ΥΜΝΟΣ ΣΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ

«Ο Θάνατος είναι συνήθεια για εμάς και καθήκον»

Στρατηγός ΙΣΣΑΜ ΖΑΡΕΝΤΙΝ 

"Κάποιοι ζούνε σαν άνθρωποι και πεθαίνουν σαν σκυλιά.

Άλλοι ζούνε σαν σκυλιά, μα πεθαίνουν σαν άνθρωποι". 

Κομφούκιος




Στην ηχογράφιση τής μουσικής ενσωματώθηκε το κάτωθι Playalong από το Youtube.com:
https://youtu.be/GeRsnFeAL38

Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ MICHAEL FLYNN ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟ PIZZA GATE ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΜΕΡΟΣ

3. Ο ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΚΑΙ Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ

  Τέσσερεις είναι οι βασικοί σταθμοί στην επαγγελματική πορεία  τού συνταξιούχου στρατηγού Μαικλ Φλυν:

  Προερχόμενος από οικογένεια ενός χαμηλόβαθμου ιρλανδού βετεράνου τού Β΄ΠΠ και τού πολέμου τής Κορέας, ο οποίος αποστρατεύθηκε με τον βαθμό τού αρχιλοχία, ο Φλυνν μετά τις σπουδές του στο πανεπιστήμιου τού Rhode Island, που είναι ο τόπος που διήγε τα νεανικά του χρόνια, κατάχθηκε το 1981 σαν αξιωματικός καριέρας στον στρατό. Ήταν ακριβώς η εποχή, που οι ΗΠΑ έχοντας χωνέψει το σύνδρομο τής ήττας στον πόλεμο τού Βιετνάμ, εγκαινίαζαν μια νέα εποχή "λαμπρής δόξης" ωμών επεμβάσεων σε μικρές και αδύναμες χώρες τού εξωτερικού, επιβάλλοντας την λεγόμενη "πολιτική τών κανονιοφόρων". Ο σεφτές έγινε το 1983 με την επέμβαση στην Γρενάδα, στην οποία ο Φλυνν συμμετείχε ως "στρατηγικός αναλυτής", αξιολογώντας σχετικά τις εκπομπές τών Κουβανικών ραδισταθμών. Η "λαμπρή καρριέρα" τών αναλύσεων τον φέρνει να συμμετέχει το 1994 στην επέμβαση στην Αϊτή. Το 2004 μετατίθεται στην διοήκηση τής υπηρεσίας ειδικών αποστολών, στην οποία υπάγονται όλες οι ειδικές δυνάμεις, όπως οι Delta Force, οι Rangers, οι SEAL Team six κ.ά. με απόσπαση στο Ιράκ. Φιλοδοξία του στην συγκεκεριμένη φάση ήταν η επεξεργασία μεθόδων για την εξουδετέρωση δικτύων τών αντιπάλων. Η ανάπτυξη δραστηριοτήτων στο Ιράκ αποτελεί τον δεύτερο σταθμό στην πορεία του.
  Είναι πάγια η τακτική τού κρατικού μηχανισμού τών ΗΠΑ να ενσωματώνει στελέχη που προέρχονται από κάποιες συγκεκριμένες εθνικότητες σε μηχανισμούς που φέρουν τον προσδιορισμό "intelligent". Η προτίμηση ελληνοφώνων ως επικεφαλής τών μυστικών υπηρεσιών είναι δεδομένη, όπως στην περίπτωση τού συγχωριανού μου Γιώργου Τενέτη, ως διευθυντού τής CIΑ, αλλά και τού Γιάννη Νεγρεπόντη, ως επικεφαλής τού συντονιστικού οργάνου τών μυστικών υπηρεσιών. Οι Ιρλανδοί είναι μια ιδιαίτερα προικισμένη φυλή, η οποία είναι από πλευράς ψυχοσύνθεσης συγγενής προς τούς Έλληνες. Περιώνυμος ήτο ο επικεφαλής τών δυνάμεων τών ΗΠΑ κατά την απόβαση στην Ευρώπη στρατηγός Πάττον. Ο Φλυνν καθιερώθηκε στις επιχειρήσεις στο Ιράκ ως στέλεχος με ιδιαίτερες ικανότητες, όσο όμως ο στρατηγικός τζόγος ελάμβανε χώρα με βάση την πάγια σημαδεμένη τράπουλα τών ΗΠΑ. Όσο δηλαδή οι επιχειρήσεις τους στόχευαν εναντίον τών Σουνιτών και τής Αλ Καίντα, ως εμπροσθοφυλακλής τής σουνιτικής προελεύσεως τρομοκρατίας. Όσο ο αντίπαλος ήταν δοτός, ο Φλυνν μπορούσε να καταγράφει περίοπτες νίκες "αντιτρομοκρατικού" σχεδιασμού, εφαρμόζοντας μεθόδους, που τού απέδωσαν την αύρα ενός μη συμβατικού στρατηγικού οργανωτού, προικισμένου με ευφυή εφευρηματικότητα. Με ιδιαίτερα εύστοχες επιλογές ο Φλυνν επέτυχε να εξουδετερώσει τον κορμό τής Αλ Καίντα συο Ιράκ, παγιδεύντας και τον αρχηγό της Άμπου Μουσάμπ αλ-Ζαρκάουι το 2006. Στην συνέχεια ο Φλυνν γοητευμένος από τις επιτυχίες τών επιλογών του, ξεκίνησε σχετικά τις δημοσιεύσεις αναλύσεων με την μορφή άρθρων και βιβλίων, ως καθοδηγητής στην εκπόνηση νέων επιλογών στην καταπολέμηση τής "τρομοκρατίας".
  Η κατάσταση όμως σχετικά με την εφευρηματικότητα τού Φλυνν άρχισε να ξεχυλώνει στο Ιράκ άσχημα, όταν ξεκίνησε να παρεμβαίνει στην διαδικασία ο ενεξέλεγκτος παράγων τών Σιιτών, οι οποίοι ευρίσκοντο κάτω από την αρρωγή και την εποπτεία τών Ιρανών. Επειδή έτυχε να ζημωθώ στο παρελθόν με πολλές διαφορετικές φυλές, το έφερε η περίσταση να δημιουργήσω στενή φιλία τόσο με Ιρλανδούς όσο και με Πέρσες. Ενώ η σχέση και με τις δυο αυτές εθνικότητες διέπεται από μεγάλη αμοιβαία εμπιστοσύνη, η σχέση με τούς Ιρλανδούς στηρίζεται σε έντονη εγκαρδιότητα, ενώ η σχέση με τούς Ιρανούς σε έντονη αμοιβαία εκτίμηση. Οι Ιρλανδοί διέπονται από πηγαία λεβεντιά, τόλμη και καπατσοσύνη. Είναι ιδιαίτερα ριψοκίνδυνοι και αισιόδοξοι. Στοχεύουν ψηλά, επιτυγχάνουν προωθημένους στόχους γρήγορα. Όμως, ως παρορμητικοί, κάποιε φορές διακρίνονται από αστοχία, με οδυνηρές συνέπειες. Τουναντίον οι Πέρσες είναι άνθρωποι χαμηλών τόνων, που διακρίνονται από έντονη μεθοδικότητα και ευφυία, και επιδιώκουν τις στοχεύσεις προσεκτικά, βήμα προς βήμα. Στον τομέα τής εναποκτήσεως τεχνογνωσίας διαθέτουν στα πλαίσια τού προσωπικού μου χώρου το προβάδισμα. Μπορούν να λειτουργούν συλλογικά χωρίς εξάρσεις και να επιμερίζουν τα καθήκοντα συμφώνως προς τούς τομείς που διαθέτουν εις έκαστος προσόντα. Οι επιτυχίες τους μπορεί να μην ειναι θεαματικές, αλλά επειδή προσβλέπουν σε πλάτος και όχι όχι σε ύψος, τα αποτελέσματα διαθέτουν άριστη έδραση. Είμαι πολύ καλά σε θέση να κατανοήσω, για ποιο λόγο ο Φλυνν βρήκε το μάστορή του από τις ομάδες τών Σιιτών "Κουντς", όταν το αίμα τών στρατιωτών τών ΗΠΑ ξεκίνησε να ρέει στο Ιράκ άφθονο, χωρίς η αλεπού από την Ιρλανδία να μπορεί να στήσει την παραμικρή στρατηγική εναντίον τους. Εκεί όμως που η ευφυία προσκρούει τα όριά της, ο άνθρωπος τών μιλιταριστικών οργανισμών ανακαλύπτει ως στερνή σανίδα σωτηρίας τα ένστικτα, δηλαδή εκείνη την πλευρά τού κτήνους που διψά για εκδίκηση. Όταν οι στοχευμένες επιχειρήσεις τών SEALS δεν αποδίδουν, τότε ο στρατηγικός αναλυτής εκπίπτει σε θιασώτη τής καταστροφικής επενέργειας τών βλημάτων μέσου βεληνεκούς εναντίον τής πηγής τού "κακού". Η ταπείνωση που δέχθηκε ο Φλυνν από τούς Σιίτες στο Ιράκ τον ώθησαν προς μια όλο και εντονότερη βερμπαλιστική αμφισβήτηση τού Ιράν.
  Το 2008 ο Φλυνν προβιβάζεται στην θέση τού επικεφαλής αναλυτού τού πενταγώνου (Senior Intelligence Officer) αποκτώντας και τον βαθμό τού στρατηγού. Τότε ξεκινάει μια καμπάνια εναντίον όλων με κέντρο αναφοράς τις "πλήρως εσφαλμένες στρατηγικές επιλογές" τών ΗΠΑ, φιλοδοξώντας να επιφέρει νέους ριζοσπαστικούς προσανατολισμούς. Το ίδιο έτος ο Μπάρακ Ομπάμα εκλέγεται νέος πρόεδρος και εξαγγέλει την σταδιακή αποδέσμευση τών ΗΠΑ από το Ιράκ. Στην ουσία αυτή η χώρα έχει οδηγηθεί στον τεμαχισμό και το χάος. Τα πετρέλαια στις περιχές τών Κούρδων μπαίνουν κάτω από την εποπτεία Κούρδων λακέδων, όπως ο Μπαρζανί, με στόχο την περεταίρω ανεμπόδιστη εκμεταλλευσή τους από τις πολυεθνικές, ενώ η ενδοχώρα μετατρέπεται σε δεξαμενή στραλογήσεως απεγνωσμένων στελεχών στην λαίλαπα τού τζιχαντισμού, ειδικά όσο αφορά τα στελέχη πρώην στρατεύματος τού Ιράκ, με στόχο την συγκρότηση τών δυνάμεων τού "μεγάλου" Αρμαγεδώνος.
  Στα πλαίσια τής νέας ρυθμίσεως μετατίθεται ο επικεφαλής τών στρατιωτικών δυνάμεων τών ΗΠΑ στρατηγός McCrystal από το Ιράκ στο Αφγανιστάν, προτείνοντας στον Φλυνν να τον ακολουθήσει εκεί. Το σκηνικό στο Αφγανιστάν είναι τόσο δοτά δομημένο, που στην ουσία κάθε εκπόνηση αναλύσεων και στρατηγικών επιλογών αποτελεί ανέκδοτο. Ο νέος κύκλος "εργασιών" τού Φλυνν περιορίζεται εκεί σε βερμπαλιστικές εξάρσεις εναντίον τοων στρατηγικών επιλογών τών ΗΠΑ και κυρίως εναντίον τής συγκαταβατικότητος τής νέας διοικήσεως τού λευκού οίκου έναντι τού Ιράν. Ο Φλυνν λαμβάνει αφορμή από την κάλυψη που παρέχουν οι δυνάμεις τών ΗΠΑ στον αδελφό τού Καρζάι, ο οποίος διαχειρίζεται την εξαγωγή τού παραγόμενου οπίου στην Δύση. Οι διακηρύξεις, αλλά και οι δημοσιεύσεις τού Φλυνν, αποκτούν κατ' αυτόν τον τρόπο ένα περιεχόμενο έντονου ηθικολογικού χαρακτήρα. Με διακηρύξεις τού τύπου: "Οι πολιτικοί τής Ουάσιγκτον αδυνατούν να κατανοήσουν στο ελάχιστο για ποιούς λόγους χύνουν το αίμα τους χιλιάδες στρατιώτες τών ΗΠΑ", ο Φλυνν επιδιώκει να αναδειχθεί από το 2009 και εντεύθεν σε συνειδησιακό επόπτη των στρατηγικών επιλογών τής πολιτικής και τής στρατιωτικής ηγεσίας.
  Με αυτόν τον τρόπο η επηροή που εξασκεί ο Φλυνν αυξάνεται στούς στρατηγικούς κύκλους, χωρίς όμως να δύναται να κατανοήσει αυτός, ότι δεν είναι παρά ένα από τα εξαρτήματα ενός τερατώδους συστήματος, το οποίο είναι εις θέσιν με φοβερή υπουλία να αξιοποιεί τούς πάντες, ακόμη και τούς επίδοξους επικριτές του, προς οφελος τών πραγματικών στρατηγικών του επιλογών. Επιλογές αιχμής, που δεν καθορίζονται ούτε από τα όποια στρατιωτικά, ούτε από τα οποια πολιτικά επιτελεία, αλλά από τις σκιές τών ιερατείων τού αποκρυφισμού. Οι κεκαλυμμένοι εντολοδότες δεν επιτρέπουν περιθώρια ελιγμών στις μαριονέτες, άσχετα των ονειρώξεων, εντός τών οποίων αυτές διάγουν.
  Το Απρίλιο τού 2011 ο Φλυνν έλαβε μέρος σε μια κλειστή διάλεξη, που έγινε στην Λέσχη Στρατού Ξηράς και Ναυτικού, που βρίσκεται σχεδόν δίπλα στον λευκό οίκο με θέμα το Ιράν. Εκεί διπλαρώθηκε από αυτόν που θα γινόταν στην πορεία η σκιά του, από τον Michael Ledeen. Ο Λεντήν είναι μέλος τής "δεξαμενής σκέψεως" υπό την επωνυμία "American Enterprise Institute" και είναι το βασικότερο θεωρητικό στέλεχος τού συστήματος, που έχει επιφορτιστεί την δημιουργία προπαγανδιστικής ψυχώσεως εναντίον τού Ιράν. Ο Λεντήν είχε εκδώσει μέχρι τότε δώδεκα βιβλία, πέντε από τα οποία κατευθύνονται ενατίον τού Ιράν, οπότε ανέλαβε στην συνέχεια την κατάλληλη παρασκευή τού Φλυνν προς αυτήν την κατεύθυνση.
  Η επηροή που ασκούσε ο Λεντήν στον Φλυνν, οδήγησε τον δεύτερο να εκδώση ένα βιβλίο με τίτλο: "The Field of Fight; How We Can Win the Global War Against Radical Islam and Its Allies", το οποίο ανέδειξαν στην λίστα τών best sellers οι Times. Ενώ ως συγγραφέας τού βιβλίου φαινόταν ο Φλυνν, ήταν τελείως φανερό από το στυλ τής παραθέσεως ότι ο Λεντήν ήταν αυτός που το είχε συγγράψει.
  Ο Michael Ledeen δεν είναι διόλου άγνωστος στους ενημερωμένους Ελληνικούς κύκλους, δεδομένου ότι το εν λόγω πρόσωπο έχει τύχει αναφοράς στα βιβλία τού Αθανασίου Στριγά και μάλιστα ως εκείνος ο αδίστακτος παρασκηνιακός συντονιστής, ο οποίος  είχε αναλάβει την δολοφονία τού Ανδρέα Παπανδρέου. Τα αντίστοιχα γεγονότα έχουν περιγραφεί διεξοδικά από τον Στριγά και δεν είναι αναγκαία κάποια ιδιαίτερη μνεία εδώ: Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να ανατρέξουν σχετικά στον κάτωθι σύνδεσμο:

 https://dia-kosmos.blogspot.de/2015/04/nsa.html

  Τον Απρίλιο τού 2012 η κυβέρνηση Ομπάμα ανέδειξε τον Φλυνν σε διευθυντή τής DIA (Defence Intelligence Agency). Από το έτος 2011 ο Φλυνν όμως είχε αναδειχθεί σε έντονο επικριτή τής πολιτικής Ομπάμα, λόγω τής "υποχωρητικότητος" που αυτός έδειχνε στην αντιμετώπιση τού Ιράν. Οι λόγοι που οδήγησαν στην συγκεκριμένη επιλογή είναι προφανείς: Η στρατηγική τού "μεγάλου" Αρμαγεδώνος δεν προέβλεπε εμπολοκή, αλλά αποεμπλοκή τού Ιράν. Η συγκρότηση τών τζιχαντιστικών ορδών, προέβλεπε την πλήρη επικράτησή τους σε όλες τις περιοχές, όπου κυριαρχεί αριθμητικά το σουνιτικό στοιχείο, συμπεριλαμβανομένης σε επόμενη φάση και τής Τουρκίας. Οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες ταΐζοντας χρήματα και χλιδή τούς ανεγκέφαλους Ερντογάν και Νταβούτογλου θα επενεργούσαν την βαθμιαία απορρόφηση τών τουρκμενικών ισλαμοφασιστικών ομάδων από τα τζιχάντια των βαχαμπιστών τού ίσις. Η διάλυση στην συνέχεια τής Τουρκίας από τα τζιχάντια, τούς Κούρδους και τούς Γκιουλενιστές θα άνοιγε τον δρόμο προς Βορράν σε αυτές τις ορδές προς την ισλαμική περιφέρεια τής Ρωσίας, όπου επικρατεί ιστορική τριβή και ρήξη προς τούς Ρώσους. Μια Ρωσία, όπως την πρόβαλαν στις ονειρώξεις τους τα δυτικά κατεστημένα, γονατισμένη οικονομικά από τον αποκλεισμό και με ταυτόχρονη απειλή από την πολεμική πρόκληση τού ΝΑΤΟ στα δυτικά σύνορά της, θα ήταν καταδικασμένη να αντιδράσει βιαίως, γλιστρώντας στην πρόκληση τού Αρμαγεδώνος. Η ένταξη τού Ιραν σε αυτήν την διαδικασία δεν βοηθούσε κάπου, τουναντίον θα μπορούσε να επιφέρει διαταραχή στα μέτωπα, που είχαν σχεδιαστεί με στρατηγική ακρίβεια. Η "Μεγάλη Σκακιέρα" τού Μπρεζίνσκι απέδιδε ιδιαίτερη έμφαση στην Ουκρανία, παρακάμπτοντας το σιιτικό στοιχείο, το οποίο είχε διαμορφωθεί στην πορεία με ανεξέλεγκτο τρόπο. Τουναντίον, η αποεμπλοκή τού Ιράν και η ουδετεροποίησή του μέσω απειλών και αποκλεισμών, θα συνέβαλε στο να συγκροτηθούν ξεκάθαρα μέτωπα με βάση τον σχεδιασμό περί Αρμαγεδώνος κατά Άλμπερτ Πάικ. Η επιλογές τής διοικήσεως Ομπάμα κάθε άλλο παρά από διστακτικότητα εχαρακτηρίζοντο έναντι τού Ιράν. Επρόκειτο για στρατηγικές επιλογές μεγίστης πανουργίας. Όμως το Ιράν δεν έπαυε να αποτελεί ένα ισχυρά επικίνδυνο και αστάθμητο παράγοντα, ο οποίος απαιτούσε τον στρατωνισμό σε κατάσταση μονίμου ετοιμότητος εκείνων τών λυκόσκυλων, που θα το απειλούσαν με το γαυγισμά τους, ώστε να προσαρμόζεται.
  Οι Ρώσοι παρακολουθούσαν την όλη διαδικασία με ιδιαίτερη προσοχή και εξόχως προετοιμασμένα επιτελικά σχέδια. Υποτιμήθηκαν βάναυσα από τούς ατλαντιστές, στους οποίους δεν παραμένει πλέον άλλη διέξοδος, από το να πιάνονται από τα μαλλιά τους. Το χαρακτηριστικότερο δείγμα τής πανέξυπνης στρατηγικής τών Ρώσων, έγκειται στο ότι ξεκίνησαν την πολεμική εμπολοκή τους στην Συρία, λίγες ημέρες αφού είχε υπογραφεί η συμφωνία μεταξύ τών ΗΠΑ και τού Ιραν. Οι ΗΠΑ βλέποντας τις δυνάμεις τού Συριακού καθεστώτος να καταρρέουν, δεν αναγνώριζαν κανένα λόγο στο να μην επιδιώξουν με την εν λόγω συμφωνία και την πλήρη απεμπλοκή τού Ιράν από τις προσεχείς πολεμικές διενέξεις, τουτέστιν την επέλαση τών τζιχαντιστών προς Βορράν και την μεταφορά των τζιχαντιστικών επιθέσεων μέσα σε χώρες τής Ευρώπης, με στόχο την δημιουργεία χάους στα πρόθυρα τού μάξι λαμπόγυαλου. Όταν όμως μετά την εμπλοκή τών Ρώσων στην Συρία κατεύθαναν κατά χιλιάδες και οι εθελοντές Ιρανοί στα συριακά μέτωπα, ήταν αργά για τούς ατλαντιστές να αντιδράσουν. Η στρατηγική τού "μεγάλου" Αρμαγεδώνα σωριαζόταν στο έδαφος, ως κατασκεύασμα πανουργίας, στερούμενο σοβαρής στρατηγικής μελέτης. Διότι η στρατηγική απαιτεί ετοιμότητα στρατηγών και όχι πόρωση λυσασμένων μη οντοτήτων, οι οποίες έχουν τεθεί ούτως ή άλλως εκτός μάχης στην εσχατολογική προοπτική σωτηρίας τής ανθρωπότητος.
  Δίπλα στον Φλυνν είχε τεθεί ένας επίπλέον θιασώτης τού αντιιρανικού παροξυσμού εγκαίρως σε κίνηση. Ο σημερινός υπουργός άμυνας τών ΗΠΑ Τζέιμς Μάττις. Η επιλογή τού οποίου στο συγκρότημα Τραμπ σηματοδοτεί ακριβώς τα σχέδια τού "μικρού" Αρμαγεδώνος. Για τούς λόγους ένεκα τών οποίων αυτοί οι σχεδιασμοί στερούνται και τής παραμικρής πιθανότητος να επιβληθούν, θα αναλύσω σε επόμενη ανάρτηση, όταν καταθέσω τις απόψεις μου σχετικά με τις δυνάμεις τού Ιράν, που αντιμάχονται τόσο τις δυνάμεις που προωθούν τον Αρμαγεδωνισμό μέσα στο Ιράν, όσο και εκτός αυτού.
  Το πόσο χρήσιμη στάθηκε η αντιιρανική ψύχωση τού Φλυνν στο συγκρότημα Ομπάμα/Κλίντον το οποίο νόμιζε ο Φλυνν ότι αμφισβητεί, καταγράφηκε και στα γεγονότα τής δολοφονίας τού πρεσβευτού τών ΗΠΑ στην Βεγγάζη. Γεγονότα για τα οποία κατηγορήθηκε και Κλίντον και προέβη σχετικά σε ψευδορκία κατά την ανάκρισή της από την επιτροπή τής γερουσίας, δεδομένου ότι πίσω από την δολοφονία τού πρέβυος βρίσκεται το state department. Τουναντίον ο Φλυν εκράυγαζε, ότι αυτήν την δολοφονία είχε οργανώσει το Ιράν, αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη.
  Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ο Φλυνν ως κυκλοθυμικός Ιρλανδός χαρακτηρίστηκε από όλα τα πλεονεκτήματα, αλλά και όλα τα μειονεκτήματα τής φυλής που ανήκει. Ενθουσιώδης και θερμόαιμος, κυκλοθυμικός και αφελής, τολμηρός και με πίστη στις απόψεις του, ανυποχώρητος στην προώθηση αυτού που θεωρούσε σωστό, αναζητητής τής αλήθειας, χωρίς όμως να μπορεί να διεισδύσει κάτω από την επιφάνεια τών πραγμάτων. Φιλόδοξος, αλλά και ισχυρογνώμων, δεν δίστασε να προβεί σε λαθεμένες τακτικές επιλογές, όσο αφορά την εναπόκτηση υλικών μέσων, όπως στην παροχή στήριξης στο λόμπυ τού Ερντογκάν με στόχο οικονομικά οφέλη, πέρα από τα χρηστά ήθη και τις φρόνιμες σκοπιμότητες. Και οι συμμετοχές στα Ρωσικά φόρα απέβλεπαν περισσότερο σε οικονομικές απολαβές από τα ταμεία τού Ρωσικού υπουργείου εξωτερικών, παρά στην προώθηση υψηλής πολιτικής. Ακόμη και εάν δεν μπόρεσε να κατανοήσει ο Μάικελ Φλυνν, ότι αληθής ευφυία είναι αυτή που διέπεται από την εμμονή στις αρχές τού δικαίου από μια αγνή καρδιά, η εμμονή του να μην συγκαλύψει τον ρυπαρό βούρκο τής εξουσίας τών σατανιστών και η καταγγελία αυτών τών κυκλωμάτων στην οποία προέβη, τον δικαιώνουν. Διότι υπάρχουν στιγμές στην ζωή μας, που καλούμεθα να πούμε το μεγάλο ΝΑΙ, ή το μεγάλο ΟΧΙ. Γι αυτό εγράφη κάπου: Η πίστις σου σε έσωσε, έστω κι αν ήσουν μια ζωή αλητάμπουρας.

συνεχίζεται...

Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ MICHAEL FLYNN ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟ PIZZA GATE ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Απεικόνισις σε αγγείο τού Ηρακλέους, ο οποίος σώζει από τον τελετουργικό πάγκο τού χασάπη νεανία. Μια από τις δυο ευνουχισμένους κοκότες - "ιερείς" με ση θρού ως στριπτιτζούδες επιτίθεται με τον διπλό πέλεκυ λάβυ, όργανο τελετουργικής θανατώσεως. Η άλλος οπισθοχωρούσα σηκώνει ψηλά τα χέρια. Μπροστά στον βωμό δεσπόζει το ρόπαλο (το τελευταίο αξίζει να το κρατήσουμε, διότι οι επιλογές τών συμβόλων στην σφαίρα τού μύθου έχουν μεγάλες συνέπειες) .


1. ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΓΙΑΝΝΗΜ; ΤΙ 'ΧΑ ΠΑΝΤΑ.

  Στα σχόλια τής προηγούμενης αναρτήσεως ο καλός μας φίλος Κωστας έθεσε το ζήτημα τής παραιτήσεως τού στρατηγού Φλυνν. Η απάντση που προβλήθηκε επίσης στα πλαίσια τών σχολίων, ότι αιτία τής παραίτητσης τού στρατηγού από την θέση τού προεδρικού συμβούλου ασφαλείας δεν αφορά τις όποιες συνενοήσεις του με Ρώσους αξιωματούχους, αλλά δημοσιεύσεις τού στρατηγού με το πίτσα γκέιτ έχει πλέονανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η σχετική τεκμηρίωση υπάρχει στο διαδίκτυο πολύ αναλυτικά, με ανάλογες καταγγελίες μελών τών μυστικών υπηρεσιών και ίσως να μην ήταν αναγκαία μια περεταίρω εμμονή επί τού θέματος, εαν δεν συνέτρεχαν δυο συμαντικοί λόγοι:

  - Η επιλογή τού Φλυνν στην συγκεκριμένη αρμοδιότητα συνδέεται αμέσως με το σχέδιο τού λεγομένου "μικρού" Αρμαγεδώνος, που αναπτήχθηκε στην προηγουμένη ανάρτηση. Ο εξαναγκασμός του σε παραίτηση δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρείται ευνοϊκός για την επιβολή αυτού τού σχεδίου. Καθίσταται ορατόν, ότι μετά την πλήρη εξουδετέρωση τού σχεδίου για την επιβολή τού "μεγάλου" Αρμαγεδώνος, από την παρέμβση Ρώσων και Ιρανών στην Συρία. υποχρεώνονται οι Αρμαγεδωνιστές - αυτή την φορά από πρόσωπα που δρομολόγησαν οι ίδιοι μέσα στις ΗΠΑ - σε εκ νέου αναδιπλώσεις, ως προς το εναλλακτικό σχέδιο Β'.

  -  Η παραίτηση τού Φλυνν επανέφερε για μια ακόμη φορά το κεντρικής σημασίας θέμα για την λειτουργεία τού Μάτριξ υπό τον γενικό τίτλο "Pizza Gate". Πέραν τής ιδιαζούσης σημασίας τού εν λόγω συμπλέγματος, η παραίτηση τού Φλυνν στάθηκε ευκαιρία για να αναδειχθεί μια πολύ σημαντική πλευρά αυτού τού ζητήματος, που αφορά την ελλαδική του διάσταση, τόσο αναφορικά με τις εκφάνσεις του εντός τών ΗΠΑ. όσο και στην Ελλάδα.
  Ο ρόλος τού προεδρικού συμβούλου "εθνικής ασφαλείας" είναι καθοριστικής σημασίας για το εκάστοτε διοικητικό συγκρτότημα τών ΗΠΑ. Μια χώρα, η οποία στηρίζει την αναπαραγωγή τού συστήματός της μόνιμα κυρίως στην εξαπόλυση πολέμων εναντίον χωρών μικρής αμυντικής ισχύος, στην οποία η βιομηχανία παραγωγής όπλων έχει προσλάβει εδώ και δεκαετίες εξαμβλωματικές διαστάσεις, στηρίζεται πλέον απρόσκωπτα στην κατατρομοκράτηση ολόκληρου τού πλανήτου και στην επιβολή ενός διεθνούς πλιάτσικου καταληστεύσεως τών θέσει ηττημένων. Όποιος επιθυμεί να  μην ριφθεί κάτω από τις ερπίστριες αυτής τής επιθετικής μηχανής, τού επιβάλετται η εικιοθελής συνθηκολόγηση σε συνθήκες τής πλέον δουλοπρεπούς προσαρμογής. Ο κοινοβουλευτικός μανδύας συνιστά πλέον το φύλον συκής μιας εσωτερικής χαφιεδοελίτ, η οποία προσφέρει γην και ύδωρ με αντάλλαγμα τα τριάκοντα αργύρια τής προδωσίας. Τα όποια πολιτικά εσώρουχα συνιστούν καλαμπαλίκια για τον βαυκαλισμό και την χειραγώγηση τής γηγενούς πλέμπας, η τζάμπα μαγκιά τής οποίας, καθιστά αδύνατο να μην διανοείται αυτή, ότι δεν καθορίζει αυτή δια τής ψήφου τις τύχες τής χώρας. Όταν κάνουν λόγο οι δυνάμεις παγκοσμίου ηγεμονισμού περί "εθνικής ασφαλείας", αυτό αποτελεί την πλέον οφθαλμοφανή διαστροφή τών αρπακτικών τους στόχων. Στην ουσία διαμόρφωση τής εθνικής ασφάλειας για το εκάστοτε διοικητικό συγκρότημα τών κατά καιρούς χωρών, που επέβαλλαν μια παγκοσμίου κλίμακος ηγεμονία, ήταν η οργάνωση τού διεθνούς πλιάτσικου μέσω τής επιβολής τής πλέον απάνθρωπης βίας, με το προσωπείο τής δήθεν προασπίσεως τών διεθνών κανόνων, της "δημοκρατίας" και τών "ανθρωπίνων δικαιωμάτων". Εάν αναλογισθούμε τα πρόσωπα τα οποία χρημάτισαν σύμβουλοι εθνικής ασφαλείας, όπως ο Μπρετζίνσκι, η Κοντολίζα Ράις και λοιποί, πρόκειται για τούς πλέον ξεφτυσμένους δήθεν ειδήμονες, οι οποίοι τέθηκαν δίπλα σε φυστικάδες, αποτυχημένους καουμπόηδες ή και αλητάμπουρες, όπως ο Κάρτερ, ο Ρήγκαν και ο Μπους τζούνιορ, επιφορτισμένοι με την βρωμοδουλειά να μανατζάρουν την επιβολή τού παγκοσμίου εξανδραποδισμού.
  Στην περίπτωση όμως τής επιλογής τού Μάικελ Φλυνν αυτός ο κανόνας δεν ισχύει πλέον. Όπως κατέθεσα στην προηγούμενη ανάρτηση, η προσπάθεια επιβολής τού "μεγάλου" Αρμαγεδώνος συνιστά μια ρύθμιση ακραίας εκτάκτου ανάγκης. Όταν πρόκειται για την επιβολή τής πλήρους μαζικής καταστροφής σε παγκόσμια κλίμακα, το σύστημα καλέιται να δώσει τα ρέστα του, διακυνδυνεύοντας τα πάντα, διότι εκ τών πραγμάτων πλέον δεν δύναται στο ελάχιστο να κρατήσει τα προσχήματα. Το διακύβεβευμα είναι σε αυτήν την περίπτωση τεράστιο, διότι εξ ίσου ζωτικής σημασίας για το σύστημα είναι η καταστροφή τών πάντων. Είναι σαν να τρέχει το σύστημα με πατίνι επάνω στον αυτοκινητόδρομο με ταχύτητα τριακοσίων χιλιομέτρων την ώρα. Εάν προσκρούσει στην ξέφρενη πορεία του σε κάποιο χαλίκι, κινδυνεύει να εκτροχιαστεί άτσαλα. Και στον συγκεκριμένη περίπτωση φρόντισαν Ρώσοι και Ιρανοί, να τοποθετήσουν στο πλέον ευαίσθητο σημείο τής πίστας, όχι κάποιο χαλίκι, αλλά ένα ογκόλιθο. Οπότε κλήθηκε στην συνέχεια το σύστημα τής "Pax Americana" να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Η περίπτωση τής παραιτήσεως τού Michael Flynn σηματοδοτεί την πρώτη του γερή αβαρεία σε αυτήν την πορεία. Ισχυρίζομαι, ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση η αρχή είναι κάτι πολύ περισσότερο από το ήμυσι τού παντός. Είμαι πλήρως πεπεισμένος, ότι ούτε αυτήν την φορά θα τούς βγεί. Όπως απέτυχαν με τον "μεγάλο" Αρμαγεδώνα, έτσι θα αποτύχουν και με τον "μικρό". Οπότε. δεν θα πρόκειται πλέον για ρωγμή στο Μάτριξ, αλλά για το ολοκληρωτικό του ξεπάτωμα. Στούς ατλαντιστές δεν παραμένει άλλη λύση από την βήμα προς βήμα αυτογελειοποίηση. Αλλά - καλώς ή κακώς - "ο πνυγμένος πιάνεται από τα μαλλιά".
  Το βασικότερο πρόσχημα, που κατέρριψε το ίδιο το σύστημα στην προσπάθειά του να επιβιώσει μετά την εξουδετέρωση τού "μεγάλου"  Αρμαγεδώνα, ήταν η αποκάλυψη των τελετουργικών αίματος, κυρίως με την διαδιδικασία τής "παιδοφιλίας", η οποία δεν είναι παιδοφιλία αλλά παιδοκανιβαλισμός και η οποία συνιστά το πλέον σημαντικό δομικό στοιχείο τού Μάτριξ. Ο λόγος, λόγω τού οποίου υποχρεούται το σύστημα να προβεί σε τέτοιου είδους αποκαλύψεις, αποσκοπεί σαφέστατα σε αποπροσανατολισμό. Στο θέμα τών τελετουργικών αίματος επιχειρεί η παρούσα σελίδα διαφώτιση εδώ και χρόνια, μαζί με άλλες σελίδες, ερευνητές και προσωπικότητες στο διαδίκτυο. Αυτό που χαρακτήρισε την παρούσα σελίδα κατά την διαδικασία τής συγκεκριμένης διαφωτίσεως, ήταν η προσπάθεια συστηματοποιήσεως. Κάθε επί μέρους θέμα επιχειρείται να ενταχθεί στα πλαίσια μιας γενικής, συνεκτικής θεωρίας, η οποία να απολήγει στην δια συστηματικού τρόπου στην επεξρργασία ενός αναλυτικού οργάνου. Όπως έχω τονίσει συχνά στο παρελθόν, ένα αναλυτικό όργανο, ωφείλει να εδράζεται στην φιλοσοφία και δη στην οντολογία, ώστε να δύναται να είναι λειτουργικώς εφαρμόσιμον, ως βάσις μιας γενικής θεωρίας. Ήδη εδώ και περισσότερα χρόνια, με την δημοσίευση τού κειμένου "ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ" κατέθεσα τις βάσεις αυτού τού αναλυτικού οργάνου, το οποίο ανέπτυξα περεταίρω με τις αναρτήσεις "ΝΑΥΑΓΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ". Στην πορεία τών παραθέσεων που ακολούθησαν συμπληρώθηκε περαρεταίρω η σύνθεσις αυτού τού οργάνου, χωρίς όμως αυτή να έχει ολοκληρωθεί ακόμη πλήρως. Ο κορμός της όμως έχει ήδη διαμορφωθεί και παρέχει ήδη κάποιες λίαν σημαντικές αφετηρίες στην ανάλυση τής πραγματικότητος, κατά την άποψη τού γράφοντος. Το πλέγμα συνωμοσιολογίας, το οποίον έχει προταθεί εδώ, είναι πεπλεγμένο με αρκούντως συνεκτικό και πυκνό τρόπο, ωστε να μην επιτρέπει να το διαπερνούν κάποιες πάγειες προσπάθειες διαστρεβλώσεως τής πραγματικότητος, που επιχειρούν μηχανισμοί τού συστήματος.
   Οι προσπάθειες τού συστήματος να αντιπαρέλθει την διαφώτιση σχετικά με τα τελετουργικά αίματος συνίσταντο αρχικώς στην αποσιώπιση, ή την υποτιμιτική απόρριψη. Χαρακτηριστήκαμε αρχικά "συνωμοσιολόγοι", όπου στην εν λόγω επιλογή επιχειρήθηκε να αποδοθούν ιδιότητες φαντασιοπληξίας. Στην προσπάθεια διαφωτήσεως τού διαδικτύου αντέταξε το σύστημα την προπαγάνδα περί "fake news", τουτέστιν ψευδείς και κατασκευασμένες ειδήσεις. Ακόμη και τώρα, εάν ανατρέξει κάποιος στην Βικυπάδεια σχετικά με το λήμμα pizza gate, παρά τοήν πληθώρα φακέλων που έχει σχηματίσει και τις μηνύσεις τις οποίες έχει κάνει σχετικά το FBI, θα διαβάσει ότι πρόκειται για fake news.
   Όταν πλέον το ζήτημα πήρε διαστάσεις, οι οποίες δεν ήταν πλέον αυτές να αποκρυφούν, το σύστημα προσπάθησε με κάθε τρόπο να επιβάλει την αντίληψη, ότι τα τελετουργικά αίματος ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΥΝΕΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥ, αλλά συνιστούν επί μέρους επιφανειακές εκφάνσεις κάποιων διεστραμένων επί μέρους κύκλων τής ελίτ. Αυτό το στόχο έρχεται να υπηρετήσει και η εκλογή τού Ντόναλντ Τραμπ, ενώ όπως θα αποδείξουμε στην συνέχεια, το επιτελείο του ενέχεται σε σημαντικό βαθμό στα τελετουργικά αίματος (δεδομένο, που είναι επακόλουθο για κάθε τμήμα τής εξουσίας).
  Αρχικώς η προπαγάνδα τού συστήματος προσπάθησε να περιορίσει το δεδομένο τής απαγωγής και θανατώσεως χιλιάδων παιδιών στο εμπόριο οργάνων προς μετμόσχευση. Όταν το θέμα έπαψε να χωράει σε αυτό το καλούπι, δεδομένου ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας τής ΕΕ. τα παιδιά που εξαφανίζονται ετησίως στην Ευρώπη είναι περισσότερα από 200.000 κατ' έτος, πλασαρίστηκς το επόμενο ψεύδος περί διεστραμμένων κυκλωμάτων, που χαρακτηρίζονται από "παράξενα" βίτσια.
  Αυτή η σελίδα, ήδη από τα πρώιμα βήματά της κατέδειξε, ότι η ανθρωπότης δεν είναι παρά ένα κοτέτσι εκτροφής ημιαγρίων, πέρα από γραβάτες, πτυχία και λοιπά άχρηστα συμπράγκαλα, με στόχο την κατανάλωση της ενεργείας τού αίματος και τού κρέατός των, από μη οντότητες, οι οποίες εκφεύγουν τού ορατού φάσματος και καθίστανται ορατές μέσω τής λήψεως ψυχοτροπικών ουσιών στα λεγόμενα μυστήρια. Σε αυτό αποβλέπει και η μυστηριακή αιμοποσία και ευνουχισμός τών ιερέων τού κρόνου. Τα τελετουργικά αίματος δεν γίνονται για να ικανοποιηθούν βίτσια, αλλά συνιστούν ζήτημα ζωής και θανάτου, για κάποιους, οι οποίοι εάν δεν προσλάβουν ενέργεια από αυτά, πεθαίνουν. Αυτή η διαδικασία διαρκεί από την πρωτόγονο εποχή μέχρι σήμερα και, διεξάγεται εν κρυπτώ. Χαρακτηρίζει επίσεις κατά κανόνα (όχι όμως πάντοτε) την φύση τού κράτους, ως υποχειρίου τού "άρχοντος τού κόσμου τούτου", με στόχο την εξασφάλιση συνθηκών για την απρόσκοπτο διεξαγωγή τελετουργικών αίματος.

