ΣΤΟ ΚΟΥΚΛΟΘΕΤΑΤΡΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

1. ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ: ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ Η ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΪΑΣ;

Θα ισχυριζόμουν ότι δεν είμαι καθόλου μόνος στο κουκλοθέατρο.
Με αρκετούς φίλους συνομιλούμε εδώ και δυόμισι δεκαετίες για τα τεκταινόμενα, για πράγματα που μόνο κρυμμένα δεν είναι, αλλά καθίστανται πλήρως προσβάσιμα για όσους θέλουν να ψάξουν λίγο κάτω από την επιφάνεια.
Με κάθε χρόνο που περνάει ερχόμαστε πλησιέστερα στην εγκαθίδρυση ενός εξουσιαστικού καθεστώτος χωρίς μάσκα. Ενός καθεστώτος, με το οποίο η εξουσία επιδεικνύει απροκάλυπτα την πραγματική μούρη της, διότι δεν πρόκειται περί προσώπου.
Γιατί άραγε φτάνουμε αυτήν την περίοδο στο σημείο, που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε "αποκάλυψη" της εξουσίας; Πρόκειται για ένα πλήρες ξεσάλωμα του "κακού", όπως ισχυρίζονται κάποια προφητικά ή "προφυτικά" κείμενα, με στόχο την πλήρη και απροκάλυπτη επικράτησή του, το οποίο πρόκειται να επιφέρει ένα άγριο εξοργισμό του Θείου, το οποίο θα παρέμβει στην συνέχεια με την μορφή κάποιου μεσσία για να αποδώσει την Νέμεση; Και ο άνθρωπος που μένει τελικά; Ποιος είναι ο ρόλος του στην "σκοτεινή" πορεία ανάπτυξης του "κακού" μέχρι την πλήρη επικράτησή του; Πρόκειται τελικά μόνο για τον παθητικό αχθοφόρο ενός πεπρωμένου σε διαρκή πτώση, στον οποίο δόθηκε μόνο τόση νοημοσύνη και μόνο τόσο περιορισμένη ετοιμότητα για ανατροπή των δεδομένων επικυριαρχίας του κακού, ώστε ως η μόνη ελπίδα που υφίσταται είναι να την κάνει με απαλά πηδηματάκια μέσω της μετανοίας προς κάποια διέξοδο ατομικής σωτηρίας;

Επ' αυτού το Ελληνικό Πνεύμα έχει λάβει ήδη θέση:
Ο Πλάτων στον Τίμαιο, αφού κάνει μια σύντομη αναφορά σε μεγάλες καταστροφές που προηγήθηκαν, θα διακηρύξει:
...βουληθείς γάρ ὁ Θεός ἁγαθά μέν πάντα, φλαῠρον δέ μηδέν εἶναι κατά δύναμιν...
καθώς και:
...λογισμοῠ δέ μετέχουσα καί ἁρμονίας ἡ ψυχή, τῶν νοητῶν ἀεί τέ τῶν ὂντων ὑπό τοῦ ἀρίστου ἀρίστη γενομένη των γεννηθέντων.

Ανέκαθεν η εξουσία στηριζόταν στο ένστικτο εξουσιασμού. Ένα ένστικτο, το οποίο καμία ιδεολογία, κανένα δόγμα δεν φρόντισε να αποκαλύψει. Ένα ένστικτο, που αφορά την πραγματική ψυχοσύνθεση του Κάιν, όχι αυτή που μας είπαν: Διότι ο Κάιν δεν σκότωσε τον αδελφό του, αλλά τον υποδούλωσε, για να τον έχει μια ζωή υποχείριο και σκλάβο του.
Εάν τον σκότωνε, προφανώς το κακό θα ήταν μικρότερο. Το αδίκημα θα ήταν υπό μια έννοια "στιγμιαίο". Ο Κάιν θα εκαρπούτο με αυτόν τον τρόπο τα περιουσιακά στοιχεία, τον έλεγχο στις πλουτοπαραγωγικές πηγές. Ποιος όμως θα δούλευε γι αυτόν; Ποιος θα τον υπηρετούσε και ποιος θα του απέδιδε τιμές;
Για την κυριαρχία επί του αδελφού του, έπρεπε ο Κάιν να επινοήσει ένα "σύστημα". Μια διαδικασία επιβολής, την οποία ο Άβελ θα θεωρούσε φυσική, αυτονόητη και ακόμη καλύτερα συμφέρουσα και για τον ίδιο. Η καλύτερη εξασφάλιση θα ήταν βέβαια αυτή να θεωρείται από θεού δοσμένη.
Αυτό είχε δυο συνιστώσες: Την αποβλάκωση του Άβελ και όπου αυτός σήκωνε κεφάλι, τον βούρδουλα.
Ως μέθοδος αποβλακώσεως εγκαθιδρύθηκε το κουκλοθέατρο. Ο Άβελ δεν έπρεπε ποτέ να κατανοήσει τι είναι πραγματική ζωή. Μόνο που στο κουκλοθέατρο της πλασματικής πραγματικότητος οι κούκλες είναι άνθρωποι και τα νήματα αόρατα ή κρυμμένα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι το κουκλοθέατρο δεν έχει αποκαλυφθεί κατά καιρούς. Και είναι επόμενο, όσο τα σχέδια της εξουσίας κλιμακώνονται και γίνονται πιο απροκάλυπτα, οι αποκάλυψη του σκηνικού να εντείνεται. Πριν εικοσιπέντε χρόνια, αναφέροντας κάποια δεδομένα, τα οποία σήμερα αποτελούν εν πολλοίς κοινές διαπιστώσεις, μας έδειχναν με το δάκτυλο και μας αποκαλούσαν συνωμοσιολόγους, σαν να αναφέροντο σε κάποιο είδος ψυχικής νόσου. Είναι επόμενο, όσο αυτά τα ζητήματα γίνονται κοινός τόπος, το μεγάλο ζητούμενο να είναι η διέξοδος.
Σε δυο σημαντικά κείμενα του Henry Makow Ph.D. σχετικά με τις πρόσφατες εξεγέρσεις στις αραβικές χώρες, τα οποία αναδημοσίευσε μεταφρασμένα στα Ελληνικά το ιστολόγιο Φιλοπατρία:
Η Αίγυπτος είναι μια άλλη “παρδαλή” επανάσταση του Σόρος
και Αίγυπτος: Ετοιμασία του σκηνικού για τον Γ’ ΠΠ
και στα οποία παρέχονται κάποια σημαντικά στοιχεία για το κουκλοθέατρο της πρόσφατης εξέγερσης στις αραβικές χώρες, γίνεται λόγος και για τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, μέσα από τα γραπτά του αρχιερέα του τεκτονισμού Albert Pike, τα οποία δημοσιεύθηκαν τον προπερασμένο αιώνα.
Το ερώτημα που προκύπτει σχετίζεται με τον ρόλο του ενεργού ανθρώπου. Αυτού, που δεν συμβιβάζεται με τον ρόλο του αιωνίως ποδοπατημένου από τις εξελίξεις, αυτού που δεν δέχεται να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι δεν έχει άλλη επιλογή, από το να αποτελεί το αιώνιο θύμα του πεπρωμένου. Αυτού που δεν δέχεται την ατομική σωτηρία ως παραθυράκι διαφυγής από ένα σύστημα, το οποίο πολτοποιεί την ανθρωπότητα, αυτού που θέτει την σωτηρία της ανθρωπότητος υπεράνω των ατομικών του δεδομένων, όπως διακήρυξε ο Μπέρντολντ Μπρεχτ στις "Μέρες της Κομμούνας":
- Κανένας ή όλοι, όλοι ή κανείς!

Μήπως λοιπόν - όσο στημένο κι αν είναι εκ των προτέρων το σκηνικό - τα σχέδια της εξουσίας, τα οποία έχουν εξαγγελθεί ως πεπρωμένο, δεν αποτελούν τίποτε περισσότερο από σχέδια, μπροστά στην μεγάλη επερχόμενη εξέγερση του Άβελ ενάντια στον Καϊνισμό;


2. ΤΟ ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΣΤΙΣ ΑΡΑΒΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ

Τα δεδομένα, τα οποία στοιχειοθετούν τον στημένο χαρακτήρα της προκειμένης εξεγέρσεως στις αραβικές χώρες, είναι πλέον πάρα πολλά. Τα παγκόσμια εξουσιαστικά κυκλώματα οργανώνουν εξεγέρσεις με σύνθημα την εναλλαγή των παρόντων ανδρεικέλων τους στην εξουσία με άλλα, εξ ίσου πιστά σε αυτούς.
Η Αίγυπτος είναι στα νύχια του ΔΝΤ. από το 1991 με τοπικό κουίσλιγκ τον Μουμπάρακ. Το ίδιο ισχύει και για την Τυνησία με τύραννο τον Μπεν Αλή. Τα μέτρα που επιβάλουν οι διεθνείς οδοστρωτήρες της διαλύσεως και καταλύσεως των χωρών είναι από την πρόσφατη ανοιχτή αποικιοποίηση της Ελλάδας γνωστά: Ιδιοτικοποίηση των πάντων, διάλυση της εσωτερικής παράγωγης, εκμηδένιση των εργασιακών σχέσεων, ελαχιστοποίηση του λαϊκού εισοδήματος στα όρια της φτώχειας.
Οι ΗΠΑ με μακρύ χέρι το φασισταριό της θρησκευτικής αποχαύνωσης της "Μουσουλμανικής Αδελφότητος" ουδέποτε έκρυψαν ότι βρίσκονται πίσω από την οργάνωση των εξεγέρσεων. Η αδελφότητα ζήτησε ανοιχτά και απροκάλυπτα την ανάθεση της διακυβέρνησης της Αιγύπτου στο μπουλντόκ των ΗΠΑ Ελ Μπαραντέϊ.
Σας καλώ να δείτε την ιστοσελίδα του CRISIS GROUP, στο οποίο ανήκει ο εν λόγω "κύριος" μαζί με τον Τζωρτζ Σόρος (στην εκτελεστική επιτροπή) . Στον "οργανισμό" συμμετέχουν όλοι εκείνοι που πρωτοστάτησαν στο στήσιμο των τελευταίων πολέμων εναντίον χωρών, με πρωταγωνιστές τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ: Γουέλσευ Κλαρκ, Γιόσκα Φίσερ, Κόφυ Ανάν, Σολάνα, Αρτισάρι και λοιποί διεκπεραιωτές όσων προηγούνται των βομβαρδισμών αμάχων.
http://www.crisisgroup.org/en/about/board.aspx

Ο καθηγητής Michel Chossudovski, ο οποίος είναι άριστος γνώστης σχετικά με τις διεθνείς εξελίξεις, καταθέτει τα εξής σχετικά με την εξέγερση στην Τυνησία και την Αίγυπτο σε ένα σημαντικό άρθρο στο Global Research με τίτλο:
Οι δικτάτορες δεν δίνουν εντολές, υπακούουν σε εντολές
Στις 14 Ιανουαρίου μετέβη ο υπουργός αναπληρωτής εξωτερικών των ΗΠΑ Jeffrey Feltman στην Τυνησία και απαίτησε απροκάλυπτα να γίνουν μεταρρυθμίσεις. Στις 18 Ιανουαρίου δήλωσε, ότι μόνο νέες εκλογές θα μπορούσαν να προσδώσουν ισχύ και φερεγγυότητα στην ηγεσία της χώρας, με βάση την πολιτική βοήθεια που προσφέρουν οι ΗΠΑ.
Τα δημοσιεύματα για την παρέμβαση των ΗΠΑ στην Τυνησία στα πλαίσια της εξέγερσης, όπως αφθονούν, όπως στη AFP: Usa helping shape outcome from Tunisian uprising
Τα στρατηγεία της Ουάσιγκτον επιχειρούν με επιτυχία την ενσωμάτωση της Αιγυπτιακής αντιπολίτευσης εδώ και πολλά χρόνια. Προς αυτήν την κατεύθυνση έχουν στήσει και δραστηριοποιήσει δυο ιδρύματα. Το National Endowment for Democracy (NED) και το Freedom House (FH). Και τα δυο ιδρύματα διατηρούν επαφές με το Κογκρέσσο και έχουν προηγηθεί καταγγελίες, ότι σε αυτά ενέχεται η CIA. Και τα δυο αυτά ιδρύματα παρεμβαίνουν στις πρόσφατες εξεγέρσεις των Βορειοαφρικανικών χωρών. Ο Stephen Gowans, γνωστός αναλυτής, δημοσίευσε τον Ιανουαάριο ένα άρθρο με τίτλο "Τι μένει;" στους New York Times, όπου ανέφερε:
"Το NED οργανώθηκε από την κυβέρνηση Ρήγκαν, μετά την αποκάλυψη του ρόλου που διεξήγαγε η CIA στις απόπειρες υπόθαλψης και ανατροπής ξένων κυβερνήσεων, επειδή τα κόμματα, οι οργανώσεις, τα έντυπα και οι ακτιβιστές που χρηματοδοτούντο από την CIA, είχαν μεγάλη πτώση της αξιοπιστίας τους. Τότε ανέλαβε η NED, ως υπερκομματικό ίδρυμα και με την συμμετοχή των δυο κομμάτων, αλλά και της ηγεσίας των συνδικάτων(!) και του Εμπορικού Επιμελητηρίου των ΗΠΑ την χρηματοδότηση οργανώσεων που κλιμάκωναν την ανατροπή ξένων κυβερνήσεων.
Σε ένα δελτίου τύπου αναφέρει το Freedom House:
"Η Αιγυπτιακή κοινωνία των πολιτών είναι ιδιαίτερα δυνατή ενώ επιχειρείται η ανακοπή της. Εκατοντάδες ΜΚΟ σε αυτή την χώρα αγωνίζονται για τα πολιτικά δικαιώματα, μέσα σε ισχυρά ελεγχόμενο περιβάλλον".
Η πολιτική των ΗΠΑ διακρίνεται από την πλέον διπλοπρόσωπη ωμότητα. Από την μια διατηρούν την απάνθρωπη και βίαιη δικτατορία του Μουμπάρακ, από την άλλη χρηματοδοτούν και προωθούν την ανατροπή του μέσω ΜΚΟ. Υπό την αιγίδα του Freedom House προσκάλεσε η Κοντολίζα Ράις το 2008 Αιγυπτίους αντικαθεστωτικούς και αντιπάλους του Μουμπάρακ στο υπουργείο εξωτερικών, όπου έγινε σύσκεψη με τον σημαντικότερο σύμβουλο επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής της κυβερνήσεως Μπους Stephen Hadley.
Το πρόγραμμα του Freedom House με την επονομασία "Μια Νέα Γενεά για την Αίγυπτο" κατέστη περιώνυμο τόσο στις ΗΠΑ όσο και στο εξωτερικό. Σωρεία Αιγυπτίων, οι οποίοι ήσαν μπράβοι των ΜΚΟ μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ με υποτροφίες του ιδρύματος. Η Ράις τους χαρακτήρισε ως "την ελπίδα και το μέλλον της Αιγύπτου" και οργάνωσε τις επαφές τους με μέλη του Κογκρέσου και των ειδικών ασφαλείας.
http://www.freedomhouse.org/template.cfm?page=66&program=84>

Μια αποστολή, αποτελούμενη από τους βασικούς ακτιβιστές που συμμετείχαν στα προγράμματα της Ράις συνάντησε τον Μάιο του 2009 η Χίλλαρυ Κλίντον, ακριβώς μια εβδομάδα πριν την επίσκεψη του Ομπάμα στην Αίγυπτο. Στην συνάντηση με τους 16 ακτιβιστές συμμετείχε και γνωστός από τις παρεμβάσεις στην Τυνησία που προαναφέρθηκαν Jeffrey Feltman.
Οι ακτιβιστές συμμετείχαν και σε ένα πρόγραμμα, όπου εξασκήθησαν και διδάχθησαν τρόπους παρέμβασης στα πολιτικά δρώμενα και εξάσκηση επιρροής, καθώς και τα "προτερήματα" του συστήματος διακυβέρνησης των ΗΠΑ.
http://www.freedomhouse.org/template.cfm?page=70&release=989

Γίνεται κατανοητό, ότι τα εν λόγω προγράμματα αποτελούν κλιμάκωση παρασκευής πρακτόρων.
Η πλέον ωμή όμως παρέμβαση των ΗΠΑ στις Ισλαμικές χώρες γίνεται με την ύπουλη πρακτική της "ισλαμικής αδελφότητος", στην οποία θα αναφερθώ στην συνέχεια.

συνεχίζεται...