08 Ιουνίου, 2009

ΕΜΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ


Εμείς, οι ίδιοι, δημιουργούμε τα αδιέξοδα, μέσα στα οποία καταδικάζουμε τους εαυτούς μας να ψευτοζούν.
Πάντοτε ψάχνουμε κάποιους άλλους να τα φορτώσουμε. Κάποιους στους οποίους ποτέ δεν συμπεριλαμβάνουμε τον εαυτό μας. Είτε αυτοί είναι οι κάθε είδους ταγοί, είτε είναι η εθελοτυφλία μας ότι καλώς διάγομεν. Ποτέ δεν τολμήσαμε να επιτρέψουμε στην διάνοιά μας να ασχοληθεί με το ενδεχόμενο η αιτία της κακοδαιμονίας μας να είμαστε εμείς οι ίδιοι.

Ο Φρόυντ έγραφε στην "Ψυχοπαθολογία της Καθημερινής Ζωής" ότι η τρομερή επιθετικότητα που διαπιστώνει - πρώτα και κύρια σε ατομικό επίπεδο - γύρω του δεν θα μπορούσε να οδηγήσει πουθενά αλλού από μια παγκόσμια πολεμική καταστροφή. Δυο - τρία χρόνια μετά, το πρώτο παγκόσμιο ανθρωπομακελιό, επιβεβαίωνε με τον πιο τραγικό τρόπο τις προβλέψεις ενός ανθρώπου, που προσπάθησε να χειριστεί συστηματικά τις ψυχασθένειές μας.
Μέσα σε δυο μέρες στο Βερντέν στα Γαλλογερμανικά σύνορα 1.800.000 άνθρωποι ξεψύχησαν και από τις δυο μεριές, πριν προλάβουν να ρίξουν την πρώτη τουφεκιά. Οι μαθητευόμενοι μάγοι των δηλητηριωδών αερίων είχαν αποδείξει μέ την τρανή τους ψυχική διαστροφή, ότι με το νέο "υπερόπλο" δεν μπορούν να υπάρξουν στα πεδία των μαχών νικητές και ηττημένοι. Αυτοί που είχαν χρηματοδοτήσει το μεγάλο μακελιό, προς όλους τους συμβαλόμενους, οι ΗΠΑ, για λογαριασμό του χρηματιστικού καταστημένου της Γουώλλ Στρητ, είχαν φροντίσει να κρατηθούν έξω από τις συγκρούσεις. Η τελική τους επίθεση, αφού όλοι είχαν εξουθενωθεί μεταξύ τους, επέβαλε το ποιος θα είναι ο κατ' επίφαση νικητής. Στην ουσία μόνος "κερδισμένος" ήταν αυτοί, επιβάλλοντας το πρώτο στάδιο της ηγεμονίας τους και στα δυο στρατόπεδα. Οι αριθμοί μιλάνε την πιο απάνθρωπη γλώσσα. Δεν θέλω όμως να βαρύνω αυτή την καταγγελία απένατι στην ίδια μου την συνείδηση με νούμερα.
Οι ΗΠΑ είναι αυτές που στη συνέχεια, στην πραγμάτωση του δεύτερου σταδίου επιβολής της παγκόσμιας ηγεμονίας τους θα χρηματοδοτήσουν την άνοδο των σιδερόφρακτων μεραρχιών των Ναζί και το κόμμα των κραυγαλέα ψυχοπαθών των Χίτλερ-Χίμμλερ-Ες και Γκαίρινγκ.
Οι λαοί ακολούθησαν κατά πόδας. Βυθισμένοι μέσα στην αναλγησία των συμπλεγμάτων τους, του πολιτικού φανατισμού, της εφησύχασης απέναντι στην κριτική σκέψη, στην προσκόληση σε μαζικά στερεότυπα.
Οι μαθητευόμανοι μάγοι είχαν φροντίσει να εφέβρουν νέα "υπερόπλα", πιο καταστροφικά, τα πυρηνικά, πλασάροντας την απύθμενη καταστροφική τους μανία, ως σημαία του "ελεύθερου κόσμου".

Είδα κάποτε ένα ποντίκι την στιγμή που ξεψυχούσε έχοντας καταπιεί ποντικοφάρμακο. Ένας βαθύς πόνος με κυριάρχησε τότε. Είδα όμως και άλλες στιγμές. Είδα τον Σωλομό Σωλομού την ώρα που δεχότανε την σφαίρα, σκαρφαλωμένος στον ιστό. Στο τεντωμένο χέρι του είδα να τείνει μια αόρατη σκυτάλη προς εμάς. ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΠΟΥ ΔΙΑΦΕΡΕΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ - ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΦΤΥΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΕΑΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΗΝ ΟΔΟ ΤΟΥ ΤΡΩΚΤΙΚΟΥ.

Και η χώρα μας επιχείρησε στον αιώνα που πέρασε πολλά "νέα ξεκινήματα". Πάντοτε τα θεμέλια του "νέου" στάθηκαν τα θρίψαλλα ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ στο παρελθόν.
Η στρεβλή εκβιομηχάνηση στηρίχθηκε στα θρίψαλλα της Μικρασιατικής Καταστροφής, όταν οι πόλεις στο βορά και το νότο της Ελλάδας γέμισαν από μια εξαθλιωμένη, αλλά δημιουργική προσφυγιά. Η μεταπολεμική "ανοικοδόμηση" έγινε απάνω στα θρίψαλα που επέφερε η προδοσία του λαού από την ηγεσία του ΕΑΜ στο Λίβανο και την Γκαζέρτα και μετά από ένα ηλίθιο εμφύλιο που στέρησε το Έθνος από τον όσιο ανθό του. Και η μεταπολιτευτική "δημοκρατία" οικοδομήθηκε πάνω στα συντρίμμια της Κύπρου. Οι μαστρωποί μας είχαν το θράσος να επαίρονται, ότι χάσαμε την μισή Κύπρο, αλλά "κερδίσαμε την Ελευθερία". Οι Έλληνες της Κύπρου - με τραγικά ελάχιστες εξαιρέσεις - έτρεξαν να "αξιοποιήσουν" την τεχνητή ευμάρεια που έριξαν τα ιμπεριαλιστικά κυκλώματα, με στόχο την βαθμιαία εξαγορά και αλλοτρίωση του νότου.

"Βάλαμε την αμαρτία μέσα στις εκκλησιές, την είπαμε αρετή και την προσκυνάμε".
Οι Ευρωεκλογές για μια ακόμη φορά απόδειξαν την βαριά αναλγησία μας. Την παθολογική μας ετοιμότητα να οικοδομήσουμε και μεις τα δικά μας συντρίμμια, πάνω στα συντρίμμια των προηγούμενων. Η κρίσιμη μάζα του εκλογικού σώματος πήρε τον δρόμο για τις παραλίες, δείχνοντας την αδιαφορία της απέναντι στα κελεύσματα του χρεωκοπημένου κομματικού κατεστημένου, αλλά με την επιλογή της αδράνειας, έδωσε για μια ακόμη φορά την δυνατότητα, στους ανήμπορους και αμήχανους εκπροσώπους του κατεστημένου να βγουν και να κάνουν δηλώσεις μέσα στο γνωστό θέατρο του παραλόγου.

