27 Νοεμβρίου, 2012

Ποιοί -ή, "τί"- είμαστε; - IV

(προηγούμενο)

ερικά πρόσθετα δεδομένα θα μας βοηθήσουν περισσότερο. Πάμε σε μία σελίδα της Νάσα με αστρονομικά δεδομένα, ετούτην εδώ: http://nssdc.gsfc.nasa.gov/ . Και μετά, πάμε εκεί που γράφει "Solar System Exploration", και ρίχνουμε μιά ματιά στις σελίδες δεδομένων γιά τους φυσικούς δορυφόρους των:
Βρίσκουμε πολύ εύκολα τη στήλη με τις τροχιακές περιόδους (orbital periods), και δίπλα ακριβώς έχει τη στήλη με τις αντίστοιχες περιόδους ιδιοπεριστροφής (rotation periods). Παρατηρούμε ότι στη δεύτερη στήλη σπάνια γράφει αριθμούς. Κατά κανόνα έχει τα γράμματα "S" και "C". Αυτά αντιστοίχως σημαίνουν "synchronous" (σύγχρονες) και "chaotic" (χαοτικές - ίσον ανώμαλες, τρέχα γύρευε δηλαδή).

Και ωραία, τα είδαμε. Τί σημαίνουν όλ' αυτά;

Σημαίνουν ότι οι δορυφόροι των τεσσάρων αυτών πλανητών με την ετικέττα "S" (κατά κανόνα οι μεγαλύτεροι σε μάζα) είναι "κλειδωμένοι" σε λόγο περιστροφής προς ιδιοπεριστροφή 1 προς 1! Όπως ακριβώς η Σελήνη εδώ κάτω!

Και νά 'ταν ένας και δυό!... Τουλάχιστον καμιά εικοσαριά μαζεύονται, αν κάνουμε έναν πρόχειρο υπολογισμό με τους παρατιθέμενους πίνακες.

Τυχαίο; Ά μπάαααα! :-) Τυχαίο είναι μόνον γιά κάτι τυπάκια με ακαδημαϊκές καρριέρες "του κιλού", που δεν έχουν δική τους γνώμη, αλλά χαϊδεύουν τ' αυτιά και τα μάτια των προϊσταμένων τους. Είπαμε, κάποιος έβαλε το χεράκι του, και τό 'βαλε χοντρά. Φυσική του αιθέρα (και της κβαντώσεως του βαρυτικού πεδίου) είν' αυτή! Εμείς δεν την ξέρουμε, όμως αυτοί οι "κάποιοι" την ήξεραν!

Εδώ πρέπει να πω ότι, ο λόγος που αποκλείω και την τυχαιότητα, αλλά και την ύπαρξη κρυμμένου φυσικού "νόμου", είναι πως το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται σε μικρό ποσοστό του συνόλου.
  • Αν ήταν άγνωστος φυσικός "νόμος", θα εμφανιζόταν παντού. Σε όλους τους φυσικούς δορυφόρους.
  • Αν, πάλι, ήταν τυχαία η παρουσία τέτοιων κλασμάτων, τότε η εμφάνισή τους θα αριθμούσε σαφώς ελάχιστα περιστατικά.
Βάλτε, τώρα, στην εικόνα κι ένα άλλο φαινόμενο, που ονομάζεται "τροχιακός συντονισμός" (orbital resonance), όπου πάλι σκάνε μύτη λόγοι μικρών ακεραίων, και τα πράγματα είναι πλέον Ηλίου φαεινότερα.

(Παρένθεση: Η σχέση "1:1" της Σελήνης, καθώς και η αντίστοιχη "3:2" του Ερμή μ' έβαλαν σε ιδέες, να ψάξω αν κάποιοι έπαιζαν με τους όρους -ναι, ακόμη μία φορά!- της ακολουθίας Φιμπονάτσι... διότι 1, 1, 2, 3 είναι ακριβώς οι πρώτοι όροι της. Έτσι, περίμενα να δω και λόγους των υπολοίπων όρων, πχ "3:5", ή "5:8", αλλά δεν βρήκα. Δεν μας χαλάει, όμως.)

Δεν μας μένει, λοιπόν, καμμία αμφιβολία ότι η Σελήνη είναι κάτι σαν ένα τεράστιο ρολόϊ. Ωρολογιακός μηχανισμός, τέλος πάντων.

Τίκ-τάκ, τίκ-τάκ!...


v. Το ρολόϊ και οι -πιθανοί- ρολογάδες!

Τώρα, πώς γίνεται αυτό το "ρολόϊ" να μη "χάνει" εδώ κι εκατομμύρια χρόνια; Πώς διορθώνεται, δηλαδή, αυτή η συγκεκριμένη σχέση 1:1;

Η ιστοσελίδα γιά τον τροχιακό συντονισμό, που σας έδωσα παραπάνω, μας λέει ότι μερικές φορές οι τροχιακοί συντονισμοί είναι αυτορρυθμιζόμενοι - δηλ. αυτο-διορθωνόμενοι. Όμως, θυμάμαι πολύ καλά ότι εδώ και χρόνια είχα βρει ιστοσελίδες, που επέμεναν ότι η Σελήνη κάνει "μυστηριώδεις διορθωτικές κινήσεις", ένθα "διορθωτικές" σημαίνει "ετεροδιορθωτικές", δηλαδή διορθωνόμενες από εξωτερικό αίτιο. Το κακό είναι ότι δεν μπορώ να τις ξαναβρώ. Έβαλα στα ψαχτήρια "corrective motions Moon", αλλά τίποτε. Θες οι συγγραφείς αυτών των ανακοινώσεων να βιάστηκαν να γράψουν γιά το εύρημά τους, και στην πραγματικότητα να μην ήξεραν πολλά πράγματα από Μηχανική; Οπότε, όταν ανακάλυψαν την ανεπάρκειά τους, έσβησαν τις ιστοσελίδες; Μπορεί.
Βέβαια, στο Ιντερνέτι ό,τι γράφει δεν ξεγράφει, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να ξαναβρώ αυτό το υλικό. (Αν κάποιος αναγνώστης, ή κάποια αναγνώστρια βρει κάτι, θα το εκτιμήσω.)

Ας υποθέσουμε, όμως, ότι δεν είναι τα Μαθηματικά των τροχιακών κινήσεων αυτά, που κρατάνε τον λόγο 1:1 στον αιώνα τον άπαντα, αλλά κάποιο άλλο αίτιο... που παρεμβαίνει όποτε χρειάζεται. Δεν έχω δεδομένα γι' αυτό, αλλά μιλάω καθαρά από ένστικτο. Στο κάτω-κάτω, είναι πιό γοητευτική αυτή η υπόθεση! :-)
Πού μπορεί να εδράζεται, λοιπόν, ο διορθωτικός μηχανισμός;

Οι απαντήσεις είναι τρείς:
  • Επάνω στην ίδια τη Σελήνη.
  • Κάπου αλλού στο Ηλιακό μας Σύστημα.
  • Κάπου επάνω στη Γή.
Γιά τις δύο πρώτες πιθανότητες, όσα ξέρετε, ξέρω. Εξωγήϊνοι (ελαφρώς αθάνατοι μάλιστα) με σούπερ διαστημόπλοια και υπερ-υπολογιστές... Ό,τι παραμύθι μπορεί να φανταστεί κανείς, χωράει. Πλην όμως, δεν διαθέτουμε δεδομένα.

Μας μένει η τρίτη πιθανότητα, η οποία κατά τη γνώμη μου είναι ισχυρώτερος υποψήφιος γιά να τεθεί ως απάντηση. Γιατί;

Διότι, ως φαίνεται, διάφοροι πανάρχαιοι πολιτισμοί ήξεραν καλά την επίδραση της Σελήνης, και την εκμεταλλευόντουσαν γιά ίδιον όφελος. Πώς; Με τρόπο που δεν γνωρίζουμε σήμερα, αλλά μυρίζομαι πως έχει να κάνει με τα μεγαλιθικά μνημεία. Στόουνχετζ, Πυραμίδες, μενίρ και ντόλμεν (δες πχ εδώ κι εδώ), ακόμη κι ο Παρθενώνας.

Εάν, όμως (όπως ξέρουμε από τη σημερινή τεχνολογία), κάτι δρά ως "κεραία λήψεως", τότε δεν είναι μακριά και η μετατροπή του σε κεραία εκπομπής! Και, όπως καταλαβαίνετε, στην περίπτωση της εκπομπής, τα μεγαλιθικά -ή λοιπά παρεμφερή- μνημεία παίζουν τον ρόλο της "κονσόλας", που ρυθμίζει τη Σελήνη!!!

Τί είπατε; "Ιερατεία που ρύθμιζαν τη λειτουργία αυτών των κτισμάτων"; Πολύ σωστά, αλλά δυστυχώς σήμερα αυτά τα κτίσματα είναι μισοκατεστραμμένα και δεν λειτουργούν (γιά την ακρίβεια: υπολειτουργούν), τα δε αντίστοιχα ιερατεία είναι -ιστορικώς, τουλάχιστον- ανύπαρκτα εδώ και πολλούς αιώνες. Άρα, δεν μπορούμε να ερευνήσουμε ούτε προς αυτή την κατεύθυνση γιά σίγουρα δεδομένα. Τί μας μένει, επομένως;
Μα, οι διάφοροι θρύλοι!... κυρίως της λογοτεχνίας του μεταφυσικού, γιά κτίσματα αυτού του είδους μυστικά, άγνωστα στον πολύ κόσμο, ενδεχομένως ευρισκόμενα υπό την Γή, και άλλο τόσο άγνωστα ιερατεία, κεκρυμμένα.

Μού 'ρχονται πρόχειρα στο μυαλό οι θρύλοι γιά τον Μαετρέγια και τους "μεγάλους Παλαιούς". Όντα τρομακτικά (μάλλον γι' αυτόν τον λόγο μου έγραψε ο αγαπητός σχολιογράφος ότι αρχίζω να προσεγγίζω τον φόβο), προερχόμενα από κάποιο απροσδιόριστο υπερ-μακρυνό παρελθόν, που τώρα βρίσκονται κάπου στα έγκατα της Γής σε κατάσταση νάρκης (σαν τις αρκούδες τον χειμώνα, δηλαδή! LOL!!!), και περιμένουν την ημέρα που θα ξαναξυπνήσουν και θα κυριεύσουν τον πλανητάκο μας. Και στο μεταξύ τα υπηρετούν και προστατεύουν την αιώνια ησυχία τους διάφοροι ακοίμητοι φρουροί - μάλλον ρομπότς. (Κάτι σαν τον θαμμένο στρατό του αυτοκράτορα Τσίν!... που, όμως, δεν ήταν πάντα θαμμένος.)

Κάπου εδώ συνδυάζω τα πράγματα με τις υπόγειες "μαύρες" δραστηριότητες, τις οποίες αρέσκεται να ξετρυπώνει ο οικοδεσπότης, αλλά κάτι δεν μου κολλάει στην όλη εικόνα. Υπόγεια εχθρικά ιερατεία, που φυλάγουν φοβερές οντότητες σε νάρκη, και ρυθμίζουν την επίδραση της Σελήνης στ' ανθρώπινα όντα... Εντάξει, αλλά γιατί; Δεν μπορώ σ' αυτή τη φάση να εντοπίσω το κίνητρο.
Στο κάτω-κάτω, δε βαρυέσαι! Αυτοί τη δουλειά τους, κι εμείς τη δική μας!

Όμως, ποιά είναι η "δική μας δουλειά";


vi. Πώς αντιδρούμ' εμείς;

Γιά την απελευθέρωση από τον υποτομέα του "μάτριξ", που αφορά τις γεννήσεις και τους θανάτους, πάλι πρέπει να μιλήσουμε γιά σαφή διάκριση σε (α) ενδογενείς και (β) εξωτερικούς παράγοντες.

Δεν φαντάζεστε τί έκπληξη με περίμενε, όταν από τις πρώτες κιόλας μελέτες μου, σε μία περίπτωση διέκρινα "σπάσιμο" της συμμετρίας των όρων της Φιμπονάτσι! Μ' άλλα λόγια, κάποιο άτομο που μελετούσα, έπρεπε να γεννηθεί ακριβώς έναν σεληνιακό αστρονομικό μήνα μετά τη μέρα που πράγματι γεννήθηκε.
Σας έχω ξαναπεί, ότι γιά μένα οι αριθμητικές και γεωμετρικές σχέσεις είναι πολύ ευδιάκριτες - εκεί που ο "μέσος άνθρωπος" βλέπει μονάχα χάος. Άρα, δεν τίθεται θέμα αν έκανα λάθος, ή όχι. Ούτε τίθεται θέμα, αν υφίσταντο περισσότερες της μίας συμμετρίες, ώστε να κάνω εσφαλμένη τελική επιλογή. Διότι, είπαμε: πόσες μελωδίες μπορείς να παίξεις σε όργανο με λίγες νότες; Το οποίο όργανο, μάλιστα, επιβάλλει συγκεκριμένου τύπου μουσική; (Όπως πχ η φυσαρμόνικα στα μπλούζ. Πάρτε και θρυλική "μπλουζιά", νά 'χετε να πορεύεστε! :-) Αφιέρωση, ως ελάχιστη μουσική μου συνεισφορά, στο παρόν ιστολόγιο!)

Το περιστατικό αυτό μου έδειξε ότι είχαμε φανερή έξωθεν επέμβαση. Θέλετε να μιλήσετε γιά θεούς, ή αγγελικές δυνάμεις; Εντάξει, πείτε το όπως σας αρέσει. Θέλετε να πείτε πως υπάρχει ένα είδος "συμβουλίου του κάρμα", που λέει κι ένα αγαπητό μου άτομο; Πείτε το κι έτσι! Το γεγονός είναι πως η στρατηγικού τύπου επέμβαση αυτή "έβγαζε μάτια".

Εκτός, όμως, από τις "άνωθεν" επεμβάσεις, υπάρχουν και πράγματα, που μπορούμε -και οφείλουμε- να κάνουμε εμείς. Αποκλειστικά εμείς. Ας δούμε μερικά, όσα μπόρεσα να συμπεράνω.

Εφ' όσον το "μάτριξ" γεννήσεων και θανάτων δεσμεύει μονάχα το αιθερικό κομμάτι της ψυχής μας, αλλά αφήνει τον νού και το πνεύμα μας ελεύθερα, τότε θα στηριχτούμε σ' αυτά γιά να γλυτώσουμε. Θα εφαρμόσουμε τη δύναμη της θέλησής μας, μ' άλλα λόγια.
Καθόλου δεν μ' αρέσει να μιλάω σαν φανατικός τηλε-ευαγγελιστής, ή αρχηγός αίρεσης ή πυραμιδικού σχήματος, ή οποιασδήποτε παρόμοιας μορφής χιτλερίσκος, αλλά καταλαβαίνετε καλά τί θέλω να πω. Αυτο-ενεργοποίηση της εσωτερικής μας δύναμης, με κάθε τρόπο...

...Κι εδώ ενωνόμαστε με τον οικοδεσπότη, σαν παραπόταμοι! Αυτά που διαβάζετε, μάλλον ακούτε, στις δικές του αναρτήσεις γιά ενδοσκόπηση, συγκλίνουν ακριβώς στα δικά μου σημερινά συμπεράσματα.

Ξεκινήστε το (όσοι-ες δεν ξεκινήσατε ήδη), διότι ο χρόνος πιέζει... και διότι "οι άλλοι" δεν μας αφήνουν σε ησυχία. Ο σιωνιστικός πύθων άρχισε να μας σφίγγει έως θανάτου, όχι μόνο με ορατούς (χρέος, εγκληματικότητα, ιταμές διεκδικήσεις εχθρικών κρατών), αλλά και με αόρατους τρόπους. Γιά παράδειγμα, το τί ραδιοκύματα τρώει επί βάσεως 24/7 (24ώρου/εβδομάδας - δηλ. συνεχώς) ο πτωχός μας εγκέφαλος, δεν περιγράφεται. Και το τί κακές επιρροές περιλαμβάνουν αυτά τα ραδιοκύματα, επίσης δεν περιγράφεται.
Το αποτέλεσμα το βλέπετε καθαρά: όλοι έχουν πιάσει τους καναπέδες, τρέμοντας απ' το φόβο τους, και περιμένοντας τη σωτηρία απ' αλλού. Η οποία, όμως, δε λέει νά 'ρθει η ρημάδα!

Εκτός από την εφαρμογή της δύναμής σας, αποτοξινώστε και το μυαλό σας. Μη δίνετε είσοδο σε "ιούς". Σταματήστε να βλέπετε τηλεόραση. Σταματήστε να διαβάζετε ωροσκόπια!... κι αυτό σας το λέει κάποιος, που τη δυτική Αστρολογία την ξέρει τόσο καλά, ώστε θα μπορούσε να έχει μαθητές όλες τις "φίρμες" των πρωϊνάδικων. Μ' άλλα λόγια, ισοπεδώστε την έννοια του χρόνου! Θεωρήστε πως όλες οι μέρες και όλες οι ώρες είναι το ίδιο. Κάντε το, αυτό το τελευταίο, και τ' αποτελέσματα θα είναι εκπληκτικά!
Ως παράδειγμα, πριν λίγο καιρό μελετούσα τις ώρες και τις μέρες, κατά τις οποίες μπορούσα να κερδίσω στο "Πάμε Στοίχημα". Μάλιστα, έβγαλα κι ένα πινακάκι. Και χάρηκα που δεν ήμουν μόνος, διότι στα ίδια απάνω-κάτω συμπεράσματα κατέληξε κι ένας συντάκτης εντύπου γιά το "Στοίχημα", ο οποίος έβγαλε πίνακα με τα ωριαία ποσοστά των "άσσων", των "over", κτλ. (Τα οποία είναι περισσότερο από εκπληκτικά, διότι παραβιάζουν χοντρά την κλασική θεωρία των πιθανοτήτων!) Όμως, όταν άρχισα να θεωρώ τον χρόνο "ισοπεδωμένο", τ' αποτελέσματα ήταν ακόμη εκπληκτικώτερα! Μπορούσα να έχω κέρδη οποιαδήποτε στιγμή, αρκεί βέβαια να έπαιζα προσεκτικά.

Επίσης, σταματήστε να στεναχωριέστε. Δεν ξέρω πώς θα το καταφέρετε αυτό... πέστε ανέκδοτα, γίνετε κλόουν σε παιδικά πάρτυ, μαζευτείτε παρέες και παίξτε τουρτοπόλεμο σαν τον Βέγγο, κάντε παρτούζες (που λέει ο λόγος - δεν το συνιστώ! :-) ), κάντε χειμερινά μπάνια, παίξτε με παιδικά τραινάκια, παίξτε με μπαγλαμαδάκια, κάντε σούζες με ποδήλατα, χαϊδέψτε γατόσκυλα, κάντε ό,τι κατεβάσ' η κούτρα σας, αλλά σταματήστε να στεναχωριέστε. (Διότι αυτό ακριβώς επιδιώκουν οι ραδιοακτινοβολίες στο κεφάλι μας. Την κατήφεια και την απορρόφηση της ζωτικής μας ικμάδας, σα βαμπίρ.)

Τούτων ειπωθέντων, δεν έχω προς το παρόν να προσθέσω κάτι άλλο. Ελπίζω πως μιά μέρα θα γνωρίζουμε σε τί ακριβώς επιδρά η Σελήνη επάνω μας με άσχημο τρόπο - κι αν χρειαστεί, θα γνωρίζουμε πώς ακριβώς να το εξουδετερώσουμε. Ως τότε, η δύναμη της ελεύθερης θέλησής μας και μόνον!...

...Άλλως, το δόγμα του Σάν-Λούν Κούνγκ Φού: Ο μοναδικός και απόλυτος κύριος του εαυτού σου, είσ' εσύ!

Είμαστε άνθρωποι, δεν επιτρέπεται να μεταβληθούμε σε ρομπότ γιά κανέναν λόγο.

τέλος

Υγ: Σημαντική προσθήκη!

Η τελευταία αυτή συνέχεια γράφτηκε με πανσέληνο στους Διδύμους. Φυσικά δεν έχει καμμία σημασία, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα - θα γραφόταν ούτως ή άλλως, ακόμη και με το τελευταίο τέταρτο του φεγγαριού στον Γάϊδαρο. (Δεν υπάρχει τέτοιο ζώδιο; Κακώς! :-) ) Τί θέλω να πω, όμως:

Να βλέπετε τα πάντα σαν ευκαιρίες!

Ενδεχομένως η (αστρολογική, και ίσως όχι μόνον) κβάντωση του χρόνου, δηλαδή κάτι νέα φεγγάρια και κάτι πανσέληνες και κάτι Πλούτωνες στους Ζυγούς και δε συμμαζεύεται, να έχουν σημασία γι' "αυτούς". Αλλά εμείς θα βλέπουμε αυτές (και όλες!!!) τις στιγμές σαν "τζάμπα γεύμα"! (Μωρέ, υπάρχει και παραϋπάρχει - κι ας λένε οι Αμερικάνοι το αντίθετο!)
Πώς είναι κάτι καζίνα, που πχ την πρώτη του μήνα έχουν δωρεάν είσοδο, δωρεάν ποτό, και σου δίνουν κι ένα εικοσάρι ευρώ να παίξεις; Κάπως έτσι! Πας, πίνεις το ποτό, τρως τον αγλέορα απ' τον μπουφέ, παίζεις και το εικοσάρι, και αρριβεντέρτσι!

Να είστε πάντα ευτυχισμένοι-ες, και να βλέπετε παντού ευκαιρίες!

19 Νοεμβρίου, 2012

Ποιοί -ή, "τί"- είμαστε; - III

(προηγούμενο)

ιά μικρή προσθήκη, πριν συνεχίσουμε: ο (ακέραιος) αριθμός σεληνιακών μηνών, που συνδέει γέννηση με γέννηση ή θάνατο με θάνατο -σε διαδοχικές ενσαρκώσεις του ίδιου ατόμου- προκύπτει όχι μόνο ως άθροισμα όρων της ακολουθίας Φιμπονάτσι, αλλά και ως διαφορά.
Επίσης, μπορείτε να διαπιστώσετε την αλήθεια όσων ισχυρίζομαι, εάν κάνετε δοκιμές στις ημερομηνίες γεννήσεων και θανάτων ιστορικών προσωπικοτήτων. Ιδού ο δημόσιος δειγματοχώρος σας!

Γι' αρχή, μπορείτε να δοκιμάσετε εάν συνδέονται με το "κριτήριο Φιμπονάτσι" οι ημερομηνίες θανάτου των Μ. Αλεξάνδρου και Ιουλιανού, εφ' όσον ο δεύτερος είχε την πεποίθηση ότι αποτελεί μετενσάρκωση του πρώτου. Όμως, κατά τα φαινόμενα θα καταβάλετε αρκετό κόπο, επειδή κανένα "λογιστικό φύλλο" (απ' τα γνωστά σ' εμένα - Excel και Calc του OpenOffice) δεν δέχεται αρνητικές ημερομηνίες (δηλ. χρονολογίες πρό Χριστού). Πρέπει να κάνετε τον υπολογισμό με το χαρτί και το μολύβι, αλλά πιστεύω ότι το τελικό αποτέλεσμα θα σας ανταμείψει.



iv. Οι υπαίτιοι

Άρα, πράγματι η Σελήνη καθορίζει τις ακριβείς ημέρες ...ενάρξεως και λήξεως των μετενσαρκώσεων ενός ατόμου. Πώς, όμως, συμβαίνει αυτό με ένα ουράνιο σώμα, το οποίο απλώς διαγράφει μία τροχιά; Συμβαίνει και με άλλα ουράνια σώματα;

Η απάντηση εδώ έχει να κάνει με την μέχρι σήμερα άγνωστη σε μας Φυσική του αιθέρα, και τους παράδοξους "νόμους" της (πχ ενέργεια "εκ του μηδενός", κτλ). Προφανώς κάθε σώμα κουβαλάει μαζί του αιθέρα, αλλά -επίσης προφανώς- τα ογκώδη σώματα (όπως η Σελήνη) κουβαλάνε μεγαλύτερη ποσότητα αιθέρα. Τόση, ώστε να σημειώνονται παρατηρήσιμα φαινόμενα αλλοίωσης του περιβάλλοντος.
Αλλά, ακόμη κι αν εμείς δεν γνωρίζουμε την αντίστοιχη Φυσική, αυτό δεν έχει καμμία σημασία - διότι, φαίνεται πως κάποια έλλογα όντα, κάποτε, τη γνώριζαν αρκετά καλά...

...Σε τέτοιο βαθμό, ώστε να "ξεκολλήσουν" τη μία απ' τις φυσικές σελήνες του πλανήτη τους, και να την θέσουν σε τροχιά γύρω απ' τη Γή.


Πάλι ως απόρροια αγνώστων φυσικών "νόμων", οι εσώτεροι πλανήτες του Ηλιακού μας Συστήματος δεν έχουν σελήνες εκ δημιουργίας: Ήφαιστος, Ερμής, Αφροδίτη, Γή, Άρης. Γιά τη Γή τα είπαμε, γιά τον Άρη υπάρχει ολόκληρη "φιλολογία" πως οι δύο δορυφόροι του (Φόβος και Δείμος) δεν παρατηρήθηκαν σε φωτογραφίες τηλεσκοπίου του 1877, άρα δεν είναι φυσικές σελήνες - άρα, είναι σώματα που περιπλανιόντουσαν στο διάστημα, και γιά κάποιο λόγο συνελήφθησαν από τη βαρύτητα του Άρη κάποια στιγμή, που τα γήϊνα τηλεσκόπια "δεν πρόσεχαν". (Διαβάστε και τί λέει ο Χόγκλαντ γιά τον Φόβο...)
Φαίνεται, όμως, ότι στο διάστημα από τον Φαέθωνα και μετά υφίστανται οι συνθήκες δημιουργίας σεληνών σε κάθε πλανήτη - και ο Φαέθων διέθετε δύο. Η μία ανατινάχτηκε μαζί με τον πλανήτη, αλλά την άλλη πρόλαβαν και την κουβάλησαν εδώ οι τότε κάτοικοι του τότε πλανήτη.

Εδώ υπεισέρχεται ακόμη ένα θέμα, το πότε έγινε αυτό. Αλλά το προσπερνάω, διότι ενέχει και υποθέσεις περί αλμάτων στο μέλλον - μ' άλλα λόγια, μη γραμμικό χρόνο. Σας το αφήνω μονάχα ως αφορμή γιά σκέψη.
Εφ' όσον είπαμε ότι στο αιθερικό δεν υφίσταται χρόνος, όπως τον εννοούμε εδώ (άρα, όποιος μπορεί ν' ανεβεί στο αιθερικό, μπορεί εύκολα πχ να προφητεύσει), τότε όποιος έχει την τεχνολογία να εκμεταλλεύεται το αιθερικό, μπορεί πολύ εύκολα να κολυμπάει στη θάλασσα του χρόνου όπως θέλει.

Τα παραπάνω δεν αποτελούν ακόμη μία ιδιοτροπία μου. Τα αναφέρω, επειδή όλο το μέχρι τώρα άρθρο μιλάει γιά μία ιδιότυπη χειραγώγηση των ανθρωπίνων όντων,...

...αλλά δεν συμφωνούν οι ημερομηνίες κάποιων σημαντικών γεγονότων!

Βλέπετε, ο πρώτος έλλογος άνθρωπος έζησε κάπου δύο μύρια χρόνια πριν, ενώ ο Φαέθων ανατινάχτηκε 3,200,000 χρόνια πριν. Άρα, αν η Σελήνη μπήκε σε τροχιά γύρω απ' τη Γή μας πρίν την έκρηξη του Φαέθωνα, δηλ. πιό πριν από 3,200,000 χρόνια, τί "χειραγωγούσε" εδώ - και γιά ποιόν σκοπό; Τις κατσίκες;


Και οι υπόλοιποι πλανήτες (των ωροσκοπίων) τί κάνουν; Καλά, ευχαριστούν! Δεν γνωρίζω αν ισχύει και γι' αυτούς κάτι σαν το "κριτήριο Φιμπονάτσι" (όχι, φυσικά, σε διαφορές ημερών - εννοείται, στις τιμές των θέσεών τους σε μοίρες κύκλου), δεν το 'χω ψάξει ακόμη, αλλά οπωσδήποτε συμμετέχουν στη διαμόρφωση των συνθηκών ζωής ενός ανθρώπου με "ριπές" αιθερικής ενέργειας.
Βλέπετε, το "κριτήριο Φιμπονάτσι", που ήδη εξετάσαμε, είναι αναγκαίο, αλλά όχι αρκετό: την ίδια ημερομηνία γεννήσεως και την ίδια ημερομηνία θανάτου ίσως τις μοιράζονται περισσότεροι από ένας άνθρωποι. Τί σημαίνει αυτό; Πως όλοι αυτοί αποτελούν τη μετενσάρκωση του ίδιου ατόμου; Όχι, απαραίτητα.

Σημαίνει ότι υπάρχουν κι άλλα κρυμμένα "μετενσαρκωτικά" patterns στους πλανήτες -που μου διαφεύγουν τώρα-, τα οποία συμβάλλουν κι αυτά στη ρύθμιση των ενσαρκώσεων. (Απλώς, η επιρροή της Σελήνης είναι η πλέον τρανταχτή.)

Μικρή παρένθεση: Η επιρροή των πλανητών κατά τη γέννηση ενός ανθρώπου υφίσταται μετά βεβαιότητος. Όσον αφορά τις επιστημονικοφανείς ανοησίες που λέγονται (γιά κατάρριψη της Αστρολογίας), ότι δηλαδή ο μαιευτήρας έχει μεγαλύτερη ηλεκτροστατική επίδραση στο νεογέννητο από πχ τον Πλούτωνα, έχω να πω ότι: (α) ο Ηλεκτρομαγνητισμός δεν είναι μονάχα στατικής μορφής. Διαδίδεται και με κύματα. Και (β) τα κύματα των πλανητών μάλλον είναι του τύπου των λεγομένων "scalar", τα οποία προβλέπονται από τον Ηλεκτρομαγνητισμό του Maxwell, αλλά όχι από τη σημερινή καρικατούρα Ηλεκτρομαγνητισμού, που εφηύρε ο αγράμματος ο Χηβισάϊντ. Γι' αυτό και τα συγκεκριμένα κύματα δεν χάνουν ενέργεια, παρά το ότι διανύουν τεράστιες αποστάσεις. (Η μελέτη, όμως, των κυμάτων αυτών, σήμερα έχει καθαρά στρατιωτικούς σκοπούς - πχ διαμόρφωση του καιρού, κτλ. Όπως όταν μπούκαραν οι ηπαπαραίοι στο Αφγανιστάν, και το Χάαρπ δημιουργούσε στην περιοχή θερμοκρασίες καύσωνα τον ...Νοέμβριο... αντί να τ' αφήσει αυτά τα παλληκάρια να ψοφήσουν στα κρυοπαγήματα, όπως και θά 'ταν το φυσιολογικό.)

Οπότε, ο όλος μηχανισμός είναι:
  • Η Σελήνη καθορίζει επακριβώς το ποιές ευκαιρίες έχει μία ψυχή να μπει (ξανά και ξανά) σ' ένα σώμα, και
  • Οι λοιποί πλανήτες συνεισφέρουν με "κεντήματα" αιθερικής ενέργειας, η οποία μπαίνει αναγκαστικά στα σεληνιακά "καλούπια".
Διόλου δεν αποκλείεται, βέβαια, και οι λοιποί πλανήτες να έχουν φάει ..."σέρβις" απ' τους Φαεθωνιανούς!

Βλέπετε, δεν είναι μονάχα ο λόγος περιστροφής προς ιδιοπεριστροφή της Σελήνης, εκείνο το φοβερό 1:1, που βγάζει μάτια. (Βγάζει μάτια, εκτός από μερικών γνωστών μου στόκων, που τον θεωρούν "τυχαίο". Πόσο "τυχαίος", όμως, μπορεί να είναι λόγος μικρών ακεραίων, χωρίς δεκαδικά ψηφία, μέσα σ' ένα Σύμπαν με τελείως ακανόνιστες τροχιές; ) Αν ψάξετε καλά τα δεδομένα του Ηλιακού μας Συστήματος, θ' ανακαλύψετε και άλλους τέτοιους λόγους μικρών ακεραίων - και δη, ακριβώς στο κλάσμα περιστροφής προς ιδιοπεριστροφή. Σας δίνω έτοιμη την περίπτωση του Ερμή (3:2), αλλά και κάποιοι δορυφόροι του Δία και του Κρόνου παρουσιάζουν το ίδιο φαινόμενο. Ψάξτε γιά αστρονομικά δεδομένα πχ στα sites της Νάσα, και τα ξαναλέμε!
Και, φυσικά, αν δεις το ίδιο πράγμα τρεις, τέσσερεις, πέντε,... νί φορές, παύεις να μιλάς γιά τυχαιότητα, και ψάχνεις ποιητικό αίτιο.

...Κάποιοι, κάποτε, βάλαν γιά τα καλά το χεράκι τους στους πλανήτες...

...Άρα, ολόκληρο το Ηλιακό μας Σύστημα μπορεί μεν ν' αποτελεί το βρεφικό λίκνο της ανθρωπότητας, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί σήμερα (δηλ. μετά τις "επεμβάσεις") κι ένα είδος ματριξιανής παγίδας - νά 'τη πάλι η σκηνή με το μαιευτήριο, απ' την φοβερή ταινία!...


Με κατοχή μιάς τέτοιας υπερτεχνολογίας, πώς, λοιπόν, να μη μας έβλεπαν (και ίσως μας βλέπουν ακόμη...) "κάποιοι" σα μυρμήγκια, και τους εαυτούς τους σα θεούς;
Κατασκεύασαν, λοιπόν, έναν μηχανισμό, ο οποίος ρυθμίζει την ίδια μας τη ζωή - και από τον οποίο δεν μπορούμε να ξεφύγουμε. Μας διαφεύγει, όμως, ο σκοπός αυτού του μηχανισμού: το τί ακριβώς τον θέλανε. Κύριος οίδε!... Να κρατάνε τους ανθρώπους δούλους, όπως μας έρχεται πρόχειρα στο μυαλό; Ναι, αλλά δούλους σε τί - και γιατί;

Βάλε κι εκείνο που έγραψε ο πρόγονος, ότι υπήρχαν και προσελήνιες φυλές, κι αμέσως ξεπηδούν λίαν ενδιαφέροντα ερωτήματα:
  • Τί θα γινόταν, αν είχαμε τρόπο ν' απομακρύνουμε τη Σελήνη απ' τη Γή;
  • Ο μηχανισμός αυτός στήθηκε μιά κι έξω, ή απαιτεί ρυθμίσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα; Κι αν απαιτούνται ρυθμίσεις...
  • ...Οι Φαεθωνιανοί "μηχανικοί" άφησαν απογόνους; ...Ή, μήπως, ζουν ακόμη... κάπου;
Σκεφτείτε τα όλ' αυτά λιγάκι!

06 Νοεμβρίου, 2012

Ποιοί -ή, "τί"- είμαστε; - II

(προηγούμενο)


ριν συνεχίσουμε, να σας εξηγήσω καλύτερα τί εννοώ με τα ωροσκόπια.

Ας υποθέσουμε πως έχουμε ένα άτομο, που ζει μία ζωή πχ 80 ετών, πεθαίνει, και μετενσαρκώνεται μετά από 20 χρόνια. Το όλον, 100. Στα 100 αυτά χρόνια ο Πλούτωνας θα έχει μετακινηθεί πεντέξη ζώδια προς τα εμπρός, ο Ποσειδώνας γύρω στα εννέα με δέκα, και ο Ουρανός θα έχει κάνει μία πλήρη περιστροφή, συν καναδυό ζώδια ακόμη. Άρα, τουλάχιστον το 13.5% των αστρικών θέσεων (3 στους 11 "πλανήτες" στα ζώδια - οι "οίκοι" δεν είναι απαραίτητο να διαφέρουν) του ωροσκοπίου του συγκεκριμένου ατόμου θα είναι αναγκαστικά διαφορετικό.
Άρα, μιλάμε γιά άλλον χαρακτήρα, δηλαδή άτομο αρκετά διαφορετικό από αυτό που υπήρξε στην προηγούμενη ζωή του. Θεωρητικά, τουλάχιστον. Κοιτάξτε, όμως - ως παράδειγμα:
  • Παρατηρούμε το πάτωμα του δωματίου μας, και βλέπουμε ότι αποτελείται από τέσσερεις πλευρές, ανά δύο απέναντι ίσες μεταξύ τους, συν τέσσερεις γωνίες των 90°.
  • Παρατηρούμε το ταβάνι, τα ίδια.
  • Παρατηρούμε το οικόπεδο του σπιτιού μας, τα ίδια.
  • Το τραπέζι, όπου τρώμε, τα ίδια.
Σ' αυτό το σημείο, ανεβαίνουμε ένα επίπεδο νοητικής αφαίρεσης, και λέμε πως το συγκεκριμένο σχήμα είναι ένα "ορθογώνιο παραλληλόγραμμο". Τα δε τραπέζια και ταβάνια και τα ρέστα είναι υποσύνολα, υλοποιήσεις, ειδικές υποπεριπτώσεις του συγκεκριμένου σχήματος.

Και αν οι ουράνιες θέσεις τριών (ή περισσοτέρων) άστρων διαφέρουν από ενσάρκωση σε ενσάρκωση, αποτελώντας το 13.5% της πιθανής διαφοράς, έ! Το υπόλοιπο 86.5% μπορεί να είναι το ίδιο!!!
Τί να πούμε, επομένως, και τί ν' αναφωνήσουμε, παρατηρώντας το ίδιο αφαιρετικό νοητικό σχήμα να επαναλαμβάνεται μ' επιμονή; Γιά παράδειγμα, ο Άρης σε 120° με τον Ποσειδώνα συνεχώς! Κάθε φορά! Σε κάθε ενσάρκωση! Ακόμη περισσότερο, ο Άρης πχ στον "τρίτο οίκο", συν όλα τα υπόλοιπα. Κι ακόμη περισσότερο, τα παραπάνω συν πχ ο Δίας σε 90° με τον Κρόνο, συνεχώς. Κι ακόμη... Κι ακόμη...

Ο άνθρωπος, δηλαδή, αποτελεί κάτι σαν γεωμετρικό σχήμα σε κάποιον υπερ-χώρο.



Θυμάμαι (μέσα στην ομίχλη των αναμνήσεών μου), πως; κάποτε κάναμε -στο πανεπιστήμιο- κάποιο μάθημα ονόματι "Γραμμική Άλγεβρα - Αναλυτική Γεωμετρία". Κι εκεί μέσα ένα κεφάλαιο είχε να κάνει με τις ισομετρίες. Τ' είν' τούτο, τώρα, έ;
Είναι το να μετακινείς ένα αντικείμενο στον χώρο, διατηρώντας τις διαστάσεις του. Πχ να το μετατοπίζεις, να το στρίβεις, να το καθρεφτίζεις, και καναδυό άλλα. Γιά να το καταλάβετε καλύτερα, θα σας δώσω το περίφημο παράδειγμα της "αίθουσας με την ενθουσιώδη διάλεξη"! (Όχι, δεν τό 'πε κανένας μεγάλος Μαθηματικός αυτό. Εγώ το είπα! Τί, δηλαδή; Δεν σας κάνει; :-) )

Έστω, λοιπόν, ένας ομιλητής σε μία διάλεξη, ο οποίος ενθουσιάζει το κοινό του. (Εμένα εννοώ, αλλά σας το φέρνω γλυκά-γλυκά, να το αντέξετε! Χέχέ! :-) ) Η αίθουσα διαλέξεων πριν την ομιλία θα είναι κάπως έτσι:




Ενώ μετά το τέλος της διάλεξης, που όλοι ορμάνε να μου πάρουν αυτόγραφο :-) , η αίθουσα θα μεταβληθεί περίπου σ' αυτό εδώ:




Δεν χρειάζονται περισσότερα λόγια, γιά να καταλάβετε τί εστί "ισομετρία". Αν, μάλιστα, οι καρέκλες είχαν στόφες διαφορετικού χρώματος, η εικόνα γιά το "αφαιρετικό επίπεδο" του ωροσκοπίου, που μετατοπίζεται (στρίβει, καθρεφτίζεται) από ενσάρκωση σε ενσάρκωση, θα ήταν πλήρης. Απλώς, καμμία αίθουσα διαλέξεων που σέβεται τον εαυτό της δεν έχει καρέκλες διαφορετικού χρώματος και διαφορετικής κατασκευής!

Μάλιστα... Το όν δίπουν, άπτερον (και πλατυώνυχον - που πρόσθεσε αργότερα ο Πλάτων, βλέποντας τον Διογένη με τον μαδημένο κόκκορα να παραμονεύει) είναι ένα σύνολο από (αστρολογικές και "πυθαγορικές") ιδιότητες, που μετατοπίζεται στον χρόνο - αποκτώντας ένα σώμα κάθε φορά.
Η όλη φάση θυμίζει κάτι κινηματογραφικά έργα με βαρυποινίτες στις ηπαπάρα, που φοράνε ριγέ στολή, είναι δεμένοι χεροπόδαρα με αλυσίδες και σιδερόμπαλλες, περπατάνε σα ρομπότ (διότι δεν έχουν ελευθερία κινήσεων), και τραγουδάνε μπλούζ όλοι μαζί, σκάβοντας με τον κασμά ...όλοι μαζί. Υπό την βλοσυράν εποπτείαν μπάτσου κρατούντος καραμπίναν.



Σ' αυτό το σημείο, θα πεταγόντουσαν διάφοροι εξυπνάκηδες, που δήθεν-τάχαμ ξέρουν απ' έξω τα περί καρμάτων, και θα λέγανε:

- Άαααα, δεν είναι εκπληκτικό αυτό! Δεν ξέρεις ότι πρέπει να μάθεις καλά το καρμικό μάθημά σου, γιά να σου δοθεί η ελευθερία να ...προχωρήσεις στο επόμενο; Άλλως τε, μην κρίνεις μονάχα από τρεις ενσαρκώσεις!

Αηδίες!... αν θέλετε τη γνώμη μου. (Γιά να μην χρησιμοποιήσω βαρύτερη έκφραση.) Όσοι γνωρίζουν καλά Αστρολογία, και εννοώ ΚΑΛΆ, θα σας πουν ότι πολλές φορές ένα γενέθλιο ωροσκόπιο δείχνει εντελώς διαφορετικά πράγματα, απ' όσα πρεσβεύει στην πραγματική ζωή το άτομο του ωροσκοπίου. Άρα, δεν πρόκειται ούτε περί καρμάτων, ούτε περί αρμάτων! :-)
Πρόκειται απλά περί μαθηματικού πεπερασμένου "δειγματοχώρου", δηλαδή συνόλου συγκεκριμένων πιθανών καταστάσεων, που κάποιοι παράγοντες φροντίζουν να τις περιορίζουν ακόμη περισσότερο. Παρακάτω θα δούμε ποιοί μπορεί να είναι αυτοί οι παράγοντες, γιατί το κάνουν αυτό, και αν υπάρχει οδός διαφυγής. Μ' άλλα λόγια, ποιοί είναι οι "μάγκες", που μας λένε τί θα κάνουμε και πώς, και αν είναι πράγματι τόσο τραγικά τα πράγματα, ώστε να μην υφίσταται γλυτωμός.

Πριν απ' αυτά, όμως, θα περάσουμε "κάποιους" από μίαν μικράν ανάκρισιν... με το πορτατίφ! (Όπως στις παλιές Ελληνικές ταινίες! :-) )



iii. Τα λαμόγια

Πολλές φορές έχω παραπονεθεί, γιά το ότι τα ερευνητικά συμπεράσματα που βρήκα, ήδη τα ξέρουν ως παγιωμένη γνώση οι κακοί της υπόθεσης - και μάλιστα, πολύ πριν από μένα.

Έ, εδώ είναι η μοναδική φορά, που τους την έφερα! :-) Όχι, δεν τα γνωρίζουν αυτά που γράφω εδώ.

Πού το ξέρω; Θα μου επιτρέψετε να μη δώσω απάντηση ούτε σ' αυτή την απορία σας. Αλλά έχω βεβαιωθεί χίλια τοις εκατό.

Υπάρχει, όμως, και μία πλευρά του θέματος, απείρως σημαντικώτερη από το αν ξέρουν ή δεν ξέρουν "κάποιοι" το περιεχόμενο των ερευνών μου - γι' αυτό και κάνω παράκαμψη στη συζήτησή μας, γιά να την καλύψω:
Δεν το ήξεραν που δεν το ήξεραν, πάει καλά. Αλλά τώρα, εφ' όσον το έγραψα, το ξέρουν. Άρα, αν βάλουν μπρος τους υπερ-υπολογιστές τους, θα βρουν σύντομα ποιός μετενσαρκώθηκε σε ποιόν. Θα έχουν τα πάντα χαρτί και καλαμάρι στην εκτύπωση...

...Ώστε, αν κάποια άτομα τους αντιστάθηκαν στο παρελθόν, να τα μεταβάλουν οι κακοί ...σε παρελθόν και σε τούτη τη ζωή, όποτε το θελήσουν. Ένας πληρωμένος δολοφόνος αρκεί.

Δεν χρειάζεται να καταφύγουν σε πολλά-πολλά. Δεν χρειάζονται πχ απαγωγές υπόπτων, ναρκώσεις, υπνώσεις, και λοιπά ταλαιπωρητικά. Αρκεί η αντιγραφή των ημερομηνιών γεννήσεων και θανάτων απ' τα ληξιαρχεία (μετά το 1950 μέχρι και στην Αφρική τηρούνται συστηματικά ληξιαρχεία), και τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνουν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές. Γι' αυτό και δημιουργήθηκαν αυτά τα μηχανάκια, ώστε να κάνουν -ως τάχιστα- βαρετές δοκιμές επί βαρετών δοκιμών, που δεν θέλουμε να τις κάνουμ' εμείς. Κι άμα βρουν αποτέλεσμα, ειδοποιούν τ' αφεντικό. Τόσο απλά!

Μπερδεγουέη, η μαθηματική αυτή μέθοδος δεν ισχύει γιά σχέσεις ημερομηνιών γεννήσεων με γονείς, παιδιά, συζύγους, φίλους. (Τό 'ψαξα κι αυτό! Τί νομίζατε; :-) ) Αν ίσχυε, θά 'χατε μεν ένα καλό πεδίο έρευνας, αλλά θα στένευε κι άλλο το σύνολο πιθανών ημερομηνιών γεννήσεων!

Τότε, εφ' όσον αντιλαμβάνομαι τους κινδύνους, γιατί τα γράφω αυτά;

Τα γράφω, γιά να ξεμπροστιάσω τις ψυχές, που μπορούν να φέρουν την αλλαγή προς το καλύτερο στον κόσμο μας, αλλ' ακόμη κρύβονται. Έϊ, λεβέντες, ξέρω πως υπάρχετε, ξέρω πως ξαναγεννηθήκατε κάπου εδώ κοντά! Αλλά, πάρτε το χαμπάρι: Ουκέτι καιρός! Βγήτε, λοιπόν, απ' τις κρυψώνες σας, και βγάλτε και τα σπαθιά απ' τα θηκάρια!
Κι αν εσείς νομίζετε πως θα δράσετε κάπου στο μέλλον, όποτε το κρίνετε πρόσφορο, κτλ κτλ, εγώ θα σας τρέξω από τώρα, κι ας με μισήσετε. Γι' αυτό βγάζω το λουρί απ' τα λερναία τέρατα και τα ξαμολάω απάνω σας, γιά να σας αναγκάσω να βγήτε έξω, και μάλιστα ως συντεταγμένος στρατός. Στο κάτω-κάτω, είδατε τί έγραψε ο αυτόχειρας της πλατείας Συντάγματος: "- Ας βρισκόταν ο πρώτος, που θά 'παιρνε το όπλο, κι εγώ αμέσως θ' ακολουθούσα δεύτερος!"

Χρειάζεται αρχηγός, λοιπόν. Χρειάζεστε αρχηγό! Κι εφ' όσον κάποιος πρέπει να γίνει αρχηγός, αλλά δεν αναλαμβάνει κανείς...

...Να δοκιμάσω του λόγου μου;

02 Νοεμβρίου, 2012

Ποιοί -ή, "τί"- είμαστε; - I

λα ξεκίνησαν από την ικανότητά μου να πλάθω σενάρια. Θέμα φαντασίας, λοιπόν!

Αφού εδώ μέσα συζητάμε γιά το "Μάτριξ" και τα "πυθαγόρεια" Μαθηματικά, γιατί να μη συζητήσουμε και γιά τον συνδυασμό τους;...
...Και, μάλιστα, γιά την επιρροή τους στις γεννήσεις και τους θανάτους...

...Τις μετενσαρκώσεις μας!

Αν και θα μπορούσε να με βάλει σε υποψίες η σκηνή από την αυθεντική ταινία "Μάτριξ", όπου ο ήρωας ξυπνάει μέσα σε μία αίθουσα με άπειρα πανομοιότυπα μωρά μέσα σε άπειρες πανομοιότυπες θερμοκοιτίδες, το είδα το θέμα απ' τη μαθηματική μεριά. Έκαστος στο είδος του, που λένε!
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι: Άρα γε, οι χρονικές στιγμές των γεννήσεων και των θανάτων συνδέονται με σχέσεις "πυθαγορείων" Μαθηματικών;

Η απάντηση είναι ένα σαφέστατο "ναί"!

Προσέξτε, όμως: η ημερομηνία γεννήσεως ενός ατόμου με την ημερομηνία θανάτου του δεν συνδέονται. Αντιθέτως, συνδέονται οι ημερομηνίες των διαδοχικών γεννήσεων του ίδιου ατόμου (μετενσαρκώσεις) και οι ημερομηνίες των διαδοχικών θανάτων του (σε διαδοχικές ζωές, εννοείται)!!!



i. Η διαπίστωση

Εφ' όσον, κατά Πλάτωνα, η ψυχή θυμάται, απ' αυτόν τον κανόνα δεν ξέφυγα ούτ' εγώ. Θυμήθηκα τις δύο αμέσως προηγούμενες ζωές μου. Τις ημερομηνίες ...ενάρξεως και λήξεως... Αν και δεν τα θυμήθηκα σε μιά μέρα. "Κομμάτια κι αποσπάσματα", που λέει κι ο τραγουδοποιός, τα οποία κάποια στιγμή συνενώθηκαν, και μου έδωσαν δύο κάδρα με δύο εικόνες.
Τρείς ημερομηνίες γεννήσεως, λοιπόν, και δύο θανάτων, οι οποίες απετέλεσαν μία μικρή βάση δεδομένων, ώστε να κάνω τους υπολογισμούς μου. Να εξηγηθώ, όμως, πριν προχωρήσουμε: θα σας κοινοποιήσω τη μέθοδο, αλλά όχι τα δεδομένα καθ' εαυτά. Είναι αυστηρώς προσωπικά στον μέγιστο βαθμό.

Στο σημείο αυτό θυμήθηκα επίσης μία διάχυτη φήμη της Αστρολογίας, που λέει (γενικώς και αορίστως) ότι η Σελήνη ρυθμίζει τις γεννήσεις - και μάλιστα, με ακρίβεια δευτερολέπτου. Αν και κανένας Αστρολόγος (ακόμη κι επαγγελματίας) δεν φαίνεται να ξέρει λεπτομέρειες, ωστόσο όλοι φαίνεται πως έχουν ακουστά το ρητό αυτό.
Ίσως να χρειαστεί να καταφύγουμε στην Ινδουϊστική Αστρολογία, γιά να βρούμε τέτοιον επιμερισμό του χρόνου. Αλλά, ως τότε, θα προχωρήσουμε όπως ξέρουμε.

Η επόμενη σκέψη μου ήταν να δοκιμάσω διάφορες "μονάδες", να δω αν μπορώ να μετρήσω επακριβώς (δηλ. με ακεραίους αριθμούς) τα διαστήματα μεταξύ γέννησης και θανάτου, γέννησης και γέννησης, θανάτου και θανάτου. Λόγου χάριν, δοκίμασα να μετατρέψω τους όρους της ακολουθίας Φιμπονάτσι σε μέρες. (Δεν έβγαλε αποτέλεσμα αυτό).
Κάποια στιγμή, δοκίμασα να θέσω ως "μονάδα" τον σεληνιακό μήνα - εφ' όσον δεχόμαστε πως η Σελήνη ρυθμίζει τις γεννήσεις (και τους θανάτους, ως απεδείχθη). Σωστή σκέψη, πλην όμως ο σεληνιακός μήνας είναι ...πέντε ειδών (λεπτομέρειες εδώ)! Αλλ' αυτό ήταν εύκολο έργο: το λογιστικό φύλλο έδειξε κατ' ευθείαν ότι ως τέτοια "μονάδα" μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνον ο τροπικός (tropical) ή ο αστρονομικός (sidereal) σεληνιακός μήνας. Τα άλλα τρία είδη (συνοδικός, δρακονικός, ανωμαλικός) αποκλείονται, διότι βγάζουν αποτελέσματα αλλού 'ντ' αλλού.
Η διαφορά των δύο αποδεκτών τύπων είναι ελάχιστη, μόλις στο τέταρτο δεκαδικό ψηφίο. Πράγμα που μεταφράζεται σε απόκλιση περίπου 25 ημερών σε 10,000 (δέκα χιλιάδες) σεληνιακούς μήνες, δηλ. σε περίπου 833 χρόνια. Αλλά εμένα δεν μ' ενόχλησε, διότι εξέταζα ζωές εκτεινόμενες σε διάστημα μικρότερο των 200 ετών.

Πράγματι, βγήκε ότι γέννηση από γέννηση απέχουν ακέραιο αριθμό τέτοιων σεληνιακών μηνών! Το ίδιο και θάνατος από θάνατο! Τα διαθέσιμα δεδομένα επέτρεψαν πιστοποίηση αυτού του γεγονότος τρεις φορές μόνον, αλλ' αυτές οι τρεις φορές είναι αρκετές γιά ν' αποκλείσουν την όποια σύμπτωση. Άρα, μπορούμε χωρίς λάθος να "συμπεράνουμε το όλον εκ του μέρους".

Και με τα "πυθαγόρεια" Μαθηματικά, τί γίνεται;

Όντως, οι τρεις ακέραιοι αριθμοί, δηλ. τα πολλαπλάσια της διάρκειας του αστρονομικού / τροπικού σεληνιακού μήνα που βρήκα, δεν έχουν καμμία σχέση με τους όρους της ακολουθίας Φιμπονάτσι.



Οι δεκαοκτώ πρώτοι όροι της ακολουθίας Φιμπονάτσι.


Εκ πρώτης όψεως. Διότι (λόγωι εμπειρίας) δεν σταμάτησα εκεί: δοκίμασα, αν οι ακέραιοι που βρήκα, μπορούν να εκφραστούν ως άθροισμα όρων της Φιμπονάτσι.

Τα αποτελέσματα ήσαν παραπάνω από εκπληκτικά.

Όχι μόνο ήταν άθροισμα όρων της Φιμπονάτσι (πράγμα που θα μπορούσε να ισχύσει γιά κάθε ακέραιο αριθμό, άρα άνθρακες ο θησαυρός), αλλά κάθε όρος του αθροίσματος συμμετείχε σε μία συμμετρική δομή!!!!!
Πότε από τον κάθε όρο πήγαινα στον επόμενο πηδώντας -πχ- ανά δύο, πότε οι διαφορές αυξάνονταν (πήδημα δύο όρων, πήδημα τριών, πήδημα τεσσάρων), πότε έτσι, πότε αλλοιώς. Αλλά οι τρεις συμμετρίες που ανακάλυψα ήταν ξε-κά-θα-ρες.



Παράδειγμα συμμετρίας: αυξανόμενη διαφορά
κατά 1, κατά 2, κατά 3 όρους.
Δίνει άθροισμα 1178 (σεληνιακούς αστρικούς μήνες).
Ήτοι, ενσάρκωση ξανά μετά από 88 χρόνια περίπου.


Μαθηματικά της ζωής και του θανάτου, λοιπόν...



ii. Το ...τιμημένο "Μάτριξ" ξανά!

Το επόμενο βήμα ήταν να δω τί είδους άτομα ήταν αυτά, των οποίων τις γεννήσεις έλαβα υπ' όψη μου... τί είδους άτομο ήμουν. Όθεν, ανέτρεξα στις αστρολογικές "εφημερίδες" (εδώ - αριστερά στη σελίδα, στο μενού, εκεί που λέει "ephemeris", "6000 years ephemeris"), να υπολογίσω άλλα δύο ωροσκόπια - εκτός απ' το σημερινό μου, που το ξέρω απ' έξω. :-)
Τ' αποτελέσματα πάλι ήταν εκπληκτικά, αλλά έπεσα σε πολύ άσχημη έκπληξη.

Γιατί;

Διότι, κάποια πολύ ευδιάκριτα αστρολογικά χαρακτηριστικά επαναλαμβανόντουσαν συνεχώς! Ήταν -περίπου- σα να είχαμε το ίδιο άτομο να γεννιέται σε τρεις διαφορετικές ημερομηνίες. Όπως στο περίφημο σκίτσο του Quino, που ένας δημόσιος υπάλληλος βαριέται θανασίμως, και γεμίζει τον τόπο σφραγίδες. Κάπως έτσι:




Με μία διαφορά: ο υπάλληλος στο κόμικς ήτο αρκετά ποιητής! Με τις σφραγίδες είχε φτιάξει ένα τεράστιο λουλούδι! Εδώ, αντιθέτως, δεν υπάρχει καμμία ποίηση... όπως θα διαπιστώσετε κι εσείς σε λίγο.

Λοιπόοοοοννν... Συνοψίζω:
  • Η ημερομηνία γεννήσεως σε μία ενσάρκωση απέχει από την προηγούμενή της ακέραιο αριθμό σεληνιακών αστρονομικών μηνών. Το ίδιο και απ' την επόμενή της.
  • Η ημερομηνία θανάτου, το ίδιο.
  • Ημερομηνία γεννήσεως και ημερομηνία θανάτου στην ίδια ζωή, δεν έχουν τέτοια σχέση.
  • Ο συντελεστής πολλαπλασιασμού των σεληνιακών αστρονομικών μηνών προκύπτει ως άθροισμα όρων της ακολουθίας Φιμπονάτσι, οι οποίοι όροι με τη σειρά τους συμμετέχουν σε μία συμμετρική δομή.
  • Η δομή αυτή δεν είναι απαραίτητο να είναι σε κάθε περίπτωση η ίδια. (Δηλ. από τη γέννηση 1 έως τη γέννηση 2 έχουμε άθροισμα πχ από τον έκτο όρο, πηδώντας ανά δύο μέχρι τον 12ο. Από τη γέννηση 2 μέχρι τη γέννηση 3, ξεκινάμε από τον πρώτο όρο, και πηδάμε όρους με αυξανόμενη διαφορά, πχ πάμε στον 2ο όρο, μετά στον 4ο, μετά στον 7ο, και σταματάμε στον 11ο. Και ούτω καθ' εξής.)
"- Και πού βρίσκεται η άσχημη έκπληξη;", θα με ρωτήσετε.

Μα, στο ότι και τα πιθανά ωροσκόπια είναι πεπερασμένα, και οι πιθανές συμμετρίες επάνω στην Φιμπονάτσι είναι πεπερασμένες! Δηλαδή, δεν έχουμε και πολλές επιλογές!

Δηλαδή, ποιά "ελευθερία του ανθρώπου" και πράσιν' άλογα;!...

Γιά να γίνω σαφέστερος:

Εάν υποθέσουμε ότι μετενσαρκωνόμαστε το πολύ με διαφορά 5,000 (πέντε χιλιάδων) ετών από ζωή σε ζωή, τότε αυτό μας κάνει 5000*365.25/27.32166, δηλαδή 66,842.57 αστρονομικούς σεληνιακούς μήνες. Ο 25ος όρος της Φιμπονάτσι, δηλαδή ισοδυνάμως το άθροισμα 23ου και 24ου, τον ξεπερνάνε αυτόν τον αριθμό, άρα δεν χρειάζεται να προχωρήσουμε την ακολουθία πέρα απ' τον 25ο όρο.

Πόσες συμμετρίες, όμως, μπορούμε να παράγουμε με 25 όρους;

Γιά να το θέσω αλλοιώς: Πόσες μελωδίες μπορούμε να σκαρώσουμε με 25 νότες; Πόσες μελωδίες μπορούμε απλά να παίξουμε σε όργανο με 25 νότες;

Τα ωροσκόπια, τώρα, έχουν συνδυασμούς: 12 (ο Ήλιος) * 5 (Ερμής) * 5 (Αφροδίτη) * 12^6 (Άρης, κτλ - χωρίς να υπολογίσουμε τον Πάνα), που μας κάνει 895,795,200 τύπους ανθρώπων. (Ο Ερμής και η Αφροδίτη έχουν 5 ζώδια πιθανά, διότι ποτέ δεν φεύγουν πέρα από δύο ζώδια σύν ή πλήν του ζωδίου του Ηλίου.) Δηλαδή, θεωρητικώς ανά πάσα στιγμή στον πλανήτη μας θα βρούμε άλλα έξι-εφτά ανθρωπάκια, που έχουν ακριβώς το ίδιο αστρολογικό αποτύπωμα με την αφεντιά μας!
Υπολογίστε, όμως, ότι: (α) οι πιθανές συμμετρίες (patterns), που μεταφέρονται επάνω στο ωροσκόπιο από ενσάρκωση σε ενσάρκωση περιορίζουν ακόμη περισσότερο τους πιθανούς ανθρωπότυπους, και (β) σε κάθε εποχή οι πιθανοί συνδυασμοί Ουρανού - Ποσειδώνα - Πλούτωνα περιορίζονται ακόμη περισσότερο, διότι αυτοί οι πλανήτες κάνουν πολλά χρόνια γιά μία πλήρη περιστροφή. Άρα, οι εν ζωή άνθρωποι αποκλείεται να ζήσουν μαζί με άλλους ανθρώπους, των οποίων οι θέσεις του Ποσειδώνα και του Πλούτωνα βρίσκονται περισσότερο από το πολύ 4-5 ζώδια πριν ή μετά το αντίστοιχο δικό τους.

Αυτά γιά τον πεπερασμένο αριθμό ωροσκοπίων τά 'ξερα παλαιόθεν, αλλά ούτως ή άλλως μιλάμε γιά μεγάλο αριθμό συνδυασμών. Εκείνο που μου την έδωσε, είναι οι σαφώς πολύ πιό περιορισμένες δυνατότητες γιά "κεντήματα" επάνω στην Φιμπονάτσι.

Τηλεγραφικώς, έχουμε στην κυριολεξία να κάνουμε με τα "πανομοιότυπα μωρά" της ταινίας, που λέγαμε στην αρχή...