ΤΕΤΑΡΤΗ ΑΝΑΜΕΤΑΔΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

6. ΔΕΛΤΙΟΝ ΘΥΕΛΛΗΣ

   Διατηρώ τον γενικό τίτλο τών πρηγουμένων αναρτήσεων ως τέταρτη ανάρτηση στην σειρά τής αναμετάδωσης από το Γερμανικό διαδίκτυο ως προς αναμενόμενα να επέλθουν γεγονότα και ζυμώσεις (σημαντικό τμήμα τών οποίων έχει ήδη εκδηλωθεί) παρόλο, που στην συγκεκριμένη ανάρτηση η μορφή τών πληροφοριών που ενσωματώνω δεν προέρχεται από αυτό. Η επιλογή γίνεται με στόχο να ολοκληρωθή με την παρούσα ένα πρώτο συγκεκριμένο σώμα αναρτήσεων. Φυσικώ τω λόγω, εάν προκύψουν νέα στοιχεία ένεκα μελλοντικών εξελίξεων στην Γερμανία τα οποία τύχουν χειρισμού από Γερμανούς ιστολόγους και τα οποία διαφύγουν τής γενικότερης προσοχής εν Ελλάδι, θα επανέλθω.  Με την παρούσα ανάρτηση επιθυμώ να αναφερθώ κυρίως περισσότερο σε δικές μου εκτιμήσεις. Οι αναμεταδώσεις, που ενσωματώνονται εδώ σχετικά με το πρωτόγνωρου εύρους θέμα που έχει προκύψει, προέρχονται γεωγραφικά από άλλες χώρες.
   Εκτιμώ, ότι ενδιαμέσως "έχει μπει το νερό στο αυλάκι" σχετικά με το παρόν ζήτημα, όσον αφορά να κινηθή το ενδιαφέρον τού ανήσυχου τμήματος τών συμμετοχόντων στο διαδίκτυο, που διψάει για εναλλακτική ενημέρωση, σχετικά με τις επερχόμενες τομές μοναδικής σημασίας και απρόβλεπτων εν τέλει συνεπειών.  Από αυτά που είμαι εις θέσιν να επισκοπώ, η ενημέρωση σχετικά "έσκασε μύτη" για πρώτη φορά με δυο τελείως "κουφές" ως προς το περιεχόμενό τους αναρτήσεις στο γερμανικό ιστολόγιο terraherz.wordpress.com. Αυτό το ιστολόγιο είναι άκρως ενημερωτικό, καθότι, χωρίς να προβαίνη ποτέ σε ίδια πονήματα, αναπαράγει ανελλιπώς επί καθημερινής βάσεως πάρα πολλές  αναρτήσεις αιχμής , που δημοσιεύονται στα γερμανικά ιστολόγια εναλλακτικής ενημερώσεως. Η ενημέρωση που παρέχει αυτό, ως είναι φυσικόν, δεν μπορεί να είναι πλήρης, αναφορικά με τον χώρο. Όμως η συχνή περιήγηση σε αυτό επαρκεί, ώστε να αποκτηθή μια επαρκής εικόνα σχετικά, με σύντομη διαδρομή. Η Ελλάδα είναι ένας πλούσιος σε ανησυχίες και ιδέες πνευματικός τόπος. Εκτιμώ, ότι όσο αφορά το πλήθος τής παρουσίας ιστολόγων με αίτημα αναζήτησης και εναλλακτικής ενημέρωσης δεν υστερούμε έναντι τών Γερμανών. Οι Γερμανοί όμως διακρίνονται από ένα πανθομολογούμενο προτέρημα, που συνίσταται στον συστηματικό τρόπο χειρισμού, όταν καταπιάνονται με κάτι. Αυτό καταγράφεται και στο επίπεδο τού επαγγελματισμού. Υπάρχουν αρκετά πρόσωπα, που παρεμβαίνουν στο διαδίκτυο, πετυχαίνοντας να να πράττουν αυτό σε επαγγελματική βάση. Χωρίς να είναι εις θέσιν να προάγουν κυρίως οι ίδιοι γνώση πέραν και υπεράνω τών δημοσιογραφικών ορίων, έχουν επιτύχει ο κοπυπαστισμός να συνιστά την εξαίρεση στην πρακτική τους. Η εμβέλεια τών παρεμβάσεων τους στηρίζεται κυρίως στις πολλές συνεντεύξεις που κοινοποιούν. Δεδομένου, ότι η Γερμανία είναι μια χώρα, που διακρίνεται από υψηλή ειδίκευση και ως συνέπεια διαθέτει πληθώρα συγκροτημένων αξιόλογων ειδικών. Και στα δικά της πλαίσια παραμένει επίσης ακόμη ανεκπλήρωτο το μεγάλο ζητούμενο προς ευόδωση, οι πολύ καλές αναλυτικές παρεμβάσεις που συντελούνται, να ευτυχήσουν ενός συγκερασμού στα πλαίσια μιας συνθετικής διαδικασίας, οι οποία θα μπορούσε να οδηγήση σε κάτι ανώτερο: Την εκπόνηση τουτέστιν ενός λειτουργικού οργανικού συνόλου, το οποίον θα μπορούσε να προσφέρη συγκεκριμένη προοπτική ξεπεράσματος τών αδιεξόδων. Στις αρχές τού περασμένου αιώνος υπήρξαν κάποιοι Γερμανοί διανοητές, οι οποίοι σε πανεπιστημονική βάση κληροδότησαν σημαντικά πονήματα συνθετικής υφής, όπως ο Oswald Spengler (στον οποίον μελλοντικώς σκοπεύω να αναφερθώ διεξοδικά). Αυτά όμως δεν κατόρθωσαν να να αυγατίσουν επί κοινωνικής βάσεως, διότι δεν εκπληρώθηκε το δεύτερο μεγάλο ζητούμενο: Εάν ο ευφυής διανοητής δεν είναι ταυτοχρόνως και αποφασισμένος, έμπειρος και προικισμένος κοινωνικός ακτιβιστής, τότε η προσφορά του παραμένει αιωρούμενη αποκλειστικώς στην νοητή σφαίρα, χωρίς ουσιαστικά απτά πρακτικά συνακόλουθα. Αφήνοντας κατά συνέπεια την πρωτοβουλία στούς "συνήθεις υπόπτους", οι οποίοι απεργάζονται το "master plan" τού μωλοχισμού. Αυτοί διαθέτουν πείρα, τεχνογνωσία, αλλά και άμεση οργανωτική διαδοχή χιλιετιών. Βεβαίως, αυτοί διακρίνονται παρά τα πολλαπλά τους προτερήματα, από το πλέον ευαίσθητο και μοιραίο μειονέκτημα: Απεργαζόμενοι τον αρμαγεδώνα κατά τακτά διαστήματα, υποθάλπτουν το ανθρώπινο ένστικτο αυτοσυντηρήσεως, το οποίο συνιστά το βασικότερο τών ενστίκτων, αλλά και την βάση όλων τών υπολοίπων. Οπότε, εφόσον πρόκειται περί ενστίκτου, αυτό δύναται να ανατρέπη και αντιπαρέρχεται πάσα ασυνέχεια, η οποία τυγχάνει να χαρακτηρίζη την ιστορική μνήμη και εγρήγορση στην συνειδητότητα τής ανθρωπότητος. Ως ένστικτο εδράζεται αυτό στην ανεξίτηλη κυτταρική μνήμη, η οποία συνιστά μια ιδαιτέρως πολύτιμη περιοχή τού συλλογικού ασυνειδήτου. Άκρως επιτυχής προς αυτήτν την κατεύθυνση είναι ο εντοπισμός τού δολοφονηθέντος σημαντικότατου διαφωτιστού Νίκου Βεργίδη, που διατύπωσε στο βιβλίο του "Μιγάδες τής Ελληνικής Ιστορίας". Σύμφώνως προς τον Βεργίδη, πλείστοι όσοι γείτονες λαοί τής Μεσογείου και Πρόσω Ανατολής προσβλέπυν στους απελευθερωτικούς αγώνες τού Ελληνικού λαού. Οι οποίοι μπορεί μεν  κατά κανόνα να οδήγησαν σε ήττες, πλην όμως εμπλούτισαν με μοναδικό δυναμισμό το συλλογικό ασυνείδητο στην προοπτική τής απελευθερώσεως από τα δεσμά τού μωλόχ. Ένα τέτοιου είδους σπουδαίο εμπλουτισμό επενέργησαν κατά την εκτίμησή μου οι πρόσφατες συγκρούσεις τού κοινωνικού σώματος ενάντια στις αντεθνικές και αντικοινωνικές κλιμακώσεις στην Μυτιλήνη και στην Χίο. Τα συμπεράσματα, τα οποία μπορούν να συναχθούν από αυτές τις συγκρούσεις, εκτιμώ ότι θα επιτελέσουν σημαντικότατη βάση για αυτά που μέλλει επέλθουν.
   Αναφορικά με την πρώτη αναδημοσίευση από Γερμανικό διαδίκτυο σχετικά, ισχύει το λεγόμενο "είδα φως και μπήκα". Έχοντας παραμείνει η παρούσα σελίδα ανενεργή επί μακρόν, για λόγους που εξήγησα σε αυτήν την ανάρτηση, είχε περιορισθεί αντιστοίχως σε ένα πολύ μικρό έγεθος ο αριθμός τών επισκεπτών. Όμως παρακολουθώντας αραιά τα στατιστικά της δεδομένα, διαπίστωνα, ότι συγκεκριμένοι φίλοι εισέρχοντο μονίμως και ανελλιπώς, σχεδόν καταθέτοντας διαπιστευτήρια πιστής φιλίας. Κατ' αυτόν τον τρόπο δεν θεωρώ αποτέλεσμα συγχρονικότητος, ότι ο Κώστας - Ταύρος έπιασε περισσότερο από έγκαιρα "τον ταύρο από τα κέρατα", έκτοξεύοντας ενημερωτικά το θέμα με έντονο δυναμισμό στα νερά τού διαδικτύου, συνεπικουρόμενους από την φίλη Φωτεινή, η οποία μού πρόσφερε μόνιμη παρηγοριά σε φάσεις απόλυτης διαδικτυακής μοναξιάς, προβάλλοντας κάθε ανάρτησή μου, ασχέτως τού βαθμού, που αυτή μπορεί να ερχόταν σε ρήξη με τον επικρατώντα κοινωνικό μύθο. Το αυτό έπραξαν και άλλοι φίλοι ιστολόγοι, που κατέδειξαν στην πράξη, ότι τα δίκτυα που έχουν οικοδομηθεί στην πορεία μακρόχρονης διαδικτυακής παρέμβασης και αμοιβαίας στήριξης, συνιστούν ζωντανές πυκνώσεις στα ύδατα τής μπλογκόσφαιρας, που μπορούν να ανατρέπουν συγκυρίες.

Στην τρέχουσα φάση έχει εξέλθει πλέον το ενδιαφέρον προς ενημέρωση σχετικά με τις επερχόμενες βαθιές τομές στο παγκόσμιο γίγνεσθαι από την αφάνεια τών παρελθουσών ημερών. Αποκτώντας μια πρώτη ιδιοδυναμική, εκτιμώ ότι αυτό το ενδιαφέρον θα αναπτυχθή με χαρακτήρα χιονοστιβάδος στο άμεσο μέλλον. Η επαρκής ενημέρωση σχετικά με κάθε ζήτημα αιχμής αναμφιβόλως συμβάλλει στην αντίστοιχη αφύπνιση. Στα πλαίσια αυτής τής προοπτικής οι παρεμβάσεις αυτής τής σελίδας στο επόμενο μέλλον αναφορικά με το υπό πραγμάτευση ζήτημα θα εστιαστούν σε εκείνες τις πτυχές του, οι οποίες σχετίζονται με κάποια από τούς βασικούς άξονες, α που έχει αναδείξει η παρούσα σελίδα. Αυτοί οι άξονες αναφοράς διαμορφώνουν το συγκεκριμένο στίγμα της εντός τού χώρου, που απεργάζεται, χωρίς περιστροφές και συμπλέγματα απέναντι στην μέση αντίληψη και στον επικρατώντα κοινωνικό μύθο, την συστηματοποίηση τής Συνομωσιολογικής Θεωρίας σε αναλυτικό όργανο, συνθετικό οδοδείκτη και διαφωτιστική καμπάνια. Αυτοί οι άξονες είναι κυρίως οι εξής.

• Η ανάδειξη τής κυριαρχίας τού θρησκειολογικού γίγνεσθαι, το οποίο συνιστά τόσο από φιλοσοφική σκοπιά. όσο και από πλευράς πρακτικών συνεπειών, την βάση διαμορφώσεως παντός παρεπομένου εποικοδομήματος σε κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό επίπεδο. Ενάντια στις οικονομιστικού χαρακτήρος παρεκλίσεις, που κυριάρχησαν στο παρελθόν, αλλά και εξακολουθούν να παραμορφώνουν σε μέγιστο βαθμό το είδωλο τής τρέχουσας κοσμοθέασης.
• Η αναφορά στις ανθρωποθυσίες, οι οποίες συνιστούν από χιλιάδων ετών την βάση τής αναπαραγωγής τού εξουσιαστικού συστήματος εποβολής και εξανδραποδισμού τού ανθρωπίνου είδους, στα πλαίσια υποταγής στον “άρχοντα τού κόσμου τούτου”, μέσω τών ιερατείων τού σκότους, που τον υπηρετούν.
• Η αναφορά στον συγκεκριμένο μηχανισμό, ένεκα τού οποίου οι εκπεσσόντες είναι αναγκασμένοι να αντλούν ενέργεια από τούς ανθρώπους, μετατρέποντας τις ανθρώπινες κοινωνίες σε διατροφικό τους κοτέτσι. Υποβιβάζοντας το ανθρώπινο είδος σε κτηνώδη επίπεδα με δήθεν “πολιτισμένη” επίχρωση.
• Την ανακύκλωση τού ανθρωπίνου πολιτισμού ανά διαστήματα διαρκείας – συμφώνως προς τις εκτιμήσεις μου – περίπου 40.000 ετών. Απεμπολίζοντάς την στο τέλος κάθε κύκλου, στα πλαίσια τού φαινομένου που αποκάλεσα “σπειροειδή εξέλιξη τής ιστορίας” , σε συνθήκες πρωτογονισμού. Καταστρέφοντας τίς γνώσεις, που προσπορίστηκε η ανθρωπότητα στα πλαίσια ενός εκάστου ιστορικού σπειρώματος, αποσκοποπούν με την καταστροφή τής αντίστοιχης συνειδητότητας που αποκτήθηκε, να εγκλωβίσουν την ανθρωπότητα εντός ορίων, ευρισκομένων πέραν τής συνειδησιακής ωριμάνσεως, η οποία θα εδύνατο να καταστίση επιτεύξιμη την απαλευθέρωσή της από τα εν λόγω δεσμά.
• Την ψηφιακή (digital) δομή τής ύπαρξης γενικώς, αλλά και αυτήν τών λεγομένων “πεδίων πληροφορίας”. Ώστε μέσω τής προσβέσεως και παρεμβάσεως σε αυτά να καταστούν γόνιμες οι προσπάθειες ανατροπής τού γενικού σχεδίου “master plan“ τών μωλοχιστών, με την ενεργό συμμετοχή στην επικράτηση τού Θείου Σχεδίου στα πλαίσια τής “Ογδόης Ημέρας τής Δημιουργίας” (κατά τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή).
• Την πρωτοκαθεδρία τού ΛΟΓΟΥ έναντι τής λογικής, καθώς και τού ΝΟΟΣ έναντι τής διανοίας στην διαδικασία απελευθερώσεως, ως συμπαντικές ουσίες, οι οποίες μάς έχουν κληροδοτηθεί και συνιστούν την περιουσία μας.

Η καμπάνια ενημέρωσης που προωθήθηκε μέχρι στιγμής σχετικά με τις ανατροπές που εκδηλώθηκαν ήδη και αυτές που έχουν ανακοινωθεί για το μέσο μέλλον, προσέκρουσαν σε δυο είδη κριτικής αμφισβήτησης:

Η πρώτη αφορά την εξαγγελία κάποιων μέτρων από τούς Q Anon, που θα πραγματοποιούσε η διοίκηση Τραμπ την 1η Απριλίου, τα οποία δεν πραγματοποιήθηκαν ακόμη. Εκτιμώ, ότι αυτή η τάση κριτικής χαρακτηρίζεται από εθελοτυφλία απέναντι στα όσα κοσμοϊστορικής σημασίας πραγματοποιήθηκαν ήδη, τα οποία συνοψίζονται κυρίως στα κάτωθι:

• Σύλληψη πληθώρας επωνύμων πρακτόρων τού μωλοχισμού με προοπτική παραπομπή τους σε δίκη. Στοχευμένη μόλυνση πολλών επωνύμων αχθοφόρων με τον ιό και υποχρεωτική απομόνωση
• Διεξαγωγή μιας τεράστιας εκστρατείας διαφώτισης τής κοινής γνώμης από τούς Q Anon σχετικά με τις πρακτικές τών παιδοβιαστών και παιδοκτόνων.
• Κρατικοποίηση τής FED ως ναυαρχίδος τών μωλοχιστών στην διαδικασία τής επιβολής οικονομικής υποδουλώσεως τών λαών.
• Μετάβαση τής Διοικήσεως Πολιτικής Προστασίας τών ΗΠΑ στα πυρηνικά καταφύγια τού όρους Cheyenn, ώστε να υπάρχη κάλυψη σε περίπτωση πιθανού κτυπήματος από την λεγόμενη καμπάλ, ως αντίδραση τών επιθέσεων που αυτή δέχεται.
• Πολιορκία τής Ιαπωνίας από 18 ρωσικά πολεμικά σκάφη, όπως ενημερώνει ο κάτωθι σύνδεσμος:
  https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/diethnis-asfaleia/862986_xafniastikan-oi-iapones-aeroskafos-p-3c-anakalypse-18-rosika

Πλέον καθίσταται προφανές, ότι δεν μπορεί να υπάρξη επιστροφή στα προ της παρούσης κρίσεως δεδομένα, ενώ ένας νέος κόσμος, ριζικά διαφοροποιημένος από τον προηγούμενο, προβάλλει. Όσο αφορά κάποιες διαφοροποιήσεις στην επιβολή συγκεκριμένων βημάτων, έναντι προγραμμάτων που εξαγγέλθησαν, αυτές είναι περισσότερο από κατανοητές. Στα πλαίσια τής διεξαγωγής ενός πολέμου είναι λογικό να μην εξαγγέλονται επ' ακριβώς τα βήματα τακτικής, που έχουν προγραμματισθεί. Μπορεί αυτά συμφώνως προς τις εξελίξεις να αναπροσαρμόζονται, ή να εξαγγέλονται επίσης μέτρα, που δεν θα πραγματοποιηθούν ακριβώς με τον τρόπο που αυτά εξαγγέλθησαν, με στόχο την παραπληροφόρηση τών εχθρών. Αυτό όμως που παραμένει αναλλοίωτο είναι η στραγική επιλογή, η οποία εκδηλώνεται με πρωτοφανή δυναμισμό και κρυστάλλινο τρόπο, χωρίς να επιδέχεται αμφιβολίες η πραγμάτωση τού σχεδίου εκρίζωσης τού μωλοχιστικού τέρατος, που καταδυναστεύει επί χιλιετίες την ανθρωπότητα.

Στρατηγική επιλογή τών Αντιδυνάμεων είναι να διασπάσουν το αντίπαλο στρατόπεδο. Προσφέροντας μερική απαλλαγή σε κάποιους από αυτούς, τούς προσελκύουν σε συνεργασία, απομονώνοντας ακόμη περισσότερο τον πυρήνατής τερατογενέσεως. Ήδη η σύμπραξη τού Μακρόν με την υποτιθέμενη “σιδηρά” κυρία, η οποία τρέμει και σωριάζεται χάμω, όταν παίζεται ο γερμανικός “εθνικός ύμνος” και τον καροτσάκια φαίνεται να έχει διαδσπασθεί. Ο Μακρόν δεχόμενος στο πρόσφατο παρελθόν τούς ραπισμούς από τα “Κίτρινα Γιλέκα” αντιλήφθηκε εγκαίρως το επερχόμενο τσάμικο, που θα χόρευε, ηχούντως τού άσματος “Το γιλεκάκι που φορείς”. Αντιθέτως η Μέρκελ και η κουστωδεία της, εγκλωβισμένη εντός τής πάγιας ηλίθιας και μονίμως αυτοκαταστροφικής γερμανικής υπεροψίας, εμμένει στις προκλήσεις με κύρια αφετηρία την έκδοση ομολόγου που ζητά πληθώρα ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Με αυτό τον τρόπο ναρκοθετεί χωρίς δυνατότητες πλέον ματαιώσεως τα θεμέλια τού κοτετσιού, που συνιστούν χώρες – κοκότες υπό την αστεία επωνυμία ευρωπαϊκή “ένωση”. Η μικρή παραμονή της επί ολίγον ακόμη στην από όλες τις πάντες τρίζουσα καρέκλα της, φαίνεται πλέον σαφώς, ότι στρέφεται εις βάρος της και εξυπηρετεί μεσοπρόθεσμα τούς σχεδιασμούς τών αντιδυνάμεων

Το δεύτερος είδος κριτικής που ασκείται έναντι τής καμπάνιας ενημέρωσης σχετικά με την σύγκρουση που διεξάγουν οι αντιδυνάμεις με εμπροσθοφυλακή τούς Q Anon, προέρχεται κυρίως από ανθρώπους καλής θελήσεως, κάποιοι από τούς οποίους είναι φίλοι μας. Η κριτική αυτή συνοψίζεται στην κοντόφθαλμη εκτίμηση, ότι η καμπάνια διαφώτισης που διεξάγεται, εναποθέτει τις ελπίδες για ανατροπές στην δικαιοδωσία ενός συμφώνως προς την άγνοιά τους αμφίβολο υποκείμενο, ενώ ταυτοχρόνως παθητικοποιεί τις κοινωνικές δυνάμεις.

Εφόσον το εν τέλει υποκείμενο τών επερχόμενων ανατροπών αναμένεται να περιορίζεται αποκλειστικά στις εν λόγω αντιδυνάμεις, στις οποίες είναι προφανές, ότι δεν συμπεριλαμβάνεται το ζωντανό τμήμα τής κοινωνικής βάσεως, τότε πράγματι θα προβαίναμε σε μια ενημέρωση με αποκλειστικό στόχο την ενημέρωση καθ' εαυτήν και μόνον. Κατ' αυτόν τον τρόπο, θα αναλμβάναμε τον ρόλο ενός εναλλακτικού πρακτορείου ειδήσεων, κοινοποιώντας κάποιες διαδικασίες, περί τών οποίων θα ενημερώνετο ούτως ή αλλως προσεχώς η κοινή γνώμη – έστω με κάποια διαφορά φάσεως – και χωρίς να προκύπτουν για μάς συγκεκριμένες συνέπειες και ευθύνες για την ανάπτυξη συγκεκριμένων δραστηριοτήτων.

Πλην όμως η συνειδητή συμμετοχή στο διαδίκτυο, τόσο τών ιστολόγων, όσο και τών σχολιαστών, αλλά ακόμη και πολλών άλλων, που μπορεί να μην ξεπροβάλλουν ως αμέσως διακρινόμενοι, δεν ονομάστηκε τυχαίως “ΔΙΑΔΡΑΣΗ”. Ο όρος αυτός εμπεριέχει με αναπόσταστο τρόπο το στοιχειο τής ιδίας ΔΡΑΣΕΩΣ, ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΘΟΝΕΣ. Υπό αυτήν την έννοια στόχος τού παρόντος κεφαλαίου είναι να θέση επί τάπητος ΤΗΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΘΥΕΛΛΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ, ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΥΣΤΟΧΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΝΤΑΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΒΑΣΗ.

   Στο παρελθόν είχα εκφράσει την εκτίμηση, ότι προς ώρας μια άμεση και θερμή ρήξη με το εξουσιαστικό κατεστημένο τών ζωντανών κοινωνικών δυνάμεων στην Ελλάδα δεν είναι δυνατόν να οδηγήση σε συγκεκριμένη αναδιανομή τών σχέσεων εξουσίας, δεδομένου, ότι η εγχώρια αλήτ διαθέτει ισχυρότατες ξένες πλάτες, συνδιαζόμενες με άνευ προηγουμένου αντεθνική ετοιμότητα. Αυτό το δεδομένο όμως είναι καθόλα πιθανόν να ανατραπή στο άμεσο μέλλον. Οπότε η επερχόμενη σύγκρουση από πλευράς απομείνοντος δυναμικού συναστά σχέση ισοδυναμίας. Η αλήτ διαθέτει αναμφιβόλως άριστα συγκροτημένη τεχνογνωσία σε βάση πλήρους αμοραλιστικής υπουλίας σε συνδυασμό με ισχυρούς κατασταλτικούς μηχανισμούς. Παρ' όλα αυτά όμως σφραγίζεται από καθεστώς πλήρους χρεωκοπίας στην συνείδηση πολύ μεγάλου τμήματος τής κοινωνίας. Το μεγάλο όμως προτέρημα τακτικής υφής που διαθέτει, είναι άλλο. Και αυτό συνιστά την εν τέλει Αχίλλειο Πτέρνα τού ελλαδικού λαού. Θα ήταν μοιραία μια άρνηση, ή αδυναμία, να αναγνωρίσουμε, ότι ο ελλαδικός λαός συμμετείχε και εξακολουθεί να συμμετέχει πρακτικά και συνειδησιακά σε σημαντικό βαθμό στην λογική τού συστήματος, αλλοιώνοντας τον χαρακτήρα του. Από την άλλη μεριά όμως, στην σημερινή συγκυρία λειτουργεί και ένα ακόμη άκρως σημαντικό μειωνέκτημα εις βάρος τής αλήτ. Αυτό προκύπτει από την συγκεκριμένη δομή τής υφής τών Αντιδυνάμεων.