Για μια ακόμη φορά βαυκαλιστήκαμε να επιρρίψουμε ευθύνες σε αποδιοπομπιαίους τράγους. Καταγγείλαμε τους "οικολόγους" για φιλοκεμαλισμό, παραβλέποντας την πραγματικότητα ότι την θεωρία του "αυτοπροσδιορισμού" πλασσάρουν καθημερινά ο ίδιος ο Πρωθυπουργός και ο αρχήγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως. Όχι Κύριοι! Δεν υπάρχει με βάση τις διεθνείς συνθήκες "τουρκική" μειονότητα στην Ελλάδα, αλλά μόνο μουσουλμανική. Ο καθένας μπορεί να ισχυρίζεται ότι είναι αστροναύτης, εσείς οφείλετε να βάλετε την ΕΥΠ να δουλέψει, εκεί που άλλοι οργώνουν τα σωθηκά του Έθνους.
Επτά στα εκατό δώσαμε στους πατριδικάπηλους, στην μητσοτακική σφήνα, για να βαυκαλιζόμαστε ότι είμαστε δήθεν πατριώτες. Ένα κόμμα αρχηγικό, χωρίς δομές πέρα από τα φανατισμένα φασισταριά, που μετατρέπουν το θύμα της παγκοσμιοποίησης σε θύτη, χωρίς να είμαστε σε θέση να κάνουμε διαφοροποίηση ανάμεσα στον οικονομικό φυγά και τον πληρωμένο πράκτορα του ισλαμικού πολέμου. Πριμοδοτώντας ένα κόμμα στηριγμένο στις πλάτες των τηλεοπτικών καναλιών και στον ακατάσχτετο βερμπαλισμό του κάθε φασίστα, μετατρέποντας την πολιτική σε μιντιαλισμό. Είμαστε πολίτες της πλάκας, δηλαδή της τηλεόρασης και των κουραδομίντια.
Δεχτήκαμε την παγκοσμιοποίηση, για να καταναλώσουμε παθητικά τα κοντύλια της ΕΕ. μέσα στην φιλάρεσκη οκνηρία μας, μέχρι οι τραπεζίτες να μας εξαγοράσουν συνειδησιακά, επιβάλλοντας την διάλυση κάθε είδους δομών και θεσμών, μέσα σε συνθήκες υπερχρέωσης. Οι απόγονοι του Σάυλοκ γνωρίζουν το παιχνίδι τους. Πάντοτε ζητούν και θα ζητούν ανθρώπινη σάρκα. Τώρα που διαπιστώνουμε ότι η παγκοσμιοποίηση επιβάλλει ισλαμοποίηση της Ελλάδας βάσει σχεδίου, δεν ξέρουμε τι να κάνουμε. Ενώ η θολοκουλτούρα της "πολυπολιτισμικής κοινωνίας" μας λούζει.

Ανεχτήκαμε την χωματερή των ναρκωτικών, αδιαφορώντας μπροστά στην αναλγησία και τα συμπλέγματά μας, φορτώνοντας την στην ψυχική ανεπάρκεια δυστυχισμένων και καταρρακωμένων ανθρώπων, παραβλέποντας τα μαφιόζικα κυκλώματα, που η ανοχή και συχνά η συγκάλυψη του κράτους τους τους τα δίνουν ΟΛΑ, και που αποτελούν το μακρύ χέρι της υπερεξουσίας. Η δεν είναι η "ηγέτιδα δύναμη του ελευθέρου κόσμου" ο μεγαλύτερος έμπορος ναρκωτικών;

Ασελγήσαμε πάνω στο φυσικό περιβάλλον της πατρίδας μας με τον φετιχισμό του μπετόν, τον αχόρταγο και άκρατο καταναλωτισμό μας, δείχνοντας ότι είμαστε χειρότεροι και από τους καπιταλιστές. Αυτοί ρυπαίνουν για να κονομήσουν. Εμείς ρυπαίνουμε γιατί είμαστε βρωμιάρηδες. Πρώτα μέσα και μετά έξω.
Επιτρέψαμε στον εισαχθέντα μηδενισμό να γίνει σημαία μεγάλου τμήματος της νεολαίας.

Επιμένουμε να πορευόμαστε φιλάρεσκα στο πουθενά της αβύσσου. "Υπέρπατριώτες", άνθρωποι του "μεσαίου χώρου", "σοσιαλιστές", "κομμουνιστές", "προοδευτικοί", "οικολόγοι" ή απλά "απέχοντες".

ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΙ! ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΚΑΙ ΩΦΕΙΛΩ ΝΑ ΑΝΘΙΣΤΑΜΑΙ. ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΔΕΝ ΤΟ ΠΡΑΤΤΩ ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟΣ.

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΟΠΩΣ ΔΙΑΚΥΡΗΞΕ Ο ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΑΙΜΑΤΗΡΕΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ. ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ. ΤΟ ΑΙΜΑ ΧΥΝΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ. Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΜΠΟΥΧΤΗΣΕ ΑΠΟ ΑΙΜΑ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.

Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ.

10 σχόλια:

OrbitalDecay είπε...

Πολλά θα μπορούσαν να είχαν γίνει,
αλλά αυτές ήταν οι επιλογές
του βαθέως κράτους...

Ας γευτούν τώρα τους "Οικολόγους"
που ψήφισαν οι νέοι και οι μή έχοντες γνώση
τι εστί Τρεμόπουλος...

________________________________

Η μόναδική μου ένσταση έγκειται στο περι φανατισμένων φασισταριών [7.15%],
μητσοτακικής σφήνας, πατριδοκάπηλων κτλ. κτλ.

Έχοντας πολύ διαφορετική αντίληψη περι του ΛΑ.Ο.Σ.,
Σημειώνω εδώ -Περήφανα- οτι για πρώτη μου φορά τους ψήφισα...
[Και πολύ άργησα...]

Μποτίλια,τι λές
μοιάζω για φασίστας?

Η μήπως φταίει ο "Δεκέμβρης"
ο Πάκης [η αστυνομία αμύνεται],
η στήριξη του τραπεζικού συστήματος
η οικονομική πολιτική,
η μή δίωξη των [κυρίως πασοκικών] λαμογίων,
η χαλαρή πολιτική περι μετανάστευσης,
και άλλα τέτοια,
και που με κάνουν να σκέφτομαι
οτι άν δεν "σκληρύνει" η Κυβέρνηση,
μάλλον δεν ξαναγυρίζω στο "μαντρί"...

Μποτίλια στο πέλαγος είπε...

@Orbital Decay
Φυσικά δεν μπορεί το 7,15 % του εκλογικού σώματος να είναι φασίστες. Ο κάθε ψηφοφόρος επιλέγει το κόμμα που θα ψηφίσει, με βάση τις προσδοκίες του για την εξυπηρέτηση των συγκεκριμένων κοινωνικών αναγκών και των προσωπικών του επιλογών.
Εάν διαβάσεις προσεκτικά όσα έγραψα, η αναφορά σε φασίστες αναφέρεται:
1. Στο μόνο οργανωμένο τμήμα του συγκεκριμένου ρεύματος, που είναι τα τερτοαυγουστιανά σχήματα.
2. Στον τηλεοπτικό και εκδοτικό βερμπαλισμό της συγκεκριμένης προπαγάνδας, που εστιάζεται στον εξίσου τεταρτοαυγουστιανό Πλεύρη και τους συν αυτώ.
Το Λάος κατά την άποψή μου δεν είναι φασιστικό κόμμα για τους εξής λόγους:
1. Δεν είναι κόμμα. Ούτε όσο αφγορά τη δομή, ούτε όσο αφορά τις λειτουργείες και τις αρχές κόμματος. Είναι ένα αρχηγικό σχήμα, στημένο μέσα από παρεμβάσεις σε τηλεοπτικά κανάλια. Αποτελεί άμορφη έκφραση μιντιαλισμού.
2. Δεν έχει συγκροτημένη ιδεολογία. Αποσκοπεί στον πολυσυλλεκτισμό και στον εγκλωβισμό δικαιολογημένης δυσαρέσκειας.
Πέραν αυτού, δεν επιλέγω τους φίλους μου με βάση την κομματική τους ένταξη. Εδώ και πολλά χρόνια πολύ στενοί μου φίλοι είναι ένθερμοι ψηφοφόροι του Λάος, με τους οποίους συμφωνώ σε πολύ σημαντικά πράγματα. Δεν κομματίζω, δεν κομματίζομαι και σέβομαι τις πολιτικές επιλογές των φίλων μου.
Αγωνίζομαι για την επικράτηση μιας άλλης οπτικής, που θεωρώ ουσιαστική, πέρα και πάνω από κόμματα.
Διατηρώ το δικαίωμα της άποψης πάνω σε όλα, χωρίς να αποσκοπώ να επιβάλλω τίποτε, ή να τα θεωρήσω προϋπόθεση για κάτι. Αυτό που έχει για μένα σημασία, είναι η συγκεκριμένη συμφωνία σε συγκεκριμένα ζητήματα. Έτσι πορεύτηκα μέχρι σήμερα, πετυχαίνοντας να συνεργαστώ εποικοδομητικά με ανθρώπους από όλο το πολιτικό φάσμα, χωρίς να παραβιάσω τις αρχές μου.
Πέραν αυτού, διεκδικώ ένα χώρο, τμήμα του οποίου επικαλύπτει σήμερα από πλευράς επηροής το Λάος και είναι πολύ φυσικό αρκετοί φίλοι μου να αισθάνονται ότι ανήκουν εκεί.
Αλλά τελικά, η πραγματική συμπάθεια προχωράει πιο βαθιά από την πολιτική επιδερμίδα.

OrbitalDecay είπε...

Είναι αλήθεια, οτι πολλές φορές εμφανίζονται [οι του ΛΑΟΣ] ως λαικιστές
ή ως συνομοσιολόγοι.
Αλλά άλλο τα βιβλία που πουλάει ο Άδωνις, [Ελ και τα λοιπά] που προκαλούν γέλιο,
και άλλο οι αλήθειες που πολλές φορές εκφράζονται απο τα στελέχη του κόμματος.
Κατα την γνώμη μου, είναι Πατριώτες και όχι φασίστες ή κάτι τέτοιο,
αλλά ως απολύτως ενταγμένοι στο σύστημα [βαθειά...] κάνουν πολύ λίγα.
[Σε σχέση με όσα μπορούν]

Το ΛΑΟΣ, δεν είναι απλά αρχηγικό κόμμα μπορεί έτσι να ξεκίνησε-
αλλά ας όψεται ο Σύριγγα, πατάει τώρα πιά σε γερά θεμέλια.

Και βέβαια, άλλο ΛΑ.Ο.Σ. άλλο Χρυσή Αυγή...

OrbitalDecay είπε...

Μποτίλια, δεν ήταν ανάγκη να μου τα εξηγήσεις τόσο αναλυτικά...
Το περι φασισμού ερώτημα ρητορικό ήταν...

Και να ξέρεις, σε γνωρίζω πολύ καλά, έστω εξ αποστάσεως...
[Τα μεγάλα Πνεύματα συνήθως συναντιώνται!]

αμμοδύτης είπε...

Φοβάμαι ότι συνείδηση δεν έχουμε αφού οι προσδοκίες μας και οι αξίες μας έχουν εκμαυλιστεί, και, γιατί να το κρυψομεν άλλωστε, κυριαρχεί η απάθεια και η αίσθηση ματαιότητας, εντέχνως καλλιεργημένη από ψευδεπίγραφεες πολιτικές επιλογές και φαιδρά καραγκιοζάκια που παριστάνυν τους πολιτικούς. Και από όσους ψήφισαν οι πολλοί θέλουν τον νταβατζή τους. Βάστα μποτίλια, τα πράγματα δεν θα γίνουν καλύτερα για αρκετό καιρό.

Ανώνυμος είπε...

Το συμπέρασμα αποτελεσμάτων τον εκλογών είναι ένα οτι
έχουμε απομακρυνθεί από την Ευρώπη μείναμε μόνη μας με τα σκουπίδια που παράγουμε ...N.Δ.Σ.

Ανώνυμος είπε...

Επιμύθιον:
"Να φτύσω πάνω, φτύνω τα μουστάκια μου. Να φτύσω κάτω, φτύνω τα γένια μου."

Κάπου, κάποτε, κάποια "καλά" παιδιά έγραφαν:
"Θα κάνουμε τα έθνη να παραπατάνε σαν μεθυσμένα."

Ας προσέχαμε.

OrbitalDecay είπε...

Μποτίλια,
με τα πρώτα σχόλιά μου πάνω στο εξαίρετο άρθρο σου,
φαντάζομαι πως σου έκανα την καρδιά περιβόλι...
Γνωρίζω πως αυτό συμβαίνει, κυρίως λόγω διαφορετικών βιωμάτων.
Δεν μπορώ να ισχυριστώ πως έχω την αίσθηση του Όλου,
-κανείς δεν μπορεί άλλωστε-
αλλά πιστεύω πως είναι ανάγκη σήμερα
να συνδιαμορφώσουμε την πολιτική αυτού
του πολύ ενδιαφέροντος πολιτικού χώρου.
[Δεξιότερα δηλαδή της σημερινής "μεσαίας" Νέας Δημοκρατίας.]

Όσον αφορά την ανάρτηση, πιστεύω πως πολλά απο όσα συμβαίνουν,
εξηγούνται λόγω της μή συμμετοχής του απλού κόσμου στα πολιτικά δρώμενα.
Η συμμετοχή των περισσοτέρων,
εξαντλείται στην απλή παρακολούθηση
του Τράγκα, της Μακρή ή του πολύ καλού κατα τη γνώμη μου Ν. Χατζηνικολάου.

Η ζύμωση του απλού πολίτη,
και η δραστηριοποίησή του
σε σχέση με τα κοινά,
θα έλθει μέσα απο την διαδραστική του
σχέση με τον κόσμο της πληροφορίας,
κυρίως τα μπλόγκ.
Αυτό [παρα τη κινητικότητα που παρατηρείται],
είναι κάτι το οποίο δεν έχει ακόμα συμβεί. Είμαστε ακόμα στην αρχή.

Σε μία δεκαετία, αν ο απλός πολίτης
έχει κινητοποιηθεί-οργανωθεί-ενημερωθεί,
άρθρα σαν αυτό
[το οποίο έγραψες με πόνο ψυχής]
πιστεύω πως δεν θα τα βλέπουμε πουθενά.
Και αυτό, γιατί η κοινωνία της πληροφορίας, θα μηδενίσει τις αποστάσεις,
και θα υπάρξει η απαραίτητη σύγκλιση απόψεων και οι κατάρριψη των περισσότερων μύθων.
Η συμμετοχή όλων, θα λύσει τα μισά τουλάχιστον απο τα σημερινά μας προβλήματα -αυτά που έθεσες.

Απλώς πρέπει να οργανωθούμε.

OrbitalDecay είπε...

Ένα μόνο ορθογραφικό.
"και η κατάρριψη των περισσότερων μύθων"

Και ένα συμπλήρωμα

Των μύθων που μας χωρίζουν...

Μποτίλια στο πέλαγος είπε...

@OrbitalDecay
Δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα με όσα έγραψες. Αντίθετα χαίρομαι πάντοτε, όταν υπάρχουν αντιδράσεις και προτάσεις από τους φίλους.
Επειδή και γω σε ξέρω κάπως από απόσταση και δεν είμαι χθεσινός, μπορώ να παρακολουθώ τον τρόπο που σκέφτεται, τον οποίο συχνά δήλωσα ότι επικροτώ. Δεν χρειάζεται να λειτουργούμε με ταμπέλες, προπαντός όταν η έλξη ανταποκρίνεται σε άλλο βάθος. Υπάρχει μια "άλλη επικοινωνία", που δεν χρειάζεται το διαδίκτυο, ούτε σκοντάφτει στις γεωγραφικές αποστάσεις. Και σ' αυτή την περίπτωση δεν χρειάζονται ούτε οι λέξεις, ούτε οι φράσεις, ούτε τα σχήματα. Γιατί πέρα από εμάς υπάρχει το "άλλο", που δεν το ορίζουμε, αλλά αισθανόμαστε εντάξει όταν αυτό εκούσια μας ορίζει.