ΛΟΥΛΗΣ ΤΡΑΜΠΑΚΟΥΛΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΡΙΤΗ: ΚΑΜΜΕΝΟ ΠΑΝΤΕΣΠΑΝΙ Ή ΦΟΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΥΛΙ ΤΩΝ ΜΠΑΣΚΕΡΒΙΛΛ; ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ - ΠΑΝΤΟΤΕ ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ

Να επιχειρούμε να βλέπουμε το αθέατο, αποτελεί στοιχειώδες καθήκον στον αγώνα για επιβίωση. Αρκεί αυτό να μην είναι η μύτη μας. Διότι σε αυτήν την περίπτωση, ενώ αναδεικνυόμαστε σε μάγκες ολκής, μάλλον βαυκαλιζόμεθα.

1. ΜΑΣ ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΓΕΛΑΜΕ ΣΥΝΕΠΑΡΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ  

   Μετά από 46 χρόνια παραμονής στην Γερμανία κατανόησα την μέθοδο, με την οποία οι νεοταξίτες ποδηγετούν στο άνετο αυτήν την χώρα: Αν θέλεις να κρατήσης κάποιον πολύ χαμηλά, πείσε τον ότι είναι κάργα μάγκας. Δεν μπορώ να ισχυριστώ, ότι ,ενώ αυτή η κατάσταση,είναι στην βάση της φαιδρή, πως δεν ενοχλεί ταυτοχρόνως. Η ενόχληση αυτή όμως μοιάζει με τα παράσιτα, που περιβάλλουν ένα χρήσιμο σήμα. Ενοχλούν μεν, αλλά τελικά αφορούν κάτι ξένο, το οποίο επισυνάπτεται σε αυτό που θεωρώ δικό μου, ή χρήσιμο. Πρόκειται για μια κατάσταση, που τράβηξα επι σειρά δεκαετιών, σφυρίζοντας και κάνοντας λίγο το χαζό, χαράζοντας μια στρατηγική στοιχειώδους επιβιώσεως σε αυτό το περιβάλλον. Γνωρίζω, ότι όταν κάποιος κάνει τον χαζό, τελικά βαθμηδόν καταλήγει χαζός. Και με αυτήν την έννοια δεν παραβλέπω, ότι έχω υποστεί κάποιες εσωτερικές καθιζίσεις. Όμως, προσπάθησα να εξισορροπίσω όλο αυτό το χάλι τής καθημερινότητός μου, νοηματαδοτώντας κάποιους άξονες, οι οποίοι με αποζημιώνουν τα μέγιστα, χωρίς να αρέσκομαι να τούς απαριθμίσω εδώ και τώρα. Εκεί που έχω όμως πρόβλημα, χωρίς να είμαι εις θέσιν να το διαχειριστώ καθ' οιονδήποτε τρόπον, είναι η αρειμάνια μαγκιά τών νεοελλήνων. Ασχέτως εάν αυτοί βρίσκονται εντός ή εκτός Ελλάδος, η εντύπωση που αποκομώ από τούς συμπατριώτες μου, είναι ότι αυτοί στις πλείστες τών περιπτώσεων μάλλον έχουν καταπιεί κάποια τρόμπα, που φουσκώνουν μπαλόνια.
   Από την στιγμήν όμως, που κάποιος εγκαταλείπει οικειοθελώς το τεραίν, θα μπορούσαν να ισχυριστούν οι εναπομένοντες εντός ότι: "Εντάξει φίλε, από την στιγμή που ισχυρίζεσαι, ότι δεν σού κάνουμε, τα μάζεψες και έφυγες. Γιατί εξακολουθείς να μάς κλαίγεσαι; Κάμε ρόκα σου εκεί που βρίσκεσαι και άσε μας στην ησυχία μας". Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Η πλειοψηφία αυτών που αποδημήσαμε, δεν εγκαταλείψαμε τα πρόσωπα που αγαπούσαμε και τον φυσικό μας χώρο εκουσίως, αλλά από ανάγκη. Πάρα πολύ συχνά μάς διακατέχει ένα βαθύ παράπονο, ότι φάγαμε την κλοτσιά στα πλαίσια τού brain drain. Στην ουσία, με την μετανάστευση επαναλήφθηκε εν πολλοίς η διαδικασία τού εμφυλίου. Ενώ αριστεροί ήσαν κατά κανόνα οι έντιμοι καπιταλιστές, οι μορφωμένοι, οι κοινωνικά και οικονομικά αποκατεστημένοι, στην δεξιά είχαν εισχωρήσει όλα τα λούμπεν στοιχεία. Οι μαυραγορίτες, οι χαφιέδες, οι νταβατζήδες, οι χαρτοπαίκτες, οι τεμπέληδες και οι πειναλέοι. Ούτως ή άλλως, αυτό που ονομάζεται στην Ελλάδα "εργατική τάξη" δεν υπήρξε ποτέ σε αριθμό άξιο λόγου, πέραν από κάποια μπρελόκ με σφυροδρέπανα, που πούλαγαν κατά την περίοδο τών απόκρεω. Ο εμφύλιος ήταν μια ευκαιρία για τούς κουρελήδες, οι οποίοι είχαν καταλάβει την δεξιά ρεμούλα, να διώξουν - ή να εξωντώσουν - τούς έντιμους καπιταλιστάς τής αριστεράς από την Ελλάδα, με στόχο να τούς υφαρπάξουν τις περιουσίες. Το σλόγκαν "οι κουμουνιστές θα σάς πάρουν τα σπίτια" στάθηκε κλασσική εφαρμογή τής παροιμίας "φωνάζει ο κλέφτης". Η αριστερά μπορεί να είχε κερδίσει στην βάση της ανθρώπους με αριστοκρατική προέλευσι, όπως οι Μικρασιάτες πρόσφυγες στις κατ' εξοχήν προσφυγικές συνοικίες τών Αθηνών και να είχε εντάξει στο κατώτερο και μέσο στελεχικό δυναμικό της ευπόρους και μορφωμένους ανθρώπους, όπως η πλειοψηφία τών μεγάλων ποιητών, όμως στην ηγεσία της προωθήθηκαν εντέχνως και σκοπίμως φίλαρχα και απελέκητα βλαχαδερά, τα οποία εμφορούνταν με σκοτεινές και στρεφόμενες ενάντια στον λαό προθέσεις. Με εξαίρεση το πρώιμο στάδιο, όπου στην αριστερά ηγήθησαν πνευματικοί, λόγιοι άνθρωποι, όπως ο Γιάννης Κορδάτος και ο Δημήτρης Γληνός, στην πορεία επικράτησαν ταγάρια γελείου επιπέδου, τα οποία την οδήγησαν στις προδοτικές συμφωνίες τής Γκαζέρτας και τού Λιβάνου, εκθέτοντας τα μέλη της στον μονόπλευρο εμφύλιο, που κλιμάκωσε η ξενοκρατία. Ως αποτέλεσμα ήταν η ηλίθια και άκρως επιζήμια από την τότε ηγεσία τής αριστεράς, ως ένα βαθμό όμως εξαναγκαστική κάτω από το καθεστώς τών ανελέητων διώξεων, επιλογή τού εμφυλίου πολέμου. Μια επιλογή απογνώσεως, η οποία ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με την Συμφωνία τής Γιάλτας. Η Σταλινική Ομάδα ξεπούλησε την εθνική αντίσταση στούς δυτικούς, παρά την ισχυρή παρουσία τών Ελληνογενών και Ελληνοφερόντων στην σύνθεσή της, θυσιαζοντάς τούς αγωνιστές της στην επιδίωξη τών μακυπρόθεσμων στόχων της. Αυτή η πρακτική αποτελεί κυλίδα στις Ελληνορωσικές σχέσεις, η οποία συνέβαλε από ψυχολογικής πλευράς στην ενδυνάμωση τής ξενοκρατίας στην Ελλάδα. Στην πορεία τού χρόνου όμως κατέστη φανερόν, ότι ενώ οι Ρώσοι στα πλαίσια τής διαχειρήσεως τής νίκης τών συμμάχων μάς χειρίστηκαν αδίκως στην βάση τής εξυπηρετήσεως μακροπρόθεσμων σκοπιμοτήτων, οι δυτικοί άτλαντισταί απεργάζονται τον πλήρη εξανδραποδισμό και το ολκληρωτικό μας φινάλε. Κατά συνέπεια οι Ρώσοι μάς οφείλουν και είναι εναντί μας εκτεθειμένοι, ενώ από εμάς παρέλαβαν σημαντική βοήθεια στην διαδικασία να συγκροτήσουν αξιόλογο πολιτισμό. Άρα ορθόν είναι προς αποκατάστασι τής ιστορικής αυτής αδικίας, να μάς συνδράμουν, όπου εμείς όχι μόνον ζητήσουμε, αλλά δικαιωματικώς απαιτήσουμε στο μέλλον την συνδρομή τους. Δεν αμφιβάλλω όμως, ότι η Σταλινική Ομάδα, η οποία εξακολουθεί να ηγείται τού Ρωσικού λαού, δεν είναι μόνον εις γνώσιν τών οφειλών της έναντι τών Ελλήνων, αλλά έχει κατανοήσει και τον άκρως σημαντικόν ρόλον, ο οποίος εναποτίθεται εις τούς Έλληνας κατά τα επερχόμενα.
   Κάτι ανάλογον συνέβη με την εξόντωση τών αριστερών από το κουρελοπρολεταριάτο τής δεξιάς, το οποίον μπήκε στα σαλόνια με την δωρεά τών λίμπερτυ μεταπολεμικώς και τα καπελάκια τού κάθε τραμπούκου μαουνιέρη και με την μετανάστευση, βασικόν τμήμα τής οποίας υπήρξε η φοιτιτική τοιαύτη. Δεκάδες χιλιάδες ανήσυχοι νέοι πήραν τον δρόμο τής ξενητειάς, κυρίως κατά την περίοδο τής δικτατορίας, απογυμνώνοντας την χώρα από ικανό αριθμό τής ανήσυχης νεολαίας. Βεβαίως, δεν πρόκειται για κάποιο ενιαίο σύνολο από πλευράς συνειδήσεως και στάσεως ζωής. Μεταξύ αυτών υπήρχαν και πλείστοι όσοι εγωιστές και καιροσκόποι, με μοναδική φροντίδα και προοπτική, την απόκτηση τού χαρτιού, με στόχο αμέσως μετά τις σπουδές την επιστροφή στην Ελλάδα, προσβλέποντας σε μια θεσούλα στις γαλέρες τής κακομοιράς, που είχε επιφέρει και το ξωπέταγμά τους. Κλασσική περίπτωση τέτοιων θλιβερών "ηρώων" τού τιποτένιου, ήσαν και οι λεγόμενοι στις εδώ πιάτσες "αγάμητοι". Αυτοί, τούς οποίους  παρά την πολυετή παραμονή τους στο εξωτερικό, ουδέποτε απασχόλησε η προβληματική να συνάψουν μια σχέση με το άλλο φύλο. Δεν είναι τυχαίο, ότι κατά την πρώιμη περίοδο κυβερνήσεων τού Πασόκ, η πλειοψηφία τών αποφοίτων από πανεπιστήμια  τού Βερολίνου απασχολείτο στην τότε ανθούσε πολεμική βιομηχανία, οι οποία έκανε χοντρές δουλειές με τον πόλεμο Ιράν - Ιράκ, εξάγοντας όπλα και πολεμοφίδια τότε και στους δυο εμπολέμους. Υπήρξαν τότε αρχιτέκτονες, οι οποίοι απασχολούντο στην ΠΥΡΚΑΛ ως μεταφρασταί. Για ποιον λόγον άραγε απόκτησαν όλοι αυτοί τίτλο σπουδών, μετατρέποντας το πτυχίο σε κωλοχάρτι;  Όμως ένα μεγάλο ποσοστό τών ανθρώπων στην ξενητειά έδειξε αναμφίβολες ευαισθησίες, κουράγιο και τόλμη, όσο αφορά την κινητοποίησή τους για τις υποθέσεις τής πατρίδος. Άλλο ζήτημα, ότι με τον εγκλωβισμό τους από το κατεστημένο σε κομματικές νεολαίες και βοϊδομάγαζα τής αριστεράς και τής σοσιάλδημοκρατίας κατάφερε αυτό να τούς βαυκαλίσει χονδροειδώς τον εγκέφαλο και να τούς οδηγήσει στην απογοήτευση και την πλήρη αδράνεια στην συνέχεια. Πολύ γλαφυρά το έκφρασε απέναντί μου κάποιος φίλος, μετά από παραμονή 30 περίπου χρόνων στο εξωτερικό, λεγοντάς μου: "Τελικά είσαι πολύ αφελής. Αυτά, λόγω τών όποίων εγκατέλειψες στην Ελλάδα και σηκώθηκες. κι έφυγες, με τα ίδια καταπιάστηκες μια ζωή και εδώ. Τελικά είσαι κολλημένος. Για ποιον λόγο έφυγες ρε κορόιδο";
    Όμως το αίμα νερό δεν γίνεται. Όπως γράφει ο Σεφέρης, "όπου κι αν ταξιδέψω, η Ελλάδα με πληγώνει. Παραπετάσματα, οροσειρές, γυμνοί γρανίτες". Κι αυτοί οι γρανίτες δεν καταπίνονται πουθενά και με τίποτε, έστω κι αν κάποιοι ρουφάνε τις γρανίτες στα θέρετρα, νομίζοντας, ότι έχουν απαλλαγεί μια για πάντα από εμάς.
    Η ελλαδίτικη μαγκιά με πληγώνει. Τόσο εντός, όσο και εκτός Ελλάδος. Δεν μπορώ σ' αυτήν την περίπτωση να πώ "Ας τους είναι Γερμανοί". Είμαστε ένας λαός, ο οποίος εθίσθηκε να πιθικίζει σηκώνοντας ψηλά λάβαρα. Πλειοδοτούμε στην φράσι, ενώ μεοδοτούμε βάναυσα στην περίσκεψι. Μας γοητεύουν οι αλαλαγμοί, τα χειροκροτήματα, οι εξάρσεις, πεπεισμένοι ότι έχουμε δίκιο, επειδή συνταυτιζόμαστε με αυτούς που θεωρούμε από χέρι, a priori, "καλούς", χωρίς να επιχειρούμε τον όποιον ενδελεχή εσωτερικό αυτοέλεγχο. Το σλόγκαν που μάς διέπει είναι το: "σωραίος". Για μάς φταίνε μονίμως οι άλλοι. Αυτοί που "κάθονται στούς καναπέδες με τα τηλεκοντρόλ". Χωρίς να αναρωτηθούμε κατά πόσον οι παραστάσεις, οι οποίες κυριαρχούν στον εγκέφαλό μας, είναι πράγματι δικά μας προϊόντα, επιγνώσεις "ασκητικού επιτεύγματος", ή ξενόφερτα εμφυτεύματα τού Μάτριξ με ελληνοφανή περικαλύματα. Θυμάμαι τα λόγια τού Γέροντος Επιφανείου Κιτίου, αρχιεπισκόπου τών ΓΟΧ τής Κύπρου, στα μέσα τής δεκαετίας του '90, αφού είχαμε τραβήξει αλύπητα ο ένας τα γένια τού άλλου: "Αδελφέ μου, για να βρούμε την αλήθεια, πρέπει να κλάψουμε πολύ στο κελί μας".
   Διερωτάμαι χωρίς περιστροφές: Πόσοι από τις εκατοντάδες χιλιάδες που διαδήλωσαν ενάντια στην συμφωνία τών πρεσπών, διάβασαν το κείμενό της; Πρόκειται για ένα πολύ σύντομο κείμενο 20 σελίδων, ο πυρήνας τού οποίου δεν είναι περισσότερο από τρεις ή τέσσερεις σελίδες. Για ποιον λόγο διαδήλωσαν όλοι αυτοί; Επειδή κάπου άκουσαν, ότι αυτή η συμφωνία εκχωρεί την ιστορία και τα σύμβολά στούς σκοπιανούς; Πού εντόπισαν όλοι αυτοί κάτι ανάλογο στο κείμενο τής συφωνίας; Και όλοι αυτοί που συνέγραψαν σελίδες επί σελίδων ενάντια σε αυτήν την συμφωνία,. η κοπυπάστωσαν στούς διαδικτυακούς τους ιστοτόπους πολλαπλάσιο αριθμό από αυτές τις σελίδες, φρόντισαν να λάβουν γνώμη τού κειμένου της, ή αρκέστηκαν, ότι ο γείτονας που εκτιμούν αφάνταστα, ήταν εναντίον της; Ή μήπως δεν έχουν πάρει είδηση, ότι στην πιάτσα κυκλοφορούν πλείστοι όσοι ελλαδέμπορες, οι οποίοι είναι στην κυριολεξία "κωλοτούμπες", φιλομνημονιακοί λύκοι με προβιά αρνιού, έτοιμοι να εκμεταλλευτούν και να παραχαράξουν την ορμή αυτών, οι οποίοι σπεύδουν να βάψουν αυγά με πορδές;


2. Ο ΛΟΓΟΣ, ΕΝΕΚΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΟΙ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ΚΑΡΑΤΟΜΗΣΑΝ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΚΟΤΖΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ

Όταν πληροφορήθηκα για την αποπομπή τού τού Ν.Κ. υπέθεσα σε πρώτη φάση, ότι αυτό συνέβη με πρωτοβουλία τού Πάνου Καμμένου, με στόχο να διασώση τα απολειφάδια τού κόμματός του σε μια ύστατη προσπάθεια. Και ότι η υποστήριξη που έλαβε από τα κυβερνητικά στελέχη τού σύριζα, είχε ως αιτία την διατήρηση τής κυβερνητικής πλειοψηφίας στις καρέκλες, από ανθρώπους που χαρακτηρίζονται από άκρατο οπορτουνισμό. Όμως, παρά την υποτιθέμενη πείρα, που ονειρεύομαι ότι δήθεν διαθέτω, σχετικά με την ερμηνεία τών πολιτικών δεδομένων, έπεσα τελείως έξω, παραβλέποντας με αυτές τις εκτιμήσεις μου τα στοιχειώδη δεδομένα τών παγίων πολιτικών δομών, οι οποίες συγκροτούν την γενικότερη πραγματικότητα στην χώρα μας. Επί τού προκειμένου, δεν πρόκειται απλώς για το λανθασμένο ζύγισμα κάποιας πολιτικής συγκυρίας. Αλλά για την πλήρη παρανόηση γενικών δομών, οι οποίες ενώ μού είναι περισσότερο από γνωστές εδώ και πλείστες όσες δεκαετίες, δεν ηδυνήθην να αξιολογήσω την επιρροή τους στην συγκεκριμένην φάσιν στοιχειωδώς. Διότι και εγώ παρασύρθηκα από το περιρρέον ρεύμα τού ανορθολογισμού στην σκέψη, το οποίον διακρίνει δυστυχώς το σύνολον τών αναλυτών, τμήμα τών οποίων είναι αναμφιβόλως και καλοπροαίρετο και φιλότιμο. Η προειδοποίηση, η οποία έχει δωθεί, ότι "οι δρόμοι προς την κόλασι είναι στρωμμένοι με αγαθές προθέσεις", πρέπει μονίμως να αποτελούν τον οδοδείκτη μας μέσα στούς λαβυρίνθους τού Μάτριξ. Τοιουτοτρόπως, ενώ ξεκίνησα την παράθεση σε αυτήν την θεματική ενότητα, με αγνές προθέσεις μεν, αλλα επί διόλου ξεκαθαρισμένης βάσεως, η περεταίρω έρευνα κατά την συνέχιση τής αναπτύξεως τού θέματος, με βοήθησε να διακρίνω, αυτές που θεωρώ τώρα ως βασικές συνιστώσες του. Αυτή η διαδικασία καταδεικνύει, εξίσου και στην δική μου περίπτωση, ότι θεωρούμε ότι είμαστε γνώστες τών θεμάτων, ενώ δεν τα έχουμε ερευνήσει, όσο αυτό είναι αναγκαίον. Και επ' αυτού επικαιροποιώ στην σκέψη μου την τεράστια αξία, μιας προτροπής ενός από τούς ευφυέστερους πολιτικούς ηγέτες, που προήγε ο αγώνας για την απελευθέρωση τής ανθρωπότητος: Τού Ιωσήφ Στάλιν, καθότι τυγχάνω αποφασισμένος "σταλινικός". Καίτοι ο Ιωσήφ Στάλιν υπήρξε εγκληματίας σε βάρος εκατομμυρίων αθώων ανθρώπων, ουδέποτε εγκλημάτησε εις βάρος τής ανθρωπότητος. Όποιος σπουδάζει με σοβαρότητα τον διαχρονικό αγώνα τών Ρώσων, μπορεί να κατανοήση την αιμοσταγή, αλλά σωτήρεια επιταγή τους: "Σκοτώνω ανελέητα δέκα, για να σώσω χίλιους". Αυτή η επιλογή δεν συνδυάζεται με την παράδωσιν, το ήθος και την αποστολήν τού Ελληνισμού. Και ένεκα αυτού, ούτε επιθυμώ, ούτε δύναμαι την υιοθετήσω. Γράφω όμως με χρυσά γράμματα στην καρδιά μου την προτροπή τού Ιωσήφ Στάλιν: "Να μελετάμε, να μελετάμε, και πάλι να μελετάμε". Αυτή η αλεπού τού Ρωσικού πατριωτισμού, στάθηκε ένας από τούς πλέον μελετηρούς και ως εκ τούτου ευφυείς ανθρώπους. Καθ' ότι κατάφερε να συνδυάση την γνώση με την πονηρία ενός αστυνομικού χαφιέ τής τσαρικής αστυνομίας, την οποίαν υπηρέτησε ως κεκαλυμμένος αντικομμουνιστής ως το τέλος τής ζωής του.
    Όπως εξηγησα σε προηγούμενα μέρη αυτού τού θέματος και όπως θα αναλύσω διεξιδικότερα στην συνέχεια, η συμφωνία τών πρεσπών είναι επαμφοτερίζουσα. Δωρίζοντας το όνομα, ταυτοχρόνως ροκανίζει από την ρίζα του ολωσχερώς τον αλυτρωτισμό. Το λάθος που έκανα αρχικώς με την αποτίμηση τών λόγων τής εκδιώξεως τού Ν.Κ. ανάγετο στο ότι απέδιδα την πρωτοβουλία τής επιβολής αυτής τής επιλογής σε συγκεκριμένα πρόσωπα τής συριζανέλ κυβερνήσεως. Όμως στα πλαίσια τού ελλαδικού προτεκτοράτου, δεν παίρνονται οι αποφάσεις σε σημαντικά ζητήματα από εγχώριες μαριονέτες, αλλά από τούς νεοταξίτες διεθνείς αρμοστές τών κρονείων ιερατείων.
    Το "επιτελείο" στο ΥπΕξ. με επικεφαλής τον Ν.Κ. είχε πετύχει με ένα ευφυέστατο συμβιβασμό να δέσει κόμπο τούς νεοταξίτες, φέρνοντάς τους πρό ισχυροτάτου αδιεξόδου, έστω κάνοντας ταυτοχρόνως την απαράδεκτη παραχώρηση τού ονόματος. Αυτοί βρέθηκαν σε μια κατάσταση σκακιστικού "ματ". Εάν απέρριπταν την συμφωνία, θα έχαναν την ευκαιρίαν τή ονοματοδοσίας, φορτώνοντας όλην την ευθύνην περί αυτού στα σκόπια. Εάν την εδέχοντο, θα έχαναν όλο τον οχετό τού αλυτρωτισμού, που επί δεακαετίες εκλιμάκωναν. Κατ' αυτόν τον τρόπο δεν τούς έμενε άλλη δυνατότητα από τον παρελκυσμό, τού "ούτε δέχομαι, ούτε απορρίπτω". Αυτός ήταν ο λόγος, που φρόντισαν, να απορριφθεί η συμφωνία από το δημοψήφισμα στα σκόπια, ενώ αυτή έγινε δεκτή από την πλειοψηφία τον δύο τρίτων τής σκοπιανής βουλής κατά τον πρώτο γύρο. Για να σχηματισθεί αυτή η πλειοψηφία δεν χρειάσθηκαν ούτε κατά διάννοια τα βαλιτσάκια τού σόρος με τα εκατομμύρια και τούς κεφτέδες. Είναι προφανέστατο, ότι για τούς εκστρεμιστές αλυτρωτικούς τού VMRO θα ήταν ηλιθιότητα να κλοτσήσουν ολοκληρωτικά την ευκαιρία τού ονόματος. Ο ίδιος ο Ιβάνωφ είναι αυτός που έβαλε κάποια από τα μπουλντόκ του να υπερψηφίσουν στον πρώτο γύρο, κρατώντας πισινή για τούς επομένους. Εξ άλλου στα κρατίδια κουτσουλιές όπως τα σκόπια, δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ "μετριοπαθών"και "ακραίων". Όλα αυτά αποτελούν σκηνοθεσίες, από τα ισχυρά κυκλώματα τού "ξένου παράγοντος", ο οποίος κινεί τα νήματα από τα παρασκήνια. Κατωχυρώνοντας με αυτήν την πλειοψηφία αρχικώς υπό μιαν έννοιαν την ονομασία, προσβλέπαν στο "έχει ο καιρός γυρίσματα", όπως έγινε στην συνέχεια με την εκδίωξη τού Ν.Κ., ώστε να μπορέσουν να εξουδετερώσουν τα υπόλοιπα τμήματα τής συμφωνίας με νεοταξικές ταχυδακτυλουργίες, ευρισκόμενες πέραν πάσης δεοντολογίας, με αμοιβαία παρασκηνιακή συνεργασία τών φιλοδυτικών πολιτικών παραγόντων - σφηνών τών δυο χωρών, όπως και έγινε στην πορείαν..
    Ο Ν.Κ. εκδιώχθηκε με στόχο ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ. ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΗ, ΟΠΩΣ ΕΙΧΕ ΔΟΜΗΘΕΙ ΕΝΤΕΧΝΩΣ ΑΠΟ ΤΟ "ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ" ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΝΕ ΤΙΣ ΔΥΝΟΤΗΤΕΣ ΠΡΟΘΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΛΥΤΡΤΙΣΜΟΥ. ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΝ ΕΪΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΥΧΑΙΟ, ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΟΜΠΗ ΤΟΥ Ν.Κ. ΕΣΠΕΥΣΑΝ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟΥΣ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΠΡΟΣ ΟΣΑ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ. ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΑΜΕΤΑΚΛΕΙΤΩΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΥΜΦΩΝΙΑΝ ΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ ΑΥΤΗΝ DE FACTO ΑΝΕΝΕΡΓΗ.
   Ας δούμε όμως στην συνέχεια τον πυρήνα κάποιων βασικών όρων τής συμφωνίας:

"ΠΡΟΟΙΜΙΟ   
....
- Επιβεβαιώνοντας το υφιστάμενο σύνορο μεταξύ τους, ως ένα διαρκές σύνορο.,,
....
- Υπενθυμίζοντας την υποχρέωσή τους, σύμφωνα με τον χάρτη τών Ηνωμένων Εθνών και το Διεθνές Δίκαιο, να μην παρεμβαίνουν, με οιοδήποτε πρόσχημα ή τρόπο στις εσωτερικές υποθέσεις και στη διακαιοδοσία τού άλου,
.....

ΑΡΘΡΟ 1
....
ΣΗΜΕΙΟ 3, β)
Η ιθαγένεια του Δεύτερου Μέρους θα είναι Μακεδονική/πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας, όπως αυτή θα εγγράφεται σε όλα τα ταξιδιωτικά έγγραφα,
....
ΑΡΘΡΟ
1. Τα μέρη δια τής παρούσης επιβεβαιώνουν το υφιστάμενο κοινό τους σύνορο ως ισχυρό και απαραβίαστο διεθνές σύνορο. ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΡΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΦΡΑΣΕΙ Η ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ ΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΜΕΡΟΥΣ Ή ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟ ΚΟΙΝΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΟΡΟ. ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΩΣ , ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΜΕΡΗ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ ΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΓΕΡΘΟΥΝ ΑΠΟ ΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ.

2. Έκαστο Μέρος δεσμεύεται να σέβεται την κυριαρχία, την εδαφική ακεραιότητα και την πολιτική ανεξαρτησία τού άλλου μέρους. ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΡΗ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ ΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ ΔΡΑΣΕΙΣ ΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΤΡΙΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΒΑΛΛΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΔΑΦΙΚΗΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ Ή ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΜΕΡΟΥΣ

.....
4. ΤΑ ΜΕΡΗ ΔΕΣΜΕΥΟΝΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ, ΥΠΟΚΙΝΟΥΝ, ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ / Ή ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ ΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΗ ΦΙΛΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΜΕΡΟΥΣ. ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΡΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΤΑΙ Η ΕΠΙΚΡΑΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΜΕΡΟΥΣ από οποιοδήποτε τρίτο κράτος, Οργανισμό, ΟΜΑΔΑ ¨Η ΑΤΟΜΟ που προβαίνει ή αποπειράται να προβεί ΣΕ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΕΣ, ΑΠΟΣΧΙΣΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ Ή ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ που απειλούν καθ' οιονδήποτε τρόπο την ειρήνη, τη σταθερότητα ή την ασφάλεια τού άλλου Μέρους. Έκαστο μέρος θα κινοποιεί άμεσα στο άλλο Μέρος οιαδήποτε πληροφορία κατέχει αναφορικά με οιεσδήποτε παρόμοις πράξεις ή προθέσεις.


ΑΡΘΡΟ 4

1. ΕΚΑΣΤΟ ΜΕΡΟΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΔΗΛΩΝΕΙ ΟΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟΥ, ΟΠΩΣ ΙΣΧΥΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ¨Η ΘΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΡΜΗΝΕΥΘΕΙ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ Ή ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΤΗ ΒΑΣΗ ΓΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΑ ΔΙΕΘΝΗ ΣΥΝΟΡΑ
2. Έκαστο Μέρος δεσμεύεται να μην προβαίνει Η ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ ΑΛΥΤΡΩΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ και δεν θα υιοθετεί οιεσδήποτε παρόμοιες δηλώσεις από εκείνους που φέρονται να δρουν για λογαριασμό ή για το συμφέρον του Μέρους
....

ΑΡΘΡΟ 6

1. Με Στόχο την ενίσχυση τών φιλικών διμερών σχέσεων κάθε Μέρος θα λάβει αμέσως αποτελεσματικά μέτρα προκειμένου να απαγορεύσει εχθρικές δραστηριότητες, ενέργειες ΄Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ από κρατικές υπηρεσίες ή υπηρεσίες αμέσως ή εμμέσως ελεγχόμενες από το κράτος ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΠΟΥ ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΥΠΟΔΑΥΛΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΣΩΒΙΝΙΣΝΟ, την εχθρότητα, ΤΟΝ ΑΛΥΤΡΩΤΙΣΜΟ και τον αναθεωρητισμό εναντίον τού άλλου Μέρους. ΕΑΝ ΣΥΜΒΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΑ ΜΕΡΗ ΘΑ ΛΑΒΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΜΕΤΡΑ.
2. Έκαστο Μέρος θα λάβει αμελλητί αποτελεσματικά μέτρα ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΘΑΡΡΥΝΕΙ και να αποτρέπει την εκδήλωση πράξεων από ιδιωτικούς φορείς, που πιθανόν υποδαυλίζουν την βία, το μίσος ή την εχθρότητα εναντίον τού άλλου μέρους...
....

ΑΡΘΡΟ 7

1. Τα Μέρη αναγνωρίζουν ότι η εκατέρωθεν αντίληψή τους ως προς τους όρους "Μακεδονία" και "Μακεδόνας" αναφέρεται σε διαφορτικό ιστορικό πλαίσιο και πολιτιστική κληρονιμιά.
2. Αναφορικά με το πρώτο μέρος, με αυτούς τούς όρους νοούνται όχι μόνο η περιοχή και ο πληθυσμός τής βόρειας περιοχής τού Πρώτου Μέρους, αλλά και τα χαρακτηριστικά τους, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, Η ΙΣΤΟΡΙΑ, η κουλτούρα και η κληρονομιά αυτής τής περιοχής ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΩΣ ΣΗΜΕΡΑ.
3. Αναφορικά με το Δεύτερο Μέρος, με αυτούς τούς όρους νοούνται η επικράτεια, η γλώσσα, ο πληθυσμός και τα χαρακτηριστικά τους, ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΑ, πολιτισμό και κληρονιμιά, ΔΙΑΚΡΙΤΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΑΡΘΡΟ 7(2).
.....

ΑΡΘΡΟ 8
1. Εάν οιοδήποτε από τα Μέρη πιστεύει ΟΤΙ ΕΝΑ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ τα οποία συνιστούν μέρος τής ιστορικής ή πολιτιστικής κληρονομιάς του χρησιμοποιείται από το άλλο Μέρος, θα θέσει υπ' όψιν του του άλλου Μέρους τη χρήση, την οποία επικαλείται, και το άλλο μέρος ΘΑ ΠΡΟΒΕΙ ΣΕ ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ  για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το ζήτημα και να διασφαλίσει τον σεβασμό στην προαναναφερομένη κληρονομιά
....
3, ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΞΑΝΑ ΚΑΘ' ΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΠΟΥ ΠΡΙΝ ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΘΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ....

   Στην κυριολεξία οι νεοταξίτες προκειμένου να εξασφαλίσουν το όνομα, έδωσαν στο "επιτελείο" όλα τα υπόλοιπα. Με εξαίρεση την ονοματοδοσία, η συμφωνία τών πρεσπών μοιάζει από πλευράς τών σκοπίων με συνθήκη εκεχειρίας από κράτος, που έχει ηττηθεί σε πόλεμο και παραδίδεται άνευ όρων. Τι σημαίες, τι αλυτρωτισμοί, τι σύμβολα και ιστορίες, ΤΑ ΔΩΣΑΝΕ ΟΛΑ. Εάν ισχύσει αυτή η συμφωνία, αυτομάτως βάσει τού άρθρου 6 το VMRO τίθεται αμέσως εκτός νόμου και ο πρόεδρός του Ιβανώφ συλλαμβάνεται. Ιδού τι πήγε να προλάβει με την αποπομπή τού Νίκου Κοτζιά για λογαριασμό τής "νέας τάξης" ο Πάνος Καμμένος και τα ορφανά τού Τσίπρα. Όσο αφορά τις φωνασκίες τού Γιώργου Τράγκα για βαλίτσες με δολάρια και κεφτέδες, αφού κατάθεσε  μήνυση ο Νίκος Κοτζιάς, ο Καμμένος τα μάζεψε αμέσως. Οι βαρειές πατριωτικές κορώνες για βαλιτσάκια με καλυντικά και περούκες για αρκούδες αποδεικνύουν την ποιότητα καφωδείου, η οποία κυριαρχεί στα ελλαδικά μαζικά μέσα.

    Αναμφιβόλως με την ματαίωση τής συμφωνίας τών πρεσπών, οι νεοταξίτες εκτιμούν, ότι επιτυγχάνουν εκ τών πραγμάτων την υφαρπαγή τού ονόματος, πέραν από κάθε συμφωνηθέν δίκαιον. Διότι, ως συνήθως, οι καυγάδες γίνονται για το πάπλωμα και αυτό είναι, το οποίον παραμένει ως ίζημα εντυπώσεων στην επιπολαιότητα τής κοινής αντιλήψεως. Μήπως κάθησαν κάποιοι από τον πατριωτικό χώρο να διαβάσουν την συμφωνίαν τών πρεσπών, πέραν από την δαιμονοποίησή της; Και ποιος αναμένεται να βγεί και να τολμήσει να ισχυριστεί (εκτός από τον Ν.Κ., ο οποίος σε αυτήν την περίπτωσι εκλαμβάνεται αφελώς ως δρών ιδιοτελώς) ότι  αυτή η συμφωνία, πέραν από την απαράδεκτη εκχώρηση τού ονόματος, εξασφάλιζε σοβαρά δικαιώματα για την Ελλάδα σε βάρος τού "αλυτρωτικού" σχεδίου υποθάλψεως τής εδαφικής της ακεραιότητος από τα καταγώγεια τού κρονείων ιερατείων; Όμως αυτή η αριθμητική παραβλέπει δυο παράγοντες. Ο πρώτος αφορά το "επιτελείο" τών ευσυνείδητων επαγγελματιών μεν, αλλά όχι αγομένων και φερομένων διπλωματών τού ΥπΕξ. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορεί να είναι τόσο αφελείς, ώστε να μην παρακολουθούν τις ζυμώσεις που κλιμακώνουν τα ανθελληνικά κυκλώματα σε βάρος τους και σε βάρος τών συμφερόντων τής χώρας. Ο Ν.Κ. φόραγε δυο διαφορετικά καπέλα κατά τις διαπραγματεύσεις, δείχνοντας ότι η καρνταρόμπα του είναι παντός καιρού. Ο δεύτερος παράγων αφορά την διαπίστωση, ότι δεν μπορεί να είμαστε όλοι εμμονικώς ηλίθιοι. Κάπου υπάρχει στην ιστορία και το αναπάντεχον, που δεν είναι πάντοτε και τόσον αναπάντεχον. Άρα, οι δραστηριότητες και οι προθέσεις αυτών, που δρουν με απάτες, σκέρτσα, ύπουλες σηκοφανίες και δημοσιογραφικά προπετάσματα καπνού, μάλλον ανμένεται να ξεσκεπαστούν.

   Όμως δεν είναι μόνον η εκ τών ένδων ματαίωση τής συμφωνίας τών πρεσπών ο στόχος τής επίθεσης τών συριζανέλ εναντίον τού "Επιτελείου". Εξ  ίσου σημαντική είναι και η εντολή για ματαίωση τής επέκτασης τής αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια στο Ιόνιο πέλαγος, καθότι κατά το έτος 2019 ξεκινάει η άντληση πετρελαίου σε περιοχές του. Και αυτό που προέχει για τούς ιθύνοντες τών Αθηνών (και όχι μόνον) δεν είναι η προάσπισις τής εθνικής κυριαρχίας, αλλά τα συμφέροντα τών πολυεθνικών. Αυτές οι προσεγγίσεις θα ακολουθήσουν. Ώστε να καταστούν κατανοητοί και οι λόγοι τής δολοφονίας τού Κώστα Κατσίφα από υπερεθνικά κέντρα επιβολής και όχι απλώς από κάποιους υπέρθερμους σωβινιστές αλβανούς μπάτσους, οι οποίοι ήσαν το εκτελεστικό όργανο μιας βαθιάς συνωμοσίας. Η οποία στόχευε στην βίαιη ματαίωση τού καθορισμού τής ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας, προς ώφελος συγκεκριμένων πολυεθνικών πετρελαίου. Σε αυτήν την κατεύθυνση συνέβαλαν χύνοντας λάδι στην φωτιά και όλοι ανεξεραίτως οι αποδειγμένοι στην πράξη φιλομνημονιακοί ελλαδέμποροι. Ώστε να καταστεί κατανοητή και αγκύλωση που εκδηλώνουν οι αλαλαγμοί μας, όσο αυτοϊκανοποιούμεθα με διθυράμβους, χωρίς να διεισδύουμε με κριτικό πνεύμα στις ουσιαστικές αιτίες τών προκλήσεων. Ο Ελληνισμός υφίσταται εδώ και άιώνες απανωτές συρρικνώσεις. Καθ' όσον τα άσματα και τα λάβαρα τής μαγκιάς μας τραβάνε την ανηφόρα.
  

ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΚΗΔΕΙΩΝ ΤΟΥ ΛΟΥΛΗ ΤΡΑΜΠΑΚΟΥΛΑ - ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ - ΕΝΩ ΑΥΤΟΙ ΝΟΜΙΖΑΝ ΟΤΙ ΤΟ ΣΚΥΛΙ ΤΩΝ ΜΠΑΣΚΕΡΒΙΛ ΔΕΝ ΔΑΓΚΩΝΕΙ ΣΚΛΗΡΑ ΕΠΕΙΔΗ ΦΟΡΑΕΙ ΜΑΣΕΛΑ

Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.
λαική παροιμία


Συνέχιση τής προηγουμένης ενότητος (6) της προηγουμένης αναρτήσεως:

   Για να αποφευχθούν παρανοήσεις ξεκαθαρίζω ευθύς εξαρχής, ότι υπό τον προσδιορισμό  "σκυλί τών Μπάσκερβιλ" δεν εννοώ τον υποφαινόμενο, αλλά τον Νίκο Κοτζιά. Ο οποίος, στο όλο σύμπλεγμα - παζλ τής εξωτερικής πολιτικής αποδεικνύεται ιδιαίτερα καλοζυγισμένος, πέραν τών όποιων γενικότερων εκτιμήσεων (ή απορρίψεων).
    Παρακολουθώντας τις μαγνητοσκοπήσεις στην προηγούμενη ανάρτηση με εκπομπές τού Γιώργου Τράγκα, διαπιστώνεται, ότι  εν λόγω δημοσιογράφος επικεντρώνεται σε δυο άξονες: Ο πρώτος αφορά ένα άνευ προηγουμένου λιβάνισμα τού Πάνου Καμμένου. Κατ' ουσίαν, πρόκειται περί τελείως αποτυχημένης παρεμβάσεως, η οποία εν τέλει τεκμηριώνει το καθεστώς πανικού, εντός τού οποίου αυτοαναλώνονται αυτοί που την οργάνωσαν. Καθότι κάθε θωπεία, για να γίνεται από τρίτους αποδεκτή, προϋποθέτει μια στοιχειώδη πιστικότητα και δεν ανταποκρίνεται στις στοχεύσεις της, όταν αυτή ξεφεύγει τελείως από τα όρια τού μέτρου. Στο λιβανιστήρι δέον να τοποθετούνται οι πάγιες κατάλληλες αρωματικές ουσίες, η καύσις τών οποίων οδηγεί την διάθεση σε ανάταση και λύσι τής προσκολήσεως από τα αμέσως βιωτικά. Όταν όμως, για λόγους να γίνεται μπούγιο, επιρρίπτεται εις αυτό και κολώνια ξυρίσματος, ή μαζί με το καρβουνάκι ρίχνονται και τα καυσόξυλα, που έμειναν υπόλοιπα από την θερμάστρα τής γιαγιάς, με στόχο την παραγωγή προπετάσματος καπνού, τότε έχουν εγκαταληφθεί πλήρως τα όρια τής σοβαρότητος. Ας μού επιτραπεί να προσπεράσω, όσα υπόθηκαν σχετικώς, ως υπερμέτρως χοντροκομμένα. Η μεγάλη μάζα τών αποδεκτών τής μιντιακής "ενημερώσεως" μπορεί ίσως να διακατέχεται από σύνδρομα καφενείου, όμως αυτοί που προσδίδουν εν τέλει το ρυθμό στην επικρατώσα αντίληψη, είναι σε βάθος χρόνου όσοι μπορούν στοιχειωδώς να σκέπτονται και διαθέτουν κάποια βασική κριτική ικανότητα. Γϋρω από ένα σοβαρότατο αντικείμενο, το οποίο κρίνεται από την θεωρία παιγνίων, συναθρίζονται αντιδικούντες παίκτες, οι οποίοι άπαντες κατανοούν το μέγεθος τού διακυβεύματος. Και στον βαθμό, που κάποιοι εξ αυτών ασχημονούν και επαίρονται με ανέξοδη φρασεολογία, ενώ έχουν απέναντί των πρόσωπα, τα οποία, πέραν τών όποιων ικανοτήτων και δυναμικού πού διαθέτουν, είναι εις θέσιν να γνωρίζουν την αξία στρατηγικών βημάτων, κατ' ουσίαν αυτοαπαξιώνονται, αποδεικνύοντας, ότι στερούνται ουσιαστικών επιχειρημάτων. Και όπως θα καταδείξω, δεν είναι όλοι οι περί την διελκινστίνδα συμβαλλόμενοι αφελείς. Διότι πέραν τών όποιων υψηλά ισταμένων φυλάρχων, παρεμβαίνουν στην διαμόρφωση τής εξωτερικής πολιτικής τής χώρας με τρόπο, που μπορεί ίσως να μην γίνεται αμέσως αντιληπτός και οι επαγγελματίες διπλωμάτες. Και εάν θεωρήσουμε , ότι σύνολο τού διπλωματικύ σώματος τής Ελλάδος, αποτελείται αποκλειστικά από μπαγιαντέρες τού γλυκού νερού, τότε είναι καλύτερα να πάμε εμείς για μπάνιο στα γλυκά νερά, μήπως και ξυπνήσουμε.

  Ο δεύτερος άξονας τών παρεμβάσεων τού Γιώργου Τράγκα στις βιντεοσκοπήσεις ανάγεται στην εμμονή τής αενάου επαναλήψεως με έμφαση, ότι όποιος προωθεί την Συμφωνία τών Πρεσπών χρηματίζεται από τον τζωρτζ σόρος. Ο εν τέλει αποδέκτης τής εν λόγω καμπάνιας απαξίωσης είναι ο Νίκος Κοτζιάς, ο οποίος εκείνες τις ημέρες είχε βρεθεί στο στόχαστρο τού Πάνου Καμμένου (αλλά με υπουλο τρόπο και τής λοιπής κυβερνητικής νεοταξικής γκρούπας) . Πριν υπεισέλθω στο περιεχόμενο τής συγκεκριμένης κατηγορίας τών βαλιτσών με τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ ανά αποδέκτη (πράγματι ο Γιώργος Τράγκας και ο Πάνος Καμμένος, πώς μπόρεσαν και καταμέτρησαν το ποσόν τών χαρτονομισμάτων στις βαλίτσες;) με την συγκεκριμένη αξαπόλυση λασπολογίας σε βάρος τού Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά για υποτιθέμενη υπεξέρεση μυστικών κονδυλίων τού υπουργείου εξωτεριών, βάρεσαν στην κυριοξελία οι λασπολόγοι κουτουλιά επάνω σε γρανίτη. Δεδομένου, ότι ο Ν.Κ. ήταν αυτός, ο οποίος πρότεινε νόμο στην βουλή,  που θεσμοθετήθηκε, με περιεχόμενο ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΕΞΑΓΕΤΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΠΟΣΩΝ. Επί τού προκειμένου, ισχύει η λαϊκή παροιμία "είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα". Ιδιαίτερη απορεία προκαλεί η άρνηση από τούς Παπά και Τσακαλώτο κατά την συνεδρίαση τού υπουργικού συμβουλίου να τοποθετηθούν ως γνώστες επί τού θέματος στις καταγγελίες τού Πάνου Καμμένου, μετά από την πρόσκληση τού Ν.Κ. να το πράξουν. Η στάση πουλάδας τού "πρωθυπουργού" πάνω στο θέμα, καθώς και η αναπάντητη κατεγγελία τού Ν.Κ., ότι η καρατόμηση του είχε συμφωνηθεί ήδη κατά την συνάντησή Τσίπρα / Καμμένου προηγουμένως στην λέσχη αξιωματικών, δημιουργεί πολύ σοβαρά ερωτήματα. Ερωτήματα, που όμως πλέον μπορούν να απαντηθούν με οικτρό τρόπο, για όσα εξυφαίνονται από τούς νεοταξίτες σε βάρος τής χώρας. Οι εν λόγω "κύριοι" και οι έξωθεν πάτρωνές τους ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΟΥΟΝΤΑΙ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΜΟΝΟΝ ΜΕ ΕΝΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ, ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥΣΧΙΔΕΙΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΥΣ, ΜΕΘΟΔΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΚΤΩΜΕΝΟΥΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ. Πέρα από τις αδυναμίες, τα ελαττώματα και τα σφάλματα τού Νίκου Κοτζιά, στα οποία στην συνέχεια θα αναφερθώ και θα τού αποδώσω. Όμως, αυτή η πρακτική, οφείλει να αναφέρεται σε πραγματικά δεδομένα και ερμηνείες, που επιθυμούν να στηρίζονται σε αυτά και όχι σε ανέξοδες μεγαλοστομίες, ώστε να πλειοδοτείται εθνικοφανής εκφορά, άσχετη προς τα συμβάντα. Εκ προοιμίου θέλω να διασαφηνίσω - όπως εξάλου ανέφερα άνευ περιστροφών στα προηγούμενα τμήματα αυτής τής θεματικής, ότι θεωρώ την Συμφωνία τών Πρεσπών προδοτική, για τούς λόγους που ανάπτυξα ήδη, την οποίαν επέβαλλαν ανθελληνικά κυκλώματα. Πέραν αυτού όμως, επίσης εξ αρχής καταθέτω, ότι εκτιμώ, πώς ο Νίκος Κοτζιάς και οι επιτελείς του κατάφεραν στα πλαίσια μιας αναμφίβολα προδοτικής συμφωνίας, να προωθήσουν την λιγότερο επιβλαβή εκδοχή της. Εφαρμόζοντας μια εξόχως σόφρονα διπλωματία, εκτιμώντας, ότι η θέσπιση μιας τέτοιας συμφωνίας δεν είναι βάσει τού σημερινού συσχετισμού τών δυνάμεων δυνατόν να ματαιωθεί, πρόσφεραν στούς νεοταξίτες το ποθητό όνομα, ροκανίζοντας όμως κατά την διαδικασία με διπλωματικό τρόπο, όλο το αλυτρωτισμό, που είχε σχεδιασθεί να θεσμοθετηθεί με αυτήν. Αυτός είναι ένας από τούς βασικούς λόγους, καθότι υπάρχουν και άλλοι ακόμη σημαντικότεροι, ένεκα τού οποίου οι νεοταξίτες "σύριζα" και "ανέλ" καρατόμησαν από το υπουργείο εξωτερικών τον Νίκο Κοτζιά. ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟ Η ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΕ Ο ΝΙΚΟΣ ΚΟΤΖΙΑΣ, ΠΑΡΑ ΤΟΝ ΑΡΙΒΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΠΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΔΙΑΚΡΙΝΟΥΝ,  ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΓΚΑΘΙ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΩΝ ΝΕΟΤΑΞΙΤΩΝ.
    Όσους ευαρεστούνται να αναγνώσουν την συνέχεια αυτού τού κειμένου, παρακαλώ να παρακολουθήσουν με προσοχή την ακόλουθο βιντεοσκόπηση, ώστε να καταστούν γνωστά κάποια στοιχειώδη, που αφορούν το θέμα (στον βαθμό που αυτά αγνοούνται. Αλλά εάν κρίνω από τις συνολικές αντιδράσεις, η κοινή γνώμη αρκείται εμφανώς στην ανάγνωση μόνον τών τίτλων τών ειδήσεων, οι οποίες γράφονται με τρόπο, που να προξενούν την επιθυμητή αίσθηση από το κατεστημένο):