   Η αναφορά μου σε προηγούμενες παραγράφους, ότι οι μωλοχιστές παραβιάζουν το μέσο ένστικτο επιβιώσεως, δεν έγινε διόλου τυχαίως. Αυτό το δεδομένο, το οποίο στάθηκε αφορμή προς εγρήγορση και ενεργοποίηση συγκεκριμένων μηχανισμών, όπως τα ανώτατα κλιμάκια του στρατεύματος τών ΗΠΑ, μη πλήρως διαβρωμένα και πορωμένα κλιμάκια τών υπηρεσιών "ασφαλείας" αυτής τής χώρας, σχετικώς υγειώς σκεπτόμενα υποκείμενα τού επενδυτικού δυναμικού τής πραγματικής οικονομίας, απολυταρχικώς δομημένα κατεστημένα ισχυρών χωρών με αυξημένη αίσθηση αυτοσυντήρησης και βαθύτατη επίγνωση τών υπαρχόντων απειλών, όπως το ρωσικό κράτος, ομάδες βαθύτατης μελέτης τού παγκοσμίου γίγνεσθαι, που διέπονται από αυστηρή συνομωτική συγκρότηση και αδυσώπητη πρακτική και νοοτροπία σε ζητήματα προασπίσεως τού πατριωτικού συμφέροντος, όπως η Σταλινική Ομάδα, εγληματικές συμφύσεις τεράστιου βεληνεκούς όπως οι κινέζικες μυστικές εταιρείες, αλλά και συνασπισμένα τμήματα επί φρονίμου βάσεως τού ανώτερου τμήματος τής μεσαίας τάξεως, η οποία βάλεται ανηλεώς πολλαχόθεν, οδήγησαν σε ένα επαναπροσδιορισμό τού ενστίκτου επιβιώσεως, που οδήγησε στην συγκρότηση μιας άνευ προηγουμένου διεθνούς συμπράξεως εναντίον τής καμπάλ. Και το μεγάλου ατού τής συγκεκριμένης αυτής συμπράξεως είναι, ότι Η ΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΔΡΑΖΕΤΑΙ ΣΕ ΕΝΣΤΙΚΤΑ. Έτσι η ρήξη συντελείται εντός τής βασικής περιοχής, στην οποίαν έδράζουν μονίμως τις στρατηγικές τους επιλογές οι μολωχιστές. Αυτό το δεδομένο έχει σημαντικές συνέπειες και για τις επερχόμενες συγκρούσεις στο ελλαδικό χώρο, για τον εξής λόγο:
    Κάποιοι κάνουν λόγο στην τρέχουσα φάση για την επίκαιρη και επιτακτική αναγκαιότητα μεταστροφής έναντι τών προκειμένων προκλήσεων μέσω τής μετανοίας. Ο Διονύσιος Σολωμός έγραψε τον εξής στίχο: "'Άστραψε φώς και γνώρισε ο νιός τον εαυτό του". Αναμφιβόλως η μετάνοια είναι δυνατόν να επάλθεη στα πλαίσια ενός αστραπιαίως επερχομένου Φωτισμού. Όμως αυτή η διαδικασία σπανίζει ιδιαιτέρως. Αφορά κυρίως νέους, οι οποίοι βρίσκονται στο κατώφλι μιας ακαριαίας εμπειρίας, η οποία τούς αποκαλύπτει την αμετάκλητη θέλξη μιας "πτώσες προς τα επάνω" μέσα στην σφαίρα τού Θαύματος. Ή κάποιους ενήλικες, οι οποίοι βρίσκονται στο κατώφλι τής εισόδου στην σφαίρα τού "Νέου Ανθρώπου". Η μετάνοια συνιστά αναγεννητική διαδικασία, εφόσον όμως προηγουμένως έχουμε εκδυθεί το παλαιό. Συνιστά ταυτοχρόνως φλόγα και δρόσο, την απαλή ευωδία τής βροχής, επάνω σε ένα τοπίο, που έχει γίνει προηγουμένως στάχτη. Μια τέτοια διαδικασία όμως δεν είναι εύκολη, όσο κι αν την ευχόμαστε στον εαυτό μας και στον πάσα ένα, ή πάσα μια. Αντιθέτως οι αλεπούδες, οι οποίες απεργάζονται ωφέλιμες ανατροπές, δεν διστάζουν να προσβλέπουν ακόμη και σε πάγια τεχνάσματα τού αντιπάλου, που περιλαμβάνει η κοινωνική μηχανική. Την αντίληψη περί σοσιαλισμού τού Λένιν, ότι αυτός συνίσταται στην "εγκαθίδρυση τών σοβιέτ με ταυτόχρονη προώθηση τού εξηλεκτρισμού", τροποποίσε επί το πρακτικότερον, αλλά και ρεαλιστικότερων ο Στάλιν, προωθώντας μια θεώρηση, την οποίαν οι αντίπαλοί του χαρακτήρισαν ως "Θεωρεία τού Μηχανιστικού (σε αντίθεση προς τον λεγόμενο "διαλεκτικό") Υλισμού". Πέταξε τα σοβιέτ στον κάλαθο τών αχρήστων, προωθώντας όμως με πείσμα τον εξηλεκτρισμό. Η εγκαθίδρυση τών σοβιέτ προϋποθέτει την συυνειδησιακή μεταστροφή τής εργατικής τάξεως. Ο εξηλεκτρισμός όμως ζεσταίνει αυτούς που κρυώνουν και διευκολύνει τις συνθήκες τού καθημερινού βίου. Κυρίως όμως αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την κατασκευή χάλυβα, που είναι η σημαντικότερη προϋπόθεση για την ανάπτυξη πολεμικής βιομηχανίας. Τον Στάλιν ουδόλως ενδιέφερε η ανάγκη να ζεσταθή ο μουζίκος, γι αυτό ποτέ δεν τον ζέστανε. Το μόνον που το ενδιέφερε ήταν η δημιουργεία αξιόμαχης πολεμικής μηχανής. Με στόχο να αντιμετωπίση την επίθεση τών μωλοχιστών με τον δεύτερ ππ.. Όπως ακριβώς τον είχαν δασκαλεύσει τα γερόντια, που κράταγαν κομποσκοίνι στα ιερατικά σεμενάρια τής Τυφλίδος, όπου τον έστειλε να θητεύση ο μπάτσος πραγματικός του πατέρας. Εκεί ενημερώθηκε για τα "προτόκολλα", τα οποία είχε δημοσιεύσει πριν λίγα χρόνια ο επίσκοπος Σέργειος Νείλος και για την επιστολή από το 1871 τού πάπα τής μασωνίας τών ΗΠΑ Albert Pyke στον Mazzini. Τεράστειος αριθμός ανθρώπων ονειδίζει - αναμφίβολα δικαιολογημένα - τον Στάλιν για τα εκατομμύρια τών θυμάτων τής πολιτικής του. Παραβλέπει όμως μια μικρή, άλλά άκρως σημαντική λεπτομέρεια: Εάν δεν είχε λάβει χώρα αυτή η πρακτική, σήμερα όλοι αυτοί θα περιφέροντο με μπάλα αλυσοδεμένη στο πόδι τους, που επάνω της θα έφερε τον αγκυλωτό σταυρό. Οπωσδήποτε σε φάσεις ραγδαίων αλλαγών, όπου απαιτούνται τεράστιες τομές για την επιβίωση τής πλειοψηφίας, λαμβάνουν χώρα και μετάνοιες. Αυτές όμως αποτελούν δυστυχώς την εξαίρεση. Και όσο κι αν αναγνωρίζουμε την μεγάλη αξία τους και υποκλεινόμεθα ενώπιον τους, επιτρέποντας σε αυτές να συνθέτουν τον πλέον μύχιο πόθο μας, δεν μπορεί η στρατηγική μας σε αυτές τις περιπτώσεις να μην διέπεται από σκληρό μακιαβελισμό, με στόχο να είναι αποτελεσματική, μπροστά σε ένα διακύβευμα πρωτόγνωρης σημασίας. Επ' αυτού δεν αισθάνομαι αναστολές στο να δηλώσω απερίφραστα, αυτό που θεωρώ άκρως αντιπαθές, αλλά δυστυχώς αναγκαίο. Ο Στάλιν γνώριζε στην κατάλληλη στιγμή, ότι διαθέτοντας ατσάλι, ο Ρωσικός Λαός επιζητούσε μόνον δυο πράγματα: Ένα κομμάτι ψωμί και ταυτόχρονη έξαρση πατριωτισμού. Δεν είναι διόλου τυχαίο, ότι η διοίκηση Πούτιν εξήγγειλε προσφάτως, ότι ο Στάλιν εμπόδισε την εκδήλωση τής Παγκοσμιοποίησης, αναστέλοντας την επιβολή της για σαράντα χρόνια.
   Η μετάνοια, όσο σπουδαία κι αν είναι, απαιτεί χρόνο και δεν μπορεί να αφορά άμεσα την πλειοψηφία. Σέβομαι αυτούς που πιστεύουν στο θαύμα και εύχομαι τάχιστη εκπλήρωση τών ελπίδων τους. Ο πραγματισμός όμως στηρίζεται στην διαπίστωση, ότι επερχόμενη πείνα, επιβολή δυστυχίας και καταστροφών μπορούν αναμφίβολα να επενεργούν μεταστροφές, όμως δεν εισέρχονται κατά κανόνα στο αναγκαίο βάθος. Ζώντας επί σαράντα επτά έτη στην γερμανία, έμαθα να εκτιμώ τις σημαντικές μεταστροφές νοοτροπίας, που έχει καταφέρει κάποιο μη αμεληταίο μέρος τών ανθρώπων εδώ. Όμως στο βάθος τής ψυχής μου παραμένω ανελέητα σαλταρισμένος, από άλλα που καθημερινά βιώνω, στα πλαίσια μιας κοινωνίας, που δυο παγκόσμιοι πόλεμοι δεν στάθηκαν ικανοί να την νουθετήσουν στο αναγκαίο βάθος. Παρακολουθώντας τον βομβαρδισμό αμάχων πριν μερικά χρόνια στην Γιουγκοσλαβία από γερμανούς πιλότους, αλλά και την αδιαφορία τής πλεοψηφίας τών ιθαγενών μπροστά σε τέτοια γεγονότα, δεν μπορώ παρά να τρομάζω και να θλίβομαι. Αλλά κυρίως να ζυγίζω με διαφορετικό μέτρο τις επιλογές μου.
    Βασικό στοιχείο τις ανάπτυξης στρατηγικών επιλογών στην διαδικασία μιας σύγκρουσης είναι η μελέτη τών επιλογών τού αντιπάλου και η εξεύρεση τών σημείων του, που διέπονται από αδυναμίες. Κατά την εκτίμησή μου, οι άνθρωποι, οι οποίοι τυγχάνουν αλτρουιστές, έχοντας υπερσκελίσει το επικάλυμμα τού εγώ και χαρακτηρίζονται από τάση αυτοπροσφοράς συνιστούν μειοψηφία. Ίσως μάλιστα μικρή. Η συμπεριφορά τής πλειοψηφίας διέπεται κυρίως από ένστικτα και λιγότερο από ανώτερες πνευματικές ή ψυχικές διεργασίες. Τα έστικτα περόλα αυτά συνιστούν δεδομένο, που από την φύση του δεν είναι κακό ή αρνητικό. Τουναντίον, εκτός ότι αυτά είναι για την επιβίωση άκρως αναγκαία, εφ' όσον η εκφορά τους είναι πηγαία, το αποτέλεσμα που εκδηλώνουν, μπορεί να είναι όχι μόνον θεμιτό, αλλά και υπέροχα ωραίο. Το ένστικτο για παράδειγμα τής μητρικής αγάπης προς το παιδί συνιστά το πλέον παρήγορο και τρυφερό καλωσόρισμα μιας νέας υπάρξεως σε ένα ταραγμένο κόσμο.
    Η στρατιγική τών μωλοχιστών στηρίζεται στην στρέβλωση τών υγειών ενστίκτων, μετατρέποντάς σε συμπλέγματα και σύνδρομο. Συμφώνως προς την φρϋδική θεωρεία το ένστικτο τής επιβιώσεως μπορεί να εκδηλώνεται τόσο ως "ένστικτο τής ζωής", όσο και ως "ένστικτο τού θανάτου". Το ένστικτο τής ζωής, ως ουσιαστική πραγμάτωση, διαχέεται μέσω τού έρωτος στα πάντα. Είτε αυτοί είναι οι σύντροφοί μας, είτε οι συγγενείς μας, είτε οι φίλοι μας, είτε ο πας άγνωστος, ακόμη είτε πρόκειται για κάποιο ζωντανό οργανισμό υπό την μορφή ζώου η φυτού, αλλά εν τέλει - όπως διδάσκει η αλχημεία, με το πρότυπο της "φιλοσοφικής λίθου". Όπου η εν τέλει σοφία, δεν ενδημεί μέσα στο άνθρωπο, αλλά μέσα σε μια απλή πέτρα, ως δημιούργημα της Θείας Αγάπης και υπό τού Λόγου συνεχουμένη. Μια ταπεινή πέτρα, που ο καθείς εάν αυτή βρισκόταν μπροστά στον βηματισμό του, θα κλωτσούσε πάρα πέρα αδιάφορα. Όπως όμως έγραψε ο Ντοστογιέφσκυ "Μια ορθόδοξη καρδιά μπορεί να τα καταλάβει όλα".
   Τουναντίον το ένστικτο τού θανάτου, περιχαρακώνεται στο εγώ, επιχειρεί με φιαλαυτία να υπερσκελίση τούς άλλους. Προάγει την αμαρτία και τον θάνατο, οδηγώντας στην ιλλουμινιστική ζούγκλα, που βιώνουμε καθημερινά. Το γιλέκάκι τού δήθεν πολιτισμένου και κουλτουριάρη ανθρώπου, τού δήθεν χειραφετημένου πολίτου και οπαδού τού όποιου ιδεολογήματος ή άνευ εσωτερικού αντικρίσματος και συνεπειών δόγματος, δεν αποτελεί τίποτε περισσότερο από μια ψευδή επίφαση, την οποίαν επιδεικνύουμε, με στόχο την εγκατάσταση ψυχολογικά βολικών άλοθι και την εναπόκτηση σαθρού κύρους στα πλαίσια τής ψυχολογίας τής γκρούπας.
    Κατά συνέπεια η αποκατάση τού ενστίκτου τού θανάτου, στα φυσικά πλαίσια τού ενστίκτου τής επιβιώσεως, που δεν μπορεί να είναι άλλα από την εγκαθίδρυση τού ενστίκτου τής ζωής είναι κάτι πάρα πολύ βασικό. Με αστάθμητες εν τέλει συνέπειες προς την επίτευξη τής αληθούς σωτηρείας. Προς την οδό τού  επιτεύγματος - εφ' όσον επιθυμείτε - αυτού που ονομάζεται συκολούθως μετάνοια.
    Γι αυτον τον λόγο δεν αρμόζει να υποτιμούμε την ένταξη τών Κινέζων μαφιόζων στις αντιδυνάμεις, ή την ένταξη κάποιου μασώνου μεγαλοεπενδυτή, ο οποίος δεν έχει προχωρήσει πέραν τών ορίων εικονικών μυήσεων στα άδυτα τών στοών (χωρίς βεβαίως να υποτιμούμε τις υποσυνείδητες αλλοιώσεις, που επιφέρουν τα σύμβολα).
    Γι αυτόν τον λόγο δεν έχω τον παραμικρό ενδοιασμό να απευθυνθώ στην επερχόμενοι συγκυρία στα ένστικτα. Η μελέτη τής ιστορίας αποκαλύπτει, ότι βαθιά πίσω από κάποιον Μακιαβέλι, μπορεί υπό συνθήκας να ελλοχεύη ένας άγγελος φύλακας.
    Στον επερχόμενο πόλεμο θα κληθούμε όλοι να επιλέξουμε στρατόπεδο. Στις αναμενόμενες εξελίξεις δεν πρόκειτα να χωρέση ουδέτερη στάση. Θα πρέπει να είμεθα έτοιμοι να καλωσορίσουμε στο μπλοκ τών μαχομένων Αντιδυνάμεων κάθε καλοθελητή, χωρίς να ζητάμε πιστοποιητικά φρονημάτων και βούλες προδιαγραφών.
   Ιδιαίτερα με την εκδήλωση τού τετραγώνου μεταξύ τών  πλανητών Πλούτωνα και Άρη, το οποίο θα εκδηλωθεί κατά τον επόμενο Ιούλιο και θα διαρκέσει με πολλαπλές μεταστροφές περισσότερους μήνες, εικάζεται ότι θα εκδηλωθούν σφοδρές συγκρούσεις. Κάποιος έμπειρος Αστρολόγος υπέδειξε ότι η εν λόγω γωνία μεταξύ τών δύο αυτών πλανητών γενικώς υποδηλώνει ερήμωση. Προφανώς η ερήμωση αυτή πρόκειται να αφορά το ξεχέρσωμα τού καθεστώτος τής καμπάλ, εφ' όσον οι Αντιδυνάμεις δράσουν με σύνεση και αποφασιστικότητα. Όπως πρόσθεσε ο ίδιος Αστρολόγος, η ερήμωση δεν εκφράζει μόνον μια διαδικασία καταστροφής, αλλά υποδεικνύει ταυτοχρόνως και την εγκαθίδρυση τού καινούριου. Και σε αυτό βρίσκεται ένα πάρα λεπτό σημείο:
    Θα πρέπει να καταστή κατανοητόν, ότι οι Αντιδυνάμεις επενεργούν ένα ξεπάτωμα τού πυρήνος, ο οποίος επιφέρει την σίψη. Δρουν δηλαδή χειριζόμενοι το σκατόφτυαρο. Αυτή η διαδικασία θα καθαρίση μεν την ζωτική περιοχή από το χτικιό που επικράτησε, όμως δεν είναι η κατάλληλη, ώστε να οικοδομηθή το νέο στην θέση του παρερχομένου. Δεν είναι οι στρατηγοί τών ΗΠΑ, οι μυστικές υπηρεσίες, κάποιοι φιλότιμοι μεγιστάνες τού χρήματος, ή οι μυστικές εταιρείες τής Άπω Ανατολής, που βλέποντας να ξεκολλάνε με το SARS τα μάγουλά τους, τα πήραν στο κρανίο και στράφηκαν εναντίον τής καμπάλ. Οπωσδήποτε καλούμεθα να ενταχθούμε με αποφασιστικότητα ενεργώς στο μέτωπο τών Αντιδυνάμεων, έστω κι αν αυτό είναι εντόνως ετερόκλητο. Διότι αφ' ενός μάς αφορά άμεσα το ξεκαθαρισμά. Και εάν δεν κινητοποιηθούμε, μάλλον στην Ελλάδα δεν πρόκειται να το επιβάλλουν οι όποιοι Q Anon. Όμως, υφίσταται και ένας ακόμη λόγος ζωτικής σημασίας, που απαιτεί την ενεργό μας συμμετοχή. Μετά το ξεκαθάρισμα θα ξεκινήσει να φθίνη η ώρα τής δράσεως με αφετηρία τα ένστικτα. Η οικοδόμηση τού νέου θα απαιτήση ανώτερες διεργασίες. Και σχετικά με αυτό ο Ελληνισμός φέρει βαριές υποθήκες στους ώμους του.


Κλείνω την παρούσα ανάρτηση εδώ, για τον λόγο να μην υπερβή αυτή ακόμη περισσότερο την συνήθη έκταση τών αναρτήσεων. Την παράθεση δυο άλλων θεμάτων, που είχα προγραμματίσει αρχικά, μεταθέτω - Θεού Θέλοντος - στο επόμενο μέλλον.