ΚΑΡΦΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΦΗΒΟ ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ / Β΄ ΜΕΡΟΣ

"Η φωλιά του κούκου από ακάνθινο στεφάνι"

Ευχαριστώ τον φίλο φωτογράφο ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ Σ. για την παραχώρηση της φωτογραφίας


4. ΤΗΛΕ-ΦΟΝΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΛΕΞΗ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗ

Ο έφηβος καθόταν κάτω από το υπόστεγο στο παγκάκι πίνοντας πορτοκαλάδα σε κουτί.
Ο Κ.Β. κοίταξε ξανά το ρολόι του. Είχε περάσει η προβλεπόμενη ώρα κατά δυο λεπτά και ακόμη δεν είχε προσέλθει ο στόχος στο καθορισμένο σημείο. Παρακολούθησε τους δυο άλλους που βρίσκονταν εκεί. Ήταν λογικό να πάει κάποιος στο υπόστεγο να μετακινήσει τον στόχο.
Ο ένας εκ των δύο έβγαλε το κινητό τηλέφωνο από την τσέπη του αφού φάνηκε να δέχεται κλήση. Κάτι φάνηκε να λέει. Μετά φώναξε προς το μέρος του στόχου:
- Έλα ρε, είναι η έτσι και θέλει να σου μιλήσει.
Ο έφηβος σηκώθηκε από το παγκάκι και πλησίασε τον άλλον που κράταγε το κινητό, έχοντας κάνει στροφή ενενήντα μηρών. Του έδωσε το κινητό ενώ οι "μπάτσοι" πιο πάνω είχαν βγει από το περιπολικό βρίζοντας χυδαία. Όταν ο στόχος πήρε το τηλέφωνο, ο άλλος μετατοπίστηκε λίγο πλαγίως.
Ο ένας από τους μπάτσους έβγαλε το όπλο και πυροβόλησε στον αέρα δύο φορές. Ο στόχος διπλώθηκε στα δυο και μετά έπεσε ματωμένος. Οι υπόλοιποι της παρέας στάθηκαν κοκαλωμένοι. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα φώναξε κάποιος:
- Ρε, οι αλήτες τον χτύπησαν. Τότε έτρεξαν όλοι πάνω από το θύμα.

Ο Θρασύβουλος έβαλε το όπλο στην θήκη και κινήθηκε προς το μέρος του εφήβου να δει τι έγινε. Όταν έφτασε σε απόσταση μερικών μέτρων, βλέποντας τον πιτσιρικά ξαπλωμένο μέσα στο αίμα κατάλαβε την δουλειά. Για λίγα ψωροχιλιάρικα του την είχαν παίξει θανάσιμα.
Επέστρεψε στο περιπολικό, όπου ήδη ακουγόταν μέσα η γνωστή φωνή από σύστημα επικοινωνιών:
- Με ακούτε; Πείτε αν με ακούτε.
Ο Θρασύβουλος κατέβασε ότι βρισίδι ήξερε και δεν ήξερε.
Η φωνή είπε: Ελάτε στο σημείο 27 αμέσως. Στο σημείο 27, αμέσως.

Ο Κ.Β. κατέβηκε στο δρόμο, όπου ο οδηγός του αυτοκινήτου που τον είχε φέρει, άνοιξε τον χώρο αποσκευών, για να τοποθετήσουν την στενόμακρη θήκη. Κάθισε στο πίσω κάθισμα. Είχε λίγο συνάχι, αλλά προτίμησε να μην καθαρίσει ακόμη την μύτη του, για να μην στραπατσάρει την μεταμφίεση. Οι δρόμοι ήταν σχετικά άδειοι. Σε λίγο θα βρισκόταν στο κατάλυμά του, για να πάρει το χαπάκι 19/4. Ο οδηγός θα τον περίμενε εκεί. Η πτήση ήταν πρωινή. Το απόγευμα της επομένης θα έκανε ένα περίπατο στον ντόκο κατά τα συνήθη με τον σύνδεσμό του. Θα έπρεπε να φαίνεται ήρεμος και ωραιότατος. Γνώριζε, λόγω δουλειάς, ότι οι μηχανές όταν χαλάνε, πριν τις πετάξουν, τις διαλύουν. Όλα είναι μια μηχανή σκέφτηκε. Και ο άνθρωπος τίποτε περισσότερο από την αδυναμία του, να μπορέσει να αντικαταστήσει τον εαυτό του με κάποιο ρομπότ. Σε μια κοινωνία όπως αυτή, που λειτουργούν όλα τέλεια, σκέφτηκε, μπορεί να υπάρχει μόνο ένα πεπρωμένο. Μια άλλη τελειότητα, ακόμη τελειότερη από την σημερινή.