ΚΑΡΦΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΦΗΒΟ ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ / Β΄ ΜΕΡΟΣ

"Η φωλιά του κούκου από ακάνθινο στεφάνι"

Ευχαριστώ τον φίλο φωτογράφο ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ Σ. για την παραχώρηση της φωτογραφίας


4. ΤΗΛΕ-ΦΟΝΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΛΕΞΗ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗ

Ο έφηβος καθόταν κάτω από το υπόστεγο στο παγκάκι πίνοντας πορτοκαλάδα σε κουτί.
Ο Κ.Β. κοίταξε ξανά το ρολόι του. Είχε περάσει η προβλεπόμενη ώρα κατά δυο λεπτά και ακόμη δεν είχε προσέλθει ο στόχος στο καθορισμένο σημείο. Παρακολούθησε τους δυο άλλους που βρίσκονταν εκεί. Ήταν λογικό να πάει κάποιος στο υπόστεγο να μετακινήσει τον στόχο.
Ο ένας εκ των δύο έβγαλε το κινητό τηλέφωνο από την τσέπη του αφού φάνηκε να δέχεται κλήση. Κάτι φάνηκε να λέει. Μετά φώναξε προς το μέρος του στόχου:
- Έλα ρε, είναι η έτσι και θέλει να σου μιλήσει.
Ο έφηβος σηκώθηκε από το παγκάκι και πλησίασε τον άλλον που κράταγε το κινητό, έχοντας κάνει στροφή ενενήντα μηρών. Του έδωσε το κινητό ενώ οι "μπάτσοι" πιο πάνω είχαν βγει από το περιπολικό βρίζοντας χυδαία. Όταν ο στόχος πήρε το τηλέφωνο, ο άλλος μετατοπίστηκε λίγο πλαγίως.
Ο ένας από τους μπάτσους έβγαλε το όπλο και πυροβόλησε στον αέρα δύο φορές. Ο στόχος διπλώθηκε στα δυο και μετά έπεσε ματωμένος. Οι υπόλοιποι της παρέας στάθηκαν κοκαλωμένοι. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα φώναξε κάποιος:
- Ρε, οι αλήτες τον χτύπησαν. Τότε έτρεξαν όλοι πάνω από το θύμα.

Ο Θρασύβουλος έβαλε το όπλο στην θήκη και κινήθηκε προς το μέρος του εφήβου να δει τι έγινε. Όταν έφτασε σε απόσταση μερικών μέτρων, βλέποντας τον πιτσιρικά ξαπλωμένο μέσα στο αίμα κατάλαβε την δουλειά. Για λίγα ψωροχιλιάρικα του την είχαν παίξει θανάσιμα.
Επέστρεψε στο περιπολικό, όπου ήδη ακουγόταν μέσα η γνωστή φωνή από σύστημα επικοινωνιών:
- Με ακούτε; Πείτε αν με ακούτε.
Ο Θρασύβουλος κατέβασε ότι βρισίδι ήξερε και δεν ήξερε.
Η φωνή είπε: Ελάτε στο σημείο 27 αμέσως. Στο σημείο 27, αμέσως.

Ο Κ.Β. κατέβηκε στο δρόμο, όπου ο οδηγός του αυτοκινήτου που τον είχε φέρει, άνοιξε τον χώρο αποσκευών, για να τοποθετήσουν την στενόμακρη θήκη. Κάθισε στο πίσω κάθισμα. Είχε λίγο συνάχι, αλλά προτίμησε να μην καθαρίσει ακόμη την μύτη του, για να μην στραπατσάρει την μεταμφίεση. Οι δρόμοι ήταν σχετικά άδειοι. Σε λίγο θα βρισκόταν στο κατάλυμά του, για να πάρει το χαπάκι 19/4. Ο οδηγός θα τον περίμενε εκεί. Η πτήση ήταν πρωινή. Το απόγευμα της επομένης θα έκανε ένα περίπατο στον ντόκο κατά τα συνήθη με τον σύνδεσμό του. Θα έπρεπε να φαίνεται ήρεμος και ωραιότατος. Γνώριζε, λόγω δουλειάς, ότι οι μηχανές όταν χαλάνε, πριν τις πετάξουν, τις διαλύουν. Όλα είναι μια μηχανή σκέφτηκε. Και ο άνθρωπος τίποτε περισσότερο από την αδυναμία του, να μπορέσει να αντικαταστήσει τον εαυτό του με κάποιο ρομπότ. Σε μια κοινωνία όπως αυτή, που λειτουργούν όλα τέλεια, σκέφτηκε, μπορεί να υπάρχει μόνο ένα πεπρωμένο. Μια άλλη τελειότητα, ακόμη τελειότερη από την σημερινή.

ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΚΟΥΚΟΥΛΑΣ Νο. 2 - ΚΑΡΦΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΦΗΒΟ ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ

"΄Οταν το Φως κοίταζε με πόνο"

Ευχαριστώ τον φίλο φωτογράφο ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ Σ. για την ευγενική παραχώρηση της φωτογραφίας


Μεγάλη Παρασκευή Σωτηρίου Έτους 2011. Μια άλλη ημέρα ίσως να έγραφα κάτι άλλο. Σήμερα συνεχίζω την σειρά διηγήσεων "Οι Δρόμοι της Κουκούλας" με το δεύτερο κείμενο υπό τον τίτλο "Καρφιά Για Τον Έφηβο Σταυρός Για Την Πόλη". Η πρώτη διήγηση αυτής της θεματικής με τίτλο "Εσταυρωμένος Κωνσταντινουπόλεως 27" υπάρχει εδώ:
http://bostopel.blogspot.com/2009/02/27.html
http://bostopel.blogspot.com/2009/02/27_23.html


1. ΣΧΕΔΙΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΑΧΤΕΣ ΔΙΠΛΑ ΣΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ

Τον δρόμο είχαν ονομάσει λεωφόρο. Ίσως ταίριαζε ορθότερα ο προσδιορισμός "στίγμα". Μαζί με τον άλλον, που είχε χαρακτηριστεί ως παραλιακή λεωφόρος, στιγμάτιζαν την έννοια της ζωής. Η στενή ζώνη εύρους ενός χιλιομέτρου περίπου πανίδας και χλωρίδας που περίκλειαν, καθώς και οι λίγοι οικισμοί άνωθεν της μεσογειακής οδού στοιχειοθετούσαν μια ψευδή έννοια ζωής. Κάτι σαν αστραφτερή μασέλα στην στοματική κοιλότητα ενός χλεμπονιάρη. Πέρα από την πλασματική αυτή λωρίδα, η οποία για ευνόητους λόγους είχε διαφύγει της δραστηριότητας των εμπρηστών, όλα είχαν καεί επανειλημμένα. Για όσους διέσχιζαν μέσα σε όχημα την οδό προς το περιφερειακό προάστιο, η θέα των καμένων προς την αριστερή πλευρά αντέφασκε κραυγαλέα στην λωρίδα του πράσινου των φροντισμένων κήπων και περιβόλων των οικιών, που πριν επεκταθεί η πόλις εθεωρούντο εξοχικές.
Τα τέσσερα οχήματα διέσχισαν τον δρόμο με μικρές χρονικές αποστάσεις, για τον λόγο ότι δεν έπρεπε να επισύρουν την προσοχή. Τα δυο ήταν κλασσικές λιμουζίνες, το τρίτο ένα ημιφορτηγό με κουβούκλιο και το τέταρτο ένα αυτοκίνητο της σειράς.

Στην πρώτη λιμουζίνα επέβαινε ο "Μαύρος Άγγελος". Από τα πλέον σημαντικά επιτελικά αλλά και τελετουργικά στελέχη. Ο συνδυασμός των δυο αυτών ιδιοτήτων ήταν χαρακτηριστικό όλων, όσων διέσχισαν την οδό, για να λάβουν μέρος στην συνάντηση. Στην προκειμένη περίπτωση όμως αυτά ήταν αυτονόητες προϋποθέσεις για την ποιότητα των ζητημάτων που αυτός διεκπεραίωνε. Η βάση τους εδράζετο στην δίψα για αίμα. Μια ιδιότητα, ή ορθότερα ανάγκη, την οποία το Μάτριξ είχε φροντίσει να κρατήσει ως συγκεκριμένο ζητούμενο έξω από την προσοχή των μαζών. Όχι όμως και σαν συμβολική. Αυτή αναπαραγόταν όπως και πριν, "τον παλιό καλό καιρό" της Ύδρας και του Μολόχ, σε όλους τους τομείς που είχε καθιερώσει η τεχνολογία των παραστάσεων.
Ο "Μαύρος Άγγελος" δεν ήταν τυχαίος Σεβάσμιος. Οι προκεχωρημένοι μη βέβηλοι επαϊόντες γνώριζαν την σημασία του, τον βαθμό της επιστασίας και την προσφορά του.

Στην δεύτερη λιμουζίνα επέβαινε ο "Θεωρητικός". Η στρατηγική, η "θεωρία των παιγνίων", τα πραγματικά μαθηματικά, αλλά και αυτό που συχαινόντουσαν όταν έκαναν συνειδητή χρήση αυτοί που θεωρούσαν πραγματικούς τους αντιπάλους - δηλαδή η Ελληνική Γλώσσα - αποτελούσαν τα εργαλεία της μεθοδολογίας του. Εάν τα έπιανε κάποιος και τα έστυβε, δεν θα έμενε υπόλοιπο κάτι που να μπορούσαμε να θεωρήσουμε αξιόλογο. Όμως χρόνια και ζαμάνια είχαν μάθει να παίζουν χωρίς αντίπαλο. Ήταν κοινό μυστικό τους, ότι όταν το Μάτριξ βάλλεται εκ των έσω, ενισχύεται. Όπως το σφυροκόπημα στο ατσάλι, που του αυξάνει την σκληρότητα. Ο "Θεωρητικός" μάλιστα είχε εμβαθύνει στην λεγόμενη θεωρεία της "Αναγκαστικής Διεξόδου", διαμορφώνοντας την πρόταση "Αυτοεξουδετερώσεως του Υπολοίπου" βάσει του θεωρήματος του "Τελεολογικού Επόμενου". Έστω κι αν η μέτρηση των ικανοτήτων τέτοιου είδους στελεχών στηρίζεται σε πλασματικά κριτήρια, η συμβολή τους κάθε άλλο παρά μικρής σημασίας μπορεί να είναι. Διότι η ανάπτυξις δραστηριοτήτων χωρίς σχέδιο αντιφάσκει στην συγκεκριμένη διαδικασία υλοποιήσεως. Και σχέδιο που δεν στηρίζεται στην θεωρία αποτελεί πόνημα μπακαλικής. Άλλο, ότι εάν παρουσιαζόταν κάποιο ουσιαστικό εμπόδιο, όλες οι θεωρίες αυτού του τύπου είναι για τα μπάζα.

Στο ημιφορτηγό επέβαινε ο "Αθέατος". Αυτός ο οποίος ήταν λειτουργικός και δομικός υπεύθυνος αυτού που υπήρχε χωρίς να υπάρχει. Σπανιότατα ζητούσε την συμβολή κάποιας μυστικής υπηρεσίας. Αυτές έπρεπε να αποφεύγονται για δυο λόγους: Ανήκαν στην σφαίρα του υπαρκτού και αποτελούσαν τον πρώτο χώρο, προς τον οποίον θα κατευθύνοντο οι έρευνες του όποιου επιδόξου βλακός, που θα επιχειρούσε να φτύσει μέσα στη σούπα. Φυσικά στο ημιφορτηγό επέβαιναν και άλλα στοιχεία του αοράτου, με στόχο την επί πλέον διαφύλαξη της συνεδριάσεως, κυρίως στον τομέα των ηλεκτρονικών υποκλοπών, αλλά και με άλλες αρμοδιότητες.

Ο τέταρτος εποχούμενος ήταν "Το Μαγκάκι". Υπεύθυνος για τον "χώρο", τις ζυμώσεις και τις κινητοποιήσεις του. Παρ' όλο που ήταν κάποιας ηλικίας έφερε σκουλαρίκι και στρογγυλά γυαλιά, κατάλοιπο μιας άλλης εποχής. Γνωστός στις πιάτσες και μοιραία μετά από τόσα και τόσα αμφιλεγόμενος. Πως μπορούσαν όμως να μην συμπεριλάβουν ένα τέτοιας ποιότητος και αποτελεσματικότητος στέλεχος; Ένας αποκλεισμός του θα ήταν ασέβεια έναντι αυτού που θεωρούσε όλος ο κύκλος τους ιερό: Το ψέμα. Ο ίδιος μπορεί να είχε εκτεθεί. Ότι παραμύθι όμως είχε κατά καιρούς πλασάρει δούλευε άψογα. Ποιος εξ άλλου θα ασχολιόταν ποτέ με αυτά; Ο "Θεωρητικός" εξ άλλου πάντοτε επέμενε, ότι η πλέον συστατική ιδιότητα του "νομίσματος" ήταν η άλλη πλευρά.

Το βουνό αριστερά έκλεγε, σκεπασμένο ακόμη με στάχτες. Στην ουσία όμως ο οδυρμός του πήγαινε βαθύτερα και τον αποκάλυπτε το ίδιο το όνομά του. Πολλοί νομίζουν ότι η λεγόμενη πεντάλφα αποτελείται από 5 Α. Στην ουσία όμως αποτελείται από 5 Λ. Δηλαδή Πεντέλη. Το Λ είναι που κατέχει την δύναμη των ακίδων. Κάθε οβελίσκος, μενχίρ, ή απλούστερα ξόανο αιμοδιψούς "θεού" είναι στην ουσία ένα Λ. Μετά την γνωστή χολλυγουντιανή ταινία περί "τριακοσίων" κάποιοι φρόντισαν να αναχθεί αυτό σε σύμβολο υποτιθέμενης Ελληνικής δυνάμεως. Στην ουσία όμως τα αιχμηρά πάντοτε σφράγισαν τα κονάκια των βαρβάρων.
Τα οχήματα σταθμεύτηκαν σε διαφορετικά μέρη, ευρισκόμενα σε μικρή απόσταση μεταξύ τους, φυλασσόμενα από κάποιον, ο οποίος τα παρακολουθούσε στην οθόνη. Ο κύριος επιβάτης από κάθε όχημα κατευθύνθηκε στον χώρο της συναντήσεως. Ο εξωτερικός φράκτης ύψους τεσσάρων μέτρων ήταν βαριά σκεπασμένος με αναρριχητικά φυτά. Στο βάθος φαινόταν από έξω ο πυργίσκος ενός φυλακίου, πράγμα λίγο υπερβολικό για την περιοχή. Με την εξάπλωση της εγκληματικότητος όμως και δεδομένου ότι η περιοχή δεν ήταν αστική, κάθε προστατευτικό μέτρο μπορούσε να είναι δικαιολογημένο. Εξ άλλου ποιος αναρωτιέται για πράγματα που πιστεύει ότι δεν τον αφορούν;
Οι επισκέπτες, πριν εισέλθουν στο κτίσμα, πέρασαν από μια είσοδο φαινομενικά συνήθη. Οι ανιχνευτές όμως που είχαν τοποθετηθεί σε αυτήν, λειτουργούσαν με την οσμή του σώματος. Σχεδόν όλα τα δεδομένα που είχαν καταχωρηθεί στο σύστημα, αφορούσαν άτομα με αποφορά. Και οι τέσσερις επισκέπτες, παρά τα πρόσθετα αρώματα που χρησιμοποιούσαν, ανέδυαν άσχημες οσμές.
Η αίθουσα συνεδριάσεων βρισκόταν κατά τα συνήθη στο υπόγειο. Διέθετε καλό εξαερισμό και όλες τις ανέσεις. Ο χώρος ήταν γνωστός στους επισκέπτες. Αυτός που τους περίμενε φαινόταν ιδιαιτέρως ευγενής. Ο "Θεωρητικός" βεβαίως, ο οποίος είχε κατανοήσει καλύτερα των άλλων την "Θεωρία των Αντιστρόφων", μπορούσε να ερμηνεύσει το φαινόμενο στο εύρος του.

Ο προσκαλέσας ήταν καθισμένος στο μέσον της ωοειδούς τραπέζης. Με το αριστερό χέρι στήριζε το σαγόνι του. Ένα δαχτυλίδι που σχημάτιζε νεκροκεφαλή έλαμπε, παρ' όλο που ο εν λόγω μαυροφορεμένος δεν ήταν χεβυμεταλάς. Αλλά ούτε και ως ευυπόληπτο πρόσωπο θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί. Δεδομένου ότι τα περισσότερα άτομα που δομούν την πραγματική εξουσία, διαφεύγουν της δημόσιας προσοχής. Το προσωνύμιό του ήταν "Ρόδιος". Δεν ήταν λόγω του ρόδου, ή κάποιου άλλου ροδοσταυρικού τύπου συμβολισμού. Ο Πλούτων είχε δώσει στον κάτω κόσμο στην Περσεφόνη να φάει ρόδι. Αυτό στάθηκε αιτία, αυτή να μην μπορεί να επιστρέψει για πάντα στον άνω κόσμο, όταν κατήλθε η μητέρα της Δήμητρα στον Άδη για να την απελευθερώσει. Υπεράνω των "Ροδίων" υπήρχε μόνο μια ανωτέρα ηγετική τάξις: Οι "Χθόνιοι".
Οι τέσσερις σύνεδροι είχαν λάβει θέση στο τραπέζι. Χαιρετήθηκαν αμοιβαία κλίνοντας το κεφάλι. Είναι αυτονόητο ότι οι σημειώσεις, ή οτιδήποτε γραπτό δεν είχε θέση στην συζήτηση.

- Οι συστοιχίες; ρώτησε ο προεδρεύων, αναφερόμενος στα αστρολογικά δεδομένα.

- Κατά το δοκούν, απήντησε ο "Θεωρητικός". Όπως αυτές δοκιμάσθηκαν στην πορεία, έχοντας φθάσει σε πλήρη ενίσχυση. Φροντίσαμε στην διατροφική αλυσίδα του "μετέωρου" και των συμβούλων του να εισέλθει το "Τ24η", το πλέον κατάλληλο κατατονικό. Προβλήματα δημιουργεί αυτός που είχε βάλλει στους ελέγχους. Φροντίσαμε όμως να τον εξουθενώσουμε ψυχολογικά, βάζοντας τα μαζικά μέσα να παρέμβουν.

Ο προεδρεύων στράφηκε προς τον "Μαύρο Άγγελο" και ρώτησε:
- Ο "μικρός" εντάξει; αναφερόμενος σε ανώτατο κυβερνητικό στέλεχος.

- Δεν υφίστανται εξωμότες, απήντησε κοφτά ο Σεβάσμιος.

- Ποιος ο βαθμός ετοιμότητος; ερώτησε τον "Αθέατο".

- Όλοι αφήχθησαν, απήντησε αυτός.

Το "Μαγκάκι" χαμογέλασε. Μόνο ο "Ρόδιος" ήξερε στην αίθουσα τι εκπροσωπούσε πράγματι αυτός, ότι δηλαδή ήταν ανώτερος όλων. Το ρίσκο είναι αυτό που καθορίζει τις απαιτούμενες ικανότητες και η προέλευση η μόνη ουσιαστική εγγύηση. Η σιωπή ήταν ζήτημα σεβασμού, έπρεπε όμως να φανεί φυσιολογική. Στη συνέχεια σηκώθηκε και μετά ακολούθησαν οι άλλοι.
Η μετατροπή του κέντρου της πόλεως σε χώρο μεγάλων ταραχών και εκτρόπων, με στόχο την σταδιακή πτώση του "μετέωρου" και την εισαγωγή στην συνέχεια στην φάση "664" ήτο πλέον σφραγισμένη.

Καθώς τα οχήματα επέστρεφαν στην πόλη, τα λιγοστά πουλιά προτίμησαν να μεταβούν από την τύποις ζωντανή λωρίδα στην περιοχή των καμένων. Εκτός από κάποια που είχαν κτίσει σε στάχτες την φωλιά τους, δίπλα στο ιερό δένδρο.


2. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ - Ο "ΡΑΜΠΟ" ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΡΑΜΠΟ

Ο Θρασύβουλος ξυριζόταν όταν κτύπησε το τηλέφωνο. Είχε λόγω δουλειάς αναπτύξει ανακλαστικά και έκτη αίσθηση. Ένα πολύ άσχημο συναίσθημα τον διαπέρασε και κόπηκε λίγο. Ενώ είχε την καλύτερη διάθεση. Μετά θα πήγαινε με τον πιτσιρικά να δούνε ποδήλατα, παρόλο που μέχρι τα Χριστούγεννα έπρεπε να περάσουν ακόμη τρεις εβδομάδες. Είχε σιχαθεί από χρόνια αυτήν την κατάσταση. Μεροδούλι μεροφάι. Να δουλεύεις στην αστυνομία για ένα κομμάτι ψωμί. Να ασχολείσαι κάθε μέρα με το αληταριό στην πλατεία και τα πέριξ και να μην φθάνει ο μισθός να πάρεις κάτι τις εξτρά που χρειάζεται. Κάποιο χρόνια βολευόταν η κατάσταση λίγο με το μικρό ενοίκιο από την γκαρσονιέρα στην επαρχιακή πόλη, που είχε κληρονομήσει η γυναίκα του από τον θειο της. Όταν όμως έκαναν το δεύτερο παιδί, έπρεπε να πάνε σε μεγαλύτερο διαμέρισμα και τα έτρωγε και αυτά τα λίγα το νοίκι.
Όταν του έκαναν την πρόταση για την τσόντα των χρημάτων κάτω από το τραπέζι, δεν ανακουφίστηκε μόνο, χάρηκε στην κυριολεξία. Χίλια εκατό τον μήνα παραπάνω έφερναν γερή ανάσα. Την πρόταση βέβαια δεν του την έκανε ο προϊστάμενος, διότι το παραδάκι προερχόταν από άλλα ταμείο, αυτό των "ειδικών καθηκόντων" και δεν έπρεπε να φαίνεται. Εδώ και κοντά ένα χρόνο να χρήματα πέφτανε και δεν του είχαν ζητήσει ακόμη να κάνει τίποτε. Τους είχε εξηγηθεί βέβαια από την αρχή, ότι χοντροκομμένα πράγματα, άγριες βαναυσότητες και τα τέτοια δεν ήταν διατεθειμένος να κάνει. Αυτοί του είχαν υποσχεθεί, ότι δεν θα του ανάθεταν κάτι που μπορεί να βρίσκεται έξω από νόμιμα πλαίσια.
Κάτι του έλεγε, ότι αυτή την φορά τον έπαιρναν τηλέφωνο από την υπηρεσία "ειδικών καθηκόντων" και έτσι ήταν. Η φωνή στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ιδιαίτερα ευγενική. Του έδωσε τον τόπο και την ώρα της συναντήσεως, στην ίδια καφετέρια όπου συναντήθηκαν και την περασμένη φορά.
Κοιτάζοντας τα ποδήλατα με τον πιτσιρικά αισθανόταν καρφιά να αγκυλώνουν τα πόδια του. Βιαζόταν να τελειώσουν, για να πάει στην συνάντηση να δει τι θα γίνει.
Πράγματι δεν του ζήτησαν πάρα πολλά. Του είπαν ότι η κατάσταση είχε παραγίνει στην περιοχή και έπρεπε να γίνει κάποιος εκφοβισμός. Δεν του ζήτησαν βέβαια να σπάσει κάποιον στο ξύλο, Αυτά ήταν επικίνδυνα και καμιά φορά φέρνουν και μηνύσεις. Κάποιοι πιτσιρικάδες, που συνεργαζόντουσαν με την υπηρεσία θα προκαλούσαν το περιπολικό με βρισιές. Τότε αυτός θα έπρεπε να βγει στην συγκεκριμένη διασταύρωση, βρίζοντας χυδαία, για να δείξει εκνευρισμό και να πυροβολήσει στον αέρα. Έπρεπε βέβαια να προσέξει ιδιαίτερα οι πυροβολισμοί να κατευθυνθούν ψηλά προς τα πάνω και να μην βρουν στόχο. Σκοπός της υπηρεσίας ήταν μόνο ο εκφοβισμός. Έπρεπε να κατανοήσουν οι λεχρίτες, ότι άμα λάχει μπορούν να βγουν και τα μπιστόλια. Πάντοτε προειδοποιητικά. Με φωτοβολίδες κρότου λάμψεις και καμιά σφαίρα από πάνω.
- Θα έχουμε μόνιμη ακουστική επαφή, του είπε ο ευγενικός βαθμοφόρος ενώ ρούφηξε τον καφέ. Στην ουσία είναι αποστολή ρουτίνας. Αλλά εάν δεν τους συμμαζέψουμε λίγο, θα ξεχιλώσει η κατάσταση ακόμη περισσότερο. Τότε θα χρειαστούν πια προειδοποιητικές βολές ανεξέλεγκτα και δεν το θέλουμε. Αυτό πάμε να προλάβουμε.
- Ναι, αλλά η χρήση όπλων δεν ήταν μέσα στην συμφωνία μας, είπε πολύ προσεκτικά ο Θρασύβουλος, ώστε να μην δυσαρεστήσει τον ευγενικό οικονομικό του ευεργέτη.
Ο άλλος χαμογέλασε.
- Ούτε και το αντίθετο όμως, απάντησε. Ξέρεις πόσα παιδιά πολύ νεότερα από εσένα είναι υποχρεωμένα στην υπηρεσία να μάχονται σώμα με σώμα το έγκλημα με μισθό, που δεν φθάνει ούτε το ένα τρίτο των αποδοχών σου; ρώτησε.
Ο Θρασύβουλος έσκυψε το κεφάλι. Του είχαν χαρίσει γάιδαρο και αυτός τον κοίταγε στα δόντια και μάλιστα μετά το παζάρι.
Χαμήλωσε το κεφάλι σχεδόν με ντροπή. Όλα είχαν σχεδιαστεί προς όφελος της τάξεως και πολίτου.
- Έχετε δίκιο είπε, με συγχωρείτε. Φυσικά θα γίνουν όλα όπως προβλέπει η υπηρεσία.
- Δεν μπαίνει θέμα συγγνώμης, απήντησε με βλοσυρότητα και ένα είδος συγκατάβασης ο άλλος. Το γεγονός, ότι προσέχεις πολύ με την χρήση των όπλων, δείχνει ότι εμείς κάνουμε τις σωστές επιλογές. Επιλέγουμε πάντοτε ανθρώπους με ωριμότητα και υπευθυνότητα. Και αυτή είναι η καλύτερη εγγύηση για την υπηρεσία, ότι όλα θα γίνουν με τον ορθό τρόπο. Ζούμε σε εποχές ανωμαλίας, συνέχισε. Σε μας ανάθεσε η πολιτεία την διαφύλαξη της τάξεως. Ώστε να μπορέσει και το παιδί σου να κυκλοφορεί χωρίς φόβο. Γι αυτό υπάρχει το κράτος. Και το κυριότερο: Γι αυτό υπάρχει η υπηρεσία μας.
Χαιρετήθηκαν. Όταν έβαλε μπρος το αυτοκίνητό του ο Θρασύβουλος αισθάνθηκε μια ζαλάδα. Έσβησε ξανά την μηχανή και έκλεισε για μερικά δευτερόλεπτα τα μάτια του. Είδε μια παράξενη εικόνα. Το παιδί του έτρεχε με το καινούριο ποδήλατο με μεγάλη ταχύτητα σε μια κατηφόρα, που κατέληγε σε ένα απότομο ρέμα. Ένας άλλος πιτσιρικάς στην άκρη του ρέματος φώναζε στον γιό του:
- Έλα πιο γρήγορα. Έχει πλάκα.


3. Η ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ - Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΗΧΑΝΗ

Ο K.B. έμοιαζε καταπληκτικά με όλους αυτούς που είχαν βγει από πρέσα. Πρέσα σημαίνει προδιαγραφές της Γερμανικής βιομηχανίας. Όλα πρέπει να είναι ρυθμισμένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, εάν προσδοκούν να υπάρξουν στα πλαίσια της Πρωσικής νοοτροπίας. Το γρασίδι οφείλει να έχει συγκεκριμένο ύψος, ενδιάμεσες αποστάσεις, απόσταση από τα όρια φύτευσης, χρώμα και πλάτος. Κάθε τι άλλο, σύμφωνα προς τις προδιαγραφές, δεν θεωρείται γρασίδι και καλόν είναι να εκφυτεύεται. Για τον φετιχισμό της νόρμας είχαν δημιουργήσει οι αρχαίοι Έλληνες τον μύθο του Προκρούστη. Αυτά όμως δεν ανήκαν στις εμπειρίες ενός λαού, ο οποίος είχε ανάγει την ευσυνειδησία και την προσκόλληση στο διατεταγμένο σε ανώτατο δόγμα υπάρξεως. Ασχέτως λοιπόν ποιος είναι ο επωφελούμενος, αυτός που έχει εξυφάνει το σχέδιο, αυτοί που αποτελούν τον περίγυρο στηρίξεως και οργανωτικής διεκπεραιώσεως, άσχετα από το ποιες μυστικές υπηρεσίες ενέχονται στην διαδικασία, άσχετα σε ποιον έλαχε ο κλήρος να είναι το θύμα της εκτελέσεως, ο επαγγελματίας εκτελεστής δεν μπορεί παρά να είναι Γερμανός, όταν πρόκειται για υπόθεση αιχμής. Καθαρές δουλειές.

Ο Κ.Β. αποβιβάστηκε στο αεροδρόμιο του αφορεσμένου ερχόμενος με πτήση από το Παρίσι. Γεννημένος στο Βερολίνο, έπρεπε να αλλάζει ανά δίμηνο τόπο διαμονής, συμφώνως προς το επαγγελματικό του συμβόλαιο. Οι εργοδότες του είχαν παραχωρήσει τρία διαμερίσματα σε διαφορετικές πόλεις. Και τα τρία σε μεγάλα μπλοκ κατοικιών, όπου η ανωνυμία είναι φυσικό επακόλουθο. Αυτή η μόνιμη αλλαγή διαμονής, έστω κι αν δεν του στερούσε όλες τις ανέσεις, τον εκνεύριζε. Δεν μπορούσε να φροντίζει τις αγαπημένες του γάτες. Δεν υπήρχε κάτι άλλο στον κόσμο που να αγαπά εκτός από αυτές.
Δεν σταμάτησε στον χώρο παραλαβής αποσκευών. Την βασική αποσκευή έπρεπε να παραλάβει από το γραφείο παραλαβών της αεροπορικής εταιρείας στο αεροδρόμιο, όπου παραλαμβάνονται εύθραυστες αποσκευές, ή αποσκευές αξίας. Η υπάλληλος τον παρακάλεσε να ανοίξει την στενόμακρη θήκη, για να δει εάν ήταν τα πράγματα εν τάξει μέσα. Ο K.B. απήντησε ότι παραιτείται του ελέγχου. Η υπάλληλος όμως επέμεινε. Υπέθετε από το σχήμα της θήκης, ότι προφανώς θα ήταν μέσα κάποια πανάκριβη στέκα για μπιλιάρδο και ότι ο ιδιοκτήτης ερχόταν για να λάβει μέρος σε κάποιον διαγωνισμό. Της είχε ξανατύχει μια τέτοια περίπτωση. Όταν όμως ο εν δυνάμει μπιλιαρδόρος ξεκλείδωσε την θήκη, φάνηκε μέσα ένα ντουφέκι. Η υπάλληλος θεώρησε ότι πρόκειται για κάποιο πανάκριβο συλλεκτικό κομμάτι. Τέτοιο όπλο θα μπορούσε να υπάρχει αλλού μόνο σε μουσείο, ή στερεωμένο πάνω από το τζάκι ενός εκκεντρικού πλούσιου. Έμοιαζε παλαιού στυλ, όμως οπωσδήποτε σύγχρονο. Τα διαφορετικά μέταλλα στα τμήματά του και οι γκραβούρες σε όλα του τα σημεία του πρόσδιδαν την όψη ενός σχεδόν κοσμήματος. Η κάνη ήταν ιδιαίτερα χοντρή και η εξωτερική της επιφάνεια δεν ήταν στρογγυλή, αλλά οκτάγωνη. "Εμείς δουλεύουμε εδώ για ένα πιάτο φαγητό, σκέφτηκε και κάποιοι που τα έχουν με το παραπάνω παραγγέλνουν τα πλέον αλλόκοτα πανάκριβα πράγματα από το εξωτερικό, για να ικανοποιήσουν την ματαιοδοξία τους". Ο K.B. της χαμογέλασε. Η γυναίκα τον κοίταξε πιο προσεκτικά. Πράγματι αυτός ο άνθρωπος είχε κάτι από την πολυτέλεια του όπλου, που ήταν μέσα στην θήκη. Η μπριγιαντίνη στα προσεγμένα κτενισμένα μαλλιά του πρέπει να είχε τον ίδιο χημικό τύπο με το λάδι της κάνης του όπλου, σκέφτηκε.
Ο K.B. διέσχισε την έξοδο. Μεταξύ των προσώπων που ανέμεναν αναγνώρισε την ξανθιά, η φωτογραφία της οποίας υπήρχε στον φάκελο προετοιμασίας. Η ξανθιά τον χαιρέτησε με χειραψία και του έδωσε ένα κίτρινο ρόδο, όπως προέβλεπε το σενάριο. Τον οδήγησε σε ένα αυτοκίνητο όπου αυτός επιβιβάστηκε στο μπροστινό κάθισμα, αφού τοποθέτησε την θήκη στο πίσω μέρος. Η κυρία τον χαιρέτησε ευγενικά και επιβιβάστηκε στο αυτοκίνητο που ήταν ακριβώς σταθμευμένο πίσω από το άλλο. Ο οδηγός τον χαιρέτησε λέγοντας Hallo.
Ο καιρός ήταν σχετικά καλός, αλλά αυτό του ήταν αδιάφορο. Οι επιχειρήσεις διαρκούσαν πάντοτε τρεις ημέρες. Δυο για το ταξίδι και μια για την εκτέλεση. Απαγορευόταν να εγκαταλείψει το ξενοδοχείο του για οποιονδήποτε λόγο. Τις μετακομίσεις στο σημείο δράσεως ανελάμβανε πάντοτε ο εργοδότης.
Αυτό που τον έκανε να δυσανασχετήσει λίγο κατά την διάρκεια της διαδρομής, ήταν μια διαφήμιση μπύρας στην πλευρά του αυτοκινητόδρομου. Ήταν ένας άνθρωπος χωρίς επιθυμίες. Όλα τα πρακτικά ζητήματα και ότι μπορούσε να θεωρεί αναγκαίο ήταν λυμένα εκ των προτέρων από τον εργοδότη. Όμως όταν διάβασε το συμβόλαιο και είδε ότι απαγορευόταν η κατανάλωση αλκοολούχων, αυτό τον πείραξε. Ενώ δεν ήταν ποτέ μανιώδης πότης, η μπίρα ήταν η μόνη ουσιαστική του χαρά. Γούσταρε να πηγαίνει στην μπιραρία της γωνίας, όπου βρισκόταν το σπίτι της μάνας του. Λιγομίλητος καθόταν στο τραπέζι και παρακολουθούσε τους άλλους που έπαιζαν χαρτιά απολαμβάνοντας πάντοτε τρεις μπίρες. Ούτε μια περισσότερο, ούτε μια λιγότερο. Η γυναίκα πίσω από το μπαρ τον χαιρετούσε πάντοτε με την προσφώνηση ο "κύριος τρεις μπύρες". Αυτή η κατάσταση επαναλαμβανόταν για χρόνια από τις εξήμισι το απόγευμα μέχρι τις οκτώμισι, που ξεκινούσαν οι ειδήσεις στην τηλεόραση. Μέχρι που έκανε αίτηση για πρόσληψη στις ειδικές δυνάμεις, όπου αυτοί που του πήραν συνέντευξη και αξιολόγησαν τα χαρτιά του, έκριναν ότι αυτός άξιζε να γίνει κάτι πολύ καλύτερο. Δεν είναι μικρό πράγμα να πάρει κάποιος τον μισθό του ταγματάρχη στα είκοσι εννέα και μάλιστα κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης.
Δεν το ενδιέφερε εάν θα σκότωνε. Το ζητούμενο ήταν να γίνει η δουλειά σωστά. Στις πρώτες επιχειρήσεις συμμετείχε μαζί με άλλους επαγγελματίες ελεύθερους σκοπευτές. Μόνο στους μισούς δίνονταν πραγματικά πυρά τότε. Κανείς από τους συμμετέχοντες δεν ήξερε κατά πόσο ανήκε σε αυτούς, οι οποίοι εξουδετέρωναν τον στόχο μια για πάντα. Εξ άλλου δεν είχαν την παραμικρή ανάστροφη διάθεση. Απαγωγείς παιδιών που οπλοφορούσαν, ένοπλοι ληστές τραπεζών, εγκληματίες που έπιαναν ομήρους, όλοι καθάρματα που άξιζε να τους περάσεις μια σφαίρα εκεί που είχαν δοθεί οδηγίες. Με την πάροδο του χρόνου όμως έπαψε να ενδιαφέρεται για το ποιος ήταν το εκάστοτε θύμα. Η επιτυχία στην διεξαγωγή της εργασίας οδήγησε σε προαγωγή. Μετατέθηκε και εκτελούσε κυρίως επιχειρήσεις στο εξωτερικό. Κατά μέσο όρο δυο φορές τον χρόνο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εργαζόταν σχεδόν κάθε μέρα. Οι ασκήσεις που έπρεπε να εκτελεί καθημερινά κρατούσαν περίπου τρεις ώρες και αφορούσαν κυρίως την διαδικασία συγκέντρωσης.
Κάποια στιγμή, όταν έφθασαν στο οίκημα που θα κατέλυε και οδηγήθηκε στο υπνοδωμάτιο, πέρασε από το νου του το δεδομένο ότι αυτή την φορά ο στόχος που περιείχε ο φάκελος ήταν ένας έφηβος. Πριν ξαπλώσει για λίγο εφάρμοσε την άσκηση χαλαρώσεως 27 του κώδικα προετοιμασίας. Μεθαύριο θα ήταν αυτά όλα παρελθόν. Εξάλλου είχε βρει την δική του μέθοδο να χαλαρώνει. Σκεφτόταν την λήξη του συμβολαίου μετά από δυόμισι χρόνια και τον εαυτό του αραγμένο σε κάποιο μπαρ στην Μαγιόρκα, πίσω από ένα μεγάλο ποτήρι με μπύρα.


4. ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΚΛΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗ

Συνεχίζεται...

ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ ΣΤΟ ΚΟΤΕΤΣΙ

...γουστάρω ελεύθερη και πλούσια ζωή
και χαιρετώ σας
και φιλώ σας
όντα μικρά χρωματιστά
μες στον καθρέφτη φυλαγμένα...

...Παράτησε τα θαύματα
την μάσκα πέταξε
"εδώ είναι Μπαλκάνια
δεν είναι παίξε γέλασε"...

...Ωχ, πηδώ, χοροπηδώ
κι έχω ένα τσίρκο ηλεκτρικό μες στο μυαλό μου
μες στο μυαλό μου που ‘χει όρια
και μια ελευθερία ζόρικια
αλίμονό μου...

Διονύσης Σαββόπουλος
από τον "Μπάλο"


1. ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΟΝΤΑ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΗ

Διακόπτω προσωρινά την ανάπτυξη του προηγούμενου θέματος, παρόλο που δεν έφτασα ακόμη στο ψαχνό όσων σχετικά προτίθεμαι να καταθέσω, επειδή η φύση του θέματος εξασκεί έλξη στο να γίνουν αναφορές μη απτόμενες άμεσα στο βίντεο που αναρτήθηκε. Οι αναφορές αυτές προϋποθέτουν παραπομπές σε έργα του Πλάτωνος και Νεοπλατωνικών φιλοσόφων, που απαιτούν κάποιο χρόνο. Η αιτία της διακοπής βρίσκεται, στο ότι η αφετηρία του παρόντος σημειώματος έχει μια επίκαιρη αφορμή, η οποία αφορά κάποια πρόσφατα στοιχεία σχετικά με όσα συνέβησαν και εξακολουθούν να κλιμακώνονται αβέρτα - κουβέρτα στην Φουκουσίμα.

