29 Νοεμβρίου, 2007

ΜΕΝΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ...



Αφιερωμένο στον Α.Κ.


ΑΝΤΙΟ ΓΙΕ ΜΟΥ

Τόσα χρονάκια που μου λείπεις
να ΄ξερες πώς σε νοσταλγώ
πώς η καρδιά μου σε γυρεύει
στο πέλαγο είμαι ναυαγός

Και συ πουλάκι πάνω στο σύρμα
νομίζεις είσαι τσαμπουκάς
με ένα σήμα της ειρήνης
το σημαιάκι σου κουνάς

Γερόντοι που μετράνε μέρες
και φίλοι που μας νοσταλγούν
μονάχα οι άγριοι αγέρες
κάποτε μας κατανοούν

Μέσα στην ανυποταξία
τα χρόνια φεύγουνε σερί
για μια ιδεολογία
το σπίτι βγάζεις στο σφυρί

Προσβλέπεις λες σε κοινωνία
δίχως πολέμους και σφαγές
με τους εμπόρους του θανάτου
δεν θέλεις λες συναλλαγές

Εγώ ξέρω όμως πλέον
ότι δεν θα σε ξαναδώ
γι αυτό θα γίνω περιστέρι
στο σημαιάκι το μικρό




Δεν υπάρχουν σχόλια: