδοντας σε αυτά τα νανοστοιχεία τις ακριβείς διαστάσεις συγκεκριμένων ιών. Στην συνέχεια διαπίστωσαν, ότι αυτές οι νανοκατασκευές ήσαν ικανές να παραπλανούν το ανοσοποιητικό, το οποίο τις αναγνώριζε ως τον ιό, που αυτές προσομοίωναν. Με βάση αυτό το τέχνασμα κατασκευάστηκε το εμβόλιο ενάντια στην γρίππη INFLUENZA. Τα προηγούμενα εξηγεί με πολύ κατατοπιστικό τρόπο ερευνητής Dr. Burkhard (στην αγγλική γλώσσα) στο σχετικά σύντομο βίντεο, ο σύνδεσμος τού οποίου δίνεται στην παραπομπή (5). Αυτό που εκτιμώ, ότι χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, δεν είναι διαδικασία προσομοίωσης καθ' εαυτή, αλλά η τεχνολογία, που αποκαλείται "self - assembler" και αφορά την αυτόνομη αναπαραγωγή των νανοσωματιδίων και την προσκόλληση τού ενός στο άλλο στην συνέχεια. Αυτή η διαδικασία, εάν προσλάβει ενεξέλεγκτο χαρακτήρα, μπορεί να μεταβάλλει τον οργανισμό σε αποικία συνεχώς αναπαραγόμενων τεχνητών μικροόγκων (Οι οποίοι δεν είναι θρόμβοι, διότι δεν υφίσταται θραύση κάποιου πράγματος στην διαδικασία σχηματισμού τους)

     Αναλογιζόμενος την κριτική, στην οποία στηρίχθηκε η απόρριψη των εμβολίων τής γρίππης στο παρελθόν, η οποία εστιάζόταν στην ύπαρξη βαρέων μετάλλων όπως ο υδράργυρος, που είχαν έντονες τοξικές επιδράσεις, τείνω προς το συμπέρασμα, ότι οι βασικοί κίνδυνοι αυτών των εμβολίων δεν προήρχοντο από την μέθοδο τής παρασκευής τους (προσομοίωση ιών με νανοτεχνολογία) αλλά από τις προσμείξεις δηλητρίων σε αυτά, που έκαναν οι φαρμακευτικές εταιρείες, με στόχο την επιβολή μέτρων προώθησης τού αποπληθυσμού. 

 

Το κείμενο θα συνεχιστεί στο δεύτερο μέρος.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΠΗΓΕΣ - ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΓΡΑΦΙΑ:

(1)   Συνέντευξη Chosodowsky

https://www.globalresearch.ca/video-graphene-oxide-a-toxic-substance-in-the-vial-of-the-covid-19-mrna-vaccine/5750340

(2)   Μελέτη πανεπιστημίου Almeria τού Dr. Pablo Campra Madrit

https://www.docdroid.net/Ov1M99x/official-interim-report-in-english-university-of-almeria-pdf 

(3)   Face Masks Contain Graphene, A Poisonous Substance

https://www.globalresearch.ca/face-masks-contain-graphene-a-poisonous-substance/5749855

(4)    Protein-Nanoparticle Interactions

https://www.youtube.com/watch?v=SpibElUfzMI

(5)    Self‐assembling Peptide Nanoparticles (SaPNs): their Use in Biomedical  Applications (2016)

https://www.youtube.com/watch?v=aaN0fcAVjSs

(6)    Warren Chan: The nanoparticle biological identity & protein corona

https://www.youtube.com/watch?v=ttwKY93fmKE

(7)    Είναι γονιδιακή θεραπεία τα εμβόλια έναντι της COVID-19;

https://www.ygeiamasnews.gr/astheneies/epidimies/61453/einai-gonidiaki-therapeia-ta-emvolia-enanti-tis-covid-19/

 (8)   Genetically engineered 'Magneto' protein remotely controls brain and behaviour

https://www.theguardian.com/science/neurophilosophy/2016/mar/24/magneto-remotely-controls-brain-and-behaviour

(9)   Εμβόλια mRNA: Τι έλεγε έκθεση του 1999 και τι περιγράφει άρθρο του 2020 στελέχους γερμανικού κρατικού ινστιτούτου

https://www.pronews.gr/ygeia/1004604_emvolia-mrnadna-kai-parenergeies-ti-anaferei-epistimoniki-ekthesi-apo-1999 

(10)   Δ.Κούβελας: «Με το εμβόλιο κολλάς 100% κορωνοϊό» (βίντεο)

 https://www.pronews.gr/ygeia/1004502_dkoyvelas-me-emvolio-kollas-100-koronoio

συνεχίζεται....

Ο ΔΙΑΔΟΧΟΣ - ΤΟ TRAILER ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΜΥΘΙΟ

 

TO TRAILER

Με στόχο να ενισχύσω την κινηματογραφική εντύπωση τού σεναρίου, έφτιαξα ένα μικρό τρέιλερ, γράφοντας και μια μουσική υπόκρουση για το θέμα. Το μουσικό πλαίσιο προγραμμάτισα με το πρόγραμμα "Band in a box". Σε αυτό πρόσθεσα μια μελωδική γραμμή, που ηχογράφησα με ηλεκτρική κιθάρα.

Στην συνέχεια θα ακολουθήσει μια αναφορά σε αυτό που θεωρώ επιμύθιο τού σεναρίου.

 

 

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΕΠΙΜΥΘΙΟ

     Ένα έργο, ανεξάρτητα σε ποιον τομέα έκφρασης αυτό συγκαταλέγεται, μεταφέρει με επαρκή ευκρίνεια το επιδιωκόμενο μήνυμα σε αυτούς, που θεωρεί εν δυνάμει παραλήπτες, δεν έχει ανάγκη από επεξηγηματικά δεκανίκια ως επιπρόσθετες επεξηγήσεις όσων θέτει σε κίνηση.. Αιτία για την επιλογή τού κεντρικού άξονα τής αφήγησης τού “Διαδόχου” ήταν η διαπίστωση, ότι η συνολική αναπαραγωγή τού γίγνεσθαι, όχι μόνον στον Ελλαδικό χώρο, έχει μετατοπιστεί μονόπατα στο οργανωμένο έγκλημα. Σε μια πρόσφατη συζήτηση αναφέρθηκε, ότι με αυτά που έχουν προηγηθεί, δεν έχει νόημα να αναφερόμαστε πια σε “χώρα”, αλλά σε “χώρο”. Στο βαθμό, που μια χώρα αποτελεί την κύρια περιοχή, στην οποία εκδηλώνεται η οργάνωση και ανάπτυξη της ζωής ενός έθνους, που διέπεται από μια κάποια συνοχή, αυτή η διαπίστωση έχει κάποιο νόημα. Σε συνέντευξη που έδωσε μέσα από την φυλακή ο πρόσφατα συλληφθής Χρήστος Παππάς, ισχυρίστηκε, ότι απευθύνεται σε αυτούς που διέπονται από “το ομόγλωσσον, το ομότροπον και το ομόθυμον”. Αυτός ο εντοπισμός με έβαλε σε σκέψεις, κατά πόσο μπορεί να ισχύει για το σύνολο, που ονομάστηκε κατά την διάρκεια τής ιστορίας Ελληνικό έθνος. Κάποιες μεγάλες ιστορικές μορφές διαπίστωσαν, ότι “το μεγαλύτερο ελάττωμα τής φυλής είναι διχόνοια". Αυτή βεβαίως δεν μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση το “ομόγλωσσον”. Όσον αφορά όμως τα δυο άλλα, εγείρεται το ερώτημα, πως μπορεί η διχόνοια να συνδυάζεται με αυτά, στον βαθμό, που ο συλλογικός βίος των ομιλούντων την Ελληνική σφραγίστηκε καθ΄ όλη την διάρκεια τής ιστορίας από μια πρωτοφανή σε σύγκριση με άλλα κοινωνικά μορφώματα διαχρονική εμφύλια τριβή, πού άλλοτε εκδηλωνόταν βραδυφλεγώς και άλλοτε γιγαντωνόταν ως βίαιη ρήξη. Καθώς και ο τρόπος, που αυτή η διαδικασία οδήγησε στην σημερινή κατάπτωση, που χαρακτηρίζει την Ελλάδα. Αυτή η προβληματική θα απασχολήσει προσεχώς την σελίδα, στην βάση, ότι χωρίς διάγνωση δεν μπορεί να επιτευχθεί ίαση. Πέρα από συνθήματα και παρόλες, που αποσκοπούν να επιφέρουν συναισθηματική έξαρση, φρονώ, ότι πλέον οφείλουμε να προβούμε σε μια ενδελεχή ενδοσκόπηση, χωρίς την μόνιμα καταγεγραμμένη τάση να θωπεύουμε τον εαυτό μας, όχι βεβαίως στοχεύοντας στο να αποδυναμώσουμε το φρόνημά μας, αλλά με προοπτική να το δομήσουμε εύστοχα και αποτελεσματικά. Ανέκαθεν παραστάτης κάθε ηρωισμού ήταν και εξακολουθεί να είναι ο από μηχανής θεός. Αυτός όμως ενεργοποιείται από την αδιαπραγμάτευτη αποφασιστικότητα και την προσκόλληση στην σύνεση.

       Πρόσδωσα στην αφήγηση τού “Διαδόχου” την μορφή ενός κινηματογραφικού σεναρίου, παρόλο που εκτιμώ περισσότερο τον γραπτό λόγο από τον κινηματογράφο. Ο πρώτος στηρίζεται κυρίως στην λειτουργία της αριστερής περιοχής τού εγκεφάλου, η οποία στην συνέχεια θέτει σε κίνηση και την δεξιά. Η αριστερή περιοχή λειτουργεί σειριακά, με βάση τήν διαδοχική πρόσληψης, την οποία επεξεργάζεται σε λειτουργικό σύνολο. Η διαδοχή των γραμμάτων, που συγκροτούν λέξεις, προτάσεις, παραγράφους και δομούν ένα κείμενο, που μεταδίδει στην περίπτωση της αφήγησης την εξέλιξη μιας διαδικασίας, ενεργοποιεί την δεξιά περιοχή στον σχηματισμό ροής εικόνων, που στηρίζονται στο ίδιο παραστατικό δυναμικό προβολής τού εκάστοτε αναγνώστη ή ακροατή. Το αριστερό τμήμα από την φύση του είναι εθισμένο να θέτει σε κίνηση περισσότερο λογικές διεργασίες, ενώ το δεξιό ενεργοποιεί περισσότερο το θυμικό. Φυσικά, ασχέτως τού ποια περιοχή τίθεται πρώτη σε κίνηση, στην συνέχεια ενεργοποιεί και την άλλη. Πλην όμως, η χρονική υπεροχή συνεπάγεται και μια λειτουργική πρωτοκαθεδρία στον τρόπο επεξεργασίας των προσλήψεων. Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι εθισμένος να ρουφάει στην κυριολεξία εικονισμούς, που στην πλειοψηφία τους υπάγονται σε ροή κίνησης. Η προσανατολισμός των ανθρώπων στην κατανάλωση τής κινούμενης εικόνας μέσω του κινηματογράφου, τής τηλεόρασης, αλλά και στην φάση τής επικράτησης τού διαδικτύου στις βιντεοσκοπήσεις, έχει εκτοπίσει σε βαθμό περιθωριοποίησης τον γραπτό λόγο. Αυτός μετακινείται όλο και περισσότερο σε σύντομες διατυπώσεις, ώστε να καθίσταται κατά το δυνατόν καταναλώσιμος, ενώ το περιεχόμενό του χαρακτηρίζεται από την αυξανόμενη τάση, να χρωματίζεται όλο και περισσότερο συναισθηματικά. Δεν είναι υπερβολική η διαπίστωση, ότι οι κοινωνίες λειτουργούν πια με συνεχή αύξηση τού θυμικού, ενώ οι εικονισμοί, σε αντίθεση με τον γραπτό λόγο, διεισδύουν ευκολότερα στο ασυνείδητο, διεμβολίζοντας τις λειτουργίες τής λογικής. Δεν είναι διόλου τυχαία η μέση αντίληψη που επικράτησε, ότι ορθό είναι αυτό που λέει η τηλεόραση. Χωρίς να έχω πρόθεση να απαξιώσω τις μορφές έκφρασης μέσω εικονισμών, που συχνά έχουν δημιουργήσει αριστουργήματα τόσο αισθητικής, όσο και πονήματα αναλυτικού, ενημερωτικού και μορφωτικού χαρακτήρα, έκανα χρήση με την συγκεκριμένη μορφή διατύπωσης ενός σεναρίου στον “Διάδοχο” τής τρέχουσας αντίληψης περί “εύληπτου”. Με στόχο να έλξω τους επισκέπτες προς την έκφραση μέσω τού γραπτού λόγου, που θεωρώ ότι στις σημερινές συνθήκες βάλλεται από τάσεις συνεχούς συρρίκνωσης.