    Από γενικής σκοπιάς αξίζει να σημειωθεί, ότι ο Νίκος Κοτζιάς ήταν από πλευράς επαγγελματισμού ο μόνος υπουργός τής κυβερνήσεως που είχε ουσιστική σχέση με το αντικείμενο τού υπουργείου, που είχε αναλάβει (αν εξαιρέσουμε κάποιους νομικούς, σε μια χώρα που παράγει κάργα τζατζίκι και δικολάβους). Ο Ν.Κ. δεν πήγε να αγοράση στολή κυνηγού πριν πάει στο Πεντάγωνο. Είχε μακρά θητεία σε αυτό το υπουργείο, στο οποίο προσλήφθη πρωτεύων σε δημόσιο διαγωνισμό και πριν υπουργοποιηθεί έφερε τον βαθμό τού πρέβυος. Στην Ελλάδα για να γίνει κάποιος υπουργός η εν τέλει βασική προϋπόθεση είναι να έχη περισσότερα χρόνια θητείας στον κομματοσκυλισμό. Έτσι αναδεικνύονται οι βιλιοπώλες σε υπουργούς υγείας, ο υιός τού εφοπλιστού σε υπουργό εργασίας (βάζουν δηλαδή τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα) και η κάθε μπέμπυ-σίτερ σε υπουργό για τις περούκες τών ελεφάντων. Ο Ν.Κ. δεν διαθέτει μόνον χειροπιαστεί εμπειρία στο αντικείμενο που χειρίστηκε, αλλά ακόμη και από οργανωτικής σκοπιάς διαθέτει πείρα από τα γενοφάσκια του. Πρόκειται για άνθρωπο με φοβερή μεθοδικότητα, για όποιον παρακολουθήσει τον τρόπο με τον οποίον στήθηκε η "Κίνηση Ιδεών και Δράσης Πράττω" προ εξαετίας. Ο Νίκος Κοτζιάς διετέλεσε και το νεώτερο στέλεχος τού πολιτικού γραφείου τού ΚΚΕ. Αυτό προεικάζει, ότι αυτός εμφορείται από ισχυρότατες ηγετικές φιλοδοξίες. Μπορεί το ΚΚΕ να εντάσσετο στα πλαίσια τής πολιτικής αμφισβητήσεως, όμως κάθε χώρος έχει το όνειρο (κατά τον γράφοντα την ονείρωξη) μια μέρα τών ημερών να καταστεί εξουσία. Ονείρωξη, που όπως είδαμε στην περίπτωση τού "σύριζα", κάθε άλλο παρά εξωπραγματική είναι. Όταν είναι κάποιος δεξί χέρι τού αρχηγού στα τριάντα τόσα του, είναι επόμενο να θεωρεί αυτός, ότι έχει κληθεί από το πεπρωμένο μια μέρα τών ημερών να καταστεί "ο" ηγέτης. Τόσο λοιπόν ενδώμυχα, όσο και συνειδητά, προσαρμόζει όλα του τα βήματα ένα τέτοιο άτομο επάνω στην σκακιέρα, που αποκαλείται "καριέρα". Ο Ν.Κ. έχει εργαστεί πέντε δεκαετίες με συστηματικό τρόπο, επάνω σε αυτό, που είναι επόμενον να θεώρησε πρόσκληση τού πεπρωμένου εντός του.
    Η νεανική ηλικία, που σφραγίζει εν τέλει τον άνθρωπο, είναι αυτή, στην οποία ο Νίκος Κοτζιάς θα ακούσει την εσωτερική φωνή, ότι είναι "χαρισματικός" και ότι έχει επιλεγεί από το πεπρωμένο για κάτι "άκρως ιδιαίτερο".  Γόνος οικογένειας, η οποία έχει ενδυθεί στο παρελθόν βουλευτικό αξίωμα στα πλαίσια εκπροσωπήσεως τής αριστεράς, επωάζεται, θέλοντας και μη, στο αντίστοιχο περιβάλλον. Το πρωτο που σπουδάζει, είναι η προσωπικότητα και τα βήματα τού πατέρα του. Βιώνοντας σε εφηβική ηλικία το αστικό περιβάλλον τών λεγόμενων "καλών" σχολίων τής Αθήνας, πλέει μέσα στο νερό, από όπου προορίζονται να αντληθούν κάποια βασικά στελέχη τής μελλοντικής ελίτ. Εκεί όμως βιώνει ταυτοχρόνως και την απομόνωση από την ψευτοαριστοκρατία, σε συνθήκες μάλιστα στρατιωτικής δικτατορίας, ως γιός προωθημένου αριστερού στελέχους. Αυτή η απομόνωση έχει διττή επίδραση σε αυτόν. Από την μια βλέπει την μελέτη ως διέξοδο. Από την άλλη σιχαίνεται άκρως την συντηρητική παράταξη. Το αντιδεξιό αυτό μένος θα αποτελέσει και την βασική ενδόμυχη ψυχολογική "σκιά" του, κατά τον όρο τού Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ. Στην πορεία θα επιχειρήσει να προσδώσει κάποια ορθολογική ερμηνεία σε αυτήν την "σκιά", δρομολογώντας τα συνήθη στερεότυπα τής αριστερής επιχειρηματολογίας. Όμως αυτός ο χειρισμός δεν δύναται να προχωρήσει κάτω από την επιφάνεια, όπου το ασυνείδητο στήνει τις δικές του ενέδρες. Κάτω από αυτήν την ψυχολογική παρόρμηση, ο Ν.Κ. θα αποχωρήσει από το ΚΚΕ το 1989, όταν η "αριστερά" συμμετέχει στην δεξιά κυβέρνηση. Ο βίος και η πολιτεία τού Ν.Κ., όπως αυτά εκδηλώνονται στην πορεία, καταδεικνύουν ότι αυτός ουδόλως εμφορείται από την λεγόμενη "καθαρότητα τής γραμμής", ή ότι η συμπεριφορά του διέπεται από εμμονή στις ιδεολογικές καταβολλές του χωρίς ταλαντεύσεις. Η στενή συνεργασία του με τον ΓΑΠ και όχι μόνον, δείχνουν, ότι πρόκειται για πρόσωπο, το οποίον στηρίζεται σε πολύ προωθημένους συμβιβασμούς και ότι είναι έτοιμος να ρίξει καντάρια νερού στο κρασί του, προκειμένου να προωθήσει τις μακροπρόθεσμρς στοχεύσεις του. Πλην όμως η αντιδεξιά αιχμή παραμένει τον σύνδρομον, το οποίον ψυχολογικών μονίμως τον ορίζει. Κατ' αυτόν τον τρόπο είναι φιλικά διακείμενος έναντι οιοδήποτε τακτικού ελιγμού, που αυτός θεωρεί σκόπιμον, αρκεί αυτός να διεξάγεται εντός τού λεγόμενου "προοδευτικού, δημοκρατικού χώρου".
    Το αντιδεξιό σύνδρομο που διακατέχει τον Ν.Κ. θα καταστεί αιτία να δωρίσει αυτός βέλη με μοιραίο τρόπο στην φαρέτρα τών αντιπάλων του, σε μια ιδιαίτερη ευαίσθητη και επικίνδυνη γι αυτόν φάση. Ενώ μετά την συμφωνία τών πρεσπών έχει καταστεί αυτός, ως αρχιτέκτων τής συγκεκριμένης διατυπώσεως τού κειμένου τής συμφωνίας και τών πέριξ ενεργειών, στόχος τής εσωτερικής δημοσίας κατακραυγής, η οποία διογκούται με κάθε είδους κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες και ενώ οι νεοταξίτες αντίπαλοί του μεθοδεύουν την καρατόμησή του, δεδομένου ότι οι συμβιβασμοί σε βάρος πολυετών μοθοδεύσεων τους, που περιέχει η συμφωνία, μεσοπροθέσμως ναρκοθετούν τούς σχεδιασμούς τους, καίτοι επιτυγχάνουν την υφαρπαγή τού ονόματος, θα προβεί ο Ν.Κ. σε μια τελείως λανθασμένη και ουσιαστικώς άχρηστη για τις στοχεύσεις του μεθόδευση, κάτω από το βάρος τών απωθημένων ψυχολογικών του συνδρόμων. Αυτή η τελείως λανθασμένη επιλογή, θα λειτουργήσει ανασταλτικότατα γι' αυτόν, προκαλώντας τεράστια σύγχυση, ως προς τις εν τέλει  προθέσεις και τον ρόλο του, ενισχύοντας ένα ιδαιτέρως λεπτό μειονέκτημα, που διέπει τις επιλογές αυτού ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΥ του, σχετικά με την συμφωνία τών πρεσπών.
    Είναι αυτονόητο, ότι Κοτζιάς ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ δεν μπορούν, όσο η όλη διαδικασία τής θεσμοθετήσεως μιας επαμφοτεριζούσης συμφωνίας διατρέχει την πορεία προς την ολοκλήρωσή της, να βγούν για να προπαγανδίσουν δημοσίως, κάνοντας δημόσια διαφώτιση, τον επαμφοτερίζοντα χαρακτήρα της. Ήδη οι ακραίοι εθνικιστικοί κύκλοι στα σκόπια δηλώνουν, ότι σαμποτάρουν με κάθε μέσον την συμφωνία. Έδωσαν τελικά όλοι αυτοί που φωνασκούν ενάντια στην συμφωνία τών πρεσπών κάποια εξήξηση στην δημόσια αντίληψη, για ποιο λόγο απέτυχε το σχετικό δημοψήφισμα στα σκόπια, ενώ οι σκοπιανοί απαιτούν στην συντριπτική τους πλειοψηφία την υφαρπαγή τού ονόματος τής Μακεδονίας; Ή αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους στην όλη διαδικασία ως ρόλο φιλάθλου, θεωρώντας ότι εάν πλακώσουν στο ξύλο την πληρωμένη διαιτησία και τά μέλη τής δικής τους ομάδος που χρηματίσθησαν, θα αλλάξουν με αυτόν τον τρόπο τα πληρωμένα αποτελέσματα τού ματς; Φυσικά είμαι αποφασιστικά υπέρ τών κινητοποιήσεων εναντίον τής συμφωνίας τών πρεσπών. Όμως χωρίς χάραξη εθνικής στρατηγικής και μόνον με κραυγές και διαμαρτυρίες, θα τρέχουμε ακόμη μια φορά και δεν θα φτάνουμε, ως αυτοί, επί τής εποχής τών οποίων έλαβε συρρίκνωση τού εθνικού χώρου, όπως έγινε το 1974 στην Κύπρο. Ανήκω σε αυτούς, οι οποίοι τα έτη πριν το 1974 είχαν βάλλει σε φουλ δράση τις φωνητικές τους χορδές για το Κυπριακό. Μελετούσα και διάνειμα προκηρύξεις για την διαφώτιση τής κοινής γνώμης. Όταν έγινε όμως ο αττίλας, βάλαμε το δάχτυλο στο στόμα. Η κοινότητα στο Βερολίνο μάς είχε καλέσει τότε σε ομιλία Κυπρίων Πολεμιστών ενάντια στην εισβολή, για να δούμε τι θα κάνουμε, η οποία είχε οργανωθεί μέσα σε χαρτοπαικτική λέσχη, ιδικτησίας πρώην γραμματέως τής ΕΔΑ στην πόλη. Και όταν μίλαγαν οι Μαχητές, φώναζαν από τον δίπλα χώρο τα χαρτόμουτρα: "Συντρόφια σκάστε γιατί έχω φουλ τού άσσου". Στον βαθμό λοιπόν, που δεν καθόμαστε κάτω με πραότητα και μεθοδικότητα να αναλύσουμε τι συμβαίνει, αλλά αναλωνόμαστε στα όρια τών συνδρόμων, δεν υπάρχει ρεαλιστική προοπτική. Και αυτά που έκανα σε νεαρή ηλικία, δεν προτίθεμαι να τα επαναλάβω στα 64, διότι δυνατότητα τρίτου γύρου δεν μού παρέχει η βιολογία.
    Το μεγάλος λάθος τού Κοτζιά συνίσταται στην απέλαση τών Ρώσων διπλωμάτων και στις ιδιαίτερα άστοχα προκλητικές δηλώσεις του, ότι η "εξωτερική πολιτική τής κότας έχει παρέλθει για την Ελλάδα". Αυτές οι δηλώσεις, στην φάσιν, που ο Ν.Κ. φαινόταν στην κοινή γνώμη ως αχθοφόρος τών κελευσμάτων τών νεοταξιτών με την προώθηση τής συμφωνίας τών πρεσπών, επαύξησαν τιις λανθασμένες εντυπώσεις, προξενώντας την αίσθηση, ότι αυτός είναι λακές τών ΗΠΑ. Γεννάται το ερώτημα, ένεκα ποιας αιτία,ς ένας τόσο έξοχος θιασώτης τής εννοίας τής στρατηγικής, ολισθαίνει προς τέτοιου είδους παιδαριώδη σφάλματα, τα οποία διακυβεύουν μια ολόκληρη στρατηγική μεθόδευση, την οποίαν έχει σχεδιάσει και προωθεί επί σειρά ετών, ενα υγιές, κατά την γνώμην μου, επιτελείον, το οποίον δρα εντος τού Υπυργείου Εξωτερικών και στο οποίον έχει αναχθεί στην πορεία τού χρόνου εκ τών πραγμάτων επικεφαλής ο Νίκος Κοτζιάς;
    Η απάντηση στο εν λόγω ερώτημα δεν είναι εύκολον να δωθεί. Με ποιό τρόπο τα εντονότατα αντιδεξιά σύνδρομα τού Ν.Κ. διέπουν μια πορωμένη αντιμετώπιση τών Ρώσων στα πλαίσια τών απελάσεων; Κάποιοι πολύ σοβαροί και δυνατοί αναλυτές, όπως ο Γιώργος Αδαλής, αλλά και κάποιοι πολύ προικισμένοι αρθρογράφοι στην Εφημερίδα τών Συντακτών, ερμηνεύουν γενικότερα τις διαθέσεις τού Ν.Κ. ως εντόνως φιλορωσικές. Τόσο όμως αυτοί, που θεωρούν ότι αυτός προωθεί συμφέροντα τών ΗΠΑ, όσο και αυτοί που τον θεωρούν μονοσήμαντα φιλορώσο, σφάλουν. Ο Νίκος Κοτζιάς ανήκει αποκλειστικά στον εαυτό του και στην ενδόμυχη αντίληψη επερχομένου χαρισματικού ηγέτου, την οποίαν αυτός θρέφει και δρομολογεί μεθοδικότατα σχετικά με αυτό που αυτός θεωρεί υψηλή αποστολή του. Οι Ρώσοι κάθε άλλο παρα δεξιοί είναι. Οι Ρώσοι δεν υπήρξαν ποτέ ούτε αροστεροί, ούτε δεξιοί στο ελάχιστο. Οι διαφόρων ειδών πολιτικοφανείς μανδύες, που ενεδύθησαν κατά καιρούς είχαν αποκλειστικά ένα στόχο: Την προώθησι τής τσαρικής πολιτικής. Δηληδή την προώθησι μιας μεγάλης δυνάμεως, η οποία ανέκαθεν αποτελεί αντικείμενο επιθέσεων τών υποχθονίων ατλαντιστών, στην βάση τής Σωτηρίας τής Μεγάλης Πατρίδος, αλλά και τής υπερασπίσεως ολοκλήρου τής ανθρωπότητος. Εάν κάποιος δεν είναι αποφασιστικά Ορθόδοξος, αδυνατεί να ερμηνεύσει τις πολιτικές επιλογές τών ομοδόξων αδελφών μας. Γράφοντας "Ορθόδοξος", δεν εννοώ χριστιανός. Διότι ως χριστιανοί παρουσιάζονται και οι δυτικοί ατλαντιστές. Η ζωντανή Ρωσική Θεολογία, φωτισμένων μορφών, όπως η περίπτωση τού Βλαδιμίρου Λόσκι και τού πατρός Γεωργίου Φλορόφσκι είναι αυτοί, που διέσωσαν το μήνυμα αυτών, που οι Ρώσοι αποκαλούν, "Γραικούς Πατέρες τής Εκκλησίας" στην σύγχρονη εποχή, τουτέστιν το Πνεύμα τού Πλατωνισμού.
    Για να ερμηνεύσουμε την συγκεκριμένη επιλογή τού Ν.Κ. δεν επαρκεί να μπορούμε να κατανοούμε την Ρωσική Ψυχή και το μεγαλείο που την διέπει, διαδικασίες ξένες προς τον ψυχισμό τού Ν.Κ. Ο πυρήνες αυτών τών επιλογών, βρίσκεται στην βάση τών συδρόμων ενός βαθύτατα πληγωμένου αριστερού, ο οποίος θεωρεί ότι προδόθηκε. Τότε ανέρχεται στην επιφάνεια ενεξέλεγκτο όλο το ψυχικό μένος. Έχοντας φάει κυριολεκτικά στην μάπα με το κουτάλι  επί δεκαετίες τούς γερμανούς, είμαι εις θέσιν να γνωρίζω από πρώτο χέρι κάποια δεδομένα, που η πλειοψηφία θα θεωρούσε, ότι βρίσκονται πλήρως πέραν τού παγματικού. Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο Ν.Κ. έζησε μερικά χρόνια στην Γερμανία, και ζυμώθηκε με το στελεχικό δυναμικό τού Χόνεκερ. Αυτοί ήσαν πρωτίστως γερμανοί και κατόπιν κομουνισταί, ή οτιδήποτε άλλο. Χίλιες ιδεολογίες να περάσουνπάνω από ένα γερμανό, αυτός γερμανός θα μείνη. Αυτό δεν το γράφω απαξιωτικά, αλλά όπως έχω συχνά δηλώσει, υπάρχουν κάποιοι γηγενείς εδώ, με τούς οποίους είμαστε φίλοι και υφίσταται αμοιβαία εμπιστοσύνη. Όμως γνωρίζω από μελέτη, ότι όταν έγινε η αποσταλινοποίηση κατά το έτος 1953 περίπου 5000 μέλη του Πολωνικού κομ. κόμματος αυτοκτόνησαν. ΟΙ Πολωνοί είναι ένας γεναίος και υπερήφανος λαός. Οι γερμανοί ακολούθησαν άλλη πρακτική όμως, όταν διαλύθηκε το σοβιετικό μπλοκ. Εκτίμησαν ότι ο Γκορμπατσόφ και οι Ρώσοι τούς πρόδωσαν. Για να εκδικηθούν τούς Ρώσους πληθώρα από την αληταμπουρία τών στάζι πέρασε σε συνεργασία με την CIA. Σήμερα τα πλέον γραφειοκρατικά καθαρματάκια στις δημόσιες υπηρεσίες τού ενοποιημένου Βερολίνου είναι ή πρώην στάζι, ή συνεργάτες τους. Το μένος και η απαξιωτική και προκλητική εκφορά έναντι τών Ρώσων τού Ν.Κ. προέρχεται από διάθεση τιμωρίας ενός πληγωμένου αριστερού, έναντι αυτών, που εκτιμά ότι πρόδωσαν την κοινή ιδεολογία. Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν και άλλα στο παρελθόν. Όπως η περίπτωση τού Γεωργίου Γεωργαλά, ο οποίος μεταπήδησε στο αντίπαλο στρατόπεδο, μετά την σφαγή τών εξεγερμένων εργατών στην Ουγγαρία από τούς Ρώσους. Ας μού επιτραπεί όμως η διαπίστωση, παρ' όλο τον μεγάλο σεβασμό και θαυμασμό πού έχω για τον θανόντα, ότι ούτε και αυτός είχε ορθό πολιτικό κριτήριο, ώστε να μπορέσει να ερμηνεύσει ρεαλιστικώς τα γεγονότα τού 1956 στην Βουδαπέστη, παρά την μεγάλη προσφορά του στο Έθνος. Η αξιολόγηση τής σταλινικής ομάδος ανήκει στούς πλέον συνθέτους γρίφους τής συγχρόνου ιστορίας.


