Μικρή συμβολή στον προβληματισμό του HellCombatant

αλημέρες!

Επειδή ο φίλος HellCombatant απηύθυνε την επιστολή του και σε μένα, θεωρώ χρέος μου να γράψω δυό λόγια επί του θέματος.
Ο HellCombatant είναι (κατά τη γνωμούλα μου) απ' τους ελάχιστους ανθρώπους στη σημερινή Ελλάδα (θες πέντε; θες δέκα; το πολύ - δεν έχει άλλους), οι οποίοι έχουν τρομερά προχωρημένες απόψεις - προκύπτουσες, βέβαια, και από αναλόγου όγκου διάβασμα. Τις οποίες απόψεις καλά θα κάνει ο τυχών αναγνώστης να τις αντιμετωπίζει με τον δέοντα σεβασμό.

Τί σημαίνει, όμως, αυτό στην πράξη:

• Ο οικοδεσπότης "Μποτίλιας" και η αφεντιά μου πάμε σιγά-σιγά, ψηλαφητά, θέλουμε σίγουρο πάτημα στο συμπέρασμα, θέλουμε να γίνουμε κατανοητοί απ' τον πάσα έναν, κι αργούμε χαρακτηριστικά. Αν και τα γεγονότα τρέχουν "με χίλια"!
• Ο HellCombatant, απ' την άλλη, ήδη βρίσκεται πολύ μπροστά, μπορώ να πω μπροστά κι απ' τα γεγονότα, αλλά βαρύνεται απ' τη "μοίρα των πρωτοπόρων": τη μοναξιά! Δεν νομίζω, δηλαδή, πως μπορεί να πείσει μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Κάτσε, τώρα, να μιλήσεις στον πρώτο τυχόντα συν-Έλληνα γιά "κυκλικούς χρόνους" και τα ρέστα, τη στιγμή που σε ρωτάει τί θα γίνει στην πράξη με τα χρέη του, τί θα γίνει με τους λαθρομετανάστες, τί θα γίνει με τους ένοπλους ληστές που πλημμύρισαν τη χώρα, που ανά πάσα στιγμή είναι πιθανόν ν' αφαιρέσουν τη ζωή του γιά πέντε ευρώ (ή λιγώτερα).

Επιπλέον, εμείς οι πιότερο ψαγμένοι, έχουμε ένα απαράδεκτο χαρακτηριστικό: δεν είμαστε ενωμένοι.
Ο καθένας σαλπάρει με μιά βαρκούλα, και πλέουμε όπου θέλουμε. (Ενώ τα -αρνητικά- γεγονότα εξακολουθούν να "τρέχουν με χίλια".)

Γιά να μη μακρυγορούμε, τί δεί πράξαι: Γνώμη μου, ας αφήσουμε την κατάσταση στο επίπεδο, όπου μπορούμε να την ελέγχουμε. Δηλαδή, ας λέει ο καθένας τα δικά του με τον τρόπο του, κι ας ξυπνήσει κι ας παρακινήσει όσους μπορεί, όπως μπορεί. Και βλέπουμε.



Εδώ, ίσως, μερικοί θα πεταχτούν και θα μας κατηγορήσουν (όχι τον Hellcombatant - εμάς τους υπόλοιπους) γιά διάφορα. Πχ απάθεια, ή ανικανότητα κατανόησης δυσκόλων εννοιών, που υπερβαίνουν την εξυπνάδα μας.
Απαντώ προκαταβολικά: τίποτε απ' όλ' αυτά. Σκεφθείτε, πολύ απλά, πως η αλλαγή του πλανητικού παντοίου περιβάλλοντος (οικονομικού, οικολογικού, ψυχολογικού, αντιληπτικού, κτλ κτλ κτλ) προς έναν στην κυριολεξία παράδεισο, δεν εξαρτάται μόνον από μας. Σκεφθείτε, επίσης, ότι δεν ζούμε σ' έναν απλοποιημένο κόσμο με σκέτο "μαύρο-άσπρο"... που, ακόμη και στο σκάκι, δεν διακρίνεσαι, αν δεν διαβάσεις πρώτα ολόκληρους τόμ(ν)ους θεωρία. Στον κόσμο μας, κάθε μέρα γίνεται χαλασμός.

Και σας βεβαιώνω: Ακόμη κι αυτοί που (νομίζουν πως) κυριαρχούν στον πλανήτη, κάθε μέρα, μα κάθε μέρα, αναθεωρούν τα σχέδιά τους.