Ένα από τα άσματα του Διονύση, που μου άρεσαν περισσότερο και με επηρέασαν, είναι ο "Μπάλος". Η στιχουργική του βρίθει στην κυριολεξία συμβολισμών, οι οποίοι μπορούν να αποδεχθούν ερμηνείες. Η ποίηση όμως, όπως και οι στοίχοι των ασμάτων, λειτουργούν αυτονόμως. Στην δεύτερη περίπτωση, όπου συμβάλει και η μουσική στο αποτέλεσμα, υπό τον όρο "ερμηνεία" εννοείται βασικά η απόδοση του έργου, η οποία καλείται να φορτίσει αισθητικώς τα σημαίνοντα, οδηγώντας στα σημαινόμενα. Οπότε οι φραστικές επεξηγήσεις όσων αναφέρονται, υπολοίπονται των εντυπώσεων που επενεργεί το άκουσμα. Τους συμβολισμούς που περιέχει το τραγούδι, θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικούς. Έχω παρακολουθήσει κάποιες συζητήσεις σχετικά με αυτούς στο διαδίκτυο και αξίζει νομίζω μια συγκεκριμένη ενασχόληση μαζί τους στο μέλλον. Προς στιγμήν δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό του εντοπισμού, ότι σύμφωνα με τον καλλιτέχνη, μετά την διατύπωση της επιθυμίας - ή τελικά του οράματος - μιας ελεύθερης και πλούσιας ζωής - έπεται στον "Μπάλο" ο ασπασμός κάποιων "όντων, χρωματιστών μες στον καθρέφτη κλειδωμένων"...
Αναφορά στον καθρέφτη κάνει και ο Παύλος Σιδηρόπουλος στο "Να μ' αγαπάς": "Τι να τις κάνω τις τιμές τους, τα λόγια τα θεατρικά. Μέσ' του μυαλού μου τον καθρέπτη είδωλα ψεύτικα νεκρά". Σε αυτήν την περίπτωση είναι φανερό, ότι ο καθρέπτης αφορά την νοητική αξιολόγηση της καταγραφής κάποιων δεδομένων. Ο ρόλος του κατόπτρου επενεργεί ανακλαστικώς, τουτέστιν δευτερευόντως τουλάχιστον χρονικά, ως προς τα εκτός αυτού δρώμενα. Στην ουσία πρόκειται για αντανάκλαση κάποιων, τα οποία λαμβάνουν χώραν έξωθεν του καθρέπτη και ανακλώνται στην λεία επιφάνειά του. Στην περίπτωση όμως του "Μπάλου" τα όντα ευρίσκονται εντός του κατόπτρου και μάλιστα σε διαδικασία οραματισμού. Μήπως ο καθτέπτης δεν αφορά "το μυαλό", αλλά αυτό που αποκαλεί ο Πλάτων και οι Νεοπλατωνικοί "Νου"; Μήπως η δράση του δεν είναι δευτερογενής, αλλά πρωτογενής; Μήπως η σχέση τους με τα δρώμενα στην υλική σφαίρα δεν είναι "μαχανικής" υφής, συμφώνως προς την διατύπωση του Πλωτίνου, ή συφώνως προς "ΤΑΥΤΟΝ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΕΙΝ" του Παρμενίδου;

..."Δεῖ δέ καί τό μοχλεύειν ἀφελεῖν τῆς φυσικῆς ποιήσεως. Ποίος γάρ ὠθισμός ἢ τίς μοχλεία χρώματα ποικίλα καί παντοδαπά και σχήματα ποιεί"; ...
Πλωτίνος, "Περί του Νοητού Κάλους"

Στο θέμα αυτό θα επανέλθω προσεχώς εκ νέου διεξοδικότερα, στην συνέχιση της ανάπτυξης του προηγούμενου σημειώματος, όσο αφορά την δυναμική παρέμβαση από εμάς στην θέσμιση του ατομικού και και του κοινωνικού φαντασιακού μας. Το παρόν σημείωμα αποσκοπεί την αναφορά, με αφορμή πρόσφατα στοιχεία που έγιναν προσιτά σχετικά με τα γεγονότα στην Φουκουσίμα, τον τρόπο με τον οποίον οι επικυρίαρχοι επιχειρούν να επιβάλουν την θέσμιση του ατομικού και κοινωνικού φαντασιακού στο σύνολο.


2. ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΟΤΕΤΣΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ

Ο Αθανάσιος Στριγάς είχε γράψει σε κάποιο βιβλίο, ότι "Στην προηγούμενη συνεδρίαση της λέσχης Μπίλντερμπεργκ συζητήθηκε και πόσο καλαμπόκι θα δοθεί στο κοτέτσι...".
Θεωρώ τον χαρακτηρισμό του Στριγά γλαφυρά επιτυχή. Πολύ επιτυχή. Όσο αφορά τα κοινωνικά δεσμά που έχουν επιβληθεί στην παγκόσμια κοινότητα, έχουν προσαρτηθεί κατά καιρούς πολλοί και διάφοροι χαρακτηρισμοί με την μορφή παρομοιώσεων. Ο Πλάτων έκανε λόγο για το "σπήλαιο", η περιώνυμη κινηματογραφική ταινία καθιέρωσε τον όρο "μάτριξ", ο Νότης Σφακιανάκης τραγούδησε για "προβατάκια", μεταξύ άλλων. Κάθε χαρακτηρισμός, αποδίδει από συγκεκριμένη οπτική με πολύτιμο τρόπο κάποιες βασικές ιδιότητες αυτής της κατάστασης.
Το Πλατωνικό σπήλαιο είναι μια βαθύτατα παραστατική θεώρηση, η οποία απαιτεί έντονη ενδοσκόπηση και δράση για να φτάσουμε στην ενάργειά της. Και το "μάτριξ" με την αναφορά στην ορίζουσα - determinante - κάνει μνεία ενός εν τέλει μαθηματικού μοντέλου, πολύ επίκαιρου, όσο αφορά τους τρόπους ατομικού και κοινωνικού καθορισμού. Όμως το "κοτέτσι" περιέχει κατά την γνώμη μου δυο πολύ βασικά στοιχεία:
Κάποια όντα, τα οποία ενώ φέρουν πτερά, αδυνατούν να απογειωθούν. Καθώς και το συρματόπλεγμα, το οποίο τα περιβάλει. Πιστεύω ότι ενώ είμαστε πλασμένοι για να γίνουμε αετοί, ξεπέσαμε να είμαστε κοτόπουλα. Και το συρματόπλεγμα δεν είναι καθόλου υψηλό. Ανταποκρίνεται ακριβώς στην δική μας επίκτητη ανεπάρκεια.

Οι επικυρίαρχοι με στόχο την διαδικασία επιβολής του κοτετσιού - δηλαδή για το στήσιμο και την αναπαραγωγή του - επιχειρούν σε δυο βασικούς άξονες:
Ο πρώτος αφορά την κοτοποίηση των ανθρώπων. Πρέπει -σύμφωνα με την στρατηγική των εξουσιαστών - να πεισθούμε ότι εκ των πραγμάτων "πάσει θεού" αυτοί είναι οι μόνοι οι οποίοι είναι εις θέσιν να μας παρέχουν το έξωθεν εισερχόμενο καλαμπόκι, δηλαδή τις προϋποθέσεις προσπορισμού των αναγκαίων προς το ζειν (ως κότες). Πρέπει να πειστούμε ότι τα φτερά, που παρατηρούμε στην πλάτη μας, δεν επαρκούν για να πετάξουμε πραγματικά και ότι ο μόνος δυνατός τρόπος προώθησής μας είναι ή τα αδύνατα ποδαράκια μας, ή ο κουτσαβακισμός των κοκόρων, των πληρωμένων δηλαδή ευνούχων, οι οποίοι το παίζουν επιβήτορές μας.
Η κότα πριν κλειστεί στα όρια του κοτετσιού, ήταν πετεινό του ουρανού. Μπορούσε να πετάει όπως οι μπεκάτσες και ο κορυδαλλός. Στο κοτέτσι ατρόφησαν οι φτερούγες της και μετατράπηκε σε ζώο "ήμερο". Νυχθημερόν επαναλαμβάνει επί πλέον η τηλεόραση στο κοτέτσι, ότι έξω από αυτό σουλατσάρει και η αλεπού. Άρα μόνο το τσοπανόσκυλο του αφέντη αποτελεί πραγματική προστασία. Έτσι νομιμοποιείται και ο κατασταλτικός ρόλος της εξουσίας. Αυτή είναι η διαδικασία της πνευματικής - ψυχικής παρασκευής της κότας.
Ο δεύτερος άξονας αφορά το συρματόπλεγμα, την υλική δόμηση του κοτετσιού. Την υλική δηλαδή επιβολή της εξουσίας, ήτοι κυρίως όλο το αντιδραστικό νομοθετικό πλέγμα και την απρόσκοπτη καταστολή. Πολλοί αρέσκονται να αποκαλούν αυτό ευλαβικά "νομιμότητα". Ακριβώς επειδή έχουμε καταντήσει κότες.

Πού αποσκοπούν όμως με όλη αυτήν την πρακτική οι με το έτσι θέλω ορνιθοτρόφοι; Τι είναι συγκεκριμένα το αυγό, το κρέας και τα πούπουλα μας τα οποία οι εν λόγω τσελιγκάδες ιδιοποιούνται;
Ο Καρλ Μαρξ διατύπωσε την θεωρία ότι αυτά είναι το τμήμα της απλήρωτης εργασίας μας, η λεγόμενη υπεραξία του λεγόμενου υπέρπροϊόντος. Θεωρώ μια τέτοια θεώρηση δύο αυγά τουρκίας.

Εάν το τελικό ζητούμενο ήταν κυρίως οι εξουσιασταί να τρώνε, να πίνουν και να το παίζουνε μάγκες καθισμένοι στο σβέρκο μας, θα είχαν προβεί σε τελείως άλλου είδους ρυθμίσεις. Ειδικά στην σύγχρονη φάση, η οποία χαρακτηρίζεται από κατακόρυφη άνοδο της παραγωγικότητος της εργασίας. Τα γνωστά μοντέλα της "κοινωνίας της αφθονίας", του "κοινωνικού κράτους", της "συνεργασίας των τάξεων" και της "ανοικτής κοινωνίας" του αρκουδιάρη "λόρδου" Πόπερ, μέντορα του "φιλανθρώπου" κανιβάλου Σόρος και CIA, θα έπρεπε να επικρατούν πλήρως. Οπότε θα ζούσαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα.
Τουναντίον όμως αυτό που βιώνουμε, είναι η καρακρισάρα, ο εντεινόμενος εργασιακός μεσαίωνας, η προώθηση με τα μπούνια από την μεριά όλων ενός τύποις μαρξιστικού κράτους, τουτέστιν της Κίνας, η επιβολή ενός παγκόσμιου νομίσματος, ενώ οι περισσότεροι στο μέλλον δεν θα έχουν ψιλά ούτε για τσιγάρα, ώστε να μπορούν να τα κρεμάνε στα αυτιά τους μια και ποινικοποιήθηκε το κάπνισμα, όπως και τα σύγχρονα Stonehenge της Γεωργίας, στα οποία έχουν αναγράψει ότι σκοπεύουν να εξοντώσουν τους περισσότερους από εμάς "με στόχο την οικολογική βελτίωση του πλανήτη".

Τελικά μήπως μας πουλάνε τρέλα με το καντάρι; Και γιατί μας δουλεύουν οι τσελιγκάδες του μάτριξ ασύστολα;

Στην προηγούμενη ανάρτηση παρενέβησαν δύο αγαπητοί φίλοι με σχόλια, για να υπερασπισθούν την Ορθοδοξία. Ας μου η επιτραπεί όμως η παρατήρηση, ότι τόσο ο εωσφορισμός, όσο και ο ανυποχώρητος αγώνας εναντίον του είναι παλαιότερα, πολύ παλαιότερα της εμφανίσεως του Χριστιανικού Δόγματος.

Ποιο είναι όμως το "φως", που φέρνει ο εωσφόρος - Lucifer; Πρόκειται για φως, ή για κάποια θολά καντήλια του θανατά;

Ευχαριστώ θερμά τον Νιόνιο και ομολογώ, ότι το περιεχόμενο κάποιων αναφορών του "Μπάλου" κατανόησα σήμερα για πρώτη φορά, ξαναδιαβάζοντας τους στίχους, για να μην αποδώσω λάθος από μνήμης τα χωρία που παράθεσα στην εισαγωγή. Οι καλλιτέχνες λειτουργούν συχνά με το ασυνείδητο. Και άνθρωποι με την συναισθηματική νοημοσύνη του Νιόνιου, ή με το ερευνητικό χάρισμα του Νίκου Βεργίδη, μπορούν να καθίστανται προφήτες των κοινωνιών που έπεσαν μέσα.


3. ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ. ΕΝΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΜΕΝΟ ΦΙΑΣΚΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΔΥΜΟΥΣ ΠΥΡΓΟΥΣ

Είναι γνωστή η κινηματογραφική ταινία υπό τον τίτλο "Χιροσίμα Αγάπη Μου". Την "Φουκουσίμα Αγάπη Μου" όμως ποιος θα προβάλει στις οθόνες μας; Στον καθρέπτη του Νιόνιου και στον καθρέπτη του Παύλου;

Έχουν ξεσκιστεί οι επικυρίαρχοι να προετοιμάζουν την επιβολή του εμφυτεύματος. Το αναγγέλλει εξ' άλλου και η NASA στο έγγραφο της, το οποίο παρατίθεται στο τρίτο βίντεο της αναρτήσεως. Διαβάζοντας το κείμενο στο σύνολό του δεν μπορώ να αποκρύψω - έστω κι αν αυτό θεωρηθεί ξιπασμός - ότι τα παιδιά δίνουν την εντύπωση, ότι κινούνται με νοητικά δεκανίκια. Επιχειρώντας να αναπτύξουν μελλοντολογία, το μόνο που είναι εις θέσιν να κάνουν, είναι να αντιγράφουν από μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας και από τα εωσφορικά κιτάπια των αφεντικών τους. Άλλο πράγμα βέβαια, ότι κάποιοι από τους συγγραφείς ιστοριών του "μυστηρίου"και "θαυμαστού" ήταν από πάπου προς πάπον μέλη των αδερφάτων, διαμορφώνοντας ή καταγράφοντας σενάρια, τα οποία εφαρμόστηκαν στο μέλλον στην πράξη, ώστε να ανακηρυχθούν τα εν λόγω πρόσωπα "μετά Χριστόν προφήται" ή ορθότερα προφύτες.

Οι επικυρίαρχοι θρέφονται από το τρόμο και τον φόβο μας. Το υπογραμμίζει και ο Ντέϊβιντ Άικ στο πρώτο βίντεο από αυτά που ακολουθούν, ότι κατά το τελετουργικό της ανθρωπουθυσίας, αυτό που ενδιαφέρει τους εωσφοριστάς είναι η αρνητική ενέργεια που φέρει το αίμα από την κατατρομοκράτηση του θύματος. Γι'αυτόν τον λόγο υποστασιοποιεί οντολογικά το κακό η δυαρχία. Το πλασάρει ως την "αρνητική ενέργεια του σύμπαντος", η οποία το διαμορφώνει μαζί με την "θετική".

Προσπαθούν να μας σπάσουν τα νεύρα, να μας καταρρακώσουν βήμα - βήμα με όσα κάνουν στην Φουκουσίμα, αλλά κυρίως με όσα μεταδίδουν γι' αυτήν.

Διότι δεν είναι μόνον οι απανωτοί εκατοντάδες σεισμοί σε βάθος 10 χιλιομέτρων με το HAARP, που δεν λένε να σταματήσουν μέχρι σήμερα, λες και οι επικυρίαρχοι έστησαν εκεί τυροπιτάδικο, μόνο που αντί τυρόπιτες σερβίρουν σεισμούς. Αλλά και το όλο καλαμπαλίκι με την απειλούσα σύντηξη των ραδιενεργών καυσίμων ράβδων, λόγω ελλείψεως της διαδικασίας ψύξεως και τις εκρήξεις από το υδρογόνο, το οποίο υποτίθεται ότι εξεράγει και δημιούργησε ρωγμές εκφυγής ραδιενεργών ουσιών αποκαλύπτεται ως στημένο φιάσκο.

Αν γίνει η ανεξέλεγκτη σύντηξη, όπως τεκμηριώνει το δεύετερο βίντεο, ώστε να παραχθεί υδρογόνο που οδηγεί σε έκρηξη, απαιτούνται θερμοκρασίες 300 μέχρι 400 βαθμών. Οι λήψεις όμως των θερμοκρασιών των αντιδραστήρων με κάμερες υπεριώδους ακτινοβολίας δείχνει ότι οι θερμοκρασίες δεν ανήλθαν πάνω από 40 βαθμούς.

Όπως όμως δείχνουν τα βίντεο 3 και 4 και οι τρύπες οι οποίες ανοίχτηκαν στο περίβλημα των αντιδραστήρων δεν είναι ρωγμές, παραχθείσες από κάτι που βγήκε, ΑΛΛΑ ΤΡΥΠΕΣ από κάτι που μπήκε. Ιαπωνική εφημερίδα κάνει λόγο για ακτινοβολία μεγάλης ισχύος, η οποία επαναλήφθηκε τρεις φορές πάνω από τους αντιδραστήρες της Φουκουσίμα. Είναι προφανέστατο ότι οι αντιδραστήρες χτυπήθηκαν με ακτινοβόλο όπλο από δορυφόρο.


4. ΜΥΑΛΟ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΗΣ ΚΟΤΑΣ

Εάν πράγματι ισχύει η ρήσις του Πρωταγόρα, ότι "Ταυτόν το είναι και το νοείν", τότε η εξουσία τοξικοποιώντας τις αντιλήψεις μας, τα οράματά μας, τον οπτικό μας ορίζοντα, εξουδετερώνει το ίδιο μας το είναι και ναρκοθετεί το μέλλον.
Με εκφοβισμό, τρομοκρατία συνειδήσεων και μηχανισμούς νοητικού ελέγχου, τα οποία εγκλωβίζουν τα οράματά μας στο δικό τους γκρίζο φόντο της εωσφορικής ανυπαρξίας.
Με την φασιστική επιβολή ενός αλλοτριωμένου φαντασιακού, νοθεύουν πάσα δυνατότητα ενός ανθρωπινότερου αύριο.
Νομίζω ότι έχει πολύ δίκιο ο Gregg Braden, όταν μας προτρέπει οι οραματισμοί μας να εστιάζονται όχι σε αυτό που είναι, αλλά σε αυτό που πρέπει να είναι. Θα προσπαθήσω να εμβαθύνω στο θέμα όμως, όταν ολοκληρώσω την προηγούμενη ανάρτηση.

Διότι όπως έγραψε η φίλη "Ζάχαρη" στο σχόλιό της:

ΟΙ ΚΟΤΕΣ ΣΤΟ ΚΟΤΕΤΣΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΝΙΒΑΛΙΖΟΥΝ

ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΝΙΚΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΟΥΝ ΠΑΝΤΑ

ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΙ ΕΙΡΗΝΟΠΟΙΟΙ - ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

Αυτό που πιστεύω το απαιτώ.
Αυτό που πιστεύω είναι ΑΠΛΟ
το πιο ΑΠΛΟ, το ΕΝΑ

Πελαγοφίαλος


1. ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ ΦΙΛΟΥ ΣΧΟΛΙΑΣΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΟΣΩΝ ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Ο επισκέπτης της σελίδος "Αλιεύς" έχει τιμήσει και στο παρελθόν τα εδώ κείμενα με σχολιασμούς, οι οποίοι σύμφωνα με την άποψη του γράφοντος διακρίνονται από την ευγένεια χαρακτήρος αυτού του επισκέπτη, με αποτέλεσμα αυτός να είναι ιδιαιτέρως συμπαθής. Παρακολουθώ σχόλια του Αλιέως και σε άλλες ιστοσελίδες, τα οποία δείχνουν ότι πρόκειται περί ενός διαβάτη του διαδικτύου με ανήσυχο πνεύμα και ανοικτή διάθεση.
Σχετικά με το παρόν βίντεο που ανηρτήθη, ο φίλος αυτός κατέθεσε σχόλιο και εκφράζει κριτική αντίθεση, παραθέτοντας επιχειρήματα. Εκτός ότι γενικώς οφείλουμε να αποδίδουμε αξία στην έκφραση αντίθετης γνώμης, όταν αυτή τεκμηριώνεται - θεωρώ την θεματολογία στην οποία αναφέρεται η συγκεκριμένη μαγνητοσκόπηση πολύ σημαντική. Γι' αυτόν τον λόγο - παρόλο που η άποψη που εκφράζει ο Αλιεύς είναι προσβάσιμη και στα σχόλια - την ενσωματώνω στην ανάρτηση, ώστε και αυτή, αλλά και η τοποθέτησή μου επ' αυτής να τύχουν μιας καλύτερης προβολής.
Με αυτήν την προβληματική ασχολούμαι συστηματικά εδώ και 32 έτη αναζητώντας διεξόδους σε κάποια προβλήματα, οπότε έχω διαμορφώσει σχετικές απόψεις αλλά και ανάλογη συγκεκριμένη πρακτική, η οποία βρίσκει έκφραση και στην εδώ σελίδα. Το θέμα είναι τεράστιο, όχι μόνον από πλευράς σημασίας, αλλά και όσο αφορά το εύρος και το βάθος του.
Όχι μόνο για λόγους δεοντολογίας, αλλά και για μια καλύτερη κατανόηση αυτών που εκφράζει ο εισηγητής Gregg Braden στην συγκεκριμένη μαγνητοσκόπηση, οφείλω να παραθέσω, ότι το βίντεο αυτό είναι το πέμπτο τμήμα από μια σειρά οκτώ μερών, τα οποία έχει αναρτήσει η ιστοσελίδα Pyles.tv στην επιλογή βίντεο / διάφορα.

Ακολουθεί το σχόλιο του Αλιέως:

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Στο 07:13 το βίντεο αναφέρεται στις «πασίγνωστες μελέτες ΤΜ του 70». ΤΜ σημαίνει Transcendental Meditation (Υπερβατικός Διαλογισμός) και όντως οι θιασώτες του ισχυρίζονται ότι έχουν πραγματοποιήσει πειράματα όπως τα περιγράφει το βίντεο (βλέπε και στο βιβλίο Παναγιώτης Ασημάκης - Η Ψυχολογία της συνειδητότητας). Ο ΥΔ έχει υπάρξει η ναυαρχίδα του New Age και ευδοκίμησε αρχικά στους χίπυς.
Τέτοιου είδους οραματισμούς πραγματοποιεί στην Ελλάδα ο Στίνης από το ΤΜ (Τρίτο Μάτι) (Ομαδικός οραματισμός για την Ελλάδα) και αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα δεν έχουν καταφέρει και κάτι τα τελευταία 15 χρόνια που γίνονται. Να θυμίσω επίσης ότι το «κίνημα» του ΥΔ έχει τύχει μεγάλης προβολής των υπερφυσικών του ικανοτήτων (γιόγκικη αιώρηση – yogic flying), ικανότητες οι οποίες αποδείχτηκαν απάτη. Επίσης οι κύριοι αυτοί για να σου μάθουν τον ΥΔ ζητούν ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για να σου μάθουν απλά ένα μάντρα (όπως λεν κάποιοι που πήγαν) και να σε βάλουν στο μαντρί.
Προσέξτε πως πλασάρονται με επιστημονικοφανή μανδύα (ερευνητές της προσευχής, πασίγνωστες μελέτες, στατιστική, μαθηματικά και ορολογία φυσικής) ενώ αυτό που πουλάνε μπορεί να συνοψιστεί στη φράση «εδώ οι καλές χακεριές για να πάρετε αυτό που θέλετε από τον Θεο», δηλαδή απευθύνονται στο Εγω, αλάνθαστος οιωνός ότι είναι μούφα.
Υπάρχει και άλλος τύπος προσευχής που δεν τον έχουν μελετήσει αυτοί οι έγκυροι «ερευνητές», ονομάζεται καρδιακή προσευχή και εφαρμόζεται από την ορθοδοξία αλλα είναι για λίγους. Εμείς, ας μην πέσουμε στη λούμπα των γκουρού, έχουμε τον καθαρό λόγο…

Φιλικά και ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Αλιεύς

Απρίλιος 07, 2011

2. ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΠΕΙΣΤΗΡΙΑ

Κατ'αρχήν δεν πιστεύω, ότι η προσευχή μπορεί να ανταποκρίνεται σε πέντε ήδη, όπως ισχυρίζεται ο Gregg Braden στην αναρτηθείσα βιντεοσκόπηση, ή πενήντα ή πεντακόσια. Η προσευχή αποτελεί μια από τις πλέον μύχιες αντιδράσεις, όταν ο άνθρωπος επικαλείται την συνδρομή δυνάμεων, τις οποίες θεωρεί ότι ευρίσκονται πέραν της σφαίρας του επιστητού, ένεκα της προσωπικής του αδυναμίας να επιφέρει στον αναγκαίο ή επιθυμητό βαθμό το ευκταίο. Η αφετηρία της προσευχής εδράζεται στο βάθος της ανθρωπίνου προαιρέσεως, έστω κι αν τα πολιτισμικά και κοινωνικά δεδομένα που μας διέπουν, συγκροτούν συγκεκριμένες θρησκευτικές σταθερές, οι οποίες προτρέπουν προς συγκεκριμένους τρόπους του προσεύχεσθαι. Ο δυτικός άνθρωπος ευρίσκεται εντόνως εγκλωβισμένος στην νοησιαρχία και τον θετικισμό. Η μεταφυσική αναζήτηση, η οποία επικράτησε εδώ και πολλούς αιώνες στην Δύση, στηρίζεται στην λεγόμενη σχολαστική θεολογία με την επικράτηση του παπικής αποχρώσεως χριστιανισμού και στην ατομική ερμηνεία των Γραφών, όσο αφορά την προτεσταντική απόχρωση. Στο φαινόμενο αυτό έχει αναφερθεί λίαν διεξοδικά η σκέψη στην Ελλάδα τις πρόσφατες δεκαετίες, από το επικρατέστερο ρεύμα θεολογίας, διανοητών, οι οποίοι ανήκουν στην ορθόδοξο εκκλησία, σε μια προσπάθεια ριζικής διαφοροποίησης αυτής από τα άλλα χριστιανικά δόγματα, στα οποία από παλαιών χρόνων αποδίδεται και η ιδιότητα της αιρέσεως.

Περιέργως η κριτική αντιπαράθεση έναντι αυτών των δογμάτων δεν εστιάζεται ούτε στο λεγόμενο "filioque", ούτε στο πρωτείο του πάπα Ρώμης, τα οποία αποτέλεσαν την αίτια του σχίσματος της χριστιανικής εκκλησίας και έκτοτε διαφοροποιούν τον παπισμό και τις ιστορικές του διασπάσεις από την ορθόδοξο εκκλησία. Προσωπικά, την διαμόρφωση του "τριαδικού δόγματος" ως τέτοιου συναντώ ιστορικώς για πρώτη φορά στα θεολογικά κείμενα στο "Περί Αρχών" του Ωριγένους (και εδώ καλώ τους διαφωνούντες να εκφράσουν εμπράκτως την διαφωνία τους) θρησκευτικού διδασκάλου, ο οποίος ενώ εμαρτύρησε ένεκα της χριστιανικής πίστεως, αφορίσθη υπό οικουμενικής Συνόδου λόγω της διδασκαλίας του "περί αποκαταστάσεως των πάντων" και στην συνέχεια αποκαταστάθηκε εκκλησιαστικώς υπό της ορθοδόξου ιεραρχίας.

Η έλλειψη συγκεκριμένης αντιπαραθέσεως από πλευράς της συγχρόνου ορθοδόξου χριστιανικής ιεραρχίας, του κλήρου και του πληρώματος, ιδιαιτέρως δε από πλευράς των εκκλησιαστικών διδασκάλων, όσο αφορά την ανάπτυξη συγκεκριμένου, ζωντανού και συγχρόνου αντιλόγου στο "filioque" υπέρ του Τριαδικού Δόγματος, εκφράζει κατά την αποψή μου, την βαθύτατη σύγχρονο αδυναμία της ορθοδόξου εκκλησίας να αντιπαρατεθεί σε δογματικό επίπεδο στην δυαρχία και στον γνωστικισμό, αλλά κυρίως στις μαζικής μορφής παραφυάδες τους (οι οποίες δεν είναι και οι μόνες) όπως ο ελευθεροτεκτονισμός, ο εωσφορισμός, οι "Scull and Bones" και οι λεγόμενοι "πεφωτισμένοι", τουτέστιν τα κέντρα παγκοσμίου εξουσίας, αυτού, ο οποίος ονομάσθη "άρχων του κόσμου τούτου", χαρακτηρισμό με τον οποίον διαφωνώ βαθύτατα, αποκαλώντας τον "αλητάμπουρα του θανατά". Αρνούμαι να δεχθώ ως "άρχοντα" αυτού που οι ΕΛΛΗΝΕΣ αποκάλεσαν "ΚΟΣΜΟΝ" ένα οντολογικό κατακάθι.

Ο δυτικός άνθρωπος, όταν επιδίδεται σε μεταφυσική αναζήτηση παραμένει εγκλωβισμένος στην νοησιαρχία, επιζητώντας αποδείξεις, εχέγγυα, βεβαιότητες. Όπως όμως εντόπισε έξοχα ο Χρίστος Γιανναράς, η αναζήτηση συνεπάγεται διακινδύνευση. Διότι μπορεί να βρω ή να μην βρω. Η αναζήτηση βάσει πειστηρίων μοιάζει σαν να αναζητά κάποιος ένα γλάρο μέσα σε ένα κλουβί. Τα θαλασσοπούλια δεν μπορούν όμως να ζήσουν μέσα σε κλουβί. Αν ρίξουμε το καρυδότσουφλό μας στο νερό και υψώσουμε ένα ιστίο με τεντωμένο άσπρο πανί επάνω του - και το πλέον κατάλληλο κατάρτι είναι η καρδιά μας - κάποια στιγμή θα δούμε τους γλάρους να έρχονται και να χορεύουν ψηλά, χαιρετώντας μας. Κοινωνία με τους γλάρους σημαίνει χορό αρμενιστών. Οντότητες, οι οποίες βουτήχτηκαν στο παιχνίδισμα των ηλιαχτίδων πάνω στα κύματα. Εκείνο το υπέροχο πεδίο, επί του οποίου ενώνονται ύδωρ και πυρ, συντελώντας την υπέρβαση της καλοκαιρινής αύρας, αυτόν τον κόσμο που ανεξίτηλα ονόμασε ο Οδυσσέας Ελύτης ΜΙΚΡΟ ΜΕΓΑ, αυτού που μέσα στις περιορισμένες διαστάσεις του αναδυκνύει το άπειρον του Κάλους ενός Δημιουργού στα πλαίσια μιας εκπληκτικής δημιουργίας, ενός θαυμάσιου κόσμου.

Ο Gregg Braden απευθύνεται σε ανθρώπους που επιζητούν, επιστημονικά πειστήρια. Καμία επιστήμη δεν δύναται όμως να φέρει τους γλάρους μέσα στο κλουβί, εάν προηγουμένως δεν τους μεταλλάξει, δεν τους ευνουχίσει δηλαδή την ιδιότητα του γλάρου. Στην περιοχή όμως των γλάρων, όπου ενώνονται στην υπέρβαση της αγάπης, της ελπίδος, της χαράς, της διάθεσης προσφοράς στον άνθρωπο και την δημιουργία το ύδωρ με το πυρ δεν υφίσταται ούτε ο θάνατος, ούτε ο φόβος του θανάτου. Διότι όταν δονούμεθα από αυτές τις ιδέες εισερχόμεθα στα αχέτυπα Αιωνίου Ζωής, τα οποία λειτουργούν πέρα και πάνω από τον θάνατο. Δεν προσδοκούμε απλώς ανάσταση νεκρών, αλλά ζούμε. Ζούμε την απέραντο αιωνιότητα και το Νοητόν Κάλος της Χάριτος του Δημιουργού Πνεύματος.

Οι εωσφορισταί θρέφονται από την ανεπάρκεια του φόβου και του τρόμου, τα αισθήματα ενοχής και αδυναμίας, από το μάτριξ. Η αληθής ζωή συνίσταται στην μετάνοια, δηλαδή τον απεγκλωβισμό από το μάτριξ, την ρήξη με τους δυνάστες της ανθρωπότητος. Αυτή η ρήξη όμως δεν μπορεί να λάβει χώρα, εάν δεν συντελεστεί και στο πνευματικό επίπεδο, τη ρήξη δηλαδή με την πραμάτεια που διοχετεύουν όλοι αυτοί, που το παίζουν ταγοί, ενώ είναι εξαρτήματα και διεκπεραιωτές της εξουσίας, η οποία στρέφεται ενάντια στον άνθρωπο, προσφέροντάς του ένα καθισματάκι υποτιθεμένου εξασφαλίσεως -υλικής και πνευματικής - στην επίγειο κόλαση, ροκανίζοντας τις πραγματικές του δυνάμεις, μετατρέποντάς μας από γίγαντες της δημιουργίας σε νάνους του φόβου, του άγχους, της εφησυχάσεως, της μαζοχιστικής δήθεν καλοπέρασης, των συμπλεγμάτων και του εξουσιασμού: Όπως ακριβώς ισχυρίστηκαν τα κόμματα, τα οποία ενέκριναν το μνημόνιο, επιχειρηματολογώντας, ότι χωρίς αυτήν την έγκριση δεν θα ήταν δυνατόν να καταβληθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, ενώ το 97% των χρημάτων του μνημονίου πηγαίνουν στην εξυπηρέτηση των δανειστών. Οι ξένοι δουλέμποροι και οι εγχώριοι ποικίλοι πράκτορές τους δηλαδή βγάζουν λογιστικό χρήμα από την μία τσέπη τους για να το βάλουν στον σκληρό δίσκο της άλλης τους τσέπης, μετατρέποντας την χώρα σε κουρέλι. Ας μην ξεχνούμε όμως, ότι αυτός ο εξευτελισμός δεν εξαρτάται μόνο από την επιθετική διάθεση των εωσφοριστών, αλλά και από την δική μας συνοδοιπορεία ή ανοχή, από την ενσωμάτωσή μας στο μάτριξ, την εκούσια υποβολή μας σε καθεστώς λανθάνοντος ληθάργου, πέραν του α-ληθούς βίου.

Η προσπάθεια της πειθούς μέσω επιστημονικών πειστηρίων σε ζητήματα μεταφυσικής αναζητήσεως, μπορεί να είναι μεν αφελώς απραγματοποίητος, δεν είναι όμως κακόβουλος, ως πηγάζουσα από μια υπαρκτή ανθρώπινη αδυναμία πολιτισμικού χαρακτήρος. Υπό αυτήν την έννοια, ο τρόπος εν πολλοίς της επιχειρηματολογίας του Braden στην μαγνητοσκόπηση, έστω κι είναι ατυχής, δεν δύναται μόνον εξ αυτού να υπέχει δολίου σκοπιμότητος. Ο Πλάτων στον "Γοργία", επιχειρώντας μιαν κριτική στους σοφιστές, διαφοροποιεί σαφώς τις δύο μεθόδους πειθούς, της επιχειρουμένης δια της πίστεως και αυτής δια της επιστήμης, τις οποίες θεωρεί αμφότερες γενικώς θεμιτές, διαχωρίζοντάς αυτές από την ρητορική μέθοδο. Η ρητορική μέθοδος, στηριζομένη αποκλειστικώς στο φραστικό περιτύλιγμα, παρακάμπτει την ουσία των πραγμάτων, αποσκοπούσα στην πειθώ, ανεξαρτήτως εάν το ζητούμενο και τα επιχειρήματα τα οποία προβάλλονται αληθεύουν, αποβαίνουσα κατά βούλησιν απατηλή και κακόβουλος:

ΣΩ. Βούλει οὖν δύο εἲδη θῶμεν πειθοῦς, τό μέν πίστιν παρεχόμενον ἂνευ του εἰδέναι, το δ' ἐπιστήμην;

ΓΟΡ. Πάνυ γε

ΣΩ. Ποτέραν οὖν ἡ ρητορική πειθώ ποιεί ἐν δικαστηρίοις τε καί τοῖς ἂλλοις ὀχλοις περί τῶν δικαίων τε καί ἀδίκων; ἐξ ἦς το πιστεύειν γίγνεται ἂνευ του ειδέναι ἢ ἐξ ἦς το εἰδέναι;

ΓΟΡ. Δῆλον δήπου, ὦ Σώκρατες, ὁτι ἐξ ἧς τό πιστεύειν.

ΣΩ. Ἡ ρητορική ἂρα, ὡς ἒοικε, πειθούς δημιουργός ἐστι πιστευτικῆς, ἀλλ' οὐ διδασκαλικής περί το δίκαιον και ἀδικον.

- Γοργίας 454 Ε, 455 -

3. ΠΡΟΣΕΥΧΗ: ΤΕΧΝΗ, ΤΕΧΝΙΚΗ Η ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΥ ΒΙΟΥ;

Στην αρχαία Βαβυλώνα ήσαν οι μητέρες υποχρεωμένες να ανεχθούν την αρπαγή του πρώτου τους τέκνου από το Κρόνιο - χθόνιο ιερατείο, για να θυσιαστεί αυτό στο εωσφορικό τέρας μολόχ, ώστε μετά να επιτρέψει αυτό στις μητέρες να κρατήσουν τα υπόλοιπα τέκνα για να τα μεγαλώσουν εν μολοχιστική "αγαλλιάσει". Η μητέρα, που δεν δέχθηκε να ριφθεί το παιδί της στο καζάνι με τα κάρβουνα του τέρατος, πήρε το παιδί της στην αγκαλιά και κατέφυγε στην έρημο, ώστε να αποφύγει τα αντίποινα του ιερατείου. Αυτό την καταδίωξε, για να κατασχέσει αυτό που θεωρούσε "ιδιοκτησία" του, από την στιγμή που αυτό ήτο καταγεγραμμένο στα μητρώα του κράτους (στο οποίο ανήκουμε σώνει και καλά και οι υπόλοιποι). Η μητέρα αυτή εκρύφθη όπισθεν βράχων ή θάμνων, αισθανόμενη τους διώκτες του μολόχ να πλησιάζουν. Σφίγγοντας το παιδί στην αγκαλιά της, σε μια στιγμή αισθήματος βαθυτάτης αδυναμίας προσευχήθηκε... Ήτο τελικώς αυτή η μετέρα αδύνατος ή εξόχως δυνατή;

Προσεύχομαι σημαίνει περισφύγγω το ζωντανό αίμα εις την αγκάλη μου δια να το διαφυλάξω από τους αιμοπότας.

Είναι γνωστό εις όλους το χαρητολόγημα περί του προσευχομένου να πεθάνει η γίδα του γείτονος. Ή, η δική μου προσευχή για να γίνει ο γιός μου αρχίατρος, επειδή η κόρη της γειτόνισσας έγινε γιατρός. Ενώ αυτός επιθυμεί να γίνει μηχανικός αυτοκινήτων. "Να το φωτήσει ο θεός το παιδί", δηλαδής. Εθισθήκαμε να θεωρούμε τους αγίους γραφεία εξυπηρετήσεων. Είναι γνωστή και η έκφραση: "γρήγορος άγιος". Λες και οι άλλοι πίνουν καφέ, πριν αποφασίσουν να κουνήσουν την αρίδα τους.

Ταμπουρώνουμε την φιλαυτία μας σε όρια "υπερβατικής κατανύξεως" με το ευφυολόγημα "εγώ προσεύχομαι για όλο τον κόσμο", αρνούμενοι στην πράξη την επιταγή του Μαχάτμα Γκάντι: "Γίνε ο ίδιος η αλλαγή που επιθυμείς για τους άλλους". Βεβαίως και εγώ αγαπώ τις τούρτες και το θαλάσσιο σκι. Ή ακόμη καλύτερα μια πρώτη θέση πίστα στον παράδεισο, διότι είμαι πιο καθαρός από τους άλλους, τους "αμαρτωλούς". Η επιταγή "Ας χάσω την ψυχή μου, αρκεί να κερδίσει αυτήν ο αδελφός μου", ως φρόνημα άκρας ταπεινώσεως και υπερκεράσματος του εγκλωβισμού στην φιλαυτία, ακούγεται εξωφρενική.

Συνεχίζεται...

ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΙ ΕΙΡΗΝΟΠΟΙΟΙ

Μακάριοι οι Ειρηνοποιοί
ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται...

1. ΦΙΛΟΙ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝ - ΧΑΡΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ

Οι πιο όμορφες στιγμές είναι αυτές που θα 'ρθούνε
φτάνει μονάχα να το θες...
Ακούω αυτή την στιγμή ένα τραγουδάκι, γράφοντας αυτές τις γραμμές, που συμπυκνώνει ότι αισθάνομαι, ότι πιστεύω, αυτό για το οποίο είμαι βέβαιος...
Άφησα να περάσει λίγος χρόνος πριν γράψω πάλι, μόνο και μόνο για να χωνέψω την τεράστια αισιοδοξία που με τυλίγει, για να περάσει αυτή μέσα από ένα σύντομο κόσκινο του χρόνου...

Αυτά που συνέβησαν τις τελευταίες δυο εβδομάδες είναι ιδιαίτερα σημαντικά γεγονότα. Και επειδή τα γραφόμενα εδώ τα διαβάζουν αρκετοί άνθρωποι για τα ταπεινά μου μέτρα, δεν αρμόζει να γράφω το μακρύ μου και το κοντό μου. Θεώρησα σκόπιμο, πριν γράψω κάτι περί αυτών, πρώτα να τα αφήσω να λειτουργήσουν. Τα ερεθίσματα είναι πάντοτε παραγωγικά, διότι μας επιβάλλουν να αφήσουμε την εφησύχαση και να προβληματιστούμε. Κι αν τους επιτρέψουμε να μας γκαστρώσουν, ίσως αποβούν δημιουργικά.

Εφόσον ο μεγάλος πρωταγωνιστής στην ζωή μας είναι το Πνεύμα, τότε όλα τα στησίματα στην "μεγάλη σκακιέρα" του κάθε κυρίου Μπρεζίνσκυ απαιτούν να ακολουθήσει η δική μας κίνηση. Δεν έχει σημασία ποιο είναι το μέγεθός μας. Το σκάκι είναι παιχνίδι στρατηγικής, απαιτεί σκέψη και όχι μπράτσα.

Είχα προαναγγείλει και εγώ σε πρόσφατο κείμενο, ότι με την είσοδο του πλανήτη Ουρανού στο ζώδιο του Κριού, θα εισέλθουμε σε νέα φάση, η οποία θα χαρακτηρίζεται από απότομες αλλαγές και μόνιμη ρευστότητα. "Μαθημένα τα βουνά από τα χιόνια", θα έλεγε κάποιος στην εποχή που ζούμε, κατά την οποία οι επικυρίαρχοι αποδομούν τα πάντα, στήνοντας ένα σκηνικό μόνιμων διογκούμενων απειλών. Δεν είναι όμως έτσι. Διότι αυτά που δύναται να χωνεύσει το ανθρώπινο στομάχι δεν είναι απεριόριστα. Κάποτε σταματά η πέψη και παύουμε να καταπίνουμε. Τα πράγματα χρειάζονται προσοχή και ανάλυση, ούτως ώστε να καταλήξουμε σε επίγνωση και εκπόνηση γραμμής πλεύσεως, καθότι ο Οδυσσεύς, ως αρχέτυπον του Έλληνος, δεν οδηγούσε πατίνι, αλλά ετύγχανε κυβερνήτης σκάφους, το οποίον εκαλείτο να διαπλεύσει δια μέσου των τόπων όλων των προκλήσεων και πάντων των τεράτων.

Στο αυτό κείμενο είχα εντοπίσει, ότι ο Ουρανός θα έδινε κατά τα μέσα του περασμένου μηνός, με την είσοδο στον Κριό, τα διαπιστευτήριά του. Αυτό δεν έγινε μόνο με τους απανωτούς 672 σεισμούς εντός δεκαημέρου - γεγονός περισσότερο από πρωτόγνωρο στα γεωφυσικά δεδομένα - στις ακτές της βορίου Ιαπωνίας, αλλά και με την επίθεση του ΝΑΤΟ στην Λιβύη, γεγονός βέβαια που μόνον δεν εξέπληξε, καθότι ο κανιβαλικός χαρακτήρας του εν λόγω οργανισμού (και επ' αυτού θα επανέλθω στην συνέχεια) είναι δεδηλωμένος.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η διέλευση του Ουρανού στον Κριό επί έξι χρονάκια σηματοδοτεί άγαρμπο ταλανισμό του ολογράμματος. Βαθμηδόν πλησιάζει ώστε να σχηματίσει τετράγωνο με τον Πλούτωνα, ο οποίος ευρίσκεται στο ζώδιο του Αιγόκερου. Οι αναστροφές των κινήσεων σηματοδοτούν τραμπάλες όχι παιδικής χαράς, αλλά σε γύρο του θανάτου. Μια φράση, που δεν μπορώ να γράψω την περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής ελαφρά τη καρδία, αλλά εν αναμονή του "ΘΑΝΑΤΩ ΘΑΝΑΤΟΝ ΠΑΤΗΣΑΣ" και εν επιγνώσει του "΄ΟΠΟΥ ΚΥΡΙΟΣ ΒΟΥΛΕΤΑΙ ΠΑΥΕΙ ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΤΑΞΙΣ". Ή, για να θυμηθούμε τον μακαρίτη Νίκο Καρούζο: "Νηστεύει η ψυχή μου από τα πάθη και το σώμα μου την ακολουθεί".
Και άμα λάχει: Τι να σκιαχτούμε πιότερο, το μάτριξ ή τις ρωγμές του;

Όμως στην Δημιουργία δεν υφίστανται ανισορροπίες και μονόπλευρα. Καθότι "Τα πάντα εν Σοφία Εποίησεν". Πριν μερικές ώρες εισήλθε ο πλανήτης Ποσειδών στο ζώδιο των Ιχθύων. Μόνον έτσι δυνάμεθα να κατανοήσουμε την διέλευση του Ουρανού στον Κριό. Το ύδωρ αποτελεί το σύμβολο της ψυχής. Ο κυβερνήτης του ύδατος εισήλθε στον χώρο, που σηματοδοτεί την βαθιά ψυχική αναζήτηση και ανάταση, το ξεπέρασμα της φιλαυτίας, την πλέον τρυφερή μεταφυσική συνάντηση με το Όλον στο εδώ και τώρα. Όπως τραγουδάει ο Μανώλης που έφυγε: "Τίποτα δεν πάει χαμένο στην χαμένη σου ζωή".

Πράγματι συνθήκες, μέσα στις οποίες καλούνται οι Ειρονοποιοί να γίνουν ΥΙΟΙ ΘΕΟΥ. Να συμβάλουν δηλαδή στην δημιουργία ως Η ΚΡΙΣΙΜΗ ΜΑΖΑ, η οποία θα αλλάξει τον χαρακτήρα της πορείας της ανθρωπότητος με την διαμόρφωση μιας ΝΕΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ.

Εάν η σύγκρουση αφορά κυρίως ΤΗΝ ΣΦΑΙΡΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ, τότε Η ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ αποτελεί σημαντικότατο όπλο.
Πράγματι το διαδίκτυο αποτελεί μια ΝΕΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ σε αυτήν την κατεύθυνση. Η μετάδοση της πληροφορίας απαιτεί πλέον μερικά δευτερόλεπτα σε παγκόσμια κλίμακα.
Η διαδραστικότητα φέρνει τους ανθρώπους ποιοτικά πλησιέστερα, αποτελώντας ένα δεδομένο, το οποίο μειώνει αποφασιστικά τις γεωγραφικές αποστάσεις. Με αυτό τον τρόπο μας φέρνει πλησιέστερα στις πραγματικές μας ικανότητες. Αυτοί που έφτιαξαν το διαδίκτυο σκοπεύουν στην εντονότερη χειραγώγηση και τον έλεγχό μας. Ζήσαμε πρόσφατα το τρόπο, που οι παλμοί των "εγχρώμων επαναστάσεων" των επικυριάρχων διέρχονται μέσω των οπτικών ινών. Από την άλλη πιστεύουν ότι όλοι κρεμόμαστε από το λειτουργικό σύστημα που αυτοί καθιέρωσαν και ελέγχουν πλήρως. Στηρίζονται στην στρατηγική του αποκλεισμού των πραγματικών μαχητών του διαδικτύου όποτε αποφασίσουν. Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο, δηλαδή την πορεία της εξελίξεως, το επόμενο στάδιο, όπως σηματοδοτεί αυτήν η διέλευση του Ποσειδώνος στους Ιχθείς. Διότι, το πραγματικό λειτουργικό σύστημα τοποθέτησε ο Δημιουργός εντός μας. Αυτό δεν είναι ίδιον κάποιας μηχανής, αλλά του επερχόμενου εξελιγμένου ανθρώπου και θα εκδηλωθεί συντόμως, όταν οι μαχητές της συνειδήσεως καταγράφουν τις σκέψεις τους σε ένα φύλλο χαρτί, αλλάζοντας αυτομάτως την συλλογική συνείδηση.

Το πυρηνικό "ατύχημα" της Φουκουσίμα και το μάλι-βράσι που εκδηλώθηκε στις Αραβικές χώρες ήταν γεγονότα, τον τύπο των οποίων αναμέναμε κάποιοι φίλοι εδώ και δυόμισι δεκαετίες. Συχνά συζητούσαμε ώρες πολλές για τα επερχόμενα, ανταλλάσσαμε πληροφορίες, έντυπα και βιβλία. Κάποιοι από αυτούς έχουν φύγει από την ζωή εδώ και πολλά χρόνια. Όμως παρόλα αυτά δεν μπόρεσα να αποφύγω το σοκ, όταν εκδηλώθηκαν αυτά τα γεγονότα. Το σοκ αποτελεί εξ άλλου τον πυρήνα της στρατηγικής των επικυριάρχων. Μια εκστρατεία δημιουργίας ψυχώσεως εκτυλίσσεται έκτοτε. Τα γεγονότα αυτά εξακολουθούν να αποτελούν βραδυφλεγή βόμβα, την οποία τα μαζικά μέσα, ως βάση του μάτριξ, φουσκώνουν καθημερινά εκ συστήματος, οικοδομώντας μέρα με την ημέρα συνθήκες απόγνωσης, οι οποίες φαίνεται ότι θα οδηγηθούν έντεχνα το επόμενο διάστημα σε συνθήκες υποβαλλόμενου πανικού.
Κάθησα λοιπόν και ανακάτεψα συστηματικά την σούπα μέσα στο μυαλό μου, ταυτοχρόνως με δεδομένα και καταστάσεις, που με απασχολούν έντονα τελευταία και περί των οποίων δεν έχω κάνει αναφορά εδώ, διότι ακόμη τα επεξεργάζομαι, ενώ όμως, για κάποια από αυτά, έχω προβεί απαλά σε νύξεις.
Ένα ζήτημα που με απασχολεί εδώ και χρόνια, χωρίς να ήμουν σε θέση να δώσω κάποια εξήγηση ήταν η ρήση του Κύκλωπα στον Οδυσσέα, ότι αυτόν θα τον έτρωγε τελευταίον, αφού προηγουμένως φάει όλους τους συντρόφους του.


2. ΠΟΛΥΦΗΜΕ, ΤΙ ΣΟΥ ΜΕΛΛΕΙ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ

Το κεντρικό θέμα που με απασχολεί τα τελευταία 27 χρόνια είναι η ανθρωποθυσίες. Εδώ δεν έχω προβεί σε κάποιες ιδιαίτερες μνείες επ' αυτού, διότι το ζήτημα αυτό με απασχολεί σε βάθος. Οι θέσεις περί δυαρχίας, τις οποίες έχω παραθέσει εδώ, προέρχονται από την μελέτη αυτού του θέματος.
Οι ανάλογες τελετουργίες έχουν απασχολήσει έντονα τους θρησκειολόγους, τους εθνολόγους και τους ανθρωπολόγους, αρκετοί από τους οποίους έχουν εκφράσει με συστηματικό τρόπο τις θέσεις και τα συμπεράσματά τους, όπως ο George Frazer στον "Χρυσό Κλώνο" και ο von Ranke-Graves στην "Λευκή Θεά", όσο αφορά την ιστορική πλευρά του φαινομένου, καθώς και τους τρόπους, με τους οποίους αυτό εκδηλώνεται σε κοινωνίες με πρωτόγονη οργάνωση. Πέραν όμως από τις ακαδημαϊκού χαρακτήρος πραγματείες, έντονη αναφορά στο θέμα κάνουν κάποιοι συνωμοσιολόγοι συγγραφείς, των οποίων όμως οι αναφορές αφ' ενός ξεφεύγουν από τα πλαίσια της ακαδημαϊκού χαρακτήρος συστηματικής, αφ' εταίρου επεκτείνονται σε τομείς, οι οποίοι από την δομή τους δεν είναι εύκολο να τεκμηριωθούν, ενώ συχνά επεκτείνονται σε θέματα, τα οποία θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν από αυτούς, οι οποίοι δεν ασχοληθεί διεξοδικά με την ανάλογη προβληματική, ως τερατολογίες. Στο ζήτημα της τελετουργικής ανθρωποθυσίας αναφέρεται ακόμη και μια ολόκληρη παραφιλολογία, η οποία ασχολείται με το φαινόμενο της λεγόμενης "μαύρης μαγείας" και του "σατανισμού". Το αντίστοιχο υλικό μειώνει την διάθεση του μέσου ενδιαφερόμενου να λάβει αυτήν την θεματολογία στα σοβαρά, ωθώντας την όλη προβληματική στα όρια κάποιων κυκλωμάτων, τα οποία χαρακτηρίζονται γενικώς ως αρρωστημένα, περιθωριακά και στερούμενα σοβαρότητος. Αναφορές στην τελετουργική ανθρωποθυσία γίνονται και από την Ελληνική Μυθολογία και μάλιστα σε πολύ γνωστούς μύθους καθώς και σε έργα, τα οποία αφορούν παρελθόντες λαούς, όπως οι Αζτέκοι.
Η ποικίλη αναφορά, η οποία γίνεται, από τελείως ετερόκλητες αφετηρίες, στην ουσία περισσότερο συσκοτίζει, παρά αναδεικνύει το θέμα στις πραγματικές διαστάσεις του. Οι σπάνιες φορές, που τα μαζικά μέσα αναφέρονται σε αυτό, το κάνουν με κέντρο αναφοράς τον σατανισμό. Σε συνδυασμό με τις ταινίες τρόμου, που έχει προσλάβει στην Χολλυγουντιανή του διάσταση το θέμα, με τους διάφορους δράκουλες, βρικόλακες και τα τοιαύτα, καταλήγει στα όρια ενός τρομακτικού μίκυ - μάους, παρόλο που το "χόλλυ γουντ" αποτελεί θάμνο, ο οποίος συνδέεται με τον θάνατο και τις ανθρωποθυσίες.

Εάν προσέξουμε όμως την συμβολική των επικυριάρχων στις βασικές τους επιλογές, αυτές αφορούν τελετουργικά αίματος. Ιδίως οι επιθέσεις τις οποίες κάνει το ΝΑΤΟ έχουν αναφανδόν τέτοιον χαρακτήρα. Ή πρέπει να ξεχάσουμε τον μεγάλο βομβαρδισμό του Βελιγραδίου από τον ΝΑΤΟ την ημέρα του Πάσχα; Εδώ πρόκειται για μηχανή εξόντωσης κρατών, τα οποία είναι τύποις χριστιανικά και δεν θα έπρεπε να επιτρέπεται κατ' ουδένα τρόπο να πράττουν μαζική ανθρωποσφαγή αμάχων και μάλιστα την ημέρα εορτασμού της Αναστάσεως.
Πέραν αυτού ο δεύτερος πόλεμος εναντίον του Ιράκ ξεκίνησε από τους δυτικούς εωσφοριστάς στις 19.03.2003 και η επίθεση εναντίον της Λιβύης στις 19.03.2011. Στις 20/21 Μαρτίου είναι όμως το εαρινό ηλιοστάσιο, το οποίον οι εωσφορισταί "εορτάζουν" με ανθρωποθυσίες.

Από όλες τις μαρτυρίες που αφορούν τελετουργικά αίματος, οι οποίες είναι πολλές και διάφορες, συνάγεται το συμπέρασμα, ότι τα θύματα προ της θανατώσεως βασανίζονται με τον πλέον φρικτό τρόπο. Δεν είναι μόνο η πόσις του αίματος καθ' εαυτή, την οποίαν επιδιώκουν οι αιμοπόται κανίβαλοι, αλλά κυρίως η αρνητική ενέργεια που αυτό περιέχει υπό την μορφήν αδρεναλινών, παραγομένων δια του τρόμου και του πόνου.
Τοιουτοτρόπως δυνάμεθα να εξηγήσωμε και την ρήση του Κύκλωπα: Κρατάει τον Οδυσσέα τελευταίον με στόχο να επιμηκύνει το μαρτύριόν του, καθώς αυτός αντικρύζει τους αγαπημένους του συντρόφους να καθίστανται σε μια ολόκληρη πορεία θύματα της ανωμάλου θηριωδίας του τέρατος. Ως υπεύθυνος οδηγός του σκάφους εις την πορεία της σωτηρείας κατά την επιστροφή στην Ιθάκη, ο Οδυσσεύς διαχέεται υπό πνεύμα βαθυτάτης υπευθυνότητος, αλληλεγγύης και αγάπης προς τους συντρόφους του. Την φιλαυτία την έχει ξεπεράσει. Το ιδικό του μαρτύριο και η θανάτωσίς του δεν θα μπορούσαν να σταθούν αιτίες παραγωγής κάποιας σημαντικής αδρεναλίνης. Ο Οδυσσεύς ΔΕΝ ΦΕΡΕΙ ΟΝΟΜΑ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟΝ ΩΣ ΥΠΕΥΘΗΝΟΤΗΣ, ΩΣ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ ΗΓΕΣΙΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ ΕΝΑΝΤΙ ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ. Όταν ο Κύκλωπας τον ερωτά, πώς αυτός ονομάζεται, ο οδυσσεύς απαντά: Ο ΚΑΝΕΝΑΣ.
Πράγματι το τέρας θα επιτύχει δια της τελετουργικής θανατώσεως των συντρόφων του Οδυσσέως να του ανεβάσει την αδρεναλίνη στα ύψη. Όχι όμως για να φάει στην συνέχεια τον Ήρωα, αλλά το πασαλάκι στο μάτι, δηλαδή στο μέσον του κρανίου, όπου οι ιερείς της αιματηρής λατρείας, η οποία επικράτησε κάποτε, σύμφωνα με τα γραφόμενα του von Ranke Graves, στην Μικρά Ασία, έφεραν δερματοστιγμάτιση ομόκεντρων κύκλων και επικράτησε να αποκαλούνται "κύκλωπες". Ας κρατήσουμε όμως ένα ακόμη σημαντικό δεδομένο, το οποίον παραθέτει ο Μύθος: Ο κύκλωπας έμενε σε σπηλιά, δηλαδή μέσα στην γη, τουτέστιν πρόκειται περί χθονίου λατρείας.

Συμπέρασμα: Κάποιοι σαδισταί θρέφονται όταν μας προξενούν τρόμο.

ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΜΑΣΤΙΓΩΝΕΙ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΑΣ - ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΜΑΣΤΙΓΩΝΕΙ ΦΟΥΛ ΓΙΑ ΚΑΙΡΟ - ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΠΑΣΣΟ ΜΕ ΤΑ ΠΡΙΟΝΙΑ ΟΙ ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΟΙ.

Ο άνευ υπεκφυγών αναγγελθείς αποπληθυσμός με εξόντωση των 5/6 της ανθρωπότητος, απαιτεί εκτός από το αίμα και την αδρεναλίνη στο μέγιστο στο MEGA RITUAL των σούπερ ανώμαλων, που υποδύονται την εξουσία.

Μας μιλάνε για "οικολογία" και εννοούν την αποψίλωσή μας επί τελετουργικής βάσεως.

Οι κόκκινοι σταυροί επάνω στους λευκούς μανδύες τους και επάνω στις λευκές σημαίες τους συμβολίζουν το αίμα μας. Ροδόσταυροι, ιππότες του θανατά, η δεύτερη σημαία της Αγγλίας, τα κόκκινα σαρίκια και κόκκινες φούστες των Ισμαηλιτών, προδρόμων της "ισλαμικής αδελφότητος". Οι ποδιές που φοράνε, συμβολίζουν τις ποδιές του χασάπη και τα γάντια συμβολίζουν τα γάντια του χειρούργου. Ψάξτε στο διαδίκτυο κάποιες στοές στην Βραζιλία, όπου εξαφανίζονται τα παιδιά αβέρτα και όπου "παραθέριζε" στις 20/21 Μαρτίου ο "πλανητάρχης" και θα δείτε ότι οι ποδιές και τα γάντια εκεί συχνά αποτελούνται από καουτσούκ, όπως στα χειρουργεία.

Το διαδίκτυο βρίθει από βίντεο και μαρτυρίες, όμως εμείς σιωπούμε, περιμένοντας αδιάφορα την σειρά μας.

Ω ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΕ!

ΟΔΗΓΕ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ!

ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΘΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΣΟΥ!


3. ΕΛΑΤΕ ΣΤΟ ΠΑΡΤΥ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Ελάτε στο πάρτυ της εξουσίας. Κερνάει άψινθο.
Αυτά που κλιμακώνονται καθημερινά με την στημένη πυρηνική καταστροφή στην Φουκουσίμα ξεπερνούν κάθε όριο διαστροφής. Πριν δηλητηριάσουν με ραδιενέργεια το σώμα, καίνε στην κυριολεξία την νοημοσύνη μας με τα πλέον τερατώδη ψέμματα και τις πλέον παιδαριώδεις σκηνοθεσίες:

- Αποτελεί την πλέον κατάφωρη παραβίαση της λογικής, να κατασκευάζονται πυρηνικοί αντίδραστήρες - και μάλιστα έξι κομμάτια -ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ, ΣΕ ΜΙΑ ΦΟΥΛ ΣΕΙΣΜΟΓΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ, ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΡΑΔΟΚΕΙ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΧΩΡΑ ΠΑΛΙΡΡΟΙΑΚΟ ΚΥΜΑ. Καμία ανθρώπινη βλακεία δεν επαρκεί για να δικαιολογήσει ένα τόσο καταστροφικό προγραμματισμό. Τουναντίον αυτή η ενέργεια δικαιολογείται ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΗ ΝΑ ΣΤΗΘΕΙ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ. Ο εμπλεγμός της General Electric και ο τελείως ακατάλληλος τύπος, ο οποίος επιλέγει για την κατασκευή των έξι πυρηνικών αντιδραστήρων, αφήνει να αιωρούνται σοβαρότατες υπόνοιες, ότι αυτοί κατασκευάστηκαν με αποκλειστικό στόχο την σκηνοθεσία πυρηνικής καταστροφής στο μέλλον. Η άποψη αυτή ΕΝΙΣΧΥΕΤΑΙ ΤΑ ΜΕΓΙΣΤΑ ΤΟΣΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ, ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΞΕΝΗΘΗΚΕ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ, ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΕΛΛΑΒΑΝ ΧΩΡΑ ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΗΚΑΝ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ.

- Το φτιάξανε που το φτιάξανε το έκτρωμα εκεί πέρα. Γιατί φρόντισαν πέρα από αυτό κατά τον σχεδιασμό της αντοχής του, αυτή να είναι επαρκής μόνο για σεισμούς 8,2 ρίχτερ, όπως δήλωσαν και όχι για 9, συμφώνως με την μεγίστη επικινδυνότητα των σεισμών; Η όλη περίπτωση θυμίζει έντονα τους "δίδυμους πύργους", στην κατασκευή των οποίων είχε ληφθεί η φόρτιση από πτώση αεροπλάνου σε αυτούς, όχι όμως όταν εκραγούν τα καύσιμά τους(!).

- ΕΙΔΙΚΑ Η ΜΟΝΑΔΑ 4 ΤΟΥ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΙΚΗ και εδώ και 37 χρόνια βρίσκεται εκτός λειτουργίας. Ανάλογη ήταν η κατάσταση στις μονάδες 5 και 6.
Οι κίνδυνοι, οι οποίοι χαρακτήριζαν το συγκρότημα συνολικά ήταν γνωστοί εδώ και δεκαετίες.

- Όπως αναφέρθηκε ήδη το παλιρροιακό κύμα που προξένησε τις αρχικές καταστροφές στους αντιδραστήρες προξενήθηκε με το HAARP. Ενώ αυτό προξένησε σοβαρές βλάβες στο σύστημα ψύξης των αντιδραστήρων, κατόπιν η συγκεκριμένη περιοχή δεχόταν επί δεκαήμερο φοβερό γεωλογικό ταρακούνημα με 60 έως 70 σεισμούς την ημέρα, αρκετοί των οποίων ήταν της τάξεως των 6,5 ρίχτερ. Το φαινόμενο αυτό είναι στην κυριολεξία πρωτοφανές και καταργεί πάσα λογική της γεωφυσικής. Είναι σαν να βαράει κάποιος με γκασμά ένα τσουκάλι, επειδή αποφάσισε σώνει και καλά ρίξει την ραδιενεργό σούπα στα κεφάλια μας.

- Από την στιγμή που εκδηλώθηκε η καταστροφή απέτυχαν διαδοχικά ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ συστήματα ψύξης να λειτουργήσουν. Το πρώτο, που λειτουργούσε με παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, το δεύτερο που λειτουργούσε με μπαταρία και το τρίτο που λειτουργούσε με κινητήρες ντίζελ.
Είναι προφανής πέραν αυτού, δεδομένου ότι το σύστημα ελέγχου της ψύξεως είχε κατασκευάσει η Siemens, η σκόπιμη είσοδος του ιού "Stucksnet" στο σύστημα, ο οποίος έχει κατασκευαστεί για να θέτει εκτός λειτουργίας τα συστήματα της Siemens.

- Πέραν όλων αυτών αποτελεί παραβίαση κάθε λογικής να μην είναι εις θέσιν τα συνεργεία διασώσεως να κρυώσουν τους θαλάμους τήξεως, ενώ εκατομμύρια τόνοι νερού ήταν ακριβώς δίπλα στην θάλασσα. Με δέκα τρόμπες μπετόν θα μπορούσαν να επιτύχουν ταχύτατα την ψύξη. Αλλά και οι εικόνες των συμμετεχόντων στην διάσωση, που δόθηκαν στην δημοσιότητα, χωρίς στολές προστασίας για την ραδιενέργεια, μόνο φορώντας κάτι πλαστικές μάσκες, όπως αυτές που φοράνε οι μαρμαράδες όταν κόβουν μάρμαρο, εκτός ότι φωνασκούν για την πλέον ειδεχθή δολοφονία αυτών που έθεσαν σε τρομερό κίνδυνο την ζωή τους με στόχο την διάσωση, έκαναν στην κυριολεξία σμπαράλια τα εγκεφαλικά μας κύτταρα. Σαν να επρόκειτο για τεχνολογικά δεδομένα στους Ζουλού και όχι σε χώρα κορυφαίας τεχνολογίας.

Από τότε, με αιχμή τα μαζικά μέσα των ΗΠΑ, ξεκίνησε μια παγκόσμια εκστρατεία κατατρομοκράτησης του παγκόσμιου πληθυσμού. Αυτή η διαδικασία θα κρατάει απρόσκοπτα, μέχρι να κορυφωθεί στην τσακίρ υστερία. Ας φτιάξουμε λοιπόν αδρεναλίνη και εμείς και τα παιδιά μας, μέχρι να κοπούν τα τρόφιμα, το νερό, το ηλεκτρικό ρεύμα και τα καύσιμα κίνησης. Και όσοι θέλουμε να πάρουμε μπισκότο, από αυτά που αποθήκευσαν οι "πεφωτισμένοι", ας ετοιμαστούμε για το χάραγμα. Για να σφαδάζουμε από τους πόνους, όταν πατούν οι εν λόγω κύριοι τα κουμπιά, στέλνοντας σήματα πόνου και τρόμου απογνώσεως από τους δορυφόρους.

Και όμως αγαπητοί φίλοι και φίλες υπάρχει διέξοδος, διότι ΕΦ' ΟΣΟΝ ΘΕΛΟΥΜΕ το μέλλον της ανθρωπότητος μπορεί να είναι - ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ - διαφορετικό από τα σχέδια των ανωμάλων.


4. Η "ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ" ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΥΡΙ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ (ΤΟΥ ΚΑΝΤΑΦΙ)



Συνεχίζεται...