![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG9KVlGuyanTLf7ThzVbkuG3b-Fu5bvdGSxumB13NrPbfL9Q3KMPPskv36oMABkuaVpPrP7qJ2V0ZSAdioJWGGjnmvCLPdvhEm_QdnI0uWvfFN6CIggm_1WDcJRIc50nreAL0wdJv70mHz/s320/Scannen.jpg)
Πως ξεκολήσαν όλ' από τη γη
σε μια άνωθεν πτώση;
Πουλιά, βουνά, συρματοπλέγματα
κι αυτά που μας κρατάνε συντροφιά
ήταν όσα προτείτερα αιωρούντο
Κι ο βούρδουλας
και το φλυτζάνι δίχως δηλητήριο;
Τρεις λάμπες φώτιζαν ολόγυρα:
Η μια της καρδιας,
η άλλη της διάνοιας
και τρίτη ο καλπασμός.
Του τεντωμένου νήματος
ανάμεσα σε μας
και τον εαυτό μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου