10 Απριλίου, 2010

ΜΙΑ ΚΥΡΙΑ ΠΟΥ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΣΧΗΜΑΤΙΖΕΙ ΤΟ ΤΡΙΓΩΝΟ ΜΕ ΤΟ ΜΑΤΙ

Έχω προαναγγείλει στην ανάρτηση με το βίντεο του Joseph Farrell (ίδε και www.gizadeathstar.com) μια συνέχεια της ενασχόλησης με το θέμα της Ναζιστικής Διεθνούς σήμερα. Ο Farrell είναι αναμφίβολα σημαντικότατος οξύνους και φιλόπονος ερευνητής, με ιδιαίτερα ευρείς γνώσεις σε τομείς κλειδιά, όπως η θεωρητική φυσική, η ιστορία, η φιλοσοφία, η θρησκειολογία και η συνωμοσιολογική προβληματική. Βρίσκω τους εντοπισμούς του - στον βαθμό που είμαι σε θέση να τους παρακολουθήσω - ιδιαίτερα ενδιαφέροντες. Τυχαία - και εφ' όσον μπορούν να υπάρχουν ασύνδετες συμπτώσεις - προσέκρουσα την ίδια περίοδο με αφορμή το ανθελληνικό δημοσίευμα στο Focus και σε αρκετά άλλα ενδιαφέρονται στοιχεία, που αφορούν την Ναζιστική Διεθνή, η επεξεργασία των οποίων είναι αρκετή για να προβώ σε πρώτες αναρτήσεις.
Προτίμησα όμως να αναβάλω, τόσο τις επόμενες αναρτήσεις για τον Χέγκελ (για τις οποίες διαθέτω σχεδόν έτοιμο υλικό εδώ και καιρό) καθώς και την συγκεκριμένη αναφορά στην Ναζιστική Διεθνή, με διάθεση να προτάξω δυο άλλα θέματα, τα οποία θεωρώ ιδιαίτερα επίκαιρα και ζωτικά, όπου όμως δυστυχώς έχω στοιχειώδη κενά γνώσεων και που τον τελευταίο καιρό μελετάω. Οι αναφορές νομίζω ότι αξίζουν περισσότερο, όταν υπάρχει κάτι που δεν είναι ίσως τόσο γνωστό και αυτονόητο για να εκτεθεί. Ασχολούμενος λοιπόν κύρια με την μελέτη τους, στα περιθώρια που επιτρέπει ο βιοπορισμός, αρκούμαι το πρόσφατο διάστημα είτε σε σύντομες αναφορές, είτε σε αναδημοσιεύσεις για άλλα.

Το ένα είναι η επανάσταση του 1821. Ερεθίσματα έλαβα από άλλους ιστολόγους, επ' ευκαιρία της πρόσφατης επετείου. Το θέμα είναι τεράστιας σημασίας, όχι μόνο διότι τα αντίστοιχα γεγονότα σφράγισαν την ίδρυση του Νεοελληνικού κρατιδίου, αλλά και διότι επανεμφανίζονται μονίμως, επιζητώντας κατ' αρχήν ένα "ξεκαθάρισμα λογαριασμών" κατ' αρχήν τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο, μέσα από τις εξελίξεις, οι οποίες μοιάζουν να μεταφέρουν στο διάβα της σύγχρονης ιστορίας μας ένα φάντασμα από το παρελθόν. Ακόμη και στα γεγονότα που ακολούθησαν την Γερμανική κατοχή μέχρι τον εμφύλιο, το ίδιο φάντασμα εμφανίζεται, επιζητώντας επιτέλους την αποκοπή του από το ιστορικό γίγνεσθαι, για να μπορέσει να ησυχάσει ενταφιασμένο στα κοιμητήρια της κακοδαιμονίας που κάποτε μπορέσαμε να ξεπεράσουμε.
Εκκινώντας από υποψίες και ενστικτώδεις υποθέσεις γι αυτήν την προβληματική, με την σύντομη μελέτη που ακολούθησε, αυτές έλαβαν το σχήμα συγκεκριμένης θεώρησης, η οποία αξίζει να εκτεθεί στοιχειωδώς συνεκτικά, όταν ολοκληρωθεί αυτή η αναζήτηση.

Το δεύτερο θέμα αφορά την πορεία της μεταπολίτευσης προς την επικείμενη πτώχευση. Θέμα "καυτό", που απασχολεί έντονα - και συχνότατα με τρόπο ιδιαίτερα επάξιο - πλείστους όσους ιστολόγους, με κάποιους από τους οποίους υπάρχει και διαδικτυακή φιλία. Το θέμα όμως αποκτά διαστάσεις πολιτικής αιχμής, στο βαθμό που σημαντικότατοι συγκεκριμένοι πολιτικοί χώροι, οι οποίοι εδράζονται μάλιστα σε διαφορετικούς τόπους του πολιτικού φάσματος, συνδέουν την επικείμενη πτώχευση με το "τέλος της μεταπολίτευσης". Κάποιοι ίσως διότι λόγω θέσεως μπορούν να γνωρίζουν κάποια επικείμενη νέα κατάστρωση του πολιτικού σκηνικού (ίσως πχ. κύκλοι γύρω από την νέα ηγεσία της ΝΔ. υπό τον κ. Σαμαρά) κάποιοι ως αποτέλεσμα πράγματι βαθυστόχαστων κατά την εκτίμησή μου αναλύσεων από παλαιότερα. Σε αυτούς νομίζω ότι ανήκει αναμφίβολα ο Γιώργος Καραμπελιάς, ο οποίος με το άξιο θεωρητικό του έργο προΐσταται της ομάδας "Ρήξη". Ήδη στο θαυμάσιο βιβλίο του "Κράτος και Κοινωνία στην Μεταπολίτευση" που εκδόθηκε το 1989 από τον "Εξάντα" και έχει τύχει αρκετά μικρότερης προσοχής από άλλα βιβλία του που ακολούθησαν, αναλύει και τεκμηριώνει με πολύ εμπεριστατωμένο τρόπο ότι - ήδη από τότε - με τρόπο αμετάκλητο έκλεινε η μεταπολίτευση τον κύκλο της. Την ίδια θέση εκφράζει και στο πρόσφατο βίντεο της εκπομπής της "Ρήξης" "Ρηξι-κέλευθα" (http://www.ardin.gr/), η οποία έχει αναρτηθεί στις 05.04.2010 στην ιστοσελίδα Άρδην/Ρήξη.
(Στα ζητήματα που θέτει ο Γ. Καραμπελιάς στο βιβλίο που παρέθεσα, θα κάνω προσεχώς αναφορά).

Το θέμα του Ναζισμού και ειδικά της απόκρυφης διάστασης του, μελετάω με ευκαιριακό τρόπο εδώ και δεκαετίες. Επειδή οι αξιώσεις μου περιορίζονται πάντοτε στη σφαίρα του μη ειδικού, πιστεύω ότι διαθέτω έτοιμο υλικό που μπορώ σύντομα να παρουσιάσω.
Πρωθύστερα και με διάθεση να προκαλέσω το αισθητήριο των επισκεπτών, αναρτώ το βίντεο που ακολουθεί, μέχρι να μπορέσω να κάνω κάποια ανάρτηση με συγκεκριμένο περιεχόμενο στο θέμα των ζυμώσεων που γίνονται στην Γερμανία, σε συνδυασμό με την Ναζιστική Διεθνή.


3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είναι μια ενδιαφέρουσα πτυχή του Ναζισμού ο αποκρυφισμός Μποτίλια καθώς μας δείχνει κομμάτια από το ασυνείδητο αυτού του ρεύματος.

mnk είπε...

Ενδιαφέρον!
Για τον ίδιο λόγο είχαν κράξει και την Τανσού Τσιλέρ. Εκ των υστέρων, απεδείχθη αμερικανοπράκτορας.
Την ίδια χειρονομία συνηθίζει κι ο Καρατζαφέρης, αλλά αυτός την κάνει στο πιο στρογγυλό, σε Ομπάμα στυλ. ;)

Ανώνυμος είπε...

θεωρώ την κίνηση 'ασχετη.....
δεν είναι κάτι που "προδίδει" σκέψεις.....έχω εμπειρία ζωντανών συνεντεύξεων και ξέρω ότι καμιά εμπειρία δεν σε βγάζει ποτέ απ'την αμηχανία.........

κίνηση για συγκέτρωση του μυαλού της είναι........