     Παρακολουθώντας πρόσφατα κάποιες αξιόλογες ελληνικές ταινίες στο youtube, διαπίστωσα, ότι κάποια πράγματα σχετικά με την ταινία, τα κατανόησα, αφού διάβασα τα σχόλια. Αυτός είναι ο λόγος, που με ώθησε στην αναφορά τού επιμύθιου τού “Διαδόχου”. Όπως έχω αναφέρει στο παρελθόν, η εκπόνηση τών αναρτήσεων με βοηθάει – πέραν αυτών που μπορεί ίσως να αποκομίζουν από αυτές οι επισκέπτες – να γνωρίζω καλύτερα τον εαυτό μου. Διαπίστωσα λοιπόν, ότι τα σύμβολα, οι ρόλοι των φυσιογνωμιών και της δράσης, που αυτές αναπτύσσουν στα πλαίσια τού σεναρίου, λειτουργούν σε δυο επίπεδα. Ο πρώτος απηχεί συλλογικού χαρακτήρα εμπειρίες, ενώ ο δεύτερος είναι μύχια προσωπικός. Ο ζητιάνος, καθώς και το παιδί με την αναφορά στην μητέρα στο κλείσιμο τής αφήγησης, απηχούν για παράδειγμα πέρα από τούς προφανείς συμβολισμούς, τον ίδιο ψυχισμό τού γράφοντος, που επιχειρεί να πάρει το αίμα του πίσω, για μια βίαιη περιθωριοποίηση και εκπατρισμό διάρκειας πολλών δεκαετιών στο κοτέτσι τού μάτριξ. Σε αυτά όμως δεν επιθυμώ να αναφερθώ, ούτε επίσης στα επί μέρους μηνύματα και τους συμβολισμούς, που προσπάθησα να αποδώσω με τα δρώμενα των ρόλων. Τουναντίον όμως, θεωρώ άξιο ιδιαίτερης μνείας το επιμύθιο, που αφορά την κυριαρχία τού οργανωμένου εγκλήματος σε όλες τις εκφάνσεις τής δημόσιας ζωής. Η εν λόγω διαπίστωση αποτελεί πλέον κοινό τόπο και δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη περιγραφή. Αυτό όμως που συνειδητοποίησα πρόσφατα, είναι ο τρόπος, που από την περίοδο τής δικτατορίας και μετά στην πορεία των 50 περίπου ετών που διαρκεί η λεγόμενη μεταπολίτευση, δρομολογήθηκε βήμα προς βήμα η γιγάντωση τής κατάπτωσης. Μια καλπάζουσα αναπροσαρμογή των δομών, που όσα θα καταθέσω στην συνέχεια με πείθουν, ότι η αυτή δεν αφορά την ουσία τού ισχύοντος συστήματος, το οποίο ανέκαθεν υπήρξε ανεπανόρθωτα σάπιο, αλλά τήν εξωτερική του πρόσοψη. Αυτή, που ανέκαθεν αποτέλεσε το άλοθι για την προσαρμογή τής πλειοψηφίας τής κοινωνίας και την στάση της, που εκτεινόταν μεταξύ συνοδοιπορίας και ανοχής. Στην ουσία, τώρα που το καθεστώς βγάζει την μάσκα, έφθασε η ώρα να αναγνωρίσουμε, εφόσον το τολμήσουμε, τον εαυτό μας, που μια ζωή επέμενε να βαφτίζει το χαρτόνι δέρμα. 

   Η μετατροπή τού κρατικού μορφώματος στην Ελλάδα από προτεκτοράτο των ξένων σε θέρετρο τού οργανωμένου εγκλήματος αποτελεί μια διαδικασία μετάβασης, που σφράγισε όλη την πορεία από την λεγόμενη μεταπολίτευση και εντεύθεν. Καθίσταται αμέσως κατανοητό, ότι αυτή η διαδικασία είναι άκρως εξέχουσας σημασίας και έχει έχει επηρεάσει αποφασιστικά όλες τις σταθερές τού δημόσιου βίου. Παρά το δεδομένο, ότι αυτή δομεί τον κεντρικό άξονα, περί τού οποίου αφ' ενός εστράφησαν όλα τα πεπραγμένα τών τελευταίων 50 ετών, αλλά και αφ' ετέρου αποτελεί βάση και σιδηρούν πλέγμα εγκλωβισμού για τις επερχόμενες εξελίξεις, δεν υπάρχει καμία μελέτη, που να πραγματεύεται αυτήν την διαδικασία. Αυτό το ζωτικό και ταυτοχρόνως στοιχειώδες έλλειμμα είναι χαρακτηριστικό για την καχεξία τής ελλαδικής κοινωνίας, να αναπτύσσει σε θεωρητικό επίπεδο ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ αντισώματα ενάντια στο σαράκι, που μέρα με την μέρα την καταβροχθίζει. Καταδεικνύει επίσης την ανάλογη πλήρη αδυναμία, αλλά και εμμονική παράκαμψη τής πρόκλησης από την κατά τα άλλα μη ευκαταφρόνητης και αξιόλογης υπάρχουσας πνευματικής ηγεσίας τού τόπου να καταπιαστεί με ολικής υφής δεδομένα, στα πλαίσια μιας προσπάθειας να δομηθεί μια εμπεριστατωμένη και ενδελεχής πρόταση διεξόδου, που να απευθύνεται στα υγιές στοιχείο τής κοινωνίας. Αυτή η διαπίστωση δεν συνεπάγεται, ότι η χώρα στερείται σημαντικών προσωπικοτήτων, όπως πχ. ο Γιώργος Καραμπελιάς, ο Δημήτρης Καζάκης, ο Γιώργος Αδαλής, ο Χρήστος Γιανναράς, ο Γιώργος Κοντογιώργης, ο Ιωάννης Αυγουστάτος, ο Αθανάσιος Στριγάς και αρκετοί άλλοι, οι οποίοι, μπορεί μεν να έχουν προσφέρει σημαντικότατες αναλύσεις αναφορικά με επί μέρους πτυχές τού γενικότερου προβλήματος, πλην όμως, αυτό που παραμένει ορφανό και μόνιμο ζητούμενο είναι η Η ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΣΕ ΕΝΙΑΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ, ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΣΕ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΔΟΜΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΕΞΟΔΟΥ. Κατά την εκτίμησή μου, χωρίς στέρεο θεωρητικό βάθρο δεν είναι δυνατόν να δομηθεί βήμα προς βήμα και το αντίστοιχο αποτελεσματικό οργανωτικό καταστάλαγμα. Αυτός, που θεωρώ, ότι θα ήταν σε θέση να εκπληρώσει εν δυνάμει το μεγάλο αυτό έργο, ήταν ο Νίκος Βεργίδης (Θανάσης Κατσαρός) που φρόντισαν οι σκιές να εξοντώσουν εγκαίρως, μεταθέτοντας στούς ώμους, αυτών που ἀποκλείονται μπροστά στην προσφορά του μια βαριά υποθήκη.

     Βάσει αυτής τής προβληματικής, αποφάσισα να μην ασχοληθώ με το ἐπιμύθιο ακροθιγώς, αλλά να προσδώσω σε αυτό μια στοιχειώδη έκταση, η οποία να θίγει τούς βασικούς παράγοντες τής μετάβασης στο κρατικό μόρφωμα κυριαρχίας τού οργανωμένου εγκλήματος, ως σχεδιάγραμμα μιας μελλοντικής πραγματείας. Με αυτόν τον στόχο αναδιάσταξα, επαναξιολόγησα και μελέτησα εκ νέου σε κάποιο βαθμό το σχετικό αρχείο, που συλλέγω στην πορεία 35 περίπου ετών. Θεωρώ, ότι κάποια πεπραγμένα, όπως η μετάλλαξη τού τοπίου των εντύπων στην πορεία αυτής τής διαδικασίας, στην οποία συνέβαλε αποφασιστικά και η δράση τής ξενοκίνητης, εγκληματικής και προβοκατόρικης οργάνωσης “17η Νοέμβρη”, είναι δύσκολο να καταστούν κατανοητά. Ξεκίνησα να κατανοώ κάποιες σχετικές ζυμώσεις, παραμερίζοντας λίγο την κουρτίνα, μετά από ἐνασχόληση δεκαετιών, μόλις πρόσφατα. Ενώ βρίσκομαι σε σημείο να μπορώ να ξεκινήσω αυτήν την αναφορά, η ανάγκη να προτάξω κάποια άλλα επίκαιρα ζητήματα αιχμής, με ωθούν μα μεταθέσω για λίγο χρονικά την επεξεργασία αυτού τού κειμένου. Ζητώ συγγνώμη γι αυτό από τις φίλες και τους φίλους του ιστολογίου, με την υπόσχεση, ότι κατά την διάρκεια τού ερχόμενου Αυγούστου θα προβώ σε αυτήν την δημοσίευση.

ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ - "Ο ΔΙΑΔΟΧΟΣ" - ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

 

 

ΣΚΗΝΗ ΤΕΤΑΡΤΗ: " ΤΟ ΑΙΜΑ ΝΕΡΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ - ΚΙ ΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΠΙΝΕΤΑΙ"

    Μετά από τις τελευταίες εξηγήσεις τού στρατηγού και κυρίως μετά την προειδοποίηση τού Χλαπάτσα που ακολούθησε και οι οκτώ ανατρίχιασαν. Ένα συναίσθημα τούς κυρίευσε, που κατέβασε το αίμα στα πόδια τους. Το πρόσωπό τους σκοτείνιασε με την κουρτίνα, που κατέβασε η σκέψη, τι είδους ιστορία ήταν αυτή που έμπλεξαν. Πρώτος κινήθηκε ο Χλαπάτσας. Πήγε στο κουτί με τα πούρα, πήρε ένα και μετά πλησίασε σε απόσταση αναπνοής τον στρατηγό. “Τη φωτιά σου!” τού είπε, κοιτώντας τον με σκληρό βλέμμα. Ο στρατηγός κατάλαβε, ότι το καλύτερο που είχε να κάνει, ήταν να αποχωρήσει αμέσως. Φτάνοντας στην μπροστά στην θωρακισμένη πόρτα, έστρεψε το κεφάλι του προς τα πίσω και είπε: “Κύριοι σάς ευχαριστούμε θερμά για την διάθεσή σας να συμμετέχετε. Σάς εύχομαι γρήγορο άνοιγμα τού ψυγείου. Και μην ξεχνάτε, ότι αυτός που θα αναδειχθεί από την μικρή αυτή δοκιμασία ως ο πιο αρμόζων για την συνέχεια, θα ἀμειφθεῖ περισσότερο από πλουσιοπάροχα. Θα σάς το άναβα ευχαρίστως το πούρο, κύριε Χλαπάτσα είπε, αλλά μαζί μου έχω μόνον αναπτήρα. Τα σπίρτα βρίσκονται στην φρουτέρα". Η πόρτα άνοιξε τότε αυτόματα. Μετά από τρία δευτερόλεπτα ο στρατηγός είχε βγει και πόρτα έκλεισε. Ο Χλαπάτσας σήκωσε το χέρι του με τεντωμένο τον αντίχειρα. 

      Ο Χλαπάτσας φάνηκε έτοιμος να προβεί στην επόμενη αθυροστομία. Ενώ οι άλλοι είχαν μείνει αποσβολωμένοι, παρέμβηκε ο Πάρης Κουρεύης και τον έκοψε. “Κρίνω, ότι εγώ ως μαθηματικός πρέπει να σάς κάνω μια πρόταση, για βάλουμε τα πράγματα σε κάποια σειρά. Πρέπει να βιαστούμε όσο γίνεται. Κατ' αρχήν η πιθανότητα τού συγκεκριμένου συνδυασμού που ανοίγει το ψυγείο, έναντι κάθε άλλου συγκεκριμένου αριθμού από τις υπόλοιπες 999.998 περιπτώσεις, δεν είναι δυνατόν να σταθμισθεί. Όλοι οι αριθμοί είναι εξ ίσου πιθανοί. Άρα θα πρέπει να επιχειρήσουμε να ανοίξουμε την κλειδαριά με συστηματικό τρόπο, αποφεύγοντας τυχαίες επιλογές, που μόνον θα μάς μπερδέψουν. Μηδενίζουμε και τις πέντε ροδέλες και ξεκινάμε στρέφοντας την τελευταία στο 1. Μετά προχωράμε στο δύο και ούτω καθ' εξής. Στην ουσία έχουμε ελάχιστο χρόνο στην διάθεσή μας. Μετά από μερικές ώρες, χωρίς νερό και τροφή, η αντοχή μας θα ξεκινήσει να πέφτει συνεχώς. Δυόμιση μέρες είναι πολύ και να διαφυλάξουμε τις δυνάμεις μας. Θα χωριστούμε σε τέσσερις ομάδες με δυο άτομα η κάθε μια. Ο ένας θα γυρίζει την ροδέλα και ο άλλος θα τραβάει προς τα έξω την πόρτα. Η διάρκεια παρέμβασης κάθε ομάδας θα διαρκεί μια ώρα, οπότε θα έχει στην συνέχεια τρεις ώρες στην διάθεσή της να ξεκουράζεται. Ο κύριος Χλαπάτσας θα πρότεινα να μην συμμετέχει. Το μόνο που θα τον παρακαλούσα είναι να μην παρενοχλεί άσκοπα την διαδικασία. Επίσης σάς παρακαλώ να καπνίζετε κατά το δυνατόν λιγότερο. Μέσα στις συνθήκες στέρησης νερού, ας διασώσουμε τουλάχιστον το οξυγόνο στο χώρο, παρόλο που ο εξαερισμός φαίνεται να λειτουργεί χωρίς πρόβλημα”. Τότε πετάχθηκε ο Χλαπάτσας: “Φιλάρα, είσαι τετραπέρατος”, είπε. “Εγώ όμως θα συμμετέχω,  παρόλα αυτά. Θα αναλάβω την δουλειά να σάς λέω ανέκδοτα. Ξέρω χιλιάδες. Θα σάς φτιάχνω συνέχεια και θα αντέξετε”. “Σκάσε ρε κόπανε επί τέλους”, ξέσπασε ο δικαστής Χορίδης. “Αν το ανοίξεις το στόμα σου ξανά, θα σε κλάσω στην μούρη μέχρι να πνιγεῖς, ηλίθιε!”.

