Ο ΝΑΥΑΓΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ - ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ - ΑΧ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΧΑΚΕΡΙΑ

Με σχόλιό του στην προηγούμενη μαγνητοσκόπηση πρότεινε ο φίλτατος ΕργΔημΕργ "μια γερή χακεριά" στα αρχεία των τυράννων, όπου βρίσκονται αποθηκευμένα τα στοιχεία οικονομικής καταστροφής των πολιτών.
Αναλογιζόμενος, ότι το πλέον αποτελεσματικό εργαλείο για χακεριές είναι ο Νους, έφτιαξα τις μαγνητοσκοπήσεις που ακολουθούν.

Συχνά νομίζω, ότι οι προσπάθειές μου να κατανοήσω κάποια από τα στοιχεία τής διδασκαλίας των Σοφών τού Ελληνικού Πνεύματος κάπου με οδηγούν, ώστε να τολμώ να προβαίνω σε περί αυτών μαγνητοσκοπήσεις. Διαβάζοντας όμως τα σχόλια, που κάνουν σε αυτές οι φίλες και οι φίλοι εδώ, τότε διαπιστώνω, ότι η κατανόησή μου υπολείπεται σημαντικά, κατανοώντας πολύ καλύτερα τα θέματα που παρουσίασα μέσω αυτών των σχολιασμών. Γι' αυτόν τον λόγο αναρτώ μετά τις δύο μαγνητοσκοπήσεις που έπονται ενδεικτικά κάποια από τα σχόλια, που έγιναν στην προηγούμενη ανάρτηση, μια και το παρόν θέμα αποτελεί συνέχεια τού προηγουμένου.
Αυτό βεβαίως δεν συνιστά επιλογή αξιολογήσεως. Όλα τα σχόλια νομίζω ότι είναι εξίσου πολύτιμα και οι είσοδοι στην σελίδα δείχνουν, ότι οι επισκέπτες τα προσλαμβάνουν με ισάξιο ενδιαφέρον αυτού, που αποδίδουν στις αναρτήσεις. Με αυτόν τον τρόπο, τα σχόλια δεν συνιστούν απλά βάση διαλόγου, αλλά αποτελούν οργανικές προεκτάσεις των αναρτήσεων. Στις πλείστες των περιπτώσεων αυτά συνιστούν πονήματα προβληματισμού, που θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελέσουν ολοκληρωμένες αναρτήσεις. Αυτή η διαδικασία καταγράφεται ολοένα και με περισότερο φανερό τρόπο εδώ, στα πλαίσια αυτού, που αρκετοί θεωρούμε δίκτυο εν τω γεννάσθαι.



movie 1 from Denis Cladas on Vimeo.

HNIOXOS 2... | vidup.de: Kostenlose hochqualitative Videospeicherung.

Προτάσσω κατ' αρχήν το δεύτερο σχόλιο του Πανδάρου σε αυτήν την ανάρτηση ως λίαν προσφερόμενο για συζήτηση. Τα θέματα, στα οποία αναφέρεται ο Πάνδαρος σε αυτό, τυγχάνουν διεξοδικής πραγματείας από τον Πλάτωνα, κυρίως στο έργο του "ΤΙΜΑΙΟΣ" και όχι κυρίως στον "ΦΑΙΔΡΟ". Ο "Τίμαιος" ανήκει στα έργα τού Πλάτωνος, τα οποία έχουν συν τοις άλλοις και κοσμογονική αναφορά και αγγίζουν μεγάλο βάθος, ώστε κατά συνέπεια να απαιτούν και ιδιαίτερα προσεκτική και ενδελεχή μελέτη:

 ..λοιπον ο Πλατωνας μιλαει εδω για την ΦΥΣΗ (την κατωτερη ψυχη) γιατι η ΠΡΩΤΕΡΗ ΨΥΧΗ ειναι ηδη στον θολο, οπως χαρακτηριστικα λεει, μαζι με τα αλλα δημιουργηματα της, τους θεους (οι θεοι δηλαδη ειναι Δημιουργηματα της ΨΥΧΗΣ!!!).

...Ο θολος που μας λες λοιπον ειναι το πεδιο που η ψυχη βλεπει την αντανακλαση του ΝΟΥ. Μονο αυτο μπορει να κανει δηλαδη η ΨΥΧΗ , μεχρι εκει φτανει με ολη αυτην την διαδικασια που μας λεςκαι μας λεει ο Πλατωνας !!! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΑΒΑΝΙ ΤΗΣ ...μην ξεχναμε οτι η ψυχη ειναι το αποτελεσμα της αποτυχημενης ενατενισης του ΕΝ απο τον ΝΟΥ!!!!
Εκει αραζει η ΑΝΩΤΕΡΗ ΨΥΧΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ, ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΞΕ η ιδια πιθανον σαν βοηθους της, δηλαδη για δουλικα της για να της κανουν την φασινα δηλαδη,, και οχι σαν βοηθους για τους ανθρωπους
(Εκει εχοιυμε τους δαιμονες, δημιουργηματα της κατωτερης ψυχης της ΦΥΣΗΣ).
Γιατι οπως διαβασες και στα σχολια μου στην προηγουμενη αναρτηση, αυτο, δηλαδη η ενασχοληση των θεων με τους ανθρωπους θα σημαινε πτωση!!!!

Άλλη παρατηρηση .. ο κοσμος οπως τον καταλαβαινουμε δεν ειναι Δημιουργημα του Νου, αλλα της ..ΨΥΧΗΣ.οποτε η ψυχη δεν ειναι δυνατον να πεθανει. Ειναι σαν να κανιβαλιζει Η ΨΥΧΗ τον εαυτο της!!!

Υποψιαζομαι οτι ο ΝΟΥΣ ξερει καν οτι υπαρχουμε!!χαχαχαχα.. Γιατι η δημιουργεια του κοσμου ειναι ενα πεδιο ενεργειας δημιουργημενο απο την ψυχη εξω απο αυτον!!!!


Από σχόλια στην προηγούμενη ανάρτηση:
 
ΑΠΟ ΤΗΝ AΤΑΡΓΑ:
 
Μέχρι τώρα θεωρούσαμε ότι ο χρόνος ήταν γραμμικός και ότι το παρελθόν είναι προυπόθεση για το παρόν και το μέλλον, με το νέο τρόπο αλλάζουμε το μέλλον αλλάζοντας το παρόν και το παρελθόν… Σενάρια επιστημονικής θεωρίας θα μου πείτε…
 Είμαστε εκφράσεις μιας οικουμενικής συνειδητότητας…
Το σώμα μας και το νου μας περιορισμένες όψεις της πραγματικότητας ΑΛΛΑ κατά βάθος είμαστε ενέργεια – κενό- συνειδητότητα…
Επιδρουμε στους άλλους και στον κόσμο δίπλα μας γύρω μας είμαστε πολύ απλά οι επιλογές μας και ο ένας και ο έτερος δρόμος που πήραμε ή δεν πήραμε… τα σωματίδια εχουν πάρει και τους δύο δρομους και έχουν ζήσει αν θελετε όλως τις δύο εκδοχές … του δρόμου που δεν πήραμε … αφιερωμένο το παρακάτω σε όλους σας για να καταλάβετε καλύτερα τι εννοώ …

The road not taken / Robert Frost
(O δρόμος που δεν πάρθηκε ή δεν πήρες )

Δυο δρόμοι χωριζότανε σ' ένα δάσος ωχρό,
κι όντας αδύνατον να πάρω και τους δυο
και νά' μαι ο ίδιος ταξιδιώτης, στάθηκα για καιρό
κι αγνάντεψα τον ένανε όλο πιο μακρινό
μέχρις εκεί που χάνονταν στων θάμνων το τοπίο.

Όμως τον άλλο τράβηξα, το ίδιο ελκυστικό
που' χε τις περισσότερες, έτσι φαινόταν απαιτήσεις.
Γιατί, χορταριασμένος όπως ήταν, ήθελε περπάτημα γερό
Αν κι όσο γι αυτό, το πέρασμα απο δώ
όμοια τους ισοπέδωσε απ΄ τις καταπατήσεις.

Εκείνο το πρωινό, ολόιδιοι μου απλώνονταν μπροστά
μέσα σε φύλλα που ποτέ κανείς δεν είχε διασχίσει.
Αχ ! τον πρώτο άφησα για μιαν άλλη φορά.
Αν και γνωρίζοντας ότι ο δρόμος το δρόμο του τραβά

Πολύ αμφέβαλλα αν πίσω σ΄ αυτόν θα χα ποτέ γυρίσει.