Ας αρχίσουμε, λοιπόν, απ' τα απλά και κατανοητά τοις πάσι, και βλέπουμε. Κι ό,τι επί πλέον μπορεί ο καθένας, συνεισφέρει. Ήδη αργήσαμε πολύ - και βάζω και τον εαυτό μου μέσα, ως τον κυρίως ένοχο. ( Οι βιαστικοί μεταξύ υμών: ροχάλες και κλούβια αυγά, ελεύθερα. Ξέρετε πλέον ποιόν να στοχεύσετε! :-) )

Συνοψίζω:

• Όχι φόβο. Μη φοβάστε! Ο φόβος είναι ένα φάντασμα, και τα φαντάσματα ως γνωστόν είναι ανύπαρκτα.
• Χρησιμοποιήστε το θείο δώρο, που λέγεται "μυαλό". Το δικό σας μυαλό, όχι δανεικά. Κατεβάστε ιδέες, σκεφθείτε, βρήτε μόνοι-ες σας λύσεις σε προβλήματα (πχ: "- Θα μας επιτεθούν οι Αμερικάνοι, αν δεν είμαστε ...καλά παιδιά, και κλείσουμε τις βάσεις τους, μετά από λαϊκή επανάσταση;"), μην περιμένετε τα πάντα έτοιμα απ' αλλού. Και μην αφήνετε να σας παραμυθιάζει ο καθένας.

Αρνητικό παράδειγμα (πρόσφατο) της μη τήρησης του δεύτερου παραπάνω κανόνα - κι από 'κεί που δεν το περίμενε κανείς: τα "ορθόδοξα" ιστολόγια, που μέχρι χθες μας λέγανε να μαζέψουμε τρόφιμα, επειδή "θα έρθει πείνα",... οι προφητείες,... οι γεροντάδες,... ξέρω 'γω..., σήμερα ψελλίζουν πως: "στο βίντεο δεν ακούγεται η φωνή του γέροντος Παϊσίου!"
Το ενδεχόμενο πως οι  "γεροντάδες" μπορεί και να μην λένε την αλήθεια (γιά σοβαρώτατους λόγους, πχ δεν θέλουν να δίνουν έτοιμο υλικό στους ...αναλυτές της CIA - αν παρακολουθείτε την ειδησεογραφία, κάτι σχετικό θά 'πιασε το μάτι σας), δεν τους πέρασε κάν απ' το μυαλό.

• Χρησιμοποιήστε τα φυσικά όπλα που έχει ο άνθρωπος: την άμυνα και την επίθεση! (Εδώ τα έχει και τα χρησιμοποιεί το κάθε ζώο, πουλί, ψάρι...) Ειδικά όσοι είσαστε πάνω από 36, τα ξέρετε και τα δύο.

(Μην απορείτε, οι μηχανισμοί άμυνας του ανθρώπου ολοκληρώνονται μετά τα 24, και της επίθεσης μετά τα 36. Οι δήθεν σοβαρές εκδηλώσεις αυτών των χαρακτηριστικών πριν τις ηλικίες που αναφέρω, είναι μαϊμούδικες. Ψεύτικες.)

• Μην αφήνετε την πρωτοβουλία των κινήσεων στους εχθρούς!!!

Αυτή τη στιγμή διεξάγουμε ανταρτοπόλεμο, και στον ανταρτοπόλεμο σπανιώτατα αφήνουμε πρωτοβουλία στον εχθρό (μόνο στις ενέδρες περιμένουμε). Στα πλαίσια αυτά, και να με συμπαθάνε: θεωρώ εντελώς ηλίθια την τακτική των "Αγανακτισμένων", που περιμένουν πότε θα ευδοκήσουν τα ΜΑΤ να μην πετάξουν δακρυγόνα, ή πότε θα διαλύσει τους καπνούς ο αέρας. Ή, πότε θα βγει ο πάπας στο μπαλκόνι, να τους απευθύνει λόγους παρηγορητικούς.

Σχέδιο επίθεσης (έστω και ά λά Γκάντι, που λέει κι ο οικοδεσπότης - πχ πορεία προς τ' αλατωρυχεία), έχει κανείς; Μόνο τότε συζητάμε σοβαρά. Αλλοιώς, κλάνουμε - με το συμπάθειο. Αρκετή υπομονή / αναμονή δεν κάναμε ήδη; Λέτε να χρειάζεται κι άλλη; Λέτε να πρέπει να ...περιμένουμε τις ...εκλογές; (Εδώ συμφωνώ χίλια τοις εκατό με τον φίλο "Μποτίλια": όχι!)

Εξαφανίστε τον φόβο σας, σκεφθείτε, πάρτε (κυρίως επιθετικές) πρωτοβουλίες.

Και τα "ψιλά γράμματα" τα δικά μου, του "Μποτίλια", του HellCombatant, θά 'ρθουν κι αυτά με τον καιρό τους.

Υγ: Τώρα που το σκέφτομαι... και με κίνδυνο να με γιαουρτώσει η παρέα - και δη δημοσίως, όταν βρεθούμε σε κανέναν "Μπαϊρακτάρη"!

Βρε, μπας και το ακριβές συνώνυμο του "Μάτριξ" είν' ο φόβος;