2. Ο ΣΚΛΗΡΟΤΡΑΧΗΛΟΣ ΙΡΛΑΝΔΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΑΠΙΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ

   Ωστε να καταστούν κατανοητοί οι λόγοι τής απομακρύνσεως τού Φλυνν από την αρμοδιότητα τού συμβούλου "εθνικής ασφαλείας", πρέπει προηγουμένως να διερευνηθούν οι λόγοι τής επιλογής του σε αυτό το πόστο. Γενικώς αποτελεί σπάνιο φαινόμενο να αναπτύσσονται προβληματισμοί αναφορικά με την επιλογή προσώπων σε καίρια πόστα, παρ' όλο που αυτή η ενασχόληση μπορεί να οδηγήσει σε πολύ ουσιαστικά συμπεράσματα σχετικά με τις σκοπιμότητες και την πολιτική, που πρόκειται να ακολουθήσουν τα εκάστοτε θεσμικά όργανα. Στην περίπτωση τού Φλυνν, αυτή η πρακτική ξεπεράστηκε σε μεγάλο βαθμό, δεδομένου ότι στην περίπτωση τής επιλογής τού Φλυν υπήρξαν κάποιες αναλύσεις, κυρίως από τον Thierry Meyssan και την διακεκριμμένη ιστοσελίδα Voltairenet.org, η οποία εδώ και πάνω από ένα χρόνο αναφέρεται στην αντίθεση που έχει εκδηλώσει ο Φλυνν έναντι στο κατεστημένο τής Ουάσιγκτον. Ο Φλυνν ως γνωστόν, έχει εκφράσσει έντονη αντίθεση προς την δημιουργία τής αλ κάιντα και τήν οργάνωση τού ισλαμοφασισμού από τίς ΗΠΑ και το νατοϊκό χτικιό γενικότερα. Χαρακτηριστικές δηλώσεις τού Φλυν σχετικά με το ισλάμ, είναι, ότι "αυτό δεν αποτελεί θρησκεία, αλλά πολιτική συμμορία και συνιστά είδος καρκινώματος".
  Στην προσπάθειά μου να κατανοήσω τούς λόγους τής επιλογής τού Φλυνν στο εν λόγω πόστο στηρίχθηκα κυρίως στις εκτιμήσεις τού Meyssan. ΄Κατ' αυτόν τον τρόπο κατέληξα στο συμπέρασμα, που έχω αναφέρει στην προηγούμενη ανάρτηση, ότι η επιλογή Φλυνν προωθήθηκε από την διοίκηση τού συγκροτήματος Τραμπ, με στόχο να γεφυρωθεί το χάσμα που έχει εκδηλωθεί ανάμεσα στο πολιτικό κατεστημένο τής Ουάσιγκτον και στρατιωτικούς κύκλους τού πενταγώνου, σχετικά με τις καταστροφικ΄ρες συνέπειες τών επιλογών τών ΗΠΑ στην εξωτερική πολιτική. Οι εκτιμήσεις όμως τού Thierry Meyssan, ενώ ανάγονται μινίμως σε προσπάθειες ειλικρινούς διαφωτήσεως και είναι συχνά πρωτότυπες, δεν αληθεύουν πάντοτε. Η περεταίρω έρευνα δεδομένων και κειμένων με αφορμή την διαμόρφωση τής παρούσης αναρτήσεως με οδήγησε στο συμπέρασμα, ότι οι συγκεκριμένες εκτιμήσεις τού Meysssan σχετικά με τις περί ισλάμ απόψεις τού Φλυνν είναι αποσπασματικές και δεν αποκαλύπτουν την βασικότερη πλευρά τής προσωπικότητός του και των απόψεών του, σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα. Ο Φλυνν είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση και οι σημαντικότατες για τις τρέχουσες εξελίξεις ιδιαιτερότητές του δεν είναι δυνατόν να αποτιμηθούν επαρκώς, χωρίς μια ενδελεχή ενασχόληση με την προσωπικότητά του, όπως αυτή διαμορφώθηκε από την προσωπική του ιστορία. Τα ρυπαρά κατεστημένα όμως, που επιχειρούν να διαμορφώσουν την πορεία τών εξελίξεων σε μακροκλίμακα, παρακολουθούν την προσωπική πορεία τών στελεχών τού συστήματος κατά πόδας. Γνωρίζοντας τα ασθενή σημεία αυτής τής πορείας, συχνά πρεμβαίνουν σκοπίμως στην διαμ'ορφωση τού πεπρωμένου αυτών τών στελεχών, επωάζοντας τον μελλοντικό τους ρόλο χωρίς να έχει ο θιγόμενος ιδέα, από αυτά που κλιμακώνονται εις βάρος του.
  Ένας από τούς βασικότερους τρόπους ελέγχου τίς συμπεριφοράς ενός ανθρώπου από τις σκιές, είναι να υφίσταται αυτός σκοπίμως ψυχικάτραύματα, ώστε να δρα ακολούθως ως τραυατισμένη προσωπικότης. Η ρήσις "Το γαρ πολύ τής θλίψεως γεννά παραφροσύνη" έχει προεκτάσεις στα πλαίσια τής επιβολής κοινωνικής μηχανικής, που ενώ δεχόμαστε όλοι τις οδυνηρότατες συνέπειές αυτών τών συνεπειών, σπανιότατα μπορούμε να διανοηθούμε ποια ύπουλη πρακτική τις διέπει. Και δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ο Φλυνν είναι μια βαρύτατα τραυματισμένη προσωπικότητα (όπως εξ άλλου και ο John McCain) με αποτέλεσμα στις επιλογές του να εκδηλώνονται τα βεβαρυμένα σώψυχά του, παρά τις σημαντικές του σπουδές, την εντιμότητα τού χαρακτήρος του και την ευγενή του καταγωγή.



  Σχετικά με το ζήτημα τής επωάσεως ανθρώπων στην κατεύθυνση να διεκπεραιώσουν εκόντες - άκοντες απάνθρωπους στόχους μέσω τού στοχευμένου ψυχικού τραυματισμού τους από αόρατα κυκλώματα, τα οποία αυτοί αδυνατούν να φαντασθούν καν, παραπέμπω σε μια από τις παλαιές αναρτήσεις μου, ώστε να καταστεί η εν λόγω διαδικασία κατά κάποιον τρόπο κατανοητή:
Η ανάρτηση με τίτλο: "ΒΑΜΠΙΡΙΣΜΟΥ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΣ: ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕ ΕΝΑ ΑΣΠΟΝΔΟ ΦΙΛΟ" έχει τον κάτωθι σύνδεσμο
http://bostopel.blogspot.de/2010/08/blog-post_14.html
και ασχολείται με την περίπτωση τού Βενιαμίν Νετανγιάχου, ως ανθρώπου, που οι σκιές φρόντισαν να τραυματίσουν βάναυσα, ώστε επιταχύνοντας τον τοξικό ψυχισμό του, να μπορέσουν να το μετρέψουν στην συνέχεια σε ένα από τούς βασικούς αχθοφόρους τού Αρμαγεδωνισμού. Τότε είχα προβάλει την άποψη, ότι η θανάτωση τού αδελφού του Γιόνι, ο οποίος ήτο επίκεφαλής τών Ισραηλινών κομμάντος στα πλαίσια τής "επιχειρήσεως Έντεμπε" που επέτυχε την απελευθέρωση ομήρων στην Ουγκάντα, δεν έλαβε χώρα από τις δυνάμεις τού Αμίν Νταντά, αλλά αυτός θανατώθηκε σκοπίμως από υποτιθέμενα "φίλια" πυρά, κάποιου πράκτορος τών ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών. Μπορεί σήμερα ο Νετανγιάχου να συγκαταλέγεται μεταξύ τών πλέον αντιπαθών φυσιογνωμιών διεθνώς, συγκαταλεγόμενος μεταξύ ανθρώπων οι οποίοι θεωρούνται τέρατα, ένεκα εγκλημάτων εις βάρος τής ανθρωπότητος, που με τρόπο ειδεχθή, προκλητικό και αμετναόητο διέπραξαν. Επειδή όμως θεωρώ, ότι ωφείλω να είμαι ακριβοδίκαιος, να μην καταδικάζω αβασάνιστα τούς συνανθρώπους μου, αλλά να προσπαθώ να κατανοήσω το δράμα τους, ομολογώ, ότι δεν γνωρίζω κατά πόσον εγώ θα έπραττα διαφορετικά από αυτόν, εάν εβρισκόμουν στην θέση του, ως θύμα τών πλέον ύπουλων συνομωσιών και τής πλέον σκληρής πλύσεως εγκεφάλου, από ειδικούς τής διαστροφής τής ανθρωπίνου προσωπικότητος. Είναι εύκολο να κρίνουμε τούς άλλους εκ τού ασφαλούς, διεκδικώντας εύσημα για την πάρτη μας, ένεκα μιας ανέξοδης ίδιας τζάμπα μαγκιάς. Όταν όμως ο Σωκράτης διεκήρυσσε το "Ουδείς εκών κακός", αποσκοπούσε να καταδείξει, ότι αυτό που μετατρέπει τούς ανθρώπους σε τέρατα, δεν έγκειται κυρίως σε μοτίβα τής ιδίας προαιρέσεως, αλλά στούς μηχανισμούς και θεσμούς, που υπηρετούν την λερναία ύδρα.
  Αυτό που κατέθεσε ο καλός μου φίλος στο πρωτο σχόλιο αυτής της αναρτήσεως, ότι δηλαδή ο Φλυνν είναι "αντίπαλος τού σουνιτικού Ισλάμ και τού ISIS", σηματοδοτεί ακριβώς την παρεξήγηση που έχει επικρατήσει σχετικώς, ακόμη και σε πρόσωπα που προσπαθού να ερευνούν σε βάθος. Διότι η εν λόγω εκτίμησις, ως άκρως αποσπασματική οδηγεί σε τελείως λάθος συμπεράσματα και συσκοτίζει τούς λόγους που διέπουν την επιλογή τού Τραμπ στην θέση τού συμβούλου "εθνικής ασφαλείας". Δεν είναι όμως δυνατόν να κατανοηθεί ο τρόπος που χειρίζεται ο Φλυνν το συγκεκριμένο σ΄τμπλαγμα, εάν δεν κατανοηθεί η τοξικότητα τού χαρακτήρος του, η οποία προέκυψε από τον ψυχικό τραυματισμό του. Διότι ο Φλυνν δεν είναι απλώς "αντίπαλος τού σουνιτικού Ισλάμ και τού ISIS", αλλά αντιτίθεται εξ ίσου εναντίον κάθε μορφής ισλαμισμού, τόσο του σουνιτικού, όσο εξίσου και τού σιιτικού. ΄Το θανάσιμο μίσος που θρέφει ο Φλυνν αναντίον τών σιιτών, τον καθιστά άριστο υποχείριο στις βλέψεις τών Αρμαγεδωνιστών, ειδικά στα πλαίσια τής κλιμακώσεως τού "μικρού" Αρμαγεδώνος. Ευτυχώς, που η παρρησία αυτού τού ανθρώπου, με τις δημοσιεύσεις του αναφορικά με το πίτσα γέιτ, οι οποίες εκθέτουν πρόσωπα ευρισκόμενα στο άμεσα πριβάλλον τού Ντόναλντ Τραμπ, στάθηκαν αφορμή να υποχρεωθεί ο Φλυνν σε παραίτηση, αποφεύγοντας τουλάχιστον προς ώρας να μετραπεί αυτός σε ακούσιο υποχείριο τών αρμαγεδωνιστών.
   Παρακολουθώντας την στρατιωτική καρριέρα τού Φλυνν, μπορούν να διαπιστωθούν κάποιο πολύ σημαντικοί σταθμοί:



3. ΟΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΚΑΙ Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ

4. ΒΑΣΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΠΑ ΣΤΑΘΗΚΕ Η ΑΠΡΟΣΚΟΠΤΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΚΡΕΑΤΟΣ

5. ΤΟ ΕΛΛΑΔΙΚΟ PIZZA GATE

Συνεχίζεται....

ΣΤΑ ΠΛΟΚΑΜΙΑ ΤΗΣ ΜAΓΕΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ - ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ

"Βεβαίως, έτσι έχουν τα πράγματα, εφόσον έτσι επιθυμείτε."

Μολιέρος

Γουστάρω πλούσια κι ελεύθερη ζωή,

κάτω οι τεχνικοί τής εξουσίας

Διονύσης Σαββόπουλος

1. FLASH BACK ΣΤΑ ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΙΚΑ ΤΕΡΤΙΠΙΑ

  Ένας ευγενής σχολιαστής έθεσε σε σχόλιο τής προηγουμένης αναρτήσεως το ζήτημα τής προεδρίας τού Ντόναλντ Τραμπ. Αντίπαλος ή αχθοφόρος τής νεοταξικής λαίλαπας; Το ερώτημα αυτό συνιστά ζήτημα ιδιαζούσης αιχμής οπό γεωπολιτικής σκοπιάς και απασχολεί με τον ένα ή άλλο τρόπο εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Τεράστιοι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί για την κινητοποίηση ανθρώπων και διασπορά εντυπώσεων έχουν τεθεί σε κίνηση σχετικώς. Οι κοινή γνώμη εμφανίζεται διασπασμένη σε δυο στρατόπεδα: Σε αυτό τών ένθερμων οπαδών τού ξασπρουλιάρη χωριστράκια και σε αυτό τών ξεσαλωμένων αντιπάλων του. Ακροδεξιά μόμολα, αυτοανακηρυγμένοι "εθνικιστές", πανκιά τού υποτιθέμενου αντινεοταξικού αγώνα, αλλά και πλείστοι όσοι άνθρωποι καλής θελήσεως που μπούχτισαν από το νεοταξικό βδέλυγμα, είτε σήκωσαν τα λάβαρα τού θριάμβου μετά την ανακοίνωση τών αποτελεσμάτων τών προεδρικών εκλογών, είτε απλώς αισθάνθηκαν την ποθητή ανακούφιση, βλέποντας τούς παιδόφιλους τού πρώην προσωπάρχη τού Λευκού Οίκου (ιδέ και "λευκή θεά") Τζων Ποντέστα να μαζεύουν τα αιματοβαμμένα μπογαλάκια τους από το οβάλ γραφείο και λοιπά πατσατζίδικα τής κρεατομηχανής. Από την άλλη, τα πανκιά τού υποτιθέμενου "μοντερνισμού" τής "αριστερής" μέγαιρας Κλίντον, εμάντσες, λεσβίες, κοκαϊνάκηδες "προοδευτικοί", "αντιρατσιστές" τζιχάντια και ουτσεκάδες τού θανατά διαρριγνύουν τα ιμάτιά τους, διότι ο νεοεκλεγείς αρτηριοσκληρωτικός τζάμπα γόης γεροντάκος θα πάει λέει ολόκληρη την οικουμένη προς τα πίσω, καταργώντας πάσα έννοια "ελευθερίας", την "ελευθερία" δηλαδή τού "pizza gate" με το να εκμαυλίζονται σεξουαλικά ανήλικα παιδιά, πριν αυτά καταλήξουν στον τελετουργικό πάγκο τού χασάπη, ή να ακρωτηριάζουν οι δήμιοι - εμίρηδες  τού ISIS, που οι μηχανισμοί τού "ελεύθερου κόσμου" οργάνωσαν και θέριεψαν, τα χεράκια μικρών παιδιών, όταν αυτά αρνούνται να πυροβολήσουν στο κεφάλι Σύριους αιχμαλώτους. ΤΟΣΟ ΟΜΩΣ ΟΙ ΕΝΘΕΡΜΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΟΙ ΞΕΣΑΛΩΜΕΝΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΒΑΣΗ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ: Ο Τραμπ υποτίθεται ότι είναι κάτι ριζικά διαφορετικό από την Κλίντον, η οποία αναδείχθηκε σε ειδεχθές νεοταξικό πιόνι, ότι θα τα αλλάξει όλα και ότι εν ολίγοις θα καταργήσει την "Νέα Τάξη Πραγμάτων", οδηγώντας την Αμερική σε εσωστρέφεια, με στόχο να την νοικοκυρέψει και να την ξανακάνει "μεγάλη". Ή κατά πώς διακήρυσσε η αξέχαστη διαφήμιση τής θανούσης "Πειραϊκής Πατραϊκής", η οποία έδωσε την θέση της σε μια χώρα που παράγει μόνον χρέος: "Ντύνει, στολίζει, νοικοκυρεύει".

  Παρακολουθώντας συστηματικά το γερμανικό διαδίκτυο, το οποίο διαθέτει αναμφιβόλως δυνατά κεφάλια, διότι ανέκαθεν κάποια αφρόκρεμα διανοητών στην Γερμανία είχε σοβαρή ροπή προς την θεωρία, οφείλω να ομολογήσω, ότι οι μηχανισμοί προπαγάνδας, οι οποίοι οργιάζουν πλέον εκατέρωθεν - με κοινό όμως στόχο αποπροσανατολισμού - κατάφεραν να παραπλανήσουν ακόμη και γερά τσακάλια τής αντιαρμαγεδωνικής διαφωτήσεως, όπως και τον ίδιο τον πατέρα της Wolfgang Eggert. Αυτός, που ιδιαίτερα εύστοχα μυρίστηκε προς τα πού οδηγείται η κατάσταση, προβαίνοντας εγκαίρως σε προειδοποιήσεις, ήταν ο Wolfgang Hörstel, επί δεκαετίες ανταποκριτής τού πρώτου προγράμματος τής γερμανικής τηλεοράσεως στις ΗΠΑ και σε πληθώρα χωρών τής Ασίας και τής Αφρικής. Ο Hörstel προβαίνει πλέον μονίμως σε υψηλής ποιότητος διαφώτιση, ως πρόεδρος τού περιθωριακού κόμματικού σχηματισμού Deutsche Mitte, τον οποίον ίδρυσαν γερμανοί μεγαλοβιομήχανοι. Για μια ακόμη ακόμη φορά αποδεικνύεται, ότι η πλέον επαναστατική κοινωνική τάξις είναι οι παραλήδες, εφόσον κατανοήσουν, ότι το μενού αποψίλωσης τής "νέας τάξης" συμπεριλαμβάνει και το δικό τους σβέρκο. Το ίδιο καταδεικνύεται και με αυτούς που προωθούν οργανωμένα την Λε Πεν στην Γαλλία. Όπως ορθώς διαπίστωσε ο Φρειδερίκος Έγκελς "Οι προλετάριοι δεν έχουν παρά να χάσουν μόνο τις αλυσίδες τους".  Όσο λιγότερα κατέχει κάποιος, τόσο λιγότερο έχει διάθεση να τα θέσει υπό διακινδύνευση και κατά την γνώμη μου ορθώς πράττει (τουτέστιν δεν πράτει τίποτε από πλευράς επαναστατικής ετοιμότητος, εκτός και εάν κάποιες συντεχνίες τον καλέσουν να κινητοποιηθεί σε ρεφορμιστική βάση για το λουκάνικο στην φασολάδα). Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο οι ναζιστές ξεκλήρησαν στην κυριολεξία τούς Γιούνκερς, δηληδή τούς Πρώσσους γαιοκτήμονες. Διότι είτε μάς αρέσει είτε όχι, οι πραγματικοί αριστοκράτες ήταν αυτοί, που έδειξαν ενάντια στον μελανοχίτωνα  μικροαστικό συρφετό, που έθεσαν τα μονοπώλια των KRUP και IG FARBEN καθώς και η WALL STREET σε φασιστικό παροξυσμό, πυγμή και τσίπα, καθώς το κομμουνιστικό κόμμα έθετε ως κύριο αντίπαλο κατά την διάρκεια τού μεσοπολέμου με την θεωρία τού "σοσιαλφασισμού" ως κύριο αντίπαλο την σοσιαλδημοκρατία. Οπότε, καλόν θα ήτο να πάνε οι άσχετοι "επαϊόντες", που αναφέρονται σε "βλαχομπαρόκ", να μελετήσουν τι προσέφερε το μπαρόκ στην αρχιτεκτονική, την μουσική και την φιλοσοφία.

  Αυτοί που κράτησαν ευφυέστερη στάση στο ζήτημα τού Τραμπ, ήσαν κάποιοι αμερικάνοι διανοητές, οι οποίοι είτε κράτησαν επιφυλακτική στάση, στην βάση τής αναμονής μέχρι να ξεδιπλωθούν επαρκώς οι επιλογές τής νέας διοικήσεως, είτε είπαν, όπως ο Noam Chomsky τα πράγματα με το όνομά τους. Συγχαρητήρια αξίζει να δοθούν και στον Χάρυ Μπελαφόντε. Τελικά οι κοινωνικοί ακτιβιστές είναι αυτοί που μπορούν να σκέφτονται, διότι διαθέτουν καρδιά και είναι εις θέσιν να διαχωρίζουν την ελευθερία από την ελευθεριότητα.

  Πώς μπορώ όμως να απαντήσω στο ερώτημα που έθεσε ο ευγενικός μου σχολιαστής, πριν ολοκληρώσω την αναφορά μου στον Ουμπέρτο Έκο και ιδιαίτερα αποτιμώντας αυτά που εξαίρει αυτός στο "Νεκροταφείο τής Πράγας"; Και με ποιο τρόπο μπορώ να αναφερθώ στο σχέδιο Β' τού Αρμαγεδώνος, αυτό που αποκαλώ "ΜΙΚΡΟ ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΑ" για την εφαρμογή τού οποίου εξελέγη ο Τραμπ, πριν προχωρήσω στην περεταίρω ανάπτυξη τού θέματος "ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΙΣΜΟΣ ΤΟ ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ";

  Όμως δεν μπορώ να χαλάσω σε αυτόν τον ευγενικό φίλο το χατήρι. Με υποχρεώνει εκ τών πραγμάτων να ΄κάνω κάποιο γρήγορο φλας μπακ. Όμως αισθάνομαι υποχρεωμένος να ανταποκριθώ.
Όπως έχω κατ' επανάληψη τονίσει, θεωρώ μάταιο, να επιχειρεί κάποιος γεωπολιτικές αναλύσεις, χωρίς να διαθέτει ένα λειτουργικό πλήρες αναλυτικό όργανο, το οποίον να εδράζεται στην φιλοσοφία και δη στην οντολογία. Λόγω λοιπόν, ότι έχω επωμισθεί αυτοβούλως αυτό το καθήκον, όχι διότι διαθέτω ως μπετατζής τα απαραίτητα κότσια, αλλά διότι τέλος πάντων κάποιος πρέπει επί τέλους να αναλάβει το καθήκον αυτού τού εγχειρήματος, ώστε να μην επαναλαμβάνονται πλέον κατ' αποκλειστικότητα οι αδιέξοδες μεθοδολογίες τών Μαρξ και Πόππερ, προχωράω στο ζουμί. Μπορεί, όπως λέει η παροιμία: "Χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει". Στην συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, αδυνατούμε να δούμε το βουνό που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας. Και εάν περίμεναν οι αρχαίοι αστρονόμοι τον Γιούρι Γκαγκάριν, ο οποίος είδε πρώτος την γη από ψηλά, για να αποφανθούν, ότι η αυτή είναι σφαιροειδής, τότε θα είχαμε χάσει σημαντικά επεισόδεια.


2. ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΧΕΔΙΟ Α΄ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ Β΄. ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΑ ΤΟΥ ΟΜΠΑΜΑ ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΑ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ

  Τα ακόλουθα σε αυτό το κεφάλαιο κατατίθενται με συνοπτικό τρόπο. Αυτό γίνεται στα πλαίασια τού ανακοινωνεθέντος φλας μπακ, χωρίς διάθεση εβιντιατσιαλισμού, καθότι υπάρχει στην διάθεση τού γράφοντος αρκετή περί αυτών δυνατότητα τεκμηρίωσης. Αυτή όμως απαιτεί χώρο και χρόνο, που ανήκει και θα αποδοθεί στα πλαίσια τής ανάπτυξης τών δύο θεμάτων (Έκο και Αρμαγεδωνισμός) που απασχόλησαν τις προηγούμενες αναρτήσεις.

  Το σημαντικότερο κείμενο που έχει κατατεθεί ιστορικώς στα πλαίσια τού Αρμαγεδωνισμού δεν μπορεί παρά να προέρχεται από τούς Αρμαγεδωνιστάς και δεν μπορεί να είναι άλλο παρά το μανιφέστο τους. Πρόκειται περί τής περιωνύμου επιστολής τού Albert Pike προς τον Mazzini. Αυτή θα αναλυθεί διεξοδικά στην αναφορά στο "Νεκροταφείο τής Πράγας". Συνοπτικώς πρόκειται για μια καταγραφή υπό μορφή επιστολής από τον επικεφαλής τού ελευθεροτεκτονισμού τών ΗΠΑ στρατηγού Albert Pike, η οποία απεστάλη κατά τα τέλη τού προπερασμένου αιώνος και στην οποία γίνεται αναφορά σε τρείς παγκοσμίους πολέμους, οι οποίοι συμφώνως προς τούς ισχυρισμούς στην επιστολή, πρόκειται μελλοντικώς να διεξαχθούν. Ο διεξαγωγή τού πρώτου και τού δευτέρου παγκοσμίου πολέμου έλαβε χώρα επακριβώς με τον τρόπο που αναφέρεται στην εν λόγω επιστολή. Υπό αυτήν την έννοια εκτιμώ ότι, το εν λόγω κείμενο αποτελεί το σημαντικότερο κείμενο τού γενικού σχεδίου "master plan". Η σημασία του δεν στάθηκε καθοριστική μόνο για την συσπείρωση τών δυνάμεων τού σχεδίου στο παρελθόν, αλλά πυροδότησε - κατά τις εκτιμήσεις μου - και ΟΛΕΣ τις στρατηγικές επιλογές των δυνάμεων τού αντισχεδίου, όπως η εξόντωση τών πολιτικών αντιπάλων τής σταλινικής ομάδας το 1929, 1934 και 1938 καθώς και την βίαιη κολλεκτιβοποίηση στην Σοβιετική Ένωση κατά το έτος 1932 με αποτέλεσμα τον θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων στην Ουκρανία και όχι μόνο (το αντίστοιχο τίμημα πληρώνει η Αγία Ρωσία σήμερα). Το αυτό αφορά την ανάδειξη τού Ζντάνωφ ως διαδόχου τού Στάλιν, τον γάμο τού υιού τού πρώτου με την θυγατέρα τού δευτέρου Σβετλάνα Αλληλούγεβα, την ανάδειξη τών Αντρόπωφ, Γκορμπατσώφ και Γέλτσιν, αλλά και την "επώαση" τού Μεγάλου Σωτήρος τής ανθρωπότητος και ακραιφνούς Ελληνιστού Βλαδιμήρου Πούτιν. Το αυτό αφορά την ανάδειξη τής αντιαρμαγεδωνικής ομάδος στο Ιράν με επικεφαλής τον τεράστιο Ηγέτη Αχμεντινετζάτ, καθώς και την ανάδειξη όλων τών σημερινών Ιρανών ριζοσπαστώνεπιστημόνων, οι οποίοι επανακαθορίζουν τα επιστημονικά δεδομένα και  αποτελούν μετενσάρκωση ή και κλωνοποίηση αρχαίων Ελλήνων Σοφών. Από πλευράς θιασωτών τού σχεδίου η επιστολή πυροδότησε την κλωνοποίηση τού Μπαράκ Ομπάμα καθώς και την ανάδειξη τού στρατηγού Πετρέιους. Ο Ιούλιους Καίσαρ έδωσε την τελική μάχη  κατά την ολοκληρωτική στρατιωτική εκμηδένιση τών αντίπαλων δυνάμεων εναντίον τού Petreus στην βόρειο Αφρική.

  Η εν λόγω επιστολή αναφέρεται στην διεξαγωγή τού τρίτου παγκοσμίου πολέμου μεταξύ τού συνασπισμού τών χριστιανικών εθνών και τού Ισραήλ αναντίον τών ισλαμικών χωρών. Ως εκ τούτου καθίσταται κατανοητόν, ότι τα φλiναφήματα τών Samuel Hutington "Σύγκρουση τών Πολιτισμών" και τού αλητάμπουρα Francis Fukuyama "Το Τέλος της Ιστορίας" καθώς και το "State Building" αποτέλεσαν εξειδίκευση τής πλατφόρμας τού Pike.
  Στα ίδια πλαίσια εντάσσεται η ανάδειξη τής λεγομένης "Ισλαμικής Αδελφότητος" από τούς ναζιστάς και τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες τών Μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν από τής ΗΠΑ και λοιπές δυνάμεις τής δύσεως, η δημιουργία τής Αλ Κάιντα, οι δύο εισβολές στο Ιράκ, η καταστροφή τής Λιβύης, η κατασκευή τού εκτρώματος Μπόκο Χαράμ,  καθώς και η κατασκευή και υπερδιόγκωση τού ισλαμοφασισμού.
  Ο μεγάλος Αρμαγεδών τού Ομπάμα προέβλεπε την μετατροπή όλης τής Μέσης Ανατολής, πρόσω και κεντρικής Ασίας, τού Καυκάσου και τής βορείας Αφρικής σε ζώνες ολοκληρωτικού χάους με την επικράτηση τών τζιχαντιστών. Εξαγωγή τού τζιχαντισμού μέσω τής επιβεβελημένης μετακινήσεως πληθυσμών - λαθρομεταναστεύσεως στην Ευρώπη με πλήρη επικράτηση τού μπάχαλου. Μετά την επικράτηση τού χάους στις περιοχές που προαναφέρθησαν, καθώς και τήν ολοκληρωτική επικράτηση τών τζιχαντιστών στην Τουρκία, στόχος τού μάστερ Πλάν ήταν η προώθηση τών τζιχαντιστικών ορδών στην νότιο Ρωσία. Ο υποτιθέμενος διαμελισμός τής Τουρκίας από το ΝΑΤΟ δεν επέβλεπε τελικώς στην κατασκευή κουρδικού κράτους, όπως η πλειοψηφία πιστεύει, αλλά στην ολοκληρωτική επικράτηση τού ISIS στην Τουρκία και στην απορρόφηση από αυτό όλων τών τουρκμενικών τζιχαντιστικών ομάδων. Αυτή ήταν τελικά η αιτία (σε συνδυασμό με την στρατιωτική αρρωγή τής Ρωσίας στην Συρία) που έσπρωξε την ομάδα Ερντογκάν στην σύμπραξη με τούς Ρώσους. Κάποια στιγμή κατανόησε ο δήθεν πονηρός, αλλά εν τέλει βλαξ μεμέτης, ότι τα τριάκοντα αργύρια που εισέπρατε ετησίως από τούς σαουδάραβες, δεν ήταν παρά καρφιά στο φέρετρό του.
  Η πρόκληση σχετικά ανώδινης στρατιωτικής παρουσίας τού ΝΑΤΟ στα δυτικά σύνορα τής Ρωσίας και η μεταφορά εκεί επιθετικών πυρηνικών όπλων ήταν αυτή, που υπολόγιζαν οι δυτικοί, ότι θα εξανάγκαζε τούς Ρώσους μέσα σε μια κατάσταση οικονομικού αποκλεισμού, εσωτερικής διαλύσεως και χάους από την σχεδιαζόμενη επίθεση τών νικηφόρων τζιχαντιστών, που θα μάζευαν την σάρα και την μάρα τών ανέργων από την υπεργεννητικότητα στις διαλυμένες οικονομίες τών ισλαμικών χωρών, να πατήσουν τα κουμπιά τών πυρηνικών, για την επιβολή τού Αρμαγεδώνος. Οπότε και τα πυρηνικά τού Ισραήλ θα έδιναν το έναυσμα ώστε να μετατραπεί το ίδιο με κέντρο την ομώνυμο περιοχή σε ένα νέο τεράστιο Άουσβιτς, συμπαρασύροντας στο μεκαλειό, όχι μόνον τις γειτωνικές χώρες. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΒΛΕΠΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΛΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΠΑΡΚΟΥΝ ΝΑ ΕΚΡΑΓΟΥΝ ΣΑΡΑΝΤΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΟΛΕΘΡΟΥ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ Ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ ΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ. Η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΔΗΛΑΔΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΪΑΣ ΜΕΙΟΝ ΣΑΡΑΝΤΑΠΕΝΤΕ ΒΑΘΜΩΝ ΕΠΙ ΜΙΑ ΕΞΑΕΤΙΑ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟ. Και άντε μετά από αυτό να επιβιώσει στον πλανήτη λέπι κατσαρίδας.

  Οι λεγάμενοι όμως σχεδίαζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Παρόλο που οι δυτικές χώρες είχε αναπτύξει εκατοντάδες ινστιτούτα για την μελέτη τής Ρωσίας και τής Ρωσικής πολιτικής, με στόχο την ανάπτυξη υποθαλπτικής πρακτικής σε βάρος της, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΝ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ (ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΓΡΑΨΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ) ΤΟΥΣ ΡΩΣΟΥΣ.
  Παρόλο που δαπάνησαν δισσεκατομμύρια στην έρευνα οπλικών συστημάτων με επικεφαλής μια χώρα με 600 δις πολεμικές δαπάνες ετησίως ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΑΠΑΝΑ ΟΥΤΕ ΤΟ ΕΝΑ ΔΕΚΑΤΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΥΝΑ ΤΗΣ.

  Αλλά οι Ρώσοι έχουν ψυχή, βαρβάτους μαθηματικούς και ένα ισχυρότατο ελληνογενή πηρύνα, που βρίσκεται πίσω από τον θρίαμβό τους. Μόνο ένας βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από τούς Ρώσους και τούς Ιρανούς: ΟΙ ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟΙ.

Να γιατί ο Βλαδίμηρος έφτυσε στην σούπα κάνοντας τον μεγάλο Αρμαγεδώνα αλιφή για κάλους.

Βγαίνει ο Τραμπ και διακηρύσσει: "Σε ένα μήνα θα έχω τελειώσει με τούς τζιχαντιστές".
Σιγά ρε μεγαλε, πώς έτσι; Μήπως ψήνεις καφέδες στο Κρεμλίνο, όταν συνεδριάζει το πολεμικό συμβούλιο;

  Δεν είναι όμως μόνον η αλιφή για κάλους, που χρησιμοποιεί για μπριγιαντίνη ο χωριστράκιας. Καθότι έχει μεγάλο πρόβλημα μέσα στην χώρα του: Ποιος κάθησε να ασχοληθεί με τον έντιμο αυτόν Άνδρα, που τού χρωστάει τεράστια ευγνωμοσύνη η ανθρωπότης, τον άγγλο στρατηγό Μάικελ Τζάκσον; Όταν είχαν κατέβει τα ρωσικά εαροπλάνα στην Πριστίνα πριν το τέλους τού πολέμου στην  Γιουγκοσλαβία, αποβιβάζοντας χιλιάδες Ρώσους κομμάντος ρώτησε τότε αυτός τον επικεφαλής τών δυνάμεων τού ΝΑΤΟ στην Ευρώπη στρατηγό των ΗΠΑ Γουέλσεϋ Κλαρκ τι να πράξει. "Χτύπα τους", διέταξε ο Κλαρκ. "Δεν είναι αυτό δυνατόν", απάντησε ο Τζάκσον. "Δεν μπορώ να ξεκινήσω τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Δεν έχεις δικαίωμα να μού δώσεις μια τέτοια διαταγή. Είμαι στρατηγός και δεν δέχομαι τέτοιες διαταγές".  "Χτύπα τους", ούρλιαζε ο Κλαρκ, "είσαι στρατηγός τριών αστέρων και είμαι στρατηγός τεσσάρων αστέρων, οπότε σε διατάσσω". "Αρνούμαι", απάντησε ο Τζάκσον. "Θα επικοινωνήσω σχετικά με την κυβέρρνησή μου".
  Η Αγγλική κυβέρνηση συμφώνησε με την πρόταση τού στρατηγού Τζάκσον, να μην γίνει επίθεση εναντίον τών Ρώσων. Η παρρησία και ο ανδρισμός του έσωσε την ανθρωπότητα, η οποία βρέθηκε στο χείλος του τρίτου παγκόσμιου. Σήμερα είναι και ο όδιος ο Γουέσλεϋ Κλαρκ θιασώτης τής αντιπολεμικής διαφωτίσεως. Διαβάστε το βιβλίο του "Don't Wait Till the Next War Comes".

  Αυτό το συμβάν περιέχει αυτά που τόσο εύστοχα ανέλυσε ο μακαρίτης Νίκος Πουλατζάς, ως ο καλύτερος σύγχρονος θεωρητικός τού κράτους, στα βιβλία του. Στο εξέχουσας σημασίας έργο του "Φασισμός και Δικτατορία", περιέγραψε ο έξοχος αυτός διανοητής το βασικό χαρακτηριστικό τών ολοκληρωτικών καθεστώτων. Πρόκειται για καθεστώτα εκτάκτου ανάγκης, άρα είναι βραχύβια.
(Για ποιον αντιχρηστάκη λοιπόν και για ποια επιβολή παγκόσμιας δικτατορίας μάς ομιλούν, όταν το διακύβευμα είναι ο Αρμαγεδών; Τι θα κάνει ο αντιχρηστάκης, όταν ήθελε καθήσει στον θρόνο τής σιών, θα μετράει τα μπεκερέλ στα εναπομείναντα μπάζα;)
  Όταν σκαρώνουν κάποιοι Αρμαγεδώνα τα παίζουν όλα για όλα. Σε αυτό το χαρτί ακουμπά το σύστημα τα πάντα. Τα ίδια τα εντόσθιά του. Και όταν μπαχαλοποιεί σύνολο το βιός του για να το κάψει, εάν δε τού κάτσει, τρέχει και δεν φτάνει. ΑΝΤΕ ΤΩΡΑ ΧΩΡΙΣΤΡΑΚΙΑ ΝΑ ΜΑΖΕΨΕΙΣ ΤΑ ΑΣΥΜΑΖΕΥΤΑ.
  Το πρώτο που ξεφεύγει είναι ο ίδιος ο στρατός, ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΠΕΝΤΑΓΩΝΟ.
  Αναρωτηθήκατε για ποιον λόγο έβαλε τον στρατηγό Φλυν σύμβουλο ασφαλείας; Μήπως ήταν αυτός που είχε ξεσηκωθεί ενάντια στην δημιουργία και στήριξη τών τζιχαντιστών; Τα έγραφε διεξοδικά ο Thierry Meyssan στο Voltairenet.org. Καλείται τώρα ο Φλυν να συμμαζέψει τα μπάζα τού Ομπάμα στο Πεντάγωνο. Παραβλέπουμε διστυχώς μια απλή αλήθεια: Μεταξύ αυτών που αποκαλούμε υποτιμιτικά "μπάτσους" και "καραβανάδες" συγκαταλλέγονται μερικού από τούς πλέον φιλότιμους συμπολίτες μας. Είναι η ψυχολογία αυτών τών μηχανισμών, που βοηθάει κάποιους από τα μέλη τους, που δεν απορροφόνται από τον χυλό τού εξανδραποδισμού που επιβάλλουν οι πολιτικοί και οι στοές σε αυτούς τούς μηχανισμούς, να αναπτύσουν αρχές, υπευθυνότητα και αυτοθυσία. Ο στρατός προσβλέπει κατ' όνομα στην άμυνα τής χώρας. Καλεί τα μέλη του να προσφέρουν την ζωή τους για την υπεράσπιση τής ζωής τών πολιτών, τής εθνικής κυριαρχίας και τών ιερών τού Έθνους. Η αστυνομία και τα σώματα ασφαλείας προσβλέπουν κατ' όνομα στην προάσπιση τής δημοσίας τάξεως και την προάσπιση τών πολιτών από το έγκλημα. Και αυτές, οι έστω μόνον κατ' όνομα αρχές, διαπλάθουν - είτε το αποδεχόμεθα, είτε όχι σε υποσυνείδητοι βάση τον χαρακτήρα κάποιων μελών τους, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Ο στρατηγός Νάσερ και ο συνταγματάρχης Καντάφι δεν βγήκαν από λέσχη προσκόπων, αλλά από στρατώνες. Και ο Ιωσήφ Στάλιν δεν βγήκε από γιάφκες, αλλά από τα χαφιέδικα καταγώγια τής τσαρικής αστυνομίας Οχράνας. Επισυνάψτε του όποια εγκληματική κτηνωδία επιθυμείτε. Όμως, εάν δεν υπήρχε ο Κόμπα, σήμερα όλοι θα σερνόμαστε με μια αλυσίδα στο πόδι, που θα έφερε μια σιδερένια μπάλα με τον αγκυλωτό σταυρό. Είστε εις θέσιν να κατανοήσετε, ότι στην ζωή δεν υπάρχει μόνον το άσπρο και το μαύρο, αλλά και το γκρίζο, μέσα στο οποίον χώνεται η επιβίωση; Εάν η μαμά μας και ο μπαμπά μας δεν ήταν εις θέσιν να κάνουν συμβιβασμούς μεταξύ τους, συχνά εξουσιαστικούς, καταπιεστικούς, συμφεροντολόγους, ή ακόμη και πρόστυχους, εμείς μάλλον δεν θα είχαμε γεννηθεί καν.
  Οκτώ είναι λοιπόν οι επαναστατικοί θεσμοί τής κοινωνίας κατά σειράν αξιολογήσεως:

1. Ο στρατός
2. Τα σώμαστα ασφαλείας
3. Ο αντισατανιστικός κλήρος
4. Οι επαναστάτες διανοούμενοι και ειλικρινείς φιλόσοφοι
5. Οι συνειδητοί μαθηματικοί και οι σαμάνοι
6. Οι λεφτάδες που κατανοούν το πραγματικό τους συμφέρον και δεν απορροφούνται στο βόρβορο τής χλιδής και τής αλαζονείας
7. Οι πονόψυχοι και ελεήμωνες ανθρωπισταί.

Αυτοί είναι που μεταλάσσουν τον κόσμο προς το καλύτερο.

   Ο Τραμπ έρχεται σε αυτήν την βάση να φορέσει το αντικλίντον σκάφανδρο, για να περισσώσει ότι μπορεί από τα μπάζα τού μεγάλου Αρμαγεδώνος, τα απολωλότα πρόβατα τού συστήματος, που έστρεψαν τις πλάτες στην βυθιζόμενη μαούνα, που ονόμάσθη "θωρηκτόν αναψυχής η νέα τάξις".
   Εξ άλλου το δηλώνει απερίφραστα ο άνθρωπος: Θα υποστηρίξει με κάθε μέσον το Ισραήλ και θα πατάξει απροσχημάτιστα το Ιράν. Τώρα που τα τζιχάντια ρούφηξε ο ρουμπινές τής ιστορίας, αυτό που τού απομένει είναι η ραβινική αρμαγεδωνική σέχτα Λούμπαβιτς (σε αυτήν θα αναφερθώ προσεχώς αναλυτικά) και οι αρμαγεδωνιστές μουλάδες τού Ιράν, που αναμένουν την καταστροφή τής συντέλειας για τον ερχομό τού Ιμάμη Μα Ντι. Τουτέστιν οι 350 πυρηνικές κεφαλές τού Ισραήλ και οι πνευματικοί απόγονοι τού Ζοροάστρη απέναντι. Όμως πίσω από τον μπερντέ τού πυρηνικού χειμώνα καραδοκεί ότι πιο επικύνδυνο υφίσταται. Η λερναία ύδρα. Ιδιαίτερα επικίνδυνη διότι είναι ελληνόφωνη με πείρα χιλιετιών.

  Ας ασχοληθούμε λοιοπόν και με ένα από τα πρόσφατα τερτίπια της:


3. ΣΤΟ ΕΞΩΦΥΛΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ DER SPIEGEL ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟ ΜΑΥΡΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΟΥ ΦΟΡΕΣΑΝ ΤΗΝ ΡΟΜΠΑ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΔΡΟΥΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ

  Στο εξώφυλο τού προσφάτου τεύχους τού περιοδικού DER SPIEGEL παρίσταται κατάφωρη προσπάθεια αντιστροφής - διαστροφής τής παραστάσεως τού Περσέως που κρατάει το κεφάλι τής μέδουσας με στόχο την νόθευση τού πεδίου πληροφορίας. Ποια είναι η μέδουσα γνωρίζουμε από την μυθολογία και δεν είναι άλλη από τις δυνάμεις τών κρόνειων ιερατείων, που εκπροσωπεί ο Τραμπ. Το όνομα Περσεύς παραπέμπει ηχητικώς κατ' ευθείαν στους Πέρσες.  Οι θέσεις των παρισταμένων προσώπων, όπως είναι σχεδόν σε όλες τις ιστορικές παραστάσεις, αντιστρέφονται στο εξώφυλο τού περιοδικού. Την θέση τού Περσέως καταλαμβάνει η μέδουσα και την θέση τής μέδουσας καταλαμβένει ο Περσεύς.  Με αυτόν τον τρόπον απεικονίζεται η μέδουσα υπό τήν μορφή τού Τραμπ να έχει αποκεφαλίσει τον Περσέα - δηλαδή τούς Πέρσες - και να κρατάει την κομμένη κεφαλή του.
  Συμπαθητική μαγεία δεν κάνουν μόνον οι πρωτόγονες φυλές κανιβάλων, αλλά και οι σύγχρονοι γραβατωμένοι κρατικοί τεχνικοί τής εξουσίας μαύροι μάγοι. Η "συμπαθητική" μαγεία δεν τελείται πλέον μόνον μέσα στην ζούγκλα, αλλά και στις ζούγκλες τών σύγχρονων πόλεων, όπου  έχει στιβαστεί και αμπαρωθεί η ανθρωπότητα. Οι πόλεις βρύθουν στην κυριολεξικά από τελετουργικά σύμβολα μαγείας.
  Το κόκκινο συμβολίζει το αίμα. Και το λευκό τον λεγόμενο "ήλιο τού μεσονυκτίου". Σε συνδυασμό τα δύο συμβολίζουν την ανθρωποθυσία σε υπόγειο σπήλαιο, όπου ξάφνου γίνεται "η νύχτα μέρα". Με την αιμοποσία εμφανίζονται και οι "θεοί", ένεκα διμεθύλτρυπταμίνης. Αυτό συμβολίζει ο κόκκινος σταυρός στον λευκό μανδύα τών ιπποτών τού ναού, το κόκκινο σαρίκι και ζωνάρι στα λευκά ενδύματα τών ασσασίνων, ο ερυθρός σταυρός σε λευκό φόντο τής σημαίας τής αγγλίας, το ρόδο σε σχήμα ανάποδης πεντάλφας τών ροδοσταύρων. Κατ' αντιστοιχία και η κόκκινη γραβάτα σε φόντο του λευκού υποκαμίσου τής προκειμένης παραστάσεως. Το μαύρο κοστούμι παραπέμπει σε μαύρο ιερατικό μανδύα, όπου αντί κουκούλας, το ξανθό μαλλί παρραπέμπει στο πάγιο ηλιακό σύμβολο. Η ανεστραμμένη μάχαιρα προς τα άνω παραπέμπει στο ελευθεροτεκτονικό τελετουργικό "νακέμ αδονάι" ήτοι "θα σκοτώσουμε τον θεό". Και στο κάτω μέρος: "America First". Τουτέστιν ο πρώτος που θα περάσει από μάχαιρα θα είναι η ίδια η Αμερική.
  Το εικονιζόμενο πρόσωπο δεν έχει αισθητήρια όργανα - οφθαλμούς και μύτη - πλην τού ανοικτού στόματος, όπου προβάλλουν τα δόντια. Δηλαδή διεύρυνση τών αισθήσεων μέσω κρεοφαγίας, άρα δυμεθύλτρυπταμίνης.
   Ένα εξώφυλο που υποτίθεται ότι αντιμάχεται τον Τραμπ, ενώ με προφανέστατο τελετουργικό μαύρης μαγείας προωθεί το πρόγραμμά του, το πρόγραμμα τού "μικρού" αρμαγεδώνος. Υπάρχει τελικά το λιγάκι εσφαγμένος, το μερικώς δολοφονημένος, ή το εν μέρει νεκρός; 
  Να πιστέψουμε, ότι πίσω από το έντυπο τού φιλοσιωνιστού Rudolf Augstein βρίσκονται άλλοι από αυτούς που βρίσκονται όπισθεν τού φιλοσιωνιστού Τραμπ; Να πιστέψουμε ότι όπισθεν τού νεοταξικού project Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκονται άλλοι από αυτούς που καθορίζουν τις τύχες τών ΗΠΑ; Αυτοί που σκηνοθετούν αυτό το γκροτέσκο παραμύθι, ωφείλουν μια εξήγηση. Για ποιες δυνάμεις πρόκειται εν τέλει, οι οποίες αντιμάχονται μεταξύ τους; Για ποιά συμφέροντα; Για ποιες αντιμαχόμενες ολιγαρχίες;

  Συνηθίζεται να λέγεται ότι "Στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις". Αυτή η πρακτική φαίνεται πλέον να εφαρμόζεται και σε άλλα ρεζιλίκια.

  Ο στόχος τού Τραμπ είναι να αποστασιοποιήσει την Ρωσία από το Ιράν, με στόχο την επιβολή τού μικρού Αρμαγεδώνος. Σε ένα πράγμα όμως ο Τραμπ έχει αναμφίβολη επιτυχία. Στην πλούσια κόμη. Καθότι ο πνυγμένος από τα μαλιά πιάνεται.

  Άξιζε να σκάσω στα γέλια με τούς σαλντιμπαγκισμούς και τα ρεζιλίκια, στα οποία έχουν περιπέσει. Δεν μπορώ όμως με τόσο πολύ αίμα αθώων που χύνεται. Μοναδική μου παρηγοριά η πλήρης βεβαιότητα, ότι ο Αρμαγεδών θα ματαιωθεί. Ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται πολύ κοντά σε ένα ευτυχισμένο μέλλον, χωρίς πολέμους και ανθρωποφαγία.

Άντε να περάσει κι αυτός ο εφιάλτης.
Λίγο ακόμη να δούμε τις μυγδαλιές ν' ανθίζουν, την θάλασσα να κυμματίζει,
Λίγο ακόμη να ανεβούμε λίγο ψηλότερα, για να υποχωρήσει το σανίδωμα κάτω από την πίεση την μεγάλη τού ήλιου.

Σε επόμενη ανάρτηση με θέμα "Στα Πλοκάμια τής Μαγείας τών Πόλεων" θα γίνει αναφορά στούς ελληνοφώνους, οι οποίοι διαμορφώνουν πρωταγωνιστικώς τα σύμβολα μαγείας παγκοσμίως. Καθότι "ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον". Ή να βγάλω το συμπέρασμα, ότι αυτοί που κατέχουν τον μύθο τού Περσέως σε βαθμό, ώστε να μπορούν να τον αντιστρέφουν σε μαγική βάση, δεν είναι ελληνόφωνοι;

ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ, ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ ΠΕΤΑΞΕ. ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΜΠΑΛΚΑΝΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΞΕ - ΓΕΛΑΣΕ.

ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΡΟΔΟ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΑΣΚΕΙ ΠΙΕΣΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ - ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΜΕΡΟΣ

       "...Δίχως το δικό μου δώρο είσαι στείρα και μουγγή.
        Στον ομφάλειό σου λώρο μια μαμή ακροβατεί...."
        Διονύσης Σαββόπουλος,
        στο "Βρώμικο Ψωμί"

   Συχνά ξεκινάω αναφορές σε θέματα, χωρίς να τίς ολοκληρώνω. Αυτή η πρακτική δέχθηκε στα σχόλια αρνητική κριτική. Κατανοώ την προσμονή κάποιων επισκεπτών τής σελίδας ως προς την ολοκλήρωση τών αναφορών. Όμως, όπως διευκρίνισα και παλαιότερα, η ανάπτυξη θέσεων και οπτικής συνιστούν για τον γράφοντα διαδικασία αυτοωριμάνσεως, με αποτέλεσμα αυτή να προσκρούει στα όρια του. Δεν τυγχάνω επαΐων, αλλά προβληματιζόμενος. Δεν επιδεικνύω απαυγάσματα τού όποιου προβληματισμού, αλλά υποδεικνύω περιοχές που αυτός αρμόζει να επεκτείνεται και να εμβαθύνεται. Και δεν επιχειρώ να προάγω σκέψεις, εάν δεν ζυμώσω προηγουμένως το προσωπικό μου δράμα με το κοινό μας πάθημα. Δεν αυτοανακηρύσσομαι σε ξεναγό τών αναγνωστών σε αχαρτογράφητες και μη περιοχές ζητουμένων, αλλά σε συνταξιδιώτη, που στρώνει εδώ την τράπεζα κάποιων προβληματισμών. Υπό αυτήν την έννοια, δεν είχα σκοπό να αναπτύξω περαιτέρω την τρίτη προηγούμενη ανάρτηση σχετικά με τον προσφάτως εκλιπόντα Ουμπέρτο Έκο, πριν ολοκληρώσω την αναφορά μου σε θέματα γεωπολιτικής. Γράφοντας πλέον σε πολύ αραιά χρονικά διαστήματα, μοιραία εντρίβω ο ίδιος επί μακρόν στα γραφθέντα. Επεξεργάζομαι νοητώς όσα παρατέθησαν και ερευνώ με όλη την ένταση που διαθέτω προς την κατεύθυνση τού θέματος που αναπτύσσω. Οι έρευνες και οι προβληματισμοί μου αναφορικά με την γεωπολιτική πρόκληση με οδήγησαν σε αναθεώρηση αυτής τής συγκεκριμένης επιλογής. Διότι κατακλείδα, που φώτισε το όρια στην οποία αυτή νοητώς είχε σκαλώσει, στάθηκε η μελέτη τού στερνού έργου τού Έκο υπό τον τίτλον "Το Νεκροταφείο της Πράγας". Λες και ο μέγας αυτός μπερμπάντης τής σημειολογίας σκόπευε να πάρει ρεβάνς μετά θάνατον έναντι στην ένδειξη μιας προσωρινής καταφρόνιας από την μεριά μου, να παρακάμψω την συνέχιση τής αναφοράς σε αυτόν.

  Πράγματι η συγγραφική φυσιογνωμία τού Έκο διέπεται από μια υποδόρια, αλλά ευφάνταστα λεπτεπίλεπτη ανατρεπτικότητα. Ως φύσει συνωμοσιολόγος- αλλά θέσει αντισυνωμοσιολόγος - δεν διστάζει να αξιοποιεί την ίδια στρατηγική με αυτούς που πραγματεύεται. Βαθύτατα υποχθόνιος γνωρίζει ότι επιτελεί σπορά ιδεών, που για να βλαστήσει, πρέπει να καλυφθεί από την μητέρα γη. Στα λατινικά ο όρος περσόνα σημαίνει μάσκα. Ο Ινδός φιλόσοφος Όσο είχε τονίσει, ότι οι άνθρωποι φοράμε στην κοινωνική εκφορά μας μάσκα, προβάλλοντας μια επιλεγμένη πρόσοψη. Ο σπόρος - ερέθισμα τής συγγραφικής Περσόναςτού Έκο αγκυλώνει, όσους αξιούν να πορεύονται ανυπόδητοι στα χωράφια τής αναζήτησης, ενστερνιζόμενοι την λαϊκή σοφία, που διατύπωσε ο Γιώργος Μουφλουζέλης στο άσμα "Πού 'σουν Μάγκα τον Χειμώνα": "Πού 'σουν μάγκα τον χειμώνα, πού την είχες την κρυψώνα; Ήμουνα στην γη βελόνι, που πατάς και σ' αγκυλώνει". Σπουδαία δουλειά το βελόνι. Αγκυλώνει χωρίς να τραυματίσει αυτόν που το αναζητεί. Αυτόν που υφαίνει το νήμα για να τού το περάσει, όταν ζυγώνει η ώρα τής συρραφής για την συνοχή νοός και καρδίας. "Άναβέτο κι έσβηνέ το, το κερί το σπαρματσέτο. Εγώ το ανάβω, εκείνο σβήνει το κερί το κακομοίρι". Διότι οι δρόμοι στον λαβύρινθο θα φωτιστούν στην ζούλα. Το νήμα εγχείρισε η Αριάδνη πάντοτε κρυμμένη στην στροφή, στην περιοχή που καραδοκεί ο Μινώταυρος. Γι' αυτό και το νόημα τού Έκο είναι συγκαλυμμένο.


 3. ΟΤΑΝ ΤΟ ΡΟΔΟ ΑΙΩΡΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΕΚΡΕΜΕΣ 

  Στο "Εκκερμές τού Φουκώ" ο 'Εκο έδωσε το συγκεκριμένο στίγμα, που επρόκειτο να σφραγίσει τις μυθοπλασίες τών μυθιστορημάτων του και στην συνέχεια: Μυστικές εταιρίες, τελούρια ρεύματα, συνάξεις με συνωμοτικό χαρακτήρα κάτω από την επιφάνεια τής γής, συνωμοσίες για την επιβολή κυριαρχίας παγκοσμίως μέσω τής εξυφάνσεως και επιβολής ενός γενικού σχεδίου από κυκλώματα, τα οποία δρούσαν με αυστηρή οργάνωση και σιδηρά ιεραρχία έξω από το φως τής δημοσιότητος. Τα μέλη τους ήσαν υποχρεωμένα στην απαράβατο υποχρέωση τιρήσεως πλήρους εχεμύθειας με φρικτούς όρκους, διαφύλαξη τεράστιας σημασίας μυστικών από αυτούς που κάποιοι θεωρούν "βέβηλους", ή όπως ο αγγλοσαξωνικώς όρος "profan" υποδηλώνει, από αυτούς που σκοπίμως κρατώνται αδαείς, προκολλημένοι στην προφανή επιφάνεια τών πραγμάτων. Η συγγραφική εκκίνηση στα ύδατα τής συνωμοσιολογίας από τον Έκο, επιχειρείται σε φάση πού αυτή βρίσκεται στα σπάργανα τής μυθιστορίας. Το μόνο βιβλίο, που εκδόθηκε με τέτοιου είδους περιεχόμενο λίγο πριν το "Εκκρεμές τού Φουκώ", καθιερώνοντας με αυτό βαθμηδόν μια πορεία σχεδόν εκδοτικής επικρατήσεως στο προσκήνειο τού αναγνωστικού κοινού αυτής τής θεματολογίας, ήταν το "Το Άγιο Γκραλ  και οι Κληρονόμοι του" τών Michael Baigent, Richard Leigh, Henry Lincoln. Η παράθεση σε αυτό το βιβλίο δεν γινόταν με μυθιστορηματικό τρόπο, αλλά υπό την μορφή πραγματείας. Τα όσα αυτό περιέγραφε όμως ανέτρεπαν μέ τόσο ριζοσπαστικό τρόπο τις πάγιες αντιλήψεις και μάλιστα στο ζήτημα τής ιστορικότητος τού Ιησού Χριστού και τής προελεύσεως τής χριστιανικής θρησκείας, που ο επιλεχθείς ρυθμός τής χρονικής εξιστορίσεως, τού πρόσδιδαν ουσιαστικά μυθιστορηματικό χαρακτήρα. Η έκδοση αυτού τού βιβλίου το 1984 έθεσε σε κίνηση την προσοχή ενός πλατύτερου κοινού προς αυτό που οι αμφισβητείες τής συνωμοσιολογίας χαρακτήρισαν στον εκδοτικό τομέα ως "κατασκευάσματα ψευδοιστορίας". Ένας από τούς συγγραφείς του, ο Νεοζηλανδός Henrz Lincoln είχε συγγράψει και άλλα βιβλία με αντίστοιχες αναφορές, χωρίς όμως αυτά να γνωρίσουν κάποια άξια λόγου διάδωση. Ενώ το βιβλίο σχετικά με το Γκραλ βρήκε απήχηση κυρίως σε κάποιο αναγνωστικό κοινό που ήταν ευαίσθητο για την προκείμενη θεματολογία, το "Εκκρεμές τού Φουκώ" ήταν εκείνο που όχι μόνο την καθιέρωσε σε ευρεία κλίμακα, αλλά την ανέδειξε στην πορεία ως την επικρατώσα θεματική στην μυθιστοριογραφία. Ο Εκο, με το κύρος ενός πνευματώδους, αλλά και καταξιωμένου πανεπιστημιακού, που είχε το χάρισμα να τέρπει με εύληπτο και διασκεδαστικό τρόπο τις αναγνωστικές προτιμήσεις, όχι μόνον τών βιβλιόφιλων, αλλά και τού μέσου ανθρώπου, έδωσε την τέλει ώθηση στην  πλήρη επικράτηση στην σύγχρονη αγορά βιβλίου συγγραφέων όπως ο Dan Brown και τα κάθε λογής περί Illuminati βιβλία.

  Θεωρώ, ότι δεν είναι δυνατόν να κριθούν οι στοχεύσεις όλων όσων ασχολήθηκαν με το συγκεκριμένο είδος μυθιστορίας πανομοιότυπες. Εννοείται, ότι ο υποφαινόμενος ως οπαδός τής συνωμοσιολογίας, αλλά και επίδοξος συνωμοσιολόγος ο ίδιος, αποδίδει κεντρική και ζωτική σημασία στην εν λόγω θεματική. Μέσα από αυτό το πρίσμα, κρίνω στοιχειώδες να μην ταυτιστούν οι στοχεύσεις του Έκο με αυτές τών Νταν Μπράουν και συναφών μυθαπλαστών, που πλημμύρισαν στην κυριολεξία τής προθήκες των βιβλιοπωλείων και τα ράφια τών βιβλιόφιλων με τα βιβλία τους. Είναι ηλίου φαεινότερον, ότι δίπλα στην διαφωτίζουσα συνωμοσιολογία, είναι για το Μάτριξ αυτονόητα αναγκαίο, να προωθείται και μια "συνωμοσιολογία", η οποία επιχειρεί να συσκοτίσει και να μεταθέσει στην ακίνδυνο για το σύστημα εξουσίας παραμυθώδη σφαίρα εκείνες τις διαδικασίες, που από αρχαιοτάτων χρόνων τα  λεγόμενα "μυστήρια" και οι ανελιπώς στην ιστορική πορεία οι δρώντες διάδοχοι και κληρονόμοι τους προωθούν.

  Τα ερωτήματα που προκύπτουν σχετικώς, είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση τής ανθρωπότητος. Και δεν μπορεί η αναφορά στο θέμα από τον γράφοντα να αποσκοπεί κυρίως σε φιλολγικού τύπου ενδιαφέροντα. Η ανάγνωση τών θεμάτων, που απασχολούν αυτήν την σελίδα κατά την περίοδο τής δεκαετούς λειτουργίας της, είναι υπεραρκετή, ώστε να προσδιορίζει τις στοχεύσεις τού γράφοντος. Άρα υπό τύπον επαναλήψεως παραθέτω κάποια από τα εν λόγω ερωτήματα, τα οποία σε σημαντικό βαθμό έχουν όχι μόνον ήδη τεθεί, αλλά και απαντηθεί εδώ, ενώ επίκειται και συμπλήρωσις στην τεκμηρίωση και εμβάθυνση αυτής τής προβληματικής:

- Υφίσταται γενικόν σχέδιον (Μaster Plan) για την επικράτηση σε παγκόσμιο επίπεδο αυτών που συμμετέχουν στα - και τελούν  τα λεγόμενα "μυστήρια"; Πώς σχετίζεται αυτό με το λεγόμενο "Μάτριξ";
- Που αποσκοπεί το μάστερ πλαν, στον βαθμό που αυτό πράγματι υφίσταται;
- Ποια η σχέση τού μάστερ πλαν με τον Αρμαγεδώνα;
- Υπάρχει συγκεκριμένο αντισχέδιο ανατροπής τού μάστερ πλαν; Ποιοί το εξεπόνησαν και ποιοι είναι αυτοί, που ευρίσκονται επικεφαλείς στην σημερινή φάση;
- Ποιος ο ρόλος τού Ελληνισμού στην εκπόνηση και προώθηση τού Αντισχεδίου, που προσβλέπει στην σωτηρία τής ανθρωπότητος;
και last but not least, με βάση το θέμα τής συγκεκριμένης αναρτήσεως:
- Πώς ενέχεται η παρέμβαση τού Ουμπέρτο Έκο στο όλο σύμπλεγμα;

Καθότι η στόχευσις τής δοτής "συνωμοσιολογίας" είναι προφανής και συμπυκνώνεται στην παλαιά, αλλά αποτελεσματική μέθοδο, που εφαρμόζει πάσα άξια λόγου συνωμοτική σύμπτυξις:

"ΕΦΟΣΟΝ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ ΝΑ ΔΙΑΦΥΛΑΞΕΙΣ ΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΟ ΚΑΝΤΟ ΠΡΟΣΙΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΕΣΦΑΛΜΕΝΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ".

  Ο Έκο θα πληρώσει αυτούς που επιχειρεί να αποκαλύψει, αυτούς που ως συνωμόται είτε απορρίπτουν την συνωμοσιολογία, είτε πασχίζουν να την εγκλωβίσουν σε πλαίσια φαιδρότητος με ανόητα "πονήματα", με το πλέον ευφυές νόμισμα, διακηρύσσων: "Κύριοι, είμαι φανατικός αντίπαλος τής συνωμοσιολογίας" .

  Ο Έκο εκδίδοντας το "Εκκρεμές" το 1987 τέσσερα έτη μετά την δημοσίευση τού "Γκραλ", επιλέγοντας μια διαφορετική μυθοπλασία από αυτό, προβαίνει σε πολύ συγκεκριμένη αναφορά και στο κεντρικό ζήτημα που αναφέρεται το "Γκραλ", τουτέστιν στην Μαρία Μαγδαλινή, ως υποτιθεμένης συζύγου τού Ιησού Χριστού, ο οποίος κατά τα περιγραφόμενα στο βιβλίο επιζεί τής σταυρώσεως και ιδρύει στην Ευρώπη μια από τις βασικότερες βασιλικές δυναστείες. Αυτή η αναφορά τού Έκο δεν μπορεί να είναι τυχαία, ειδικά όταν γίνεται από ένα σημειολόγο ολκής. Ο Έκο με αυτήν την αναφορά δίνει συγκεκριμένο στίγμα, στην βάση "Μάγκες είμαι εδώ και σάς ακολουθώ κατά πόδας". Είναι προφανές, ότι οι στοχεύσεις τών Λίνκολν, Μπάικεντ και Ράλεϊ με την προβολή τής μυθοπλασίας τους αποσκοπούν σε κάτι περισσότερο από μια εμπορική εκδοτική επιτυχία, εκμεταλλευόμενοι τα όποια συναισθήματα να χυθεί φώς στην παγκόσμια συνωμοσία. Επιχειρούν η όλη προβληματική περί μυστικών εταιριών, ιπποτών τού ναού, ελευθεροτεκτόνων και τα τοιαύτα να συνδεθεί με τον κεντρικό πυρήνα τής επικρατώσας αντιλήψεως περί τού ιερού, που είναι το χριστιανικό δόγμα στις χώρες τής δύσεως. Μπορεί μεν να παραχαράσουν αυτό δόγμα, όλο όμως το χτικιό τής χθόνιας λατρείας τών "μυστηρίων", επισυνάπτεται εν τέλει με το βιβλίο τους σε αυτό. Η όλη μυθοπλασία καταδεικνύει, ότι αυτοί εμφορούνται σαφώς από την χθόνια λατρευτική αντίληψη τών αποκρυφιστών. "Γκράλης" στις σλαβικές διαλέκτους ονομάζεται ο βασιλεύς. Το δε δισκοπότηρο, ως σύμβολο τού Γκραλ, παραπέμπει στο κύπελο μέσα στο οποίο συγκεντρώθηκε το αίμα τού εσταυρωμένου Ιησού Χριστού, όταν οι λεγεωνάριοι ελόγχησαν την πλευρά του. Τα ζητήματα όμως ανθρωποθυσίας τού εκάστοτε βασιλέως και η τελετουργική πόσις τού αίματός του στα πλαίσια τής βλαστικής θρησκείας, που αποσκοπεί στην επιστροφή τού λεγόμενου "μάνα", ήτοι τής δυνάμεως γονιμοποιήσεως τής γης σε αυτήν, περιγράφονται ενδελεχώς σε πλείστα όσα συγγράματα εθνολογίας και θρησκειολογίας, όπως το περιώνυμο έργο "Ο Χρυσός Κλώνος" τού George Frazer. Κατά συνέπεια το γκραλ δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα τελετουργικό όργανο αιμοποσίας, δηλαδή ένα όργανο παρασκευής και καταναλώσεως διμεθύλτριπταμίνης, με στόχο να καταστούν ορατοί μέσω τών παραισθήσεων οι δαίμονες τών "μυστηρίων".  Είναι λογικό και επόμενο να επιμένουν στο εν λόγω βιβλίο τους οι συγγραφείς, ότι η συνωμοσιολογική αναφορά δεν συνιστά νοητό κατασκεύασμα, αλλά αποτελεί απτή πραγματικότητα. Τουναντίον ο Έκο θα παρουσιάσει τούς "συνωμότες" ως πρόσωπα χωρίς ιστορική συνέχεια, τα οποία κατά τύχην ανακαλύπτουν κάποια παλαιά μυστικά, τα οποία ως παράφρονες και ψυχικώς διεστραμμένοι επιχειρούν να εκμεταλλευθούν στα πλαίσια μιας κριμιναλιστικού τύπου συνωμοσίας προς ίδιον ώφελος. Θα νόμιζε αρχικώς κάποιος, ότι στόχος τού  Έκο ήταν με την συγγραφή αυτού τού βιβλίου να γελοιποιήσει και να εξουθενώσει πάσα έννοια συνωμοσιολογίας. Όμως η αξία τέτοιου είδους συγγραμμάτων δεν έγγειται στην εκάστοτε μυθοπλασία, αλλά στα συγκεκριμένα ιστορικά στοιχεία, τα οποία μετά από πολύπονη έρευνα συστηματοποιούνται και παρατίθενται στα πλαίσια ενός τέτοιου είδους βιβλίου. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, οι έπαινοι τών κριτικών, που αποδώθησαν σε αυτό το βιβλίο, δεν εστιάζοντο στην όποια δραματουργική μυθοπλασία του, αλλά στην επεξεργασία και συστηματοποίηση λίαν σημαντικών ιστορικών δεδομένων. Ο Έκο σαρκάζοντας, ότι επιδιώκει να γίνει ο νεκροθάφτης τής συνωμοσιολογίας, ήλθε με αυτό το βιβλίο να οργανώσει τον πρώτο του συνωμοσιολογικό οδοδείκτη, προς ένα ευρύ αναγνωστικό κοινό, που αγνοούσε αυτήν την προβληματική. Άργησαν πολύ κάποι θιγόμενοι να κατανοήσουν πού πάει το πράγμα. Αυτό φάνηκε με χαρακτηριστικό τρόπο, στην κριτική πού έκανε αρκετά χρονιάκια μετά ο αχιραβίνος τής Ρώμης στο "Νεκροταφείο τής Πράγας": "Μπορεί μεν αυτό το βιβλίο να αντιμάχεται την συνωμοσιολογία, υπάρχουν όμως χιλιάδες αφελείς, που θα μπορούσαν να περεξηγήσουν όσα αναφέρονται σε αυτό".

Συνεχίζεται...