 

     Αυτός, που φαινόταν να είναι ο πλέον ήρεμος όλων, ήταν ο καθηγητής ιστορίας Μάνθος Χωριατίνης. Πήρε στην συνέχεια τον λόγο με μειλίχιο ύφος και χαμογελώντας, απευθύνθηκε προς τούς υπόλοιπους. “Αγαπητοί μου”, είπε, “χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τον κρίσιμο χαρακτήρα τής κατάστασής μας, θέλω να σάς διευκρινίσω, ότι αυτή δεν είναι τόσο τραγική και αδιέξοδη, όσο νομίζετε. Σαν καθηγητής ιστορίας σάς ενημερώνω, ότι υπάρχουν κάποια πράγματα, που αφορούν την ιστορία τής διεξαγωγής των πολέμων, που δεν διδάσκονται στις στρατιωτικές σχολές, παρά μόνον στην Ανωτάτη Σχολή Πολέμου γίνεται ακριβής μνεία περί αυτών. Ένα από αυτά, αφορά την δίψα των μαχητών κατά την διάρκεια μιας παρατεταμένης μάχης. Η Μάχη τού Μαραθώνος επί παραδείγματι δεν διήρκεσε περισσότερο από μιάμιση με δύο ώρες. Στην διάρκειά της ήταν το νερό στους μικρούς ασκούς των μαχητών μετά βίας μεν, αλλά εν τέλει επαρκές, για να ανταποκριθούν αυτοί στις ανάγκες τής σύγκρουσης. Σκεφτείτε όμως την μάχη που έδωσε ο Πύρρος στο Άσκλον. Οι σκληρές συγκρούσεις μεταξύ των δύο αντίπαλων στρατών ξεκίνησαν τότε περίπου στις 9 η ώρα το πρωί και συνεχίστηκαν με ένα άγριο εκατέρωθεν μακέλλεμμα ως την δύση τού Ηλίου. Η φοβερή εφίδρωση τών μαχητών και η δίψα τούς οδήγησε να πίνουν το αίμα των τραυματισμένων και σκοτωμένων αλόγων. Όσοι όμως δεν είχαν αυτήν την δυνατότητα, έπιναν το αίμα των σκοτωμένων στρατιωτών. Και αυτή η πρακτική ακολουθήθηκε κατά κόρον στην διάρκεια τής ιστορίας. Σάς γνωστοποιώ, ότι το ανθρώπινο αίμα έχει φοβερή ενέργεια. Μετά από πειράματα, που κάναμε, διαπιστώσαμε, ότι μόλις πενήντα κυβικά εκατοστά αίματος το πρωί και άλλα τόσα το απόγευμα επαρκούν, για να καλύψουν όλες τις ανάγκες σε ανθρώπους που δρουν κάτω από έντονο στρες. Θα πρέπει λοιπόν, κατά την διάρκεια των επόμενων δυόμιση ημερών να συνεισφέρουμε ο καθένας με λίγο περισσότερο από ένα ποτήρι αίμα συνολικά. Σιγά τον πολυέλαιο βρε αδελφέ. Πείτε, ότι κάνατε μια μικρή αιμοδοσία, για κάποιον συγγενή σας, που εγχειρίστηκε. Στο φινάλε, το κουτί τού φαρμακείου βρίσκεται δίπλα στην τηλεόραση. Το άνοιξα προηγουμένως και διαπίστωσα, ότι περιέχει όλα τα αναγκαία. Γάζες, επιδέσμους και υγρά αποστείρωσης.

     “Δηλαδή ρε προφέσορα, θα μάς κάνεις και βρικόλακες;”, ρώτησε σχετικά άγρια ο Χλαπάτσας. “Σκάσε, ρε αλητήριε”, βρυχήθηκε ο Χορίδης. “Εδώ ο άνθρωπος μάς ενημέρωσε για μια δυνατότητα, που θα μάς εξασφαλίσει να την βγάλουμε καθαρή, εδώ που έχουμε εμπλακεί και συ εξακολουθείς να λες ασυναρτησίες!”. Αλλά και ο τραπεζίτης Λυγουρέζος δεν φάνηκε να ενθουσιάζεται με την πρόταση τού καθηγητή. “Εγώ θα έλεγα ότι...”, πήγε να επιχειρηματολογήσει, αλλά τον έκοψε ο μουσικοσυνθέτης: “Έλα, χαλάρωσε, λίγο αίμα έχετε πιει οι τραπεζίτες;”, τού πέταξε. “Με τούς πλειστηριασμούς, πόσους έχεις οδηγήσει στην αυτοκτονία, ρε ευαίσθητε;”, τού είπε, κοιτάζοντάς τον με περιφρόνηση Το τελικό λόγο για την αποδοχή τής πρότασης διατύπωσε ο διευθυντής τής Εταιρείας Τσιμέντων και Χάλυβα: “Τσιμέντο να γίνει”, είπε. “Άνθρωποι είμαστε, δεν είμαστε από ατσάλι”.

     Ο μαθηματικός κτύπησε τα χέρια του και είπε με αποφασιστικότητα, “Εμπρός λοιπόν, ας μην σπαταλάμε χρόνο. Επί το έργον”. “Ξεκινάω με τον Βενιαμίν” είπε. “Εγώ γυρίζω την ροδέλα και ο Κουδούνης προσπαθεί να ανοίξει την πόρτα. Κατ' αρχήν δοκιμάζουμε τα τέσσερα πρώτα νούμερα. Εσείς χρονομετρείτε, για να δούμε κατά πόσον ισχύουν τα πέντε δευτερόλεπτα για κάθε προσπάθεια”.

      Μετά την τέταρτη προσπάθεια, έγινε πανζουρλισμός. Η ροδέλα ήθελε πίεση για να γυρίσει και η χρονομέτρηση διήρκεσε αντί για είκοσι δευρόλεπτα συνολικά πενήντα πέντε δευτερόλεπτα. "Δυστυχώς, εάν απαιτηθεί να δοκιμάσουμε όλους τους συνδυασμούς, θα χρειαστούμε σχεδόν επτά μέρες", είπε με απογοήτευση ο μαθηματικός. Ο Χλαπάτσας έπαθε σχεδόν νευρικό κλονισμό και ξεσπάθωσε: "Τα κωλόπαιδα μάς την έπαιξαν", είπε. "Αν τούς πιάσω στα χέρια μου, θα τούς κάνω κομμάτια". "Πιάσε τους πρώτα και μετά βλέπουμε", σάρκασε ο καθηγητής. "Κύριοι, δεν έχουμε άλλη ελπίδα, από να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας, ίσως είμαστε τυχεροί, μπορεί να βρούμε τον συνδυασμό γρηγορότερα", συνέχισε, σφίγγοντας τα χείλη του. "Κωλόπαιδο, θα μάς στραγγίξεις τελείως. Στο τέλος δεν θα μείνει ούτε σταγόνα αίμα", ξεκίνησε να ωρείεται ο Χλαπάτσας.

ΣΚΗΝΗ ΠΕΜΠΤΗ: Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΕΡΑ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

     Μετά από τρεις ημέρες υποβολής σε ένα πρωτόγνωρα ανελέητο στρες τα όρια τών εγκλεισμένων έχουν γίνει χειρότερα από λάστιχο. Η έλλειψη νερού και τροφής, η συνεχής απώλεια αίματος και οι επαναλαμβανόμενοι αυτοτραυματισμοί, η υπερβολική ένταση να παρακολουθούν τα γυρίσματα στις ροδέλες, που ενδιάμεσα έχουν υπερβεί τον αριθμό των 500.000 χιλιάδων χωρίς αποτέλεσμα, η εκ των πραγμάτων υποχρεωτική αιμοποσία, η έλλειψη έκθεσης στον ήλιο και στον εξωτερικό αέρα, αλλά και η εικόνα, που μεταδίδουν τα χλωμά πλέον πρόσωπα όλων, που είχαν γεμίσει με μικρά μαύρα στίγματα, οι λεκέδες με αίμα στα ρούχα τους, στα έπιπλα και στο πάτωμα έχουν μετατρέψει τον χώρο σε φοβερό κολαστήριο. Όμως τα βάσανα, τα οποία καλούνται να υπομείνουν, μέχρι να βρουν επί τέλους τον συνδυασμό, που εξακολουθούσαν να θεωρούν ως μόνη δυνατότητα διεξόδου, δεν περιορίζονται σε αυτά. Εδώ και κάποιες ο ώρες, ο Χορίδης έχει πέσει σε κόμμα χωρίς να επανέρχεται. Η έκφραση τού προσώπου του ήταν φρικιαστική. Μια υπερβολική δυσοσμία έχει κυριαρχίσει στον χώρο. Ο Μελίδης διακατεχόταν κατά την διάρκεια τής προηγούμενης ημέρας από καλπάζουσα μανιοκατάθλιψη. Σε κάποια φάση, αφού κτύπησε αρκετές φορές με βία το κεφάλι του στον τοίχο, άνοιξε το συρτάρι με τα μαχαιροπήρουνα και έβγαλε ένα μαχαίρι για να αυτοκτονήσει. Οι υπόλοιποι τον παρακολουθούσαν έντρομοι, με εξαίρεση τον Χλαπάτσα, που βρισκόταν πίσω του. Αυτός πήρε μια καρέκλα και κτύπησε άγαρμπα τον Μελίδη στο κεφάλι. Αυτός σωριάστηκε στο πάτωμα. Μετά τον έδεσαν, σκίζοντας δυο σεντόνια, τον φίμωσαν και τον έριξαν επάνω σε μια πολυθρόνα. Αυτός όμως, μετά από δυο ώρες ανάκτησε τις αισθήσεις του και ξεκίνησε να βογγάει μουγκρίζοντας, ανεβάζοντας την νευρικότητα στον χώρο στα ύψη. Στην συνέχεια ξεκίνησε να κατουράει και να αποπατεί κάτι παράξενο, που επέφερε μια απαίσια δυσοσμία στον χώρο. Το χειρότερο όμως ήταν η αύρα, που εξέπεμπαν όλοι χωρίς εξαιρέσεις. Το μεγαλύτερο βασανιστήριο ήταν σε όλους η ιδέα, ότι είχαν εγκλωβιστεί με την συγκατάθεσή τους σε αυτή την αίθουσα των κολασμένων, στα πλαίσια μιας δημοκρατικής και ανοικτής, φιλελεύθερης κοινωνίας, που προηγουμένως θεωρούσαν κορωνίδα κοινωνικής οργάνωσης. Χαρακτηριστικό ήταν αυτό που πέταξε σε κάποια φάση ο Χωριατίνης, ανοίγοντας το στόμα του, για να προβάλει μια οδοντοφυία, που θύμιζε νεκρό: “Αν τόλμαγε κάποιος, να περιγράψει την κατάσταση εδώ μέσα, πρέπει να είχε πιο νοσηρή έκφραση ακόμη και από το καθίκι τον Ντε Σαντ”, είπε, κοιτάζοντας προς το πουθενά.

 

 

ΣΚΗΝΗ ΕΚΤΗ: ΕΒΔΟΜΗ ΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ. ΖΗΤΩ Ο ΝΕΟΣ ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΙΕΡΟΕΞΕΤΑΣΤΗΣ

    Η κατάσταση κατά την έβδομη ημέρα παραμονής στο κολαστήριο δεν περιγράφεται. Όλοι είχαν καταντήσει κάτι χειρότερο από ανθρώπινα κουρέλια. Ο μόνος που διατηρούσε την επιμονή του, εξακολουθώντας τις προσπάθειες να εντοπίσει τον συνδυασμό, ήταν ο Κουρέβης, παρόλο που είχαν δοκιμασθεί ήδη 999.952 συνδυασμοί. “Τα μαθηματικά δεν με διαψεύσανε ποτέ μέχρι σήμερα. Άνοιξε μωρή σκατοκασέλα!”, γρύλισε. ”Άντε να πεθάνουμε, για να πάμε επί τέλους στην κόλαση”, τού φώναξε ο Κουδούνης. “Εκεί θα είναι σίγουρα καλύτερα από δω”. 

     Στην συνέχεια πήρε ο Χλαπάτσας τον Λυγουρέζο ιδιαίτερα και τού ψιθύρισε εμπιστευτικά: “Κοίταξε μαγκίτη, εσύ φαίνεσαι καλό παιδί. Εγώ ξέρω από βέσπα, μια ζωή χωμένος στις μαλαγανιές είμαι. Το παιχνίδι είναι σικέ. Η πόρτα τών αληταράδων δεν πρόκειται να ανοίξει με τίποτα. Κι αν άνοιγε, το μόνο που θα βρίσκαμε μέσα, θα ήταν μερικές οκάδες σκατά. Σε λίγα λεπτά αυτό θα φανεί, κι άντε μετά να συμμαζέψεις αυτά τα καθίκια. Δεν ξέρω πόσο θα χρειαστεί να παραμείνουμε ακόμη εδώ μέσα, αν βγούμε ποτέ από αυτό το κωλοχανείο. Όμως για να την βγάλουμε, θα χρειαστούμε αίμα. Πολύ αίμα ακόμα. Το μόνο που απομένει, είναι να τους καθαρίσουμε. Έτσι θα έχουμε αποθέματα για καιρό. Πιο επικίνδυνος είναι ο Κουρέβης , που είναι ξύπνιος και ψωμωμένος. Πρέπει να του επιτεθούμε ταυτόχρονα και οι δυο με τα μαχαίρια, αφού δοκιμάσει το τελευταίο νούμερο. Οι υπόλοιποι είναι ψοφίμια. Αυτούς τους τελειώνω και μόνος μου”, είπε. Λέγοντας αυτά ο Χλαπάτσας, είχαν μακρύνει οι κυνόδοντές του και προεξήχαν ελαφρά.

    Μετά από μισή ώρα είχα γεμίσει ο χώρος λίμνες αίματος. Ο Χλαπάτσας και ο Λυγουρέζος είχαν σωριαστεί στους δυο καναπέδες ανασαίνοντας βαριά. Τα μάτια τού Χλαπάτσα γυάλιζαν. Ξαφνικά σήκωσε το βάζο από το τραπέζι και χτύπησε με δύναμη τον άλλον στο κεφάλι. “Φιλαράκι”, είπε, “όπως κάθησε η μπίλια, όταν τελειώσουν τα αποθέματα, κάποιος από τούς δυο μας θα προσπαθήσει να καθαρίσει τον άλλον. Καλύτερα να τελειώνουμε τώρα”. Μετά γονάτισε στο πάτωμα και ξεκίνησε να γλύφει το αίμα. “Αίμα ρε πουστάρια”, φώναζε σε κατάσταση ολοκληρωτικής τρέλας, “θέλω αίμα και τίποτε άλλο, γαμημένοι”.

    Τότε άνοιξε η θωρακισμένη πόρτα και μπήκε μέσα ο στρατηγός. Πλησίασε τον Χουλιάρα και τού είπε “Τα συγχαρητήριά μου, είστε ο νικητής αυτού τού προγράμματος. Ένα λαμπρό μέλλον θα είναι δικό σας”. Τότε ο Χουλιάρας φώναξε, “Αίμα μωρή κουφάλα, αίμα θέλω” και μετά τού άρπαξε το χέρι και το δάγκωσε. Ο στρατηγός έδωσε τότε μια γερή κλωτσιά στα μαλακά τού Χουλιάρα. Αυτός ξεκίνησε να φωνάζει γοερά, σφαδάζοντας από τούς πόνους. “Μην ανησυχείτε” τού είπε, “θα αποζημιωθείτε γρήγορα. Τώρα θα πάμε σε ένα κτήριο εδώ κοντά, για να γίνει η ενθρόνισή σας. Όλο το αίμα τού θυσιαστηρίου θα είναι μόνον για σας. Αίμα φρέσκο και πρώτης ποιότητος”. Τα ουρλιαχτά όμως τού Χουλιάρα είχε σκεπάσει ήδη το άσμα μιας πομπής πολλών, που φόραγαν μακρυά μαύρα καφτάνια, κουκούλες και μάσκες. Στο ένα χέρι βάσταγαν αναμμένους πυρσούς και στο άλλο ένα δοχείο με μυρωδικά που καίγανε. “Ζήτω ο Νέος Μέγιστος Ιεροξεταστής”, τραγουδούσαν.

     Ένας φοβερός κρότος ακούστηκε στην συνέχεια. Οι τοίχοι έτριζαν και έπεφταν κομμάτια από το ταβάνι. Πριν προλάβουν να να κινηθούν οι εισελθόντες, το κτίριο είχε ανατιναχθεί και είχε μετατραπεί σε μπάζα.

 

ΣΚΗΝΗ ΕΒΔΟΜΗ: ΝΑΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΓΕΡΑΚΙΝΑ 

    Δυο τετράγωνα πριν το ανατιναγμένο κτήριο καθόταν στο πεζοδρόμιο ένας ρακένδυτος ζητιάνος. Φόραγε μαύρα γυαλιά και έπαιζε φυσαρμόνικα. Μπροστά είχε τοποθετήσει ένα λευκό καπέλο, για να μαζεύει τις ελεημοσύνες των περαστικών. Δυο λεπτά μετά την ανατίναξη έβγαλε από μια σακούλα την θήκη τής φυσαρμόνικας και τοποθέτησε μέσα σε αυτήν ένα μικρό τηλεχειριστήριο.

   Από το βάθος του δρόμου πλησίαζε μια ηλικιωμένη κυρία, που υποβάσταζε ένας έφηβος. "Πάμε να φύγουμε απο δώ, είναι επικίνδυνα παιδί μου", είπε. Το παλικαράκι την κοίταξε και τής είπε: "Δες μανούλα το κακομοίρη τον τυφλό εκεί πέρα. Δεν κουνήθηκε καθόλου, όταν έγινε η έκρηξη. Πρέπει να είναι και κουφός. Έχω κάτι ψιλά από τα ρέστα. Πάμε να τα δώσω στον καημένο και μετά εξαφανιζόμαστε". Αφού πλησίασαν τον ζητιάνο, ο νεαρός έριξε μερικά ψηλά στο καπέλο. Απομακρυνόμενοι , τον ρώτησε η γυναίκα: "Ποιός είναι ο σκοπός, που παίζει με την φυσαρμόνικα, αγόρι μου, ο ζητιάνος. Νομίζω ότι είναι η Γερακίνα, που χόρευα μικρή". "¨Οχι μανούλα", απάντησε το παλικαράκι. "Είναι το WE SHALL OVERCOME. Τραγούδι, που έλεγαν παλιά οι σκλάβοι στις φυτείες τού Νότου, όταν τους άφηναν χωρίς νερό όλη τη μέρα να μαζεύουν μπαμπάκι".

 

Εύχομαι στο τηλεθεάμον κοινό, με τις υγείες σας.

Και μην παραβλέψετε, ότι καθ' όλη την διάρκεια τής αφηγήσεως, δεν έγινε το παραμικρό διάλειμμα, για να μπούνε διαφημήσεις.

Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ - "Ο ΔΙΑΔΟΧΟΣ"

                                                                Ο ΔΙΑΔΟΧΟΣ 

Σενάριο - Σκηνοθεσία: Μποτίλια στο Πέλαγος

Παραγωγός: Σάκης Ματρίξης

Ηχοληψία: Σιωπή Αμνών

Πρωταγωνιστές: Όλοι Εμείς

Σπέσιαλ Συμμετοχή: Τζομπάνης των Κομπάρσων

  

Ως Σκηνοθέτης των Ονείρων, παρουσιάζω στα πλαίσια αυτής τής ανάρτησης ένα σενάριο, που μού καρφώθηκε στο μυαλό σαν ιδέα εχθές το απόγευμα. Αυτό εκπονείται ως αφήγηση εδώ και τώρα, αν και ως πραγματικό γεγονός ελλοχεύει μπροστά σε μια σκουλικότρυπα  του χωροχρόνου, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στην μελανή οπή. Αυτή που μάς ρουφάει αδυσώπητα για να μάς εξεσφενδονίσει στο Νέο Επαπερχόμενο Σύμπαν. Στο σημείο εκκίνησης θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον Κύριο "Β" για την πολύτιμη αναμόχλευση, που επενέργησε στο ασυνείδητό μου με το εκπληκτικό μίξερ του.

 

1. ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ: ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΑΝΤΗΣΗ 

    Με ρυθμό δεκαπέντε λεπτών περίπου σταμάτησαν μπροστά στην σιδηρά είσοδο τού περιβόλου οκτώ μαύρες λιμουζίνες η μια μετά την άλλη. Κάθε φορά εξήλθε ο συνοδηγός και άνοιξε την πίσω πόρτα τού οχήματος. Οι εκάστοτε εξερχόμενοι προχώρησαν αμίλητοι και διάβηκαν την είσοδο, που έκλεισε ο μηχανισμός στην συνέχεια. Στην συνέχεια οι λιμουζίνες συνέχιζαν την πορεία τους στην ίδια κατεύθυνση. Ήταν περασμένο μεσημέρι και ο κεντρικός δρόμος, που οδηγούσε στο προσφιλές παραθαλάσσιο προάστιο είχε εκείνη την φθινοπωρινή ημέρα σχετικά μικρή κίνηση. Το κτήμα ήταν γωνιακό. Η πλευρά του στον κεντρικό δρόμο δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλη. Η άλλη πλευρά του όμως εκτεινόταν αρκετά κατά μήκος τής παρόδου, δίνοντας την εντύπωση, ότι το εμβαδόν τού κτήματος ήταν μεγαλύτερο από δυο στρέμματα. Στις γύρω παραθεριστικές κατοικίες είχαν μετακομίσει αρκετοί ιδιοκτήτες μόνιμα, για να αποφύγουν τον συρφετό τής πόλεως. Όμως η όλη ατμόσφαιρα ήταν γενικά ήσυχη, μια και δεν φαινόταν να υπάρχουν κατοικίες σε πολύ κοντινή απόσταση. Το κτήμα περίβαλλαν από την μεριά τών δρόμων λευκοί μαντρότοιχοι ύψους περίπου τεσσάρων μέτρων. Τα μεγάλα και πυκνά δέντρα ακριβώς πίσω τους δεν επέτρεπαν να εισχωρήσει το βλέμμα πίσω από αυτά. Αν και η περιοχή είχε σχεδόν αμειγή μικροαστικό χαρακτήρα, αυτή η ιδιοκτησία έμμοιαζε να ανήκει σε κάποιους λεφτάδες. Η ακτή, στην οποία οδηγούσε η πάροδος, δεν βρισκόταν καθόλου μακρυά. Η αύρα τής θάλασσας, που έφτανε ως εκεί για να σμίξει με την ευωδία των πεύκων, προσέδιδε μια ευχάριστη νότα, που αντιμάχοταν με επιτυχία τα καυσαέρια των αραιά διερχόμενων οχημάτων. Όμως, από την στιγμή που ξεκίνησαν να έφθαναν οι μαύρες λιμουζίνες, έμοιζε αυτή να έχει διαταραχθεί. Αυτό καταγράφηκε καθόλη την δίωρη διάρκεια και στα ξαφνικά γαυγίσματα, που ακούγονταν από κάποια απόσταση. Ο ήχος τους ήταν παρατεταμένος, μάλλον άγριος, αλλά κυρίως γοερός.

   Tελευταίος κατέβηκε ένας μεσήλικας, αφού ο συνοδηγός άνοιξε την πόρτα με μια ανεπαίσθητη υπόκληση. Φορούσε μαύρο κοστούμι με μαύρο πουκάμισο  και ερυθρού χρώματος γραβάτα. Παρόλο που δεν φαινόταν να έχει κινητικά προβλήματα κρατούσε ένα μπαστούνι μαύρο με οριζόντια μεταλλική λαβή. Που θύμιζε μάλλον σκήπτρο. Στο άλλο χέρι κρατούσε ένα μικρό επίσης μαύρο χαρτοφύλακα. Κάτω από την ρεπούμπλικα ξεχώριζε ένα πρόσωπο ανέκφραστο, σχετικά μικρό με σκληρά χαρακτηριστικά. Αφού πέρασε την πύλη, διάβηκε ένα στενό πλακόστρωτο, μέχρι που έφτασε στο κτίσμα. Μια μονόροφη άσπρη κατασκευή, με μικρά παράθυρα, που προστάτευαν κάγκελα. Η στέγη ήταν επίπεδη. Δεν υπήρχαν βεράντες, ή κάτι άλλο, που να θύμιζε, ότι εκεί ζούσαν κάποιοι άνθρωποι σε πλαίσια νορμάλ διαμονής. Η είσοδος στο κτίριο ήταν μια πόρτα με μεταλλικό πλαίσιο και φιμέ τζάμι, που άνοιξε αυτόματα. Ο επισκέπτης εισήλθε καθώς δυο θυρωροί, που καθόντουσαν σε ένα μικρό τραπέζι πιο δίπλα των χαιρέτησαν με νεύμα σεβασμού. Αυτός προχώρησε ανέκφραστος προς μια άλλη πόρτα στο βάθος, που άνοιξε και αυτή αυτόματα.. Ο χώρος δεν ήταν μεγαλύτερος από είκοσι τετραγωνικά, ενώ δίπλα στον τοίχο ήταν μια σκάλα, που οδηγούσε στο υπόγειο. Ο επισκέπτης κατήλθε σε ένα άδειο χώρο, που είχε περισσότερες πόρτες. Μια από αυτές ήταν ανοικτή. Όταν την πέρασε, έκλεισε και αυτή αυτομάτως.  

