Σκυλόψαρο Μπλουζ
Δεν θέλω να είμαι αφρόψαρο
μέσα στην συγκυρία
στον πάτο αν θέλεις τράβα με
μ' άσε με καρχαρία
Δύναμη που προέρχεται
από τις καταστάσεις
βρωμάει γαλαζόπετρα
στα βάθη της θαλάσσης
Την δύναμη θέλω ν' αντλώ
μονάχα απ' τα σαγόνια
την τρίαινα όταν θωρώ
του άγριου Ποσειδώνα
Και όταν μερακλώνεται
και φτιάχνει τρικυμίες
ταβλάκι παίζω ήρεμος
μαζί με τους ξιφίες
Μαύρο φτερό μου φύτεψαν
τα κύματα στην πλάτη
ηγεμονίας σύμβολο
στις θάλασσας το αλάτι
Αγέρωχοι οι ελιγμοί
σε πόντους και παράλια
καθώς το λείο δέρμα μου
χαϊδεύει τα κοράλλια
Πλανώνται όσοι νομίζουνε
ότι γυρεύω κρέας
μπλουζάκια μόνο αναζητώ
και ατμόσφαιρα παρέας
Αφιερωμένο στην αγάπη σας,
Πελαγοφίαλος
8 σχόλια:
AMICUS OPTIMA VITA E POSSESSIO..
καλο βραδυ
http://www.youtube.com/watch?v=NtV2iN6jMvM&feature=related
και οι Ελληνες Blues Wire
http://www.youtube.com/watch?v=wJAHztTdyGE&feature=related
ωραιο το νεο θεμα στο blog
Υπέροχο!!!
Μara.
Εξαίρετο Μποτίλια!
Ωραίο το νέο skin
Έχεις νοσταλγια για τη θάλασσα μάλλον.Καιρός να έρχεσαι στην πατρίδα μας την πανέμορφη.
Τα γράμματα μόνο είναι κάπως...
Μήπως ήταν καλύτερα τα προηγούμενα, για τους μαχητικούς αγρότας των πόλεων;
Επ ευκαιρία: διάβασα για μια μηνυση που κατατέθηκε αλλά εξαιρεί κάποιον πολιτικό,και έτσι αυτοακυρώνεται.
Όσοι ψήφισαν ΝΑΙ στην υποδούλωση ενέχονται.
@αλλενάκι
το ποιημα εξαίρετο
@αλλενάκι
Χρόνια είχα να τ'ακούσω το "Σκυλόψαρο μπλουζ", αδελφέ! Κάπου βρίσκεται καταχωμένο σε κάποια κούτα με τις "Ταινίες του Υπογείου" (Basement Tapes), σε διάφορες εκτελέσεις. Μήπως θα 'πρεπε να ξαναβγούν όλα τα τραγούδια της ΠΟΡΦΥΡΑΣ, κάποια στιγμή; Πολλοί θα ήθελαν να τ'ακούσουν, νομίζω.
Σε ασπάζομαι
Ιωάννης
@ Νίκος, Mara
Σας ευχαριστώ θερμά.
@ Ζάχαρη
Πραγματικά ένα μοναδικό κομμάτι του Muddy Waters, που αναδεικνύει το off beat ως κυρίαρχο στοιχείο του Μπλουζ. Με αδιαπραγμάτευτα μινιμαλιστικό τρόπο, μετά την απλή πάγια φράση που χρησιμοποιεί ως εισαγωγή, παραμένει στον βασικό τόνο καθ' όλη την διάρκεια, κλείνοντας με ένα πολύ απλό turn around. Εφαρμόζοντας την αρχή, ότι to blues feeling δεν βρίσκεται κύρια στο σχήμα, αλλά στην διάθεση και τον αυτοκαθορισμό.
@ αλλενάκι
Η νοσταλγία για νερό υπάρχει πάντοτε. Όμως, όσο ωραία κι αν είναι η Ελλάδα, μέσα από αυτά που υφίσταται, αρκετοί επιλέξαμε αυτό που περιγράφει ο Μαγιακόφσκι στον στίχο:
"Από μεγάλη αγάπη για την ζωή, προτίμησα τον θάνατο".
Οι Αγρότες των Πόλεων, από την στιγμή που είδαν το ψηφιακό φως της οθόνης, αποτελούν μια οντότητα, που δρα στο παρόν και ταξιδεύει στο μέλλον. Διατηρούν τα πρωτεία, ακόμη και όταν λάμπουν μόνο σε εσωτερικές οθόνες.
@ Ιωάννης
Αδελφέ, η τηλεπάθεια εκδικείται με την έκπληξη.
Εχθές συνάντησα μετά από δυο περίπου χρόνια τον Γιώργο. Πριν βγω έξω, ήμουν σίγουρος ότι κάπου θα τον πετύχαινα. Η μέρα όμως πέρασε χωρίς να συμβεί αυτό. Όταν επέστρεφα το βράδυ πριν τα μεσάνυχτα με το ποδήλατο, προσπέρασα μέσα στο σκοτάδι του πάρκου κάποιον που κοίταγε παράξενα. Επέστρεψα για παρεξήγηση. Ήταν ο Γιώργος.
Καθήσαμε σε ένα παγκάκι δίπλα στο κανάλι συγκινημένοι. Μιλήσαμε αρκετά και για σένα, για όλη την παρέα. Εξομολογηθήκαμε και κάτι μπλουζάκια, ο ένας στον άλλον.
Μέχρι που έδωσες και εσύ σήμερα διαπιστευτήρια.
Και εγώ ελπίζω, ότι κάποτε θα βρεθούμε όλοι ξανά, για να βγάλουμε και τα κομμάτια.
Ακου τώρα το πιο κουφό! Την ώρα που εσείς συζητούσατε στο πάρκο, εγώ έτρεχα το μικρό μου Laurens-Λαυρέντιο στωμ Παίδων για ράμματα, γιατ' είχε πέσει απ'το κρεββάτι κι είχε σκίσει το πηγούνι του. Και με την αγωνία για τολ Λαυρέντιο, άνοιξε φαίνεται η κεραία του Love radio κι έπιασε το σήμα ;)
Να μην παραξενευτής αν εμφανιστούν ξαφνικά κι ο Νίκος κι ο Χριστόδουλος, διαδικτυακώς, τηλεφωνικώς ή άλλως πως.
Ιωάννης
Δημοσίευση σχολίου