27 Ιανουαρίου, 2012

Μόγλης και τίγρης - α'


χι, δεν διαβάζετε λάθος! Όντως αυτή την ανάρτηση τη γράφει ο Εργοδότης Δημοσίων Έργων. Μ' αυτό το αρθράκι εγκαινιάζεται το δεύτερο μέρος της συνεργασίας μου με τον οικοδεσπότη, στο δικό του "γήπεδο" αυτή τη φορά.

Ανάμεσα, λοιπόν, στις σημαντικώτατες αναρτήσεις του οικοδεσπότη γιά το μάτριξ, θά 'θελα να προσθέσω δυό λόγια, ως σχολιασμό, στο γιατί ο Μόγλης ("Mowgly" στο πρωτότυπο, προφ. Μάουγκλυ) θέλει να σκοτώσει τον τίγρη Σέρη Κχάν (Shere Khan). Το θεωρώ σημαντικό, επειδή -κατά τη γνωμούλα μου- θα ξεκαθαρίσει καλύτερα το "τί θέλει να πει το ποιητή".



Σίγουρα όλοι-ες σας κάπου έχετε συναντήσει την ιστορία του Μόγλη, είτε ως παιδιά, είτε ως ...γονείς, είτε ως απλοί άσχετοι. Ο γράφων την είχε ακουστά από μικρός, αλλά τσινούσε αγρίως στην ιδέα να εξυμνείται -έστω και σε παραμύθι- ένας φορέας βαρβαρότητας. Σα να γράφεται ραψωδία γιά τα καμώματα ενός νεάντερταλ, ένα πράγμα! Επίσης, απορούσε τα μέγιστα με το γεγονός ότι οι πρόσκοποι τον είχαν αυτόν τον μύθο περί πολλού - σε σημείο, μάλιστα, που στις προσκοπικές "αγέλες" υιοθετούσαν ανέκαθεν τους χαρακτήρες του βιβλίου του Κίπλινγκ ως ένα πρώϊμο "διά ζώσης" role playing game. ("Παιχνίδι ρόλων", όπως στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Όπου ο ένας πιτσιρικάς γίνεται -δηλ. υποδύεται τον σχετικό ρόλο- πολέμαρχος, ο άλλος μάγος, ο άλλος ξωτικό, κτλ.)
Τώρα τελευταία, ως μπαμπάς δύο υπέροχων ζιζανίων, έχω δει καναδυό φορές τον μύθο του Μόγλη σε ντιβιντιά (ανευρεθέντα σε πακέτα δώρων σε περιοδικά με θέμα το παιδί) παρέα με τα βλαστάρια μου. Τα οποία απλώς γελάνε με τα καρτούνς, και γράφουν τους συμβολισμούς του Κίπλινγκ εκεί που ...βάζουμε πούδρα στα μωρά. :-)



Ο Μόγλης σε ταινία του Ντίσνεϋ. Παραλογισμός σκέτος!
Διότι τον απεικονίζουν να κάνει ...υγιεινή διατροφή,
αντί να σπάει κόκκαλα με τα δόντια του!
(Λυκάκι, δεν είπαμε; τρώνε πεπόνια τα λυκάκια; από πότε; )


Πάντως, ο μύθος του Μόγλη δεν είναι ένας. Όπως μας πληροφορεί το άρθρο της Γουϊκιπήντια (στο οποίο σας παρέπεμψα πιό πάνω), πρόκειται γιά πολλούς μύθους, δημοσιευμένους σε σειρά βιβλίων. Η κεντρική ιδέα, όμως, παραμένει σταθερή: εξιστορούνται το μεγάλωμα και τα κατορθώματα ενός παιδιού, που χάθηκε στη ζούγκλα της Ινδίας. Προσέξτε, όμως: λευκού παιδιού! Και, προφανώς, αγγλικής καταγωγής, διότι στις αρχές του 20ου αιώνα μόνον οι Άγγλοι είχαν πολλά πάρε-δώσε με την Ινδία, και αρκετοί τους ζούσαν εκεί οικογενειακώς.
Κορυφαία πράξη στο δράμα αποτελεί το κυνηγητό που εξαπολύει ο Μόγλης εναντίον ενός αρσενικού τίγρη, του Σέρη Κχάν -και ο συνακόλουθος φόνος του τίγρη. Υποτίθεται ότι ο τίγρης αυτός, στην αρχή της ιστορίας, ζήτησε -ωσάν τετράποδος Ηρώδης- από τους λύκους (που βρήκαν στη ζούγκλα τον Μόγλη και τον "υιοθέτησαν") να του παραδώσουν το μωρό Μόγλη, γιά να το φάει. Αλλά οι λύκοι αρνήθηκαν και το μωρό επέζησε. Ο τίγρης, όμως, μας άφησε χρόνους!



Όλοι, φίλα προσκείμενοι στον μύθο του Μόγλη και μη, συμφωνούμε σ' ένα πράγμα: ότι σχεδόν τα πάντα εκεί μέσα είναι συμβολικά.

Μερικούς απ' αυτούς τους συμβολισμούς, τους καταλαβαίνουμε εύκολα - και επάνω στη γνωστή λαογραφική βάση του "τοτέμ": όλοι οι πρωτόγονοι λαοί έβλεπαν στο ζωϊκό βασίλειο προτερήματα, που είτε δεν τα είχαν, είτε τα είχαν, αλλά ήθελαν το ζώο ως ιδεατό υπόδειγμα, ώστε να διδάσκουν εύκολα (διά του παραδείγματος) στα παιδιά τους την απόκτηση της συγκεκριμένης ικανότητας. Πχ η πονηριά της αλεπούς, όπου -ξέρω 'γώ- τα μέλη της φυλής που έκαναν "κρυπτεία", γιά να κλέψουν κότες απ' τη γειτονική φυλή, ντυνόντουσαν με τομάρια αλεπούδων πριν ξεκινήσουν. Ή, ακόμη, έκαναν κάποια σχετική τοτεμική τελετή, γιά την ευόδωση της προσπάθειας.

Και ούτω καθ' εξής, όπως η όραση του γερακιού, η δύναμη του λιονταριού, κτλ.

Στον Μόγλη όλοι μιλάνε πχ γιά τη σοφία της αρκούδας Μπαλού (Baloo), τη φιλία του πάνθηρα Μπαγκήρα (Bagheera) με τον Μόγλη, και άλλα πολλά. Πλην όμως, κανείς δε λέει ποιός ο συμβολισμός του τίγρη! Γιατί, δηλαδή, έφταιγε τόσο πολύ ο τίγρης, που έπρεπε να σκοτωθεί; Επειδή ήθελε να φάει το μωρό; Σιγά! Λες και, αν δεν έτρωγε ο τίγρης τον Μόγλη, ο τελευταίος θα γλύτωνε από ένα σωρό θηρία και λοιπά ζωντανά της ζούγκλας, πχ απ' τις κόμπρες! Ή, μήπως, δεν είναι η φύση του τίγρη να τρώει κρέας; Δείξτε μου τίγρη φυτοφάγο, και θα πάω στη ζούγκλα της Ινδίας, να ζήσω σαν τον Μόγλη! LOL!!!




Σ' ένα ακόμη πιό κρυμμένο επίπεδο: γιατί ο τίγρης αντιπροσωπεύει τον κακό του μύθου; Γιατί το θαυμάσιο ζώο της φωτογραφίας πρέπει να είναι κάτι σαν τον διάολο γιά τους Άγγλους και τους προσκόπους αυτών; (...Που να τους φάει όλους, να ησυχάσουμε μία και καλή! LOL!!!)

Δεν υπάρχουν σχόλια: