Στην προ προηγούμενη ανάρτηση κατατέθηκαν σε σχόλια αντιρρήσεις και ερωτήματα, που έχουν γενικό, θεωρητικό χαρακτήρα. Θεωρώ, ότι τα ζητήματα που αυτά αναφέρονται, είναι πολύ σημαντικά, διότι σχετίζονται άμεσα με το βασικό αναλυτικό πλαίσιο, που επιχειρούνται οι εκάστοτε προσεγγίσεις σε αυτήν την σελίδα. Εάν λοιπόν, δεν αποσαφηνιστεί επαρκώς αυτό το πλαίσιο, παραμένουν τα συμπεράσματα που συνάγονται βάσει αυτού, ως ένα βαθμό μετέωρα. Όπως έχω αναφέρει συχνά στο παρελθόν, όσα αναφέρονται εδώ, δεν αποσκοπούν να πείσουν, αλλά να προβληματίσουν.Όμως, άσχετα εάν η εδώ επιχειρηματολογία κρίνεται ως επαρκής για να τεκμηριώσει τις θέσεις που προβάλλονται, αποτελεί καθήκον του γράφοντος, τα όσα εδώ κατατίθενται να διέπονται από λογική συνοχή. Κατά πόσο αυτή η λογική καθίσταται αποδεκτή από τις επισκέπτριες και τους επισκέπτες τις σελίδες, είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα. Εάν όμως αυτή η λογική δεν είναι επαρκώς δομημένη, τότε η κάθε μερική ή ολική διαφωνία προς αυτήν, ή συμφωνία με αυτήν, υπόκειται σε συνθήκες αμφιβολιών.
Οι αναρτήσεις, που δεν περιορίζονται σε πληροφοριακό, ενημερωτικό περιεχόμενο, αλλά επιχειρούν να εμβαθύνουν σε ερμηνείες όσων αναφέρουν, χαρακτηρίζονται γενικά από μια αδυναμία, λόγω της περιορισμένης έκτασης που αυτές έχουν, απέναντι στην ευχέρεια που παρέχεται στα πλαίσια ενός βιβλίου, ή έστω ενός εγχειριδίου (μπροσούρας). Όταν υπάρχει στην διάθεση της παράθεσης αρκετός χώρος, μπορούν να αναπτυχθούν τα βασικά θεωρητικά πλαίσια, βάσει των οποίων εξάγονται τα συγκεκριμένα συμπεράσματα που έπονται. Βεβαίως, τα συμπεράσματα στα οποία έχω καταλήξει κατά καιρούς, κάθε άλλο από αυθαιρεσία διέπονται. Τουναντίον, βήμα προς βήμα, δομείται στην πορεία των συγκεκριμένων προσεγγίσεων ένα συνεκτικό πλαίσιο ανάλυσης. Όμως αυτό δεν έχει συστηματοποιημένη μορφή, διότι διαχέεται άτακτα μεταξύ δεκάδων, αν όχι εκατοντάδων διαφορετικών αναρτήσεων. Οι φίλες και φίλοι, που παρακολουθούν συστηματικά αυτό το ιστολόγιο στην πορεία των 13 ετών λειτουργίας του, διαθέτουν ίσως κάποιο καλύτερο κριτήριο, συλλέγοντας τις κατά καιρούς ψηφίδες, να συνθέτουν μια πρώτη εικόνα αυτού του θεωρητικού παζλ, που έχει στόχο να αναδειχθεί στην πορεία σε συνεκτικό σύνολο. Όμως, είναι αυτονόητο, ότι κάθε ιστολόγιο, έχει την χαρά να αποκτά στην πορεία νέους επισκέπτες, για τους οποίους είναι τεχνικά σχεδόν αδύνατο, να ανατρέξουν στον συνολικό όγκο των εδώ αναρτήσεων.
Στην συνέχεια θα τοποθετηθώ σε μια αντίρρηση και σε δύο ερωτήματα, καθώς και ένα ζήτημα που εκφράστηκαν στα σχόλια των δυο τελευταίων αναρτήσεων. Τόσο αυτή η αντίρρηση, όσο και τα δυο ερωτήματα στα σχόλια της προ προηγούμενης ανάρτησης καταλήγουν στον ίδιο κοινό παρονομαστή, γι αυτό η τοποθέτησή μου σε αυτά θα είναι ενιαία. Ξεχωριστά θα τοποθετηθώ στο ζήτημα του σχολίου της προηγούμενης ανάρτησης, που αφορά το κατά πόσο αυτό που οδήγησε να λάβει χώρα η συσπείρωση στα πλαίσια των δυνάμεων Τραμπ ενάντια στη καμπάλ είχε ως αιτία κάποιους λόγους που εδράζονται σε θρησκευτικά δεδομένα, ή κατά πόσο αυτή οφείλεται στο ένστικτο (επιβίωσης). Η τοποθέτηση μου σε αυτό το ζήτημα θα επεκταθεί στην σχέση ενστίκτου και θρησκείας γενικότερα.
Πριν τοποθετηθώ παραθέτω τα αντίστοιχα χορεία των σχολείων. Όσοι τα γνωρίζουν μπορούν τα προσπεράσουν.
ΕΡΩΤΗΜΑ 1. (Από την δημοσίευση της ανάρτησης στι ιστολόγιο "Διόδοτος"). Το καίριο ερώτημα σχετικά είναι το εξής: Για ποιο λόγο πόνταρε η καμπάλ
τα ρέστα της σε ένα και μόνο φύλλο (εδώ ας σημειωθεί, ότι η τράπουλα
έχει για την καμπάλ και ένα 53ο φύλλο, που εικονίζει τον ακατονόμαστο)
προσπαθώντας με κάθε μέσον να επιβάλλει κατά τα έτη 2015 - 2016 τον
3.ππ, αποδομώντας όλες τις προηγούμενες βασικές της ρυθμίσεις στην
οικονομία και στην κοινωνική πρόσοψη, που είχε οικοδομήσει εδώ και
αιώνες;
Είναι (η καμπάλ) σε θέση ισχύος , υπό πίεση ή μπλοφάρει ώστε να παίζει τα ρέστα της ;
ΕΡΩΤΗΜΑ2. Θεωρώ
οτι ηδη εχουμε δεχθει οτι αυτο που συμβαινει ειναι πολεμος μεταξυ
"καλου" + "κακου" , εχουμε ξεπλυνει την ιδεολογικη τσιμπλα .
Μεσα σε
αυτη την εξισωση , ειναι ο ανθρωπος μονος του ? Οι "κακοι" εχουν απο
καπου βοηθεια ? Ακολουθουν ενα πλανο ? Αν εχουν οι "κακοι" βοηθεια ,
υπαρχει αντιοπαλο δεος σε αυτη την βοηθεια ?
Αν συμβαινει κατι τετοιο, υπαρχει και "αλλού" πολεμος μεταξυ "καλου" και "κακου" ?
Ποιο ειναι το επαθλο , αυτου του πολεμου , που μας αφορα ?
χρημα;απολυτος ελεγχος;αρνητικο συναισθημα;δουλεία; ψυχη ?
Αγαπητοι αδερφοι , δεν ζηταω απαντησεις , triggers δίνω .
Η ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ
Μποτίλια δεν κάθεται καλά το όλο πράγμα. Αφού η καμπάλ έχει και τη
διάθεση και τα μέσα να καταστρέψει τον κόσμο γιατί δεν το κάνει; Γιατί
δεν το έχει κάνει από εποχές Ομπάμα που ήταν τελείως δικός τους; Μιλάς
για την περίοδο 2012-2030 που είναι κρίσιμη.Ο ομπάμα το '12 μεσουρανούσε
στην Αμερική. Δεν είχαν ιδέα για τις δυνάμεις της Ρωσίας αφού η Συρία
απείχε ακόμα 3 χρόνια. Τους εμποδίζει κάποια εξωτερική δύναμη; Μου
φαίνεται παράλογο αυτό καθώς το αιματοκύλισμα και η καταπίεση
συνεχίζονται σε πολλά μέρη ακάθεκτα. Οπότε το μόνο που μένει, είναι πως
αυτός που θα ήταν ο αντίπαλος που θα ανταπέδιδε τα πυρηνικά ή τα
βιοχημικά σου όπλα, έχει βρει τρόπο ή να τα εξουδετερώσει μαζικά ή να
επιβιώσει μαζικά. Άρα ο όλεθρος καταργείται για τεχνικούς λόγους. Γιατί
όμως η καμπάλ να δεχθεί συμβιβασμούς; Σε ενδιαφέρει η ολοκληρωτική
καταστροφή της ανθρωπότητας και κάνεις παραχωρήσεις σ'αυτούς που όχι
απλά θέλουν να την προστατέψουν, αλλά θέλουν και να σε τεντώσουν στον
αιώνα τον άπαντα για τα εγκλήματα που έχεις διαπράξει; Και οι
παραχωρήσεις να περιλαμβάνουν πλήρη ασυλία των καμπαλιστών; Δηλαδή
"εντάξει εκλέξου πρόεδρος αλλά μη μας αγγίξεις στο ελάχιστο"; Ποιος
ανάγκασε την καμπάλ να συμβιβαστεί σε κάτι τόσο εύθραυστα υπέρ της αλλά
και καταστροφικά εναντίων της; Αφού έχει τη δύναμη να την εξαναγκάσει σε
κάτι τόσο επικίνδυνο γι'αυτήν, γιατί να μην κάνει ένα βήμα παραπέρα και
τους μακελέψει ο ίδιος;
1. ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΕΩΣ, ΩΣ ΜΗ ΑΜΕΣΑ ΠΡΟΒΑΛΟΥΣΑ ΒΑΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΩΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Στην ουσία η προβληματική όλων των προηγούμενων ερωτημάτων, αντιρρήσεων, ή και υποθέσεων προς εργασίαν στρέφεται γύρω από έναν και μοναδικό άξονα, για τον οποίον δεν καθίσταται άμεσα ορατό, ότι αυτός την διέπει. Πρόκειται για εκείνο το ΔΕΔΟΜΕΝΟ, που αποτελεί και την ΟΥΣΙΑ της παρουσίας των ανθρώπων επάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Επί του προκειμένου πρόκειται ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΕΩΣ, ΠΟΥ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΧΕΙ ΠΡΟΙΚΙΣΘΕΙ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΔΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΩΣ ΣΥΝΟΛΟ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ, ΕΦΟΣΟΝ ΟΜΩΣ ΕΠΙΤΥΧΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΡΙΨΕΙ ΕΝΑ ΕΜΠΟΔΙΟ, Η ΥΠΕΡΠΗΔΗΣΗ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΟΜΩΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΛΗΡΩΣ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΤΗΣ. Ενώ στην πορεία των αναλύσεων, που έχουν κατατεθεί εδώ, έχει γίνει σχετικά εκτενής μνεία σε ΟΛΟΥΣ τους παράγοντες, ώστε να απαντηθεί με επάρκεια καταφατικά αυτό το ζητούμενο, δεν μπόρεσα μέχρι σήμερα να συνάγω ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ. Τα σχόλια που προηγούνται μου παρείχαν την δυνατότητα ως έναυσμα, να προχωρήσω στην εξαγωγή αυτού του συμπεράσματος, που αποτελεί, κατά την γνώμη μου, και τον ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΑΞΟΝΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ, που διέπει τόσο το λεγόμενο "ΜΑΤΡΙΞ", όσο και την αναγκαία "ΡΩΓΜΗ", στην οποία μονίμως εδώ αναφέρομαι και την οποία μονίμως εδώ προσπαθώ να εντοπίσω ως συγκεκριμένη ζωτικής σημασίας πρακτική. Για μια ακόμη φορά αποδεικνύουν αυτά τα σχόλια, ότι τόσο στο διαδίκτυο, όσο και οπουδήποτε, δεν μπορούν να υπάρξουν "δασκάλοι" και "μαθητευόμενοι", κατ' αποκλειστικότητα "δώτες" και αποκλειστικά "λανβάνοντες", αλλά η αμοιβαιότητα της ΔΙΑΔΡΑΣΗΣ είναι ο τρόπος, που μπορεί να οδηγήσει σε βασικές επιγνώσεις.
Στο ζήτημα της ελευθερίας της θελήσεως έχουν γίνει πλείστες όσες αναφορές και έχουν χυθεί σχετικά τόνοι μελάνης. Αποτελεί θεμέλιο ζητούμενο της φιλοσοφικής αναζήτησης και πάγια αναφορά των θρησκειών. Κάποιοι το θεωρούν αυταπόδεικτα δεδομένο, άλλοι το αμφισβητούν πλήρως, προβάλλοντας διάφορες επιχειρηματολογίες και άλλοι τοποθετούν την πραγματικότητα κάπου στην μέση, εκτιμώντας, ότι στον άνθρωπο παρέχονται μεν πλαίσια, εντός των οποίων αυτός μπορεί να κινηθεί κατά το δοκούν, πλην όμως τα όρια αυτών των πλαισίων είναι αυστηρά καθορισμένα. Ο γράφων δοκεί, ότι Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΕΩΣ ΠΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΕΙΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΕΔΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟΣ. ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ, ΕΑΝ ΔΕΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΜΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΤΡΟΠΟ ΤΟΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΑΥΤΗ ΕΔΡΑΖΕΤΑΙ, Η ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟΝ ΗΘΙΚΟΠΛΑΣΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΑΝΑΓΟΜΕΝΗ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΗΘΙΚΟΠΛΑΣΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ, Η ΙΣΧΥΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΑΞΙΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΙΑΣΩΤΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟΥ. Προσωπικά θεωρώ, ότι η ελευθερία της θελήσεως δεν αποτελεί "πρωταρχική έννοια" (σύμφωνα με τον όρο των μαθηματικών) δηλαδή δεν έχει, ή τουλάχιστον δεν χρειάζεται να στηρίζεται σε κάποιον αξιωματικό χαρακτήρα, ΕΦΟΣΟΝ ΑΥΤΗ ΔΙΕΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ. Αναμφίβολα αναφερόμενος σε "μηχανισμό" σε ένα κεντρικό ζήτημα, που υπέχει χαρακτήρα ηθικής τάξεως και άπτεται αμέσως της μεταφυσικής (δεδομένου ότι η ελεύθερη βούληση παρέχεται ΩΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚ ΠΡΟΟΙΜΙΟΥ ΔΕΔΟΜΕΝΗ από τον Δημιουργό στο ανθρώπινο ΚΑΤ' ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΚΑΘ' ΟΜΟΙΩΣΙΝ Δημιούργημα Του) προκύπτει η εντύπωση, ότι υποπίπτω σε "ρεντουκτιονιστική" θεώρηση ενός κεντρικού ζητήματος. Σε προηγούμενες αναρτήσεις έχω προβεί με έμφαση σε αμφισβήτηση του ρεντουκτιονισμού. Αυτή η θεωρία περιορίζει την ύπαρξη στο υλικό της υπόβαθρο, θεωρώντας ότι οι ενεργειακές λειτουργίες αυτού του υποβάθρου προέρχονται αποκλειστικά από αυτό, συνυπολογιζομένων των ενεργειακών επιρροών, που προέρχονται από το επίσης υλικό περιβάλλον. Ως παράδειγμα μπορεί να αναφερθεί η αντίληψη, που θεωρεί την σκέψη και την ψυχή αποτελέσματα που προάγονται αποκλειστικά από τον εγκέφαλο. Ο ρεντουκτιονισμός αποτελεί άμεση απόρροια των υλιστικών θεωριών, που προτάσσουν σε όλες τις διαδικασίες τα υλικά δεδομένα απέναντι στις επενέργειες του πνεύματος.
Πριν όμως ειπεισέλθω στα δεδομένακαι την φύση του μεχανισμού που αναφέρθηκα προηγουμένως, οφείλω να εξηγήσω, για ποιον λόγο κρίνω, ότι όλα τα προηγούμενα σχόλια ανάγονται κατ' ευθείαν στο ζήτημα της ελευθερίας της βουλήσεως και των δυνάμεων, που αυτή "εν δυνάμει" παρέχει στον άνθρωπο:
Το ζήτημα που θίγεται είναι το εξής: Για ποιον λόγο η καμπάλ, εφόσον διαθέτει "και το μαχαίρι και το πεπόνι", είναι δηλαδή εις θέση να ελέγχει μεγάλο εριθμό πυρηνικών όπλων καταστροφής, που θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να καταστρέψουν τον επιτευχθέντα πολιτισμό μέσω της επιβολής πυρηνικού χειμώνα, ήταν υποχρεωμένη να προβεί με συγκεκριμένο τρόπο και σε συγκεκριμένο χρόνο (που περιγράφεται στην επιστολή του Albert Pike) στην επιβολή του 3.ππ.;
Ο πρώτος εντοπισμός που πρέπει να προβούμε στον χειρισμό αυτού του ερωτήματος, είναι ότι η καμπάλ δεν δρα αυτόβουλα, αλλά είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί τους εκπεσσόντες. Οι εκπεσσόντες δεν είναι ανθρώπινες οντότητες, άρα, η φύση και οι ιδιότητές τους είναι διαφορετικές από αυτές των ανθρώπων. Το όλο ερώτημα επικεντρώνεται στον σζσχετισμό του ρόλου των ανθρώπων, ως προς τον συσχετισμό του ρόλου των εκπεσσόντων. Αυτό το ερώτημα έχω απαντήσει ήδη σε προηγούμενες αναρτήσεις, που σε συνδυασμό με άλλους προηγούμενους εντοπισμούς θα μπορούσε να οδηγήσει στην απάντηση του τελικού ερωτήματος. Οι διαδικασίες, ως συνιστώσες που δομούν το φαινόμενο της ελεύθερης βούλησης, είναι πολύ πολύπλοκες. Όποιος όμως τις έχει κατανοήσει, έστω χοντρικά, μπορεί να τις καταστήσει κατανοητές, εφόσον επιθυμεί, με απλά λόγια. ΤΌ ΟΛΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΥΜΠΥΚΝΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΔΕΔΟΜΕΝΟ. ΟΙ ΕΚΠΕΣΣΟΝΤΕΣ ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ "ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΠΟΝΙ". ΕΠΕΙΔΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ, ΣΤΡΕΦΟΜΕΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ ΑΝΩΘΕΝ "ΤΟ ΠΕΠΟΝΙ", ΕΝΩ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟΙ ΕΞ:ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΕΚ ΦΥΣΕΩΣ ΤΟ "ΜΑΧΑΙΡΙ". ΤΟ "ΠΕΠΟΝΙ" ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ "ΚΑΤΟΧΗ" ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. Κάτω από τον πρσδιορισμό "πεπόνι" εννοείται ενός είδος "hardware", ενώ κάτω από τον προσδιορισμό "μαχαίρι" εννοείται ένα είδος "software". Η εφαρμογή αυτών των δυο αυτών, προϋποθέτει για τους κατόχους της hardware κάποιες οδηγίες χρήσεως, δηλαδή υφίσταται δίπλα στα δυο προηγούμενα και κάποιο είδος "manual". Τα υφιστάμενα μάνιουαλ είναι δυο διαφορετικών ειδών. Το ένα προέρχεται από τους εκπεσσόντες και το άλλο από τις Φωτεινές Δυνάμεις, αναλόγως προς τις αλληλοσυγκρουόμενες σκοπιμμότητες και προγραμματισμούς. Αυτό όμως που προσδίδει στην όλη κατάσταση ευαίσθητα άκρως επικίνδυνες διαστάσεις, Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ, ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ ΤΟ ΣΩΤΗΡΙΟΝ ΕΤΟΣ 2021, είναι το γεγονός, ότι οι εκπεσσόντες έχουν φροντίσει με πολύ ύπουλο τρόπο να μπερδέψουν τα δυο αυτά μάνιουαλς, με αποτέλεσμα το "manual", που βρίσκεται στην διάθεση των μη βαθιά προβληματισμένων ανθρώπων, που τρέχουν πίσω από στερεότυπα, που θεωρούνται αυτονότητα και αναμφισβήτητα, να είναι ένας σκέτος αχταρμάς, που τελικά υφίσταται προς όφελος των εκπεσσόντων, παρά την βοήθεια που έχει δοθεί από το πνεύμα στους ανθρώπους.
Το "πεπόνι" στο οποίον αναφέρομαι, είναι Η ΕΠΙΦΥΣΗ, η οποία έχει δοθεί ως όργανο (hardware) στους ανθρώπους, οι οποίοι όμως, ακόμη και στις πeριπτώσεις που γνωρίζουν τρόπους να αποκαθαρίσουν και να χρησιμοποιήσουν αυτόν τον αδένα, με μεθόδους διαλογισμού κ.α., προβαίνοντας σε οραματισμούς που μπορούν να μετατρέπουν τα πραγματικά δεδομένα προς επιθυμητή κατεύθυνση, δεν είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία σε θέση να κατέχουν την software, την οποία ιδιοποιούνται οι εκπεσσόντες. Όπως έχω αναφέρει παλαιότερα, φρονώ, ότι η επίφυση έχει αδρανοποιηθεί - καταστραφεί στους εκπεσσόντες, μετά τον πόλεμο που έλαβε χώρα "εις τους ουρανούς, μεταξύ του Μηχαήλ και των Αγγέλων αυτού και του εωσφόρου και των αγγέλων αυτού" (ιδέ Αποκάλυψη Ιωάννου, κεφ. 12, παραγρ. 7 και 8). Η αναφορά που έπεται στην συνέχεια ότι "αυτοί εβληθησαν εις την γην, ότι ουκ έστιν τόπος εν ουρανώ που στήναι", υποδηλώνει ότι αυτοί δεν μπορουν να υποστούν τμήμα του φάσματος της κοσμικής ακτινοβολίας, άρα δεν μπορούν επίσης να επεξεργαστούν το συγκεκριμένο φάσμα συχνοτήτων, μέσω των οποίων διαμορφώνονται τα οράματα που αποστέλεται στα λεγόμενα "πεδία πληροφορίας", ώστε να διαμορφώσουν μέσω της διαδισίας του "συντονισμού υλοποίησης" την πραγματικότητα. ΑΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΙΔΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΦΥΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥΝ, ΑΦΟΥ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΝΗΜΠΟΡΟΙ. Το όλο δράμα συνίσταται, ότι οι άνθρωποι στο σύνολό τους, έστω και αυτοί που είναι προβληματιδσμένοι και κατέχουν αρκετά ζητήματα, που αφορούν την επίφυση και τον τρόπο που αυτή που αυτή μπορεί να παρέμβει μέσω της συνειδήσεως στην διαμόρφωση των πραγματικών δεδομένων, έχουν δηλαδή στην κατοχή τους ένα βασικό τμήμα της τεχνογνωσίας, δηλαδή της software, ΔΕΝ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΤΟ MANUAL ΣΤΗΝ ΑΝΟΘΕΥΤΟ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ, ΠΛΗΝ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΕΞΕΡΑΙΣΕΩΝ. Σε αυτές τις εξαιρέσεις συγκαταλέγονται τα επιτελεία των Προέδρων Πούτιν και Τραμπ και ας είναι καλά αυτοί οι άνθρωποι, ευρισκόμενοι υπό την σκέψη του Πνεύματος. ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΠΡΟΚΛΗΣΕΩΝ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ, ΕΑΝ ΔΕΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΕΙ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ Η ΚΡΙΣΙΜΗ ΜΑΖΑ, ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΕΔΙΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ. Τουτέστιν, η ελευθερία της θελήσεως εδράζεται σε συγκεκριμένο μηχανισμό, ο οποίος αποτελείται από τρεις συνιστώσες: Hardware, software και manual.
Οπότε εισερχόμαστε στο θέμα του τρόπου που το πνεύμα (η συνείδηση) όχι μόνον μπορεί να καθορίσει ΑΛΛΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΧΩΡΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ τα πραγματιστικά (συνειδησιακά και υλικά) δεδομένα. Για να καταστεί κατανοητή αυτή η διαδικασία, είναι αναγκαίο να εξετάσθούν μια σειρά συνιστώσες που την διέπουν. Σε όλες αυτές έχω αναγφερθεί στο περελθόν, άλλοτε διεξοδικότερα, άλλοτε ακροθιγώς. Πριν, λοιπόν, προβούμε σε μια σύνθεσή τους, είναι σκόπιμο να ανφερθούμε εκ νέου σε αυτές.
Μια ανάλογη προσέγγιση εκτιμώ, ότι μπορεί να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ ρεντουκτιονισμού και των αντιπάλων του. Εάν ο ρεντουκτιονισμός εφάρμοζε την επιστημονική έρευνα με συνέπεια και χωρίς προκαταλήψεις, θα έφτανε σε βασικές περιοχές της μεταφυσικής, γεγονός, που έχει συμβεί ήδη στα πλαίσια της Κβαντικής Φυσικής. Και εάν οι θιασώτες της μεταφυσικής εστρέφοντο με σύστημα προς την επιστημονική έρευνα, θα κατέληγαν στην επίγνωση, ότι τα βασικά τους συμπεράσματα δεν εδράζονται σε κάποιο "επέκεινα", αλλά σε πραγματιστικά δεδομένα. Πολλοί σοφοί στην Ανατολή, είχαν από παλιά προβλέψει, ότι οι δρόμοι της μεταφυσικής, που στηρίζει τις αναζητήσεις της η Ανατολή και οι δρόμοι της επιστήμης, που στηρίζει τις αναζητήσεις η Δύση, κάποια στιγμή θα συμπέσουν σε ένα κοινό χείμαρρο γνώσης, αλλά και εκθαμβωτικής πνευματικής έκστασης, που θα δομήσει την μελλοντική ζωή των ανθρώπων. Αυτό το συμπέρασμα στήριξε στην πορεία μια σωρεία διανοητών με άκρως ενδιαφέροντα βιβλία. Το πρώτο από αυτά ήταν "Το Ταό και η Φυσική", του FRITJOF CAPRA, που εκλαΐκευσε κατά την δεκαετία '80 αυτήν την πορεία.
2. ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΟΠΟΙΟΩΝ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΔΟΜΕΙ ΤΟΝ ΑΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΥΠΑΡΚΤΟ (ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΟΗΤΟ) ΚΟΣΜΟ ΣΤΗΝ ΣΦΑΙΡΑ ΤΗΣ ΥΛΗΣ, ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ
Υπάρχει πληθώρα αναφορών, ότι το Πνεύμα, ή Συνείδηση είναι ο δημιουργός παράγων του σύμπαντος κόσμου. Η θέση αυτή είναι πολύ παλαιά και σφραγίζει την αντίθεση μεταξύ της λεγόμενης "ιδεαλιστικής" και "υλικής" αντίληψης και ερμηνείας των φαινομένων. Η υλιστική αντίληψη επικράτησε με έμφαση κατά το δεύτερο ήμυση του 18ου αιώνα, με την πρόοδο των επιστημών. Ιδιαίτερη ώθηση έλαβε αυτή η θεώρηση από τον αγγλικό εμπειρισμό, που ανήγαγε σε αλήθεια αυτό που μπορούσε να πιστοποιηθεί πειραματικά. Η διερεύνηση με μαθηματικές μεθόδους των αποτελεσμάτων των εργαστηριακών πειραμάτων οδήγησαν στον εντοπισμό των λεγόμενων "φυσικών νόμων",έκφραση των οποίων αποτελούν οι διάφορες εκφάνσεις της πραγματικότητος. Μέσα από αυτό το πρίσμα όλα εδράζονται στην ύλη και μπορούν να καθίστανται όχι μόνον μετρήσιμα, αλλά και προβλέψιμα στην εξέλιξή τους. Ο Γάλλος μαθηματικός και φιλόσοφος Pierre-Simon (Marquis de) Laplace (1749 - 1827) διαμόρφωσε μια θεωρία, προς την οποία ο κόσμος προσομοιάζεται με ρολόι, στα πλαίσια της αλληλουχίας αιτίων και αιτιατών. Κατά τον Laplace, οι εξελίξεις οιουδήποτε φαινομένου είναι επ' ακριβώς προσδιορίσιμες, εφ' όσον γνωρίζουμε τις αρχικές συνθήκες και εφαρμόσουμε τους φυσικοπύς νόμους συμφώνως προς την μαθηματική τους μορφή. Χωρίς να προβώ σε μια φιλοσοφικού τύπου ανασκόπηση της όλης διαδικασίας, δεδομένου λοτι το θέμα της ανάρτησης είναι εν τέλει άλλο, καταγράφω εδώ μόνον το δεδομένο, ότι η υλιστική αντίληψη ανατράπηκε από τα ίδια τα επιστημονικά, πειραματικά δεδομένα, στην διαδικασία της διαμόρφωσης της Κβαντική Φυσικής. Τα τελευταία χρόνια γίνονται έντονα αναφορές στο λεγόμενο "Πείραμα της Διπλής Σχισμής", που θεωρείται το θεμελιώδες πείραμα της Κβαντικής Φυσικής. Παραθέτω ένα βίντεο σχετικά, για όσους τυχαίνει να μην γνωρίζουην το αυτό το πείραμα
Συχνά γίνεται αναφορά σε αυτό το πείραμα, προκειμένου να τεκμηριωθεί ο ρόλος του παρατηρητού, δηλαδή της συνείδησης στον τρόπο, που διαμορφώνεται η πραγματικότητα. Όταν δεν υπάρχει παρατηρητής, το "σωματίδιο" εκδηλώνεται ως κύμα, ενώ η συμμετοχή ενός παρατηρητού το επιρρεάζει, ώστε να εκδηλώνεται αυτό ως διακριτή και συγκεκριμένη σωματιδιακή οντότητα (δεν έχει τελικά σημασία, κατά πόσο η παρατήρηση διεξάγεται μέσω ενός φυσικού προσώπου, ή μέσω ενός αισθητηρίου, η πρόσληψη του οποίου θα μπορούσε να καταστεί διαπιστώσιμη εκ των υστέρων από κάποιο φυσικό πρόσωπο).
Είναι νομίζω κατανοητό, ότι στα πλαίσια αυτής της ανάρτησης υφίσταται ο περιορισμός, να μπορούν να γίνουν μόνον πολύ γενικές αναφορές, που σκιαγραφούν τα περιγράμματα μόνον των δεδομένων, που αφορούν τον τρόπο, βάσει του οποίου δομείται η επιχειρηματολογία της. Η συστηματική ενασχόληση με αυτά τα θέματα, συνεπάγεται μια εντριβή εκάστου αναζητητού σε πλάτος και βάθος, χωρίς να μπορούν να τεθούν όρια. Με άλλη ευκαιρία, υφίσταται η δυνατότητα για επί μέρους εμβαθύνσεις στο μέλλον. Όμως το ζητούμενο εδώ είναι να απαριθμηθούν οι παράγοντες που συνθέτουν ΤΟΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ, που εγγυάται την ελευθερία της θελήσεως, ώστε να καταστεί κατανοητό, για ποιον λόγο οι εκπεσσόντες αδυνατούν να δράσουν στο ελάχιστο, χωρίς την σύμφωνη δράση τμήματος των ανθρώπων. Και όσο πιο σημαντικά μπορεί να είναι τα αποτελέσματα αυτών των δραστηριοτήτων, τόσο μεγαλύτερη αριθμητικά απαιτείται να είναι Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ Ή ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΗ συμμετοχή ανθρώπων σε αυτά.
Αυτό που αρμόζει να αναφερθεί εδώ, χωρίς όμως μια στοιχειώδη εμβάθυνση καν, είναι η διαπίστωση, ότι το Πείραμα της Διπλής Σχισμής, παρόλη την θεαματική απόδειξη που παρέχει αναφορικά με τον ρόλο της ύπερξης ή μη παρατηρητού, δεν επαρκεί για να τεκμηριώσει, ότι η διαμόρφωση των δεδομένων του κόσμου είναι απορτέλεσμα των λειτουργιών του ανθωπίνου πνεύματος. Αυτό το πείραμα αφορά τον μικρόκοσμο. Τα δεδομένα όμως της ζωής μας εκδηλώνονται στον λεγόμενο "μεσόκοσμο", όπου οι φυσικοί νόμοι εκδηλώνονται σε σημαντικό βαθμό με διαφορετικό τρόπο από ότι στον μικρόκοσμο. Μια στοιχειώδης κατανόηση αυτών των δεδομένων προϋποθέτει την ενασχόληση με δυο ακόμη κεφάλαια της φυσικής επιστήμης. Το πρώτο αφορά ακροθιγώς την "κυμματοσυνάρτηση", που διατύπωσε κατά την δεκαετία του '30 ο ερευνητής Erwin Schrödinger. Αυτή η μαθηματική έκφραση διατυπώνει τον τρόπο συμπεριφοράς ενός κυμματικού "σωματιδίου". Το κύμμα είναι η μεταβολή της έντασης ενός φαινομένου μέσα στον χώρο, κατά την διάρκεια του χρόνου. Όμως, η εν λόγω συνάρτηση δεν αφορά το μέγεθος κάποιας έντασης του φαινομένου σε σημεία του χώρου μέσα στο χρονικό γίγνεσθαι, αλλά αριθμεί πιθανότητες, που αφορούν την θέση του φαινομένου στα συγκεκριμένα σημεία του χώρου. Οι πιθανότητες αφορούν αφηρημένες δυνατότητες και όχι απτές πραγματικότητες. Η πραγματικότητα αφορά την εκδήλωση ενός "σωματιδίου" με συγκεκριμένο τρόπο, όχι στα πλαίσια κυμματόμορφων πιθανοτήτων, αλλά με συγκεκριμένη καθορισμένη μορφή στον χώρο (Όπως πχ. συμβαίνει με την εμφάνιση των δυο φωτεινών γραμμών, σε αντίθεση με την "συγκεχυμένη" μορφή της συμβολής δυο κυμμάτων - στα αγγλικά "interfierence pattern" - στο πείραμα της διπλής σχισμής. Για να έχουμε όμως συγκεκριμένη έκφανση του σωματιδίου, πρέπει να λάβει χώρα το λεγόμενο "σπάσιμο" της κυμματοσυνάρτησης, όπως είναι ο αντίστοιχος θεωρητικός όρος. Αυτό το σπάσιμο της κυμματοσυνάρτησης μπορεί να λάβει χώρα συν τοις άλλοις, όταν συνυπάρχουν σε ελάχιστες αποστάσεις μεταξύ τους ένας ελάχιστος αριθμός σωματιδίων, που αποτελούν την αντίστοιχη κρίσιμη μάζα. Αυτή η κρίσιμη μάζα ονομάζεται "κατώφλι" περάσματος από τον μικρόκοσμο στον μεσόκοσμο.
Ένα επί πλέον δεδομένο, που πρέπει να λάβουμε υπ' όψει μας, είναι αυτό της Στατιστικής Φυσικής, όπως αυτή διαμορφώθηκε από τον Friedrich Bolzmann στην διαδικασία περεταίρω διαμόρφωσης της Θερμοδυναμικής. Αυτή η θεωρία βοηθάει να κατανοήσουμε την μετάβαση από καταστάσεις που χαρακτηρίζουν τον μικρόκοσμο σε σημαντικέςψεκδηλώσεις φαινιμένων στα πλαίσια του μεσόκοσμου. Η θερμοκρασία, ως γνωστόν, ανάγεται στην κινητική ενέργεια των μορίων ενός σώματος. Αυτό όμως που μετράμε με ένα θερμόμετρο δεν είναι η κινητική ενέργεια κάποιων ξεχωριστών μορίων ενός σώματος αλλά ο μέσσος όρος της κινητικής ενέργειας των μορίων του. Αντίστοιχα λρειτουργεί και η προσληπτική ιακανότητα των ανθρώπων, η οποία έχει έντονα στατιστικό χαρακτήρα. Όταν πασρακολουθούμε πχ. ένα αντικείμενο, δεν διακρίνουμε τα ξεχωριστά μόριά του, αλλά μια γενική εικόνα που αυτά μας μεταδίδουν. Η ανθρώπινες αισθήσεις χαρακτηρίζονται από την ιδιότητα ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΙΚΗΣ ΠΕΡΕΜΒΟΛΗΣ (linear interpolation) που κυριαρχεί σε αυτές. Εάν δούμε πχ. από κάποια σχετική απόσταση μια σειρά από τελείες, που απέχουν λίγο μεταξύ τους, θα αντιληφθούμε μια συνεχή γραμμή. Το ίδιο ισχύει και στον κινηματογράφο. Η ροή ξεχωριστών εικόνων με μεκρή χρονική απόσταση, καταγράφεται στο αισθητήριό μας ως συνεχής ροή. Η αντίληψη που έχουμε κατά συνέπεια για την πραγματικότητα είναι πλασματική και είναι προσαρμοσμένη, από αυτούς που κατασκεύασαν την δομή και λειτουργία του σώματός μας, στις πρακτικές μας ανάγκες. Οπότε πάει περίπατο και η βασική θεωρεία του Ντε Καρτ, ότι αυτό που υπάρχει, είναι ότι μπορεί να καταστεί αντιληπτό και να μετρηθεί βάσει των μαθηματικών.
3. ΤΑ ΠΕΔΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΩΝ ΣΕ ΑΥΤΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
Για πρώτη φορά που έγινε ανφορά στα πεδία πληροφορίας, με τον όρο της φυσικής "πεδία", επρόκειτο για μα διατύπωση του Rupert Sheldrake. Αυτός είναι βιολόγος και ασχολούμενος με την έρευνα κάποιων φαινομένων, διαπίστωσε, ότι η φύση έχει την δυνατότητα να αποθηκεύει την εμπειρία, που αποκόμιζε από διεργασίες στα πλαίσιά της. Σε αυτά τα πλαίσια παρατήρησε, ότο η χρόνος που απαιτείτο για να λάβουν χώρα μια σειρά χημικές αντιδράσεις στην πορεία μειωνόταν.
Το κεφάλαιο αυτό δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη.
4. ΤΟ ΜΑΝIΟΥΑΛ. Ο ΤΡΟΠΟΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΠΙΦΥΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΩΝ ΣΚΙΩΝ
Ενώ η hardware είναι η επίφυση και η software είναι ο τρόπος, που μπορεί να αξιοποιηθεί αυτή στην κατεύθυνση να κατχωρηθούν προβολές στα πεδία πληροφορίας, το κυριότερο στην όλη διαδικασία ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΑΥΤΩΝ, ΠΟΥ ΚΑΘΟΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ MANUAL. Εδώ θα πρέπει να τονισθεί, ότι η προώθηση των πληροφοριών στα πεδία πληροφορίας δεν αφορά μόνο αυτές, που συνειδητοί άνθρωποι και ομάδες μέσω της διαδικασίας συνειδητών προβολών προωθούν στοχευμένα εκεί, με στόχο τον επιρρεασμό που εκδηλώνεται η πραγματικότητασ, αλλά οποιαδήποτε σκέψη και αντίληψη που γίνεται από οποιονδήποτε άνθρωπο καταχωρείται εκεί. Η ένταση με την οποία μπορεί να επιρρεάζεται η πραγματικότητα, εξαρτάται από την ένταση που καταχωρούνται οι αντίστοιχες πληροφορίες στο πεδίο. Αυτή η ένταση εξαρτάται από τρεις παράγοντες. Ο Πλάτων παρομοιάζει αυτήν την διαδικασία στον Διάλογο "Θεαίτητος" με σκάλισμα μυνημάτωνσε κέρινες πλάκες μέσω μιας μυτερής γραφίδας, προσανατολιζόμενος στις αντιλήψεις της εποχής του. Υπάρχουν λοιπόν, στα πλαίσια αυτού του παραδείγματος οι εξής έξι παράγοντες που επηρρεάζουν την ένταση του χαράγματος ενός μηυνήματος σε μια κέρινη πλάκα:
Α) Ο πρώτος παράγων αφορά την δύναμη των χεριών, ούτως ώστε να εξασκείται επαρκής δύναμις στην γραφίδα. Αυτή η παρομοίωση αφορά στην πράξη την αποδοτικότητα της κάθε επίφυσης. Επειδή η πληροφορία μεταφέρεται με την μορφή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων (η σκέψη εκδηλώνεται με την μορφή κυμάτων α,β και θ) και η επίφυση λειτουργεί ως είδος κεραίας, εννοείται ότι η φυσική κατάσταση μιας κεραίας επηρεάζει άμεσα την απόδοση της. Εάν η κεραία έχει αμβλυνθεί, ή έχει επικαλυφθεί με ξένα στρώματα, η απόδοση της μειώνεται πολύ. Για να στερήσουν οι σκιές την δυνατότητα στους ανθρώπους γενικά, να έχουν αποτελεσματική επίφυση, με στόχο να ματαιώσουν την ισχυρή μετάδοση πληροφοριών στα πεδία από προβληματισμένους ανθρώπους, που σκόπιμα ή αυθόρμητα θα μπορούσαν να φτύσουν μέσα στην σούπα τους, φροντίζουν μέσω της μόλυνσης των τροφών, να επιφέρουν μια επικάλυψη ασβεστώματος στην συνείδηση. Αυτή η επικάλυψη μπορεί να αφαιρεθεί με τρόπους που αναφέρονται στο διαδίκτυο. Ένας αποτελεσματικός τρόπος είναι η λήψη χλωρέλας.
Β) Ο δεύτερος παράγων αφορά πόσο καλής ποιότητος είναι η κεραία, δηλαδή η επίφυση. Αυτός ο παράγων έχει μεγάλη σημασία, για αυτούς που προσπαθούν να επηρεάσουν τα πεδία προς μια θετική διαμόρφωση. Γνωρίζουμε βεβαίως, ότι η συστηματική άσκηση βελτιώνει την απόδοση των οργάνων του σώματος μας. Ο άσκηση στην διεξαγωγή προβολών μέσω του διαλογισμού βελτιώνει στην πορεία την απόδοση της επίφυσης. Πλην όμως η διαμόρφωση και η εξέλιξη των οργάνων του, όπως και πολλές βασικές λειτουργίες του σώματος μας δεν επηρεάζεται μόνο από συνειδητές παρεμβάσεις. Ο οργανισμός αυτορρυθμίζεται κατά μέγιστο βαθμό από εσωτερικές ασυνείδητες διαδικασίες, όπως βασικές λειτουργίες του εγκεφάλου και των αδένων, η πέψη, η δραστηριότητες του ανοσοποιητικού συστήματος κλπ. Για την περίπτωση της επίσης μας πληροφορούν όλοι σχεδόν οι Πνευματικοί Πατέρες, ότι η ενορατική διαδικασία έχει ως προϋπόθεση την ανάπτυξη της αρετής. Χαρακτηριστικός είναι ο εντοπισμός του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι: “Μια καρδιά που διακρίνεται από πίστη και συμπόνοια μπορεί να αλλάξει τα πάντα”.
Πλην όμως υπάρχει ένα πλέον σημαντικό δεδομένο, όσο αφορά το “χάραγμα στις κέρινες πλάκες”. Τα πεδία επηρεάζονται άμεσα και από το αιθερικό κέντρο του λαιμού. Κάποιος Πνευματικός Διδάσκαλος στην Ινδία τόνισε: “Προσέξτε τις λέξεις. Αυτές κάτω από προϋποθέσεις μπορούν να γίνουν θηρία, που θα σας επιτεθούν”. Κατά συνέπεια, η ευλογία μπορεί να έχει ισχυρά αποτελέσματα εάν εκφράζεται από κάποιον που βαδίζει στην οδό της Αγιότητος, όμως ταυτοχρόνως αποτελεί χρησιμότατο καθήκον του ανθρώπου, που προσβλέπει στο καλό.
Γ) Ο τρίτος παράγων αφορά την διάρκεια του χρόνου, που η γραφίδα εφαρμόζει στην χάραξη του χεριού. Το αποτέλεσμα της πίεσης που εξασκείται σε ένα υλικό σώμα δεν εξαρτάται μόνον από την ένταση της, αλλά και από την διάρκεια του χρόνου, που αυτή εφαρμόζεται. Αυτό σημαίνει ότι η προβολή μιας σκέψης, ή "σκεπτομορφής", όπως αυτή ονμάζεται στην τέχνη της ενόρασης, γίνεται μέσω της επαναλήψεως περισσότερο αποτελεσματική. Δεν είναι λοιπόν σημαντική επιδίωξη μόνον η βελτιστοποίηση της κεραίας / επίφυσης μέσω της συστηματικής άσκησης και της επιδίωξης της αρετής, αλλά και η συστηματική επανάλληψη των προβολών στην ενορατική προσπάθεια.
Δ) Ο τέταρτος παράγων, ο οποίος δυστυχώς έχει αρνητικότατες συνέπειες στην πορεία της ανθρωπότητος, είναι το δεδομένο, ότι το μύνημα που χαράσεται στις πέτρινρες πλάκες, εξαρτάται ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΩΝ ΧΕΡΙΩΝ ΠΟΥ ΠΙΕΖΟΥΝ ΤΗΝ ΓΡΑΦΙΔΑ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΑΝ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΜΑ ΚΑΙ ΔΡΟΥΝ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΑ. Τα εκατομμύρια των αδαών, που αναπαράγουν ασυνείδητα και αφελώς τα στρεβλά προθέματα κάτω από την χειραγώγηση της σκέψης τους υπηρέτες των εκπεσσόντων, αποτελούν δυστυχώς στην πράξη τον σημαντικότερο παράγοντα στην διαμόρφωση της απάνθρωπης πραγματικότητας που βιώνει η ανθρωπότητα. Οι σκιές φροντίζουν το εξωτερικό σκηνικό στο κοτέτσι να ανανεώνεται συνεχώς, με στόχο οι κότες να υποβάλονται στην ονείρωξη μιας δήθεν συνεχούς "θετικής" πορείας στις εξελίξεις. Ταυτοχρόνως όμως φροντίζουν Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ ΠΟΥ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΜΟΝΙΜΑ Ο ΙΔΙΟΣ. Διαίρεση των ανθρώπων σε αντικρουόμενες ομάδες, που κατά τακτά διαστήματα αλληλοσπαράσονται, άκρατοι εγωισμοί ή διάχυση του εγωϊσμού μέσα στην πόρωση της ψυχολογίας της γκρούπας, φανατισμός, διάδοση της φοβίας και της αμηχανίας όσο αφορά τις πραγματικές δυνατότητες των ανθρώπων, ηδονοηθρία ή απάρνηση της ύλης στην βάση μιας ατομικής εξύψωσης, προσκόληση στον καταναλωτισμό και ανύψωση της χλιδής ως μέτρον ευημερίας, ή προσκόληση σε ιδεολογήματα και δόγματα με παροπίδες, χειραγώγηση της νόησης σε στερεότυπα ψευδοεπιστήμης, ανώμαλη "τέρψη" των μαζανθρώπων μέσα στις αρένες ή μπροστά στο μιντιακό κόπρανο, υποδούλωση του πολιτικού φρονήματος με υποβολή της πλήρους αδυμίας μπροστά στην επιβολή συστημικής βίας. ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΠ ΤΡΕΞΙΜΟ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΔΡΕΙΚΑΛΕ ΤΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΙΓΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ¨ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΩΝ ΟΠΛΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΟΣ.
Ε) Όσο αρνητικές κι αν είναι οι συνέπεις του τέτρτου παράγοντα, οι συνέπειες του πέμπτου είναι ακόμη περισσότερο μοιραίες. ΑΥΤΕΣ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ ΜΑΝΙΟΥΑΛ. Διότι μέσω αυτού επιχειρούν οι σκιές να χειραγωγήσουν εκείνο το τμήμα των ανθρώπων, που αποτελεί τον σημαντικότερο εχθρό τους. Πρόκειται για τους ανθρώπους, που διαθέτουν την καλύτερη δυνατότητα "χαράγματος του κεριού". Έχουν αποκαθαρίσει την επίφυσή τους, επιδιώκουν (στο μέτρο των αντιλήψεων τους) την αρετή, έχουν ασκηθεί σε ενορατικές πρακτικές και ενεργοποιούνται στην κατεύθυνση της ίδιας αφύπνισης και της αφύπνισης των συνανθρώπων τους. Έχοντας στην διάθεσή τους την χάρντγουερ και την σόφτγουερ, είναι επόμενο να ειδιώκουν την αξιοποίηση αυτών των δυο μέσω του μάνιουαλ. ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΜΠΕΡΔΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΚΑΘΟΤΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΕΙ Ο ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΜΑΤΡΙΞ. Που θα μπορούσαν αυτοί οι άνθρωποι να ερευνήσουν, ώστε να εντοπίσουν το μάνουαλ, που θα τους οδηγούσε να διαμορφώσουν τις αντίστοιχες πληροφορίες, που θα οδηγήσουν με βάσει τα χάρντγουερ και σόφτγουερ εργαλεία, δηλαδή την επίφυση και την ενόραση, στο πεδίο; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό μοιάζει να είναι σχεδόν αυτονόητη, ενώ δεν νείναι καθόλου απλή. Η αναζήτησή τους κατευθύνεται προς αυτά που θεωρούν, ότι παρείχαν στην ανθρωπότητα οι φωτισμένοι σοφοί, τα δόγματα αυτών που θεωρούν ως εξ αποκλύψεως θρησκείες και τα αντίστοιχα θεόλογούμενα. Η αντίστοιχη διαδικασία επιλογών φαίνεται εκ πρώτοις σχετικά απλή, βάσει όσων θεωρούνται αυτονόητα και κοινώς αποδεκτά
Είναι γνωστό, ότι με την διδασκαλία της διαδικασίας της προβολής δεν ασχολούνται μόνον οι Μεγάλοι Φωτεινοί Μύστες που υπόκεινται στην αρρωγή του Αγίου Πνεύματος, αλλά και πλείστοι όσοι διδάκαλοι του αποκρυφισμού, που ακολουθούν χωρίς προσκώματα τον λούσιφερ και τους εκπεσσόντες. Ειρήσθω εν παρόδο, ότι ενώ οι Φωτεινοί Μύστες είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία άρρενες, μεταξύ των διδασκάλων του αποκρυφισμού, ενώ και εκεί εμαφανίσθηκαν κάποιοι άρρενες, κατά βάση δεσπόζουν θύλεις μορφές, όπως η μπλαβάτσκενα και ή άλις μπέιλι, αναπαράγοντας το ιερατικό πρώτυπο της εκάτης, της κυβέλης και της ίσιδος. Οπότε, απορρίπτοντας τα κιτάπια των αποκρυφιστών της θεοσοφίας (θεός όφις και όχι σοφία κάποιου θεού) καθώς και αυτά των σατανολατρών (πχ. κιτάπια του κρόουλι κλπ.) είναι λογικό ότι στρέφονται σε κείμενα, τα οποία χαίρουν κοινώς αποδεκτής ιερής και θείας αυθεντίας. Και το όλο ζήτημα αποκτά σημαντικότατη επί πλέον έμφαση, επειδή η πλειοψηφία αυτών αυτών των ανθρώπων δεν περιορίζεται σε ίδια εφαρμογή του μάνιουαλ. Ως άνθρωποι που θέλουν να είναι συνειδητοί συμμετέχουν έντονα σις διαδικασίες αφύπνισης, αναπαράγοντας, διαδίδοντας και εφαρμόζοντας αυτό που θεωρούν μάνιουαλ
Οι σκιές όμως φροντίζουν με πολύ πονηρό τρόπο, να νοθεύσουν σκόπιμα και ύπουλα, κείμενα, διδασκαλίες και κινήσεις, που είχαν πραγματικά Θεία Προέλευση, φτιάχνοντας ένα νοθευμένο αχταρμά. Εφόσον την δική τους πραμάτια μπορούν να εμφυσίσουν μόνον σε πρόσωπα, που είναι είτε συνειδητά διευθαρμένα, είτε τελείως παρασυρμένα λόγω διαφόρων ψυχικών διαταραχών, παρεμβαίνουν σκόπιμα για να αλλοιώσουν σε συγκεκριμένα σημεία άλλων θεόπνευστων συστημάτων, που είναι γι αυτούς κεντρικής σημασίας, ώστε να δημιουργήσουν σύγχυση. Η συνέπεια είναι άνθρωποι με αγνές προθέσεις, ανιδιοτέλεια και ισχυρό αγωνιστικό φρόνημα να μην είναι πάντοτε αποτελεσματικοί στον βαθμό που αρμόζει, ή, δυστυχώς, να αναπαράγουν και επιβλαβή προθέματα. Δυστυχώς δεν μπορώ και δεν εχω πρόθεση να αμφισβητήσω ευκαίρως ακαίρως στοιχειώδη δεδομένα και καταστάσεις, που θα μπορούσαν να προσκρούουν σε στοιχειώδεις αντιλήψεις και αυτονόητα, τόσο κάποιων επισκεπτών αυτής της σελίδας, όσο και ανθρώπων του αμέσου περιβάλλοντος μου, φίλους και συγγενείς. Όπως έχω ήδη αναφέρει, στόχος μου είναι να προβληματίσω και όχι να προκαλέσω, ή να προσβάλω. μΌλα όμως θα γίνουν, με τον κατάλληλο τρόπο και δεν θεωρώ το πρόσωπό μου πρωτοπόρο σε αυτήν την διαδικασία, εκεί που παρεμβαίνουν δυνάμεις με απείρως μεγαλύτερη εμβέλεια από την δική μου, όπως τα επιτελεία του Προέδρου Πούτιν και του Προέδρου Τραμπ, που έχουν θέσει σε πορεία ήδη τις βάσεις μιας πολύ μεγάλης αφύπνισης. Μπορώ όμως να αναφέρω χωρίς επιφυλάξεις πχ. τον τρόπο που προβλήθηκε το σύμβολο της μέδουσας από κάποιους "αρχαιόθρησκους", την σαβούρα που ενσωματώθηκε στο παπικό και προστεντικό δόγμα, της σαναλοτρικές προσμίξεις των καβαλιστών, των σαμπαταϊστών και των οπαδών του ιησού του ναυή, που μετέτρεψαν σε αχταρμά την Μωσαϊκή Πίστη (που εγώ εκτιμώ στην άδολη, πρωταρχική της μορφή).
Ιδιαίτερη έμφαση απέδοσαν οι σκιές στην αλλοίωση κάποιων θεόπνευστων προφητειών, μετατρέποντάς αυτές σε "προφυτείες", που στοχεύουν στην εμφύτευση μοιραίων πληροφοριών σε αγνούς ανθρώπους. Οι προφητείες ΟΥΔΕΠΟΤΕ αναφέρονται σε ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΕΣ εξελίξεις. ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΣ στην βάση, ότι εάν πραχθεί αυτό, θα συμβεί στην συνέχεια εκείνο. ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΤΟΧΕΥΟΥΝ ΣΤΟΝ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ, Η ΣΤΗΝ ΕΜΦΥΤΕΥΣΗ ΣΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΩΝ ΜΗ ΑΝΑΤΡΕΨΙΜΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ. Όταν κάποιες υποτιθέμενες "προφητείες" δηλώνουν την υποβολή του αναπόφευκτου, προσβλέπουν στην επιβολή απάνθρωπων προγραμμάτων με δόλο, θέτοντας σε κίνηση την επίφυση των αδαών και αφελών, με στόχο την αντίστοιχη προλείανση των πεδίων πληροφορίας για αυτά που σκοπεύουν να επενεργήσουν οι ίδιοι στην συνέχεια. Βάσει της Αγιίας Γραφής ο Ιησούς Χριστός αποτεινόμενος στους μαθητές του τόνισε: ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΡΕΙΤΕ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΓΩ ΕΠΕΝΕΡΓΩ; ΕΣΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΕΝΕΡΓΗΣΕΤΕ ΑΚΟΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΓΑ. Η ΠΙΣΤΗΣ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΒΟΥΝΑ. Εφόσον οι άνθρωποι είναι εις θέσιν μέσω της συνειδήσεως να διαμορφώνουν την πραγματικοτητα ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ.
Το όλο ζήτημα αποκτά σημαντικότατη επί πλέον έμφαση με την προσήλωση σε μάνιουαλ που είναι αχταρμάς. Επειδή η πλειοψηφία αυτών αυτών των ανθρώπων δεν περιορίζεται μόνον σε ίδια εφαρμογή του μάνιουαλ, αλλά το διαδίδουν. Ως άνθρωποι που θέλουν να είναι συνειδητοί, συμμετέχουν έντονα σις διαδικασίες αφύπνισης, αναπαράγοντας, διαδίδοντας και εφαρμόζοντας αυτό που θεωρούν μάνιουαλ, κυρίως με γραπτό τρόπο ή μέσω πολυμέσων στο διαδίκτυο, παρεμβαίνοντας στην συγκρότηση της σκέψης χιλιάδων άλλων ανθρώπων, που επιδιώκουν να είναι αφυπνισμένοι.
ΣΤ) Ο έκτος παράγων αφορά την αυξημένη δράση που έχουν τα σύμβολα στην "χαραξη της κέρινης πλάκας". Το πεδίο έχει την ικανότητα να αφομοιώνει έντονα, γρήγορα και πολύ αποτελεσματικά κωδικοποιημένες πληροφορίες σε συμπυκνωμένη μορφή, που είναι τα σύμβολα. Θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε την ισχύ της αποστολής των συμβόλων, με το προτέρημα που χαρακτηρίζει στην σφαίρα των ηλεκτρονικών υπολογιστών τα συμπιεσμένα αρχεία έναντι των απλών. Και δεν είναι μόνον τα πεδία, που διαθέτουν την ιδιότητα να είναι άκρως εύληπτα σε αυτά τα σύμβολα. ΤΟ ΙΔΙΟ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟ. Σε αυτό το προτέρημα στηρίζεται η τεράστια ισχύς που έχει τόσο η μυθολογία, όσο και οι τελετουργίες. Αυτό το προτέρημα αξιοποιούν τα παραμύθια στην διαδικασία της διαμόρφωσης της ψυχής στην πλέον ευαίσθητη ηλικία, και η φάμπρικα των ονείρων, που λέγεται κινηματογράφος, αλλά και η διαφήμηση. Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από πληθώρα συμβόλων, που διαμορφώνουν και συχνά καθορίζουν με τρόπο που δεν 4ελέγχουμε, ή δεν μπορούμε να ελέγξουμε, ή νομίζσουμε μόνον ότι ελέγχουμε, τον ψυχισμό. Όλα αυτά αποσκοπούν να ξεχυλώσουν το μάνιουαλ και να το μετατρέψουν σε πατσαβούρα. ΆΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ ΝΑ ΑΜΥΝΘΟΥΜΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ, ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΜΕ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΙΚΟΥ ΚΑΤΑΙΓΙΣΜΟΥ. Αλλά επιδιώκοντας συστηματικά γείωση, έκθεση στο φως του Ηλίου, συχνή παρουσία και περιπάτους στην φύση, καθαρμούς με νερό και πόση βοτάνων, σχέσεις φιλίας, αγάπης, φροντίδας και σεβασμού με κατοικίδια ζώα, με έκφραση και εκδήλωση αγάπης στα παιδιά και τους συνανθρώπους μας, ωραίες μυρωδιές, μουσικά ακούσματα που ηρεμούν και εμπνέουν, διάβασμα λογοτεχνικών έργων που τέρπουν, ενασχόλιση με την ζωγραφική και το κυριότερο: ΦΡΕΝΟ. ΦΡΕΝΟ ΣΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ. ΕΣΤΩ ΟΛΙΓΟΛΕΠΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΛΗΡΟΥΣ ΗΣΥΧΙΑΣ. ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ. ΟΤΑΝ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΑΡΜΟΖΕΙ. ΤΟΣΟ ΜΕ ΣΤΡΟΦΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΣΩ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ. ΚΑΙ ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ: "ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ".
Στην άνάρτηση ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΚΗΔΕΙΩΝ ΤΟΥ ΛΟΥΛΗ ΤΡΑΜΠΑΚΟΥΛΑ - ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ - ΜΕ ΤΟ ΣΚΥΛΙ ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΡΒΙΛ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΓΟΥΡΟΥΝΟΣΚΥΛΑ έγραφα στις 18 .11.2018:
Θεωρώ, ότι παρόλο που αυτές οι αρνητικές τάσεις - οι οποίες αφορούν την
προσληπτική σύγχυση πραγματικού και φανταστικού (επί τω προκειμένω
πλασματικού) - όντως υφίστανται και επενεργούν, δεν είναι όσο αφορά την
ανθρώπινη συγκρότηση εκ προοιμίου δεδομένες υπό την συγκεκριμένη
μορφή και ποιότητα. Πράγματι, αυτές εδράζονται στην ανθρώπινη
συγκρότηση, ως εν δυνάμει συμποριφορές και επενέργειες. Όμως, η
συγκεκριμένη έκφασή τους δεν είναι μονοσήμαντας καθωρισμένη. Η
δυνατότητα να ανάγεται το υπό τού ανθρώπου ορούμενον σε πραγματικότητα,
μπορεί να εκδηλωθεί τόσο επί πλασματικής, όσο και επί δημιουργικής
βάσεως. Αυτό σχετίζεται με το κατά πόσον τα αντίστοιχα βιοπνευματικά
κέντρα τού ανθρώπου λειτουργούν αληθώς, ή επί αλλοτριωμένης βάσεως. Το
ριζοσπαστικής υφής ρητό τού Ηράκλειτου "ΤΑΥΤΟΝ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΡΑΝ"
υποδηλώνει, ότι η ανθρώπινη (εσωτερική) όραση (ή προβολή) δύναται να συστήνει πραγματικότητες.
Πρόκειται για την διαδικασία, την οποίαν ο Πλωτίνος αποκάλεσε
"ΘΕΩΡΙΑ". Επ' αυτού έχουν γίνει πολλαπλές αναφορές και έχουν εκπονηθεί
διεξοδικότατες "οδηγίες προς ναυτιλομένους" τόσο από τον Πλάτωνα, όσο
και από τούς Νεοπλατωνικους Φιλοσόφους, όσο και από τούς Μυστικούς
Πατέρες τής Εκκλησίας. Υπό αυτήν την έννοια προβαίνω στον ισχυρισμό,
ότι η Ορθοδοξία δεν αποτελεί θρήσκευμα, ως εντέχνως και σκοπίμως κάποιοι
θεωρούν και διαδίδουν, αλλά ορθώνει ισχυρότατη και βαθύτατη Πίστη, που δεν προσβλέπει στην όποια "σωτηρία τής ψυχής" (ως ετερογενείς προς
την Μυστική Θεολογία διδασκαλίες διαδίδουν) αλλά εις τον Φωτισμό τού
ανθρώπου και εις την Ένωσίν του με το Θείον.
Χαρακτηριστικά είναι αυτά, τα οποία αποκαλύπτει σχετικά με την φύσιν
τής φαντασίας η ετυμολογία τών γλωσσικών όρων, συμπεριλαμβανομένων και
αυτών τής λατινικής ως αρχαίας γλώσσας. Σημαντική είναι η ετυμολογία τού όρου "information", που αντιστοιχεί πλήρως στον όρον "πληροφορία", την οποίαν εξέθεσα σε προηγουμένη αναφορά περί τών πεδίων πληροφορίας. Ο λατινογενής όρος περι φαντασίας είναι "fiction" προερχόμενος από το ρήμα "figere"
(figo, fixi) που σημαίνει στερεώνω, επικολλώ, καρφώνω, τρυπάω. Κάτι
δηλαδή σαν να προβαίνουμε στην στερέωση ενός κάδρου σε ένα τοίχο. Το
ερώτημα είναι ποιο είναι το κάδρο και ποιος ο τοίχος που στερεώνει η
φαντασία, fiction; Εδώ προφανέστατα πρόκειται για την πληροφορία -
information, την οποια μεταφέρει, ανεβάζει και στερεώνει η φαντασία -
fiction μέσω τής Θεωρίας στα πεδία πληροφορίας, ώστε αυτή στην συνέχεια μέσω τής
διαδικασίας υλοποιήσεως να διέλθη στην σφαίρα τής πραγματικότητος.
Ο άνθρωπος έχοντας μετατραπεί σε έρμαιο τών εκπεσόντων, δεν αποτελεί
μόνον τροφή τους, αλλά επίειδήν έχει αδρανήσει λόγω τής πνευματικής ατροφίας και άνωθεν επιβεβλημένων περιορισμών
σε αυτούς η επίφυση και η δυνατότητα τής Θεωρίας, καθίσταται επί πλέον ο άνθρωπος και μηχανικό τους εξάρτημα,
ως έκθεσα στο παρελθόν. Έχοντες απωλέσει οι εκπεσόντες πλήρως την
δυνατότητα προσβάσεως στα πεδία πληροφορίας, αλλοτριώνουν τον άνθρωπο,
ώστε να ιδιοποιούνται για αλλότριες προς αυτόν επιδιώξεις την λειτουργία
τής επιφύσεώς του. Όπως είχα γράψει στο παρελθόν, είμαστε γίγαντες όσο
αφορά την χάρντγουερ, αλλά ταυτοχρόνως είμαστε τελείως
αποπροσανατολισμένοι όσο αφορά την σόφτγουερ, επί τής οποίας οι
εκπεσσόντες διαθέτουν προηγμένη τεχνογνωσία. Όμως, το όποιο πακέτο
προγραμμάτων καταντάει μακροπρόθεσμα άχρηστο, για όποιον δεν διαθέτει
μηχάνημα. Ενώ αυτοί που διαθέτουν μηχάνημα, είναι καταδικασμένοι να
βρούν πρώτιστα λειτουργικό σύστημα. Τα υπόλοιπα έπονται.
υπό κατασκευή...
