ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΙ ΕΙΡΗΝΟΠΟΙΟΙ - ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

Αυτό που πιστεύω το απαιτώ.
Αυτό που πιστεύω είναι ΑΠΛΟ
το πιο ΑΠΛΟ, το ΕΝΑ

Πελαγοφίαλος


1. ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ ΦΙΛΟΥ ΣΧΟΛΙΑΣΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΟΣΩΝ ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Ο επισκέπτης της σελίδος "Αλιεύς" έχει τιμήσει και στο παρελθόν τα εδώ κείμενα με σχολιασμούς, οι οποίοι σύμφωνα με την άποψη του γράφοντος διακρίνονται από την ευγένεια χαρακτήρος αυτού του επισκέπτη, με αποτέλεσμα αυτός να είναι ιδιαιτέρως συμπαθής. Παρακολουθώ σχόλια του Αλιέως και σε άλλες ιστοσελίδες, τα οποία δείχνουν ότι πρόκειται περί ενός διαβάτη του διαδικτύου με ανήσυχο πνεύμα και ανοικτή διάθεση.
Σχετικά με το παρόν βίντεο που ανηρτήθη, ο φίλος αυτός κατέθεσε σχόλιο και εκφράζει κριτική αντίθεση, παραθέτοντας επιχειρήματα. Εκτός ότι γενικώς οφείλουμε να αποδίδουμε αξία στην έκφραση αντίθετης γνώμης, όταν αυτή τεκμηριώνεται - θεωρώ την θεματολογία στην οποία αναφέρεται η συγκεκριμένη μαγνητοσκόπηση πολύ σημαντική. Γι' αυτόν τον λόγο - παρόλο που η άποψη που εκφράζει ο Αλιεύς είναι προσβάσιμη και στα σχόλια - την ενσωματώνω στην ανάρτηση, ώστε και αυτή, αλλά και η τοποθέτησή μου επ' αυτής να τύχουν μιας καλύτερης προβολής.
Με αυτήν την προβληματική ασχολούμαι συστηματικά εδώ και 32 έτη αναζητώντας διεξόδους σε κάποια προβλήματα, οπότε έχω διαμορφώσει σχετικές απόψεις αλλά και ανάλογη συγκεκριμένη πρακτική, η οποία βρίσκει έκφραση και στην εδώ σελίδα. Το θέμα είναι τεράστιο, όχι μόνον από πλευράς σημασίας, αλλά και όσο αφορά το εύρος και το βάθος του.
Όχι μόνο για λόγους δεοντολογίας, αλλά και για μια καλύτερη κατανόηση αυτών που εκφράζει ο εισηγητής Gregg Braden στην συγκεκριμένη μαγνητοσκόπηση, οφείλω να παραθέσω, ότι το βίντεο αυτό είναι το πέμπτο τμήμα από μια σειρά οκτώ μερών, τα οποία έχει αναρτήσει η ιστοσελίδα Pyles.tv στην επιλογή βίντεο / διάφορα.

Ακολουθεί το σχόλιο του Αλιέως:

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Στο 07:13 το βίντεο αναφέρεται στις «πασίγνωστες μελέτες ΤΜ του 70». ΤΜ σημαίνει Transcendental Meditation (Υπερβατικός Διαλογισμός) και όντως οι θιασώτες του ισχυρίζονται ότι έχουν πραγματοποιήσει πειράματα όπως τα περιγράφει το βίντεο (βλέπε και στο βιβλίο Παναγιώτης Ασημάκης - Η Ψυχολογία της συνειδητότητας). Ο ΥΔ έχει υπάρξει η ναυαρχίδα του New Age και ευδοκίμησε αρχικά στους χίπυς.
Τέτοιου είδους οραματισμούς πραγματοποιεί στην Ελλάδα ο Στίνης από το ΤΜ (Τρίτο Μάτι) (Ομαδικός οραματισμός για την Ελλάδα) και αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα δεν έχουν καταφέρει και κάτι τα τελευταία 15 χρόνια που γίνονται. Να θυμίσω επίσης ότι το «κίνημα» του ΥΔ έχει τύχει μεγάλης προβολής των υπερφυσικών του ικανοτήτων (γιόγκικη αιώρηση – yogic flying), ικανότητες οι οποίες αποδείχτηκαν απάτη. Επίσης οι κύριοι αυτοί για να σου μάθουν τον ΥΔ ζητούν ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για να σου μάθουν απλά ένα μάντρα (όπως λεν κάποιοι που πήγαν) και να σε βάλουν στο μαντρί.
Προσέξτε πως πλασάρονται με επιστημονικοφανή μανδύα (ερευνητές της προσευχής, πασίγνωστες μελέτες, στατιστική, μαθηματικά και ορολογία φυσικής) ενώ αυτό που πουλάνε μπορεί να συνοψιστεί στη φράση «εδώ οι καλές χακεριές για να πάρετε αυτό που θέλετε από τον Θεο», δηλαδή απευθύνονται στο Εγω, αλάνθαστος οιωνός ότι είναι μούφα.
Υπάρχει και άλλος τύπος προσευχής που δεν τον έχουν μελετήσει αυτοί οι έγκυροι «ερευνητές», ονομάζεται καρδιακή προσευχή και εφαρμόζεται από την ορθοδοξία αλλα είναι για λίγους. Εμείς, ας μην πέσουμε στη λούμπα των γκουρού, έχουμε τον καθαρό λόγο…

Φιλικά και ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Αλιεύς

Απρίλιος 07, 2011

2. ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΠΕΙΣΤΗΡΙΑ

Κατ'αρχήν δεν πιστεύω, ότι η προσευχή μπορεί να ανταποκρίνεται σε πέντε ήδη, όπως ισχυρίζεται ο Gregg Braden στην αναρτηθείσα βιντεοσκόπηση, ή πενήντα ή πεντακόσια. Η προσευχή αποτελεί μια από τις πλέον μύχιες αντιδράσεις, όταν ο άνθρωπος επικαλείται την συνδρομή δυνάμεων, τις οποίες θεωρεί ότι ευρίσκονται πέραν της σφαίρας του επιστητού, ένεκα της προσωπικής του αδυναμίας να επιφέρει στον αναγκαίο ή επιθυμητό βαθμό το ευκταίο. Η αφετηρία της προσευχής εδράζεται στο βάθος της ανθρωπίνου προαιρέσεως, έστω κι αν τα πολιτισμικά και κοινωνικά δεδομένα που μας διέπουν, συγκροτούν συγκεκριμένες θρησκευτικές σταθερές, οι οποίες προτρέπουν προς συγκεκριμένους τρόπους του προσεύχεσθαι. Ο δυτικός άνθρωπος ευρίσκεται εντόνως εγκλωβισμένος στην νοησιαρχία και τον θετικισμό. Η μεταφυσική αναζήτηση, η οποία επικράτησε εδώ και πολλούς αιώνες στην Δύση, στηρίζεται στην λεγόμενη σχολαστική θεολογία με την επικράτηση του παπικής αποχρώσεως χριστιανισμού και στην ατομική ερμηνεία των Γραφών, όσο αφορά την προτεσταντική απόχρωση. Στο φαινόμενο αυτό έχει αναφερθεί λίαν διεξοδικά η σκέψη στην Ελλάδα τις πρόσφατες δεκαετίες, από το επικρατέστερο ρεύμα θεολογίας, διανοητών, οι οποίοι ανήκουν στην ορθόδοξο εκκλησία, σε μια προσπάθεια ριζικής διαφοροποίησης αυτής από τα άλλα χριστιανικά δόγματα, στα οποία από παλαιών χρόνων αποδίδεται και η ιδιότητα της αιρέσεως.

Περιέργως η κριτική αντιπαράθεση έναντι αυτών των δογμάτων δεν εστιάζεται ούτε στο λεγόμενο "filioque", ούτε στο πρωτείο του πάπα Ρώμης, τα οποία αποτέλεσαν την αίτια του σχίσματος της χριστιανικής εκκλησίας και έκτοτε διαφοροποιούν τον παπισμό και τις ιστορικές του διασπάσεις από την ορθόδοξο εκκλησία. Προσωπικά, την διαμόρφωση του "τριαδικού δόγματος" ως τέτοιου συναντώ ιστορικώς για πρώτη φορά στα θεολογικά κείμενα στο "Περί Αρχών" του Ωριγένους (και εδώ καλώ τους διαφωνούντες να εκφράσουν εμπράκτως την διαφωνία τους) θρησκευτικού διδασκάλου, ο οποίος ενώ εμαρτύρησε ένεκα της χριστιανικής πίστεως, αφορίσθη υπό οικουμενικής Συνόδου λόγω της διδασκαλίας του "περί αποκαταστάσεως των πάντων" και στην συνέχεια αποκαταστάθηκε εκκλησιαστικώς υπό της ορθοδόξου ιεραρχίας.

Η έλλειψη συγκεκριμένης αντιπαραθέσεως από πλευράς της συγχρόνου ορθοδόξου χριστιανικής ιεραρχίας, του κλήρου και του πληρώματος, ιδιαιτέρως δε από πλευράς των εκκλησιαστικών διδασκάλων, όσο αφορά την ανάπτυξη συγκεκριμένου, ζωντανού και συγχρόνου αντιλόγου στο "filioque" υπέρ του Τριαδικού Δόγματος, εκφράζει κατά την αποψή μου, την βαθύτατη σύγχρονο αδυναμία της ορθοδόξου εκκλησίας να αντιπαρατεθεί σε δογματικό επίπεδο στην δυαρχία και στον γνωστικισμό, αλλά κυρίως στις μαζικής μορφής παραφυάδες τους (οι οποίες δεν είναι και οι μόνες) όπως ο ελευθεροτεκτονισμός, ο εωσφορισμός, οι "Scull and Bones" και οι λεγόμενοι "πεφωτισμένοι", τουτέστιν τα κέντρα παγκοσμίου εξουσίας, αυτού, ο οποίος ονομάσθη "άρχων του κόσμου τούτου", χαρακτηρισμό με τον οποίον διαφωνώ βαθύτατα, αποκαλώντας τον "αλητάμπουρα του θανατά". Αρνούμαι να δεχθώ ως "άρχοντα" αυτού που οι ΕΛΛΗΝΕΣ αποκάλεσαν "ΚΟΣΜΟΝ" ένα οντολογικό κατακάθι.

Ο δυτικός άνθρωπος, όταν επιδίδεται σε μεταφυσική αναζήτηση παραμένει εγκλωβισμένος στην νοησιαρχία, επιζητώντας αποδείξεις, εχέγγυα, βεβαιότητες. Όπως όμως εντόπισε έξοχα ο Χρίστος Γιανναράς, η αναζήτηση συνεπάγεται διακινδύνευση. Διότι μπορεί να βρω ή να μην βρω. Η αναζήτηση βάσει πειστηρίων μοιάζει σαν να αναζητά κάποιος ένα γλάρο μέσα σε ένα κλουβί. Τα θαλασσοπούλια δεν μπορούν όμως να ζήσουν μέσα σε κλουβί. Αν ρίξουμε το καρυδότσουφλό μας στο νερό και υψώσουμε ένα ιστίο με τεντωμένο άσπρο πανί επάνω του - και το πλέον κατάλληλο κατάρτι είναι η καρδιά μας - κάποια στιγμή θα δούμε τους γλάρους να έρχονται και να χορεύουν ψηλά, χαιρετώντας μας. Κοινωνία με τους γλάρους σημαίνει χορό αρμενιστών. Οντότητες, οι οποίες βουτήχτηκαν στο παιχνίδισμα των ηλιαχτίδων πάνω στα κύματα. Εκείνο το υπέροχο πεδίο, επί του οποίου ενώνονται ύδωρ και πυρ, συντελώντας την υπέρβαση της καλοκαιρινής αύρας, αυτόν τον κόσμο που ανεξίτηλα ονόμασε ο Οδυσσέας Ελύτης ΜΙΚΡΟ ΜΕΓΑ, αυτού που μέσα στις περιορισμένες διαστάσεις του αναδυκνύει το άπειρον του Κάλους ενός Δημιουργού στα πλαίσια μιας εκπληκτικής δημιουργίας, ενός θαυμάσιου κόσμου.

Ο Gregg Braden απευθύνεται σε ανθρώπους που επιζητούν, επιστημονικά πειστήρια. Καμία επιστήμη δεν δύναται όμως να φέρει τους γλάρους μέσα στο κλουβί, εάν προηγουμένως δεν τους μεταλλάξει, δεν τους ευνουχίσει δηλαδή την ιδιότητα του γλάρου. Στην περιοχή όμως των γλάρων, όπου ενώνονται στην υπέρβαση της αγάπης, της ελπίδος, της χαράς, της διάθεσης προσφοράς στον άνθρωπο και την δημιουργία το ύδωρ με το πυρ δεν υφίσταται ούτε ο θάνατος, ούτε ο φόβος του θανάτου. Διότι όταν δονούμεθα από αυτές τις ιδέες εισερχόμεθα στα αχέτυπα Αιωνίου Ζωής, τα οποία λειτουργούν πέρα και πάνω από τον θάνατο. Δεν προσδοκούμε απλώς ανάσταση νεκρών, αλλά ζούμε. Ζούμε την απέραντο αιωνιότητα και το Νοητόν Κάλος της Χάριτος του Δημιουργού Πνεύματος.

Οι εωσφορισταί θρέφονται από την ανεπάρκεια του φόβου και του τρόμου, τα αισθήματα ενοχής και αδυναμίας, από το μάτριξ. Η αληθής ζωή συνίσταται στην μετάνοια, δηλαδή τον απεγκλωβισμό από το μάτριξ, την ρήξη με τους δυνάστες της ανθρωπότητος. Αυτή η ρήξη όμως δεν μπορεί να λάβει χώρα, εάν δεν συντελεστεί και στο πνευματικό επίπεδο, τη ρήξη δηλαδή με την πραμάτεια που διοχετεύουν όλοι αυτοί, που το παίζουν ταγοί, ενώ είναι εξαρτήματα και διεκπεραιωτές της εξουσίας, η οποία στρέφεται ενάντια στον άνθρωπο, προσφέροντάς του ένα καθισματάκι υποτιθεμένου εξασφαλίσεως -υλικής και πνευματικής - στην επίγειο κόλαση, ροκανίζοντας τις πραγματικές του δυνάμεις, μετατρέποντάς μας από γίγαντες της δημιουργίας σε νάνους του φόβου, του άγχους, της εφησυχάσεως, της μαζοχιστικής δήθεν καλοπέρασης, των συμπλεγμάτων και του εξουσιασμού: Όπως ακριβώς ισχυρίστηκαν τα κόμματα, τα οποία ενέκριναν το μνημόνιο, επιχειρηματολογώντας, ότι χωρίς αυτήν την έγκριση δεν θα ήταν δυνατόν να καταβληθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, ενώ το 97% των χρημάτων του μνημονίου πηγαίνουν στην εξυπηρέτηση των δανειστών. Οι ξένοι δουλέμποροι και οι εγχώριοι ποικίλοι πράκτορές τους δηλαδή βγάζουν λογιστικό χρήμα από την μία τσέπη τους για να το βάλουν στον σκληρό δίσκο της άλλης τους τσέπης, μετατρέποντας την χώρα σε κουρέλι. Ας μην ξεχνούμε όμως, ότι αυτός ο εξευτελισμός δεν εξαρτάται μόνο από την επιθετική διάθεση των εωσφοριστών, αλλά και από την δική μας συνοδοιπορεία ή ανοχή, από την ενσωμάτωσή μας στο μάτριξ, την εκούσια υποβολή μας σε καθεστώς λανθάνοντος ληθάργου, πέραν του α-ληθούς βίου.

Η προσπάθεια της πειθούς μέσω επιστημονικών πειστηρίων σε ζητήματα μεταφυσικής αναζητήσεως, μπορεί να είναι μεν αφελώς απραγματοποίητος, δεν είναι όμως κακόβουλος, ως πηγάζουσα από μια υπαρκτή ανθρώπινη αδυναμία πολιτισμικού χαρακτήρος. Υπό αυτήν την έννοια, ο τρόπος εν πολλοίς της επιχειρηματολογίας του Braden στην μαγνητοσκόπηση, έστω κι είναι ατυχής, δεν δύναται μόνον εξ αυτού να υπέχει δολίου σκοπιμότητος. Ο Πλάτων στον "Γοργία", επιχειρώντας μιαν κριτική στους σοφιστές, διαφοροποιεί σαφώς τις δύο μεθόδους πειθούς, της επιχειρουμένης δια της πίστεως και αυτής δια της επιστήμης, τις οποίες θεωρεί αμφότερες γενικώς θεμιτές, διαχωρίζοντάς αυτές από την ρητορική μέθοδο. Η ρητορική μέθοδος, στηριζομένη αποκλειστικώς στο φραστικό περιτύλιγμα, παρακάμπτει την ουσία των πραγμάτων, αποσκοπούσα στην πειθώ, ανεξαρτήτως εάν το ζητούμενο και τα επιχειρήματα τα οποία προβάλλονται αληθεύουν, αποβαίνουσα κατά βούλησιν απατηλή και κακόβουλος:

ΣΩ. Βούλει οὖν δύο εἲδη θῶμεν πειθοῦς, τό μέν πίστιν παρεχόμενον ἂνευ του εἰδέναι, το δ' ἐπιστήμην;

ΓΟΡ. Πάνυ γε

ΣΩ. Ποτέραν οὖν ἡ ρητορική πειθώ ποιεί ἐν δικαστηρίοις τε καί τοῖς ἂλλοις ὀχλοις περί τῶν δικαίων τε καί ἀδίκων; ἐξ ἦς το πιστεύειν γίγνεται ἂνευ του ειδέναι ἢ ἐξ ἦς το εἰδέναι;

ΓΟΡ. Δῆλον δήπου, ὦ Σώκρατες, ὁτι ἐξ ἧς τό πιστεύειν.

ΣΩ. Ἡ ρητορική ἂρα, ὡς ἒοικε, πειθούς δημιουργός ἐστι πιστευτικῆς, ἀλλ' οὐ διδασκαλικής περί το δίκαιον και ἀδικον.

- Γοργίας 454 Ε, 455 -

3. ΠΡΟΣΕΥΧΗ: ΤΕΧΝΗ, ΤΕΧΝΙΚΗ Η ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΥ ΒΙΟΥ;

Στην αρχαία Βαβυλώνα ήσαν οι μητέρες υποχρεωμένες να ανεχθούν την αρπαγή του πρώτου τους τέκνου από το Κρόνιο - χθόνιο ιερατείο, για να θυσιαστεί αυτό στο εωσφορικό τέρας μολόχ, ώστε μετά να επιτρέψει αυτό στις μητέρες να κρατήσουν τα υπόλοιπα τέκνα για να τα μεγαλώσουν εν μολοχιστική "αγαλλιάσει". Η μητέρα, που δεν δέχθηκε να ριφθεί το παιδί της στο καζάνι με τα κάρβουνα του τέρατος, πήρε το παιδί της στην αγκαλιά και κατέφυγε στην έρημο, ώστε να αποφύγει τα αντίποινα του ιερατείου. Αυτό την καταδίωξε, για να κατασχέσει αυτό που θεωρούσε "ιδιοκτησία" του, από την στιγμή που αυτό ήτο καταγεγραμμένο στα μητρώα του κράτους (στο οποίο ανήκουμε σώνει και καλά και οι υπόλοιποι). Η μητέρα αυτή εκρύφθη όπισθεν βράχων ή θάμνων, αισθανόμενη τους διώκτες του μολόχ να πλησιάζουν. Σφίγγοντας το παιδί στην αγκαλιά της, σε μια στιγμή αισθήματος βαθυτάτης αδυναμίας προσευχήθηκε... Ήτο τελικώς αυτή η μετέρα αδύνατος ή εξόχως δυνατή;

Προσεύχομαι σημαίνει περισφύγγω το ζωντανό αίμα εις την αγκάλη μου δια να το διαφυλάξω από τους αιμοπότας.

Είναι γνωστό εις όλους το χαρητολόγημα περί του προσευχομένου να πεθάνει η γίδα του γείτονος. Ή, η δική μου προσευχή για να γίνει ο γιός μου αρχίατρος, επειδή η κόρη της γειτόνισσας έγινε γιατρός. Ενώ αυτός επιθυμεί να γίνει μηχανικός αυτοκινήτων. "Να το φωτήσει ο θεός το παιδί", δηλαδής. Εθισθήκαμε να θεωρούμε τους αγίους γραφεία εξυπηρετήσεων. Είναι γνωστή και η έκφραση: "γρήγορος άγιος". Λες και οι άλλοι πίνουν καφέ, πριν αποφασίσουν να κουνήσουν την αρίδα τους.

Ταμπουρώνουμε την φιλαυτία μας σε όρια "υπερβατικής κατανύξεως" με το ευφυολόγημα "εγώ προσεύχομαι για όλο τον κόσμο", αρνούμενοι στην πράξη την επιταγή του Μαχάτμα Γκάντι: "Γίνε ο ίδιος η αλλαγή που επιθυμείς για τους άλλους". Βεβαίως και εγώ αγαπώ τις τούρτες και το θαλάσσιο σκι. Ή ακόμη καλύτερα μια πρώτη θέση πίστα στον παράδεισο, διότι είμαι πιο καθαρός από τους άλλους, τους "αμαρτωλούς". Η επιταγή "Ας χάσω την ψυχή μου, αρκεί να κερδίσει αυτήν ο αδελφός μου", ως φρόνημα άκρας ταπεινώσεως και υπερκεράσματος του εγκλωβισμού στην φιλαυτία, ακούγεται εξωφρενική.

Συνεχίζεται...