7. ΒΑΛΙΤΣΕΣ ΜΕ ΔΟΛΑΡΙΑ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ Ή ΚΑΛΑΘΙΑ ΜΕ ΣΤΡΑΓΑΛΙΑ ΤΟΥ ΜΠΑΡΜΠΑ ΜΗΤΣΟΥ; 

   Όποιος παρακολουθήσει με κάποια προσοχή την συνέντευξη πού έδωσε ο Ν.Κ. στον κύριο Σαχίνη, μπορεί να διαπιστώσει, ότι παίρνοντας την καρέκλα στο Υπ.Εξ. είχε έτοιμη στην ατζέντα του μια ολόκληρη δέσμη για τα εθνικά ζητήματα προς προώθησι. Αυτήν την δέσμην, την οποία εγώ χαρακτηρίζω ως άκρως ιδιοφυή, δεν είναι δυνατόν να την έχει εκπονήσει μόνος του. Κατά την διάρκεια τής προηγουμένης θητείας στο υπουργείο, είναι επόμενο αυτός να γνωρίστηκε
   Η δέσμη μέτρων στην οποίαν εστιάζεται το εν λόγω επιτελείον είναι:

- Η προώθηση τής συμφωνίας τών πρεσπών, στην βάση παραχωρήσεως τής ονοματοδωσίας, όχι όμως σε βάση ξεπουλήματος, αλλά με αντάλλαγμα από την πλευρά τών σκοπίων την απάληψη αλυτρωτικών αξιώσεων και δεδομένων.
- Η προώθηση τής επεκτάσεως τής αιγιαλίτιδας ζώνης, η οποία είναι ζώνη εθνικής κυριαρχίας στα 12 μίλια στο Ιόνιο Πέλαγος ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΝ ΤΗΣ ΕΥΘΕΙΑΣ ΓΡΑΜΜΗΣ. Αυτή η ρύθμιση προωθείται ταυτοχρόνως στην βάση τής κοινής οριοθετήσεως με την Αλβανία τής ΑΟΖ, ώστε αυτή να διακηρυχθεί από και για κάθε ένα τών δύο κρατών. Κατά την άποψή μου το προκείμενο ζήτημα είναι μια εξόχως ιδιοφυής σύλληψις, την οποίαν εκπόνησεν το επιτελείον. Περί αυτής αρμόζει να και θα  να αφιερωθεί ιδιαίτερο κεφάλαιο στα πλαίσια αυτήςτής αναρτήσεως, ώστε να καταστούν κατανοητά κάποια δεδομένα, τα οποία σχετίζονται με την δολοφονία τού Κώστα Κατσίφα. ΔΙΟΤΙ Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΗΜΑΙΩΝ, ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΧΟΝΤΡΟ ΧΡΗΜΑ. Καθότι "είναι πολλά τα λεφτά Άρη". Αλλά και την καμπάνια ποινικοποιήσεως με την ύπουλη καταγγελία περί "εσχάτου προδωσίας", την οποίαν κλιμακώνουν οι νεοταξίτες σε βάρος τού Νίκου Κοτζιά.
- Την προώθηση τού Κυπριακού στην βάση τού όρου "τέλειο κράτος", όπως αναπτύσσει ο Ν.Κ. στην αναρτηθείσα βιντεοσκίπηση. Αυτή την αντίληψη υποθάλπτουν οι νεοταξίτες με ένα από τα λεγόμενα "plan b" για το σκοπιανό, το οποίον προβλέπει εγγυήσεις τρίτων χωρών, τσιμεντάρωντας με αυτόν τον τρόπο την παρουσίαν τών τπυρκικών κατοχικών στρατευμάτων στην Κύπρον.

Πριν κλείσω το παρόν κεφάλαιον θέλω να προσθέσω δύο άξιες αναφοράς εκτιμήσεις μου σχετικώς με το όλον σύμπλεγμα τής εκδιώξεως τού Νίκου Κοτζιά από την "κυβέρνησιν":

1. Ανέφερα σε προηγούμενον τμήμα τής αναρτήσεως, ότι αυτή η εκδίωξις συσχετίζεται υπό μιαν έννοια και με τούς εμπρησμούς στο Μάτι. Καθ' ότι αυτοί εστάθησαν αφορμή για την αποπομπή τού Τόσκα από την κυβέρνηση, μέσω τής οποίας ξεκίνησε το ξήλωμα τών ανθρώπων τού "Πράττω" από κυβερνητικά πόστα. Δεν υποστηρίζω τον Τόσκα στις δραστηριότητές του, αλλά να τού αποδώσουμε την ευθύνη για τον θάνατον των 200 και πλέον ανθρώπων στο μάτι, είναι τουλάχιστον υπερβολή.

2. Ο Νίκος Κοτζιάς έδειξε στην πράξη, ότι δεν κολλάει πουθενά. Άρα, είτε μάς αρέσει, είτε όχι απέδειξε ότι έχει αρχίδια. Τελεία και παύλα. Δεν δίστασε να τα βάλει με την συντριπτική πλειοψηφία τού λαού, με τούς νεοταξίτες, με τούς εθνικιστές τών σκοπίων, με το σύριζα, με τούς ανέλ, με θεούς και δαίμονες, για να προωθήσει τις στοχεύσεις του. Κατά την γνώμη μου, μπορεί η μέθοδος αναριχήσεως σε κρατικά πόστα που επέλεξε να χαρακτηρίζεται από αρριβισμό και οππορτουνισμό. Μπορεί οι ψυχολογισμοί που τον διέπουν να τον οδηγούν σε αψυχολόγητες ενέργειες. Όμως είναι ένας ικανότητος θιασώτης τής στρατηγικής, ένας μοναδικά προικισμένος οργανωτής και ένας άνθρωπος με αναμφισβήτη αυτοπεπείθηση, ότι συνδράμει τα συμφέροντα τής πατρίδος του μέχρι εσχάτης συνεπείας και αυτοθυσίας. Πρόκειται για ένα μετέχοντα σε όσα διέπει η θεωρία παιγνίων, που εξωτερικά φαίνεται μόνος. Όμως δεν είναι καθόλου μόνος. Εκτός τού ισχυρού δικτύου, το οποίον ματά άλλων οργάνωσε, μόνιμος σύντροφός του είναι η εσωτερική του ορμή σχετικά με τον χαρισματικό ρόλο ηγέτου, που θεωρεί ότι τού ανέθεσε το πεπρωμένο. Εάν κλιμακώσει τα επόμενα βήματά του, ο Τσίπρας και τα κοπελια του θα ψάχνουν για πληθώρα μέλια, που απολέστηκαν από το μαγάκι τους.
    Δεν υπάρχει αμφοβολία, ότι τον Νίκο Κοτζιά θα επιχειρήσει να κτυπήσει ανελέητα το νεοταξικό κατεστημένο. Υποτιμούν όμως ένα πολύ ισχυρόν "παίκτη". Αποφασισμένον, μεθοδικόν και πανέξυπνον. Θα συγκρουστούν με γρανίτη. Ο Ν.Κ. έχει μια αδυναμία: Είναι ελάχιστα πολιτικοποιημένος. Τα κομματικά στεγανά και τα καθηγητηλίκια δεν προωθούν την πολιτικοποίηση, αλλά την ανακόπτουν. Άνθρωπος, που δεν είναι ορθόδοξος, δεν μπορεί να γνωρίζει την πολιτική τέχνη. Ρωτήστε και τον Εργοδότη σχετικώς, όταν αναφέρεται σε όπλα. Διότι πενία τέχνας κατεργάζεται, εφόσον φιλοκαλούμεν μετ' ευτελείας και άνευ μαλακίας.

   Όταν μού πρόσφεραν εν έτει 1974 μια καρέκλα στο ΚΚΕ τούς απάντησα: "Ρε μάγκες, τι θα πουν οι γκόμενες στις δισκοθήκες και τα μπαρ, όταν μάθουν ότι κατάντησα κνίτης";
   Και όταν είχα ευκαιρία να ακολουθήσω διοικητική - ακαδημαϊκή καριέρα, προτίμησα τα μπετά. Από τότε, όταν οσφρίζομαι φρέσκο μπετόν, αισθάνομαι βαθιά ηδονή και ικανοποίηση. Μήπως διεστράφην σεξουαλικώς;

Τέλος τής δεύτερης συνέχειας.

ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΚΗΔΕΙΩΝ ΤΟΥ ΛΟΥΛΗ ΤΡΑΜΠΑΚΟΥΛΑ - ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ - ΜΕ ΤΟ ΣΚΥΛΙ ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΡΒΙΛ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΓΟΥΡΟΥΝΟΣΚΥΛΑ

....ο πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος....


6. ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ...

    Ας το επαναλάβω ακόμη μια φορά: Αναμφιβόλως οι Πυθαγόρας, Ηράκλειτος και Πλάτων υπέχουν σημασίας, που βρίσκεται πέραν τής τρεχούσης φαντασίας. Όμως, Άρθουρ Κόναν Ντόυλ και ξερό ψωμί. Δεν είναι δυνατόν να αναλύση κάποιος την υφή τού σεσηπότος, εάν δεν βρίσκεται εντός αυτού. Εάν συγκρίνουμε την μέση διαχρονική συμπεριφορά τών ανθρώπων με αυτήν τών αγρίων θηρίων, θα διαπιστώσουμε, ότι ο νόμος που κυριαρχεί στην ζούγκλα τών κοινωνιών είναι κατά πολύ περισσότερο αιμοβόρος από το καθεστώς που διακρίνει τα κτήνη. Η κατάστασις και η συμπεριφορά  τών κτηνών ανταποκρίνεται πλήρως σε φυσικά δεδομένα. Τουναντίον, η αποκτήνωσις δεν είναι απλώς παρά φύσιν, αλλά καλπάζουσα κατάντια βαναύσου αλλοτριώσεως εκείνων τών όντων, τα οποία επλάσθησαν δια τήν ορθίαν στάσιν και με την κεφαλήν άνωθεν εστραμμένην προς τον ουράνιον φωτοδότην. Ενώ η όρασις είναι αίσθησις, που αποτελεί ιδιότητα τής πλειοψηφίας τών ζώων, ο άνθρωπος ετάχθει επάνω σε βάθρο, που επεκτείνει τα όρια τών ενστίκτων. Ως ον υπό συνεχή εξέλιξι προς την ολοκλήρωσι τής πλήρους ανταποκρίσεως έναντι τών προκλήσεων τής δημιουργίας καλείται να δει πέρα, πάνω αλλά και μέσα από την όραση. Δεν αρκεί να βλέπει, οφείλει ταυτοχρόνως να προσβλέπει, να διαβλέπει και να επισκοπεί. Ο Αντουάν Εξιπερύ διακηρύσσει στον "Μικρό Πρίγκιπα", ότι το όντως πραγματικό μπορεί να καταστεί ορατό μόνο με τα μάτια τής ψυχής. Καθότι η όρασις είναι για τον άνθρωπο διαδικασία απελευθερώσεως από τα δεσμά που τον καταδυναστεύουν. Η ρήσις τού Ευαγγελίου "Οψεσθαι τής αληθείας και αυτή ελευθερώσοι υμάς", μάς καλεί να αποβάλλουμε την μάσκα, τις διόπτρες και τις ψεύτικες βλαφαρίδες. Ο Χρήστος Γιανναράς θεωρεί ότι η Ορθόδοξος Θεολογία ορά τον άνθρωπο, ως αυτόν που καλείται να νοηματοδοτήση την σύμπασα κτίσιν. Και ο Ιερός Καβάσιλας στο έργο του "Η Εν Χριστώ Ζωή" υπογραμμίζει την αλήθεια, ότι το χρίσμα κατά την αρχαίαν εποχήν συνιστούσε διαδικασία τελουμένη κατά την στέψιν τών βασιλέων. Δια τού Μυστηρίου τού Χρίσματος ο ταπεινός άνθρωπος αναβιβάζεται σε βασιλέα τής συμπάσης φύσεως. Η εν τέλει όρασις οφείλει να επεκτείνεται τόσο στην διόρασι, όσο και στην ενόρασι. Οι δεσμώτες τού Πλατωνικού Σπηλαίου είναι σε τελευταία ανάλυσι δέσμιοι τού ψευδώς οράν: Η αδυναμία περιστροφής τού αυχένος, δεν τούς επιτρέπει να έχουν στερεοσκοπική όραση. Και ο μόνιμος προσαντολισμός τών οφθαλμών τους προς τον έμπροσθεν αυτών ευρισκόμενον τοίχον τούς καταδικάζει να προσλαμβάνουν αποκλειστικώς τήν σκιάν, όσων οι "θαυματοποιοί" θέτουν σε κίνησι μεταξύ τής φωτιάς και τών θέσεών τους. Η συγκεκριμένη προσομοίωσις πλησιάζει με αξιοθαύμαστη ακρίβεια τα δεδομένα μιας αίθουσας κινηματογράφου. Οι θεατές ενός κινηματογραφικού φίλμ γνωρίζουν εκ τών προτέρων, ότι όσα παρακολουθούν δεν ανταποκρίνονται σε πραγματικά γεγονότα, αλλά είναι τελείως στημένα και σκηνοθετημένα έμπροσθεν μιας μηχανής λήψεως. Παρ' όλα αυτά όμως συμμετέχουν στα προβαλλόμενα δρώμενα με συγκινησιακή μετοχή. Κουβάδες δάκρυα έχουν χυθεί στις δραματικές ταινίες, τόνοι γέλωττος έχουν επέλθει κατά την προβολή κομωδειών, καντάρια αδρεναλίνης έχουν εκκριθεί κατά την προβολή ταινιών αστυνομικού, πολεμικού ή περιπετειώδους περιεχομένου. Πολύ δύσκολα επιτυγχάνει ένας ιδιαίτερα προικισμένος συγγραφεύς μυθιστορημάτων με τις περιγραφές που επιχειρεί σε όποιο βιβλίο, να επιφέρει μια συγκινησιακή φόρτιση, που να πλησιάζει έστω αυτήν τού θεατού τής μεταφοράς τού βιβλίου στην μεγάλη οθόνη. Η οπτική πρόσληψη τού εντέχνως προβαλλομένου κυήματος φαντασίας είναι εις θέσιν να συναρπάζει, σε βαθμό, που συχνά προσεγγίζει από συγκινησιακή σκοπιά τα όρια τής προσλήψεως πραγματικών γεγονότων. Στην μιντιαλιστικώς ποδηγετούμενη εποχή μας, έρχεται η τηλεόρασις νακαθορίσει ποια είναι η εν τέλει πραγατικότητα. Όσα περίγραψε στο "1984" ο Όργουελ αποτελούν εδώ και δεκαετίες πάγια δομικά χαρακτηριστικά τού δημοσίου και ιδιωτικού βίου.
   Ποια είαι όμως η αιτία, που ωθεί το μέσο αισθητήριο να συγχέει το πραγματικό με φαντστικό; Για να μην επεκτείνουμε την προβληματική, σε αυτά, που μέσω τού τεχνητού οπτικοακοαστικού δημιουργήματος εντέχνως υποβάλλονται, στοχεύντας κατ' ευθείαν στο ασυνείδητο τού θεατού. Για ποιον λόγον κατά την διαδικασία τής προσλήψεως ενός τεχνητού οπτικοακουστικού δημιουργήματος υπερτερεί η συνσισθηματική φόρτισι τελείως δυσανάλογα εις βάρος τής κρίσεως; Θεωρώ ότι η απάντησι σε αυτό το ερώτημα βρίσκεται, στο ότι και αυτό που εν γένει θεωρούμε πραγματικό, δεν είναι παρά η πρόσληψη ψευδών και υποβαλλομένων πλασματικών παραμορφώσεων τής πραγματικότητος. Υπό αυτήν την έννοιαν θεωρώ, ότι το Μάτριξ δεν είναι παρά η διαδικασία τού ψευδώς οράν.
   Αναμφιβόλως, η επίδραση ενός θεάματος στον θεατή σχετίζεται και με την διάθεσή του, να επιτρέψει στο θέαμα να επενεργήση επ' αυτού. Ακριβώς η διαδικασία τής διασκεδάσεως από τον φόρτο τής καθημερινότητος, έγγυται, στο να παραμεριστούν δι ολίγον τα καθ' ημάς, που επιμόνως μάς απασχολούν, ή και μας ταλανίζουν και να αφεθούμε στην αίσθηση άλλων - φανταστικών - καταστάσεων, παραμερίζοντας φίλτρα λογικής και ψυχολογικές οχυρώσεις, που μπορούν μεν είναι εκ προοιμίου πλασματικές, άλλα έχουν κατασκευαστεί με στόχο να μάς μεταφέρουν σε χώρους που μάς χαλαρώνουν. Η ένταξη όμως όλο και εντονότερης μιντιακής ενασχολήσεως στην καθημερινή μας ζωή, μάς ωθεί ασυναίσθητα σε σφαίρες, όπου τα όρια μεταξύ πραγματικού και φανταστικού ρευστοποιούνται. Επί πλέον η σκόπιμη χειραγώγησι τών μαζικών μέσων οικοδομεί βήμα προς βήμα πρότυπα και στερεότυπα, έναντι τών οποίων αισθανόμαστε την ανάγκη να προσαρμοζόμαστε και να συμβαδίζουμε με αυτά, εάν θέλουμε να γινόμαστε κοινωνικά αποδεκτοί. Στην ουσία μικρόφωνα, κάμερες και οθόνες διαμορφώνουν στθερές τής μέσης ανθρώπινης΄προσωπικότητας και κοινωνικών επιλογών και δραστηριοτήτων. Αυτή η διαδικασία δρά παραμορφωτικώς με διττή συνέπεια: Αφ' ενός η επανάληψη όλων αυτών τούς προσδίδει μια ιδιοδυναμική, με αποτέλεσμα αυτά να αναπαράγονται στην πορεία τού χρόνου αυτοβούλως, έχοντας πλέον κατακυριεύσει την σφαίρα τού αυτονόητου. Η δεύτερη συνέπεια, η οποία είναι ακόμη πλέον επικίνδυνη τής πρώτης, αφορά την επεκταση τών κλισέ σε όλες τις δυνατές κατευθύνσεις. Κατ' αυτόν τον τρόπο,ο οι υποταγμένοι στα συστημικά στερεότυπα δεν είναι μόνον αυτοί που εκούσιως αρέσκονται να υπηρετούν το σύστημα, αλλά επεκτείνονται και σε πλείστους όσους είναι πεπεισμένοι, ότι δήθεν το αντιπαλεύουν. Το σύστηημα δεν έχει το παραμικρό πρόσκωμα να διαχωρίζεται η κοινωνία σε θιασώτες και αμφισβητίες του. Τουναντίον εκτιμά, ότι αυτή η κατάτμηση αυξάνει το τζόγο, στα πλαίσια ενός παιχνιδιού, τού οποίου τα στοιχεία είναι πειραγμένα. Εκτιμά, ότι η ενέργεια, την οποία εκκλύεται από μια ελεγχόμενη αντίθεση, συνιστά έτοιμο δυναμικό, το οποίον είναι το σύστημα εις θέσιν να καναλιζάρει κατά το δοκούν σε κατευθύνσεις, που αυτό επιλέγει. Κατά συνέπεια, η ποιότητα μιας δυναμικής, η οποία προσβλέπει στην ουσιαστική αμφισβήτηση τής κακοδαιμονίας, δεν καθορίζεται από την όποια βαρύγδουπη φρασεολογία, την ηχηρή συνθηματολογία, τις ομολογίες πίστεως στα όποια κλισέ, ακόμη ούτε και από την συμμετοχή στις όποιες ακτιβιστικές ενέργειες, όσο αυτές δεν εντάσσονται σε φρόνιμη και συγκροτημένη στρατηγική, η οποία διέπει μια σειρά επεξεργασμένων και στοχευμένων τακτικών επιλογών. Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΙΑΚΗΣ ΔΥΝΑΜΙΚΗΣ  ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΩΣ ΣΤΗΝ ΣΦΑΙΡΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ. Αυτή είναι και η μόνη, που αποφασίζει κατά πόσο πρόκειται περί σοβαρούς ετοιμότητος, ή κατά πόσο οι εξάρσεις που εκδηλώνονται, επιχειρούν να δώσουν διέξοδο σε σώψυχα. Η πρώτη περίπτωση σφραγίζεται από την συνέπεια τής προσωπικής ευθύνης τών δρώντων. Αυτοί δεν διστάζουν να δομούν και να προβάλλουν ίδια άποψιν, στηριγμένην στην διαδικασίαν τής αναζητήσεως. Η αναζήτησις προϋποθέτει θάρρος, ανιδιοτέλεια και υπευθυνότητα. Διότι μπορεί να καταλήξη, ή να μην δυνηθεί να καταλήξη στην εξεύρεση τών ζητουμένων. Τουναντίον, η κλακαδόρικη εκδοχή στηρίζεται σε αναμάσημα, στην εμμονή σε στερεότυπα, σε ανερμάτιστες βεβαιότητες, μονόπατη στήριξη στο εγώ, καίτοι διεπόμενη από την ψυχολογία τής γκρούπας, οχυρώνεται πίσω από συλλογικής τυποφανείας εκφορές, αναμασώντας αενάως το "μας". Το ένα "μας", το άλλο "μας" και το λουρί τής μάνας.
    Το Ελλαδικό κράτος υπήρξε από την ίδρυσή του εξωστρεφές, εξαρτημένο και υποτελές. Η μαρξιανή διακήρυξη ότι, "η κυρίαρχη ιδεολογία σε μια κοινωνία είναι η ιδεολογία τής κυρίαρχης τάξης" είναι κατά την γνώμη μου ορθή, ασχέτως εάν αυτή η διακήρυξη ισχύει εξίσου για τον μαρξισμό, ως συστημικό κατασκεύασμα. Μια εξαρτημένη κοινωνία δεν είναι εις θέσιν να παράγει ανεξάρτητη και αμφισβητησιακή ιδεολογία, εγκλωβισμένη στον μιμητισμό και τον αναμάσημα εισαγόμενων ιδεολογημάτων. Αυτό το δεδομένο όμως, ενώ ισχύει σε κοινωνική κλίμακα, μπορεί να επιδέχεται μεμονωμένες εξαιρέσεις σε προσωπικό επίπεδο. Η άλλωση τών εκπαιδευτικών οργανισμών και τών εκπαιδευτικών προγραμμάτων, η δράση τών μηχανισμών δευτερογενούς κοινωνικής ενσωματώσεως, όπως τού στρατού και τών θρηκευτικών και παραθρησκευτικών μαντριών, η περιθωριοποίηση τών αξίων και το brain drain ελαχιστοποιούν ωστόσο τόσο τον αριθμόν, όσο και τα περιθώρια δράσεως τών εξαιρετικών τού κανόνος περιπτώσεων. Με συνέπεια, αυτήν την στιγμήν στην επικαιρότητα να κατισχύουν σαφέστατα αριθμητικώς αυτοί που πλειοδοτούν σε βερμπαλισμό και αυτοεπαίρονται ως "σωτήρες", συγχέοντας την μεγαλοστομία με το θάρρος και την παρρησία και το αμοιβαίο χειροκρότημα τών κολλητών τους, με την ουσιαστική τομή μιας κοινωνικής παρεμβάσεως, κειμένης πέραν τής αναπαραγωγής τών κοινωνικών μυθευμάτων.
    Όμως τίποτε δεν δύναται να παρακάμψει τον καταλυτικό ρόλο τής συνειδήσεως στην ζύμωση και στην όσμωση τών κοινωνικών διεργασιών. Δεν δύναται να υπάρξει μεσοπροθέσμως κανένα ουσιαστικό προχώρημα, όσο δεν εκπονείται και δεν κατατίθεται συνεκτική θεωρία ανατροπής τών ισχυόντων δεδομένων. Όσο αυτή η επιταγή δεν προωθείται, αφήνεται το πεδίο έρμαιο στο έλεος τών συστημικών προσωπικοτήτων και δομών. Αλλά και στην αμφισβητησιακή παρέμβαση πολιτικών και κοινωνικών υποκειμένων, τα οποία λόγω θέσεως και λειτουργικότητος, δεν είναι εις θέσιν να προβαίνουν σε σφαιρική ανάλυση τών δεδομένων και να διαμορφώνουν συνολική προοπτική. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι είναι το ίδιο. Υπάρχουν έντονες διαφοροποιήσεις ακόμη και στα πλαίσια τού συστήματος - όπως θα δείξω στην συνέχεια, προσεγγίζοντας τήν σύγκρουση Κοτζιά / Καμμένου - που δεν αρμόζει να εκτιμηθούν ως αμεληταίες, ή να απορριφθούν άπαντες οι συμβαλλόμενοι σε αυτές εκ προοιμίου, ολωσχερώς και κατ' αποκοπήν. Επί πλέον, παρακολουθώντας προσεκτικά τα δρώμενα στην σφαίρα τής δημοσιότητος, μπορεί να διαπιστωθεί, ότι στα πλαίσια τής συγκυρίας, ως αυτή διαμορφώνεται, διαφοροποιούνται, αφυπνίζονται και ενεργοποιούνται μια σειρά κοινωνικές δυνάμεις, εισερχόμενες σε τελείως νέα πλαίσια, σε σύγκρουση με παρελθούσες επιλογές.

   Με "Το Σκυλί τών Μπάσκερβιλ" επιχείρησε με μιας ιδιαίτερης μαεστρίας τομή ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ να υποδείξε ποιος είναι τελικά το θηρίο και που κρύβεται το τέρας, αμφισβητώντας τήν διαδικασία τού ψευδώς οράν, συμφώνως προς την περιώνυμον ρήσιν τού ήρωός του: "Τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται". Εν τέλει δεν ήταν ο υπερμεγέθης και αγρίως εφορμών κύων εναντίον παντός παρεισάκτου εις τον χώρον ιδιοκτησίας τών Μπάσκερβιλ το θηρίον. Το πραγματικώς τέρας ήσαν οι άνθρωποι, οι οποίοι εγύμνασαν και τροποποίησαν ψυχολογικώς αυτό το πλάσμα τής φύσεως, μετατρέποντάς σε έμβιο φονικό όπλο, με στόχο να ιδιοποιηθούν ξένη ιδιοκτησία. Τα έργα τού Κόναν Ντόυλ μπορούν να θεωρούν ως τα βασικότερα πονήματα συνομωσιολογικής διαφωτήσεως τού παρελθόντος αιώνος. Όμως πλήν αυτής τής στοχεύσεως, όποιος παρακολουθήσει με προσοχή τούς διαλόγους στο τελευταίο μέρος αυτού τού μυθιστορήματος, μπορεί να διακρίνει την ιδιάζουσα τρυφερότητα οικολογικής υφής - σε χρονική φάση που την αντίστοιχον προβληματική δεν είχε καν διανοηθεί ο οιοσδήποτε - με την οποίαν ο συγγραφεύς χειρίζεται καταγγελτικώς τον βιασμό τής φύσεως από την ανθρώπινη μοχθηρία, μεταλάσσοντας τήν συμπεριφορά ενός αθώου ζώου, που είναι εκπρόσωπος ενός είδους, πού αποτελεί τον πλέον πιστό φίλο τού ανθρώπου.
    Επί τού προκειμένου ο Κόναν Ντόυλ προτείνει μια μέθοδο στην διαδικασία να φωτίσουμε τούς τρόπους που σχεδιάστηκε, προωθήθηκε και εφαρμόστηκε ένα υποθαλπτικό σχέδιο συνομωσίας, την οποίαν ακολούθησαν στην δραματουργική πλοκή τών έργων τους και άλλοι δημιουργοί τού αστυνομικού μυθιστορήματος στην πορεία. Δεδομένου, ότι μια συνομωσία σχεδιάζεται συνήθως εν κρυπτώ, με λήψη μέτρων συγκαλύψεως τής όλης πρακτικής, είναι πολύ δύσκολο να διακρίνει εκ τών υστέρων κάποιος ερευνητής την διαδοχή όσων συνέβησαν. Στις πλείστες τών περιπτώσεων οι ένοχοι επιδιώκουν τήν προβολή κάποιου μη σχετιζόμενου με την εκπόνηση και εφαρμογή του σχεδίου προσώπου ως δήθεν ενόχου, οικοδομώντας μια παραπλανητική πλεκτάνη. Η προσέγγιση, που προτείνει ο Κόναν Ντόυλ, στηρίζεται σε δυο σκέλη: Το πρώτο προσβλέπει στην παράκαμψη όσων στοιχειοθετεί παραπλανητικώς η πλεκτάνη ενοχής, βάση τής αρχής "Τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται". Με αυτόν τον τρόπο παρακάμπτεται η παραπλανητική ατραπός. Το δεύτερο σκέλος αφορά την εξεύρεση τής περιοχής, όπου κείται η ατραπός, που οδηγεί στον εντοπισμό κατ' αρχήν και στην αποκάλυψη εν συνεχεία τών ενόχων. Το δεύτερο σκέλος τής εν λόγω μεθόδου εστιάζεται σην διερεύνηση τού ερωτήματος QUI BONO? - Ποιος ωφελείται;
    Με βάση αυτές τις αρχές προσπάθησα να διερευνήσω στην πορεία την λεγομένη Συμφωνία τών Πρεσπών και την διένεξη Κοτζιά / Καμμένου, που οδήγησε στην παραίτηση τού πρώτου. Εκτιμώ, ότι υπάρχουν κάποιες σημαντικότες και λίαν ενδιαφέρουσες αλληλουχίες σχετικά, οι οποίες αρμόζει να τεθούν στην κρίση σας. Δεδομένου, ότι όσα έχουν κατατεθεί στην μπλογκόσφαιρα σχετικώς, είναι στο σύνολό τους μάλλον άνευ αναλυτικής αξίας (πέραν τής οποιας αποσπασματικής παραθέσεως πραγματικών δεδομένων) εστιαζόμενα κυρίως σε βερμπαλισμούς και λεονταρισμούς. Εν τέλει, όλος αυτός ο αυτοεπαιρούμενος χειροτεχνισμός, θα ήτο ένα είδος ανέξοδου διαδικτυακού φολκλόρ, εάν κάποιες πτυχές του - χωρίς πάντοτε να θέλω να αποδώσω συνειδητές προθέσεις - δεν συνέβαλλαν στις στοχεύσεις αυτών που εξύφαναν την συνομωσία. Μια πολύ προσεκτική ματιά στις εξελίξεις, αφήνει να διακρίνεται, ότι κάποιες βερμπαλιστικές εξάρσεις είχαν συνυπολογιστεί, πριν καν εκδηλωθούν, στον υφιστάμενο σχεδιασμό.

     Πριν εισέλθω όμως στα κεθέκαστα, θέλω να κάνω μια τελευταία προς ώρας προσθήκη στην αναφορά περί ψευδούς οράσεως, την οποίαν έθεσα στην εισαγωγήν αυτής τής ενότητος. Αυτή τήν προσθήκη θεωρώ υποχρέωσίν μου έναντι τού Πλάστου και Δημιουργού μας, διότι αναφέρθηκα προηγουμένως σε κάποιες ροπές τής ανθρωπίνου φυσικής συγκροτήσεως, αποδίδοντας αρνητικές ιδιότητες:
    Θεωρώ, ότι καίτοι αυτές οι αρνητικές τάσεις - οι οποίες αφορούν την προσληπτική σύγχυση πραγματικού και φανταστικού (επί τω προκειμένω πλασματικού) - όντως υφίστανται και επενεργούν, δεν είναι όσον αφορά την ανθρώπινον συγκρότησιν εκ προοιμίου δεδομένες υπό την συγκεκριμένην μορφήν και ποιότητα. Πράγματι, αυτές εδράζονται στην ανθρώπινη συγκρότηση, ως εν δυνάμει συμποριφορές και επενέργειες. Όμως, η συγκεκριμένη έκφασή τους δεν είναι μονοσημάντως καθωρισμένη. Η δυνατότητα να ανάγεται το υπό τού ανθρώπου ορούμενον σε πραγματικόν, μπορεί να εκδηλωθεί τόσο επί πλασματικής, όσο και επί δημιουργικής βάσεως. Αυτό σχετίζεται με το κατά πόσον τα αντίστοιχα βιοπνευματικά κέντρα τού ανθρώπου λειτουργούν αληθώς, ή επί αλλοτριωμένης βάσεως. Το ριζοσπαστικής υφής ρητόν τού Ηρακλείτου "ΤΑΥΤΟΝ ΤΟ ΕΙΝΑΙ  ΚΑΙ ΤΟ ΟΡΑΝ" υποδηλώνει ότι η ανθρώπινος όρασις δύναται να συστήνει πραγματικότητες. Πρόκειται για την διαδικασία, την οποίαν ο Πλωτίνος αποκάλεσε "ΘΕΩΡΙΑΝ". Επ' αυτού έχουν γίνει πολλαπλές αναφορές και έχουν εκπονηθεί διεξοδικότατες "οδηγίες προς ναυτιλομένους" τόσο από τον Πλάτωνα, όσο και από τούς Νεοπλατωνικους Φιλοσόφους, όσο και από τούς Μυστικούς Πατέρες τής Εκκλησίας. Υπό αυτήν την έννοιαν προβαίνω στον ισχυρισμόν, ότι η Ορθοδοξία δεν αποτελεί θρήσκευμα, ως εντέχνως και σκοπίμως κάποιοι θεωρούν και διαδίδουν, αλλά ορθώνει ισχυρότατον και βαθυτάτην Πίστιν, μη προσβλέπουσα στην όποιαν "σωτηρίαν τής ψυχής" (ως ετερογενείς προς την Μυστικήν Θεολογίαν διδασκαλίες διαδίδουν) αλλά εις τον Φωτισμόν τού ανθρώπου και εις την Ένωσίν του με το Θείον.
    Χαρακτηριστικά είναι αυτά τα οποία αποκαλύπτει σχετικά με την φύσιν τής φαντασίας η ετυμολογία τών γλωσσικών όρων, συμπεριλαμβανομένων και αυτών τής λατινικής ως αρχαίας γλώσσης. Σημαντική είναι προς αυτήν την κατεύθυνσιν και η ετυμολογία τού όρου "information", που αντιστοιχεί πλήρως στον όρον "πληροφορία", την οποίαν εξέθεσα σε προηγουμένη αναφορά περί τών πεδίων πληροφορίας. Ο λατινογενής όρος περι φαντασίας είναι "fiction" προερχόμενος από το ρήμα "figere" (figo, fixi) που σημαίνει στερεώνω, επικολλώ, καρφώνω, τρυπάω. Κάτι δηλαδή σαν να προβαίνουμε στην στερέωση ενός κάδρου σε ένα τοίχο. Το ερώτημα είναι ποιο είναι το κάδρο και ποιος ο τοίχος που στερεώνει η φαντασία, fiction; Εδώ προφανέστατα πρόκειται για την πληροφορία - information, την οποιαν μεταφέρει, ανεβάζει και στερεώνει η φαντασία - fiction δια τής Θεωρίας στα πεδία πληροφορίας, ώστε αυτή μέσω τής διαδικασίας υλοποιήσεως να διέλθη στην σφαίραν τής πραγματικότητος.
    Ο άνθρωπος έχοντας μετατραπεί σε έρμαιο τών εκπεσόντων, δεν αποτελεί μόνον τροφή τους, αλλά επί πλέον έχοντας αδρανήσει δια τής ατροφίας εις αυτούς η δυνατότητα τής Θεωρίας, καθίσταται και μηχανικό τους εξάρτημα, ως έκθεσα στο παρελθόν. Έχοντες απωλέσει οι εκπεσόντες πλήρως την δυνατότητα προσβάσεως στα πεδία πληροφορίας, αλλοτριώνουν τον άνθρωπο, ώστε να ιδιοποιούνται για αλλότριες προς αυτόν επιδιώξεις την λειτουργία τής επιφύσεώς του. Όπως είχα γράψει στο παρελθόν, είμαστε γίγαντες όσο αφορά την χάρντγουερ, αλλά ταυτοχρόνως είμαστε τελείως αποπροσανατολισμένοι όσο αφορά την σόφτγουερ, επί τής οποίας οι εκπεσσόντες διαθέτουν προηγμένη τεχνογνωσία. Όμως, το όποιο πακέτο προγραμμάτων καταντάει μακροπρόθεσμα άχρηστο, για όποιον δεν διαθέτει μηχάνημα. Ενώ αυτοί που διαθέτουν μηχάνημα, είναι καταδικασμένοι να βρούν πρώτιστα λειτουργικό σύστημα. Τα υπόλοιπα έπονται.



7. ΤΟ ΕΝ ΠΡΩΤΟΙΣ ΑΟΡΑΤΟΝ - ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ ΔΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΝ ΕΥΚΡΙΝΕΣΤΑΤΟΝ - ΝΗΜΑ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΕΙ ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΚΑΘΕΚΑΣΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ

Ερώτημα εργασίας:

Τι είναι αυτό που συνδέει αμέσως  μεταξύ τους
1. την συμφωνία τών Πρεσπών
2. τούς εμπρησμούς στο Μάτι
3.  την δολοφονία τού Κώστα Κατσίφα

Απάντησις:

Ο Νίκος Κοτζιάς, η παραίτησή του από Υπουργός Εξωτερικών καθώς και η σύγκρουσις Κοτζιά / Καμμένου

    Εν πρώτοις τα τρία δεδομένα, τα οποια απαρίθμισα, φαίνονται να μην συσχετίζονται αμέσως μεταξύ τους. Όμως μια βαθύτερη ερευνητική ματιά αποκαλύπτει τον άμεσο συσχετισμό τους. Το πρόσωπο κλειδί, το οποίον διέπει αυτόν τον συσχετισμόν (χωρίς να αποσκοπώ να τού αποδώσω την παραμικρή  ευθύνη ούτε για τούς εμπρησμούς στο Μάτι, ούτε για την δολοφονία τού Κατσίφα) είναι Νίκος Κοτζιάς. Εκεί που αυτός έχει ευθύνη - εν τέλει όμως διαφορετικού τύπου και υφής από αυτήν, την οποίαν του αποδίδουν οι μέσες επικρατώσες προκαταλήψεις - είναι οφθαλμοφανώς η Συμφωνία τών Πρεσπών. Αλλά και αυτή περιβάλλεται από πληθώρα γρίφων στην επιφάνειά της, που είναι όμως όλοι ερμηνεύσιμοι.
    Στην προσπάθειά μου να ερμηνεύσω πίσω από τα σημαίνοντα τις πραγματικές αιτιάσεις και διαδικασίες τών συμβάντων επιχείρησα να συνθέσω κάποιο ψυχογράφημα τού Νίκου Κοτζιά. Εάν μπορέσει να βρει κάποιος την άκρη, μετά το κουβάρι ξετυλίγεται. Έχοντας τα βασικά πλαίσια ενός ψυχογραφήματος και γνωρίζοντας επίσης τις βασικές παραμέτρους, βάσει τών οποίων σταθμίζεται γενικώς η ανθρώπινη συμπεριφορά, καθίσταται δυνατόν να ιχνηλατηθεί η πορεία τής ελλαδικής εξωτερικής πολιτικής τών προσφάτων ετών, μέσω τού βίου και τής πολιτείας τού συγκεκριμένου πολιτικού προσώπου.
   Στην προσπάθεια να συνθέσω αυτό το ψυχογράφημα με βοήθησε αρκετά, ότι κάποτε γνώρισα από μικρή απόσταση τον Νίκο Κοτζιά. Όχι προσωπικά, αλλά εκ τού σύνεγγους. Έτυχε να επισκεφθούμε το ίδιο γυμνάσιο. Αυτός είναι μεγαλύτερος ένα ή δυο χρόνια. Η εικόνα που έχω είναι από την εφηβική ηλικία. Είναι πολύ περιορισμένη σε έκταση. Όμως αφορά μια φάση, που ο άνθρωπος ακόμη δεν φτιασιδώνεται. Και η μάσκα, που έχει μάθει να πλέκει, αποκαλύπτει στην ουσία το πραγματικό του πρόσωπο. Τα μάτια, με τα οποία έβλεπα τότε, ήταν αυτά που διαμόρφωσααν οι γονείς μου. Απλοί μικροαστοί, άδολοι, λαϊκοί άνθρωποι, βγαλμένοι μέσα από τα χρόνια τής κατοχής, τής απελευθέρωσης και τού εμφυλίου, σε μια αιματοβαμένη συνοικία, σε απόσταση λεπτών από το σκοπευτήριο τής Καισαριανής. Ακόμη με βοήθησε, ότι κατοικώντας στο Βερολίνο επί 45 χρόνια γνωρίζω από πρωτο χέρι κάποιες παράδοξες πτυχές του, τόσο του Δυτικού, όσο και τού Ανατολικού.
   Θυμάμαι το Νίκο Κοτζιά να κάθεται σχεδόν πάντοτε μονήρης στιην άκρη σχεδόν τών κερκίδων τού προαυλίου. Με κατάμαυρα κατσαρά μαλλιά και το χνούδι που έχουν οι έφηβοι στο πρόσωπο πριν ξυριστούν. Μονίμως με ένα χαμόγελο, που υποδήλωνε πλασματική χαρά, διάθεση ευγένειας και αμηχανία. Ήταν τότε δικτατορία. Κάποιοι κολλητοί μου μερικές φορές δείχνοντας προς αυτόν μού είπαν: "Ρε σύ, ο πατέρας αυτουνού ήτανε βουλευτής τής ΕΔΑ".

   Ίσως αναρωτηθεί κάποιος κατά πόσον έχει νόημα η ενασχόληση με αυτά. Πιστεύω ότι έχει. Εφόσον δεν θέλουμε να αντιδρούμε μόνον στην επιφάνεια, ή και να μετατρεπόμαστε σε χρήσιμους ηλίθιους στα δύχτια κάποιων, οι σχεδιασμοί τών οποίων πάνε πολύ πίσω. Η για να το εκφράσσω στην γλώσσα τού πάλαι - ποτέ  πολύ Χαρίλαου: "Για να μην ρίχνουμε νερό στον μύλο τής αντίδρασης".

συνεχίζεται....