    Η αίθουσα ήταν θολωτή και ευρύχωρη. Οι τοίχοι και το ταβάνι ήσαν λευκά. Το μόνα που διακρίνονταν στούς τοίχους ήταν στο βάθος πλευρικά δυο σχάρες εξαερισμού. Στον πίσω τοίχο υπήρχε ένας μεγάλος σχετικά σκοτεινός ζωγραφικός πίνακας με πολυτελές σκαλιστό κάδρο. Η παράσταση αφορούσε κάτι σαν ερπετό με εννέα κεφαλές. Μπροστά από το κάδρο υπήρχε ένα τραπέζι με εννέα καθίσματα σε σχήμα Π. Σε κάθε πλευρά είχα τοποθετηθεί τέσσαρα καθίσματα. Ένα κάθισμα υπήρχε επίσης στην κεφαλή τού τραπεζιού. Οι επτά, που είχαν λάβει προηγουμένως θέσεις, όταν εισήλθε ο όγδοος σηκώθηκαν με ένδειξη σεβασμού για να τον χαιρετήσουν. Μετά από αυτή η απόδοση αξίας ήταν επόμενο αυτός να λάβει την θέση τού προκαθήμενου. Όμως αυτός προχώρησε και αφού τοποθέτησε τον χαρτοφύλακα στο τραπέζι κάθησε στο άδει κάθισμα, που βρισκόταν στο τέλος τής αριστερής πλευράς. “Αφού είμαστε όλοι εδώ, μπορούμε να ξεκινήσουμε”, είπε, χωρίς να απευθύνει κάποιον χαιρετισμό. “Όπως ήδη γνωρίζετε, ιερότατοι αδελφοί μου”, συνέχισε, “ο επικεφαλής αυτού τού οργάνου και προκαθήμενός μας, ο πανίερος Μέγας Ιεροεξεταστής τού Τάγματος, δεν βρίσκεται πλέον ανάμεσά μας, σε αυτό το φυσικό, θλιβερό και βέβηλο πεδίο της υλικής ύπαρξης, στο οποίον εμείς, αν και είμαστε γνώστες τής Υψηλής Αληθείας και της Μεγίστης Αποκαλύψεως των Υπερτάτων Όντων, εξακολουθούμε να υφιστάμεθα εγκλωβισμένοι. Έφθασε αισίως τον απώτερο προορισμό του σε αυτό το πεδίο και ανεχώρησε για τους λειμώνες τής Πλήρους Αγαλλιάσεως, καταθέτων τα σαρκικά δεσμά του στα πλαίσια τής ετήσιας Μεγάλης Τελετουργίας, που έλαβε χώρα στον κεντρικό ναό τού Τάγματος, σε εκείνη την χώρα, που είναι και η μεγάλη προστάτιδα παγκόσμια δύναμη τόσων και τόσων χωρών, που το Τάγμα μας ευεργετεί με την ιερή παρουσία και δράση του. Φυσικά, θα βρεθούμε εκ νέου μαζί του, όταν σε επόμενη τελετουργία μας συμμετέχει και αυτός, με την φωτεινή διάσταση τής αιθερικής του μορφής, μια και όλα τα μέλη του Τάγματός μας ουδέποτε πρόκειται να γευθούν την μιαρά εμπειρία τού θανάτου, την οποία όλοι οι αμύητοι και βέβηλοι είναι καταδικασμένοι από την μιαρή κατώτερη θεότητα, που κατασκεύασε την υλική διάσταση τής πτώσεως των ψυχών, να γευθούν. Ενώ, λοιπόν, σήμερα συναχθήκαμε ως Μέγα συνέδριον αυτής τής χώρας, για να επισφραγίσουμε την διαδικασία τής διαδοχής τού Πανιερότατου Επικεφαλής μας, σάς καλώ προηγουμένως να προβούμε σε μια πρόποση. Ως δείγμα εορτασμού ένεκα τού ευτυχούς περάσματος Αυτού, στην σφαίρα τών Φωτεινών Οντοτήτων τού απαστράπτοντος Ηλίου ακόμη και εν μέσω τής νυκτός. Ο ομιλητής κτύπησε στην συνέχεια το κουδούνι, που βρισκόταν μπροστά του. Μετά άνοιξε η πόρτα και εισήλθε στον χώρο κάποιο πρόσωπο με αμφίεση υποκόμου, που κρατούσε ένα δίσκο με οκτώ ποτήρια και μια φιάλη.

     Αφού τοποθετήθηκαν τα ποτήρια έμπροσθεν των καθημένων και ἐπερρίφθη σε αυτά το ερυθρό παχύρρευστο περιεχόμενο τής φιάλης, αποχώρησε ο ἱπποκόμος. Οι οκτώ καθήμενοι σηκώθηκαν, υψώνοντας τα ποτήρια. Τότε ο προηγούμενος ομιλητής με σκαπανέας βλέμμα και στόμφο συνέχισε: "Πενιχρότατε εκλιπόντα Μεγάλε Αδελφέ, στο όνομα τής μεγάλης προσφοράς σου στο Τάγμα ως Μέγιστος Ιεροεξεταστής υψώνουμε τα ποτήρια μας, με την ευχή να σταθούμε και εμείς, ως μέλη τού Συνεδρίου αντάξιοι Εσού, ἀξιούμενοι στο μέλλον και εμείς την Μέγιστη Ευεργεσία τής τελετουργικής μας μεταβάσεως πέραν των δεσμών τού μιαρού αυτού υλικού πεδίου, στο οποίον ἐγκλωβίσθησαν οι ψυχές των κτηνών, που ὀνομάσθησαν άνθρωποι, ώστε να εξισορροπηθούν τα λάθη, που έλαβαν χώρα κατά την δημιουργία αυτού τού υλικού σύμπαντος. Το αίμα είναι η τροφή των Θεών. Αυτό προσδίδει την μόνη αληθινή ενέργεια. Ἀξιούμενοι αυτής τής πόσεως, έχουμε διαβεί ήδη την θύρα που οδηγεί προς την Μέγιστη Λύτρωση των ψυχών μας, στην οδό ξεπεράσματος τού εσωτερικού κτήνους τής άγνοιας". Στην συνέχεια κάθησαν οι συμμετέχοντες και αφού έβγαλε ο ομιλητής από τον χαρτοφύλακα οκτώ φακέλους τούς διένειμε στους παραβρισκόμενους. "Σας παρακαλώ μην ανοίξετε εδώ αυτούς τους φακέλους", πρόσθεσε. "Αυτό κάντε το κατ' ιδίαν, προσέχοντας ιδιαίτερα τούς τεθειμένους κανόνες υψηλής εχεμύθειας, που ισχύουν για τα μέλη τού Συνεδρίου. Στους φακέλους αυτούς περιέχεται η περιγραφή τής διαδικασίας επιλογής τού Διαδόχου τού Μέγιστου Ιεροεξεταστού".  Αυτός δεν πρόκειται να είναι κάποιος εξ υμών. Και σάς αποκαλύπτω εκ των προτέρων, ότι ο Μέγας Διάδοχος δεν πρόκειται να είναι καν κάποιος που είναι ήδη μέλος τού Τάγματος". 

    Μετά την τελευταία φράση τού ομιλητή και οι επτά παρακαθήμενοι αισθάνθηκαν να τούς κτυπά κεραυνός. Μια τεράστια έκφραση απορίας κυριάρχησε στα πρόσωπα όλων. Τότε έλαβε τον λόγο αυτός που καθόταν απέναντι από τον προηγούμενο ομιλητή: “Ιερέ Αδελφέ, Μεγάλε Επιθεωρητή”, συνέχισε, “με όλο τον σεβασμό που διδάχθηκα να με διακατέχει χωρίς εξαιρέσεις έναντι των Ανωτέρων, απορώ πως είναι δυνατόν και με βάση ποια λογική, μπορεί ποτέ ένας αμύητος, ένα βέβηλο ἀνθρωποκτήνος, να αναχθεί με συνοπτικές διαδικασίες στο ιερότατο αξίωμα τού Μέγιστου Ἱεροεξεταστού. Εμείς υποστήκαμε δεκάδες σκληρές δοκιμασίες και υπηρετήσαμε με πλήρη υπακοή επί δεκαετίες το Τάγμα, για να αναδειχθούμε σε μέλη αυτού τού Συνεδρίου. Προσφέραμε τα πάντα σε αυτό. Αποχωριστήκαμε έως και από κάποια, που αγαπούσαμε με όλη την δύναμή μας, χωρίς αντίλογο και ἐνδοιασμούς. Και τώρα έρχεται με άνωθεν εντολή, να τεθεί στην κορυφή τού Τάγματος σε αυτή τη χώρα ένας αμύητος, ένας βέβηλος, χωρίς την παραμικρή τελετουργική εμπειρία και προσφορά, χωρίς την παραμικρή γνώση, ένα μηδενικό; Όποιος κι αν πρόκειται να είναι αυτός, όποια κι αν είναι η θέση του στην κοινωνία, είναι ποτέ δυνατόν να τεθεί επικεφαλής των λεόντων ένας αρουραίος;

     Ο Μέγας Επιθεωρητής πήρε στην συνέχεια ξανά τον λόγο: “Ιεροί αδελφοί μου”, είπε, κατανοώ την έκπληξή σας. Όμως εδώ για τα περισσότερα αποφασίζουμε εμείς. Για τα πολύ σημαντικά ζητήματα όμως, εκτελούμε τις άνωθεν εντολές. Γνωρίζετε, ότι οι Ανώτεροι από εμάς είναι βαθύτερα μυημένοι. Βρίσκονται πιο κοντά στους θεούς από ότι βρισκόμαστε εμείς. Η επιλογή τού επόμενου Μέγιστου Ιεροεξεταστή είναι τεράστιας σημασίας ζήτημα. Σε αυτά δεν χωράει η δική μας λογική και δεν μπορούν να μας οδηγήσουν αποτελεσματικά εκεί πεπατημένες οδοί. Οι Γνώστες γνωρίζουν. Όπως έχουμε διδαχθεί, η γνώση είναι πεπερασμένη. Δεν παρέχεται ισόποσα σε όλους. Είναι λιγοστή. Η υψηλή γνώση παρέχεται με το σταγονόμετρο σε ελάχιστους. Αυτοί βρίσκονται υψηλότερα από ότι το Κεντρικό Συνέδριο μιας όποιας χώρας. Είναι οι απροσπέλαστοι, που σχηματίζουν τον κεντρικό πυρήνα του Τάγματος. Δεν τους γνωρίζει σχεδόν κανείς. Είναι οι Αυτοκράτορες τής Γνώσεως. Σας καλώ να μελετήσετε πρώτα τους φακέλους που σάς έδωσα. Μόνον τότε θα διαπιστώσετε την απροσμέτρητη Σοφία των Αυτοκρατόρων , που γειτνιάζουν προς τούς Πραγματικούς Άρχοντες των Πολυδιασπάσεων. 

     Ο προηγούμενος ομιλητής πήρε ξανά το λόγο, για να τεκμηριώσει περισσότερο τις αντιρρήσεις του, που διαφαινόταν, ότι αυτές ήταν κοινός τόπος όλων των παρευρισκόμενων: “Μα αφού ελέγχουμε τα πάντα σε αυτήν την κοινωνία. Όλη την οικονομική ζωή, την κυβέρνηση, τα μέσα επικοινωνίας, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, τα συνδικάτα, τους αθλητικούς συλλόγους, το δικαστικό σώμα, την κυβέρνηση, τον στρατό, τον υπόκοσμο, τα πάντα. Παντού έχουν εισχωρήσει μέλη τού Τάγματος. Εξ άλλου στο Τάγμα ανήκει η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που βρίσκονται επικεφαλείς σε κάθε τομέα. Δεν είναι δυνατόν να επιλεγεί ένα ένατο μέλος για το Συνέδριό μας και μετά να αποφασίσουμε εμείς από κοινού για ένα από εμάς; Αφού είμαστε ότι το πιο ισχυρό, ότι το ποιο δυνατό από πλευράς της μην αποκαλυμμένης γνώσεως και ικανοτήτων σε ολόκληρη την χώρα.

     “Ας μην προτρέχουμε”, είπε ο Μέγας Επιθεωρητής. Λάβετε πρώτα γνώση τού περιεχομένου των φακέλων. Αυτό που μπορώ να σάς αποκαλύψω αυτήν την στιγμή”, συμπλήρωσε απευθυνόμενος σε αυτόν που έκφραζε τον σκεπτικισμό όλων, “είναι, ότι επικεφαλής τού προγράμματος τής διαδικασίας επιλογής, θα τεθείτε εσείς Αδελφέ. Ως ανώτατος στρατιωτικός, είστε ο πλέον κατάλληλος, για να χειρισθείτε αυτήν την διαδικασία. Ιεροί Αδελφοί, εδώ λύεται η συνεδρίασή μας. Καλή μελέτη”.

 

2. ΣΚΗΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: ΕΝΝΕΑ ΕΚΛΕΚΤΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΤΙΣ ΕΥΓΕΝΕΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ. ΠΑΝΤΟΤΕ ΜΕ ΤΟ ΑΖΗΜΕΙΩΤΟ.    

      Η αίθουσα ήταν περίπου 80 τετραγωνικά. Πάνω από την θωρακισμένη πόρτα τής εισόδου υπήρχε η επιγραφή “ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 7”. Στο βάθος τις αίθουσας υπήρχαν δυο πόρτες, που ανήκαν σε δύο τουαλέττες, χωρίς νιπτήρα. Ο χώρος ήταν ευχάριστα διαμορφωμένος, με στόχο την διαμονή ανθρώπων. Αυτό ήταν αναμφισβήτητο και φαινόταν από τις τρεις σειρές με τρία κρεβάτια η κάθε μια, το ένα επάνω από το άλλο. Τέσσερις τηλεοράσεις και εννέα υπολογιστές με ακουστικά, βιβλιοθήκη με αρκετά βιβλία διαφόρων ειδών και δεκάδες περιοδικών, επιτραπέζια παιχνίδια, ακόμη και ένα μικρό μπιλιάρδο βρισκόταν σε κάποια γωνία. Ο χώρος διέθετε τέσσερις μικρούς αεραγωγούς 15χ40 εκατοστά ο κάθε ένας. Κεντρική θέρμανση, άνετη επίπλωση με πολυθρόνες και δυο καναπέδες. Ακόμη και δέκα κούτες με τσιγάρα, καθώς και δυο μεγάλα κουτιά με πούρα, το ξύλινο κουτί των οποίων έδειχνε, ότι επρόκειτο για εκλεκτά προϊόντα ταμπάκου. Στους τοίχους, επειδή δεν υπήρχαν παράθυρα, είχαν τοποθετηθεί πίνακες ζωγραφικής με γούστο, που ταίριαζαν με την επίπλωση. Στις ντουλάπες υπήρχαν πυτζάμες σιδερωμένες και καινούριες παντόφλες. Σε ράφι είχαν τοποθετηθεί σερβίτσια φαγητού και ποτήρια. Εντύπωση προκαλούσε μια μεγάλη σιδερένια ντουλάπα, που έφθανε σχεδόν μέχρι το ταβάνι. Το φάρδος της ήταν υπερδιπλάσιο από το φάρδος τής πόρτας της, που είχε μέγεθος περίπου πόρτας δωματίου.

     Το ρολόι στον τοίχο έδειχνε 11:37 όταν άνοιξε με μηχανισμό η θωρακισμένη πόρτα. Τότε ξεκίνησαν να εισέρχονται ο ένας μετά τον άλλον εννέα σοβαροί κύριοι, με αξιοπρεπή και προσεγμένη αμφίεση. Αφού περιεργάστηκαν οπτικά τον χώρο, κάθησαν. Μετά από πέντε λεπτά μπήκε στον χώρο κάποιος ένστολος, φρεσκοξυρισμένος και γελαστός. Το πρόσωπό του έλαμπε, ακτινοβολώντας ευγένεια. Η πληθώρα των άστρων στις επωμίδες και τα διακριτικά στην στολή έδειχναν, ότι πρόκειται για βαθμοφόρο περιωπής. Αφού εισήλθε ο στρατιωτικός, χαιρέτησε με χειραψία όλους τούς παρευρισκόμενους. Στην συνέχεια άναψε τσιγάρο. Εκπνέοντας τον πρώτο καπνό, έστρεψε προς αυτόν για λίγα δευτερόλεπτα το βλέμμα του. Μετά από μια σχετικά βαθιά εισπνοή χαμογέλασε και απευθύνθηκε προς τους καθημένους, που είχαν στρέψει την προσοχή τους, σ' αυτόν.

    “Αξιότιμοι Κύριοι”, είπε, σάς καλωσορίζω στην επιχείρηση “Κρανιακός Κεραυνός”, μεταφέροντάς σας τούς χαιρετισμούς, αλλά και την μεγάλη εκτίμηση τού κυρίου υπουργού για την ευγενή προσφορά σας να λάβετε μέρος σε αυτήν την τεράστιας σημασίας για την άμυνα τής χώρας μας διαδικασία. Αναγνωρίζουμε αναμφιβόλως την θυσία στην οποία είσθε έτοιμη να προβείτε, εγκαταλείποντας επί τριήμερο όλες τις υπόλοιπες ασχολίες και τα λίαν σημαντικά καθήκοντά σας. Βεβαίως, αναγνωρίζουμε την διάθεση προσφοράς που ἐπιδεικνύετε έναντι των αμυντικών αναγκών τής χώρας. Όμως κρίναμε, ότι γι αυτήν την προσφορά σας, αρμόζει να σάς αποζημιώσουμε και υλικώς. Επιτρέψτε μου λοιπόν, να εγχειρήσω σε καθένα εξ υμών μια επιταγή πληρωμής τού Γενικού Λογιστηρίου τού κράτους προς την Κεντρική Τράπεζα Συναλλαγών με το ποσόν 400.000 χιλιάδων Ευρώ, υπογεγραμμένη από τον ίδιο τον Υπουργό Άμυνας. Υποθέτω, ότι όλοι θα με γνωρίζετε από την προβολή μου στα μαζικά μέσα, ένεκα τής δημόσιας κριτικής, που ουδέποτε δίστασα να ασκήσω, εκφράζοντας τις προσωπικές απόψεις και ανησυχίες μου σχετικά με τα αμυντικά δεδομένα τής χώρας μας, που συχνά στηλίτευσαν ακόμη και τον κύριο Πρωθυπουργό. Η σθεναρή μου προσκόλληση στα συμφέροντα τής χώρας, συχνά με ώθησαν στο παρελθόν να παρακάμψω τις τυπικές διαδικασίες και να αποτανθώ αδέσμευτα προς την κοινωνία και τούς ενεργούς πολίτες, με την αίσθηση τού συνειδησιακού καθήκοντος, που είναι απαραίτητο να καθορίζει τις επιλογές μου, ως αρχιστράτηγος των Ενόπλων Δυνάμεων. Βεβαίως, το ποσόν τής επιταγής δεν είναι ευκαταφρόνητο. Σάς παρακαλώ όμως, να μην το θεωρήσετε δέλεαρ για την συμμετοχή σας. Αποτελεί έκφραση τής αναγνώρισης του Ανώτατου Επιτελείου για την διάθεσή σας να προσφέρετε σε ένα πρόγραμμα άκρας σημασίας. Εξ άλλου είσθε οι κορυφαίοι των κορυφαίων, ο καθείς εξ υμών στον νευραλγικό τομέα που δραστηριοποιείται. Σάς επιλέξαμε μεταξύ 150 ατόμων, που θεωρήσαμε κατά την διαδικασία ως γενικά κατάλληλα γι αυτό το έργο. Είσθε οι πρώτοι των αρίστων. Ας μού επιτραπεί όμως και μια ακόμη παρατήρηση, την οποία σάς παρακαλώ να μην θεωρήσετε, ότι είναι κάποια άνευ σοβαρού λόγου παρέμβαση στα προσωπικά σας δεδομένα. Θέσαμε σε κίνηση την Υπηρεσία Πληροφοριών που υπάγεται στο υπουργείο, να εξετάσει κατά πόσον ανήκουν κάποιοι από εσάς σε κάποιο μυητικό τάγμα, η αποκλειστική αδελφότητα. Αυτό ήταν ένα από τα βασικότατα κριτήρια τής τελικής επιλογής. Αποφεύγουμε με έμφαση να αποτανθούμε για ζητήματα υψηλής αμυντικής ασφάλειας σε πρόσωπα, που έδωσαν όρκους υπακοής σε χώρους, που δεν διαθέτουν την πρέπουσα κοινωνική διαφάνεια. Η έμφαση σε πλήρη διαφάνεια δεν αποτελεί μόνο το κύριο χαρακτηριστικό στις επιλογές τού Υπουργείου, αλλά διασφαλίζει συνολικά το ισχύον πολιτειακό καθεστώς". Αξιότιμοι Κύριοι, δεν είσθε μόνον άριστοι. Είσθε και πολίτες με ανοικτό πρόσωπο έναντι των συμπολιτών μας.

    Ο αρχιστράτηγος άναψε ξανά τσιγάρο. “Εάν επιθυμείτε, ευχαρίστως μπορείτε και εσείς να καπνίσετε”, είπε. Ουδείς από τους συμμετέχοντες θεώρησε το συνεχές κάπνισμα τού ομιλητή, ως ένδειξη νευρικότητας, παρά τη χαλαρή και πρόσχαρη έκφρασή του, κατά την διάρκεια αυτών που έκθετε. Τότε απευθύνθηκε προς αυτόν ένας από τούς συμμετέχοντες. Ήταν ευτραφής και καραφλός. Το περίγραμμα της φυσιογνωμίας του αποτελούνταν σχεδόν μόνον από καμπύλες. Το ακριβό κοστούμι από κασμίρι που φόραγε, καθώς και το ρόλεξ σε συνδυασμό με το χοντρό δαχτυλίδι που φορούσε, δεν επαρκούσαν, για να θέσουν υπό αμφισβήτηση την εντύπωση ενός αγοραίου τύπου, που ξεχείλιζε την φυσιογνωμία του. Μόνον το σπινθηροβόλο, σκληρό βλέμμα του, το τετράγωνο σαγόνι του και τα λεπτά χείλη έδειχναν, ότι επρόκειτο για ένα άνθρωπο με απίθανα ισχυρή θέληση. “Δε μού λες καπετάνιο”, είπε απευθυνόμενος στον στρατιωτικό, “τα πούρα αυτά είναι Αβάνας, ή μήπως πρόκειται για πιθήκια με αγριόχορτο, που τυλίγουν με χασοπόκολλα”, ρώτησε με μια αφελή αίσθηση ότι έκανε χιούμορ. Οι υπόλοιποι με εξαίρεση τον οικοδεσπότη έμοιαζαν να έχουν ενοχληθεί, από μια παρέμβαση παράταιρη, που έμοιαζε να προκαλεί ανάρμοστα. “Μα τι λέτε κύριε Χλαπάτσα;” απάντησε ο στρατιωτικός. “Θα ήταν ποτέ δυνατόν σε ένα άνθρωπο με τα δικά σας γούστα να προσφέρουμε κάτι που να μην αντάξιο τού επιπέδου σας;”, τού απάντησε. Τότε ο χοντρός χαμογέλασε, προσποιούμενος συμπάθεια. “Άσε, να βγάλω ένα από τα δικά μου, γιατί γαμώ το φελέκι μου έχω πάθει από προχθές και μια φαρυγγίτιδα”, χλεύασε ανάβοντας με ένα μεγάλο χρυσό αναπτήρα το πούρο. 

     “Επιτρέψτε μου να σάς συστήσω μεταξύ σας, αν και υποθέτω, ότι σίγουρα κάποιοι από εσάς θα αναγνωρίζουν τον ένα ή τον άλλον από την φυσιογνωμία, αφού δεν είσθε καθόλου τυχαία μέλη της κοινωνίας μας ”, είπε στην συνέχεια ο οικοδεσπότης. “Εμένανε, για να με αναγνωρίζει κάποιος, πρέπει νάχει κάνει τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια φυλακή", χλεύασε ξανά ο χοντρός με την εντύπωση, ότι έτσι έδινε αξία στον εαυτό του, πολύ μεγαλύτερη από αυτήν των υπόλοιπων”. “Μην προτρέχετε”, κύριε Χλαπάτσα”, είπε χαμογελαστός ο οικοδεσπότης, προσθέτοντας χαριτολογώντας “Ο καθείς στο είδος του και ο Λουμίδης στους καφέδες”. “Εγώ κάνω πρόγευμα μόνο με κονιάκ”, πέταξε την επόμενη μπαρούφα ο χοντρός, περιμένοντας μάταια, ότι κάποιος θα γέλαγε."Γελάτε ρε!", ψιλοφώναξε. "Τρεις μέρες θα πρέπει να την βγάλουμε εδώ μέσα μαζί. Τι, θα μού το παίζετε τις τεθλιμένες χήρες; Εγώ παραμένω στο πρόγραμμα καπετάνιο, μόνο επειδή έχεις φέρει το τάβλι. Και μην περιμένει κανείς να πιάσω καμιά τράπουλα, από αυτές που φέρατε δω. Άμα την σημμαδέψω, κάποιο μάτι θα με πάρει. Άλλοι επτά νομάτοι είν δω μέσα". Τότε φάνηκε να σηκώνεται ενόχλημενος ένας από τούς συμμετέχοντας. Ήταν λεπτός ξερακιανός και φορούσε στρογγυλά γυαλιά με λεπτό σκελετό. "Κάτσε ρε ντόκτορξανά κάτω", πρόσταξε ο χοντρός. Ακόμα δεν ξεκινήσαμε και έχω αρχίσει να βαριέμαι". Απευθυνόμενος σε αυτόν τού σηκώθηκε, τού είπε με στόμφο, "Την επιταγή σου, ρε! Την επιταγή σου την παίζεις μονά ζυγά, ρε;".

     "Χαλαρώστε, κύριε Χλαπάτσα", είπε με χαμόγελο ο οικοδεσπότης. "Λοιπόν, ξεκινάω από δεξιά προς τα αριστερά. Πρώτος κάθεται ο κύριος Φίλιππος Λυγουρέζος. Διευθυντής της Τραπέζης Υποθηκών. Μετά είναι ο κύριος Μάνος Χορίδης, μέλος του Ανώτατου Δικαστηρίου. Στην συνέχεια ο κύριος Διονύσιος Μπαρόβης, διευθυντής τής Εταιρείας Παραγωγής Τσιμέντων και Χάλυβα. Μετά κάθεται ο κύριος Πάρης Κουρέβης, αντιπρύτανης του πανεπιστημίου και τακτικός καθηγητής στην Έδρα Μαθηματικών, ο επόμενος είναι ο κύριας Βενιαμίν Κουδούνης, διευθυντής του κεντρικού δελτίου ειδήσεων τής Κρατικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης, στην συνέχεια κάθεται ο κύριος Μάνθος Χωριατίνης, καθηγητής στρατιωτικής ιστορίας στην Ανωτάτη Σχολή Πολέμου και τέλος ο κύριος Βλάσης Μελίδης, ο αγαπητός μας μουσικοσυνθέτης και στιχουργός. Α, ναι. Και ο κύριος Χαρίλαος Χλαπάτσας. Μα τον γνωρίσατε κάπως ήδη. Είναι αυτός που ελέγχει όλη την νυκτερινή ζωή στη χώρα, συμπεριλαμβανομένου και του Καζίνου στο ρετιρέ τού κτηρίου τής Βουλής. Όπως και να το κάνουμε,  είναι το μεγαλύτερο αστέρι στον τομέα του και θεωρείται άνθρωπος εξαιρετικών ικανοτήτων”. “Ποια νυκτερινή ζωή;”, χλεύασε για τρίτη φορά ο χοντρός. “Τα καλύτερα γίνονται μέρα μεσημέρι. Κλάνουνε μαλλί, όταν με νοιώθουνε να πλησιάζω, σας λέω. Τέσπα!”.

 

3. ΣΚΗΝΗ ΤΡΙΤΗ: ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΩΣΥΝΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΟΠΛΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ. ΕΝΝΕΑ ΚΟΚΟΒΙΟΙ ΣΤΟ ΔΟΚΑΝΟ

 

    

     "Άντε θείο, ρίχτα να τελειώνουμε", είπε ανυπόμονα ο Χλαπάτσας, στρεφόμενος προς τον αρχιστράτηγο. “Γουστάρω να παίξω ένα ταβλάκι τον μαθηματικό μετά. Βγάζουνε βοϊδοσχολεία και νομίζουνε, ότι ξέρουνε να μετράνε. Εδώ ρε, στο τάβλι θα αποδείξεις αν ξέρεις μέτρημα, κούκλε. Και άκου μάστορα, εγώ δεν το κάνω εδώ πέρα για τα λεφτά. Το κάνω για τον στρατό και μόνο. Αν πάγαινα τρεις μέρες στο Μόντε Κάρλο, θα γύριζα με ένα τσουβάλι ασήμι, να ούμε. Εγώ όμως χρωστάω υποχρέωση στον στρατό. Στρατός και πάλι στρατός, ρε. Όταν πήγα φαντάρος στην Πτολεμαΐδα η μάνα μου χήρα, είχε άλλα τέσσερα από πίσω. Τι λεφτά να μού στείλει, η άφραγκη; Όμως μου έφεξε, ρε μάγκες. Με βάλανε σιτιστή όλου τού στρατόπεδου. Όταν πάγαινα να ψωνίσω, τα μισά λεφτά τα έριχνα στην τσέπα. Εκεί να δεις ζωή και κότα τα βράδια στα μπαρ. Πέφτανε όλες ρε σας λέω στα πόδια μου. Εγώ στο στρατό χρωστάω, ρε. Γι αυτό θα μπω μέσα στα κόλπο εδώ. Όλα θα τα δώκω εδώ. Όλα”.

      Στην συνέχεια στρεφόμενος προς τον οικοδεσπότη ο Μπαρόβης, διευθυντής στα τσιμέντα, τού υπέβαλε μια ερώτηση.”Με συγχωρείτε πολύ, επιτρέπετε να βγάλω τα παπούτσια μου; Τα αγόρασα προχθές και ακόμη είναι στενά”. “Μα βεβαίως κύριε Μπαρόβη”, τού απάντησε αυτός. “Επιθυμούμε εδώ να κάνετε την παραμονή σας όσο πιο άνετη μπορείτε στην διάρκεια των τριών ημερών τής συμμετοχής στο πρόγραμμα”. Τότε έβγαλε τα μαύρα λουστρίνια που φορούσε, οπότε πετάχθηκε ξανά έξαλλος ο Χλαπάτσας. “Από πότε έχεις να πλύνεις τα πόδια σου ρε βρωμίλο; Φόρα τα αμέσως ξανά. Και μην τολμήσεις να πατήσεις σε κανένα μαγαζί μου. Θα σε πετάξουν οι γυναίκες έξω, οπότε στην εξώπορτα θα σε παραλάβουν οι θυρωροί, για να σου περάσουν ποδόλουτρο με νταβανόβουρτσα, κόπρε. Και κάτι ακόμη. Στα μαγαζιά μου βασιλεύει η καθαριότητα και η τάξη. Είμαι πολύ ευαίσθητος και στις κλανιές”. Τότε στράφηκε προς τον δικαστή Χορίδη και τού είπε: “Άκου μωρή κλασομπανιέρα, ένα τραβέλι κατά τύχη μού είπε κάποτε, ότι κλάνεις πολύ. Όταν σούρθει θα πηγαίνεις εκεί στην γωνία να τις αμολάς, για να μην σου περάσω φελό. Και κοίταξε Βλάση”, είπε στρεφόμενος προς τον μουσικοσυνθέτη, "όταν κλάνει ο κύριος στην γωνία, εσύ θα τραγουδάς το Γαρύφαλα σκορπώ, για να ηρεμάω. Και έτσι επειδή είμαι άνθρωπος με κατανόηση, τράβα Νιόνιο να πλύνεις τα πόδια σου στο λουτρό, και βγάλτα τα ρημάδια. Πού ήρθες ρε Νιόνιο; Στο τρύγο να πατήσεις σταφύλια, για να φτιάξεις κολώνιες μια έξω, να ούμε”; Στην συνέχεια είπε βλοσυρός ο οικοδεσπότης: Λυπάμαι αλλά εδώ που βρίσκεσθε, δεν υπάρχει καμία βρύση. Και όπως διαπιστώνετε ολόγυρα, δεν υπάρχει ούτε εμφιαλωμένο νερό, για κάποιον πολύ σημαντικό λόγο, που αφορά το πρόγραμμα”. “Και τι θα πίνουμε ρε μπάρμπα τρεις μέρες εδώ μέσα, το νερό από τον ρυάκι στον πίνακα πάνω στον τοίχο; Αν δεν δίνατε ρε μπαγάσες τα τετρακό, τώρα θα έφευγα”, φώναξε ο Χλαπάτσας. 

    "Έφτασε η ώρα να μπούμε στην ουσία τού προγράμματος", είπε ο στρατηγός. "Σάς παρακαλώ, ακούστε με με προσοχή, μετά ευχαρίστως θα δεχθώ και θα απαντήσω στις ερωτήσεις σας. Το υπουργείο μας κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών έχει αποκτήσει μετά από συστηματική προσπάθεια μια πολύ δυνατή ομάδα ερευνητών. Άνθρωποι, που δεν διακρίνονται μόνον για το φρόνημα και την υψηλή επιστημονική κατάρτηση, αλλά είναι στην κυριολεξία πρωτοπόροι στην έρευνα σε παγκόσμια επίπεδο. Στην έρευνα απαιτείται έμπνευση και φαντασία, εάν αυτή αποσκοπεί να είναι πρωτοπόρα. Δεν είναι τόσο καθοριστική η βαθμιαία πραγματοποπίησυ των στόχων, που αυτή κάθε φορά θέτει. Αρκετοί είναι αυτοί, που μπορούν να εξελίξουν κάποιες ιδέες, άσχετα πόσο μεγάλη μπορεί να είναι είναι η πρόκληση τής τεχνολογικής της πραγματοποίησης. Πρωτοποριακή τεχνολογία που εξασφαλίζει οπλικά προτερήματα στην αντιμετώπιση επιβουλών, σημαίνει πριν από κάθε τι πρωτοποριακές στοχεύσεις. Ακολουθώντας συνεχώς μια απλή βελτιστοποίηση των υπαρχόντων συστημάτων, καταλήγουμε όπως τα μερμήγκια που μαζεύουν τροφή για τον χειμώνα. Τα τεχνολογικά άλματα οφείλουν να ξεπερνούν ως στόχοι την εγκλωβισμένη στα συνήθη δύναμη των προβολών μας. Στηριγμένη σε μια στρατηγική ανατροπή των ιδεών και των ορίων περί εφικτού κατάφερε να εξελίξει η ερευνητική μας πτέρυγα το απόλυτο υπερόπλο, που μάς εξασφαλίζει την πλήρη κυριαρχία στην μείζονα περιοχή τής χώρας μας. Πρόκειται για ένα νέο πυραυλικό σύστημα, που βρίσκεται χρόνια μπροστά από την φαντασία αυτών, που επιβουλεύονται την χώρα μας. Κάθε σύγχρονο όπλο στηρίζεται σε ένα ισχυρό λογισμικό. Οι ερευνητές μας ξεκίνησαν από την αρχή, ότι κάθε λογισμικό αυτοματοποίησης, που στηρίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη, δεν μπορεί, παρά να περιορίζεται από τα όρια, στα οποία μπορεί να φθάσει ο όποιος μηχανισμός. Όμως η τελειότερη συσκευή είναι οι συνάψεις των νευρώνων, που χαρίσθηκαν στα ανθρώπινα όντα. Αυτά δεν περιορίζονται μόνον εντός τού ανθρώπινου εγκεφάλου. Κύτταρα με ψυχονοητικές λειτουργίες υπάρχουν επίσης στην καρδιά και το στομάχι. Πείτε μου λοιπόν αγαπητοί κύριοι: Ποιος σύστημα είναι αυτό που μπορεί να αντιμετωπίσει ένα χείμαρρο πυραύλων, τις επιλογές των οποίων ρυθίζει δίπλα στην λογική επίσης η έμπνευση και η διαίσθηση; Μια έμπνευση, που παρακάμπτει κάθε άλλο στόχο, επικεντρωμένη σε ένα στόχο, που κυριολεκτικά την εμπνέει, μπορεί να κατευθυνθεί σε αυτό που είναι το σημαντικότερο όλων των άλλων, χωρίς να φαίνεται εκ των προτέρων η σημασία του. Ή, ένα λογισμικό, που αξιοποιεί και την διαίσθηση, μπορεί ίσως να προλάβει κάθε ύπουλα κεκαλυμμένο σχέδιο τού αντιπάλου. Φυσικά, η λογική πάντοτε θα παίζει τον πρωτεύοντα ρόλο και αυτή μπορεί να τεθεί σε κίνηση πολύ αποτελεσματικά από την τεχνητή νοημοσύνη. Δείξτε μου όμως σάς παρακαλώ μια μηχανή, που μπορεί να φτιάξει μια ποιητική συλλογή, αντάξια των έργων ενός μεγάλου ποιητή, ή να αισθανθεί την λαχτάρα μιας μητέρας στο κρεββάτι τού νοσοκομείου, την στιγμή που διαισθάνεται ότι έρχεται, χωρίς να έχει ενημερωθεί προηγουμένως το παιδί της, για να τής δωρήσει παρηγοριά. Να που βρίσκεται λοιπόν η υπεροχή, που δεν είναι σε θέση να φαντασθεί καν ο αντίπαλος. Πως όμως μπορούμε να φτιάξουμε μια μηχανή, που να εμπνέεται και να διαισθάνεται, αξιότιμοι κύριοι. Δεν είναι δυνατόν, δεν είμαστε θεοί. Όμως αυτό που καταφέραμε στο τμήμα ερευνών του υπουργείου είναι να συνδέσουμε επιτυχώς το ανθρώπινο λογισμικό με την τεχνητή νοημοσύνη οργανικά στα πλαίσια ενός επαναστατικά πρωτοποριακού ηλεκτρονικού υπολογιστή. Και ως είναι επόμενο, δεν θα προσαρμόσουμε το ψυχονοητικό δυναμικό ενός τυχαίου ανθρώπου σε μια τεχνολογία, που μάς κόστισε πακτωλό χρημάτων και ερκετά έτη ερευνών του καλύτερου επιστημονικού δυναμικού μας. Γι αυτό τον λόγο ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΣΑΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΞΙΟΤΙΜΟΙ ΚΥΡΙΟΙ”. 