Και πάντα θα το λέω μ΄ αναστεναγμό
Ύστερα από χρόνια και χρόνια πολλά
Δυο δρόμοι χωριζότανε στο δάσος, κι εγώ-
τον λίγο πατημένο, διάλεξα να διαβώ
κι ήταν αυτό που έκανε όλη τη διαφορά


ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΑΦΡΟΪΣΚΙΩΤΟ:

Το ποιός εξαναγκάζει την νοόσφαιρα έχει από ότι έχω δεί συζητηθεί αρκετές φορές από το διαδικτυακό αυτό χώρο. Εδώ απλά οφείλω να κάνω μια διαπίστωση. Δεδομένου ότι δεν μπορώ να γνωρίζω πραγματικά ποιος μπορεί να είναι αυτός (την ταυτότητα του την ιδεολογία του κλπ) παρά τα όσα ακούγονται. Έχω να αντιπροτείνω έναν άλλο συλλογισμό που βασίζεται στα εξής: θεωρώ ότι υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων α) οι άνθρωποι της κοιλιάς και οι άνθρωποι του πνεύματος. Εννοώντας ότι υπάρχουν οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν το προτέρημα του να είσαι άνθρωπος για να ταΐζουν τα ένστικτα τους και την έντροπο ύλη και ενέργεια (βλ. <> και άνθρωποι που το χρησιμοποιούν για να γίνει αυτός ο κόσμος λίγο καλύτερος πιο δίκαιος κλπ. Στην πραγματικότητα βέβαια αυτή η διαρχία είναι μια φενάκη γιατί στο σύμπαν μας δεν υπάρχει άσπρο μαύρο αλλά διαβαθμίσεις του φωτός οπότε όλοι μας έχουμε λίγο πολύ από όλα τα στοιχεία σε διαφορετικές ποσότητες. θεωρώ πως ο πρώτος μεν δρόμος εύκολος ο δε δεύτερος κακοτράχαλος και Θα σας παραπέμψω στον μύθο περί αρετής και κακίας του Ηρακλή. Άρα αυτοί οι οποίοι ελέγχουν την μαζική ύπνωση είναι σίγουρα άνθρωποι πλανημένοι που ανήκουν στο πρώτο είδος ανθρώπου, αλλά όχι και μη <>. Απλώς χρησιμοποιούν αυτές τις πνευματικές τους δυνάμεις για να καλύψουν τα ένστικτα τους την ύλη τις εμμονές τους και κατά συνέπεια το χρήμα. Το θέμα είναι, γιατί όμως αυτά τα υψιλά ιπτάμενα πρόσωπα ενώ είναι τόσο καλοί γνώστες του βάθους και του πλάτους, να το πω και έτσι, παίρνουν τον δρόμο αυτό; Μα γιατί όπως αναφέρθηκα παραπάνω αυτός ο δρόμος είναι πιο εύκολος και εξυπηρετεί τις κατώτερες (ζωώδεις) λειτουργίες τους (εγωισμός, φιλαργυρία, φιλαυτία, εξουσιομανία κλπ. Δεν γνωρίζουν όμως οτι στην πραγματικότητα είναι τραγικά πρόσωπα και πως οδηγούνται απο τον πνευματικό θάνατο στον συμπαντικό. Τρία τα κρατούμενα. 


 ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΔ.:

Actually δε μπορούμε να μη το δούμε ολιστικά... μπορούμε? Εννοώ μπορούμε να μην αντιμετωπίσουμε τον άνθρωπο σαν όλον... να ξεχωρίσουμε τη κατώτερη νόηση που λέγεις από τις σπερματικές χορδές που ίσως και να θέαται ο νους... ή να πούμε πως οι αξίες που ψάχονυμε δεν έχουν να κάνουν τίποτε με τη καρδιά? Δε μπορούμε... και φαντάζομαι πως θα επισημάνεις πως ήδη τοχεις πει με το δικό σου τρόπο..

ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΙΚΑ Κ.:
Και όλα αυτά γιατί οι εξουσιαστές, όποιοι κι αν είναι αυτοί, και οι πειθήνιοι υπηρέτες τους, δεν έχουν πανιά στα πλοία τους, δεν έχουν κουπιά, δεν έχουν μηχανές. Το μόνο που μπορεί να τους «κινεί» είναι ο φόβος και η απελπισία μας, η ταραχή η δική μας που δημιουργεί όλο και περισσότερα κύμματα που μας εγκλωβίζουν και μας τρομάζουν όλο και περισσότερο.
Πλησιάζει η ώρα, αν και όπως σωστά είπες, το διακύβευμα είναι ποιοτικής φύσης και όχι ποσοτικής, να υπερβούμε την «όρασή» μας και να κάνουμε το «άλμα το μεγαλύτερο από την φθορά» όπως μας είπε ο Ελύτης. Πως ;
Αποφασίζοντας να δούμε την μεγαλύτερη εικόνα, να αποκτήσουμε πρόσβαση στην πραγματική πραγματικότητα του Ωκεανού ενεργοποιώντας την κεραία της επίφυσης, και να δράσουμε ανάλογα, πρώτιστα και κυρίως στην εσωτερική μας πραγματικότητα.

Από Ανώνυμο φίλο/η:
Ουδεμία Δικαιοσύνη χωρίς Αλήθεια.
Θα πεθάνετε σχολιάζοντας όμως!

ΝΑΥΑΓΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ - ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ - Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΤΟΥ ΟΡΑΜΑΤΟΣ ΜΑΣ

Για αυτήν την ανάρτηση επέλεξα την μορφή τής βιντεοσκοπήσεως αντί τής συγγραφής κειμένου για δυο βασικά λόγους:
Εν πρώτοις ήθελα ει δυνατόν να μην εκτοπίσω επί μακρόν από τον χώρο ανοίγματος τής οθόνης την τόσο σημαντική για τον προβληματισμό και το διάλογο ανάρτηση τού φίλτατου συνεργάτου ΕργΔημΕργ περί τού τί δέον γενέσθαι, η οποία προηγείται
και επί πλέον ήθελα να πειραματισθώ και με αυτήν την μορφή εποικινωνίας.
Από λάθος κόψιμο τής μαγνητοσκοπήσεως εμαφανίζεται στα 6:20 λεπτά επί 20 δευτερόλεπτα εικόνα χωρίς ήχο. Σας παρακαλώ να αγνοήσετε αυτήν την λάθος παρεμβολή, διότι στην συνέχεια η ροή επισυνάπτεται κανονικά σε όσα προηγούνται.

 πρώτη μαγνητοσκόπηση

Dynamis 2 from Denis Cladas on Vimeo.

δεύτερη μαγνητοσκόπηση


movie from Denis Cladas on Vimeo.

Τα τωρινά μας βάσανα - γιατί;

ρχονται σαν αστραπή... οι καλές ιδέες!

Ξέρετε γιατί περνάμε ως λαός, όσα βάσανα περνάμε;

Πολλές οι απαντήσεις, αλλά θα μου επιτρέψετε να σας παρουσιάσω τη μόνη σωστή:

Γιά να βρούμε τη λύση στο δράμα!

Είναι όπως στα βιντεοπαιχνίδια: Όποιος-α τελειώσει την παρούσα "πίστα", τότε και μόνον τότε μπορεί να περάσει στην επόμενη. Οι υπόλοιποι-ες θα συνεχίσουν να τρώνε τα μούτρα τους στην ίδια "πίστα", και θα χάνουν νομίσματα.

Τί ψαχνόμαστε, επομένως (ως παρέα γραφιάδων κι αναγνωστικού κοινού), γιά την -σε κάποιο μέλλον- κατεδάφιση του "Μάτριξ" και λοιπά ουρανοϋψιπετή, τη στιγμή που δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τις τωρινές / παρούσες θανάσιμες, γενοκτονικές παγίδες των προδοτών πολιτικών;

Οπότε:

• Καθορίζουμε στόχους.
• Βρίσκουμε τον τρόπο / τους τρόπους να τους πετύχουμε.

Άμεσα.

Κατ' εμένα, τρείς είναι οι στόχοι προς αμεσώτατη επίτευξη: (α) χρήμα, (β) ελεύθερος χρόνος, (γ) ελευθερία κινήσεων. Αλλά να μη σας παίρνω στο λαιμό μου.

Ακούω τις ιδέες σας.



Υγ 1: Αρκετά πιά με τις απεργίες και τις πορείες και τα βρισίδια στο Διαδίκτυο! Τέλος αυτά! Δεν οδηγούν πουθενά, παρά μόνον παρατείνουν την παραμονή μας στον βούρκο.
Εδώ και τώρα, λοιπόν, πρακτικές λύσεις να ξεφύγουμε! Υπάρχουν; Μπορείτε να τις φανταστείτε; Μπορείτε να τις προτείνετε;

Υγ 2: Διαφωνώ όσο δεν πάει με την άποψη ότι είμαστε συνδεδεμένοι με το κάρμα της χώρας μας, θέλουμε-δε θέλουμε. (Άρα -και με το συμπάθειο-, τον ήπιαμε εξ ορισμού.) Είμαστε, όσο είναι και οι πολιτικοί που -ως λέγεται- φρόντισαν ν' αγοράσουν βίλλες κατά Φλόριντα μεριά, γιά να ροκανίσουν με την ησυχία τους τα κλεψιμέϊκα.
Μόνον αν κάτσουμε και δεχθούμε εθελουσίως βαρύ φορτίο μοίρας, θα την πατήσουμε. Εγώ προσωπικά (έχων και τη συνείδησή μου ήσυχη) δεν το δέχομαι - και δεμπάνα διαφωνούν ολόκληρες ταξιαρχίες αγγέλων εις τους ουρανούς!

Υγ 3: Μην παιδεύεστε να βρείτε λύσεις γιά όλους. Δεν ισχύουν - και δεν θα γίνουν δεκτές. Καθ' ό, τον αράπη κι αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς. Διότι, ο ηλίθιος δεν πρόκειται ξαφνικά να γίνει έξυπνος. Όταν ξαναστρώσει η κατάσταση, θα πάει τρέχοντας και θα ξαναψηφίσει αυτούς που πάντα ψήφιζε: τους καταστροφείς, δηλαδή.
Αφήστε τον ηλίθιο να πάει στον αγύριστο! Δεν τον χρειαζόμαστε.

(Όσοι-ες θέλετε να εκπέμψετε κύματα αγάπης στους δυστυχείς συνανθρώπους μας, κτλ, εντάξει - και δεν μου πέφτει λόγος. Προσωπικά, έχω σοβαρώτερες ασχολίες.)

ΝΑΥΑΓΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ - ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

Έγραφα, το λοιπόν, στο πρώτο μέρος:

Τι είχε τελικά μια κοκάλα, η οποία έκανε τα νεύρα τής εξουσίας να τρίζουν τόσο γοερά;

Ας σκεφθούμε λοιπόν:
Στο 3.000 πΧ. χρονολογείται η εποχή τού Χαλκού.
Στο 6.000 πΧ. χρονολογείται η Νεολιθική εποχή.
Στο 10.000 πΧ. χρονολογείται η Μεσολιθική εποχή.
Για την διάρκεια τής Παλαιολιθικής εποχής δεν γίνεται συγκεκριμένη μνεία. Πού μπορούμε να την τοποθετήσουμε βάσει των ευρημάτων; Να ρίξουμε άλλα 10.000 χρόνια πάνω; Καταλήγουμε στο 20.000.
Πόσες φορές χωράει όμως το 20.000 στο 700.000;

Οι αναφορές περί κατακλυσμών και καταστροφών πλανητικού μεγέθους στο παρελθόν είναι πολλαπλές. Μέσω αυτών διαβάζουμε ότι κατεστράφησαν πολιτισμοί, βυθίσθηκαν ήπειροι και απωλέσθησαν μνήμαι περί τού παρελθόντος.

Μήπως όμως οι καταστροφές αυτές δεν είχαν φυσικά αίτια, αλλά ήσαν προϊόντα τεχνολογίας;

Μήπως κάποιοι μάς ανακυκλώνουν;
Μήπως στην σύγχρονη φάση κάποιοι απεργάζονται την επόμενη ανακύκλωσή μας, η οποία θα μάς οδηγήσει εκ νέου στα σπήλαια και στα μοντελάκια γουναρικών;

Η ανακύκλωση, μέσα απο την επομένη απαρχή, η οποία εκκινεί μέσα στα σπήλαια - κάθε φορά εκ νέου και με λήθη, όσο αφορά τα βασικά δεδομένα τού προηγούμενου κύκλου - και στην συνέχεια εξέλιξη με βαθμιαία ανάπτυξη τεχνολογίας, την οποία υπεραναπτύσσουμε για να την στρέψουμε τελικά ως άνθρωποι εναντίον μας, επενεργώντας με αυτόν τον τρόπο την σχεδόν πλήρη καταστροφή (με ελάχιστες εξαιρέσεις) τής ανάπτυξης που δημιουργήσαμε ως ανθρώπινο είδος στον εκάστοτε κύκλο, επενεργώντας την επανειλημμένη ανακύκλωσή μας, είναι η μόνη ερμηνεία στην οποίαν μπορώ να προβώ, όσο αφορά τον γρίφο, τον οποίον ο "Αρχάνθρωπος" ορθώνει εμπρός μας (Ιδέ και την μαγνητοσκόπηση με τον Άρη Πουλιάνο στο πρώτο μέρος τής πραγματείας).
Ο "Αρχάνθρωπος" αποτελεί, κατά την άποψή μου, το εμφανέστερο ίχνος, το οποίον αποτύπωσε επάνω στην άμμο τού χρόνου το πόδι τής Σφίγγας.  Μια άμμος, η οποία σηκώνει και την αμμοθύελλα τής λήθης μέσα στην ανθρώπινη συνείδηση.
Η Σφίγγα αποτελεί ταυτοχρόνος τον ΤΥΡΑΝΝΟ, αλλά και τον ΕΥΕΡΓΕΤΗ τού Οιδίποδος, ενώπιον τής ΑΒΥΣΣΟΥ. Πρόκειται για μια οντότητα, η οποία προσομοιάζει με σήμανση τής τροχαίας:
"ΠΡΟΣΟΧΗ ΒΑΡΑΘΡΟΝ!"
- Η ανταποκρίνεσαι στην πρόκληση τού γρίφου μου, ή γρεμίζεασαι στην Άβυσσο!

Και τα πόδια τού Οιδίποδος, πλήρη οιδιμάτων - γεμάτα πληγές - απο την αλλεπάλληλη ανακύκλωση μιας ιστορίας, στην ουσία επαναλλαμβανομένης, οσο αφορά την τελική πρόκληση, μπροστά στον γρίφο τής Σφιγγός. 
ΙΣΤΟΡΙΑ: Μια ακόμη στρέψη στην ΣΠΕΙΡΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, όπου ο άνθρωπος ΑΠΕΤΥΧΕ να ανταποκριθεί στον ΓΡΙΦΟ ΚΑΤΑΡΡΙΨΕΩΣ ΤΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ, τουτέστιν απέτυχε να επενεργήσει ΤΗΝ ΕΚΦΥΓΗ.

Σας παρακαλώ αποδώστε σε αυτό το σημείο προσοχή στην έννοια τού ΓΡΙΦΟΥ.

Επισκοπώντας μέσα από αυτό το πρίσμα το ανθρώπινο δράμα, θεωρώ, ότι προκύπτει ένα νέο είδος συναρτήσεως, το οποίον περιγράφει τις βασικές ιδιότητες τού χρόνου.
Σε προηγούμενες αναρτήσεις είχα αναφερθεί σε τρεις - γνωστές σε εμένα - αντιλήψεις, οι οποίες έχουν κυριαρχήσει στην απόδωση τής υποστάσεως τού χρόνου:
- Η ευθεία γραμμική μορφή
- Η κυκλική γραμμική μορφή
- Το μορφή δένδρου, ως μη μονοσήμαντος γραμμική μορφή, αλλά ως εξέλιξη, η οποία διέπεται από ενδεχόμενα πιθανοτήτων και δυνατοτήτων.
Προς την τρίτη μορφή τείνουν οι επιστημονικές θεωρήσεις τής εποχής μας, αλλά και σημαντικότατες φλισοφικές και μεταφυσικές τοιαύτες. Η δομή και εξέλιξη τής ύλης διεπομένη από το δεδομένο τής πιθανότητος καταγράφηκε στην θεωρητική φυσική με την "Αρχή τής Απροσδιοριστίας" τού Heisenberg.
Αναφορικά με την δενδροειδή υπόσταση του χρόνου, αξίζει να υπογραμμίσω εκ νέου την θεώρηση του Ilya Prigogine περί ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΕΩΝ ΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΑΣΤΑΘΕΙΑΣ ΤΩΝ ΔΙΑΚΛΑΔΩΣΕΩΝ, επί τής οποίας έγινε αναφορά στο πρώτο μέρος.
Η εξέλιξη ως δυνατότητα, διεπόμενη από την παρέμβαση τού ΝΟΟΣ, προάγεται από περισσότερες μυστικές διδασκαλίες, οι οποίες διαμορφώθηκαν σε περισσότερα γεγωγραφικά μήκη και πλάτη, όπως ο Πλατωνισμός, η διδασκαλία των Μυστικών Πατέρων τής Ορθοδόξου Εκκλησίας, ο Βουδισμός κα., οι οποίες εναποθέτουν ιδιαίτερη σημασία στην ενορατική πρακτική.

Συμφώνως προς την τρέχουσα οπτική τού γράφοντος και την ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΝ ΧΡΟΝΩ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΕΩΣ, εγκύπτει μια σύνθεσις των ωσάνω τριών αναφερθεισών συναρτήσεων, οι οποίες αποδίδουν την χρονική υπόσταση, ως μιαν τριπλώς σύνθετον συνάρτηση.
Εάν συνθέσουμε την ευθέως γραμμική συνάρτηση με αυτήν τού κύκλου προκύπτει Η ΣΠΕΙΡΑ.
Εάν στην σπείρα συνθέσουμε την δενδροειδή εξέλιξη, τότε αυτή δεν αναπτύσσεται μονοσημάντως γραμμικώς, αλλά μέσω αλληλοδιαδόχων διακλαδώσεων, όπου η εξέλιξη προχωρεί μέσω ενός εκ των υφισταμένων ή δημιουργηθέντων κλάδων, ενώ οι υπόλοιποι παραμένουν αδρανείς. Η επικρατώσα αστάθεια στα σημεία των διαδακλαδώσεων, ως χαρακτηριζόμενη από διακυμάνσεις, λύεται στα πλαίσια των υφισταμένων διακυμάνσεων, είτε δια τής επιδράσεως τής αδρανείας, η οποία συνθέτει περαιτέρω τις εκεί ενεργούσες "καθιερωμένες" συμβατικές ζυμώσεις, είτε δια τής δράσεως ΚΑΤΑΛΥΤΟΥ ή ΚΑΤΑΛΥΤΩΝ, οι οποίοι καταλύουν τα συμβατικά δεδομένα αδρανείας, επενεργούντες τον ΥΠΕΡΣΚΕΛΙΣΜΟ τού διεπομένου μέσω αδρανείας και εν δυνάμει τελικώς μη προκύπτοντος κλάδου.

Τοιουτοτοτρόπως, ο κύκλος στην διαδικασία αναπτύξεως στης ΣΠΕΙΡΑΣ μετατρέπεται σε πλήρη στροφή, την οποίνα και ονομάζω στο εξής ΙΣΟΡΙΚΗ ΣΤΡΟΦΗ, διότι εντός αυτής λαμβάνεια χώρα Η ΑΠΑΡΧΗ, Η ΣΥΝΤΕΛΕΣΗ καθώς και η ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ τής εκάστοτε Ιστορίας. Συνεπώς απορρίπτω την έννοια τής ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, η οποία εκδηλώνενται εντός των χρονικών πλαισίων, εισάγοντας την έννοια ΤΗΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ως τα γεγονότα, συμβάντα και προαχθέντα στα πλαίσια μιας ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΣΤΡΟΦΗΣ, η οποία αποτελεί συγκεκριμένη έκφανση τής συνόλου εξελικτικής διαδικασίας.
Ενώ Ο ΧΡΟΝΟΣ προσλαμβάνει τις διαστάσεις τής ΔΕΝΔΡΟΕΙΔΟΥΣ ΣΠΕΙΡΑΣ, η ΙΣΤΟΡΙΑ προσλαμβάνει τις διαστάσεις τής ΔΕΝΔΡΟΕΙΔΟΥΣ ΣΤΡΟΦΗΣ, ως συστακού στοιχείου τής δενδροειδούς σπείρας.

Πολλοί είναι αυτοί κατά την διάρκεια τής εποχής μας, οι οποίοι συναισθάνονται, ή πρεσβεύουν, ότι οδεύουμε προς μια ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ. Ευνόητον, ότι αυτών των αναμονών δεν ελλείπουν και οι αντίστοιχες προφητείες, "προφητείες" και προφυτείες.
Συμφώνως, λοιπόν, προς την προηγουμένως αναλυθείσα θεώρηση, οδεύουμε προς την πλήρωση τής παρούσης δενδροειδούς στροφής.

Ας στρέψουμε εδώ την προσοχή μας, στην γνωστή παράσταση, η οποία συμβολικώς παριστά τον άνθρωπο να προέρχεται από τον πίθικο μέσω ενδιαμέσων εξελικτικών σταδίων και στην συνέχεια να επιστρέφει σε αυτόν.

Ενώ ο εν λόγω συμβολισμός βρίσκεται συμφώνως προς τα σύγχρονα γνωσιολογικά δεδομένα εκτός πραγματικότητος και αναπαράγεται κυρίως για λόγους προειδοποίησης έναντι πιθανών ζοφερών εξελίξεων, εάν εκεί που βρίσκεται ο πίθικος τοποθετήσουμε τον πρωτόγονο άνθρωπο των σπηλαίων και ταυτοχρόνως θελήσουμε να είμαστε ειλικρινείς μέχρι άκρας συνεπείας, φρονώ, ότι δεν θα μπορούσαμε αβασάνιστα να απορρίψουμε, ως ενεργό κίνδυνο αυτόν τον συμβολισμό.

Ας συγκεντρώσουμε ακολούθως την προσοχή μας στην ΕΣΧΑΤΟ ή ΥΣΤΑΤΗ ΔΙΑΚΛΑΔΩΣΗ προ τής τελέσεως τής συντελείας τής παρούσης στροφής:
Τα πιθανά δεδομένα φρονώ ότι είναι ΔΥΟ, τα οποία δύνανται να προαχθούν από την εν λόγω ύστατη διακλάδωση:

1. Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΔΕΝΔΡΟΕΙΔΗ ΣΤΡΟΦΗ, με την επισροφή τού ανθρώπου στα σπήλαια μετά την τέλεση μιας τεράστιας και ανεπανόρθωτης καταστροφής πλανητικού μεγέθους, η οποία θα ξαναστείλει τους ανθρώπους σε πρωτόγονα δεδομένα, με πλήρη εξουθένωση των πολιτισμικών και τεχνολογικών του επιτευγμάτων ή "επιτευγμάτων", τα αποία καταδεικνύονυται ως εν δυνάμει πλήρως ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ, και επιβολή εξ αυτών τής λήθης, ως προς τις παρελθούσες δενδροειδείς στροφές.

2. ΕΚΦΥΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΠΕΙΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΕΩΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΠΙ ΓΗΣ.
Θεωρώ σε μια τέτοια περίπτωση ΤΗΝ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗ ΤΕΛΕΙΩΣ ΝΕΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΒΙΟΥ ως συνέπεια των νέων δεδομένων και δράσεων, τα οποία θα οδηγήσουν στην προαγωγή ΤΟΥ ΜΕΤΑΑΝΘΡΩΠΟΥ.

Θεωρώ, ότι αξίζει να μοχθήσουμε και να αγωνιστούμε για την επικράτηση τής δευτέρας εκδοχής.
Το ερώτημα, το οποίον προκύπτει, εφόσον λάβουμε μια τέτοιου είδους απόφαση, είναι με ποιον τρόπο καλούμεθα να πραγματώσουμε αυτήν την οπτική;

Θα τολμούσα να ισχυριστώ, ότι η μέχρι τούδε αναρτήσεις, προσεγγίσεις και αναφορές μου υπηρετούσαν την αναγκαιότητα να δοθεί απάντηση στο προηγούμενο ερώτημα, έστω κι αν αυτό συντελείτο ανεπαίσθητα.

Φρονών, ότι - καίτι "Ναυαγός τού Χρόνου" - δεν αποτελώ μεμονωμένο πρόσωπο, αλλά ενεργό κόμβο ενός δικτύου, το οποίο ολοένα και ισχυρότερα εκδηλώνεται στην προσπάθεια κωπηλασίας στην θάλασσα τής συνειδήσεως, μέ στόχο τον προσπορισμό τής ΓΝΩΣΕΩΣ, τουτέστιν το ξεπάρασμα τής ΛΗΘΗΣ, δεν αρέσκομαι να εξαπατώ τούς φίλους επισκέπτες και τις φίλες επισκέπτριες, ότι κατέχω διαμορφωμένες τελικές αλήθειες, έστω κι αν υποκλείνομαι μπροστά στις αποκαλυπτικού χαρακτήρος αγγελίες των συναγωνιστών και φίλων μου, ως πράττω με την προσφάτως εδώ αναρτηθείσα ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΡΓΔΗΜΕΡΓ, την οποία εγκαρδίως συνιστώ, έστω κι εάν δεν κατέχω την ευτυχία να επισκοπώ προσωπικώς. Τούς λόγους αυτής τής βαθυτάτης εκτιμήσεως θα εκθέσω στην συνέχεια.

Θεωρώ, ότι ο φρόνιμος τρόπος να καταστεί μια λειτουργική απάντηση εφικτή στο ερώτημα τού τρόπου πραγματώσεως τής ΕΚΦΥΓΗΣ, αφορά ένα ανάλογο προβήματισμό ως προς τα σύμβολα, τα οποία παρέδωσαν σε μας οι πρόγονοί μας, στην προσπάθειά τους να αγκυρώσουν το αίτημα της ΕΚΦΥΓΗΣ από την παρούσα δενδροειδή στροφή, στην κατεύθυνση τής ΜΕΤΑΙΣΤΟΡΙΑΣ ως επίτευγμα μεν του ΑΝΘΡΩΠΟΥ, αλλά και ως ευτυχές πεπρωμένο τού ΜΕΤΑΑΝΘΡΩΠΟΥ.
ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΣΥΓΚΡΟΤΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ.

Οι ΠΡΟΓΟΝΟΙ μας, φρονώ, ότι διέθεταν ΣΑΦΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΔΕΝΔΡΕΙΔΟΥΣ ΣΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ, ΟΤΙ ΟΙ ΠΡΟΠΑΤΩΡΕΣ ΤΩΝ ΑΠΕΤΥΧΑΝ ΣΤΗΝ ΥΣΤΑΤΗ ΔΙΑΚΛΑΔΩΣΗ ΑΥΤΗΣ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΓΡΙΦΟ ΤΗΣ ΣΦΙΓΓΟΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΕΩΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΘΑ ΕΠΕΝΕΡΓΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΕΚΦΥΓΗ ΚΑΙ.
ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΕΠΙΣΗΣ, ΟΤΙ ΑΠΕΧΟΥΝ ΧΡΟΝΙΚΩΣ ΤΗΣ ΥΣΤΑΤΟΥ ΔΙΑΚΛΑΔΩΣΕΩΣ. ΤΟΙΟΤΟΤΡΟΠΩΣ ΕΦΡΟΝΤΙΣΑΝ ΝΑ ΑΓΚΥΡΩΣΟΥΝ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΑΣ - ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΓΝΩΣΕΩΣ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΥΤΟΙ ΕΙΧΑΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΒΟΗΘΟΥΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΤΩΝ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ ΕΠΙΤΥΧΩΣ ΣΤΟΝ ΓΡΙΦΟ, ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΟΝΟΝΤΕΣ ΤΗΝ ΕΚΦΥΓΗ.

Πριν προχωρήσω στην περεταίρω ανάπτυξη αυτού τού θέματος, θέλω εκ προοιμίου να αποσαφηνίσω, σχετικά με την εκφυγή από την ενεστώσα δενδροειδή στροφή, ότι αυτή δεν ταυτίζεται με την "Ρωγμή στο Μάτριξ", την οποία έχω προβάλλει ως αναγκαίο στόχο σε προηγούμενες αναρτήσεις. Ως λογικώς δύναται να συναχθεί, η Ρωγμή συνιστά χρονικώς στόχο, ο οποίος προηγείται τής Υστάτου Διακλαδώσεως και συνδιαμορφώνει την απαραίτητο διακύμανση ως αναγκαία προϋπόθεση τής Εκφυγής.
Η Ρωγμή έχει αναιρετικό περιεχόμενο, αφορά αποδόμηση. Τουναντίον η Εκφυγή επέρχεται δια της συστάσεως δομήσεως. Η πρώτη αφορά την αποδόμηση εμποδίων προς την ΠΥΛΗ. Η δεύτερη προκύπτει δια τής δομήσεως της ΠΥΛΗΣ ΕΞΟΔΟΥ, όχι απλώς από την συγκεκριμένη στροφή, αλλά από την διαδικασία τής σπείρας. Δεν αφορά νέα κατά-σταση, η αποκατά-σταση γενικώς, αλλά μια νέα δυναμική.


2. Ο ΜΕΤΑΗΡΩΙΣΜΟΣ ΩΣ ΣΥΝΔΕΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΤΑΑΝΘΡΩΠΟ.

Ο Μεταάνθρωπος εκδηλώνεται ήδη εν σπέρματι εντός τού Ανθρώπου, αρχικώς ως αίτημα και ακολούθως ως επίτευγμα δια τού μεταηρωισμού.

Οι Σεβαστοί Προγονοί μας επέτυχαν πλήρως τον ΗΡΩΙΣΜΟ, ο οποίος κληροδοτούμενος κατέστησε τον Ελληνικό Λαό πρωτοπόρο όλων των άλλων Ηρωικών Λαών και πηγή δονήσεως πάσης ηρωικής προσπαθείας. Ακόμη και οι ακραιφνείς αντίπαλοι τού Ελληνισμού αδυνατούν να παρακάμψουν αυτό το δεδομένο, ως ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, ο οποίος εδήλωσε μετά την Μάχη τής Κρήτης, ότι "ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΛΕΓΑΜΕ, ΟΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΣΑΝ ΗΡΩΕΣ. ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΘΑ ΛΕΜΕ , ΟΤΙ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ".
Η προσπάθεια κατασηκοφαντήσεως τού Ελληνικού Λαού, η οποια επιχειρείται στην εποχή μας, καταδεικνύει, ότι οι αντίπαλοι τού Ελληνισμού προσπαθούν να υποβάλλουν παγκοσμίως μια αντίθετη από την πραγματικότητα εικόνα μέσω ενεργουμένης μαζικής υπνώσεως, γνωρίζοντες, ότι με σκαλί τον δεδομένο Ηρωισμό, οι Έλληνες εκ των πραγμάτων θα κληθούν να πραγματώσουν το επίτευγμα τού Μεταηρωισμού, ωθούντες σύμπασα την Ανθρωπότητα στην επίτευξη τής Εκφυγής.

Παρά τον έξοχο Ηρωισμό τους, οι πρόγονοί μας δεν επέτυχαν να επιβάλλουν μια ρωγμή στο Μάτριξ, ούτε να επιταχύνουν την Ύστατη Διακλάδωση, μέσω μιας Μεταηρωικής Πρακτικής, στην προοπτική τής Εκφυγής.
Βεβαίως μάς παρέδωσαν πολλαπλώς μια περιγραφή τού Μάτριξ και δια του αίματός των ύφαναν τάπητα μαρτυρίας ως εξέδρα αναπτύξεως τού δικού μας προβληματισμού.
Τα όρια τής δικής τους προσφοράς εσημάδεψαν σαφώς ΔΙΑ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ τα ΣΗΜΕΙΑ ΠΑΡΑΔΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΣΚΥΤΑΛΗΣ, ούτως ώστε εμείς επισκοπούντες αυτά και διαλόγιζόμενοι αυτών, να τα εντοπίσουμε και πλήρεις ευγνωμοσύνης, πνεύματος εθύνης και μεταφυσικής βεβαιότητος, τουτέστιν Πίστεως, να την παραλάβουμε. ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΠΡΑΞΙΣ ΣΥΝΑΣΤΑ ΤΗΝ ΥΣΤΑΤΗ ΕΥΛΑΒΕΙΑ. Θεσμοθετήσαντες το ιερό αγώνισμα τής σκυταλοδρομίας, παρήγαγαν την δόνηση μέσα στο γίγνεσθαι αυτής τής Ευλαβείας.


Οι μυθολογικές αναφορές, οι οποίες σηματοδοτούν τα σημεία παραδόσεως τής σκυτάλης είναι περισσότερες. Σκοπεύω να αναφερθώ εν ευθέτω χρόνω σε όλα όσα έτυχε να εντοπίσω σχετικά. Στην συνέχεια όμως θέλω να αναφερθώ στον κυριότερο εξ αυτών, που είναι ο Μύθος περί Άθλου τού Ηρακλέως εναντίον τής λερναίας ύδρας:


Ουσιαστικά αυτός ο Άθλος παραμένει ημιτελής.
Μετά από κάθε κτύπημα τού Ηρακλέως στα κεφάλια τής ύδρας με το ρόπαλο, ενώ το κεφάλι που δέχεται κτύπημα καταστρέφεται, προβάλλονται στην θέση του δυο.  Αυτό το ερμηνεύω, ότι οι πυρήνες των λυκαθρώπων μοιράζονται σε μικρότερες ομάδες, περνώντας συχνά στην παρανομία. Τελετουργίες αίματος, οι οποίες γίνονταν απροκάλυπτα, γίνονται πλέον εν κρυπτώ και είναι καλύτερα οργανωμένες. Εντέχνως προωθούμενη συνωμοτικότητα, υπόθαλψη τού γενικότερου περιβάλλοντος, παραπλάνηση, μεταμφιέσεις κλπ.
Στην συνέχεια συμμετέχει στην εξόντωση των κεφαλών και ο Ιόλαος με τον δαυλό. Μετά το κτύπημα τού Ηρακλέως ο Ιόλαος καυτηριάζει. Προφανώς η δύναμις της διαφωτίσεως σχετικά με τα τελετουργικά του "Λυκίου Διός" και των συναφών τεράτων, περιορίζει δραστικά την εξάπλωση και επηροή τους.

Έτσι εξοντώνονται όλα τα κεφάλια πλην ενός. Το κεντρικό και μεγαλύτερο όλων, ενώ ο Ηρακλής και ο Ιόλαος το κόβουν, αδυνατούν να το καταστρέψουν. Το θάβουν μέσα στην γη και τοποθετούν επάνο στον χώρο ταφής ένα τεράστιο λίθο.
Ο ΗΡΩΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΕΠΑΡΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ, ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ, ΤΗΣ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ.

Οι χθόνια λατρεία θάβεται μέσα στην γή, εκεί όπου εν τέλει - ένεκα δεδομένων των απαραίτητων κεραιών και φίλτρων για την αντιμετώπιση τής κοσμικής ακτινοβολίας, όπως παράθεσα σε προηγούμενες αναρτήσεις - κρύβονται οι αιθερομορφές των τεράτων. 
Όμως δεν παύει να υπάρχει και τελείται με καλυμμένο τρόπο.

Στην εποχή μας πρακολουθούμε ότι αυτό το κεφάλι προβάλλει εκ νέου απροκάλυπτα με ρεβανσιστικές διαθέσεις εναντίον τής ανθρωπότητος. 

Η Τριμερής Επιτροπή προωθεί στην πρωθυπουργία τής Ελλάδος τον Λουκά Παπαδήμο. Ταυτοχρόνως διαδίδεται το έμβλημά της με παράσταση τής λερναίας ύδρας.

ΕΚΕΙ ΟΜΩΣ ΠΟΥ Ο ΗΡΩΙΣΜΟΣ ΑΠΕΔΕΙΧΘΕΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΕΙ Ο ΜΕΤΑΗΡΩΙΣΜΟΣ.
ΣΕ ΤΙ ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟΣ;
ΕΦΟΣΟΝ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΕΠΕΔΕΙΞΑΝ ΟΛΟ ΤΟ ΑΠΑΤΟΥΜΕΝΟ ΣΘΕΝΟΣ, ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΨΥΧΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΘΕΤΟΥΝ ΤΟΝ ΗΡΩΙΣΜΟ, ΤΙ ΕΛΛΕΙΨΕ;


Ας επιστρέψουμε στον Μύθο για να ερευνήσουμε ποιές πρακτικές αφήρμοσαν, ποια όπλα έθεσαν σε δράση:


Το ρόπαλο συμβολίζει μηχανική κρούση μέσω ισχυράς ύλης, τουτέστιν την υλική δύναμη.
Ο δαυλός συμβολίζει την ενέργεια.
Ποιο είναι όμως το τρίτο στοιχείο, το οποίον όχι μόνο συνυπάρχει δίπλα στην ύλη και την ενέργεια, αλλά ταυτοχρόνως δομεί αμφότερα;
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Η ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ. Η ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ "ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΚΛΗΣΗ", ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΦΙΛΤΑΤΟΣ ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ.

Πώς όμως γινόμαστε κοινωνοί τής πληροφορίας;
Μέσω τής Γνώσεως.
ΑΡΑ, ΣΥΜΦΩΝΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ. ΩΣ ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΛΕΞΑΡΙΘΜΟ. ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ ΑΥΤΟΣ ΕΝΚΥΠΤΕΙ ΣΤΗΝ ΣΦΑΙΡΑ ΤΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΩΝ ΙΕΡΑΤΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ.

Ποια μπορεί όμως να είναι εκείνη η περιοχή τής αρετής, την οποία δεν κατέκτησε ακόμη ο ηρωισμός και η οποία αποτελεί το γυμνό εφαλτήριο τού νέφους προς τον μεταηρωισμό;

Προσωπικά φρονώ ότι αυτή είναι ή άκρα φιλανθρωπία και η άκρα συμπόνοια.
Όταν ο επερχόμενος Έλλην Τσαϊκόφκυ ή Σοπέν, το επερχόμενο Ελληνικό γυφταριό στο κλαρίνο, ο επερχόμενος "Βασιλιάς τής Σκόνης" τον οποίον προφήτευσαν οι Έλληνες ροκάδες συνθέσει την μεγάλη σουίτα για τον τελευταίο ποντικό, που ξεψύχησε τρώγοντας ποντικοφάρμακο στα υπόγεια των σπιτιών των ανθρώπων, που τα θεώρησαν σώνει και καλά δικά τους, επειδή διέθεταν μεγαλύτερο σκουπόξυλο, καταφθάνει και ο σεισμός τής συνειδήσεως.


3. ΣΥΓΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΕΣ Ή ΜΗΠΩΣ ΞΕΧΕΙΛΙΖΕΙ Η ΛΙΜΝΗ ΕΝΟΣ ΔΙΚΤΥΟΥ; 

Στο πρώτο μέρος αυτής τής αναφοράς κάποιος φίλος με παρέπεμψε με σχόλιό του σε ένα κείμενο τού Νίκου Λυγερού, που τιτλοφορείται "Μελλοντικά Μονοπάτια - Κβαντική Απαγόρευση".
Φρονώ, ότι ο Νίκος Λυγερός καταθέτει με πλήρως κωδικοποιημένο και ιδιαζόντως δυσνόητο τρόπο, ΑΚΡΙΒΩΣ αυτά, που καταθέτει η εδώ ανάρτηση.
Βλέπετε, αγαπητοί φίλες και φίλοι, ότι ο γράφων εδώ δεν ανήκει σε δεξαμενές σκέψης, ώστε να υπόκειται σε περιορισμούς.
Συγχρονικότης, ή μήπως η γνωσιολογική λίμνη τού δικτύου μας ξεκίνησε να ξεχειλίζει, υδροδοτώντας κάποιους που είναι συντονισμένοι για κάποιους λόγους στην ίδια προβληματική;

Ας δούμε στην συνέχεια το κείμενο τού Νίκου Λυγερού, στο οποίο θα επιχειρήσω να δώσω την δική μου ερμηνεία, λέξη προς λέξη:

"Ποιος μπορεί να μιλήσει για μελλοντικά μονοπάτια αν δεν έχει διασχίσει τον χρόνο; Κι όμως αυτό το παράδοξο έχει λύση. Αρκεί να σκεφτεί ότι η νοημοσύνη είναι εγκλωβισμένο μέλλον μέσα στο παρελθόν. Το παράλογο είναι πώς να το πιστέψει κάποιος που δεν μπορεί να το αντιληφθεί, διότι ζει μόνο γραμμικά σ' ένα καθιερωμένο πλαίσιο, όπου δεν επιτρέπεται καμία καινοτομία λόγω φοβίας; Η γνώση του άτοπου διευκολύνει τη συνείδηση, δηλαδή τη σκέψη πάνω στη σκέψη. Αυτός που δεν βλέπει όταν κοιτάζει, έχει την εντύπωση ότι o άλλος προβλέπει, ενώ στην πραγματικότητα απλώς βλέπει. Ποιες ήταν οι προβλέψεις του Αρχιμήδη ή του Leonardo da Vinci; Στην ουσία καμία. Απλώς πρέπει να περάσουν αιώνες για να το συνειδητοποιήσουμε. Εξέφρασαν την ανάγκη της δημιουργίας, όχι όμως προς όφελος της κοινωνίας. Διότι η γνώση δεν σχετίζεται μαζί της. Θέλησαν και κατάφεραν ν' αλλάξουν την πορεία της ανθρωπότητας για να μην ακολουθήσει τις κοινωνίες της λήθης. Βέβαια τους ξεχάσαμε για λίγο, γιατί δεν ήταν κατανοητός ο ρόλος τους. Αυτό όμως δεν ήταν ισόμορφο με την απόλυτη λήθη. Με άλλα λόγια έχουμε το εξής νοητικό σχήμα: το μέλλον δεν εξαρτάται από το πρόσφατο παρελθόν, αλλά από το παλαιότερο. Δεν έχουμε λοιπόν μία ακολουθία γεγονότων του τύπου Fibonacci, όπως νομίζουν οι περισσότεροι, αλλά του τύπου Hofstadter. Η συνέπεια είναι απλή. Ακυρώνει τις προσπάθειες της τακτικής και δίνει έμφαση στον αναγκαίο χαρακτήρα της στρατηγικής. Είναι στην ουσία μία επίπτωση της έννοιας της παλαίωσης. Η στρατηγική παράγει ένα γεγονός μέσω της νοημοσύνης, το οποίο δεν θα εκδηλωθεί άμεσα και θα ενεργοποιηθεί μέσω του χρόνου. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, όσοι πιστεύουν ότι η νοημοσύνη είναι μια ασθένεια από την οποία γλίτωσαν λόγω κοινωνίας, πρέπει να αποδεχθούν ότι το μέλλον είναι μία ίωση του παρελθόντος. Μάλιστα αυτό το νοητικό σχήμα λειτουργεί και στην πληροφορική. Μπορεί να κωδικοποιηθεί με τη θεωρία της κομψότητας του Chaitin. Δείχνει με αυτόν τον τρόπο, την ελευθερία της νόησης, πράγμα το οποίο είναι εφικτό ακόμα και σε μια αιτιοκρατική προσέγγιση. Τα μελλοντικά μονοπάτια δεν λειτουργούν αποκλειστικά ως κλαδιά δέντρου. Οι διακλαδώσεις δεν είναι μόνο παθητικές, υπάρχουν και ενεργητικές που επιτρέπουν τη μεταφορά δομής δίχως παραποίηση. Γι’ αυτό το λόγο τα άκυκλα διαγράμματα είναι πιο ισχυρά και προσφέρουν περισσότερες δυνατότητες. Έτσι κάτι το οποίο είναι αδιανόητο με άμεσο τρόπο, μπορεί να προσεγγισθεί με πλάγια σκέψη μέσω ενός μη γραμμικού υπολογισμού. Αυτές οι τεχνικές θέλουν όχι μόνο εκπαίδευση αλλά και παιδεία. Ενεργοποιούνται εξ αρχής στα τέρατα γνώσης και διδάσκονται στους μαθητές, όταν βρεθεί δάσκαλος, αλλιώς παραμένουν αόρατα και ανύπαρκτα".

Ωραίος ο Νικόλας, αλλά λίγη υπομονή αγαπητοί φίλοι και φίλες, καθότι θα συνεχίσω εντός των ημερών... 
Καλή σας ώρα και σε όσους αποφασίσετε να τιμήσετε τα γραφόμενα με κάποιο σχόλιο, υπόσχομαι να ανταποκριθώ αυτήν την φορά εγκαίρως.

Συνεχίζεται...
(Ζητώ συγγνώμη, διότι δεν μπόρεσα ακόμη να ανταποκριθώ στούς σημαντικότατους σχολιασμούς των εκλεκτών μας φίλων στις δυο προηγούμενες αναρτήσεις. Sorry...).

Θεότητες και σύμβολα

ιά που η πραγματικότητα τρέχει με καταιγιστικούς ρυθμούς (και δεν την προλαβαίνουμε), μπαίνω στον πειρασμό να επισπεύσω την μίνι-ανάρτηση, που είχα υποσχεθεί στον Πάνδαρο.
Τα ζητήματα που έθιξε ο Πάνδαρος είναι δύο:

• Το γιατί οι κακοί της ιστορίας μας (και της Ιστορίας) -λένε πως- λατρεύουν αρχαιοελληνικούς θεούς και αρχαιοελληνικές θεές.
• Το τί "παίζει" με το κύκλωμα συμβόλων, συμβολισμού, αποσυμβολισμού.

Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος και στα δύο, ώστε να λάβετε τις απαντήσεις "προς χρήσιν".



Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι εύκολη: Οι κακοί, ως κακοί, δεν θα έλεγαν ποτέ αλήθεια. Ή, σε περιπτώσεις που θα υποχρεωνόντουσαν να την εκστομίσουνε, θα την έλεγαν κολοβωμένη. Επομένως, κανένα ζόρι δεν τραβάμε, ώστε να δώσουμε πίστη και βάση στα λεγόμενά τους. Λένε πως λατρεύουν την Θεά Αθηνά; Με γειά τους, με χαρά τους. Γιά την ακρίβεια, λατρεύουν αυτό που καταλαβαίνουν από την παρουσία της Θεάς - άσχετο τί νομίζουν οι ίδιοι.
Σκεφθείτε και λιγάκι πρακτικά: άνθρωποι είναι κι αυτοί, επομένως αποκλείεται να κατέχουν την πάσα αλήθεια! Επομένως, αποκλείεται να ξέρουν επί του θέματος περισσότερα από σένα, αναγνώστη μου, κι από μένα.
Άσ' τους, λοιπόν, να διαλαλούν ό,τι παραμύθι θέλουνε. Είναι γνωστό, πως ο ψεύτης πρώτα-πρώτα πρέπει να πείσει τον εαυτό του, ότι τα ψέμματά του έχουν βάση πραγματικότητας.

Μιά που λέμε γιά ψέμματα, φαίνεται πως τό 'χουν κάνει σύστημα να ψεύδονται... όταν πχ ισχυρίζονται πως είναι "...οι συνεχιστές των αρχαίων Αιγυπτιακών και Ελληνικών Μυστηρίων". Εξ ού και τα άπειρα ποδιτσόθεν έντυπα (βιβλία, μπροσούρες, κτλ) στην πιάτσα, περί του τί ακριβώς περιλαμβάνανε τα αρχαία Ελληνικά Μυστήρια.
(Αστεία πράγματα, διότι αυτό σήμερα δεν το ξέρει κανείς! Η γνώση που διασώθηκε, είναι μονάχα κάποιων "εξωτερικών" τελετουργιών των Μυστηρίων, και πέραν τούτων ουδέν.)

Όμως, όλ' αυτά τα ψέμματα έχουν έναν πονηρό σκοπό: το καπέλλωμα όλων των ανεξαρτήτων ερευνητών κι ερευνών. Που σημαίνει, πως "απαγορεύεται" να ψάχνεις μόνος σου, χωρίς να τους ρωτήσεις αυτουνούς πρώτα! (Έμ, βέβαια! Αφού είναι οι "συνεχιστές των αρχαίων Μυστηρίων", γίνεται να χώνεσαι εκεί που δε σ' έσπειραν, αρχαιολάτρη αναγνώστη μου, χωρίς να ρωτήσεις τους ...κληρονόμους; Λες κι οι ιεροφάντες της Ελευσίνας άφησαν τους Άγγλους στο ποδάρι τους - και μάλιστα, με χρονικό κενό αιώνων απ' ανάμεσα!)
Όποιος παραβεί αυτόν τον κανόνα, λοιπόν -μιά που οι "κληρονόμοι" είναι οι ιδιοκτήτες των δικτύων λιανικής-, είναι αδύνατον να βγάλει βιβλίο με τις απόψεις του, και να προκόψει (να βρει πολλούς αναγνώστες, να κάνει "τρελλές" πωλήσεις, κτλ). Ή να γίνει γνωστό πρόσωπο στην τηλεόραση, κτλ. Ευτυχώς που σήμερα υπάρχει το Διαδίκτυο και τα ιστολόγια, ώστε ο καθένας (ακόμη και χωρίς γνώση html) να εκφράζει τις απόψεις του διαδικτυακώς - με δυνητικά άπειρο αναγνωστικό κοινό.

Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα, επομένως, συνοψίζεται στη φράση: "Πουλάω φύκια γιά μεταξωτές κορδέλλες!"

Γιά να κλείσουμε το κεφάλαιο αυτό, δυστυχώς τη σύγχυση (περί του ποιός λατρεύει τί) την επιτείνει η διαφορετική μορφή, που απέδωσαν στους θεούς και τις θεές οι ελληνικές υποφυλές ανά τους αιώνες. Έτσι, η κάποτε "Αιώνια Έφηβη" Θεά Άρτεμις κατέληξε (στα κλασικά χρόνια) το αιμοβόρο τέρας των σπαρτιατικών μαστιγωμάτων, ο Θεός Διόνυσος θεωρήθηκε "υπεύθυνος" γιά τις αιμοδιψείς Βάκχες και τη σατανική Ινώ, κτλ κτλ.
Οπότε, εκεί που ψάχνεις, αναγνώστη μου, πετάγεται ο δήθεν σοβαρός "επαγγελματίας ερευνητής", και σου τη λέει... πχ πως ο Όμηρος γράφει τα εντελώς αντίθετα, απ' όσα πιστεύεις.

Μπορείς εσύ να του αντιγυρίσεις πως ο Όμηρος σε κάποια πράγματα δεν είναι καθόλου αξιόπιστος;

Γίνεται, αλλά θέλει "γκάτς". Και, κυρίως, οριστικό διαζύγιο από φιλοδοξίες πχ γιά ακαδημαϊκή καρριέρα.



Πάμε, τώρα, στα σύμβολα. Αυτή η φάμπρικα των "αποσυμβολισμών" είναι πράγματι μεγάλη πληγή. Όχι επειδή πειράζει κανέναν το ποδίτσικο παιχνιδάκι των πρώτων βαθμών, όπου οι "αδελφοί" εκφωνούν κάποιες περισπούδαστες ομιλίες με "αποσυμβολισμούς", γιά να δείξουν δήθεν τάχαμ πως κατάλαβαν τις "διδασκαλίες", αλλά επειδή έγινε μόδα παραέξω, στην ευρύτερη κοινωνία.
Έτσι, ο τυχών μαλάκας (ή δασκαλεμένος) που γράφει κείμενα "αποσυμβολισμών", και που θα τύχει ευρείας αναγνωστικότητας, κάνει τρομερή ζημιά στους αναγνώστες του - κυρίως στην πιτσιρικάδα, που δεν έχει ακόμη αναπτύξει άμυνες. Τά 'χω πει άπειρες φορές αυτά!

Ποιά είναι, λοιπόν, η αλήθεια;

Πρώτον, πως δεν υφίσταται μονάχα ένας "αποσυμβολισμός".

Διότι, αυτός που ανεβαίνει ένα βουνό, έχει διαφορετική θέα σε διαφορετικό ύψος. Ανάλογα, λοιπόν, με τις γνώσεις ή τις πνευματικές δυνατότητές μας, αυτή η θέα αλλάζει. Ή, πολύ απλά, άλλα πιστεύαμε σε ηλικία 20 ετών (και είχαμε δίκιο), κι άλλα πιστεύουμε σε ηλικία 60 ετών (και πάλι έχουμε δίκιο). Πιό απλά:
Του εικοσάρη το πρόβλημα είναι πως δεν του κάθεται αυτή που θέλει. Του εξηντάρη το πρόβλημα είναι πού θα βρει λεφτά, γιά να πληρώσει τους φόρους του. Και οι δύο βασανίζονται, και οι δύο ψάχνουν εναγωνίως λύση.

Και οι δύο έχουν δίκιο, να μεγιστοποιούν το πρόβλημά τους. (Δεν έχουν, όμως, κανένα δίκιο να κάνουν "χίασμα": το πρόβλημα του 20άρη να γίνει -και δη με το στανιό- πρόβλημα του 60άρη, και αντιστρόφως.)

Δεύτερον, οι "αποσυμβολισμοί" κρύβουν δύο πολύ επικίνδυνες παγίδες του "μάτριξ":

• Η μία είναι η εκπεμπόμενη σιγουριά, πως ο ομιλών κατέχει την πάσα αλήθεια.
• Η δεύτερη είναι η αναγκαστική παροχέτευση της νόησης των άλλων σε συγκεκριμένα κανάλια.

Την πρώτη παγίδα δεν θα την αναλύσω, είναι προφανής. Αλλά, γιά να καταλάβετε γρηγορώτερα τη δεύτερη, θα σας θυμίσω την πρακτική νέων θρησκειών να "κάθονται" επάνω στους ναούς των παλαιοτέρων. Πχ όπως ο χριστιανισμός επάνω στους αρχαίους ναούς, ή η λατρεία του Απόλλωνα στους Δελφούς, που "κάθησε" επάνω στην αρχαιότερη λατρεία της Γαίας.
Έτσι, τα παπατζήδικα κόλπα του κάθε "αποσυμβολιστή" στοχεύουν σε μία κατεύθυνση: όλος ο κόσμος να σκέπτεται όπως ακριβώς η αφεντιά του... με απώτερο σκοπό να αντληθεί η "πνευματική ενέργεια" προς την επιθυμητή κατεύθυνση.

Ένα τέτοιο φτηνό κόλπο, είναι το "εννοείται": Παρουσιάζουν ένα σύμβολο, αλλά παραλείπουν την ονομασία του!... αφού αυτή "εννοείται"! Ως τρανταχτό παράδειγμα, δες αναγνώστη μου το έμβλημα του πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Ο κάθε καλόπιστος, αλλ' αφελής παρατηρητής, θα πει πως πρόκειται γιά τον κένταυρο Χείρωνα. Ναι, έ;
Ας μου υποδείξει κάποιος την επιγραφή, που γράφει "κένταυρος Χείρων". Βλέπετε, ανάγνωση και γραφή των Ελληνικών έμαθα εδώ και αμνημόνευτους αιώνες! Άρα, δεν τίθεται θέμα να μη μπορώ να διαβάσω κάτι ανύπαρκτο.
Πριν κάμποσο καιρό, στα πλαίσια κάποιων ερευνών μου, έψαξα on-line (στο Εθνικό Τυπογραφείο) και όλα τα ΦΕΚ της ίδρυσής του. (Τα αναφέρουν κάπου μέσα στις υποσελίδες του site, εκεί που μιλάει γιά την ιστορία του ιδρύματος.) Πουθενά δεν αναφέρεται "κένταυρος Χείρων" μέσα σ' αυτά. Που-θε-νά!

Δεν πρόκειται, λοιπόν, γιά τον Χείρωνα, αλλά γιά τον τυχόντα κένταυρο, ή άλλως μεταλλαγμένο γάϊδαρο. Τα οποία μεταλλαγμένα γαϊδούρια -προεξάρχοντος πχ του Νέσσου- δεν ήταν καθόλου καλά παιδιά. Ο Χείρων ήταν απλά η εξαίρεση, που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Λίγο διάβασμα της Μυθολογίας, θα το επιβεβαιώσει αυτό πανηγυρικά. (Τώρα, αναγνώστη μου, το πού το πάνε με κάτι τέτοια, σου τ' αφήνω ως άσκηση.)

Παρομοίως, πολλά φημολογούνται γιά το Άγαλμα της Ελευθερίας στη ...Τζιού Γιάρκ. Ότι, δηλαδή, δεν πρόκειται γιά την Ελευθερία, αλλά γιά τη μασωνία (μιά που το σηκωμένο χέρι με τον αναμμένο δαυλό είναι γνωστότατο τεκτονικό σύμβολο - ονομάζεται "χείρ της δόξης", και τό 'χει υιοθετήσει μέχρι και το μασωνόκομμα της ΝΔ), ή αντίγραφο του κολοσσού της Ρόδου, ή... ή... . Πλην όμως, η ανάγνωση του άρθρου της Γουΐκι δείχνει καθαρά πως υφίσταται επιγραφή (στο σχέδιο του γλύπτη), που επιβεβαιώνει πως όντως πρόκειται γιά την Ελευθερία. Άρα, τζάμπα το ψάξιμο - ακόμη κι αν ισχύει ότι ο Μπαρτόλντι (ο γλύπτης) ήτο αδελφός ποδίτσας κι αυτός.
Τζάμπα, επίσης, και οι προσπάθειες καπελλώματος της "ψυχικής ενέργειας" των παρατηρητών.

Αυτό το φαινόμενο, όμως, του να τρέχεις σαν το ποντίκι να βρεις κρυμμένες έννοιες (ακόμη κι εκεί που δεν υπάρχουν), το προξενεί η μόδα των "αποσυμβολισμών".



Αυτά είχα να σας πω επί του θέματος, ελπίζοντας να σας έδωσα ένα ουσιαστικό βοήθημα γιά τις περαιτέρω έρευνές σας.