ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ - ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΠΟΥ ΦΑΡΜΑΚΩΝΟΥΝ. ΜΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ (ΜΠΟΥΡΛΑΣ ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ)

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

(Επειδή η εισαγωγή αφορά έντονα αυτοβιογραφικού χαρακτήρα αναφορές, όποιος επιθυμεί, μπορεί να την παρακάμψει, μεταβαίνοντας στο κεφάλαιο 4, χωρίς απώλειες, όσο αφορά την συνοχή τής παράθεσης τού θέματος).

   Αυτή η σειρά αναρτήσεων ξεκίνησε με αφορμή την σύλληψη τού Άλμπερτ Μπουρλά, που ανακοινώθηκε αποκλειστικά από ένα έντυπο, παρέχοντας το έναυσμα για μια διερεύνηση, σχετικά με το τι μπορεί να έχει συμβεί πραγματικά στα παρασκήνια. Αρχικά θεώρησα ως πιθανή εκδοχή, ότι η σύλληψη τού μπουρλά, εφόσον αυτή έχει όντως γίνει, μάλλον αφορά την μεταφορά του σε καθεστώς προστατευόμενου μάρτυρα, στα πλαίσια μιας καμπάνιας να διαμορφωθεί ένα συγκροτημένο κατηγορητήριο ενάντια στο συνολικό πλέγμα τής εταιρίας Pfizer και τις διασυνδέσεις του με το ευρύτερο κατεστημένο. Αυτό, που έχει καθιερωθεί πλέον στα πλαίσια κάθε ρεαλιστικής αναφοράς, να αποκαλείται “βαθύ κράτος”. Αυτός ο προσδιορισμός εκτιμώ, ότι περιέχει ένα πλεονασμό, ίσως στην βάση μιας θεμιτής πρόθεσης, που αποσκοπεί να διαφωτίσει τον μέσο άνθρωπο σχετικά με τις συνωμοσίες, που εμπλέκονται και εξυφαίνονται μέσα στα κρατικά στεγανά. Κατά την άποψή μου ο όρος κράτος είναι αφ' εαυτού επαρκής, για να αποδώσει το εν τέλει περιεχόμενο τής έννοιας. Η λέξη κράτος σημαίνει δύναμη, τουτέστιν επιβολή. Και η επιβολή δεν είναι είναι παρά η κατίσχυση των ισχυρότερων επί των λιγότερο ισχυρών. Οι διάφορες προφάσεις των κρατικών παραγόντων, ότι η εν λόγω κατίσχυση αφορά κυρίως λόγους προασπίσεως τής επικράτειας από εξωτερική επιβολή και όσο αφορά το εσωτερικό, προσανατολίζεται στην σκόπιμη και εύστοχη διαχείριση των κοινών υποθέσεων προς όφελος των πολιτών, ουδέποτε με έπεισαν στο ελάχιστο. Εισήλθα στην εφηβεία μέσα σε ένα καθεστώς ηλιθιοποίησης, όπου κυριαρχούσε η λογοκρισία και τα στρατιωτικά εμβατήρια, που πλάσαρε καθημερινά στο ραδιόφωνο και στα “επίκαιρα” των κινηματογράφων ένα σχιζοφρενή πωρωμένο ηλίθιο, ο οποίος με κατάφωρη στρέβλωση τής γραμματικής και τού συντακτικού τής Ελληνικής Γλώσσας διακήρυσσε την άκρως υποτιμητική για κάθε εχέφρονα άνθρωπο φανφάρα “αποφασίζομεν και διατάσσομεν”, ενώ ένας άλλος κοντοπόδαρος με καράφλα και ένα μόνιμο χαμόγελο χωρίς συγκεκριμένη αιτία προβαλόταν κρατώντας μονίμως ένα μυστρί να θεμελιώνει την ανάπτυξη τής υπανάπτυξης. Ένας απολιτίκ περίγυρος των βιολογικά μεγαλύτερων, αλλά νοητικών νηπίων, μού υποδείκνυε ως εν τέλει μοναδικό στόχο για την ηλικία μου τις σπουδές και την καριέρα, εξωθώντας με έμμεσα με αυτό τον τρόπο να καταφύγω στην φρούδα εξέγερση τής ροκ μουσικής, βλέποντας κάποια φιλαράκια μου να αυτοκτονούν, ή να φυλακίζονται για ναρκωτικά. Ευχαρίστως αποδέχομαι τις καταγγελίες κάποιων μεγαλύτερων σε ηλικία, ότι ο αυταρχισμός, η αυθαιρεσία και η διαφθορά των προηγούμενων κοινοβουλευτικών καθεστώτων ήταν χειρότερες από αυτούς τής δικτατορίας, αλλά, παρόλα αυτά αδυνατώ να κατανοήσω, για ποιον λόγο θα έπρεπε να συμπαθώ τους εν λόγω ψυχοπαθείς. Σε ηλικία 16 ετών το 1971 με συνέλαβε στην περιοχή Χίλτον ένας ασφαλίτης, διότι φόραγα ένα μπλου τζην μπουφάν, που είχα γράψει την λέξη “Ελευθερία”. Αφού με οδήγησε στην ασφάλεια Ιλισίων και μού πήραν αποτυπώματα με οδήγησαν στον ανακριτή. Αυτός ωρυόταν χτυπώντας το χέρι του στο τραπέζι “Ποιός είσαι εσύ ρε χαμίνι, που θα μας μιλήσεις για ελευθερία;”. Τότε τού απάντησα, ότι είμαι μαθητής και θεωρώ καθήκον μου, αντί να διαβάζω μίκυ μάους, να μελετάω βιβλία κυρίως για την Ελληνική Ιστορία”. Χάνοντας την υπομονή του με ρώτησε, τι γνωρίζω για τον κομμουνισμό. Τού απάντησα, ότι από όσα γνωρίζω, πρόκειται για κάποιο πολίτευμα, που κάνει τον άνθρωπο ευτυχισμένο. Τότε με ρώτησε: “Ο πατέρας σου σού τα λέει αυτά, ρε;” Προσθέτοντας, ότι αν ήμουν δύο χρόνια μεγαλύτερος, θα με έσπαγε στο ξύλο. Τού απάντησα, ότι αυτά τα ακούω στην τηλεόραση από τον κύριο Γιωργαλά”. Αφού με ρώτησε, τι γνώμη έχω γι' αυτόν, τού απάντησα, ότι θεωρώ τον κύριο Γιωργαλά εξαιρετικό ρήτορα και σπουδαίο πνευματικό άνθρωπο, γι αυτό φροντίζω να μην χάνω καμία εκπομπή του στην τηλεόραση και τις παρακολουθώ όλες με μεγάλη προσοχή. Τότε ο τύπος ξαφνικά ηρέμησε, άρχισε να με χαϊδεύει και με ρώτησε, εάν θέλω να μού φέρουν πορτοκαλάδα. Έτσι κατάλαβα, ότι έχω να κάνω με ανθρώπους, που έχουν ξεφύγει ή από τρελάδικο, ή από τον ζωολογικό κήπο. Σε τέτοιου είδους ερωτήσεις μού έδωσε την κατάλληλη απάντηση ένας φίλους, που ήταν αρκετά μεγαλύτερος από εμένα. Μού εξήγησε, ότι σε όποιου είδους καθεστώς, άσχετα ποια πολιτική κατεύθυνση αυτό μπορεί να ακολουθεί προς τα δεξιά, αριστερά, καθέτως, οριζοντίως, ή διαγώνια "ο μπάτσος θα παμείνει ο ίδιος. Πρόκειται για μια πάστα ανθρώπων, που είναι έτοιμη για ένα μισθό, να τρομοκρατήσουν και να ξυλοφορτώσουν αδύναμους ανθρώπους. Φυσικά δεν ισχυρίζομαι, ότι είναι όλοι, παντού και πάντοτε το ίδιο. Στην πορεία γνώρισα αστυνομικούς, που ήσαν εξαιρερετικοί άνθρωποι, τούς οποίους εκτιμώ βαθιά και γίναμε καλοί φίλοι. Αυτοί όμως είναι κατά την γνώμη μου μια μειοψηφία. Σε αυτούς οφείλεται η φωτεινή πλευρά των σωμάτων ασφαλείας, που κάποιες φορές επιτυγχάνει κάποιες σποραδικές, αλλά πολύ σημαντικές, καταστολές τού ποινικού εγκλήματος. Δεν έχω κρύψει στις αναλύσεις μου, ότι θεωρώ, πως τμήμα των σωμάτων ασφαλείας είναι δυνατόν να έχει σημαντική συμμετοχή στην διαδικασία τής απελευθέρωσης τής κοινωνίας. Αυτό πηγάζει από την ψυχολογία, που σε κάποιους επενεργεί η κατ' όνομα αποστολή τους, που είναι η διαφύλαξη τής τάξεως, ασχέτως τού τρόπου που η πολιτική διαστρέφει εκάστοτε αυτήν την έννοια. Όμως, η κρατική αντίληψη για τα σώματα ασφαλείας, εκφράζεται χαρακτηριστικά από την φράση ενός δικαστού, που άκουσα σε μια δίκη: “Κατηγορούμενε, για ποιον λόγο αντιμίλησες στο όργανο”; Ο υποβιβασμός ενός ανθρώπου σε “όργανο”, εκτιμώ, ότι τού αποστερεί κάποιες από τις στοιχειώδεις ιδιότητες ενός ζώντος όντος.

   Στις εισαγωγικές εξετάσεις για τα ΑΕΙ έλυσα εντός τεσσάρων λεπτών μια άσκηση τριγωνομετρίας, που οι μαθηματικοί, που επέλυαν τα θέματα των εξετάσεων για να τα δημοσιεύσει ο ημερήσιος τύπος, χρειάστηκαν τρεις εβδομάδες. Φυσικά απερρίφθην, γεγονός για το οποίο ευγνωμονώ το πεπρωμένο, διότι με αυτόν τον τρόπο μπόρεσα να πάρω των οματιών μου και να σηκωθώ να φύγω, με αποτέλεσμα να μπορέσω να γνωρίσω και κάποιες άλλες ταπέτες, οι οποίες όμως, όπως πολύ γρήγορα διαπίστωσα, ανήκαν ουσιαστικά στην ταπετσαρία τού ίδιου δωματίου, που νίμιζα ότι άφησα φεύγοντας πίσω μου, στο οποίο η πονηρία τού διεθνούς κρατικού κατεστημένου, είχε φροντίσει να μην μπει το δια νόμου καθορισμένο κόκκινο φωτάκι. Ήδη μετά τούς πρώτους μήνες τής μετάβασής μου στην Γερμανία το 1973, η ψυχρολουσία ήταν αναπόφευγη. Άφησα μια χώρα, που βρισκόταν υπό δικτατορικό καθεστώς και στην οποία, κατά την γνώμη μου κυριαρχούσε πλειοψηφικά ο αρχοντοχωριατισμός και τα μικροαστικά κόμπλεξ, ανεξαρτήτως σε ποιο κοινωνικό στρώμα ανήκε κάποιος, για να μεταβώ σε μια χώρα τής υποτίθεται “προηγμένης” Ευρώπης, που νόμιζα, ότι (επί εποχής καγκελαρίας τού Βίλυ Μπραντ) το καθεστώς ήταν σοσιάλδημοκρατικό και φιλελεύθερο. Πολύ γρήγορα διαπίστωσα όμως, ότι τα κάγκελα τής καγκελαρίας, δεν ήσαν τίποτε περισσότερο από το κάγκελο τής γνωστής “κυρίας”. Ο τυπάς από την μια έστελνε όπλα στον στρατό τής Πορτογαλίας στις Αφρικανικές αποικίες και από την άλλη προμήθευε με επιδέσμους και ιώδιο τούς αντάρτες τού αντιαποικιακού αγώνα, για να φροντίζουν τα τραύματά τους. Χαρακτηριστικό είναι, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων τού Βερολίνου στεγαζόταν τότε σε σπίτια, που κατασκευάστηκαν στις αρχές τού περασμένου αιώνα. Τα διαμερίσματα σε αυτά δεν είχαν ούτε τουαλέτες, ούτε λουτρά στο εσωτερικό τους. Στο κλιμακοστάσιο κάθε ορόφου υπήρχε μια πολύ στενή τουαλέτα, για να την χρησιμοποιούν δύο ή τρεις οικογένειες. Ντους υπήρχαν μόνον στα εργοστάσια και η πλειοψηφία των κατοίκων πλενόντουσαν στα δημόσια λουτρά, όποτε είχε ο Κομφούκιος γενέθλια.  

   Κατανοώντας τι εστί "πολιτισμός" των "προηγμένων" χωρών, ξεκίνησα τις σπουδές, πετώντας στην κυριολεξία επτά χρόνια στον κάλαθο των αχρήστων. Μπήκα βλάκας και βγήκα ηλίθιος. (Φυσικά στην συνέχεια υποχρεώθηκα να μάθω πολύ καλά το αντικείμενο τού επαγγέλματός μου μόνος μου, ώστε να μπορέσω να επιβιώσω και να διακριθώ σαν επαγγελματίας στην συνέχεια. Μετά από δεκάδες αιτήσεις προσλήψεως, μού τις επέστρεφαν όλες ταχυδρομικώς, και κανείς δεν με προσλάμβανε, μάλλον διότι δεν θεωρούσαν κατάλληλο το χρώμα των μαλλιών μου. Για να μπορέσω να αποκτήσω γνώσεις στον τομέα των κατασκευών, επειδή δεν μπορούσα να συμβιβαστώ με την ιδέα να δουλέψω σαν σερβιτόρος στα ελλαδίτικα καπηλειά τού Βερολίνου, ή οδηγός ταξί, όπως έπραξε μεγάλος αριθμός αποφοίτων, που δεν επέστρεψαν μετά τις σπουδές στην Ελλάδα, αποφάσισα να ιδρύσω μια εργολαβική εταιρία, χωρίς το παραμικρό κεφάλαιο, χωρίς γνώσεις στο αντικείμενο και με μηδενική εμπειρία. Ως ήταν φυσικό, με περίμεναν οι καρχαρίες τής αγοράς στην γωνία, για να μού φορτώσουν δυο φαλιμέντα στην πλάτη, εκμεταλλευόμενοι την νεανική μου αφέλεια, αλλά και την δίψα μου για μάθηση και απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας. Περνώντας δια πυρός και σιδήρου μέσα από τα γιαπιά, αναγκάστηκα στην συνέχεια για μια τριετία να εργαστώ ως λαντζέρης σε μεγάλο συνεδριακό κέντρο επί μια τριετία, για να ξεπληρώσω τα σπασμένα στις μάντρες υλικών. Για να μην τρελαθώ, μετέβαινα μετά την δουλειά στην Κρατική Βιβλιοθήκη, όπου μελετούσα περισσότερες ώρες. Έχοντας αποκτήσει μια αντιπάθεια μέσα σε αυτήν την πορεία, απέναντι στα κρατικά και μη κατεστημένα, προσπαθούσα να εντοπίσω το βάθος, αυτού που θεωρούσα αιτία τής κακοδαιμονίας. Εκείνη την περίοδο διαπίστωσα, ότι τα σύμβολα των διάφορων μιλιταριστικών κυκλωμάτων ήσαν όλα σύμβολα μαύρης μαγείας. Παρόλο που αυτός ο εντοπισμός μού φάνηκε παράξενος, συνέχισα να ερευνώ σχετικά. Το μεγάλο προτέρημα τής Κρατικής Βιβλιοθήκης δεν ανάγεται μόνον στον τεράστιο αριθμό βιβλίων, που αυτή διαθέτει. Έχουν ενσωματωθεί σε αυτήν δυο εξαιρετικής σημασίας αρχεία βιβλίων. Το πρώτο αφορά όλο το υλικό τής βιβλιοθήκης των ανακτόρων τής Πρωσίας, με χρήση των οποίων οι σύμβουλοι τού αυτοκράτορα διαμόρφωναν πολιτική. Το δεύτερο αφορά τα βιβλία των διάσπαρτων στο Βερολίνο τεκτονικών στοών, που εκδόθηκαν από τον 19ο αιώνα μέχρι το 1950 περίπου. Πρόκειται για ένα άκρας αξίας, δυσεύρετο πρωταρχικό υλικό, για κάποιον που θέλει να ερευνήσει. Τα δεκάδες χιλιάδες πιάτα για πλύσιμο, που μού έφερνε η ταινία παραγωγής, ήταν για μένα θείο δώρο. Πρόκειται πρακτικά για ένα είδος εργασιοθεραπείας, που δεν μού άφηνε περιθώρια να σκέπτομαι τα παθήματά μου και την ρεμούλα τής αγοράς. Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες μπόρεσε να ηρεμήσει το ταραγμένο μου μυαλό, μέσω τής μπουγάδας των πιάτων. Έτσι είχα όλη την άνεση να επικεντρωθώ, μετά το πέρας τής λάντζας, στην μελέτη τής θρησκειολογίας και τής συνωμοσιολογίας. Μέσα από αυτήν την διαδικασία ήταν επόμενο, να διαπιστώσω, ότι η βάση των κρατών, ελεγχόταν κρυφά από μια υπερεθνική συνομοταξία μαύρων μάγων. Αυτή η διαπίστωση είχε συνέπεια, να μετατραπώ από αναρχικός σε εξορκιστή κυνηγό βρυκολάκων. Καθ' ότι, πριν συμβεί η δουλειά με το πασαλάκι, πρέπει να αποκαλυφθεί το κύκλωμα των λεγάμενων, όπως και οι υπηρέτες τους, που μεταφέρουν, τρόπος τού λέγειν, τα φέρετρα κατά την διάρκεια τής ημέρας στούς σκοτεινούς κρυψώνες, μακρυά από το φως τού Ηλίου.

Και επειδή ως ορθώς λέγεται, “μάθε τέχνη κι άστηνα, κι αν πεινάσεις πιάστηνα”, διαπιστώνω, ότι όλη η πρακτική που επιβλήθηκε από τα κράτη με αφορμή τον “κορωνοϊό” (εγκλεισμοί, πλύσιμο χεριών, μασκοφορία κλπ.) αποτελείται από κεκαλυμμένα τελετουργικά μαύρης μαγείας, τα οποία θα αναλύσω σε επόμενο κεφάλαιο.

 

4. ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ PFIZER ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΠΟΥ ΟΡΘΩΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ 

    Ξεκινώντας λοιπόν από τα ερωτήματα, που εγείρει η είδηση τής σύλληψης τού μπουρλά, προχώρησε η προβληματική και τα ερωτήματα που με απασχολούν, στα παρασκήνια που κινούν τα νήματα πίσω από την όλη διαδικασία και που υπερβαίνουν κατά πολύ τελικά, τα όποια ερωτηματικά μπορούν να εγείρονται αναφορικά με το συγκεκριμένο πρόσωπο. Οπωσδήποτε, το εάν αυτός, που ως υποτιθέμενος επιστημονικός και οικονομικός επικεφαλής τής βασικότερης των εταιρειών, που παρασκευάζουν το συγκεκριμένο βιολογικό όπλο, για να επιβληθεί παγκοσμίως (με κάποιες εξαιρέσεις) μέσω μιας καμπάνιας σκληρότατου εξαναγκασμού, βρίσκεται σε καθεστώς προστατευόμενου μάρτυρα, ή εάν πρόκειται για ένα πολυπρόσωπο φαντομά, που διακινείται μέσω περισσότερων μασκαράδων, δεν μπορεί να είναι ήσσονος σημασίας. Πλην όμως, εν όσω μεγάλο μέρος τού ανθρώπινου κοπαδιού ακολουθεί με πειθώ, δείχνοντας εμπιστοσύνη στα παρασκευάσματα κάποιων φαρμακευτικών εταιρειών, που διοχετεύονται εκουσίως στο σώμα τους, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΧΕΙΡΟΠΙΑΣΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, ΠΟΥ ΤΕΚΜΗΡΙΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΚΤΗΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΣΕ ΜΟΝΟΝ ΣΕ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΒΑΘΜΟ, ΕΝΩ Η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΑ ΑΓΝΟΕΙ ΠΛΗΡΩΣ.

 

Εταιρεία                                              Σύνολο ποσών καταδίκης       Καταδίκες          

---

Mutterunternehmen	Total bezahlt	Verurteilungen
Pfizer	€ 4.421.846.055	47
GlaxoSmithKline	€ 3.967.997.982	13
Johnson & Johnson	€ 3.370.247.328	27
Merck	€ 3.023.907.640	42
Abbott Laboratories	€ 2.338.807.423	25
Teva Pharmazeutische Industrien	€ 2.184.113.465	26
Eli Lilly	€ 1.482.270.176	13
Takeda Pharmaceutical	€ 1.281.527.170	5
Novartis	€ 1.221.184.386	22
Allergan	€ 1.098.851.374	13

 Η Pfizer βαρύνεται με καταδίκες, που αφορούν πρόστιμα και αποζημιώσεις θυμάτων ύψους 4,42 δυσεκατομμυρίων δολλαρίων.

Η Johnson & Johnson βαρύνεται με καταδίκες, που αφορούν πρόστιμα και αποζημιώσεις θυμάτων ύψους 3.37 δυσεκατομμυρίων δολλαρίων.

Η ταμπέλα αυτή δημοσιεύτηκε πολύ έγκαιρα σε σχέση με τούς επερχόμενους εμβολιασμούς στις 25 Μαΐου 2019, από την συντονιστική πρωτοβουλία τών αντιεμβολιαστών τής Βενετίας CORVELVA.

https://www.corvelva.it/de/approfondimenti/sistema-sanita/case-farmaceutiche/le-condanne-alle-big-pharma-negli-usa.html

    Τα ποσά που επιβλήθηκαν στις πολυεθνικές εταιρίες παραγωγής φαρμάκων στις ΗΠΑ είναι θεόρατα, παρόλο που τα δικαστήρια είναι μονομερώς προκατειλημμένα υπέρ των πολυεθνικών, ως θεσμοί ενός περιβάλλοντος, που στην ουσία όχι μόνον ελέγχεται, αλλά καθορίζεται στην κυριολεξία από αυτές. Στην πράξη, αυτά τα ποσά επιβλήθηκαν κάτω από την πίεση μεγάλων σκανδάλων, που δεν μπορούσαν πλέον να σκεπαστούν, συχνά με εγκληματικές συνέπειες σε βάρος αυτών, που εμπιστεύθηκαν τα προϊόντα των πολυεθνικών τού φαρμάκου, και με στόχο να εξυπηρετηθεί η επίφαση τής απόδοσης δικαιοσύνης, ώστε να μην καταρρεύσει στο σύνολό του το γόητρο τού κράτους. Από αυτά τα ποσά και πριν υπεισέλθω συγκεκριμένα σε κάποιες από τις κύριες καταδίκες, καθίσταται Ηλίου φαεινότερο, ότι η παραγωγή των εμβολίων για τον “κόβιντ” (και όχι μόνον) έγινε από εταιρείες, που δεν είναι μόνον αφερέγγυες, αλλά στρέφονται εκ συστήματος ενάντια στην δημόσια υγεία. Και αυτό καθίσταται φανερό, χωρίς καν να ασχοληθεί κάποιος ιδιαίτερα με το περιεχόμενο και τρόπο, που κατασκευάστηκαν και επιβλήθηκαν τα “εμβόλια” για τον “κόβιντ”.

   Στις 10 Δεκεμβρίου 2010 δημοσίευσε η πασίγνωστη μεγάλης κυκλοφορίας στην Γερμανία ένα άρθρο με τίτλο "ΤΑ ΒΡΩΜΙΚΑ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ PFIZER" (PFIZERS SCHMUTZIGE TRICKS) αναφορικά με την παράνομη δοκιμή ενός δηλητηριώδους φαρμάκου, που υποτίθεται, ότι είχε στό να θεραπεύσει την μηνιγγίτιδα, με αποτέλεσμα να δολοφονηθοῦν με αυτόν τον τρόπο 12.000 παιδιά και να μείνουν με εγκεφαλική ἀναπηρία ακόμη περισσότερα. Την παράνομη δοκιμή τού εν λόγω σκευάσματος έκανε η Pfizer μάλιστα, με τον μανδύα υποτιθέμενης δωρεάς ανθρωπιστικής βοήθειας στην Νιγηρία.

https://www.sueddeutsche.de/wirtschaft/wikileaks-nigeria-pfizers-schmutzige-tricks-1.1034677 

  Μετά το συγκεκριμένη δόλια εγκληματική εξολόθρευση των παιδιών στην Νιγηρία ξεκίνησαν δικαστικές διαδικασίες, με απαίτηση να καταδικαστεί η Pfizer με την καταβολή περισσότερων δισεκατομμυρίων δολαρίων σε πρόστιμα και αποζημιώσεις. Τότε αυτός ο οικονομικός κολοσσός, εξαπέλυσε στην Νιγηρία μια επιχείρηση υπόθαλψης τού προέδρου τής χώρας Michael Aondoakaa, μέσω πρακτόρων, που με την εξαγορά ψευδομαρτύρων και διεφθαρμένων μέσων "ενημέρωσης", παρουσίασαν μια στημένη καταγγελία για υποτιθέμενη διαφθορά. Κάτω από αυτόν τον εκβιασμό εξαναγκάστηκε ο πρόεδρος Aondoakaa να αποδεχθεί ένα εξωδικαστικό συμβιβασμό με τούς μαφιόζους, που προέβλεπε την καταβολή αποζημίωσης μόνον 150 εκατομμυρίων δολαρίων. Στην συνέχεια η Pfizer "καθάρισε" καταβάλλοντας το γελοίο ποσό, σε σύγκριση με την αρχικά απαιτηθείσα αποζημίωση, 75 εκατομμυρίων δολαρίων.

   Οι εταιρείες Merck, Abbott, Sanofi-Aventis und Johnson & Johnson o Pfizer, Merck, Novartis, Glaxo-SmithKline, AstraZeneca und Eli Lilly καταδικάστηκαν κατά την περίοδο 2006 έως 2010 σε πρόστιμα 3 δις για την παράνομη διαφήμιση παρασκευασμάτων, που δεν είχαν κρατική άδεια - έγκριση από τον οργανισμό φαρμάκων. Ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο τής Κοπεγχάγης Peter Gotzsche σε συνέντευξή του στην ιστοσελίδα krebspatientenadvokatfoundation.com με τίτλο "Θανατηφόρα Θεραπευτική και Οργανωμένο Έγκλημα" καταγγέλλει, ότι στις ΗΠΑ πεθαίνουν κάθε χρό 200.000 άνθρωποι από παρενέργειες φαρμάκων. Είναι επίσης γνωστό, ότι η τρίτη αιτία θανάτων γενικώς, μετά τον καρκίνο και τα καρδιακά επεισόδια είναι οι ιατρικές παρεμβάσεις. Σημαντικό ποσοστό αυτών των θανάτων οφείλεται σε επιβλαβή παρασκευάσματα. Υπήρξε "φαρμακευτική" εταιρεία στισ ΗΠΑ, που έγινε πάμπλουτη από την καλυμμένη εμπορεία ηρωΐνης με μορφή φαρμάκου. Αφού το "παρασκεύασμα" κυκλοφόρησε επί σειρά ετών στο τέλος απαγορεύθηκε και επιβλήθηκε σε αυτήν την εταιρεία πρόστιμα πολλών εκατομμυρίων.

 https://www.kla.tv/20583

    Το έτος 2010 δημοσιεύτηκε στο έντυπο τού European Bioinformatics Institute, με την επωνυμία Zeitschrift Europe PMC μια έρευνα με τίτλο "Pfizer  a Habitual Offender" - "Pfizer ένας εκ συστήματος ένοχος". Σε αυτό καταγγέλλεται, ότι η εταιρεία αυτή δωροδοκούσε εκ συστήματος γιατρούς, για να προωθούν αυτοί σε ασθενείς μη αδειοδοτημένα παρασκευάσματά της. Τα παρασκευάσματα, που προωθήθηκαν παράνομα, ήσαν τα:

• Bextra (Valdecoxib)
• Geodon (Ziprasidon HCl
• Zyvox (Linezolid)
• Lyrica (Pregabalin) αντιβιοτικό
  
• Lipitor (Atorvastatin)
  

    Η μέθοδος που επέλεγε η Pfizer για την διάθεση παρανόμων σκευασμάτων ήταν η προώθησή τους μέσω θυγατρικών εταιρειών, ώστε να μην φαίνεται η ίδια άμεσα στο προσκήνιο. Οι εταιρείες αυτές είχαν τεράστιο κύκλο εργασιών με μη αδειοδοτημένα σκευάσματα. Το 2002 κατέβαλαν οι θυγατρικές της Parke-Davis και Warner-Lambert πρόστιμα 49 εκατ. δολ. για συνειδητή παράκαμψη τού κρατικού ορίου διατίμησης των φαρμακευτικών παρασκευασμάτων αναφορικά με το σκεύασμα Lipidor. Το 2004 κατέβαλλε η θυγατρική της Warner-Lambert πρόστιμο 430 εκατομμυρίων δολ. λόγω τής εξαπάτησης των καταναλωτών με το σκεύασμα Neurontin (Gabapentin). To 2007 κατέβαλε η θυγατρική της Pharmacia Upjohn (PU) πρόστιμο 34 εκατ. δολ. λόγω απόπειρας δωροδοκίας τού οργανισμού αδειδότησης. Το 2012 καταδικάστηκε η Pfizer σε καταβολή προστίμου 142 εκατ. δολ. για την μη αδειοδοτημένη διάθεση τού Gabapentin.

https://uncutnews.ch/studie-zeigt-pfizer-ist-ein-gewohnheitstaeter-der-beharrlich-in-illegale-aktivitaeten-verwickelt-ist/ 

  Η σωρεία τών καταδικών που επιβλήθηκαν στο παρελθόν σε όλες τις εταιρείες, που προωθούν τα "εμβόλια" για τον "κόβιντ" είναι ενδεικτικές για την επιβολή τού "ακαταδίωκτου" για ένα σκεβάσματα, που προκάλεσαν αποδεδειγμένα ήδη δεκάδες χιλιάδες θανάτους και εκατοντάδες χιλιάδες παρενέργειες. Όπως επίσης και η απόφαση τού οργανισμού φαρμάκων των ΗΠΑ να δημοσιεύσουν τα ντοκουμέντα τής αδειδότησης σε μια πορεία 55 ετών. Αυτή η άκρως δουλική συμπεριφορά των κρατών, απέναντι σε παντοδύναμους "κατ' εξακολούθησιν ενόχους", δείχνει, ότι αυτοί που κινούν τα νήματα αυτών των εταιρειών, βρίσκονται από πλευράς διαχείρησης τής εξουσίας, πολύ υπεράνω των κρατών. Αυτά τα δεδομένα όμως αποτελούν απλ΄"πταίσματα" σε σύγκριση με άλλους όρους στα συμβόλαια, που παραχώρησαν τα κράτη στις "φαρμακευτικές", που φαρμακώνουν κατόπιν κρατικής εντολής τον κοσμάκη.

   Αναφορικά με τα “εμβόλια” “κόβιντ” το πρώτο και κύριο χαρακτηριστικό είναι, ότι η Κίνα δημοσίευσε αρκετά πριν την παρασκευή τους τον μοριακό τύπου τού λεγόμενου “κορονοϊού” στο διαδίκτυο. Σε αυτόν τον τύπο στηρίχθηκε οποιοδήποτε σκεύασμα έγινε κατόπιν, δεδομένου ότι ο υποτιθέμενος αυτός ιός, ουδέποτε απομονώθηκε, ώστε να εντοπισθεί. Ο αριθμός θανάτων, που έλαβε χώρα κατά τα δυο τελευταία χρόνια λόγω βλάβεων τού αναπνευστικού συστήματος, οφείλεται σε κάποιο ποσοστό σε παραδοσιακούς ιούς γρίππης, η επιθετικότητα των οποίων έχει μειωθεί αρκετά στην πορεία τού χρόνου, αλλά κυρίως και σε βιολογικό όπλο, το οποίο κατασκευάστηκε στις ΗΠΑ, η αντιμετώπιση τού οποίου ουδεμία σχέση έχει με τα “εμβόλια”. Φημολογείται, ότι η συμμαχία των Αντιδυνάμεων φρόντισε με κάποια εκ των έσω παρέμβασή της, η οποία προφανώς δεν μπορεί να είναι προσβάσιμη στην δημοσιότητα, να μειώσει την επικινδυνότητα αυτού τού βιολογικού όπλου, ώστε να μειωθεί σημαντικά η θνησιμότητα, που αυτή προκαλεί. Όσο όμως κι αν διατίθεται κάποιος να αμφισβητήσει τον ψευδεπίγραφο χαρακτήρα τής “πανδημίας”, η οποία στηρίχθηκε σε ένα τεστ, το οποίο ανιχνεύει γενικότερους παθογενείς παράγοντες, μη σχετιζόμενους με την παθογένεια τού συγκεκριμένου όπλου, όπως και σε έντονα παραποιημένες στατιστικές, δεν μπορεί κάποιος να αμφισβητήσει, ότι πρακτικά έχει εκδηλωθεί κάποια μικρή άνοδος στις πνευμονικές λοιμώξεις κατά τα δύο τελευταία χρόνια. Αυτή η κατάσταση, σε συνδυασμό με την κακοποίηση τού ανοσοποιητικού συστήματος, που επιβάλλουν στον οργανισμό τα “εμβόλια”, συμβάλλει στο να ασθενούν με ισχυρά συμπτώματα γρίππης ή πνευμονίας συχνά έντονα κάποιοι επώνυμοι. ΄Μέσω τής ψύχωσης, που προωθούν έντεχνα και κατ' εντολή τα μαζικά μέσα τού συρμού, ενισχύεται η εντύπωση στον πολύ κόσμο, ότι πράγματι υφίσταται κάποια συγκεκριμένη απειλή, η οποία δεν είναι διόλου αμελητέα. Αυτή η τεχνιέντως καλλιεργηθείσα περιρρέουσα ατμόσφαιρα, σε συνδυασμό με την τεράστια κρατική καμπάνια και τα εξαναγκαστικά μέτρα από την πλευρά τού κράτους, ωθούν πολλούς ανθρώπους να αποδεχθούν τον “εμβολιασμό”. Ο διάχυση φόβου, καθώς και η στοχευμένη παραπληροφόρηση είναι δυο από τα κυρίαρχα μέσα, που επιβάλλεται το μάτριξ. Το ερώτημα που προκύπτει σχετικά, είναι για ποιον λόγο, οι Πρόεδροι Τραμπ και Πούτιν πρότειναν τον εμβολιασμό, ενώ ο πρώτος έχει αντιτεθεί δημόσια και χωρίς υπεκφυγές στην υποχρεωτικότητα. Επίσης προκύπτει το ερώτημα, για ποιον λόγο η Συμμαχία των Αντιδυνάμεων, ενώ μείωσε την επικινδυνότητα τού βιολογικού όπλου, δεν φρόντισε να το εξουδετερώσει πλήρως, ώστε να ναρκοθετήσει τα θεμέλια τής όλης συνωμοσίας των “εμβολιασμών”. Την απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα θα δώσω αναλυτικά σε επόμενο κεφάλαιο τής ανάρτησης. Αυτό που θέλω να προαναφέρω εδώ, επειδή σε αυτό το κεφάλαιο αναφέρομαι στο ζήτημα των ποινικών ευθυνών, αυτών που παρασκευάζουν, προωθούν, ή συμμετέχουν στην επιβολή των “εμβολιασμών”, είναι, ότι ΑΥΤΗ Η ΣΤΡΑΤΙΓΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΥΝΑΜΕΩΝ ΑΝΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΝΟΧΩΝ ΑΥΤΩΝ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΜΙΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥΣ, ΤΟΣΟ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΩΝ ΟΣΟ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ. Η αφύπνιση, η οποία συν τω χρόνω διογκώνεται, σε συνδυασμό με τις παρενέργειες και θανάτους, που προέρχονται από την διαδικασία των εξαναγκαστικών εμβολιασμών, διαμορφώνουν την βάση, πάνω στην οποία, θα στηρίξουν οι Αντιδυνάμεις, το επερχόμενο ριζικής υφής βήμα τους. Θεωρώ, ότι δεν είναι εύκολο να διακρίνει κάποιος, ούτε το βάθος των στρατηγικών επιλογών τής καμπάλ, αλλά ούτε και των Αντιδυνάμεων. Όμως, ερευνώντας και κάνοντας συστηματική χρήση τής λογικής, είναι δυνατόν να διελευκανθεί ολόπλευρα αυτό το σύμπλεγμα των ερωτημάτων.

 

Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