      Άπαντες οι παρευρισκόμενοι είχαν μείνει στην κυριολεξία άφωνοι και καθηλωμένοι. Με μια εξαίρεση. Τον πάντοτε πολυπράγμονα Χλαπάτσα. “Τι κοιτάτε ρε σαν Χαϊβάνια;”, φώναξε. “Ο άνθρωπος έχει δίκιο και μια χαρά μάς τα είπε. Ναι, πρέπει να βυσματώσουμε την μηχανή στον άνθρωπο και τον άνθρωπο στην μηχανή. Με τη διαφορά, ότι αυτά που ψάχνουνε ένα σωρό μαντραχαλαίοι στο υπουργείο, εγώ τα έχω εφαρμόσει με φοβερή επιτυχία εδώ και πάνω από δυο χρόνια. Δεν πα να έχω είκοσι καμπαρέ, εγώ τη γυναίκα μου την υπεραγαπώ. Από τότε όμως που βγήκανε οι δονητές, η κυρία το έμαθε και πήγε και αγόρασε ένα σαν υπερωκεάνιο. Τι να σε κάνω εσένα ρε παραμύθα στα πενήντα τριά σου, μου είπε, με το μακαρονάκι στο βρακί σου; Δες εδώ το παπόρι, που είναι και ατμοκίνητο, άνθρωπε κουνούπι! Εγώ όμως την βρήκα την λύση και την αποστόμωσα την κυρία. Πήγα στον ράφτη, που μου ράβει σώβρακα και του είπα: Πόσα θες ρε μαγκίτη, για να μού προσαρμόσεις αυτήν την νταλίκα με πέντε λάστιχα, που βάζεις στα σώβρακα; Πάρτα ρε μεγάλε. Χαλάλι σου. Γουστάρω όμως το σύστημα να είναι σταθερό και να σαρώνει. Σού λέω ο σκοπός είναι ηθικός μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Τον γάμο μου πάω να σώσω ρε, δεν κάνω πειράματα εκτός οικίας. Πάω λοιπόν μετά στο σπίτι, φοράω το αεριοθούμενο και λέω στην λεγάμενη: Έλα δω μωρή. Τώρα θα έχεις και τα αμπέρια και τα χάδια. Μετά η κυρία τρελάθηκε. Μου λέει, τι ήταν αυτό ρε μεγάλε; Με ανέβασες πολύ, σού λέω. Άμα λάχει δώσε μου τώρα και τις βίδες από το σύστημα, να τις καταπιώ. Είπαμε. Μηχανή και άνθρωπος μαζί βυσματωμένοι, είναι το μέλλον τής ανθρωπότητας.

      Με την μελλοντολογική ανάλυση τού χλαπάτσα γέλασε μόνον ο στρατηγός. Οι υπόλοιποι έδειχναν με τούς μορφασμούς τους θυμωμένοι. Ο Μπαρόβης δεν άντεξε και οδηγήθηκε σε έκρηξη. “Τι μάς κουβαλήσατε αυτό το αντικοινωνικό κουμάσι εδώ πέρα”, φώναξε. “Εγώ θα τα βγάλω τα παπούτσια, θέλει δεν θέλει ο αγριάνθρωπος. Έχω τρελαθεί ενδιάμεσα. Νομίζετε, ότι επειδή αυτός ο αλητήριος είναι βλήμα, ότι μπορεί να λειτουργήσει και σε μοντέρνα οπλικά συστήματα”, συμπλήρωσε οργισμένα βγάζοντας τα παπούτσια του. “Και εσένα σε επιλέξανε ρε βρωμοποδαρά επειδή παράγεις δηλητηριώδη μπόχα, ικανή να εξοντώσει ακόμα και ελέφαντες. Εγώ είμαι βλήμα ρε χάχα; Εγώ είμαι κανόνι!”, τού φώναξε ο Χλαπάτσας. “Ηρεμείστε παρακαλώ” έκανε έκκληση ο στρατηγός. “Ο κύριος Χλαπάτσας είναι αποδεδειγμένα ο λιγότερο επιθετικός μεταξύ υμών. Είναι αυτονόητο, ότι για να συνδεθεί κάποιος οργανικά με ένα οπλικό σύστημα, πρέπει οι συνάψεις του να παράγουν επιθετικότητα. Εσείς δεν είσθε κύριε Μπαρόβα, στην χαλυβουργία τού οποίου βρήκαν βασανιστικό θάνατο τριάντα δυο εργαζόμενοι, επειδή δεν φροντίσατε να εφαρμοσθούν τα δια νόμου απαραίτητα μέτρα ασφαλείας; ¨Η μήπως δεν ήταν ο κύριος Χορίδης μεταξύ άλλων, που σάς απάλλαξε μετά στο Ανώτατο Δικαστήριο μέσω χρηματισμού; Για την γούνα τού καθενός από εσάς υπάρχουν πολύ χοντρά ράμματα με καραβόσκινο. Μήπως επιθυμείτε να συνεχίσω; Θυμάστε την δολοφονία τής ιερόδουλης προ διετίας με καψίματα τσιγάρου; Σωπάστε λοιπόν. Ο κύριος Χλαπάτσας είναι ο λιγότερο επιθετικός από όλους εσάς. Μόνο που έχει την ιδιότητα να εκδηλώνει την επιθετικότητά του χωρίς έντεχνο κάλυμμα”, είπε ο στρατηγός, με τόνο, σαν να εξηγούσε σε φαντάρους μετά πόσα δευτερόλεπτα μπορούν να κρατήσουν μια χειροβομβίδα, όταν αφαιρεθεί η περόνη. “Γαμώ το φιλότιμό μου”, είπε με προσποιητά αθώο ύφος ο Χλαπάτσας, “εγώ μόνο τρία συμβόλαια θανάτου έχω στην πλάτη μου. Και άμα λάχει είμαι ο τιμιώτερος όλων. Πλήρωσα στους εκτελεστές αυτά που συμφωνήσαμε μέχρι και την τελευταία δεκάρα”.

     “Λοιπόν κύριοι”, συνέχισε ο στρατηγός, “η διαμονή σας σε αυτόν τον χώρο κατά την διάρκεια των τριών ημερών τής παραμονής σας θα βιντεοσκοπηθεί, ώστε να αναλυθεί εκ των υστέρων από την ομάδα ειδικών ψυχολόγων τού επιτελείου. Κατά την διάρκεια τής παραμονής σας θα κληθείτε να αντιμετωπίσετε μια πρόκληση. Ο τρόπος που θα αντιδράσετε σε αυτήν την πρόκληση θα κρίνη την επιλογή ενός από εσάς, ως τού πλέον ικανού, με στόχο την σύνδεσή του στο πυραυλικό σύστημα με τον κωδικό “Κρανιακός Εξολοθρευτής”. Στον νικητή αυτής της διαδικασίας, θα καταβάλεται μηνιαίως επί μια τετραετία το ποσόν μισού εκατομμυρίου, ως αμοιβή για την σύνδεσή του. Αυτή θα γίνει μέσω της προσαρμογής ενός ηλεκτρονικού πλακιδίου ελαχίστων διαστάσεων μεταξύ υποδόριου και κρανιακών οστών. Η πλακέτα αυτή έχει επιφάνεια τρία επί τρία χιλιοστά του μέτρου και πάχος μόλις 0,2 χιλιοστά. Τα πειράματα έδειξαν αυτή ότι είναι συμβατή, χωρίς να προκαλεί την παραμικρή παρενέργεια στον δέκτη. Οι συχνότητες, που αυτή εκπέμπει, βρίσκονται αρκετά πέραν των συχνοτήτων, που μπορούν να επηρεάσουν ένα άνθρωπο. Ο δέκτης δεν χρειάζεται να προβεί σε καμία ενέργεια. Το μικροηλεκτρονικό λειτουργεί αυτόνομα. Επιλέγει συχνότητες που παράγουν κάποιες συνάψεις και τις μεταφέρει στο σύστημα. Τα υπόλοιπα αφορούν το σύστημα και μόνον”, πρόσθεσε.

     “Η πρόκληση στην οποίαν θα κληθείτε να ανταποκριθείτε είναι η εξής”, συνέχισε ο στρατηγός. Στο χώρο αυτό, όπως ήδη θα έχετε παρατηρήσει, δεν υπάρχει τίποτε φαγώσιμο και πόσιμο. Πλην όμως, η σιδηρά ντουλάπα, που βρίσκεται δίπλα στο ράφι με το στερεοφωνικό, είναι ψυγείο. Μέσα περιέχει άφθονα εδέσματα και ποτά. Μέχρι και γαλλική σαμπάνια έχει τοποθετηθεί εκεί. Όπως βλέπετε στην πόρτα της υπάρχει ένας μηχανισμός με πέντε ροδέλες. Η πόρτα ανοίγει με ένα εξαψήφιο νούμερο. Το γύρισμα μιας ροδέλας στον επόμενο αριθμό διαρκεί τρία δευτερόλεπτα. Το άνοιγμα τής πόρτας στην συνέχεια απαιτεί ένα δευτερόλεπτο. Μέχρι την επόμενη προσπάθεια θα παρέλθει ένα δευτερόλεπτο ακόμη. Οπότε για την δοκιμή των 99.999 πιθανών περιπτώσεων, σε περίπτωση που θα χρειασθεί να δοκιμασθούν όλοι οι πιθανοί συνδυασμοί, θα απαιτηθούν το πολύ 99.999 επί 5 δευτερόλεπτα. Εάν διαιρέσετε το γινόμενο με 3.600, που είναι τα δευτερόλεπτα μιας ώρας και μετά με 24 ώρες, που διαρκεί μια ημέρα, το αποτέλεσμα είναι μόλις δυο και μισή ημέρες. Εάν δεν είσθε βεβαίως τυχεροί, ώστε να σχηματισθεί ο συνδυασμός γρηγορότερα. Μην φοβάσθε. Κάθε μέλος των ειδικών δυνάμεων τού στρατού έχει υποβληθεί σε ανάλογη δοκιμασία. Εμένα κατά την εκπαίδευσή μου με άφησαν σε ένα βραχώδες βουνό για τρεις ημέρες χωρίς εφόδια μόνο με ένα μαχαίρι. Σε αυτές τις περιπτώσεις το ένστικτο επιβίωσης αυξάνει κατακόρυφα την εφευρετικότητα. Βρήκα δυό φίδια και τα σκότωσα με μια μεγάλη πέτρα. Ήπια το αίμα τους και τα έφαγα. Σάς διαβεβαιώ, ότι μετά από αυτήν την δοκιμασία βγήκα με μια μεγάλη αυτοπεποίθηση.. Γνώριζα, ότι μπορώ να επιβιώσω μέσα σε κρίσιμες καταστάσεις. Βεβαίως, όποιος από εσάς φοβάται αυτήν την πρόκληση, μπορεί ευχαρίστως να το δηλώσει και να αποχωρήσει από τον χώρο αμέσως. Σε μια τέτοια περίπτωση, η μικροψυχία που τον διακρίνει, δείχνει εκ των προτέρων, ότι είναι ακατάλληλος για να συνδεθεί με ένα οπλικό σύστημα”.

     Πρώτος αντέδρασε ο Χλαπάτσας. "Κοτούλες μου", είπε με προειδοποιητικό ύφος, "μην τολμήσει να την κάνει από δώ μέσα κανένας. Πετά από αυτά που γνωρίζουμε, εάν φύγει κάποιος, στην έξοδο τον περιμένει το φέρετρό του". "Μα τι λέτε, κύριε Χλαπάτσα" είπε με προσποιητή απορεία ο στρατηγός. "Έλα ρε μεγαλε", τού απάντησε ο Χλαπάτσας. "Ο πρώτος που θα χύνει μαύρο δάκρυ στην κηδεία του, θα είσαι εσύ. Για να μην σού πω, ότι θα βγάλεις και τον επικήδειο".

 

 

 ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ.